Σάββατο, 15 Οκτωβρίου 2011

SPIEGEL: <<...600 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΑΔΕΥΣΕΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ...>>


Τον  περασμένο  Σεπτέμβρη ο  πατριώτης μας  Κώστας Γκαλιμάνης που ζεί  και εργάζεται στην Γερμανία έγραφε (εδώ ):


"...Στις  22.9.2011, η Γερμανία και Ελβετία υπέγραψαν τελικά, την περιβόητη Συμφωνία, δια της οποίας η Ελβετία θα καταβάλλει στη Γερμανία εφάπαξ
φόρους περίπου 31% από τις καταθέσεις των Γερμανών φοροφυγάδων με αντάλλαγμα να μείνουν ατιμώρητοι και να νομιμοποιηθεί το υπόλοιπο των καταθέσεών τους!

Το ύψος των καταθέσεων των Γερμανών φοροφυγάδων δεν το γνωρίζουμε!
Όμως, γνωρίζουμε το ύψος των καταθέσεων των φοροφυγάδων κι’αρπακτικών
της Ελλάδας – στις τράπεζες Ελβετίας, Λιχτενστάιν και Κύπρου...!
 (...)

Στην Ελβετία, οι καταθέσεις που προέρχονται από Φοροδιαφυγές, Αρπαγές καιΛεηλασίες της Πατρίδας μας, ανέρχονται στα 280 δις Ευρώ,στο Λίχτενστάιν 120 δις και στην Κύπρο 50 δις Ευρώ
σύνολο: 450 δις Ευρώ!

Το 31% αυτού του ποσού, είναι 140 δις Ευρώ, είναι χρήματα κρατικά της Ελλάδας,
φροντίστε να μας καταβληθούν πάραυτα, είναι η μόνη υπαρκτή λύση – να ξεφύγουμε τον περαιτέρω εξευτελισμό! ..."

Ο  καλός  συμπατριώτης μας   προφανώς  δεν γνώριζε πως  δύο μήνες πρίν....
δημοσιεύσει το κείμενό του,  ότι οι ντόπιοι εργολάβοι της "δημιουργικής καταστροφής", δηλαδή του βασικού καπιταλιστικού δόγματος που εφαρμόζεται ήδη και στην χώρα μας, προκειμένου να μην τους πέσει κάτω ο φερετζές του πατριώτη - εθνοσωτήρα, μας έλεγαν  πως "σκέφτονται" να ζητήσουν φόρο μέχρι και 15% σε όσους έβγαλαν έξω πάνω απο 150.000 ευρώ  και δεν μπορούν να τα ...δικαιολογήσουν (Ιούλιος 2011).
Δηλαδή δεν φτάνει που έφτιαξαν ένα επικοινωνιακό παραμύθι αλλά έκαναν  και "σκόντο" σε σχέση το 31% που ζήτησε και πήρε απο τα δικά της λαμόγια η Γερμανία.

Επειδή όμως  τότε κάμποσα τσακάλια έχασαν προς στιγμή τον ύπνο τους, βγήκε ο Βενιζέλος και τους καθησύχασε παρακαλώντας  να φέρουν πίσω τα λεφτά αφού οι Ελληνικές τράπεζες είναι "οι ασφαλέστερες του κόσμου". Έβαλε  μάλιστα και τον αναπληρωτή του υπουργό Οικονομικών Π. Οικονόμου, να τους πεί ότι "το μη δηλωθέν εισόδημα από τόκους μπορεί να υποβληθεί σε συμπληρωματική δήλωση, χωρίς να υπάρχει ο φόβος της επιβολής προστίμου".
Όποιος τότε  δεν ήταν μαστουρωμένος ή μεθυσμένος, μπορούσε να αντιληφθεί το μέγεθος της υποκρισίας και της κοροϊδίας που κρυβόταν πίσω απο αυτές τις ...απειλές. 
Φτάσαμε λοιπόν  στον Οκτώβριο  του 2011  και  όχι μόνο δεν πείραξαν  ούτε μία τρίχα απο τα ντόπια τσακάλια  που έβγαλαν  στο εξωτερικό  τα "αγαθά των κόπων τους", αλλά αντιθέτως   αποφάσισαν να  στηρίξουν  τις ντόπιες τράπεζες  που  τους βοήθησαν.  
Ένα χαρακτηριστικό  παράδειγμα  αλληλεγγύης  μεταξύ  απατεώνων, είναι και  αυτό  που  αναφέρεται  στην  προστασία  του Λαυρεντιάδη της Proton Bank και CIA.

Εκεί  ο Βενιζέλος  και η Τράπεζα της Ελλάδας (που λέει ο λόγος) , όχι  μόνο  έδωσαν  χρόνο  στον Λαυρεντιάδη  και στις άλλες  "δημιουργικές δυνάμεις" του τόπου  να οργανώσουν  το  έγκλημα  και την  απόδρασή  τους , αλλά λήστεψαν  απο τον ελληνικό λαό   άλλα 860.000.000 ευρώ προκειμένου να  καλύψουν προσωρινά  μέρος απο τα κλεμένα  της  Τράπεζάς τους.
Θυμίζουμε ότι ο Βενιζέλος  πρίν απο  λίγες ημέρες είχε πεί ότι   οι 30.000  εργαζόμενοι που θα βγούν αρχικά σε  εργασιακή εφεδρεία  θα   παραγάγουν  όφελος  μόνο (!)  200.000.000 ευρώ. 
Αν λοιπόν  κάνουμε  μια απλή αναγωγή σε αυτούς τους αριθμούς του Βενιζέλου , θα δούμε ότι  για  να καλύψει  το κράτος  τους ληστές μόνο της Proton Bank και μόνο ως  προς ένα μικρό μέρος του ελλείματός της , θα πρέπει  να απολύσει   120.000 εργαζόμενους  σε ΔΕΚΟ  και  δημόσιο.
Αυτό  για τον  κ.  Κύρτσο  που συνέχεια  μιλάει   με Θατσερικό "πατριωτισμό"  εναντίον  των εργαζομένων και του δημοσίου .

Να του θυμίσουμε  απλά, πως   120.000  συμπατριώτες μας   θα καταδικαστούν  σε  αργό θάνατο, όχι  για το καλό  της πατρίδας  αλλά για το καλό της τσέπης του.
Το λέμε αυτό μιας και δεν είναι  κρυφό ότι   ο  βασικός συνέταιρος του  περιβόητου Λαυρεντιάδη ,κ.Κυριακίδης  έχει την  εκδοτική εταιρεία ΝΕΠ  η οποία  εκτός όλων των άλλων  "συμμετοχών"  σε κανάλια , εφημερίδες , περιοδικά κλπ, κατέχει το 25%  των μετοχών της  εταιρείας του κ. Κύρτσου.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν  ότι όλοι αυτοί οι  κήρυκες του νεοφιλελευθερισμού και της θρησκείας  των αγορών, δεν  έχουν  ούτε στο πίσω μέρος του μυαλού τους  το  συμφέρον της πατρίδας.Το μόνο που τους ενδιαφέρει  είναι το κέρδος και η προστασία  του κεφαλαίου με οποιοδήποτε κόστος.Δεν νοιάζονται  καθόλου αν  η Ελλάδα χάσει  την εθνική της υπόσταση , δεν θεωρούν  ως  πλήγμα  ούτε ακόμη και την εξόντωση  του μισού  ελληνικού πληθυσμού (αφού έχουν εξασφαλίσει  την  απρόσκοπτη εισαγωγή  πάμφθηνων  εργατικών χεριών  μέσω του δουλεμπορίου και της λαθρομετανάστευσης),το μόνο  που θα μπορούσε να τους προπκαλέσει  αρνητικά συναισθήματα  είναι η μείωση  των κερδών τους  ή  αποκοπή τους απο την συμμορία  της  μαφίας του κεφαλαίου. 
Υπο αυτήν την έννοια  λέμε ότι ναι πρέπει να  πληρώσουν  όχι όσοι έβγαλαν  τις πενταροδεκάρες που μάζευαν και που πανικοβλημένοι άκουσαν τον κουμπάρο  το λαμόγιο και τα έστειλαν  στα "ξένα", αλλά αυτοί  που ξέπλυναν και έκρυψαν  το κατάμαυρο  χρήμα τους στα ξένα  ειδικά προς τούτο  τραπεζικά πλυντήρια.
Όμως  με "ασπιρίνες" μπορεί να πέφτει για λίγο  ο "πυρετός" αλλά  δεν  θεραπεύεται  η "φυματίωση".
Αν  δεν  εξαφανίσουμε  αυτό που γέννησε  την κακία ,την  μισανθρωπία και την απληστία , δηλαδή αυτά που χαρακτηρίζουν  το πολιτικό μας σύστημα, τότε δεν  μπορούμε να ελπίζουμε  σε καλύτερες μέρες .
Θα είμαστε μια ζωή   δούλοι, θλιβεροί  κακομοίρηδες και  εξαρτημένοι χτικιάρηδες απο τις   πρέζες του ΔΝΤ ,της Τρόϊκας και κάθε  άλλου  νεοταξίτη πρεζέμπορου.

Σάββατο, 15 Οκτωβρίου 2011

Οι διαδηλώσεις να γίνονται στο Καστρί

Εκεί πρέπει να κλείσει ο κύκλος της δυναστείας που κατάστρεψε την Ελλάδα

Από το ιστορικό Καστρί ξεκίνησαν οι ελπίδες πολλών Ελλήνων για μια καλύτερη Ελλάδα: «Η Δημοκρατία θα νικήσει», «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», η διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη, η κατοικία τριών «προοδευτικών» πρωθυπουργών της Ελλάδας.
Νομίζουμε ότι εκεί πρέπει να πάει πάλι ο Ελληνικός λαός για να απαιτήσει εξηγήσεις, ίσως να θάψει τις ψεύτικες ελπίδες που τον τάισαν και, ελπίζουμε, να βρει το κουράγιο, σαν Φοίνικας μέσα από τη στάχτη του, να γεννήσει καινούργιες, λιγότερο πομπώδεις, αλλά πιο....
ρεαλιστικές και πιο ελληνικές.
Πάντως το Νέο Καστρί δε θα του θυμίσει τίποτα από το παλιό, όπως το τωρινό ΠΑΣΟΚ δεν του θυμίζει τίποτα από αυτό της Διακήρυξης. Εκεί που υπήρχε ένα αιωνόβιο δάσος με φράχτη από απλή φθηνή σίτα, --γιατί ο Γέρος της Δημοκρατίας δεν φοβόταν το λαό – τώρα υπάρχει ένα οχυρό. Είναι το οχυρό Ρούπελ του Γιώργου με μαντρότοιχο τρία μέτρα συμπαγές τσιμέντο. (Αλήθεια πώς δήλωσε ότι αγόρασε το 650 τ.μ. οικόπεδο περίπου 13,000 ευρώ (!) και τώρα ψάχνει να συλλάβει τους φοροφυγάδες; Γιατί δεν συλλαμβάνει πρώτα τον εαυτό του;).

Δε θα δει το καταπληκτικό «χωριάτικο», με σχέδιο του Ανδρέα Τρίτση, δημάρχου, υπουργού, αρχιτέκτονα, στις πρώτες καλές μέρες του ΠΑΣΟΚ, ούτε το «καναδικό» που χρησιμοποιούσε ως γραφείο του ο Ανδρέας. Όλα κείτονται 10 μέτρα κάτω από τις τσιμεντένιες μεζονέτες της κ. Σοφίας Παπανδρέου, ήτοι, «εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Λιάνη».
Το 1999 η κ. Σοφία Παπανδρέου έκανε το παν να χαρακτηριστεί ιστορικό το Καστρί ώστε να γλιτώνει φόρους, να έχει δωρεάν επιχορηγήσεις λόγω σεισμού κλπ διότι «αισθάνομαι, κύριε υπουργέ, ότι είμαι απλά ως μια ένοικος, το Καστρί ανήκει στο λαό και στην ιστορία του», (επιστολή προς ΥΠΕΧΩΔΕ Λαλιώτη). Αλλά το 2007 και αφού είχε χτίσει πια στον περισσότερο χώρο, άρα δε χρειαζόταν φοροαπαλλαγές, αποφάσισε με προσφυγή της στο ΣτΕ ότι «πρόκειται για σύνηθες οίκημα της περιοχής και ουδέν ιστορικό γεγονός συνέβη εκεί». Είδατε πόση τιμή αποδίδει στο παππού της και στις χιλιάδες που μάτωσαν στα Ιουλιανά το 1965; «Από Παρθενώνα της Δημοκρατίας το έκανε αχούρι για να το αποχαρακτηρίσει», κατά έκφραση εγγύτατου συγγενούς της.
Ουσιαστικά φωτογραφίζοντας το Καστρί τον τελευταίο μισό σχεδόν αιώνα διαβάζεις τις σαφέστατες προθέσεις της δυναστείας για την Ελλάδα. Η ιδεολογία μετατράπηκε σε πάθος για εξουσία και η απλότητα σε απληστία.
Είναι καιρός λοιπόν «αι γενεαί αι πάσαι», το «μέγα πλήθος με το μέγα πάθος» που έλεγε ο Γέρος να ξεκαθαρίσει εκεί τους λογαριασμούς του με τη δυναστεία. Από εκεί ξεκινούσαν οι χιλιάδες για να παλέψουν για την Νέα Ελλάδα, εκεί πρέπει να βρεθούν πάλι, ζητώντας δικαιοσύνη. Αν ξέχασε την ιστορικότητα η κ. Σοφία ή τις υποσχέσεις του ο ΓΑΠ (πράγμα που μου θυμίζει τον «Κλεπτομνήμονα» του αδελφού τους Νίκου), ας τους τα ξαναθυμίσουμε δυναμικά.
Από το Καστρί ξεκινούν και τώρα οι αποφάσεις -- στη Βουλή απλά σηκώνουν τα χέρια οι διαμαρτυρόμενοι πλην σκιαγμένοι βουλευτές του κόμματος. Στην πηγή πρέπει να χτυπηθεί το κακό. Δεν εννοώ με βία, αλλά με ορμή και ζωντάνια όπως το 1965. Δε θα σπάσει μύτη, αυτό πιστεύω και εύχομαι, αλλά θα βγει πολύ πύον από το σώμα της Ελλάδας.
Εκεί στο τόπο του διαρκούς και κατά συρροήν εγκλήματος του κόμματός του θα ρωτήσουν το Γιώργο: α) Από εδώ δεν είπατε «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»; Τώρα γιατί την ξεπουλάτε σα σφαχτάρι στα διεθνή οικονομικά σφαγεία; Β) Εδώ δεν είπατε «Έξω οι Αμερικάνοι»; Γιατί φέρατε μέσα το ΔΝΤ; Γ) Εδώ δε μιλήσατε για τα τιμημένα γηρατειά; Γιατί τα καταντήσατε να προτιμούν τον Καιάδα; Δ) Από εδώ δε δώσατε ελπίδα στους νέους; Γιατί τώρα την αφαιρείτε ακόμα και από τα παιδιά τους; Ε) Εδώ δεν υπογράψατε ΕΣΕΙΣ τα χρέη και διαθέσατε κατά το δοκούν τα λεφτά και τώρα ξεχνάτε με ποιους τα φάγατε; Ζ) Από εδώ δεν πάρθηκαν οι αποφάσεις που κατάντησαν την Ελλάδα καταγέλασμα των εθνών; Η) Εδώ δε συντάξατε το «Συμβόλαιο με το Λαό»; Γιατί το μετατρέψατε σε δουλοχάρτι του λαού; Θ) Και κοντολογίς: εσείς δεν κυβερνάτε τη χώρα σχεδόν ανελλιπώς από το 1981, άρα δική σας σχεδόν αποκλειστικά δεν είναι η ευθύνη για το κατάντημά της;
Κι όταν ο εγγονός ΓΠ βρεθεί κυκλωμένος από χιλιάδες διαδηλωτές, όχι για να τον ζητωκραυγάσουν, όπως τον παππού του, αλλά για να τον στήσουν στο σκαμνί, ίσως δε θα βγει στο μπαλκόνι να δώσει εξηγήσεις, ούτε θα μπορέσει να φύγει από την πίσω πόρτα, αλλά θα κάνει αυτό που έκανε ο ομοϊδεάτης του (σοσιαλιστής κι αυτός) στην Αργεντινή: θα καλέσει ένα ελικόπτερο στη ταράτσα του οχυρού του για να τον πάει μακριά, στους θετούς γονείς και προστάτες του.
Πάντως όποιος πάει τώρα στο Καστρί δε θάναι για να προσκυνήσει όπως παλιά, αλλά για να κλάψει πικρά για την προδοσία των ονείρων του μπροστά στο απρόσιτο οχυρό του Γιώργου και τα πολυτελή τσιμέντα της κ. Σοφίας. Και να ορκιστεί ότι δε θα είναι τόσο αφελής στο μέλλον.
Δε θέλουμε να καλλιεργήσουμε διάσπαση, ας γίνονται διαμαρτυρίες και ας είναι οπουδήποτε. Απλά στο Καστρί (ιστορικό ή ανιστόρητο εναλλάξ κατά τα συμφέροντα της κ. Σοφίας) ο λαός θα είναι ενώπιος ενωπίου με το Γιώργο, το κόμμα του και τη δυναστεία του. Ο Γιώργος Παπανδρέου δε φοβάται τους 50,000 διαδηλωτές στο Σύνταγμα, αλλά τρέμει με 5,000 διαδηλωτές στο Καστρί.
Καιρός είναι ο λαός να ζητήσει από τους επιγόνους εκεί, στο Καστρί, στον τόπο του εγκλήματος, την απολογία που δικαιούται για τα χαμένα (κοντολογίς: ξεπουλημένα) όνειρα δυο ή τριών γενεών, του παρελθόντος αλλά και του μέλλοντος.


Χρήστος Μαγγούτας
Chris Mangoutas

Πράσινος τραγέλαφος λίγο πριν την πτώση

Αν έπρεπε κανείς να συνοψίσει την εικόνα της χώρας σε μια φράση, θα σημείωνε ότι «έξω πάμε (μάλλον) καλά, αλλά μέσα... δεν περιγράφεται»!
Το καλό νέο που κουβάλησε στις βαλίτσες του από τις Βρυξέλλες χθες το μεσημέρι ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν ότι τελικά η πρόθεση της Γερμανίας να επιβάλει κούρεμα του ελληνικού χρέους της τάξεως του 50% ή και 60%, δεν φαίνεται να υιοθετείται από την ηγεσία της ευρωζώνης και πολλές άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ. Από ό,τι εισέπραξε, και μετά το μετέφεραν προς τα έξω συνεργάτες του, το κούρεμα του χρέους της χώρας, μπορεί να μην είναι στο 21% που προέβλεπε η συμφωνία της 21ης Ιουλίου, αλλά δεν φαίνεται να ξεπερνάει το 30%, το ανώτερο όριο που μπορεί να αντέξουν σε αυτή τη φάση το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Τα χαμόγελα όμως του Γιώργου Παπανδρέου χάθηκαν με την επιστροφή του στην Ελλάδα. Η εκρηκτική κατάσταση με τα σκουπίδια, οι πολλαπλές ενδείξεις ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σταθερά σε........
ημιπαράλυτη κατάσταση, οι συνεχείς παλινωδίες που χαρακτηρίζουν τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης και η παρατεινόμενη αναταραχή στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας δημιουργούν σκηνικό απελπισίας. Χθες ο κ. Παπανδρέου συνεργάστηκε με στενούς συνεργάτες του, ενώ όσο βρισκόταν στις Βρυξέλλες είχε συνεχείς τηλεφωνικές επικοινωνίες με υπουργούς αρμόδιους για την αντιμετώπιση κρίσεων και τους αντιπροέδρους της κυβέρνησης.
Με δική του εντολή πραγματοποιήθηκε προχθές το απόγευμα σύσκεψη υπό τον αντιπρόεδρο Θόδωρο Πάγκαλο και την ηγεσία των υπουργείων Εσωτερικών και Προστασίας του Πολίτη, προκειμένου να εξεταστεί το πρόβλημα με τα σκουπίδια. Το ερώτημα που θέτουν στελέχη της κυβέρνησης είναι γιατί έπρεπε να φτάσουν τα πράγματα στο σημείο της έκρηξης, προκειμένου να συγκληθεί η σύσκεψη και να ληφθούν οι σκληρές αποφάσεις περί ανάθεσης της αποκομιδής σε ιδιώτες και της πιθανής κατάργησης των τομέων καθαριότητας των δήμων.
ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ. Το ερώτημα που θέτει και πάλι επί τάπητος το πρόβλημα του συντονισμού της κυβέρνησης, προφανώς δεν έχει απάντηση. Ωστόσο, τα πολλαπλασιαζόμενα παραλυτικά φαινόμενα που εμφανίζει η κυβέρνηση, προκαλούν πράγματι πονοκέφαλο στο Μέγαρο Μαξίμου. Με τα περισσότερα υπουργεία να τελούν υπό κατάληψη και μαζί και κρίσιμοι τομείς της δημόσιας διοίκησης, είναι φανερό ότι οι κυβερνητικές αρρυθμίες πολλαπλασιάζονται. Εκτός από αυτό, λένε κυβερνητικά στελέχη, υπάρχει και η δεδομένη αδυναμία της κυβέρνησης να αντιδράσει αποτελεσματικά στις κριτικές που δέχεται από την αντιπολίτευση.
n Πρώτο παράδειγμα: εδώ και δυο εβδομάδες η Νέα Δημοκρατία, ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση έχει προσλάβει από το παράθυρο σε 77 νεοϊδρυθέντες οργανισμούς αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα περί τις 30.000 υπαλλήλους όλων των κατηγοριών, παρακάμπτοντας μάλιστα το ΑΣΕΠ. Ξεχωριστή θέση στην κριτική αυτή είχε η βαριά κατηγορία περί προσλήψεων μετακλητών υπαλλήλων. Τις κατηγορίες υιοθέτησε ακόμη και η Βάσω Παπανδρέου και κατηγόρησε με τη σειρά της την κυβέρνηση. Ποια ήταν η αντίδραση της κυβέρνησης; Μόλις χθες το μεσημέρι ο αρμόδιος υπουργός Δημήτρης Ρέππας, από κοινού με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Ηλία Μόσιαλο, απάντησαν στις κατηγορίες, λέγοντας ότι οι νέοι οργανισμοί που ιδρύθηκαν ήταν... μόλις 68 και όχι 77!
n Δεύτερο παράδειγμα: η κατάληψη από τους εργαζόμενους της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ του κέντρου έκδοσης λογαριασμών, στους οποίους περιλαμβάνεται πλέον και το τέλος ακινήτων, και η καθυστέρηση κατά τουλάχιστον δύο 24ωρα αντίδρασης από το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο περιορίστηκε απλώς σε μια προειδοποίηση των καταληψιών. Παράλληλα η κυβέρνηση δεχόταν μαζικά κριτική από τα μέσα ενημέρωσης και την αντιπολίτευση ότι συνδιοικεί τη χώρα από κοινού με τον πρόεδρο των συνδικαλιστών Νίκο Φωτόπουλο.
n Τρίτο παράδειγμα: παρότι κατ' επανάληψη έχουν γίνει συσκέψεις με τα συνδικαλιστικά στελέχη που ανήκουν στην ΠΑΣΚΕ και έχει επιχειρηθεί μια προσέγγιση μαζί τους, η κυβέρνηση παρακολουθεί απαθής τις δημόσιες δηλώσεις τους ότι στόχος τους είναι να ρίξουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη έχουν θέσει θέμα αλλαγής του Νόμου 1264/82, βάσει του οποίου απολαμβάνουν πλήθος προνομίων και ασυλιών οι συνδικαλιστές. Ωστόσο, το υπουργείο Εργασίας δεν έχει κάνει ακόμη την παραμικρή κίνηση...

Οι οικονομικοί δείκτες της Ελλάδας φανερώνουν πόνο και προμηνύουν αναταραχή


Από το XrimaNews 

Του Πάνου Παναγιώτου* 

Ένας από τους πιο δραματικούς αλλά και πιο χρήσιμους δείκτες της διεθνούς εταιρείας δημοσκοπήσεων και ανάλυσης Gallup είναι αυτός που υπολογίζει το ποσοστό του πληθυσμού σε μία χώρα το οποίο«υποφέρει» από την οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται. 

Αυξητική τάση σε αυτόν τον δείκτη συνεπάγεται πτώση του βιοτικού επιπέδου, μείωση της πραγματικής οικονομικής δύναμης των χαμηλότερων σε εισοδήματα στρωμάτων, μετατροπή της προσπάθειας για ευ ζην σε προσπάθεια για ζην και επιβίωση και τελικάαύξηση του ρίσκου για κοινωνικές αναταραχές και ακόμη και εξεγέρσεις. 


Στις 25 Σεπτεμβρίου 2011 δημοσιεύθηκαν τα τελευταία στοιχεία του συγκεκριμένου δείκτη για τις χώρες της Ευρώπης και τα αποτελέσματα ήταν συγκλονιστικά για την Ελλάδα, όπου το 25%του πληθυσμού δηλώνει πως «υποφέρει» από την οικονομική του κατάσταση καταγράφοντας μία αύξηση μεγαλύτερη από 3 φορές σε σχέση με το 2007, όταν το αντίστοιχο ποσοστό ήταν στο 7%. 


Στην ίδια έρευνα το 60% των Ελλήνων δηλώνει ότι μετά βίας επιβιώνει, με τα συνολικά ποσοστά του κοινωνικού - οικονομικού πόνου να ανέρχονται στο 85% του πληθυσμού της χώρας, τοποθετώντας τη στην πιο δεινή θέση μεταξύ των ανεπτυγμένων κρατών της Ευρώπης και του κόσμου, χειρότερα ακόμη και από τηΣλοβακία, την Πολωνία και τη Ρουμανία, στην ίδια θέση με τηνΟυγγαρία και καλύτερα μόνο από τη Βουλγαρία, όπου το ποσοστό οικονομικού πόνου ανέρχεται στο 95% του πληθυσμού. 

Δεν είναι, όμως, μόνο τα δραματικά ποσοστά κοινωνικοοικονομικού πόνου που προκαλούν ανησυχία, αλλά και ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνεται το τμήμα του πληθυσμού που περνά από την κακή στη δραματική οικονομική κατάσταση. 

Αν οι ρυθμοί αυτοί συνεχιστούν, τότε στα τέλη του 2013 είναι πιθανόν πάνω από το 50% των Ελλήνων να «υποφέρουν» οικονομικά και να βρίσκονται σε πλήρη αδυναμία να ικανοποιήσουν ακόμη και τις πλέον βασικές τους ανάγκες και φυσικά να αντεπεξέλθουν ακόμη και στις βασικότερες οικονομικές υποχρεώσεις τους. 

Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο ανησυχητικά καθώς οι Έλληνες περιμένουν πως η οικονομική τους κατάσταση θα είναι χειρότερη σε πέντε χρόνια απ' ότι σήμερα και μάλιστα τα μέσα ποσοστά εκτίμησης της ποιότητας ζωής τους τα επόμενα πέντε χρόνια «δεν είναι μόνο μεταξύ των χαμηλότερων στην Ευρώπη αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο», όπως αναφέρει η σχετική έκθεση της Gallup. 

Προηγούμενες μελέτες, που έδειξαν αντίστοιχη μείωση στην εκτίμηση για την ποιότητα ζωής άλλων πληθυσμών, καταγράφηκαν σε χώρες όπου τελικά έλαβαν χώρα εξεγέρσεις, «υποδεικνύοντας ότι τέτοιες εκτιμήσεις αποτελούν ένα σημάδι που δεν πρέπει να αγνοηθεί», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η μελέτη της Gallup, η οποία καταλήγει πως «οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες πρέπει να εργαστούν ώστε να ενισχύσουν την αισιοδοξία και την εμπιστοσύνη των πολιτών για να αποφύγουν ακόμη πιο σοβαρά προβλήματα». 

Πραγματικά, χρειάζεται να πει κανείς κάτι περισσότερο προκειμένου η ελληνική πολιτική ηγεσία να αντιληφθεί ότι ίσως δεν οδηγεί την Ελλάδα στο σωστότερο δρόμο και ότι κάποια στιγμή θα είναι, πια,πολύ αργά για να το πράξει, ακόμη και αν τον εντοπίσει; 

* Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής (XrimaNews.gr, GSTA Ltd.) 

Στο παρά πέντε της κοινωνικής έκρηξης

Βρισκόμαστε μια βδομάδα πριν τη γενική απεργία στις 19 Οκτώβρη. Η κυβέρνηση διαμηνύει ότι το πολυνομοσχέδιο (νέο μισθολόγιο και εφεδρεία στο δημόσιο, περικοπές συντάξεων, μείωση αφορολόγητου, πετσόκομμα φοροαπαλλαγών και κατάργηση κλαδικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα) πρέπει να έχει ψηφιστεί πριν τη σύνοδο κορυφής την Κυριακή 23 Οκτώβρη. Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία. Όλα θα παιχτούν τις επόμενες μέρες. Ο στόχος του κινήματος πρέπει να είναι ένας. Μέχρι το τέλος της βδομάδας που έρχεται η κυβέρνηση του ΓΑΠ πρέπει να πάρει δρόμο.

 

Βαδίζουν στα τυφλά

Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση βαδίζει στα τυφλά. Κανένας από τους στόχους που βάζει δεν φαίνεται να μπορεί να πραγματοποιηθεί. Το φετινό έλλειμμα σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία βρίσκεται ήδη στα 19,5 δις (εννιάμηνο) όταν ο στόχος ήταν να κλείσει στα τέλη Δεκέμβρη στα 16,3 δις. Με τον ρυθμό αυτό στο τέλος του χρόνου θα σκαρφαλώσει στα 25 δις δηλαδή στο 11% του ΑΕΠ. Οι “αγορές” που τόσο η κυβέρνηση και οι εταίροι της στο ΔΝΤ και την ΕΕ προσπαθούν να καλμάρουν θα εξαγριωθούν εντελώς. Η τρόικα βλέποντας ότι όλοι οι στόχοι πάνε κατά διαόλου ζητάει επιπλέον μέτρα για το 2012 ύψους 6 δις. Είναι σίγουρο ότι σε λίγες βδομάδες θα ζητάει μέτρα 10 δις και πάει λέγοντας. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα σχέδιο διεξόδου. Τα μέτρα λιτότητας δεν αποδίδουν, απλώς φέρνουν την κοινωνία στα όριά της. Η οικονομία μέρα με την μέρα βουλιάζει ακόμα περισσότερο. Όχι μόνο η ελληνική αλλά παντού. Η συζήτηση που έχει ξεκινήσει για κούρεμα του ελληνικού χρέους σκοντάφτει στην απροθυμία των τραπεζών να συμμετέχουν περαιτέρω του κουρέματος που αποφασίστηκε στα μέσα του καλοκαιριού και στην περίφημη συμφωνία της 21 Ιούλη. Ένα κούρεμα πάνω από αυτό το ποσοστό θα είναι καταστροφικό για την επιβίωση τους. Όχι μόνο για τις ελληνικές τράπεζες που θα γράψουν ζημιές πάνω από την αξία των ιδίων κεφαλαίων τους, αλλά και για όσες του εξωτερικού είναι εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος όπως η γαλλοβελική Dexia που χρεοκόπησε πριν λίγες μέρες. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι και στις 23 Οκτώβρη δεν πρόκειται να αποφασιστεί τίποτα περισσότερο από την παράταση της αβεβαιότητας. Το μήνυμα που θα πάρουν για ακόμα μια φορά οι “αγορές” είναι ότι πλοίο είναι έτοιμο να τσακιστεί πάνω στα βράχια. Από δω και στο εξής οποιαδήποτε στιγμή η προδιαγεγραμμένη πορεία προς την χρεοκοπία μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη όχι μόνο της Ελλάδας αλλά ολόκληρης της ευρωζώνης.

Πολιτική κρίση

Ανεξάρτητα όμως από το πώς αντιδρούν οι “αγορές”, αυτό που έχει σημασία είναι ότι πλέον κανείς δεν ελπίζει ότι με αυτό το σχέδιο θα υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα. Ακόμα και αυτοί που πίστευαν ότι με το μνημόνιο “ίσως αποφύγουμε τα χειρότερα” συνειδητοποιούν πλέον το αδιέξοδο. Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες αδυνατούν πλέον να αντεπεξέλθουν στην καθημερινότητά τους. Η εμπιστοσύνη των μεσοστρωμάτων, ακόμα και ενός σημαντικού τμήματος της εργατικής τάξης προς την άρχουσα τάξη και τα πολιτικά της επιτελεία σπάει μέρα με τη μέρα. Αυτό μεταφράζεται στην πρωτοφανή πλέον κρίση εμπιστοσύνης με το κυβερνών κόμμα να βρίσκεται στις δημοσκοπήσεις κάτω από το 20% και λίγες μονάδες πάνω από το ΚΚΕ. Είναι αδύνατον με τέτοια ποσοστά απονομιμοποίησης να μπορέσει αυτή η Κυβέρνηση να σταθεί στην εξουσία. Οι μέρες της είναι πλέον μετρημένες.

Για την άρχουσα τάξη είναι επείγουσα ανάγκη να βρεθεί μια εναλλακτική λύση, που όμως με το διαρκώς ογκούμενο εκρηκτικό κοινωνικό πεδίο φαίνεται να αποτελεί άλυτο γρίφο. Στην πραγματικότητα κανείς δεν θέλει να διαδεχθεί τον ΓΑΠ. Ο Σαμαράς ναι μεν ζητάει εκλογές αλλά ξέρει ότι δεν θα έχει καμία καλύτερη τύχη απ’ αυτή του προκατόχου του. Αυτό που τον σώζει προς το παρόν είναι ότι με το 31% δεν θα μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και έτσι θα μπορεί να ρίξει το μπαλάκι στην εξέδρα. Από κει και πέρα οι συστημικές επιλογές γίνονται ακόμα πιο ανυπόληπτες. Ο Καρατζαφέρης με 8% και η Ντόρα εκτός Βουλής δεν μπορεί να έχουν καμία αξιοπιστία.

Κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης

Η μόνη διέξοδος για το αστικό καθεστώς προκειμένου να ολοκληρώσει το αντεπαναστατικό του σχέδιο είναι μια κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης, ανεξάρτητα αν αυτή προκύψει πριν ή μετά της εκλογές. Τη λύση αυτή εξάλλου προκρίνουν σύσσωμα τα εξωθεσμικά αστικά επιτελεία. Μια κυβέρνηση τεχνοκρατών με μη πολιτικά πρόσωπα ψηφισμένη από τα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ και το ρετάλι της Ντόρας. Μια κυβέρνηση που θα είναι τρισχειρότερη από αυτή που ζούμε σήμερα. Αν σήμερα οι διαδηλώσεις χτυπιούνται έξω από τη Βουλή ή έστω με μια ασήμαντη “αφορμή”, με την κυβέρνηση που ευαγγελίζονται ο Καρατζαφέρης και η Μπακογιάννη θα απαγορεύονται δια νόμου. Άρθρα του Συντάγματος που επιτρέπουν τις συγκεντρώσεις ακόμα και την ελευθερία δράσης των πολιτικών κομμάτων -της αριστεράς- ενδεχομένως να ανασταλούν. Το ίδιο και η συνδικαλιστική δράση και το δικαίωμα στην απεργία. Τίποτα άλλο δεν μπορεί να είναι μια τέτοια κυβέρνηση και αυτό το προαναγγέλλουν σε όλους τους τόνους τα κάθε είδους αστικά επιτελεία του βαθέως κράτους. Στη βάση αυτή θα επιδιώξουν να χτίσουν νέες κοινωνικές συμμαχίες ή καλύτερα θα λέγαμε να αναβιώσουν το κοινωνικό μπλοκ εξουσίας της εμφυλιακής και μεταεμφυλιακής Ελλάδας. Εκατοντάδες χιλιάδες ηλίθιοι είναι έτοιμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον αγώνα εναντίον των “συντεχνιών, των κομματόσκυλων, των κομμουνιστών, των αναρχικών, των μεταναστών, των ρετιρέ, των ταραχοποιών, των ανθελλήνων και όλων όσων καταστρέφουν αντί να βάλουν χέρι για να σωθεί η πατρίδα αυτές τις δύσκολες στιγμές”. Ας μην είμαστε αφελείς. Ένα τέτοιο κράτος θα βρει τον τρόπο να ανταποδώσει σε κάθε πραιτοριανό της εξουσίας τις υπηρεσίες του προς το “έθνος”. Ήδη τα κάθε είδους φασιστόμουτρα ακονίζουν τα μαχαίρια τους και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι βρίσκουν εκατοντάδες για να μην πούμε και χιλιάδες από το κοινωνικό κατακάθι έτοιμους να συνδράμουν.

Άγριες απεργίες

Είναι αλήθεια ότι στον κόσμο που μέχρι στιγμής έχει λάβει μέρος στους αγώνες ενάντια στο μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο, υπάρχει μια αίσθηση ότι δεν μπορούμε να τους σταματήσουμε. Σε λιγότερο από 1,5 χρόνο έχουν πραγματοποιηθεί 13 γενικές απεργίες χωρίς όμως αποτέλεσμα. Οι συγκρούσεις στο Σύνταγμα πάρα την μαχητικότητα χιλιάδων απεργών και διαδηλωτών πνίγηκαν μέσα στα χιλιάδες χημικά και τα σπασμένα κεφάλια εκατοντάδων ανθρώπων κάθε ηλικίας. Η αυταπάτη του καλοκαιριού ότι μπορεί μια μαζική ειρηνική διαμαρτυρία ακομμάτιστων πολιτών με τα κατσαρολικά τους και κάτω από την ταμπέλα των αγανακτισμένων να πιέσει την κυβέρνηση επίσης δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα Η αίσθηση ότι οι απεργίες είναι μόνο χαμένα μεροκάματα και δεν αρκούν για να αναγκάσουν την κυβέρνηση σε υποχώρηση, φαίνεται να έχει εμπεδωθεί στην πλειοψηφία των εργαζόμενων που μέσα σε αυτές τις άγριες συνθήκες διατηρούν προς το παρόν την δουλειά τους.

Κανείς πλέον δεν πιστεύει ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η λαίλαπα με τις κλασικές μεθόδους (απεργίες, πορείες, εκδηλώσεις διαμαρτυρίας) που μέχρι τώρα ξέραμε. Ούτε επίσης με κινητοποιήσεις τύπου woodstock που η εναλλακτική τους στην αστική αντεπανάσταση είναι να φυτεύουμε μαρούλια και να ανταλλάσσουμε τις παλιατζούρες που έχουμε στις ντουλάπες μας.
 
Oμως φαίνεται ότι κάτι αλλάζει. Οι καταλήψεις στις χωματερές από τους εργαζόμενους στους δήμους που απειλούνται ευθέως με μαζικές απολύσεις και για όσους παραμείνουν με μισθούς πείνας κάτω των 800 ευρώ,δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει από δω και στο εξής η μαχόμενη εργατική τάξη. Ηκατάληψη από τη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ του μηχανογραφικούπου πρόκειται να εκδοθούν οι λογαριασμοί με το χαράτσι στα ακίνητα, στην Πειραιώς 247 από την Τετάρτη 12/10, ανοίγει επίσης μια άλλη προοπτική. Οι εργαζόμενοι μπορούν στην πράξη να μπλοκάρουν την πολιτική της κυβέρνησης. Αυτό δεν έχει απλώς μια συμβολική σημασία. Ενδεχομένως σηματοδοτεί την έναρξη μιας περιόδου δυαδικής εξουσίας. Στα κανάλια αναρωτιούνται οι τηλερουφιάνοι σε έξαλλη κατάσταση ποιος είναι το αφεντικό σε αυτή τη χώρα. Ποιος την κυβερνάει. Οι εργαζόμενοι στους δήμους, στη ΔΕΗ και στα υπουργεία που βρίσκονται κατά δεκάδες σε κατάληψη δίνουν την απάντηση.
Το κύμα αυτό των καταλήψεων πρέπει τώρα να επεκταθεί. Τα φερέφωνα των δελτίων στις 8 ουρλιάζουν ότι ενώ έχουν καταλάβει τα υπουργεία συνεχίζουν να πληρώνονται, ενώ δεν μαζεύουν τα σκουπίδια χτυπάνε κάρτα. Ανορθόδοξος αγώνας, ε; Ε λοιπόν ναι, ήρθε η ώρα του ανορθόδοξου αγώνα. Λες και αυτό που συμβαίνει εδώ και μήνες και ειδικά τις τελευταίες βδομάδες είναι μια καθαρή αναμέτρηση από τη μεριά του συστήματος. Αυτοί οι θρασύδειλοι μπορούν να μιλάνε για πόλεμο, για έκτακτα μέτρα, για κυβερνήσεις καμικάζι, για εξωκοινοβουλευτικές λύσεις, για δεκάδες χιλιάδες απολύσεις, για δραματικές μειώσεις των μισθών και των συντάξεων και οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και οι νέοι που νοιώθουν στο πετσί τους τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής να κάτσουν και να πεθάνουν της πείνας. Και ποιοι το λένε αυτό; Τα καθάρματα που συνεχίζουν να καλύπτουν τα δισεκατομμύρια που κλέβουν καθημερινά από την εργατική τάξη. Που είναι ρε αλήτες τα 863 εκ. που έφαγε ο Λαυρεντιάδης από την Proton Bank και με τις πλάτες του Βενιζέλου; Γιατί δεν λετε τίποτα για αυτό το νέο φέσι; Την ώρα που ο κόσμος δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα, οι εφοπλιστές χτίζουν πλοία αξίας δεκάδων δις χωρίς να πληρώνουν ούτε μισό ευρώ σε φόρους, αλλά τα φερέφωνά τους στο ΣΚΑΙ έχουν το θράσος να συκοφαντούν και να βρίζουν τον κάθε μεροκαματιάρη που παλεύει για να ταΐσει τα παιδιά του.

Ο αγώνας από δω και πέρα πρέπει να διεξαχθεί με αυτά τα μέσα. Όσο μεγαλύτερη πυγμή δείχνει η μαχόμενη εργατική τάξη τόσο θα σπάει το ηθικό του αντιπάλου και άλλο τόσο θα πείθονται όσοι κοντοστέκονται και είναι έτοιμοι να πεθάνουν από την κατάθλιψη ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Πολλοί στην αριστερά μιλάνε για αγώνα -απεργία- διαρκείας, για μακρύ αγώνα, για αγώνα αντοχής, για αγώνα παρενόχλησης και άλλα τέτοια. Όλα αυτά είναι για να δικαιολογούν την αναβολή της σύγκρουσης. Οι στόχοι πρέπει να είναι συγκεκριμένοι. Η μάχη του πολυνομοσχεδίου είναι η μεγαλύτερη μάχη για το εργατικό κίνημα και την αριστερά από το 73. Είναι σημαντικότερη ακόμα και από το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο. Τώρα φαίνεται να συσπειρώνονται οι μεγαλύτερες δυνάμεις που είναι έτοιμες να μπουν στη μάχη. Αντίθετα ο αντίπαλος βρίσκεται σε πανικό και καταβεβλημένος από την κόπωση. Μέχρι σήμερα η αριστερά και τι κίνημα έδειχναν να είναι σκορποχώρι ενώ ο αντίπαλος να έχει σχέδιο και πυγμή για να το επιβάλει. Τώρα αυτό μπορεί να αλλάξει.

Οι απεργοί στους δήμους μιλάνε ήδη για πολιτικό αγώνα. Το ίδιο και οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ. Ο στόχος δεν είναι να κάνει πίσω η κυβέρνηση. Αλλά να πάρει δρόμο. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι κάθε ευκαιρία που δίνεται στην κυβέρνηση είναι το ok για ένα νέο πλιάτσικο σε ότι μας έχει απομείνει. Το νέο μισθολόγιο ρίχνει τους μισθούς στο 40% από αυτούς που ήταν πριν 1,5 χρόνο. Με την κατάργηση των φοροαπαλλαγών, το αφορολόγητο στα 5000, τα χαράτσια και τις έκτακτες εισφορές που έρχονται ανά δίμηνο είναι αδύνατο πλέον να επιβιώσει μια μέση οικογένεια. Με την ανεργία στο 20%, με τις τιμές στα καύσιμα να σπάνε όλα τα ρεκόρ και με τα δάνεια να τρέχουν μιλάμε για την πλήρη καταστροφή. Σε αυτές τις συνθήκες η κοινωνική έκρηξη είναι ζήτημα χρόνου.

Πολιτικός αγώνας στους δρόμους

Για το κράτος και την άρχουσα τάξη θα ήταν ευτύχημα να εκτονωθεί η κοινωνική οργή σε μια τυφλή εξέγερση. Να σπάσουν οι τράπεζες και να καεί το σύμπαν. Και μόλις τελειώσουν όλα η εξουσία να βρίσκεται ακόμα στη θέση της, έτοιμη να πάρει τη δική της ρεβάνς, κινητοποιώντας όχι μόνο τους κατασταλτικούς μηχανισμούς τους κράτους αλλά και σύσσωμο το παρακρατικό σκουπιδαριό των φασιστών, των μαφιόζων της νύχτας, των εμπόρων ναρκωτικών, των πάσης φύσεως σαλταρισμένων του κυρίου, των εκατοντάδων χιλιάδων απόστρατων που νέμονται τις συντάξεις του δημοσίου από τα 45 τους, και όλων των βλαμμένων που παραπατάνε βλέποντας τούρκους, αλβανούς, σκοπιανούς, πακιστανούς, εβραίους και μασόνους στον ύπνο τους και στον ξύπνιο τους.
Τίποτα δεν μπορεί να αφεθεί από δω και μπρος στην τύχη του. Ο μόνος τρόπος για να συμβεί αυτό είναι η ύπαρξη εναλλακτικής λύσης για την επόμενη μέρα. Χρειαζόμαστε επειγόντως ένα σχέδιο όχι μόνο ανατροπής αυτής της λαίλαπας αλλά και διάδοχης λύσης. Αυτό όχι μόνο θα εμπνεύσει τον κόσμο που σήμερα βρίσκεται σε απόγνωση αλλά κυρίως θα οργανώσει τις δικές μας δυνάμεις που επίσης βρίσκονται σε αμηχανία.

Στην περίπτωση που η κυβέρνηση δεν καταφέρει να περάσει το πολυνομοσχέδιο μέσα στη βδομάδα θα πέσει. Αν οι αντιδράσεις κλιμακωθούν και επεκταθούν ανοίγονται όλες οι προοπτικές. Η κοινωνία θα πάρει το μήνυμα. Η κατάσταση θα γίνει προεπαναστατική. Η άρχουσα τάξη ή θα πάει σε εκλογές ή στο σχηματισμό μια κυβέρνησης “καμικάζι” όπως την ονόμασε σε ένα άρθρο του ο Παπαχελάς. Σε περίπτωση εκλογών η αριστερά πρέπει να ρίξει στο τραπέζι τη δική της εναλλακτική λύση. Ήδη στα γκάλοπ στ’ αριστερά του ΠΑΣΟΚ υπάρχει σκόρπιο ένα 30%. Αυτό είναι ένα εντελώς καινούργιο στοιχείο. Στο λεκανοπέδιο το ποσοστό αυτό μπορεί να αγγίζει και το 40%. Αν μορφοποιηθεί σε ένα μέτωπο της αριστεράς μπορεί να γίνει ο πόλος έλξης μιας ευρύτερης κοινωνικής δυσαρέσκειας. Μιας δυναμικής που δεν μπορεί να προβλέψει κανένα γκάλοπ και πολύ περισσότερο δεν πρόκειται να δούμε σε δημοσκοπήσεις κατά παραγγελία. Όμως αυτό δεν θα έχει καμία προοπτική όσο δεν δείχνει τη δύναμη του στο δρόμο.
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να περπατήσουμε. Ούτε σοβιέτ έχουμε, ούτε εργατικά συμβούλια, ούτε οι συνελεύσεις στις γειτονιές είναι τόσο ισχυρές και αναγνωρίσιμες για να παίξουν ένα τέτοιο ρόλο. Μπορούμε να τα φτιάξουμε, αλλά τώρα δεν υπάρχουν. Μια γενική επίκληση στην επανάσταση και σε μια άλλη κοινωνία χωρίς τα κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενα που θα την πραγματοποιήσουν παραμένει μια προπαγάνδα χωρίς αντίκρισμα και αναντίστοιχη των στιγμών. Τώρα χρειαζόμαστε μια συγκεκριμένη διαδρομή που να τρέξει ένα επαναστατικό σχέδιο σοσιαλιστικής διεξόδου από την κρίση. Ναι ναι σοσιαλιστικής. Αυτή είναι η μοναδική λύση που υπάρχει. Όλα τα άλλα, οι ανταλλακτικές κοινότητες, οι συνεταιρισμοί, και οι ατέρμονες συνελεύσεις που εξυπηρετούν μόνο ψυχοθεραπευτικές ανάγκες δεν αφορούν κανένα αγώνα ούτε απαιτούν καμία σύγκρουση με την οικονομική και πολιτική εξουσία. Ας φτιάξει όποιος θέλει ανταλλακτικές κοινότητες και όσους συνεταιρισμούς νομίζει. Δεν πρόκειται να τον ενοχλήσει κανένας. Ούτε και το απαγορεύει κανείς. Και αν νομίζει ότι μπορεί δίπλα σε αυτόν τον -καπιταλιστικό- κόσμο να επιβιώσει ας το προσπαθήσει. Εξάλλου ο καθένας μπορεί να προτείνει ότι θέλει. Άλλος μέτρα ανακούφισης για την παρέα του και την “μικρή του κοινότητα”, χωρίς να βάζει χέρι στο κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του κράτους, και άλλος μια άλλη κοινωνία πάνω στο πτώμα του καπιταλισμού και του αστικού κράτους.

Κυβέρνηση της αριστεράς
Για την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό

Χρειαζόμαστε όντως μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης. Σε αυτό συμφωνούμε απόλυτα με τους παπαχελάδες. Επίσης συμφωνούμε ότι δεν είναι ανάγκη να προκύψει κάτι τέτοιο μέσα από τις κάλπες. Όντως οι κάλπες έχουν κουράσει τον κόσμο και σε τελευταία ανάλυση όντως το πελατειακό εμφυλιοπολεμικό κράτος της δεξιάς και της χούντας, το επίσης πελατειακό κράτος των κλαδικών του ΠΑΣΟΚ και ο κρατικοδίαιτος καπιταλισμός των αντιπαροχών και των επιδοτήσεων έχει φαει τα ψωμιά του. Και να προσθέσουμε εδώ σε όσους νεοφιλελεύθερους παραμυθάδες ισχυρίζονται ότι μπορεί να υπάρχει και υγιής καπιταλισμός χωρίς κρατική παρέμβαση. Δεν θα άντεχε ούτε μια ώρα. Ο καπιταλισμός σας επιβίωσε ακριβώς χάρη στις κρατικές επιδοτήσεις στο κεφάλαιο, που στη συνέχεια έγιναν ελλείμματα, για να γίνουν χρέος και σήμερα να καταρρέει το άπαν. Δικό σας είναι το οικοδόμημα και τις ιστοριούλες για τις “συντεχνίες, την αριστερά που πίεζε για παροχές” και για την “Ελλάδα που είναι η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης” να πάτε να τα πουλήσετε σε τίποτα καθυστερημένα που βλέπουν εφιάλτες με ελοχιν και νεφελιν. Οι υπόλοιποι σας έχουν πάρει χαμπάρι για το κουτόχορτο που πουλάτε.

Ναι χρειαζόμαστε μια νέα κατάσταση. Ναι χρειαζόμαστε σκληρά και επώδυνα μέτρα. Όμως διαφωνούμε στο ποιος πρέπει να τα πληρώσει. Εσείς λετε να πληρώσει ο λαός, όπως υπάρχει και μια άλλη λύση να πληρώσετε εσείς. Η αριστερά και εννοούμε αυτή που έχουμε κι όχι αυτή που θα θέλαμε πρέπει να κάνει το βήμα και να θέσει τον εαυτό της προ των ευθυνών. Αν οι ηγεσίες της δεν τολμούν, ας την σπρώξει ο κόσμος, ας την αναγκάσουμε να προχωρήσει. Θέλουμε μια αριστερά που δεν θα προτείνει λύσεις στο σύστημα (επιστροφή στη δραχμή για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα, ευρωομόλογα για να συνεχίζουν να πληρώνονται οι τοκογλύφοι, αναδιαπραγμάτευση του χρέους στα πλαίσια πάντα της ΕΕ και του ευρώ) και γενικώς προτάσεις που δεν σπάνε αυγά. Αυτό το είδος “αριστερής” πολιτικής, που βάζει καθήκοντα σε αστικές κυβερνήσεις ανήκει πλέον στο παρελθόν. Δεν υπάρχει κανένα άλλο αστικό σχέδιο πέρα από αυτό που εφαρμόζει σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Η μοναδική άλλη αστική πολιτική θα ήταν πράγματι αυτή της επιστροφής στη δραχμή, της υποτίμησής της, του εθνικού προστατευτισμού, και τελικά της προετοιμασίας για τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο. Καλώς ή κακώς δεν υπάρχει πλέον καμία μέση λύση. Το μεταπολεμικό κοινωνικό συμβόλαιο έχει λήξει και ας το καταλάβουν και όσοι προσπαθούν ακόμα και τώρα να συμβουλέψουν την “εθνική” αστική τους τάξη, να επιστρέψει σε μια κεϋνσιανή διαχείριση. Είμαστε σε ανοιχτό πόλεμο και εδώ δεν έχουν θέση οι ενδιάμεσες λύσεις.
Θέλουμε μια αριστερά για να συγκρουστεί εδώ και τώρα. Η κατάληψη της ΔΕΗ με την παρουσία του ΠΑΜΕ, της ΓΕΝΟΠ, του ΕΚΑ, του ΣΥΡΙΖΑ, της Ανταρσυα και αγωνιστών από την σκόρπια αριστερά και την αναρχία δείχνει το δρόμο. Θα πει κανείς. Μα αυτή η αριστερά είναι ρεφορμιστική, έχει αδράνειες, είναι γεμάτη με γραφειοκράτες, έχει δεσμούς με το αστικό σύστημα κλπ κλπ. Μάλιστα έτσι ακριβώς είναι. Μόνο που το αστικό σύστημα την έχει πλέον χεσ..νη κι αυτή την αριστερά και τα συνδικάτα και όλους όσους έχτισε τις προηγούμενες δεκαετίες το κοινωνικό συμβόλαιο της μεταπολεμικής ταξικής ισορροπίας. Το κοινωνικό υπόβαθρο αυτής της αριστεράς έχει πάει περίπατο. Δεν έχει πλέον επιλογές για ελιγμούς. Ή θα συρθεί στη σύγκρουση ή θα παρασυρθεί στη δίνη της αστικής αντεπανάστασης. Αν δεν μπορεί να δώσει τη μάχη ο κόσμος της πρέπει να την υπερβεί. Η αριστερά πρέπει να γίνει κίνημα, να αντιληφθεί ότι η πολιτική δεν είναι μια υπόθεση εντός των αστικών θεσμών. Και τι θεσμών πια, που δεν εμπνέουν καμία εμπιστοσύνη ούτε καν στην ίδια την άρχουσα τάξη. Τώρα χρειαζόμαστε νέους θεσμούς. Όχι για κοινωνικούς πειραματισμούς στη γειτονίτσα μας. Αλλά ανταγωνιστικούς προς την υπάρχουσα αστική εξουσία. Για να διεκδικήσει το ίδιο το επαναστατικό προλεταριάτο την εξουσία.
  • Κάτω η κυβέρνηση, το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και το πολυνομοσχέδιο
  • Καμία ενότητα με τα αφεντικά και κάθε επίδοξο διάδοχο (ΝΔ, ΛΑΟΣ, Ντόρα) της ίδιας πολιτικής
  • Άγριες απεργίες, συνέχεια και επέκταση των καταλήψεων
  • Για μια κυβέρνηση της αριστεράς με την υποστήριξη των συνδικάτων, για να συγκρουστεί με την άρχουσα τάξη, να σταματήσει την αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων, να ανοίξει όλους τους φακέλους των κλεμμένων προχωρώντας σε απαλλοτριώσεις περιουσιακών στοιχείων, αφήνοντας τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν αποζημιώνοντας μόνο τους μικροκαταθέτες, εθνικοποιώντας εδώ και τώρα τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας κάτω από εργατικό έλεγχο, ανασυγκροτώντας την παραγωγή στη βάση των κοινωνικών αναγκών, επιτάσσοντας για το σκοπό αυτό κάθε περιουσιακό στοιχείο που αυτή τη στιγμή μένει ανεκμετάλλευτο στα χέρια μιας μικρής μειοψηφίας που ενδιαφέρεται μόνο για τα κέρδη της.
Για την αναδιοργάνωση της κοινωνίας και την οικονομίας σε σοσιαλιστική βάση. Για να περάσουν η εξουσία και τα μέσα παραγωγής σε αυτούς που τα δουλεύουν. Για μια οικονομία με κίνητρο τις κοινωνικές ανάγκες και όχι το κέρδος των καπιταλιστών. Η οικονομία θα επανεκκίνησει μόνο σε αυτή τη βάση ή αλλιώς ύστερα από μια τεράστια εκκαθάριση κεφαλαίων και καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων προκειμένου ο παγκόσμιος καπιταλισμός να περάσει σε ένα επόμενο μακρύ κύμα αν βεβαίως μπορέσει να βρει μια νέα ισορροπία μετά την καταστροφή. Οι δήθεν “μαρξίζουσες” βεβαιότητες για το ξεπέρασμα της κρίσης ύστερα από μια τέτοια καταστροφή ας περιμένουν μέχρι να επιβεβαιωθούν. Αλλά μέχρι να γίνουν όλα αυτά, ας δώσουμε τη μάχη τώρα, χτίζοντας έτσι την επαναστατική προλεταριακή εναλλακτική λύση.

Κ. Μαραγκός - avantgarde

Μαζέψτε τους άμεσα! Κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειώδη δυνατότητα αντίληψης καταλαβαίνει ότι αν κάποιος απειλεί σήμερα την δημόσια υγεία αυτός δεν είναι πρωτίστως τα σκουπίδια αλλά αυτοί που κατσικώθηκαν στην κυβέρνηση. Ήδη οι πολιτικές τους κατεδαφίζουν την δημόσια υγεία, σπέρνουν την κατάθλιψη, απειλούν με διακοπή ρεύματος τους φτωχούς ανθρώπους και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για πραγματική κατάρρευση της υγείας του κόσμου. Αυτοί λοιπόν είναι τα σκουπίδια που μας απειλούν και πρέπει να πάνε άμεσα στην χωματερή.


Μαζέψτε τους άμεσα!

Κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειώδη δυνατότητα αντίληψης καταλαβαίνει ότι αν κάποιος απειλεί σήμερα την δημόσια υγεία αυτός δεν είναι πρωτίστως τα σκουπίδια αλλά αυτοί που κατσικώθηκαν στην κυβέρνηση.  Ήδη οι πολιτικές τους κατεδαφίζουν την δημόσια υγεία, σπέρνουν την κατάθλιψη, απειλούν με διακοπή ρεύματος τους φτωχούς ανθρώπους και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για πραγματική κατάρρευση της υγείας του κόσμου. Αυτοί λοιπόν είναι τα σκουπίδια που μας απειλούν και πρέπει να πάνε άμεσα στην χωματερή.

Από τις τοιχογραφίες του Σιούφα, στα σαλέ και στις παράνομες πισίνες του Πετσάλνικου! 

 

http://troktiko.eu/?p=311065


Οι «εκλεκτοί του λαού» φαίνεται πως δεν καταλαβαίνουν ούτε από οικονομική κρίση, ούτε από περικοπές και ανέχεια. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός πως ο πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος , σύμφωνα με πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Αυριανή» ετοιμάζει υπερπολυτελές σαλέ στην εκλογική του περιφέρεια, την Καστοριά!
Η ιδέα της δημιουργίας του σαλέ ξεκίνησε από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, στο πλαίσιο του πάρκου «εθνικής συμφιλίωσης» στην περιοχή του Γράμμου. Ουσιαστικά όμως προχώρησε επί κυβέρνησης Σημίτη, που ο σημερινός πρόεδρος της Βουλής είχε κομβικό ρόλο στο επιτελείο του πρώην πρωθυπουργού.
Από τότε όμως ξεκίνησαν και οι συζητήσεις για το κατά πόσο είναι σωστό να δημιουργηθεί ένα μεγαθήριο , σε μια περιοχή σπάνιας φυσικής ομορφιάς, η οποία ανήκει και στο δίκτυο natura, ενώ υπήρχαν και καταγγελίες πως ο χώρος οικοδόμησης του ήταν δασική έκταση που νομιμοποιήθηκε παράνομα.
Τέλος στην όποια συζήτηση , έβαλε η κυβέρνηση Καραμανλή που ανέστειλε και τους τελευταίους πόρους που δίνονταν για το οικοδόμημα – μεγαθήριο, χαρακτηρίζοντας το μάλιστα ο τότε πρωθυπουργός ως «πολιτικό σκάνδαλο»
 Η ολοκλήρωση όμως του έργου δεν φαίνεται να είχε βγει από το μυαλό των εμπνευστών του. Με την επάνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και την ανάληψη του Πετσάλνικου ως προέδρου της Βουλής , το έργο περνά στην δικαιοδοσία του ιδρύματος της Βουλής και ο Πρόεδρος της φαίνεται έτοιμος να το ολοκληρώσει έστω και με καθυστέρηση 25 χρόνων!
 Η εφημερίδα «Αυριανή» αναφέρει πως το συνολικό ποσό θα κυμανθεί στα 16 εκατομμύρια ευρώ, με το γραφείο Τύπου της Βουλής να κάνει λόγο για «ανυπόστατους και συκοφαντικούς ισχυρισμούς» και ότι οι συνολικές δαπάνες για την ολοκλήρωση, οργάνωση και λειτουργία του «Πάρκου Εθνικής Συμφιλίωσης» , όπως το αναφέρει , θα κυμανθούν περί το 1,5 εκατομμύριο ευρώ…

ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΠΙΣΙΝΑ Ο ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ!
(ΡΕΠΟΡΤΑΖ "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ"

Οπρώτος είναι το πρόστιμο που θα του επιβληθεί για τις διαπιστωμένες βάσει σχετικής έκθεσης αυτοψίας αυθαίρετες κατασκευές στην εξοχική του κατοικία στην Καστοριά, στο πλαίσιο της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων, και ο δεύτερος θα είναι ο επιπλέον φόρος που θα κληθεί να καταβάλει για την αυθαίρετη προς το παρόν πισίνα των 45 τ.μ. που διαθέτει. Με την αυτοψία που πραγματοποίησαν υπάλληλοι της Πολεοδομίας Καστοριάς στη διώροφη κατοικία του κ. Πετσάλνικου στο Μαυροχώρι Καστοριάς προέκυψε σειρά αυθαιρεσιών. 

Μεταξύ άλλων εντοπίστηκε αυθαίρετη και αδήλωτη πισίνα, αυθαίρετες προσθήκες στην κατοικία και αυθαίρετο ισόγειο 60 τ.μ. Ο κ. Πετσάλνικος έχει ήδη παραδεχτεί τις αυθαιρεσίες και προς το παρόν έχει καταβάλει τα ετήσια πρόστιμα διατήρησης μέχρι να του δοθεί η ευκαιρία να νομιμοποιήσει τις κατασκευές με τον νόμο περί αυθαιρέτων. «Διαπίστωσα τις αυθαιρεσίες και θα πράξω τα νόμιμα», λέει σε ανακοίνωσή του ο πρόεδρος της Βουλής.

Ακόμη χαρακτηρίζει τις αυθαιρεσίες «πολεοδομικές ελλείψεις» και πληρώνει ήδη τα σχετικά πρόστιμα διατήρησης. Συνολικά, η Πολεοδομία τού έχει επιβάλει το ποσό των 21.368,59 ευρώ ως πρόστιμο ανέγερσης και 2.195,76 ευρώ ως πρόστιμο διατήρησης, που σύμφωνα με τους υπολογισμούς αντιστοιχεί σε κατασκευές που έχουν γίνει πριν από έξι περίπου χρόνια. 
Ειδικότερα, οι αυθαιρεσίες αφορούν στην κατασκευή μιας πισίνας 45 τ.μ. στην αυλή του σπιτιού, ενός ισογείου κτίσματος 60 τ.μ. και άλλα 38,44 τ.μ. προσθήκης στο κυρίως κτίσμα της κατοικίας.

Η εξοχική κατοικία της οικογένειας Πετσάλνικου βρίσκεται στο παραλίμνιο χωριό Μαυροχώρι. Εκεί σήμερα ζει μόνιμα η οικογένειά του ενώ εκεί κατοικεί και εκείνος όποτε επισκέπτεται τη γενέτειρά του. 

Το σπίτι περιβάλλεται από μεγάλους θάμνους, το εσωτερικό μέρος του οικοπέδου από πρασινάδα, ενώ σε διάσπαρτα σημεία υπάρχουν κυπαρίσσια. Μέχρι πρότινος το σπίτι ανήκε στον ίδιο τον πρόεδρο της Βουλής, στη συνέχεια όμως ο ίδιος το μεταβίβασε στη σύζυγό του, τον γιο τους και τη μία από τις δύο κόρες τους.


Ποιες αυθαιρεσίες έδειξε η αυτοψία

Η έκθεση αυτοψίας της Πολεοδομίας που επιδόθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010 αναφέρει ότι: Εχουν κατασκευαστεί χωρίς τις απαιτούμενες άδειες πισίνα 45 τ.μ. (5,00x9,80) και ένα επιπλέον κτίσμα, το οποίο βρίσκεται ακριβώς δίπλα από τη μονοκατοικία.

Αυθαίρετο αναφέρεται πως είναι και μέρος της κύριας κατοικίας. Η έκθεση αυτοψίας κοινοποιήθηκε στον Δήμο Μακεδνών, στο Αστυνομικό Τμήμα Καστοριάς, στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, στον τότε αντινομάρχη Καστοριάς και το ΙΚΑ Καστοριάς. 

Σύμφωνα με την Πολεοδομία, οι μόνιμες κατασκευές που δεν δηλώνονται εξαρχής αλλά μετά την ολοκλήρωσή τους, σύμφωνα με τον νόμο, οφείλουν να κατεδαφιστούν εντός 30 ημερών, σύμφωνα με τους όρους και με ανάληψη της επίβλεψης από αρμόδιο τεχνικό που θα γνωστοποιηθεί στο οικείο αστυνομικό τμήμα. Ο ιδιοκτήτης έχει το δικαίωμα να υποβάλει ένσταση στην υπηρεσία της Πολεοδομίας της περιοχής εντός 30 ημερών, προσκομίζοντας τις αποδείξεις του ότι δεν υφίσταται θέμα παρανομίας. 

Απάντηση Πετσάλνικου

Το δημοσίευμα του «Πρώτου Θέματος» επιβεβαιώνεται πλήρως και από τον πρόεδρο της Βουλής ο οποίος σε ανακοίνωσή του σημειώνει πως ο ίδιος ζήτησε από την πολεοδομία να κάνει αυτοψία στην οικία του καθώς διαπίστωσε ότι ο κατασκευαστής της πισίνας δεν είχε προβεί στις απαραίτητες διαδικασίες έκδοσης άδειας. Αναλυτικά, ο κ. Πετσάλνικος δηλώνει ότι «Πέρυσι διαπιστώσαμε ότι ως προς την πισίνα ο μηχανικός δεν είχε κάνει τις απαραίτητες διαδικασίες για να εκδοθεί η σχετική άδεια και δική μας παράλειψη φυσικά ήταν ότι δεν είχαμε ελέγξει νωρίτερα αυτή την έλλειψη. ΓιΆ αυτό και προκαλέσαμε εμείς οι ίδιοι την αυτοψία της Υπηρεσίας προκειμένου να εφαρμοστούν όσα προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία ( πρόστιμα κτλ). Η αυτοψία διαπίστωσε ότι και η αποθήκη δεν είχε την απαιτούμενη απόσταση από το διπλανό χωράφι και έπρεπε να κατεδαφιστεί».

Επιπροσθέτως, ο πρόεδρος της Βουλής αναφέρει πως « Η διαδικασία της τακτοποίησης που είχε ξεκινήσει από την οικογένειά μου έχει ολοκληρωθεί. Ήδη η αποθήκη έχει κατεδαφιστεί και η πισίνα τακτοποιήθηκε πολεοδομικά με την έκδοση της άδειας, όπως προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία» ενώ ξεκαθαρίζει ότι «Όπως  είχα δηλώσει και τον περασμένο Μάρτιο, όταν κάποιοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν εντυπώσεις, επαναλαμβάνω για μία ακόμη φορά, ότι ούτε εγώ ούτε η οικογένειά μου έχουμε αποκρύψει ή επιδιώκουμε να αποκρύψουμε τίποτε. Την κύρια κατοικία και όχι εξοχικό, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, την κτίσαμε τη δεκαετία του Ά90 σε χωράφι 5,5 στρεμμάτων έξω από το χωριό μου στο Μαυροχώρι Καστοριάς, με δάνειο που πήραμε τότε και αποπληρώνουμε ακόμη. Σημειώνεται ότι η αντικειμενική αξία της κατοικίας και του χωραφιού είναι 84.000¤. Η αποθήκη και η πισίνα των 45τ.μ. έγιναν επίσης τη δεκαετία του Ά90. Εξυπακούεται ότι τα περιουσιακά μου στοιχεία δηλώνονται τόσο στη φορολογική μου δήλωση όσο και στο πόθεν έσχες». Η ανακοίνωση του κ. Πετσάλνικου καταλήγει λέγοντας «Ειναι απορίας άξιο γιατί ένα θέμα που έχει διευθετηθεί και μάλιστα σε χρόνο πριν από τα δημοσιεύματα, επανέρχεται τώρα και με αυτόν τον τρόπο στην επικαιρότητα».

Τα πλουσιόπαιδα της 37χρονης διεφθαρμένης Δημοκρατίας μας εγκαινιάζουν σουίτες στο Γράμμο όταν δεν τσοντάρουν για να γίνουν οι βίλες της Εκάλης! Από τον Σίμο Πετράτο-αναγνώστη Eλένη Μενεγάκη και Πέγκυ Ζήνα, είναι οι πρώτες καλεσμένες του Πρόεδρου της Βουλής στις σουίτες του Γράμμου. Ο κος Πετσάλνικος που είναι και ο εμπνευστής των χαρατσιών κάλεσε τις δύο καλλιτέχνιδες στα εγκαίνια του υπερπολυτελούς resort με σκοπό πριν εμφανισθούν στη πίστα να συζητήσει μαζί τους την αναθεώρηση του Συντάγματος. Στο πλευρό του Φίλλιπου Πετσάλνικου και ο Κάρολος Παπούλιας ο οποίος λαμβάνει αποζημίωση 350.00 ευρώ το χρόνο για να σιωπά στη κατάλυση του Συντάγματος από μια κυβέρνησης δοσιλόγων που εξελέγη με το λεφτά υπάρχουν!Τα πλουσιόπαιδα της 37χρονης διεφθαρμένης Δημοκρατίας μας εγκαινιάζουν σουίτες στο Γράμμο όταν δεν τσοντάρουν για να γίνουν οι βίλες της Εκάλης! Από τον Σίμο Πετράτο-αναγνώστη Eλένη Μενεγάκη και Πέγκυ Ζήνα, είναι οι πρώτες καλεσμένες του Πρόεδρου της Βουλής στις σουίτες του Γράμμου. Ο κος Πετσάλνικος που είναι και ο εμπνευστής των χαρατσιών κάλεσε τις δύο καλλιτέχνιδες στα εγκαίνια του υπερπολυτελούς resort με σκοπό πριν εμφανισθούν στη πίστα να συζητήσει μαζί τους την αναθεώρηση του Συντάγματος. Στο πλευρό του Φίλλιπου Πετσάλνικου και ο Κάρολος Παπούλιας ο οποίος λαμβάνει αποζημίωση 350.00 ευρώ το χρόνο για να σιωπά στη κατάλυση του Συντάγματος από μια κυβέρνησης δοσιλόγων που εξελέγη με το λεφτά υπάρχουν!Τα πλουσιόπαιδα της 37χρονης διεφθαρμένης Δημοκρατίας μας εγκαινιάζουν σουίτες στο Γράμμο όταν δεν τσοντάρουν για να γίνουν οι βίλες της Εκάλης! Από τον Σίμο Πετράτο-αναγνώστη Eλένη Μενεγάκη και Πέγκυ Ζήνα, είναι οι πρώτες καλεσμένες του Πρόεδρου της Βουλής στις σουίτες του Γράμμου. Ο κος Πετσάλνικος που είναι και ο εμπνευστής των χαρατσιών κάλεσε τις δύο καλλιτέχνιδες στα εγκαίνια του υπερπολυτελούς resort με σκοπό πριν εμφανισθούν στη πίστα να συζητήσει μαζί τους την αναθεώρηση του Συντάγματος. Στο πλευρό του Φίλλιπου Πετσάλνικου και ο Κάρολος Παπούλιας ο οποίος λαμβάνει αποζημίωση 350.00 ευρώ το χρόνο για να σιωπά στη κατάλυση του Συντάγματος από μια κυβέρνησης δοσιλόγων που εξελέγη με το λεφτά υπάρχουν!Τα πλουσιόπαιδα της 37χρονης διεφθαρμένης Δημοκρατίας μας εγκαινιάζουν σουίτες στο Γράμμο όταν δεν τσοντάρουν για να γίνουν οι βίλες της Εκάλης! Από τον Σίμο Πετράτο-αναγνώστη Eλένη Μενεγάκη και Πέγκυ Ζήνα, είναι οι πρώτες καλεσμένες του Πρόεδρου της Βουλής στις σουίτες του Γράμμου. Ο κος Πετσάλνικος που είναι και ο εμπνευστής των χαρατσιών κάλεσε τις δύο καλλιτέχνιδες στα εγκαίνια του υπερπολυτελούς resort με σκοπό πριν εμφανισθούν στη πίστα να συζητήσει μαζί τους την αναθεώρηση του Συντάγματος. Στο πλευρό του Φίλλιπου Πετσάλνικου και ο Κάρολος Παπούλιας ο οποίος λαμβάνει αποζημίωση 350.00 ευρώ το χρόνο για να σιωπά στη κατάλυση του Συντάγματος από μια κυβέρνησης δοσιλόγων που εξελέγη με το λεφτά υπάρχουν!

Τα πλουσιόπαιδα της 37χρονης διεφθαρμένης Δημοκρατίας μας εγκαινιάζουν σουίτες στο Γράμμο όταν δεν τσοντάρουν για να γίνουν οι βίλες της Εκάλης!





Eλένη Μενεγάκη και Πέγκυ Ζήνα, είναι οι πρώτες καλεσμένες του Πρόεδρου της Βουλής στις σουίτες του Γράμμου.


Ο κος Πετσάλνικος που είναι και ο εμπνευστής των χαρατσιών κάλεσε τις δύο καλλιτέχνιδες στα εγκαίνια του υπερπολυτελούς resort με σκοπό πριν εμφανισθούν στη πίστα να συζητήσει μαζί τους την αναθεώρηση του Συντάγματος.


Στο πλευρό του Φίλλιπου Πετσάλνικου και ο Κάρολος Παπούλιας ο οποίος λαμβάνει αποζημίωση 350.00 ευρώ το χρόνο για να σιωπά στη κατάλυση του Συντάγματος από μια κυβέρνησης δοσιλόγων που εξελέγη με το λεφτά υπάρχουν!


https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi28VcfGY_R4_8sqorB8K3Jx2NDmwvxFW7xf0I040lEtACw3irfC60zXZpCFl5gaStyjbIwtpT7WRyTvII_0oQDvd85kJzfr1MVL1WvFLj3ofwolSWSgwF-8-znSoaDu7kuMkFBYsyls92T/s400/689-%253D.jpeg
ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΡΙΞΑΝΕ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΠΟΥ "ΕΒΛΕΠΕ" ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ!

Η Κύπρος γλύτωσε οριστικά από τον Μηχανισμό Στήριξης χάρη στηστήριξη της Ρωσίας, η οποία δανείζει στο κυπριακό κράτος 2,5 δισ. ευρώ.Έτσι η μεγαλόνησος γλυτώνει την καταστροφή, που υφίσταται η Ελλάδα από τον μηχανισμό, στον οποίο την έστειλε ο ατλαντιστής Γιώργος Παπανδρέου. 

Σήμερα το υπουργικό συμβούλιο της Κύπρου, ενέκρινε την δανειακή συμφωνία με την Ρωσία ύψους 2,5 δισ. ευρώ. 
Όπως ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου Στέφανος Στεφάνου, τ
ο δάνειο της Μόσχας προς τη Λευκωσία θα έχει διάρκεια 4,5 ετών, επιτόκιο 4,5% και θα τεθεί σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2012.
Πρόκειται για την πρόταση που θα έκανε στην Ελλάδα ο Πούτιν.
Όπως είχε επιβεβαιώσει ο Έλληνας ομογενής βουλευτής Ιβάν Σαββίδης και μέλος του Προεδρείου του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού, ο Πούτιν για την Ελλάδα θα έδινε 25 δισ. ευρώ.

Με το επιτόκιο αυτό, η Ρωσία αποστομώνει και όλα τα παπαγαλάκια του συστήματος που έγραφαν ότι το ρωσικό δάνειο θα είχε απαγορευτικό επιτόκιο.
Μήπως τώρα φαίνεται το πως και γιατί έπεσε η κυβέρνηση Καραμανλή; 

Αξίζει να θυμίσουμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς είχε πει ότι »Διεθνείς οίκοι μας δάνειζαν το χειμώνα του 2010 25 δισ. ευρώ με επιτόκιο 6,5% και η κυβέρνηση αρνήθηκε και πήγε κατ΄ευθείαν στο Μνημόνιο». 
Μήπως ο Γιωργάκης κινδυνεύει όντως να φύγει νύκτα, μόλις ο λαός αντιληφθεί τι έχει παιχθεί ή μόλις ο Καραμανλής ανοίξει το στόμα του;

ΠΗΓΗ: parapolitika.gr

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η δημοκρατία έχει τρία κύρια γνωρίσματα. Τα τρία γιώτα. Ισοκρατία, Ισηγορία και Ισονομία.
 
Ενα πολίτευμα που δεν έχει τα χαρακτηριστικά αυτά, δεν μπορεί να ονομαστεί δημοκρατία.
 
Εχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε αν το σημερινό πολίτευμα της Ελλάδας έχει τα τρία αυτά γνωρίσματα...

Ισοκρατία σημαίνει ίση δύναμη της ψήφου για όλους τους πολίτες. Ισα πολιτικά δικαιώματα. Σήμερα, στη χώρα μας, θα μπορούσε κανείς να πει ότι υπάρχει ισοκρατία, αφού η ψήφος των πολιτών έχει την ίδια ισχύ με την ψήφο των πολιτικών. Όταν βέβαια ψηφίζουν ψηφοφόροι που δεν ανήκουν στο εκλογικό σώμα, ή αγοράζονται ψήφοι άλλων ψηφοφόρων, η ισοκρατία παύει πλέον να ισχύει. Οι κακές γλώσσες ανέφεραν κατά καιρούς παρόμοια περιστατικά, αλλά εγώ δεν ξέρω τίποτα, οπότε θα πρέπει να δεχθώ ότι ισχύει.
 
Ακόμα όμως και εαν δεχθούμε την ύπαρξη ισοκρατίας, δεν μπορεί να μην αντιληφθούμε την πλήρη ανυπαρξία ισονομίας και ισηγορίας.

Ισονομία σημαίνει ισότητα των πολιτών απέναντι στους νόμους η οποία προφανώς δεν υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα, αφού ο νόμος περι ευθύνης υπουργών και η βουλευτική ασυλία την αναιρεί, ενώ τα παραδικαστικά κυκλώματα και το άρρωστο κομμάτι του δικαστικού σώματος μόνο ισονομία δεν εξασφαλίζουν.

Ισηγορία είναι το δικαίωμα που έχουν όλοι οι πολίτες να αγορεύουν στην Εκκλησία του Δήμου.

Σήμερα, που ο λαός αποφασίζει σε επίπεδο εθνικό, το βήμα στην εκκλησία του δήμου είναι η τηλεόραση. Είναι ο μόνος τρόπος να απευθυνθεί κανείς σε όλους τους Ελληνες και είναι είναι μακράν το πιο δυνατό μέσο επικοινωνίας. Σήμερα όμως, αν καταφέρει να ανέβει κάποιος στο βήμα και εκφράσει απόψεις αντίθετες με τις επιθυμίες της ολιγαρχίας, θα δεχθεί αμέσως επίθεση από τους παπαγάλους δημοσιογράφους και τους κόρακες  καθηγητές που καραδοκούν, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να τον γελοιοποιήσουν και να τον παρουσιάσουν ως γραφικό καταστροφολόγο. Το βήμα σήμερα είναι πλήρως ελεγχόμενο. Αν δεν τα καταφέρουν οι παπαγάλοι και οι κόρακες, υπάρχει και το διαφημιστικό διάλειμμα, ενώ σαν έσχατη λύση η διακοπή της εκπομπής.

Αν στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε μια ομάδα ανθρώπων γύρω από το μάρμαρο που λεγόταν βήμα και δεν επέτρεπε να μιλήσει κανείς άλλος εκτός από αυτούς που εκφράζουν τις δικές τους απόψεις και γελοιοποιούσαν κάθε άλλον πολίτη που προσπαθούσε να μιλήσει ή και τον κατέβαζε με τη βία από το βήμα, σήμερα δε θα μιλούσαμε για την αρχαία Ελληνική δημοκρατία. Θα μιλούσαμε για ένα ολιγαρχικό πολίτευμα το οποίο έλεγχαν οι λίγοι που έλεγχαν την πρόσβαση στο βήμα.
 
Σήμερα συμβαίνει ακριβώς αυτό, αλλά το πολύ χαμηλό επίπεδο πολιτικής παιδείας  μας δε μας επιτρέπει να το αντιληφθούμε. 
 
Διότι σήμερα δυστυχώς, το πολίτευμα είναι ολιγαρχικό. Λίγοι εκλεκτοί, αυτοί που εξυπηρετούν πιο δουλικά τα συμφέροντα των ισχυρών, έχουν πρόσβαση στο βήμα. Απλώς οι ολιγάρχες ονομάζουν το πολίτευμα δημοκρατία για να κοιμόμαστε ήσυχοι. Η ελίτ μας παραχώρησε μερικά δημοκρατικά δικαιώματα (όπως το δικαίωμα να γράφω αυτά που γράφω χωρίς να κινδυνεύει - προς το παρόν - η ζωή μου) τα οποία μπερδεύουμε με τη δημοκρατία. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε ότι είναι άλλο πράγμα το πολίτευμα της δημοκρατίας και άλλο πράγμα τα δημοκρατικά δικαιώματα.
 
Το σύνταγμα μας δίνει το δικαίωμα του "εκλέγειν" και του "εκλέγεσθαι". Το πρώτο το έχουμε και το ασκούμε. Το δεύτερο, το έχουμε θεωρητικά, αλλά χωρίς πρόσβαση στο βήμα δεν το έχουμε. Και τα νέα κόμματα δεν εμφανίζονται στο βήμα. Μόνο τα παλιά, γνωστά και αξιόπιστα  Υπηρετείς και ανεβαίνεις. Βγαίνεις από το μαντρί και σε τρώει ο λύκος. Οι μέτριοι υπηρετούν τα συμφέροντα της ελίτ καλύτερα από τους άριστους. Γι αυτό, οι κομματικοί μηχανισμοί, γεμάτοι από συμφεροντολόγους και τυχοδιώκτες, απωθούν τους άξιους από την ενασχόληση με τα κοινά, φιλτράρουν τους μέτριους και τους δουλικούς, τους προωθούν και μας τους εμφανίζουν κάθε τέσσερα χρόνια για να διαλέξουμε τι χρώμα υπαλλήλους της ελίτ θα ψηφίσουμε. Το ολιγαρχικό σύστημα διαθέτει όλα τα χρώματα και οι αποχρώσεις. Βαθύ μπλέ, σκούρο πράσινο, πράσινο λαχανί, μαύρο, κόκκινο, ροζέ. Διαλέγεις και παίρνεις. Οτι και να πάρεις, έτσι κι αλλιώς το ίδιο είναι.
 
Αυτούς που μας κυβερνάνε, τους επιλέγουμε, αλλά τους επιλέγουμε μεταξύ των ανίκανων που έχουν φιλτραριστεί στους κομματικούς βόθρους. Η κομματοκρατία έχει ποτίσει ολόκληρη τη χώρα από άκρη σε άκρη, σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής για να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των λίγων. Και αυτόν τον τρόπο λήψης αποφάσεων, μας τον εμφανίζουν σαν τον μόνο τρόπο να καθορίσουμε τα κοινά. 
 
Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι.

Υπάρχει και η Δημοκρατία.

ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ

Παρασκευή, 14 Οκτωβρίου 2011

Ρομπόπουλος: «Δεν παραιτούμαι, ανεξαρτητοποιούμαι …»

Με νέες του δηλώσεις στην εφημερίδα «Καρφίτσα», ο βουλευτής  Α’ Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ Θωμάς  Ρομπόπουλος ανατρέπει τα μέχρι  στιγμής δεδομένα.
Ο κύριος Ρομπόπουλος  φέρεται να δηλώνει τώρα πως δεν  προτίθεται να παραιτηθεί και να παραδώσει  τη βουλευτική του έδρα αλλά να ανεξαρτητοποιηθεί!
Το πρωί πάντως είχε δηλώσει σε ραδιοφωνικό σταθμό της  Θεσσαλονίκης πως θα παραιτηθεί στην αρχή της επόμενης εβδομάδας και μιλούσε για τελεσίδικη απόφαση που οφείλεται στο γεγονός ότι δεν μπορεί πλέον να μη γνωρίζει τι ψηφίζει.
 
Πηγή: spnews.gr