Η ώρα του Εισαγγελέα Εθνικής Ασφάλειας, για προδότες πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες ... Του Σάββα Καλεντερίδη

Οι σχέσεις που ανέπτυξαν και συνεχίζουν να διατηρούν ανεξέλεγκτα πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες με ξένες υπηρεσίες, αξιωματούχους και κυβερνήσεις, συνιστούν μείζον πρόβλημα εθνικής ασφάλειας για την Ελλάδα. Γι' αυτό είναι επιβεβλημένη η άμεση θέσπιση Εισαγγελέα Εθνικής Ασφάλειας, ο οποίος θα ελέγχει το όλο ζήτημα.
Το ζήτημα της διαχείρισης των σχέσεων της Ελλάδος με τις άλλες χώρες, που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και τη θέση της χώρας μας στο διεθνές σύστημα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που είναι σε εξέλιξη η πρωτοφανής οικονομική κρίση, ανάγεται σε ένα μείζον ζήτημα εθνικής ασφάλειας για την πατρίδα μας.
Υπεύθυνοι για το χειρισμό και τη διαχείριση των σχέσεων με τις ξένες χώρες είναι κατά κύριο λόγο η διπλωματική υπηρεσία και το υπουργείο εξωτερικών, ενώ σχέσεις, διαπραγματεύσεις και συνομιλίες διεξάγουν υπηρεσιακοί παράγοντες και πολιτικοί που υπηρετούν και σε άλλα υπουργεία, αυτά του Εθνικής Αμύνης, της Δημοσίας Τάξεως -τώρα Προστασίας του Πολίτη-, Ενέργειας, και Εθνικής Οικονομίας, ειδικά μετά την υπογραφή των Μνημονίων, που δημιούργησαν ένα πολύπλοκο πλέγμα σχέσεων και επαφών με ξένους παράγοντες.
Όσον αφορά τις επαφές των υπηρεσιακών παραγόντων με ξένους ομολόγους τους, διπλωμάτες, αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας και των υπηρεσιών πληροφοριών, αυτές πρέπει να πραγματοποιούνται κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και φυσικά, μετά από κάθε επαφή, πρέπει να υπάρχει ανάλογη τεκμηριωμένη ενημέρωση της ιεραρχίας. Άλλες, καλές εποχές, μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, οι επαφές με ξένους παράγοντες ήταν απολύτως οριοθετημένες, ελεγχόμενες και το περιεχόμενο των συνομιλιών μαγνητοσκοπούνταν, για να υπάρχει και το ανάλογο αρχείο. Με άλλα λόγια, όποιος συναντιόταν με ξένο παράγοντα, το έκανε μετά από σχετική άδεια και η συνάντηση γινόταν υπό την επίβλεψη του αρμόδιου υπηρεσιακού παράγοντα.
Όσον αφορά τους πολιτικούς, όπως έχουμε πληροφορηθεί από αποχαρακτηρισμένα έγγραφα και εκθέσεις ξένων διπλωματικών αποστολών που δημοσιεύθηκαν κατά καιρούς στον τύπο, οι ξένοι διπλωμάτες κατά παράδοσιν ζητούν συνάντηση με Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι τις περισσότερες φορές ανταποκρίνονται ασμένως. Στις συναντήσεις αυτές οι ξένοι διπλωμάτες κινούνται βάσει σκοπού και ερωτηματολογίου. Δηλαδή, σε κάθε συνάντηση έχουν αντικειμενικό σκοπό, ο οποίος είναι άλλοτε η συλλογή πληροφοριών και άλλοτε η μεταφορά μηνύματος προς τη μια ή την άλλη πλευρά και ο σκοπός αυτός επιτυγχάνεται ανάλογα με την ευφυία και τη στάση του συνομιλητή τους. Με άλλα λόγια, αυτού του είδους οι συναντήσεις είναι πολύ σημαντικές, μεταξύ άλλων, και για την εθνική ασφάλεια της χώρας.
Στην Ελλάδα της διάλυσης των πάντων, το ζήτημα αυτό φαίνεται να μην απασχολεί κανέναν σε υπηρεσιακό, πολιτικό αλλά και δικαστικό επίπεδο, αφού περιπτώσεις συνομιλιών Ελλήνων πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων με ξένους, που έχουν διαρρεύσει στον τύπο, ενώ είχαν καταφανώς στοιχεία που έπρεπε να απασχολήσουν τον εισαγγελέα, πέρασαν στο ντούκου, που λένε και οι χαρτοπαίκτες!
Δυο από τις περιπτώσεις αυτές ήταν οι συναντήσεις που έκανεο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο στρατηγός Λευτέρης Οικονόμου, ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη και ως αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας αντίστοιχα με τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, κ. Σπέκχαρντ, τον Ιανουάριο του 2010. Στις συναντήσεις εκείνες, σύμφωνα την εμπιστευτική έκθεση που συνέταξε και έστειλε στην υπηρεσία του ο Αμερικανός πρέσβης (διέρρευσε στον ιστότοπο Wikileaks και αναδημοσιεύτηκε από την Guardian), οι προαναφερθέντες Έλληνες αξιωματούχοι, πέραν της εν γένει στάσης τους απέναντι σε έναν ξένο διπλωμάτη, που είναι ένα πολιτικό θέμα, ανέφεραν στοιχεία και λεπτομέρειες για τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα της ΕΥΠ, που εντάσσονται στην κατηγορία των εθνικών μυστικών. Τότε, με την αποκάλυψη του θέματος, δεν κουνήθηκε φύλλο.
Πρόσφατα, διέρρευσε και πάλι στον ιστότοπο Wikileaks και αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα τα ΝΕΑ, ότι Έλληνες «συνομιλητές» της αμερικανικής παρα-υπηρεσίας πληροφοριών Stratfor, με κωδικούςGR001 και GR101, ενημέρωναν από το 2009 την υπηρεσία αυτή και αυτή με τη σειρά της το ΔΝΤ με κρίσιμα στοιχεία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας!
Εδώ τίθενται δυο ζητήματα. 
Το πρώτο είναι η ανεξέλεγκτη δράση μια ξένης ιδιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών στην Ελλάδα και το δεύτερο η στρατολόγηση Ελλήνων πρακτόρων, που δρουν προδοτικά και εις βάρος των συμφερόντων της πατρίδος. Και τα δυο ζητήματα, αφορούν πρωτίστως την εθνική ασφάλεια της χώρας και μέχρι στιγμής δεν έχουμε διαπιστώσει να γίνεται κάποια ενέργεια για την αντιμετώπισή του.
Ένα άλλο θέμα, το σοβαρότερο ίσως απ’ όλα, είναι η επιστολή που έστειλε ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, κ. Γεωργίου στον επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ελλάδα κ. Τόμσεν, με την οποία ένας Έλληνας κρατικός αξιωματούχος ζητεί από έναν ξένο να πράξει τα «δέοντα» για να αλλάξει ο νόμος για την ΕΛ.ΣΤΑΤ προκειμένου να «αποσαφηνιστεί» ο ρόλος του προέδρου της Αρχής. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι μετά από 20 ημέρες το αίτημα του κ. Γεωργίου, ικανοποιήθηκε, αφού η κυβέρνηση προχώρησε στη συγκεκριμένη αλλαγή της νομοθεσίας, όπως ακριβώς ζητούσε ο κ. Γεωργίου από τον κ. Τόμσεν!
Το θέμα εδώ έχει δυο ανατριχιαστικές διαστάσεις
Η μια είναι ότι ένας Έλληνας αξιωματούχος, ζητά όχι από τον αρμόδιο Έλληνα υπουργό αλλά από έναν ξένο αξιωματούχο ενός φορέα που αποδεικνύεται είχε στο στόχαστρο την Ελλάδα από το 2009, να ψηφιστεί ένας νόμος, με βάση τον οποίο θα μπορούσε να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα του ΔΝΤ, στο οποίο σημειωτέον υπηρετούσε και ο ίδιος από το 1989 μέχρι να αναλάβει «αποστολή» στην Ελλάδα. Εδώ είναι φανερό ότι υπάρχει σαφής παράβαση καθήκοντος, η νομική τεκμηρίωση του οποίου εναπόκειται στον εισαγγελέα που θα ερευνήσει την υπόθεση.
Το δεύτερο ζήτημα που προκύπτει, είναι το γεγονός ότι ο κ. Τόμσεν είχε «συνεργάτες» και στην κυβέρνηση, αφού το αίτημα του κ. Γεωργίου, έγινε αποδεκτό και είχαμε έτοιμο το νόμο, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα Γεωργίου-Τόμσεν, σε είκοσι μέρες, χρόνος ρεκόρ για το ελληνικό σύστημα παραγωγής νόμων! Ποιος είναι λοιπόν ο κύριος που έλαβε την εντολή από τον κύριο Τόσμεν και την εξετέλεσε σε χρόνο ρεκόρ;
Και στις δυο αυτές υποθέσεις, δεν έχει κουνηθεί φύλλο, και εννοούμε τον εισαγγελέα, ο οποίος θα έπρεπε από καιρού να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα.
Μπορεί να χρειάζονται πολλά για να μετατραπεί η Ελλάδα από ξέφραγο αμπέλι στο οποίο κάνουν ό,τι θέλουν ξένοι πολιτικοί, πράκτορες, διπλωμάτες και λοιποί, σε μια ευνομούμενη χώρα, που θα προστατεύει τα συμφέροντά της. Όμως, μέχρι να γίνουν αυτά και να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα από την αρχή, καλό είναι να θεσπιστεί άμεσα ένας Εισαγγελέας Εθνικής Ασφάλειας, κατά τα πρότυπα των Οικονομικών Εισαγγελέων, ο οποίος θα επιλαμβάνεται άμεσα και αποτελεσματικά όλων των περιπτώσεων εκείνων που άπτονται θεμάτων της λειτουργίας του κράτους και της κυβέρνησης σε σχέση με την προστασία και περιφρούρηση της εθνικής μας ασφάλειας, που αποτελεί πολύτιμη άυλη αξία του εθνικού μας θησαυροφυλακίου.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ


Συνέντευξη του Πάνου Καμμένου
10 Μαρ 2012 Posted by Κωνσταντίνος

Παρακολουθείστε ολόκληρη την χθεσινοβραδινή συνέντευξη του Πάνου Καμμένου, στην εκπομπή “Λαβύρινθος” της ΕΤ-3 και στον δημοσιογράφο Α. Τριανταφυλλίδη.

Ο Πάνος Καμμένος μιλάει για τους “Ανεξάρτητους Έλληνες”, για τις θέσεις του κόμματος, για όλους και για όλα…




Χρέος στα ... 400 δισ.!

Γράφει:Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ(ΡΕΣΑΛΤΟ)
 
Το παιχνίδι το 'χαν στημένο από αρχή. 
Φοβερό κόλπο το «κούρεμα», με ανυπολόγιστες συνέπειες για εκατομμύρια εργαζόμενους. Επικαλέστηκαν το υπέρογκο κρατικό χρέος, τα δανεικά, δηλαδή, που πήραν οι κυβερνήσεις για να «μπουκώσουν» τους διάφορους μεγαλοεπιχειρηματίες και εξαπέλυσαν έναν άνευ προηγουμένου πόλεμο ενάντια στο λαό. 
Το πρόβλημα, βέβαια, δεν ήταν οι ανοδικές τάσεις του χρέους,

αλλά η οικονομική κρίση που ξέσπασε, όταν τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά τους δεν τους έδιναν τα αναμενόμενα κέρδη. 
Η αντιμετώπιση της κρίσης προς όφελος της πλουτοκρατίας και ο στόχος εξασφάλισης υψηλής ανταγωνιστικότητας για το μεγάλο κεφάλαιο καθόρισαν και το εύρος των μέτρων που υιοθέτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρχικά και η κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στη συνέχεια. Ο στόχος τους ένας και μοναδικός, Να ρίξουν την τιμή της εργατικής δύναμης σε τέτοια επίπεδα που να εξασφαλίζουν υψηλή κερδοφορία. 

Τα άλλα, περί αντιμετώπισης του κρατικού χρέους, ήταν το πρόσχημα και το άλλοθι της επίθεσης. 
Οταν, το 2009, υποτίθεται ότι εντοπίστηκε το πρόβλημα χρέους, το ύψος του ήταν 298 δισ. ευρώ. Από τότε, στο όνομα της αντιμετώπισης του χρέους πάρθηκαν αλλεπάλληλα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων σε όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής τους ζωής, με συνεχή χτυπήματα σε μισθούς και συντάξεις, στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, στις εργασιακές σχέσεις, στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη. 
Παράλληλα, είχαμε συνεχείς αυξήσεις στους άμεσους και έμμεσους φόρους, καθιερώθηκαν μια σειρά χαράτσια, ενώ στο τραπέζι βρίσκονται τα νέα φορολογικά μέτρα που θα ισχύσουν από τον Ιούνη. 
Στην πραγματικότητα, μετά από τα δύο μνημόνια και χωρίς ακόμα να έχουμε δει το τέλος αυτού του εφιάλτη, βρεθήκαμε σε μια κοινωνία με εκατομμύρια ανέργους, μισθούς των 411 ευρώ, με εργαζόμενους χωρίς υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη, ασφαλιστικά ταμεία με λεηλατημένα τα αποθεματικά τους, κοινωνία συνεχούς εξάπλωσης της φτώχειας και της εξαθλίωσης. 

Κι όλα αυτά, υποτίθεται για το χρέος. 

Βέβαια, όλη αυτήν την περίοδο, ούτε στιγμή δεν έκλεισαν οι κάνουλες στήριξης των τραπεζών, που κατάφεραν να εξασφαλίσουν κεφάλαια πάνω από 100 δισ. ευρώ. 
Στο τέλος, όπως ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου έφτασε τελικά στο στάδιο του «κουρέματος», της επαναδιαπραγμάτευσης δηλαδή του κρατικού χρέους, μια διαδικασία πολύ ενδιαφέρουσα για τους πιστωτές, για να χάσουν από τα κεφάλαιά τους, διαφημίζοντας σε όλους τους τόνους και προκαλώντας τους εργαζόμενους ότι βγαίνουν κερδισμένοι από αυτήν την ιστορία. 
Αλλιώς, τα δείχνει όμως ο λογαριασμός: Πέρα από τη διαδικασία εξανδραποδισμού των εργαζομένων που βρίσκεται ακόμα σε πλήρη εξέλιξη, και κόντρα στην κοροϊδία ότι δήθεν μας διαγράφουν χρέη, το 2010 και το 2011 πληρώσαμε τόκους 30 δισ. ευρώ, ενώ τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2015 θα πληρωθούν τόκοι πάνω από 70 δισ. ευρώ. και στα τέλη του 2015, στην καλύτερη περίπτωση, το χρέος θα κινείται γύρω από τα 400 δισ. ευρώ!!! 

Μας λένε, δηλαδή, ότι για να αντιμετωπιστεί το χρέος των 298 δισ. ευρώ, γκρεμίσανε ολόκληρη την κοινωνία, πλήρωσαν και τόκους 100 δισ. ώστε το 2015 να χρωστάμε 400 δισ. 
Πολλοί είναι εκείνοι που, μετά από τόσα, συνειδητοποιούν ότι το «κούρεμα» αποτελεί μέρος της αντιλαϊκής επίθεσης της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου. Μόνο που στις μέρες μας αυτό δε φτάνει. Χρειάζεται στράτευση στο άλλο, το Λαϊκό Μέτωπο, για αντίσταση και αντεπίθεση. 

ΠΗΓΗ:
 
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6739854&publDate=10/3/2012

Ωδή στον Τσαρλς Μπουκόφσκι
(Αυτοί που έκλασε ο Θεός στη μούρη)

http://nonews-news.blogspot.com/




"Πρώτα δοκιμάζουν να σε τσακίσουν με την ανυπόφορη φτώχεια 
κι ύστερα δοκιμάζουν να σε τσακίσουν με τη μάταιη φήμη.
Κι αν δεν σπάσεις με κανένα από τα δύο, υπάρχουν οι φυσιολογικές μέθοδοι
όπως οι κοινές ασθένειες που ακολουθούνται από έναν ανεπιθύμητο θάνατο.
Οι περισσότεροι από μας ωστόσο, σπάμε πολύ πριν απ' αυτό όπως ήταν κανονισμένο εξάλλου,
από σεισμό, κατακλυσμό, πείνα, οργή, αυτοκτονία, απελπισία
ή απλά από σοβαρό έγκαυμα στη μύτη την ώρα που ανάβεις το τσιγάρο σου"
Σαν σήμερα πριν 18 χρόνια πέθανε ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, ο δημιουργός του παραπάνω ποιήματος, που έχει τον τίτλο «Πώς είναι η κατάσταση». 
Ο λογοτέχνης του βρώμικου ρεαλισμού, αυτός που δεν αναγνώρισαν οι Ακαδημαϊκοί*.
Ακαδημαϊκοί. Τι σημαίνει άραγε η λέξη; Ποιους χαρακτηρίζει; Μήπως τους λαχουροντυμένους σγουρομάλληδες με το σφιχτό το στόμα σαν φιογκάκι, που ακουμπούν τον κώλο τους σε αφράτα μαξιλάρια; Τις ροδαλές κυρίες με τα περίσσια δαχτυλίδια που ανάβουν θυμιάματα στον Σαίξπηρ;
Πιθανότατα. Ο Μπουκόφσκι έλεγε ότι ο Σαίξπηρ είναι υπερτιμημένος, αλλά οι άνθρωποι δεν θέλουν να το ακούν.
Μια τέτοια δήλωση όχι μόνο ξεχωρίζει τους Ακαδημαϊκούς από την «ήρα», αλλά και τους Ακαδημαΐζοντες μαζί.
Ποιοι είναι οι Ακαδημαΐζοντες; Ποιους ορίζει αυτή η λέξη;
Μα φυσικά, τους διανοούμενους. Αυτούς που έπιασε στο στόμα του επίσης ο Μπουκόφσκι, όταν δήλωσε "Διανοούμενος είναι ο άνθρωπος που λέει ένα απλό πράγμα με δύσκολο τρόπο".
Τώρα καταλάβαμε όλοι για ποιους μιλάμε.
Μιλάμε για τους ανθρώπους που δεν συναναστρέφονται άλλο σινάφι απ΄ το σινάφι τους, από το φόβο μην ξοκείλουν σε κατώτερες σκέψεις και απομακρυνθούν απ΄την εξύψωση.
Μιλάμε και για τους ανθρώπους που εκδίδουν βιβλία, τα οποία γράφουν στην πολυθρόνα του Προκρούστη, που έλαβαν κληρονομιά από τους προγονοδιανοούμενους.
Μιλάμε και για εκείνους που εφαρμόζουν τη διανόηση σε μια τέχνη διαφορετική απ΄τη λογοτεχνία. Σκηνοθέτες, συνθέτες, σκηνογράφους, εικαστικούς.
Ο βρομιάρης ο Μπουκόφσκι όμως, μίλησε και γι αυτούς. Η παραπάνω φράση του για τους διανοούμενους είχε συνέχεια και να ‘τη τώρα ολόκληρη: "Διανοούμενος είναι ο άνθρωπος που λέει ένα απλό πράγμα με δύσκολο τρόπο. Καλλιτέχνης είναι ο άνθρωπος που λέει ένα δύσκολο πράγμα με απλό τρόπο".
Ώστε γι αυτόν ένας καλλιτέχνης δε θα μπορούσε να ήταν διανοούμενος;
Δεν θα μπορούσε, δυστυχώς. Ή το ένα είσαι είπε ή το άλλο.
Προσωπικά, έχω χειρότερη άποψη. Θεωρώ πως δεν υπάρχουν διανοούμενοι. Φλωράκια του κερατά είναι. Μια μύγα με μεταξωτό φουλάρι είναι. Άνθρωποι φρυγανιές είναι. Κενοί μα τραγανοί, χωρίς σπουδαία γεύση.
Αν μιλήσω για τη δική μας διανόηση, δείτε δυο χρόνια που βασανίζεται η χώρα, πώς βγαίνουν κάποιοι και φωνάζουν «Πού είναι οι διανοούμενοι; Να τοποθετηθούν οι διανοούμενοι!».
Βγήκε κανείς; Σιγά μη βγει, Να βγει να πει τι; Να απαγγείλει Δημουλά η Δημουλά, να μας παίξει ο Σαββόπουλος τη Συννεφούλα ή να μας δείξει ο Σμαραγδής τις κομμένες σκηνές του Θεοτοκόπουλου;
Γιατί αυτούς θεωρούμε ως διανόηση στην Ελλάδα, συν εκείνους που αυτοθεωρούνται.
Αν είναι διανοούμενοι όμως, τότε δε είναι καλλιτέχνες, άρα να βγουν, να πούνε τι; Τι είναι όλοι αυτοί χωρίς το έργο τους; 
Και τότε ποιος να βγει; Να βγει ο Χριστιανόπουλος που έπεσε στη χαραμάδα της Ακαδημαϊκής σκέψης και του δώσανε βραβείο;
Μα δεν τον πήρε ο άνθρωπος και τους το είπε ευθέως: Τι είσαστε εσείς ρε μάγκες για να με  βραβεύσετε; Ανώτεροι από μένα είστε; Άει πηδηχτείτε, που σας έκλασε ο Θεός στη μούρη και μοιράζετε βραβεία.
Άει πηδηχτείτε ρε, που σας βρωμάει ο Μπουκόφσκι, συμπληρώνω εγώ.
Αν σας βρωμάει ο Μπουκόφσκι, σας διαφεύγει κάτι σοβαρό καλοί μου διανοούμενοι: ότι βρωμάει ο κώλος σας.
Όσο και να τον πλύνετε, ο κώλος θα βρωμάει, όσο λυρικά κι αν γράφετε, απαγγέλλετε ή καλλιτεχνείτε, ο κόσμος θα βρωμάει.
Απ΄τη στιγμή που δεν το ξέρετε αυτό, όχι δεν είστε διανοούμενοι, δεν είστε καν ευνοούμενοι. Της μοίρας που σας έδωσε ζωή.
Προσέξτε. Αν τον Μπουκόφσκι επιχειρήσατε να τον σκοτώσετε με την ανυπόφορη φτώχεια, εσείς θα πεθάνετε από τη μάταιη φήμη. 
Αντί να αλληλογλείφεστε, αντί να αλληλοβραβεύεστε και να αλληλοπαντρεύεστε, ρουφήξτε τρυφερά το αυγό σας κι ακούστε από το τσόφλι του, το τίποτα που σας ξιπάζει.
Αγκαλιάστε το σκοτάδι**  μπας και δείτε πού είν' το φως.
Εγώ πάλι, προτιμώ να ασχοληθώ με τη "Μεγαλοφυία του πλήθους".  
* Ο Σαρτρ χαρακτήρισε τον Μπουκόφσκι ως το μεγαλύτερο ποιητή της Αμερικής. Ο Σαρτρ δεν ήταν διανοούμενος, ήταν φιλόσοφος.
**"Αγκάλιασε το σκοτάδι"  ποίημα του Τσαρλς Μπουκόφσκι. 


Ολοι πάνε ταμείο, αλλά για διαφορετικούς λόγους

Μετά τη νιρβάνα του PSI και τις ιαχές θριάμβου του πλέον αποτυχημένου υπουργού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, του γνωστού και ως Βενιζέλου, επιστρέψαμε στην γή. Τα CDS ενεργοποιήθηκαν, αφού η  Διεθνής Ένωση  Συμφωνιών Ανταλλαγής και Παραγώγων (ISDA), αποφάσισε ομόφωνα, ότιστην Ελλάδα συνέβη πιστωτικό γεγονός.
Τούτο σημαίνει, σε απλά Ελληνικά,  ότι μια χούφτασωτήρες, προδότες και παλιάνθρωποι,  πιασμένοι χέρι-χέρι,  θα πάνε στο ταμείο να εισπράξουν τα CDS, την ώρα που ένας ολόκληρος λαός καλείται να πηγαίνει στο ταμείο για να πληρώνει φόρους και χαράτσια. 
Τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή. Μόνο που υπεύθυνοι δεν είναι οι σωτήρες, οι προδότες και οι
παλιάνθρωποι. Αυτοί έκαναν τη δουλειά τους και μάλιστα με επιτυχία. Υπεύθυνοι είναι όσοι τους έφεραν στην εξουσία,  δηλαδή εσείς. Και ο επίλογος θα γραφτεί στις 18 Μαρτίου, όταν πάλι οι ίδιοι αμετανοήτοι και ανόητοι πολίτες, θα εκλέξουν κάποιον από τους υποψηφίους σωτήρες του ΠΑΣΟΚ και της χώρας, για να συνεχίσουν το έργο τους.
Ας μην παραπονιόμαστε λοιπόν. Τα άσχημα πέρασαν. Τα χειρότερα έρχονται.
Δ.Μ.