Η κόλαση της χρεοκοπίας και ο «παράδεισος» του ψεύδους!!!

Η κόλαση της χρεοκοπίας και ο «παράδεισος» του ψεύδους!!!

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΡΕΣΑΛΤΟ"

Γράφαμε, μεταξύ άλλων, στο άρθρο: Το ψεύδος των 30 χρόνων: Τα «χρυσά κουτάλια»... 
  ΕΔΩ
  
«1981: Τότε το κατεστημένο, οι «νταβάδες» του, τα κόμματά τους και τα ΜΜΕ μας έλεγαν σε όλους τους τόνους ότι η είσοδος στην ΕΟΚ θα είναι «παράδεισος» και ότι θα τρώμε με «χρυσά κουτάλια»!!! Ο «παράδεισος» ήταν η κόλαση που σήμερα ζούμε και τα «χρυσά κουτάλια» η λεηλασία και η πτώχευση του ελληνικού λαού…»
«Δεκαετία του 1990: Η υστερία υπέρ του Μάαστριχτ. 

Η εκσυγχρονιστική καθεστωτική αυθάδεια είχε ανακηρύξει την εφαρμογή της πολιτικής του Μάαστριχτ ως «μονόδρομο» ο οποίος θα οδηγήσει την Ελλάδα πάλι στις πύλες του «παραδείσου»… 

Σε αυτόν το «μονόδρομο» είχαν συναινέσει όλα τα καθεστωτικά κόμματα και οι «αριστερές» τσόντες τους.

Τα ΜΜΕ είχαν αφηνιάσει για το Μάαστριχτ που θα μας έστρωνε πάλι το τραπέζι με «χρυσά κουτάλια»…».

«Δεκαετία 2000: ΟΝΕ.

Στη δεκαετία αυτή ο «παράδεισος» και το «χρυσό κουτάλι» ήταν η είσοδος στην ΟΝΕ!!! 

Πάλι σύσσωμο το καθεστώς, τα κόμματά του και τα προπαγανδιστικά ιερατεία του αφήνιασαν για να μας πείσουν ότι η είσοδός μας στην ΟΝΕ ήταν μέγα «εθνικό επίτευγμα»!!! 

«Επίτευγμα» το οποίο υποσχόταν «διαρκή ανάπτυξη» και «εξασφάλιση» της Ελλάδας από κάθε κίνδυνο!!! 

Είχαμε τέτοια «ανάπτυξη» και τέτοια «εξασφάλιση» που μας οδήγησαν σε αυτήν τη δεκαετία της ολικής χρεοκοπίας και της ανοικτής δικτατορίας των μαφιών του χρήματος: Στη δικτατορική κατοχή του διεθνούς τραπεζικού και χρηματιστηριακού κεφαλαίου και σε μια κυβέρνηση ανδρεικέλων η οποία καταλύει τα πάντα και εκτελεί με την ψυχρότητα του πωρωμένου εγκληματία τα «συμβόλαια του θανάτου» και της «ταφής» μας… 

…Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε έναν άλλο «κόμβο» του καθεστωτικού ψεύδους και της ΑΠΑΤΗΣ: Στη μαγεία της «Συναίνεσης» η οποία θα μας σώσει όπως μας έσωσαν και τα «χρυσά κουτάλια» των τελευταίων δεκαετιών!!!» 
 

Και ο πλέον τυφλός αντιλαμβάνεται, σήμερα, ότι τα «χρυσά κουτάλια» ήταν η κόλασή μας και ο «παράδεισος»: το θηριώδες και ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ψεύδος όλου του πολιτικού κόσμου και των «αριστερών» κομπάρσων… 

Το ψεύδος των κομμάτων, των ΜΜΕ, των οικοτρόφων του πνεύματος και των ποικίλων και πολύχρωμων «μπράβων» τού καθεστώτος ήταν ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ: Εξαπατούσαν ΟΛΟΙ τον ελληνικό λαό ενώ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ότι η ΕΕ, η ΟΝΕ, η Ευρωζώνη και το Ευρώ ήταν ο «λάκκος των λεόντων» που θα κατασπάραζε την Ελλάδα και άλλες αδύναμες χώρες. 

ΓΝΩΡΙΖΑΝ όλοι ότι η ΕΕ και τα νομισματικά της εργαλεία είχαν κατασκευαστεί από τους ισχυρούς για να χρεοκοπήσουν οι αδύνατοι και για να λεηλατήσουν και δολοφονήσουν, κυριολεκτικά, τους λαούς και τα έθνη τους… 

ΓΝΩΡΙΖΑΝ και μας δούλευαν γιατί ήταν ανδρείκελα και μίσθαρνα όργανα των μαφιών του χρήματος. 

Οι μαρξιστές από την πρώτη στιγμή της συγκρότησης της ΕΟΚ είχαν αναλύσει διεξοδικά και προδιαγράψει αυτό το ζοφερό μέλλον για τους λαούς της Ευρώπης… 

Από την πρώτη στιγμή έδειξαν ότι αυτή η ΕΕ (Ένωση των δημίων και αρπακτικών) οδηγεί τους λαούς και τα εθνικά κράτη στην καταστροφή και τη χρεοκοπία και αργά ή γρήγορα θα τιναχτεί και η ίδια στον αέρα. Λόγω των τρομακτικών ανισοτήτων και συμφορών που θα συσσωρεύσει… 

Δεν ήταν, όμως, μόνο οι μαρξιστές που «προφήτευσαν» την καταστροφή και έδειξαν το ΨΕΥΔΟΣ των «χρυσών κουταλιών» της ΕΕ και της ΟΝΕ. 

Το γνώριζαν και το είχαν αναλύσει και πολλοί οικονομολόγοι και πολιτικοί της ευρωπαϊκής, ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης… 

Ένας από αυτούς ήταν και ο Ανδρέας Παπανδρέου!!! 

 

Από το 1992 σκιαγράφησε με οξύνοια την πορεία προς το βάραθρο και έθεσε το ερώτημα: 

«Παραμένει, βέβαια, πάντα το ερώτημα, σε όλη αυτή την πορεία, εάν πορευόμαστε προς μία ευρωπαϊκή Γερμανία, ή προς μία γερμανική Ευρώπη…». 
Διαβάστε την καταλυτική του ομιλία ΕΔΩ: 
http://corfuonair.blogspot.com/2011/11/blog-post_09.html 

Ο Ανδρέας ως επιστήμονας περιγράφει, από το 1992, την πορεία της σημερινής μας καταστροφής, αλλά ως πολιτικός αυτής της πορείας ΕΞΑΠΑΤΑ με τα γνωστά «αριστερά» κλισέ:Να διαμορφώσουμε, μέσα στα σαγόνια του καρχαρία, την Ευρώπη των Λαών!!!! 

Αυτή ήταν η μεγάλη ικανότητα αυτού του μεγαλοφυούς πολιτικού: Να σου λέει τις μισές αλήθειες και να σου δίνει το χάπι της ΑΠΑΤΗΣ ζαχαρωμένο… 

Από το 1992 έχουν περάσει 20 χρόνια και έχουν φανεί ξεκάθαρα όλα τα καταστροφικά, εφιαλτικά για την ακρίβεια, χαρακτηριστικά της ΕΕ, της ΟΝΕ και του Ευρώ… 

Σήμερα, μόνο οι εντελώς βλάκες δεν είναι σε θέση να διακρίνουν τον όλεθρο… 

Τα κόμματα και τα δημοσιογραφικά και ακαδημαϊκά ιερατεία δεν είναι βλάκες… 

ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ και εξαπατούν τον ελληνικό λαό ξετσίπωτα και φρικτά: Είναι ψυχροί και πωρωμένοι εκτελεστές της διεθνούς μαφίας του χρήματος, τα ανδρείκελα και τα μίσθαρνα όργανα αυτής της μαφίας… 

Αυτά, λοιπόν, τα δηλητηριώδη ερπετά ανακυκλώνουν και επαναλαμβάνουν τα ίδια ψεύδη που μας βομβάρδιζαν τα τελευταία 40 χρόνια περί «σωτηρίας» μας στην ΕΕ και το Ευρώ… 

Το σημερινό τους ψεύδος είναι ακόμα πιο μακάβριο: Είμαστε χρεοκοπημένοι και εμφανίζουν τη «συναινετική» διαχείριση της ταφής μας σαν …σωτηρία!!! 

Εμφανίζουν το ευρω-πραξικόπημα «εθνική επιλογή» για τη σωτηρία της Ελλάδας και τον δικτάτορα αυτού του πραξικοπήματος (τον τραπεζίτη Παπαδήμο) σαν το νέο «Μεσσία»… 

Διαβάστε άρθρα πιο αναλυτικά ΕΔΩ: 
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6091 

Βλέπουμε, συνεπώς, ότι η αθλιότητα των καθεστωτικών ανδρεικέλων και το θηριώδες, ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ψεύδος τους δεν έχει ΤΕΛΟΣ, ούτε ΟΡΙΑ… 

Ζούμε την παράνοια της δικτατορίας των μαφιών του χρήματος και του ψεύδους των ανδρεικέλων τους: Την ΚΟΛΑΣΗ των λαών και τον «παράδεισο» της απάτης και του ψεύδους…

10 ερωτήματα αποκαλύπτουν το στημένο

Σάββατο, 12 Νοεμβρίου 2011

10 ερωτήματα αποκαλύπτουν το στημένο

παιχνίδι εις βάρος της Ελλάδας

 

Η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά 

μία τεράστια φούσκα
Ερωτήσεις που δεν απαντώνται:

Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 

 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με 

μισθό 1000 ευρώ.
Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του

μισθού του ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει 

το 50% του μισθού του.
Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει

το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει;

Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;

Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.

Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, 

το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό

χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα 

έρχονται να σώσουν εμάς;

Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς

πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε

ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να » ξετινάξει» μία χώρα;

Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν 

και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι 

προμηθευτές πετρελαίου;

Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή

καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με

2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα κάρβουνο

-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης

εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια 

προϋπηρεσία;

Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει 

πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;

Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην 

Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί: α) Έπιασε 

δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500

ευρώ τον μήνα μισθό!

β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος

» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών! γ) Με τις επιστροφές φόρων

(κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ 

διακοπές.

δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που

δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!

Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν

τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το

Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά 

ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;

Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει 

το 98% των χρημάτων του;

Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν

τόσο πολύ χρήμα;
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;

Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας

τους;

Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν

είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο

στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί

ένας παγκόσμιος έλεγχος ;

Prof. Konstantinos Tokmakidis
Aristotle University of Thessaloniki
Greece

RAMNOUSIA

Read more: http://www.oparlapipas.com/2011/11/10_364.html#ixzz1dUqN941m

Η ολιγαρχία πήρε τ' όπλο της...

Σάββατο, 12 Νοεμβρίου 2011

Η ολιγαρχία πήρε τ' όπλο της...

Αν ο κ. Μάκης Ψωμιάδης δηλώσει κατ' ευθείαν απόγονος του Μεγαλέξανδρου, 46ος στη γραμμή του αίματός του, αποκλείεται να μας τον εκδώσουν οι Σκοπιανοί.

Μα, θα πουν ορισμένοι δύσπιστοι, ο Αλέξανδρος παρ' ότι Μακεδών (μακεδνός, ψηλός), ο ίδιος ήταν κοντός, ενώ ο Μάκαρος όρθιο καδρόνι. Ε, με τους αιώνες βελτιώθηκε το Γένος. Για παράδειγμα ο κ. Καρατζαφέρης! Στα χρόνια του Αλέξανδρου θα ήταν συνεργάτης των Περσών (όπως χιλιάδες Ελληνες άλλωστε), διότι το τότε ΔΝΤ έδρευε στα Σούσα. Ενώ σήμερα ο κ. Καρατζαφέρης είναι απλώς με το Μνημόνιο. Ωστε όταν πωληθεί η Ακρόπολη (διότι το Μνημόνιο έχει επιβάλει άρση της Ασυλίας της χώρας) να υπάρχει ένας κάποιος μεσίτης να «κάνει τη δουλειά» -ο Γιωργάκης «στο τέλος της ημέρας» απεδείχθη άχρηστος...

Δεν είναι όλα αυτά μια βελτίωση του Γένους;

Είναι σαν να έπεσε ο Παπαδόπουλος

και να τον διαδέχθηκε ο... Ιωαννίδης.

Τότε βεβαίως είχαμε στρατιωτική χούντα.

Τώρα έχουμε οικονομική χούντα.

Και αυτή η οικονομική χούντα έχει ακρωτηριάσει ήδη την κοινοβουλευτική δημοκρατία (με τα πραξικοπήματα Παπανδρέου), ενώ τώρα προχωράει ένα ακόμα βήμα μπροστά στην...

καταδυνάστευση του λαού.

Τρία κοινοβουλευτικά κόμματα, το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. και το ΛΑ.Ο.Σ. (μια ανθυποτρόικα) αναλαμβάνει να στηρίξει τις επιλογές της Τρόικας -της

πραγματικής δηλαδή κυβέρνησης στο Προτεκτοράτο.

Υποχείρια και ταυτοχρόνως υποστηρικτές της Τρόικας, τα τρία αυτά κόμματα όχι μόνον κινήθηκαν και κινούνται εκτός κοινοβουλευτικού πλαισίου

αλλά αυτοαποδομούνται πλήρως

ομολογώντας την αποτυχία του κοινοβουλευτικού συστήματος να δώσει λύσεις, χωρίς να καταφύγει σε παρακοινοβουλευτικές μεθόδους

και παρακοινοβουλευτικά πρόσωπα όπως ο άνθρωπος του διεθνούς μονεταριστικού συστήματος, κ. Παπαδήμος.

Ταυτοχρόνως η συμπεριφορά αυτών των κομμάτων ενισχύει το διαδεδομένο αίσθημα απαξίας για το Κοινοβούλιο που διατρέχει πλατειές λαϊκές μάζες (από το «είναι ανίκανοι» ώς το «όλοι ίδιοι είναι») και έτσι υπονομεύει τον κοινοβουλευτισμό με τον πιο αισχρό τρόπο.

Η αθλιότης των τριών αυτών κομμάτων, του κόμματος Μπακογιάννη και της μισής ΔΗΜ.ΑΡ., μετριέται με τους πανηγυρισμούς εκείνων των στελεχών τους για το ίδιο τους το τέλος, για την αυτοκατάργησή τους.

Εχουμε φθάσει σε μια κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον θείο Σκρουτζ.

Στην οποίαν συμμετέχουν βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. (απ' αυτούς που ο κ. Καρατζαφέρης θα όρκιζε «κυβέρνηση στην Αγία Σοφιά») και θα 'θελε να στηρίξει με το «παρών» της η μισή ΔΗΜ.ΑΡ. του κ. Κουβέλη, τουλάχιστον η κυρία Φιλίνη, και η κυρία... Ρεπούση! Συνωστισμός υποστήριξης! σε ποιον; τον κ. Παπαδήμο

τον Μεσσία της Trilateral Commission των Ροκφέλερ και Ρότσιλντ (καθώς έγραφε χθες στην «Ε» η εκλεκτή συνάδελφος κυρία Μπουγάτσου), το βαθύ Διευθυντήριο δηλαδή της Νέας Τάξης σε παγκόσμιο επίπεδο.

Πάλι η «επίσκεψις των ονομάτων», Τρόικα το μεν, τρικομματική κυβέρνηση της Τρόικας το δε, Τριμερής Επιτροπή (Trilateral Commission) ο Επιβλέπων Οφθαλμός

και ο προφήτης αυτού κ. Παπαδήμος.

*****

Είναι τραγωδία: ζούμε σε έναν κόσμο που το χρήμα (οι συσσωρεύσεις και η κίνηση των κεφαλαίων) είναι εικονικό, αλλά δεν είναι ούτε κατά κεραίαν εικονική η πραγματικότης που αυτό το χρήμα δημιουργεί. Είναι μια πραγματικότης αβάσταχτη για όλο και πιο πολλές κοινωνίες, για όλο και πιο πολλούς λαούς, για όλο και πιο πολλούς ανθρώπους.

Ετσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα αναλαμβάνει η Αριστερά, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ - κι αν όχι «αξιωματικής», πραγματικής αντιπολίτευσης.

Να δούμε αν θα βγάλουν τον λαό απ' τη γωνία στο προσκήνιο, μήπως και σωθεί η χώρα απ' τα κοράκια και τα ντόμπερμαν των τοκογλύφων...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. από enet  μοντάζ Γρέκι

Τελικά το ψέμα και η υποκρισία είναι σαν τη σάτιρα ... δεν έχουν όρια

Σάββατο, 12 Νοεμβρίου 2011

Τελικά το ψέμα και η υποκρισία είναι σαν τη σάτιρα ... δεν έχουν όρια

Ο  δεν θέλησα συγκυβέρνηση Αντώνης Σαμαράς  στηρίζει την κυβέρνηση Παπαδήμου, δεν θέλησε συγκυβέρνηση βάζοντας όμως τους 2 αντιπροέδρους της ΝΔ  υπουργούς   προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν έγινε σκληροπυρηνικός τροϊκανός.

Τελικά το ψέμα και η υποκρισία είναι σαν τη σάτιρα δεν έχουν όρια.

Όσο πιο γρήγορα αποφασίσει η Ελλάδα να φύγει από το ευρώ, τόσο το καλύτερο

Από factorx

Έχοντας οδηγηθεί σε μια οικονομική περιδίνηση που μέρα με την ημέρα χειροτερεύει, η Ελλάδα έχει σήμερα δυο οδυνηρές επιλογές: Να συνεχίσει την πορεία της, ή να κηρύξει πτώχευση και να φύγει από το ευρώ.

Η κάθε επιλογή παρουσιάζει δυσκολίες και αβεβαιότητες. Μακροπρόθεσμα όμως, δεν χωρά αμφιβολία, ότι η καλύτερη προοπτική για ανάπτυξη και απασχόληση θα έρθει μόνο μέσα από μια χρεοκοπία, και την επιστροφή στην δραχμή.

Αν η χώρα συνεχίσει την σημερινή της πορεία, που παρά την αλλαγή κυβέρνησης συνεχίζει να είναι το σχέδιο της, αυτό σημαίνει συνεχιζόμενη λιτότητα κα ανεργία για το μέλλον. Οι νέοι και οι καταρτισμένοι  θα φεύγουν στο εξωτερικό, και θα αφήνουν πίσω τους έναν γερασμένο, λιγότερο παραγωγικό πληθυσμό με περισσότερες ανάγκες, που θα πρέπει να υποστεί ένα δυσβάσταχτο χρέος.

Εν τω μεταξύ, όλες οι σημαντικές οικονομικές αποφάσεις θα παίρνονται στο Παρίσι, στο Βερολίνο, και στις Βρυξέλλες.

Αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει ιδία θελήσει, τότε  θα μπορεί να καθορίζει η  ίδια την μοίρα της. Η διαδικασία θα διέπεται από την ελληνική νομοθεσία, και δεν θα αποτελεί θέμα ιδιωτικών συζητήσεων μεταξύ της Γερμανίδας καγκελαρίου και του Γάλλου προέδρου, και συνεπώς το χρεωστικό βάρος θα είναι πιο ανεκτό.

Επειδή εξαιτίας μιας χρεοκοπίας θα προκληθούν δυσχέρειες στη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων, θα πρέπει να ακολουθήσει και η αποχώρηση από την ευρωζώνη. Αυτό όμως είναι καλό, αφού θα επαναφέρει στην Ελλάδα τον έλεγχο της νομισματικής της πολιτικής. Κάτι τέτοιο είναι πολύ σημαντικό, ειδικά σήμερα, που η ελληνική πίστωση και ρευστότητα είναι περιορισμένες, ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Επιπλέον, εξαιτίας της υποτιμημένης δραχμής, ο τουρισμός και οι εξαγωγές θα σημείωναν αύξηση, οι εισαγωγές θα μειώνονταν, και όλα αυτά θα καθιστούσαν πιο ανταγωνιστική την χώρα.

Τότε γιατί επιμένουν ακόμη στο ευρώ οι Έλληνες πολιτικοί; Εν μέρει επειδή η σκέψη για αποχώρηση, μετά από μια δεκαετία, τους τρομάζει. Όμως, αν και θα κοστίσει, η έξοδος θα ήταν μια εύκολη σχετικά υπόθεση, ειδικά αν υπήρχε σωστή και μυστική προετοιμασία.

Για να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός των ημερών που οι τράπεζες θα έπρεπε να μένουν ανοικτές, η απόφαση για μετάβαση στη δραχμή θα πρέπει να γίνει Παρασκευή. Οι καταθέσεις και το εσωτερικό χρέος θα πρέπει να μετατραπούν αμέσως στο νέο νόμισμα, με την αρχική ισοτιμία. Τα ελληνικά δικαστήρια θα είναι αυτά που θα κρίνουν αν το δημόσιο χρέος πριν από το 2010 θα μετατραπεί κι αυτό σε δραχμές, αν και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην θεωρηθεί ίδια περίπτωση με αυτήν του εσωτερικού χρέους.

Αυτά που θα είναι σε ευρώ, θα είναι τα δάνεια της ΕΕ και του ΔΝΤ. Πρόκειται για πρόβλημα, αφού αν αποχωρήσει η Ελλάδα, το ευρώ θα αυξήσει την αξία του, και έτσι θα αυξηθεί το χρέος που θα είναι πληρωτέο σε δραχμές. Αφού όμως τα εισοδήματα θα πέσουν κατά πολύ αν η χώρα παραμείνει στο ευρώ, οι πραγματικοί παραγωγικοί πόροι που η Ελλάδα θα χρειαστεί για να εξυπηρετήσει το χρέος αυτό δεν θα διαφέρουν και πολύ.

Πέρα από όλα αυτά, η όλη μετάβαση απαιτεί χρόνο. Μπορεί να χρειαστούν μήνες για να τυπωθούν αρκετές δραχμές που θα στηρίξουν τις εσωτερικές συναλλαγές, και όλο αυτό το διάστημα θα κυκλοφορούν και ευρώ. Οι τράπεζες θα χρειαστούν κι αυτές χρόνο για να ρυθμίσουν τους υπολογιστές, να οργανώσουν τα λογιστικά τους, κλπ.

Μια τέτοια κίνηση θα έκλεινε κάθε πρόσβαση στις διεθνείς αγορές ομολόγων, και η μόνη επιλογή δανεισμού της Ελλάδας θα ήταν απευθείας από κάποιο άλλο κράτος. Αυτό όμως δεν είναι σημαντικό πρόβλημα, αφού πολύ  σύντομα η χώρα θα πετύχαινε πρωτογενές πλεόνασμα με το οποίο θα μπορούσε να δανειστεί εσωτερικά.

Αρχικά, το ξένο συνάλλαγμα θα σπάνιζε, με αποτέλεσμα να δυσκολέψουν οι εισαγωγές ειδών πρώτης ανάγκης.

Βραχυπρόθεσμα, η Ελλάδα θα πρέπει να περιορίσει την ροή προς τα έξω του ξένου κεφαλαίου, κάτι το ανεπιθύμητο αλλά συγχρόνως και σύνηθες. Τέλος, τα ιδιωτικά εξωτερικά χρέη των τραπεζών, που είναι σε ευρώ, θα πρέπει  να στηριχτούν μέσω κρατικών εγγυήσεων.

Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται τρομακτικά, αλλά δεν διαφέρουν και πολύ από αυτά που ζούσε η Ελλάδα πριν από το ευρώ. Εξάλλου, όλες οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα, έχουν αποτύχει.

Έτσι, όσο πιο γρήγορα αποφασίσει η Ελλάδα να φύγει από το ευρώ, τόσο το καλύτερο.

Του Stergios Skaperdas

Καθηγητή οικονομικών στο  University of California, Irvine.

NY Times

Στο «στόχαστρο»της Telegraph o Παπαδήμος

Σάββατο, 12 Νοεμβρίου 2011

Στο «στόχαστρο»της Telegraph o Παπαδήμος

Την πεποίθησή της ότι, όσο επεκτείνεται η κρίση χρέους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χρειάζονται δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις και όχι τεχνοκρατικές, εκφράζει η βρετανική Telegraph.

Όπως αναφέρει, σε άρθρο του ο Charles Moore, για εκείνους που διοικούν την Ευρώπη, η πραγματικότητα είναι ότι το κοινό νόμισμα, θα πρέπει να σωθεί.

Στην Ελλάδα, πριν από δύο ημέρες, επιλέχθηκε νέος πρωθυπουργός. Ο Λουκάς Παπαδήμος, όπως αναφέρει ο βρετανός αρθρογράφος, δεν είναι εκλεγμένος πολιτικός. Είναι ένας πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και μέρος της δουλειάς του, πριν μια δεκαετία ήταν να πείσει την Ε.Ε ότι η χώρα του έχει τις κατάλληλες προϋποθέσεις, για να μπει στη ζώνη του ευρώ...
Όμως, η Ελλάδα τότε δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις. Ωστόσο, εκείνος δήλωσε το αντίθετο. Τώρα, η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα χάος, μερικώς, από τη δική του, τότε λανθασμένη δήλωση. Όμως, οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που σοκαρίστηκαν από την απόφαση Παπανδρέου για το δημοψήφισμα, προτίμησαν τώρα, αντί εκείνου, τον Παπαδήμο, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Moore.

Την ίδια ώρα, στη Ρώμη θέλουν τον Μάριο Μόντι να διαδεχθεί τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, στη διακυβέρνηση της χώρας. Ο Μόντι, πολλές φορές έχει χαρακτηρισθεί πολιτικός, αλλά δεν είναι εκλεγμένος βουλευτής. Μάλιστα, διαμένει στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, είναι και αυτός, όπως ο Παπαδήμος, ο «εκλεκτός» των Ευρωπαίων, επισημαίνει ο αρθρογράφος.

Οι αλλαγές αυτές γίνονται επειδή οι μεγάλες δυνάμεις της Ε.Ε θέλουν τεχνοκρατικές κυβερνήσεις. Όμως είναι σίγουρα οι ενδεδειγμένες για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη;, αναρωτιέται ο Moore.

Πηγή: 24h.gr