Η υποψηφιότητα Δήμα για την Προεδρία της Δημοκρατίας που προβάλλουν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος σηματοδοτεί την προσπάθειά τους να διαχειριστούν την άκαρπη προεδρική εκλογή με όρους "αξιοπρεπούς ήττας". Η πρόταση δεν διεισδύει σε άλλους χώρους, ενώ με το ζόρι την υποστηρίζει ο Βενιζέλος, ο οποίος μίλησε για "πρόσωπο ευπαρουσίαστο διεθνώς". Πρόκειται για αμυντική κίνηση του Σαμαρά με στόχο να ενοποιήσει τις διιστάμενες πτέρυγες του κόμματός του, παραμονή της επικείμενης εκλογικής συντριβής του.
Δεν γνωρίζουμε αν η υποψηφιότητα Δήμα θα παραμείνει και στις τρεις ψηφοφορίες, όπως έσπευσε να προαναγγείλει ο Σαμαράς. Δεν είναι ασυνήθιστο, στην τρίτη ψηφοφορία, αναλόγως της έκβασης των δύο πρώτων, να κατατεθεί άλλη υποψηφιότητα, προερχόμενη από τον χώρο του καταρρέοντος δικομματισμού. Άλλωστε, σε αυτή τη φάση, το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου είναι αναγκασμένο να διαφοροποιείται από τη Ν.Δ., χωρίς βεβαίως να διαταράσσει την... "κυβερνητική σταθερότητα"!
Η προεδρική εκλογή, με την έμφαση στο όνομα του υποψηφίου, προβάλλεται ως πρόκριμα για την επομένη των εκλογών. Προδιαθέτει για τις αποδιαρθρωτικές τάσεις που θα απλωθούν στα δύο συγκυβερνώντα κόμματα ως λογική συνέπεια της εκλογικής καταδίκης τους. Επίσης η έμφαση στο όνομα του υποψηφίου αποσκοπεί στην παράκαμψη των ουσιαστικών πολιτικών διλημμάτων, που αφορούν τα σκληρά μέτρα, που ήδη έχει αποδεχτεί η κυβέρνηση με το περιβόητο e-mail Χαρδούβελη, για το οποίο οι νεοδημοκράτες φωστήρες κάνουν την πάπια και το υποβαθμίζουν ως ένα... οποιοδήποτε χαρτί διαπραγμάτευσης!
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να συγκροτήσει πολιτικά την προεδρική πλειοψηφία, καθώς πάνω της πλανάται το βάρος των παλαιών και του νέου Μνημονίου. Είναι λαϊκά απονομιμοποιημένη, αλλά και απομονωμένη μέσα στη Βουλή. Ο ένας μετά τον άλλον οι ανεξάρτητοι βουλευτές ξεκαθαρίζουν ότι δεν πρόκειται να συμπράξουν στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας απ' αυτή τη Βουλή. Επίσης οι διαδικασίες διάλυσης των ΑΝ.ΕΛΛ. και της ΔΗΜ.ΑΡ., που προς στιγμήν φάνηκε να πυροδοτούνται από το κυβερνητικό παρασκήνιο, δεν επιβεβαιώνονται.
Σαμαράς και Βενιζέλος μοιάζει να οδηγούνται σε παράδοση, υπολογίζοντας μόνο στον περιορισμό της ήττας τους. Τις κρίσιμες μέρες μέχρι τις εκλογές είναι πιθανό να επιχειρήσουν να αλλοιώσουν την ατζέντα του δημόσιου διαλόγου, με ένταση και αυταρχισμό (πώς να εξηγήσουμε τη στάση τους στην υπόθεση του Ρωμανού;), ενώ προσβλέπουν πάντοτε στην ωμή παρέμβαση των αγορών, αλλά και τα συχαρίκια του Σόιμπλε. Επιχειρούν να ανασυνταχθούν, καραδοκούν μετεκλογικά. Θα διαψευστούν όπως και τώρα!
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ TOY ΑΛΕΚΟΥ ΚΑΛΥΒΗ* ΣΤΗΝ ΕΦ. ''ΕΠΟΧΗ'' ( ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΔ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
Ποια είναι η εκτίμησή σας για τις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης - τρόικας;
Για να γίνουν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις χρειάζονται δύο μέρη με διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις και διαφορετικά σχέδια. Αυτό δεν συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση καθώς σε όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων η καρέκλα του διαπραγματευτή, από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, ήταν κενή. Η στρατηγική του υπάκουου μαθητή ήταν καθοριστική καθώς έδινε τη δυνατότητα στην τρόικα να βάζει στο τραπέζι περισσότερα πράγματα και στη μεγάλη τους πλειοψηφία να τα κερδίζει. Η κυβέρνηση εγκλωβίστηκε, λόγω της τακτικής της, αλλά και γιατί υπάρχει συναντίληψη με την τρόικα.
Αυτήν τη στιγμή γίνεται η τελευταία διαπραγμάτευση και θέλουν να διασφαλίσουν πρόσθετο ασφυκτικό έλεγχο, έχουν εμπλακεί και άλλοι παράγοντες, όπως η παραμονή ή όχι του ΔΝΤ στην Ευρώπη. Επίσης, υπάρχει το ζήτημα της πολιτικής απονομιμοποίησης της κυβέρνησης και οι δανειστές θέλουν να κερδίσουν όσα περισσότερα μπορούν αλλά και να προκαθορίσουν καταστάσεις για μια νέα κυβέρνηση. Επιπλέον, είναι ενδεικτικό ότι το χρέος έχει βγει εντελώς από το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης. Συζητιούνται μόνο θέματα όπως η προληπτική γραμμή πίστωσης και η αξιολόγηση. Αν υπάρχει ένα στοιχείο που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση αυτό είναι το θέμα της πολιτικής της επιβίωσης, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν αφορά το λαό και την κοινωνία. Η ουσία πάντως παραμένει ότι η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί ένα πρόγραμμα πρόσθετων περικοπών της τάξης των 2 δισ., περισσότερο από αυτά που προβλέπει ο προϋπολογισμός, το οποίο θα βαρύνει πάλι τα λαϊκά στρώματα, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά το σκληρά ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής της.
Η αδιαλλαξία της τρόικας δεν είναι κάτι νέο. Από την αρχή δεν δείχνει πρόθεση να «βοηθήσει» τον Σαμαρά με κάποια χαλάρωση των απαιτήσεων. Σας προβληματίζει καθόλου αυτό;
Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχουν πολιτικοί συναισθηματισμοί. Οι δανειστές θέλουν να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους και αυτό είναι που καθορίζει τη στάση τους. Προφανώς θα ήθελαν να διευκολύνουν μια φιλική προς αυτούς κυβέρνηση. Το γεγονός ότι δεν το κάνουν, οφείλεται κυρίως στο ότι πιστεύουν πως αυτή η κυβέρνηση είναι τελειωμένη. Γνωρίζουν ότι έρχεται ένας νέος διαπραγματευτής, μια νέα κυβέρνηση, που προσπαθούν να την υπονομεύσουν βάζοντάς της νέα εμπόδια. Επιπλέον, δεν θέλουν να δημιουργούνται προηγούμενα χωρίς αυτά να έχουν γίνει αναπόφευκτα.
Για ποιο λόγο, λοιπόν, μια κυβέρνηση της αριστεράς να είναι πιο αποτελεσματική στη διαπραγμάτευση; Με δεδομένο και όσα είπατε περί αποφυγής παραδείγματος.
Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ εισάγει μια τομή. Δεν πρόκειται ούτε να διαχειριστούμε την υπάρχουσα κατάσταση ούτε και να διαπραγματευτούμε σε αυτό το πλαίσιο. Αυτό είναι πολύ κατανοητό στους δανειστές και πρέπει να γίνει ακόμα πιο πιεστικό με τη δημιουργία ενός λαϊκού κινήματος στήριξης των θέσεων μιας αριστερής κυβέρνησης. Εάν δεν υπάρχει λαϊκή στήριξη και κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, τα πράγματα θα είναι αρκετά δύσκολα. Εμείς όμως έχουμε μια τεράστια διαφορά σε σχέση με την παρούσα κυβέρνηση: Εκπροσωπούμε τασυμφέροντα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων και όχι της ολιγαρχίας και έχουμεεναλλακτικό σχέδιο. Δεύτερον, έχουμε την αποφασιστικότητα να επιμείνουμε στις θέσεις μας. Τρίτον, αξιοποιούμε τις αλλαγές που γίνονται στην Ευρώπη όπου παντού διατυπώνονται αιτήματα υπέρβασης της λιτότητας. Όλα αυτά δημιουργούν νέα δεδομένα αλλά και ρωγμές στον αντίπαλο. Μια πολιτική δύναμη με επιμονή, προγραμματικές αρχές και έχοντας τη λαϊκή στήριξη μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα. Δεν θα είναι εύκολο, θα μας βάλουν εμπόδια, αλλά όπως υπάρχει ο εκβιασμός του δυνατού υπάρχει και ο εκβιασμός του αδύναμου.
Δηλαδή;
Θα σκεφτούν πολύ να δημιουργήσουν μια μείζονα κρίση στην Ευρώπη. Αρκεί εμείς να εμφανιστούμεαποφασισμένοι να εφαρμόσουμε, σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από εκβιασμούς, το πρόγραμμά μας, να δώσουμε προτεραιότητα στις ανάγκες της κοινωνίας και όχι των δανειστών, όπως άλλωστε έχουμε αποφασίσει και στο συνέδριό μας.
Θα ήθελα ένα σχόλιο για τη στάση του ΚΚΕ και κυρίως για τις τελευταίες δηλώσεις του κ. Κουτσούμπα ότι δεν θα δοθεί καθόλου περίοδος χάριτος σε μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι καθαρό ότι με το ΚΚΕ υπάρχουν ιδεολογικές διαφορές και άλλη στρατηγική στόχευση. Όταν, όμως, υπάρχει αυτή η κοινωνική καταστροφή είναι παράλογο να μην αναζητούνται κάποιες λύσεις ενιαίας παρέμβασης της αριστεράς. Πιστεύω ότι, εκ των πραγμάτων, θα υπάρξουν βήματα που κυρίως θα αφορούν το ίδιο το ΚΚΕ, διότι αυτό θέλει ο κόσμος της αριστεράς. Αν, για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ υποβάλει στη Βουλή τις προγραμματικές του δηλώσεις οι οποίες θα καταργούν το μνημόνιο, θα αντιμετωπίζουν την ανθρωπιστική κρίση, θα βάζουν το θέμα της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, θα ενισχύουν τη θέση των εργαζομένων, τότε και τοΚΚΕ θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλα διλήμματα. Προφανώς και ο κόσμος της αριστεράς θα είναι στους δρόμους και θα διεκδικεί. Η κοινωνική διεκδίκηση δεν τελειώνει με κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο τρόπος, όμως, που ο κ. Κουτσούμπας αντιμετωπίζει σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ, ως μια ακόμα αστική πολιτική δύναμη, είναι ανιστόρητος. Η ανάλυσή του είναι πέρα για πέρα λάθος και το ΚΚΕ οφείλει να ξαναδεί τη στάση του διότι εμφανίζεται ως ο αριστερός ψάλτης του συστήματος. Εμείς προωθούμε ένα μεταβατικό πρόγραμμα που θα συνδέει τις μεγάλες προοδευτικές-αντινεοφιλελεύθερες αλλαγές με την προοπτική του σοσιαλισμού. Σε αυτή την πορεία πρέπει να συναντηθούμε κρατώντας τις διαφωνίες μας.
Έχουν αναφερθεί σε ρεπορτάζ δύο ομάδες «υποψηφίων» για τις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ. Η μία αφορά συνδικαλιστικά στελέχη και η άλλη ανεξάρτητους βουλευτές ή πολιτικούς προερχόμενους από άλλα κόμματα. Πρέπει να αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ και με ποιόν τρόπο; Διαχωρίζεται η μία κατηγορία από την άλλη;
Εγώ μένω στη θέση που έχει διατυπωθεί στο Συνέδριο περί συμμαχιών που εκκινούν, όπως πολλές φορές λέει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, από «αριστερά της αριστεράς» και φτάνουν μέχρι τα «αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας». Επιπλέον, έχουμε αποφασίσει ότι δεν πρόκειται να συνεργαστούμε με ανθρώπους που έπαιξαν ενεργό ρόλο και από θέση ευθύνης στην εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής. Υπάρχουν όμως τρία επίπεδα. Το πρώτο είναι η αποτροπή των 180, το δεύτερο είναι η συγκρότηση των ψηφοδελτίων και το τρίτο είναι οι συνεργασίες. Έχουν τη σχετική τους συνάφεια αλλά και την αυτοτέλειά τους. Προσωπικά, δεν κατανοώ γιατί πρέπει να εντάσσεται κάποιος στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ μόνο και μόνο επειδή δεν ψηφίζει για πρόεδρο Δημοκρατίας, ενώ έχει ψηφίσει όλα σχεδόν τα μνημόνια. Αλλά αυτό θα λυθεί με συλλογική απόφαση. Η αναγκαία αποτροπή σχηματισμού προεδρικής πλειοψηφίας έχει πιο πολύ να κάνει με την κινητοποίηση του κόσμου. Αν δημιουργηθεί ένα μεγάλο μαζικό πολιτικό κίνημα με στόχο να φύγουν άμεσα, θα ασκηθεί πολύ μεγαλύτερη πίεση από διεργασίες κορυφής.
Προφανώς και θέλουμε ανοιχτά ψηφοδέλτια και οφείλουμε να δουλέψουμε για αυτό καλώνταςλαϊκούς αγωνιστές ανεξάρτητα από την προέλευσή τους. Θέλουμε ψηφοδέλτια νίκης αλλά χρειαζόμαστε και μια κοινοβουλευτική ομάδα νίκης που θα έχει συνοχή και θα δίνει την απαραίτητη σταθερότητα σε μια κυβέρνηση της αριστεράς. Πρέπει εδώ να πούμε ότι η κρίση του πολιτικού συστήματος έχει επηρεάσει και τα συνδικάτα. Συνεπώς, ιδιαίτερα μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα, πρέπει να δούμε στελέχη που έχουν μια πορεία η οποία δεν ενοχλεί τον κόσμο της αριστεράς. Τέλος, εμείς πρέπει να επιμείνουμε στην αναγκαιότητα μετεκλογικής συνεργασίας με τις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς -που μπορεί να πάρει διάφορες μορφές από ανοχή μέχρι συμμετοχή-γιατί πιστεύουμε ότι αυτό θα δώσει πρόσθετες εγγυήσεις επιτυχούς διακυβέρνησης.
*Ο Αλέκος Καλύβης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ
ΣΕ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΤΙΚΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΔΕΥΟΥΝ ΣΑΜΑΡΑΣ - ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Την κοινή απόφαση του ιδίου και του Ευ. Βενιζέλου να προτείνουν ως υποψήφιο για την Προεδρία της Δημοκρατίας τον Σταύρο Δήμα, ανακοίνωσε με διάγγελμά του ο Αντώνης Σαμαράς το μεσημέρι της Τρίτης, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της επίσπευσης των διαδικασιών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στο διάγγελμα του , που αποτελεί μνημείο τρομολαγνείας, πολιτικού εκβιασμού και εμπαιγμού του χειμαζόμενου λαού, ο Αντ. Σαμαράςισχυρίστηκε προκλητικά ότι ''με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας έως το τέλος του μήνα, θα καθαρίσουν τα σύννεφα της πολιτικής αβεβαιότητας και η χώρα θα είναι έτοιμη να συζητήσει για την μετά το μνημόνιο εποχή, σταθερή πλέον πολιτικά και οικονομικά''.
ΕΠΙΛΟΓΗ ΗΤΤΑΣ!
Κατά τον υπό απόσυρση πρωθυπουργό, ''η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα είναι η καλύτερη, καθώς πρόκειται για πρόσωπο που ενώνει και εμπνέει''. Ο Αντ. Σαμαράς σημείωσε, επίσης, ότι ο Στ. Δήμας θα είναι υποψήφιος και για τις τρεις ψηφοφορίες.
Πολιτικοί παρατηρητές τόνιζαν στην Iskra ότι στο πρόσωπο του Σταύρου Δήμα αποτυπώνεται μια ξεκάθαρη επιλογή ήττας του μαύρου μνημονιακόυ μπλοκ, ενώ οι ίδιοι παρατηρητές υπογράμμιζαν ότι αυτή η υποψηφιότητα μπορεί να μην σταθεί, τελικά, ικανή να συσπειρώσει ούτε καν τησυμπολίτευση και τους κάθε λογης "προθύμους" της μνημονιακής συναίνεσης!
Η απόφαση, εξάλλου, για την επίσπευση της Προεδρικής εκλογής ελήφθη τη Δευτέρα (8/12), σε μυστική συνάντηση που είχαν οι δύο κυβερνητικοί εταίροι, μετά τη συμφωνία στο Eurogroup για δίμηνη παράταση του υπάρχοντος προγράμματος και επέκτασης της μνημονιακής κηδεμονίας και λεηλασίας, μέσω της προληπτικής πιστωτικής γραμμής ECCL και των μέτρων που απαιτούνται προκειμένου αυτή να τεθεί σε ισχύ. Πρόκειται δε για μια απόφαση πλήρως ενταγμένη στουςαντιλαϊκούς σχεδιασμούς που απεργάζεται η συγκυβέρνηση, σε συμπαιγνία με τουςδανειστές .
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΠτΔ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Σύμφωνα με το Σύνταγμα η πρώτη και η δεύτερη ψηφοφορία απαιτούν 200 ψήφους, ενώ στηντρίτη ο Πρόεδρος Δημοκρατίας εκλέγεται με 180 ψήφους. Εάν και από την τρίτη ψηφοφορία δεν προκύψει Πρόεδρος, τότε η Βουλή θα διαλυθεί μετά από δέκα ημέρες και θα προκηρυχθούν εθνικέςεκλογές.
Μετά το πέρας των εκλογών, η Βουλή συνέρχεται αμέσως και διεξάγει νέα ψηφοφορία στην οποία απαιτείται αρχικά πλειοψηφία των 3/5 του συνόλου, δηλ.180 έδρες. Αν δεν επιτευχθεί ούτε αυτή η πλειοψηφία, προβλέπεται πέμπτη ψηφοφορία με την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, δηλ151 έδρες.
Στην περίπτωση που δεν αναδειχθεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ούτε και τότε, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μεταξύ των δύο επικρατέστερων, δηλαδή αυτών που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους και εκλέγεται αυτός που θα συγκεντρώσει τη σχετική πλειοψηφία. Αν οι δύο αυτοί ισοψηφήσουν, τότε πραγματοποιείται κλήρωση.
ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΔΗΜΑ
Ο Σταύρος Δήμας είναι Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, αντιπρόεδρος σήμερα της Νέας Δημοκρατίας.
Διετέλεσε Υπουργός Εμπορίου, Υπουργός Γεωργίας ,Υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας & Τεχνολογίας και Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, καθώς και Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Περιβάλλον, ενώ σήμερα κατέχει θέση Αντιπροέδρου στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Απριλίου 1941. Σπούδασε νομικά και οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και της Νέας Υόρκης και έχει εργαστεί ως δικηγόρος για την νομική εταιρεία της Wall Street, «Sullivan & Cromwell» (1969-1970) και για τη νομική υπηρεσία της Διεθνούς Εταιρείας Οικονομικών στην Παγκόσμια Τράπεζα (1970-1975). Την περίοδο 1975-1977 ήταν Αναπληρωτής Διευθυντής της Ελληνικής Τράπεζας Βιομηχανικής Ανάπτυξης.
Έχει εκλεγεί μέλος του Ελληνικού κοινοβουλίου επί δέκα συνεχείς φορές, από το 1977 μέχρι το 2004 εκπροσωπώντας το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Διατέλεσε Υπουργός Εμπορίου (1980-1981), Υπουργός Γεωργίας (1989-1990), Υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας (1990-1991). Την περίοδο 1985-1989 ήταν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, και μεταξύ 1995-2000 ήταν Γενικός Γραμματέας του κόμματος.
Τον Μάρτιο του 2004 διορίστηκε Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχικά ως Επίτροπος για την Απασχόληση και τις Κοινωνικές Υποθέσεις και από τον Νοέμβριο 2004, Επίτροπος της ΕΕ για το Περιβάλλον, θέση την οποία κατείχε μέχρι τη λήξη της 1ης θητείας της επιτροπής Μπαρόσο το 2009.
Μετά την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπανδρέου στις 4/11/2011 και μετά την συνάντηση και καταρχήν συμφωνία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια, του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά, το πρόσωπό του αναφέρθηκε στον Τύπο ως προτεινόμενο για την θέση του πρωθυπουργού ή για την θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης στο νέο συμμαχικό κυβερνητικό σχήμα που διαφαινόταν ότι θα υπάρξει στην Ελλάδα.
Ορίστηκε Υπουργός εξωτερικών στη κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου το Νοέμβριο του2011.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έδειξε στον Αντώνη Σαμαρά ποιο θα είναι το μέλλον του: Αυτό του Γιώργου Παπανδρέου. Το έκανε παρομοιάζοντας την περίοδο του 2011 με το φιάσκο των Κανών, όπου ο ΓΑΠ ήθελε δημοψήφισμα και έφυγε κακήν κακώς (όχι μόνο από τις Κάνες αλλά και από την εξουσία) με την τρέχουσα κατάσταση και την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας μέσα στα Χριστούγεννα.
Όπως δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών η εσωτερική πολιτική κατάσταση του σήμερα στην Ελλάδα δεν έχει απολύτως καμία διαφορά με αυτή του 2011, προφανώς απαντώντας στον Αντώνη Σαμαρά που προ ημερών δήλωσε ότι το 2014 δεν είναι το ίδιο με το 2012 ή και το 2010.
Εκείνο που πραγματικά ήθελε να πει ο κ. Σόιμπλε με τη φράση «αυτό που γίνεται τώρα το είχαμε ζήσει όταν διαπραγματευτήκαμε με τον Παπανδρέου το δημοψήφισμα», είναι πώς ο νυν πρωθυπουργός έχει απλά «τελειώσει». Ούτως ή άλλως οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ ήταν αυτοί που οδήγησαν την ελληνική κυβέρνηση σε εκλογές προκειμένου να διαπραγματευτούν με την επόμενη.
«Μας είχε ενημερώσει ο κ. Σαμαράς», σημείωσε ο κ. Σόιμπλε δείχνοντας ότι στην εποχή του μνημονίου πρώτα ερωτώνται οι Βρυξέλλες αν θα γίνουν εκλογές και αν εγκρίνουν ενημερώνεται και ο ελληνικός λαός.
Όσο για τον κ. Βενιζέλο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών τον εγκωμίασε τόσο πολύ που του έδωσε χαρακτηριστικά σύγχρονου «Εφιάλτη». Την περίοδο του 2011, όπως είπε ο κ. Σόιμπλε ο Γιώργος Παπανδρέου έκανε πίσω στο δημοψήφισμα μετά από παρέμβαση του Ευάγγελου Βενιζέλου, ενώ σήμερα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν αυτός που ζήτησε επίσπευση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας για να διασωθεί πολιτικά ο ίδιος.
Το αντάλλαγμα ήταν να δεχθεί τον Σταύρο Δήμα για υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, του οποίου η επιλογή, όπως φαίνεται δεν αποσκοπεί στην εκλογή, αλλά στη συσπείρωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας την ΝΔ εν’ όψει των εκλογών που έρχονται.
Ο Α. Σαμαράς επιχειρεί να κάνει μία ηρωική έξοδο με το μικρότερο δυνατό κόστος (σ.σ. λέμε τώρα) και ήθελε να έχει μαζί του και τους «Καραμανλικούς» προκειμένου να μην καταρρεύσει πλήρως το κόμμα. Σε αυτό αποσκοπούσαν τα ραντεβού με τον Κώστα Καραμανλή και η επιλογή του Σταύρου Δήμα.
Το αν θα το πετύχει είναι αλλού παπά ευαγγέλιο. Όπως δείχνει η κατάσταση η κυβέρνηση οδεύει προς μία Χριστουγεννιάτικη συντριβή όσον αφορά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όλοι πλέον συζητούν τις πιθανές ημερομηνίες των εθνικών εκλογών. Θα είναι μία από τις δύο πρώτες Κυριακές του Φεβρουαρίου.
Αυτό φαίνεται κυρίως από τη στάση που κρατούν οι ανεξάρτητοι βουλευτές. Η κυβέρνηση χάνει ακόμη και αυτούς που θεωρούσε δεδομένους, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από τον χθεσινό απολογισμό στάσεων και δηλώσεων την περίπτωση της Κατερίνας Μάρκου.
Η κ. Μάρκου ενώ ψήφισε τον προϋπολογισμό και η κυβέρνηση την ενέταξε στα «Ναι» και για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δήλωσε το βράδυ χθες πώς θα ψήφιζε μία πολιτική επιλογή αλλά όχι μία κομματική όπως αυτή του Σταύρου Δήμα.
Άρα, η κυβέρνηση μετράει άλλο ένα «Όχι» και όλα δείχνουν πώς η 180 είναι άπιαστο όνειρο.
ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΤΟΥΣ 180 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝ.ΕΛ Ή ΤΗΝ ΔΗΜ.ΑΡ.
Αν και από το Μαξίμου εξακολουθούν να διατείνονται ότι έχουν «κλειδώσει» τους 180 βουλευτές που απαιτούνται για την τρίτη ψηφοφορία, μια απλή καταμέτρηση των δεδομένων αρκεί για να διαπιστώσει κανείς ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Του Κώστα Τσιτούνα
H «δημοσιογραφική» καταμέτρηση των βουλευτών που διαθέτει η συγκυβέρνηση καταρρίπτει τους ισχυρισμούς τόσο του Σαμαρά όσο και των επιτελών του που εμφανίζονται υπέρμετρα αισιόδοξοι, εκτός κι αν υποθέσουμε ότι ο κ. Σαμαράς θα καταφέρει να διαλύσει τις επόμενες ημέρες κάποιο από τα ήδη υπάρχοντα κόμματα της Βουλής.
Οι «σίγουροι» της ψηφοφορίας είναι οι 155 που διαθέτουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με την προϋπόθεση ότι δεν θα έχουμε κάποιο... ατύχημα από δυσαρεστημένους της τελευταίας στιγμής ή από απογοητευμένους... Πασόκους.
Από την ομάδα των 24 Ανεξαρτήτων Δημοκρατικών Βουλευτών τα σίγουρα «ναι» είναι μόνο 9 όπως μπορείτε να δείτε και από το γράφημα του Newsbomb.gr. Ταυτόχρονα, τα σίγουρα «όχι» είναι και αυτά 9.
Συνεπώς από τους 155 της συγκυβέρνησης πάμε στους 164.
Αυτοί είναι όπως λέμε οι «κατοχυρωμένοι». Από αυτό τον αριθμό και μετά αρχίζουν τα σενάρια και οι εκτιμήσεις αφού οι ζυμώσεις στο παρασκήνιο είναι πυρετώδεις. Γεύματα, συναντήσεις, ενδιάμεσοι, υποσχέσεις και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους.
Αν λοιπόν δεχθούμε ότι τα σίγουρα «όχι» των ανεξαρτήτων βουλευτών είναι 9, κι αν υποθέσουμε ότι και οι 6 αναποφάσιστοι (Ιατρίδη, Μπούκουρας, Αλεξόπουλος, Μελάς, Καπερνάρος και Πολύδωρας) απαντήσουν θετικά στην υποψηφιότητα Δήμα, οι 164 γίνονται 170.
Επί της ουσίας δηλαδή το καλύτερο σενάριο, επιμένει ότι ο Σαμαράς έχει μόνο 170.
Προσέξτε τώρα: Ακόμα κι αν δεχθούμε το ακραίο σενάριο ότι ο κ. Σαμαράς θα καταφέρει να πείσει και όσους έχουν δηλώσει ότι θα ψηφίσουν όχι (Βουδούρης, Παραστατίδης, Τζάκρη, Μακρή, Τατσόπουλος, Ανδρουλάκης, Μπόλαρης, Γιαταγάνα, Μουτσινάς), το νούμερο δεν ξεπερνά τους 179!
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Ότι για να ξεπεράσει ο κ. Σαμαράς τους 180 πρέπει πάση θυσία να «σπάσει» κάποια κοινοβουλευτική ομάδα. Και για να ακριβολογούμε πρέπει να «σπάσει» είτε τη ΔΗΜ.ΑΡ. , είτε τους ΑΝ.ΕΛ.
Στην πρώτη περίπτωση της Δημοκρατικής Αριστεράς τα πράγματα είναι εξόχως δύσκολα αφού οι περισσότεροι της ΔΗΜ.ΑΡ. αν είναι να «σπάσουν» θα μετακινηθούν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Συνεπώς μένει η περίπτωση των ΑΝ.ΕΛ. τους οποίους η κυβέρνηση πολιορκεί εντόνως, με στόχο να αποσπάσει τουλάχιστον 4 άτομα.
Το παραπάνω σενάριο δυσκολεύει ακόμα περισσότερο, αφού αν οι εννέα που αρνούνται να ψηφίσουν παραμείνουν αμετακίνητοι στις θέσεις του ο κ. Σαμαράς πρέπει να βρει 10 άτομα για να πάει από τους 170 στους 180, δηλαδή να διαλύσει πλήρως κάποια από τις κοινοβουλευτικές ομάδες.
Πώς μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Μόνον με «θαύμα» υποστηρίζουν οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές. Μόνον μια υπόθεση που ενδεχομένως θα μπορέσει να προκαλέσει... σεισμό στο πολιτικό σκηνικό.
Στο Μαξίμου υποστηρίζουν ότι έχουν αυτόν τον άσο στο μανίκι και έχουν αρχίσει να διαρρέουν πληροφορίες περί πολιτικής συμφωνίας σε επίπεδο ηγετών της Ε.Ε. Μάλιστα κάνουν λόγο για συμφωνία χωρίς νέο μνημόνιο και χωρίς νέα μέτρα, την οποία την κρατούν για έκπληξη και θα την αποκαλύψουν τις ημέρες της ψηφοφορίας.
Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι έτσι όπως εξελίσσεται η αριθμητική των 180, πολλοί πιστεύουν ότι ο Σαμαράς επέλεξε σκόπιμα μια μετριοπαθή επιλογή όπως αυτή του Σταύρου Δήμα, ακριβώς για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
Το μόνο σίγουρο είναι πως μέχρι την τρίτη ψηφοφορία το ενδιαφέρον θα είναι αμείωτο... Δείτε το γραφικό με τις σημερινές θέσεις των ανεξαρτήτων βουλευτών
Στα όρια της παράκρουσης έχει φέρει την Ευρώπη ολόκληρη η γερμανική επιβολή της λιτότητας σε όλα τα κράτη της Ευρωζώνης. Ολων τα μάτια είναι δικαιολογημένα στραμμένα προς τη Γαλλία, όπου οι Γερμανοί με την πολιτική τους εκτίναξαν στα ύψη της δημοσκοπικής δημοφιλίας τη Μαρίν Λεπέν, αναδεικνύοντας πρώτο κόμμα το Εθνικό Μέτωπο που έχει πλέον κάνει σημαία του το κάποτε αδιανόητο σύνθημα «Εξω η Γαλλία από την ΕΕ!». Ελάχιστοι ξένοι έχουν όμως αντιληφθεί τις κοσμογονικές αλλαγές που γίνονται στην πολιτική συνείδηση των πολιτών της Ιταλίας, της τέταρτης σημαντικότερης χώρας της ΕΕ μετά τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Βρετανία. Το ένα μετά το άλλο τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Ιταλία μεταλλάσσονται σε αντι-ΕΕ κόμματα και αμέσως βλέπουν το ποσοστό τους να αυξάνεται σε οποιαδήποτε εκλογική αναμέτρηση λάβει χώρα!...
Η δεξιά Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, το ακαθόριστου πολιτικού στίγματος Κόμμα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, ακόμη και η υπερδεξιά Λίγκα του Βορρά με τον νέο αρχηγό της Ματέο Σαλβίνι έχουν πλέον περάσει ανοιχτά στο αντι-ευρώ στρατόπεδο, με τη Λίγκα του Βορρά μάλιστα να τάσσεται υπέρ της εξόδου της Ιταλίας όχι μόνο από την Ευρωζώνη, αλλά και από την ίδια την ΕΕ! Αυτό κι αν είναι πρωτάκουστο για την Ιταλία, στην οποία μέχρι πρότινος το ποσοστό δημοφιλίας της ΕΕ ξεπερνούσε μονίμως το 80%! Πολιτικά πεθαμένη θεωρούσαν όλοι στην Ιταλία και στο εξωτερικό τη Λίγκα του Βορρά. Ο Ματέο Σαλβίνι όμως που ανέλαβε την ηγεσία της πέρυσι τον Δεκέμβριο, κατέβηκε στις ευρωεκλογές με κεντρικό σύνθημα «Φτάνει πια με το ευρώ!» και αντί για... 1% με 2% που περίμεναν ολοι, πήρε 6,2% και πέντε ευρωβουλευτές! Δεν σταμάτησε εκεί. Στις περιφερειακές εκλογές της 23ης Νοεμβρίου 2014, στην πασίγνωστη ως κεντροαριστερή περιοχή της Εμίλια - Ρομάνια, ο υποψήφιος της Λίγκας του Βορρά, με τη στήριξη και του κόμματος του Μπερλουσκόνι, απέσπασε το εξαιρετικό ποσοστό του... 29,85% των ψήφων!
Εχασε τις εκλογές, ήρθε δεύτερη η Λίγκα του Βορρά, αλλά αυτό το σχεδόν 30% απογείωσε τον Σαλβίνι. «Οι Βρυξέλλες μας κατακρεουργούν με το ευρώ και τους περιορισμούς των παράλογων κανονισμών τους» δήλωσε, όπως αναφέρει το ιταλικό περιοδικό «Πανόραμα» του Μιλάνου. «Οι φόροι μάς στραγγαλίζουν όλους!» πρόσθεσε. Βλέποντας την αλματώδη άνοδο της δημοτικότητας του Ματέο Σαλβίνι, ζήλεψε και ο Μπέπε Γκρίλο, ο οποίος ηγείται του μεγαλύτερου κόμματος της ιταλικής αντιπολίτευσης, έχοντας 162 βουλευτές και γερουσιαστές έναντι 37 της Λίγκας του Βορρά. Μέχρι πρότινος ο Γκρίλο ζητούσε μόνο τη διενέργεια δημοψηφίσματος για το αν πρέπει ή όχι να παραμείνει η Ιταλία στην Ευρωζώνη, χωρίς όμως να ξεκαθαρίζει ποια ήταν η δική του θέση και η θέση του κόμματός του στο καίριο αυτό ζήτημα.
Με το που είδε τη μετεωρική απογείωση της δημοτικότητας του Σαλβίνι, ο Μπέπε Γκρίλο σκλήρυνε θεαματικά τη στάση του. Το κόμμα των Πέντε Αστέρων διακηρύσσει πλέον ότι «η Ιταλία πρέπει να αποχωρήσει από το ευρώ όσο πιο σύντομα είναι δυνατόν»! Βλέποντας όλα αυτά ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, δεν ήταν δυνατόν να απουσιάσει από αυτό το... φεστιβάλ της αντι-ΕΕ δημοφιλίας. Εχοντας διατελέσει πολλά χρόνια πρωθυπουργός και έχοντας ένα απολύτως δικαιολογημένο πάθος να εκδικηθεί την πραξικοπηματική ανατροπή του από την πρωθυπουργία (με γερμανικό δάκτυλο και Ιταλούς κοινοβουλευτικούς εκτελεστές στην υπηρεσία του Βερολίνου), ο Μπερλουσκόνι ήξερε πού πονούν οι Γερμανοί. «Με αυτό το ευρώ, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε» δήλωσε και συνέχισε με μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση: «Να θέσουμε σε κυκλοφορία ένα δεύτερο νόμισμα που μπορούμε να το τυπώσουμε εμείς, ανακτώντας μέρος της νομισματικής μας κυριαρχίας»!
Ο γερμανικός πανικός ήταν άμεσος σε δημοσιογραφικό επίπεδο. «Η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος, το οποίο θα κυμαίνεται ελεύθερα στην αγορά» θα αποτελέσει σοβαρό πρόβλημα, έγραψε αμέσως η ηλεκτρονική έκδοση του γερμανικού περιοδικού «Σπίγκελ» και εξήγησε γιατί: «Οι μισθοί του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και φυσικά οι τιμές στα καταστήματα θα αναγράφονται σε αυτό το νέο νόμισμα. Στην αρχή θα αλλάξει κανείς το ευρώ και το νέο νόμισμα με ισοτιμία ένα προς ένα. Κατόπιν το νέο νόμισμα θα απελευθερωθεί, η ισοτιμία του θα πέσει αμέσως, πιθανόν 30% έως 50%. Διαμιάς η ιταλική οικονομία θα γινόταν πάλι ανταγωνιστική» γράφει το «Σπίγκελ». Στη συνέχεια, επιχειρεί να δώσει τις πανευρωπαϊκές διαστάσεις ενός τέτοιου γεγονότος: «Για την υπόλοιπη Ευρωζώνη, μια τέτοια έξοδος της Ιταλίας θα ήταν το χειρότερο από όλα τα σενάρια κρίσης!» γράφει. «Κάθε άλλο παρά καθαρό είναι, αν το ευρώ μπορεί γενικά να επιβιώσει μιας ιταλικής εξόδου» παραδέχεται το γερμανικό περιοδικό.
Αλ. Τσίπρας από το ΕΒΕΑ: «Θετική εξέλιξη η επίσπευση
εκλογής ΠτΔ -
«Στις 29 Δεκέμβρη τερματίζεται η καταστροφική δράση της δικομματικής κυβέρνησης των μνημονίων», τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που χαρακτήρισε λαϊκή νίκη της επίσπευση των εξελίξεων, καθώς «ο λαός και οι πολίτες είναι που υποχρεώνουν τη συγκυβέρνηση σ' αυτή την αναδίπλωση και τη φυγή προς τα μπρος». Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία, δείτε ένα απόσπασμα σε βίντεο.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε «απονενοημένο διάβημα» την κίνηση της κυβέρνησης, τονίζοντας χαρακτηριστικά:
«Επί τέλους τώρα γνωρίζουμε ότι στις 29 Δεκέμβρη τερματίζεται η καταστροφική δράση της δικομματικής κυβέρνησης των μνημονίων. Και το νέο έτος θα φέρει τη λαϊκή κυριαρχία και μια ισχυρή εντολή για κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ.
Η επίσπευση των διαδικασιών, κάτι που επί της ουσίας εδώ και καιρό ζητά η αντιπολίτευση, με τη κυβέρνηση να το αρνείται ως δήθεν πρόταση αποσταθεροποίησης και αβεβαιότητας, έγινε χθες πρωτοβουλία της κυβέρνησης εξ ανάγκης και όχι από επιλογή».
Ο Αλ. Τσίπρας κατηγόρησε τον Αντ. Σαμαρά ότι «όλο το προηγούμενο διάστημα κυβερνούσε με ψέματα και προς τα έξω και προς τα μέσα», επισημαίνοντας: «Τώρα, ο κ. Σαμαράς αναγκάζεται να ζητήσει να ψηφιστούν τα προαπαιτούμενα με 180 και όχι με 151 βουλευτές. Γιατί στην ουσία αυτό θα ζητήσει από τις τρεις διαδοχικές ψηφοφορίες στη Βουλή. Όχι απλά να ψηφιστεί ο νέος ΠτΔ, αλλά να ψηφιστούν πακέτο και τα προαπαιτούμενα και τα νέα σκληρά μέτρα της συνέχισης του μνημονίου που πάνε μαζί με τη προοπτική συνέχειας της κυβερνητικής θητείας».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε πως «ο λαός, δίνοντας στο ΣΥΡΙΖΑ μια μεγάλη, αδιαμφισβήτητη, μαχητική πλειοψηφία, θα του επιτρέψει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του και να αντιμετωπίσει τα μεγάλα και αναμενόμενα εμπόδια. Είμαι βέβαιος ότι ο νέος χρόνος θα είναι χρόνος αλλαγής, ελπίδας και αισιοδοξίας, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη».
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα
Τα πρώτα λεπτά της ομιλίας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ
Κυρίες και Κύριοι,
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ ευχαριστώ τους εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων και των επαγγελματικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων, τους εκπροσώπους των κομμάτων, αλλά και τις ξένες πρεσβείες, για τη συμμετοχή τους σ’ αυτήν την εκδήλωση.
Μια εκδήλωση που δεν είναι εσωστρεφής αλλά, αντίθετα, εξωστρεφής, γιατί αφορά την κατάθεση στην κοινωνία για συζήτηση και εμπλουτισμό, των προγραμματικών προτάσεων του κόμματός μας για τον τουρισμό που αποτελεί έναν από τους πλεονεκτικότερους κλάδους για την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας.
Η σημερινή εκδήλωση, όμως, πραγματοποιείται μία μόνον ημέρα μετά το απονενοημένο διάβημα της κυβέρνησης να επισπεύσει τις εκλογές.
Μια μέρα μετά την παραδοχή από όλες τις πλευρές ότι υπάρχει πολιτικό αδιέξοδο.
Η επίσπευση των διαδικασιών για τη Προεδρική εκλογή από μια Βουλή πολιτικά απονομιμοποιημένη αλλά και αδύναμη να δώσει την ευρεία συναίνεση που απαιτεί ο νομοθέτης για την εκλογή ΠτΔ, ουσιαστικά ισοδυναμεί με επίσπευση των διαδικασιών που θα οδηγήσουν στη λαϊκή ετυμηγορία.
Και επί τέλους τώρα γνωρίζουμε ότι στις 29 Δεκέμβρη τερματίζεται η καταστροφική δράση της δικομματικής κυβέρνησης των μνημονίων.
Και το νέο έτος θα φέρει τη λαϊκή κυριαρχία και μια ισχυρή εντολή για κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ.
Η επίσπευση των διαδικασιών, κάτι που επί της ουσίας εδώ και καιρό ζητά η αντιπολίτευση, με τη κυβέρνηση να το αρνείται ως δήθεν πρόταση αποσταθεροποίησης και αβεβαιότητας, έγινε χθες πρωτοβουλία της κυβέρνηση εξ ανάγκης και όχι από επιλογή.
Γιατί η πολιτική της έχει φτάσει πια σε καταστροφικά αδιέξοδα.
Γιατί η αντίδραση της κοινωνίας σ' αυτή την πολιτική έχει προσλάβει καθολικό χαρακτήρα.
Ο λαός και οι πολίτες είναι που υποχρεώνουν τη συγκυβέρνηση σ' αυτή την αναδίπλωση και τη φυγή προς τα μπρος.
Κι από την άποψη αυτή, η επίσπευση των εξελίξεων αποτελεί μια σημαντική λαϊκή και δημοκρατική νίκη.
Στις εκλογές που έρχονται θα αντιπαρατεθούν δυο ξεκάθαρα εναλλακτικά πολιτικά σχέδια για την πατρίδα μας:
Από τη μια το σχέδιο του κ. Σαμαρά, που θέλει το Μνημόνιο καθεστώς. Όπως περιγράφεται άλλωστε στα emails προς την τρόικα και από τις αποκαλύψεις για το ασφαλιστικό, τις περικοπές, τους νέους φόρους
Από την άλλη το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, με συγκεκριμένα και σταθερά βήματα, με σιγουριά και ασφάλεια, από την πρώτη μέρα της νέας διακυβέρνησης όπως το περιγράψαμε στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Ο κ. Σαμαράς, όλο το προηγούμενο διάστημα κυβερνούσε με ψέματα και προς τα έξω και προς τα μέσα.
Όμως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.
Έλεγε ψέματα έξω, στους εταίρους ότι έχει 180 βουλευτές που θα τον αφήσουν να συνεχίσει τον καταστροφικό του κατήφορο.
Έλεγε ψέματα μέσα, στο λαό ότι έχει έτοιμη τη συμφωνία για το χρέος.
Αναγκάζεται τώρα να παραδεχθεί ότι δεν έχει ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Ούτε βέβαια τόλμησε να φέρει αυτά που έχει συμφωνήσει προς ψήφιση στη βουλή.
Μόνο που τα emails δεν έμειναν κρυφά και οι δεσμεύσεις του κου Σαμαρά προς τη τρόικα, έχουν δει το φως του ήλιου.
Κάπως έτσι πήγαμε από την πολυθρύλητη «έξοδο από το μνημόνιο», στο «βαθύ σκοτάδι».
Και τώρα, ο κ. Σαμαράς αναγκάζεται να ζητήσει να ψηφιστούν τα προαπαιτούμενα με 180 και όχι με 151 βουλευτές.
Γιατί στην ουσία αυτό θα ζητήσει από τις τρεις διαδοχικές ψηφοφορίες στη Βουλή.
Όχι απλά να ψηφιστεί ο νέος ΠτΔ, αλλά να ψηφιστούν πακέτο και τα προαπαιτούμενα και τα νέα σκληρά μέτρα της συνέχισης του μνημονίου που πάνε μαζί με τη προοπτική συνέχειας της κυβερνητικής θητείας.
Θέλω να στείλω, όμως, ένα καθαρό μήνυμα.
Το 2014 δεν είναι 2012.
Η τρομοκρατία δεν περνάει και γελοιοποιεί τους φοβισμένους που επιδιώκουν να φοβίσουν το λαό.
Δεν είναι οι αγορές αυτές που θα καθορίσουν το δικαίωμα ενός λαού στην αξιοπρέπεια.
Ας τα καταλάβουν καλά ορισμένοι.
Και μάλιστα αγορές που έχουν ούτως ή άλλως γυρισμένη τη πλάτη τους στην Ελλάδα.
Ο λαός μας που έχει υποφέρει τέσσερα χρόνια τώρα άδικες θυσίες χωρίς αντίκρισμα για ένα πράγμα μόνο φοβάται και τρομοκρατείται :
Μη τυχόν και συνεχιστεί αυτό το μαρτύριο των νέων μέτρων, των περικοπών στις συντάξεις, του ΕΝΦΙΑ, της ανεργίας, της κοινωνικής διάλυσης.
Και βέβαια έχει κάθε λόγο να το φοβάται αυτό γιατί τα προαπαιτούμενα, στα οποία έχει συμφωνήσει ο κος Σαμαράς δεν κρύβονται.
Δεν μπορεί να πάει ο κ. Σαμαράς για δεύτερη φορά με κρυφή ατζέντα στις εκλογές.
Τώρα δεν υπάρχει παραμύθι. Ποιος αλήθεια ξέχασε τη περίφημη «επαναδιαπραγμάτευση» του κου Σαμαρά το 2012;
Έτσι λοιπόν, πάμε σε μια αναμέτρηση όπου το μεγάλο δίλλημα είναι τα προαπαιτούμενα.
· Θα αυξηθεί ο ΦΠΑ στα φάρμακα;
· Θα εφαρμοστεί ο μηχανισμός αυτόματης μείωσης των συντάξεων;
· Θα απελευθερωθούν οι απολύσεις;
· Θα επανέλθει το λοκ – άουτ;
· Θα καταργηθεί το ΕΚΑΣ;
Στην ουσία για αυτά θα ψηφίσουν οι βουλευτές στις17, 23 και 29 του Δεκέμβρη.
Φίλες και φίλοι,
Αξιοποιώ την ευκαιρία που μου δίνεται, για να καλέσω όλους τους Έλληνες που έχουν πληρώσει και πληρώνουν το βαρύ κόστος της σημερινής πολιτικής σε δημοκρατική εγρήγορση.
Να καλέσω όλους τους πολίτες να μετατρέψουν την αντίθεσή τους στα μνημόνια, και στα e-mail του θράσους σε δύναμη αλλαγής και αλληλεγγύης.
Ο ελληνικός λαός σύντομα θα έχει να διαλέξει ποιος θα πραγματοποιήσει τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις.
Ποιος θα προασπίσει καλύτερα τα συμφέροντά του, ποιος θα απαλλάξει τη χώρα από την ασφυκτική και καταστροφική κηδεμονία των δανειστών.
Αυτοί που μας οδήγησαν ως εδώ;
Ή ο ΣΥΡΙΖΑ της δημοκρατικής αλλαγής, της κοινωνικής δικαιοσύνης, και της εθνικής αντίστασης στην μετατροπή της Ελλάδας σε θυγατρική των μεγάλων συμφερόντων;
Ο λαός μας έκανε με τους αγώνες του ένα μεγάλο βήμα.
Τις επόμενες εβδομάδες θα κληθεί να το ολοκληρώσει.
Ανατρέποντας τους κυβερνητικούς και μνημονιακούς σχεδιασμούς.
Και δίνοντας στο ΣΥΡΙΖΑ μια μεγάλη, αδιαμφισβήτητη, μαχητική πλειοψηφία, που θα του επιτρέψει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του και να αντιμετωπίσει τα μεγάλα και αναμενόμενα εμπόδια.
Είμαι βέβαιος ότι ο νέος χρόνος θα είναι χρόνος αλλαγής, ελπίδας και αισιοδοξίας, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι είμαστε έτοιμοι και ώριμοι να αναλάβουμε την ιστορική ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας.
Γιατί μπορούμε να δώσουμε – και θα δώσουμε – λύσεις προς όφελος του λαού και του τόπου.
Από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης του 2013, έχουμε καταθέσει στην ελληνική κοινωνία – και ήδη παρουσιάζουμε εξειδικευμένο στις δεκατρείς περιφέρειες της χώρας –το ολοκληρωμένο πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου.
Το σχέδιο αυτό συναρθρώνεται με το Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων και με το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης,που εμείς ονομάζουμετο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης».
Αυτό το αδιαπραγμάτευτο πρόγραμμα θα υλοποιήσουμε αντί του χρεοκοπημένου Μνημονίου από τις πρώτες κιόλας μέρες της νέας διακυβέρνησης.
Προτού και ανεξάρτητα από την έκβαση της διαπραγμάτευσης.
Είναι ένα πρόγραμμα συγκεκριμένων μέτρων για την ανασύνταξη της κοινωνίας και την επανεκκίνηση της οικονομίας, επακριβώς κοστολογημένο και δημοσιονομικά ισορροπημένο.
Δεν έρχεται να προκαλέσει δημοσιονομικά ελλείμματα. Έρχεται να κλείσει μνημονιακές πληγές.
Με στοχευμένη αύξηση της δημόσιας δαπάνης, αλλά, ταυτόχρονα, και των δημοσίων εσόδων για τη χρηματοδότησή τους.
Είναι ένα πρόγραμμα για την τόνωση της εσωτερικής ζήτησης.
Και η ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης είναι προϋπόθεση για τη βιώσιμη ανάπτυξη του εσωτερικού τουρισμού.
Γιατί σήμερα, οι περισσότεροι Έλληνες περνούν τα καλοκαίρια σπίτια τους, βλέποντας τους ξένους τουρίστες να χαίρονται την Ελλάδα.
Εμείς, λοιπόν, θέτουμε ως στόχους της πολιτικής μας για τον τουρισμό:
1. Την αύξηση του εσωτερικού τουρισμού,
2. Την ενίσχυση του ποιοτικού ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού,
3. Την τόνωση της μικρής και μεσαίας τουριστικής επιχειρηματικότητας.
Κυρίες και Κύριοι,
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δημαγωγεί με τον τουρισμό.
Δημαγωγούν οι αποτυχημένοι εταίροι της συγκυβέρνησης.
Αυτοί μιλούσαν για τη λεγόμενη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού, αλλά οι ίδιοι πρότειναν στην τρόικα το διπλασιασμό του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από 6,5% στο 13%, υπονομεύοντας την ανταγωνιστικότητά του.
Για εμάς, το τουριστικό σύμπλεγμα αποτελεί έναν από τους πυλώνες για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου.
Δεν θέλουμε να συνεχίσουμε, όμως, το σημερινό κορεσμένο μοντέλο εντατικής εκμετάλλευσης του τουρισμού, που ήδη εμφανίζει και σημάδια χρηματοοικονομικής κόπωσης.
Γιατί αυτό προκύπτει από την πτωτική τάση της μέσης δαπάνης ανά διανυκτέρευση και, συνεπώς, και ανά ταξίδι τα τελευταία χρόνια.
Δεν θέλουμε να συνεχίσουμε το μοντέλο του τουρισμού που προάγει το Μνημόνιο και από κόπτει τις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες από τα οφέλη της τουριστικής ζήτησης.
Ένα μοντέλο το οποίο στηρίζεται σε μεγάλες ιδιωτικές πολεοδομήσεις, με αδρανή τον χωροταξικό σχεδιασμό σε εθνικό επίπεδο.
Δηλαδή, σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα και τουριστικές κατοικίες σε ευαίσθητες περιβαλλοντικά περιοχές.
Για να αναπτύξουμε το τουρισμό μας πρέπει να διαφυλάξουμε αυτό που τον καθιστά ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και δεν είναι άλλο από το ασύγκριτο φυσικό περιβάλλον της πατρίδας μας.
Αν αυτό το υπονομεύουμε, υπονομεύουμε και το μέλλον του τουρισμού.
Ø Δε συμφωνούμε με την εδραίωση του μοντέλο των ξενοδοχείων «allinclusive» που, σε μεγάλο βαθμό, αποκόπτουν τον τουρισμό από την τοπική οικονομία.
Ø Δε συμφωνούμε στην ανεξέλεγκτη παραχώρηση δημόσιων εκτάσεων-φιλέτων για την οικοδόμηση παραθεριστικών κατοικιών και ξενοδοχειακών μονάδων σε παράκτιες περιοχές.
Που περιορίζουν τη δημόσια παρέμβαση, στοχοποιούν τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα,
Απορρυθμίζουν τη χωροταξική πολιτική και τις εργασιακές σχέσεις, μετατρέποντας την τουριστική αγορά σε εργασιακή ζούγκλα ορισμένου χρόνου, ακριβώς για να διευκολύνουν τη συγκέντρωση κεφαλαίου.
Και δυσχεραίνουν την ανεμπόδιστη και δωρεάν πρόσβαση στις ακτές, το φτηνό και μαζικό τουριστικό προϊόν, που αποτελεί τη κινητήριο δύναμη για τη μικρομεσαία τουριστική επιχείρηση.
Κυρίες και Κύριοι,
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Η στρατηγική μας για τον τουρισμό περιλαμβάνει :
· Την Άρση της εφαρμογής του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων των δημόσιων τουριστικών ακινήτων.
Θα επανεξετάσουμε τις συμβάσεις παραχώρησης χρήσης και ιδιοκτησίας που συνήφθησαν στην περίοδο των Μνημονίων, με κριτήριο το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον.
· Οργανική ένταξη του τουρισμού σε ένα Εθνικό Χωροταξικό καιΣυνολικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης της παραγωγικής βάσης της χώρας.
· Ανάπτυξη και εφαρμογή ενός σταθερού, δίκαιου και προοδευτικού φορολογικού συστήματος, με ταυτόχρονη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και της διαφθοράς, σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας.
· Αποκατάσταση του θεσμικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων ώστε να εξασφαλίζεται η εργασιακή αξιοπρέπεια.
Φίλες και φίλοι,
Γνωρίζουμε τα προβλήματα του κλάδου και θα δώσουμε λύσεις.
ü Θα στηρίξουμε τη μικρομεσαία τουριστική επιχειρηματικότητα και θα ενθαρρύνουμε τα δεσμευτικά τοπικά σύμφωνα και τις αναπτυξιακές συνέργειες.
Συνέργειες, ανάμεσα, από τη μια, στους συνεταιρισμούς, τις άλλες ενώσεις τοπικών παραγωγών και τους φορείς της αγοράς και, από την άλλη, τους επιχειρηματίες του τουρισμού.
Γιατί για εμάς ο τουρισμός είναι κυρίως υπόθεση των τοπικών κοινωνιών που ζουν και αναπνέουν μαζί του.
Η δημόσια τράπεζα ειδικού σκοπού για τον πρωτογενή τομέα που θα ιδρύσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα εμπλακεί, ως χρηματοδότης της αγοράς,στον εφοδιασμό των ξενοδοχειακών μονάδων της περιοχής, κατά προτεραιότητα, με τοπικά προϊόντα.
ü Θα ωθήσουμε την ανάπτυξη του ποιοτικού και ειδικού τουρισμού, όπως ο ιατρικός τουρισμός, ο πολιτιστικός και οικολογικός τουρισμός, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε και το πρόβλημα της συνεχούς συρρίκνωσης της τουριστικής περιόδου.
ü Θα τονώσουμε τον εσωτερικό τουρισμό, ενισχύοντας το εισόδημα του μέσου πολίτη.
Όχι μόνον για να επιμηκύνουμε την τουριστική περίοδο, αλλά και για να βγάλουμε το μέσο Έλληνα από το σπίτι του.
Κυρίες και Κύριοι,
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Δεν θα είμαι πιο αναλυτικός για να μην επικαλύψω το βουλευτή μας στο Ηράκλειο, τον Μιχάλη Κριτσωτάκη, που θα εξειδικεύσει το πρόγραμμά μας για τον τουρισμό.
Του παραχωρώ το βήμα, διαβεβαιώνοντας τον ελληνικό λαό ότι, με την τόλμη και την αποιφασιστικότητά του, βρίσκεται πολύκοντά σε μια ιστορική νίκη. Που θα σηματοδοτήσει η ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη δική του κυβέρνηση – την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί η μνημονιακή κλεψύδρα της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου άδειασε.
Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα.
Και ο λαός μας είναι έτοιμος να γράψει με τα χέρια του και να στείλει σε όλη την Ευρώπη το μήνυμα της ελπίδας και της αλλαγής.
