“Καθυστέρησαν σκόπιμα την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους”

Αναρτήθηκε από τον/την economikos στο Μαρτίου 20, 2012
20120320-104137.jpgΟικονομολόγοι, αναλυτές και άνθρωποι που έβλεπαν τα πράγματα απο κοντά αποκαλύπτουν (αυτό που γράφουμε εδώ και καιρό) τον ένα και βασικό λόγο που η αναδιάρθρωση δεν έγινε πριν 2 χρόνια: η σωτηρία των τραπεζών…
Ο τρόπος με τον οποίο οι Ευρωπαίοι ηγέτες χειρίστηκαν την Ελλάδα αποδεικνύει «ηθική παρακμή» υποστηρίζει ο Carl Weinberg, ιδρυτής και επικεφαλής ανάλυσης της High Frequency Economics, υποστηρίζοντας ότι η αναβολή της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους έγινε σκοπίμως για να ελαχιστοποιηθεί ο αντίκτυπος για τις τράπεζες.
«Γιατί δεν επέτρεψαν στην Ελλάδα να αναδιαρθρώσει το χρέος της πριν από δύο χρόνια, προτού συρρικνωθεί το ΑΕΠ της κατά 15% και προτού καταστεί αναγκαία η επιβολή του κουρέματος στους πιστωτές του ιδιωτικού τομέα, η αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης και της οικονομίας, η παράνομη αναδρομική εφαρμογή των ρητρών συλλογικής δράσης και η πυροδότηση των CDS» ρωτά ο κ. Weinberg και απαντά: «Γιατί δεν ήταν βολικό για τις τράπεζες».
Επισημαίνει παράλληλα, ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες ανάγκασαν την Ελλάδα να προχωρήσει σε πολύ σκληρά μέτρα λιτότητας, ώστε να δοθεί χρόνος στις τράπεζες να περιορίσουν τις ζημίες τους. «Οι πολιτικοί προτίμησαν να στύψουν λίγα εκατομμύρια Έλληνες αντί να ζητήσουν από τις τράπεζες να καταπιούν τις ζημίες από τα κρατικά ομόλογα… φαίνεται πως δεν είναι μόνο οι τραπεζίτες που περνούν φάση ηθικής παρακμής αλλά και οι κυβερνήσεις».
Επισημαίνει μάλιστα την αναδιάρθρωση χρέους του Μεξικού το 1982 και της Βραζιλίας το 1983 που ήταν απολύτως επιτυχείς καθώς έγιναν «σωστά και έγκαιρα χωρίς να σκλαβώνονται σε πολιτικούς παράγοντες». «Τόσο το Μεξικό όσο και η Βραζιλία προχώρησαν σε μεταρρυθμίσεις με δική τους πρωτοβουλία και τώρα αποτελούν οικονομίες πρότυπα» αναφέρει.
Πηγή: euro2day.gr

[VIDEO] Η Ε.Κουντουρά στο Ραδιο ALPHA “Δεν θα παραδώσω Εθνική Κυριαρχία”

Αναρτήθηκε από τον/την netakias 

H Ελληνίδα βουλευτής Ελενα Κουντουρά στο Ραδιο ALPHA της Κρήτης 
Για όλους και για όλα…


Ουε…. τοις νικηταις

Ουε…. τοις νικηταις
Δεν έχουν περάσει 4 μόνο μήνες από τότε που ο κεντροδεξιός Μαριάνο Ραχόι του Λαϊκού Κόμματος της Ισπανίας έμπαινε θριαμβευτής στο Κυβερνητικό μέγαρο της Μαδρίτης, με αυτοδυναμία μάλιστα και ξαφνικά βλέπουμε εκατοντάδες χιλιάδες Ισπανούς, να βγαίνουν στους δρόμους όχι μόνο της Μαδρίτης, αλλά και της Βαρκελώνης, της Βαλένθια, της Σεβίλλης και άλλων συνολικά 60 πόλεων της Ισπανίας, διαμαρτυρόμενοι για την πολιτική της νεοεκλεγείσας Κυβέρνησης.

Κατά πάσαν πιθανότητα, η συντριπτική πλειοψηφία των διαδηλωτών ήταν ….οι χθεσινοί ψηφοφόροι του Μαριάνο Ραχόι.. Ο κόσμος άρχισε να παραμιλάει. Τι τους είχε υποσχεθεί άραγε ο κεντροδεξιός Μαριάνο Ραχόι και τι ήταν αυτό που «ανάγκασε» τόσα εκατομμύρια Ισπανών να τον πιστέψουν;

Ο Μαριάνο Ραχόι δεν υποσχέθηκε τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο απ' ότι υποσχέθηκαν ή θα υποσχεθούν αύριο με τη σειρά τους και οι άλλοι υποψήφιοι πρωθυπουργοί των κρατών της Ευρώπης, που σημαίνει ότι όλοι τα ίδια λένε, που σημαίνει ότι και οι πολιτικοί της Ευρώπης δεν έχουν πλέον περιθώρια επιλογής προγραμμάτων.
Η τραγωδία είναι ότι συμβαίνει ακριβώς το ίδιο και για τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων. Αν και οι εκλογές ήταν απολύτως ελεύθερες, οι Ισπανοί δεν είχαν πολλά περιθώρια επιλογής.

Και από εδώ πρέπει να αρχίσουμε την ανάλυσή μας! Αν παραστήσουμε με μία ευθεία γραμμή, το σύνολον των επιλογών που είχαν μπροστά τους οι πολίτες της Ευρώπης ας πούμε, τα τελευταία 80-100 χρόνια, στο ένα άκρο κάποτε βρίσκονταν ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, με τα κόμματα που τον αντιπροσώπευαν, και στο άλλο άκρο ο σοσιαλιστικός τρόπος παραγωγής, με τα αντίστοιχα κόμματα.
Ανάμεσα στα δύο αυτά άκρα υπήρχαν άπειρες αποχρώσεις κομμάτων.
Οι πολίτες δηλαδή είχαν περιθώρια επιλογής. Στις μέρες μας όμως, μετά την κατάρρευση των σοσιαλιστικών χωρών, υπάρχει μόνο ένα άκρο, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής.
Το άλλο άκρο δεν υπάρχει, γι' αυτό και ο κόσμος «δεν ξέρει που παν τα τέσσερα», δεν έχει που να πάει, γι αυτό βολοδέρνεται εδώ κι εκεί, το άλλο άκρο κάπου έχει χαθεί, κι έχουν χαθεί ως εκ τούτου και οι διάφορες αποχρώσεις κι έτσι καταλήγουν οι ψηφοφόροι εκει που υπάρχει κάτι, στα δεξιά κόμματα, στην συντήρηση.

(Αυτό δεν σημαίνει ότι έτσι θα είναι πάντοτε, ότι περνάμε στην μονοκρατορία του καπιταλιστικού συστήματος. Αντίθετα όλα δείχνουν ότι ο καπιταλισμός, έχει χάσει πλέον την ισοροπία του και παραπαίει. Αυτό όμως είναι ένα άλλο ζήτημα).


Γεγονός σήμερα είναι ότι υπάρχει μόνο το ένα άκρο και «όποιος δεν το καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει». Γι αυτό λέμε παραπάνω, για να επανέλθουμε, ότι οι Ισπανοί ψηφοφόροι χθες, (οι Έλληνες αύριο, οι Γάλοι μεθαύριο κ.ο.κ) δεν είχαν πολλά περιθώρια επιλογής
Τα εκατομμύρια των λαών της Ευρώπης και όλου του κόσμου, είκοσι χρόνια τώρα μετά την κατάρρευση, παραμένουν αμήχανα, θέτοντας ψιθυριστά, σχεδόν βουβά ένα απλό ερώτημα στα κομμουνιστικά κόμματα της Δύσης, στην Αριστερά γενικότερα:

Αν αύριο πάρετε την εξουσία στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Ελλάδα κλπ τι διαφορετικό θα κάνετε απ ότι έκαναν οι Σοβιετικοί, οι Πολωνοί, οι Τσέχοι, οι Ούγγροι κομμουνιστές που κατέρρευσαν? 
Και σ αυτό το ερώτημα τα κομμουνιστικά κόμματα, (η Αριστερά ), δεν έχουν δώσει ακόμη μια πειστική απάντηση. Είναι απαράδεκτο, ανεπίτρεπτο, ας το πούμε ακόμη μια φορά, να συμπεριφέρεται ένα κόμμα της Αριστεράς έτσι, σαν να μην έχει πάρει είδηση ότι ένας ολόκληρος κόσμος από το Βλαδιβοστοκ της Άπω Ανατολής μέχρι την Αυλώνα της Αδριατικής, από την Κωστάντζα της Ρουμανίας μέχρι το Γκτανσκ της Πολωνίας στο μισό ημισφαίριο της υδρογείου, κατέρρευσε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά!

Και την έλλειψη πειστικής απάντησης, την εκμεταλλεύονται οι κεφαλαιοκράτες, που τους βλέπουμε ήδη να αποθρασύνονται σε βαθμό χυδαιότητας.


Οι κεφαλαιοκράτες, ειδικά σήμερα, στον παγκόσμιο καταμερισμό της εργασίας …έχουν φθάσει στην πραγματικότητα στο σημείο, να απαιτούν, από τους πολιτικούς, (στρατιωτικούς, δικαστικούς κλπ) την εξής δουλειά :
Να κρατούν φανάρι, σε μόνιμη βάση και όταν κάνουν εκλογές ζητάν από τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων να διαλέξουν ποιος, που και πότε θα είναι ο καταλληλότερος για αυτή τη δουλειά! Έχουν αναθέσει στους πολιτικούς τους, σε όλες τις κυβερνήσεις της Ευρώπης εκλεγμένων ή διορισμένων, σαν κύρια αποστολή, να κατεβάσουν το βιοτικό επίπεδο των εκατομμυρίων υπηκόων τους μέσα σε όσο γίνεται πιο σύντομο χρονικό διάστημα στο αντίστοιχο του Μπαγκλαντες!

Κι αυτό γιατί ξέρουν όπως είπαμε ότι δεν υπάρχει το άλλο άκρο, το αντίπαλο δέος για να χρησιμοποιήσουμε μια χιλιοειπωμένη λέξη. Μπορεί να μην υπάρχει το αντίπαλο δέος υπάρχει όμως το αντίπαλο χρέοςΧρέος των προοδευτικών ανθρώπων όπου Γης, της διανόησης πρώτα από όλα, είναι, επειγόντως να προσδιορίσουν το άλλο άκρο με ένα νέο κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο που θα βασίζεται στην πολύτιμη εμπειρία του σοσιαλιστικού συστήματος που κατέρρευσε. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε. Μόνο έτσι θα υπάρχουν περιθώρια επιλογής, μόνο έτσι θα λειτουργήσει η Δημοκρατία.

Ειδικά για την Ελληνική Αριστερά, για να έρθουμε στα δικά μας, θα πρέπει να πούμε ότι απ όλα τα Αριστερά κινήματα της Ευρώπης θα έπρεπε να είχει σήμερα την μεγαλύτερη, την πιο πλούσια πείρα!

Χιλιάδες άνθρωποι της, άνθρωποι που βρέθηκαν εκεί στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες μετά τον εμφύλιο, πάρα πολλά μέλη και στελέχη της, που σπούδασαν εκεί και δούλεψαν σε συνεταιρισμούς, εργοστάσια, δημόσιες υπηρεσίες, πανεπιστήμια, που έχουν ζήσει τον σοσιαλιστικό τρόπο παραγωγής, σ' όλες του τις παραλλαγές, σ' όλες τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει σοσιαλιστικός τρόπος παραγωγής, τα θετικά και τα αρνητικά του.

Η Ελληνική Αριστερά λοιπόν δεν θα έπρεπε να είναι αυτή που πρώτη θα επανακαθόριζε επιστημονικά πλέον το άλλο άκρο, το νέο κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο που εδώ και 20 χρόνια ψάχνει να βρει όλος ο κόσμος?
Υπάρχει μεγαλύτερη τιμή και δόξα, από τον επανακαθορισμό του άλλου άκρου? Που είναι αυτοί οι άνθρωποι?
Ο επανακαθορισμός είναι πρώτα απ όλα, ζήτημα απλής λογικής, μιάς λογικής που θα την ασπαστεί όλη η κοινωνία, πρώτα οι παραγωγικές τάξεις όπως λέμε, που θα δημιουργήσει εντελώς καινούργιες σχέσεις ανάμεσα στο κράτος και τον πολίτη, που θα ανοίξει νέους ορίζοντες, αρκεί να απομακρυνθούμε λίγο από τις ιδεολογικές μας ακτές.

Από πού να αρχίσουμε λοιπόν?

Όλα τα άλλα θα έρθουν φυσιολογικά μόνα τους.

Όσο για τους άλλους, που η ματαιοδοξία τους είναι μεγαλύτερη από το αίσθημα ευθύνης απέναντι στα εκατομμύρια των ψηφοφόρων, που με τα φρεσκοσιδερωμένα φράκο τους, ετοιμάζονται να εισέλθουν θριαμβευτές όπως ο Μαριάνο Ραχόι στα κυβερνητικά μέγαρα, και μάλιστα αυτοδύναμοι, χωρίς να έχουν απολύτως καμιά λύση στα προβλήματα, τουλάχιστον σ αυτά που δημιούργησαν οι ίδιοι, η πιο σωστά ο νεοφιλελευθερισμός τους, που εκμεταλλευόμενοι την έλλειψη του άλλου άκρου, που καταδίκασαν εκατομμύρια εργαζόμενους στην απέραντη εξαθλίωση,
ε λοιπόν σ αυτούς πρέπει να πούμε:

ΟΥΕ ΤΟΙΣ ΝΙΚΗΤΑΙΣ


Βοστινιώτης Παναγιώτης


Πηγή: Ουε…. τοις νικηταις - RAMNOUSIA 


Στις 25 του Μάρτη ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ για το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στο ΟΝΕΙΡΟ, στο ΜΕΛΛΟΝ, στη ΖΩΗ!

 Σε μια χώρα που φαίνεται να μην υπάρχει πια καμιά θέση για τους εργαζόμενους και τη νεολαία της, ο λαός δεν έχει άλλη λύση από την εξέγερση για να διώξει τους δυνάστες του, να ξανακερδίσει το δικαίωμα στην δουλειά, στο μισθό, στη ΖΩΗ!

Βαρεθήκαμε να μας κλέβουν κομμάτι-κομματάκι τη ζωή μας. Να πληρώνουμε για ένα χρέος, νια το οποίο οι εργαζόμενοι δεν έχουμε καμιά ευθύνη αφού οι μόνοι που επωφελήθηκαν από τα δάνεια ήταν οι τραπεζίτες κι οι μεγαλοεργολάβοι.

Ξέρουμε πως το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ., όταν μιλά για σωτηρία της χώρας δεν αναφέρεται στους εργαζόμενους αλλά στους τραπεζίτες, τους μεγαλοεργολάβους, τους βιομήχανους κι όλους αυτούς που θέλουν το μισθό μας ένα "ξεροκόμματο" να κάνουν, για να συνεχίσουν "να τρώνε με χρυσά κουτάλια".
 Βαρεθήκαμε να περιμένουμε όλους αυτούς που μιλούν στο όνομα των εργαζόμενων και του λαού να οργανώσουν την αντίδρασή μας. Να συμμετέχουμε σε αγώνες με ημερομηνία λήξης, αγώνες "για την τιμή των όπλων", αποσπασματικούς ενάντια σε κάποιο αντιλαϊκό μέτρο (ενώ άλλα χειρότερα ακολουθούν), αγώνες που καμιά αντιλαϊκή πολιτική δεν μπορούν να σταματήσουν.

 Ξέρουμε ότι κανένας αγώνας δεν μπορεί να είναι νικηφόρος αν δεν έχει συνέχεια, μαζικότητα, αποφασιστικότητα κι αν πάνω απ' όλα δεν οργανώνεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους, με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, έξω δηλ. από λογικές ανάθεσης αλλά μέσα από τη συζήτηση για το περιεχόμενο και τις μορφές δράσης που τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζόμενων εκφράζουν. Ξέρουμε πως η χώρα έχει έναν τεράστιο κοινωνικό πλούτο που οι εργαζόμενοι παράγουμε και μερικές οικογένειες μεγαλοκεφαλαιούχων λυμαίνονται. Ξέρουμε πως ο παραγόμενος σήμερα πλούτος είναι αρκετός για τον υπερδιπλασιασμό των μισθών μας ενώ οι διατροφικές και άλλες ανάγκες του λαού και ο φυσικός πλούτος του τόπου επιτρέπουν την ανάπτυξη παραγωγικών δραστηριοτήτων που μπορούν να προσφέρουν δουλειά σε όλους.

Κι αυτό ακριβώς διεκδικούμε: Να πάρει ο λαός την εξουσία και τον πλούτο που ο ίδιος παράγει στα χέρια του! Γιατί σήμερα δεν είναι αρκετό να μην περάσουν κάποια νέα αντιλαϊκά μέτρα. Είναι αναγκαίο να καταργηθούν κι όλα αυτά που ήδη έχουν περάσει.
Γι αυτό και ο αγώνας πρέπει να είναι συνολικός, να θέτει το αίτημα της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. και κάθε ΕΠΙΔΟΞΟΥ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ! Στον κοινωνικό ζόφο που κυριαρχεί αντιπαραθέτουμε το ΟΡΑΜΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ! θέτουμε ως κυρίαρχο αίτημα, την ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ προς όφελος της ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ!  
Ένα τέτοιο αίτημα μπορεί να αντιπαρατεθεί με τις λογικές της ήττας που περιορίζουν τους αγώνες στη διαμαρτυρία ή την αντίσταση για να σώσουμε ότι μπορούμε, αμφισβητεί το μονόδρομο της φτώχειας και της εξαθλίωσης, ξεσηκώνει, γεμίζει ελπίδα, διάθεση για αγώνα.

Με αιτήματα τη Διαγραφή του Δημόσιου Χρέους αλλά και των χρεών των νοικοκυριών προς τράπεζες, την Κρατικοποίηση των τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό-κοινωνικό έλεγχο και μείωση τιμολογίων, τις Αυξήσεις μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, την Έξοδο από το Ευρώ-Ευρωζώνη και το χτύπημα της ακρίβειας και τη Συντακτική Συνέλευση (και δημοψήφισμα) για κατοχύρωση δεσμών Άμεσης Δημοκρατίας, διαφάνειας και κοινωνικού ελέγχου στις πολιτειακές και κρατικές δομές, και συζήτηση αποδέσμευσης της χώρας από καπιταλιστικούς και ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, στις 25η ίου Μάρτη, επέτειο του ξεσηκωμού για την ανεξαρτησία της χώρας, ξεκινάμε έναν ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ ΑΓΩΝΑ μέχρι τη ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!

Το ψευδεπίγραφο δίλημμα του Σαμαρά. Αυτοδυναμία ή Ακυβερνησία. Ο λύκος που φόρεσε προβειά

Όπως κι ο Γιωργάκης στις δημοτικές εκλογές του 2010 χρησιμοποίησε το δικό του δίλημμα ”ΠαΣοΚ ή Εκλογές”, “απειλώντας” την χώρα του Περικλή με…
Δημοκρατία, έτσι τώρα κι ο επίδοξος ηγέτης του μνημονίου Σαμαράς, χρησιμοποιεί την ίδια συνταγή με το παραπλανητικό δίλημμα “Αυτοδυναμία ή.....
Ακυβερνησία”.

Ας καθαρίσουμε λοιπόν το μυαλό μας κι ας ανοίξουμε τα μάτια μας, γιατί τα πιο επιτυχημένα ψεύδη είναι τα οφθαλμοφανή!

Ποιος είναι ο Στόχος ενός τέτοιου ψεύδους “διλήμματος”;

O εκλογικός στόχος, είναι το προφανές μέρος της μπλόφας,
τηνσυσπείρωση της εκλογική βάσης, την πίεση στους εσωκομματικούς τριγμούς, την αποδόμηση των αντιμνημονιακών επιχειρημάτων και τέλος τον εκφοβισμό της κοινωνίας.

H διασπορά του φόβου κάνει επιθετική μετάσταση σε όλη την κοινωνία, είναι δοκιμασμένο σχέδιο και αποτελεσματικό. Το ΔΝΤ έχει σαρώσει λαούς ολόκληρους, ξέρει καλά το παιχνίδι.

Το εχθρικό περιβάλλον μέσα στο οποίο γινόνται οι εκλογές, είναι γνωστό από ανάλογες εμπειρίες του ΔΝΤ στο εξωτερικό. Άρα ο αντικειμενικός σκοπός της “μπλόφας” των εθνικών εκλογών και της διασποράς του φόβου είναι η προώθηση των νέων μέτρων!

Ο παραλογισμός του ίδιου του μηνύματος!

Το επιτελείο του ΔΝΤ και της ΝΔ δεν κατέληξε τυχαία.

“Αυτοδυναμία ή Ακυβερνησία”.

Αυτοδυναμία; Σε ποιον; Γιατί κάποιος να δώσει αυτοδυναμία σε κάποιον που δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα; Κι αν έχει σκοπό να αλλάξει και να διαπραγματευτεί το μνημόνιο, πως κέρδισε την στήριξη της Μέρκελ; Μα έχει ήδη έχει υπογράψει ότι θα εφαρμόσει στο ακέραιο το Μνημόνιο Β’ το οποίο και στήριξαν με 199 ΝΑΙ!

Θα στήριζαν οι εισβολείς κάποιον που δεν ελέγχουν; Στην Γαλλία ο υποψήφιος Πρόεδρος Hallande έχει μπει στην Μαύρη λίστα μόνο γιατί υποσχέθηκε την επαναδιαπραγμάτευση του Συμφώνου Σταθερότητας! Βεβαια κι ο Σαμαράς είχε μιλήσει στο Ζάππειο, αλλά μόνο εμείς το θυμόμαστε και το μνημονεύομαι πια.

Αρα δεν είναι παράλογο να δώσουμε Αυτοδυναμία στον Σαμαρά “για διαπραγματευτεί από ισχυρότερη θέση” αυτός που Ψήφισε το Μνημόνιο;

Να το ξαναπώ;

Η ΝΔ ψήφισε το Μνημόνιο Β΄ δίνοντας άλλοθι και άφεση αμαρτιών και για το Μνημόνιο Α΄, ψηφίζοντας κάποιος την ΝΔ δεν υπερψηφίζει κι αυτός με την σειρά του το Μνημόνιο;

ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟ, ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΣ ΙΣΧΥΡΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΙ, ΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΒΑΛΙΤΣΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΟΣΩΝ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

Ακυβερνησία; Μα έχουμε ήδη του παράδειγμα και τις δυνατότητες του μνημονιακού Στρατοπέδου να “συνεργάζεται” για το καλό του Τραπεζίτη, επίσης μας λένε διαρκώς ότι η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα! Αλλά μάλλον δεν έχει αδιέξοδα μόνον όταν πρόκειται να κοπούν συντάξεις, όταν αφορά όμως τα σκάνδαλα των Υποβρυχίων, Ζημενς, Τσουκάτου τότε υπάρχει κίνδυνος “εκτροπής”, γιατί οι πολιτικοί δεν πάνε Φυλακή, το “βρώμικο ’89″ ακόμα το φυσάνε και δεν κρυώνει.

Ή μήπως έχουν σκοπό να επαναφέρουν κάποια από τα εργασιακά δικαιώματα και φοβούνται ότι ο κόσμος θα… αντιδράσει; Μάλλο το αντίθετο έχουν σκοπό να κάνουν!

Υπάρχει τρόπος αντίδρασης;

Μα το είπε ο “Σαμαρικότερος” του Σαμαρά κι νυν Πρόεδρος του ΠαΣοΚ! Ο αντίπαλος του ψευδεπίγραφου εκβιασμού είναι η “Εξουθενωτική πολυφωνία στην Ελλάδα” που ενοχλεί τον Βενιζέλο!

Στα χώματα που γεννήθηκε η Δημοκρατία ή Πολυφωνία είναι ενοχλητική! Δεν αντέχουν την αντίθετη άποψη, όχι γιατί διεκδικούν το δίκαιο ή την αυθεντία αλλά τα αντίθετα τους! Το άδικο και την ανικανότητα ή μάλλον την επιλεκτική ανικανότητα, μόνον σε ό,τι αφορά τους Εργαζομένους και την Μεσαία τάξη που στενάζει από τον Τραπεζικό ζυγό.

Οπώς έγραφε κι ο Καμύ στην “ΠΤΩΣΗ” ¹: Δεν λέμε πια, όπως στην εποχή που ο κόσμος ήταν απλοϊκός “Εγώ είμαι αυτής της γνώμης, ποιές είναι οι δικές σου αντιρρήσεις;”. Εχουμε γίνει πιο σαφείς. Εχουμε αντικαταστήσει τον διάλογο από το Ανακοινωθεν. “Αυτή είναι η αλήθεια (σ.σ.μνημόνιο). Μπορείτε βέβαια, να την αμβισβητείτε, αυτό δεν μας ενδιαφέρει. Σε λίγα όμως χρόνια θα υπάρχει αστυνομία, που θα σας δείξει πως έχω δίκιο”

Τι χρειάζονται άραγε οι εκβιασμοί;

Γιατί να εκβιάσεις κάποιον όταν έχεις δίκιο;

Τι έχεις να φοβηθείς εκτός εαν….έχεις άδικο! Τότε υπάρχει πρόβλημα.

Σκεφτείτε το σαν εικόνα, είναι μέρα μεσημέρι κι ο Βενιζέλος με το Σαμαρά σου λένε πως βγήκε το Φεγγάρι, έχουν κανάλια, μπετατζίδες, δημοσιογράφους, φυλλάδες και σχεδόν σε έχουν πείσει. Κι έρχεται ένας “ανεύθυνος” Καμμένος από το πουθενά και σου δείχνει τον Ηλίο μπροστά στα μάτια σου, κόντρα στην “υπεύθυνη” Πολιτική τους! Τόσο απλά!

Ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα-διακύβευμα των Εκλογών;

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα ξεπερνάει τον χώρο του παρόντος άρθρου και θα το αναλύσουμε σε επόμενο. Αν κι όσοι παρακολουθείτε συχνά, θα ξέρετε τι άποψη μου κινείται όχι στον χώρο της Οικονομία ή της Πολιτικής, αλλά στην κοινωνία.

Το αίτιο προηγείται αιτιατού, ο άνθρωπος πάνω το χρήμα.

Αλλιώς τι νόημα θα έχει η σωτηρία της Χώρας, αν στην διαδρομή έχουμε χάσει τους κατοίκους της κι έχουμε γίνει Χώρος.

Τι νόημα θα έχει μια επίφαση δημοκρατίας, σε μια Τραπεζική Δικτατορία;

Τι νόημα θα έχει μια ανάπτυξη, χωρίς την ανασύνθεση της διαλυμένης κοινωνίας;

Γι αυτό σε αυτές τις Εκλογές δεν θα αποφασίσουμε μόνον για την επόμενη Κυβέρνηση αλλά και το μορφή της μελλοντικής κοινωνίας, αν θα σωθούμε δηλαδή όλοι μαζί ή θα υπογράψουμε το Ιστορικό μας Τέλος.
netakias.wordpress.com

Η Ελλάδα μπορούσε να διαγράψει μονομερώς το χρέος της από το 2010!! Αλλα σκοπιμα δεν το εκανε!!!

Μια εντυπωσιακή αποκάλυψη για τον τρόπο που η Ελλάδα θα μπορούσε να διαγράψει τα χρέη της ήρθε στο φως της δημοσιότητας και έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον αυτές τις ημέρες. Σύμφωνα με μελέτη που υπογράφουν o Μίτου Γκουλάτι, καθηγητής του Πανεπιστημίου Duke των ΗΠΑ και ο Λέο Μπουχάϊτ, νομικός ειδικευμένος σε θέματα αναδιάρθρωσης του κρατικού χρέους, η Ελλάδα από το Μάιο του 2010 θα μπορούσε μονομερώς να επιλέξει σε ποιo ποσοστό θα κουρευθεί το χρέος της, χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν και ειδικότερα να μην υποχρεωθεί να καταληστέψει το λαό.
 
Στην μελέτη τους, οι δύο επιστήμονες υποστηρίζουν πως.... η ελληνική Βουλή μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να αλλάξει τους όρους που έχουν εκδοθεί όσα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου υπάγονται στο ελληνικό δίκαιο. Μάλιστα, τονίζουν πως η ελληνική Βουλή μπορεί όποια στιγμή επιθυμεί να μειώσει το επιτόκιο ή ακόμα και να αυξήσει την περίοδο αποπληρωμής των ομολόγων, τα οποία αποτελούσαν το 2010 το 90% του συνολικού χρέους της χώρας.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΚΟΣΜΟΣΥΡΡΟΗ ΣΤΑ ΝΕΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΣΤΟΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟ!


Από νωρίς και μέχρι αργά το βράδυ, τα νέα γραφεία της Χρυσής Αυγής  ήταν κατάμεστα από 300 και πλέον υποστηριχτές και φίλους τουΕθνικιστικού Κινήματος. Ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής Ν.Μιχαλολιάκοςκαταχειροκροτήθηκε ενώ εμφανίστηκε βέβαιος...
για την είσοδο τους στο κοινοβούλιο.