ΣΕΛΙΔΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΙΑΣ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ



Τόλμα να δεις τι είχες… Ξύπνα να δεις που σε κατάντησαν… Κι αν βρεις το κουράγιο συνέχισε να κοιμάσαι ήσυχη για το μέλλον που σου επιφυλάσσουν οι Εφιάλτες. Με την ανοχή σου ξεφτιλισμένη κοινωνία, γράφεις σελίδες ντροπής από κοινού με τους προσκυνημένους «καταλληλότερους» και μη. Εκείνοι σκαρώνουν τις επικεφαλίδες με το ραγιαδισμό τους, κι εσύ γεμίζεις τις σελίδες με το αίμα σου και τα ονειρα των παιδιών σου…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ  

Είναι ντροπή ρε ξεφτιλισμένοι… 
Είναι ντροπή στο ηρώο του αίσχους ο κατάλογος των δολοφονημένων να έχει ξεπεράσει ήδη τις 3.500, και την ίδια στιγμή ούτε ένας φονιάς να μην έχει οδηγηθεί σε δίκη και σε τιμωρία παραδειγματική, γι αυτό το μαζικό έγκλημα…

Είναι ντροπή ρε ξεφτιλισμένοι… 
Είναι ντροπή μια συμμορία προσκυνημένων που δήλωσε όρκο πίστης, αιώνιας αφοσίωσης και υποταγής στα προστάγματα της κατοχής, να συμπεριφέρεται ως κοινός διαρρήκτης που εισβάλει στα σπίτια των πολιτών, αρπάζει ότι βρει και στο τέλος παραδίδει και τα ίδια τα σπίτια ως λάφυρο ξεπεσμού και ταπείνωσης στο κατοχικό σουλτανάτο…

Είναι ντροπή ρε ξεφτιλισμένοι… 
Είναι ντροπή ο ελεεινός πρωτομάστορας του Καστελόριζου, αυτός ο αδίστακτος εφιάλτης που πρόδωσε τη χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, και αντί να συλληφθεί και να εκτελεστεί παραδειγματικά ως ελάχιστη απόδοση δικαιοσύνης απέναντι σ αυτό το λαό που ταπείνωσε,αυτός να συνεχίζει να κυκλοφορεί ελεύθερος και να εισπράττει με πρόσχημα τις «διαλέξεις» του το ακριβοπληρωμένο τίμημα της εθνικής προδοσίας…

Είναι ντροπή δε ξεφτιλισμένοι… 
Είναι ντροπή και προσβολή ανεπίτρεπτη, αλλά και η πλέον άθλια ασέλγεια μπροστά στα βλέμματα παιδιών με συμπτώματα ασιτίας, να επιμένουν τα δουλικά ΜΜΕ να βγάζουν στα παράθυρα του αίσχους, πολιτικές καρικατούρες των Αδωνιδών και λοιπών πολιτικών σαλταδόρων που τολμούν να ειρωνεύονται και να απαξιώνουν με τρόπο προκλητικό το δράμα ενός ολόκληρου λαού, προφασιζόμενοι πως «σώζουν» μια πατρίδα που παραδίδουν καθημερινά και το τελευταίο ίχνος της εθνικής της αξιοπρέπειας ως φόρο υποτέλειας στο κατοχικό σουλτανάτο…

Είναι ντροπή ρε ξεφτιλισμένοι… 
Ντροπή και πρόκληση μαζί να υποκρίνεστε όλοι εσείς που πρόθυμα σκύψατε το κεφάλι υπογράφοντας δηλώσεις ταπείνωσης, να επιχειρείτε σήμερα να πείσετε την κοινωνία των δυστυχισμένων – αν και προκλητικά αφελών συμπολιτών μας – πως μπορείτε εσείς να σηκώσετε ψηλά τη σημαία της περηφάνιας μιας πατρίδας που βγάλατε  στο σφυρί, από την αξιοπρέπειά της μέχρι και τις βέρες των πολιτών της…

Είναι όμως ντροπή και για σένα ρε ξεφτιλισμένη κοινωνία…
Να σου έχουν τσακίσει την ελπίδα…
Να σου έχουν ταπεινώσει τη οικογένεια και την προσωπικότητα…
Να σε παρατάνε γυμνή, ξεβράκωτη από περηφάνια και αξιοπρέπεια στα παγωμένα σπίτια σου και στους παγωμένους δρόμους…
Να σε ταπεινώνουν μπροστά στ αθώα βλέμματα των πεινασμένων σου παιδιών…
Να έχουν το θράσος να βιάζουν ακόμη και την οργή σου αναγκάζοντάς σε να τη στέψεις όχι απέναντι σε κείνους που σε ατίμασαν, αλλά απέναντι στο γείτονά σου που τολμά να σηκώσει κεφάλι υπερηφάνειας για να διεκδικήσει τα δικά σου δίκια και τη δική σου αξιοπρέπεια…

Είναι ντροπή και για σένα ρε ξεφτιλισμένη κοινωνία…
Που αντί να τολμήσεις να σταθείς όρθια απέναντι σ όλους αυτούς που δε δίστασαν να σε ταπεινώσουν, εσύ συνεχίζεις σκυφτή… φοβισμένη… και ανήμπορη… να επιλέγεις το «καταλληλότερο» ανδρείκελο για να σε καταδυναστεύει.

Είναι ντροπή για την εκκλησία που δε σε ενέπνευσε να ξεσηκωθείς και να εκδικηθείς τους προσκυνημένους εφιάλτες…
Ντροπή για την ακαδημαϊκή κοινότητα που δεν τόλμησε ν σηκώσει ψηλά τη σημαία των αξιών σου και να σε καλέσει σε καθολική αφύπνιση…
Ντροπή ακόμη και για κείνους που φιλοδοξούν να πολιτογραφούνται ηγέτες σου, ενώ το μόνο για το οποίο είναι τελικά ικανοί, είναι να αρκεστούν στο ρόλο του παρατηρητή της οργής σου…

Είναι ντροπή για σένα ρε ξεφτιλισμένη κοινωνία…
Να περιμένεις από τους Νενέκους που κατέβασαν τα σώβρακα ακόμη και στους εντεταλμένους υπαλλήλους της κατοχής, να σηκώσουν ψηλά τη σημαία της πατρίδας σου και της αξιοπρέπειάς σου.

Πόσο ακόμη θα πρέπει να σε ταπεινώσουν για να πεις «ως εδώ»???
Πόσοι ακόμη θα πρέπει να σε προδώσουν για να αποφασίσεις πως η μοίρα σου δεν μπορεί πλέον να είναι υποθηκευμένη στα πολιτικά εκτροφεία του δωσιλογισμού και της εθνικής προδοσίας???
Για πόσο ακόμη θα πρέπει να σε σέρνουν στο βούρκο της απόλυτης ταπείνωσης για να συνειδητοποιήσεις πως τα παιδιά σου δικαιούνται να είναι περήφανα για έναν περήφανο γονιό, και ότι δεν είναι υποχρεωμένα να βλέπουν στη θέση του γονιού τους ένα ταπεινωμένο ερπετό να σέρνεται στη λάσπη των προσκυνημένων???

Τι άλλο σου έμεινε πια που φοβάσαι να μη το χάσεις για να ξεσηκωθείς???
Ποια γαμημένη ελπίδα έχεις εναποθέσει στους αδίστακτους υποκριτές που κάθε φορά που μιλούν για «σωτηρία» της πατρίδας, αυτό που επιχειρούν είναι να συγκαλύψουν πίσω από έναν τσαλακωμένο φερετζέ μια ακόμη κορυφαία εθνική προδοσία.

Τόλμα να δεις τι είχες… Ξύπνα να δεις που σε κατάντησαν… Κι αν βρεις το κουράγιο συνέχισε να κοιμάσαι ήσυχη για το μέλλον που σου επιφυλάσσουν οι Εφιάλτες.

Με την ανοχή σου ξεφτιλισμένη κοινωνία, γράφεις σελίδες ντροπής από κοινού με τους προσκυνημένους «καταλληλότερους» και μη.

Εκείνοι σκαρώνουν τις επικεφαλίδες με το ραγιαδισμό τους, κι εσύ γεμίζεις τις σελίδες με το αίμα σου και τα ονειρα των παιδιών σου….
"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"


Οδηγούν στην κοινωνική έκρηξη, επειδή το χάος είναι ο στόχος τους

Ο πολλαπλασιαστής της δυστυχίας 

Κάπως... αργά ανακάλυψε ο επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ τον λάθος υπολογισμό του «δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή»: αντί κάθε ευρώ περικοπής των πρωτογενών δαπανών του κράτους να επιφέρει 0,7% ύφεση, επέφερε υπερδιπλάσια, ύψους 1,7 ευρώ, με αποτέλεσμα μια εσωτερική υποτίμηση άνευ προηγουμένου για ανεπτυγμένη σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα εν καιρώ ειρήνης.

Γιατί την ανακάλυψε... «αργά»; Διότι, πέρα από την οφθαλμοφανή οικονομική και κοινωνική καταστροφή, το πρόγραμμα της τρόικας – του ΔΝΤ και, κυρίως, της ευρωζώνης, η οποία επιμένει σε αυτό παρότι το Ταμείο ζητεί την αναθεώρησή του – έχει επιφέρει ταχύτατη και δραματική απαξίωση του συνόλου των αξιών, η οποία δεν αντανακλάται μόνο στην απαξίωση της εργασίας, αλλά και στις τραγικά χαμηλές αποτιμήσεις της εκποιούμενης εθνικής περιουσίας.

Και ο οικονομικός κατήφορος, εξ αιτίας της επιμονής της ευρωζώνης στην εφαρμογή του προγράμματος «δημοσιονομικής προσαρμογής», δεν έχει τελειωμό.

Χαρακτηριστική ως προς αυτό είναι η νέα έκθεση της Citigroup, η οποία προβλέπει νέα επιδείνωση του ελληνικού εκτροχιασμού, με ύφεση 6,5% το 2013 (6,1% το 2012) και επιπλέον συρρίκνωση κατά 11,5% του ΑΕΠ το 2014! Ως εκ τούτου, λέει η τράπεζα, χωρίς ένα μεγάλο «κούρεμα» του χρέους – με ζημία της ευρωζώνης αυτή τη φορά – η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι βέβαιη. Δηλαδή, το μνημόνιο που θα μας κρατούσε εντός του ευρώ είναι αυτό που μας οδηγεί στην έξοδο.

Θα ήταν λοιπόν ορθό να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στην επισήμανση του πρωθυπουργού της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε στο Νταβός, ο οποίος σημείωσε μιλώντας για την Ελλάδα: «Πιστεύω ότι στόχος μας θα πρέπει να είναι η διατήρηση της ακεραιότητας της Ευρωζώνης. Την ίδια στιγμή, όμως, δεν μπορείς να προβλέψεις εάν κάποια χώρα θέλει να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη. Νομίζω ότι θα πρέπει να δίνεται αυτή η δυνατότητα».

Απώλεια ελέγχου

Κατόπιν τούτων ακούγονται εντελώς παράταιροι οι πολιτικοί και μιντιακοί «πανηγυρισμοί» περί ανάκτησης της οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας, περί ανάκαμψης κ.λπ. Η οδυνηρή πραγματικότητα διαρκώς επιδεινώνεται και η οικονομία δεν παύει να είναι το ναρκοπέδιο πάνω στο οποίο εξακολουθεί να πατάει – εντελώς απρόσεκτα – η συγκυβέρνηση.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά της την επόμενη περίοδο, πέρα από τα σκληρά οικονομικά μέτρα που αναμένονται προκειμένου να καλυφθούν οι μεγάλες δημοσιονομικές τρύπες, θα είναι και ο τρόπος με τον οποίο θα αντιμετωπίζονται οι κοινωνικές αντιδράσεις. Η κυβερνητική γραμμή θα είναι αυταρχική, όπως έδειξε η πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων στις συγκοινωνίες με τη γελοία επίκληση λόγων «δημόσιας υγείας», η οποία συνιστά παράβαση του Συντάγματος και της κοινής λογικής.

Μετά την ισοπέδωση των μισθών, των συντάξεων, της ασφάλισης και των εργασιακών συμβάσεων, ήρθε η ώρα και των απεργιών.

Η κυβερνητική λογική – και η μιντιακή, η οποία τη συνοδεύει και τη συμπληρώνει – χαρακτηρίζει τα δικαιώματα, με κορυφαίο αυτό της απεργίας, «αυταρχισμό», «πραξικόπημα» και «συντεχνιασμό».

Η σκληρή πραγματικότητα όμως παραμένει – και επιμένει. Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν παραπάνω μαρτυρούν ότι η κυβέρνηση είναι παγιδευμένη στο μνημονιακό αδιέξοδο και ότι ο «μονόδρομος», τον οποίο συνεχώς επικαλείται, είναι απλώς ο δικός της μονόδρομος προς την πολιτική απαξίωση.

● Είναι ίσως εύκολο να κατεβάζεις τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ απέναντι σε μια κοινωνία που διαδηλώνει ή σε απεργούς οι οποίοι κινητοποιούνται κάθε φορά αποκομμένοι από τους άλλους κλάδους εργαζομένων.

● Είναι επίσης εύκολο να παίζεις επικοινωνιακά παιχνίδια με τα καλάσνικοφ, τα γκαζάκια, τις κατσαρόλες και τις μαϊμού συλλήψεις.

● Είναι προσωρινά εύκολο να χαρακτηρίζεις, με τέτοια μιντιακή δύναμη πυρός, την αξιωματική αντιπολίτευση υποστηρικτή της τρομοκρατίας και της «ανομίας», αλλά αυτή η βαλίτσα δεν μπορεί να πάει μακριά διότι κινδυνεύεις να γίνεις γραφικός και καταγέλαστος – αν δεν είσαι ήδη.

● Είναι όμως πολύ δύσκολο να καταλύεις τους θεσμούς, να ευτελίζεις το σύνταγμα, να παρεμβαίνεις «νουθετώντας» τη Δικαιοσύνη και να την απαξιώνεις όταν δεν σου κάνει τα κέφια, να καταργείς τη Βουλή νομοθετώντας με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, να μετατρέπεις τη χώρα σου σε αποικία χρέους και την ίδια ώρα νακλαψουρίζεις, να διαμαρτύρεσαι ή να καταγγέλλεις την «ανομία» και την έλλειψη εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού στους θεσμούς που εσύ ο ίδιος καταρρακώνεις.

Στην πραγματικότητα η συγκυβέρνηση της τρόικας εσωτερικού δεν μπορεί να σταθεί επί μακρόν ακροβατώντας πάνω στο τεντωμένο σχοινί της λαϊκής εξαθλίωσης, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να παραγάγει ένα πολιτικό «ατύχημα». Ακόμη περισσότερο όταν ξέρεις πως, με διαλυμένο και ξεπουλημένο τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, με αποδυναμωμένη την κοινωνική συνοχή, με υπερσυσσωρευμένη την οργή, μια κοινωνική έκρηξη θα μπορούσε να αποβεί ελάχιστα πολιτική και ενδεχομένως ανεξέλεγκτη.

Η βίαιη καταπάτηση και κατάργηση δικαιωμάτων, η επιλογή να διατηρηθεί η κοινωνία όχι μόνο φτωχή, αλλά και γονατισμένη, ίσως να προσφέρει πρόσκαιρες και αμφίβολες πολιτικές «νίκες», αλλά ενέχει τεράστιο ρίσκο. Η βία φέρνει βία. Και ο κοινωνικός πολλαπλασιαστής της δυστυχίας, τον οποίο δεν υπολογίζει η τρόικα εσωτερικού, είναιπολύ μεγαλύτερος από τον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή, τον οποίο απέτυχε να υπολογίσει σωστά η τρόικα εξωτερικού.
 
 


Read more: http://tolimeri.blogspot.com/2013/01/blog-post_7050.html#ixzz2JH1o3MNt

Κοινοβουλευτική χούντα κατά εργατικών αγώνων

Ο αποφασιστικός αγώνας ενός πρωτοβάθμιου σωματείου και το ξεβράκωμα της κυβέρνησης

Νέρωνες με γραβάτα μοιάζουν ο Σαμαράς, ο Χατζηδάκης («της Ετζίαν το τσιράκι», όπως φώναζαν οι εργαζόμενοι στην Ολυμπιακή), ο αδέξιος «ψηφιακός Γκέμπελς» Κεδίκογλου και το υπόλοιπο επιτελείο του Μαξίμου, καθώς πανηγυρίζουν για τους επιταγμένους συρμούς που κινούνται σε Mετρό και Hλεκτρικό.

Νομίζουν ότι τα αλλεπάλληλα πραξικοπήματα της κοινοβουλευτικής χούντας ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ σβήνουν φωτιές, αλλά στην πραγματικότητα «ανάβουν μικρές πυρκαγιές, χιλιάδες μικρές πυρκαγιές» που...
μπορούν να πυρπολήσουν τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική τους.

Δεν είναι μόνο οι απεργίες σε όλες τις συγκοινωνίες που ξέσπασαν την Παρασκευή μετά την απόφαση για πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων σε Mετρό, Hλεκτρικό και Tραμ. Αλλά και η συνειδητοποίηση από ένα διαρκώς διευρυνόμενο τμήμα των εργαζομένων και του εργατικού κινήματος ότι ακόμα και για την παραμικρή ρωγμή, τον κλονισμό και πολύ περισσότερο την ανατροπή της ισοπεδωτικής επίθεσης κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ, απαιτούνται άλλου τύπου εργατικοί αγώνες, πολιτικά και κινηματικά ανατρεπτικοί, συντονισμένοι και νικηφόροι, πέρα από το αγωνιστικό νεκροταφείο των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Ότι απαιτείται άμεσα μια θεμελιακή ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, γιατί με τέτοιο κίνημα δεν πας και πολύ μακριά.

Το καινούργιο και θετικό στην εννιαήμερη μάχη του Mετρό είναι ότι καταγράφηκε πως αυτός ο δρόμος μπορεί να ανοίξει και να περπατηθεί από τη βάση, από τα πρωτοβάθμια σωματεία, όπως του Μετρό, ακόμα κι αν δεν τον έφτασε μέχρι το τέρμα. Γι’ αυτό απαιτούνται άλλοι όροι…

Η απεργιακή μάχη του Μετρό υποχρέωσε την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη να ξεβρακωθεί, να πετάξει τον μανδύα της ήπιας εφαρμογής ενός δολοφονικού «προγράμματος» και να δείξει ότι ο μόνος τρόπος για να κυβερνούν είναι με την καταστολή των ΜΑΤ και των …ΜΜΕ.

Μια μαχητική απεργία ενός πρωτοβάθμιου σωματείου, του ΣΕΛΜΑ, κατάφερε να ανατρέψει την εικόνα ότι η εφαρμογή του Μνημονίου 3 και του τσακίσματος θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως οι συλλογικές συμβάσεις, προχωρά χωρίς τριβές, με τη συνενοχή της ΓΣΕΕ. «Η αυλαία των αγώνων σηκώθηκε με την απεργία μας. Η κυρίως παράσταση θα ακολουθήσει», είπε χαρακτηριστικά ο Σπύρος Ρεβύθης, αντιπρόεδρος του ΣΕΛΜΑ την Παρασκευή στη διαδήλωση από το αμαξοστάσιο στα Σεπόλια στο σταθμό του Αγίου Αντωνίου.

Αλλά η απεργιακή μάχη στο Μετρό και η σκληρή κατασταλτική απάντηση της κυβέρνησης έστειλε και ένα σήμα συναγερμού για την εργατική τάξη και τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς.

Η κυβέρνηση, έχοντας συνείδηση της συνολικότερής της αδυναμίας (καθώς η βαθιά αντιλαϊκή πολιτική της την φέρνει απέναντι στον κόσμο), προχωρά σε μια διαρκή επιθετικότητα κατά του «εχθρού λαού», κάνοντας «επίδειξη δύναμης» με αλλεπάλληλα πραξικοπήματα και επεμβάσεις των ΜΑΤ.

Εδώ λοιπόν δεν παίζουμε, έχουμε μπει σε πόλεμο και πρέπει να συγκροτηθεί αποφασιστικό κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο αντίστασης, αγώνα και ανατροπής, με τη συμβολή όλων των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς, που πρέπει να αντεπιτεθεί και να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Η κυβέρνηση δεν ακολουθεί τη «στρατηγική της έντασης» για να αποπροσανατολίσει από τα προβλήματα –όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ– αλλά προχωρά σε ολομέτωπη επίθεση για να τσακίσει το κίνημα.

Επικαλούμενοι Έλληνα κυβερνητικό αξιωματούχο, οι Νιου Γιορκ Τάιμς έγραφαν την Δευτέρα ότι η κυβέρνηση μετά τις καταλήψεις θα κτυπήσει τα «μαχητικά συνδικάτα». Η ανησυχία τους δεδομένη. «Κυβερνητικός παράγοντας θύμιζε τη φράση του Λένιν που παρομοίαζε τις απεργίες –ακόμη και την πιο μικρή και ασήμαντη– με τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας της επανάστασης», έγραφε στις 24 Ιανουαρίου η ιστοσελίδα του Βήματος, σε άρθρο με τίτλο «Η κυβέρνηση ετοιμάζει σκηνικό σύγκρουσης». Και συνεχίζει: «Στο πρωθυπουργικό επιτελείο, παρά τη σκληρή γραμμή που εκπέμπουν, επικρατεί προβληματισμός για έντονες κοινωνικές αντιδράσεις που μπορεί να εκφραστούν ακόμη και με ακραίο τρόπο και να απειληθεί, ανά πάσα στιγμή και με οποιαδήποτε αφορμή, η σταθερότητα στη χώρα»!

Αναφέρονταν μάλιστα με ανησυχία στην «αυτονόμηση συνδικαλιστών πρωτοβάθμιων κυρίως οργανώσεων, από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, που δημιουργεί προβληματισμό για την επόμενη μέρα». Γι’ αυτό στοχοποιήθηκε το σωματείο του Μετρό, ο πρόεδρός του Αντώνης Σταματόπουλος και η συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η παρέμβαση του ΣΕΛΜΑ ήταν πρωτοπόρα και καθοριστική, ανεξάρτητα από τις ανεπάρκειες, τις οποίες θα συζητήσουν και θα ξεπεράσουν οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι εργάτες χωρίς ηττοπάθεια.

Είναι καθαρό ότι η έμπρακτη αντίσταση στην κυβερνητική τρομοκρατική επιστράτευση ξεπερνούσε τις δυνάμεις του και την προετοιμασία του. Αλλά το κρίσιμο έλλειμμα εδώ είναι ότι –με ευθύνη πρωτίστως της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ– δεν διαμορφώθηκε εγκαίρως ένα εργατικό μέτωπο στις μεταφορές καταρχάς για νικηφόρα απεργία.

Η γραφειοκρατία έβαλε τη λογική της διαπραγμάτευσης και της εξαίρεσης και δεν μπήκαν από την αρχή σε ουσιαστικό απεργιακό αγώνα, παρότι υπήρχαν ριζοσπαστικές τάσεις στην εργατική βάση, όπως στη συνέλευση της ΕΘΕΛ, που η ταξική πτέρυγα και η αντικαπιταλιστική Αριστερά έβαλε θέμα σκληρού απεργιακού αγώνα.

Ο πόλεμος συνεχίζεται και μπορεί να είναι νικηφόρος. Απαιτούνται όμως πολιτικοποιημένοι αγώνες, με ανατρεπτικό και αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, συνολικό πολιτικό εργατικό και λαϊκό κίνημα. Σωματεία με αγωνιστικό σχέδιο, με τη συμμετοχή των εργαζομένων. Αγωνιστικό μέτωπο, με τη λογική ότι κτυπούμε όλοι μαζί, δεν αφήνουμε κανένα σωματείο, κανέναν κλάδο μόνο του. Συγκρότηση άλλων κέντρων αγώνα, ενωτικών και δημοκρατικών, κατά κλάδο και συνολικά, στηριγμένων στα πρωτοβάθμια σωματεία. Γι’ αυτό ενίσχυση και αναβάθμιση του ρόλου του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων και των αντίστοιχων συντονισμών σε κλάδους και μέτωπα. Αγώνες μαχητικοί σε σύγκρουση και με τη φασίζουσα νομιμότητα της κυβέρνησης. Και βεβαίως, συγκρότηση και ανάπτυξη της ταξικής αντικαπιταλιστικής πτέρυγας και αντίληψης.

Απαραίτητη είναι επίσης μια ασπίδα για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και πρώτα απ’ όλα του δικαιώματος να αγωνίζονται! Από την άποψη αυτή, η επιτυχημένη πρωτοβουλία δεκάδων διανοουμένων, πανεπιστημιακών, καλλιτεχνών, δημοσιογράφων και άλλων αγωνιστών να συγκροτήσουν κείμενο υπογραφών ενάντια στη στρατιωτικοποίηση και υπέρ του αγώνα των εργαζομένων στις συγκοινωνίες, είναι ένα θετικό βήμα.

Tου Γιάννη Ελαφρού από prin μέσω resaltomag

AKOYΣTE ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗ ΕΛΕΓΕ Ο ΜΕΓΑΣΣ ΨΕΥΤΗΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ!!


Όταν ο Σαμαράς έπαιρνε ...ορό της Αλήθειας ! (video)

Πες τα όλα ρε Αντώνη... Πες μας τι ακριβώς είναι η συγκυβέρνηση...
 Ποιοί τη θέλουν για να σωθούν, ποιούς εξυπηρετεί κλπ... 

Παρακολουθώντας κανείς από κοντά την επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, και μελετώντας τις δηλώσεις του, εύκολα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι βασική επιδίωξή του ήταν η «αποδαιμονοποίηση» του κόμματός του, το οποίο στα μάτια των ξένων είναι ένα «ριζοσπαστικό κίνημα», έντονα αντιδυτικό και αντιαμερικανικό που στοχεύει στην έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και την Ευρωζώνη.


Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει φτάσει ποτέ στην Ουάσιγκτον, ούτε στην αμερικανική κυβέρνηση, ούτε στο ΔΝΤ οποιαδήποτε θετική αναφορά για τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του. Τα τηλεγραφήματα και τα σημειώματα βρίθουν αρνητικών αναφορών και σχολίων και οι συγγραφείς τους δεν χρειάζονται πληροφοριοδότες για να τα συντάξουν, αρκεί μόνο να διαβάσουν τις δηλώσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και τα δημοσιεύματα των εφημερίδων.
Μερικοί εκ των στελεχών του κατέθεσαν στη δίκη των μελών της «17Ν», και αυτή η πράξη και μόνο είναι ανάθεμα για τους Αμερικανούς διπλωμάτες. Βεβαίως, η Αμερική, ενώ δεν ξεχνά ποτέ, έχει τον τρόπο να συνομιλεί, αλλά και να συνεργάζεται ακόμα και με τον... διάβολο, φτάνει να εξυπηρετούνται τα στρατηγικά της συμφέροντα.

«Βρήκαμε ανοιχτά αυτιά»
Ο κ. Τσίπρας υποστήριξε σε συνέντευξη Τύπου στη Νέα Υόρκη ότι το κόμμα του και η πολιτική του πρόταση «αποδαιμονοποιήθηκαν», αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ο ίδιος και οι μετριοπαθείς του ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να ξοδέψουν πολύ χρόνο και να συνεχίσουν να είναι πειστικοί για να αναδειχθούν σε «αξιόπιστους συνομιλητές» των Αμερικανών. Και πρέπει να λάβει υπ' όψιν του ότι όποιος αποκτά την εμπιστοσύνη τους, δύσκολα τη χάνει.


Με ομογενείς που πρωταγωνιστούν στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ συναντήθηκαν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας και η υπεύθυνη εξωτερικής πολιτικής του κόμματος, Ρένα Δούρου.
«Οι συνομιλητές μας», είπε, «είδαν ότι (η πρόταση) έχει πολιτική βάση. Βρήκαμε ανοιχτά αυτιά. Παρά τις διαφορές μας, βρήκαμε κάποια σημεία επαφής και προσδιορίσαμε ένα πλαίσιο συζήτησης, συμφωνώντας στο βασικό: ότι το πρόγραμμα (του ΔΝΤ) δεν είναι βιώσιμο, είναι αναποτελεσματικό».

Οπως είπε και ο ίδιος, ειδικά στην Ουάσιγκτον όπου οι επαφές ήταν πολιτικές, αποκόμισε πολύ χρήσιμες εμπειρίες.

Συναντήθηκε με οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες, οι οποίοι θα μπορούσαν «να του ανοίξουν μεγάλους δρόμους», κατά την έκφραση βετεράνου διπλωμάτη, ο οποίος θύμισε ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου επέλεξε να ανακοινώσει την πολιτική των «ήρεμων νερών», όταν ήταν πρωθυπουργός, ενώ θα έπρεπε να το πράξει πριν εκλεγεί.

Με τη λογική αυτή, ο κ. Τσίπρας καλώς έπραξε που επισκέφθηκε την Αμερική και καλώς θα πράξει εάν συνεχίσει αυτή την τακτική των ταξιδιών στην Ουάσιγκτον.

Οι συνομιλητές του ικανοποιήθηκαν επειδή ξεκαθάρισε το θέμα της εξόδου από την Ευρωζώνη, λέγοντας ότι είναι ανόητοι όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, ενώ -σύμφωνα με διπλωματικές πηγές- έδωσε απαντήσεις σε σημαντικά θέματα που ενδιαφέρουν τους Αμερικανούς όπως είναι η νατοϊκή παρουσία στην Ελλάδα. Ο βετεράνος διπλωμάτης είπε στο «Εθνος της Κυριακής» ότι εάν εκλεγεί ο κ. Τσίπρας θα ασχοληθεί με το θέμα της οικονομίας και δεν θα ανοίξει κανένα μέτωπο με τους Αμερικανούς.

Αλλωστε, όπως αντιλήφθηκαν οι συνομιλητές του, είναι ευτυχής που πρόεδρος της Αμερικής είναι ο Μπαράκ Ομπάμα και όχι ο Μιτ Ρόμνεϊ.

Οι αναφορές του στο Ινστιτούτο Brookings για τον Αμερικανό ηγέτη θεωρήθηκαν μήνυμα φιλίας προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ και έμμεση αποδοχή των πολιτικών του, που αφορούν την οικονομική κατάσταση της Ευρώπης.

Κρας τεστ
Η επίσκεψη ήταν και ενημερωτική και «εκπαιδευτική». Για πρώτη φορά ο κ. Τσίπρας άκουσε τους εκπροσώπους του αμερικανικού και οικονομικού κατεστημένου να παρουσιάζουν τις σκέψεις τους για την Ελλάδα. Μερικοί παρέθεσαν τις θέσεις τους με «ωμό» τρόπο, όπως ο κ. Λίπτον του ΔΝΤ, κάποιοι άλλοι, όπως ο Ερικ Ρούμπιν του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, επέλεξαν τον κομψό τρόπο - άλλωστε είναι ένα από τα προτερήματα του Αμερικανού αξιωματούχου, που θεωρείται ο καλύτερος γνώστης των ελληνικών θεμάτων στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών.
Μάλιστα, με τον κ. Ρούμπιν συμφώνησαν να συναντηθούν και στην Αθήνα, τον Φεβρουάριο, όταν θα επισκεφθεί τη χώρα μας, για να συζητήσει όλα όσα άπτονται των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και την ΑΟΖ.

«Να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την ανόητη και επικίνδυνη συζήτηση»
Εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ

Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν κατηγορηματικός, κατά τη συνάντησή του με τον υποδιευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντέιβιντ Λίπτον, για το θέμα του ευρώ. Δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφιβολίας και υπογράμμισε ότι είναι πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ η παραμονή στην Ευρωζώνη.

Την Παρασκευή εξήγησε ότι «για να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την ανόητη και επικίνδυνη συζήτηση, εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ. Είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε.

Μπορεί να γίνει κριτική στο πώς μπήκαμε στο ευρώ, τώρα είμαστε όμως στο 2013 και εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ.

Και η λύση είναι να αλλάξει στρατηγική η Ευρώπη για να γίνει βιώσιμο το ευρώ.
Και δεν μπορεί να γίνει με πολιτικές που διαλύουν την κοινωνική συνοχή». Ο κ. Τσίπρας ανέλυσε στους συνομιλητές του τρεις άξονες των προτάσεών του και φαίνεται ότι αυτή η κίνηση τους καθησύχασε, χωρίς απαραίτητα να συμφωνούν σε όλα.

Συγκεκριμένα: Ο πρώτος άξονας είναι ο τερματισμός των προγραμμάτων λιτότητας. Ο δεύτερος είναι η αναζήτηση και εξεύρεση συνολικής ευρωπαϊκής λύσης στο πρόβλημα χρέους, όπως έγινε το 1953 με τη Γερμανία. Ο κ. Τσίπρας ζητά να γίνει αυτό για όλες τις χώρες που έχουν προβλήματα. Ο τρίτος άξονας είναι η ανάπτυξη. Είπε ότι δεν θα βρέξει ξαφνικά ανάπτυξη, και προσέθεσε ότι πρέπει να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις και πρέπει να τερματιστεί η λιτότητα και να σταματήσει η συζήτηση για το νόμισμα.

Οι επαφές με ομογενείς και τη... φίλη της Χίλαρι
Επαφές με Ελληνοαμερικανούς, που έχουν σχέση με τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους, επέλεξε να έχει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ενώ απέφυγε την ηγεσία του «Ελληνικού Λόμπι», η οποία διατηρεί καλές σχέσεις με την κυβέρνηση Ομπάμα και ειδικά τον αντιπρόεδρο Τζόζεφ Μπάιντεν, και έχει ισχυρούς δεσμούς με πολλούς βουλευτές και γερουσιαστές.

Αρχικά συναντήθηκε με τον Αντζελο Τσακόπουλο και άλλους ομογενείς στο Σαν Φρανσίσκο σε μία επίσκεψη-αστραπή, την οποία αρχικά το επιτελείο του κράτησε «απόρρητη». Ο κ. Τσακόπουλος διατηρούσε «ανοικτή γραμμή» με τον πρώην πρόεδρο Μπιλ Κλίντον και τη σύζυγό του Χίλαρι. Η τελευταία, από τη θέση της υπουργού Εξωτερικών, διόρισε τη θυγατέρα του, Ελένη Τσακοπούλου, πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ουγγαρία.

Η κ. Τσακοπούλου με τον σύζυγό της, Μάρκο Κουναλάκη, παρευρέθησαν στην ομιλία του κ. Τσίπρα στο Ινστιτούτο Broookings, και χειροκρότησαν τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ μετά το τέλος της εκδήλωσης, που οργάνωσε και επιμελήθηκε ο ομογενής Γουίλιαμ Ανθόλις.

Τις λεπτομέρειες της επίσκεψης του κ. Τσίπρα στην Ουάσιγκτον, ακόμη και τις μετακινήσεις του, ανέλαβε ο κ. Νικ Λαρυγκάκης και το American Hellenic Institute, που πρόσκεινται στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και θεωρούνται «εθνικιστές», επειδή επιμένουν σε σκληρή γραμμή στα ελληνικά εθνικά θέματα.

Ο κ. Λαρυγκάκης διοργάνωσε δείπνο προς τιμή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και των συνεργατών του, έκλεισε τα ραντεβού του κ. Τσίπρα στο Κογκρέσο, και είναι αυτός που τηλεφώνησε στον κ. Ανθόλις και εισηγήθηκε την πραγματοποίηση της ομιλίας του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Brookings.

Μεγάλη βοήθεια για την οργάνωση των ομιλιών του κ. Τσίπρα στο Πανεπιστήμιο Columbia και στο City University πρόσφερε ο καθηγητής Νίκος Αλεξίου και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ Νέας Υόρκης.
Στην εκδήλωση της Παρασκευής, που έγινε σε μία κατάμεστη από Αμερικανούς και ομογενείς αίθουσα, βρέθηκαν και μέλη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, που κάποια στιγμή έδειξαν πρόθεση να δημιουργήσουν επεισόδιο. Υποχώρησαν όταν περικυκλώθηκαν από μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.

Σημειώνεται ότι η αποστολή του ΣΥΡΙΖΑ δεν ζήτησε εξυπηρετήσεις από την ελληνική πρεσβεία της Ουάσιγκτον, η οποία έχει υποχρέωση να εξυπηρετεί τους Ελληνες πολιτικούς. Τελικά έπειτα από επιμονή του Ελληνα πρέσβη η αποστολή δέχθηκε αυτοκίνητο της πρεσβείας για τις μετακινήσεις της.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Έθνος


Συγκλονιστική είναι η περιγραφή της κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει πολλοί συμπατριώτες μας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ενώ το χειρότερο είναι, ότι δεν αισθάνονται ότι μπορούν να ελπίζουν και σε κάτι…

Όσα είπε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος, είναι ένα μόνο μέρος της πραγματικότητας και η Εκκλησία μία μόνο από τις οργανωμένες «κοινότητες» που προσπαθούν να ανακουφίσουν τον πόνο που νιώθει ο απλός καθημερινός πολίτης στη χώρα μας…

«Βγείτε τη νύχτα σε μερικές γειτονιές και θα δείτε σκουπιδοτενεκέδες γερμένους να τους ψάχνουν άνθρωποι πεινασμένοι. Κάποιοι έχουν την σοφία να μην πετούν το φαγητό τους να το βάζουν σε σακούλα και να το αφήνουν σε σημεία όπου ξέρουν οι άνθρωποι που ψάχνουν και το παίρνουν. Στην Αρχιεπισκοπή και στο Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής έρχονται μανάδες που δεν μπορούν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους, ανασφάλιστοι καρκινοπαθείς που δεν μπορούν να πάρουν τη θεραπεία τους. Αυτή την στιγμή στην Αθήνα ετοιμάζονται 10.000 μερίδες φαγητού και θέλω να σημειώσω ότι άλλοτε ο αριθμός των ξένων ήταν μεγαλύτερος, τώρα έχει μειωθεί και το 65% είναι Έλληνες, οι οποίοι υποφέρουν. Αυτή η εικόνα της Αθήνας, της Ελλάδας, με ενοχλεί, με στεναχωρεί».

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είπε δυο λόγια και για το έργο του Ιατρείου Κοινωνικής Αποστολής που δημιούργησαν πριν από ένα χρόνο ο Ιατρικός Σύλλογος της Αθήνας σε συνεργασία με τη Φιλανθρωπική Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Αποστολή» της Αρχιεπισκοπής κατά τη διάρκεια του απολογισμού του έργου της και την παρουσίαση των μελλοντικών στόχων, στα γραφεία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών όπου είναι η έδρα του Ιατρείου.

«Ο Χριστός μας είπε για το νόημα της ζωής ν’ αγαπήσεις τον Θεό με όλη την δύναμη και τον συνάνθρωπό σου σαν τον εαυτό σου. Μέσα σ’ αυτές τις φράσεις κρύβεται όλο το νόημα της ζωής», ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος στην προσπάθειά του αν τονίσει την ιδιαίτερη σημασία που έχει στη σημερινή συγκυρία το να μην ξεχνάμε «τον πλησίον μας» και φυσικά ο πλησίον δεν εξαρτάται ούτε από το χρώμα, ούτε από την καταγωγή…
Άλλο πράγμα η αντίδρασή μας στην απαράδεκτη πολιτική ολιγωρία που οδήγησε στη συσσώρευση ψυχών στη χώρα μας από κάθε γωνιά του πλανήτη και άλλο στο να επιδεικνύουμε αναλγησία όταν ένας άνθρωπος δίπλα μας δεν έχει ένα κομμάτι ψωμί να φάει και ένα πανωφόρι για να αντιμετωπίσει, όσο γίνεται, το κρύο του χειμώνα…

Ο Αρχιεπίσκοπος, απευθυνόμενος προς τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου, Γιώργο Πατούλη και τον Γενικό Διευθυντή της «Αποστολής», δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Δήμτσα, είπε μεταξύ άλλων, «…σας παρακαλώ να βοηθήσετε όπου υπάρχει ανάγκη και στα σύνορα αλλά και εδώ, η Αθήνα έχει ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα. Κανένας ανασφάλιστος σε όλη την Ελλάδα να μη μείνει χωρίς φάρμακο. Είναι εξαιρετική η πρόταση για τη δημιουργία από το Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής, δικτύου κατ’ οίκον νοσηλείας για όσους τη χρειάζονται αλλά δεν μπορούν να την έχουν».

Μακάρι, όχι μόνο η εκκλησία, αλλά όποιος φορέας προσφέρει τέτοιο κοινωνικό έργο σήμερα, να στηριχτεί από όλους μας, είτε υλικά, είτε με εθελοντική εργασία. Το έχουμε πει κατ’ επανάληψη και δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε, ότι μόνο ενωμένοι θα ξεφύγουμε και από αυτή την τρομερή δυσκολία στην ιστορική διαδρομή του κράτους και του έθνους ολόκληρου…

http://www.defence-point.gr/news/?p=68010

«ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ» ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ!


Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ομολογούμε! 

Κύριοι του κράτους, της κυβέρνησης, της εξουσίας, είμαστε έτοιμοι να το παραδεχτούμε:  
Ναι, ο στόχος κάθε λαϊκής κινητοποίησης, όπως αυτή των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, είναι να προκαλέσει πρόβλημα.  
Αλλά να προκαλέσει πρόβλημα σε ποιους;  
Στην «κοινωνία», όπως λέει ο «κοινωνικά ευαίσθητος» Κεδίκογλου; 

Οποιος διαμαρτύρεται ενάντια στα μέτρα που τον αφανίζουν τότε επιτίθεται στην «κοινωνία», όπως πριν από τον Κεδίκογλου έλεγε ο Πεταλωτής; 

Οποιος αρνείται την εξόντωσή του είναι «αντικοινωνικός», όπως πριν από τον Πεταλωτή έλεγε ο Πρωτόπαππας; 
Και ποιος, τελικά, είναι η κοινωνία; 
 Κοινωνία είναι αυτοί που απαρτίζουν την κοινωνία, δηλαδή ο λαός, οι εργάτες, η νεολαία, ή μήπως είναι οι «Κεδίκογλου», οι «Πρωτόπαππες» και όλοι οι κυβερνητικοί προύχοντες εκείνων των κυβερνήσεων που μας κατάντησαν εδώ που μας κατάντησαν; Ποιοι και με πόσο θράσος, αλήθεια, μιλούν για λογαριασμό της «κοινωνίας»: Αυτοί που μετέτρεψαν το λαό σε πένητα, τον εργάτη σε άνεργο, τον νεολαίο σε μετανάστη και την κοινωνία σε ερείπια! * Στόχος της κάθε κοινωνικής ομάδας που κινητοποιείται (και κινητοποιείται επειδή καταπιέζεται) δεν είναι να προκαλέσει πρόβλημα στην κοινωνία. Κάθε καταπιεζόμενο κοινωνικό στρώμα αποτελεί κομμάτι και τμήμα όλης της καταπιεζόμενης κοινωνίας. Επομένως, ποτέ κανένα κοινωνικό στρώμα που κινητοποιείται δεν το κάνει για να προκαλέσει πρόβλημα στον ίδιο τον εαυτό του. Στόχος του, αντίθετα, είναι να προκαλέσει πρόβλημα σε σας, κύριοι της κυβέρνησης. Και θέτει αυτόν τον υπέροχο, δίκαιο, νόμιμο και δημοκρατικό στόχο, παλεύει και αγωνίζεται να...
σας προκαλέσει πρόβλημα επειδή εσείς, οι καταπιεστές της κοινωνίας, του πίνετε το αίμα. Θέλει να προκαλέσει πρόβλημα σε όλους εσάς που ενώ του πίνετε το αίμα, την ίδια ώρα έχετε το θράσος να πιάνετε στο στόμα σας την «κοινωνία», - μια κοινωνία που τη φτάσατε στα όρια του εξανδραποδισμού - παριστάνοντας τους «σωματοφύλακές της»! * Μια απεργία, μια διαδήλωση, μια διαμαρτυρία, στοχεύει να προκαλέσει πρόβλημα στους εκπροσώπους της πολιτικής που άλλοτε συκοφαντεί τους αγρότες σαν «μπαταξήδες», άλλοτε συκοφαντεί τους δημόσιους υπάλληλους σαν «ρετιρέ», άλλοτε συκοφαντεί τους λιμενεργάτες σαν «αριστοκράτες», άλλοτε συκοφαντεί τους συνταξιούχους σαν «τραμπούκους» (!), άλλοτε συκοφαντεί τους μαθητές σαν «ταραξίες», άλλοτε συκοφαντεί τους μικροεπαγγελματίες σαν «φοροφυγάδες», άλλοτε συκοφαντεί τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ σαν «συντεχνίες», άλλοτε συκοφαντεί τους βιομηχανικούς εργάτες σαν «ανεύθυνους» και άλλοτε συκοφαντεί όλο το λαό ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε»! * Μια κινητοποίηση, μια διαμαρτυρία, μια απεργία, μια κατάληψη, μια οποιαδήποτε μορφή διεκδίκησης αιτημάτων, με τρόπο οργανωμένο και μαζικό, έχει ακριβώς αυτή τη σημασία: Οτι προκαλεί αναστάτωση - πώς αλλιώς θα γινόταν; - στην «ομαλή» λειτουργία της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής, όπως εσείς - οι κυβερνώντες - θέλετε να την επιβάλλετε. * Ομως, προσοχή: Τι είναι εκείνο που ορίζεται ως «ομαλότητα» από τους εκάστοτε κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους; «Ομαλότητα» γι' αυτούς είναι ότι όσοι διαμαρτύρονται θα πρέπει να μη διαμαρτύρονται, αλλά να συνεχίσουν να «πεθαίνουν στα μουγκά»... «Ομαλότητα» γι' αυτούς είναι ότι όσοι εξαθλιώνονται θα πρέπει να συνεχίσουν να εξαθλιώνονται αποδεχόμενοι αδιαμαρτύρητα την εξαθλίωσή τους... * Για τη διασφάλιση αυτής της «ομαλότητας» είναι που οι κυβερνώντες επιστρατεύουν κάθε φορά την ιδεολογική τρομοκρατία. Για τη διασφάλιση αυτής της «ομαλότητας» επιστρατεύουν το ασύστολο ψεύδος παρουσιάζοντας τον εργαζόμενο του Μετρό με τα 1.000 ευρώ καθαρά το μήνα, να αμείβεται τάχα με το μισθό των τεχνοκρατών του... ΔΝΤ! Αυτή την «ομαλότητα», την «ομαλότητα» της φτωχοποίησης και της καταστροφής, που περνάει μέσα από το ψεύδος, τη συκοφαντία και την καταστολή, είναι που θέλουν να διαιωνίσουν εφαρμόζοντας κάθε τρεις και λίγο τη συνταγή της επιστράτευσης και της επιβολής «του νόμου και της τάξης». Να, λοιπόν, γιατί αυτή ακριβώς η «ομαλότητα» πρέπει να διασαλευτεί και να σπάσει. Γιατί όταν σπάει η «ομαλότητά τους», τότε μόνο - και μόνο δι' αυτού του τρόπου - ασκείται πίεση στην εξουσία, η οποία εξαναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπη με το κόστος της αναλγησίας της. * Πρόκειται, λοιπόν, για μια πίεση θεμιτή και αναγκαία, για δύο λόγους: α) Γιατί ασκείται απέναντι στην εκάστοτε αντιλαϊκή κυβέρνηση και όχι «στην κοινωνία που ταλαιπωρείται», όπως λένε αυτοί που κατέστησαν «ταλαίπωρη» την κοινωνία και μετά παριστάνουν κι από πάνω τους «κοινωνικά ευαίσθητους για την ταλαιπωρία της κοινωνίας». Οι «ευαίσθητοι» κυβερνώντες για το «καλό της κοινωνίας», δεν είναι άλλοι από αυτούς που όλοι μαζί και ο καθένας τους ξεχωριστά αποτελούν εκλεκτά μέλη της εξουσίας που εξανδραποδίζει την κοινωνία. β) Γιατί ο αγώνας, η αντίσταση, η διεκδίκηση κάθε λαϊκού στρώματος είναι, ταυτόχρονα, ένα καμπανάκι αλληλεγγύης, μια πίεση αφύπνισης των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων που συμπαραστεκόμενα στους αγώνες - εν προκειμένω - των εργαζομένων στα ΜΜΜ, ακυρώνουν την επιχείρηση και του δικού τους διαρκούς κατατεμαχισμού. Του δικού τους διαρκούς κατακερματισμού. Της δικής τους διαρκούς συκοφάντησης από την κυβέρνηση, όταν έρχεται η ώρα των δικών τους διεκδικήσεων, των δικών τους αγώνων, του δικού τους «ως εδώ». * Με μια κουβέντα: Οσο μεγαλύτερη είναι η αλληλεγγύη όλων των καταπιεζόμενων, όλων των εισοδηματικά λεηλατημένων, όλων των χρεοκοπημένων και όλων των φοροληστευμένων στρωμάτων της κοινωνίας προς τους διαμαρτυρόμενους, προς τους απεργούς, τόσο μεγαλύτερη είναι και η πίεση για την ακύρωση των σχεδίων εκείνων των επιτελείων που όπως ξεκληρίζουν τον εργαζόμενο στο Μετρό, έτσι ξεκληρίζουν τον εργαζόμενο στο πολυκατάστημα και στο εργοστάσιο, έτσι ξεκληρίζουν τον συνταξιούχο, έτσι ξεκληρίζουν τους νέους, έτσι ξεκληρίζουν τους ανέργους.http://www.rizospastis.g

Οι δωσίλογοι αλλάζουν ,ο δωσιλογισμός όμως πάντα θα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά και θα χρησιμοποιεί τα ίδια "μέσα" (Ένα επίκαιρο "flash back" στην πολιτική επιστράτευση του 1943)

(Το παρακάτω κείμενο - video το  είχαμε αναδημοσιεύσει  τον Φεβρουάριο του 2012  σαν  επετειακό  αφιέρωμα.Σήμερα  το επαναδημοσιεύουμε  σαν  αναγκαία  ιστορική γνώση η οποία   ελπίζουμε πως  θα λεπτύνει την πολιτική αντίληψη, εκείνων  ειδικά που   μπήκαν  στο  παιχνίδι  του  "κοινωνικού αυτοματισμού".Αυτού δηλαδή  του διχαστικού δηλητηρίου, που  προσφέρει  η  παρούσα  κατοχική κυβέρνηση  σαν "αντίδωρο"  στα  θυματά  της , δηλαδή  στον ελληνικό λαό)

 Η Πολιτική Επιστράτευση του 1943
Κατά την διάρκεια τής Γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα (1941-44), ένας πρώην αξιωματικός τού Πολεμικού Ναυτικού και μετέπειτα επιχειρηματίας, ο Άγγελος Παπαναστασίου, αποτύπωσε κάποιες εικόνες τής περιόδου εκείνης στην κινηματογραφική του μηχανή.
(underinformation)

.
Το 1943, οι Έλληνες, εκτός από την πείνα, αντιμετώπιζαν και  την πολιτική επιστράτευση.  Στις 23 Φεβρουαρίου δημοσιεύεται στα «Γερμανικά Νέα» η διαταγή του στρατηγού Σπάιντελ για την πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων. Οι κατοχικές δυνάμεις σκόπευαν να στείλουν Έλληνες στην Γερμανία σε καταναγκαστικά έργα και στο μέτωπο της Ρωσίας. 


Το ίδιο βράδυ ο κατοχικός πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος και ο υπουργός Εργασίας Νικόλαος Καλύβας (παλιός συνδικαλιστής και σοσιαλιστής, που εκτελέστηκε στις αρχές του 1944 από την ΟΠΛΑ), έσπευσαν να δημοσιεύσουν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σχετικό διάταγμα με τίτλο «Περί υποχρεωτικής εργασίας του αστικού πληθυσμού της Ελλάδος».
Οι Έλληνες αντέδρασαν αμέσως. 24 Φεβρουαρίου χιλιάδες ξεχύνονται στους δρόμους της Αθήνας βροντοφωνάζοντας «Κάτω η επιστράτευση» και τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο. Μία ομάδα διασπά τον αστυνομικό κλοιό και καταστρέφει το

γραφείο του κατοχικού πρωθυπουργού Λογοθετόπουλου στη Βουλή. Μία άλλη, αφού διασπά τους καραμπινιέρους, πυρπολεί το Υπουργείο Εργασίας (Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα), όπου είχε γίνει ο σχεδιασμός για την επιστράτευση. Στις συγκρούσεις, τρεις διαδηλωτές σκοτώνονται και τριάντα...
τραυματίζονται σοβαρά.
Τις επόμενες μέρες το αυθόρμητο δίνει τη θέση του στο οργανωμένο. Τηλεφωνητές, εργάτες, δημόσιοι υπάλληλοι και μαθητές κατεβαίνουν στους δρόμους. Η αντίδραση κατά της επιστράτευσης φουντώνει.



28 Φεβρουαρίου η κηδεία του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά στις μετατρέπεται σε αντικατοχική διαδήλωση.
 
5 Μαρτίου συγκροτείται μεγάλη διαδήλωση κατά της πολιτικής επιστράτευσης. Πρωί έγιναν μεγάλες συγκεντρώσεις στο κέντρο. Γρήγορα μετατράπηκαν σε διαδηλώσεις, που ενώθηκαν σε μια μεγάλη δυναμική διαμαρτυρία.
Μπροστά στην ογκούμενη λαϊκή αντίδραση, οι κατακτητές αναγκάζονται να ακυρώσουν την πολιτική επιστράτευση στις 10 Μαρτίου. Πρόκειται για μεγαλειώδη στιγμή της Εθνικής Αντίστασης, ένα πρωτοφανές γεγονός σε όλη την Ευρώπη. Ο Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος αντικαταστάθηκε από τους Γερμανούς με τον Ιωάννη Ράλλη τον Απρίλιο του 1943.


Τυχαίο; Δεν νομίζω. Κάντε μια απλή αντικατάσταση που λέμε στα μαθηματικά...
 

Οποιαδήποτε ομοιότητα με σημερινά γεγονότα είναι 
 συμπτωματική;


ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΥΣΤΕΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΠΟΥ ΦΕΡΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΕΚΛΕΨΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΙ

Λεπτομέρειες για τα δήθεν απόρρητα στρατιωτικά μυστικά της τουρκικής άμυνας που φέρεται να έπαιρνε η Ελλάδα από το  δίκτυο στρατιωτικής κατασκοπείας  στην Σμύρνη περιέχονται σε άρθρο  γνώμης του Αμπτνουλάχ Μποζκούρτ στην  αγγλόγλωσση τουρκική εφημερίδα Today’s Zaman... 
 

Στο άρθρο - με τίτλο « Spy ring compromised security of Turkey, US and NATO allies»-  γίνεται εκτενή αναφορά στο περιεχόμενο του κατηγορητηρίου για τις δραστηριότητες του δικτύου στρατιωτικής κατασκοπείας στην Σμύρνη που εξαρθρώθηκε . Ο αρθογράφος αναφέρει μεταξύ άλλων ότι... 


Πολλά από τα ντοκουμέντα που κατέσχεσαν οι τουρκικές αρχές εμπλέκουν την Ελλάδα στην δραστηριότητα του δικτύου . 
1).Οι απογειώσεις προς Αιγαίο

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο τα ντοκουμέντα δείχνουν, αναφέρει μεταξύ  άλλων ο αρθρογράφος, ότι το δίκτυο υπέκλεπτε τα σχέδια πτήσεων των τουρκικών αεροσκαφών που περιπολούν στο Αιγαίο και τα έστελνε εντός 7 λέπτου στις ελληνικές αρχές και ότι ο παροχέας των πληροφοριών φερεται να  ήταν ο Μετίν Κουμπιλάϊ Κασλί .
 
 2).Τα τυφλά σημεία των τουρκικών ραντάρ

Ένας άλλος παροχέας πληροφοριών, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ήταν ο Αχμέτ Γκιοκτσούλ ο οποίος φέρεται να υπέκλεπτε τις περιοχές κάλυψης του τουρκικού εναέριου χώρου από τα σταθερά και κινητά τουρκικά  ραντάρ καθώς και την πιθανή κάλυψη από τα αεροσκάφη AWACS που θα αποκτήσει σύντομα η Τουρκία. Τα ντοκουμέντα με χάρτη που περιείχε τα «τυφλά σημεία» των ραντάρ προωθούνταν μέσω του Τζέμ Ερίς σε συνταγματάρχη που ήταν επικεφαλής των επιχειρήσεων της Αεροπορικής Βάσης Λάρισας.

3).Η αεροπορική διάταξη δυνάμεων
Άλλα ντοκουμέντα που φέρεται  να προμήθευε ο Τζέμ Ουυγκιουνέρ περιείχαν διαβαθμισμένα έγγραφα για αριθμό προσωπικού, αεροσκαφών και στρατιωτικών πρωτοκόλλων των μονάδων της 192ης Μοίρας Αεροσκαφών του αεροδρομίου Milas-Bodrum που βρίσκεται κοντά στα ελληνικά νησιά . Τα ντοκουμέντα που περιείχαν και την προβλεπόμενη διάταξη των πολεμικών αεροσκαφών στο αεροδρόμιο εν καιρώ πολέμου κρίνονται υψηλής αξίας .
 
 4) Οι υποκλοπές'' που είχε κάνει ο Τούρκος Ακόλουθος στην Αθήνα
Ένας άλλος ύποπτος ο Φατίχ Σενγκιούλ φέρεται να υπέκλεψε αντίγραφο απόρρητων εγγράφων για τις δυνατότητες του Ελληνικού Στρατού που προφανώς είχε ετοιμάσει ο Τούρκος Στρατιωτικός Ακόλουθος στην Αθήνα. Το δίκτυο κατασκοπείας ζητούσε από τους συνδέσμους του να γίνει επαφή με τον Ελληνα Στρατιωτικό Ακόλουθο στην Άγκυρα για να πουληθούν αυτά τα απόρρητα έγραφα. Το δίκτυο κατασκοπείας επισημαίνει  ότι για τον σκοπό αυτό θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι τούρκοι πράκτορες Τουντς Γκιουνάλ , Ουγούρ Γκιοκσέν και Οζγκούρ Ατζάρ που είχαν προγενέστερα επαφές με τον Ελληνα Στρατιωτικό Ακόλουθο.
Όπως καταλήγει ο αρθρογράφος υπάρχουν και άλλες σοκαριστικές λεπτομέρειες των διαρροών που περιγράφονται στο κατηγορητήριο.


Να πάψουμε να αισθανόμαστε λαός και να γίνουμε πολίτες.

Αναρτήθηκε από τον/την Εξουσία στο Ιανουαρίου 27, 2013
assets_LARGE_t_420_54064391_type12218Την ιδέα γι’ αυτό το άρθρο μας την έδωσε ένα σχετικό άρθρο του γνωστού φοβερού «πιτσιρίκου» με τον τίτλο Ο Σαμαράς και ο λαός, το οποίο άρθρο καταλήγει με την προτροπή «Ο “λαός” θα πρέπει να πάψει να είναι λαός, αν θέλει να μην είναι σκλάβος μέσα στην ίδια του τη χώρα. Πρέπει να πάψουμε να είμαστε “λαός” και να γίνουμε πολίτες. Συνειδητοί πολίτες. Ποτέ δεν είναι αργά».
Πραγματικά, όταν ακούμε τους πολιτικούς να μιλάνε, αναφέρονται πάντα στην απροσδιόριστη, υπερβατική και κάπως εκ Θεού προερχόμενη έννοια λαός. Θεωρούν τους εαυτούς τους ως τους μόνους εκπροσώπους επί γης της υπέρτατης αυτής έννοιας. Κανείς άλλος δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι εκπροσωπεί το λαό. Μόνο οι πολιτικοί. Δεν έχει σημασία αν ο καθένας από μας αισθάνεται ότι δεν τον εκπροσωπεί κανένας πολιτικός, αυτοί αδιαφορούν και ασκούν εξουσία στο όνομα και ως εκπρόσωποι του απρόσωπου λαού. Ταυτόχρονα, κανείς κοινός θνητός δεν μπορεί να απευθυνθεί στο λαό (δεν μιλάμε φυσικά για τα καθεστωτικά ΜΜΕ) και αν αυτό συμβεί τότε κατηγορείται αμέσως από το πολιτικό και μιντιακό σύστημα ως λαϊκιστής,  για να μην μιλήσουμε και για άλλους χαρακτηρισμούς και με τον τρόπο αυτό αποκτά ο πολίτης ταμπέλα και απομονώνεται. 
Έχουμε λοιπόν πειστεί ο καθένας μας ξεχωριστά ότι είμαστε έξω από αυτό που εννοούν οι πολιτικοί ως λαό και απομονωμένοι. Πολλοί από εμάς μάλιστα βλέπουν το λαό ως ανίκανο και απαίδευτο αφού δέχεται να εκπροσωπείται από αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα. Ο καθένας μας ξεχωριστά, θεωρεί τα υπόλοιπα δέκα εκατομμύρια ανθρώπους ως ανίκανους να δουν το προφανές που εκείνος βλέπει. Κανείς μας όμως δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι μέσα σ’ αυτόν το λαό είναι και ο ίδιος, ότι όλοι αισθάνονται και σκέφτονται όπως αυτός, αλλά κανένας δεν μπορεί να αισθανθεί ένα μαζί με τον υπόλοιπο λαό, γιατί το καθεστώς δεν του επιτρέπει να έλθει σε επαφή μαζί του πέρα από τις κοινωνικές συνευρέσεις και τα καφενεία.
Σύμφωνα με την επιστήμη του Συνταγματικού Δικαίου «λαός είναι το σύνολο των πολιτών που έχουν δικαίωμα ψήφου», δηλαδή αυτό που λέμε εκλογικό σώμα. Βλέπουμε λοιπόν, ότι ο λαός δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτε άλλο από το σύνολο των πολιτών. Επομένως ο λαός δεν είναι κάποια υπερβατική δύναμη, όπως θέλουν να τον παρουσιάζουν οι πολιτικοί, αλλά λαός είμαστε όλοι μας και έχουμε δικαίωμα να απευθυνόμαστε προς όλους τους άλλους πολίτες και να παίρνουμε κοινές αποφάσεις ασκώντας λαϊκή κυριαρχία..
Αυτή τη δυνατότητα όμως, μας τη στερεί το ίδιο το Σύνταγμα, που υποβιβάζει τον πολίτη σε απλό περιστασιακό ψηφοφόρο, ενώ το μιντιακό σύστημα μας υποβιβάζει σε λαουτζίκο και σε “συνήθη υποζύγια”, δίνοντας έτσι μόνο στους εντολοδόχους των εξωθεσμικών συμφερόντων πολιτικούς τη δυνατότητα να κάνουν ανενόχλητοι πολιτικό παιχνίδι.
Ας πάψουμε λοιπόν να αισθανόμαστε απρόσωπος λαός και ας απαιτήσουμε να είμαστε πολίτες.  Σε μια πραγματική δημοκρατία, η έννοια “πολίτης” είναι πολιτικό αξίωμα του οποίου φορέας είναι συγκεκριμένη ανθρώπινη προσωπικότητα με δυνατότητα παρέμβασης, δυνατότητα διατύπωσης πρότασης και συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων και όχι η κενή ιδιότητα του απρόσωπου ψηφοφόρου.
Επομένως πρέπει να αλλάξουμε Σύνταγμα και μιντιακό σύστημα, γιατί μόνο έτσι θα απελευθερωθούμε. 
Πέτρος Χασάπης

Συγκλονιστικὴ μαρτυρία ἀπὸ βατραχάνθρωπο τῶν Ἰμίων: «Τὰ βράδια μαζευόμασταν γύρω ἀπὸ τὴ σημαία καὶ κάναμε τὴν προσευχή μας»


από τότε μέχρι σήμερα οι παρέλαση των δοσίλωγων πολιτικών συνεχίζεται! 

Αναρτήθηκε από την economikos 

«Τὸ εἴχαμε πάρει ἀπόφαση ὅτι ἦταν ἡ τελευταία μας νύχτα. Ἀρχίσαμε νὰ γράφουμε στὰ ροῦχα μας, στὰ παπούτσια μας καὶ σὲ ὅ,τι ἀντικείμενο εἴχαμε ὥστε ἂν τά βρίσκανε νὰ εἶχε κάτι ἡ οἰκογένειά μας».

Ἀκοῦστε τὸ βατραχάνθρωπο ποὺ ἔζησε τὰ γεγονότα τῶν Ἰμίων νὰ περιγράφει συγκινημένος τὶς ἐμπειρίες του ἀπὸ τὶς τελευταῖες ἡμέρες τοῦ Ἰανουαρίου τοῦ 1996. Περιγράφει τὴν μετάβαση τῶν βατραχανθρώπων στὴ μία βραχονησίδα καὶ τὴν ἀπόφασή τους νὰ ὑπερασπιστοῦν τὸ ἑλληνικὸ ἔδαφος μέχρι θανάτου. Ἀναφέρεται στὶς προδοτικὲς ἐντολὲς ποὺ….
ἔλαβαν ἀπὸ τὴν τότε μειοδοτική πολιτική ἡγεσία τῆς χώρας καὶ λυγίζει ὅταν θυμᾶται τὴν ἐπιστροφή του στὴν μονάδα κρατώντας τὴν ἑλληνικὴ σημαία ποὺ τοὺς διέταξαν νὰ τὴν κατεβάσουν από την βραχονησίδα. 
Τέλος,  δὲν μπορεῖ νὰ ξεχάσει ὅλο τὸ πολεμικὸ σκηνικὸ ποὺ εἶχε στηθεῖ στὴν περίμετρο τῶν Ἰμίων, μὲ τοὺς βατραχανθρώπους νὰ μένουν τρεῖς ἡμέρες ἄυπνοι γιὰ νὰ ὑπερασπίσουν τὰ ἑλληνικὰ ἐδάφη.
Πηγή: logia-tou-aera.blogspot.gr

Μας ξέφτισαν τους Ήρωες! Το νου σας στους Προδότες…


Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιανουαρίου 27, 2013
20130127-183558.jpg
“…Συχνά οι επαναστάτες γεννιούνται από το ίδιο το σύστημα που θέλουν να ανατρέψουν, ελπίζουν ότι αργά η γρήγορα θα ξεπηδήσουν, είτε από τη σημερινή αμαρτωλή Βουλή είτε από τον σημερινό αμαρτωλό Τύπο, άνδρες και γυναίκες αποφασισμένοι να γίνουν οι «μπροστάρηδες» της μεγάλης αλλαγής…
ΚΑΠΟΙΟΙ θα πουν: «Κουβέντα να γίνεται, φίλε! Πάνε πια εκείνοι οι καιροί. Ο λαός δεν είναι ούτε ώριμος ούτε πρόθυμος για τέτοιες αποκοτιές. Τον βλέπεις: Μαθαίνει για τα “ντου” της 
Αστυνομίας στα κτίρια των τρομοκρατών και λέει: “Μπράβο, καλά τους κάνουν”. Μαθαίνει για τις επιθέσεις των τρομοκρατών στα σπίτια δημοσίων προσώπων και λέει πάλι: “Μπράβο, τους χρειαζότανε”! Ακούει και τους γουρλομάτηδες να ωρύονται στα τηλεπαράθυρα και χτυπάει παλαμάκια: “Μπράβο τους, καλά τους τα λένε!..”. Αλλά αμέσως μετά πατάει το κουμπί για να μη χάσει τη συνέχεια του “Σουλεϊμάν”!.. Τι επανάσταση να κάνει αυτός ο λαός;».
Έκλεψα τους παραπάνω στοχασμούς του Χρήστου Πασαλάρη, γιατί δεν μου ταίριαζε το “δανείζομαι” στις πονηρές μέρες μας το “κλέβω”, μια και το τελευταίο δεν χρειάζεται κανένα ενέχυρο, στα χρόνια που διαβαίνουν στην Έρημη Χώρα.
Και μού’βαλε δουλειά να ανακατέψω ό,τι έμαθα από ό,τι διδάχθηκα και ό,τι έπαθα. Και βούτηξα στη μνήμη μου, απαίδευτος στο κολύμπι του χρόνου, γιατί στη θέση της απέραντης νύχτας, μου φύτεψαν ένα φως ψεύτικο που δε φεγγοβολάει, αλλά παίζει με σκιές και σκιάχτρα! Αυτά μου ταίριαξαν στο νού μετά το ’21, την Επανάσταση.
Πάω να ταιριάξω τον Κολοκοτρώνη με την Επανάσταση, μου βγαίνει ο Κωλλέτης!
Μού’ρχεται στο νού ο Καποδίστριας, ξεπροβάλλει ο Μαυρομιχάλης!
Ανάκατο μυαλό. Να φταίει ο χρόνος, δεν αποκλείεται! Να συχνάζω πιότερα στις οδούς του Κωλλέτη και Μαυρομιχάλη, καθόλου απίθανο!
Τσιγκλάω το μυαλό για κανα πέρασμα καμμιά φορά απ’του Καποδίστρια τις οδούς, έστω παρόδους βρέ αδερφέ, σκοτάδι στη μνήμη!
Τί στο καλό έπαθα! Λες νάμαι στα ρηχά; Και να το μακροβούτι κι ό,τι βγεί, έτσι κι αλλιώς δε χάνω και τίποτα, χαμένος είμαι όπως και νάχει το πράγμα!
Νά ο Αλέξανδρος, ο Μακεδόνας. Αυτός είναι! Κάτι μου λέει ότι ψέμματα είναι.. Αυτός λέει η Τηλεόραση ότι δεν είναι δικός μας, λόγω γεωγραφικού προσδιορισμού, και το λένε και Υπουργοί, είναι δυνατόν να λένε ψέμματα!
Τ’άχω μπερδεμμένα, συλλογιόμαι! Κάτι πιο μακρυνό, πιο απόμακρο, αχνό, τον δείχνει στην Πέλλα, στους Γέτες, στους Τριβαλλούς. Και πιο σιμά στη Χαιρώνεια, στην Κόρινθο, στην Ισσό , στα Γαυγάμηλα, στα Σούσα, στη Περσέπολη, στη Βακτριανή, στη Βαβυλώνα.
Παραμύθια σού είπαν, αντηχούν τα λόγια αγνώστων, που ούτε για έλληνες φαντάζουν, ούτε Ευρωπαίοι μήτε Αφρικανοί.
Αμερικάνοι, Αυστραλοί, και Καναδοί μας πιλατεύουν το μυαλό! Συστέλλω το νού για καμμιά θύμιση από καναν έλληνα, αυτούς της Ακαδημίας μας αδερφέ, μην και έχουν άλλη γνώση, μα καταχνιά κι αντάρα. Λες να κρύβονται μην τους βρουν, και τους αφαιρέσουν την τήβεννο, αν πουν αλλιώς;
Λες και δεν έσκυψα ποτέ σε βιβλίο, μήτε άκουσα ποτέ για διαστροφείς!
Τώρα θυμάμαι πως ξεφύλισσα χιλιάδες σελίδες, κι αν δεν τις πολυπίστευα τις φήμες που τους ακολουθούσαν, ανακάτευα τη φτωχιά βιβλιοθήκη μου, βιβλιοθήκη να την πείς, για να βρώ αντίθετες γνώμες για’αυτούς μα δεν έβρισκα. Αλήθεια είναι, και έτσι ξεκολλούσα από το ψάξιμο. Κι έμεινα να τους πιστεύω, απ’αυτούς είμαι, και να καμάρι ο Ελληνόπαις!
Κάτι θυμάμαι για κείνον το Σωκράτη, ναι θυμήθηκα.
Ο Δάσκαλος που ορμήνευε τα παιδιά χωρίς χρέωση, στα Γυμναστήρια για την Αρετή, και οι άρχοντες της Πόλης θυμήθηκαν ότι έκανε αγώνα να μην εκτελεσθούν οι Στρατηγοί των Αργινουσών, και δεν υπάκουσε στον μαθητή του Κριτία, να συνεργήσει στη σύλληψη του πιο ενάρετου από τη Σαλαμίνα, και στο άψε σβήσε του σκάρωσαν ένα κατηγορητήριο ότι διέφθειρε τους νέους, και ξεμπέρδεψαν και με δαύτον…
Ξάφνου θυμήθηκα ότι τέτοιο μακροβούτι στο χρόνο δεν ξανάκανα, μέπιασε ο φόβος, μη ξέροντας το άθλημα και ήλθα εις νεότερα χρόνια.
Κι έκατσα να ξαποστάσω σε κείνον τον Μάξιμο τον Γραικό, τον Αγιορείτη, στα χρόνια της Οθωμανικής Κατοχής. Κατοχής είπα; Ξεχάστε πως δεν την είπα τη λέξη, γιατί ανάκατα μούρχονται τα λόγια.
Αυτός, λέει η τωρινή ιντελιγκέντσια, ότι πήγε να ξεσηκώσει τους Ρώσους εναντίον των Τούρκων για να απελευθερωθούμε, και δεν είχε καλό σκοπό!
Μα τι στο καλό, 20 χρόνια ξέρω ‘γω ότι δαπάνησε στη Ρωσία για να τους μάθει Αγιορείτικη Βυζαντινή Αγιογραφία, κι έβγαλε τον Ρουμπλιώφ άξιο μαθητή του!
Τι τόθελα κι αυτό, και μούρχεται από δω κι απο κεί, τι παληοκομμούνι, τι ερυθρός Σατανάς, τι πράκτορας των Ρώσων, κι ας έρχεται 4 αιώνες πρωτύτερα πριν το ’17… Ποιόν να πιστέψουν, εμένα τον αδαή, ή το Χάρβαρντ και το Κολούμπια!
Και ξαναγύρισα προς τα οπίσω. Ανέβαινα από τη βαθειά θάλασσα κι έβλεπα προς τα πάνω, φεγγοβολούσε ο ήλιος. Μέχρι να βγώ, μούρθαν οι εικόνες του Ταγματάρχη των Ευζώνων Βελησαρίου, τις εικόνες που μου φύτεψε ο παππούς μου ο Νάκος, ο Εύζωνας του Ταγματάρχη στο Μακεδονικό Αγώνα.
- Ήμουν στο Τάγμα του Μαύρου Καβαλλάρη εγγονέ μου, έτσι τον φώναζαν, κι ας ζήλεψαν αργότερα οι κατοπινοί οι του Πλαστήρα, και του κοτσάρισαν κι αυτουνού τ’όνομα!
Για να ξεχαστεί το κλέος του Καρυστινού γόνου.
Κάπως έτσι ξεμπέρδεψαν και με τα λόγια του Καφαντάρη, που φάνταζαν πως τα είπε αργότερα ο Τσαρούχης! Επιτηδείων επιτηδεύματα…
Κι έτσι ανακάτεψαν τα μικρά κι έφτασαν στα Μεγάλα. Μας αναποδογύρισαν την Ιστορία, επί τούτου; Επί τούτου…
Κι ανακάτεψαν τους συνωστισμούς με τις σφαγές, και τη δολοφονία του Ανδρούτσου με την… αυτοκτονία στον Πύργο της Ακρόπολης!
Και έμεινε η Ελλάδα χωρίς μνήμη, γιατί το παιδομάζωμα των Τούρκων φιλοτέχνησε τους Γενίτσαρους, και με τους Προδότες προχώρησαν την Ιστορία αντί των ηρώων.
Γιατί τους ήρωες τους βάζουν στο καλαπόδι των προδοτών για να μην αναγνωρίζονται, και τους προδότες τους φτιασιδώνουν με περικεφαλαίες στον Αγώνα. Μύλος άθλιος που γενοβολλάει τέρατα.
Σακάτεψαν το νου των Ελλήνων χωρίς μνήμη και Παράδοση. Και μπήκαν στα σπίτια και εκβιάζουν τη σκέψη με τον Μπόγια των οκτώ. Και ξερίζωσαν το κριτήριο, αυτό το ακόνι που κόβει τις απατηλές σκέψεις και τις τελειώνει. Που φέγγει κάθε αληθινό και ενάρετο, που ξεδιαλύνει την ήρα από το στάρι και τον χρυσό από τους τενεκέδες…
Δεν μπορούν να ξεριζώσουν όμως την Αλήθεια από το ψέμα, τη συμπεριφορά που ακούει στην κληρονομιά, που δεν μπορουν να μπερδέψουν την αρχοντιά από τη μιζέρια και την αγυρτεία.
Οι Ήρωες φαντάζουν στο πλήθος από την περπατησηά. Ίσια και αγέρωχα στο δρόμο. Στο λιοπύρι και στο χιονιά, η ίδια δρασκεληά. Ο ίδιος τρόπος.
Κι από την άλλη στον αντίποδα, τρέχουν οι κακόμοιροι μην τους πάρει η ματηά κάποιου, και χώνονται στις άκρες από τους τοίχους , κλωθογυρνάν το κεφάλι εδώ κι εκεί, μην απαντήσουν κάποιον που έμπλαξαν από παληά που ξέκαναν κάθε καλό.
Γι αυτό, το νού σας!
Μας ξέφτισαν τους Ήρωες! Το νου σας στους Προδότες…
Πελασγός ο Μιλήσιος