Η καταστροφή δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

 Από το περιοδικό Ρήξη φ. 100

Η εικόνα που εμφάνισε η κυβέρνηση τις πρώτες ημέρες του 2014 ήταν επιεικώς απογοητευτική. Η υποδοχή από τα διεθνή ΜΜΕ της ελληνικής προεδρίας, στην οποία τόσα υποτίθεται ότι είχαν επενδύσει οι Σαμαράς και Βενιζέλος, κινήθηκε μεταξύ λοιδορίας και χλευασμού. Η εξαιρετικά δυσάρεστη εικόνα συμπληρώθηκε και από άλλες λεπτομέρειες, οι οποίες καθρεφτίζουν τη χειρότερη δυνατή εσωτερική και διεθνή εικόνα της χώρας.
Κ ορωνίδα όλων –και μάλιστα σε συνέχεια της επίθεσης στο σπίτι του πρεσβευτή της Γερμανίας– οι αλλοπρόσαλλοι χειρισμοί μιας ασήμαντης υπόθεσης, όπως η μη εμφάνιση του καταδικασμένου για την υπόθεση της «17 Νοέμβρη» Χριστόδουλου Ξηρού. Ένας απίστευτος πανικός, με τερατώδη τρομοσενάρια, κάλυψε τις τηλεοπτικές εικόνες, παραμονή της τελετής ανάληψης της ευρωπροεδρίας, δίνοντας την εικόνα μιας χώρας η οποία χτυπιέται ανελέητα από την τρομοκρατία. Ο Νίκος Δένδιας έφτασε στο σημείο να εκστομίσει μια απίστευτη φράση: «Η χώρα έχει πρόβλημα τρομοκρατίας. Και δυστυχώς δεν έχει πρόβλημα μόνο εισαγόμενης τρομοκρατίας, έχει μεγάλο πρόβλημα και εγχώριας τρομοκρατίας». Και  προχώρησε σε σύγκρουση με τη Δικαιοσύνη προκαλώντας την αντίδραση του αρμόδιου υπουργείου και των εισαγγελέων.
Προφανώς τα παραπάνω δεν είναι παρά μόνο λεπτομέρειες στην τοιχογραφία η οποία αποτυπώνει το γενικότερο κλίμα αποσύνθεσης που συνοδεύει την κυβέρνηση σε κάθε της βήμα. Σε αυτά μπορεί κάποιος να προσθέσει:
• Την ευθεία αμφισβήτηση της κυβέρνησης από τους Σημίτη και Δαμανάκη.
• Την πρόσφατη καταστροφική διαχείριση των θεμάτων Παιδείας.
• Τη θεαματική ήττα στο θέμα του εισιτηρίου των 25 ευρώ στα νοσοκομεία.
• Την παράλληλη ουσιαστική κατάργηση του ΕΟΠΥΥ.
• Τους αγωνιώδεις πολιτικούς εκβιασμούς του ΠΑΣΟΚ μπροστά στο φάσμα της εκλογικής κατάρρευσής του.
• Τα σενάρια περί τριπλών εκλογών, τα οποία αποτελούν μέρος της κυβερνητικής ατζέντας προ του ενδεχομένου κατάρρευσης στις ευρωεκλογές.
• Τα μαζικά εντάλματα σύλληψης στελεχών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου των περιόδων Καραμανλή και Παπανδρέου και «επιφανών» επιχειρηματιών, που είχαν εξασφαλίσει θαλασσοδάνεια χωρίς προοπτική αποπληρωμής.
• Τα σκάνδαλα Λιάπη και Τομπούλογλου, τα οποία επιτείνουν το κλίμα αυτογελοιοποίησης του μεταπολιτευτικού συστήματος εξουσίας.
• Τις εξελισσόμενες έρευνες για τις θηριώδεις μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα.
Πρόκειται για το παζλ της απόλυτης παρακμής και κανείς, εντός ή εκτός Ελλάδος, δεν δίνει αξιόλογο χρόνο ζωής σε μια κυβέρνηση η οποία υπάρχει επειδή κανείς δεν έχει διάθεση να τη… ρίξει και, δυστυχώς, και σε μια χώρα η οποία ακόμη ανακαλύπτει τις χειρότερες πλευρές του εαυτού της.

Χαλί στον Τσίπρα
Όμως, από όλα τα παραπάνω, το σοβαρότερο σημείο είναι οι έρευνες για τα εξοπλιστικά και τις θηριώδεις μίζες, οι οποίες ενδέχεται να ξεπερνούν και τα 2 δισ. ευρώ. Σημειώστε δε ότι, αν και τα προγράμματα αφορούν την περίοδο Σημίτη, όλες οι παραγγελίες εκτελέστηκαν κανονικά από την επόμενη κυβέρνηση Καραμανλή, πλην των υποβρυχίων.
Και έτσι η Ελλάδα, με το ένα τέταρτο του χρέους της μέχρι το 2003 οφειλόμενο στις αμυντικές δαπάνες, με σοβαρά εθνικά ζητήματα ανοιχτά και επιδεινούμενα, από την Κύπρο και το Αιγαίο έως τη Θράκη, είναι σήμερα στρατιωτικά γυμνή. Απειλείται δε το 2015 να μην έχει καν αξιόμαχο Πολεμικό Ναυτικό. Μια χώρα που έχει πληρώσει πανάκριβα πάνω από το 90% έξι νέων υποβρυχίων, τα οποία σαπίζουν στο ναυπηγείο επειδή κανείς δεν φρόντισε να τα παραλάβει.
Αυτή η άθλια εικόνα παρακμής, εγκατάλειψης, πανικού και σύγχυσης προφανώς δεν μπορεί να αντισταθμιστεί
• από καμιά κρίση πολιτικού μεγαλείου του Σαμαρά,
• από καμιά πομφόλυγα περί πρωτογενούς πλεονάσματος,
• από καμιά ψευδή υπόσχεση περί διευθέτησης του χρέους,
• από κανέναν εκβιασμό του Βενιζέλου.
Στην πραγματικότητα, εδώ και καιρό, κάθε κίνηση της κυβέρνησης, κάθε νέα κρίση, απλώς ξετυλίγει το χαλί πάνω στο οποίο ο Τσίπρας θα βαδίσει την απόσταση από την πλατεία Κουμουνδούρου μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου.
Με την ιδέα αυτή άλλωστε είναι τόσο εξοικειωμένα τα εγχώρια και διεθνή κέντρα οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, ώστε πλέον, αντί να μάχονται αυτή την προοπτική, να διερευνούν την ομαλότερη δυνατή συμβίωση με την επόμενη κυβέρνηση. Και, ομολογουμένως, σε αυτή τη διερεύνηση δεν συναντούν ιδιαίτερες δυσκολίες…

Ελπίδα και πραγματικότητα
Όμως οι διαπιστώσεις είναι σχετικά εύκολες. Αν θέλουμε να πάμε λίγο βαθύτερα, τότε θα πρέπει να εστιάσουμε στην έννοια που τα νυν και δυνάμει κυβερνητικά κόμματα αναμασούν: ανασυγκρότηση. Πληρέστερα: παραγωγική ανασυγκρότηση.
Ποιος είναι ικανός σήμερα, υπό τις τρέχουσες συνθήκες, να μιλήσει σοβαρά για ανασυγκρότηση της χώρας και δη παραγωγική; Η απάντηση προφανώς δεν μπορεί να είναι ενθαρρυντική:
• Από τη μια πλευρά έχουμε ένα εκπνέον σύστημα εξουσίας, το οποίο έχει σημαδέψει ολόκληρη τη μεταπολίτευση με όρους βαθύτατης και πολυδιάστατης διαφθοράς, το οποίο εκμαύλισε, αποδιάρθρωσε, αποβιομηχάνισε και χρεοκόπησε τη χώρα. Εν τέλει την παρέδωσε άνευ όρων στους δανειστές της και σήμερα σέρνεται εκλιπαρώντας για μια μικρή παράταση ζωής, γνωρίζοντας ότι έτσι ή αλλιώς οδηγείται στη συντριβή.
• Από την άλλη πλευρά έχουμε μια ταχύτατα ανερχόμενη αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία, κατοικώντας για χρόνια στο γλίσχρο 3-5%, ουδέποτε χρειάστηκε να αναπτύξει προγραμματικό και οραματικό λόγο. Αρκούσαν οι εσωκομματικές συμφωνίες για να διατηρεί μια στοιχειώδη ενότητα και η επίκληση της αριστερής της ταυτότητας για να πορεύεται στα ελώδη ύδατα της μεταπολίτευσης.
Σήμερα, ωστόσο, συγκεντρώνει πάνω της μια απροσδόκητα ογκούμενη ελπίδα για φρένο στην ατελείωτη κατρακύλα μιας καθημαγμένης, απελπισμένης, τρομαγμένης και καταθλιπτικής κοινωνίας. Της ζητείται να επεξεργαστεί, να καταθέσει και να εφαρμόσει ό,τι δεν είχε νιώσει ποτέ πριν ότι χρειάζεται να διαμορφώσει: πρόγραμμα. Και δη μιας διαλυμένης και χρεοκοπημένης χώρας.
Κοιτάζοντας από τη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση τον ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουμε δύο καίριες παρατηρήσεις:
1. Η πρώτη αφορά την πραγματικότητα της χώρας: Οι άκαμπτες δεσμεύσεις της εκτείνονται σε βάθος δεκαετιών. Το δημοσιονομικό σύμφωνο αποτελεί πλαίσιο πολύ πιο δεσμευτικό από το μνημόνιο. Η ήδη συντελεσθείσα καταστροφή δεν είναι άμεσα αναστρέψιμη.
2. Η δεύτερη αφορά τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ:
• Από τη μια, αν υποθέσουμε ότι θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για εκλογική κατακρήμνιση της Ν.Δ. και περαιτέρω διάσπαση της Δεξιάς, τότε ήδη αποτελεί τη μοναδική –και τελευταία πριν από το χάος– θεσμική κυβερνητική διέξοδο.
• Από την άλλη, δεν είναι σαφές ούτε ποια ακριβώς πολιτική θα ακολουθήσει έναντι των δανειστών ούτε αν θα αντέξει το βάρος της πολιτικής ευθύνης που θα του ανατεθεί.
Βεβαίως, όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω» ούτε η Ιστορία είναι μαθημένη να τη στήνουν στα… ραντεβού. Συνεπώς Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ θα κληθούν να περάσουν από τον πάγκο της διακυβέρνησης.

Πεδίο μάχης η διαφθορά
Σε κάθε περίπτωση, προηγείται ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα των αμαρτημάτων δεκαετιών. Αυτός είναι σήμερα ο βασικός στόχος των δανειστών – και του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων – και εκεί ακριβώς συναντιούνται με τη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως άλλωστε έγραψε προσφάτως και σοβαρός συντηρητικός αναλυτής στην Ελλάδα, εξετάζοντας τους τρεις πιθανούς λόγους για τους οποίους ενδεχομένως οι Ευρωπαίοι «δεν ανησυχούν πλέον αν ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει την εξουσία»: «Γιατί δεν έχουν αντίρρηση, και μάλιστα ελπίζουν, να τα βάλει ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ολιγάρχες και τα μεγάλα συμφέροντα στη χώρα, πράγμα που δεν τολμά η σημερινή κυβέρνηση ή, όταν δείχνει κάποια τέτοια επιθυμία, της την πέφτουν και κάνει πίσω».
Οι μεγάλες πολιτικές μάχες της επόμενης περιόδου πιθανότατα θα εξελιχθούν στο πεδίο της διαφθοράς. Το παιχνίδι κυριαρχίας προηγείται. Άλλωστε, κάθε συζήτηση περί ανασυγκρότησης θεωρείται περίπου άκαιρη: η καταστροφή του «ελληνικού μοντέλου» δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί…

Δευτέρα, 13 Ιαν 2014      17:37      0

Τσίπρας: Η ΕΕ έχει καταστεί μια γερμανική Ένωση

Δηλώσεις στους Νιου Γιορκ Τάιμς έκανε ο Αλέξης Τσίπρας με αφορμή την ανάληψη της Προεδρίας της ΕΕ από την Ελλάδα...

«Αγωνιζόμαστε για μια πολύ μεγάλη αλλαγή, μια ριζοσπαστική πολιτική αλλαγή», τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, υποστηρίζοντας ότι «αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αποτελεί σπίλωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού».

Η εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς προβάλλει τις δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ανταπόκριση από την Αθήνα, με αφορμή την πρόσφατη τελετή έναρξης της ελληνικής Προεδρίας στην ΕΕ, επισημαίνοντας ότι η τελετή κορυφώθηκε ως «ένας υποτιθέμενος εορτασμός» της Προεδρίας της Ελλάδας στην ΕΕ, ενός εκ περιτροπής ρόλου, ο οποίος φέρει μειωμένη πραγματική εξουσία, αλλά συνήθως προκαλεί υπερηφάνεια και συμβάλλει στην άμβλυνση των εγχώριων πολιτικών αντιπαραθέσεων, όπως υπογραμμίζεται στο δημοσίευμα.

Ωστόσο, τονίζεται στην ανταπόκριση, απών από την εορταστική ομάδα ήταν «ο πρωταγωνιστής ενός ελληνικού πολιτικού δράματος, το οποίο σε αντίθεση με την οδυνηρή οικονομική κατάσταση της χώρας, δεν δείχνει σημάδια άμβλυνσης». Πρόκειται για τον Αλέξη Τσίπρα, τον ηγέτη του κόμματος που οι δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν ως το πλέον δημοφιλές αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, σημειώνεται στο δημοσίευμα, προσθέτοντας ότι ο κ. Τσίπρας είναι «αμείλικτος επικριτής» των οικονομικών πολιτικών που φέρονται ως υπαίτιες για το ποσοστό ανεργίας ύψους 27% στη χώρα, πολιτικές που επίσης εγείρουν ελπίδες ότι η χώρα το 2014 θα καταγράψει το πρώτο έτος οικονομικής ανάπτυξης από το 2007.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να μετάσχει στην «προεκλογική φιέστα» του κ. Σαμαρά, ο οποίος ηγείται μιας «εύθραυστης και βαθιά αντιδημοφιλούς» κυβέρνησης συνασπισμού. Ούτε, προσέθεσε ο κ. Τσίπρας, θα μπορούσε να επικροτήσει οικονομικές πολιτικές που σε μεγάλο βαθμό υπαγορεύονται από τη Γερμανία και έχουν καταστήσει τις περικοπές στον προϋπολογισμό και άλλα μέτρα λιτότητας ως την κύρια συνταγή για τα οικονομικά δεινά της Ευρώπης.

Ακολούθως, όπως υπογραμμίζεται, ο κ. Τσίπρας δήλωσε στη Νιου Γιορκ Τάιμς ότι η ΕΕ έχει καταστεί μια «γερμανική Ένωση», που έθεσε την Ελλάδα και άλλες δοκιμαζόμενες χώρες σ' έναν πολύ άσχημο δρόμο, απαιτώντας συντριπτική λιτότητα. «Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια αποτελεί σπίλωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού», προσέθεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο δημοσίευμα, μεταξύ άλλων, διατυπώνεται η άποψη ότι «υπάρχουν ενδείξεις» πως οι πολιτικές της Ελλάδας θα θέσουν εκτός πορείας τις αισιόδοξες οικονομικές προβλέψεις. O οίκος αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Fitch, όπως σημειώνεται, σε έκθεση για την Ελλάδα που εξέδωσε τον περασμένο μήνα, χαρακτήρισε την πολιτική αστάθεια ως «αξιοσημείωτο κίνδυνο», τονίζοντας ότι «η κόπωση λόγω μεταρρυθμίσεων έχει τον αντίκτυπό της στη δημοτικότητα της κυβέρνησης συνασπισμού και οι διαρροές έχουν μειώσει την πλειοψηφία της στο Κοινοβούλιο σε μόλις 4 βουλευτές».

Επίσης, σημειώνεται ότι η οργή κατά της Γερμανίας -της οποίας η καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, ανθίσταται στην παραγραφή των ελληνικών χρεών- είναι διάχυτη σ’ ολόκληρη τη Νότια Ευρώπη, ενώ είναι ιδιαίτερα οξεία στην Αθήνα. Στα τέλη Δεκεμβρίου, άγνωστοι οπλοφόροι άνοιξαν πυρ με πυροβόλο όπλο στην οικία του πρεσβευτή της Γερμανίας στην Αθήνα, χωρίς να σημειωθεί κανένας τραυματισμός.

Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στην ημέρα της επίσημης ανάληψης της Προεδρίας της ΕΕ από την Ελλάδα, τονίζοντας ότι το κόμμα του κ. Σαμαρά κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει «γνωστές διασυνδέσεις» με την τρομοκρατία. Η κατηγορία αυτή, όπως επισημαίνεται, ακολούθησε την εξαφάνιση του καταδικασθέντος σε ισόβια κάθειρξη για το ρόλο του στις πολλαπλές δολοφονίες της οργάνωσης «17η Νοέμβρη», Χριστόδουλου Ξηρού, μια εξαφάνιση που προκάλεσε οργή στην Ουάσιγκτον και εικασίες στα ελληνικά ΜΜΕ περί αναβίωσης της πολιτικής βίας, τονίζεται στο δημοσίευμα.

Σύμφωνα δε με τον Αλέξη Τσίπρα, αναφέρει η ανταπόκριση από την Αθήνα, «ο κύριος εχθρός μας, ο κύριος αντίπαλός μας είναι ο φόβος που η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ προσπαθούν να δημιουργήσουν για τον ΣΥΡΙΖΑ και μια αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα. Αγωνιζόμαστε για μια πολύ μεγάλη αλλαγή, μια ριζοσπαστική πολιτική αλλαγή. Μπροστά από κάθε αλλαγή, υπάρχει πολύς κόσμος που φοβάται για το μέλλον».

Στην ανταπόκριση αναφέρεται, επίσης, ότι ο κ. Σαμαράς ευελπιστεί να διατηρηθεί στην εξουσία τουλάχιστον έως το 2016, όταν θα πραγματοποιηθούν οι επόμενες εθνικές εκλογές. Ωστόσο, υποστηρίζεται στο δημοσίευμα, σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, με τον κύριο εταίρο του στην κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, να υπολείπεται στις δημοσκοπήσεις, μετά και από τη Χρυσή Αυγή, με τις αριστερές δυνάμεις να προετοιμάζονται για μια καλή πορεία στις ευρωεκλογές του Μαΐου και με την πρόωρη διεξαγωγή εθνικών εκλογών να φαίνεται ολοένα και πιθανότερη, η θητεία του κ. Σαμαρά μπορεί εύκολα να σταματήσει πρόωρα.

Τέλος, σημειώνεται ότι ο κ. Τσίπρας, «πιθανός διάδοχος» του κ. Σαμαρά, έχει σταματήσει τις «παλαιότερες ρητορικές» του για απομάκρυνση της χώρας από το ευρώ, αλλά επιθυμεί μια εκ βάθρων αναθεώρηση των δανειακών όρων της Ελλάδας, προτείνοντας τη διεξαγωγή συνόδου από την ΕΕ για το χρέος, στο πρότυπο της συνόδου του Λονδίνου το 1953, όταν συμφωνήθηκε η παραγραφή μεγάλου μέρους των χρεών που όφειλε η Γερμανία πριν και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Έχουν ανοίξει οι οχετοί της καθεστωτικής βαρβαρότητας

από το περιοδικό (ρεσάλτο)

ΣΗΜΕΡΑ έχουν σπάσει πολλοί οχετοί της καπιταλιστικής σήψης και δυσωδίας… 
Από παντού ξεπετάγονται με ορμή οι συσσωρευμένες και συμπιεσμένες ακαθαρσίες της «ελεύθερης αγοράς» και των πολιτικών διαπλοκών της: Τα βοθρολύματα της διαφθοράς. Το κατοχικό καθεστώς σαπισμένο μέχρι το μεδούλι και μέσα στους επιθανάτιους σπασμούς της κατάρρευσής του δεν μπορεί να «βουλώσει» τις τρύπες των οχετών του. Οι αγωγοί των βοθρολυμάτων έχουν σαπίσει και αυτοί.

Οι λυσσαλέοι εσωτερικοί ανταγωνισμοί και πολιτικές εντάσεις (αποτυπώματα και των ανταγωνισμών μεταξύ των διεθνών λήσταρχων),πολλαπλασιάζουν τις ρωγμές και στους οχετούς της διαφθοράς και έχουν οδηγήσει σε ένα πόλεμο ΟΛΩΝ εναντίον ΟΛΩΝ:Αποσυνθετικό σύμπτωμα θορυβώδους κατάρρευσης… 

Φυσικά, όπως, έχουμε αναλύσει διεξοδικά, οι σαπισμένες και καταρρέουσες δυνάμεις του καθεστώτος, λόγω ανυπαρξίας επαναστατικού υποκειμένου, εμπορεύονται τη σήψη τους και κερδοσκοπούν πάνω στη διαφθορά τους, για την αναπαλαίωση του καθεστώτος και την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, με νέες ετικέτες πάνω στην ίδια σαπίλα. 

Η διαφθορά τους, συνεπώς, γίνεται και εμπορικό «όχημα» των «νταβάδων» (διεθνών και εγχώριων), καθώς και των πολιτικών τους υπηρετών, για τα αυριανά μακάβρια πολιτικά τους παιχνίδια και σχέδια.

Εδώ θέλουμε να υπογραμμίσουμε ιδιαίτερα ότι αυτά που ζούμε σήμερα, με όλες τις παραμέτρους τους, δεν είναι καινούργια. Όποιος έχει ζήσει τα γεγονότα των τελευταίων 25-30 χρόνων ή έχει μελετήσει την ιστορία αυτών των χρόνων, θα διαπιστώσει ότι αυτά τα περί ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ και τα συνακόλουθα, διαπερνούν, σαν κόκκινη κλωστή, όλα αυτά τα χρόνια: Τα ίδια και τα ίδια δεκαετίες τώρα… 

Απλώς σήμερα το «φαινόμενο» έχει πάρει διαστάσεις καταρρακτώδους νεροποντής, ακριβώς, γιατί είναι και «καταρρακτώδης» η κρίση και η κατάρρευση του καθεστώτος. 

Σήμερα, οι «νταβάδες» (διεθνείς και εγχώριοι) και τα αποσυντεθημένα κόμματά τους, μέσα στα αδιέξοδα της κρίσης τους, αδυνατούν να ελέγξουν το «σπάσιμο» των αγωγών της ΣΗΨΗΣ τους. 

Οι «εκροές» της σήψης έχουν πάρει χειμαρρώδεις διαστάσεις,τέτοιες που όχι μόνο δεν μπορεί να «χειραγωγηθούν», αλλά ούτε και να αποτελέσουν το γνωστό «όχημα» κερδοσκοπικής εκλογικής εμπορίας και αναπαλαίωσης του πολιτικού σκηνικού, όπως στο παρελθόν. 

Το χαρτί αυτό της διαφθοράς δεν μπορεί, σήμερα, να αξιοποιηθεί αποτελεσματικά στο εκλογικό εμπόριο, ΟΧΙ μόνο επειδή η διαφθορά στάζει από όλους τους πόρους των κυβερνητικών πυλώνων του καθεστώτος, αλλά διότι και η «εκλογική αρένα» έχει τιναχτεί στον αέρα: Απειλεί με αφανισμό τα κόμματα πυλώνες του κυβερνητικού δωσιλογισμού, συνακόλουθα ναρκοπέδιο πυροδότησης της κοχλάζουσας και συμπιεσμένης λαϊκής ΟΡΓΗΣ. 

Η λαϊκή ΟΡΓΗ είναι τόσο ΚΑΘΟΛΙΚΗ και εκρηκτικά συμπιεσμένη που καμία εκλογική μανούβρα ή κερδοσκοπία της διαφθοράς μπορεί να την εκτονώσει ή να τη χειραγωγήσει. 

Αυτό το λαϊκό ηφαίστειο είναι έτοιμο να εκραγεί, είναι θέμα χρόνου και καμία εκλογική ΑΠΑΤΗ δεν μπορεί να καθυστερήσει αυτήν την έκρηξη για πολύ. Αντίθετα μπορεί να την επισπεύσει… 

Το καθεστώς βρίσκεται σε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ αδιέξοδο, δίχως περιθώρια «ομαλών» ελιγμών. Μέσα από την «ομαλότητα» και αυτών των κατοχικών κοινοβουλευτικών διαδικασιών δεν υπάρχουν περιθώρια ελιγμών ΑΠΑΤΗΣ. 

Η μόνη διέξοδος που έχει μείνει σ’ αυτό το καθεστώς είναι η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ και η δημιουργία συνθηκών Έκτακτης Ανάγκης: Η Άβυσσος του χάους και του τρόμου, καθώς και ο «κώδικας» της ΦΙΜΩΣΗΣ. 

Γι αυτό οι μηχανισμοί αυτού του καθεστώτος (παρακράτος, μυστικές υπηρεσίες και ΜΜΕ) κλιμακώνουν και εντείνουν την«πολιτική τους δράση» και παίζουν τα μακάβρια τρομοκρατικά τους παιχνίδια. 

Προλειαίνουν το έδαφος για ένα ΜΕΓΑΛΟ τρομοκρατικό κτύπημα και ετοιμάζουν τη σκηνοθεσία του. 

Η μόνη διέξοδος αυτής της αδιέξοδης και δωσίλογης καθεστωτικής κακουργίας είναι το ΑΙΜΑ: Ένα τρομοκρατικό κτύπημα που θα ΠΑΓΩΣΕΙ, έστω προσωρινά, την ελληνική κοινωνία, την ΟΡΓΗ του κόσμου. 

Μέσα από αυτή τη σκηνοθεσία της δολοφονικής τρομοκρατίας επιχειρεί να διασωθεί αυτό το κατοχικό καθεστώς και τα ανδρείκελά του. 

Και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης παίζουν πάνω σ’ αυτήν τη μακάβρια τρομοκρατική σκηνοθεσία, υιοθετώντας πλήρως την «ατζέντα» της τρομοκρατίας των μυστικών υπηρεσιών και των αφεντικών τους. 

Και η «αριστερά» ούτε ψελλίζει καν ότι αυτό είναι ένα καθεστώς αδίστακτων δολοφόνων και πωρωμένης κτηνωδίας. 

Δεν ψελλίζει καν: «Τα κατοχικά ανδρείκελα και τα αφεντικά τους είναι ικανά για ΟΛΑ…». 

ΟΧΙ μόνο δεν ψελλίζει, αλλά συμμετέχει σ’ αυτήν την κωμωδία που παίζεται: Αποδέχεται την «ατζέντα» των μυστικών υπηρεσιών και των «νταβάδων». Δεν ξεσκεπάζει όλο αυτό το τρομοκρατικό σκηνικό που στήνεται και τους σχεδιασμούς όλων αυτών των τρομοκρατικών παιχνιδιών… 

ΑΦΗΝΕΙ τον ελληνικό λαό ΠΟΛΙΤΙΚΑ και ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ παροπλισμένο και αναμένει το πότε θα της ανατεθεί (από τους δήμιους) η διαχείριση και η διάσωση του καταρρέοντος συστήματος. 

Για τον ελληνικό λαό δεν μπορεί να υπάρξει καμία ΔΙΑΣΩΣΗ αν δεν κατεβεί στο ΔΡΟΜΟ, αν δεν οργανώσει την οργή του στο ΔΡΟΜΟ, αν δεν πάρει ο ΙΔΙΟΣ τις τύχες του στα δικά του χέρια…

Ιταλία: Η υποψηφιότητα Τσίπρα φοβίζει τους αφεντάδες

«Η υποψηφιότητα Τσίπρα φοβίζει τους αφεντάδες» είχε τίτλο το σχόλιο του Φάμπιο Μαρτσέλι στην ιταλική αντιπολιτευτική εφημερίδα «Fatto Quotidiano».
Θα το θέλαμε και εμείς και όλος ο κόσμος της Αριστεράς και τα εκατομμύρια που πλήττονται από την κρίση στον ευρωπαϊκό Νότο. Το όνομα του Τσίπρα «θα εμφανιστεί στο ψηφοδέλτιο σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, του Βορρά και του Νότου, φιλοξενώντας τη μόνη πραγματικά στρατηγική αντιπολίτευση στον τρέχοντα μανδύα των σκοτεινών, ανεγκέφαλων και δουλοπρεπών γραφειοκρατών στον χρηματοοικονομικό τομέα, που κρατούν προς το παρόν τη θλιβερή τύχη αυτής που κάποτε ήταν μια μεγάλη ήπειρος», τόνισε ο Μαρτσέλι.
Η αλήθεια είναι ότι η εμβέλεια της πρωτοβουλίας της Μπάρμπαρα Σπινέλι για την υποψηφιότητα του Αλ. Τσίπρα στην Ιταλία έχει αρχίσει να ταρακουνά τα νερά της κατακερματισμένης ιταλικής Αριστεράς. Δίνει θάρρος και ενώνει.

Το να βλέπει όμως κανείς τα καλέσματα για τη στήριξη του Αλ. Τσίπρα σε ιστότοπους όπως αυτούς της «Antimafia» του Τζιόρζιο Μποντζιοβάνι προκαλεί δέος, γιατί αποτελεί μια εξαιρετικά ηθική αναγνώριση για την ποιότητα του αγώνα που διεξάγεται στην Ελλάδα και όχι μόνο. Γιατί, αν κάποιος διακινδυνεύει καθημερινά να τιναχθεί στον αέρα ή να γαζωθεί από πληρωμένους δολοφόνους διεξάγοντας έναν αγώνα εναντίον της Μαφίας και αναγνωρίζει στον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ένα απελευθερωτικό μήνυμα, μας τιμά όλους. Ιδιαίτερα όταν η είδηση έχει αναρτηθεί από το γνωστό δημοσιογράφο Τζουλιέτο Κιέζα με τίτλο: «Στην Ευρώπη, με τον Τσίπρα, με ενθουσιασμό...».

Χθες, τη στιγμή που ο Τζενάρο Μιλιόρε, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Αριστεράς Οικολογίας Ελευθερίας (SEL) και γνωστός σε πολλούς από εμάς σύντροφος των κινημάτων της αντιπαγκοσμιοποίησης, ορκιζόταν αιώνια πίστη και προσέφερε γην και ύδωρ στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και ο Νίκι Βέντολα υπογράμμιζε την ανάγκη ομοσπονδιοποίησης της SEL με το Δημοκρατικό Κόμμα, η μεγαλύτερη ιταλική εφημερίδα La Repubblica έγραφε ότι η SEL καλεί στο συνέδριό της στα τέλη του μήνα τον Μάρτιν Σουλτς και τον Αλέξη Τσίπρα.

Δεν ξέρουμε εάν η πρόσκληση έφυγε πραγματικά από τη Ρώμη για να φτάσει στην Κουμουνδούρου. Η υποψηφιότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πάντως ότι ταρακούνησε αρκετές συνειδήσεις στο εσωτερικό της SEL, ενώ κάποιοι ανένταχτοι, και μάλιστα από την κινηματική Αριστερά, πήραν ήδη τις βαλίτσες τους στο κάλεσμα για ριζοσπαστική ανατροπή. Κάποιοι άλλοι, όπως ο Αλφόνσο Τζιάνι, το είχαν κάνει εδώ και καιρό και στηρίζουν σήμερα δημοσίως την υποψηφιότητα του Αλ. Τσίπρα.

Στις πιο «αφανείς» σελίδες του διαδικτύου ο ενθουσιασμός των παλαιών και νέων συντρόφων της Αριστεράς, των κινηματικών ακτιβιστών και πολλών ανένταχτων είναι μεγάλος. Κάποιοι έφθασαν μάλιστα στο σημείο να «μεταλλάξουν» το σήμα του ΣΥΡΙΖΑ προσθέτοντας μέσα στον χώρο των σημαιών μας μια νέα ονομασία: «Ενωμένη Αριστερά». Προσπαθούν να ταυτιστούν με την Ελλάδα που έχει ψηλά το κεφάλι και στέλνει ένα μήνυμα νίκης και ανατροπής.


Αργύρης Παναγόπουλος

Πηγή: avgi.gr

Επίκαιρη ερώτηση Τσίπρα σε Σαμαρά για τα «τραπεζικά σκάνδαλα»

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, κατέθεσε σήμερα Επίκαιρη Ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό με θέμα «Τραπεζικά σκάνδαλα».

Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης:

Θέμα: «Τραπεζικά σκάνδαλα»

Το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου έφερε στην επιφάνεια για άλλη μία φορά το αμαρτωλό τρίγωνο «τράπεζες – κόμματα εξουσίας – επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα». Αυτό το τρίγωνο της διαπλοκής έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία. Μετά και το κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, έγινε ακόμη πιο επιτακτική και μεγαλύτερη η ανάγκη για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος, το οποίο ήδη είχε υποστεί τις βαρύτατες συνέπειες από τη μεγάλη εκροή καταθέσεων και τις συνέπειες από τη ύφεση και τη λιτότητα που προκάλεσαν τα μνημόνια. Για την ανακεφαλαιοποίηση αυτή έχουν προβλεφθεί 50 δισ. ευρώ, τα οποία έχουν ήδη εγγραφεί ως δημόσιο χρέος. Από αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί ήδη περίπου 40 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση αλλά και την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος.

Σύμφωνα με την αρχική συμφωνία της ανακεφαλαιοποίησης (38/9.11.2012 Πράξη υπουργικού Συμβουλίου), ο στόχος ήταν μέσα σε χρονικό διάστημα από 2 (Eurobank) μέχρι 4,5 χρόνια (Εθνική, Πειραιώς, Alpha) να ανακτηθούν οι μετοχές των τραπεζών από τους ιδιώτες μετόχους σε συγκεκριμένες τιμές ώστε λόγω και της επίτευξης συνεργειών που θα αύξαναν την αξία των τραπεζών, τελικά να επιστραφούν στο ελληνικό Δημόσιο τα 40 δισ. και να ακυρωθεί ισόποσο δημόσιο χρέος.

Εντούτοις, σύμφωνα με δημοσιεύματα του οικονομικού Τύπου, επίκειται η κατάθεση νομοσχεδίου με το οποίο αλλάζουν οι όροι και οι ιδιώτες μέτοχοι θα μπορούν να ανακτήσουν άμεσα τις μετοχές τους σε τρέχουσες τιμές της αγοράς, δηλαδή εξευτελιστικά χαμηλότερες από τις αρχικά προβλεπόμενες.

Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός

• Μετά το σκάνδαλο του ΤΤ, που αφορά επισφαλή δάνεια περίπου 400 εκατ. ευρώ, θα υπάρξει έλεγχος και στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των συστημικών τραπεζών και ειδικότερα προς επιχειρηματικούς ομίλους, ΜΜΕ και πολιτικά κόμματα;

• Αν αληθεύει η πρόθεση για επανιδιωτικοποίηση – πραγματικό ξεπούλημα των τραπεζών στους ιδιώτες μέτοχους – αφού από τα 40 δισ που μέχρι σήμερα έχουν απορροφηθεί από τις συστημικές τράπεζες θα αναμένεται να επιστραφούν πίσω το πολύ 15 με 18 δισ, ποιος θα αναλάβει την πολιτική αλλά και την ενδεχόμενη ποινική ευθύνη για την ζημία του ελληνικού δημοσίου;

Ο ερωτών Βουλευτής

Αλέξης Τσίπρας

http://olympia.gr/

Ο Τσίπρας προ των “πυλών”. ΣΥΡΙΖΑ 26-28%, ΝΔ 14-16%, ΠΑΣΟΚ…

Posted by Tigris Tigropoulos

Κρυφές δημοσκοπήσεις για πρεσβείες και διαφημιστές συγκλίνουν, σύμφωνα με τις τελευταίες τους μετρήσεις ενόψει ευρωεκλογών, στα πιο κάτω ποσοστά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται αυτή τη στιγμή μεταξύ 26% έως 28%. Η ΝΔ κινείται μεταξύ 14% και 16%. Το ΠΑΣΟΚ δεν υπερβαίνει το 2,5% και υπάρχει πρόβλημα πλέον στο αν θα μπορέσει να βγάλει έναν ευρωβουλευτή. Οι ΑΝΕΛ είναι σταθεροποιημένοι στο 6%. Η ΧΑ, με τη μισή σχεδόν κοινοβουλευτική της ομάδα στη φυλακή, κινείται μεταξύ 11% και 12%.

Τα πιο πάνω ακριβώς, μεταδόθηκαν χθες το πρωϊ από τον ραδιοφωνικό σταθμό realfm και από τον δημοσιογράφο Γ. Τράγκα στην πρωϊνή εκπομπή του. Για του λόγου το αληθές ακούστε το σχετικό ηχητικό στον σύνδεσμο real.gr και ειδικότερα στο χρονικό διάστημα από το 13.38΄ λεπτό, μέχρι το 15.25΄ λεπτό.

Αν αληθεύουν αυτές οι πληροφορίες, τότε παρατηρούμε τα εξής: 1) την επερχόμενη άνοδο στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ, 2) την πλήρη εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ, 3) την διαφαινόμενη εξαφάνιση της ΝΔ, η οποία θα επέλθει κυρίως μετά την απώλεια της εξουσίας και 4) την απόλυτη αντοχή της ΧΑ, αλλά και των ΑΝΕΛ οι οποίοι προφανώς θα σχηματίσουν κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένης και της εξαφάνισης της ΔΗΜΑΡ.

Πέτρος Χασάπης

Οι “γαλάζιοι” συνδικαλιστές που ζητούσαν την διαγραφή Καμμένου ξέρουν κάτι για τις μίζες των γερμανών σε κάποιους συνδικαλιστές;

1999. Ο Πάνος Καμμένος ως βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας συντάσσει τον φάκελο για το σκάνδαλο των υποβρυχίων.

Ακολουθεί αντάρα. ο ΔΟΛ προβαίνει σε δεκάδες συκοφαντικά άρθρα για τα οποία ζητούσε συγγνώμη όταν η υπόθεση έφτασε στο ακροατήριο. Τα φράγκα όμως είχαν πληρωθεί και οι Γερμανοί είχαν κάνει ταμείο.

Υπάρχει όμως και ένα λεπτό σημείο. Όπως σήμερα αποκαλύπτει η Εφημερίδα των Συντακτών, 2,5 εκατομμύρια Ευρώ είχαν μοιραστεί στους συνδικαλιστές ως μίζα από τον Μπέλτσιο για να “πεισθουν”.

Εκείνη την εποχή λοιπόν, υπάρχει μία πρωτοφανής σύμπτωση. Γαλάζιοι συνδικαλιστές...

των υποβρυχίων, σε μία επιστολή κόλαφο, ζητούν την διαγραφή του Καμμένου από τον Καραμανλή!! Επειδή λέει αντιτίθεται στην τρομακτικά επιτυχημένη συμφωνία Σημίτη, Άκη, Γερμανών!

Δυο εξηγήσεις υπάρχουν πλέον. Είτε οι γαλάζιοι συνδικαλιστές μαγεύτηκαν από τον σοσιαλιστή Άκη Τσοχατζόπουλο, είτε τους “έπεισε” ο Μπέλτσιος.

Ας ασχοληθούν με το θέμα, εκτός από την δικαιοσύνη και οι νυν απλήρωτοι και εξαθλιωμένοι εργάτες των ναυπηγείων, που φαίνεται δεν έκαναν παρέα με τον Μπέλτσιο…

"olympia" μέσω "Σίβυλλα"

Μπόχα και δυσωδία ... παντού!

Αναδημοσιεύσεις στο διαδίκτυο

ανάρτηση από Γιάννης Πρεβενιός

Τις κρύες ημέρες που διανύουμε τούτο το χειμώνα ένα νέφος αιθαλομίχλης πνίγει τις μεγάλες πόλεις της χώρας μας λόγω του κ. Στουρνάρα ο οποίος αρνείται πεισματικά να μειώσει το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης με το ηλίθιο επιχείρημα ότι...

«θα ζεστάνουν οι πλούσιοι τις πισίνες τους». Πέρα όμως από το νέφος αυτό που σίγουρα θα επιβαρύνει σε μεγάλο βαθμό την υγεία όλων μας ένα άλλο νέφος γεμάτο μπόχα και δυσωδία από τις μίζες και τα σκάνδαλα σκεπάζει ολόκληρη την πατρίδα μας και πέρα από την θλίψη μας προκαλεί οργή για όλους αυτούς τους “Αλητήριους” που τα τελευταία χρόνια κυβέρνησαν αλλά και συνεχίζουν να μας κυβερνούν αλαζονικά ως δικτάτορες χειρίστου είδους.

Με αιχμή του δόρατος τα Mega-λα κανάλια οι επιστρατευμένοι λιμοκοντόροι “δημοσιοκάφροι” αναμεταδίδουν, σχολιάζουν και ενίοτε χαρακτηρίζουν απρεπώς ότι ενοχλεί όλο αυτό το σύστημα της διαπλοκής που εδώ και χρόνια κατατρώει τις σάρκες του Ελληνικού λαού.

Πραγματικά αισθάνθηκα αηδία για αυτό το “υποκείμενο” της δημοσιογραφίας το οποίο χαρακτήρισε “καθυστερημένους” όσους ακολουθούν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α και δεν ταυτίζονται με τις μνημονιακές επιλογές των σύγχρονων Γερμανοτσολιάδων τους οποίους υπηρετεί ο ίδιος με πάθος (και πιθανόν με το αζημίωτο) νυχθημερόν ως σύγχρονος Γκέμπελς παραπληροφορώντας όσους ακόμα δεν έχουν φτύσει τις οθόνες που προβάλουν το γλοιώδες πρόσωπο του!

Είναι φανερό ότι από δω και μπρος η προσπάθεια τους θα είναι να τρομοκρατήσουν τον Ελληνικό λαό και για αυτό ακούσαμε τον Πρωθυπουργό κ. Σαμαρά ή Μεσσήνιο Κωλοτούμπα κατά τον Χάρρυ Κλυνν (ο οποίος όπως είναι γνωστό κατάκλεψε την ψήφο των πολλών με δόλιες και ψεύτικες υποσχέσεις) να βγαίνει και να δηλώνει ξεδιάντροπα ότι στις επικείμενες Ευρωεκλογές αν δεν το ψηφίσουμε θα έρθει το χάος. Αλήθεια τι περίσσιο θράσος είναι αυτό, λες και τώρα ζούμε με στην ευημερία όπου ξαφνικά διά μαγείας έπαψαν να υπάρχουν τα 2.000.000 άνεργοι, δεν έχουν μειωθεί 50% οι αποδοχές όσων δουλεύουν ακόμα σε συνθήκες εργασιακού ωραρίου του19^ου αιώνα, ή μήπως δεν έπαψαν να είναι υποβαθμισμένες, η παιδεία, η υγεία, ενώ ανακτήσαμε ξανά τις ιδιοκτησίες των σπιτιών μας από συνιδιοκτήτες για να μη πω νοικάρηδες που μας έκαναν της εφορίας με τα τόσα χαράτσια που μας επέβαλαν.

Αλλά φαίνεται πως τον κ.  Σαμαρά εκτός από τα βοθροκανάλα που τον στηρίζουν (και δεν αναφέρουν εδώ και καιρό τίποτα) ούτε όλοι αυτοί οι αυλοκόλακες και οι Σαλιγκαροβουλευτάδες που τον περιτριγυρίζουν δεν του λένε κουβέντα για τις καθημερινές αυτοκτονίες που έχουμε σε όλη την επικράτεια.

Φίλες/οι δυστυχώς η ανεκτικότητα και η υπομονή μας έχει αποθρασύνει τελείως όλο  αυτόν το συρφετό των διαπλεκομένων και πολύ φοβούμαι ότι θα ζήσουμε ζοφερές καταστάσεις μια και στην προσπάθεια τους να σώσουν τα τομάρια τους δεν θα διστάσουν να διαμελίσουν την Ελληνική κοινωνία (και αργότερα και την ίδια την χώρα) χαρακτηρίζοντας όσους δεν συμφωνούν μαζί τους, σε Ακροαριστερούς, σε Φασίστες, σε Εθνικιστές σε Αντιευρωπαϊστές, σε μέλη εγκληματικών οργανώσεων και ότι άλλο κατεβάσουν τα αρρωστημένα μυαλά τους!

Ας ρίξουμε μαύρο στο καθημερινό τηλεοπτικό σκουπιδαριό των λειτουργών της παραπληροφόρησης και να δούμε κανάλια που δεν προβάλλουν ως πρώτο θέμα την νέα Χρυσαυγιάδα, τον Ξηρό, τον Λιάπη και τον Αράπη το Ταμ Ταμ όπως τραγουδούσε ο συγχωρεμένος ο Ζαμπέτας. Ας ενημερωθούμε από το διαδίκτυο αλλά κυρίως ας συζητήσουμε με τους φίλους μας, τους γείτονες μας, τους συγγενείς μας και να πάμε όλοι μαζί με όσους αντιδρούν οργανωμένα σε όλα αυτά που ετοιμάζουν  οι δόλιοι σύγχρονοι “Εφιάλτες” του Ελληνισμού!

«Η Ελλάδα μπήκε στο Μνημόνιο για να σωθούν τα άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ

Παραδοχή του Όλι Ρεν: «Η Ελλάδα μπήκε στο Μνημόνιο για να σωθούν τα άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ και οι ευρωπαϊκές τράπεζες»

Αυτό προκύπτει από απάντηση του Επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων και αντιπρόεδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε ερωτήσεις του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, χθες πολύ αργά το βράδυ, στα πλαίσια της ακρόασής του από την Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου που ερευνά τα πεπραγμένα της Τρόικα.

oli-ren.jpg

Το 2010, όταν η Ελλάδα μπήκε στο Μνημόνιο,  στόχος ήταν να σωθούν οι ευρωπαϊκές οικονομίες και τράπεζες. Αυτό προκύπτει από απάντηση του Επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων και Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Όλι Ρέν, σε ερωτήσεις του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή, χθες πολύ αργά το βράδυ, στα πλαίσια της ακρόασής του από την Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου που ερευνά τη λειτουργία και τα πεπραγμένα της Τρόικα. 

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής στην τοποθέτησή του αφού στηλίτευσε τη στάση της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη, κατηγορώντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι «για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έκανε πως δεν έβλεπε την κρίση στην ευρωζώνη, επιτρέποντας στους μαφιόζους των χρηματαγορών και στους οίκους αξιολόγησης, να απειλούν και να εκβιάζουν τις χώρες της ευρωζώνης», επιτέθηκε στις πολιτικές των Μνημονίων που επιβάλλονται στην Ελλάδα, ρωτώντας τον ευρωπαίο Επίτροπο αν «επιμένει στην εφαρμογή αυτής της συνταγής» και αν «πιστεύει ότι μπορούν αυτά τα μέτρα να βγάλουν την Ελλάδα από την οικονομική κρίση».

Ο Επίτροπος Ρέν, στην τοποθέτησή του τόνισε με έμφαση ότι η βασική αιτία για την οποία η Ελλάδα δεν προχώρησε σε κούρεμα του χρέους της, ήταν για να μην μεταδοθεί η οικονομική κρίση στην Ευρωζώνη και τις ευρωπαϊκές τράπεζες, οι οποίες άλλωστε κατείχαν και το μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού χρέους. Ο ευρωπαίος Επίτροπος δήλωσε συγκεκριμένα ότι: «στο ξεκίνημα της κρίσης την άνοιξη του 2010, και κάποιο διάστημα μετά, αν είχε άμεσα αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος, θα είχατε αντιμετωπίσει δραματικές συνέπειες μετάδοσης τόσο σε άλλα κράτη μέλη όσο και μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη. Άρα ήταν λογικό να ‘αγοράσουμε χρόνο’ και να προσπαθήσουμε να το κάνουμε με κανονικό τρόπο». 

Ακολουθούν οι τοποθετήσεις του Νίκου Χουντή και του Επιτρόπου Ρεν:

Νίκος Χουντής:  Κύριε Επίτροπε, ένα αρχικό σχόλιο για το θέμα που συζητάμε. Σε σχέση με την οικονομική κρίση και σε σχέση με την τρόικα, η Κομισιόν λειτούργησε, με καταστροφική εκτός των άλλων, καθυστέρηση. 

Πρώτο, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έκανε πως δεν έβλεπε την κρίση στην ευρωζώνη. Επέτρεπε στους μαφιόζους των χρηματαγορών να απειλούν και να εκβιάζουν, άφησε τους οίκους αξιολόγησης να εκβιάζουν τις χώρες της ευρωζώνης, και δεύτερο, αυτή τη δουλειά που κάνουμε τώρα κ. Ρεν, αυτή την πρωτοβουλία που παίρνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη θεσμική διάρθρωση της τρόικα, θα έπρεπε να την είχε πάρει πιο έγκαιρα, τουλάχιστον από το 2010 και δεν το έκανε, γιατί εδώ είμαστε και τα ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια. 

Περνάω τώρα στις γραπτές απαντήσεις και σ’ αυτά που μας λέτε μέχρι τώρα, που κατά τη γνώμη μου δεν απαντούν, ή απαντούν σε μια άλλη πραγματικότητα από αυτή που βλέπουμε. Αναφέρομαι : αυτή η συνταγή που έχετε διαμορφώσει με αυτό το πρόγραμμα στην Ελλάδα, αναφέρθηκαν κι άλλοι συνάδελφοι. Πρώτο, περικοπές στους μισθούς, περικοπές στα εργασιακά δικαιώματα, απελευθέρωση των απολύσεων και ανεργία στο 28%.  Δεύτερο, μεγάλα δημοσιονομικά μέτρα, και κούρεμα του ελληνικού  χρέους, που κατέστρεψε ασφαλιστικά ταμεία κλπ, κι όπως ξέρετε, ξεκινήσαμε από ένα χρέος της τάξης του 129% και σήμερα είμαστε στο 175% (το χρέος στην Ελλάδα). Τρίτο, δεκάδες δισεκατομμύρια δόθηκαν στις τράπεζες, χρέωσαν τον ελληνικό λαό και παρά ταύτα, οι ελληνικές τράπεζες, και αλλού βεβαίως, λόγω των «κόκκινων» δανείων – στην Ελλάδα έχουνε φτάσει τα 67 δις – είναι υπό το φόβο της κατάρρευσης. Και η ύφεση συνεχίζεται για έξι χρόνια. Αντιλαμβάνεστε τώρα κ. Επίτροπε ότι η ερώτηση είναι, αυτό που διατύπωσαν κι οι άλλοι συνάδελφοι : επιμένετε ακόμα και στο γραπτό σας λόγο και στον προφορικό ότι αυτό που ακολουθήθηκε ήταν σωστό;  Λέγατε εδώ και 3 χρόνια ότι η Ελλάδα θα βγει από την κρίση από το 2011 κτλ. Τώρα, επιμένοντας στην εφαρμογή αυτής της συνταγής, αυτό που κάνει τώρα και συνεχίζει η τρόικα, Πιστεύετε ότι μπορούν αυτά τα μέτρα να βγάλουν την Ελλάδα από την οικονομική κρίση; Και κάτι συμπληρωματικό, γιατί το επικαλείστε και στις γραπτές απαντήσεις: Λέτε δεν είμαστε εντάξει και είχαμε μία αβεβαιότητα με τα στατιστικά στοιχεία που έδινε η Ελλάδα. Δεν είμαι εγώ που θα υπερασπιστώ τη χρήση των στατιστικών στοιχείων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αλλά πείτε μου κ. Ρεν, δεν έχει ευθύνη η Κομισιόν που ξαφνικά, μέσα σε ένα βράδυ, πάρθηκαν κι υπολογίστηκαν στη γενική κυβέρνηση οι οικονομίες και οι ισολογισμοί 17 δημόσιων οργανισμών, που άλλοι λένε ότι παραβιάζουν τους κοινοτικούς κανόνες, να σας το πω πιο απλά: αν ξαφνικά, μέσα σε μια νύχτα στη χώρα σας ή στη Γερμανία, έμπαιναν οι σιδηρόδρομοι, τα αστικά μέσα μεταφοράς στη γενική κυβέρνηση, θα ήταν εντάξει με τους δείκτες του Μάαστριχτ, κ.τ.λ;  Αυτό ήθελα να πω και περιμένω την απάντησή σας.

Όλι Ρεν: Ευχαριστώ κ. Χουντή. Στην πραγματικότητα έχω απαντήσει σε μερικές από τις ερωτήσεις σας νωρίτερα. Μπορεί να είστε ικανοποιημένος ή όχι από τις απαντήσεις, αλλά έχω απαντήσει, ιδιαίτερα όσον αφορά στη βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδας. Είναι σημαντικό να υπογραμμίσω ένα γεγονός που ξέχασα να αναφέρω στην απάντησή μου στον κ. Λάμπερτ. Φυσικά, στο ξεκίνημα της κρίσης την άνοιξη του 2010, και κάποιο διάστημα μετά, αν είχε άμεσα αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος, θα είχατε αντιμετωπίσει δραματικές συνέπειες μετάδοσης τόσο σε άλλα κράτη μέλη όσο και μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη. Άρα ήταν λογικό να «αγοράσουμε χρόνο» και να προσπαθήσουμε να το κάνουμε με κανονικό τρόπο, αλλά όπως προείπα, δυστυχώς αυτή η «κανονικότητα» δεν είχε την ποιότητα που θα μπορούσε κάποιος να προσδώσει στην πρόοδο που είδαμε στα τέλη του 2010 με πρώτο μισό του 2011, εξαιτίας των δημόσιων δηλώσεων για την προώθηση της εφαρμογής της αναδιάρθρωσης έγινε μια “αυτοεκπληρούμενη προφητεία” και δημιούργησε έναν κύκλο που ήταν αναπόφευκτος. Θα μπορούσε να έχει γίνει αλλιώς, αλλά όπως είπα αρχικά, ήταν ένα θέμα της ελληνικής κυβέρνησης και των διεθνών δανειστών. 

Σχετικά με την ερώτησή σας που αφορά στο φορτίο προσαρμογής των μισθών. Σε μία κατάσταση ισχυρής συρρίκνωσης της οικονομικής δραστηριότητας και της συνεχιζόμενης ψηλής ανεργίας, οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα πρέπει να προσαρμόζονται πιο άμεσα, ώστε να αντικατοπτρίζουν την παραγωγικότητα, να προωθήσουν την παραγωγικότητα, να προωθήσουν την απορρόφηση της ανεργίας, εμποδίζοντάς την να γίνει δομική, που είναι το χειρότερο από όλα. Όσο ισχυρότερος είναι ο βαθμός ακαμψίας των μισθών, τόσο μεγαλύτερος ο αρνητικός αντίκτυπος στην ανεργία. Και οι μισθοί του δημόσιου τομέα έπρεπε να μειωθούν. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα μεταρρυθμίζει τους μισθολογικούς της μηχανισμούς ώστε να κάνει την προσαρμογή της αγοράς εργασίας πιο αποτελεσματική και αποδοτική ώστε να προωθήσει τη δημιουργία θέσεων εργασίας και συμμαχίες για αυξημένη ανταγωνιστικότητα και προοπτική ανάπτυξης σε αυτή τη διαδικασία της οικονομικής εξισορρόπησης. Και είναι επίσης γεγονός ότι χώρες με μεγάλη εξωτερική ανισορροπία πριν την κρίση, έπρεπε να αλλάξουν το μοντέλο ανάπτυξής τους, όπως η Ιρλανδία, η Ισπανία, και να ανακατανείμουν τις θέσεις εργασίας ώστε να δημιουργηθούν επενδύσεις σε πιο παραγωγικούς τομείς. Και αυτό διευκολύνεται, μεταξύ άλλων, από πιο ανταγωνιστικές συνθήκες εργασίας και μία διαδικασία άμεσης κινητικότητας. 

Αναφερθήκατε επίσης στο θεσμικό μέλλον της τρόικα που είναι μέρος αυτής της συζήτησης και εδώ νομίζω ότι δεν έχουμε συζητήσει πολύ για τις θέσεις των κρατών μελών πάνω στο θέμα αυτό. Δεν υπερασπίζομαι τις θέσεις των κρατών μελών που φυσικά η Κομισιόν πάντα λαμβάνει υπ’ όψη τι συχνά λένε και πιστεύουν τα κράτη μέλη της ευρωζώνης και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για αυτό το θεσμικό πλαίσιο για αυτό θεσμική “ένταση”. Σχετικά με το θέμα αυτό ο υπουργός εξωτερικών Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ ήταν πρόσφατα στην Ελλάδα και έκανε γνωστές τις θέσεις της γερμανικής κυβέρνησης για το θέμα αυτό, ερωτηθείς εάν η ΕΕ θα έπρεπε να φύγει από την τρόικα. Ο υπουργός εξωτερικών Στάινμαγερ ήταν ξεκάθαρος ότι αντιτίθεται σε μία τέτοια κίνηση και σας παραθέτω άμεσα ότι “οι σωστοί θεσμοί αντιπροσωπεύονται στην τρόικα και ακόμη και αν δεν υπάρχει πλήρης συμφωνία παντού για αυτό, είμαι της άποψης ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ στην τρόικα δεν είναι μία απόφαση που σηκώνει κριτικής”. Σεβάστηκα ό,τι είπε ο Φρανκ Στάινμαγιερ, υπουργός εξωτερικών της Γερμανίας, και με άλλα λόγια, η νέα μεγάλη συμμαχία της Γερμανίας είναι, χωρίς αμφιβολία, υπέρ της συνέχισης της συνεργασίας ανάμεσα στους τρεις θεσμούς. Επιπλέον, δεν είναι μυστικό ότι το Eurogroup και τα κράτη μέλη της ευρωζώνης συμμερίζονται αυτή την άποψη, που φυσικά δημιουργεί ένα συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο για την Κομισιόν και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

- See more at: http://left.gr/news/paradohi-toy-oli-ren-i-ellada-mpike-sto-mnimonio-gia-na-sothoyn-ta-alla-krati-meli-tis-ee-kai#sthash.sCrrvYR2.dpuf

Ο κ. Βενιζέλος δεν ήξερε ότι έχει ξεχάσει τη Λίστα Λαγκάρντ σπίτι του.

Το βασίλειο των Τριών Πιθήκων

Στάθης στον eniko

Δεν γνώριζε ο κ. Σημίτης για τον Ακη. Δεν γνώριζε ο κ. Προβόπουλοςγια τον κ. Φιλιππίδη. Δεν γνωρίζουν τίποτα οι υμνωδοί δημοσιογράφοι του κ. Στουρνάρα για τις αυτοκτονίες. Οταν κάτι βαίνει κακώς κι αυτός που είναι υπεύθυνος για αυτό «δεν το γνωρίζει», ή είναι βλαξ ή μας περνάει για ηλίθιους. Αν ο κ. Σημίτης δεν γνώριζε τι συνέβαινε γύρω του με τις μίζες, το Χρηματιστήριο, τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τα συναφή,  ήταν βλαξ. Αν γνώριζε, ήταν συνένοχος. Αν ο Γιωργάκης δεν γνώριζε πού θα μας οδηγήσει η υπαγωγή σε Μνημόνιο, ήταν βλαξ. Αν γνώριζε, ήταν συνένοχος. 

Γενικώς σε αυτήν τη χώρα ισχύει το δόγμα τού εν οίδα ότι ουδέν είδα. 

Ο κ. Καραμανλής ουδέν γνώριζε για τον κ. Λιάπη, ούτε κατάλαβε τι έπαθε όταν οι «νταβατζήδες» του έκαναν το σχέδιο για τον «Βασικό Μέτοχο», Προκόπη με πατάτες στον φούρνο. 

Ο κ. Βουλγαράκης γνώριζε τι ήταν νόμιμο, αλλά του διέφευγε τι είναι ηθικό. 

Ο κ. Βενιζέλος δεν ήξερε ότι έχει ξεχάσει τη Λίστα Λαγκάρντ σπίτι του. 

Ηξερε όμως ότι ο Ακης είναι αθώος και εκόπτετο υπέρ του στη Βουλή. 

Γενικώς

το πολιτικό σύστημα του δικομματικού μονοκομματισμού θυμίζει κουτοπόνηρους μαθητές στην τάξη, που τους ελέγχει ο δάσκαλος και τους φταίει ο πισινός τους. 

Δεν φταίω εγώ, κύριε! 

Ο Νικολάκης βάρηξε τον Θανασάκη - δεν φταίει

ο κ. Σαμαράς για την κυρία Σακελλαρίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. 

Τη δουλειά της την έβαλε εκεί να κάνει ο κ. Σαμαράς διά του κυρίου Στουρνάρα, και τη δουλειά της κάνει η εν λόγω κυρία. 

Τι φταίει ο κ. Βενιζέλος για το χαράτσι; 

Προσωρινώς το έβαλε κι αυτό έγινε μόνιμο. 

Τι φταίει το υποβρύχιο που γέρνει; 

Πέρασε το έρμο απ’ τις υπογραφές σαράντα Υπουργών, αλλά δεν μπόρεσε να περάσει από τα σαράντα κύματα. 

Τι να κάνουμε τώρα; να βάλουμε κάτω την

υπογραφή του κ. Αβραμόπουλου και να τη ρωτάμε αν ξέρει τι παρέλαβε απ’ την υπογραφή του κ.Βενιζέλου; Δεν ξέρει! 

Ο πισινός μου φταίει, κύριε, στο πισινό θρανίο στρογγυλοκάθεται ο ένοχος. 

Τι γνώριζε ο κ. Σαμαράς για το πρώτο Μνημόνιο; Τίποτα. 

Για αυτό ήθελε να φτιάξει «μίαν και μόνην Εξεταστική». Για να μάθει. 

Και γιατί δεν την έφτιαξε; Με το πρώτο Μνημόνιο θα ασκολούμεθα τώρα;  

πάμε για το τρίτο!

Βεβαίως, ο κ. Σαμαράς λέει ότι ουδέν γνωρίζει για το τρίτο Μνημόνιο. 

Γνωρίζει όμως ο κ. Σόιμπλε. 

Ο οποίος με τη σειρά του δεν γνωρίζει τίποτα για το κούρεμα του ελληνικού χρέους. 

Κι εκθέτει έτσι την κυρία Αννά Μισέλ Ασημακοπούλου η οποία το πάει καθημερινώς κομμωτήριο (το χρέος). 

Γενικώς στη

χώρα αυτή επικρατεί η ιδεολογία των ανίδεων. 

Η Χρυσή Αυγή δεν έχει ιδέα για τον Χίτλερ, ο κ. Τσουκάτος ούτε έχει ακούσει για τον κ. Μαντέλη, ο ΔΟΛ δεν έχει ιδέα για τα χρέη του Μεγάρου Μουσικής, η κυρία Τεγοπούλου ούτε καν ασχολείται με τις οικογένειες όσων άφησε στον δρόμο, ο «Πήγασος» ξέρει για τα χρέη του κ. Κοντομηνά, αλλά όχι για τα δικά του, γενικώς

η χώρα κυβερνάται απ’ τους Τρεις Πίθηκες.

Τον Πίθηκα Δεν Βλέπω.

Τον Πίθηκα Δεν Ακούω.

Τον Πίθηκα Δεν Μιλάω.

Για παράδειγμα ο κ. Σαμαράς. 

Οταν ομιλεί, μιλάει με τη φωνή του κ. Σόιμπλε. 

Αν μιλήσει με τη δική του φωνή, η φωνή του κ. Σόιμπλε τον διαψεύδει. 

Λέει ο κ. Σαμαράς ότι θα βγούμε στις αγορές.  

Αργότερα! λέει ο κ. Σόιμπλε. 

Μιλάει για μετακύληση χρεωλυσίων ο κ. Σαμαράς κι ακούει (τις) φωνές του κ. Σόιμπλε (μέσα στο μυαλό του):αργότερα! Λέει η φωνή του κ. Σαμαρά για μείωση επιτοκίων, μη λες μαλθακίες λέει η φωνή του κ. Σόιμπλε - κι έτσι πάει η δουλειά, σχοινί γορδόνι

στην επικράτεια των Τριών Πιθήκων.

Του Πίθηκα που Δεν Βλέπει τα εκατομμύρια των ανέργων, των απλήρωτων, των εξαθλιωμένων. 

Του Πίθηκα που Δεν Ακούει τη βοή των επερχομένων, τον γόο των πεινασμένων, το βογγητό και τον κλαυθμό. 

Του Πίθηκα που Δεν Μιλάει αλλά κουκουλώνει το κακό κι αβαντάρει της πατρίδας τον χαμό.

Τρεις Πίθηκες που με θράσος χιλίων πιθήκων διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, τα λερωμένα κι άπλυτα, ότι «μαζί τα φάγαμε», ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά να αναχρηματοδοτούμε τις τράπεζες για να μας παίρνουν τα σπίτια, μια ορδή

πιθήκων της πιο ελεεινής μορφής: των κυνικών και των στόκων.

Στόκος ο κ. Κεδίκογλου όταν δηλώνει ότι «δεν υπάρχει αποδεκτή βία». 

Ούτε αυτή που επιτάσσει το ίδιο το Σύνταγμα εναντίον όσων το ξεσχίζουν, χρυσέ μου; 

Ή μήπως δεν ξεσχίσθηκε (κατά πρώτον) το Σύνταγμα, όταν ψηφίσθηκε το πρώτο Μνημόνιο στη Βουλή μελιγότερες από 180 ψήφους; ή μήπως έκτοτε δεν ξεσχίζεται το Σύνταγμα ανηλεώς, δοθείσης όχι ευκαιρίας αλλά εντολής απ’ την Τρόικα και το Βερολίνο;

Στόκος και ο άλλος Κεδίκογλου, ο Συμεών! 

ή μήπως όρνιο, όταν χαρακτηρίζει προπαγάνδα της κλάψας το πρόβλημα του υποσιτισμού των παιδιών. 

Αλλά για αυτούς τους Πίθηκες που Δεν Βλέπουν, προπαγάνδα είναι όσα εμείς βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας στην πραγματική ζωή κι όχι όσα της κάνουν οι ίδιοι στις οθόνες.

Διότι στις οθόνες του Μπάμπη του Σκάι, του κ. Ευαγγελάτου, του Mega κι όλων των ευαγών ιδρυμάτων που υποστήριξαν Σημίτη, Γιωργάκη, Σαμαρά, Βενιζέλο, Γεωργιάδη, Πάγκαλο, Κουβέλη, Παπαδήμο, όλα ήταν μια χαρά στην «ισχυρή Ελλάδα», ώσπου το παράκανε στη δημιουργική λογιστική το (πράσινο και γαλάζιο) Σημιταριό και βρέθηκε η χώρα με το ένα πόδι σε οίκο ανοχής και το άλλο κομμένο. 

Σκληρά λόγια, θα μου πείτε. 

Βεβαίως! δεν τα λένε οι Πίθηκες που Δεν Μιλάνε,

αλλά αυτοί είναι μάστορες στους ευφημισμούς. 

Ξεφτέρια στη γλώσσα του Οργουελ. 

Λόγου χάριν ο κ. Στουρνάρας (σε συνέντευξη στους Financial Times): 

«Ο Σόιμπλε μου είπε για το κούρεμα: Γιάννη, ξέχνα το»! 

Πρώτον (ευχάριστον) ότι ο κ. Σόιμπλε προσαγορεύει τον κ. Στουρνάρα «Γιάννη» κι όχι μπαγάσα, ολντ τσαπ, μαλθάκα, μπουζουκοκέφαλε, γέρο μου κι άλλα τέτοια μαλλιαρά, καθώς οι φίλοι συνηθίζουν μεταξύ τους. 

Και δεύτερον, τι χρείαν άλλων μαρτύρων έχουμε; 

Ο κ. Σαμαράς μιλάει για κούρεμα, το οποίον ο κ. Σόιμπλε δεν βλέπει, απ’ ό,τι ο κ. Στουρνάρας άκουσε. 

Οι Τρεις Πίθηκες σε όλο τους το ελεεινό μεγαλείο...

================================

 

Σκίτσο «αφιερωμένο στη μνήμη» του Αριέλ Σαρόν. 
Φτιαγμένο το 2004, όταν ο νεοναζιστής αυτός χασάπης δολοφονούσε Παλαιστινίους κατά χιλιάδες και για πολλοστή φορά. 
Η «απάντηση» των καθ’ ημάς «φίλων» της Μοσάντ ήταν να κατηγορήσουν αυτό το σκίτσο κι άλλα ανάλογα για... αντισημιτισμό. 
Συνήθης πρακτορική πρακτική. 
Να κατηγορείται ή μάλλον να συκοφαντείται για αντισημιτισμό όποιος κάνει κριτική στις φασιστικές μεθόδους του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων, ώστε η κριτική του να ακυρώνεται. 
Μόνον που αυτό το παραμύθι δεν περνάει πια...

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΜΟΛΙΣ ΞΕΚΙΝΑ

Με ένα απίστευτα σκληρό κείμενο και βαρύτατους χαρακτηρισμούς η οικονομική ιστοσελίδα Market Watch «χτυπάει» ξανά την ελληνική προεδρία της ΕΕ, κάνοντας λόγο για ένα θέατρο που θα παρακολουθήσουν οι Ευρωπαίοι πολίτες από τους Ελληνες...

Σε κείμενο με τίτλο «Η επόμενη πράξη στο ελληνικό δράμα» ο αμερικανικός ιστότοπος αναφέρει ότι δεν θέλει να νιώσουν κι άλλο «πόνο» οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι των πλεονασματικών μελών.

Το δημοσίευμα αναφέρει ότι η Ελλάδα ξεκίνησε την εξάμηνη προεδρία της και θα παρουσιάσει στην Ευρωπαϊκή θεατρική σκηνή τις ικανότητές της στο πολιτικό και οικονομικό θέατρο. «Τους ηθοποιούς θα αποτελέσει μια αλληλένδετη σειρά από...

πολιτικούς και οικονομικούς αξιωματούχους τους οποίους συνδέει ένας ιστός αμοιβαίας καχυποψίας και δυσπιστίας» αναφέρει το Market watch και προσθέτει «Ολοι οι συμμετέχοντες στο δράμα παίζουν ρόλους οι οποίοι, για τους ίδιους και τα εθνικά συμφέροντα που εξυπηρετούν, φαίνονται λογικοί και συνεπείς. Ωστόσο, το πρόβλημά είναι ότι αυτά τα συμφέροντα μπορεί να καταλήξουν σε μία πορεία σύγκρουσης».

Ο αρθρογράφος ασκεί κριτική και στον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, για τον οποίο αναφέρει ότι η κυβέρνηση μπορεί να συνεχίσει με επιτυχία τις μεταρρυθμίσεις, αλλά αντιτίθεται σε νέα μέτρα χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την λεπτή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Στο ίδιο μήκος κύματος τονίζεται ότι Σαμαράς και Στουρνάρας εμφανίζονται αισιόδοξοι για την έξοδο της χώρας στις αγορές, αλλά οι Βρυξέλλες αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό αυτή την προοπτική. Για αυτό το λόγο ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι έσπευσε να δηλώσε προς πάσα κατεύθυνση ότι η κρίση δεν έχει τελειώσει.

Σε άλλο σημείο ο αρθρογράφος σημειώνει ότι η Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ευρωζώνη και επισημαίνει ότι ελέω Ευρωεκλογών οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν ανοίγουν την κουβέντα για νέο κούρεμα χρέους.

Αυτό οφείλεται στην ραγδαία αύξηση των Ευρωσκεπτικιστών που κάνει τους θεσμικούς παράγοντες όπως ο Γέρουν Ντάισελμπλουμ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να μεταθέτουν την όποια συζήτηση μετά τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

IEFIMERIDA