Γλάστρες πολιτικοί!! Κρίμα τα νιάτα τους



5-12-2016



Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς 

Τ​​ο 1966, ακριβώς πριν από πενήντα χρόνια, ο Μάρτιν Χάιντεγκερ, από τους σημαντικότερους φιλοσόφους στην ευρωπαϊκή ιστορία και κορυφαίος του 20ού αιώνα, δήλωνε την αγωνία του, αν μπορεί να υπάρξει πολιτικό σύστημα, και ποιο, ικανό να λειτουργήσει μέσα στον κόσμο που διαμορφώνει η ραγδαία εξελισσόμενη τεχνολογία, αυτονομημένη από τις ανθρώπινες ανάγκες, σαν αυτοσκοπός. «Πάντως το συμβατό με την καινούργια εποχή πολίτευμα δεν μπορεί να είναι η δημοκρατία».

Η δραματική, αγωνιώδης αυτή πρόβλεψη γινόταν, όταν δεν υπήρχαν ακόμα “προσωπικοί υπολογιστές” ούτε κινητά τηλέφωνα και η τηλεόραση ήταν ακόμα στα σπάργανα. Γεννούσε τότε στον Χάιντεγκερ πανικό το γεγονός και μόνο της αυτονομημένης από τις ανθρώπινες ανάγκες παραγωγής, η εξέλιξη των μέσων παραγωγής και της παραγωγής σαν αυτοσκοπός. Ηταν κιόλας φανερό ότι η τεχνολογία των μέσων και ο στόχος της παραγωγής δεν απέβλεπαν πια στην ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών. Οι ανθρώπινες ανάγκες υποτάσσονταν στην προτεραιότητα καταξίωσης της παραγωγής ως αυταξίας, αυτή η προτεραιότητα απαιτούσε και τη συνεχή τεχνολογική εξέλιξη των μέσων παραγωγής.

Ο Χάιντεγκερ διαπίστωνε, στη συνέντευξη του 1966, ότι η εξέλιξη της παραγωγικής τεχνολογίας διαστέλλει τον άνθρωπο από την παραγωγή, «τον ξεριζώνει από τη γη του, ενώ (έλεγε) σύμφωνα με την ανθρώπινη εμπειρία και Ιστορία, όσο εγώ τουλάχιστον γνωρίζω, κάθε τι ουσιαστικό και σημαντικό γεννήθηκε μόνο από το γεγονός ότι ο άνθρωπος είχε μια πατρίδα και ήταν ριζωμένος σε μια παράδοση».

Η παραγωγή ως αυταξία και η αδιάκοπη τεχνολογική εξέλιξη που την υπηρετεί, ταυτίστηκαν αξιωματικά με την «πρόοδο», τον «εκσυγχρονισμό», την προϋπόθεση «καλύτερης ζωής». Οι επιφυλάξεις, ο προβληματισμός, η περίσκεψη στιγματίστηκαν σαν γνωρίσματα «συντηρητισμού», «οπισθοδρομικότητας», στείρας ατολμίας. Ηταν περισσότερο από φανερό ότι, με τη βοήθεια της ραγδαία εξελισσόμενης τεχνολογίας, η παραγωγή, αυτονομημένη από τις ανθρώπινες ανάγκες, υπηρετούσε ιδιωτικά, όχι κοινωνικά, συμφέροντα, αύξανε κατακόρυφα το κέρδος ιδιωτών, ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής.

Οταν αυτό φτάσει να συμβαίνει, η δημοκρατία είναι «εκ των πραγμάτων» ή «εξ ορισμού» ανέφικτη.

Παύουν να αποφασίζουν οι πολίτες για τις ανάγκες τους, χάνεται η ίδια η συνείδηση-επίγνωση των αναγκών τους. Για τις ανάγκες των πολιτών αποφασίζουν οι «αγορές». Και οι διαχειριστές των κοινών (οι ακόμα επονομαζόμενοι «πολιτικοί») διεκπεραιώνουν απλώς τα συμφέροντα των αγορών.

Η διορατική πρόγνωση του Χάιντεγκερ επαληθεύεται με πολλήν ευκρίνεια σήμερα. Ισως όχι παντού – υπάρχουν ακόμα κοινωνίες, όπου η παντομίμα της «αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας» σώζει ακόμα τόσες επιφάσεις, ώστε να ξεγελάει όχι μόνο τους αφελείς και τους επιπόλαιους. Πάντως, από τις εμφατικές επαληθεύσεις είναι η περίπτωση της ελλαδικής πολιτείας. Ισως επειδή συνδυάζει την κατάλυση της δημοκρατίας τόσο με την άσκεφτη και ανεξέλεγκτη (γι’ αυτό και ενθουσιώδη) παραδοχή του ηγεμονικού ρόλου της «παραγωγικής» τεχνοκρατίας όσο και με τον μακροχρόνιο βυθισμό στη μειονεξία του μεταπρατισμού και μιμητισμού.

Στο ελλαδικό κράτος σήμερα συντηρούμε όλα τα προσχήματα της δημοκρατίας (λαϊκής κυριαρχίας) χωρίς κανένα πραγματικό αντίκρισμα. Η Βουλή δεν βουλεύεται, παρά μόνο για τις εντυπώσεις, ψηφίζει αποφάσεις που υπαγορεύουν οι δανειστές της χώρας, νομοθετήματα εκατοντάδων σελίδων, που με τον εκβιασμό του «κατεπείγοντος» αφαιρείται από τους βουλευτές έστω και το ενδεχόμενο να ξέρουν (να έχουν διαβάσει) τι ψηφίζουν. Δεν ψηφίζουν αποφάσεις, ψηφίζουν απλώς την παραμονή τους στο κόμμα όπου είναι ενταγμένοι, δηλαδή ψηφίζουν επαγγελματική εξασφάλιση. Η κυβέρνηση δεν κυβερνάει, απλώς διεκπεραιώνει τις αποφάσεις των δανειστών καρυκευμένες με ολίγη σάλτσα «διαπραγματεύσεων», για να συντηρείται το κουκλοθέατρο της τάχα και δημοκρατίας.

Το κράτος επιτροπεύεται πανομοιότυπα, όπως θα επιτροπευόταν και από στρατό ξενικής κατοχής.

Σε κάθε υπουργείο, σε κάθε Τράπεζα, σε κάθε δημόσιο οργανισμό υπάρχει επίτροπος ελεγκτής κάθε λειτουργικής λεπτομέρειας – η κρατική ανεξαρτησία, η αυτοδιάθεση και εθνική αυτονομία έχουν προσφερθεί αντάλλαγμα για την ποδηγέτησή μας, προκειμένου, το συντομότερο (άγνωστο πότε) «να βγούμε στις Αγορές», δηλαδή να παραδοθούμε, με εχέγγυα κάποιας παραγωγικότητας, βορά στους πλανητικά κυρίαρχους, ελεύθερους (που θα πει παντελώς ανεξέλεγκτους) διεθνείς τοκογλύφους. Οι οποίοι έχουν από τώρα απαιτήσει ως υποθήκη ακόμα και το νερό που πίνουμε.

Ενας λαός, όχι με τίτλους ιλιγγιωδών επιτευγμάτων πολιτισμού αλλά μόνο με στοιχειώδες ένστικτο αυτοσυντήρησης, θα είχε δικάσει αμείλικτα τους φυσικούς αυτουργούς της καταστροφής του: όσους υπέγραψαν τον εξωφρενικό υπερδανεισμό της χώρας, για να συντηρήσουν το πελατειακό τους κράτος. Θα είχε διακρίνει την εξόφθαλμη ανικανότητα και τον λοιμώδη εκφαυλισμό ολόκληρου του κομματικού φάσματος και θα είχε βρει τη δημοκρατική οδό για τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης επιστρατευμένων ανθρώπων έκτακτης ποιότητας, για να ηγηθεί στον εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα αποτίναξης του ζυγού των «μνημονίων».

Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την αναπηρία των κομματαρχών μας: έχουν συνείδηση παίκτη, όχι κοινωνικού ηγήτορα. Παίζουν, όπως σκάκι ή τάβλι, όπου όλη η προσοχή τους είναι στον αντίπαλο: να εξουδετερώσουν κάθε κίνησή του, να μπλοκάρουν τις πρωτοβουλίες του, να τον πτοήσουν με τεχνάσματα, να αποδυναμώσουν ή να αποτρέψουν επιτυχίες του. Στο πεδίο της αντιπαλότητας Τσίπρα - Μητσοτάκη η κοινωνία απουσιάζει ολοκληρωτικά, ο λαός είναι ανύπαρκτος, το ήθος, η πείρα και σοφία της παράδοσης, το θάμβος της γλωσσικής κληρονομιάς, όλα λησμονημένα, παγερώς αδιάφορα. Το μόνο που ενδιαφέρει είναι πώς «να του τη φέρω», πώς «να μη μου τη φέρει», «τι λάθος έκανε να το εκμεταλλευτώ», «πώς να τον παρασύρω για να την πατήσει».

Ισως δεν φταίνε που ιστορικά βυθίζονται στην ντροπή, στιγματισμένοι με τόση ευτέλεια, οι δυο μονομάχοι. Αυτό ξέρουν, αυτό έμαθαν για πολιτική, «παιδιά του σωλήνα» (κομματικού ή οικογενειακού) είναι και οι δυο, μόνο σαν «παίκτες», ταβλαδόροι ή σκακιστές, ξέρουν να κινούνται στην πολιτική, όχι σαν κοινωνικοί ηγήτορες. Κρίμα τα νιάτα τους.

Η ελλαδική φάρσα «δημοκρατίας», αποτυπωμένη θρασύτατα στο πρωθυπουργοκεντρικής απολυταρχίας, παπανδρεϊκό Σύνταγμα του 1985, δεν προβλέπει τον παραμικρό κοινωνικό έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας. Ενας λαός προικισμένος με πολιτισμική δυναμική ικανή να τον διατηρεί ενεργό συντελεστή του ιστορικού γίγνεσθαι, βυθίζεται αδυσώπητα στην ιστορική ανυπαρξία.

Διεθνώς κωμική ατραξιόν και η περί εκλογών κοκορομαχία Τσίπρα - Μητσοτάκη.

Πηγή "Καθημερινή"

ΣΑΡΩΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΧΑΛΕΠΙ!

Χαλέπι: Μήνυμα συριακού στρατού σε εξτρεμιστές: «Φεύγετε ή θα αντικρύσετε τον θάνατο»

5-12-2016
Χαλέπι: Μήνυμα συριακού στρατού σε εξτρεμιστές: «Φεύγετε ή θα αντικρύσετε τον θάνατο»Χαλέπι: Μήνυμα συριακού στρατού σε εξτρεμιστές: «Φεύγετε ή θα αντικρύσετε τον θάνατο»
Οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις συνέχισαν την προέλασή τους την Κυριακή προκειμένου να διώξουν τους μαχητές της αντιπολίτευσης από τις περιοχές που ελέγχουν οι αντάρτες, σε περιοχές του ανατολικού Χαλεπίου.
Σήμερα έγιναν συγκρούσεις στην περιοχή Καράμ αλ Ταράμπ, όπου οι αντάρτες προσπάθησαν να καταλάβουν περιοχές που τις έλεγχαν από το 2012.
Ο στρατός της Συρίας δια του στρατηγού Σαμίρ Σουλεϊμάν δήλωσε στο πρακτορείο Associated Press ότι ο στρατός έχει, ήδη, καταλάβει τις μισές γειτονικές στο ανατολικό Χαλέπι και ότι οι ειδικές δυνάμεις μάχονται στα στενά δρομάκια του κέντρου της ιστορικής πόλης.
Ο ίδιος έστειλε μήνυμα προς τους αντάρτες του Χαλεπίου «να εγκαταλείψουν αμέσως την πόλη, ειδάλλως θα αντικρύσουν το θάνατο».

Το παραδέχονται και οι Δυτικοί: Μετά το Χαλέπι τελειώνει η δυτική κυριαρχία στη Μ.Ανατολή

Καθοριστικής σημασίας ήταν η ρωσική εμπλοκή στη Συρία.

Ακόμη και οι δυτικοί δημοσιογράφοι παραδέχονται πλέον την οικτρή ήττα της Δύσης (και ιδιαίτερα των ΗΠΑ) σε έναν πόλεμο που εκείνοι προκάλεσαν στη Συρία.
Είναι ενδεικτικό πως μέχρι και δημοσιογράφοι της Washington Post, όπως ο Charles Krauthammer, σχολιάζουν την εξέλιξη των πραγμάτων στη Συρία ως"το τέλος της δυτικής κυριαρχίας" στη Μ.Ανατολή. Μάλιστα ενστερνίζονται τις απόψεις των Ρώσων συναδέλφων τους, που εδώ και καιρό μιλάνε για σαρωτικές και ιστορικές νίκες της Ρωσίας επί ξένου εδάφους.
Και είναι αλήθεια, καθώς πάνω από το 50% του Χαλεπίου έχει ήδη απελευθερωθεί, γεγονός που επιβεβαιώνει και ο συριακός στρατός. 
"Η ζωή είναι έτοιμη να επιστρέψει και πάλι στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας", τονίζουν αξιωματούχοι της Δαμασκού. Πρόκειται για μία πόλη που έχει πληγεί όσο καμία άλλη στον 5ετή πόλεμο της Συρίας, με τη ρωσική εμπλοκή να αποτελεί τον καταλυτικό παράγοντα της δυτικής οπισθοχώρησης.


ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ!

exΙΤ... η πρώτη μεγάλη ήττα της ευρωπαϊκής "δικαιωματικής"-συμβιβασμένης "αριστεράς";


Από το "PRESS-GR"
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
http://nikosklitsikas.gr/

5-12-2016
"Συνταγματικές αναθεωρήσεις"... το νέο πεδίο επίθεσης του διευθυντηρίου της Ε.Ε. και των τραπεζών.
Δεν αρκεί η πολιτική της "λιτότητας", η καταστρατήγηση κάθε αστικού κοινωνικού δικαιώματος, η κατάργηση του κοινωνικού κράτους, των εργασιακών δικαιωμάτων, οι ιδιωτικοποιήσεις όλων των κοινωνικών αγαθών, η εξαφάνιση των δικαιωμάτων σε Υγεία, Παιδεία... η "ελεύθερη αγορά", το καθεστώς της παγκοσμιοποίησης απαιτεί τις αναθεωρήσεις όλων των κρατών-εθνών, μελών της "μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας".
"Αυτή τη Συνταγματική αναθεώρηση μας την ζητάει η  Ευρώπη"... ομολογεί ο "αριστερός" δοτός πρωθυπουργός της Ιταλίας, το πρώην στέλεχος της δεξιάς και μασόνος Matteo Renzi. Σύντομα θα ακολουθήσουν -αν πετύχει ο ιταλικός στόχος- οι "Συνταγματικές αναθεωρήσεις" σε όσες χώρες-έθνη έχουν αστικά Συντάγματα, που όμως εμπεριέχουν εμπόδια για την απόλυτη κυριαρχία του κεφαλαίου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (διευθυντήριο) απαιτεί "μεταρρυθμίσεις" που στοχεύουν: τον περιορισμό της αστικής δημοκρατίας, ισχυρές κυβερνήσεις και... κοινοβούλια σε ρόλο επικύρωσης αποφάσεων που λαμβάνονται εκτός των χωρών τους. Πρόκειται για τις "Συνταγματικές αναθεωρήσεις" που επιθυμεί το διεθνές τραπεζικό σύστημα και που οι κυβερνήσεις θα πρέπει να υλοποιήσουν σχετικές "αναθεωρήσεις", πάντα με περιτύλιγμα τον "εκσυγχρονισμό", το "ρεαλισμό" και όλα όσα ακούμε και στην πατρίδα μας.
Η πιο εύστοχη πολιτική ανάλυση αυτών των εξελίξεων, περιγράφεται από τον Θύμιο Παπανικολάου, στο περιοδικό ΡεσάλτοΙταλία: Ταραχή και υστερίες κι εδώ…
Σήμερα θα αποφασίσει ο ιταλικός λαός αν επιθυμεί τις "αναγκαίες μεταρρυθμίσεις" της "Ευρώπης".
Ο Renzi οδηγήθηκε υποχρεωτικά στο σημερινό δημοψήφισμα,από τη δυνατότητα που δίνει το Σύνταγμα στους πολίτες να ζητούν ενυπογράφως δημοψήφισμα. Στην Ελλάδα όλα είναι ευκολότερα, αφού η "αναθεώρηση του Συντάγματος" είναι υπόθεση της βουλής κι όχι του λαού και με το περιτύλιγμα της "διαβούλευσης" λαμβάνει και επιπρόσθετο "δημοκρατικό" χαρακτήρα, αγνοώντας (;) πως η πατρίδα μας είναι υπό "επιτήρηση" κι η ελληνική βουλή -η τεράστια πλειοψηφία των μνημονιακών πολιτικών κομμάτων- έχει αποδεχτεί κι υπερψηφίσει πως δεν μπορεί να αποφασίσει τίποτα, χωρίς προηγούμενη έγκριση της τρόικα.
Πόσο σημαντική είναι για τον διεθνή παράγοντα μια απλή "Συνταγματική αναθεώρηση" στην Ιταλία, όπου οι ΗΠΑ παίρνουν σαφή κι επίσημη θέση για την υπερψήφισή της;
Ο Barack Obama δεν διστάζει να καλέσει το λαό της Ιταλίας να υπερψηφίσει τη "Συνταγματική αναθεώρηση" του Renzi.
Οι ΗΠΑ τάσσονται υπέρ της "μεταρρυθμιστικής" προσπάθειας του Matteo Renzi και της κυβέρνησής του. Ο John R. Phillips, πρέσβης των ΗΠΑ στην Ιταλία, ανακοινώνει την αναγκαιότητα να ψηφίσει ο ιταλικός λαός "ΝΑΙ" και μεταξύ άλλων επισημαίνει: "Εκείνο που χρειάζεται στην Ιταλία είναι η σταθερότητα και οι μεταρρυθμίσεις που εγγυώνται την σταθερότητα... Γι' αυτό το δημοψήφισμα φέρνει μια ελπίδα... Με το ΄ΟΧΙ΄ η Ιταλία κάνει ένα βήμα πίσω..." (βλ.: Il Giornale)
Κι η κυρία Λαγκάρντ παίρνει μέρος στην υποστήριξη της υπερψήφισης του "ΝΑΙ" στη Συνταγματική αναθεώρηση... Τι λοιπόν αναγκάζει το αφεντικό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να μπει στο χορό στήριξης της προσπάθειας του Renzi;
Ο Γιούνγκερ, οι Επίτροποι της "μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας" παροτρύνουν τους Ιταλούς πολίτες να ψηφίσουν "ΝΑΙ"... για το καλό της Ιταλίας.
H Angela Merkel, η νέα Φύρερ της E.E., αλλά κι ο Wolfgang Schäuble μαζί με τον Pierre Moscovici, κάνουν προεκλογικό αγώνα υπέρ του Renzi, για να περάσει η "απλή" κι "εκσυγχρονιστική" Συνταγματική αναθεώρηση...
Φυσικά... την αναγκαιότητα υπερψήφισης του "ΝΑΙ", επισημαίνει κι η JP Morgan...
Ο Renzi δίνει τη μάχη για λογαρισμό της νέας τάξης στην Ευρώπη. Έτσι η κυβέρνηση αποφάσισε να προσλάβει και να αναθέσει όλη την εκλογική καμπάνια για την υπερψήφιση του "ΝΑΙ" στον αμερικανό επικοινωνιολόγο (political stafferJim Messina, γνωστό για τις προεκλογικές επιτυχίες με τους πελάτες του Barack Obama και David Cameron.

Ο Jim Messina, σ' αυτό το ηγεμονικό μπλοκ παγκόσμιων δυνάμεων και πολιτικών έχει και τη μεγάλη συνεισφορά των λεγόμενων διανοούμενων, των ακαδημαϊκών (ας είναι καλά τα ευρωπαϊκά προγράμματα), αλλά κι όλων των ΜΜΕ και τηλεοπτικών σταθμών. Για όλους αυτούς, για το σύστημα της διαπλοκής των "διανοουμένων" έχει μιλήσει και περιγράψει πολύ καλά ο Costanzo Preve:  "Ένα κοπάδι ψαριών, έτοιμο να ακολουθήσει τα ρεύματα του ρεαλισμού και της εξουσίας".

Η άλλη όχθη... το Κομιτάτο για το ΟΧΙ (Comitato per il No nel referendum sulle modifiche alla Costituzione) με επικεφαλής προέδρους δύο πρόσωπα που δεν είναι πολιτικοί. Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Alessandro Pace κι ο πρώην πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ιταλίας Gustavo Zagrebelsky.
Αντιπρόεδρος του Κομιτάτου για το ΟΧΙ, η Πασιονάρια αυτής της καμπάνιας που απόψε θα γνωρίζουμε τα αποτελέσματα, η 45χρονη δικηγόρος Anna Falcone. Σοσιαλίστρια από γεννησιμιού της, ακόμη και την περίοδο των μεγάλων δικαστικών διώξεων εναντίον του σοσιαλιστή ηγέτη Μπετίνο Κράξι.
O αγώνας της Άννας, από μια κραυγή της: "Εξεγειρόμαστε σ' αυτές τις μαυρογιαλούρικες μεθόδους ψηφίζοντας ΕΛΕΥΘΕΡΑ! Ψηφίστε ΟΧΙ γιατί καταλάβατε με ποιους είναι η κάστα!".
ΤοΚομιτάτου για το ΟΧΙ στηρίζει κι Beppe Grillo με το "Κίνημα 5 Αστέρων", διανοούμενοι και καλλιτέχνες που δεν υποτάσσονται στα "ρεύματα της εξουσίας", αλλά κυρίως η ANPI - Associazione Nazionale Partigiani d'Italia (Εθνική Ένωση Ανταρτών της Ιταλίας),το ιταλικό ΕΑΜ - ΕΛΑΣ.
Μια άλλη σοσιαλίστρια που δεν "εκσυγχρονίζεται" κι αυτή, η Stefania Craxi, πρώην Αναπληρωτής υπουργός των Εξωτερικών της Ιταλίας, κόρη του σοσιαλιστή ηγέτη Μπετίνο Κράξι κι ειδική σε γεωπολιτικά ζητήματα, τάσσεται υπέρ του ΟΧΙ.
Αναφορικά με την παρέμβαση του ααμερικανού πρεσβευτή στην εσωτερική εκλογική διαδικασία του δημοψηφίσματος, σε συνέντευξή της στο Intelligonews επισημαίνει: "υποστήριξη του δημοψηφίσματος Renzi από εκείνους που ο ίδιος ο Renzi χαρακτηρίζει ‘ισχυρές εξουσίες’... μέχρι τώρα (υπέρ του Renzi) άκουσα τραπεζίτες, χρηματιστές, ξένες δυνάμεις. Αναρωτιέμαι: αυτό το δημοψήφισμα ενδιαφέρει τους Ιταλούς πολίτες ή τις ‘ισχυρές εξουσίες’ που ο Renzi λέει πως πολεμάει; Πρόκειται για μια μεταρρύθμιση που απορρυθμίζει και αρέσει στις ‘ισχυρές εξουσίες’".
Υπάρχει και μια δεύτερη Επιτροπή για το ΟΧΙ, από τα πολιτικά κόμματα της δεξιάς -που δεν συμμετέχει στην κυβέρνηση Renzi- κι ακροδεξιάς: Forza Italia, Lega Nord και Fratelli d'Italia.
Το "κόλπο" ταύτισης των λαϊκών δυνάμεων με το τμήμα της δεξιάς που υπερψηφίζει το ΟΧΙ, δεν πέρασε στη γειτονική Ιταλία.
Ο φιλόσοφος Diego Fusaro: Μαζί με τον Τσίπρα; Με τίποτα!«Ο Τσίπρας που είδε τη γενοκτονία του λαού του από το ευρώ… και θέλει να διατηρήσει το ευρώ! Οι δούλοι του κεφαλαίου είναι άφθονοι! Μπορείς να “αναμορφώσεις” το καθεστώς των ευρωκρατών; Όχι. Αυτό μπορείς μόνον να το γκρεμίσεις. Ο Τσίπρας είναι δωσίλογος κι ως τέτοιος είναι εχθρός των εργαζομένων και του λαού. Αγωνίσου πάντα εναντίον του κεφαλαίου! Υπερασπίσου τους λαούς και τους καταπιεσμένους του πλανήτη! Με τον Μάρξ και τον Γκράμσι κι όχι τους δούλους του κεφαλαίου!
O Τσίπρας κι η Spinelli: η αριστερά που αγωνίζεται για το κεφάλαιο. Με μια λέξη: η αριστερά που πρόδωσε...»), δεν αφήνει περιθώρια: "Ότι δεν κατόρθωσε οJunio Valerio Borghese κι ο Licio Gelli, θα μπορούσε τώρα να το υλοποιήσει η Ευρωπαίκή Ένωση με το διεθνές τραπεζικό σύστημα και τους πράκτορες του".
Το μεγαλύτερο πλήγμα για την λεγόμενη "ανανεωτική και δικαιωματική ΄αριστερά΄", του πρώην Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας (το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα της δύσης), ήρθε από τον  Aldo Tortorella, τον βιογράφο τουEnrico Berlinguer, αντάρτη του ιταλικού ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με το αντάρτικο όνομα "Alessio", πολιτικό, δημοσιογράφο και από τους τελευταίους ιστορικούς ηγέτες της ιταλικής αριστεράς, που τάχθηκε υπέρ του "ΟΧΙ"!
O 90χρονος Aldo Tortorella, σύμβολο για κάθε αριστερού πολίτη, είναι ότι έχει απομείνει αριστερό στην Ιταλία. Το 1999 αντιτάχθηκε στους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, με παραίτηση από το Πολιτικό Γραφείο του κόμματος, αλλά και καταδίκη της "αριστερής" διαπλοκής στο συνεταιριστικό κίνημα της Ιταλίας και το μεγάλο σκάνδαλο σην κομματική ασφαλιστική εταιρία.
Μια συγκινητική δημόσια επιστολή του, με τίτλο "Η προδοσία του Συντάγματος από την αναθεώρηση", ίσως να είναι η χαριστική βολή για την έκβαση του αποψινού αποτελέσματος.
Μεταξύ πολλών, επισημαίνει ο Aldo Tortorella: "Συντρόφισσες και σύντροφοι... βρίσκω σκανδαλώδη την εμπλοκή της δημόσιας εξουσίας, ώστε με κάθε μέσο, ακόμη και παρανομιών, να τροφοδοτεί την παραπληροφόρηση με ψέματα... Η τηλεόραση σε όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας προπαγανδίζει υπέρ του πρωθυπουργού... Η αλήθεια είναι πως θέλουν μια βουλή που θα δίνει περισσότερες εξουσίες στην κυβέρνηση... Με το κόμμα στα χέρια κεντροαριστεράς, ετοιμάζεται ο ακόμη χειρότερος δρόμος... Πυροβολούν με δήθεν περικοπές, ανύπαρκτες, που διαψεύδει ακόμη και το κρατικό υπουργείο οικονομικών... Τα προβλήματα της Ιταλίας δεν εξαρτώνται από το Σύνταγμα. Μ' αυτό το Σύνταγμα ανοικοδομήσαμε την Ιταλία κι εγγυηθήκαμε την ανάπτυξη, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Τα προβλήματα της Ιταλίας προέρχονται από το γεγονός την μη εφαρμογής του Συντάγματος...Τώρα έχουμε την τελική επίθεση εναντίον του Συντάγματος και μας λένε πως παρέχει πολλές εγγυήσεις και παρωχημένες... Η παγκοσμιοποίηση δημιουργεί νέα προβλήματα... Στις πόρτες της Ιταλίας, πέρα από τη θάλασσα, έχουμε πολέμους στη γη των πετρελαίων, από ηγεμονικές χώρες που είναι σύμμαχες μας... Εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, εκατομμύρια απελπισμένων και προσφύγων. Γι' αυτό επιλέγουν την αναθεώρηση, αυτός είναι ο κίνδυνος... Η προσωπική μου πορεία είναι στο τέλος της και δεν έχω τίποτα να φοβηθώ, αλλά φοβάμαι για αυτούς τους σημερινούς νέους. Η σωτηρία του Συντάγματος είναι απαραίτητη, αν και δεν αρκεί. Λένε πως όποιος υποστηρίζει το Σύνταγμα είναι παράσιτο. Το λένε αυτοί οι μεταρρυθμιστές που προκαλούν μόνον προβλήματα.... Σήμερα το όχι είναι ο καλύτερος τρόπος να πεις ναι στο μέλλον κι ο μοναδικός τρόπος να αφήσεις ανοιχτές τις πόρτες στην ελπίδα".
Σκέψεις, ίσως χρήσιμες όταν φθάσει η ώρα της δικής μας "Συνταγματικής αναθεώρησης". Αναθεώρηση ενός αστικού Συντάγματος σε χώρα χωρίς κυριαρχία και ήδη στη συζήτηση-διαβούλευση μπήκαν σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα.
Η Fiorella Mannoia, στρατευμένη καλλιτέχνης, μας δίνει το πλαίσιο του "ΟΧΙ":
"Ψηφίζω ΟΧΙ γιατί δεν διαθέτω την ικανότητα να καταλάβω τα 47 σημεία του Συντάγματος που θέλουν να αλλάξουν και δεν καταλαβαίνω πως...
Ψηφίζω ΟΧΙ γιατί δεν με πείθει πως η νέα Γερουσία, που θα σχηματίζουν με διορισμό δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, θα είναι κάτι διαφορετικό από τους μισούς δήμους της Ιταλίας που διώκονται για διαφθορά και θα αποκτήσουν βουλευτική ασυλία...
Ψηφίζω ΟΧΙ γιατί οι Γερουσιαστές δεν θα εκλέγονται από εμάς...
Ψηφίζω ΟΧΙ γιατί δεν πιστεύω πως θα έχουμε εξοικονόμηση πόρων και μπορούμε να εξοικονομήσουμε πολλά περισσότερα αν αποσύραμε τις δυνάμεις μας από το Αφγανιστάν, που είμαστε για περισσότερα από 20 χρόνια και στοιχίζουν 2.600.000 εκατομμύρια την ημέρα, πάνω από 900.000.000 εκατομμύρια το χρόνο...
Ψηφίζω ΟΧΙ γιατί δεν καταλαβαίνω τι ενδιαφέρον βρίσκουν σ' αυτό το δημοψήφισμα οι τραπεζίτες κι ακόμη ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ...
Ψηφίζω ΟΧΙ γιατίη ψήφος μου θα είναι η κληρονομιά που αφήνω στις επόμενες γενιές...".
Ο Renzi δήλωσε πως η νίκη του ΟΧΙ θα γυρίσει 30 χρόνια πίσω την Ιταλία!
Δηλαδή... στο 1986...
Απόψε θα γνωρίζουμε αν ο λαός της Ιταλίας θέλει να επιστρέψει στο 1986...
Το 1986:
- η Ιταλία είχε εθνικό νόμισμα και κυριαρχία...
- δεν υπήρχαν εργασιακές σχέσεις part time, προσωπικές συμβάσεις εργασίας, jobact, voucher, εξάρτηση από ΦΠΑ κ.α.π...
- έβγαινες στη σύνταξη σε ηλικία που μπορούσες να ζήσεις αξιοπρεπώς και να απολάυσεις τους κόπους δουλειάς και κρατήσεων, για την υπόλοιπη ζωή σου...
- δεν είχε καταργηθεί το άρθρο 18 του εργασιακού νόμου, για την πλήρη προστασία του εργαζόμενου...
- η βενζίνη στοίχιζε σε λιρέτες £ 1.258, δηλαδή σε σημερινά ευρώ € 0,65 το λίτρο...
- η κρατική τηλεόραση δεν είχε "ανταγωνιστές" ιδιωτικά κανάλια και έδινε ταινίες πρώτης προβολής, εκπομπές που απαγορευόταν η διακοπή τους από διαφημίσεις...
- όλοι οι πολίτες είχαν από τη γέννησή τους δωρεάν  ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δημόσια και ΔΩΡΕΑΝ, χωρίς συμμετοχή του ασφαλισμένου...
- οι νέοι μπορούσαν να κάνουν οικογένεια από τα 25 τους χρόνια...
- τα παιδιά έπαιζαν ελεύθερα, χωρίς κανέναν κίνδυνο στους δρόμους...
- ο Μπερλουσκόνι ήταν επιχειρηματίας κι όχι πολιτικός...
- ο Ρέντζι ήταν στο δημοτικό το παιδάκι του μπαμπά και της μαμάς, που παρακαλούσε τους συμμαθητές του να τον παίζουν, γιατί ήταν μαμμόθρεφτο...
- δεν υπήρχε η "εκπαιδευτική μεταρρύθμιση" που έχουν βαπτίσει "καλό σχολείο", αλλά τα σχολεία ήταν πραγματικά καλά!
Απόψε μάλλον θα έχουμε καλά νέα από την Ιταλία... την πρώτη ήττα της υποταγμένης, της "δικαιωματικής αριστεράς" της κοινωνίας των πολιτών του Σόρος... την πρώτη ήττα στην Ευρώπη της συμβιβασμένης κι εξαγορασμένης "αριστεράς"...
Τότε, μετά το Brexit, τον Τραμπ... θα έχουμε κάτι νέο κι ελπιδοφόρο...
Καλά, ο Τσίπρας το 2015 μετέτρεψε το 62% ΟΧΙ του λαού, σε ΝΑΙ... δεν θα μπορέσει να κάνει το ίδιο ο σύντροφος Renzi;
Δύσκολο για πολλούς λόγους. Ο βασικότερος είναι πως αυτή την "αριστερά" που βιώνει σήμερα ο ελληνικός λαός, της έχουν ήδη γευτεί στην Ιταλία και δεν επιστρέφουν στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, τη δεξιά. Στις εκλογές του 2013, το κόμμα του Beppe Grillo ήταν πρώτο, αλλά ο εκλογικός νόμος έδωσε το μπόνους εδρών στο "σχηματισμό κομμάτων". Και βασική του πολιτική είναι σήμερα η έξοδος της Ιταλίας από το ευρώ: 7 Σεπτέμβρη 2016 - ΣΟΚ στην Ιταλία! Το κόμμα του Beppe Grillo τάχθηκε υπέρ της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα!
 Ποια είναι τα όπλα σας; Δεν τα βλέπετε;
Υπάρχουν!
Βρίσκονται σ' εκείνο το βιβλιαράκι που οι πατεράδες σας
το ονόμασαν ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Pietro Ingrao

ΜΕΤΑ ΤΟ BREXIT ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΕ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ - ΥΠΟΧΩΡΕΙ ΕΛΑΦΡΑ ΤΟ ΕΥΡΩ

Βαριά ήττα για την ΕΕ και τον άνθρωπό της στην Ιταλία, τον αριστερό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι, αποτελεί το αποτέλεσμα του σημερινού δημοψηφίσματος για την συνταγματική μεταρρύθμιση, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις που βασίζονται στα στοιχεία από την αρχική καταμέτρηση των ψήφων και τα πιο "επεξεργασμένα" exit polls.
 
(Ανανέωση 03.00): Με καταμετρημένο το 90,8% των ψήφων το «Οχι» συγκεντρώνει ποσοστό 59,7% και το «Ναι» 40,3%.  
 
Οι Ιταλοί είπαν ένα βροντερό "ΟΧΙ" στην εκχώρηση εθνικών εξουσιών στο υπερεθνικό (ελεγχόμενο από το Βερολίνο...) κέντρο των Βρυξελλών και δίνουν ένα ποσοστό που κυμαίνεται σύμφωνα με την αρχική πρόβλεψη του Piepoli Institute/IPR για το δίκτυο RAI 57%-61% στο ΟΧΙ".
 
«Αναλαμβάνω την ευθύνη της ήττας», δήλωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι σε τηλεοπτικό του διάγγελμα. «Αύριο το απόγευμα θα συγκαλέσω συνεδρίαση του τελευταίου υπουργικού συμβουλίου και θα ανέβω στο προεδρικό μέγαρο να παραιτηθώ», πρόσθεσε ο Ρέντσι.
 
«Έχασα και το λέω με δυνατή φωνή: έκανα ότι μπορούσα, αλλά με την ήττα δεν μπορείς να σφυρίζεις αδιάφορα», τόνισε ο Ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός. Ευχαρίστησε την σύζυγό του Ανιέζε και τα παιδιά του, με έντονη συγκίνηση. «Για να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα, δεν μπορούμε να μείνουμε γραπωμένοι στις καρέκλες μας», δήλωσε ο Ρέντσι, και εξήγησε ότι «οι ηγέτες του μετώπου του όχι θα πρέπει να αναλάβουν, τώρα, την πρωτοβουλία για την έγκριση νέου εκλογικού νόμου».
 
«Μπορεί να χάσει, κανείς, ένα δημοψήφισμα, αλλά η χώρα μας είναι η ωραιότερη του κόσμου», είπε, παράλληλα, ο επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος προσπαθώντας να διασκεδάσει την συντριπτική ήττα..
 
Λίγο ενωρίτερα είχε δηλώσει:
 
«Σας ευχαριστώ όλους σε κάθε περίπτωση. Σε λίγο θα ειμαι ζωντανά απο το Παλάτσο Γκίτζι.  Ζήτω η Ιταλία! Υ.Γ.: Έρχομαι, έρχομαι» μέσω του αγαπημένου του μέσου, του twitter.
 
Η ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου υποχωρεί πέφτοντας στο χαμηλότερο επίπεδό της τους τελευταίους 20 μήνες στις πρώτες συναλλαγές σήμερα στα ασιατικά χρηματιστήρια μετά τη νίκη του "όχι" στο δημοψήφισμα στην Ιταλία, ένα πλήγμα για τον πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι ο οποίος ανακοίνωσε την παραίτησή του.
 
Το ευρώ υποχώρησε μόλις τα exit-polls τα οποία ανακοινώθηκαν αμέσως μετά το κλείσιμο της κάλπης στις 07.00 ώρα Τόκιο (24.00 ώρα Ελλάδας) έδιναν νίκη στο "όχι", με ποσοστό πάνω από 54% και μάλιστα κοντά στο 60%.
 
Στη συνέχεια το ευρώ έφθασε το 1,0506 δολάριο στις 08.22' ώρα Τόκιο (01.22' ώρα Ελλάδας) έναντι 1,0664 την Παρασκευή στη Νέα Υόρκη.
 
Πρόκειται για το χαμηλότερο επίπεδο από τον Μάρτιο του 2105: το ευρώ είχε πέσει τότε στο 1,0458 δολάριο.
 
Οι εκτιμήσεις αυτές παραπέμπουν σε ακόμη μεγαλύτερη ήττα για τον Ρέντσι από εκείνη που προέβλεψαν τα exit poll.
 
Η πρώτη προβολή της δημοσκοπικής εταιρίας Emg Acqua, επί δείγματος πραγματικών ψήφων, δίνει ποσοστό 59,2% στο «όχι» και 40,8% στο «ναι», όπως μετέδωσε το ιταλικό ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι La 7.
 
Ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της παράταξης του Σίλβιο Μπερλουσκόνι Forza Italia στη ιταλική Βουλή, δήλωσε ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος σημαίνει ότι ο Ματέο Ρέντσι οφείλει να παραιτηθεί.
 
«Είναι μια μεγάλη λαϊκή νίκη. Ο Ρέντσι πρέπει να παραιτηθεί», δήλωσε ο γραμματέας της Λέγκα Ματτέο Σαλβίνι, σχολιάζοντας τα exit poll σχετικά με το ιταλικό δημοψήφισμα.
 
«Δεν είμαστε προληπτικοί και ευχαριστούμε τους πολίτες για την μεγάλη προσέλευση στις κάλπες», πρόσθεσε ο Σαλβίνι, σύμφωνα με τον οποίο «αν το αποτέλεσμα επιβεβαιωθεί πρόκειται για ήττα των ισχυρών εξουσιών, των χρηματιστών, τραπεζιτών και του προέδρου της Ιταλικής Ένωσης Βιομηχάνων».
 
Η Λέγκα ζητά άμεση προκήρυξη εκλογών, χωρίς τον σχηματισμό νέων κυβερνήσεων.
 
Την ίδια στιγμή έγινε γνωστό πως θα συγκληθεί εκτάκτως συνεδρίαση του Δημοκρατικού Κόμματος την ερχόμενη Τρίτη, με αρκετούς να εκφράζουν φόβους ακόμα και για την παραμονή του Ρέντσι στην προεδρία του κόμματος. 
 
Από το αποτέλεσμα επηρεάζεται και η ισοτιμία ευρώ - δολαρίου, καθώς επεκτείνει τις απώλειες κατά 1% από το επίπεδο της περασμένης εβδομάδας στις ΗΠΑ.
 
Τα πρώτα exit polls που δημοσιεύθηκαν αφού έκλεισαν οι κάλπες στην Ιταλία για το δημοψήφισμα σχετικά με τη συνταγματική αναθεώρηση έδιναν ένα 55-59% υπέρ του «Όχι», ενώ το ποσοστό του «Ναι» έφτανε στο 41-45%. Αυτά τα ποσοστά έδωσαν το La7 και η Mediaset. Προβάδισμα του «Όχι» έδινε και η RAI με εκτιμώμενο ποσοστό 54-58%, έναντι 42-46%.
 
Η προσέλευση των Ιταλών για το δημοψήφισμα άγγιξε το 70%.
 
Οι πρώτες εκτιμήσεις για το αποτέλεσμα του ιταλικού δημοψηφίσματος που βασίζονται στα στοιχεία από την καταμέτρηση των ψήφων παραπέμπουν σε σαφή ήττα του πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι. 
 
Το «ciao» του Μπερλουσκόνι στον Ρέντσι
 
Νωρίτερα, την αποθέωση προκάλεσε η εμφάνισή του πρώην πρωθυπουργού της χώρας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος έκανε αισθητή την παρουσία του όταν πλήθος υποστηρικτών φώναζε ρυθμικά: «Σίλβιο, Σίλβιο, Σίλβιο».
 
Ο πρώην Καβαλιέρε, συνοδευόμενος από τη σύντροφό του Φραντσέσκα Πασκάλε, δεν έχασε ευκαιρία να παρακινήσει τους πολίτες να ψηφίσουν ώστε να έχουν τη δυνατότητα να πουν «ciao», υπονοώντας ότι με την ψήφο τους θα αποχαιρετήσουν τον πρωθυπουργό της χώρας, Ματέο Ρέντσι, ο οποίος αρχικά είχε δεσμευτεί ότι αν επικρατήσει το «όχι» θα αποχωρήσει.
 
«Πηγαίνετε να ψηφίσετε. Μη χάσετε την ευκαιρία να πείτε ciao, να κάνετε κάτι για την Ιταλία», είπε στους πολίτες. 
 
«Υπάρχει μία μάχη που πρέπει να δώσουμε από εδώ και στο εξής. Πρέπει να την κάνετε κυρίως εσείς που έχετε δυνάμεις. Εγώ θα προσπαθήσω, αλλά...», είπε ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος ακόμα δεν έχει ανακτήσει τις δυνάμεις του έπειτα από την επέμβαση ανοιχτής καρδιάς στην οποία υποβλήθηκε τον περασμένο Ιούνιο.

Φιντέλ Κάστρο: Η τέφρα του "comandante" στην "μήτρα" της κουβανικής επανάστασης



Φιντέλ Κάστρο: Η τέφρα του `comandante` στην `μήτρα` της κουβανικής επανάστασης

4-12-2016
 
Στο Σαντιάγο  η τέφρα του Φιντέλ Κάστρο
- Έπειτα από τρεις ημέρες ολοκληρώνει το ταξίδι, φτάνοντας στην κοιτίδα της κουβανικής επανάστασης
Σήμερα η κηδεία του ανθρώπου που άφησε το στίγμα του στον προηγούμενο και τον τωρινό αιώνα
- Θα μιλήσει σε εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου ο αδελφός του, Ραούλ Κάστρο, ο οποίος τον διαδέχθηκε το 2006
- Το παρών θα δώσει και ο φίλος του, Ντιέγκο Μαραντόνα
Η τέφρα του Φιντέλ Κάστρο ολοκληρώνει σήμερα το ταξίδι της στην Κούβα φθάνοντας στην κοιτίδα της κουβανικής επανάστασης, το Σαντιάγο, για μια μεγάλη τελετή στη μνήμη του εκλιπόντος ηγέτη πριν από την κηδεία του που θα πραγματοποιηθεί αύριο Κυριακή.
Ατελείωτες ουρές για το “τελευταίο αντίο” στον Φιντέλ Κάστρο

Το τελευταίο αντίο
Έπειτα από τρεις ημέρες ταξιδιού, η τέφρα, που βρίσκεται μέσα σ' ένα κιβώτιο από ξύλο κέδρου τυλιγμένο με την κουβανική σημαία, πέρασε τη νύκτα στο Μπαγιάμο και το πρωί θα διασχίσει τα 130 χλμ. που απομένουν μέχρι το Σαντιάγο ντε Κούβα, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας.


Στους πρόποδες της Σιέρα Μαέστρα, αυτή η πόλη λιμάνι είδε να γεννιέται ο θρύλος του Φιντέλ Κάστρο. Έπειτα από μια πομπή που θα διασχίσει τους δρόμους της, θα ακολουθήσει το βράδυ μια μεγάλη τελετή. Ο Ραούλ Κάστρο, ο οποίος διαδέχθηκε το 2006 τον αδελφό του, θα εκφωνήσει λόγο μπροστά σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Πολλοί ξένοι αξιωματούχοι και προσωπικότητες αναμένεται να συμμετάσχουν σ' αυτές τις εκδηλώσεις, όμως λίγοι απ' αυτούς είχαν επιβεβαιώσει μέχρι την Παρασκευή την παρουσία τους  μεταξύ αυτών η γαλλίδα υπουργός Οικολογίας Σεγκολέν Ρουαγιάλ και ο Αργεντινός θρύλος του ποδοσφαίρου Ντιέγκο Μαραντόνα, φίλος του Φιντέλ Κάστρο.
Σήμερα Κυριακή η τέφρα του πρώην προέδρου, ο οποίος πέθανε πριν από μια εβδομάδα σε ηλικία 90 ετών, θα ενταφιαστεί στο κοιμητήριο της Σάντα Ιφιχένια του Σαντιάγο. Εδώ και μερικές ημέρες το κοιμητήριο έχει κλείσει για τους επισκέπτες και μέχρι χθες το βράδυ δούλευαν εκεί πολλοί εργάτες.
Η κηδεία αυτή, η οποία παρουσιάζεται ως «ιδιωτική» από τις αρχές, θα πραγματοποιηθεί μακριά από τις κάμερες των ξένων μέσων ενημέρωσης. Θα σφραγίσει το τέλος του εννεαήμερου εθνικού πένθους που κηρύχθηκε μετά τον θάνατό του, η απροσδόκητη ανακοίνωση του οποίου προκάλεσε σοκ σε πολλούς Κουβανούς.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Φωτογραφίες: Reuters

Πολιτική Υποταγής και Παραπλάνησης στο Κυπριακό

4-12-2016

Η Τουρκία, μετά την εισβολή στη Κύπρο το 1974, την εκρίζωση του ελληνικού στοιχείου από τα κατεχόμενα εδάφη, τον εποικισμό και την συνεχιζόμενη στρατιωτική κατοχή επί 42 χρόνια, καθιέρωσε την στρατηγική του εξαναγκασμού (compellence) για να ολοκληρώσει τη στοχοθεσία της για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου, που τέθηκε από την δεκαετία του 1950...


Tου Φοίβου Κλόκκαρη

Η στρατηγική της, βασίζεται στην απειλή άσκησης βίας (Τουρκικές δυνάμεις κατοχής, επιθετικότητα κατά  της ΑΟΖ Κύπρου) και χρησιμοποιεί ως μέσον τις διακοινοτικές συνομιλίες (ΔΣ), για να αναγκάσει τους Έλληνες της Κύπρου, να...
αποδεχθούν λύση Τουρκικών όρων. Το έχει επιτύχει σε μεγάλο βαθμό. Οι ΔΣ, έχουν μετατρέψει το πρόβλημα εισβολής και κατοχής σε διακοινοτική διαφορά. Είναι μόνο κατ’ όνομα διακοινοτικές, αφού οι συζητήσεις γίνονται με την υποτελή διοίκηση της «ΤΔΒΚ», που εγκατέστησε η Τουρκία παράνομα και βίαια στο νησί. Η αναποτελεσματική πολιτική του κατευνασμού και της υποχωρητικότητας που ακολουθήσαμε, είχε ως αποτέλεσμα την αποδοχή της Διζωνικής Δικοινωτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) ως λύσης, που επιβλήθηκε από την Τουρκία και Βρετανία. Η λύση αυτή διχοτομεί το έδαφος, τον λαό και την εξουσία. Διαλύει την Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) και την αντικαθιστά με ένα δικέφαλο δυσλειτουργικό και αντιδημοκρατικό κράτος , που θα τελεί υπό Τουρκική επικυριαρχία, και θα παραβιάζει μόνιμα τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες των πολιτών.

Η Τουρκική επικυριαρχία θα ασκείται με τον πολιτικό έλεγχο του Κυπριακού κράτους. Επιτυγχάνεται με τα ήδη συμφωνηθέντα στο κεφάλαιο της Διακυβέρνησης, Νομοθετικής και Δικαστικής εξουσίας στο επίπεδο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, που  θα αποτελέσει τον δούρειο ίππο εκπόρθησης εκ των ένδον του Κυπριακού κράτους από την Τουρκία. Είναι μέγα επίτευγμα της Τουρκικής πολιτικής, που μεθοδεύθηκε με την εκμετάλλευση της χρονοβόρας και λανθασμένης για τον Ελληνισμό, επιλογής των ΔΣ, που κράτησαν 41 χρόνια. Η πολιτική της οικοδομήθηκε με παράλληλη δράση προς δύο άξονες
(1)  Τον εξαναγκασμό των Ελληνοκυπρίων (ΕΚ) σε συνεχείς υποχωρήσεις προς τις Τουρκικές θέσεις. 
(2) Την δημιουργία συνθηκών προσάρτησης των κατεχομένων μέσω συστηματικού εποικισμού και διμερών συμφωνιών πλήρους εξάρτησης από την Τουρκία της υποτελούς διοίκησης που εγκατέστησε εκεί, χωρίς ουσιαστική αντίδραση της Κυπριακής δημοκρατίας(ΚΔ)

Η Τουρκία μέσω του Τουρκοκυπριακού (ΤΚ) κρατιδίου, που θα υποστηρίζει τα συμφέροντα της, και μέσω των συμφωνηθέντων στο κεφάλαιο της Διακυβέρνησης, όπου θα απαιτείται συναπόφαση των δύο κρατιδίων για όλα τα θέματα του κράτους, θα επιτυγχάνει τον πολιτικό έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου.

Οι υποχωρήσεις μας, οδήγησαν σε εξίσωση του 82% των ΕΚ με το 18% των ΤΚ, σε όλες τις εξουσίες: Εκτελεστική, Νομοθετική, Δικαστική.

Η εξίσωση θα επιτυγχάνεται είτε με αριθμητική ισότητα (Δικαστική Εξουσία, Άνω Βουλή) είτε με το ΒΕΤΟ στους ΤΚ (Εκτελεστική Εξουσία, Κάτω Βουλή). Είναι διευθέτηση που θα οδηγεί σε αναρίθμητα αδιέξοδα. Ο μηχανισμός επίλυσης των αδιεξόδων, με καταφυγή σε ξένο δικαστή (Δικαστική Εξουσία) και στο εφεύρημα της κλήρωσης (Εκτελεστική, Νομοθετική Εξουσία) προσβάλλει το κύρος του κράτους και παραβιάζει την έννοια της δημοκρατίας και της αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων. Δεν υπάρχει άλλο κράτος στο κόσμο, το οποίο λαμβάνει τις αποφάσεις για τα ζωτικής φύσεως θέματα του με κλήρωση. Για παράδειγμα η απόφαση αν το φυσικό αέριο της Κύπρου διακινηθεί στην ΕΕ μέσω Ελλάδας ή Τουρκίας, θα λαμβάνεται με κλήρωση; Η απόφαση για καταγγελία παραβιάσεων του θαλάσσιου και εναέριου χώρου της Κύπρου από την Τουρκία, η οποία δεν αναγνωρίζει την ΑΟΖ της ΚΔ, θα λαμβάνεται με κλήρωση;

Και αν ακόμα ικανοποιηθούν στις συνομιλίες, οι θέσεις μας στο εδαφικό και την ασφάλεια/εγγυήσεις, το κράτος μας δεν θα μπορεί να λειτουργήσει. Δεν θα μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις και θα παραλύσει από τα αδιέξοδα ή για να μην συμβεί αυτό, θα αναγκάζονται οι ΕΚ να υποχωρούν προς τις θέσεις των ΤΚ και θα μετατραπούν σε υποτελείς της Τουρκίας. Με τον πολιτικό έλεγχο της Κύπρου η Τουρκία δεν θα χρειάζεται στρατεύματα και εγγυήσεις, αφού θα είναι παρούσα στο νησί μέσω του ΤΚ κρατιδίου, και θα επιβάλλει τις αποφάσεις στο Κυπριακό κράτος. Βέβαια επειδή η Τουρκία τα θέλει όλα, θα επιδιώξει οφέλη και στο κεφάλαιο των εγγυήσεων/ασφάλειας.

Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση μας, παρουσιάζει τα συμφωνηθέντα στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης ως πρόοδο. Αυτό μόνο ως υποτίμηση της νοημοσύνης μας και παραπλάνηση μπορεί να θεωρηθεί. Αποκοιμίζει τους πολίτες, που στρέφουν το βάρος της προσοχής τους προς τα κεφάλαια του εδαφικού και της ασφάλειας/εγγυήσεων και νομίζουν ότι αν έχουμε θετική εξέλιξη στα κεφάλαια αυτά, θα οδηγηθούμε σε λύση λειτουργική και βιώσιμη. Είναι μία ψευδαίσθηση. Αυτό που συμφωνήσαμε είναι την μετατροπή της Κύπρου σε Τουρκικό προτεκτοράτο. Όταν γίνει αντιληπτό από τους πολίτες, τι περιλαμβάνεται στο κεφάλαιο της Διακυβέρνησης, που είναι εξίσου σοβαρό όπως εκείνα του εδαφικού και ασφάλειας/εγγυήσεων, θα υποστούν σοκ και τρόμο. Ελπίζω αυτό να μην συμβεί, μετά την εφαρμογή αυτής της μορφής λύσης γιατί θα είναι πολύ αργά και δεν θα υπάρχει δυνατότητα επιστροφής μετά τη διάλυση της ΚΔ. 

Ο ορθά και αντικειμενικά ενημερωμένος πολίτης, είναι η μοναδική ασπίδα προστασίας, που μας απέμεινε, για ανακοπή με την ψήφο του της καταστροφικής λύσης που εξυφαίνεται. Το έργο της ενημέρωσης είναι εξαιρετικά δύσκολο για ένα σχέδιο χιλιάδων σελίδων, με δαιδαλώδεις διαδικασίες, διχοτομικά στοιχεία και  τόσες δυσλειτουργικές και πολύπλοκες διατάξεις,  που .ακόμα και έμπειροι νομικοί θα είναι δύσκολο να κατανοήσουν.

*Ο Φοίβος Κλόκκαρης είναι Αντιστράτηγος ε.α. πρώην Υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας και πρώην  Υπαρχηγός της Εθνικής Φρουράς.

ΔΕΝ είχαν και ΔΕΝ έχουν πολιτική γιά τον απόδημο Ελληνισμό

 Οι κυβερνήσεις Ελλάδας (1996-2016)


4-12-2016


ΠΟΙΑ Ομογένεια ΗΠΑ θα αντιδράσει, αν υπάρξει ''επεισόδιο'' στο Αιγαίο ή δυσάρεστη εξέλιξη στην Κύπρο;



Μία ''υποθετική'' ερώτηση: 

ΑΝ η Τουρκία κάνει πράξη απειλές της κατά της πτωχευμένης Ελλάδας, ΑΝ η Κύπρος οδηγηθεί σε απαράδεκτη ''λύση'' κ.ά., ΠΟΙΑ ''οργανωμένη Ομογένεια'' στις ΗΠΑ θα αντιδράσει; Η διαλυμένη ή η ''υπό εκκλησιαστική υποταγή'';

Η ''οργανωμένη Ομογένεια'' δεν υπάρχει ουσιαστικά, ολοκλήρωσε τον κύκλο της την περασμένη δεκαετία. H Αρχιεπισκοπή φρόντισε να διαλύσει τις Οργανώσεις γιά να είναι το ''αφεντικό'' της Ομογένειας, με επιθυμία του οικουμ. Πατριαρχείου. Οι διαπλεκόμενες κυβερνήσεις της Ελλάδας είναι ανόητες και τυχοδιωκτικές, αφού συμμετείχαν στην διάλυση της Ομογένειας (με το ''Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού'' και άλλες ζημιογόνες παρεμβάσεις). Από τα τέλη της δεκαετίας '90 άρχισε σταθερά και μεθοδικά η διάλυση της ''οργανωμένης Ομογένειας'', με την σύμπραξη των ''τουριστών'' Ελλήνων διπλωματών.
Αν κάτι άσχημο προκύψει -όπως όλα δείχνουν- σε Αιγαίο, Κύπρο ή αλλού, ΠΟΙΑ Ομογένεια ΗΠΑ θα αντιδράσει; Τα μόνιμα ψώνια των ολίγων, τυπικά υπαρχόντων, ομογενειακών Οργανώσεων ή η θυγατρική ''εμπορική'' επιχείρηση του Πατριαρχείου, η Αρχιεπισκοπή Αμερικής;
Τα τελευταία 20 χρόνια, αποδεδειγμένα, η ''σκόρπια'' Ομογένεια στις ΗΠΑ αντιδρούσε ελάχιστα και σπασμωδικά, πάντα ''κατόπιν εορτής'' και πάντα χωρίς αποτελέσματα, επειδή δεν έμαθε, δεν γνωρίζει, να δρα. Ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια, είναι υπό διάλυση, με μηδενική επιρροή στην Ουάσιγκτον, η οποία μας θεωρεί ικανούς μόνο γιά...
χορο-πανηγύρια.

Σημ. 1: Η Τουρκία ήξερε τι έκανε από τα τέλη δεκαετίας '90, μέσω του υποτακτικού της, οικουμ. Πατριαρχείου, αφού έπαθε και έμαθε μετά την εισβολή στην Κύπρο, από το μικρό, αλλά αποτελεσματικό ''ελληνικό λόμπι'', από τις κινητοποιήσεις των Ελλήνων Ομογενών στις ΗΠΑ. Και φρόντισε, με τον ''άγιο, οικουμενικό'' Βαρθολομαίο, να διαλύσει την Ομογένεια, μέσω του αστείου τωρινού αρχιεπίσκοπου Δημήτριου. Εμείς, οι άφρονες, δεν ξέραμε, δεν ξέρουμε τι μας γίνεται, ενώ οι ολίγοι που προειδοποιούσαν, απομονώνονταν.

Σημ. 2: Ο αποκαλούμενος ''ηγέτης της Ομογένειας'' (και διασπαστής της) Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος (στον οποίον ''υποκλίνεται'' η κάθε κυβέρνηση της Ελλάδας), εκπροσωπεί τυπικά ποσοστό μόνο 16% του Ελληνισμού ΗΠΑ, όσα και τα μέλη των ενοριών. 'Οχι το υπόλοιπο 84%.

Θα εγκληματήσουν κατά της Κύπρου;


4-12-2016
του Γιώργου Δελαστίκ
Αμείλικτο το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί. O ΝίκοςΑναστασιάδης, ο πρόεδρος της Κύπρου, και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας προετοιμάζουν έγκλημα εναντίον της ύπαρξης της ίδιας της Κυπριακής Δημοκρατίας; Ο μεν πρώτος είχε αποδεχθεί ακόμη και το κατάπτυστο σχέδιο Ανάν, ενώ ο δεύτερος αδιαφορεί για οποιαδήποτε εξέλιξη στο Κυπριακό δεν ροκανίζει την πρωθυπουργική του καρέκλα. Αυτός ο συνδυασμός των δύο ηγετών είναι κυριολεκτικά καταστροφικός και μπορεί να σηματοδοτήσει ραγδαίες αρνητικές εξελίξεις.
Την περασμένη εβδομάδα υποτίθεται ότι κατέρρευσαν οι ενδοκοινοτικές διαπραγματεύσεις ΑναστασιάδηΑκιντζί και πριν αλέκτορα φωνήσαι οι συνομιλίες των δύο κοινοτήτων ξαναξεκίνησαν με καθολική υποχώρηση των Ελληνοκυπρίωνσε όλα τα θέματα! Μέχρι και πολυμερή όρισαν για τις 12 Γενάρη! Αλήθεια, τι επέβαλε αυτήν την κατά κράτος υποχώρηση της δικής μας πλευράς; O μεν Αναστασιάδης νομίζει ότι όπως σκέπτεται αυτός, σκέπτονται όλοι οι Κύπριοι και έτσι επιθυμεί να κλείσει όπως-όπως το Κυπριακό, αποδεχόμενος τους τουρκικούς όρους, αρκεί να μην παραβλάπτονται τα συμφέροντα της Βρετανίας. Ο δε Τσίπρας αδιαφορεί για το Κυπριακό και το μόνο που τον νοιάζει είναι να μην υποστεί βλάβη η εικόνα του λόγω της στάσης του στο Κυπριακό. Από εκεί και πέρα δεν τον νοιάζει τίποτα αναφορικά με το Κυπριακό. Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑανέκαθεν ήταν το κόμμα που ουδέποτε είχε κατηγορηθεί για …αδιαλλαξία στα ελληνοτουρκικά ή στο Κυπριακό. Το εντελώς αντίθετο. Η αλήθεια είναι πως στο εδαφικό και στο προσφυγικό έχουν προσεγγίσει οι θέσεις των δύο κρατών, όχι όμως και στο θέμα της ασφάλειας, το οποίο οι Τούρκοι το συνδέουν με την παραμονή τουρκικού στρατού στην Κύπρο.
Στο εδαφικό, για την τουρκοκουπριακή κρατική οντότητα, ο μεν Αναστασιάδης έχει προτείνει να διακατέχει το 28,2% του κυπριακού εδάφους και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί το 29,2%. Όσον αφορά δε τους πρόσφυγες που θα επιστρέψουν, ο μεν Αναστασιάδης πρότεινε αρχικά 92.000 και κατέβηκε, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, στις 78.000 άτομα, ενώ ο Ακιντζί άρχισε με 55.000 και ανέβηκε στις 65.000. Αντιθέτως, στα ζητήματα ασφάλειας η ελληνική πλευρά ισχυρίζεται ότι είναι αδιανόητο μια τρίτη χώρα, όπως είναι η Τουρκία να διατηρεί δικαίωμα επέμβασης σε κράτοςμέλος της ΕΕ, ενώ η τουρκική πλευρά επιμένει στην παραμονή σημαντικού αριθμού Τούρκων στρατιωτών. «Κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι το διεθνές δίκαιο είναι το δίκαιο του ισχυρού. Δεν θα το ανεχτούμε», δήλωσε και ο Πρόεδρος της ΔημοκρατίαςΠροκόπης Παυλόπουλος. «Δεν υπάρχει Τουρκική Δημοκρατία στη Βόρεια Κύπρο. Υπάρχει μόνο εισβολή και κατοχή. Δεν υπάρχει κρατική οντότητα. Επ’ αυτού δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση», πρόσθεσε με αμφιλεγόμενο τρόπο.
«Δεν διεκδικούμε, αλλά και δεν παρανομούμε. Υπερασπιζόμαστε την Ευρώπη, το κύρος και την κυριαρχία της», συνέχισε. Τόνισε δε πως «είναι καλό να αντιληφθεί η ΕΕ ότι όταν υπερασπιζόμαστε τα εθνικά μας θέματα, υπερασπιζόμαστε και τα ευρωπαϊκά», αναμειγνύοντας τα εθνικά με τα ευρωπαϊκά, την ώρα που οι Ευρωπαίοι όχι μόνο αδιαφορούν για τα εθνικά θέματα της Ελλάδας, αλλά δεν θα τους πείραζε καθόλου η Αθήνα να τα έδινε όλα στην Τουρκία. Χαρακτηριστική είναι η απάντηση που έδωσε η Κομισιόν στο νέο γύρο τουρκικών προκλήσεων, όπου ούτε καν αναφέρει την Ελλάδα!
«Η ΕΕ υπογραμμίζει ότι η Τουρκία πρέπει να δεσμευτεί απερίφραστα για σχέσεις καλής γειτονίας και την καλεί να αποφύγει κάθε είδους πηγής τριβών, απειλής ή ενέργειας που στρέφεται κατά κράτους-μέλους, πλήττει τις σχέσεις καλής γειτονίας και την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Η ΕΕ τονίζει την ανάγκη να γίνει σεβαστή η κυριαρχία των κρατώνμελώνεπί των χωρικών υδάτων τους και του εναέριου χώρου τους», ανέφερε η εκπρόσωπος της Κομισιόν Μάγια Κοτσιγιάντσιτςστην ιστοσελίδα EurActiv. O κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος είχε δηλώσει ότι «μόνο επί τη βάσει αυτής της συνεννόησης, στο πλαίσιο των διμερών ελληνοτουρκικών διαβουλεύσεων, μπορεί να πραγματοποιηθεί πολυμερής διάσκεψη για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό». Ωστόσο προχθές ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης ανακοίνωσε πολυμερή διάσκεψη για το Κυπριακό, με άγνωστη σύνθεση, για τις 12 Γενάρη και τριήμερες διακοινοτικές επαφές στις 9 έως 11 Ιανουαρίου 2017.
Έτσι παραμένει ανοιχτό το θέμα, τουλάχιστον για το Μέγαρο Μαξίμου, διμερούς συνάντησης ανάμεσα στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και στον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ ΤαγίπΕρντογάν, προκειμένου να τηρηθεί η θέση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ που τονίζει ότι της πολυμερούς διάσκεψης πρέπει να προηγηθεί —για να διευθετήσει τα θέματα— η διμερής διάσκεψη ΤσίπραΕρντογάν. Θα δούμε τι θα γίνει τελικά.

Η κυπριακή τραγωδία και οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» της ιστορίας

4-12-2016


Του Γεωργίου Παπασίμου, δικηγόρου, www.gpapasimos.gr, Twitter: @PapasimosG
Οι τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις στο Κυπριακό και η διαφαινόμενη αποτυχία των μυστικών συνομιλιών Αναστασιάδη – Ακιντζί στην Ελβετία, με την παρέμβαση Ερντογάν στο υποχείριό του Τουρκοκύπριο «ηγέτη», για το θέμα της επιστροφής της Μόρφου, αποτρέπουν προς το παρόν την προετοιμαζόμενη «λύση» του νέου σχεδίου.
Γεγονός που αποτελεί, ουσιαστικά, την «νεκρανάσταση» του «εκτρωματικού» σχεδίου Ανάν, που απορρίφθηκε με συντριπτική πλειοψηφία από τον Κυπριακό Λαό και το οποίο, εάν υλοποιηθεί, θα οδηγήσει την Κύπρο και τον Ελληνισμό γενικότερα σε μείζονα «εθνικό ακρωτηριασμό».
Είναι ακατανόητη, πραγματικά, η «σπουδή» της κυπριακής ηγεσίας, με την σύμφωνη γνώμη της αντίστοιχης ελληνικής, να επιχειρήσουν στις σημερινές συνθήκες τη λύση του Κυπριακού προβλήματος, σε μια περίοδο, που η Ελλάδα είναι αποδυναμωμένη από την καταστροφική μνημονιακή κηδεμονία και, ουσιαστικά, περισσότερο από ποτέ, ασκεί έντονη «κατευναστική» πολιτική απέναντι στην επιθετικότητα και τον αναθεωρητισμό της Τουρκικής ηγεσίας. ...


Παράλληλα, η Τουρκία, υπό την ηγεσία του Ερντογάν, έχει φτάσει να αμφισβητεί ευθέως και πολλαπλώς ακόμα και αυτή τη Συνθήκη της Λωζάννης, που αποτελεί και την ιδρυτική πράξη του σύγχρονου Τουρκικού Κράτους. Πρόκειται, στην κυριολεξία, για «αυτοκτονική» πολιτική, η οποία μπορεί να αποδοθεί μόνο στην διαχρονική υποτέλεια, που επιδεικνύουν οι πολιτικοοικονομικές «ελίτ» της Αθήνας και της Λευκωσίας έναντι των Η.Π.Α., αλλά και των νεότευκτων «προστατών», που είναι οι δανειστές, με «πρωθιερέα» το Βερολίνο.
Οι Η.Π.Α., όμως, βρίσκονται στο λεγόμενο «Φθινόπωρο» της παγκόσμιας ηγεμονίας τους, δηλαδή στην αρχή του τέλους της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, όπως σηματοδότησε εμφανώς και η εκλογή Τραμπ. Κάτι που έχει ως συνέπεια την έντονη ρευστότητα στις διεθνείς σχέσεις και τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Είναι προφανές ότι, σε αυτό το διεθνές περιβάλλον, σε συνδυασμό με την επιθετικότητα και τον ιστορικό αναθεωρητισμό της Τουρκίας, η «λύση» ενός παγκόσμιου ακανθώδους θέματος, όπως το Κυπριακό με βάση τον κεντρικό πυρήνα του απορριφθέντος σχεδίου Ανάν, που είναι η κεκαλυμμένη Συνομοσπονδία δύο Κρατών, αφενός θα κατοχυρώσει για πάντα τα παράνομα «κεκτημένα» της Τουρκίας από την εισβολή του 1974 και, αφετέρου, θα της δώσει την δυνατότητα, μέσω της χαλαρής κεντρικής κυβέρνησης, να ασκεί και τον πολιτικό έλεγχο στο ελεύθερο κομμάτι της Κύπρου, με την κατάλυση του βασικού βραχίονα άμυνας του ελληνισμού, που είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, ως μέλος του Ο.Η.Ε και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το συζητούμενο σχέδιο επιφυλάσσει για την Μεγαλόνησο την μοίρα μιας μεταμοντέρνας «αποικίας», που αποτελεί τον μακροπρόθεσμο στρατηγικό στόχο του βαθέως τουρκικού πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου, μέσω της αποδοχής της υπάρξεως δύο ξεχωριστών Κρατών, και όχι δύο Κοινοτήτων, όπως προϋποθέτει μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, με εξασφάλιση και ικανοποίηση όλων των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων των Κυπρίων πολιτών.
Βρισκόμαστε, αντικειμενικά, στην «αυτοπαγίδευση» του ελληνισμού, με βάση την πολιτική που άσκησαν όλα αυτά τα χρόνια οι υποτελείς πολιτικοοικονομικές «ελίτ» της Αθήνας και της Λευκωσίας, οι οποίες μετέτρεψαν ένα κορυφαίο διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής σε ένα διμερές εσωτερικό ελληνοτουρκικό πρόβλημα.
Έστω και τώρα, για την βιώσιμη και δίκαιη λύση του Κυπριακού, απαιτείται η χάραξη μιας ανεξάρτητης πατριωτικής στρατηγικής, όπου, αφενός, θα είναι απαγορευτικός όρος κάθε σχέδιο, που «πριμοδοτεί» την εκ πλαγίου λύση της Συνομοσπονδίας δύο Κρατών.

Εκεί οδηγεί η επιχειρούμενη διζωνική – δικοινοτική Ομοσπονδία, η οποία, πλέον, έχει μετατραπεί σε Συνομοσπονδία, αποτελώντας το «όχημα» της Τουρκίας για τον πολιτικό έλεγχο ολόκληρου του νησιού, μέσω του κυβερνητικού – νομοθετικού «εκτρώματος», που προβλέπεται (με έξι Βουλές και Γερουσίες, με τα αναρίθμητα veto, με τους εναλλασσόμενους Προέδρους, με ξένους να παίρνουν τις τελικές αποφάσεις κ.λπ.).
Αφετέρου θα «τσακίσει» τον υποδόριο «νενεκισμό» στην Κύπρο και στην Ελλάδα, που έχει προσδώσει στον ελληνισμό τον ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου» της Ιστορίας.
Η απάντηση που έδωσε ο Ομπάμα στην Αθήνα, ως προς τα αποτελέσματα του προωθούμενου σχεδίου, με την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την δημιουργία «μεταβατικού Κράτους» ή «Κράτους – γέφυρα», θα πρέπει να σημάνει συναγερμό και εγρήγορση σε κάθε Έλληνα και Ελληνοκύπριο για την στοιχειώδη προστασία των συμφερόντων του ελληνισμού στην περιοχή.
Πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους ότι, εάν επέλθει η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η έμμεση «αιχμαλωσία» των Ελλήνων της Κύπρου, αυτό θα αποτελέσει και την «χαριστική βολή» στη σημερινή παραπαίουσα και αποδυναμωμένη Ελλάδα, που υπόκειται σε αδυσώπητο οικονομικό πόλεμο και, ουσιαστικά, «νεοαποικιακή κατάκτηση», μέσω της μετατροπής της σε ιδιότυπη «αποικία χρέους»
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"