ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΝΩΜΗ ...!!! ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΗΝ‏


AYTH THN EIKONA ΕΙΝΑΙ ΠΟΥΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ «ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ».ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΔΕΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΑΠΡΟΚΛΗΤΑ ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ.ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥΣ. ΠΑΙΞΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΙΔΙΩΣ ΣΕ ΞΕΝΑ SITE ΟΣΟΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ. 800.000 ΕΛΛΗΝΕΣ Η εικόνα είναι απο τον Ιούλιο του 2011) Παρακάτω θα βρείτε την χθεσινή εικόνα. Αλλά όπως και τότε έτσι και τώρα είδαμε μόνο επεισόδια. Δεν ήμαστε πρόβατα απλά δεν άλλαξε τίποτα απο το 2011!!!!!!!

Καταρρέει το ετοιμόρροπο πολιτικό οικοδόμημα

 

Βαθιά ρωγμή υπέστη χθες, και εντός Βουλής, το καθεστωτικό οικοδόμημα: Ρωγμή ταχείας κατεδάφισής του… 
Το συναινετικό, παπαδήμιο, κυβερνητικό πραξικόπημα συσσώρευσε τα «υλικά» της κατεδάφισης. Η «Δανειακή Σύμβαση» των ευρω-δικτατόρων και τοκογλύφων ήταν το σπίρτο της ανάφλεξης των «υλικών». Τέλος ο γενικός λαϊκός ξεσηκωμός προμήθευσε τις γρανιτένιες βάσεις στήριξης της ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ των βουλευτών… 
Για πρώτη φορά στην ιστορία οι δύο κυβερνητικοί πυλώνες του καθεστώτος, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, και παρά τις ασφυκτικές πιέσεις, τις εκβιαστικές και τρομοκρατικές απειλές, ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΘΗΚΑΝ ανοικτά και δεδηλωμένα από ένα πλήθος βουλευτών τους και μάλιστα υψηλών κλιμακίων της κοινοβουλευτικής τους ιεραρχίας. 

Αυτό το γεγονός δεν είναι απλώς πρωτοφανές, αλλά καταλυτικό των πολιτικών εξελίξεων. Σηματοδοτεί τελεσίδικα το θάνατο αυτών των κυβερνητικών καθεστωτικών πυλώνων, συνακόλουθα την ταχεία και παταγώδη κατάρρευση του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού. 

Καμία δύναμη, πλέον, δεν μπορεί να σώσει το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Η κατεδάφισή τους θα προσλάβει πλέον εκρηκτικές διαστάσεις. Θα αρχίσουν, σε πυρετικούς ρυθμούς να «ξηλώνονται», όπως ξηλώνονται τα νήματα από ένα κουρελιασμένο πουλόβερ… 

Το ΠΑΣΟΚ, έχει ήδη γίνει «κομμάτια και θρύψαλα». Χθες κορυφώθηκε αυτή η διαδικασία. Όταν 32 βουλευτές ΣΥΝΟΛΙΚΑ, έστω και με τα θεατρικά τεχνάσματα της παρασιτικής, πασοκικής αχρειότητας, ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ το κόμμα τους, αυτό αποτυπώνει μια εσωτερική θύελλα στο ΠΑΣΟΚ απείρως πολλαπλάσια. 

Το πιο σημαντικό όμως είναι άλλο: Όταν υπουργοί εν ενεργεία ή πρώην, του διαμετρήματος της Κατσέλη, του Καστανίδη και της Βάσως Παπανδρέου, έρχονται σε ανοικτή ρήξη με τη συγκυβέρνηση, αυτό προδιαγράφει καταλυτικά τους ταχείς ρυθμούς κατεδάφισης του ΠΑΣΟΚ… 

Το ίδιο και στη ΝΔ: Όταν 21 βουλευτές στασιάζουν ανοικτά και μεταξύ αυτών οι κοινοβουλευτικοί τους εκπρόσωποι, δείχνει ότι οι διαλυτικές και αποσυνθετικές διεργασίες μέσα σε αυτό το κόμμα έχουν γίνει ανεξέλεγκτες. 

ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να συγκρατήσει πια τη γενική κατάρρευση και της ΝΔ, του έτερου πυλώνα του κυβερνητικού οικοδομήματος. 

Απεναντίας,
 οι θεαματικές κωλοτούμπες του Σαμαρά, οι άθλιοι θεατρινισμοί του, η ολοκληρωτική υποταγή του και η τρομοκρατική στήριξη των δολοφονικών εντολών της διεθνούς χουντο-τοκογλυφίας, θα προσδώσουν ακόμα πιο εκρηκτικές μορφές στην κατεδάφιση της ΝΔ. 

Τέτοιες ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ εθνικές ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ στιγματίζουν ανεξίτηλα και αφανίζουν τα κόμματα και τους ηγέτες που τις διέπραξαν… 

Ο Σαμαράς, όπως και ο ΓΑΠ και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη αυτών των κομμάτων θα περάσουν στην ιστορία με το στίγμα του δωσίλογου ανδρείκελου… 

Και διερωτάται κανείς. Είναι ο Σαμαράς τόσο ηλίθιος που έβγαλε μόνος του τα μάτια και έβαλε ο ίδιος την τζίφρα της διάλυσης της ΝΔ; 

ΟΧΙ. Δεν είναι ηλίθιος. Απλώς είναι χειροπόδαρα δεμένος από τα ισχυρά οικονομικά κέντρα των αποφάσεων και τους μηχανισμούς τους: Είναι και αυτός ένα ατόφιο ανδρείκελο, ένας εκτελεστής εντολών… 

Ο Σαμαράς, όπως και οι ΓΑΠ-Βενιζέλος, θα αποκτήσουν το «ιστορικό προνόμιο» της διάλυσης των κομμάτων τους… 

Θυμίζουμε τι γράφαμε πριν από λίγες ημέρες στο άρθρο: 
«Ο Σαμαράς θα διαπραγματευτεί τα έξοδα της κηδείας μας…» 
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6267 

«Με το εδώλιο και τα εκβιαστικά «σιδερένια στεφάνια» δεν μπορεί να συγκρατήσεις τη διάλυση ενός σάπιου βαρελιού… 
Αυτό, συντομότατα, θα το μάθει και ο Σαμαράς, όπως και τα άλλα κομματικά ναυάγια: Του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ….»
 

Τέλος, την ίδια τύχη θα έχει και η τυχοδιωκτική «ακροδεξιά» τσόντα: Ο ΛΑ.Ο.Σ. 

Αυτό το κόμμα από την αρχή ήταν μια τεχνητή κατασκευή των «νταβάδων» που άντεξε στο χρόνο από την αφηνιασμένη προβολή των ΜΜΕ. Τώρα εκπλήρωσε το ρόλο του, αυτό του προβοκάτορα-«λαγού» και μάλλον ήρθε το τέλος του… 

Με αυτά τα δεδομένα κανένα από τα τρία αυτά κόμματα δεν θέλει εκλογές, διότι ο παταγώδης καταποντισμός τους είναι τελεσίδικος. 

Ωστόσο, και κάθε παράταση των εκλογών ενισχύει τις διαλυτικές και αποσυνθετικές διεργασίες στο εσωτερικό αυτών των κομμάτων. Κινδυνεύουν να τιναχτούν, εντελώς στον αέρα και πριν από τις εκλογές… 

Από την άλλη, έχουν δημιουργηθεί πλέον σε μεγάλο βαθμό οι «πρώτες ύλες» για την προώθηση (από τα ισχυρά κέντρα των αποφάσεων) της ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗΣ του πολιτικού σκηνικού, το οποίο θα βαπτίσουν «ΑΝΑΝΕΩΣΗ». 

Οι «αντιμνημονιακοί» δεν έχουν, μετά τα χθεσινά γεγονότα στη Βουλή, απλώς αυξηθεί, αλλά αποτελούν και ισχυρή κοινοβουλευτική «μαγιά», ικανή να συσπειρώσει και να συγκολλήσει πολλά νέα πολιτικά σχήματα ή εκτρώματα… 

Έχουν πλέον δημιουργηθεί οι πολιτικοί και οργανωτικοί όροι για τα στρατηγικά σχέδια των «νταβάδων»: Αναπαλαίωσης του πολιτικού χάρτη και τη δημιουργία ισχυρών «κεντροαριστερών σχημάτων» τα οποία θα αναλάβουν τη διαχείριση της χρεοκοπίας του ελληνικού λαού και την «έξοδο» (δήθεν) από το σημερινό ΕΦΙΑΛΤΗ… 

Κάτω από αυτό το πρίσμα και κάτω από την ασφυκτική αναγκαιότητα εκτόνωσης της λαϊκής ΟΡΓΗΣ, οι εκλογές, μάλλον, είναι προ των πυλών…

ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΗΡΩΕΣ !!!

 
 
 
 
 
 
Rate This

Του Στάθη στην Real News

Αυτοί που με τον μονοκομματικό δικομματισμό τους έφθειραν τα ‘^ιροτάγματα και τα αιτήματα της Μεταπολίτευσης οι ίδιοι που διέφθει-ραντο πολίτευμα,

αυτοί που ξεχαρβάλωσαν το κράτος και το έκαναν μπαίγνιο των κρατι­κοδίαιτων και της διαπλοκής, οι ίδιοι που εκμαύλισαν τον λαό με τα ρουσφέτια, τους διορισμούς τις επιδοτήσεις, τις ΜΚΟ κι, εν γένει, το πε­λατειακό σύστημα,

αυτοί που λήστεψαν παντί τρόπω τον λαό, με το…Χρηματιστήριο, τα ομόλο­γα, την υπερφορολόγηση, το πιστωτικό σύστημα, οι ίδιοι που εξέθρεψαν τους φοροφυγάδες, τις συντεχνίες, τα λαμόγια και τους νταβατζήδες,

οι ίδιοι που καθιέρωσαν την ήσσονα προσπάθεια, οι ίδιοι που μας διέσυραν urbi et orbi ωςτεμπέληδες και διεφθαρμένους, είναι οι ίδιοι που τώρα θέλουν να σώσουν τη χώρα. Από τι; Από το έργο τους;

 αυτοί που την «έστησαν» στην Ελλάδα κάι την οδήγησαν δολίως στην παγίδα του Μνημονίου, οι ίδιοι που κουρέλιασαν το Σύνταγμα και κα­θαίρεσαν την εθνική κυριαρχία, αυτοί που παρέδωσαν την Ασυλία της, χώρας στους τοκογλύφους οι ίδιοι που τρομοκράτησαν και τρομοκρατούν τον λαό,    

αυτοί που εκβιάζουν κατά σύστημα και κατά συρροήν τους πολίτες οι ίδιοι που κατέστησαν εαυτούς ανδρείκελα των Γκαουλάιτερ, αυτοί «ου εκπαιδεύουν τον πληθυσμό στον ραγιαδισμό και την απελπισία, οι ίδιοι που εξισώνουν τους μισθούς προς τα κάτω, ενώ οι ίδιοι συνεχί­ζουν να πλουτίζουν,δεν έκαναν τίποτα κατά λάθος!

Και γι’ αυτό τώρα επιμένουν. Για να τε­λειώσουν τη δουλειά!

Γι’ αυτό τα στερνά τους είναι το ίδιο άδοξα (διάβαζε: άτιμα) με τα πρώτα. Γι’ αυτό «διαπραγματεύονται» εν ου παικτοίς! – διότι οι άλλοι δεν είναι παίκτες, είναι τα αφεντικά τους.

Ομως επιμένουν και για έναν ακόμα λόγο: διότι ελπίζουν πως παρ’ όλα αυτά, θα παραμείνουν στο παιχνίδι. Ελπίζουν ότι αυτός ο «γύρος» δεν είναι ο τελευταίος τους, ότι θα διασωθούν.

δεν ξέρω αν θα το καταφέρουν. Αυτό εξαρτάται απ’ τους Ελληνες. Ξέρω όμως ότι η ίδια υστεροφημία τους δεν θα ‘χει να δώσει για δαύτους ού­τε ένα σέντζι παραπάνω από 30 αργύρια.

Ευτελές ποσό για την αξία μιας ολόκληρης ζωής…

Ναι, το Χαμηλό Κόστος (της εργασίας) είναι παράγων ανταγωνιστικότητας. Οχι όμως για τη χώρα πόυ το υφίσταται, αλλά για τη χώρα  που το επιβάλλει. Όχι για την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας αλλά για την ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας. Ή έστω της Γερμανογαλλίας.

Το να πληρώνουν οι Γερμανόφραγκοι και οι συν αυτοίς – Γραικύλοι ίστους Έλληνες βουλγάρικα μεροκάματα, το να αντλούν πρώτες ύλες, ορυκτές και άλλες πάμφθηνα, το να επενδύουν κεφάλαια που θα αποδίδουν τριπλάσιες υπεραξίες, είναι το όνειρο κάθε μπόγια, αντεροβγάλτη, νεάντερταλ, πόσω μάλλον ακροδεξιού καπιταλιστή ου μην και μονεταριστή νεοφιλελεύθερου


Η πορεία Παρακμής πρέπει να ανατραπεί ... Του Νίκου Κοτζιά


Οι πρόσφατες «συμφωνίες» αποτελούν μια νέα αρνητική ποιότητα στην πορεία της Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται από πλευρές με θεμελιακή σημασία. Κάτι που οι έχοντες και κατέχοντες, τροϊκανοί και διαπλοκή, φρόντισαν να εξαφανίσουν από τα φώτα της δημοσιότητας. Αυτές οι πλευρές θα καθορίσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τις τύχες της Ελλάδας, τη διεθνή θέση και τους εσωτερικούς συσχετισμούς στην κοινωνία μας.Σκόπιμα τις τελευταίες ημέρες το Κόμμα του Μνημονίου προσπάθησε να συγκεντρώσει την προσοχή όλων στο ζήτημα ποιάς μορφής και κατηγορία σύνταξης θα υποστεί το μεγαλύτερο κόψιμο. Με αυτό τον τρόπο εμφανίστηκαν οι πολιτικές μερίδες του να τσακώνονται, τα κανάλια να κάνουν κριτική, ενώ οι τραπεζίτες άρπαζαν δια περιπάτου τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και τις μετασχημάτιζαν σε στήριξη της δικής τους ιδιοκτησίας στις τράπεζες. Με αυτό τον τρόπο, κατά προέκταση, διασφάλισαν και τον έλεγχο που έχουν ήδη αποκτήσει στα ΜΜΕ (καθότι κατέχουν τα μετοχοδάνειά τους). Συνοδευτικά, εμφάνισαν ως εθνική ανάγκη το να ελέγχουν τις τράπεζες και τα 120 δισεκατομμύρια του Ελληνικού λαού που δόθηκαν στα τραπεζικά ιδρύματα. Να σημειωθεί ότι η συνολική αξία στην αγορά αυτών των τραπεζών δεν υπερβαίνει τα 2,5 δισεκατομμύρια (δηλαδή, 2% της στήριξης που λαμβάνουν από τη λιτότητα σε βάρος των πολιτών). Ανάλογα, αποκρύφτηκε ο έλεγχος που θα ασκούν οι ξένοι τοκογλύφοι δια μέσου διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών επί της Ελλάδας.

Υποχώρηση της διεθνής θέσης της Ελλάδας – ανατροπή
Η ουσία των συμφωνιών που έγιναν ως προς την διεθνή και ευρωπαϊκή θέση της Ελλάδας έχει δύο χαρακτηριστικά: πρώτον, απώλεια εθνικής κυριαρχίας και μετατροπής της Ελλάδας σε γεωοικονομική άτυπη αποικία μιας ΕΕ που μετεξελίσσεται βαθμιαία σε γερμανική αυτοκρατορία. Σε ένα συγκρότημα κρατών, δηλαδή, με κέντρο και περιφέρεια, όπου το κέντρο θα ελέγχει ποικιλότροπα την δεύτερη, στην οποία κατατάσσεται η Ελλάδα, καθώς και με την διαβάθμιση δικαιωμάτων ανάμεσα στα κράτη μέλη. Η δεύτερη μεγάλη ιδέα για την Ελλάδα του 20ου αιώνα, η ανάδειξή της σε τμήμα του ευρωπαϊκού κέντρου, συντρίβεται κάτω από τα βάρη άνομων συμφερόντων, πολιτικής ανικανότητας και νέου ραγιαδισμού.Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι η Ελλάδα υποχωρεί κατά κράτος στον διεθνή καταμερισμό εργασίας. Η ΕΕ υπήρξε από τη δεκαετία του ογδόντα το άχυμα συμμετοχής στην ευρωπαϊκή ενοποίηση και δια μέσου αυτής στην παγκοσμιοποίηση. Έστω και με μεγάλη υστέρηση και με μια κοινωνία που δεν ασχολήθηκε ποτέ συστηματικά και σε βάθος με τέτοια προβλήματα, η Ελλάδα έδειξε να μην χάνει το τραίνο ως προς το περιφερειακό και το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Δυστυχώς στα δύο χρόνια της κρίσης και ιδιαίτερα μετά τη συμφωνία του PSI και του δεύτερου μνημονίου, οι τροϊκανοί αποκόβουν την Ελλάδα από το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Σηκώνουν με τη συναίνεση της ντόπιας διαπλοκής τείχη προς τον έξω κόσμο. Ακόμα και οι ειδικές ζώνες εμπορίου / οικονομίας, δείχνουν να έχουν περισσότερα στοιχεία από το πρότυπο ζωνών που επιβλήθηκαν στην Κίνα στα μέσα του 19ου αιώνα, μετά τον πόλεμο του Οπίου, παρά με εκείνες που προώθησε ο Τενγκ Σιάο Πινκ στην εποχή των 4 μεταρρυθμίσεων (1978). Με τις πρώτες η Κίνα υποτάχτηκε πλήρως στους αποικιοκράτες (και στη Γερμανία) και αποκόπηκε από την πορεία της διεθνοποίησης (από το μεταίχμιο του 19ου προς τον 20ο αιώνα). Με τις δεύτερες η Κίνα μπόρεσε να καβαλήσει το κύμα της παγκοσμιοποίησης (20ο προς 21ο αιώνα).Για να ανατραπεί αυτή η πορεία, η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια ενεργητική δημοκρατική εξωτερική πολιτική (όπως δείχνω και στο ομώνυμο βιβλίο – εκδόσεις Καστανιώτη). Αναδιάρθρωση του ίδιου του Υπουργείου Εξωτερικών και των αρμόδιων διευθύνσεων σε όλο το ελληνικό δημόσιο. Διαμόρφωση συγκροτημένου και συνεκτικού σχεδίου αξιοποίησης των δυνατοτήτων που υπάρχουν στον νέο κόσμο που αναδύεται, αξιοποίηση των αντιθέσεων δύσης – αναδυόμενων κρατών, ειδίκευση εντός της ΕΕ σε μια τέτοια κατεύθυνση.

Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα ανίκανο – αλλαγή του
Στο πρόσφατο βιβλίο μου «Πολιτική Σωτηρίας» (Λιβάνης) υποστηρίζω τη θέση ότι η μη έξοδος της Ελλάδας από την κρίση συνδέεται με την ανικανότητα και τον ραγιαδισμό ισχυρών μερίδων του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος καθώς και των στενών συμφερόντων που αυτό εκπροσωπεί και από τα οποία εξαρτάται με πολλαπλές δεσμεύσεις και ελέγχους. Ο χειρισμός του Μνημονίου «2» το απέδειξε για άλλη μια φορά. Οι κυβερνώντες κατάπιαν κάθε προσβολή. Κάθε υποβάθμιση του ρόλου τους. Και το κυριότερο συναίνεσαν στην πλήρη παράδοση της χώρας στους τοκογλύφους και στην εποπτεία ξένων κέντρων. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε η θέση μου ότι αυτοί που οδήγησαν την Ελλάδα στα μεγάλα προβλήματα του ‘09, αυτοί που τα μετέτρεψαν σε εθνική καταστροφή το 2009-11 και όλοι μαζί μας οδηγούν σήμερα σε ολοκαύτωμα δεν μπορεί να δώσουν λύσεις. Ότι είναι μέρος του προβλήματος, στο πεδίο της πολιτικής το ίδιο το πρόβλημα. Ακόμα και τις ύστατες ώρες, στα μέσα της εβδομάδας, που το ζήτημα ήταν πλήρης παράδοση ή αντίσταση, επέλεξαν τα επικοινωνιακά παιχνίδια παραδομένοι στο ίδιο το σύστημα, χωρίς παρρησία και κοινωνικό κουράγιο.Διαπραγμάτευση με την τρόικα ουσιαστικά δεν έγινε. Έγινε ανάμεσα στον πρωθυπουργό Παπαδήμο και Βενιζέλο από τη μια και την ΝΔ και το ΛΑΟΣ από την άλλη. Βάση της διαπραγμάτευσής τους ήταν η αποδοχή των θεμελιακών θέσεων της τρόικας και η προσπάθεια λογιστικής λύσης προβλημάτων που συνδέονται με τη δημόσια εικόνα τους. Μόνο μεταξύ τους τσακώθηκαν οι συγκυβερνώντες. Δεν άρθρωσαν λόγο, σχέδιο, εναλλακτικές προτάσεις και αντίσταση προς τις εντολές των ξένων. Αποδέχτηκαν εξαρχής ότι το κύριο είναι η διασφάλιση των δανείων τρίτων και όχι η επιβίωση της χώρας.Όμως ούτε τα συνδικάτα στάθηκαν αυτά τα χρόνια στο ύψος των περιστάσεων. Ένα κομμάτι από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες περισσότερο ασχολείται να μας πείσει ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι το σπίτι τους», ναι αυτό το ΠΑΣΟΚ που ως κυβέρνησή έκανε κουρέλια τα δικαιώματα των εργαζομένων και υποβάθμισε όσο ποτέ άλλοτε την αξία της εργατικής δύναμης. Αυτό το ΠΑΣΟΚ που συνέτριψε τους μη προνομιούχους μικρομεσαίους.Είναι κατά συνέπεια επείγον, να αλλάξει ρώτα ο τόπος. Με άλλη πολιτική ηγεσία στο αντιπροσωπευτικό της σύστημα, με ουσιαστικές αλλαγές προσωπικού και αντίληψης στο συνδικαλιστικό κίνημα, καθώς και με εμπλουτισμό της ελληνικής δημοκρατίας με εργαλεία, δομές, μεθόδους άμεσης δημοκρατίας, οφείλουμε να θέσουμε στην ημερήσια διάταξη τα μεγάλα προβλήματα του τόπου, να διατυπώσουμε εναλλακτικές στρατηγικές και να επιλέξουμε. Ως γνωστόν έχω διατυπώσει δημόσια μία τέτοια.

Ο κοινωνικός συσχετισμός πρέπει να αλλάξει Όλοι όσοι επιθυμούμε να υπερασπιστούμε αυτή τη χώρα, το μέλλον των πολιτών της και τα δικαιώματα της νέας γενιάς καθώς και όλων μας, οφείλουμε να αποκαλύψουμε το γεγονός ότι σημαντική πηγή αυτής της κρίσης είναι η άνιση κατανομή εισοδήματος. Αυτή, όχι μόνο είναι άδικη και αντικοινωνική, αλλά και αντιπαραγωγική. Ιστορικά, τα μεγάλα εισοδήματα αποσύρουν τμήμα τους από τη ζήτηση σε στιγμές ύφεσης, ενώ τα μικρά ρίχνουν στη ζήτηση ότι έχουν και δεν έχουν.Οφείλουμε άμεσα να αποδείξουμε και εξηγήσουμε στον λαό και στους πολίτες ότι μέσα στην κρίση κάποιοι βγάζουν τεράστιες περιουσίες. Ότι δεν χάνουμε όλοι και μάλιστα εξίσου. Η πιο απλή απόδειξη είναι το γεγονός ότι η χώρα έχει πτώση 17% του ΑΕ, όταν τα εισοδήματα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των ελεύθερων επαγγελματιών, των μισθωτών και συνταξιούχων έχουν πέσει πάνω από 40%. Αυτή η διαφορά, ανάμεσα στην πτώση εισοδήματος για την συντριπτική πλειοψηφία του λαού, σχεδόν το 95%, κατά 40% ενώ η πτώση της οικονομίας συνολικά είναι 17%, σημαίνει ότι κάποιοι στο υπόλοιπο 5% καρπώνονται επί 19 φορές τη διαφορά που ανέρχεται σε 23%!Με όλες τις δυνάμεις μας, πρέπει να επιβάλλουμε αναπροσανατολισμό της οικονομίας εξόδου από την κρίση. Μια πολιτική ανάπτυξης συνοδευόμενη με κλαδικές και περιφερειακές πολιτικές. Δημόσιες επενδύσεις και ενίσχυση της παιδεία και έρευνας κόντρα σε όσα κάνει η τρόικα με την ντόπια διαπλοκή. Με σκληρά μέτρα ενάντια στην φοροδιαφυγή, την φοροκλοπή, την εισφοροκλοπή και διαφυγή. Ενάντια στα καρτέλ. Καταπολέμησης της ανόδου των τιμών στα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης, στα υπερκέρδη των μεσαζόντων και στην παραοικονομία, στις πολιτικές περαίωσης, στα κρατικά δώρα προς επιχειρήσεις και επιχειρηματίες, όπως αυτά προς τράπεζες και τραπεζίτες. Να πάρουμε πίσω τα κλοπιμαία από αυτούς που μας έφεραν στην κρίση και κερδίζουν από αυτή.Για να γίνουν όλα αυτά, πρέπει επειγόντως να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης στη χώρα. Να αποκτήσουν αυτοσυνείδηση και αυτοπεποίθηση οι πολίτες, να διαμορφώσουν πρόγραμμα ελπίδας και να κόψουν τις μαυρίλες της προπαγάνδας.