ΠΟΡΕΙΑ ΝΤΡΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΕΙΑ

ΠΟΡΕΙΑ ΝΤΡΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΕΙΑ

Η Δεξιά τα έχει κάνει μαντάρα. Έριξε τη χώρα στον γκρεμό σε συναυτουργία με το ΠΑΣΟΚ. Από Αντιμνημονιακή έγινε Υπερμνημονιακή. Από Πατριώτης έγινε Εφιάλτης. Αυτομόλησε στην πλευρά των εχθρών της χώρας. Και με πρωτοφανή ενδοτικότητα, διαλύει τη χώρα και κατατρώει σαν κανίβαλος το ίδιο της το σώμα... 

του ΣΤΕΛΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΑΔΗ

Μεγάλα κομμάτια της μεσαίας τάξης που παραδοσιακά ανήκουν στη Δεξιά, καταστρέφονται και εξαθλιώνονται από την πολιτική της. Έμποροι, βιοτέχνες, καταστηματάρχες, εργολάβοι, μηχανικοί, δικηγόροι, γιατροί, συνταξιούχοι και εν γένει επαγγελματικοί κλάδοι απ” όπου αντλεί την πολιτικοοικονομική της βάση η Δεξιά, εκθεμελιώνονται εξαιτίας της νέας υποτέλειας, της τεχνητής ύφεσης, της έλλειψης τραπεζικού χρήματος και δημοσίων επενδύσεων, των μειώσεων μισθών και συντάξεων και της πολλαπλής βαριάς φορολόγησης.

Αυτό δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπουν οι δεξιοί τη Δεξιά, αλλά όλοι κλονίζονται. Αν εξαιρέσει κανείς το πολύ μικρό ποσοστό αυτών που εξακολουθούν να απομυζούν το δημόσιο πλούτο και στηρίζουν με νύχια και με δόντια τη μνημονιακή κυβέρνηση. Ο ένας στους τρεις πολίτες που ψηφίζουν δεξιά, πηγαίνει ακόμα πιο δεξιά, γιατί νιώθει... 

Προδομένος από την καθεστωτική Νέα Δημοκρατία και ο αντικομμουνισμός του τον οδηγεί σε πιο ακροδεξιές «λύσεις» ανεξαρτήτως ατομικού και συλλογικού κόστους. Οι άλλοι δύο παραμένουν στη Ν.Δ. είτε γιατί συνδέονται με την παραδοδιακή Δεξιά με μακροχρόνιους πολιτικούς, ιδεολογικούς και οικονομικούς-πελατειακούς δεσμούς που αντέχουν ακόμα τους κραδασμούς της κρίσης είτε γιατί τρέμουν με την ιδέα μιας αλλαγής που δεν μπορούν να τη συλλάβουν διανοητικά. Σαν αυτούς που μένουν στο πλοίο που βυθίζεται φοβούμενοι ότι θα πνιγούν αν επιβιβαστούν στις βάρκες διάσωσης ή θα τους φάνε οι καρχαρίες αν πέσουν στη θάλασσα με σωσίβια! Πράγμα το οποίο γνωρίζουν καλά και το εκμεταλλεύονται, για να κρατούν παθητικούς τους «επιβάτες» του μπαταρισμένου σκάφους, οι μετρ της προπαγάνδας και του ψυχολογικού πολέμου.
 

Δεξιά διολίσθηση

Η Δεξιά διαισθανόμενη τον κλονισμό της ύπαρξης της από την εξουθένωση της βάσης της, γκρεμίζει όλο το κράτος δικαίου που σχηματίστηκε σε μια βασανιστική πορεία εθνικής οικοδόμησης σχεδόν δύο αιώνων. Προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία και να φέρει σε πέρας το γενικό ξεπούλημα της χώρας και τη μαζική πτώχευση του ελληνικού λαού που επιτάσσουν οι δανειστές της, από τη μια εκλιπαρεί τους ξένους κηδεμόνες για περισσότερα δάνεια και από την άλλη ξεσαλώνει ως κράτος και παρακράτος. Πίσω από ένα προπέτασμα απειλών, συκοφαντιών, διαστρεβλώσεων, παρανομιών, δακρυγόνων, τρομοκρατίας και εκφοβισμού, προσπαθεί αφενός να αποτρέψει την αφύπνιση του δεξιού ψηφοφόρου και την πλήρη διάλυση της και αφετέρου να εμποδίσει την εκδήλωση της λαϊκής οργής και την άνοδο της Αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία.

Αυτή η προχωρημένη σήψη της Δεξιάς εκδηλώνεται όλο και πιο έντονα, όλο και πιο επιθετικά, ξεπερνώντας κάθε όριο ήθους, ευπρέπειας και νομιμότητας ακόμα και για τα δεδομένα μιας ταξικής αυταρχικής κουλτούρας.
Ο Θόδωρος Ρουσόπουλος σαν κυβερνητική φωνή σήμερα μοιάζει άγιος (αν και τον έφαγαν οι «άγιοι») μπροστά στους τωρινούς εκπροσώπους της Ν. Δ. Οι αριστοτέχνες της διαστροφής και της κωλοτούμπας ακροδεξιοί (Σαμαράς, Βορίδης, Γεωργιάδης, Δένδιας, Κεδίκογλου κ. λπ.) διαμορφώνουν το νέο προφίλ της Δεξιάς, συνεπικουρούμενοι βεβαίως από τα φερέφωνα των μεγαλοεργολάβων ιδιοκτητών των ΜΜΕ. Ο ακροδεξιός λόγος είναι τώρα ο επίσημος λόγος της καθεστηκυίας τάξης. Ο ανανήψας Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο πλανόδιος Άδωνις Γεωργιάδης, ο πατροκτόνος Θάνος Πλεύρης, ο ΕΝΕΚίτης Νίκος Δένδιας, ο ΕΝΕΠίτης Μάκης Βορίδης και ο πατριδοκάπηλος Αντώνης Σαμαράς παίζουν θρασύτατα στην καμπούρα της Δεξιάς την οποία προσπάθησε ανεπιτυχώς να εξευρωπαΐσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Τελικά, οι αρβύλες σκαρπίνια δεν γίνονται! Για άλλη μια φορά η Δεξιά ξεπουλάει την Ελλάδα. Υπηρετεί τους ξένους τοκογλύφους και τους ντόπιους νταβατζήδες, που τόλμησε σαν κύκνειο άσμα να καταγγείλει αυθορμήτως ο Καραμανλής ο νεότερος, πριν, με ένα μεγάλο πήδημα εκτός τερέν, παραχωρήσει την εξουσία στον τηλεκατευθυνόμενο από την Goldman Sachs και την Deutsche Bank Γιωργάκη Παπανδρέου, που με παρόμοιο τρόπο την παραχώρησε στον Παπαδήμο, ο οποίος την παραχώρησε στον Σαμαρά…

Το κόμμα πάνω από την Ελλάδα

Οι καιροσκόποι επαγγελματίες "εθνικιστές" συσπειρώθηκαν στη Νέα Δημοκρατία, διψασμένοι για εξουσία, εδώ και τώρα! Αλλά και οι σκληροί ιδεολόγοι του εθνικισμού ζαρώσανε στο κομματικό καβούκι, μουρμουρίζοντας δυσαρέσκεια κάπου-κάπου μπας και διασώσουν την χαμένη τους τιμή και αξιοπιστία.

Σε μια τηλεοπτική αντιπαράθεση με τον Φαήλο Κρανιδιώτη στην εκπομπή «Τέλος Εποχής» των Κοτρώτσου-Λοβέρδου στο Blue Sky υπενθύμισα στον πρωτεργάτη του «Δικτύου 21», σύμβουλο του Σαμαρά και υποψήφιο βουλευτή της Ν.Δ. στη Β” Περιφέρεια Πειραιά, Φαήλο Κρανιδιώτη, μερικές δικές του δηλώσεις προεκλογικά, όπως: … (καταγγέλλω) την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας….. .(καταγγέλλω) τον τεμαχισμό της κοινωνίας και τη στροφή του ενός κομματιού εναντίον του άλλου… … μετά την περικοπή των αμοιβών των δημοσίων υπαλλήλων, θα έρθει και η σειρά των ιδιωτικών… .. .οι επιχειρηματικές συμβάσεις και η ελαστική εργασία είναι σύγχρονη μορφή δουλείας…
… καταψηφίζουμε τη δανειακή σύμβαση και το μεσοπρόθεσμο… …(Όλα αυτά) συνιστούν ένα πλέγμα χειρότερο κι απ” τη δανειακή σύμβαση, μια ανθρωποφαγική αντίληψη για την κοινωνία
.. .είναι απαράδεκτο ο μι σθός του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού» (μετά τις μειώσεις) να είναι κατώτερος του μισθού ενός υπαλλήλου της Βουλής…

Συμφωνούμε, Φαήλο, σε όλα. Πώς, όμως, και γιατί, αγαπητέ, όλες αυτές οι πατριωτικές θέσεις καταψύχθηκαν σε μια νύχτα και αντικαταστάθηκαν στην πράξη από ακριβώς το αντίθετο τους; Πότε θα κάνουμε απόψυξη για να τις ξαναχρησιμοποιήσουμε; Κι αν η κομματική αφοσίωση είναι πάνω από την αφοσίωση στην πατρίδα, αυτό σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία είναι πάνω από την Ελλάδα. Κι αν η ολιγαρχία και οι τοκογλύφοι εξυπηρετούνται μέσα από το κόμμα, είναι κι αυτοί πάνω από την πατρίδα; Αναπάντητα ερωτήματα…

Και ο μαχητικός και επίμονος "εθνικιστής" Φαήλος Κρανιδιώτης μπλοκάρει. Άλλα λέει κι άλλα στηρίζει. Το κόμμα υπερτερεί και η ολιγαρχία πρέπει πάση θυσία να εξυπηρετηθεί από το κόμμα. Πού να περισσέψει χώρος για την Ελλάδα! Η ολιγαρχία και τα κομματικά τους συμφέροντα είναι πάνω από την Ελλάδα. Αλλά, μήπως δεν ήταν πάντα έτσι η εθνικιστική Δεξιά; Ο πατριωτισμός της εξαντλείται σε κορόνες, τσαμπουκάδες, λάβαρα και σύμβολα. Κι όταν έρχονται τα δύσκολα, να πρέπει να τον αποδείξει με έργα κι όχι με λόγια, κωλώνει κι αναδιπλώνεται. Οι ξένοι, η ολιγαρχία, ο κομματισμός και η ιδιοτέλεια υπερέχουν… Η πατρίδα τους είναι εύχρηστη και ευπώλητη.

Ξενόδουλοι που δηλώνουν ..."εθνικιστές"

Κάθε φορά που οι "εθνικιστές" βρέθηκαν σε δίλημμα, διάλεξαν την υποταγή στον ισχυρό ξένο. Πόσο φυσικά μοιράζονταν σε αγγλόφιλους και γερμανόφιλους οι πρωτομάστορες του εθνικού διχασμού και πόσο μοιραία συμπράττουν στη μικρασιατική καταστροφή, το 1919-22! Πόσο γρήγορα ο γερμανόφιλος δικτάτορας Μεταξάς έγινε αγγλόφιλος το 1940! Πόσο εύκολα, μετά την ήττα του άξονα, οι συνεργάτες των γερμανικών δυνάμεων κατοχής μεταλλάσσονται σε φανατικούς αγγλόφιλους και αμερικανόφιλους! Και πόσο πρόθυμα οι συνταγματάρχες της απριλιανής δικτατορίας υπηρετούν τους Αγγλοαμερικάνους και οδηγούν την Κύπρο στο διχασμό και την κατοχή! Όλοι αυτοί οι εθνικόφρονες με τη σημαία του πατριωτισμού! Για την Ελλάδα, τάχα μου! Αυτό, σήμερα, τηρουμένων των αναλογιών, το βλέπουμε στην ευκολία με την οποία η Δεξιά υποτάσσεται στη διεθνή ολιγαρχία είτε με τους Αμερικάνους είτε με τους Γερμανούς επικεφαλής. Το βλέπουμε και στην ευκολία με την οποία η Ν.Δ. συγκλίνει με την άκρα Δεξιά, πόσο γρήγορα και αδίστακτα φασιστικοποιείται.

Ο ελιγμός Σαμαρά με την άρνηση του πρώτου Μνημονίου ήταν εξ αρχής, αλλά σταδιακά και παραπλανητικά, μέρος του σχεδίου για πλήρη αποδοχή και εφαρμογή όλων των Μνημονίων στην ειδεχθέστερη μορφή τους, χωρίς την ελάχιστη παρέκκλιση από τις εντολές και τα συμφέροντα της γερμανικής και διεθνούς ολιγαρχίας. Ο πατριώτης Σαμαράς είναι ο μνημονιακότερος των μνημονιακών. Με εθελούσια υποδούλωση. Με το ΠΑΣΟΚ παράρτημα της Δεξιάς, εξαρτημένο από τα σωληνάκια ανοχής που του παρέχουν η Ν.Δ. και η ΔΗΜΑΡ.

Η δημοκρατία κατεδαφίζεται, η πατρίδα εκποιείται

Τώρα, η παραδοσιακή Δεξιά έχει μεγάλη διαρροή προς τη Χρυσή Αυγή. Γιατί οι νεοδημοκράτες υπογράψανε πανηγυρικά το Μνημόνιο που φέρνει την αθλιότητα και στους δικούς τους ψηφοφόρους. Επί πλέον, η Χρυσή Αυγή τούς αποσπά ψήφους με τη σέσουλα επειδή κουρέλιασαν τον πατριωτισμό που κουνούσαν σαν σημαία στη μούρη της κοινωνίας εδώ και τόσα χρόνια. Τώρα, τι να πουν; Υπογράψανε την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, ξεπουλούν το δημόσιο πλούτο, παίρνουν εντολές από τους ξένους, διαλύουν το κράτος και υποβαθμίζουν την Ελλάδα σε καθεστώς αποικίας. Η Χρυσή Αυγή μπορεί εύκολα και ανέξοδα να τους πάρει «πελατεία» με την εθνικιστική ρητορική της. Κι αυτοί, για να καταστείλουν τις αντιδράσεις στην πολιτική τους, αλλά και για να αντιμετωπίσουν τη διαρροή, συγκλίνουν με την άκρα Δεξιά. Σύγκλιση που εκδηλώνεται βίαια με τον ανεκδιήγητο Δένδια, αλλά επιβεβαιώνεται με το ξέπλυμα, δηλαδή τον εικονικό εκδημοκρατισμό και την ένταξη στη Ν.Δ., των Βορίδη, Γεωργιάδη, Πλεύρη και λοιπών ακροδεξιών καιροσκόπων…

Αλλά, όσο η σύγκλιση αυτή δεν αποδίδει τα αναμενόμενα κομματικά οφέλη, η Νέα Δημοκρατία επιλέγει να καταβυθίζεται όλο και περισσότερο στον αυταρχισμό και το συγκαλυμμένο νεοφασισμό. Δεν περιορίζεται στην αστυνομική βία και τις διώξεις απεργών, διαδηλωτών, καταληψιών κ.ά., τις επιστρατεύσεις και τις επιτάξεις, τις επιδρομές και τα πογκρόμ. Προχωράει ταχύτατα στην απονομιμοποίηση και αποδυνάμωση των θεσμών και την «αποκοινοβουλευτοποίηση» του καθεστώτος, που επίσης αποτελεί σύγκλιση με τις θέσεις της Χρυσής Αυγής για το Κοινοβούλιο και την αστική δημοκρατία.

Η παραβίαση του Συντάγματος, η παράκαμψη της Βουλής, η καταχρηστική επιλογή των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, η κάλυψη υπουργών και βουλευτών για ποινικά αδικήματα, όχι μόνο με τη χρήση της ασυλίας, αλλά και με παρακωλύσεις, ολιγωρίες και αμέτρητα τερτίπια για την αποφυγή διαλεύκανσης των υποθέσεων και παραπομπής των υπαιτίων στη δικαιοσύνη, όπως συνέβη με τις πολλαπλές κάλπες για Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλο και λοιπούς υπό προστασίαν υπερασπιστών των Μνημονίων, έχουν μετατρέψει ένα ήδη προβληματικό αστικό δημοκρατικό οικοδόμημα σε παράγκα.

Ο Σαμαράς το έχει καταστήσει σαφές. Κάθε επιφύλαξη είναι άνευ περιεχομένου. Εφαρμόζουμε κατά γράμμα τις εντολές των κηδεμόνων. Έτσι, και η λειτουργία των υπουργικών συμβουλίων έχει καταστεί εντελώς περιττή, τύποις κάθε τρεις μήνες! Όποιος έχει αντίρρηση, φεύγει. Πρόθυμα ο Κουβέλης εφάρμοσε τη γραμμή Τρόικας-Σαμαρά, διαγράφοντας δύο βουλευτές της ΔΗΜΑΡ.

Τα χρυσόψαρα της συγκυβέρνησης

Σήψη, στην καθομιλουμένη γάγγραινα. Όποιοι θα έκανε απόπειρα να προβλέψει το πολιτικό μόρφωμα της συγκυβέρνησης πριν από λίγους μήνες, θα φαινόταν υπερβολικός, γελοίος. Μα τόσο γρήγορα συνέβη αυτό; Παθολογικά αυτό είναι δυνατό. Η λοίμωξη μερικές φορές εξελίσσεται ραγδαία σε ολική. Το σώμα λεηλατείται από τα μικρόβια. Μόνο οι ισχυρές δόσεις χημειοθεραπείας παρατείνουν τη λειτουργία του, αλλά προσωρινά όταν όλα τα επιμέρους όργανα είναι διαλυμένα και το σύστημα έχε βαρέσει μπιέλα. Ακόμα και οι ψηφοφόροι του έχουν τη χειρότερη ιδέα για τους κομματικούς της συγκυβέρνησης. Οι περισσότεροι τους ανέχονται λόγω φόβου, απελπισίας, αδιέξοδο και… δόσεων!

Ο θεοφοβούμενος Σαμαράς, ο κατά τον Φαήλο για τα κάγκελα Βενιζέλος και ο επιλαχών πρόεδρος του Συνασπισμού Φώτης Κουβέλης συγκυβερνήτες. Ο αριστερός Ψαριανός, που έγινε γνωστός καθυβρίζοντας από ραδιόφωνο τον "εθνικιστή" αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο (αυτό ήταν το πολιτικό του κατόρθωμα που εκτίμησε η Αριστερά και τον έκανε βουλευτή!) κι ο κομμουνιστοφάγος Βορίδης, ομοτράπεζοι και συναγωνιστές για να σώσουν την Ελλάδα Η Ρεπούση που εξόργισε τους "εθνικιστές" με την αναθεώρηση της επίσημης ιστορίας (που περιλάμβανε τον περίφημο «συνωστισμό») η συμπαράταξη με τον Φαήλο Κρανιδιώτη που την φιλοδωρεί με κοσμητικά επίθετα ουδόλως τιμητικά. Ο συνεπής σοσιαλιστής Χατζησωκράτης αγκαλιά με τον ακραιφνή νεοφιλελεύθερο Χατζηδάκη και άλλες ωραίες συνευρέσεις. Να πως προκύπτουν οι τερατογενέσεις! Οι κυβερνήσεις Φρανγκεστάιν και οι χώρες παρίες.

http://e-dromos.gr/

ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΚΙΚΙΡΙΚΟΥ ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΤΑ Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ

Με το συμπάθιο κιόλας, αλλά διάφορα περίεργα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό προκαλούν μια κάποια σύγχυση. Και ένα ερώτημα ζητά επειγόντως απάντηση: Τελικώς η ΔΗΜΑΡ τι διάολο είναι στην κυβέρνηση; Εταίρος ή θυρωρός; Συνιδιοκτήτης ή τσιράκι; Σύμμαχος ή καρπαζοεισπράκτορας; Στυλοβάτης ή Χατζηαβάτης;...

του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Βγήκε και καταδίκασε την πολιτική επιστράτευση των απεργών του μετρό από τον Σαμαρά. Με την ευγένεια που τη χαρακτηρίζει βέβαια, αλλά το έκανε. Και βγήκε καπάκι ο Κεδίκογλου να μας διαβεβαιώσει ότι αυτή είναι βέβαια μια διαφορετική προσέγγιση, η οποία όμως ουδόλως αποτελεί πρόβλημα για την κυβερνητική συνοχή. Μπετόν η κυβέρνηση. Μάλιστα. Πώς μπορεί να ερμηνευτεί αυτή η ερμηνεία του Κεδίκογλου; Για να δούμε... 

Εκδοχή πρώτη: η ΔΗΜΑΡ μπορεί να λέει ότι θέλει κι εμείς θα κάνουμε ότι θέλουμε. 

Εκδοχή δεύτερη: Εντάξει, η ΔΗΜΑΡ λέει και καμιά μαλακία για να περάσει η ώρα. 

Εκδοχή τρίτη: Τη ΔΗΜΑΡ την έχουμε στο χέρι -ότι και να λέει θα στηρίζει πάντα αυτά που κάνουμε εμείς. 

Εκδοχή τέταρτη: Σας δουλεύουμε όλοι μαζί και στην κατανομή ρόλων έχουμε τη ΔΗΜΑΡ για αριστερή μπουζουριέρα.

Όποια εκδοχή και να διαλέξει κανείς το βέβαιο είναι πως δεν περιποιεί τιμή στη ΔΗΜΑΡ. Είναι στάση αυτή –διαφωνώ με την επιστράτευση αλλά σε στηρίζω να τη διαπράξεις; Διαφωνώ με τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, αλλά σε στηρίζω να τις διαλύσεις; Διαφωνώ με τις ακρότητες του Δένδια αλλά τον στηρίζω για να γίνεται όλο και πιο ακραίος; Διαφωνώ με τα κικιρίκου του Κεδίκογλου αλλά κάνω την κότα;

Διότι, όταν κάποιος συμμετέχει σε μια κυβέρνηση και διαφωνεί για ένα, και δύο, και δέκα σοβαρά ζητήματα χωρίς να ανοίξει μύτη, τότε ή απατεώνας είναι ή νούμερο. Τρίτη εκδοχή δεν υπάρχει. Ή ρίχνει πότε-πότε καμιά ρουκέτα διαφωνίας δηλαδή, όπως έκανε και ο Σαμαράς με την κυβέρνηση Παπαδήμου, για να διαφυλάξει την αντιμνημονιακή του παρθενία. Ή στ’ αλήθεια διαφωνεί, αλλά ανέχεται να τον έχουν γραμμένο και να θεωρούν τις διαφωνίες του ανάξιες ακόμα και γρατζουνιά να προκαλέσουν στην κυβερνητική συνοχή.

Όπως καταλάβατε σαφής απάντηση στο ερώτημα δεν είναι εύκολο να δοθεί. Διαλέγετε και παίρνετε. Στυλοβάτης πάντως, ή Χατζηαβάτης, η ΔΗΜΑΡ καταφέρνει να μας χαρίζει τουλάχιστον μια κάποια διασκέδαση εν μέσω γενικής κατάθλιψης…

Κυβερνητική φασιστική απειλή της τρικομματικής κοινοβουλευτικής χούντας

γράφει ο Γ. Δελαστίκ στο «Πριν» μονταζ Γρέκι 

Ξαναχτύπησαν οι ασφαλίτες νύχτα τα κουδούνια «η χιλιάδων σπιτιών  

αυτή τη φορά για να επιδώσουν φύλλα πορείας πολιτικής επιστράτευσης απεργών στα μέσα μαζικής μεταφοράς 

και όχι  για να συλλάβουν τους πολίτες που μένουν εκεί και να τους οδηγήσουν κρατούμενους στα γήπεδα κατ’  εντολήν κάποιας στρατιωτικής χούντας πραξικοπηματιών. 

Η δημοκρατικότατα εκλεγμένη «χούντα» του δεξιού Σαμαρά και των δεκανέων Βενιζέλου και Κουβέλη αρκείται για την ώρα στην καταναγκαστική εργασία των εκατομμυρίων Ελλήνων εργαζομένων χωρίς σχεδόν αμοιβή. 

Άλλωστε, μέχρι τώρα τουλάχιστον, τους «ανυπότακτους» της πολιτικής επιστράτευσης τους δικάζουν και τους καταδικάζουν σε τουλάχιστον τρεις μήνες φυλακή τα πολιτικά δικαστήρια και όχι τα έκτακτα στρατοδικεία! 

Δεν είναι όμως μόνο ή κυρίως το εξόφθαλμα αντισυνταγματικό μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης απεργών(το Σύνταγμα το προβλέπει σε περιπτώσεις εθνικής άμυνας, φυσικών καταστροφών, κινδύνων για τη δημόσια υγεία) αυτό που μας προκαλεί ανησυχίες για τις προθέσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, των δοσίλογων πολιτικών κομμάτων που υλοποιούν τις εντολές των Γερμανών επικυρίαρχων και δρουν ως σύγχρονη εκδοχή της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου. 

Η συστηματική οικοδόμηση ενός όλο και πιο αυταρχικού κράτους που φλερτάρει με την ιδέα του ολοκληρωτισμού συνάγεται και από άλλα γεγονότα. Λιγότερο ίσως θεαματικά, αλλά πολύ σοβαρά σε πολιτικό συμβολισμό.

Όταν ο ακροδεξιός υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νίκος Δένδιας τολμάει με δημόσιες δηλώσεις του να κατηγορεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι …ενθαρρύνει την τρομοκρατία και ισχυρίζεται πως ελπίζει «ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να στρέφεται προς τη νομιμότητα», υπονοώντας ότι τώρα βρίσκεται εκτός του πλαισίου νομιμότητας, θα έπρεπε να σημάνει συναγερμός σε όλη την Αριστερά. 

Η ερμηνεία των αριστερών ότι ο Δένδιας με τη «στροφή προς τη νομιμότητα» του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει απλώς πως ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί δεξιότερη πολιτική και σταδιακά ενσωματώνεται στο σύστημα παραβλέπει το γεγονός ότι στη συνείδηση του κόσμου που δεν είναι αριστερός, η διατύπωση «συνέχιση της στροφής προς τη νομιμότητα» δρα εντελώς διαφορετικά. 

Παγιώνει την αντίληψη ότι ακόμη και η πιο μετριοπαθής δύναμη της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται εκτός νόμου, άρα κάθε αριστερό κόμμα είναι εκτός νομιμότητας. 

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται εκτός νομιμότητας, πού βρίσκεται το ΝΑΡ, η νΚΑ ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ;

Δεν είναι το μοναδικό περιστατικό. 

Όταν το μέγαρο Μαξίμου στήνει τόσο χοντροκομμένη προβοκάτσια μοντάροντας βίντεο με ομιλία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Β. Διαμαντόπουλου ώστε να εμφανίζεται ότι λέει τα αντίθετα από αυτά που είπε στην πραγματικότητα και στη συνέχεια βγαίνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και καλεί τη δικαιοσύνη να τον …συλλάβει ως ηθικό αυτουργό της τοποθέτησης βόμβας στο Μall (!!!) και ως υποκινητή …ένοπλης εξέγερσης (!) δεν έχουμε να κάνουμε με μια απλή προσπάθεια δυσφήμησης της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. 

Δεν δείχνει απλώς πόσο αηδιαστικά ακροδεξιοί είναι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος ή πόσο προσκυνημένος πολιτικός δούλος της Δεξιάς είναι ο Κουβέλης. 

Εδώ έχουμε να κάνουμε με προβοκάτσια σαν εκείνες που έκαναν ο Παπαδόπουλος και οι άλλοι πράκτορες των Αμερικανών τη δεκαετία του 1960, πριν από το πραξικόπημα που έφερε τη χούντα στην εξουσία!

Αν υπάρχουν δε αριστεροί που θεωρούν τον Δένδια απλώς ως έναν ακροδεξιό αστό δημοκράτη, είναι βαθιά νυχτωμένοι. 

Αμετανόητος νοσταλγός της χούντας είναι, αν κρίνει κανείς από τη δήλωση του «Είναι μεγάλο στοίχημα να καθαρίσουμε τα προβλήματα του 74 είτε αυτά είναι στην κοινωνία είτε στην οικονομία είτε στην έννομη τάξη»! 

Τα «προβλήματα» δηλαδή που δημιούργησε στον Δένδια η αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας μετά την κατάρρευση της χούντας! 

Λίγο ακόμη δηλαδή και ο Σαμαράς και οι υπουργοί του θα συνελάμβαναν ένοχο μέχρι και τον …Κωνσταντίνο Καραμανλή που επί πρωθυπουργίας του δημιουργήθηκαν «τα προβλήματα του 74»!

Δεν πρόκειται περί υπερβολής. 

Εδώ η κυβέρνηση Σαμαρά κατηγόρησε διά στόματος του υπουργού Δημόσιας Τάξης όποιον δικαστή δεν φυλακίζει ως «ένοχο για τρομοκρατία» κάθε άτομο που του στέλνει η Ασφάλεια, ότι «επιλέγει να εθελοτυφλεί» και ότι είναι «εντεταλμένο όργανο που φοβάται» και έτσι «εξαναγκάζει την πολιτεία να παραιτηθεί από την εφαρμογή του νόμου»!!! 

Φανταστείτε πόσο επικίνδυνα ακροδεξιά είναι μια κυβέρνηση που έρχεται σε ολομέτωπη σύγκρουση με ένα τόσο συντηρητικό σώμα όπως είναι οι δικαστές, τους οποίους ουσιαστικά κατηγορεί ως …«φοβισμένα όργανα των τρομοκρατών»!

Όχι αριστεροί οποιασδήποτε απόχρωσης, αλλά η συντηρητικότατη Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων είναι αυτή που καταγγέλλει χωρίς περιστροφές σε ανακοίνωση της ότι δηλώσεις σαν αυτές του Δένδια «αποτελούν πλήγματα στο κράτος δικαίου και στην ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος». 

Μήπως όταν οι δικαστές και οι εισαγγελείς καταγγέλλουν τη συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ ως απειλή για τη δημοκρατία πρέπει να ανησυχήσει και η Αριστερά;

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΧΥΔΕΡΜΟ ΖΗΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΧΥΔΕΡΜΟ ΖΗΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

Ακούσαμε το τελευταίο 24ωρο το θλιβερό παχύδερμο να γαυγίζει και να απειλεί τους απεργούς, στο όνομα ημών των πεινασμένων. Κανένας μας δεν του ζήτησε!!!... 

Και τι να ζητήσεις από έναν λήσταρχο, όταν ξέρεις, ότι και η μάνα του να τον προσπεράσει, θα έχει προλάβει να της αφαιρέσει το πορτοφόλι!!! Θα τον χάλασε η PROTON BANK….

Εν τω μεταξεί, όχι πολύ μακριά, ο χοντρόκωλος αρχηγός του ψευδοΠΑΣΟΚ, μαζί με άλλους «αντιστασιακούς» της Νέας Τάξης φαγάνων, όπως (Θ. Πάγκαλος, -μη γελάς- Χ. Καστανίδης, Χ. Παπουτσής, Τ. Αντωνίου, Φ. Πετσάλνικος, Ι. Μαγκριώτης, Μ. Παπαϊωάννου, Δ. Ρέππας, Κ. Ρόβλιας, Π. Χριστοφιλοπούλου και ο απαραίτητος Μ. Χρυσοχοϊδης) πρωτοϋπόγραψαν σχέδιο νόμου, για κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης και επίταξης των εργαζομένων που απεργούν, ΔΙΟΤΙ όνειρό τους πάντα και ανέκαθεν ήταν (γράφουν οι πούστηδες) η προστασία του δικαιώματος απεργίας των εργαζόμενων!!! Τον Απρίλη του 2006!!! από τότε θα έχουν περάσει ίσα με έξι αιώνες!!! Αμ δεν θάχουν???

Με τέτοιο φούστη αρχηγό, όλα γυρίζουν γρήγορα κι΄ όλα στα ίδια μένουν!!! Στην 21 Απριλίου, εκεί που ανήκουν!!! Πάμε παρακάτω...

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΜΕΡΙ: Όταν ο Βενιζέλος ζητούσε τη κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης

Το 2006 ο τότε βουλευτής και σήμερα αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, κατέθεσε στη Βουλή πρόταση νόμου για την κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης. Η πρόταση απορρίφθηκε από την τότε κοινοβουλευτική πλειοψηφία της ΝΔ.

Σήμερα όμως ο Ευάγγελος Βενιζέλος στηρίζει την απόφαση του Αντώνη Σαμαρά για την επιστράτευση των απεργών του Μετρό. Τι άλλαξε; Διαβάστε την αιτιολογική έκθεση που συνυπέγραψε τότε ο  Βενιζέλος

ΠΗΓΗ:  papaioannou-giannis.net

Αναρτήθηκε από ΤΟ ΛΙΜΕΡΙ

ΣΧΟΛΙΟ ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΥ: Εν τω μεταξύ, εξ όσων έχω «ακουστά» (ΠΡΟΣΕΧΕ ΜΑΚΑΚΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟ….), στη κατάσταση επιστρατεύσεως, το μεν ανθρώπινο δυναμικό ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕΤΑΙ, τα δε ΖΩΑ και οχήματα και οι ΙΧ εξοπλισμοί και ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ, ΕΠΙΤΑΣΣΟΝΤΑΙ!!!! Όμως οι αγράμματοι τρελογκαγκάδες, Χατζηδάκης και Βενιζέλος, μιλούν καθαρά για «ΕΠΙΤΑΞΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ» που απεργεί και το εξαναγκάζει να υποταχθεί σε κατά στασει ΔΟΥΛΕΙΑΣ (κοινώς ΣΚΛΑΒΙΑΣ). Το μεταχουντικό, αλλά ΧΟΥΝΤΙΚΟΤΑΤΟ εφεύρημα της «ΕΠΙΤΑΞΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ» επιτρέπεται μόνο σε γενικές περιπτώσεις κρίσης ή πολέμου και ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟ) ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ. Αν συμβεί το τελευταίο έχουμε τη φασιστική υπαγωγή των ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ εργαζόμενων του μετρό, σε καθεστώς ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ που απαγορεύεται από το τρύπιο Σύνταγμα, αλλά και ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ!!!!

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ:  ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΡΟΠΑΛΟΥ Η ΕΠΙΤΑΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΑΠΕΡΓΟΥΝΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ. Ακόμα και στη πονηρή πρόβλεψη της «επιταξης υπηρεσιών» υπάρχουν αυστηρώτατες διατάξεις, που δεν επιτρέπουν την αυθαιρεσία κράτους και κυβέρνησης, για εφαρμογή όπου τους βολεύει. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ, ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ, ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΡΝΗΣ ΓΑΛΑΖΙΟΠΡΑΣΙΝΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ.

ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ

ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ! Από τις 100 χιλιάδες δήθεν “μαϊμού” συντάξεις, απασχολούν μόνο οι 5,000!!!

Αναρτήθηκε από την olympiada 

Δεν τα φάγαμε μαζί βρε καθάρματα.

Θυμάστε τα πρωτοσέλιδα του διεφθαρμένου συστήματος Σημιτη που μιλούσαν για 100,000 μαϊμού συντάξεις; Θέλοντας ντε και καλά να μας πείσουν ότι τα δισεκατομμύρια που χάθηκαν ήταν αποτέλεσμα των ρεμπεσκέδων που με πράσινα βύσματα έκοβαν μια αναπηρική των 400 Ευρώ τον μήνα;

Θέλοντας να ξεχάσουμε τα δις που έχασαν ταασφαλιστικά ταμεία στο χρηματιστήριο του Σημίτη, στο μνημόνιο του Παπακωνσταντίνου, στο PSI του Παπαδήμου;

Ναι, το νούμερο θα  ήταν σεβαστό εάν ίσχυε. Θα ήταν μισό δις τον χρόνο, δηλαδή για να φτάσουμε το χρέος θα χρειαζόταν να ανατρέξουμε στο 1400, πριν την άλωση της Πόλης. Έλα όμως που το ΙΚΑ έγινε το 1937 και τότε οι καταχραστές του δημοσίου πήγαιναν όχι στην επόμενη κυβέρνηση ως υπουργοί, αλλά στην αγχόνη. Άσε που 500άρικο το μήνα δεν συμφέρει να το βγάλεις στην Ελβετία, το τρως εδώ σε τυρόπιτες.

Ε, λοιπόν, ούτε αυτό δεν ισχύει. Σήμερα το ΠΑΡΟΝ αποκαλύπτει ότι από τις 100 χιλ. μαϊμού συντάξεις, ελεγχονται μόνον οι 5,000 αφού οι άλλες ήταν κανονικές! Για τέτοια καθάρματα μιλάμε. Τέτοιους Γκαιμπελίσκους. Όλες οι συντάξεις μαζί, ένα θαλασσοδάνειο σε συνεργάτη του Παπανδρέου!

Ειλικρινά, δεν θα σας χωρέσουν οι φυλακές. Ειλικρινά.

Αλ. Τσίπρας: "Ο ελληνικός λαός συκοφαντήθηκε από την πολιτική του ηγεσία"

Τα πραγματικά αίτια της κρίσης, 

η διαχείριση της κρίσης από την Ευρωζώνη με την εφαρμογή άγρια νεοφιλελεύθερων πολιτικών που κατέστησαν την Ελλάδα «δοκιμαστικό σωλήνα» σχετικών πειραματισμών, 

η άνοδος της ακροδεξιάς και η είσοδός της στο Κοινοβούλιο, 

είναι μερικά από τα βασικά σημεία στα οποία αναφέρθηκε 

ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας,  

κατά την ομιλία του, την Πέμπτη 24/1 στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ. 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ στη συνέχεια, ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας του 

  

Φίλες και φίλοι,

Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

Νομίζω ότι η επίσκεψη μας στις ΗΠΑ έχει ήδη αποδειχθεί χρήσιμη τόσο για εμάς όσο και για πολλούς και πολλές οι οποίοι είχαν ακούσει για τον ΣΥΡΙΖΑ από τρίτους και τώρα αξιοποίησαν τη δυνατότητα να μας ακούσουν και από κοντά.

Χωρίς διαμεσολαβήσεις που καμία φορά υπόκεινται στον παραμορφωτικό φακό της πολιτικής σκοπιμότητας.

Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, όπου έγινε επιλογή χρηματοπιστωτικής επέκτασης, η Ευρώπη επέλεξε το δρόμο των σκληρών προγραμμάτων λιτότητας για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Και ιδιαίτερα η Ελλάδα αντιμετωπίστηκε ως ο πειραματικός σωλήνας εφαρμογής βάρβαρων νεοφιλελεύθερων επιλογών.

Επιλογών που δεν οδήγησαν τη χώρα απλά στη παγίδα της ύφεσης, αλλά μπροστά σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση.

«ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΤΑ ΥΠΑΡΚΤΑ ΔΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ 

ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ»

Θέλω να ξεκαθαρίσω από την αρχή το εξής.

Εμείς γνωρίζουμε ότι η ελληνική οικονομία είχε τα δικά της ενδογενή προβλήματα.

Προβλήματα δομικά με βαθιές ρίζες.

Τα έχουμε επισημάνει και έχουμε ασκήσει και την κριτική μας.

Δεν είναι αυτά όμως που δημιούργησαν την κρίση στην Ελλάδα.

Η κρίση, άλλωστε δεν είναι ελληνική.

Δεν την προκάλεσαν οι ενδογενείς αδυναμίες, ενδεχομένως να την επιδείνωσαν, αλλά δε τη προκάλεσαν.

Ο ελληνικός λαός είναι ένας εργατικός λαός, αλλά δυστυχώς συκοφαντήθηκε άγρια από την πολιτική του ηγεσία.

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υγιείς επιχειρήσεις κλείνουν και εκπαιδευμένοι άνθρωποι φεύγουν από τη χώρα.

Όχι γιατί είναι τεμπέληδες αλλά γιατί το πιστωτικό σύστημα έχει σταματήσει να λειτουργεί και το κράτος αντί να βοηθά υπονομεύει δυνατότητες ανάπτυξης.

Οι τράπεζές μας δεν μπορούν ούτε να δανειστούν ούτε να δανείσουν, παρόλο που επρόκειτο για τραπεζικό σύστημα το οποίο δεν είχε εκτεθεί στον υπερδανεισμό στα στεγαστικά δάνεια και στις τιτλοποιήσεις, απ’ όπου ξεκίνησε η κρίση.

Και αυτός ο φαύλος κύκλος περιστρέφεται όλο και πιο γρήγορα.

Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χώρα αναφοράς για όποιον θέλει να μελετήσει το πώς η πολιτική της ύφεσης καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό.

Για όποιον θέλει να καταλάβει πώς τα προγράμματα λιτότητας αδυνατούν να λύσουν το πρόβλημα του χρέους.

Για όποιον θέλει να δει πώς μια κυβέρνηση καταφέρνει να προστατεύσει τους μεγάλους φοροφυγάδες που έχουν καταθέσεις στις τράπεζες του εξωτερικού. 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο "ΥΠΕΡΔΑΝΕΙΣΜΟΣ" Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, 

ΑΛΛΑ Η ΜΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ

Η επικρατούσα άποψη είναι ότι ο κύκλος της ύφεσης που σας περιγράφω ξεκίνησε εξαιτίας του υπερδανεισμού του ελληνικού κράτους κατά την περίοδο που προηγήθηκε του Κραχ του 2008.

Ωστόσο από πλευράς ανάλυσης δεν βοηθά στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τα αίτια της κρίσης.

Είναι κάπως σαν να λέμε ότι ένας ασθενής που πάσχει από καρκίνο, πονάει.

Αυτό μπορεί πράγματι να ισχύει όμως η συγκεκριμένη παρατήρηση δεν μπορεί να εξηγήσει τι ακριβώς προκάλεσε τον καρκίνο, τι τύπο καρκίνου έχει ή ποια θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ίασή του.

Το χρέος, όπως και ο πόνος, είναι το σύμπτωμα ενός βαθύτερου προβλήματος.
Δεν είναι η αιτία.

Ωστόσο αν δούμε τα στοιχεία, χρονιά με χρονιά, όπως ήταν διαθέσιμα ανά έτος, αυτά που χρησιμοποιούσαν όσοι λαμβάνουν αποφάσεις, το ερώτημα δεν είναι ο υπερδανεισμός του δημοσίου.

Το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ είχε διατηρηθεί σταθερό γύρω στο 100% καθ΄ όλη τη δεκαετία πριν το 2008.

Αλλά αυτό που είναι παράδοξο είναι ότι την ίδια περίοδο, ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, όπως μετριέται από την (ονομαστική) αύξηση του ΑΕΠ κάθε έτος, έφταναν μέχρι και το 10% (2003), το χρέος παρέμεινε σταθερό ως ποσοστό του ΑΕΠ.

 Σε αντίθεση με την κοινή λογική που λέει ότι όταν υπάρχει μεγέθυνση, το δημόσιο χρέος μπορεί να μειωθεί.

Στην αρχή έγινε προσπάθεια αυτό να δικαιολογηθεί με το τέχνασμα ότι το χρέος παρέμενε σταθερό επειδή δήθεν υπήρχαν υπερβολικές δημόσιες δαπάνες.

Ωστόσο, οι δημόσιες δαπάνες, αν αφαιρέσουμε τους τόκους, ήταν μικρότερες ως ποσοστό του ΑΕΠ από τον μέσο όρο της ευρωζώνης.

Αντίθετα, εκεί όπου υπήρχε η απόκλιση ήταν στα δημόσια έσοδα και μάλιστα στα έσοδα από τη φορολογία του πλούτου και του κεφαλαίου, στη άμεση φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων.

Αυτή είναι η αιτία του υψηλού χρέους της Ελλάδας.

 Έχουμε υπολογίσει ότι αν τα έσοδα ήταν κοντά στο μέσο όσο της ευρωζώνης, όσο κοντά ήταν και οι δαπάνες, θα αντιμετωπίζαμε την κρίση του 2008 με χρέος μικρότερο της Γερμανίας, δηλαδή γύρω στο 80% του ΑΕΠ.

Εδώ αναδεικνύεται ένα θέμα που απασχολεί και εσάς.

 Όπως, πρόσφατα, το έθεσε ο αμερικανός οικονομολόγος και νομπελίστας Krugman (New York Times), το ζήτημα είναι ταξικό.

Θα πληρώσουν οι πλούσιοι αυτά που τους αναλογούν ώστε να διατηρηθούν οι δομές του κοινωνικού κράτους;

Στην Ελλάδα, επιλέχθηκε η μείωση των κοινωνικών δαπανών, των μισθών και κοινωνικών-οικονομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων, πρίν εκδηλωθεί η κρίση και ως μέσο διαχείρισης της κρίσης.

Την ίδια στιγμή, η φοροδιαφυγή και οι φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους, δημιουργούσαν λιγότερα έσοδα και αύξηση του χρέους.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Όμως, βασική αιτία της κρίσης βρίσκεται στη δομή της ευρωζώνης.

Ο λόγος είναι διπλός: οι χώρες μας είναι μέρος μιας άσχημα σχεδιασμένης Νομισματικής Ένωσης και συγχρόνως η πολιτική που προκρίθηκε από την Ε.Ε για να διαχειριστεί την κρίση του 2008, έβλεπε την ύφεση ως θεραπεία

Μια νομισματική ένωση που έκανε δύο πράγματα:

- Αφαίρεσε από τις οικονομίες μας την ικανότητα να απορροφήσουν ένα σοκ, σε περίπτωση που μας χτυπήσει μια παγκόσμια ή περιφερειακή κρίση.

- Και φρόντισε ώστε, όταν ήρθε το σοκ, να είναι πολύ, πολύ μεγαλύτερο!

Γιατί μεγαλύτερο; Επειδή, κατά τη διάρκεια των «καλών εποχών», η νομισματική μας ένωση οδήγησε σε γιγαντιαίες ροές κεφαλαίων από τις πλεονασματικές χώρες στις ελλειμματικές.

Οι ροές δημιούργησαν φούσκες που, με τη σειρά τους, δημιούργησαν την εντύπωση της ανάπτυξης (μεγέθυνσης) και της προόδου.

Σας θυμίζω ότι δεν υπάρχει ομοσπονδιακός προϋπολογισμός στην Ευρώπη, ούτε επιδόματα ανεργίας που πληρώνονται από κεντρικό προϋπολογισμό. Δηλαδή δεν υπάρχουν αυτόματοι σταθεροποιητές.

Ωστόσο εδώ συνέβαλε ο δεύτερος παράγοντας ώστε να οδηγηθούμε στη καταστροφή.

Αυτός έχει να κάνει με την ευρωπαϊκή διαχείριση της κρίσης.

Αυτή διαμορφώθηκε μετά τον Οκτώβριο του 2008 και θυμόμαστε όλοι τις συγκρούσεις στις συνόδους των G20 μεταξύ των ΗΠΑ και των ηγεμονικών δυνάμεων της Ε.Ε.

Για να μην σας κουράσω με γνωστά πράγματα, θυμίζω μόνο ότι ο τότε προεδρεύων της Ε.Ε, ο κ. Τοπόλανεκ είχε χαρακτηρίσει την επιλογή Ομπάμα, να αυξήσει τα ελλείμματα για να αναχαιτιστεί η αύξηση της ανεργίας ως «δρόμο για την κόλαση».

Αυτή η ρήση συνόψιζε με τον καλύτερο τρόπο την αντίληψη που υπερίσχυσε στην Ε.Ε.

Η ΥΦΕΣΗ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ

Η απόφαση ήταν να χρησιμοποιηθεί η ύφεση ως εργαλείο, ώστε να επιταχυνθούν μία σειρά νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στην Ε.Ε, που το προηγούμενο διάστημα ήταν πολιτικά δύσκολο να δρομολογηθούν με γρήγορους ρυθμούς.

Τα προγράμματα λιτότητας, οι περικοπές των δημοσίων δαπανών και η απειλή εξόδου από τις αγορές θεωρήθηκαν βασικά στοιχεία τα οποία θα έπειθαν το πολιτικό σύστημα να πειθαρχήσει στα προγράμματα λιτότητας, στις μειώσεις μισθών και στο περιορισμό του κοινωνικού κράτους.

Στην Ελλάδα, το κράτος δεν χρεοκόπησε άμεσα, παρόλο που είχε δανειστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Η οικονομική ύφεση στην Ελλάδα ξεκινά μετά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, ξεκινά από το καλοκαίρι του 2010.

Μία συμφωνία στην οποία υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες οδηγηθήκαμε, ενώ ένα μήνα πριν είχαμε δανειστεί μέσω ομολόγων με 6% επιτόκιο, όταν η Ιταλία και η Ισπανία κρατήθηκαν εκτός Μνημονίου, πληρώνοντας για 1 χρόνο γύρω στο 7%.

Αν παρακολουθήσετε την πορεία των spreads θα δείτε ότι δεν ακολούθησαν ανοδική πορεία από το 2008. Πρώτα αυξήθηκαν, την εποχή όπου λεγόταν ότι δεν θα υπάρξει βοήθεια σε καμία χώρα της Ε.Ε.

Μετά μειώθηκαν όταν έγιναν δηλώσεις ότι θα λειτουργήσει η «κοινοτική αλληλεγγύη».

 Και μετά ξανααυξήθηκαν, όταν διευκρινίστηκε ότι η κοινοτική αλληλεγγύη θα ήταν στα λόγια μόνο, ή με όρους Μνημονίου.

Αυτό δείχνει, ότι εδώ ρόλο έπαιξαν, όχι τα συγκεκριμένα δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας, που έχουν ιστορικό βάθος.

 Όχι μόνο η λανθασμένη αρχιτεκτονική, αλλά η πολιτική διαχείριση της κρίσης από την Ε.Ε και η επιθυμία του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα να εντάξει τη χώρα σε ένα πρόγραμμα που θα την ανάγκαζε να εφαρμόσει νεοφιλελεύθερες πολιτικές που παλιότερα είχαν συναντήσει μεγάλη κοινωνική αντίδραση.

Η ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΦΕΣΗ

Από την στιγμή που ψηφίστηκε το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής η πορεία, όπως τότε είχαμε αναλύσει, ήταν προδιαγεγραμμένη σε μία βαθιά, χωρίς προηγούμενο ύφεση.

 Στην αρχή χρεοκόπησε το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή τέθηκε εκτός αγορών.

Στη συνέχεια, οι τράπεζες που είχαν δανείσει το κράτος επίσης χρεοκόπησαν.

Στη συνέχεια, οι επενδυτές χρεοκόπησαν. Σύντομα, ολόκληρη η χώρα είχε καταρρεύσει.

Δεδομένης της δομής της ευρωζώνης, όπου τα κράτη, χωρίς μία Κεντρική Τράπεζα από πίσω τους, έπρεπε να βάλουν πλάτη στην πτώχευση των τραπεζών.

 Και όπου οι τράπεζες έπρεπε να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση των χρεοκοπημένων κρατών, ήταν αναπόφευκτο ότι η θανάσιμη αγκαλιά μεταξύ αφερέγγυων τραπεζών και αφερέγγυων κρατών, θα οδηγούσε σε φαινόμενο ντόμινο.

Σε εκείνο το σημείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνήθηκε να δει κατάματα τα διαρθρωτικά ρήγματα στην καρδιά της νομισματικής ένωσης.

- Αποφάσισαν ότι ήταν καλύτερα να προσποιούνται ότι αυτό είναι απλώς μια κρίση δημόσιου χρέους, από το να παραδεχτούν ότι έχουν σχεδιάσει μια νομισματική ένωση-έκτρωμα.

- Αποφάσισαν να επιβάλουν λιτότητα σε υπό κατάρρευση οικονομίες, εξασφαλίζοντας έτσι ότι ο ρυθμός της κατάρρευσης θα επιταχυνθεί.

- Με τον τρόπο αυτό, επέφεραν μια ύφεση που δεν ήταν απαραίτητο να έχουμε..

- παράλληλα συντελέσθηκε και συνεχίζει να συντελείται μία μεγάλη αναδιανομή πλούτου, εισοδημάτων, ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων και ισχύος.

Παρόλη την ύφεση, τα εισοδήματα των μισθωτών, των ελευθέρων επαγγελματιών και των μικροεπιχερηματιών έχουν καταρρεύσει, ταχύτερα από την ύφεση και προβλέπεται, από την ίδια την Ε.Ε αυτό να συνεχίζεται μέχρι το 2016.

Ενώ αντίθετα, όπως προβλέπει η ίδια η Ευρωπαϊκή επιτροπή, μεταξύ 2010-2016 τα ακαθάριστα κέρδη (ακαθάριστο λειτουργικό πλεόνασμα), θα έχει αυξηθεί κατά 10%

- Και επιμένουν ακόμα σε αυτό.

- Με τεράστιο ανθρώπινο κόστος.

- Και με ένα φοβερό κόστος για τη δημοκρατία.

ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Κυρίες και κύριοι,

Το συμπέρασμα από όσα σας περιγράφω είναι ότι η Ευρώπη, δυστυχώς, δεν έλαβε κανένα μάθημα από τα παθήματα της ιστορίας

Από τα παθήματα της κρίσης του 1929 που μας δίδαξαν ότι, εάν η πολιτική τάξη αποτύχει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες αυτής της κατάρρευσης και η οικονομική κάμψη μετατραπεί σε ύφεση, τότε οι Ναζί δεν θα αργήσουν να βρεθούν σύντομα στο Κοινοβούλιο.

Και στο Κοινοβούλιο της χώρας μου είμαστε υποχρεωμένοι κάθε μέρα να καθόμαστε απέναντι από μια πτέρυγα των Ναζί κακοποιών που προωθούν τον αντισημιτισμό και χαιρετούν όπως ο Αδόλφος Χίτλερ.

Αν βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας, ένας από τους λόγους είναι ότι σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, δεν μπορείς να απομονώσεις τον ιό της ύφεσης σε μια μόνο χώρα, σε μια μόνο ήπειρο.

Ούτε να απομονώσεις τις κοινωνικές συνέπειες και τους κινδύνους  από την επάνοδο των ιδεολογιών του μίσους

Έχουμε λοιπόν κοινά συμφέροντα και κοινούς στόχους, να εργαστούμε ώστε να αναχαιτίσουμε τη στρατηγική της ύφεσης, της κοινωνικής διάλυσης και τις ιδέες του μίσους και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Πρέπει να κάνουμε τα πάντα ώστε να δείξουμε πως η ανθρωπότητα έγινε σοφότερη.

Έμαθε από τις κρίσεις και τις καταστροφές του παρελθόντος.

Να κάνουμε τα πάντα ώστε υψώσουμε τείχος προστασίας της δημοκρατίας απέναντι στο φασισμό και το νεοναζισμό, που επιζητά να πάρει την ιστορική ρεβάνς.

Σας ευχαριστώ»

Oι μεσότιτλοι είναι του left.gr