ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ "ΚΡΥΦΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ" ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΑΡΤΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Posted by ΤρικλοποδιάΑπόψεις, Ελλάδα, Νέα Τάξη Πραγμάτων, Οικονομία.

Με αιτιολογία την δήθεν υπερβολική φοροδιαφυγή στην Ελλάδα, σχεδιάζονται μέτρα επιπέδου Όργουελ, αν όχι Αντιχρίστου.

Σε κανένα κράτος δεν σε ρωτάνε και δεν σε ελέγχουν που ξοδεύεις τα χρήματα που κέρδισες και για τα οποία φορολογήθηκες.

Είναι λογικό να υπάρχει πόθεν έσχες για αγορές που κάνουν μπαμ, όπως ακίνητα και αυτοκίνητα, αλλά βιβλίο εσόδων εξόδων για κάθε οικογένεια, δεν σκέφθηκε ούτε Όργουελ στο περιβόητο μυθιστόρημά του "1984".

Με αιτιολογία την είσπραξη ανύσπραχτων χρεών προς το δημόσιο μάλιστα, ίσως αναγκαστούν όλοι να έχουν τα χρήματά τους στις τράπεζες, από όπου βέβαια θα μπορεί το κράτος να τα δεσμεύσει όποτε γουστάρει και για οποιοδήποτε λόγο.

Σε τέτοια περίπτωση, η φοροδιαφυγή, από απαράδεκτη πρακτική και ουσιαστικό έγκλημα, θα γίνει μέθοδος επιβίωσης και τα έσοδα του κράτους θα καταρρεύσουν.

Είναι σαφές, ότι κάθε δικτατορικού τύπου μέθοδος αντιμετώπισης των πολιτών, καταλήγει σε επανάσταση.

Εδώ όμως έχουμε την γιάφκα των πειραματιστών της παγκόσμιας οικονομικής χούντας και τους Έλληνες για πειραματόζωα σε πειράματα, μπροστά στα οποία ακόμη και αυτά του δόκτωρος Μέγκελε μοιάζουν με παιδική χαρά.

Μετά από δύο χρόνια ψυχολογικών πιέσεων και βασανιστηρίων και 1700 αυτοκτονιών, τι είναι αυτό που δεν επιτρέπει στους Έλληνες να επαναστατήσουν;;;;

Μήπως οι ψεκασμοί της χαϊβανίτιδας και της καταστολής;;;   Ίσως....

Η πιό σίγουρη μέθοδος όμως, είναι αυτή της "κρυφής ελπίδας". Μιλάμε για την ελπίδα  οτι κάποιος θα βρεθεί να σταματήσει αυτό το τρελοκομείο.

Κάποιος όμως μέσα από το σύστημα. Γι αυτό και το σύστημα παίζει τα ρέστα του και όλα τα χαρτιά του.

Δέκα κόμματα θα μπούνε λέει μέσα στην βουλή. Απ΄ όλα έχει ο μπαξές. Κάτι θα αρέσει στον καθένα. Λίγο πιο δεξιά, λίγο πιο αριστερά, λίγο πιο κουλτουριάρικα, λίγο πιο χριστιανικά, λίγο πιο "δημοκρατικά", λίγο πιο οικολογικά, όλα στην αρένα.

Πάρε κόσμε. Σε ποιόν θέλεις να ελπίσεις; Ποιός θέλεις να σε σώσει;

Αρκεί να ελπίζεις για να μην επαναστατήσεις, αφού τα παγκόσμια αφεντικά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την επανάσταση των ανθρώπων.

Και εννοείται ότι οι επαναστάσεις δεν γίνονται με διαδηλώσεις και πανώ.

Καλή....σωτηρία.

Μετά τιμής

Λιακόπουλος Δημοσθένης

Πηγή

    

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΟΧΗΣ ΜΑΣ...ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΑΔΙΣΤΑΚΤΩΝ ΜΕ ΝΕΑ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Posted by ΤρικλοποδιάΕλλάδα, Οικονομία.

Τον Ιούνιο τα περιμένουμε, δεν αποκλείεται όμως τα νέα μέτρα να μας έρθουν... νωρίτερα! Και αυτό γιατί ο προϋπολογισμός του 2012 δεν... βγαίνει και δεν αποκλείεται έως τον Μάιο να χρειαστούν κι άλλα μέτρα, ύψους 2 δισ. ευρώ!

- Στο τραπέζι και η νέα μείωση του κατώτατου μισθού

- Ανοιχτό το ενδεχόμενο για νέες μειώσεις μισθών στο δημόσιο

- Πιέζουν ξανά για κατάργηση δώρων σε 3 εκατμ. ιδιωτικούς υπαλλήλους

Τα μέτρα του Ιουνίου τα περιμένουμε, τα έχει προαναγγείλει άλλωστε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Το ζήτημα τώρα είναι, τι είδους μέτρα θα μας... πάρει η τρόικα.

Σύμφωνα με το Έθνος της Κυριακής έρχονται επώδυνες περικοπές, ακόμη και κατάργηση του εφάπαξ στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα και των αποζημιώσεων για απόλυση ή συνταξιοδότηση!

Και δεν είναι φυσικά μόνο αυτά! Στο τραπέζι πέφτει ξανά ο κατώτατος μισθός και οι συντάξεις για περαιτέρω μείωση, μόλις λίγους μήνες μετά το άγριο μαχαίρι του 22% που μας έκανε... Βουλγαρία αφού ο μισθός για νέους κάτω των 25 χρόνων διαμορφώνεται στα 511 ευρώ και για τους υπόλοιπους στα 568 ευρώ, ενώ η αποζημίωση για απόλυση πέφτει στο 1/4 του μισθού!..

Το «τσεκούρι» συμπαρασύρει εκτός από τους μισθούς και τα κοινωνικά επιδόματα. Ήδη το επίδομα ανεργίας κατρακύλησε από τα 451 ευρώ στα 359 ευρώ, το εποχικό επίδομα από τα 587 στα 458 ευρώ, το επίδομα μητρότητας από τα 751 ευρώ στα 586, ενώ το επίδομα ανεργίας για εποχικά απασχολούμενους μειώνεται στα 251 ευρώ ενώ ο μισθός ενός μαθητευόμενου αγγίζει μόλις τα 359 ευρώ.

Κι αυτά είναι μόνο η αρχή. Γιατί μέσα στο 2012 δεν αποκλείεται να έρθουν νέες περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων μέσω αλλαγών στο ενιαίο μισθολόγιο, μειώσεις άνω του 10% που προβλέπει το νέο μνημόνιο στα ειδικά μισθολόγια αλλά και εισοδηματικά κριτήρια για όσους παίρνουν κοινωνικά επιδόματα.

Σύμφωνα με τη Real News, το νέο πακέτο της τρόικας περιλαμβάνει και την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα.

newsit.gr

Πηγή

Χωρίς μεσάζοντες

Για πρώτη, ίσως, φορά, στα ελληνικά δεδομένα, δείχνουν, να δημιουργούνται κινήσεις για διάθεση προϊόντων δίχως την κερδοσκοπική παρεμβολή των μεσαζόντων οι οποίες μάλιστα βρίσκουν ευρεία θετική ανταπόκριση από την Ελληνική κοινωνία. Σπάζοντας την αντίληψη ότι «κάποιο πρόσωπο σε θέση εποπτείας, (διευθυντής, ηγέτης, οργανωτής) οφείλει πάντα να μας καθοδηγεί γιατί αυτός γνωρίζει καλύτερα» (μια αντίληψη που κατά βάθος τονίζει την αποσύνθεση της επιθυμίας για μια πραγματικά ανθρώπινη κοινωνία), ήρθε η ώρα να τεθεί το ζήτημα του μεσάζοντα όχι μόνο στην οικονομία και την παραγωγή, αλλά να προσεγγιστεί με βάση την ευρεία του έννοια.

Στο συλλογικό μας φαντασιακό, ο μεσάζοντας ήταν μέχρι στιγμής ένας ηθικά νομιμοποιημένος έμπορος, ο οποίος αναλάμβανε τη διανομή των προϊόντων, όριζε σε ένα βαθμό τις τιμές και ήταν στην ουσία ο ενδιάμεσος (αναγκαίος) κρίκος ανάμεσα στην παραγωγή και την κατανάλωση. Ταυτόχρονα, απομάκρυνε τον καταναλωτή από τον παραγωγό, καθιστώντας το προϊόν απρόσωπο, σαν κινέζικο μπλουζάκι στα ράφια μεγάλης αλυσίδας καταστημάτων.

Μεσάζοντας, όμως, δεν είναι μόνο ο έμπορος. Μεσάζοντας είναι και ο επαγγελματίας πολιτικός, που παρεμβαίνει, κι αυτός επιδιώκοντας το προσωπικό του κέρδος, ανάμεσα στην κοινωνία και τα ζητήματα που κανονικά αυτή θα διευθετούσε. Ο ρόλος του είναι να μετατρέπει τα προβλήματα, τις μεταρρυθμίσεις, τις θεσμικές αλλαγές σε “προϊόντα”, τα οποία αφού περιτυλίξει σε μια επικοινωνιακή συσκευασία, πουλάει έπειτα ξανά στην κοινωνία, αποκομίζοντας το όφελος της δημοφιλίας, η οποία βέβαια θα του επιτρέψει να πάρει το δικό του μερίδιο από την κρατική πίτα. Όπως και ο έμπορος, έτσι και ο πολιτικός φροντίζει να απομακρύνει τον δικό του καταναλωτή, τον ψηφοφόρο, από την επαφή με τον παραγωγό, που είναι η ίδια η πολιτική, η κοινωνική δημιουργία, καθιστώντας τον παθητικό δέκτη και όχι συμμέτοχο σ’ αυτήν.

Άλλος μεσάζοντας, ήταν ο επαγγελματίας δημοσιογράφος, ο οποίος παρενέβαινε ανάμεσα στην πληροφορία και τον δέκτη της, παραποιώντας και χρωματίζοντας την, καθιστώντας τον καταναλωτή της ενημέρωσης, ανίκανο να κρατήσει μια αντικειμενική κριτική στάση, αποφεύγοντας έτσι τη σκέψη, προκειμένου να δεχθεί το δημοσιογραφικό προϊόν, έτσι όπως ο μεσάζοντας αποφάσισε να του πουλήσει, στην «τιμή» που ο ίδιος καθόρισε και με το ποιόν που ο ίδιος διαμόρφωσε.

Ο εκπαιδευτικός, οποιασδήποτε βαθμίδας, αποτέλεσε κι αυτός έναν μεσάζοντα, ανάμεσα στην ίδια τη ζωή και τον αναπτυσσόμενο άνθρωπο. Αναπαράγοντας τις μεθόδους, την γνωστική ύλη, τα στερεότυπα και τον χρεοκοπημένο (π)ηθικισμό που η κυρίαρχη κουλτούρα του υπαγόρευσε, μέσα από τα προγράμματα των υπουργείων, αποστασιοποίησε το μαθητή από τη ζωή, καθήλωσε την εγγενή δημιουργικότητα του παιδιού και το απομάκρυνε από την δράση, καταρράκωσε τον κοινωνικό του εαυτό και τη δυνατότητά του να χρησιμοποιεί δημιουργικά τη φαντασία του σε αλληλεπίδραση με τα άλλα άτομα του περιβάλλοντός του, εγκλωβίζοντάς το σε μια ρουτίνα στείρας αναπαραγωγή τετριμμένων ιδεών. Παρά τα μεγάλα λόγια που θα βρούμε στους θεωρητικούς στόχους του εκπαιδευτικού μας συστήματος, αυτό δεν διαφέρει πολύ από τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι εκπαιδευτές μη ανθρώπινων ζώων, διαμορφώνοντας απαθείς υπηκόους.

Σήμερα, καθώς το κερδοσκοπικό παιχνίδι των εμπόρων, βασικό στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος, βάζει κι αυτό το λιθαράκι του στην αδυναμία επιβίωσης εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών, οι δράσεις και τα κινήματα για την κατάργηση τους αποτελούν όχι απλά μία λύση απέναντι στην κρίση, αλλά ένα πρώτο βήμα για το ξεπέρασμα των μεσαζόντων σε κάθε πτυχή της κοινωνίας. Θέτοντας ως βασικό πολιτικό μας πρόταγμα την αυτονομία και την άμεση δημοκρατία παντού, μπορούμε σταδιακά να εξαλείψουμε θεσμούς που παρεμβαίνουν παρασιτικά σ’ εμάς και τις ζωές μας. Είτε δημιουργώντας οριζόντιες δομές σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη, είτε παίρνοντας την ενημέρωση στα χέρια μας, είτε παίρνοντας τις πρωτοβουλίες για αυτοδιαχειριστικό πειραματισμό σε σχολεία και σχολές.

Όσο κι αν τα κυρίαρχα ΜΜΕ υποβαθμίζουν και εκλαϊκεύουν τις όλο και εντονότερες κινήσεις για κατάργηση των μεσαζόντων, βαφτίζοντας τα απλά ως “κινήματα της πατάτας”, οι πολιτικές προεκτάσεις είναι βαθιές, ριζοσπαστικές και επαναστατικές, αρκεί να τις αναζητήσουμε.

“Μην ψάχνεις για καπνό, όταν η φωτιά σου καίει τα μπατζάκια”

egainst

Πηγή: Χωρίς μεσάζοντες - RAMNOUSIA 

1 τρισ. € στις τράπεζες!!!

Θυμός μεγάλος θα καταλάμβανε τους Ευρωπαίους πολίτες -και ιδίως των χωρών που υποφέρουν υπό το καθεστώς επαχθέστατων και ολέθριων Μνημονίων- αν συνειδητοποιούσαν πραγματικά τι έγινε την Τετάρτη, 29 Φεβρουαρίου. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς θορυβώδεις και γελοίες συνεδριάσεις και συνόδους κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέσα σε.... μία και μόνη μέρα μοίρασε... μισό τρισεκατομμύριο ευρώ (529,5 δισεκατομμύρια για την ακρίβεια) στις τράπεζες! Μαζί με άλλο μισό τρισεκατομμύριο (489 δισεκατομμύρια) που είχε δώσει και πάλι στο χρηματοπιστωτικό σύστημα στις 21 Δεκεμβρίου, μέσα σε μόλις δύο μήνες έχει μοιράσει στις τράπεζες πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ευρώ! Τζάμπα χρήμα, δάνεια για τρία χρόνια με επιτόκιο της πλάκας, μόνο... 1%!!!

«Τυπώνει χρήμα» αδίστακτα δηλαδή η ΕΚΤ όταν πρόκειται να το δώσει στις τράπεζες. Αντιθέτως, όταν είναι να δανείσει κάποια χώρα της Ευρωζώνης ή της ΕΕ αρνείται κατηγορηματικά να το κάνει. Ακούμε λόγους δραματικούς για το πόσο ολέθριο για τη σταθερότητα του ευρώ θα ήταν να αγοράσει η ΕΚΤ απευθείας ομόλογα ενός κράτους.

Ελιωσαν στη λιτότητα οι ηγέτες της Ευρωζώνης π.χ. δέκα εκατομμύρια Πορτογάλους για να τους δανείσουν 65 δισεκατομμύρια ευρώ. Τους λεηλάτησαν μισθούς και συντάξεις, τους γυρίζουν χρόνια πίσω. Τους αναγκάζουν να υποφέρουν τα πάνδεινα για 65 δισεκατομμύρια, ποδοπατούν την εθνική τους κυριαρχία. «Απειλεί την Ευρώπη» ένα δάνειο 65 δισ. ευρώ σε μια χώρα, λένε. Δίνουν όμως αδίστακτα ένα τρισεκατομμύριο ευρώ στις τράπεζες χωρίς κανέναν απολύτως όρο. Το αντίθετο, χαλάρωσαν ακόμη και τις εγγυήσεις για τις τράπεζες που δανείζονται και τους δίνουν... όσα λεφτά ζητήσουν! Κυριολεκτικά!

Ιταλοί, Ισπανοί, Γάλλοι τραπεζίτες είναι αυτοί που παίρνουν τα πολλά δάνεια. Οι τράπεζες και των τριών αυτών χωρών μαζί πήραν τον Δεκέμβρη και τώρα πάνω από... 700 δισεκατομμύρια ευρώ! Δέκα φορές περισσότερα από όσα πήρε η Πορτογαλία ως κράτος! Μία και μόνη ιταλική τράπεζα, η Ιντέζα Σανπάολο, πήρε 36 δισεκατομμύρια πάνω από τα μισά από όσα πήρε η Πορτογαλία, ολόκληρη χώρα με δέκα εκατομμύρια κατοίκους! Τραγική απόδειξη του ότι έχουμε να κάνουμε με μια «ΕΕ των τραπεζών» και όχι «ΕΕ των κρατών και των εθνών». Ακόμη και οι πορτογαλικές τράπεζες πήραν από την ΕΚΤ 37 δισ. ευρώ συνολικά.

Τι κάνουν τα λεφτά, αυτά τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, οι ευρωπαϊκές τράπεζες; Οχι, δεν τα ρίχνουν στην πραγματική οικονομία, όπως θα φανταζόταν κανείς. Δεν δίνουν δηλαδή δάνεια σε επιχειρήσεις και ιδιώτες για να αναπτύξουν οικονομικές δραστηριότητες ή να κάνουν αγορές που αναζωογονούν την οικονομία. Οι τραπεζίτες απλώς τα βάζουν στις τσέπες τους και στα θησαυροφυλάκια των τραπεζών τους. Δεν δανείζει καν η μια τράπεζα την άλλη, έστω και για μια νύχτα. Δεν εμπιστεύεται καμία ευρωπαϊκή τράπεζα οποιαδήποτε άλλη! Τόσο χάλια είναι όλες ανεξαιρέτως οι ευρωπαϊκές τράπεζες. Ολες οι ευρωπαϊκές, όχι μόνο οι ελληνικές.

Ξαναγυρίζουν στην... ΕΚΤ (!) οι τράπεζες τα λεφτά που πήραν δανεικά, τα γυρίζουν ως... καταθέσεις με επιτόκιο 0,25%! Τα καταθέτουν έστω και για μία νύχτα καθώς αρνούνται να τα δανείσουν σε άλλη τράπεζα από φόβο μην τα χάσουν. Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί. Την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου, στην ΕΚΤ ήταν κατατεθειμένα χρήματα τραπεζών ύψους 481 δισεκατομμυρίων - μα... 489 δισ. ευρώ είχαν πάρει στις 21 Δεκεμβρίου! Τα είχαν ξανακαταθέσει όλα!

Χρηματοδότηση των τραπεζιτών και τίποτα παραπάνω δεν είναι αυτή η χορήγηση του ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ από την ΕΚΤ. Πριν από την κρίση η ΕΚΤ χορηγούσε στις τράπεζες δάνεια διάρκειας τριών μηνών το πολύ. Ο μέσος όρος ήταν 39 μέρες. Τώρα, μετά και το πρώτο μισό τρισεκατομμύριο του Δεκεμβρίου, η διάρκεια των δανείων της ΕΚΤ προς τις τράπεζες εκτινάχθηκε στις 624 μέρες, πάνω από 20 μήνες. Με το νέο μισό τρισεκατομμύριο αυτής της εβδομάδας θα ξεπεράσει τις 750 ημέρες, πάνω από δύο χρόνια.

Μας κοροϊδεύουν! Αυτό είναι το τελικό συμπέρασμα. Παρά το τρισεκατομμύριο, μάταια θα περιμένουν οι επιχειρηματίες δάνεια και ο κοσμάκης δουλειά. Οι τράπεζες θα ευημερούν και οι κοινωνίες θα δυστυχούν.

Του Γιώργου Δελαστίκ

ΕΘΝΟΣ

Πηγή: 1 τρισ. € στις τράπεζες!!! - RAMNOUSIA