To ταμείο που βγήκε μείον

Από τον Χρ. Ιωάννου

Πριν από έναν χρόνο η Eurobank Equities, εταιρία από την οποία προήλθε ο διευθύνων σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ, κ. Κώστας Μητρόπουλος, πλειοδοτούσε στην άτυπη δημοπρασία για τα ασημικά των 50 δισ. ευρώ, κάνοντας αναφορές για αξιοποίηση περιουσίας άνω των 66 δισ. ευρώ. Το ποσό μπορεί να μην επαληθευτεί, αλλά στελέχη της Eurobank αποσπάστηκαν στο Ταμείο.

Ένας χρόνος πέρασε και ο στόχος για αποκρατικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015 προσγειώθηκε στα 19 δισ. Όχι, τα προς «αξιοποίηση» περιουσιακά στοιχεία δεν μειώθηκαν σε λιγότερα από τα μισά! (Γράφημα απο την έντυπη έκδοση του ΜΟΝΟ ©)

Και οι τεχνοκράτες πέφτουν έξω…

Ήταν Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011 όταν οι εκπρόσωποι της τρόικας έδιναν συνέντευξη τύπου για τα μέτρα μείωσης του δημόσιου χρέους της Ελλάδας. Στη διάρκεια της συνέντευξης, ο κ. Servaas Deroose, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αποκάλυψε τη συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση για αποκρατικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015 (15 δισ. μέχρι το 2012), αιφνιδιάζοντας τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου. O υπουργός εκνευρίστηκε διότι δημοσιοποιήθηκε η είδηση όχι από τον ίδιο, αλλά από την τρόικα. Παρά ταύτα επιβεβαίωσε τη συμφωνία (σ.σ.: ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι ο υπουργός, ο οποίος απέτυχε σε οποιοδήποτε στόχο έβαλε, αλλά ξαναέγινε υπουργός).

Στο άκουσμα της υψηλής στάθμισης της παραμέτρου των αποκρατικοποιήσεων στη μείωση του δημόσιου χρέους, αρκετοί ειδικοί περί του θέματος εξέφρασαν την εκτίμηση ότι ο στόχος των 50 δισ. είναι ανέφικτος. Ο γράφων είχε κάνει μία μίνι έρευνα στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (13 Φεβρουαρίου 2011), ανατρέχοντας στο παρελθόν. Από την έρευνα προέκυψε ότι η αξία των αποκρατικοποιήσεων τα προηγούμενα 15 χρόνια ήταν μόνο 16 δισ. ευρώ. Δηλαδή σε περισσότερα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων η οικονομία μεγεθύνθηκε, αντλήθηκε κλάσμα του μεγαλεπήβολου στόχου των 50 δισ. Βέβαια ο στόχος των 50 δισ. έχει –και πρέπει να επισημανθεί- μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με το παρελθόν: περιλαμβάνει πολλαπλάσια σε αριθμό περιουσιακά στοιχεία. Το αντικείμενό του είναι πολύ μεγαλύτερο έναντι οποιουδήποτε αντίστοιχου προγράμματος  του παρελθόντος. Όμως το  ποσό που αναμένεται να αντληθεί θα είναι δυσανάλογα μικρό, λόγω του ότι η ελληνική οικονομία διανύει περίοδο βαθιάς ύφεσης. Σε αυτό το συμπέρασμα συμφωνούσαν όλοι ή για να είμαστε ακριβείς, σχεδόν όλοι. Υπήρχαν όμως και εξαιρέσεις.

Μία από αυτές ήταν η Eurobank Securities, η χρηματιστηριακή εταιρία του ομίλου EFG Eurobank. Η συγκεκριμένη χρηματιστηριακή συνέταξε μία αναφορά στην οποία διατύπωσε την εκτίμηση ότι η αξία των έργων προς αξιοποίηση μπορεί να ξεπεράσει τα 66 δισ. για περίοδο 5 ετών, συμπεριλαμβανομένων κάποιων επενδύσεων για υποδομές. Με άλλα λόγια, η αναφορά έμοιαζε με έναν λαμπερό ήλιο που φώτιζε τη μαύρη μιζέρια, που έφεραν οι ελληνικές κυβερνήσεις και η τρόικα.

Η αναφορά περιέγραφε τα διάφορα επενδυτικά σχέδια σε διάφορους τομείς της οικονομίας. Εκμετάλλευση αυτοκινητόδρομων και λιμανιών, ανάπτυξη και εκμετάλλευση της περιοχής του Ελληνικού, του αεροδρομίου στο Ηράκλειο Κρήτης, την επέκταση της σύμβασης για την εκμετάλλευση του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος», την ομαδοποίηση μικρών-περιφερειακών αεροδρομίων και την εκμετάλλευσή τους, την αδειοδότηση νέων τυχερών παιχνιδιών, την ιδιωτικοποίηση των εταιρειών που εκμεταλλεύονται πόσιμο νερό, και πολλά μεγάλα έργα στον κλάδο της ενέργειας. To κείμενο διανεμήθηκε στον τύπο λίγες ημέρες μετά τη συνέντευξη τύπου της τρόικας. Τόσο το αντικείμενο της μελέτης όσο και ο χρονικός της ορίζοντας συνέπεσαν με αυτά που ανακοίνωσε η τρόικα. Φαίνεται ότι η χρηματιστηριακή είχε προετοιμαστεί για το μεγαλεπήβολο πρότζεκτ των αποκρατικοποιήσεων, όπως οι περισσότερες επενδυτικές τράπεζες, οι οποίες κερδίζουν από τις συμβουλευτικές υπηρεσίες που παρέχουν.

Διευθύνων σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ διορίστηκε, επίσης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Κωνσταντίνος Μητρόπουλος του ομίλου Εurobank (πρώην Εκτελεστικός Πρόεδρος της Eurobank EFG Equities Α.Ε.Π.Ε.Υ. και Επικεφαλής Επενδυτικής Τραπεζικής, Χρηματιστηριακής και Private Equity του ομίλου Eurobank EFG. Επίσης πρώην Εκτελεστικός Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της KANTOR Σύμβουλοι Επιχειρήσεων ΑΕ.)

Ποιός όμως ήταν επικεφαλής της χρηματιστηριακής, όταν η εταιρία έκανε αυτές τις γεμάτες προσδοκίες μελέτες και μιλούσε για πακτωλό επενδύσεων; Ήταν ο κ. Κωνσταντίνος Μητρόπουλος, ο οποίος κατείχε τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της χρηματιστηριακής. Ο ίδιος άνθρωπος λίγους μήνες μετά (καλοκαίρι του 2011) εγκατέλειψε τη Eurobank Securities. Πού πήγε; Αποδέχτηκε την πρόταση που του έγινε από την κυβέρνηση να αναλάβει διευθύνων σύμβουλος του νεοσύστατου Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου γνωστού ως ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή του οχήματος ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

 Το Ταμείο αυτό ιδρύθηκε δήθεν για να επιταχυνθεί η διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων. Μεταβιβάστηκαν (και ακόμα μεταβιβάζονται προς αυτό) τα προς αξιοποίηση-πώληση περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου.Μέχρι τότε, τον ρόλο της διαχείρισης του όλου προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων είχε η καθ’ ύλην αρμόδια ειδική γραμματεία του υπουργείου Οικονομικών, η Γενική Γραμματεία Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων. Διευκρινίζουμε ότι η Γενική Γραμματεία έκανε όλο αυτό το διάστημα το έργο της υποστήριξης και της προετοιμασίας. Όμως οι αποφάσεις λαμβάνονταν από την πολιτική ηγεσία η οποία καθυστερούσε να υλοποιήσει τις όποιες δεσμεύσεις. Αποτέλεσμα ήταν οι προβλέψεις να πέφτουν συστηματικά έξω και ως προς το σκέλος των αποκρατικοποιήσεων. Έτσι, λοιπόν η τρόικα απαίτησε τη σύσταση ειδικού ταμείου για τον παραπάνω σκοπό.

Το έργο του ΤΑΙΠΕΔ

Όταν το νεοσύστατο διοικητικό συμβούλιο ανέλαβε τις τύχες του Ταμείου θέλησε να δείξει έργο. Ολοκλήρωσε δύο συμφωνίες, που τις είχε όμως προετοιμάσει η Γενική Γραμματεία Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων. Η πιο σημαντική από αυτές ήταν αξίας 935 εκατ. ευρώ και είχε τόσο στην πλευρά του αγοραστή όσο και του πωλητή το ελληνικό δημόσιο. Αφορούσε στην επέκταση του μονοπωλίου του ΟΠΑΠ (το δημόσιο είναι μέτοχος του ΟΠΑΠ με 34% και ασκεί διοίκηση) την περίοδο 2020-2030 και στην αδειοδότηση επίσης του ΟΠΑΠ με νέα είδη τυχερών παιγνίων (VLT’s). Η δεύτερη συμφωνία αφορούσε στην ολοκλήρωση του διαγωνισμού πώλησης των δικαιωμάτων για χρήση συχνοτήτων κινητής τηλεφωνίας. Στον διαγωνισμό συμμετείχαν οι τρεις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα (Cosmote, Vodafone και Wind Hellas) και αντλήθηκαν  380 εκατ. ευρώ.

Προηγουμένως, η Γενική Γραμματεία Αποκρατικοποιήσεων είχε ολοκλήρωσει την πώληση του 10% των μετοχών του ΟΤΕ στην Deutsche Telekom έναντι 391 εκατ. ευρώ ενώ αργότερα διενήργησε τον διαγωνισμό για την πώληση των τεσσάρων αεροπλάνων Airbus έναντι 31 εκατ. ευρώ στην Apollo Aviation (συμμετέχει και η εταιρία Sciens, εισηγμένη στο ελληνικό χρηματιστήριο συμφερόντων Γιάννη Ρήγα και Τράπεζας Πειραιώς). Προκειμένου να δείξει έργο η διοίκηση των κ.κ. Κουκιάδη-Μητρόπουλου επιστράτευσε τα μαγικά των εταιριών επικοινωνίας.

Την πρώτη δουλειά –μετά από διαγωνιστική διαδικασία- πήρε η εταιρία V+O συμφερόντων Γιάννη Ολύμπιου και Θωμά Βαρβιτσιώτη (αδελφός του βουλευτή της Ν.Δ., Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη και υιός του πρώην υπουργού και ευρωβουλευτή της ΝΔ, Ιωάννη Βαρβιτσιώτη). Η εταιρία προσελήφθη για ένα τρίμηνο με κόστος 150.000 ευρώ.

Υπό την καθοδήγηση της V+O το Ταμείο εξέδωσε δελτίο τύπου στις 17 Νοεμβρίου 2011 για να μας ενημερώσει ότι εκτός από τον διαγωνισμό των Κρατικών Λαχείων που έχει ανακοινωθεί, το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων επιταχύνεται με έξι διαγωνισμούς μέχρι το τέλος Ιανουαρίου 2012 με πρώτον αυτόν της αξιοποίησης του Ελληνικού. Ο στόχος των τεχνοκρατών δεν επιτεύχθηκε. Με εξαίρεση τον διαγωνισμό της αξιοποίησης του Ελληνικού, καμία άλλη προκήρυξη δεν έγινε εντός του Ιανουαρίου. Ακολούθησαν οι προκηρύξεις για τη ΔΕΠΑ στις 29 Φεβρουαρίου 2012 και για την αξιοποίηση του κτηρίου που στεγάζει το Golden Hall στις 2 Μαρτίου. Ο  στόχος  τώρα είναι να προκηρυχθούν  22 διαγωνισμοί έως τον Ιούλιο (σχεδόν το μισό από το υφιστάμενο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων).

Για τον μεγαλεπήβολο στόχο των 50 δισ., εκ των οποίων τα 5 δισ. θα εισπράττονταν το 2011, ούτε κουβέντα. Κανείς δεν μιλάει και όλοι θέλουν να τον ξεχάσουν, μόλις ένα χρόνο μετά την οριοθέτησή του. Όπως επίσης και τον αναθεωρημένο στόχο ότι θα εισπράττονταν 3,3 δισ. εντός του α’ τριμήνου του 2012 ή 9 δισ. στο σύνολο του 2012. Τώρα ο αρχικός στόχος των 50 δισ. έχει κατέβει επισήμως, όπως μας είπαν από το Ταμείο, στα 19 δισ. Ανεπισήμως, το ποσό τοποθετείται γύρω στα 15 δισ.

Με το σταγονόμετρο η ενημέρωση, με αδιαφάνεια οι προσλήψεις και οι δαπάνες

Το Ταμείο δεν έχει ανακοινώσει ούτε τους επτά εμπειρογνώμονες που κάνουν εισηγήσεις σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις. Τους κρύβει;

Η επίσημη ενημέρωση του Ταμείου για την εσωτερική του λειτουργία παρέχεται με το σταγονόμετρο. Περιορίζεται δε, στα ονόματα των μελών του διοικητικού συμβούλιου και των παρατηρητών της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δεν υπάρχει ενημέρωση για το ποιοι και πως στελεχώνουν το ταμείο, ούτε για τις δαπάνες, με εξαίρεση μία και μόνο συγκεντρωτική ενημέρωση για το α’ τρίμηνο λειτουργίας του Ταμείου.

Πρόεδρος του ταμείου διορίστηκε ο κ. Ιωάννης Κουκιάδης, καθηγητής Εργατικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ

Ας δούμε τα πράγματα αναλυτικά: Πρόεδρος του ταμείου διορίστηκε ο κ. Ιωάννης Κουκιάδης, καθηγητής Εργατικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ. Διευθύνων σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ διορίστηκε, επίσης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Κωνσταντίνος Μητρόπουλος του ομίλου Εurobank (πρώην Εκτελεστικός Πρόεδρος της Eurobank EFG Equities Α.Ε.Π.Ε.Υ. και Επικεφαλής Επενδυτικής Τραπεζικής, Χρηματιστηριακής και Private Equity του ομίλου Eurobank EFG. Επίσης πρώην Εκτελεστικός Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της KANTOR Σύμβουλοι Επιχειρήσεων ΑΕ.). Για τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης υπήρξε διακομματική συμφωνία μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ. Το ΠΑΣΟΚ τοποθέτησε ως εκτελεστικό διευθυντή τον κ. Ανδρέα Ταπραντζή, στέλεχος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και των ΕΛΤΑ. Η ΝΔ τοποθέτησε ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου τον κ. Αντώνη Βαρθολομαίο, ο οποίος είναι ταυτόχρονα και πρόεδρος της Πήγασος Χρηματιστηριακής.

Ο ίδιος διετέλεσε πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ και γενικός διευθυντής της εταιρίας Αθηναϊκών Συμμετοχών, η χρηματιστηριακή πορεία της οποίας αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα του Χρηματιστηρίου την περίοδο 1999-2001. Το ΛΑΟΣ πρότεινε και τοποθέτησε την κυρία Άννα Ζωηρού, επιστημονικός σύμβουλος επί Ευρωπαϊκών και Οικονομικών θεμάτων στο Ελληνικό Κοινοβούλιο!

Στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου παρίστανται ως παρατηρητές, δύο εκπρόσωποι που έχουν προταθεί – σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο του Ταμείου –από τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Πρόκειται για τους κ.κ. Maarten Verwey και Hervé Le Roy. Κάπου εδώ σταματάει και η επίσημη ενημέρωση. Για τους λοιπούς επαγγελματίες που επανδρώνουν το όχημα μεταφοράς εθνικού πλούτου προς την αγορά (ιδιώτες) δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση. Το Ταμείο, το οποίο έχει δαπανήσει άνω των 200.000 ευρώ σε υπηρεσίες δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας, δεν έχει ανακοινώσει ούτε τα πρόσωπα που κάλυψαν τις επτά θέσεις των εμπειρογνωμόνων (προβλέπονται από τη νομοθεσία). Δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για τις εισηγήσεις των εμπειρογνωμόνων σχετικά με τα θέματα. Είναι επίσης άγνωστο πόσα στελέχη, από πού και με ποιο τρόπο προσελήφθησαν από το Ταμείο;  Όλα αυτά καλύπτονται από ένα πέπλο μυστικότητας.

Πληροφορίες κάνουν λόγο για την πρόσληψη στελεχών τα οποία προηγουμένως είχαν εργαστεί σε επιχειρήσεις από την διοίκηση των οποίων πέρασε ο κ. Μητρόπουλος, όπως είναι ο όμιλος της Eurobank και η εταιρία παροχής συμβουλών Kantor Α.Ε. (ο κ. Μητρόπουλος ήταν εκ των βασικών μετόχων της εταιρίας συμβούλων Kantor, στην οποία απέκτησε συμμετοχή η Eurobank το 1999). Επίσης, λέγεται ότι προσελήφθησαν άτομα από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αρεστά στον κ. Ταπραντζή.

Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένα τέτοια στελέχη. Η κυρία Σοφία Α. είναι πρότζεκτ μάνατζερ στο ΤΑΙΠΕΔ. Η προηγούμενη επαγγελματική της εργασία ήταν στην εταιρία Post Bank Green Institute Α.Ε., την κοινή εταιρία που ίδρυσαν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και ο επιχειρηματίας Κυριάκος Γριβέας (ο οποίος είχε αρχικά και το management) για να κάνει επενδύσεις στην πράσινη ανάπτυξη. Στην πράξη η εταιρία αυτή δεν έκανε καμία σοβαρή επένδυση. Όμως η κυρία Αθανασοπούλου προωθήθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ. Αντίθετα, η συμμαχία Γριβέα-Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου έληξε άδοξα. Θυμίζουμε πως το Post Bank Green Institute Α.Ε. ήταν η εταιρία που χρηματοδοτούσε τα συνέδρια που διοργάνωναν η μη κυβερνητική οργάνωση i4cense,  που ίδρυσε ο Αντρίκος Παπανδρέου, αδελφός του πρώην Πρωθυπουργού και η εταιρεία C&C International του Κυριάκου Γριβέα. Για την ιστορία η κυρία Σοφία Α. εργάστηκε και στην εταιρεία Kantor για πολλά χρόνια 1999-2010.

Ο κ. Αποστόλης Τ. είναι επίσης πρότζεκτ μάνατζερ στο ΤΑΙΠΕΔ, μετά την απόσπασή του από την Eurobank, στην οποία δεν έκανε κάτι σχετικό με επενδύσεις αλλά ήταν βοηθός γενικού διευθυντή στον τομέα της λιανικής τραπεζικής.

Ο κ. Αποστόλης Τ. είναι επίσης πρότζεκτ μάνατζερ στο ΤΑΙΠΕΔ, μετά την απόσπασή του από την Eurobank, στην οποία δεν έκανε κάτι σχετικό με επενδύσεις αλλά ήταν βοηθός γενικού διευθυντή στον τομέα της λιανικής τραπεζικής.

Ο Φίλιππος Α. είναι κι αυτός πρότζεκτ μάνατζερ στο ΤΑΙΠΕΔ. Επίσης αποσπάστηκε από την Eurobank Χρηματιστηριακή, ενώ προηγουμένως πέρασε για ένα μικρό διάστημα από την Ελληνική Τεχνοδομική και διετέλεσε γενικός διευθυντής στην Kantor A.E. για περίπου οκτώ χρόνια.

Με άλλα λόγια, δεν δόθηκαν ευκαιρίες σε όλους τους κατάλληλους ανθρώπους με τα ανάλογα προσόντα, αλλά μόνο σε αυτούς που είχαν μεν κάποια προσόντα αλλά κυρίως τις κατάλληλες γνωριμίες. Για όλα αυτά, αλλά και για τις στρατιές των συμβούλων οι οποίοι προσλαμβάνονται και επαναπροσλαμβάνονται για την ίδια δουλειά (θα έπρεπε να αφιερωθεί ένα ολόκληρο κεφάλαιο), η  διοίκηση του Ταμείου ξέχασε πολύ γρήγορα το λογαριασμό, τον οποίο πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες.
Έτσι, με εξαίρεση μία αναφορά που δημοσιοποιήθηκε την 1η Νοεμβρίου 2011 και αφορά σε έναν απολογισμό έργου του α’ τριμήνου της λειτουργίας του, έκτοτε δεν υπάρχει κανένα στοιχείο.  Καμία αναφορά ούτε καν συγκεντρωτική δεν υπάρχει για το Ταμείο, το οποίο συνεχίζει να λειτουργεί υπό καθεστώς αδιαφάνειας και προσωπικών γνωριμιών.

Κατά τα άλλα, το ΤΑΙΠΕΔ επιμένει στα θέματα επικοινωνίας. Προφανώς για να κάνουν την τρίχα τριχιά, όπως λειτουργούν μέχρι σήμερα. Κι επειδή η σύμβαση με την V+O τελείωσε, το ΤΑΙΠΕΔ προκήρυξε δεύτερο διαγωνισμό για σύμβουλο επικοινωνίας. Ο διαγωνισμός θα γινόταν πολύ γρήγορα, μέσα στις εορτές των Χριστουγέννων, κάτι που προκάλεσε την παρέμβαση της ΕΔΕΕ (Ένωση Εταιριών Διαφήμισης και Επικοινωνίας Ελλάδος), η οποία ζήτησε παράταση για να προετοιμαστούν καλύτερα οι εταιρίες. Τελικώς, ο διαγωνισμός μεταφέρθηκε για τις 20 Ιανουαρίου 2012. Μέχρι τις 6 Μαρτίου δεν υπήρχε ανακοίνωση για το ποιος ανέλαβε τη δουλειά, η οποία θα έχει διάρκεια ενός έτους με ενδεικτικό προϋπολογισμό 150.000 ευρώ.

Το ταμείο πάντως βρήκε στο πρόσωπο ενός συναδέλφου τον άνθρωπο που θα στελεχώσει το γραφείο Τύπου και ο οποίος μας παρείχε κάποιες απαντήσεις επί των πολλών ερωτήσεων που του θέσαμε. Οι περισσότερες έμειναν αναπάντητες. Όπως για παράδειγμα οι ερωτήσεις:

α) για τους έξι διαγωνισμούς που θα προκηρύσσονταν εντός του Ιανουαρίου 2012,

β) για το πλήθος των συμβούλων, (8 στον αριθμό) στην περίπτωση των Κρατικών Λαχείων,

γ) για την πρόσκληση επανα-πρόσληψης συμβούλων για την αξιοποίηση των κρατικών τραπεζών, έργο το οποίο έγινε ήδη από την Γενική Γραμματεία Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων,

δ) για το ποιοι στελεχώνουν το ΤΑΙΠΕΔ,

ε) για την άστοχη όπως φαίνεται πρόβλεψη που διατύπωσε η Eurobank Equities για επενδύσεις άνω των 66 δις. ευρώ, όταν διευθύνων σύμβουλος ήταν ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου, Κ. Μητρόπουλος,

στ) για τις δαπάνες κ.ά.

Τα σκίτσα που συνοδεύουν το άρθρο είναι του Manolo (Μανώλης Ζουλάκης)

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΜΟΝΟ"

Με τον Καμμένο Μαρκόπουλος-Ζώης

http://nonews-news.blogspot.com/

Το ανακοίνωσε πριν από λίγο στη βουλή. Ο Κ. Μαρκοπουλος αύριο προσχωρεί και επισήμως στο κόμμα του Πάνου Καμμένου.
Μιλώντας με δημοσιογράφους , ο βουλευτής ανέφερε ότι ... o καθοριστικός παράγοντας γι' αυτή την απόφαση, είναι η χθεσινή ανακοίνωση και το κόκκινο που άναψε η Συγγρού.
"Σε ποιον νομίζουν ότι απευθύνονται;" είπε χαρακτηριστικά ο βουλευτής.
"Εμένα οι πολίτες μου είπαν να μη γυρίσω πίσω . Τι θα έκανα;".
Ο Μαρκόπουλος μάλιστα εμφανίστηκε βέβαιος ότι στην Εύβοια οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα πάρουν διψήφιο ποσοστό στις εκλογές.
Από το σημείο εκεινη την ωρα, πέρασε μάλιστα και ο Προκόπης Παυλόπουλος στον οποίο ο Μαρκόπουλος απευθύνθηκε έντονα. "Προκόπη φταίτε κι εσείς οι βουλευτές για το κατάντημα του κόμματος. Διαγράφηκαν 20 βουλευτές και δεν μίλησε κανένας" του ειπε...

«Η περίοδος των μεγάλων θυσιών για τους περισσότερους συμπολίτες μας είναι ταυτόχρονα περίοδος μεγάλων "αρπαχτών" για το πολιτικό, διοικητικό σύστημα και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί»

«Η περίοδος των μεγάλων θυσιών για τους περισσότερους συμπολίτες μας είναι ταυτόχρονα περίοδος μεγάλων "αρπαχτών" για το πολιτικό, διοικητικό σύστημα και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί»

Όταν πριν μερικές μέρες ο διαγραμμένες απ’ την Ν.Δ βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, Δ. Σταμάτης είπε ξεκάθαρα, -σε τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡ3- χωρίς επιστροφές, ότι πρωτοκλασάτα στελέχη του αστικού πολιτικού σκηνικού έχουν λαδωθεί χοντρά από την «Ζήμενς» και ότι η Μέρκελ τα γνωρίζει από την κατάθεση Χριστοφοράκου και έτσι τα εκβιάζει να δεχθούν αδιαμαρτύρητα όσα γουστάρει η πολιτική του Δ’ Ράιχ, αποφύγαμε να κάνουμε ιδιαίτερο σχολιασμό. Αναρτήσαμε απλώς το βίντεο με τις δηλώσεις του –τις οποίες σημειωτέον τις έφαγε το σκοτάδι σε όλα τα ΜΜΕ.

Ξέρουμε από το παρελθόν ότι ισχύει η ρήση του μακαρίτη Κ. Καραμανλή ότι «στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται». Δεν είμαστε δηλαδή καθόλου αισιόδοξοι ότι κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον θα αποκαλυφθούν οι πραγματικές διαστάσεις με το σκάνδαλο της «Ζήμενς».


Αυτό όμως που είναι ξεκάθαρο είναι ότι την εποχή που το αστικό πολιτικό σύστημα σαπίζει και η μπόχα που εκπέμπει είναι αφόρητη ακόμα και αστοί δημοσιολόγοι, στυλοβάτες του συστήματος –για σκοπιμότητες που δεν είναι πάντα ορατές- αρχίζουν να ρίχνουν τις βολές τους στο αστικό πολιτικό κατεστημένο.
Το λέμε αυτό με αφορμή ένα άρθρο που υπογράφει ο Γιώργος Κύρτσος στην φυλλάδα του «Free Sunday». «Η περίοδος των μεγάλων θυσιών για τους περισσότερους συμπολίτες μας είναι ταυτόχρονα περίοδος μεγάλων "αρπαχτών" για το πολιτικό, διοικητικό σύστημα και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί», γράφει χαρακτηριστικά κάνοντας αναφορά στο αλισβερίσι που έγινε μεταξύ Ζήμενς και ελλήνων «αρμοδίων» για να ρθούν σε συμβιβασμό και έτσι η πολυεθνική να μπορεί να ξαναπαίρνει δουλειές από το ελληνικό δημόσιο.

Απόσπασμα από τα γραφόμενα του Γ. Κύρτσου:

Περίπτωση, ενδεικτική της λεηλασίας του δημόσιου χρήματος και του δημόσιου συμφέροντος, είναι ο «συμβιβασμός» με την γερμανική, πολυεθνική εταιρεία Siemens. Ενώ υποτίθεται ότι η αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή έχει τεκμηριώσει ζημιά του ελληνικού Δημοσίου της τάξης των 2,5 δισ. ευρώ εξαιτίας των σκανδαλωδών και ασύμφορων συμβάσεων με τη συγκεκριμένη εταιρεία, οι εκπρόσωποι του συστήματος εξουσίας δέχτηκαν να κλείσουν την υπόθεση χωρίς οικονομικό όφελος ή αποζημίωση υπέρ της ελληνικής πλευράς.

 Αυτοί που έσπευσαν να κουκουλώσουν το σκάνδαλο διαφημίζουν ανύπαρκτες, όπως αποδεικνύεται, αποζημιώσεις που θα καταβάλει η Siemens στο ελληνικό Δημόσιο, ύψους 270 εκατ. ευρώ.
Τα 100 εκατομμύρια αναλογούν σε υποτιθέμενη δέσμευση για χρηματοδότηση της μητρικής εταιρείας προς την ελληνική θυγατρική, η οποία βέβαια δεν έχει καμία σχέση με το ταμείο του ελληνικού Δημοσίου. Τα 80 εκατομμύρια αφορούν συμψηφισμό απαιτήσεων της γερμανικής πολυεθνικής από το ελληνικό Δημόσιο με απαιτήσεις της ελληνικής πλευράς, ουσιαστικά δηλαδή συμψηφίζεται η οικονομική ζημιά του σκανδάλου με απαιτήσεις των Γερμανών υπευθύνων για το σκάνδαλο! 
Τέλος, τα υπόλοιπα 90 εκατ. ευρώ της δήθεν αποζημίωσης αφορούν αδιευκρίνιστη «παροχή προς το ελληνικό Δημόσιο για τη χρηματοδότηση φορέων και δραστηριοτήτων του». Το πιθανότερο είναι να πρόκειται για παροχή συμβουλών και τεχνογνωσίας, που δεν έχει καμία σχέση με την κάλυψη της ζημιάς που προκλήθηκε από το μεγάλο σκάνδαλο.

Όλα δείχνουν ότι έχουμε μπροστά μας μια δικομματική «αρπαχτή», ανάλογη με εκείνη που οργανώθηκε την περίοδο της «οικουμενικής» κυβέρνησης Ζολώτα γύρω από το ζήτημα των προμηθειών τηλεπικοινωνιακού υλικού. 

«Η λιτότητα στην Ελλάδα θα οδηγήσει σε πραξικόπημα»

Στην ύφεση και την καθημερινότητα των Ελλήνων εστιάζει σημερινό δημοσίευμα του οικονομικού πρακτορείου Bloomberg το οποίο προκρίνει την άμεση έξοδο από το ευρώ ως τη λιγότερο επώδυνη λύση για τη χώρα.
«Δεν υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που να μην έχει να σου πει μία ιστορία για τη δυστυχία και την
ανέχεια που καλείται να αντιμετωπίσει εξαιτίας της οικονομικής κρίσης τα τελευταία δύο χρόνια» αναφέρει το δημοσίευμα.
«Παρά την οικονομική ανέχεια και τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, τόσο ο ίδιος ο λαός, όσο και η πολιτική ηγεσία του τόπου αρνείται έστω να κοιτάξει προς την πλευρά της εναλλακτικής λύσης, που δεν είναι άλλη από την πτώχευση και την έξοδο από την Ευρωζώνη» σχολιάζει η αρθρογράφος, υπογραμμίζοντας ότι «νέοι με μεταπτυχιακά και πολλά προσόντα καταλήγουν να δουλεύουν σε τηλεφωνικά κέντρα και καφετέριες, την ώρα που οι συντάξεις και οι κόποι μίας ζωής των ηλικιωμένων εξανεμίζονται με μία υπουργική απόφαση».
Επισημαίνεται ακόμα πως «η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν μία κίνηση παραδοχής της αποτυχίας του πολιτικού συστήματος της Ελλάδας» ωστόσο η συντάκτης του κειμένου διαφοροποιείται από τις παγιωμένες απόψεις που ακούγονται σχετικά με καταστροφή της χώρας. «Αντίθετα, είναι η μοναδική ρεαλιστική λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στη χώρα, σε συνδυασμό με τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές που  προωθούνται από την κυβέρνηση, ώστε να επανακτήσει τη χαμένη αξιοπιστία της»
Το κρίσιμο για την Ελλάδα είναι η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητάς της προκειμένου να αφήσει το μονοπάτι της ατέρμονης λιτότητας, η οποία κατά το Bloomberg είναι αδιέξοδη αφού θα οδηγήσει τη χώρα σε δεκαετίες ύφεσης κατά τις οποίες «θα υπάρξουν κοινωνικές αναταραχές και πολιτικές ανακατατάξεις που δεν αποκλείεται να οδηγήσουν σε στρατιωτικό πραξικόπημα και πολύχρονες πολιτικές αποσταθεροποιήσεις».
«Από την άλλη, υπάρχει το ενδεχόμενο αποκήρυξης του χρέους από την ελληνική κυβέρνηση και εν συνεχεία η έξοδός της από τη ζώνη του ευρώ. Η Ελλάδα θα μπορεί να υποτιμήσει τη νέα δραχμή και σε συνδυασμό με τις διαρθρωτικές αλλαγές που γίνονται και οι οποίες θα πρέπει να συνεχιστούν, θα μπορεί να εκτοξεύσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας σχεδόν αυτόματα» επισημαίνει η αρθρογράφος, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι «μία έξοδος από το ευρώ φυσικά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θα συνιστούσε άτακτη χρεοκοπία, κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού τομέα και θα είχε πολλές ακόμα συνέπειες. Η μόνη διαφορά όμως είναι ότι όλα αυτά τα ενδεχόμενα δε μπορούν να αποκλειστούν από κανέναν οικονομολόγο, όσο η Ελλάδα ακολουθεί τη συνταγή της λιτότητας», καταλήγει το δημοσίευμα.
http://www.iefimerida.gr/

Παρελάσεις: μνήμη αγώνων για πίστη και πατρίδα

Παρελάσεις: μνήμη αγώνων για πίστη και πατρίδα

Δημήτρης Νατσιός

Δάσκαλος-Κιλκίς
ιστοσελίδα περιοδικού (ρεσάλτο)
 
«Ει τις δοκεί τι είναι, μηδέν ων, εαυτόν φρεναπατά». 
Όποιος φαντάζεται πως είναι κάτι, ενώ δεν είναι τίποτε, εξαπατά τον εαυτό του». (Γαλ. 6,3). 
Πίστευε στο έργο της. Θα άλλαζε την παιδεία. Η μόνη αξιόλογη αλλαγή της θητείας της ήταν η τελευταία: Η αλλαγή υπουργείου. Από τα 25 της στην πολιτική, με την αξία και το φιλότιμό της, παφλάζον μηδενικό, καρυκευμένη ασημαντότητα, επάγγελμα ΠΑΣΟΚ, έχει όλα τα ελαττώματα για να φτάσει και στο ύπατο αξίωμα της χώρας. 
Τώρα ανέλαβε την «ανάπτυξη». 
Οσονούπω να περιμένουμε την σύλληψη και την επί χάρτου εφαρμογή του, ενός μεγαλόπνοου σχεδίου για την χώρα, που, βεβαίως, θα ονομαστεί «Νέα Ανάπτυξη». Θα ακουστούν τύμπανα, θα ηχήσουν κουδούνια και κουδουνίστρες, θα αντικρίσουμε την ψιμυθιωμένη, παγερή ανικανότητα, δίπλα στον Πρετεντέρη, να αναλύει τις ονειροφαντασίες της και... «καληνύχτα σας. Ευχαριστούμε που επιλέξατε εμάς για την ενημέρωση-εξημέρωσή σας». 

Τέλος πάντων, σέβομαι τους νεκρούς και όταν ακόμη είναι ζωντανοί, όπως θα έλεγε και ο ποιητής. Κι αν αφιερώνω λίγες αράδες και σπαταλώ τον χρόνο μου στην, περί ης ο λόγος, κυρία «δία βίου... ανάπτυξης» πια, είναι γιατί θρηνώ και οδύρομαι για την απώλεια. Είχα αρχίσει «να νιώθω» τα μέτρα της κατά της Παιδείας. Ήταν μία κάποια λύσις η τέως.. 

Τέλος πάντων, ας ασχοληθούμε με ένα θέμα, που σίγουρα απασχολεί τα κυβερνητικά κλιμάκια και ενοχλεί, ενοχλεί πολύ. Οι παρελάσεις και δή η επικείμενη της εθνικής επετείου. 

Πρόσφατα, στην Ρόδο, επ’ ευκαιρία της απελευθέρωσης των Δωδεκανήσων, ο λαός «πήρε με τις πέτρες» το κυβερνολόι. Τρομοκρατημένη η επίσημη φαυλοκρατία εκδιώχθηκε κλωτσηδόν από τα έδρανά της. Τα αθηναϊκά ΜΜΕ (Επιρροής-Επιβολής-Εκχαυνώσεως-Εκμαυλισμού-Εξαχρειώσεως) «πήραν γραμμή» και στηλίτευσαν τους «ανεγκέφαλους» που αμαύρωσαν-κατά τη γνώμη τους-τον εορτασμό. 

Οι παρελάσεις όμως των τοπικών ή εθνικών επετείων τα τελευταία χρόνια έγιναν πεδίο διχογνωμιών και ιδεολογικής τριβής. Ως συνήθως η κρατικοδίκαιη, αριστεροφανής ιστοριογραφία -το νεοταξικό κηφηναριό- και η λοιπή προοδομανής συνοδοιπορία, αμφισβητεί: 

Πρώτον: την ιστορικότητα των παρελάσεων. 

Δεύτερον: Την χρησιμότητα των παρελάσεων, τις οποίες θεωρούν μεταξικό κατάλοιπο και, επομένως, είναι εθνικιστική εκδήλωση. 

Τρίτον: Το ζήτημα της σημαίας. Πρέπει ή όχι να την φέρουν και αλλοδαποί μαθητές; 

Τέταρτον: και με βάση τα τελευταία γεγονότα της «μεταμνημονίου» εποχής, μήπως πρέπει να καταργηθούν, για να μην αναγκάζονται οι λεπτεπίλεπτοι επίσημοι να επιδίδονται αλαφιασμένοι σε αγώνες ταχύτητος, για να αποφύγουν τις αρές του κόσμου και τα γιαουρτώματα; 

Ως προς την ιστορικότητα των παρελάσεων. Μία ελάχιστη νύξη στην «προϊστορία» του θεσμού. Στην αρχαία Ελλάδα οι παρελάσεις γίνονταν σε διάφορες γιορτές προς τιμήν θεοτήτων. Στα Παναθήναια, για παράδειγμα, εν επισήμω πομπή, παρελαύνουσα «η πόλις», συνόδευε το πέπλο και το έθετε επί του ξοάνου της θεάς Αθηνάς-«του αρχαίου έδους»-στον Παρθενώνα. Στην πομπή έπαιρναν μέρος και στρατιωτικοί: οπλίτες, αρματοδρόμοι και ιππείς, οι οποίοι έκαναν επιδεικτική παρέλαση, όπως αυτό διαπιστώνεται και από την αριστουργηματική ζωφόρο του Φειδία. Στο Βυζάντιο είχαμε τους θριάμβους. Θρίαμβος ονομαζόταν η μεγαλοπρεπής υποδοχή των νικητών αυτοκρατόρων ή στρατηγών, κατόπιν περηφανούς νίκης. Κατά τον «θρίαμβο», παρήλαυνε ο τροπαιούχος στρατός, ακολουθούμενος από τους δορυάλωτους, αιχμαλώτους εχθρούς και τα λάφυρα. 

Την περίοδο της Εθνεγερσίας. Ο Παπαφλέσσας με τους αντρειωμένους του σπεύδει προς απελευθέρωση της Τριπολιτσάς. Καθ’ οδόν περνά μέσα από χωριά, για να δώσει θάρρος στο αιματοβαμμένο Γένος. 

«...Καθώς έβλεπαν οι Έλληνες τας σημαίας και τους στρατιώτας, εσήμαινον των εκκλησιών τα σήμαντρα και οι μεν ιερείς έβγαινον ενδεδυμένοι τα ιερά άμφια και με το Ευαγγέλιον ανά χείρας, οι δε Χριστιανοί άνδρες, γυναίκες και παιδία επαρακαλούσαν τον Θεόν να τους ενδυναμώνει. Ο Αρχιμανδρίτης (σ.σ. ο Παπαφλέσσας) μάλιστα εφορούσε μίαν περικεφαλαίαν και διά τούτο τον εκκύταζαν με πολλήν περιέργειαν οι άνθρωποι και τον εδέχοντο με μεγάλην υποδοχήν. Είχε δε σημαιοφόρον ένα καλόγηρο θεόρατο, παπα-Τούρταν ονομαζόμενον, ο οποίος εκράτει ένα μεγάλο σταυρόν υψηλά εις τα χέρια και επήγαινε μπροστά εις το στράτευμα. Ο κόσμος εγένετο τοίχος και έκαμαν τον σταυρό τους, καθώς επέρνα ο καλόγηρος με το σταυρό». 
(Ηλ. Οικονόμου», Κείμενα Πίστεως και Ελευθερίας», Αθήνα 1985, σελ. 206. Το περιστατικό διασώζει, ο Φωτάκος στα «απομνημονεύματά» του). 

Εδώ έχουμε μία κανονική περιγραφή παρέλασης, με σημαιοφόρο και τον λαό «να κάμει τοίχος», όπως ακριβώς γίνεται και σήμερα στις παρελάσεις. 

Για την παιδαγωγική χρησιμότητα θα γράψω αυτό που βλέπω στους μαθητές μου. 

Αν μιλήσεις στα παιδιά για τους πατρικούς αγώνες και τις θυσίες, για τα κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά, μετέχουν στην παρέλαση με καμάρι. Εξ άλλου οι παρελάσεις είναι φανέρωση του «εμείς», της αίσθησης του «συνανήκειν», είναι το ωραιότερο μάθημα φιλοπατρίας -και τα έθνη λέγονται έθνη «όταν είναι στολισμένα με πατριωτικά αιστήματα». Οι παρελάσεις είναι προσανάμματα μνήμης των αγώνων για πατρίδα ελληνική και όχι πολυπολιτισμικό… παστίτσιο. Ακόμη και η ενδυματολογική ομοιομορφία υποδηλώνει την εν Επιδαύρω διακήρυξη των προγόνων μας ότι «όλοι οι Έλληνες εισίν ίσοι ενώπιον των νόμων, άνευ τινός εξαιρέσεως». 

Την σημαία του Παπαφλέσσα, με τον σταυρό, την κρατούσε ένας καλόγερος, ο Παπατούρτας, πολεμιστής, φόβητρο των Τουρκαλβανών. Κατά τα άλλα η Εκκλησία δεν θυσιάστηκε στον Αγώνα, αλλά συνεργάστηκε με τον κατακτητή. 

«Αφάνισαν όλως διόλου τα μοναστήρια και οι καϊμένοι οι καλόγεροι, όπου αφανίστηκαν εις τον αγώνα, πεθαίνουν της πείνας μέσα στους δρόμους, όπου αυτά τα μοναστήρια ήταν τα πρώτα προπύργια της απανάστασής μας... Και θυσίασαν οι καϊμένοι οι καλόγεροι• και σκοτώθηκαν οι περισσότεροι εις τον αγώνα», γράφει ο Μακρυγιάννης. 

Την σημαία, το εθνικό σύμβολο πρέπει να το κρατούν μαθητές με ιθαγένεια. 

Ερώτηση: αν αύριο-μεθαύριο μαθητής, μουσουλμάνος το θρήσκευμα, αριστεύσει, τι θα συμβεί; Ίσως απαιτήσει να παρελάσει χωρίς την σημαία και θα προσφύγει-με την συνδρομή των Γραικύλων του πολυπολιτισμού-σε κάποιο διεθνές καφενείο-δικαστήριο και μάλλον θα δικαιωθεί. 

Τα περί ρατσισμών τα ακούω... βερεσέ. Μες στην τάξη κρινόμαστε. Και πρέπει να είσαι κτήνος και ασυνείδητος για να φερθείς με ρατσιστική ασπλαχνία σ’ ένα παιδί. Στα πρόσωπα των παιδιών δεν βλέπουμε φυλές και καταγωγές ούτε κάνουμε αναλύσεις αίματος. Βλέπουμε την αθωότητα και την χαρά του παραδείσου και ο νοών νοείτω. Να μην λησμονούμε ότι το εξαμελές άγημα των μαθητών που προπορεύεται και ξεχωρίζει από το υπόλοιπο σχολείο, «συνοδεύει» και τιμά την σημαία, το σύμβολο του έθνους και όχι τον σημαιοφόρο. Η λέξη σημαία παράγεται από την αρχαία «σήμα» που σημαίνει τάφος. «Ανδρός μεν τόδε σήμα πάλαι κατατεθνηώτος», «άνδρα που σκοτώθηκε παλιά είναι αυτός ο τάφος», λέει ο Έκτορας στην ραψωδία Η, 89. Και σ’ αυτούς τους τάφους αναπαύονται τα λευκασμένα κόκκαλα όσων έδωσαν την ζωή τους για την Ελευθερία μας, που πήραν τ’ άρματα υπέρ πίστεως και πατρίδος, όπως βροντολαλεί ο Κολοκοτρώνης. 

Οι παρελάσεις δεν πρέπει να καταργηθούν, επειδή πομπεύονται οι ολετήρες της πατρίδας σ’ αυτές. Να γίνονται χωρίς την παρουσία τους. Ας τις βλέπουν από τις τηλεοράσεις τους. 

Ο λαός τους πετροβολά και τους προπηλακίζει, γιατί βλέπει την ατιμωρησία που απολαμβάνουν. Είναι η πρώτη, προς το παρόν ανώδυνη, τιμωρία τους για την καταστροφή της πατρίδας. Τους περιμένουν χειρότερα. 

Αν τολμήσουν και τις καταργήσουν, λαός, στρατός και εκκλησία να θυμηθούν ποιούς τιμάμε και τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου...

ΓΑΠ: Η κομπάζουσα γελοιότητα του σφετερισμού

ΓΑΠ: Η κομπάζουσα γελοιότητα του σφετερισμού

Το ΠΑΣΟΚ αποτελεί ένα από τα πιο κραυγαλέα και αλαζονικά δείγματα ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟΥ της Ιστορίας, με τη συνακόλουθη υποκρισία και απάτη που χαρακτηρίζει κάθε σφετερισμό. 
Γράφαμε για το ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 1999: 
«Καταργεί τον άνθρωπο και σφετερίζεται τις αγωνιστικές κατακτήσεις του και τις ανθρώπινες αξίες. 
Εξαθλιώνει τους πολίτες και επιβάλλει ένα καθεστώς ψεύδους
που διαποτίζει όλους τους τομείς της κοινωνίας και της πολιτικής ζωής –και μιλάει για αλήθεια και πρόοδο. 
Στραγγαλίζει τις ελευθερίες, ακρωτηριάζει τη σκέψη και παράγει όλες τις μορφές της πνευματικής κατάπτωσης –και εμφανίζεται σαν υπερασπιστής των ελευθεριών και της πνευματικής δημιουργίας… 
Να γιατί απέναντι σε αυτή την κάστα των άπληστων νεόπλουτων της εξουσίας, των κυνικών σφετεριστών και της προκλητικής διπλοπροδωπίας νιώθουμε ασίγαστο μίσος. Μα αυτό το αίσθημα δεν έχει αληθινά τίποτα το προσωπικό…»(«Ο σφετερισμός», στις «Μυθολογίες και Μεταλλάξεις»). 

Από το 1999 μέχρι σήμερα βιώσαμε την παράκρουση της πασοκικής σφετεριστικής χυδαιότητας και αυθάδειας. 

Επί ΓΑΠ αυτή η αθλιότητα πήρε τα χρώματα της ανοησίας και της ακραίας γελοιότητας. 

Ένα σημερινό παράδειγμα αυτής της κομπάζουσας σφετεριστικής γελοιότητας μας το δίνει ο Νίκος Μπογιόπουλος: 

 

Στα χνάρια της Τατιάνας... 
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος 
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=13/3/2012&columnId=1821 

Ο Γ. Παπανδρέου ζήλωσε τη δόξα της ...Τατιάνας Στεφανίδου. 

Εκείνη ήταν η τελευταία (και από προχτές η προτελευταία) που πριν μερικά χρόνια, επιεικώς ...παράταιρα, επιχείρησε να συνδέσει την τηλεοπτική ύπαρξή της με τον ...Γιάννη Ρίτσο (!!), και μάλιστα για τις ανάγκες εκείνου του τηλεσκουπιδιού, του «Φέιμ Στόρι»... 
* 
Τη σκυτάλη από την κυρία Στεφανίδου πήρε το Σάββατο ο απερχόμενος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος προέβη σε μια κίνηση που μόνο όποιος είναι αρχιΠΑΣΟΚος θα μπορούσε να διαπράξει: 

Προσπάθησε να «ντύσει» και να «αποδώσει» την πολιτική που εφάρμοσε ο ίδιος και συνεχίζει να εφαρμόζει το κόμμα του, την πολιτική των Μνημονίων και των ΔΝΤ, 
με τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου!!! 
* 
«Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου από τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο», γράφει ο Ρίτσος στο «Καπνισμένο τσουκάλι», 
και με αυτά τα λόγια επέλεξε να ξεκινήσει την ομιλία του ο ...Παπανδρέου στη συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ! 
* 
Αλλά, προφανώς, ο Ρίτσος το «σμίξιμο» κάπως αλλιώς το εννοούσε απ' ό,τι ο Παπανδρέου. 

Ο Ρίτσος, προφανώς, δεν εννοούσε ως «σμίξιμο» των ανθρώπων το στρίμωγμά τους στις ουρές της ανεργίας, όπως αυτές που προκάλεσε η πολιτική του Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ. 

Ο Ρίτσος, προφανώς, δεν εννοούσε ως «σμίξιμο» των ανθρώπων το συνωστισμό τους στις ουρές των συσσιτίων, όπως αυτές που προκάλεσε η πολιτική του Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ. 

Ο Ρίτσος, προφανώς, δεν εννοούσε ως «σμίξιμο» των ανθρώπων το τσουβάλιασμά τους κατά εκατομμύρια στα έγκατα της χρεοκοπίας, της πτώχευσης και του κοινωνικού αποκλεισμού, όπως αυτά που προκάλεσε η πολιτική του Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ. 
* 
Και κάτι ακόμα προφανέστερο: 

Το τι εννοούσε και το τι υπηρέτησε ο ποιητής με τη ζωή και το έργο του δεν έχει κανένα 
- μα κανένα - νόημα 
να το εξηγήσει κανείς ούτε στους Παπανδρέου ούτε στους Βενιζέλους του ΠΑΣΟΚ, ούτε και στους κάθε λογής μικρόνοες και ανερυθρίαστους που νομίζουν, οι καημένοι, ότι μπορούν να καπηλευτούν τον Ρίτσο...