ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ
ΠΩΣ ΕΡΙΞΕ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ F-16 Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΙΛΟΤΟΣ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΙΜΙΑ.....
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ......
Η ΚΑΤΑΡΙΨΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ F-16 AΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΙΡΑΖ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 1996 ΜΕ ΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΟΝ ΘΑΝΟ ΓΡΙΒΑ.....ΗΞΕΡΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΗ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΠΛΕΟΝ..
Ο σμηναγός Θάνος Γρίβας είχε στο ....
ενεργητικό του ήδη χίλιες διακόσιες ώρες πτήσης. Τις περισσότερες ώρες στα Mirage 2000.Η ΚΑΤΑΡΙΨΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ F-16 AΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΙΡΑΖ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 1996 ΜΕ ΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΟΝ ΘΑΝΟ ΓΡΙΒΑ.....ΗΞΕΡΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΗ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΠΛΕΟΝ..
Ο σμηναγός Θάνος Γρίβας είχε στο ....
Στα "γαλλάκια", όπως τα λένε οι "παλιοί". Ήταν το "Νο 1" στο ζεύγος των Mirage που απογειώνονταν από την Τανάγρα, σχεδόν κάθε πρωί, για περιπολίες στο Αιγαίο ή -το συνηθέστερο- για αναχαιτίσεις Τούρκων εισβολέων. Εκείνο τον Απρίλιο του 1996, η Τουρκία είχε αυξήσει τις προκλήσεις. Πύκνωσε τις παραβιάσεις της στο Αιγαίο, αφού ο Μεσούτ Γιλμάζ, τότε πρωθυπουργός της χώρας, πίεζε για απευθείας συνομιλίες με την Αθήνα, ώστε να λυθούν "πακέτο" τα ελληνοτουρκικά. Η Τουρκία -κι αυτό το γνωρίζουν καλύτερα απ' οποιονδήποτε οι πιλότοι των ελληνικών μαχητικών- πάντοτε χρησιμοποιεί την αεροπορική της ισχύ, για να ασκήσει εξωτερική πολιτική.
Όταν στη μονάδα σήμανε το "scramble", το μόνο που ένοιαξε το σμηναγό ήταν ότι έπρεπε να απογειωθεί μέσα σε πέντε λεπτά, να βρεθεί στα 12.000 πόδια, μαζί με το "Νο 2" του σμήνους του, και να πάρει στον αέρα εντολές. Την ώρα που απογειωνόταν, φορτωμένος με δύο πυραύλους Magic, αέρος-αέρος ("πουλάκια" τούς λένε οι πιλότοι), ήξερε ότι μάλλον αυτή θα ήταν η τελευταία του τέτοια αποστολή. Σε λίγες μέρες θα εγκατέλειπε την Τανάγρα και τα Mirage και θα "ανηφόριζε" προς την Αγχίαλο, για να αναλάβει εκπαιδευτής στη σχολή Top Gun της Πολεμικής Αεροπορίας, στη Σχολή όπου οι νέοι Ίκαροι εκπαιδεύονται στις αναχαιτίσεις.
Η θεωρία
Η τεχνική της αναχαίτισης είναι καλά μελετημένη τόσο από τους Έλληνες όσο και από τους Τούρκους πιλότους.
Τα τελευταία 29 χρόνια, κάθε μέρα (με εξαίρεση κάποιες θρησκευτικές γιορτές και των δύο χωρών και δύο μήνες το καλοκαίρι) ο ένας αναχαιτίζει τον άλλον, σε όλα τα μήκη και πλάτη του Αιγαίου. Ο σκοπός είναι ο ένας να "πιάσει την ουρά" του αντιπάλου του. Να βρεθεί πίσω του και να "κλειδώσει" το στόχο του, με τους πυραύλους να σημαδεύουν. Αν αυτές είναι πραγματικές συνθήκες εναέριας μάχης, ο στόχος δεν ξεφεύγει ποτέ. Η πυροδότηση των πυραύλων από τον πιλότο γίνεται από ένα κουμπί με δύο σκάλες. Η πρώτη είναι το φωτοπολυβόλο και είναι ακίνδυνη. Παίζει το ρόλο των εικονικών πυραύλων στις αναχαιτίσεις. Με το φωτοπολυβόλο ο πιλότος "πιστοποιεί" την αναχαίτιση του εχθρού φωτογραφίζοντάς τον. Τότε ο αντίπαλος είναι, θεωρητικά, νεκρός. Όσες οι φωτογραφίες από τα φωτοπολυβόλα, τόσες και οι αναχαιτίσεις, τόσοι και οι "καταρριφθέντες" αντίπαλοι. Η δεύτερη σκάλα του χειριστηρίου είναι η μοιραία. Αυτή που πυροδοτεί πραγματικά (και όχι εικονικά) τον πύραυλο. Οι πύραυλοι Magic έλκονται από τη θερμότητα, "κολλάνε" και ακολουθούν το πιο ζεστό σημείο, τους κινητήρες του αεροσκάφους. Δεν σκάνε αμέσως, αλλά μόλις βρουν το στόχο, εκτοξεύουν χιλιάδες μικρά θραύσματα, προκαλούν φωτιά, που πυροδοτεί την έκρηξη όλου του αεροσκάφους. Η περίπτωση αστοχίας είναι ανύπαρκτη.
Το κυνηγητό
Σε φουλ εμπλοκή, οι ταχύτητες είναι από μόνες τους αιτία λιποθυμίας για τον αμύητο. Όπως και τα χρώματα και οι εναλλαγές των τοπίων. Κάτι σαν ηλεκτρονικό παιχνίδι, μόνο που εδώ το game over δεν σημαίνει ότι θα ξαναπαίξεις αν έχεις ψιλά. Ο σμηναγός Θάνος Γρίβας είχε στην οθόνη του δύο τουρκικά F-16, που παραβίαζαν τον ελληνικό εναέριο χώρο, κάπου κοντά στη Σάμο: ένα μονοθέσιο και ένα διθέσιο εκπαιδευτικό. Στο μπροστινό κάθισμα του διθέσιου βρισκόταν ένας Τούρκος επισμηναγός, ο αρχηγός του σμήνους των τουρκικών μαχητικών, σε εκπαιδευτική πτήση μάχης στο Αιγαίο. Στο πίσω κάθισμα βρισκόταν ο εκπαιδευτής του. Οι Τούρκοι χειριστές άρχισαν να προκαλούν με επικίνδυνους ελιγμούς τα ελληνικά Mirage. Το παιχνίδι είχε φουντώσει για τα καλά.
Κυνηγητό για τέσσερα αεροσκάφη στα 14.000 πόδια, με ταχύτητα 0,9 mach (δηλαδή 500 μίλια την ώρα). Τα G εκτοξεύονται στα ύψη. Το αίμα ανεβαίνει στο κεφάλι, ο πιλότος τα βλέπει όλα μαύρα, οι ελιγμοί δυσκολεύουν. Ένα ξενύχτι την προηγούμενη μέρα είναι αρκετό για να μην μπορεί να λειτουργήσει ένας πιλότος. O σμηναγός Γρίβας απομόνωσε το διθέσιο και προσπαθούσε να το "κλείσει" στο στόχαστρό του. Ο Τούρκος προσπαθούσε να ξεφύγει ή και να κλείσει αυτός τον Έλληνα με τη σειρά του. Ένα περίεργο μπαλέτο στον ουρανό με ταχύτητες σε mach και τεχνικές. Ο Γρίβας ήταν έμπειρος, κέρδισε το παιχνίδι σε δευτερόλεπτα, "κλειδώνοντας" την ουρά του αντιπάλου. Σε κλάσματα πάτησε το κουμπί του φωτοπολυβόλου και "έγραψε" σε φωτογραφία τον αντίπαλο. Είχε νικήσει. Ξαφνικά, ο Τούρκος, παρά τα 8,5 G, έκανε έναν απίστευτο ελιγμό. Ο Έλληνας σμηναγός πάτησε δύο φορές το κουμπί...
Ένας Magic λιγότερος
Η προσγείωση ενός Mirage στην Τανάγρα, με έναν Magic λιγότερο, σε μια απλή αποστολή αναγνώρισης-αναχαίτισης, σημαίνει "κόκκινο" συναγερμό, πριν ακόμα οι τροχοί του μαχητικού ακουμπήσουν στο έδαφος. Όταν ο Γρίβας επέστρεψε και προσγειώθηκε, από το δεξί φτερό του έλειπε ένας πύραυλος.
Την ίδια ώρα, στο γραφείο του αρχηγού ΓΕΑ στον τέταρτο όροφο του υπουργείου Αμύνης, ο αρχηγός ετοιμαζόταν να πάει σε μια κοινωνική εκδήλωση. Από το σύστημα ενδοεπικοινωνίας που τον συνδέει με όλες τις μάχιμες μονάδες, ακούστηκε μέσα από τα "στατικά" παράσιτα: "Κύριε αρχηγέ, λαμβάνω την τιμή να αναφέρω ότι ο Γρίβας προσγειώθηκε και του λείπει ένα "πουλάκι"". Ήταν ο διοικητής της Τανάγρας, με πρόδηλη την αγωνία στη φωνή του. Σχεδόν ταυτόχρονα, ο αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα ανακοίνωνε στον αρχηγό ΓΕΑ την πτώση ενός τουρκικού F-16, ενάμισι ναυτικό μίλι νοτιοανατολικά της Σάμου.
Ατύχημα...
Μόλις ο Magic έφτασε στους κινητήρες του τουρκικού αεροσκάφους, οι δύο πιλότοι ένιωσαν το τράνταγμα. Στα δευτερόλεπτα πριν το σκάφος πιάσει φωτιά, ο εκπαιδευτής πρόλαβε να τραβήξει το μοχλό εκτόξευσης του καθίσματός του, όχι όμως και ο εκπαιδευόμενος. Το συμβάν δηλώθηκε ως ατύχημα και από την Ελλάδα, αλλά και από την Τουρκία. Οι μηχανές με τους κλειστούς ελιγμούς και την ταχύτητα των 0,9 mαch είχαν ταλαιπωρηθεί. Λογικά, κανείς δεν μπορεί, σε τέτοιες περιπτώσεις, να αποκλείσει την εκδοχή του ατυχήματος. Η μοναδική περίπτωση απόλυτης εξακρίβωσης των αιτίων πτώσης είναι να εξεταστούν τα συντρίμμια του αεροσκάφους. Το συγκεκριμένο, όμως, είχε καρφωθεί, μαζί με τον Τούρκο επισμηναγό, σε πολύ μεγάλο βάθος.
Η τουρκική εφημερίδα "Σαμπάχ", δύο εβδομάδες μετά, άφηνε υπόνοιες ότι δεν ήταν ατύχημα. Μια καναδική εταιρεία προθυμοποιήθηκε να ανελκύσει το αεροσκάφος. Τελικά, η ανέλκυση δεν έγινε. Από όλες τις πλευρές ο φάκελος έκλεισε με την ένδειξη: ατύχημα. Μπορεί και να ήταν ίδια περίπτωση ατυχήματος με τη συντριβή του Mirage F-1 του Νίκου Σαλμά, κοντά στον Αγιο Ευστράτιο; Και τότε ο αντίστοιχος φάκελος έκλεισε με την ίδια ένδειξη. Δύο μέρες μετά, ο Τούρκος πιλότος που επέζησε, ευχαρίστησε από τηλεοράσεως τους κατοίκους του νησιού που τον έσωσαν και τον περιέθαλψαν. Ένα ελληνικό C-130 τον μετέφερε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Σμύρνης.
Με τιμή Ε. Κ. Αντιστράτηγος εα
«Ξεβράκωσε» κόμματα και ΜΜΕ από τα Τρίκαλα και απέδειξε για ποιο λόγο ήρθαν τα …Μνημόνια
Χρειάστηκε μια διάλεξη του Φ.Ι.ΛΟ.Σ. Τρικάλων με θέμα τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας για να …ξεβρακωθούν κόμματα και ΜΜΕ και να γίνει με απλό και κατανοητό τρόπο γιατί υπήρξαν τα …Μνημόνια.
Ομιλητής της διάλεξης, ο Γεώργιος Τριανταφυλλίδης, Μηχανικός μεταλλείων, Μεταλλουργός και Λέκτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που ανέπτυξε το θέμα, «Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδος και η περίπτωση της υδρομεταλλουργίας του χρυσού».
Ο κ. Τριανταφυλλίδης, αφού αναφέρθηκε στην ιστορία των μετάλλων και πως αυτά συντελούσαν στην καθημερινή επιβίωση του ανθρώπου, μέσα από την προσωπική του διαδρομή, περιέγραψε για ποιο λόγο ήρθαν τα …Μνημόνια στην Ελλάδα…
Απόλυτα επίκαιρος λόγω των γεγονότων στην Χαλκιδική, ο κ. Τριανταφυλλίδης, επισήμανε πως «φτάσαμε στο σημείο σε μια τέτοια ηλικία να αναγκαζόμαστε να επαναπροσδιοριστούμε πολιτικά» και χαρακτήρισε το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ ως «Υπουργείο Ελεύθερης Χωροθέτησης Δηλητηριωδών Ενώσεων» και το σημερινό διάδοχο ΥΠΕΚΑ ως «Υπουργείο Ελεγχόμενων Καταστροφών» και ταυτόχρονα, μίλησε για ΜΜΕ που «εξαγοράστηκαν» για να αρχίσει «μια οργιώδη προπαγάνδα περί «θα τρώμε με χρυσά κουτάλια και θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας»…
Σύμφωνα με τον κ. Τριανταφυλλίδη, «Ένα από τα μέταλλα-στόχος παραγωγής για το άμεσο μέλλον είναι και ο χρυσός. Εμφανίζεται με πολύ μικρές περιεκτικότητες στα πετρώματα της Μακεδονίας και της Θράκης, μερικά γραμμάρια ανά τόνο πετρώματος. Η έκταση των εμφανίσεών του είναι εντυπωσιακή: Ολόκληρη η Μακεδονία και η Θράκη αποτελούν κοίτασμα χρυσού. Και το «εξορυκτικό» κατεστημένο της χώρας κυβερνήσεις και εταιρίες ζητά να τον πάρει. Αντιλαμβάνεται ο κάθε νοήμων άνθρωπος ότι η απόληψή του επιβάλλεται να συνδεθεί με τη μέθοδο παραγωγής. Η πλέον διαδεδομένη μέθοδος είναι η κυάνωση των πετρωμάτων, δηλαδή η εκχύλιση του χρυσού σε υδατικά διαλύματα κυανιούχου νατρίου και ακολούθως ο διαχωρισμός και η απόληψή του με κατακρήμνιση. Πρόκειται για την «υδρομεταλλουργία του χρυσού».
Εν συνεχεία ο κ. Τριανταφυλλίδης αναφέρθηκε στον υπάρχοντα ορυκτό πλούτο της Ελλάδος και στις δυνατότητες εκμετάλλευσής του ανέλυσε τις δραματικές περιβαλλοντικές συνέπειες που θα έχει για ολόκληρη τη Μακεδονία και τη Θράκη η εφαρμογή της ανάλγητης αυτής διεργασίας.
«Σε συνδυασμό με το ευτελές για το δημόσιο συμφέρον αναμενόμενο οικονομικό αποτέλεσμα καλύτερα να γίνεται λόγος για δημόσια ζημία, τη σημερινή άθλια μνημονιακή κατάντια της χώρας, και το τριτοκοσμικό νομικό πλαίσιο το οποίο ισχύει (Ν. 210/1973 ή Μεταλλευτικός Κώδικας), εύκολα αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι η διεργασία αυτή είναι ουσιαστικά «ορυκτή κατάρα» για τον τόπο. Πρόκειται για «εκχώρηση άνευ όρων» στους σημερινούς κατακτητές της χώρας χρυσού αξίας 100 δις ευρώ με το ξεκίνημα (!!!) χωρίς δημόσιο όφελος και με πα-ράλληλη ανεπίστρεπτη περιβαλλοντική καταστροφή» ανέφερε ο κ. Τριανταφυλλίδης, αποδεικνύοντας τα λεγόμενά του με 39 κάρτες που έδειξε στο ακροατήριο αλλά και την προσωπική του διαδρομή.
Στην συνέχεια, απέδειξε το μένος και την σπουδή με τα οποία οι αρμόδιοι υπουργοί και άλλοι υπηρεσιακοί παράγοντες επιδιώκουν να υφαρπάξουν την συναίνεση των τοπικών κοινωνιών για την υπογραφή του ξεπουλήματος του ορυκτού πλούτου της χώρας μας αδιαφορώντας πλήρως για την ολική καταστροφή του περιβάλλοντος και το ξεσπίτωμα πολλών κατοίκων των ομόρων περιοχών με τα μεταλλεία περιοχών…
«Σήμερα, υπάρχει ως αυτήν την ώρα η πολιτική ομοφωνία της τοπικής κοινωνίας που είναι το ανάχωμα, απέναντι στην Μνημονιακή αθλιότητα», τόνισε ο κ. Τριανταφυλλίδης την ώρα που στην Χαλκιδική γινόταν σοβαρά επεισόδια με την προσπάθεια δημιουργίας μεταλλείου χρυσού στην περιοχή…
trikalanews
Κυριακή, 1 Απριλίου 2012
Xρυσή Αυγή και μάλιστα φανερά ψηφίζουν τα ..περήφανα γηρατειά
Όπως αποκαλύπτει σήμερα το «Πρώτο Θέμα», κάθε μέρα, όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας, από «προβληματικές» γειτονιές του κέντρου, απευθύνονται στη Χρυσή Αυγή, ζητώντας προστασία.
Ομάδες νεαρών, μελών της οργάνωσης περιπολούν σε περιοχές του κέντρου και, σε αρκετές περιπτώσεις καλούνται να συνοδεύσουν ηλικιωμένα άτομα σε τράπεζες και δημόσιες υπηρεσίες!
«Προστατεύουμε τον Έλληνα που νιώθει απροστάτευτος στο κέντρο. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο», λέει ο Ηλίας Παναγιώταρος, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της Χρυσής Αυγής.
Στον Άγιο Παντελεήμονα και στον Κολωνό, οι κάτοικοι έχουν αρχίσει να μιλούν ανοιχτά για τις προθέσεις τους ενόψει των εκλογών. «Αντί να καταδικάζουμε τη Χρυσή Αυγή, ας κάτσουμε να σκεφτούμε τους λόγους που οι κάτοικοι του κέντρου στρέφονται σε αυτή", λέει ένας κάτοικος,
Πάντως όλοι συμφωνούν Χρυσή Αυγή και μάλιστα φανερά θα το ρίξουν στην κάλπη ...Γιατί όπως είπε συνταξιούχος του δημοσίου αν δεν ήταν τα παιδιά της Χρυσής Αυγής θα μας είχαν σφάξει για τα σκουλαρίκια ...Χρυσοχοίδη τα ........................Ακούς
Κυριακή, 1 Απριλίου 2012
Ο Π.Καμμένος από την Μαρτυρική Κύπρο : "Η Ελλάδα σήμερα είναι υπό κατοχή."
Στις σημερινές εκδηλώσεις για την εθνική επέτειο της Κύπρου έδωσαν το παρόν τους οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ,με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Κινήματος Πάνο Καμμένο.
Ολόκληρη η δήλωση του Πάνου Καμμένου στα κυπριακά μέσα ενημέρωσης είναι
:"Ήλθαμε να τιμήσουμε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ από τους άγγλους κατακτητές.
:"Ήλθαμε να τιμήσουμε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ από τους άγγλους κατακτητές.
Η Ελλάδα σήμερα είναι υπό κατοχή.
Θα αγωνιστούμε με ό,τι προβλέπεται από το Σύνταγμα για να είναι ελεύθερες οι επόμενες γενιές".
Ο Πάνος Καμμένος παρέστη στη δοξολογία, χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσόστομου Β.
Παρόντες ο πρόεδρος της κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας, αρχηγοί κομμάτων,η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Κύπρου.
Ο Πάνος Καμμένος κατέθεσε στεφάνι στα "Φυλακισμένα Μνήματα",τον τόπο βασανισμού,φυλάκισης και απαγχονισμού των αγωνιστών της ΕΟΚΑ.
Στεφάνι κατέθεσε και η βουλευτής Σερρών Μαρία Κόλλια,η οποία συνόδευσε στη Κύπρο τον Πάνο Καμμένο,εκπροσωπώντας τους βουλευτές των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Tην 1η Απριλίου 1955 ξεκίνησε τη δράση της η Ε.Ο.Κ.Α (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών). Αρχηγός της ο Γεώργιος Γρίβας, με το ψευδώνυμο Διγενής. Σκοπός της Ε.Ο.Κ.Α. ήταν η απελευθέρωση της Κύπρου και η Ένωσή της με την Ελλάδα.
Η πρώτη επαναστατική προκύρηξη της ΕΟΚΑ
netakias«Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με τη συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα δια την αποτίναξιν του Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μας κατέλιπαν οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην:“Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ”.Αδελφοί Κύπριοι!Από τα βάθη των αιώνων,μας ατενίζουν όλοι εκείνοι, οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν, δια να διατηρήσουν την ελευθερία των : Οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τρακόσιοι του Λεωνίδα και οι νεώτεροι του Αλβανικού έπους.Μας ατενίζουν οι αγωνισταί του 1821, οι οποίοι μας εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάστου αποκτάται πάντοτε με αίμα.Μας ατενίζει ακόμη σύμπας ο Ελληνισμός, ο οποίος μας παρακολουθεί με αγωνίαν αλλά και με Εθνικήν υπερηφάνειαν. Ας απαντήσωμεν με έργα ότι θα γίνωμεν “πολλώ κάρρονες” τούτων. Είναι καιρός να δείξωμεν εις τον κόσμον ότι εάν η διεθνής διπλωματία είναι άδικος και εν πολλοίς άνανδρος, η Κυπριακή ψυχή είναι γενναία. Εάν οι δυνάσται μας δεν θέλουν να αποδώσουν την λευτεριά μας, μπορούμε να την διεκδικήσωμεν με τα ίδια μας τα χέρια και με το αίμα μας. Ας δείξωμεν εις τον κόσμον ακόμη μίαν φοράν ότι ακόμη και του σημερινού Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει. Ο αγών θα είναι σκληρός. Ο δυνάστης διαθέτει τα μέσα και τον αριθμόν. Ημείς διαθέτομεν την ψυχήν, έχομεν και το δίκαιον με το μέρος μας. Γι’ αυτό θα ΝΙΚΗΣΩΜΕΝ.ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΑΙ. Ατενίσατε το έργον σας. Είναι αίσχος εν εικοστώ αιώνι οι λαοί να χύνουν το αίμα των δια να αποκτήσουν την λευτεριά των, το θείον αυτό δώρον, δια το οποίον και εμείς πολεμήσαμε παρά το πλευρόν των λαών σας και για το οποίον σεις τουλάχιστον διατείνεσθε ότι επολεμήσατε εναντίον του Ναζισμού και του Φασισμού. Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνήν μου.Εμπρός όλοι μαζί για την λευτεριά της Κύπρου μας.ΕΟΚΑ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΔΙΓΕΝΗΣ
Κυριακή, 1 Απριλίου 2012
Σαρώνει ο Καμμένος με 9.5 % στην Β΄ Αθηνών ...στα Τάρταρα ο ΛΑ.Ο.Σ με 1,4 % στο Παρόν της Κυριακής
Mια νέα δημοσκόπηση της εταιρίας «RASS» που διενεργήθηκε στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, την Β΄ Αθηνών , εμφανίζει την Νέα Δημοκρατία να προηγείται του ΠΑΣΟΚ κατά 4,5 μονάδες με τη ΔΗΜΑΡ, το ΚΚΕ, το ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες να ακολουθούν σε κοντινή απόσταση αναπνοής.
Σύμφωνα με την δημοσκόπηση που δημοσιεύεται στο «Παρόν της Κυριακής» τα ποσοστά των κομμάτων είναι: Ν.Δ. 14,5%, ΠΑΣΟΚ 10,1%, ΔΗΜ.ΑΡ. 10,%, ΚΚΕ 10%, ΣΥΡΙΖΑ 9,9%, Ανεξάρτητοι Έλληνες 9,5%, Οικολόγοι Πράσινοι 4,6%, Χρυσή Αυγή 3,7%.
Κάτω από το όριο του 3% καταγράφονται οι: Δημοκρατική Συμμαχία 2,5%, Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών 1,5%, ΛΑΟΣ 1,4% και ΑΝΤΑΡΣΥΑ 2%.
Συρία: Ανακοινώθηκε η καταστολή της εξέγερσης...
Μετά την κατάληψη των πόλεων που ήλεγχαν προσωρινά οι αντάρτες και οι μισθοφόροι,
ο εκπρόσωπος του συριακού υπουργείου Εξωτερικών, ανακοίνωσε την «αποτυχία της απόπειρας ανατροπής» του καθεστώτος Άσαντ.
ο εκπρόσωπος του συριακού υπουργείου Εξωτερικών, ανακοίνωσε την «αποτυχία της απόπειρας ανατροπής» του καθεστώτος Άσαντ.
Ο Τζιχάντ Μακντέσι δήλωσε ότι ο στρατός θα αποχωρήσει από τις κατοικημένες περιοχές μόλις αποκατασταθεί η ασφάλεια και η ειρήνη. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, οι κυβερνητικές δυνάμεις θα συνεχίσουν να επιχειρούν για να συντρίψουν και τα τελευταία προπύργια των ανταρτών στη χώρα.
«Η μάχη για την ανατροπή του κράτους στη Συρία τελείωσε οριστικά και μια άλλη μάχη άρχισε, αυτή της εδραίωσης της σταθερότητας και της οικοδόμησης μιας νέας Συρίας», δήλωσε ο Μακντέσι.
«Η μάχη για την ανατροπή του κράτους στη Συρία τελείωσε οριστικά και μια άλλη μάχη άρχισε, αυτή της εδραίωσης της σταθερότητας και της οικοδόμησης μιας νέας Συρίας», δήλωσε ο Μακντέσι.
Άσκηση Ρωσίας-Κίνας και ανταγωνισμός μεγάλων δυνάμεων
Η Κίνα και η Ρωσία σχεδιάζουν να διεξάγουν μεγάλης κλίμακας διακλαδική ναυτική άσκηση στην περιοχή της Κίτρινης Θάλασσας, την
περίοδο του Απριλίου και Μαΐου. Την ανακοίνωση έκανε ο Εκπρόσωπος Τύπου του Κινεζικού Υπουργείου Άμυνας. Ανέφερε ότι η άσκηση έχει σαν στόχο να ενισχύσει και να εμβαθύνει τις διμερείς στρατηγικές σχέσεις και να συμβάλει στην επαύξηση των ικανοτήτων κοινής ανταπόκρισης στις
νέες προκλήσεις και απειλές.
Το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Itar-Tass ανακοίνωσε ότι η άσκηση σχεδιάζεται το διάστημα 22 με 29 Απριλίου, αλλά η κινεζική πλευρά δεν έκανε καμία ανακοίνωση επί του θέματος.
Σίγουρα αυτή η άσκηση έχει και πολιτικές προεκτάσεις. Δεδομένου ότι πριν από λίγο καιρό έγιναν αντίστοιχες ασκήσεις μεταξύ ΗΠΑ, Ιαπωνίας και Νοτίου Κορέας, η επερχόμενη ρωσο-κινεζική έχει το δικό της νόημα.
Η Κίνα προσπαθεί να εκπέμψει μηνύματα προς τις ΗΠΑ, οι οποίες ανακοίνωσαν την επιστροφή τους στην Ασία, μειώνοντας το ειδικό βάρος που είχαν για αυτές η Ευρώπη και η Μέση Ανατολή. «Σύμμαχος» σε αυτήν την πολιτική πρωτοβουλία είναι για μία ακόμη φορά η Ρωσία, η οποία επωφελείται από την ευκαιρία να εξισορροπήσει την ισχύ των ΗΠΑ στο διεθνές σύστημα.
Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι η Ρωσία και η Κίνα είναι τόσο «σύμμαχοι» όσο θέλουν να παρουσιάσουν. Και οι δύο χώρες λειτουργούν ανταγωνιστικά και κοινό πεδίο ανταγωνισμού αποτελούν οι χώρες της Κεντρικής Ασίας. Ας μη ξεχνάμε εξάλλου και τις σχέσεις της Ρωσίας με την Ινδία, προκειμένου να εξισορροπηθεί η ισχύς της Κίνας. Ο ανταγωνισμός Κίνας και Ρωσίας στα περιφερειακά υποσυστήματα των διεθνών σχέσεων της σύγχρονης περιόδου είναι αυτή που μπορεί να εξηγήσει και την πραγματική κατάσταση των σχέσεων των δύο χωρών.
Η δημιουργία τέτοιου είδους συμμαχιών μεταξύ των χωρών αυτών είναι λογική λοιπόν. Πρόκειται για καθαρό ανταγωνισμό μεγάλων δυνάμεων και εκφράζει την τάση τους για επέκταση της ισχύος τους, την οποία θα μπορούν να εξαργυρώσουν ποικιλοτρόπως. Αυτά είναι φαινόμενα που εξηγούν οι θεωρήσεις των διεθνών σχέσεων και κυρίως η ρεαλιστική σχολή σκέψης με τις εκφάνσεις της. http://www.defence-point.gr/news/?p=42482
ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ
Σπύρος Παπαγιάννης
Λίγο πριν την μάχη και τον βέβαιο θάνατο οι τρακόσιοι λούστηκαν, κτενίσθηκαν, χωρίς καθρέφτες και σαμπουάν, με νερό κρύο, παγωμένο σαν την βεβαιότητα του θανάτου τους.
Δεν είχαν δημοκρατία. Δεν χρειάσθηκε να ψηφίσουν για να πούνε ελεύθερα αν κάποιος θέλει να ζήσει, ντροπιασμένος έστω, σαν Πέρσης ή σαν
δούλος, μα βέβαιος πως θα υπάρχει και θα ‘χει κάτι να μασουλάει, όπως η κόττα που μας φέρνει το αυγό.
Είχαν όμως βασιλιά παλικάρι, όπως ήταν κι’ αυτοί παλικάρια κι’ είχαν ψυχή ατσάλινη σαν τα όπλα τους και πατρίδα που δεν σήκωνε αστεία και ντροπές και δεν παζάρευε την λευτεριά και όταν τιμωρούσε, τιμωρούσε. Κι’ όταν τιμούσε, τιμούσε κι’ όταν έλεγε θάνατος, εννοούσε θάνατος και όχι ισόβια, ούτε κάτσε λίγο φυλακή και βλέπουμε κι’ όταν έλεγε λευτεριά εννοούσε λευτεριά για την καρδιά, το πνεύμα, την αρετή και την αγάπη και όχι την πονηριά, το ψέμμα και την απάτη και όσο πιο ενάρετος ήταν κανείς, τόσο πιο ελεύθερος ένιωθε στην συνείδησή του από το βάρος του καθήκοντος.
Και όταν πάλι έλεγε η πατρίδα αυτή ελευθερία ή θάνατος και έστελνε τα παιδιά της στον πόλεμο δεν ήθελε να ’ρθει ζωντανός πίσω μόνος του κανείς, αν δεν έρχονταν όλοι μαζί συντεταγμένοι οι ζωντανοί νικητές, αγκαλιά με τους νεκρούς τους ήρωες..
Όχι δεν ψήφισαν οι τρακόσιοι γιατί δεν είχαν λόγο να ψηφίσουν αν θα ήθελαν να ζήσουν μόνοι τους ή να πεθάνουν, γιατί δεν άλλαζε κάτι απ’ το μυαλό του ενός στον άλλο στον τρόπο που ονειρεύονταν το αύριο, γιατί το αύριο το ονειρεύονταν με όλους μαζί τους φίλους, τους γείτονες, τους συγγενείς, τους συμπατριώτες κι’ όχι μόνο με τους μισούς ή λιγότερους κι’ απ’ τους μισούς, ή με τον εαυτό τους να κουβαλάει στην ερημιά τα φλουριά του, μια που η ζωή, έξω απ’ την κοινή για όλους πόλη, ήταν γι’ αυτούς θάνατος. Τόσο είχαν μπλέξει τις καρδιές τους, τις ψυχές τους και τις μοίρες τους, που δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις την του ενός από του άλλου, χωρίς να τους κάνεις όλους να ματώσουν.
Κι΄ ήταν αυτήν την κοινότητα ψυχής, αισθήσεων και αισθημάτων που ονόμαζαν πατρίδα κι από πίσω της ακολουθούσε η φύση, ο ψηλός Ταΰγετος, ο Ευρώτας, κι ο κάμπος ο γαλήνιος με τις κοινές παιδικές τους αναμνήσεις, όπου μαζί είχαν μάθει από παιδιά να μην φοβούνται τον θάνατο, μα την ντροπή, να μην φοβούνται τον εχθρό, μα να ντρέπονται την μάννα, τον δάσκαλο, τον στρατηγό βασιλιά και τα αμίλητα μάτια των συντρόφων, που σε κανέναν δεν χαρίζονταν..
Και είναι αλήθεια πως σπάνια μιλούσαν, γιατί σκέφτονταν πολύ πριν μιλήσουν αυτά που θα πούνε, αν θα ΄χουν ήθος μέσα τους, ειλικρίνεια και παλικαριά και σκέφτονταν το ίδιο πολύ αυτά που άκουγαν και έβλεπαν και μάθαιναν κι΄ αυτά που θα ΄πρεπε να απαντήσουν σε εκείνα που έφταναν στα αυτιά τους.
Κι’ όταν τους έβλεπες σιωπηλούς, ήξερες πως σιωπούν γιατί λογίζονται και κρίνουν και όχι γιατί δεν έχουν τι να πούνε και γιατί ξέρουν πως η γλώσσα είναι δρόμος κοινόχρηστος και τα λόγια είναι κτήμα όλων και επηρεάζουν την ψυχή των άλλων , γι΄ αυτό πρέπει να κουβαλούνε θάρρος, κουράγιο, καρτερία και καλωσύνη, για να παίρνει ο συνάνθρωπος δίδαγμα, και να νιώθει την συμπάθεια και την συμπαράσταση του άλλου.
Έτσι ένιωθαν την ευθύνη της ομιλίας και πόσο αντιμάχεται η φλυαρία την σοφία και πόση σοφία χρειάζεται κανείς για να μπορέσει να αποστάξει με τον καιρό την αλήθεια από την ζωή και τα γεγονότα της ιστορίας.
Δεν χρειάζονταν λοιπόν να μιλούν πολύ για να πείθουν τους άλλους για το δίκιο τους, όταν το δίκιο όλων συμπορεύονταν στην ζωή και στον πόλεμο και παρ’ όλο που ήταν διαρκώς επί ποδός πολέμου, είχαν ειρήνη στην κοινωνία τους και γαλήνη στις ψυχές τους, που δεν διχάζονταν και δεν δίχαζαν και δεν κομμάτιαζαν το πνεύμα της πατρίδας.
Θάνατος λοιπόν ήταν γι’ αυτούς η μοναξιά και η ντροπή, ή η απόρριψη των άλλων και όπως ήταν ενωμένοι στην ζωή, ήταν ενωμένοι μπρος στον κίνδυνο, γιατί δεν μπορούσαν να νοήσουν ζωή χωρίς αξιοπρέπεια, κι’ αξιοπρέπεια γι’ αυτούς δεν ήταν να ΄χουν χρυσούς δωρικούς στην τσέπη και να ταξιδεύουν κάθε τόσο σαν έμποροι στις Σάρδεις, στα Σούσα ή στην Περσέπολη, ούτε να φορούνε μεταξωτά και λευκές εσθήτες.
Αξιοπρέπεια γι’ αυτούς ήταν να ΄χουν την έξωθεν καλήν μαρτυρίαν, μα και η κοινή ζωή τους, το ίδιο και η πατρίδα τους κατ’ επέκταση και να μην τους λένε κάποιοι ξένοι, ο μέγας βασιλέας της Περσίας, ή ο κρεοφάγος Κρέων τι να κάνουν, μα να κάνουν αυτό που υπαγόρευε η αρετή της Αντιγόνης. Να μην παίρνουν αξιοπρέπεια από τα ρούχα τους και τα λεφτά τους, μα από τις πράξεις τους και να μην λένε εύκολα πολλά, αν δεν μπορούν να αποδείξουν με πράξεις ότι τα εννοούνε.
Δικαίωμα λόγου λοιπόν είχαν μόνο όσοι είχαν αποδείξεις αρετής και έργο κατατεθειμένο στην κοινωνία και όσοι ήταν νέοι ακόμα για να ’χουν περγαμηνές δράσης και ουλές από τραύματα στον πόλεμο σαν παράσημα στο κορμί τους, σιωπούσαν.
Έτσι μιλούσε η παλικαριά και τα κατορθώματα ενώ τα έξυπνα, γρήγορα και χειμαρρώδη λόγια δεν έχαιραν υπολήψεως. Ελευθερία λοιπόν δεν ήταν γι’ αυτούς να ξεχωρίζουν από τους άλλους και την κοινωνία μέσα απ’ τον πλούτο, τα ρούχα, την επίδειξη ή και τις γνώσεις ακόμη, μα να χουν την δυνατότητα στην ζωή τους να πάρουν και να δώσουν, παιδεία, αγωγή, σοφία και αρετή, καλωσύνη και αγάπη, αποδεικνύοντας μέσα απ’ αυτό το δώσε-πάρε των ανθρώπων και των γενεών πως ΄δώσαν περισσότερα απ’ όσα πήραν, πως παρέδωσαν μεγαλύτερη σε δόξα, ηρωϊσμούς και κατορθώματα πατρίδα απ’ όση παρέλαβαν, πως προσέθεσαν κάτι προσωπικό στον πολιτισμό, στις τέχνες και στην παγκόσμια παρακαταθήκη της ανθρωπότητας και δεν ζήσαν σα ζωϋφια ή παράσιτα, έστω κι’ αν τρώγαν και αφόδευαν χρυσό.
Τους θυμήθηκα λοιπόν τους τρακόσιους, έτσι που και μείς πορευόμαστε για Θερμοπύλες, εκεί στα εκλογικά στενά της στενόχωρης πατρίδος, όπου ακόμη ακούγεται το άσμα του Ρήγα, ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα στενά. Απέναντί μας δεν βλέπεις εχθρούς, μα σκληρούς αμείλικτους αριθμούς, μιλιούνια τα μηδενικά τους, που ακολουθούν πειθαρχημένα το ένα το άλλο.
Μιλιούνια το χρέος που σκεπάζει τον ουρανό, τον ήλιο και το μέλλον μας. Σακούλια πολλά τα φλουριά του δανείου που έχει για δόλωμα για να μας ψαρέψει ο μέγας Βασιλέας των αγορών, για να τα βλέπουμε και να μας τρέχουν τα σάλια και μόλις δαγκώσουμε να μας σέρνει από την μύτη και να μας έχει σήκω κάτσε, να τον προσκυνούμε εξ’ αποστάσεως..
Και πρέπει να μας βοηθήσει ο Μέγας βασιλιάς για να σταθούμε στα πόδια μας και να μην πάρουμε με τις πέτρες εκείνους που μας κατήντησαν όπως μας κατήντησαν, τα περιφερόμενα στις κομματικές και τηλεοπτικές πασαρέλες μόντελ της πολιτικής, με την ξύλινη γλώσσα, την ρομποτική κομματική λογική και την υποταγμένη στον ιμπρεσάριο που τα ανέδειξε συνείδηση, τιμή και υπόληψη.
Πάνω σ’ αυτά τα μοντέλα έχει επενδύσει χρόνο και χρήμα ο Μέγας βασιλέας και τα χρύσωσε ξανά και ξανά, καθώς ο χρυσός είναι ο καλύτερος αγωγός των πάσης φύσεως κυκλωμάτων. Θα ήταν κρίμα λοιπόν να αφήσει τώρα να τα κάψει η λαϊκή οργή μαζί με όλους όσους μήδισαν μετά το άγγιγμα του Μίδα και κιτρίνισε, κάηκε η ψυχή τους..
Φλουριά λοιπόν μας δίνει ο Μέγας βασιλέας για να μπορέσουν οι πλούσιοι να μείνουν πλούσιοι, μα και να γίνουν πλουσιότεροι κι’ ακόμη περισσότερο δικοί του, από ότι ήταν μέχρι σήμερα και να μπορέσουν και οι πτωχοί να μείνουν πτωχοί, μα και να γίνουν πτωχότεροι κι’ ακόμη πιο πολλοί σε αριθμό απ’ ότι ήταν ποτέ άλλοτε μέχρι σήμερα στην ιστορία μας.
Θέλει όμως κι’ αυτός κάτι για τον κόπο του, λίγη γη και ύδωρ, όσο για να βάλει το πόδι του ανάμεσά μας, για να διαφεντεύει εσαεί τους πλουσίους μας και να μαστιγώνει εσαεί τους φτωχούς μας. Και θέλει ακόμα οι πτωχοί να μάθουν να μην μπερδεύονται στα πόδια των πλουσίων, και όλο και πιο πολύ να ξεχωρίζουνε στον δρόμο απ’ αυτούς και όλο και πιο δύσκολο να είναι να γίνει κάποιος πτωχός πλούσιος.
Γιατί είναι στην φύση του πλούτου να λάμπει πιο πολύ όσο αυξάνουν τα φλουριά του, μα και οι πτωχοί γύρω του και όσο πιο πεινασμένα είναι τα μάτια τους και πιο μικρή η ψυχή τους. Τι νόημα έχει ο πλούτος αν νιώθει τον κοινωνικό αποκλεισμό μιας Σπαρτιατικής ή Χριστιανικής αγωγής; Γι’ αυτό και οι μικροί στην ψυχή άνθρωποι, είναι απαραίτητοι για τους χαμάληδες του πλούτου που πήραν στην κοινωνία μας τις πρώτες θέσεις, και δώσαν στους νόμους τα δικά τους μέτρα και σταθμά και τύφλωσαν τα μάτια μας και δεν άφησαν τους ήρωες να βγούνε από μέσα μας να τους ντροπιάσουν.
Κι’ όταν λοιπόν θα είναι οι Έλληνες πτωχοί στην καρδιά, τι πλούσιοι, τι πτωχοί κι’ οι πλούσιοι θα ντρέπονται να λέγονται Έλληνες και οι πτωχοί θα τρώνε ένας τον άλλο, τότε θα πάρει ο Μέγας βασιλέας την κρύα εκδίκησή του και βλέποντάς τους αφ’ υψηλού από τον θρόνο του, θα ακουστεί να λέει:
να ποιοί με νίκησαν στον Μαραθώνα και στην Σαλαμίνα,
να ποιοί μου μπούκαραν με τον Μεγαλέξανδρο στα Σούσα και στην Περσέπολη,
να ποιοί μου κληρονόμησαν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και μ’ ανάγκασαν να τους κλέψω το όνομά της,
να ποιοί μου πήραν με την γλώσσα τους και τον πολιτισμό τους τον Χριστό με το μέρος τους και μ΄ ανάγκασαν να γίνω ο μέγας αιρετικός, εγώ ο φλογισμένος πάλαι πιστός του Ζωροάστρη, εγώ που έκαψα στην φωτιά μου τόσες γυναίκες σαν δήθεν μάγισσες και τόσους καλούς ανθρώπους σαν εχθρούς της εξουσίας του Θεού.
ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΜΟΝΟ
Αν λοιπόν τα λεφτά δεν νικούν πάντα στον πόλεμο, νικούν πάντα στην ειρήνη, όπου οι άνθρωποι λύνουν τοις φάλαγγες, χαλούν τις γραμμές τους και χαλαρώνουν την επαγρύπνησή τους. Αν ο Ξέρξης λοιπόν δεν μπορούσε εύκολα απ’ τα στενά των Θερμοπυλών να περάσει, τα λεφτά του περνάνε, αντίθετα απ’ αυτόν, πολύ εύκολα και πολύ πιο εύκολα πείθουν τις συνειδήσεις για το μάταιον του όποιου αγώνος, της όποιας αντίστασης ενάντια στα λεφτά, που δική τους είναι κάθε ειρήνη.
Λεφτά λοιπόν υπάρχουν πολλά από χρυσούς δωρικούς που μας περιμένουν να τους παραλάβουμε για να ΄χουν να συναλλάσσονται οι πτωχοί μας με τους πλούσιους μας και να μπορούν οι τελευταίοι να ταξιδεύουν και εκτός της πατρίδος μας, σαν πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι. Γιατί αυτή είναι η πραγματική κατ’ αυτούς ελευθερία του ανθρώπου, να μην εξαρτάται από την πατρίδα του, από το νόμισμά της και την φτώχεια της, σ’ αντίθεση με τους πτωχούς, που κολλούν σαν τα στρείδια στους βράχους της και τις ακροθαλασσιές της, κι’ αφήνουν άρωμα αγιοσύνης στα χώματα και την ιστορία..
Και επειδή η ιστορία, οι ιδέες και ο πολιτισμός δεν πάει εύκολα πίσω, και επειδή στην Ελλάδα είναι η μήτρα του πολιτισμού, από δώ στέλνει ο Μέγας βασιλέας των αγορών, των εγκληματικών γονιδίων και ιδεών, των αρρωστημένων χρυσοθήρων και χρυσολατρών την ειρηνική του πείνα, για να οδηγήσει όσο γίνεται ειρηνικά την ανθρωπότητα στην εποχή των σπηλαίων και της νομαδικής ζωής των κυνηγών, και των βαρβαρικών ορδών.
Και είναι για αυτούς τους χρυσολαμπυριστούς δωρικούς που πετάξαμε στα άχρηστα τα μεγάλα βαριά χάλκινα νομίσματα που μας είχε κόψει ο Λυκούργος για να μην μπορούμε να τα παίρνουμε εύκολα στην τσέπη και να την κοπανάμε σαν κλέφτες όταν μας χρειάζεται η πατρίδα κι’ ούτε να μπορούμε να βγάζουμε μεγάλη μούρη και πορτοφόλι.
Κι΄ είναι γι’ αυτούς τους δωρικούς που με ανάλαφρη καρδιά ανταλλάξαμε την πατρίδα μας την χάλκινη, με την Ευρώπη την επιχρυσωμένη. Και μας λένε οι πλούσιοι που μας κυβερνούν, γιατί τώρα δεν έχουμε βασιλιά, μα δημοκρατία, που όποιος πληρώνει εκλέγεται και όποιος είναι πάνω στην εξουσία είναι πίσω στον πόλεμο και τις θυσίες, μας λένε λοιπόν πως δεν είναι Έλληνες, ούτε αυτοί, ούτε εμείς που τους κάναμε πλούσιους, που τους κάναμε αφέντες, άρχοντες κι εργοδότες, στρατηγούς άκαπνους για τις μακράν του λαού και της ψυχής του εθνικές παρελάσεις της ευτελισμένης πατρίδος μας, που έγινε οικόπεδο, που πωλείται στο πόδι, κοψοχρονιά και που την σημαία της, μια την πνίγουν οι φλόγες, μια την παίρνει ο αγέρας.
Ποιοι είναι οι Έλληνες, δεν υπάρχουν μας λένε πια Έλληνες, είναι αιώνες που χάθηκαν και δεν μείναν παρά κάποιοι σαν την μούρη τους, που μιλούν Ελληνικά, όχι από την μάνα τους την φυσική, μα την θετή, κάποια φουκαριάρα που τους περιμάζεψε μωρά από τις σκάλες της Εκκλησίας και τους έκανε χριστιανούς με το ζόρι.
Όχι αυτοί δεν έχουν Ελληνικό αίμα, ούτε Θεϊκό, μα πηθικίσιο, δεν κρατούν από την γενιά του Ηρακλή και του Αχιλλέα, μα από την ζούγκλα της Αφρικής, δεν περιμένουν να πιεί ο λαός τους νερό για να πιούνε, μα του πουλάνε το νερό χρυσάφι, δεν στριμώχνονται μαζί του να κοινωνήσουν το σώμα και το αίμα του Θεανθρώπου, μα παίζουν με την γεωμετρία και τον διαβήτη, δεν τους αρέσει ο ήλιος, μα το σκοτάδι και η σελήνη.
Γι’ αυτό όταν έχει πανσέληνο σεληνιάζονται, και ουρλιάζουν σαν λυκάνθρωποι ή σηκώνονται σαν τον Δράκουλα από την κάσα τους για να πάνε στην βουλή να πιούνε το αίμα του κόσμου, γράφοντας και ψηφίζοντας νόμους που έχουν δόντια πριονωτά σαν του καρχαρία κι ‘ άπαξ κι’ αμοληθούν τρέχουν σαν δρεπανηφόρα άρματα στην κοινωνία κι’ όποιον πάρει ο χάρος.
Κι΄ όταν τους ρωτάς, αφού δεν είστε Έλληνες, τι είστε, σου απαντούν Ευρωπαίοι και σου δείχνουν τα ευρώ τους τα χρυσά και την ψυχή τους την μαύρη.
Μα όταν τους λές ποιά είναι η γλώσσα των Ευρωπαίων, μουγκρίζουν, όταν τους λες ποια είναι η ιστορία των Ευρωπαίων σου μιλούν για τις ορδές του Αττίλα, του Αλάριχου, των Αβάρων και των Μαγυάρων.
Όταν τους ρωτάς ποιός είναι ο Θεός των Ευρωπαίων, σου λένε ο Μαμμωνάς, όταν τους ρωτάς ποιος είναι ο πολιτισμός των Ευρωπαίων σου δείχνουν τα φουγάρα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας, κι’ όταν τέλος τους στριμώχνεις λέγοντάς τους πως δεν ξέρεις κανένα Ευρωπαίο που να είναι μόνο Ευρωπαίος, χωρίς να είναι Άγγλος, Γάλλος, Πορτογάλος, σου λένε πως αυτοί είναι οι νέοι ιδεατοί Ευρωπαίοι της νέας τάξης πραγμάτων, χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς, ούτε φυλετικούς, ούτε γεωγραφικούς, σαν εκείνους που θέλουν να βάλουν στο όνομα των Μακεδόνων.
Και σου ομολογούν πως τώρα πλάθεται ο νέος λαός της Ευρώπης, που θα απαρτίζεται από δημοκρατικά υποταγμένους, κουτοπόνηρους ψωμολυσσασμένους και τυχάρπαστους κλακαδόρους χαφιέδες, νταβάδες, προαγωγούς, τοκογλύφους και ανθρώπους της νύχτας, μπράβους σεκιουριτάδες και κακοποιούς. Τώρα λοιπόν πλάθεται ο νέος υπεράνθρωπος των αγορών, μα και ο μπιστικός του και γι’ αυτό προσέρχονται οικειοθελώς όλοι οι άθλιοι της οικουμένης για να συνευρεθούν στο παγκόσμιο κυνήγι της αλεπούς, του κέρδους, της εργασίας και της ελπίδας, μα και της δημοκρατικής ελεύθερης ταυτόχρονα εξαθλίωσης, εξαχρείωσης και εξηλιθίωσης που εσάλπισαν οι πλουτοκράτες της δύσης, οι μυστικάνθρωποι των δημοκρατιών, οι ιεροεξεταστές των αγορών, οι ελεύθεροι κερδοσκόποι σκοπευτές των χρηματιστηρίων και οι πολιτικοί τους πράκτορες και αβανταδόροι, οι πατριδοκοπτόμενοι φεντεραλιστές, οι διεφθαρμένοι οραματιστές, οι μισάνθρωποι οικουμενιστές και προπαγανδιστές της απελευθέρωσης του ανθρώπου από τους ανθρώπους, τον Θεό, την ηθική, το καθήκον και την συμπόνια ακόμη.
Γι’ αυτό και μπερδεύονται επί σκοπού τα γονίδια των ανθρώπων και των φυτών, η αλήθεια με το ψέμμα, η πληροφόρηση με την προπαγάνδα, η δημοκρατία με το δημόσιο παζάρεμα των συνειδήσεων, των ψήφων και των βουλευτών και η κοινωνία με τις αγορές του χρήματος.
Θερμοπύλες λοιπόν ξανά.
Μόνο που τώρα οι εχθροί δεν είναι απέναντι, μα παντού γύρω μας. Έχουν κάνει τον εφιάλτη αρχηγό μας και την πλουτοκρατία μας αβανταδόρο τους και την βουλή μας κουκλοθέατρο και δεν έχουν τίποτε ιερό και όσιο κι’ όλα τα παζαρεύουν κι’ όλα τα συζητούνε και τα υπογράφουν κι’ από την τηλεόραση βάζουν την μούρη τους και την ξετσιπωσιά τους στα σπίτια μας, τις σκέψεις μας και τις ψυχές μας.
Και μας λένε, Κορόϊδα, ο Μουσολίνι δεν ήτανε κορόϊδο, αλλά εσείς, κανείς που δεν θα μείνει, σ’ αυτόν τον δεύτερο λοιμό που τώρα στον λαό σας θα επιβάλλουνε αυτοί που διά της χειρός σας, μονάχοι σας ψηφίσατε και κάνατε αρχηγούς σας, χωρίς να τους διαλέξετε, ωσάν τους πρόγονούς σας, που όταν βλέπαν στρατηγό μετάξι να φοράει, νερό σε κύπελλο χρυσό να πίνει, να μιλάει πολύ και να καμώνεται τον υπερπατριώτη, αυτόν που την πατρίδα του ξεπέρασε την πρώτη, που είχε τον μόνο με ψωμί κι’ αλάτι μεγαλώσει, τρέχανε να τον κτίσουνε προτού να τους προδώσει.
Εσάς σας διαιρέσανε, και λίγο αγάλι αγάλι σας κάνανε να σβήσετε το εθνικό μαγκάλι, απ’ όπου παίρνατε φωτιά και στην καρδιά αγάπη, και έπειτα σας βάλανε να κάνετε τον Αράπη, στην μαύρη εργασία τους, στο μαύρο τους βασίλειο, που σαν ποντίκια οι άνθρωποι, θα ζούνε δίχως ήλιο.
Μα εμείς δεν τους φοβόμαστε, πιστοί στο όνομά μας, την ψήφο μας πριν ρίξουμε, την μία πιστολιά μας που βόλι άλλο δεν έχουμε, καλά θα το σκεφθούμε, ποίος για έθνος μίλησε πριν τον εμπιστευθούμε. Και ποιός το χώμα πρόδωσε, το ύδωρ της πατρίδος που τόσοι υπερασπίσθηκαν ως τη στερνή ρανίδα του αίματός τους, πριν εμείς στον κόσμο αυτό να ΄ρθούμε κι’ ως τελευταίοι στην σειρά του γένους μας, να πούμε. Πατρίδα μας είν’ τα βουνά κι’οι άνθρωποι παρέα, όσοι μιλούν Ελληνικά και σκέπτονται γενναία, και δεν φοβούνται αν αυτοί στο τέλος θα πεινάσουν, μα μην ψηφίσουν στρατηγούς δειλούς που θα ντροπιάσουν και πάλι την πατρίδα μας την τόσο δοξασμένη, που προσκυνούν οι άνθρωποι σ’ όλη την οικουμένη και την φθονούν ταυτόχρονα οι άπληστοι εγωλάτρες. Αυτοί που αρετή δεν έχουνε και πίσω από τις πλάτες του έθνους μας και του λαού εκλείσαν συμφωνίες και ξένους μας κουβάλησαν και ληστροεταιρείες για να μας πάρουνε την γή, το χώμα των προγόνων, γιατί μας υποτίμησαν και τον λαό μας ψώνιο θεωρούν που όσα ψέμματα του πούνε θα τα χάψει και που την καταδίκη του μόνος του θα υπογράψει. Αυτούς ξανά πιστεύοντας, που ιερό κανένα απέδειξαν δεν έχουνε κι’ ούτε Ελλήνων αίμα..
Τιμή λοιπόν σ’ αυτούς που διαθέτουν έναν έστω κόκκο πίστης , έναν ψήγμα αρετής, ένα ελάχιστον αιδούς, ανδρείας και αξιοπρέπειας, ένα κουκούτσι μυαλό, ένα ψίχουλο ανθρωπιάς και πατριωτισμού γιο να μην φοβούνται την σκιά τους, τα σκιάχτρα και τους μπαμπούλες και να τα καταθέσουνε στην κάλπη, που να γίνουν όλα τα μικρά τους ΟΧΙ, ένα μεγάλο, σαν εκείνο του Λεωνίδα, πού και να περάσει ο εχθρός, να μην περάσει η ντροπή μαζί του στις καρδιές των Ελλήνων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)