ανάρτηση από "ολυμπιάδα" 13-3-2015
κ. Θεοδωράκη, εγώ μπορώ να βγω στο Μέγκα και να πω ότι το Ποτάμι είναι Μπομπολιστάν.
Ο Δημήτρης Καμμένος πετάει το γάντι στο καλογυαλισμένο μάγουλο του Θεοδωράκη.
Posted by olympiada στο Μαρτίου 13, 2015
κ. Θεοδωράκη, εγώ μπορώ να βγω στο Μέγκα και να πω ότι το Ποτάμι είναι Μπομπολιστάν.
Εσύ κ Θεοδωράκη, μπορείς να πας στην πλατεία του μαρτυρικού Δίστομου και να δηλώσεις στα καφενεία ότι η απαίτηση εκτέλεσης της αμετάκλητης απόφασης κατά του Γερμανικού δημοσίου είναι «φασιστική κίνηση ;
Σε προκαλώ ανοικτά και δημόσια λοιπόν. Εγώ στο Μέγκα κι εσύ στο Δίστομο.
Αντεχεις ;
Δημητρης Καμμενος
Βουλευτής Β Πειραιά με τους ΑΝΕΛ
Σε προκαλώ ανοικτά και δημόσια λοιπόν. Εγώ στο Μέγκα κι εσύ στο Δίστομο.
Βουλευτής Β Πειραιά με τους ΑΝΕΛ
ΝΕΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΡΩΜΑΝΙΑ! 75% το κούρεμα των ασφαλιστικών ταμειων απο το έγκλημα του PSI!
Posted by olympiada στο Μαρτίου 13, 2015
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΤΟ ΤΟ ΒΑΡΕΛΙ!
Σε μια ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ προχώρησε ο Γ. Ρωμανιάς πριν απο λίγο στην εκπομπή του Γ. Παπαδάκη. Η έρευνα που εχει διατάξει, έφερε στο φως την πραγματική διάσταση του σκανδάλου του PSI, με μια σκοτεινή μεθοδευση αμέσως μετα το γνωστό «κούρεμα»: Τα αποτελεσματα της έρευνας Ρωμανιά έδειξαν πως μετά το περιβόητο κούρεμα, υπήρξε μια άγνωστη εώς σημερα, αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των αποθεματικών, που οδήγησε σε επιπλέον κούρεμα των ήδη ακρωτηριασμένων από το PSI αποθεματικών. Ανεβάζοντας την συνολική απώλεια όχι στο 50% όπως πιστεύαμε εώς σήμερα, αλλά πανω από 75%!
Εξόντωση λοιπόν των ασφαλιστικών ταμείων, που καθιστά την εξεταστική για το PSI επιβεβλημένη. Και θα γίνει.
Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν: "Η Ελλάδα θα είναι καλύτερα εκτός ευρώ"
Την εκτίμηση πως η Ελλάδα θα είναι σε καλύτερη θέση εκτός ευρώ, αλλά και πως δεν υφίσταται κίνδυνος για την ευρωζώνη σε περίπτωση ενός «Grexit» εξέφρασε ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν.
«Μπορεί να δημιουργήσει η Ελλάδα επιπρόσθετο πλούτο για τους πολίτες της;» αναρωτήθηκε ο Γάλλος πρώην πρόεδρος μιλώντας στην τηλεόραση του Bloomberg. Πιθανότατα χρειάζεται «ένα νόμισμα που να μην είναι τόσο σκληρό όσο είναι το ευρώ, ώστε να είναι ανταγωνιστική», συνέχισε.
Η Ελλάδα διαθέτει καλή τουριστική βιομηχανία, καλά ναυπηγεία, καλές επισκευαστικές βάσεις για πλοία, αλλά είναι πολύ ακριβά σε ευρώ. Οπότε νομίζω ότι πρέπει να έχουν την ελευθερία να χρησιμοποιήσουν ένα εθνικό νόμισμα, το οποίο θα μπορούν να υποτιμήσουν όποτε το επιθυμούν.
Οσο για το τι επιπτώσεις θα μπορούσαν να έχουν οι υπόλοιπες χώρες-μέλη της ευρωζώνης ο κ. Ντ' Εστέν και αν αυτές θα είναι ανάλογες της κατάρρευσης της Lehman Brothers, δήλωσε:
«Τίποτα, πολύ λίγα πράγματα» και πρόσθεσε πως «πλέον δεν υφίσταται φόβος μετάδοσης της κρίσης από ένα Grexit σε χώρες όπως η Ισπανία ή η Ιταλία». Η διακύμανση του ευρώ που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα δεν έχει καμία σχέση με το ελληνικό ζήτημα, εκτίμησε ο κ. Ντ’ Εστέν. «Μερικά χρόνια πριν, τα πράγματα ήταν διαφορετικά, διότι υπήρχε ο φόβος πως η κρίση θα επεκταθεί σε μεγάλες χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Τελείωσε αυτή η ανησυχία», υπέθεσε ο κ. Ντ’ Εστέν.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.g
ΨΥΧΡΟΠΟΛΕΜΙΚΟ" ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΘΗΝΩΝ-ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Μεγάλο εκνευρισμό, αν όχι πανικό, έχει προκαλέσει στο Βερολίνο το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου που θέτει μετ’ επιτάσεως η ελληνική κυβέρνηση και ορισμένοι εξηγούν πώς αυτός είναι ο βασικός λόγος των απαξιωτικών δηλώσεων του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε βάρος του Γιάννη Βαρουφάκη.
Οι Γερμανοί γνωρίζουν ότι χρωστούν και χρωστούν πολλά στην Ελλάδα, όπως επισημαίνουν άλλωστε πολιτικοί, ιστορικοί και ΜΜΕ της ίδιας της Γερμανίας και δεν μπορούν να δεχθούν πώς η χώρα μας με αποφασιστηκότητα εγείρει ένα τέτοιο θέμα βάζοντας τους στον… τοίχο τη στιγμή των κρίσεων διαπραγματεύσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους.
Η ελληνική κυβέρνηση δείχνει πάντως έτοιμη να συγκρουστεί με το Βερολίνο και αυτό αποδεικνύει και το διάβημα διαμαρτυρίας για τις δηλώσεις Σόιμπλε, τις οποίες αφού έπαιζαν επί δύο 24ωρα στον τύπο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θυμήθηκε να ανασκευάσει και να δηλώσει ή να διαρρεύσει πώς δεν είπε «ανόητα αφελής», αλλά «ξαφνικά αφελής».
Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών εφανίζεται ενοχλημένο και από τις δηλώσεις εκπροσώπων της γερμανικής κυβέρνησης ότι δεν υπάρχει θέμα πολεμικών αποζημιώσεων, καθώς επίσης και από την δήλωση της εκπροσώπου του γερμανικού ΥΠΕΞ ότι ο κ. Νίκος Κοτζιάς στην επίσκεψή του δεν έθεσε το θέμα κάτι που διαψεύστηκε επίσης από την ελληνική πλευρά.
Το κλίμα στην Γερμανία συντηρείται από τα δημοσιεύματα του Τύπου που αυτή την φορά δεν περιορίζονται μόνο στη γνωστή για τις ανθελληνικές της θέσεις Bild αλλά επεκτείνονται και στα σοβαρά ΜΜΕ, προκαλώντας συζήτηση στο εσωτερικό της Γερμανίας.
Είναι ενδεικτικές η δηλώσεις του προέδρου του κόμματος της Αριστεράς Die Linke Μπέρτ Ρίξινγκερ στο πρώτο κανάλι της γερμανικής τηλεόρασης ο οποίος δήλωσε ότι «το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο πρέπει σε κάθε περίπτωση να αποπληρωθεί και δεν παραγράφεται. Σε αυτό έχουν δίκιο οι Έλληνες». Είπε ακόμη ότι θα ήταν καλό η γερμανική κυβέρνηση να μην απορρίπτει τόσο σκληρά το θέμα και να ξεκινήσει τον δρόμο του διαλόγου, της κατανόησης και του δικαίου.
Την ίδια στιγμή πολλά δημοσιεύματα ήταν προς αυτή την κατεύθυνση. Η Süddeutsche Zeitung σχολίασε πώς «το θέμα της ενοχής δεν συζητείται. Οι Γερμανοί κατακτητές έκαναν φρικτά εγκλήματα στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, κάτι στο οποίο δεν δίνεται συχνά αρκετή προσοχή στη Γερμανία. Η ελληνική κυβέρνηση κάνει λόγο και πάλι για επανορθώσεις ύψους 300 δισ. ευρώ και μιλάει για κατασχέσεις.
Με τον τρόπο αυτό ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θέλει να θέσει υπό πίεση την γερμανική κυβέρνηση ώστε αυτή να συμφωνήσει στη διαμάχη γύρω από την πολιτική διάσωσης. Ανεξάρτητα από αυτή την προφανή πρόθεση παραμένει το ερώτημα εάν η Γερμανία πρέπει να πληρώσει για το παλιό χρέος. Το Βερολίνο επικαλούμενο καλά νομικά επιχειρήματα απαντά “όχι”. Η Γερμανία όμως θα έπρεπε ηθικά να αισθάνεται υποχρεωμένη απέναντι στην Ελλάδα και να συνεχίσει να επιδεικνύει μεγάλη υπομονή στη διαμάχη για το χρέος με την Αθήνα».
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, η Frankfurter Rundschau κάνει το διαχωρισμό μεταξύ αποζημιώσεων και κατοχικού δανείου και επισημαίνει: «Η περίπτωση του κατοχικού δανείου που δόθηκε το 1942 είναι διαφορετική. Εκεί δεν ισχύει η αρχή της ετεροδικίας αλλά πρόκειται για ένα γερμανικό χρέος, το οποίο η Ελλάδα ορθώς διεκδικεί».
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung επισημαίνει πως, «η Ελλάδα ανήκει σε αυτά τα κράτη που υπέφεραν περισσότερο από τη γερμανική Κατοχή κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό είναι σωστό αλλά δεν είναι πλήρες. Διότι ήταν τρία κράτη στην κατοχή των οποίων βρέθηκε η Ελλάδα.
Σωστό θα ήταν να μιλήσει κανείς για μια γερμανοιταλοβουλγαρική. Κατοχή, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 1943 που έπεσε η Ιταλία. Τότε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε να ζητήσει αποζημιώσεις όχι μόνο από το Βερολίνο, αλλά και από τη Ρώμη και τη Σόφια».
Τα γερμανικά δημοσιεύματα καταδεικνύουν πώς το θέμα αυτό «καίει» το Βερολίνο και δεν θέλει να δει την ωμή πραγματικότητα. Και για το λόγο αυτό, ο κ. Σόιμπλε επιχειρεί με απαξιωτικούς και υβριστικούς χαρακτηρισμούς να υπονομεύσει την ελληνική κυβέρνηση.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13-3-2015
Του ΑΡΤΕΜΗ ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΟΥ*
Οι Γερμανοί θέλουν να αρπάξουν 14 ελληνικά αεροδρόμια. «Βάζουν μπούτι» τοEurogroup και εκβιάζουν την Ελλάδα να τα «ιδιωτικοποιήσει». Μαϊμού ιδιωτικοποίηση. Για καραμπινάτη κρατικοποίηση πρόκειται! Δηλαδή για υφαρπαγή τους από το γερμανικό κράτος το οποίο ελέγχει τηνFraport.
Η κοινοπραξία Fraport- Slentel που πλειοδότησε με 1,4 δισ. ευρώ απειλεί και βιάζεται για την «ολοκλήρωση της συμφωνίας με την (απελθούσα) ελληνική κυβέρνηση, με σαφές χρονοδιάγραμμα».
Η (...επελθούσα) κυβέρνηση δείχνει να αντιστέκεται. Έχει κάθε δικαίωμα και πάσα υποχρέωση να το κάνει. Και πολλές δυνατότητες. Για τον πρόσθετο λόγο πως ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Ιταλοί«καίγονται» να δουν τους Γερμανούς να παίρνουν τα «κλειδιά» της Ελλάδας.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει απείρως περισσότερους λόγους – ακόμη και καθαρά τεχνοκρατικούς – να «κόψει τον βήχα» των Γερμανών:
Ο τουρισμός αποτελεί τη βαριά βιομηχανία της χώρας. Από αυτήν προσδοκά. Όμως ήδη υπάρχουν θύλακες πλήρως αφελληνισμένοι οικονομικώς. Δηλαδή δεν προσφέρουν κανένα οικονομικό αποτέλεσμα στη χώρα.
Το πολυσυζητημένο All Inclusive αποκόπτει τον τουρίστα από το ελληνικό οικονομικό περιβάλλον με αποτέλεσμα να μην αφήνει ούτε ευρώ. Καταναλώνει τα εισαγόμενα τρόφιμα που θα έτρωγε και στο Ρότερνταμ π.χ. και από την Ελλάδα καταναλώνει μόνον ήλιο. Δωρεάν.
Ο «εσταβλισμένος τουρισμός» (κατά την προσφυή έκφραση τουριστικού παράγοντα) σημαίνει μηδενισμό της ελληνικής προστιθέμενης αξίας στο δικό μας τουριστικό προϊόν.
Σε αυτό προσθέστε τις – φοροκλεπτικές – ενδοομιλικές συναλλαγές και την απασχόληση «μαθητευόμενων» από Πολωνία, Βαλτικές με ασήμαντη επίδραση στην αντιμετώπιση της ανεργίας.
Τώρα, παραχωρώντας τα κλειδιά της από αέρος εισόδου θα δημιουργηθεί εντός της χώρας ένας αδιατάρακτος τουριστικός δίαυλος, «μη ελληνικός», με την οικονομική έννοια: Ξένη αεροπορική εταιρία – ξένο αεροδρόμιο – All Inclusive. Μηδέν στο πηλίκον. Ή και χασούρα αν θυμηθούμε την κλοπή του ΦΠΑ από το «Ελ. Βενιζέλος».
Η κυβέρνηση πρέπει να το σκεφτεί δυο, τρείς και χίλιες δεκατρείς φορές πριν αποδεχτεί τον γερμανικό εκβιασμό.
* Πηγή: www.imerodromos.gr
«ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ, ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΝAΠΤΥΧΘΟΥΝ»
Να αποχωρήσουν οικειοθελώς από το ευρώ προτρέπει Ελλάδα και Κύπρο,ανάλυση του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που δημοσιεύτηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Harvard Business Review. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Warwick Business School, Λοΐζος Ηρακλέους, λέει πως οι μάχες μπορεί να ολοκληρώθηκαν, αλλά ο πόλεμος μόλις αρχίζει. Και εξηγεί τι εννοεί:
«Παρά το γεγονός ότι οι 19 υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης έριξαν πρόσφατα την Ελλάδα την πολυπόθητη οικονομική σανίδα σωτηρίας και η τελευταία εξόφλησε την πρώτη από τις τέσσερις δόσεις δανείου που χρωστάει το ΔΝΤ Μάρτιο του 2015, δεν υπάρχει καμία μακροπρόθεσμη ανακούφιση στον ορίζοντα για την προβληματική οικονομία. Η Ελλάδα έχει καταφέρει να αποσπάσει την παράταση τεσσάρων μηνών του υπάρχοντος προγράμματος σταθερότητας. Σύντομα, ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να αρχίσει την εφαρμογή των μέτρων μείωσης του κόστους, αν και είχε υποσχεθεί στους πολίτες ότι θα μπορούσε να το αποφύγει. Το ερώτημα είναι αν τα προγράμματα λιτότητας, θα βοηθήσουν ή να βλάψουν την Ελλάδα».
Λαμβάνοντας ως «υπόδειγμα» το τι συνέβη στην Κύπρο μετά την επιβολή των δικών της δραστικών μέτρων λιτότητας, το αποτέλεσμα κρίνεται αβέβαιο. Και μπορεί τα χρήματα που δόθηκαν στο μαρτυρικό νησί να ήταν πολύ λιγότερα από ό,τι στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία και μπορεί η προσφορά του νησιού στο ΑΕΠ της Ευρωζώνης να είναι ισχνή, ωστόσο οι Κύπριοι πολιτικοί αποδέχθηκαν το πρόγραμμα, καθώς η εναλλακτική λύση ήταν η οικονομική κατάρρευση.
Κατά τον Λ. Ηρακλέους τα πράγματα στην Ελλάδα είναι ακόμη χειρότερα, καθώς η λιτότητα συνεχίζεται, το ΑΕΠ της χώρας συρρικνώθηκε από το 2008 και μετά, η ανεργία των νέων ανέβηκε πάνω από το 50% και η συνολική ανεργία έφτασε περίπου στο 25%, ενώ το βιοτικό επίπεδο έπεσε κατακόρυφα. Για να ασχοληθεί κανείς με τις διαρθρωτικές αλλαγές στο δημόσιο τομέα και τη χάραξη μιας στρατηγικής πολιτικής, πρέπει να είναι ισχυρός και όχι σε ευάλωτη κατάσταση όπως είναι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα και η Κύπρος, σημειώνει ο καθηγητής.
Η έξοδος από το ευρώ είναι μια ξεχωριστή δυνατότητα για την Ελλάδα και την Κύπρο, αναφέρει και προσθέτει ότι οι φόβοι για το τι θα συμβεί αν φύγουν είναι αδικαιολόγητοι, ιδιαιτέρως σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα δώσει στις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου τονέλεγχο των βασικών οικονομικών μέσων, αντί να χρειάζεται να κουβαλήσουν τη δημοσιονομική ακαμψία και τους στόχους που απαιτούνται από το κοινό νόμισμα. Στην πραγματικότητα, η Κύπρος και η Ελλάδα, μάλλον, δεν χρειάζεται να είναι μέλη της ευρωζώνης για να αναπτυχθούν. Η ανάπτυξη στην Κύπρο ήταν υψηλότερη μεταξύ των ετών 1980 και 2004, πριν από την ένταξή της στην Ευρωζώνη, σε σχέση με τη δεκαετία 2004-2014 που εντάχθηκε στην Ευρωζώνη».
Ο εναλλακτικός δρόμος, σημειώνει ο Λ. Ηρακλέους, μπορεί να είναι οι αυξημένες κρατικές δαπάνες για την υποβοήθηση των ευάλωτων ατόμων, η χορήγηση δανείων σε επιχειρήσεις, ώστε να φέρουν χρήματα στην οικονομία και παράλληλα το κράτος να προχωρήσει σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με σταδιακή μέιωση του δημόσιου τομέα, αύξηση της ευελιξίας στον τομέα της εργασίας, βελτίωση των φορολογικών εσόδων και προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Το φθηνό εθνικό νόμισμα θα βοηθήσει τις εξαγωγές, το real estate, τον κατασκευαστικό τομέα, τη γεωργία και τον τουρισμό. Το ζητούμενο είναι το εξής: «Να γίνει μια σωστή διαχείριση εξόδου από το κοινό νόμισμα. Μόνο έτσι οι τοπικές επιχειρήσεις θα επικεντρωθούν σε στρατηγικές εξαγωγών και παγκοσμιοποίησης. Την ίδια στιγμή ξένες επιχειρήσεις θα δουν την ελκυστική ευκαιρία για να προχωρήσουν σε επενδύσεις στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αυτά τα αποτελέσματα είναι σαφώς πιο επιθυμητά από την εποχή της λιτότητας που δεν έχει τέλος. Είναι καιρός, λοιπόν, η Ελλάδα και η Κύπρος να αποχωρήσουν από το ευρώ – σε αντίθετη περίπτωση δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν μελλοντικές κρίσεις».
*Πηγή: www.newmoney.gr
Η μεγάλη μάχη που δίνει η Ρωσία
Πέμ, 13/03/2015
Σήμερα, η ταυτόχρονη επίθεση του νεοταξικού αμερικανο-ευρωενωσιακού άξονα κατά της Ελλάδας και της Ρωσσίας, οικονομικά και στρατιωτικά, θυμίζει εν πολλοίς την γεωγραφία του «Πολέμου των Πολιτισμών» στην εκδοχή του Σάμιουελ Χάντιγκτον και την στοχοποίηση του «ορθόδοξου τόξου» κατ’ αυτήν.
Εχει γίνει αισθητό, λέει ο Paul Graig Roberts, o πρώην υφυπουργός Οικονομικών επί Ρήγκαν, ότι ισχυρά κέντρα στο Πεντάγωνο και στο Στέητ Ντηπάρτμεντ, ασπάζονται αυτή την θέση και διακατέχονται από την ρεβανσιστική μανία να δώσουν ένα "σκληρό μάθημα" στην Ρωσσία που ...είχε το θράσος να σηκώσει το ανάστημα απέναντι στην προέλαση του 4ου Ράιχ των Γκλομπαλιστών.
Η νέα αυτή τυχοδιωκτική στάση της Δύσης, από τον Λευκό Οίκο μέχρι το Βερολίνο, έγκειται στον φόβο της υπερεθνικής, νεοταξικής, ελίτ ότι το χρονοδιάγραμμα των σχεδιασμών της έχει ανατραπεί από την αντίσταση των λαών στην Ευρώπη και την Μέση Ανατολή και κινδυνεύει να εκτροχιαστεί εντελώς, αν ισχυροποιηθούν περαιτέρω τα αντιτιθέμενα σ’ αυτούς κέντρα ισχύος όπως η Ρωσσία, το Ιράν, ο ευρωπαϊκός Νότος κ.ά.
Στα πλαίσια αυτά, εξελίσσεται ένας σκληρός γύρος οικονομικών πιέσεων με τις απαιτήσεις της τρόϊκας στην Ελλάδα και τις κυρώσεις που πλήττουν το ρούβλι στην Ρωσσία, αλλά και στρατιωτικών απειλών στην Κριμαία και το Αιγαίο.
Τι θέλουν τα δυτικά αρπακτικά και οι στρατοκράτες του ΝΑΤΟ;
α) Να κρατήσουν υπόδουλη στον άξονά τους την Ελλάδα, μη αφήνοντάς της περιθώρια εναλλακτικής εθνικής και εξωτερικής πολιτικής με νέες συμμαχίες.
β) Να εμποδίσουν την Ρωσσία να αναδειχθεί στον ισχυρό, ανεξάρτητο πόλο που θα συσπειρώσει και θα οργανώσει την παγκόσμια αντίσταση των λαών απέναντι στον πλανητικό φασισμό και στην ερεβόφρονη, οργουελική εξουσία του.
Ο κόσμος βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι. Οι Ρώσσοι το γνωρίζουν αυτό και είναι φανερό από τις κινήσεις του τελευταίου τριμήνου ότι η ρωσσική πολεμική μηχανή έχει αναπτυχθεί και είναι σε ετοιμότητα για αποφασιστικό χτύπημα σε κάθε πρόκληση της Δύσης.
Πετρέλαια, ρούβλια και ... ΣΥΡΙΖΑ
Η σημερινή κατάσταση μετά την ουκρανική σύγκρουση, η οποία κάθε άλλο παρά εκτονώνεται, συγκρίνεται με ένα νέο «τείχος του Βερολίνου» που οδήγησε στον διχασμό της Ευρώπης και του κόσμου, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Βλαντίμιρ Πούτιν κατά την καθιερωμένη, ετήσια, συνέντευξη Τύπου που έδωσε στα μέσα Δεκεμβρίου στο Κρεμλίνο.
Επικρίνοντας την στάση της Δύσης, ο Ρώσσος πρόεδρος άσκησε δριμεία κριτική στην αμερικανο-γερμανική επιθετικότητα λέγοντας χαρακτηριστικά ότι φέρονται σαν «αυτοκρατορία» με έπαρση νικητών απέναντι σε «υποτελείς» που πρέπει να υπακούσουν.
Προς επίρρωση της διαπίστωσης του Πούτιν, λιγες ημέρες μετά, ήρθε το γερμανικό Der Spiegel να προειδοποιήσει τους «υποτελείς» ότι, αν «το ρωσσικό πρόβλημα εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες» και «στην Ελλάδα έρθουν οι λάθος άνθρωποι στην εξουσία», εννοώντας βέβαια τον ΣΥΡΙΖΑ, θα υπάρξει αναταραχή και νέα παγκόσμια κρίση... Είχε προηγηθεί μια άλλη, τεράστιας σημασίας, πρόκληση των ΗΠΑ για την οποία υπήρξε απόλυτη αποσιώπηση από τα εταιρικά ΜΜΕ.
Πρόκειται για την υιοθέτηση ενός σημαντικού νομοθετικού πλαισίου από την Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ στις 4 Δεκεμβρίου (H. Res. 758) που είναι ένα ντε φάκτο «πράσινο φως» για τη νέα παγκόσμια σύρραξη.
Δίνει στον Αμερικανό πρόεδρο και διοικητή των ενόπλων δυνάμεων την άδεια να ξεκινήσει, χωρίς την έγκριση του Κογκρέσσου, την διαδικασία στρατιωτικής σύγκρουσης με την Ρωσσία
Απαντώντας σε μια, σχετική με την πολεμική περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ερώτηση του John Simpson από το BBC, ο Πούτιν είπε ότι το μόνο πράγμα που έκανε έως τώρα η Ρωσσία είναι να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της· δεν επιτίθεται σε κανένα, δεν έχει παρά μόνο δύο στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό, και έχει σταματήσει τις στρατηγικές πτήσεις βομβαρδιστικών από τις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Αντιθέτως, οι ΗΠΑ, κατά παραβίαση των διεθνών συμφωνιών, συνεχίζουν τις πτήσεις αεροσκαφών με πυρηνικές κεφαλές, έχουν στρατιωτικές βάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και ο προϋπολογισμός του Πενταγώνου είναι δεκαπλάσιος από αυτόν της Ρωσσίας. «Ποιος είναι ο επιθετικός; Εμείς; Είναι αυτό λογικό;», τόνισε ο Πούτιν. «ΟΙ ΗΠΑ αναπτύσσουν τους αντιβαλλιστικούς πυραύλους τους στην Ευρώπη γύρω στα σύνορά μας και εμείς είμαστε αυτοί που επιδιώκουμε επιθετική πολιτική;», κατέληξε ο Πούτιν χειροκροτούμενος.
Βλέπουμε την ιστορία να επαναλαμβάνεται, όπως παρατηρεί ο αναλυτήςJames Petras, καθηγητής στο Binghamton University της Νέας Υόρκης. Ο ιδεολογικός πυρήνας της αμερικανο-γερμανικής ιμπεριαλιστικής επέκτασης και κατάκτησης στην Ευρώπη και τον Καύκασο είναι η «Ρωσσική Απειλή», ακριβώς όπως ο ίδιος λόγος χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει, από την ναζιστική Γερμανία, την κατάκτηση και κατοχή της Ελλάδας, των Βαλκανίων, της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλτικών χωρών, με την βοήθεια των ντόπιων συνεργατών των Ναζί, πριν από 73 χρόνια, σημειώνει ο συγγραφέας. [James Petras, The Rise of German Imperialism and the Phony «Russian Threat», www.informationclearinghouse.info, 08/12/2014].
Το κεντρικό μιλιταριστικό κίνητρο των Ναζί, το οποίο ανέλαβαν να υλοποιήσουν τα δύο τρίτα από τα επίλεκτα στρατεύματά τους, έβλεπε ανατολικά με στόχο την κατάκτηση και την καταστροφή της Ρωσσίας.
Μεταπολεμικά, ιδιαίτερα στα τέλη της δεκαετίας του ’60, η Γερμανία επανέκτησε την οικονομική πρωτοκαθεδρία της στην Ευρώπη, επωφελούμενη από την αμερικανονατοϊκή υπονόμευση και περικύκλωση της Ρωσσίας, της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανικών κρατών.
Μετά την πτώση του τείχους και την ένωση των δύο γερμανικών κρατών, η άνοδος της γερμανικής ισχύος σε παγκόσμια κλίμακα δεν θα συνέβαινε ποτέ, αν το καθεστώς της Βόννης δεν είχε λεηλατήσει τα εργοστάσια, τις παραγωγικές φάρμες και, το πιο σημαντικό, τις ρωσσικές και ανατολικοευρωπαϊκές αγορές, μαζί με αρκετά εκατομμύρια εξειδικευμένους μηχανικούς, εργάτες και τεχνικούς.
Η γερμανική πολιτικο-οικονομική επέκταση μέσω των «λαϊκών εξεγέρσεων» συνοδεύτηκε σύντομα από την αμερικανική και νατοϊκή στρατιωτική επιθετικότητα –που πυροδοτήθηκε από αποσχιστικά κινήματα και στρατιωτικά πραξικοπήματα όπως στην Γιουγκοσλαβία και την Ουκρανία.
Καθένα από αυτά τα κέντρα εξουσίας, η Γερμανία και η ΗΠΑ, συμμερίζονταν την κοινή αναζήτηση μιας «νέας τάξης πραγμάτων», βασισμένης σε μια μονοπολική στρατιωτική υπεροχή και στην επιβολή της βάρβαρης νεοφιλελεύθερης πολιτικής του «Σοκ και Δέος».
Η μετατροπή της Ρωσσίας σε «failed state», παραδομένο στους ολιγάρχες, τους γκάνγκστερς και τους δυτικο-δωσίλογους που ακολούθησε την πτώση της ΕΣΣΔ –κάτι ανάλογο με αυτό που γίνεται στην Ελλάδα μετά το ΔΝΤ και την τρόϊκα-, δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει την καταστροφή που επιδίωκαν γιατί τους σταμάτησε η «απρόοπτη άνοδος του Βλαντίμιρ Πούτιν» στην εξουσία.
Ο Πούτιν με την έμπιστη ομάδα του αποδυνάμωσε τους ολιγάρχες, ξαναζωντάνεψε και αποκατέστησε την κρατική εξουσία και την οικονομική, βιομηχανική, επιστημονική, πνευματική και στρατιωτική ισχύ της Ρωσσίας μακριά από τα δυτικά κέντρα αποφάσεων.
Στην αρχή, ο Πούτιν, εξηγεί ο James Petras, «θεώρησε με περισσή αισιοδοξία» ότι η σταθεροποίηση μιας Ρωσσίας με ελεύθερη αγορά «θα ήταν καλοδεχούμενη από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε.», αποδεχόμενή την, μάλιστα, σαν ισότιμο εταίρο. Αλλά, γρήγορα, έγινε απολύτως σαφές ότι οι ΗΠΑ και η Γερμανία ήθελαν να στείλουν την Ρωσσία πίσω στο καθεστώς δουλοπαροικίας της δεκαετίας του ’90, «εξοντώνοντας τους συμμάχους της, τους εμπορικούς συνεταίρους της και τα ανεξάρτητα κράτη»..., αναζητώντας νέους κλώνους του άθλιου Γιέλτσιν.
«Το όνειρο του Χίτλερ για την κατάκτηση της Ανατολής μέσω μιας μονοπολικής στρατιωτικής δύναμης έχει τώρα, υπό την Γερμανίδα πρωθυπουργό Άγγελα Μέρκελ, πάρει την μορφή της κατάκτησης “αθέατα” της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης, με οικονομικό εκβιασμό των Βαλκανίων, και με βίαια πραξικοπήματα στην Ουκρανία και την Γεωργία», τονίζει χαρακτηριστικά ο James Petras.
Είναι φανερό ότι «ο λύκος κι αν εγέρασε κι άλλαξε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη τ' άλλαξε, μήτε την κεφαλή του», ότι τα δυτικά όρνεα, που έκαναν πάνω στις στάχτες του Βυζαντίου το «διδακτορικό» τους στην αποικιοκρατία για να κουρσέψουν αργότερα ολάκερο τον πλανήτη, ακολουθούν τα ίδια βήματα απέναντι στην «Ρωσσική Απειλή». Ζούμε μια επανάληψη του ίδιου δόγματος, που χρησιμοποίησε ο Χίτλερ για να εξασφαλίσει την υποστήριξη από τους Γερμανούς καπιταλιστές, τους τραπεζίτες και τους φιλοναζί συνεργάτες πέραν του Ατλαντικού για να ανοίξει το ανατολικό μέτωπο, το 1941.
Η νεοταξική αμερικανική και γερμανική ελίτ και οι banksters πιστεύουν ότι, αν εξουδετερώσουν την Ρωσσία και τον Πούτιν, θα μπορέσουν να περικυκλώσουν την Κίνα και να εδραιώσουν την Νέα Τάξη τους στον πλανήτη.
Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών, στις 18 Νοεμβρίου, η σημαντική απόφαση H.Res.758 που προσκομίστηκε στην Βουλή των Αντιπροσώπων περιγράφει την Ρωσσία ως «Επιθετικό Κράτος», ζητώντας στρατιωτική δράση εναντίον της.
Δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με έναν «Ψυχρό Πόλεμο» αλλά με κάτι πολύ πιο επικίνδυνο και ανεξέλεγκτο. Καμμιά από τις εγγυήσεις της εποχής του Ψυχρού Πολέμου δεν ισχύει.
Το Δόγμα του νέου Παγκόσμιου Πολέμου - Το χρονοδιάγραμμα των εξελίξεων
Είναι γεγονός ότι τελευταία έχει επέλθει μια ρήξη στις σχέσεις Ανατολής και Δύσης, η οποία συνοδεύεται από ακραία πολεμική προπαγάνδα και τα Ηνωμένα Έθνη κάνουν πως δεν βλέπουν τα εκτεταμένα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει η αμερικανο-νατοϊκή στρατιωτική μηχανή.
Προειδοποίηση για το ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση της αμερικανορωσσικής σύγκρουσης είχε κάνει από πέρσι, μέσω των στηλών της εφημερίδας Financial Times, ο καθηγητής γεωπολιτικών συγκρούσεων Dennis Sandole του πανεπιστημίου George Mason των ΗΠΑ (www.ft.com, 16/8/2014).
Eίχε προηγηθεί ένα κυνικό δημοσίευμα των New York Times (13/6/2014, www.nytimes.com), με τίτλο "Τhe Lack of Major Wars May Be Hurting Economic Growth" το οποίο προσπαθεί να περάσει την αντίληψη ότι, αν η Δύση αποφασίσει να προχωρήσει σε μια νέα σύρραξη στο μοντέλο του β' παγκ. πολέμου, τότε θα ξεπεραστεί η οικονομική κρίση, θα διαγράψουν δυναμικά, έτσι, οι ΗΠΑ το Υπερ-χρέος των 3 τρις δολλαρίων που χρωστούν στην Κίνα και άλλες χώρες, θα έλθει οικονομική ανάπτυξη και στο τέλος θα επικρατήσει παγκόσμια ευημερία.
Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των εξελίξεων που αποκάλυψε το Centre for Research on Globalization (05/12/2014), τον Μάϊο του 2014, ο Νόμος Αποτροπής της Ρωσσικής Επιθετικότητας (RAPA) που εισήχθη στην αμερικανική Γερουσία (S 2277) νομοθετεί την στρατιωτικοποίηση της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλτικών χωρών και:
Διατάσσει τον Πρόεδρο: (1) να εφαρμόσει ένα σχέδιο για την αύξηση της υποστήριξης των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στις ένοπλες δυνάμεις της Πολωνίας, της Εσθονίας, της Λιθουανίας και της Λετονίας, και άλλων κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, και (2) διατάσσει τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ να ζητήσει την εξέταση μόνιμης στάθμευσης στρατευμάτων του ΝΑΤΟ σε αυτές τις χώρες.
Επίσης διατάσσει τον Πρόεδρο να υποβάλει ένα σχέδιο στο Κογκρέσο για την επιτάχυνση των προσπαθειών πυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης.
Το ψήφισμα S 2277 εστάλη στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας για αναθεώρηση, αλλά οι βασικές προτάσεις του βρίσκονται ήδη στο στάδιο της εφαρμογής.
Η φιγούρα του Dr Strangelove (Πήτερ Σέλλερς), πρώην Ναζί επιστημόνα και συμβούλου του Αμερικανού προέδρου, σε αναπηρική καρέκλα [όπως ο σημερινός Οικονομικός Φύρερ της Ευρώπης Δρ Σόϊμπλε] στην αξεπέραστη αντι-ψυχροπολεμική κωμωδία του Στάνλεϋ Κιούμπρικ "S.O.S. Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα" με πολλούς συμβολισμούς από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Στα μέσα Ιουλίου, ο διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη στρατηγός Philip Breedlove [σ.σ.: το όνομα του οποίου θυμίζει συμπτωματικά τον Dr Strangelove (Πήτερ Σέλλερς), πρωταγωνιστή της γνωστής ταινίας του Κιούμπρικ, της οποίας το σενάριο σατίριζε τους πολεμοκάπηλους του Πενταγώνου που ήθελαν να ρίξουν ατομικές βόμβες στην Μόσχα], σε συνεννόηση με το Πεντάγωνο και το υπουργείο Άμυνας της Βρετανίας, ζήτησε:
«Την δημιουργία μιας βάσης στην Πολωνία με αρκετά όπλα, πυρομαχικά και άλλα εφόδια για να στηριχθεί η ταχεία ανάπτυξη χιλιάδων στρατευμάτων εναντίον της Ρωσίας». (Russia Today, 24 Ιουλίου 2014).
Σύμφωνα με τον στρατηγό Breedlove, το ΝΑΤΟ χρειάζεται «βάση με εφόδια και δυνατότητες, έτοιμη να δεχθεί ταχέως αναπτυσσόμενες δυνάμεις» και « να συστήσει την αποθήκευση προμηθειών - όπλων, πυρομαχικών και τροφίμων - στο αρχηγείο που θα στηρίξουν μια ξαφνική εισροή χιλιάδων νατοϊκών στρατευμάτων» (Times, 22 Αυγ 2014).
Το «Σενάριο Blitzkrieg» του Breedlove -που θα μπορούσε ίσως να οδηγήσει σε στρατιωτική κλιμάκωση- επαναβεβαιώθηκε κατά τη διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ τον Σεπτέμβριο στην Ουαλία. Εκεί αποφασίστηκε το αποκαλούμενο σχέδιο δράσης του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η Σύνοδος Κορυφής της Ουαλίας είχε δώσει το «πράσινο φως».
Μόλις ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο, στις χώρες της Βαλτικής πραγματοποιήθηκαν αμερικανο-νατοϊκές στρατιωτικές ασκήσεις. Στις αρχές Νοεμβρίου, έγινε και δεύτερος γύρος ασκήσεων τόσο στα κράτη της Βαλτικής, όσο και της Ανατολικής Ευρώπης.
Ως μέρος αυτής της ευρύτερης προσπάθειας, οι νατοϊκές στρατιωτικές ασκήσεις Iron Sword 2014 –στις οποίες συμμετείχαν εννέα χώρες-μέλη της Ατλαντικής Συμμαχία- ξεκίνησαν στη Λιθουανία στις αρχές Νοεμβρίου:
«Αμερικανικά τάνκς αντήχησαν στην Λιθουανία ως επίδειξη δύναμης προς τη Ρωσία ότι δεν είναι καλοδεχούμενη στην περιοχή».
Οι στρατιωτικές ασκήσεις στρέφονται ρητά κατά της Ρωσίας. Σύμφωνα με τη Μόσχα, αυτές συνίσταντο στην «αυξανόμενη ετοιμότητα λειτουργίας» καθώς και τη μεταφορά νατοϊκής «στρατιωτικής υποδομής στα ρωσικά σύνορα».
Σε απάντηση στις κινήσεις του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας, η Ρωσική Ομοσπονδία πραγματοποίησε επίσης στις αρχές Νοεμβρίου εκτεταμένα παίγνια πολέμου στη θάλασσα του Barent. Οι ρωσικές ασκήσεις συνίσταντο σε δοκιμή «ολόκληρης της πυρηνικής τριάδας της, που αποτελείται από στρατηγικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα, υποβρύχια» και τον «διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο Topol-M, που εκτοξεύθηκε από το Plesetsk στην περιοχή του Aρχαγκέλσκ» την 1η Νοεμβρίου.
Αλλά, από τον περασμένο Δεκέμβριο, η Αμερική είναι πραγματικά επί ποδός πολέμου. Με βάση το σενάριο του Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου που έχει στο συρτάρι του το Πεντάγωνο εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, η στρατιωτική δράση εναντίον της Ρωσίας εξετάζεται πλέον σε «επιχειρησιακό επίπεδο». Επίσης, τόσο η Γερουσία, όσο και η Βουλή έχουν θεσπίσει νομοθεσία που κατοχυρώνει την διασφάλιση της νομιμότητας για την διεξαγωγή ενός πολέμου εναντίον της Ρωσίας.
Η υιοθέτηση ενός μεγάλου τμήματος της νομοθεσίας από την αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων στις 4 Δεκεμβρίου (House Resolution 758) δίνει (εν αναμονή της ψηφοφορίας στη Γερουσία) ντε φάκτο το «πράσινο φως» στον πρόεδρο των ΗΠΑ και αρχιστράτηγο να ξεκινήσει -χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου - την διαδικασία στρατιωτικής σύγκρουσης με τη Ρωσία.
Η παγκόσμια ασφάλεια βρίσκεται σε κίνδυνο. Αυτή η ιστορική ψηφοφορία -που μπορεί να επηρεάσει τις ζωές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως- δεν έχει προβληθεί καθόλου σχεδόν από τα ΜΜΕ. Υπάρχει απόλυτη σιωπή των μέσων ενημέρωσης.
Όποια και νάναι τα πιθανά οικονομικά πλεονεκτήματα μιας τέτοιας σύγκρουσης, με βάση την εμπειρία του παρελθόντος, σήμερα οι υπολογισμοί πρέπει να γίνονται με διαφορετικό τρόπο γιατί οι τεχνολογίες του πολέμου έχουν γίνει απείρως πιο καταστροφικές και, έτσι, μια μεγάλης κλίμακας παγκόσμια σύγκρουση μπορεί να είναι το τέλος του πολιτισμού.
Ο κόσμος βρίσκεται σε επικίνδυνο σταυροδρόμι. Η Μόσχα έχει ήδη δείξει ότι θα απαντήσει δυναμικά στις απειλές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ αφού τα σύνορά της απειλούνται.
Στις 3 Δεκεμβρίου, το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας ανακοίνωσε την έναρξη της λειτουργίας της νέας στρατιωτικο-πολιτικής δομής που θα αναλάβει δράση στην περίπτωση του πολέμου.
Η Ρωσία εγκαινίασε το νέο κέντρο εθνικής άμυνας, με ισχύ πολλαπλάσια του αμερικανικού Πενταγώνου, που σκοπό έχει την παρακολούθηση των απειλών κατά της εθνικής ασφάλειας σε καιρό ειρήνης, αλλά θα αναλάβει τον έλεγχο ολόκληρης της χώρας σε περίπτωση πολέμου. (RT, 3η Δεκεμβρίου 2014).
Χωρίς αμφιβολία, σε κατάσταση πολιορκίας σήμερα, η Ρωσσία θα υποχρεωθεί να κάνει ξανά θυσίες αλλά στο τέλος ελπίζουμε όλοι ότι θα νικήσει, ακριβώς όπως στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο ρωσσικός λαός ανέτρεψε την πολεμική καταιγίδα μετά το Στάλινγκραντ. Το ίδιο και τώρα, θα επιβιώσει, θα μεγαλουργήσει και θα γίνει ξανά φάρος ζωής και ελπίδας για όλους τους ανθρώπους που αγωνίζονται να αποκρούσουν την επιβολή της νατοϊκής και γερμανο-ευρωενωσιακής, στρατιωτικής και οικονομικής, τυραννίας σε όλο τον κόσμο.
*Δημοσιεύθηκε στο Hellenic Nexus τ.93, Φεβρουάριος 2015
Αναρτήθηκε από Pyli TonFilon
Σημείωμα προς τον αρχηγό του «Ποταμιού» Σταύρο Θεοδωράκη:
Posted by olympiada στο Μαρτίου 13, 2015
«Ρε φίλε Σταύρο, επειδή τα όσα εκστομίζεις δεν μπορούν να με πείσουν, για τις «πατριωτικές» σου προθέσεις, ψάχνω παντού από τη wikipedia μέχρι το protagon, να βρω στο βιογραφικό που έχεις αναρτήσει τους τίτλους σπουδών σου, αλλά δεν υπάρχουν πουθενά. Έχεις το φτωχότερο βιογραφικό που κυκλοφορεί στον πλανήτη και που οπουδήποτε να το είχες καταθέσει για να αναλάβεις μια υπεύθυνη εργασία, θα σου είχαν δείξει την πόρτα από την οποία είχες μπει. Αλήθεια, έχεις πάει σχολείο;;; Δημοτικό;; Γυμνάσιο;; Λύκειο;; Κάτι παραπάνω;;; Γράφτο βρε παιδί μου να ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε!! Όχι τίποτα άλλο, αλλά να δίνουμε κάποια βάση στα λεγόμενα σου, ότι τέλος πάντων ξέρεις τι λες.
Γιατί τόσο σε μένα όσο και σε πάμπολλους συμπολίτες μου έχουν γεννηθεί απορίες πως ένας ρεπόρτερ όχι και τόσο πετυχημένος αλλά ακριβοπληρωμένος όπως διαβάζω, (προσωπική μου άποψη), από τα διάφορα ρεπορτάζ στους υποφωτισμένους δρόμους της Αθήνας, ξαφνικά βρέθηκε κομματάρχης, ακολουθούμενος από πλήθος επίδοξων πολιτικάντηδων που «είδαν φως και μπήκαν» στο κόμμα.
Τι ήταν αυτό που τους τράβηξε;;; Το κύρος σου;;; Οι γνώσεις σου στα πολιτικά πράγματα μετά από χρόνια ενασχόληση με τα «κοινά»;; Ή μήπως συμβαίνει αυτό που σου καταλογίζουν ότι λειτουργείς σαν «βιτρίνα» μεγαλοσυμφερόντων;;
Σε άκουσα σήμερα να καταφέρεσαι με μένος κατά του Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Παρασκευόπουλου, για την απόφαση να ενεργοποιήσει εκδοθείσα εδώ και χρόνια απόφαση του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου για κατασχέσεις σε γερμανικά περιουσιακά στοιχεία στη Χώρα μας, με ανοίκειους και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς όπως «γερμανοτραφής» νομικός που αποφάσισε να φορέσει «φουστανέλα», ότι διαρρέουν από το Υπουργείο Δικαιοσύνης πως θα κατασχέσουν το Ινστιτούτο Γκαίτε. Και επειδή πολλοί δεν ξέρουμε τι είναι το Ινστιτούτο Γκαίτε που με τόσο σθένος υπερασπίζεσαι σε παρακαλώ κάνε μας μια αναφορά να μας πεις εσύ που ξέρεις, τι είναι και τι έχει προσφέρει στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη όπως λες.
Χαρακτηρίζοντας δε τον Υπουργό σαν γερμανοτραφή, θα ήθελα να μας το εξηγήσεις γιατί αυτό το θεωρείς μειωτικό αν κάποιος έχει σπουδάσει στη Γερμανία, έτσι όπως το προβάλεις, ενώ αντίθετα με έναν άλλο παρομοίως γερμανοτραφή πρωθυπουργό (Σημίτη) συναγελαζόσουν και φωτογραφιζόσουν αβέρτα όλο καμάρι και νόημα.
Ως προς τη φουστανέλα, να σου θυμίσω ότι η φουστανέλα ήταν αυτή που τίναξε τον 400 χρόνων κατακτητικό ζυγό από το σβέρκο της πατρίδας μας, που βρήκες εσύ ελεύθερη για να πουλάς τις «ακριβές» σου παραγωγές και να ενθυλακώνεις τις παχυλές αμοιβές.
Προς τι τόση πρεμούρα για την υπεράσπιση των γερμανικών συμφερόντων ενώ για τα θύματα της γερμανικής θηριωδίας για τα οποία έχει εκδοθεί η δικαστική απόφαση που κάποιοι σαν του λόγου σου πολιτικοί όπως και ο παραπάνω που ανέφερα τις κρατούσαν στα συρτάρια τους ανεκτέλεστες, δεν βρήκες να πεις μια κουβέντα συμπάθειας;;; Τελικά τι νομίζεις;; Ότι καλά έκαναν οι Γερμανοί και έκαψαν χωριά και εκτελούσαν ανήμπορους ανθρώπους;;; Το τι έγινε στην πατρίδα σου το Κοντομαρί στα Χανιά το γνωρίζεις;;; Τι έχεις να πεις γι αυτό;;; Ή μήπως δεν έχει καταγραφεί αυτή η σελίδα της ιστορίας στα κιτάπια που κουβαλάς στο σακίδιο σου;;
Τελικά πρέπει να γίνονται σεβαστές οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης, ή μήπως πρέπει να ρωτάμε τους πάτρωνες και σπόνσορες των πολιτικών αν πρέπει να έχουμε δικαιοσύνη ή όχι;;
Και πάλι επιμένω να ενημερώσεις το κοινό ως έχεις υποχρέωση, να συμπληρώσεις το βιογραφικό σου ως προς τους τίτλους σπουδών σου, για να γνωρίζουμε και εμείς οι πολίτες και όσοι τέλος πάντων ατυχώς σε εμπιστεύονται, το γνωστικό σου επίπεδο και τις περγαμηνές σου.
Ευχαριστώ και συγνώμη για την αδιακρισία!!!!
Δημητρης Κ.
Ναι, ΔΡΑΧΜΗ! Διαβάστε και κοινοποιήστε το να ξυπνήσει κόσμος
Μια ξεχωριστή άποψη παρουσιάζει το www.ramnousia.com
σχετικά με το φλέγον δίλλημα των ημερών. Σας το παρουσιάζουμε αυτούσιο και τα συμπεράσματα δικά σας…Στο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» θα μπορούσα να απαντήσω μονολεκτικά λέγοντας: ΔΡΑΧΜΗ. Βέβαια, αμέσως μετά θα έγραφα σελίδες επί σελίδων για τα πλεονεκτήματα του εθνικού νομίσματος, επικαλούμενος βιβλιογραφία, οικονομικά στοιχεία και παραδείγματα…
Αλλά θα μου επιτρέψετε να θέσω μια σειρά από άλλα ερωτήματα, που θεωρώ ότι αναδεικνύουν το μέγεθος της πολιτικής απάτης που έχει στηθεί πίσω από αυτό το δίλημμα.
Ποιος είπε ότι το ευρώ δημιουργήθηκε για να υπάρχει για πάντα?Ποιος είπε ότι το ίδιο το ευρώ δεν έχει ημερομηνία λήξης?
Ποιος είπε ότι το εφεύρημα του ευρώ δεν επιτέλεσε ήδη το καθήκον του και είναι η ώρα σιγά-σιγά να αποσυρθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας?
Ποιος είπε ότι μπήκαμε στο ευρώ για να ..μείνουμε κιόλας? Ποιος είπε ότι δεν πέτυχε η είσοδός μας στο ευρώ?
Εξηγούμαι:
1. Το ευρώ από τη φύση του… και από τη λειτουργία του είναι ένα χρεωστικό νόμισμα.
Παράγεται σε ειδικό χαρτί και μελάνια της ΕΚΤ, δηλαδή με ελάχιστο κόστος.
Είναι αποσυνδεδεμένο πλήρως από τον λεγόμενο «χρυσό κανόνα» και επομένως, η αξία του είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ λογιστική. Η αξία του νομίσματος δεν αντιστοιχεί σε χρυσό.
Δηλαδή είναι… αέρας. Δεν πρόκειται περί πραγματικής αξίας, αλλά περί λογιστικών συμψηφισμών αξιών στις συναλλαγές.
2. Περαιτέρω, το ευρώ είναι νόμισμα που παράγει από την στιγμή της παραγωγής του, χρέος. Πώς γίνεται αυτό;
Να η απάντηση: Το ευρώ «κόβεται» από την ΕΚΤ.
Αλλά η ΕΚΤ (από τις ιδρυτικές συμβάσεις της ΟΝΕ) δεν μπορεί να είναι απευθείας δανειστής κρατών.
Η ΕΚΤ υποχρεούται να δανείζει με το βασικό παρεμβατικό επιτόκιο (αυτή τη στιγμή 0,75%) τις εμπορικές τράπεζες κάθε κράτους.
Στη συνέχεια, οι τράπεζες δανειοδοτούν τα κράτη, είτε με τη σύναψη δανειακών συμβάσεων (οπότε το επιτόκιο δανεισμού κυμαίνεται μεταξύ 3 και 6% και καθορίζεται με διμερείς διαπραγματεύσεις) είτε με την αγορά ομολόγων χρέους (οπότε το επιτόκιο δανεισμού προσδιορίζεται από τις χρηματαγορές κατ΄ αρχή επάνω στο δίπολο «προσφορά-ζήτηση» και ανάλογα με την επικινδυνότητα της τοποθέτησης , αυτά είναι τα διαβόητα spreads).
Άρα, τελικά, ο αέρας που παράγει η ΕΚΤ καταλήγει να αποτελεί προϊόν δανεισμού, ο οποίος επιβαρύνει επιτοκιακά ένα κράτους περί το 4%-5%.
Παράδειγμα: Έστω ότι η ΕΚΤ έκοψε 100€. Αυτά τα δανείζει στην τράπεζα Τ με επιτόκιο 0,75%. Η Τράπεζα Τ τα δανείζει με τη σειρά της στο κράτος Κ με επιτόκιο 5%. Άρα το κράτος, όταν θα έρθει η ώρα της αποπληρωμής, θα πρέπει να αποπληρώσει 105€. Από αυτά τα 105€, τα 4,25 θα τα κρατήσει η τράπεζα Τ, ως απόδοση του επιτοκίου της. Και τα υπόλοιπα 100,75€ θα πρέπει να τα αποδώσει στην ΕΚΤ.
Ας το δούμε με ερωταπαντήσεις για να γίνει σαφές τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω:
Ερώτηση: Άρα, ποιος κερδίζει με τον τρόπο λειτουργίας του ευρώ?
Απάντηση: Οι τράπεζες και η ΕΚΤ.
Ερώτηση: Επομένως, το ευρώ παράγει χρέος?
Απάντηση: Ασφαλώς ναι! Άλλωστε, για να αποδοθεί 5% τόκος σημαίνει ότι απαιτείται ανάπτυξη περίπου 8%-10% στο ΑΕΠ της χώρας, ώστε αφαιρουμένων των λειτουργικών εξόδων, να απομένει κέρδος από την ανάπτυξη της τάξης του 5% που μπορεί να αποπληρώσει τους δανειστές.
Αλλά τέτοιας έντασης αναπτύξεις ΠΟΤΕ δεν παρουσιάστηκαν στα κράτη της ΟΝΕ, από την δημιουργία της μέχρι και σήμερα.
Ερώτηση: Επομένως, το ευρώ, δεν ευνοεί κράτη αλλά τράπεζες;
Απάντηση: Όχι, λάθος! Το ευρώ στην λειτουργία του ως δανειακό προϊόν, ευνοεί τις Τράπεζες. Αλλά ως μέσο συναλλαγών ευνοεί την παραγωγική υπερδύναμη της ΟΝΕ, την Γερμανία.
Η Γερμανία με τον ισχυρό εξαγωγικό προσανατολισμό της, συγκεντρώνει τεράστια ποσά από τις εξαγωγές, τα οποία οι χώρες με ισχνή παραγωγική δομή αναγκάζονται να καταβάλλουν για να αποκτούν αυτά που χρειάζονται.
Από την άλλη πλευρά, οι χώρες που δεν έχουν ισχυρή παραγωγική δομή παρουσιάζουν εμπορικά ελλείμματα, τα οποία προσπαθούν να τα καλύψουν από την παροχή υπηρεσιών (πχ από τον τουρισμό ) και από τον δανεισμό.
Επομένως, η Γερμανία κεφαλαιοποιεί το κέρδος που παράγει το ευρώ, πουλώντας τα προϊόντα της, ενώ εμείς χρεωνόμαστε προκειμένου να τα αγοράσουμε, καθώς το έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου δεν μας επιτρέπει την δημιουργία αποθεματικών κεφαλαίου από τον τομέα της παροχής υπηρεσιών.
Ερώτηση: Αυτό όμως είναι φαύλος κύκλος. Όποιος χρεώνεται διαρκώς κάποτε θα καταρρεύσει. Επομένως, το ευρώ, δημιουργώντας συνεχώς χρέη προς όφελος των ισχυρών, είναι τελικά ένα εργαλείο εκπόρθησης κρατών;
Απάντηση: Ασφαλώς. Το ευρώ φτιάχτηκε με τέτοιο τρόπο και λειτουργεί με τέτοιο τρόπο που δεν είναι μόνο οικονομικό μέγεθος. Είναι και πολιτικό όπλο. Δημιουργώντας χρέη, επιβάλλει πολιτικές. Και εν τέλει, αναγκάζει σε απώλεια εκφάνσεων της εθνικής κυριαρχίας των κρατών, προκειμένου για την εξυπηρέτηση των χρεών. Επομένως, όταν το ευρώ θα έχει επιτελέσει τη λειτουργία του, δεν θα υπάρχει και λόγος ύπαρξής του.
Ερώτηση: Άρα η ίδια η Γερμανία μπορεί αν φύγει πρώτη από το ευρώ;
Απάντηση: Ήδη στη Γερμανία η σχετική κουβέντα έχει ξεκινήσει και μάλιστα, ακούγεται πολύ το moto «εμείς ότι είχαμε να κερδίσουμε από την κρίση το κερδίσαμε, τώρα μπορούμε να αποχωρήσουμε από το ευρώ».
Ερώτηση: Άρα εμείς γιατί κοπτόμεθα για το ευρώ τόσο πολύ;
Απάντηση:
1. Γιατί οι πολιτικοί ας έχουν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό και σε ενδεχόμενο επανόδου σε εθνικό νόμισμα και με την εφαρμογή αυστηρής νομισματικής πολιτικής, δεν θα μπορέσουν ΠΟΤΕ να επαναπατρίσουν αυτά τα κεφάλαια, και
2. Γιατί είμαστε τα ιδανικά θύματα και ψώνια, ευρωλιγούρηδες και ξενομανείς, κομπεξικοί και φραγκογλύφτες…
Σχετικό είναι και το θέμα μιας πρότασης που υποβάλλουμε αρκετοί (μεταξύ αυτών κι εγώ ήδη με την σημείωσή μου αυτή) σχετικά με την δυνατότητα ή ίσως και την αναγκαιότητα έκδοσης χρυσής δραχμής, τουλάχιστον για τις εξωτερικές μας συναλλαγές, ως κράτος.
Το ζήτημα της χρυσής δραχμής και του χρυσού κανόνα είναι περίπου ίδια αλλά και πολύ διαφορετικά.
Ειδικότερα: Ένα νόμισμα που κυκλοφορεί ως αξία αντιστοιχούσα σε χρυσό, σημαίνει ότι, αν το πας στην τράπεζα της Ελλάδας και ζητήσεις την αξία του νομίσματος σε πραγματικό χρυσό, τότε θα πάρεις τον αντίστοιχο χρυσό.
Επομένως, θα πρέπει το ύψος των κυκλοφορούντων νομισμάτων, το σύνολο του χρήματος που κυκλοφορεί σε μια χώρα, να αντιστοιχεί σε αποθεματικά χρυσού. Αυτό είναι ο λεγόμενος «χρυσός κανόνας».
Πχ. αν το ευρώ ήταν νόμισμα σε αξία χρυσού, τότε εσύ θα μπορούσες να μεταβείς στην τράπεζα της Ελλάδας με ένα χαρτονόμισμα των 100€ και να ζητήσεις να λάβεις την αντίστοιχη ποσότητα χρυσού.
Περίπου όμοια είναι η λειτουργία του χρυσού νομίσματος αλλά είναι επίσης και εντελώς διαφορετική ταυτόχρονα. Ο λόγος είναι απλός: Το χρυσό νόμισμα δεν αποτελεί νόμισμα σε αντικατάσταση αξίας, αλλά αποτελεί το ίδιο το νόμισμα αξία καθ” εαυτή, αφού είναι χρυσό.
Επομένως, η συναλλακτική συμπεριφορά στις 2 περιπτώσεις είναι εντελώς διαφορετική. Στην πρώτη περίπτωση (του χρυσού κανόνα) συναλλάσσεσαι συμπράττοντας σε ΥΠΟΣΧΕΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΑ, εκτιμώντας ότι η λογιστική αξία του νομίσματος αντιστοιχεί σε αποθεματικό χρυσού.
Στην δεύτερη περίπτωση, όμως συναλλάσσεσαι με ΕΚΠΟΙΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΑ, αφού στην πραγματικότητα συναλλάσσεσαι με χρυσό. Δηλαδή στην πρώτη περίπτωση μετατρέπεις την λογιστική αξία σε χρυσό, ενώ στη δεύτερη περίπτωση, μετατρέπεις το χρυσό σε λογιστική αξία.
Έτσι, η πρότασή μου για κυκλοφορία εθνικού χρυσού νομίσματος λαμβάνει υπόψη της μια άκρως αντίθετη παράμετρο σε σχέση με την έκδοση λογιστικής δραχμής.
Η έκδοση λογιστικής δραχμής (που δεν θα αντιστοιχεί σε αποθέματα χρυσού) σημαίνει ότι θα πρέπει να επιβληθούν αυστηροί νομισματικοί κανόνες για την εισροή και εκκροή συναλλάγματος καθώς επίσης και να διασφαλιστεί ότι το νέο νόμισμα δεν θα γίνει αντικείμενο συναλλαγών στις χρηματαγορές, ώστε να μην δεχτεί πιέσεις και αναγκαστεί σε υποτίμηση.
Αλλά η έκδοση χρυσής δραχμής απαιτεί το νόμισμα να γίνει αντικείμενο συναλλαγών στις χρηματαγορές, ώστε λόγω ακριβώς της ενσωματωμένης αξίας του πολύτιμου μετάλλου από το οποίο έχει δημιουργηθεί και λόγω της τεράστιας ζήτησης σε χρυσό, να δεχτεί υπερτιμητικές πιέσεις και τελικά να ανατιμηθεί!
Έτσι η χρυσή δραχμή, αν ξεκινήσει στην ισοτιμία 1 χρυσή δραχμή =1200 ευρώ, τότε με την είσοδο του νομίσματος στις χρηματαγορές, το νόμισμα αυτό, λόγω ζήτησης θα αποκτήσει αυτόματα προστιθέμενη αξία λόγω ζήτησης που τουλάχιστον θα διπλασιάσει την αξία του μέσα σε λίγες ώρες!
Για να το καταστήσω πρακτικό το ζήτημα, ώστε να γίνει αντιληπτό:
Η Ελλάδα εκτιμάται ότι έχει διαθέσιμα κοιτάσματα χρυσού, ύψους περίπου 28 δις ευρώ. Εάν αυτό τον χρυσό τον μετατρέψουμε σε χρυσό νόμισμα, τότε μέσα σε λίγες ώρες και με την τεράστια υπερτιμητική πίεση που θα ασκηθεί στο νόμισμα (λόγω ζήτησης) η Ελλάδα θα μπορεί να διπλασιάσει ή ακόμα και να τριπλασιάσει την λογιστική αξία του νομίσματος και επομένως να κεφαλαιοποιήσει κέρδος, το οποίο θα προέρχεται ουσιαστικά από την εμπορία χρυσού
Ωστόσο, αυτό το κέρδος είναι διπλό για τον επίσης απλό λόγο:
Στις χρηματαγορές δεν θα ρίξουμε ΟΛΟ το ποσό των χρυσών δραχμών, γιατί αυτό αφενός θα δημιουργούσε πληθωριστικές τάσεις στο νόμισμα και αφετέρου λόγω υπερπροσφοράς δεν θα αποκτούσε την αναμενόμενη προστιθέμενη αξία.
Ρίχνοντας στις αγορές ένα ποσό ικανό να κάνει τους πάντες να ελπίζουν ότι «θα αγοράσουν χρυσό» αλλά ταυτόχρονα πολύ μικρό σε σχέση με το υπόλοιπο του αποθεματικού μας, τότε… θα είχαμε διπλασιάσει ή και τριπλασιάσει την αξία του χρυσού που θα είχαμε στα χέρια μας! Δηλαδή θα είχαμε διπλασιάσει ή και τριπλασιάσει την οικονομική ισχύ της χώρας, χωρίς ποτέ να μεταβιβάσουμε τον χρυσό της!
Πάντως, το σημαντικό ΔΕΝ είναι το πώς θα διαχειριστούμε εμείς μια εθνική, λαϊκή δραχμή αλλά το πώς διαχειρίζονται κάποιοι το ευρώ. Εχθές δεν πρόλαβα να σας γράψω ότι ίσως το ευρώ να είναι ένα -από τη φύση του- θνησιγενές νόμισμα, από το οποίο πρώτη η Γερμανία θα θελήσει να αποχωρήσει για να κεφαλαιοποιήσει τα οφέλη της.
Οπότε τώρα, έχετε ακόμα περισσότερες ενδείξεις για το ποια θα πρέπει να είναι η επιλογή μας στο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» και πόσο άσχημο παιχνίδι παίζεται στην πλάτη του λαού, από λαμόγια, δημοκόπους (όχι δεν έκανα λάθος, δημοκόπους ήθελα να γράψω) και ύαινες που τόσα χρόνια ζουν και δρουν παρασιτικά επάνω στο σώμα αυτής εδώ της χώρας και τώρα κόπτονται να μας πείσουν να μείνουμε στο ευρώ…
πηγή : www.ramnousia.com
Tags:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)