ΤΡΊΤΗ, 20 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2011

Η δωσίλογη αυθάδεια των ανδρεικέλων: Το πιο μεγάλο μαρτύριο…

Περιοδικό "ρεσάλτο"


Δεν υπάρχει μεγαλύτερο μαρτύριο από το να σου θρυμματίζουν καθημερινά τον εγκέφαλο… 
Βιώνουμε ένα καθεστώς ακραίων διαστροφικών νοσημάτων: Τις ψυχώσεις της ανοησίας, της αυθάδειας και της χυδαιότητας. 
Μέσα σε αυτήν την «αγορά» της φρενοβλαβούς βλακείας και χυδαιότητας, αποκτούν τη μεγαλύτερη «ανταλλακτική αξία» οι πιο άθλιοι, οι πιο κυνικοί και οι πιο ηλίθιοι… 
Αυτός είναι ο λόγος που οι «κοτρόνες» και οι μεγαλομανείς ανοησίες του Καρατζαφέρη γίνονται «ελκυστικό» προϊόν στην «αγορά»

της καθεστωτικής χυδαιότητας και του τηλεοπτικού θεάματος: Οι μήτρες παραγωγής και κατανάλωσης της βλακείας και κάθε πολιτικής διαστροφής… 

Σε άλλες εποχές αυτός ο πολιτικός παλιάτσος δεν θα έβρισκε τρύπα να «τρυπώσει» για να σωθεί από τα κλούβια αυγά, τα γιαούρτια και τις σάπιες ντομάτες. 

Οι παλιότεροι θα θυμούνται τον Γαρουφαλιά, το βασιλικό αυτό ανδρείκελο που έφτιαξε κόμμα μετά την πτώση της χούντας και ξεστόμιζε παρόμοιες ανοησίες με αυτές του Καρατζαφέρη, αλλά πιο «σεμνές» και σε ελάχιστη ποσότητα… 

Όλη η Ελλάδα γέλαγε και τα αυγά πήγαν σύννεφο… 

Σήμερα, ο Καρατζαφέρης είναι οικότροφος των καναλιών, περιφέροντας τις εντολές των «νταβάδων». Γι αυτό και τυγχάνει «υψηλής προστασίας». 

Το χειρότερο: Τον «κυκλοφορούν» στην «αγορά» των «χρησμών», των πολιτικών διαστροφών και της χυδαιότητας σαν «παραγωγό» και «καταθέτει» ιδεών και απόψεων, «σοφών» απόψεων… 

Ο πιο άθλιος και γραφικός «πουλιέται» σαν «αξιόπιστος» και «σοβαρός»… 

Αυτή η μεταχείριση από τα ΜΜΕ και τις έμμισθες δημοσιογραφικές μαϊμούδες των «νταβάδων» (κυρίως τις «σοβαρές» μαϊμούδες) τον έχουν τρελάνει παντελώς το φτωχό «ξεσκονίστρα» των «νταβάδων».. 

Δεν χρειάζεται και πολύ ένας «μπράβος» να καταληφτεί από ονειρώξεις και να απογειωθεί: Από δεκανέας να πιστέψει ότι έγινε Μέγας Ναπολέων, από πολιτικό και πνευματικό «σκύβαλο» να πιστέψει ότι έγινε «θεωρητικός» και παραγωγός πολιτικών ιδεών, μαγαλομανής «καταθέτης» απόψεων. Πόσες φορές, με νοσηρό ναρκισσισμό, δεν είπε: «Εγώ ήρθα να σας καταθέσω ιδέες και απόψεις»!!!!! 

Τελευταίως, οι διεστραμμένες και δωσίλογες ψυχώσεις του Καρατζαφέρη είναι εκτός ορίων. Έχει μπει στην κυβέρνηση και ένιωσε «μεγάλος». Εντείνει, λοιπόν, τις προσπάθειες για κάτι ανώτερο… 

Επιχειρεί εναγωνίως να πείσει τα αφεντικά του για μια θέση μεγαλύτερη, μια ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του… 

Έφτασε στο σημείο ο κλόουν της αθλιότητας και χυδαιότητας να υπαινιχτεί, χωρίς τσίπα, να εκπορνεύσουμε τη μάνα μας και τα παιδιά μας για να σωθούμε: 

«Τι θα έκανες, αν δεν είχες φράγκο και σού ζητούσανε να τούς δώσεις την μάνα σου και την κόρη σου;»!!!! 

Χρειάζεται ηλιθιότητα και προστυχιά ολότελα ασυνήθιστη για να ξεστομίζεις τέτοια λόγια. Και ο πλέον «χαλασμένος» άνθρωπος διατηρεί κάποιες συστολές και ηθικούς φραγμούς. Ο Καρατζαφέρης ΟΧΙ… 

Τώρα το «βαποράκι» των «νταβάδων» έδωσε το νέο του χρησμό-πρόταση: Ανασχηματισμό της κατοχικής συγκεβέρνησης!!! 

Το σκανδαλώδες είναι άλλο: Τόνισε με στόμφο ότι «εντός των επόμενων δύο μηνών θα γίνει... αντιπρόεδρος»!!! 

Αυτά ακούμε και θρυμματίζεται ο εγκέφαλός μας…
 

Και το μαρτύριο γίνεται βασανιστικό και αβάσταχτο από το γεγονός ότι ακόμα όλα αυτά τα αυθάδη ανδρείκελα δεν τα έχουμε πάρει με τις πέτρες… 

Και τα αφήνουμε να βλέπουν ροζ όνειρα την ώρα που καταρρέουν…
 

Θα τους αφήσουμε αυτούς του ψυχωτικούς της εξουσιαστικής αυθάδειας, του δωσιλογισμού και της ηλιθιότητας να μας στείλουν στο ψυχιατρείο; 


 Διαβάστε και ΕΔΩ: 
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?

ΠΟΙΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΑΝΟΙΚΟ ΑΤΟΜΟ ?‏

ΑΝΑΡΤΗΣΗ  ΑΠΟ ΤΗΝ  ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΑ


Ποιος θα τον δικασει?


Λιγο ξαφνιαστηκαμε ολοι μας οταν διαβασαμε οτι ο ανικανοτερος ολων διαχειριστης μας και κατ'αλλους ικανος προδοτης διατηρουσε 100 ατομα τα οποια κανενας δεν ξερει απο που τα πληρωνε για να διαχειριζονται τους λογαριασμους του στα social media...twitter,facebook και αλλα.

Την ιδια ωρα που εκοβε τα ελαχιστα απο τους χαμηλομισθους και χαμηλοσυνταξιουχους,που καταργουσε ολα τα εργασιακα δικαιωματα,που υποσχοταν βοηθεια στους οικονομικα αδυναμους....εκεινος ειχε εγκαταστησει ενα ομιλο ανθρωπων που υπερασπιζονταν τις προδοτικες του επιλογες.
Περιμεναμε κατι αλλο απο αυτον τον ανθρωπο?

Οχι.
Εγκληματιας ο οποιος χαμογελαστος γυρναει απο εδω και απο εκει και χαμογελαει αδιαφορωντας για οσα εκανε,ο οποιος προσπαθει να σωσει τον εαυτο του πριν παραδωσει το κομμα στους επιδοξους νεους ηγετες του,ενα κομμα που θα παρει ενα πσοστο χαμηλοτερο απο εκεινο που πηρε οταν για κακη τυχη αυτης της χωρας πρωτοεμφανιστηκε.
Αλοιμονο σε αυτη την χωρα που τα τελευταια 37 χρονια δεν εχει τιμωρηθει κανενας..θα ηταν υπερβολη να περιμενουμε να τιμωρηθει τωρα ο χειροτερος προδοτης στην ιστορια της.

Ο Παπανδρεου φτωχυνε τον λαο την ιδια στιγμη που ξοδευε εκατομμυρια για να διαφημισει την ανικανοτητα του,ο Παπανδρεου καταστρεψε την χωρα και την ιδια στιγμη 100 ατομα διαφημιζαν τα εκγληματα του στο διαδικτιο.

Ποιος δικαστης θα ασχοληθει σοβαρα με αυτο το παρανοικο ατομο?

Θα υπαρξει ενας Ελληνας?

Ελλάδα ώρα μηδέν...


ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΤΕΡΓ. ΜΠΕΛΛΕ
Συγγραφέα-Πανεπιστημιακού
chbelles@gmail.com

Η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, αναμφίβολα, δεν μπόρεσε να πείσει την ελληνική κοινωνία, για μια συμπόρευση.

Οι λόγοι πολλοί, μα όχι του παρόντος. Κανένας, όμως, δεν προέβλεπε πως η προσφιλής, αδόκιμη προειδοποίησή του «θα μας πάρουν με τις πέτρες» - που μηρύκαζε απ' το βατήρα της αντιπολίτευσης με αφορμή την ατιμωρησία στα σκάνδαλα και τη διαφθορά - θα έπαιρνε τόσο πρόωρα και αδυσώπητα την προφητική εκδίκησή της και μάλιστα απ' τον ίδιο.

Από 28ης Οκτωβρίου, ο χρόνος αρχίζει να μετρά διαφορετικά για την Ελλάδα και τους συστημικούς πρωταγωνιστές της. Το όριο, από το «ευγενές» σπορ του γιαουρτιού -προσφιλέστερου των αβγών- φτάνει σε κείνο της αμφισβήτησης του συστήματος, της ρήξης, με οριακό σημείο αιχμής τις παρελάσεις. Η Ιστορία αλλάζει αφήγηση, με τις εκπλήξεις -προσφιλές άθυρμά της- να διαδέχονται η μια την άλλη. Στο κάδρο της ο έφηβος καταγγέλλει και καταυγάζει μια κοινωνία που αξίζει μόνο τη μούντζα. Το πολιτικό σύστημα καταρρέει, επειδή έχασε κάθε ηθική υπόσταση, κάθε εμπιστοσύνη απ' το ιστορικό υποκείμενο, δηλαδή το λαό. Κράτος και πολιτεία -ακραιφνείς εγγυητές της κοινωνικής συνοχής- αγνόησαν παντελώς την αξιωματική ιστορική αρχή πως τίποτε δεν θεμελιώνει την ενότητα και συνοχή χωρίς δικαιοσύνη κι ελευθερία.

Μια εξέγερση για να λειτουργήσει τελεσφόρα και συναρπαστικά, πρέπει να έχει ηθική υποστήριξη, να διαθέτει «γιατί», να αφηγείται και να διευκρινίζει αναφανδόν «εν ονόματι» ποίας (αρχής, αξίας, ιδέας, οντότητας, σκοπού κλπ.) ομνύει. Αν πρόκειται, δηλαδή, για την πατρίδα, τη δημοκρατία, τη θρησκεία, το σοσιαλισμό, τον πόλεμο κατά της διαφθοράς, των πελατειακών σχέσεων κ.λπ. Οταν η αντίδραση φορέσει τον όποιο ιδεολογικό μανδύα, τότε ανοίγει ο ασκός του Αιόλου, νομιμοποιείται το χέρι που ανοίγει την πόρτα του φρενοκομείου και των ποικιλώνυμων θαλάμων του (μίσος, διχασμός, σχιζοφρένεια κ.λπ.). Νωπό, κραυγαλέο ιστορικό παράδειγμα, στα καθ' ημάς, ο Εμφύλιος.

Το ανώτατο πολιτικό προσωπικό του συστήματος -στιγματισμένο από έλλειμμα παιδείας- φαίνεται να μην έχει εγκύψει στο Μέγα Αλέξανδρο και την πολιτική στάση του, όταν έχυνε το νερό στην καυτή άμμο, γιατί δεν αρκούσε για όλους. Αγνοεί τα λόγια-υποθήκη του Οργουελ, σχετικά με τον τρόπο ζωής των βρετανών πολιτικών, που δεν αποτελεί υποκειμενική τους υπόθεση, αλλά άκρως πολιτική: «όταν πεινάγαμε και πείναγαν κι αυτοί, το αντέχαμε. Οταν εκείνοι καλοπερνούσαν κι εμείς πεινάγαμε, τότες η πείνα μας ήταν ανυπόφορη». 

Ισως, οι Ελληνες να δέχονταν να υποστούν τούτες τις θυσίες, αν είχαν την αίσθηση πως όλοι ανεξαιρέτως συμμετέχουν ανάλογα με το βαλάντιό τους σ' αυτές. Και, μάλιστα, πρώτοι και καλύτεροι οι ιθύνοντες, αφού σύμφωνα με τον διαχρονικό και εύστοχο Ισοκράτη «το της πόλεως όλης ήθος ομοιούται τοις άρχουσι».

Βιώνουμε, αντίθετα, μια κάστα πλουτοκρατών, που ζει, κινείται, βασιλεύει πάνω κι έξω από κρίση και νόμους, αφού οι ίδιοι οι νόμοι αποτελούν την ισχύ τους. Τούτης της ελίτ (πολιτικής, οικονομικής, χρηματιστηριακής, μιντιακής) τα συμφέροντα είναι διαμετρικά αντίθετα από κείνα της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, των μόνιμων υποζυγίων και εμπροσθοφυλάκων. Το παλιό πρελούντιο τούτων των χρυσοκάνθαρων της οπισθοφυλακής: «πολεμήστε για να δοξαστούμε», μεταλλάχτηκε ασύστολα στο «πληρώστε για να σωθούμε»

Με αλογάριαστα δισ. ευρώ στις ελβετικές τράπεζες αφουγκράζονται το ποδοβολητό των εξελίξεων, προσπαθώντας, ακόμα και να τις επηρεάσουν ποικιλότροπα, για την επόμενη μέρα της αισχροκέρδειας και της σκύλευσης της ζώνεκρης και «πρόστυχης» Ελλάδας. Τούτης της δράκας τα συμφέροντα ανέχεται, εκφράζει και υποθάλπει το πολιτικό μας σύστημα. Το γεγονός πως δεν έχει τιμωρηθεί κανείς για το κατάντημα μιας χώρας, που κατά τον πολυπράγμονα Ευάγγελο Βενιζέλο «εξακολουθεί να είναι μια από τις 30 πλουσιότερες του κόσμου σε απόλυτους αριθμούς», απαυγάζει το εύρος της αχαλίνωτης διαφθοράς και κυνικότητας. Και αποτελεί τούτο τη θανατηφόρα φάγουσα στο σώμα της Ελλάδας, τη χαίνουσα και αστέρευτα αιμάσσουσα πληγή της μεγάλης έλλειψης εμπιστοσύνης της συντριπτικής πλειονότητας, στο σύστημα.

Και ενώ αυτά συμβαίνουν στην «Ιερουσαλήμ», ο Παπανδρέου προτείνει πρωθυπουργό της επόμενης μέρας τον «κηπουρό» του κι ο πρωτομάστορας της κυβίστησης (κωλοτούμπας) Σαμαράς αδιαφορεί για το πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού -προφανώς και για όποια διακύβευση απ' αυτό- ενδιαφερόμενος αποκλειστικά και μόνο για τη θέση του «χαλίφη». Για αμφότερους, πάντως, η πατρίδα αποτελεί μοίρα, τιμή, πεπρωμένο! Με άλλα λόγια: «ιλαρώς διαπλέομεν ωκεανόν» και στο απλούστερον: πράσινα άλογα (από το πράσσειν άλογα)... Κι η μαζοχίστρια αριστερά μάς παραπέμπει, ασθμαίνουσα, στο 1453, με τους Τούρκους να πολιορκούν την Πόλη και τους καλογέρους να ερίζουν λυσσαλέα για το «φύλο των αγγέλων»Ερρωσθε...