ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ
Να ποιοί και πως τα έφαγαν (και τα τρώνε) μαζί
Η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου κόστισε συνολικά 740 εκ ευρώ ή 252 δισ. δραχμές. Από αυτά:
• Το 10% (74 εκ. ευρώ, ή 25 δισ. δρχ.) το έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται.
• Το 40% (296 εκ. ευρώ – 101 δισ. δρχ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε εμείς.
• Το υπόλοιπο 50% (370 εκ. ευρώ – 126 δισ. δρχ.) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις. Που σημαίνει ότι αν στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή από εμάς. Αν δεν στραβώσει, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδήπάλι από εμάς.(σ.σ. Είδες που θα πάει η σύνταξη
κι ο μισθός που σου έκοψαν;).
Βάσει των συμφωνημένων, η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039, δηλαδή επί 35 χρόνια. Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία, δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%.
• Το 10% (74 εκ. ευρώ, ή 25 δισ. δρχ.) το έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται.
• Το 40% (296 εκ. ευρώ – 101 δισ. δρχ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε εμείς.
• Το υπόλοιπο 50% (370 εκ. ευρώ – 126 δισ. δρχ.) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις. Που σημαίνει ότι αν στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή από εμάς. Αν δεν στραβώσει, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδήπάλι από εμάς.(σ.σ. Είδες που θα πάει η σύνταξη
κι ο μισθός που σου έκοψαν;).
Βάσει των συμφωνημένων, η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039, δηλαδή επί 35 χρόνια. Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία, δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%.
Δεν είναι κι άσχημα!
Αν το υπολογίσουμε αυτό σε διάστημα 35 χρόνων, προκύπτει εύκολα ότι κάθε χρόνο η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα καθαρίζει περίπου 6 δισ. δηλαδή το ¼ της αρχικής της συμμετοχής στο έργο.
Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.
(σ.σ. ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΥΤΟ: Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.)
Αυτού του είδους οι δουλειές, πριν τις βαφτίσουν «υποδειγματικά αναπτυξιακά έργα», τις λέγανε απλώς«αποικιακές». Και ο βασιλεύς Λεοπόλδος, στο Κονγκό, το 1900, με τέτοιους όρους δούλευε.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα πώς μπορεί κάποιος με αρχικό κεφάλαιο 25 δισ. δηλαδή όσο κοστίζει η κατασκευή ενός ολυμπιακού σταδίου μαζί με τις υπερβάσεις (και λίγο παραπάνω από όσα κατηγορείται ο Νεονάκης ότι κέρδισε στο χρηματιστήριο) να βγάλει σε τέσσερα χρόνια τα λεφτά του και εφτά φορές άλλα τόσα στα επόμενα 31 χρόνια. Η απάντηση είναι απλή: πρέπει να βρεις κάποιον να σου βάλει το υπόλοιπο 90% της επένδυσης, χωρίς καμία αξίωση στα κέρδη. Υπάρχει τέτοιος μαλάκας; Ναι, υπάρχει. Ο Έλλην φορολογούμενος, δηλαδή εμείς.
Από πλευράς του Έλληνος φορολογουμένου, η κατάσταση έχει ως εξής:
• 101 δισ. (δηλαδή όσο η κρατική συμμετοχή) πληρώσαμε στη φάση της κατασκευής και
• 579 δισ. (δηλαδή όσα περιμένουν να εισπράξουν στην 35ετία) πληρώνουμε σε διόδια στην φάση της εκμετάλλευσης.
Αυτό σημαίνει ότι πληρώνουμε 680 δισ. για μια γέφυρα που αποδεδειγμένα στοίχισε 252, δηλαδή πληρώνουμε τη γέφυρα 2,7 φορές παραπάνω από το πραγματικό της κόστος. (Σχεδόν τρεις. Από εκεί πρέπει να βγήκε αυτό που λένε «Τρεις Γέφυρες»).
Αυτό το μοντέλο κατασκευής δημοσίων έργων ονομάζεται ΣΔΙΤ- «Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα» και διαφημίζεται ως ο πλέον σύγχρονος και αποτελεσματικός δρόμος για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.
Αν η γέφυρα είχε κατασκευαστεί με τις οπισθοδρομικές μεθόδους του προηγούμενου αιώνα, θα μας είχε κοστίσει 252 δισ. και θα την είχαμε αποσβέσει με τους ίδιους
ρυθμούς σε 15 χρόνια και τρεις μήνες.
Αλλά ακόμα κι αν ο κράτος επέμενε να εισπράττει διόδια επί 35 χρόνια, ώστε να μαζέψει 2,7 φορές την αξία της γέφυρας, έχει κάποια διαφορά να πληρώνεις διόδια στο κράτος και όχι σε κοινοπραξίες εταιρειών. Διότι τα λεφτά που πάνε σε κοινοπραξίες δεν θα τα ξαναδούμε ποτέ, ενώ τα λεφτά που πάνε στο κράτος, όλο και κάποια τρύπα θα μπαλώσουν.
Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος αφελής να αναρωτηθεί γιατί το κράτος, αφού πλήρωσε που πλήρωσε το 40% (296 δισ.) της γέφυρας και δανείστηκε το άλλο 50% (370 δισ.), δεν έδινε και 25 δισ. στην κατασκευάστρια εταιρεία, να φτιάξει τη γέφυρα και να πάει στο καλό, αντί να μας κάθεται 35 χρόνια στο σβέρκο σαν τον Προκρούστη και να εισπράττει διόδια. Αλλά όχι. Διότι τότε η γέφυρα θα ήταν δημόσια επένδυση, πράγμα που γενικώς δεν αρέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και διότι ως δημόσια επένδυση, θα ξέφευγε διαρκώς από τον προϋπολογισμό και από τα χρονοδιαγράμματα, για να μην πούμε ότι πιθανώς να ήταν και ελαττωματική στην κατασκευή της.
Αυτό πανηγύριζε ο Λαλιώτης όταν έτρεχε λαμπαδηδρόμος πάνω στη γέφυρα με το σορτσάκι και την ολυμπιακή δάδα: ότι μετά από είκοσι χρόνια εξουσίας, βρήκαν έναν τρόπο να φτιάξουνε το έργο χωρίς να φάνε τα λεφτά σε μίζες (πράγμα που δεν καταφέρανε π.χ. με το Κτηματολόγιο) και ο τρόπος αυτός είναι να μας κοστίζει τρεις φορές πάνω από την αξία του, μόνο και μόνο επειδή κάποιος ιδιώτης έβαλε το 10%.Αληθινά υποδειγματικό αναπτυξιακό έργο.
Αλλά το πιο άσχετο απ’ όλα είναι αυτές οι επικλήσεις στον Χαρίλαο Τρικούπη, που οραματίστηκε τη ζεύξη Ρίου Αντιρρίου για να φέρει την ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα. Διότι ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν οραματίστηκε τη ζεύξη για να περνάνε ΙΧ, που άλλωστε τότε δεν υπήρχαν καν. Την οραματίστηκε για να περάσει το τρένο. Και από τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου τρένο δεν περνάει, με συνειδητή πολιτική απόφαση, για να μη μειώνει τα περιθώρια κέρδους της κοινοπραξίας που την εκμεταλλεύεται. (Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν περνάνε λεωφορεία από την Αττική Οδό).
Υπ’ αυτήν την έννοια, το όραμα του Τρικούπη όχι μόνο δεν υλοποιείται, αλλά καθίσταται ακόμα πιο ανεδαφικό, αφού πλέον για να περάσει τρένο πρέπει να γίνει υποθαλάσσια σήραγγα – νέοι εργολάβοι, νέος δανεισμός, νέες επωφελείς Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα- ή να το περνάνε απέναντι με το φεριμπότ.
Oλ’ αυτά είναι αμφίβολα για τα επόμενα 35 χρόνια, που το πέρασμα βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια, σκληρούς και αποφασισμένους φραγκοφονιάδες, αλλά οι κάτοικοι της υποανάπτυκτης Ηπείρου που περιμένουν το τρένο από την εποχή του Τρικούπη, μπορούν να νιώθουν περήφανοι για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα
Πηγή : INPRECOR-Κε Παπαδήμο, μόνο ένα διεστραμμένο πρωθυπουργικό μυαλό θα ανέχονταν τις ουρές της ΔΕΗ κι εσείς δεν είστε!
Πιο σκληροτράχηλη από τους σωματοφύλακες του Αμπντουλά Οτσαλάν, η Τόνια Αντωνίου, ηγείται των δύο άλλων: του λεπτεπίλεπτου ραδιούργου Μίμη Ανδρουλάκη και του συνωμότη εκσυγχρονιστή Θόδωρου Τσουκάτου.
Οι τρεις τους έχουν αναλάβει τη «βρώμικη» δουλειά στην υπόθεση εκλογής του Βενιζέλου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Την ίδια ώρα εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες στριμώχνονται στις ουρές της εξαθλίωσης για να πληρώσουν το ομιχλώδες χυδαίο χαράτσι του ΔΕΗ που εμπνεύστηκε ο πολύς αντιπρόεδρος και υποψήφιος για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Ένας Βενιζέλος, ο οποίος αρνείται σαδιστικά, ακόμη και μετά την απόφαση του ΣτΕ, να δώσει εντολή ολοκληρωτικής απεμπλοκής του χαρατσιού από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Το μόνο που δεν έχουν κάνει ακόμη στους καταναλωτές πολίτες είναι να τους σημαδεύουν, όπως οι Ναζί τους Εβραίους-όσους δεν πληρώνουν το χαράτσι.
Μιλάμε για κανονικό 4ο Ράιχ, με τον εξαφανισμένο Αρθούρο Ζερβό να μην βγάζει άχνα για το καθημερινό έγκλημα ευτελισμού των Ελλήνων στις ουρές της ΔΕΗ.
(Οι κρατούμενοι με την αφιξή τους και μετά την ‘απολύμανση' φορούσαν την στολή του στρατοπέδου με τις κάθετες ρίγες και ανάλογα την καταγωγή ή το λόγο που κρατούνταν ήταν υποχρεωμένοι να φορούν και ένα χρωματιστό τρίγωνο ή κορδέλα πχ. Οι τσιγγάνοι φορούσαν καφέ τρίγωνο. Οι μάρυρες του Ιεχωβά φορούσαν μωβ τρίγωνο. Οι κομμουνιστές και οι πολιτικοί κρατούμενοι φορούσαν κόκκινο τρίγωνο. Οι Γερμανοί ποινικοί κρατούμενοι φορούσαν πράσινο τρίγωνο. (Ακριβώς πριν τους Ολυμπιακούς του 1936 του βερολίνου, 120 άστεγοι που συνελήφθησαν από τους δρόμους οδηγήθηκαν στο Νταχάου -αυτοί φορούσαν μαύρο τρίγωνο.) Οι ξένοι εργάτες-αιχμάλωτοι, οι πιο πολλοί Πολωνοί, φορούσαν μπλε τρίγωνο. Οι Εβραίοι φορούσαν πάντα δύο τρίγωνα: ένα κίτρινο τρίγωνο πάνω από ένα κόκκινο τρίγωνο.Οι ομοφυλόφιλοι, που είχαν συλληφθεί σύμφωνα με το άρθρο 175 του Γερμανικού Ποινικού κώδικα, φορούσαν ένα ροζ τρίγωνο.)
Δείγμα-ένα από τα πολλά-του πως θα κυβερνήσει την Ελλλάδα σε περίπτωση που εκλεγεί ποτέ πρωθυπουργός.
Είναι ο ίδιος άνθρωπος ο οποίος από κοινού με τον Λοβέρδο φρόντισε να καθαρίσει για τους Παπαντωνίου-Τσοχατζόπουλο στη περίφημη επιτροπή για τα εξοπλιστικά που συνέστησε ο αργόσυρτος Μπουγατσούλης με επικεφαλής τον οξυδερκή Τραγάκη.
Είναι ο ίδιος άνθρωπος που δοξάζει καθημερινά το βαρύ πυροβολικό των ΜΜΕ (Μπόμπολας, Ψυχάρης, Αλαφούζος, Αναστασιάδης).
Όσα από τα μέλη του πολιτικού συμβουλίου του ημιθανούς ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ότι με τον Βενιζέλο θα έχουν αύριο πλανώνται και από μια άποψη αξίζει να βιώσουν την κόλαση της επιλογής τους.
Αναρωτιέται κανείς ως πότε ο κ. Λουκάς Παπαδήμος θα επιτρέπει αυτή την χυδαιότητα του χαρατσιού μέσω της ΔΕΗ.
Αυτό τον εξευτελισμό των συμπολιτών του στις ουρές για ένα χαράτσι που δεν πρέπει να έχει καμία σχέη με τη ΔΕΗ.
Σε ποια πολιτισμένη χώρα κε Παπαδήμο, είδατε παρόμοια αντιμετώπιση;
Τι σόι πρωθυπουργός είσαι αν δεν μπορείς να παρέμβεις σήμερα και να δώσεις ένα τέλος σ' αυτή τη χυδαιότητα του χαρατσιού μέσω της ΔΕΗ στην οποία χρωστάνε εκατοντάδες εκατομμύρια οι επιχειρηματίες της διαπλοκής και η ίδια βγάζει όλο της το μένος στους πολίτες υποδυόμενη τον μπράβο του υπ. Οικονομικών.
Μόνο ένα διεστραμμένο πρωθυπουργικό μυαλό θα ένιωθε ηδονή βλέποντας τους συμπολίτες του στις ουρές της ΔΕΗ για έναν άσχετο από την πληρωμή του ρεύματος λόγο.
Κι εσείς κε Παπαδήμο, δεν δείχνετε διεστραμμένος.
Δώστε επιτέλους τώρα εντολή να αποσυνδεθεί το φασιστικό χαράτσι από τους λογαριασμούς του ρεύματος...
ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Εθνικά Θέματα, Ελλάδα.
Τις δύσκολες μέρες που η πατρίδα μας περνάει είναι καθήκον όλων των πατριωτών Ελλήνων να πάρουν την κατάσταση της επιβίωσης της φυλής στα χέρια τους.Άνθρωποι δίχως πατριωτικά και ελληνικά εθνικά αισθήματα παρέδωσαν την χώρα με επικεφαλής τον Παπανδρέου και της αδίστακτης παρέας του, βορά στα νύχια των τραπεζιτών. Από κοντά ο έτερος της παρέας Σαμαράς εκμεταλλευόμενος την απέραντη αφέλεια και αδικαιολόγητες φοβίες των αστών Ελλήνων με φανταστικές απειλές για την οικονομική τους υπόσταση που την ίδια στιγμή την υποβαθμίζει στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων χρόνων.
Το ΚΚΕ εγκλωβισμένο σε φαντάσματα του παρελθόντος ακολουθεί τους απίστευτους ακροβατισμούς ξεπουλημένων πολιτικών.
Το μεγάλο κεφάλαιο αν δεν ξεπούλησε τον μόχθο των Ελλήνων εργαζομένων συναινεί με απίστευτο κυνισμό στον εξανδραποδισμό της νεολαίας . Η εκκλησία και οι εκπρόσωποι της παρακολουθούν αμήχανοι την τραγωδία που εξελίσσεται καθημερινώς στις πόρτες τους προσπαθώντας να φανούν φιλάνθρωποι και παρηγοριά για μετά θάνατο ανάπαυση και δικαίωση.
Εν τω μεταξύ η πατρίδα μας ατιμάζεται καθημερινά και λοιδορείται από εχθρούς και ¨φίλους¨ σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι προστάτες Αμερικανοί που ¨κληρονόμησαν¨ από τους Άγγλους την επικυριαρχία τους στην πατρίδα μας δεν έδωσαν ούτε θα δώσουν δεκάρα τσακιστή για την τύχη του έθνους μας.
Η χώρα μας θα πρέπει να βρει το κουράγιο και την σύμπνοια να αντιδράσει στις επιβουλές των εχθρών της για την υποταγή και την σκλαβιά. Ο κλήρος πέφτει πάντα στους ώμους λίγων για να αντιδράσουν δυναμικά στην καταβαράθρωση του λαού μας. Καθήκον κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα είναι να αντιδράσουν στα σχέδια των κατακτητών και των εγχώριων συνεργατών τους.
Δημιουργείστε μικρές ομάδες αντίστασης στις γειτονιές σας στους χώρους δουλειάς, μιλήστε με τον γείτονα σας που είναι σε χειρότερη ίσως θέση από εσάς, δείξτε αλληλεγγύη.
Τα 190 χρόνια αγώνα μας έδωσαν σχετική ελευθερία που την πληρώσαμε με απίστευτους ποταμούς αίματος. Για μια ακόμη φορά πρέπει να αγωνιστούμε να αποτινάξουμε τον ζυγό και να διώξουμε με όλους τους τρόπους τους εφιάλτες από την χώρα μας για τα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές.
Απομονώστε τους νενέκους και τους προδότες που θα τους αναγνωρίζετε εύκολα από τις θέσεις που προβάλλουν για να κάμψουν το ηθικό σας.
Ο Γέρος του Μωριά μας ζητά να αλλάξουμε την χώρα και να γίνουμε κυρίαρχοι στον τόπο μας. Ο αγώνας είναι του κάθε Έλληνα.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
ΠΡΩΤΑ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ Η ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ
Απόψεις, Ελλάδα.
του Ιωάννη Φριτζαλά*
Όποιος μελετά την ιστορία της ανθρωπότητος, διαπιστώνει πως αυτή επαναλαμβάνεται διαρκώς. Η χοϊκή φύσις, η ελευθέρα βούλησις, το θυμικό των ανθρώπων και η ακόρεστη επιθυμία τους για ισχύ, είναι κάποια από τα στοιχεία που ωθούν την ιστορία σε μία μάλλον κυκλική παρά γραμμική πορεία. Η επανάληψις ιστορικών συγκυριών και δεδομένων, που ενδεχομένως δεν είχαν αξιοποιηθεί κατά το δοκούν στο παρελθόν, ίσως τελικώς παρέχει στα έθνη την πιο ενδεδειγμένη ευκαιρία εκδηλώσεως ειλικρινούς μετανοίας, συμμορφώσεως και διορθώσεως των προγενεστέρων λαθών.
Όποιος μελετά την ιστορία της ανθρωπότητος, διαπιστώνει πως αυτή επαναλαμβάνεται διαρκώς. Η χοϊκή φύσις, η ελευθέρα βούλησις, το θυμικό των ανθρώπων και η ακόρεστη επιθυμία τους για ισχύ, είναι κάποια από τα στοιχεία που ωθούν την ιστορία σε μία μάλλον κυκλική παρά γραμμική πορεία. Η επανάληψις ιστορικών συγκυριών και δεδομένων, που ενδεχομένως δεν είχαν αξιοποιηθεί κατά το δοκούν στο παρελθόν, ίσως τελικώς παρέχει στα έθνη την πιο ενδεδειγμένη ευκαιρία εκδηλώσεως ειλικρινούς μετανοίας, συμμορφώσεως και διορθώσεως των προγενεστέρων λαθών.
Ένα τραγικό ιστορικό λάθος, ακόμα ένα για το έθνος των «ἀεὶ παῖδων Ἐλλήνων», επιτελέσθη την δωδεκάτη Φεβρουαρίου. Η υπερψήφισις του επαίσχυντου νομοσχεδίου που επικυρώνει και τυπικώς της υποδούλωσι της πατρίδος μας, απαιτούσε μία απλή φράσι, η οποία επαναλαμβανόμενη σαν την σταγόνα σε κινέζικο μαρτύριο ήχησε 199 φορές: «Ναι, σε όλα».
Στην όμιλία του, προ της εκκινήσεως της διαδικασίας, ο πρώτος ιεραρχικώς υπάλληλος του ελληνικού λαού υπεραμύνθηκε της νέας δανειακής συμβάσεως, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως «η ολοκλήρωσις της ευρωπαϊκής ενοποιήσεως πρέπει να αποτελεί την πάγια στρατηγική της Ελλάδος». Δεν πρέπει, βεβαίως, να λησμονούμε πως η μοναδική «κόκκινη γραμμή» του διορισμένου πρωθυπουργού, κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, ήταν «η σωτηρία της χώρας».
Για ποία σωτηρία όμως ομιλεί και ποίας χώρας;
Η μόνη «χώρα» που αναγνωρίζουν ο κύριος Παπαδήμος, οι εντολείς του και ο συναφής ανθρωποκτόνος και εθνοκτόνος εσμός των «αλλοφύλων βαρβάρων» είναι ο αόριστος και αχανής κόσμος του κεφαλαίου, το οποίο δεν αναγνωρίζει σύνορα και έθνη. Αυτή η χώρα, ελέω της προεδρευομένης κοινοβουλευτικής μειοδοσίας, μπορεί πλέον να αισθάνεται ήρεμη, εξασφαλισμένη και σεσωσμένη, λόγω των εμπράγματων εγγυήσεων, «της γης και του ύδατος» που αυτή την φορά αποφασίσαμε να παραχωρήσουμε στους εισβολείς.
Ποία σωτηρία μπορεί να έχει μία χώρα, η οποία αισίως διέρχεται το πέμπτο έτος υφέσεως, όταν ο όρος αυτός συνδέεται αποκλειστικώς με οικονομικούς δείκτες και ανεφάρμοστα δημοσιονομικά μέτρα, τα οποία κάθε άλλο παρά συνυπολογίζουν τον ανθρώπινο παράγοντα και ιδίως τον άνθρωπο ως πνευματική οντότητα; Ένα σύντομο ταξείδι στο μέλλον, μία πιθανή αντανάκλασις της παρούσας καταστάσεως σε έναν χρονικό ορίζοντα όχι πολύ μακρινό, αλλά μίας επταετίας, μπορεί να μας δείξει την επιλογή αυτής της οδού σωτηρίας.
Πολύ πιθανόν σ’ αυτό το ταξείδι να αντικρύσουμε όλοι μας παρόμοιες χαοτικές εικόνες από μία χώρα πλήρως αποδομημένη, δίχως εθνική κυριαρχία και εθνικό πλούτο, με μηδαμινή παραγωγή, δίχως κατανάλωσι, δίχως αναπτυξιακή επενδυτική δραστηριότητα, παρά μόνο κερδοσκοπική και κατά κεφαλήν εισόδημα που δεν θα επαρκεί ούτε για την εξασφάλισι των απαραιτήτων προς το ζην αγαθών. Μία χώρα στην οποία οι Έλληνες θα αποτελούν πλέον μειονότητα, καθώς τα απάνθρωπα οικονομικά μέτρα, η υψηλή θνησιμότης, η ακόμη υψηλότερη υπογεννητικότης και η αθρόα εισβολή λαθρομεταναστών θα έχει συρρικνώσει τον ελλαδικό Ελληνισμό. Μία χώρα κατακερματισμένη, προς τέρψιν των τουρκολάγνων, υπό διαδικασία ταχύτατης ισλαμοποιήσεως και ενταγμένη σε ένα μόρφωμα οικοδομηθέν υπό των προοδευτικών εκσυγχρονιστών της «Ελλάδος» και των νεο-Οθωμανών κεμαλιστών, οι οποίοι εφαρμόζοντας ήδη εκπεφρασμένες θεωρίες, θα του αποδώσουν τον χαρακτηρισμό «ελληνοτουρκική ομοσπονδία», με ταυτόχρονη εφαρμογή των γνωστών και ισότιμων ρόλων του σουλτάνου και του ραγιά.
Αυτή η χώρα θα είναι «το πεδίον δόξης λαμπρόν» των «international business» και του διεθνούς κεφαλαίου, που για να διασφαλίσει τον ρόλο του δολαρίου ως ισχυρό αποθεματικό νόμισμα, θα έχει μετατρέψει την πατρίδα μας σε μία απέραντη πλατφόρμα αντλήσεως υδρογονανθράκων.
Πώς είναι λοιπόν δυνατόν στο σήμερα να ομιλούμε για ευρωπαϊκή ολοκλήρωσι; Πώς είναι δυνατόν να χαράξουμε εθνική στρατηγική και να οικοδομήσουμε ισχυρά εξωτερική πολιτική, όταν με την εφαρμογή αυτών των απεχθεστάτων μέτρων θα έχουμε απεμπολήσει κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας; Με ποιόν τρόπο θα μπορέσει η πατρίδα μας να αντεπεξέλθει απέναντι στις ήδη υπάρχουσες και συνεχώς αναδυόμενες εθνικές προκλήσεις; Με ποιο τρόπο θα θωρακισθεί και ποία θα είναι η θέσις και ο ρόλος της στην επερχόμενη ανάφλεξι τουλάχιστον της Ανατολικής Μεσογείου; Για ποια ανακήρυξι και οριοθέτησι ΑΟΖ δικαιούμεθα να ομιλούμε, όταν πλέον έχουμε στερηθεί το παραμικρό δικαίωμα στην λήψι αποφάσεων και πρωτοβουλιών;
Παρόμοια ιστορικά «λάθη» έχουμε πράξει ως Έθνος αρκετές φορές στο παρελθόν, με καταστροφικές συνέπειες, χειρότερη εκ των οποίων ήταν η υποδούλωσις των προγόνων μας στον τουρκικό ζυγό επί τέσσερις έως και έξι αιώνες, στην περίπτωσι της Θράκης μας. «Το δὶς ἐξαμαρτεῖν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ», γι’ αυτό και αν θέλουμε να αποτρέψουμε το παραπάνω εφιαλτικό σενάριο του μέλλοντος, οφείλουμε εμείς να αντιμετωπίσουμε το πρόσφατο ιστορικό λάθος ως κινητήριο δύναμι της ίστορίας μας και απόλυτη ευκαιρία για την λήψι δράσεως υπέρ της αποκαταστάσεώς του. Περιθώριο για να αναθέσουμε το βάρος αυτής της ευθύνης στις επόμενες γενεές δεν υπάρχει, γιατί απλούστατα είναι αμφίβολο αν θα υπάρξουν μελλοντικές γενεές Ελλήνων, αν δεν αναλάβουν δράσι οι παρούσες.
Μία αποκατάστασις όμως απαιτεί ανατροπές, οι οποίες προϋποθέτουν επαναστάσεις, πρωτίστως πνευματικές. Οι επαναστάσεις πάντοτε απαιτούν προσωπικές θυσίες και έχουν ως εκκίνησι ένα «ΟΧΙ», μία άρνησι στο «πολιτικώς ορθόν», στο ευρέως αποδεκτόν, στην κοινή λογική του «Ναι, σε όλα» που επιβάλλει το κατεστημένο, στο οποίο η ίδια κοινωνία, ούσα εν υπνώσει, αποφασίζει συχνά να εγκλωβίσει την ύπαρξί της, αποβάλλοντας και αποκλείοντας κάθε φωνή αφυπνίσεως και εγέρσεώς της. Η σιωπή και η πλήρης εθελοντική υπόταγή της σε μία εικονική ψευδοευδαιμονία, η ψυχή τε και σώματι καθήλωσίς της υπό την βαρυτάτη και φθαρτή ύλη, αιτίες της πνευματικής αλώσεώς της, αποτελούν διαχρονικώς την καλλίτερη «νομιμοποίησι» των διαβρωτικών δράσεων των εκάστοτε εξουσιών, αλλά δεν συνάδουν με το πνεύμα των εκάστοτε επαναστατών.
Η συνειδητή επιλογή του «ΟΧΙ» είναι η επιλογή της κρίσιμης μάζας των ελαχίστων, αλλά αρίστων, «των γκρεμιστών» οι οποίοι ελέω Θείας Προνοίας εμφανίζονται συχνά στην ελληνική ιστορία. Αυτοί και μόνο διαθέτουν την γνώσι της κατεδαφίσεως, αλλά κυρίως την βαθύτατη πίστη και το όραμα της ανοικοδομήσεως. Ένας γκρεμιστής αναγνωρίζει μία και μοναδική «κόκκινη γραμμή» στην ζωή του, αυτή που ορίζεται καθώς το αθάνατο ελληνικό αίμα ρέει στις φλέβες του. Για να ανοικοδομηθεί η καθημαγμένη και αιμορροούσα πατρίδα μας, πρέπει ΤΩΡΑ να αρνηθούμε το μέλλον που μας επιβάλλει η κατοχική κυβέρνησις.
Η άρνησις υποταγής στο εκβιαστικό δίλλημα, μνημονιακή υποδούλωσις ή θάνατος δια χρεοκοπίας, αντιστοιχεί σε μία επανάστασι εναντίον της ολοκληρωτικής πνευματικής αλλοτριώσεώς μας που αποσκοπεί στον πλήρη αφανισμό του ανεσπέρου φωτός της οικουμένης. Και για να επιτευχθεί αυτό πρέπει πρωτίστως να αρνηθούμε τον παλαίο μας εαυτό, να μετανοήσουμε και να φωνάξουμε προς πάσα κατεύθυνσι δυνατά τους στίχους του Κωστή Παλαμά: «Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ κι ο κτίστης! Ο διαλεχτός της άρνησης και ο ακριβογιός της πίστης!»
Το οικοδόμημα της νεωτέρας Ελλάδος, αυτού του κράτους προτεκτοράτου εν καιρώ θα κατεδαφιστεί. Δεν μπορούμε και ούτε πρέπει να αποτρέψουμε την κατεδάφισί του, αλλά αντιθέτως ως γνήσιοι γκρεμιστές να την επιταχύνουμε, απλώς και μόνο με την άρνησί μας. Τι θα έχουμε επιτύχει; Την διατήρησι των θεμελίων πάνω στα οποία θα οικοδομήσουμε, πλέον ως κτίστες, από κοινού την νέα Ελλάδα!
* Γεωπολιτικός-Ιστορικός ερευνητής
ΠΗΓΗ: ''ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ''
http://www.elkeda.gr/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)