Το τελεσίγραφο της κυβέρνησης στους δανειστές: "Ή κούρεμα του χρέους ή ρήξη"



ΚΡΙΣΙΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΤΣΙΠΡΑ-ΜΕΡΚΕΛ-ΟΛΑΝΤ


10/06/2015

Στα μέτρα που ζητούν οι δανειστές για να «κλείσει» η συμφωνία, η ελληνική
 κυβέρνηση απαντά με το τελεσίγραφο ή ρύθμιση του χρέους ή ρήξη. 
Για τον Αλέξη Τσίπρα είναι αδιαπραγμάτευτη η σαφής δέσμευση των εταίρων
 στη συμφωνία για το πότε και πως θα αντιμετωπιστεί το θέμα του ελληνικού
χρέους και όχι οι υποσχέσεις. Κάτι που αναμένεται να θέσει και σήμερα
 στη συνάντηση που θα έχει με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ 
και το Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ. 
Η κυβέρνηση θεωρεί ότι η μη ρητή δέσμευση των δανειστών και οι γενικές αναφορές πως…
 από το Σεπτέμβριο θα εξετάσουμε το μείζον αυτό θέμα είναι εκ του πονηρού και μπορούν
θα οδηγήσουν στα αποτελέσματα που οδήγησε και η απόφαση του Eurogroup
 της 20ης Φεβρουαρίου, δηλαδή στη μη εφαρμογή της. 
Ένας άλλος λόγος είναι ότι στο Μέγαρο Μαξίμου πιστεύουν απόλυτα πως χωρίς 
το «κούρεμα» του χρέους σύντομα η κυβέρνηση θα πέσει στην παγίδα των
 ατέρμονων διαπραγματεύσεων που θα έχουν ως αποτέλεσμα την επιδείνωση
 της ελληνικής οικονομίας, την εξόντωση της ελληνικής κοινωνίας και βεβαίως 
θα σημαίνει και το τέλος της Αριστερής κυβέρνησης, αφού η εντολή που έχει είναι
να μην υποκύψει σε άλλα μέτρα μνημονιακά.  
Σύμφωνα και με τη νέα πρόταση που κατέθεσε η κυβέρνηση, είναι διατεθειμένη 
να κάνει κάποια βήματα πίσω όσον αφορά στα ακανθώδη ζητήματα του ΦΠΑ
 και του πρωτογενούς πλεονάσματος, ίσως και στο ασφαλιστικό, αλλά σε καμία περίπτωση στο θέμα του «κουρέματος» του χρέους, το οποίο σήμερα δεν είναι βιώσιμο.
Η αύξηση του μεσαίου συντελεστή από το 11% στο 12% και η επίσης αύξηση του
υπερμειωμένου συντελεστή από το 6% στο 6,5% είναι οι εναλλακτικές που πρότεινε
η ελληνική ομάδα διαπραγμάτευσης στους Θεσμούς προκειμένου να «ξεκλειδώσει»
 μία συμφωνία, αλλά αυτές είναι υπό την αίρεση των Θεσμών που φέρονται να επιμένουν
 σε αύξηση του μεσαίου συντελεστή στο 13% και στη μετακίνηση βασικών προϊόντων
στο 23% με κατάργηση του χαμηλού συντελεστή. 
Αυτά η κυβέρνηση τα απορρίπτει. Όπως άλλωστε και την κατάργηση του ΕΚΑΣ 
και το «μαχαίρι» σε μισθούς και συντάξεις. Ούτως ή άλλως, το ΕΚΑΣ και ο ΦΠΑ
στο 23% για τους λογαριασμούς της ΔΕΗ μπήκαν από τους δανειστές για να βγουν, εκβιάζοντας ωστόσο μία συμφωνία στα μέτρα τους.       
Στόχος είναι επιπλέον έσοδα περίπου 350 εκατ. ευρώ σε σχέση με το προηγούμενο σχέδιο,
 δηλαδή από τα 900 εκατ. ευρώ να αυξηθούν στα 1,2-1,3 δισ. ευρώ και να καλυφθεί έτσι
 η διατήρηση του ΦΠΑ στο καθεστώς που είναι σήμερα για τα νησιά. 
Η κυβέρνηση βάζει λίγο νερό στο κρασί της και όσον αφορά στα πρωτογενή πλεονάσματα
 και ανεβάζει τον πήχη κατά 270 εκατ. ευρώ για το 2015, δηλαδή αντί για 0,6% του ΑΕΠ
στο 0,75% και κατά 450 εκατ. ευρώ για την επόμενη χρονιά, δηλαδή από το 1,5% στο 1,75%.
 Οι δανειστές επιμένουν, όμως, ακόμη σε πλεόνασμα 1% φέτος και 2% για το 2016.
 Η πίεση αυτή αναμένεται να οδηγήσει σε μία καταληκτική πρόταση τις επόμενες 
μέρες ή ώρες, για πλεόνασμα 0,8%-0,9% του ΑΕΠ φέτος και 1,8% το 2016.
Η νέα αυτή πρόταση βρίσκεται στα χέρια του Επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων της Ε.Ε,
 Πιέρ Μοσκοβισί, ο οποίος δεν έχει ακόμη απαντήσει αν τη δέχεται ή όχι παρά τα
δημοσιεύματα που έσπευσαν να προδικάσουν πως «απορρίφθηκε και η νέα ελληνική
πρόταση». Πρόκειται για ένα ακόμη στοιχείο του πολέμου που δέχεται η κυβέρνηση,
 προκειμένου να υποκύψει στους εκβιασμούς και τις απειλές των συμφερόντων.
Στο Μέγαρο Μαξίμου εκλαμβάνουν πάντως ως θετική την εξέλιξη της 
πραγματοποίησης τελικώς της συνάντησης του Αλέξη Τσίπρα με τη Γερμανίδα 
καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και το Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, δεδομένου
 ότι είχε ειπωθεί από την Κομισιόν πως αν δεν υπάρξει ελληνική πρόταση, δεν 
έχει νόημα να γίνει αυτή η συνάντηση.
Η χθεσινή ανακοίνωση της Κομισιόν δε μιλούσε για συμφωνία, αλλά για αναγνώριση
προσπαθειών που γίνονται από την Αθήνα με στόχο την επίτευξη της. Το νεύμα ωστόσο
 ήταν πως μπορούν σήμερα στη συνάντηση στις Βρυξέλλες των Τσίπρα-Μέρκελ-Ολάντ
να διαμορφωθούν οι όροι για την προώθηση των διαπραγματεύσεων και την κατάληξη
σε μία συμφωνία.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι έτοιμος να ζητήσει και πάλι, έχοντας οι κ.κ. 
Παππάς και Τσακαλώτος καταθέσει νέα πρόταση πιο κοντά στις απαιτήσεις
 των δανειστών, μία πολιτική λύση εδώ και τώρα με «κούρεμα» του χρέους. 
Αν δεν υπάρξει αυτό, τότε όλα δείχνουν πως ο χρόνος τελειώνει και η ρήξη
πλησιάζει ολοένα και πιο κοντά. 
Αν και οι επόμενες δύο εβδομάδες κυλήσουν χωρίς συμφωνία, η δόση προς
 το ΔΝΤ του 1,6 δισ. ευρώ δεν πρόκειται να πληρωθεί και η ρήξη με τους
 δανειστές γίνεται αναπόφευκτη. 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΑ NON PAPER


Εκτύπωση



ΤΕΤΑΡΤΗ 10/6/15 
Του ΣΤΑΘΗ*
Και η ζωή συνεχίζεται...
Με τον Μήτσο να ελπίζει, τον Θανάση να περιμένει, τη Μαρία να αγωνιά...
Ο Μήτσος ήλπιζε στην κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, στο αφορολόγητο των 12.000 ευρώ. Ο Θανάσης περιμένει την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, την καθιέρωση του αφορολόγητου των 12.000 ευρώ. Και
η Μαρία αγωνιά! τι θα γίνει με το παιδί του χρόνου, με το σχολείο του, ούτε φέτος πήγε για μουσική. Η ζωή συνεχίζεται «δίχως τη δική τους μελαγχολία», με τον αστυνομικό (εν προκειμένω μπάτσο) να χώνει πρόστιμο 5.000 ευρώ στον 85χρονο κουλουρτζή άνευ άλλων πόρων ζωής - δεν γαμιέται, ο πρώτος είναι ή ο τελευταίος
που διαπιστώνει ότι η ζωή είναι σκρόφα, αν έχεις γεννηθεί προλετάριος κι έχεις γεράσει στην ψάθα.
Φεύγουν τα παιδιά απ’ τη χώρα και η αριστερή διακυβέρνηση αργεί να φανεί. Σε ποια δημοσιονομικά τείχη των δανειστών σκοντάφτουν και αργούν να φανούν (οι) αναπτυξιακοί νόμοι; Ή μη δεν ήταν κι αυτοί σαν έτοιμοι από καιρό για να σκάσουν εγκαίρως μύτη; Τι δημοσιονομικό κόστος έχει η κατάργηση του τυποκτόνου νόμου Βενιζέλου; Τι δημοσιονομικό κόστος έχει (ή μήπως, αντιθέτως, έχει δημοσιονομικό όφελος;) η σύγκρουση εδώ και χθες με τη διαπλοκή;

Τι δημοσιονομικό κόστος έχει η διαρκής, πλήρης και διαφανής ενημέρωση των Ελλήνων; Δεν είναι άραγε πολύτιμο το αγαθό της πληροφόρησης; Τότε προς τι η παραπληροφόρηση με τα non paper; Δεν είναι ο πληροφορημένος λαός η ισχύς μιας φιλολαϊκής κυβέρνησης;
Ορισμένα πράγματα προχωρούν. Η εξέταση της υπόθεσης Ζήμενς, η εξέταση της υπόθεσης των Μνημονίων, η οργάνωση της διεκδίκησης των Γερμανικών Πολεμικών Επανορθώσεων. Ορισμένοι Υπουργοί το παλεύουν, ξενυχτούν και δουλεύουν κι άλλοι δίνουν συνεντεύξεις ή δημιουργούν επιτελεία ημετέρων.
Εις ό,τι αφορά αυτό το τελευταίο, η στήλη που διαβάζετε είχε την αφέλεια (μια αφέλεια που θα συνεχίσει να υπερασπίζεται έως θανάτου) να πιστεύει ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα έκανε ένα προσκλητήριο στους άξιους και στους γνώστες, στους τίμιους και στους έχοντες την έξωθεν καλή μαρτυρία, ανεξαρτήτως κομμάτων, για να στελεχωθούν τα κρίσιμα πόστα. Δεν έγινε ή μισογίνεται. Διάφοροι φιρφιρίκοι, με επιτήδευμα τη διαχρονική αξιοσύνη τους να βολεύονται, ξανασκάνε μύτη στα πέριξ και μολεύουν το περιβάλλον. Και ο
Μήτσος αποξενώνεται, ο Θανάσης αποκαρδιώνεται, ο Λευτέρης (ο δεξιός) εκπλήσσεται και η Μαρία ψάχνει νέα κόλπα και στρατηγήματα για να τα φέρει βόλτα.
Φταίνε, λένε κάποιοι, οι διαπραγματεύσεις που πάει η διακυβέρνηση σαν τον κάβουρα. Λένε όμως και κάποιοι άλλοι ότι αν πήγαινε καλύτερα η διακυβέρνηση θα πήγαιναν καλύτερα και οι διαπραγματεύσεις. Συντάσσομαι με τους δεύτερους, αλλιώς θα πρέπει να δεχθούμε ότι, φέρ’ ειπείν, τα φαρμακεία θα αφεθούν να επιστρέψουν
στον κίνδυνο που διέτρεχαν το 2012 όταν η κυβέρνηση των ανδρεικέλων υπέγραφε τη διασπορά φαρμάκων προς πώλησιν στα σουπερμάρκετ. Ή, όταν ο κ. Βρούτσης υπέγραφε, επίσης το 2012, την κατάργηση του ΕΚΑΣ - αποτελεί αυτό παρακαταθήκη για τον αντίστοιχο υπουργό της Αριστεράς; Όχι βεβαίως! Αποτελεί όμως επίδικο των διαπραγματεύσεων. Διότι οι δανειστές-δυνάστες επιμένουν στην ολοκλήρωση της «πέμπτης αξιολόγησης». Σαν να μην έγιναν εκλογές, σαν να μην έλαβε η κυβέρνηση εντολή απ’ τον λαό να βγάλει τη χώρα απ’ την υποτέλεια των Μνημονίων. Έτσι αν ο κ. Σκουρλέτης, για παράδειγμα, φέρει στη Βουλή νομοσχέδιο για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και του θεσμοθετημένου κατώτατου μισθού, καθώς και για την κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος (για τις επικουρικές), θα έχει (κατά τους «θεσμούς») προβεί σε «μονομερή ενέργεια».
Αν η κυβέρνηση είχε προχωρήσει σε δέκα-είκοσι τέτοιες μονομερείς ενέργειες την επαύριον των εκλογών, σήμερα οι δανειστές θα ήταν λιγότερο θρασείς (κι αποτελεσματικοί). Όμως με το «αν» δεν γράφεται Ιστορία, που για την ώρα γράφεται με το «αχ» του Μήτσου ή της Μαρίας. Όμως, όπως ήρθαν τα πράγματα και βάζοντας την παράμετρο του χρέους στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων, η κυβέρνηση πρέπει να έρθει σε μια συμφωνία που θα αποκλείει νέο Μνημόνιο (και ειδεχθοεπαχθείς εφαρμοστικούς νόμους) και θα δίνει στην ίδια τη δυνατότητα σε βάθος τετραετίας να ξηλώσει έναν-έναν τους κατοχικούς νόμους. Αυτό που δεν γίνεται σήμερα πρέπει να γίνει αύριο (κι όχι μεθαύριο) στη βάση της παραγωγικής ανάταξης της χώρας με εθνική πρωτοβουλία, σχέδιο και στρατηγική. Γνωστή πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα στον λαό. Όταν ο λαός ξέρει τι συμβαίνει, ξέρει τι του γίνεται και ξέρει τι να κάνει.
Για την ώρα το μόνον που έχουμε «καθαρό» είναι το σχέδιο πορείας των δανειστών. Στο οποίο ίσως «ο τελευταίος ελιγμός να ’ναι η σύγκρουση»...  
*Δημοσιεύθηκε στο ''enikos.gr'' την τετάρτη 10 Ιουνίου 2015-ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΔΙΑΣΥΡΜΟ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΛΥΣΗ



E-mailΕκτύπωσηPDF
ΤΕΤΑΡΤΗ 10/6/15 
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Αντιπαθεί σφοδρότατα τον Ελληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα η γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού των δεξιών χριστιανοδημοκρατών, των ακροδεξιών Βαυαρών χριστιανοκοινωνιστών και των θλιβερών σοσιαλδημοκρατών. Το εύρος από πολιτική σκοπιά της γερμανικής κυβέρνησης, που συμπεριλαμβάνει τόσο τη Δεξιά όσο και τον κεντρώο σήμερα χώρο των σοσιαλδημοκρατών, καθιστά ευρύτατη την αντίθεση προς την κυβέρνηση Τσίπρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Κοντολογίς, καμία απολύτως σοσιαλδημοκρατική, κατ' όνομα, «κεντροαριστερούλα» κυβέρνηση σαν αυτή του Ολάντ στη Γαλλία ή του Ρέντσι στην Ιταλία δεν πρόκειται να τολμήσει να συμπαρασταθεί στην ελληνική κυβέρνηση. Η αιτία είναι απλούστατη: Καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση, ούτε καν χώρας μεγάλης σαν την Γαλλία ή την Ιταλία, δεν τολμάει να έρθει σε αντίθεση με τους Γερμανούς που κυβερνούν στο Βερολίνο! Ειδικά από τους σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι παραμένουν η τελευταία πολιτική δύναμη στην Ευρώπη που στο σύνολό τους είναι υποταγμένοι οικειοθελώς στη γερμανική πολιτική, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποκλείεται να βρει στήριξη. Παρόλο που οι ψηφοφόροι των σοσιαλιστών βεβαίως και θα ήθελαν συνεργασία με όποιες αριστερές δυνάμεις υπάρχουν σε κάθε χώρα, οι Γερμανοί λαμβάνουν προληπτικά όσα μέτρα μπορούν για να αποφύγουν εξάπλωση των αριστερόστροφων συνεργασιών των κεντρώων σοσιαλιστικών κομμάτων.
Οι Γερμανοί καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να μην επαναληφθεί και στον κεντρώο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας αυτό που έχει ήδη γίνει στη γαλλική, την αγγλική και την ιταλική Δεξιά. Η σταδιακή στροφή, δηλαδή, δεξιών κομμάτων εναντίον της Γερμανίας -κομμάτων που εκφράζουν απειλούμενα τμήματα της αστικής τάξης, κατεστραμμένα μεσαία στρώματα και αγανακτισμένα εναντίον της γερμανικής πολιτικής λαϊκά στρώματα. Εχουμε βαθύτατη την πεποίθηση ότι σε ελάχιστα χρόνια θα ζήσουμε συγκλονιστικές πολιτικές ανακατατάξεις στην Ευρώπη. Το ζητούμενο όμως είναι ο αντιγερμανισμός που θα αποτελέσει τον μοχλό αυτών των αλλαγών να μην προωθείται μόνο από δεξιά κόμματα, αλλά να υπάρχει και αντιγερμανισμός με αριστερά χαρακτηριστικά. Η σημασία της ύπαρξης της κυβέρνησης Τσίπρα και της αντίστασης του πρωθυπουργού στον προσωπικό εξευτελισμό του μέσω της αποδοχής του συνόλου των γερμανικών απαιτήσεων και όρων υπερβαίνει από αυτήν τη σκοπιά κατά πολύ τα όρια της Ελλάδας.
Αν σχηματιστεί κεντροαριστερή κυβέρνηση των αντιμνημονιακών πλέον σοσιαλιστών στην Πορτογαλία τον Οκτώβριο με κάποιες αριστερές δυνάμεις και αν τον Νοέμβριο που θα γίνουν βουλευτικές εκλογές στην Ισπανία σχηματιστεί κυβέρνηση του Ποδέμος με τους σοσιαλιστές, ο ευρωπαϊκός συσχετισμός δυνάμεων θα αρχίσει να αλλάζει. Ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει συνεισφέρει τα μέγιστα εκ του μακρόθεν στα εκλογικά αποτελέσματα της Ιβηρικής Χερσονήσου αν έχει αντέξει μέχρι το φθινόπωρο στις γερμανικές πιέσεις. Οι πιέσεις είναι αφόρητες, το ξέρουμε. Οι υποχωρήσεις που έχει κάνει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του υπερβαίνουν σαφώς τα όρια ανοχής της ψήφου που απέσπασε υποσχόμενος άλλα πράγματα στον ελληνικό λαό, από τα οποία σχεδόν κανένα δεν έχει υλοποιήσει στους τέσσερις και πλέον μήνες διακυβέρνησής του.
Στις 47 σελίδες των προτάσεων της κυβέρνησης προς τους δανειστές δεν συμπεριλαμβάνεται κανένα από τα ουσιώδη φιλολαϊκά μέτρα του εντελώς αστικού «προγράμματος της Θεσσαλονίκης» που είχε εξαγγείλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός και τα οποία μέτρα συμπεριέλαβε στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του στις 8 Φεβρουαρίου 2015, ενώπιον των βουλευτών. Υποθέτουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας εκτιμά ως εφιαλτικές τις μέρες που περνάει, ειδικά τον Μάιο και τον Ιούνιο. Ακόμη και μετά τις υποχωρήσεις που έχει κάνει, ο πρωθυπουργός οφείλει να διαπιστώνει πως για τους Γερμανούς έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία να τον διασύρουν στα μάτια των πολιτών όλων των κρατών της Ευρωζώνης και της ΕΕ, ώστε να μην τολμήσει κανένας ηγέτης πλέον να «βγάλει γλώσσα» κατά του Βερολίνου, παρά να βρουν μια κάποια λύση για την Ελλάδα.
*Δημοσιεύθηκε στο "Έθνος" την Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015. ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ   

Δημοσκόπηση με ενδιαφέρον πολύ ευρύτερο της χαώδους διαφοράς ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ


ΤΕΤΑΡΤΗ 10/06/2015 
Προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ με 18 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά, δείχνει δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας που διενεργήθηκε για λογαριασμό του Σκάι.

Σύμφωνα με την έρευνα, που έγινε το διάστημα 3-6 Ιουνίου, τα ποσοστά των κομμάτων διαμορφώνονται ως εξής:

ΣΥΡΙΖΑ 34,5%, ΝΔ 16,5%, Χρυσή Αυγή 5,5%, Ποτάμι 5,5%, ΚΚΕ 5%, ΑΝΕΛ 3%, ΠΑΣΟΚ 3,5%, άλλο 7%, “δεν ξέρω-δεν απαντώ 19,5%”. Ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει πτώση δύο μονάδων σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα που είχε διενεργήσει το πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Επίσης, συγκριτικά με την προηγούμενη έρευνα, το ΚΚΕ έχει άνοδο 1%, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα παρουσιάζουν διακυμάνσεις μισής ποσοστιαίας μονάδας.

Το 55,5% απαντά ότι η καλύτερη εξέλιξη για την κεντροδεξιά θα είναι να δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα που θα πάρει τη θέση της ΝΔ, το 20,5% πιστεύει ότι η κεντροδεξιά πρέπει να συσπειρωθεί γύρω από τη ΝΔ, ενώ ποσοστό 24% δηλώνει «δεν ξέρω-δεν απαντώ». Στους ψηφοφόρους της ΝΔ, το 38% δηλώνει ότι η καλύτερη εξέλιξη για την κεντροδεξιά θα είναι να δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα που θα πάρει τη θέση της ΝΔ, ποσοστό 48% πιστεύει ότι κεντροδεξιά πρέπει να συσπειρωθεί γύρω από τη ΝΔ και ποσοστό 14% δηλώνει «δεν ξέρω-δεν απαντώ».

Το 39% απαντά ότι η καλύτερη εξέλιξη για την κεντροαριστερά είναι να ενωθούν τα κομμάτια σε ένα κόμμα, το 30% πιστεύει ότι πρέπει να διαλυθούν τα κόμματα και να ενσωματωθούν σε ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ, 20% «δεν ξέρει-δεν απαντά», 4,5% λένε ότι οι δυνάμεις πρέπει να συσπειρωθούν γύρω από το ΠΑΣΟΚ και το 6,5% λέει να συσπειρωθούν γύρω από το Ποτάμι.

Ενδεχόμενο Grexit προκαλεί φόβο στο 51,5% των ερωτηθέντων, ενώ το 16% ελπίζει σε αυτή την προοπτική. Το 28% δεν πιστεύει ότι μια έξοδος της χώρας μας από το ευρώ «θα σημάνει κάτι διαφορετικό» για την ελληνική οικονομία, και το 4,5% αποκλείει εντελώς ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ (Κ.Β.)

Stiglitz: Η τελευταία πράξη της Ευρώπης;


ΤΕΤΑΡΤΗ 10/06/2015 
Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεχίζουν να παίζουν ένα παιχνίδι μικροπολιτικής με την ελληνική κυβέρνηση αναφέρει ο νομπελίστας οικονομολόγος Joseph Stigliz σε άρθρο του στο Project Syndicate  στο οποίο υποστηρίζει ότι η ώθηση της Ελλάδας στην έξοδο μπορεί να είναι η τελευταία πράξη της Ευρώπης.
Όπως υποστηρίζει η Ελλάδα έχει εκπληρώσει πάνω από τις μισές απαιτήσεις των πιστωτών της, ωστόσο οι Γερμανία και άλλοι πιστωτές συνεχίζουν να απαιτούν από τη χώρα να υπογράψει ένα πρόγραμμα που έχει αποδειχθεί οτι είναι μία αποτυχία.
Η μεταβολή στη δημοσιονομική θέση της Ελλάδας από ένα μεγάλο πρωτογενές έλλειμμα σε ένα πλεόνασμα ήταν σχεδόν άνευ προηγουμένου, αλλά η απαίτηση η χώρα θα επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ της ήταν παράλογο, τονίζει ο κ. Stiglitz.
O διεθνώς αναγνωρισμένος οικονομολόγος κάνει αναφορά και στις επανειλημμένα εσφαλμένες προβλέψεις της τρόικας κάνοντας λόγο για μεγάλες αποκλίσεις. “Οι Έλληνες ψηφοφόροι είχαν δίκιο να απαιτήσουν μία αλλαγή πορείας, και η κυβέρνησή τους έχει δίκιο να αρνείται να υπογράψει ένα βαθιά προβληματικό πρόγραμμα” σημειώνει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, “τούτων λεχθέντων, υπάρχει χώρος για μία συμφωνία. Η Ελλάδα έχει καταστήσει σαφή την πρόθεσή της να προχωρήσει στη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και έχει χαιρετίσει τη βοήθεια της Ευρώπης για την εφαρμογή ορισμένων εξ αυτών. Μία δόση ρεαλισμού από την πλευρά των πιστωτών της Ελλάδας – για το τι είναι εφικτό και για τις μακροοικονομικές συνέπειες των διάφορων δημοσιονομικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων – θα μπορούσε να αποτελέσει στη βάση μίας συμφωνίας που θα ήταν καλή όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλη την Ευρώπη.
Όμως υποστηρίζει ο Stiglitz, ορισμένοι στην Ευρώπη και ειδικότερα στη Γερμανία, φαίνεται να αδιαφορούν για μία ελληνική έξοδο από την ευρωζώνη. Όπως ισχυρίζονται οι αγορές έχουν ήδη “τιμολογήσει” μία τέτοια ρήξη. Άλλοι μάλιστα αφήνουν να εννοηθεί ότι θα ήταν καλό για τη νομισματική ένωση.
Κατά την άποψη όμως του Νομπελίστα οικονομολόγου, “αυτές οι απόψεις υποτιμούν σημαντικά τόσο τους τρέχοντες όσο και τους μελλοντικούς κινδύνους”.
Όπως εξηγεί σε άλλο σημείο του άρθρου του, “καθώς οι αγορές κατανοούν ότι ένα φαύλο καθοδικό σπιράλ είναι δομικά ενσωματωμένο στο ευρώ, οι συνέπειες για την επόμενη κρίση γίνονται βαθιές. Και μία ακόμη κρίση είναι αναπόφευκτη: είναι στη φύση του καπιταλισμού”.
Το “τέχνασμα” εμπιστοσύνης του προέδρου της ΕΚΤ Mario Draghi, υπό τη μορφή της δήλωσής του το 2012 ότι οι νομισματικές αρχές θα “κάνουν ότι χρειαστεί” για να διαφυλάξουν το ευρώ, έχει λειτουργήσει μέχρι στιγμής. Αλλά η γνώση ότι το ευρώ δεν είναι δεσμευτικό μεταξύ των μελών του, θα το καταστήσει πολύ λιγότερο πιθανό να λειτουργεί την επόμενη φορά. Οι αποδόσεις των ομολόγων θα μπορούσαν να εκτοξευθούν και κανενός είδους διαβεβαιώση από την ΕΚΤ και τους Ευρωπαίους ηγέτες δεν θα μπορούσαν να τις προσγειώσουν, διότι ο ο κόσμος θα ξέρει πλέον ότι δεν θα κάνουν “ότι χρειάζεται”.
Ωστόσο, ο Joseph Stiglitz φοβάται ότι η πιο επικίνδυνη συνέπεια είναι η αποδυνάμωση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Το ευρώ υποτίθεται ότι θα την ενίσχυε, αντ' αυτού είχε το αντίθετο αποτέλεσμα.
Ακόμη, όπως σημειώνει, δεν είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης - και του κόσμου - να υπάρχει μια χώρα στην περιφέρεια της Ευρώπης που έχει αποξενωθεί από τους γείτονές της, ειδικά τώρα, που η γεωπολιτική αστάθεια είναι ήδη τόσο εμφανής.
«Το μέλλον της Ευρώπης και του ευρώ εξαρτάται τώρα από το εαν οι πολιτικοί ηγέτες της ευρωζώνης μπορούν να συνδυάσουν μια μικρή ποσότητα οικονομικής κατανόησης με ένα όραμα και μια ανησυχία για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Είναι πιθανό να αρχίσουμε να μαθαίνουν ποια είναι η απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα μέσα στις επόμενες εβδομάδες» καταλήγει το άρθρο.
Tags: 
- See more at: http://www.drachmi5.gr/ellada/stiglitz-i-teleytaia-praxi-tis-eyropis#sthash.dAxDweaE.dpuf

Ο Μανώλης Γλέζος: ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Ο Βετεράνος Αγωνιστής γκρεμίζει τον Σουλτς:

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
«Λυπούμαι ιδιαίτερα που είμαι υποχρεωμένος και πάλι να αναφερθώ σε εσάς, προσωπικά. Πριν από λίγο ακούσαμε έναν ωραίο ρητορικό λόγο που ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, σχετικά με τα δικτατορικά καθεστώτα της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Όμως, σήμερα η ελεύθερη Ελλάδα, μία χώρα που εκφράζει τη βούληση του ελληνικού λαού για να χαράξει τη δική της πορεία, συναντάει τη σφοδρή αντίδραση, τόσο από την πλευρά των τριών θεσμών, όσο και από τη δική σας πλευρά. Κι αυτό μου κάνει εντύπωση. Με ποιο δικαίωμα; Ως πρόσωπο έχετε δικαίωμα να επεμβαίνετε και να πείτε οτιδήποτε, αλλά ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου νομίζω ότι δεν έχετε το δικαίωμα να εκφράζετε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να επεμβαίνετε στην Ελλάδα και να προσπαθείτε να τη στραγγαλίσετε. Μακριά τα χέρια όλων των δανειστών από την Ελλάδα. Είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι θα υποτάξουν τον ελληνικό λαό».

Π.ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ προς ΕΕ μην εμπλέκεστε στην συνεργασία μας με Ρωσία


09/06/2015
Προειδοποίηση έστειλε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης στην ΕΕ για τυχόν εμπλοκή της Κομισιόν στη βούληση της Ελλάδας να συνεργαστεί με τρίτες χώρες, όπως η Ρωσία. 
 
Μιλώντας στο Συμβούλιο υπουργών Ενέργειας της ΕΕ, σχολίασε προειδοποιητικά σχετικά με την πρόταση για προληπτική εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις διαδικασίες για τη σύναψη διακυβερνητικών συμφωνιών με τρίτες χώρες, που συμπεριλαμβάνεται στην ανακοίνωσή της, με τίτλο «Δέσμη Μέτρων για την Ενεργειακή Ένωση».
 
Υπογράμμισε ότι αυτή η πρόταση προκαλεί εύλογες ανησυχίες και ερωτήματα, γιατί μπορεί να επιτείνει τη γραφειοκρατία και να περιορίζει μέχρι εξαλείψεως κάθε εθνική ευελιξία και εθνική πρωτοβουλία στη βάση νόμιμων εθνικών συμφερόντων και εθνικών ιδιαιτεροτήτων.
 
«Για μας είναι σαφές ότι οποιοιδήποτε στόχοι της Επιτροπής θα πρέπει να διατυπωθούν με πλήρη σεβασμό στις αρχές της επικουρικότητας, της αναλογικότητας και της εμπιστευτικότητας, λαμβάνοντας υπόψη την εθνική κυριαρχία» τόνισε με νόημα ο κ. Λαφαζάνης.
 
Να θυμίσουμε ότι πρόσφατα, και με αφορμή δηλώσεις Αμερικανού αξιωματούχου κατά της κατασκευής ελληνικού αγωγού με φυσικό αέριο, το iskra.gr του Παναγιώτη Λαφαζάνη τόνιζε ότι οι «σύμμαχοι» προσπαθούν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν τη διέλευση του αγωγού με ρώσικο φυσικό αέριο από το έδαφος της Ελλάδας -ένα έργο που, όπως τονίζεται, είναι εθνικά, οικονομικά και ενεργειακά ωφέλιμο, θα βοηθήσει στην αναβάθμιση της χώρας μας σε πλουραλιστικό ενεργειακό κόμβο, θα ενισχύσει τη συνεργασία και την ενεργειακή ασφάλεια όχι μόνο στην περιοχή μας, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
 
Ζήτησε στήριξη για πλωτό τερματικό LNG στη βόρεια Ελλάδα
 
Επίσης, ο υπουργός μίλησε για το θέμα του Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου κατά τη διάρκεια του γεύματος των υπουργών. Η ελληνική αντιπροσωπεία κατέθεσε στη διάρκεια των εργασιών δήλωση με τις διαφοροποιήσεις της και τις ιδιαίτερες θέσεις της επί των συμπερασμάτων του Συμβουλίου για την Ενεργειακή Ένωση.
 
Όπως τόνισε, η Ελλάδα θα μπορούσε να ενισχύσει το ρόλο της ως όχημα μεταφοράς αεροποιημένου LNG προς τις χώρες της Νοτιοανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Προς αυτήν την κατεύθυνση θα έπαιζε σημαντικό ρόλο και η κατασκευή πλωτού τερματικού LNG στη Βόρεια Ελλάδα, δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος θα μπορούσε να γίνει οργανικό κομμάτι του Κάθετου Διαδρόμου προς τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και πολλές άλλες χώρες. 
 
«Η ύπαρξη και εύρυθμη λειτουργία αυτού του Κάθετου Διαδρόμου, τον οποίο η Ελλάδα στηρίζει, συμβαδίζει πλήρως με το συμφέρον όλων των λαών της περιοχής. Γι' αυτό θεωρούμε πολύ σημαντικό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να στηρίξει με γενναίο τρόπο και ιδίως με επαρκή χρηματοδότηση και στη βάση του δημοσίου συμφέροντος ένα πλωτό τερματικό LNG στη Βόρεια Ελλάδα» πρόσθεσε.
 
Γενικότερα, επειδή η Ελλάδα υστερεί στο θέμα των αποθηκευτικών χώρων LNG, στοιχείο κρίσιμο για την ενεργειακή ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή μας, η Επιτροπή θα ήταν σωστό να στηρίξει μία ελληνική προσπάθεια για επαρκείς αποθηκευτικούς χώρους LNG στη χώρα μας
 
Σίγουρα, στο βαθμό που η Επιτροπή επιδιώκει να σχηματίσει μία ολοκληρωμένη στρατηγική για το LNG, θα πρέπει να προωθήσει και την ανάπτυξη των εφαρμογών του LNG, όπως για παράδειγμα, στις θαλάσσιες και οδικές μεταφορές. Συναφώς στηρίζουμε τη συνέχιση του προγράμματος PoseidonMed, που προβλέπει την ανάπτυξη του LNG ως θαλάσσιου καυσίμου στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και Αδριατικής. 
 
Σύμφωνα με τον κ. Λαφαζάνη, η Ενεργειακή Ένωση και οι ενεργειακές πολιτικές της Ένωσης δεν θα πρέπει να κινούνται με κεντρικό άξονα τις αγορές. Μία ενεργειακή ένωση που θα είχε ως άξονα τις αγορές και μόνο, μάλλον θα απέβαινε επιζήμια για την ενεργειακή ασφάλεια, το ενεργειακό κόστος και τους στόχους για μία όσο το δυνατόν μη ρυπογόνα παραγωγή ενέργειας σε όλες τις χώρες και στο σύνολο της ΕΕ.
 
«Μία ενεργειακή ένωση, επίσης, με αποκλειστική προτεραιότητα τις αγορές δεν θα βοηθούσε την ενεργειακή ανάπτυξη και καινοτομία στην Ευρώπη. Αντίθετα, θα επέτεινε τις ήδη βαθιές ανισότητες στην Ένωση, θα προκαλούσε μεγάλες στρεβλώσεις και ανισορροπίες, ενώ θα ενίσχυε την ολιγοπωλιακή συγκρότηση της αγοράς, θέτοντας υπό ερώτημα την ενεργειακή ασφάλεια στην Ένωση» είπε και πρόσθεσε ότι «η Επιτροπή, στο πλαίσιο των προσπαθειών της για την ενεργειακή ασφάλεια, οφείλει να αναλάβει δραστικές πρωτοβουλίες, για να συμβάλλει στην καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας στις κοινωνίες, στον περιορισμό των ενεργειακών ανισοτήτων ανάμεσα στις χώρες και τις περιφέρειες της Ευρώπης, στην ενίσχυση των ενεργειακών υποδομών, στη μείωση του τεχνολογικού χάσματος και στη μείωση του ενεργειακού κόστους στις πιο αδύναμες χώρες».
 
Παρέμβαση για την Ενεργειακή Ασφάλεια
 
Η ενέργεια δεν είναι ένα οποιοδήποτε προϊόν, αφού δύσκολα αποθηκεύεται, ενώ οι επενδύσεις για την παραγωγή της έχουν συνήθως ιδιαίτερα μεγάλο κόστος, δήλωσε ο υπουργός και πρόσθεσε ότι «η απόπειρα να εφαρμοστούν στην ενέργεια οι καθαροί νόμοι της αγοράς, όπως η Επιτροπή επιμένει για τα άλλα προϊόντα, μπορεί να προκαλεί απρόβλεπτους κινδύνους για την ενεργειακή ασφάλεια, ενώ είναι δυνατόν να ανεβάζει υπέρμετρα, αντί να μειώνει, το ενεργειακό κόστος».
 
«Στο χώρο της ενέργειας» συνέχισε, «η ισχυρή δημόσια παρέμβαση και οι ισχυροί δημόσιοι κανόνες είναι άκρως απαραίτητοι για την ενεργειακή ασφάλεια. Η ενεργειακή ευρωπαϊκή ένωση, επίσης, που θα συντελείται με όρους αγοράς, μπορεί να ενθαρρύνει στα κράτη επιλογές φτηνού κόστους στην ενέργεια, προκειμένου να ενισχύσουν τις ενεργειακές εξαγωγές τους. Το γεγονός αυτό μάλλον θα έχει ως συνέπεια την επιλογή, ενδεχομένως από αρκετά κράτη-μέλη, ρυπογόνων τεχνολογιών φθηνού κόστους ή και της πυρηνικής ενέργειας, προκειμένου να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Δεν διακρίνω πώς η Επιτροπή σκέφτεται να αντιμετωπίζει τέτοιους κινδύνους».
 
Τόνισε, δε, ότι όταν μιλάμε για ενεργειακή ασφάλεια, αποτελεί πρώτη προτεραιότητα η αντιμετώπιση των ενεργειακών ανισοτήτων και πρώτα απ' όλα της ενεργειακής φτώχειας, η οποία μάλλον εξαπλώνεται στις κοινωνίες μας. «Ιδιαίτερα στη χώρα μου ζούμε μία εξαιρετικά τραγική κοινωνική κατάσταση, όπου εξαιτίας των πολιτικών λιτότητας, όλο και περισσότερα νοικοκυριά δεν πληρώνουν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, με οδυνηρές συνέπειες και για τις επιχειρήσεις παραγωγής και εμπορίας ηλεκτρικού ρεύματος.  Δεν μπορούμε να μιλάμε για ενεργειακή ασφάλεια, όταν ένα στα τέσσερα νοικοκυριά αδυνατεί να πληρώσει τις πιο στοιχειώδεις ενεργειακές του ανάγκες και ζει σε μια κατάσταση απόλυτης ενεργειακής ένδειας και αβεβαιότητας» πρόσθεσε.
 
Στη συνέχεια ο κ. Λαφαζάνης δήλωσε: «Η Επιτροπή οφείλει να αναγνωρίσει τη σημασία αυτού του κρίσιμου προβλήματος, ιδιαίτερα για τις πιο αδύνατες χώρες, το οποίο δεν θα μπορέσει να λύσει η αγορά, και να συμβάλλει θετικά για τον περιορισμό, αν όχι την εξάλειψή του. H ενεργειακή ασφάλεια ερμηνεύεται ευρέως και ως διαφοροποίηση πηγών, προμηθευτών και οδεύσεων. Η Ελλάδα λαμβάνει ήδη φυσικό αέριο από τρεις διαφορετικές πηγές και οδεύσεις, όντας η μόνη χώρα στην περιοχή με υφιστάμενο τερματικό LNG. Η Ελλάδα, επίσης, υποστηρίζει μια σειρά από εξελισσόμενα έργα, αλλά και μεγάλα έργα που προετοιμάζονται οι συμφωνίες για την κατασκευή τους, τα οποία θα ενισχύσουν σημαντικά τις εν λόγω διαφοροποιήσεις και την ασφάλεια εφοδιασμού στις χώρες της Ευρώπης και βεβαίως στο Νοτιανατολικό ευρωπαϊκό χώρο».
 
Εντούτοις, η στήριξη της Επιτροπής προς όλα αυτά τα ιδιαίτερα χρήσιμα έργα, διαφαίνεται στην καλύτερη περίπτωση, επιλεκτική. Είναι πολύ σημαντικό όλα τα ενεργειακά έργα να αντιμετωπίζονται από την Επιτροπή με τα ίδια μέτρα και σταθμά και βεβαίως είναι απαραίτητο να αποκλεισθεί, σε κάθε περίπτωση, η επιλεκτική εφαρμογή απέναντί τους, της σχετικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Επιτρέψτε μου, επίσης, με την ευκαιρία να κάνω μία αναφορά σχετικά με την πρόταση για προληπτική εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις διαδικασίες για τη Σύναψη Διακυβερνητικών συμφωνιών με τρίτες χώρες, που συμπεριλαμβάνεται στην ανακοίνωσή της με τίτλο «Δέσμη Μέτρων για την Ενεργειακή Ένωση». 
 
Αυτή η πρόταση προκαλεί εύλογες ανησυχίες και ερωτήματα, γιατί μπορεί να επιτείνει τη γραφειοκρατία και να περιορίζει μέχρι εξαλείψεως κάθε εθνική ευελιξία και εθνική πρωτοβουλία στη βάση νόμιμων εθνικών συμφερόντων και εθνικών ιδιαιτεροτήτων. Για εμάς είναι σαφές ότι οποιοιδήποτε στόχοι της Επιτροπής θα πρέπει να διατυπωθούν με πλήρη σεβασμό στις αρχές της επικουρικότητας, της αναλογικότητας και της εμπιστευτικότητας, λαμβάνοντας υπόψη την εθνική κυριαρχία.
 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

"O άξονας Ρωσίας-Κίνας και BRICS θα υπερισχύσει των ΗΠΑ



ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΤΖΟΖΕΦ ΣΤΙΓΚΛΙΤΖ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΔΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ENOΣ GREXIT

09/06/2015
 
Ότι θα επικρατήσει ο άξονας Ρωσίας-Κίνας-BRICS έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών προβλέπει Γερμανός τραπεζίτης, και ότι η ΕΕ βρίσκεται στην πλευρά που χάνει αφού υπακούει στις πολιτικές της Ουάσιγκτον και έχει επιβάλλει κυρώσεις κατά της Ρωσίας που καταστρέφουν επί της ουσίας τις ευρωπαϊκές οικονομίες αναφέρει ο επικεφαλής οικονομολόγος της γερμανικής Τράπεζας Landesbank , Volker Bremer.
 
Την ίδια στιγμή η Παγκόσμια Τράπεζα αλλά και ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς κρούουν τον "κώδωνα" του κινδύνου για τις συνέπειες που θα έχει στην παγκόσμια οικονμία ένa Grexit.
 
Μοιραία ο ρόλος της Ευρώπης  θα είναι καταστροφικός , κατά τη γνώμη του Γερμανού οικονομικού αξιωματούχου, η «οποία» είχε τα προηγούμενα χρόνια, μια τυφλή  προσήλωση στις πολιτικές της Ουάσινγκτον και στην επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
 
Οι  πραγματικές απώλειες της Δύσης λόγω των αντι-ρωσικών κυρώσεων θα είναι  πολύ  μεγαλύτερες από εκείνες που αναφέρουν οι  στατιστικές, και που  πραγματικά θα είναι σε θέση να αλλάξουν την καθεστηκυία παγκόσμια τάξη, τονίζει  ο επικεφαλής οικονομολόγος της γερμανικής τράπεζας Landesbank,  Volker Helmayer σε συνέντευξη που δημοσιεύθηκε από την εφημερίδα  Deutsche Wirtschafts Nachrichten.
 
« Η μείωση των γερμανικών εξαγωγών κατά 18% τον τελευταίο χρόνο ή 34% κατά τους πρώτους δύο μήνες του 2015, σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου έτους,  είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
 
Υπάρχουν ήδη πολλές παρενέργειες , όπως για  παράδειγμα, στην Φινλανδία και την Αυστρία, που κλείνουν  επιχειρήσεις. Η Ρωσία άρχισε να δίνει μικρότερες παραγγελίες στη Γερμανία, επιπλέον,  εάν  οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις δεν  παρακάμψουν τις κυρώσεις ενάντια  στην Ρωσία , θα χαθεί η υψηλή παραγωγική ικανότητα και θα εξανεμιστεί ένα  δυνητικό κεφάλαιο, το οποίο είναι η βάση της ευημερίας μας» … λέει  ο Helmayer.
 
Σε προειδοποιήσεις έναντι του ενδεχομένου ενός Grexit και των αρνητικών εκπλήξεων που αυτό κρύβει για την οικονομία του πλανήτη προέβη σήμερα ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Jim Yong Kim. Εκτεθειμένες οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης.
 
To ρίσκο αναταραχής από την κατάσταση της Ελλάδας δεν πρέπει να υποτιμάται από τις αγορές, δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Jim Yong Kim.
 
«Ένα από τα σχόλια που ακούω από ανθρώπους που έχουν περάσει πολλές από αυτές τις κρίσεις είναι ότι πάντα υπάρχουν εκπλήξεις», δήλωσε ο  Kim σε συνέντευξή του στο CNBC.
 
«Πολλοί θεωρούν ότι η αγορά έχει ήδη υπολογίσει τις επιπτώσεις ενός προβλήματος στην Ελλάδα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις, και γι' αυτό θα παρακινούσα όλους όσους συμμετέχουν να κάνουν ότι μπορούν για να επιτευχθεί μια συμφωνία που θα είναι καλή για την Ελλάδα, θα είναι για την Ευρώπη και θα είναι φυσικά καλή και για τον κόσμο»,τόνισε.
 
«Παρατηρώ πολύ προσεκτικά τις παράπλευρες συνέπειες», ανέφερε ο Κιμ. «Μερικές από τις χώρες με τις οποίες συνεργαζόμαστε στενά στην ανατολική Ευρώπη, θα μπορούσαν να έχουν άμεση επίπτωση [από την Ελλάδα]».
 
Αναλυτές της Capital Economics επεσήμαναν σε έκθεσή τους την περασμένη εβδομάδα ότι ενώ οι οι διασυνδέσεις μεταξύ τοπικών τραπεζών στην Ουγγαρία και στη δυτική ευρώπη έχουν περιοριστεί τα τελευταία χρόνια, [οι τράπεζες] παραμένουν ακόμα εκτεθειμένες έναντι μίας ελληνικής εξόδου από το ευρώ. «Μια αναταραχή στην Ελλάδα θα μπορούσε να πλήξει τη Ρουμανία και τη Σλοβακία», πρόσθεσαν οι αναλυτές.
 
Στις ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις ενός Grexit και στην στάση των ευρωπαϊκών χωρών αναφέρεται, σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα»,και ο Αμερικανός οικονομολόγος,κάτοχος βραβείου Νόμπελ, Τζόζεφ Στίγκλιτς.
 
«Η επίγνωση ότι το ευρώ δεν είναι ακαταμάχητο θα έβλαπτε ανεπανόρθωτα τόσο την ΕΚΤ όσο και τους ευρωπαίους κυβερνώντες. Με την πρώτη κερδοσκοπική επίθεση τα επιτόκια των ευρωπαϊκών ομολόγων θα εκτοξεύονταν σε δυσθεώρητα επίπεδα, αρχίζοντας από τις ασθενέστερες χώρες, όπως την Ιταλία. Και ότι στην περίπτωση αυτή θα υπάρξει μια επίθεση και μια κρίση σαφώς πιο βαθιά από τις προηγούμενες, είναι αναπόσπαστο στοιχείο των καπιταλιστικών κοινωνιών», τονίζει.
 
Σε ό,τι αφορά τη στάση της Γερμανίας, ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος σημειώνει:
 
«Το επίπεδο ασυνειδησίας που έχει διαδοθεί, κυρίως στην Γερμανία, είναι τρομακτική. Κάποιοι φτάνουν να δηλώνουν, χαλαρά, ότι οι αγορές πλήρωσαν ήδη τη ρήξη του ευρώ και, μάλιστα, ότι η έξοδος της Ελλάδας θα ήταν κάτι το θετικό για τη Νομισματική Ένωση. Το θεωρώ παραφροσύνη, ίδια αν όχι μεγαλύτερη από την τύφλωση που επικράτησε κατά την αντιμετώπιση της κρίσης της Lehman Brothers, τον Σεπτέμβριο του 2008».
 
Σχετικά με την Ιταλία, ο Τζόζεφ Στίγκλιτς τονίζει ότι «αυτό που λείπει είναι η ζήτηση, η οποία συνεχίζει να συμπιέζεται από την κατεύθυνση που έχει ακολουθήσει η Γερμανία, με την εμμονή στην λιτότητα».
 
Στην συνέχεια ο Αμερικανός οικονομολόγος επανέρχεται στην Ελλάδα και δηλώνει:
 
«Χρόνια δεινών δείχνουν να μην δίδαξαν τίποτα. Ετέθη ο εξωπραγματικός στόχος να πιεσθεί η Ελλάδα να φτάσει σε πρωτογενές πλεόνασμα του 4,5%. Καταλαβαίνετε για τι μιλάμε; Η Ευρώπη έχασε μια δεκαετία και κινδυνεύει σοβαρά να χάσει άλλη μια, όσο συνεχίζει να δηλώνει ικανοποιημένη από μια ανάπτυξη της τάξης του 1%» 
 
Το ερώτημα που προκύπτει φυσικά είναι γιατί ακολουθείται με τέτοια "πίστη" μια τόσο αδιέξοδη πολιτική, που θα οδηγήσει σε σίγουρη ήττα την ΕΕ αλλά και το δυτικό οικονομικό σύστημα. Η οικονομία είναι συνήθως η βιτρίνα, το παρασκήνιο βρίσκεται στο χώρο της γεωπολιτικής.
 
 
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr
 

Τι λένε διεθνείς οικονομολόγοι για την Ελληνική κρίση!

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ ΛΕΝΕ, ΔΕΝ ΑΚΟΥΝ ΟΜΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ


Εκτύπωση
(ΤΡΙΤΗ 9/5/15 
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*  
Κατηγορηματική είναι η θέση των 26 οικονομολόγων, οι οποίοι συνυπογράφουν τη δήλωση που δημοσιεύθηκε στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μοναδική ελπίδα νομιμότητας στην Ελλάδα. Αποτυχία επίτευξης συμβιβασμού θα υπονόμευε τη δημοκρατία μέσα και θα κατέληγε σε πολύ πιο ριζοσπαστικές και δυσλειτουργικές προκλήσεις, θεμελιωδώς εχθρικές προς την ΕΕ» υπογραμμίζουν. Αριστερός δεν είναι κανένας από αυτούς. Κεντρώοι και κεντροαριστεροί είναι οι άνθρωποι. Απλώς προσπαθούν να προειδοποιήσουν τους Γερμανούς (χωρίς πάντως να τους κατονομάζουν, αφού η δήλωσή τους που φέρει τον τίτλο «Την ύστατη ώρα, έκκληση για οικονομική λογική και ανθρωπιά», απευθύνεται γενικά στην ΕΕ) ότι αν συνεχίσουν την ίδια πολιτική, θα φέρουν στην εξουσία πολύ πιο εχθρικές προς την ΕΕ δυνάμεις. «Είναι λάθος να ζητάτε από την Ελλάδα να δεσμευτεί σε ένα παλιό πρόγραμμα που είναι εύκολο να αποδειχθεί ότι έχει αποτύχει, το οποίο έχει απορριφθεί από τους Ελληνες ψηφοφόρους και για το οποίο μεγάλος αριθμός οικονομολόγων (συμπεριλαμβανομένων και των εαυτών μας) πιστεύει ότι ήταν εσφαλμένο εξαρχής» τονίζουν με ιδιαίτερη έμφαση. «Προφανώς μια αναθεωρημένη, μεγαλύτερης διάρκειας συμφωνία με τους θεσμούς των δανειστών είναι αναγκαία. Διαφορετικά η χρεοκοπία είναι αναπότρεπτη, επιβάλλοντας μεγάλους κινδύνους στις οικονομίες της Ευρώπης και του κόσμου - ακόμη και για το ευρωπαϊκό σχέδιο που υποτίθεται ότι η Eυρωζώνη θα ενδυνάμωνε» υποστηρίζουν οι 26 υπογράφοντες. Μεταξύ τους ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο Γάλλος Τομά Πικετί που έγινε διάσημος παγκοσμίως με το βιβλίο του «Το Κεφάλαιο στον 21ο αιώνα», οΤζέιμι Γκαλμπρέιθ, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και νυν πρόεδρος του Ιδρύματος Προοδευτικών Ευρωπαϊκών Σπουδών (FEPS) Μάσιμο ντ' Αλέμα και άλλοι.
«Οι διαρκείς παραχωρήσεις που ζητούνται από την (ελληνική) κυβέρνηση σημαίνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να χάσει την πολιτική υποστήριξη και έτσι την ικανότητά του να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα βγάλει την Ελλάδα από την κρίση» επισημαίνουν. «Εξι μήνες τώρα, είμαστε απογοητευμένοι που η λιτότητα υποσκάπτει τις θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, επί των οποίων οι ηγέτες της ΕΕ σίγουρα θα έπρεπε να συνεργάζονται με την ελληνική κυβέρνηση - πιο αξιοσημείωτες η υπέρβαση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς» γράφουν. «Ηλιτότητα μειώνει δραστικά τα έσοδα από τη φορολογική μεταρρύθμιση και περιορίζει τον χώρο για αλλαγή που θα καταστήσει υπεύθυνη και κοινωνικά αποτελεσματική τη δημόσια διοίκηση» γράφουν, επιδιώκοντας να καταστήσουν σαφέστερα και στους μη ειδικούς τιςαρνητικές επιπτώσεις της γερμανικής πολιτικής της λιτότητας.
Από την πρώτη κιόλας φράση του κειμένου τους οι συνυπογράφοντες προειδοποιούν τους πάντες: «Διακυβεύεται το μέλλον της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στους θεσμούς των δανειστών της, διαπραγματεύσεις που τώρα βρίσκονται κοντά στην αποκορύφωσήτους». Οι οικονομολόγοι τα λένε, αλλά οι Γερμανοί δεν δείχνουν διατεθειμένοι να ακούσουν απολύτως τίποτα από κανέναν. Ούτε καν από δικούς τους, απολύτως συστημικούς, ακόμη και αν αυτοί είναι Γερμανοί ή Γάλλοι, όπως οι 19 προσωπικότητες της Δεξιάς που ανήκουν στη γερμανική ομάδα Γκλίνικερ και στη γαλλική ομάδα Αϊφελ - Ευρώπη. Αυτοί δημοσίευσαν ένα κείμενό τους με τίτλο «Ας δώσουμε την ευκαιρία της στην Ελλάδα», το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας στη γερμανική εφημερίδα «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ», στη γαλλική «Λε Μοντ» και σε άλλες εφημερίδες ευρωπαϊκών χωρών. «Εμείς σκεπτόμαστε ότι θα ήταν λάθος» μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, γράφουν χωρίς περιστροφές οι γερμανογαλλικές συστημικές προσωπικότητες. «Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι μέσω των δύο διαδοχικών προγραμμάτων στήριξης, οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ βοήθησαν την Ελλάδα να εξοφλήσει ιδιώτες δανειστές -πολλοί από τους οποίους ήταν Γερμανοί και Γάλλοι- με έξοδα του Ευρωπαίου φορολογούμενου» ομολογούν, χωρίς να τολμούν να γράψουν ότι οι «ιδιώτες δανειστές» είναι οι γερμανικές και οι γαλλικές ιδιωτικές τράπεζες.
«Η συνδυασμένη έκθεση της Γαλλίας και της Γερμανίας στον ελληνικό κίνδυνο είναι της τάξης των 160 δισεκατομμυρίων ευρώ... Ενα ποσό που μεγάλο μέρος του θα χαθεί σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ» υπενθυμίζουν στους ένθερμους οπαδούς του Grexit, ιδίως στη Γερμανία. «Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε τον κίνδυνο αλλαγής παραδείγματός στις αγορές, αφού σε περίπτωση Grexit δεν θα θεωρείται πλέον αμετάκλητη δέσμευση το να ανήκει μια χώρα στην Ευρωζώνη» τονίζουν και προσθέτουν και την πολιτική διάσταση. Σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας «η Ευρωζώνη θα έπρεπε να αντέξει το γεωπολιτικό κόστος που συνδέεται με μια αυξημένη αστάθεια στα σύνορά της, χώρια από την αποδυνάμωσή της στη διεθνή σκηνή». Οι Γερμανοί, πάντως, γραμμή δεν αλλάζουν!  
*Δημοσιεύθηκε στο ''ΕΘΝΟΣ'' την Τρίτη 9 Ιουνίου 2015-ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

Κ.ΛΑΠΑΒΙΤΣΑΣ: ΠΟΥ ΠΑΕΙ Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ;



Εκτύπωση
ΤΡΙΤΗ 9-6-2015
Του ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ*
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στο θέμα της διαπραγμάτευσης ήταν ιδιαίτερα πυκνά: κατάθεση προτάσεων από την ελληνική πλευρά, διαρροή των υποτιθέμενων αντιπροτάσεων των δανειστών, απόρριψη τους από τον Έλληνα πρωθυπουργό, συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως στη Βουλή – όπου και πάλι ο πρωθυπουργός απέρριψε διαρρήδην τις αντιπροτάσεις – και άρνηση πληρωμής της δανειακής δόσης στο ΔΝΤ στις 5 του Μάη.  Είναι φανερό ότι είμαστε σε κρίσιμη καμπή.
Το μόνο πολιτικό κόμμα που μπορεί τη στιγμή αυτή να πάει την Ελλάδα μπροστά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ σπαράσσεται από αρχηγικές διχόνοιες και υποχωρεί δημοσκοπικά, το Ποτάμι είναι παντελώς αναξιόπιστο και το ΠΑΣΟΚ ημιθανές. Η πρόταση και των τριών στην ουσία είναι να επιστρέψει η χώρα στο μνημονιακό καθεστώς. Το ΚΚΕ έχει χαθεί στους βάλτους του αριστερισμού. Ο δρόμος της Χρυσής Αυγής τέλος, αντιπροσωπεύει τον πλήρη εκτροχιασμό τη χώρας, κοινωνικά και εθνικά. Στον ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να ακουμπάει η ελπίδα του ελληνικού λαού, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Γι’ αυτό έχει τεράστια σημασία να πετύχει η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γι’ αυτό η συζήτηση που γίνεται στο εσωτερικό του έχει αυτομάτως εθνική διάσταση.
Μπροστά σ’ αυτές τις κρίσιμες και ιστορικές αναγκαιότητες, επείγει να αναλύσουμε προσεκτικά τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης και τις αντιπροτάσεις των δανειστών, βγάζοντας συμπεράσματα για την πορεία των διαπραγματεύσεων.  
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Το κείμενο που κατέθεσε η ελληνική κυβέρνηση ως βάση συμφωνίας με τους εταίρους μπορεί να συνοψισθεί στα εξής καίρια σημεία:
1. Η κυβέρνηση προβλέπει πρωτογενή πλεονάσματα 0,6% το 2015, 1,5% το 2016, 2,5% το 2017 και 3,5% ετησίως για την πενταετία που θα ακολουθήσει. Αναμφίβολα οι στόχοι είναι χαμηλότεροι από τα εξωπραγματικά 3% για το 2015 και 4,5% για το 2016 που προέβλεπαν τα μνημόνια. Αλλά δεν πρόκειται για πραγματική χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής. Αντιθέτως, η διαχείριση που προτείνει η κυβέρνηση είναι πολύ σφιχτή, όπως φαίνεται από την εγκατάλειψη της προοπτικής των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Πρακτικά θα έχουμε λιτότητα το 2015-6 και σίγουρα μετά το 2017.
2. Για να επιτευχθούν τα πλεονάσματα του 2015-6, που είναι οι μόνες χρονιές για τις οποίες μπορεί να υπάρξει κάποια ρεαλιστική πρόβλεψη, η κυβέρνηση προτείνει αύξηση της φορολογίας. Το σημαντικότερο μέτρο είναι τρία ποσοστά ΦΠΑ (6,5%, 11% και 23%), όπου το χαμηλό θα περιλαμβάνει τα φάρμακα και το μεσαίο τα βασικά τρόφιμα, την ενέργεια και το νερό. Πρόκειται για σημαντική αύξηση των έμμεσων φόρων, αλλά όντως γίνεται προσπάθεια να υπάρξει αναδιανομή κρατώντας τα ποσοστά χαμηλά για τα πιο λαϊκά αγαθά, όπως φαίνεται κυρίως από τη μείωση στο ηλεκτρικό ρεύμα (από 13% σε 11%). Εξ ορισμού όμως, αν τελικά επισυμβεί η αύξηση του ΦΠΑ με τρόπο ώστε να επιτευχθεί το πλεόνασμα, θα υπάρξει σημαντική φορολογική αφαίμαξη.
3. Η κυβέρνηση προτείνει επίσης αυξήσεις στην εισφορά αλληλεγγύης, με το βάρος να πέφτει στα πλουσιότερα στρώματα, έκτακτη εισφορά από τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, φόρο στις τηλεοπτικές διαφημίσεις, πληρωμές για τις άδειες των τηλεοπτικών σταθμών, φόρο πολυτελείας και άλλα φορολογικά μέτρα. Προτείνει επίσης, μια σειρά διοικητικών και νομοθετικών μέτρων για την πάταξη της φοροδιαφυγής, τον περιορισμό της φοροαποφυγής και τη βελτίωση της συλλογής των φόρων.
4. Πέραν των δημοσιονομικών μέτρων η κυβέρνηση προτείνει ιδιωτικοποιήσεις ύψους 3,2 δις για το 2015-16, 2,1 δις για το 2017-19 και 10,8 δις για την περίοδο μετά το 2020. Θα υπάρξει βέβαια πρόβλεψη για επενδύσεις και προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων στις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις, ενώ θα γίνει χρήση των εσόδων για κοινωνική ασφάλιση και την ενδυνάμωση της Τράπεζας Επενδύσεων που μέλλεται να ιδρυθεί.
5. Στην κοινωνική ασφάλιση οι προτάσεις περιλαμβάνουν άρση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος για το 2015-16 και σταδιακή απάλειψη των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων μέχρι τα 62. Επίσης προτείνεται μια σειρά επιμέρους μέτρων για τον περιορισμό της εισφοροαποφυγής και της ανασφάλιστης εργασίας.
6. Στα εργασιακά η κυβέρνηση προτίθεται να επανεισάγει τις συλλογικές συμβάσεις και να επαναφέρει τον κατώτατο μισθό στα επίπεδα του 2010 μέχρι το τέλος του 2016.
7. Στο θέμα των «κόκκινων δανείων» προτείνεται ο σχηματισμός ομάδας εργασίας για την διαμόρφωση μέτρων που θα αποσυμπιέσουν σταδιακά την κατάσταση. Παράλληλα, θα υπάρξει προσωρινή αναστολή των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
8. Η κυβέρνηση εισηγείται επίσης σειρά μεταρρυθμίσεων στη Δικαιοσύνη, στον Πτωχευτικό Κώδικα, στον τουρισμό, στο εμπόριο, στις τηλεπικοινωνίες, στα ελεύθερα επαγγέλματα, στο κτηματολόγιο, στη δημόσια διοίκηση και στον τομέα της ενέργειας.
9. Τέλος, η κυβέρνηση προτείνει δύο μέτρα για την αναδιάρθρωση του χρέους το 2015-16. Πρώτον, το 2015 θα υπάρξει αποπληρωμή των ομολόγων που διακρατεί η ΕΚΤ, με κονδύλια που θα παράσχει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ). Δεύτερον, το 2015-16 θα υπάρξει αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ με κονδύλια που επίσης θα παράσχει ο ΕΣΜ. Το συνολικό ύψος των νέων δανείων δεν αναφέρεται, αλλά λογικά θα είναι περίπου 50 δις. Στη βάση αυτή εκτιμάται ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να επιστρέψει στις αγορές το Μάρτιο του 2016. Η κυβέρνηση επίσης ζητά από τους «θεσμούς» να υπάρξει κάποιο πρόγραμμα χρηματοδότησης της ανάπτυξης το 2016-2021, το οποίο όμως δεν προσδιορίζεται όσον αφορά το ύψος, ή τον χαρακτήρα του.
Οι προτάσεις της κυβέρνησης αντιπροσωπεύουν έναν πολύ επώδυνο συμβιβασμό και πρέπει οπωσδήποτε να γίνει εσωτερική συζήτηση στον ΣΥΡΙΖΑ για τις επιπτώσεις τους όσον αφορά την υλοποίηση του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει αναφορά σε διαγραφή του χρέους (πόσο μάλλον βαθιά), δεν υπάρχουν φοροαπαλλαγές (12000 αφορολόγητο, ΕΝΦΙΑ κλπ.), αλλά επιβάλλεται νέος ΦΠΑ και άλλοι φόροι, η «σεισάχθεια» αναβάλλεται, η εθνικοποίηση των τραπεζών δεν αναφέρεται, και ούτω καθεξής. Θυμίζω ότι το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν ήταν κάποιου είδους μπολσεβικισμός, αλλά ένας μετριοπαθής κεϋνσιανισμός. Ο συμβιβασμός που προτείνει η κυβέρνηση στους «θεσμούς» δημιουργεί πραγματικά ερωτηματικά για την υλοποίησή του.
Είναι φανερό ότι η διαπραγματευτική στρατηγική της κυβέρνησης είναι να κλείσει την αξιολόγηση παίρνοντας μια ανάσα ρευστότητας, ενώ παράλληλα επιδιώκει να εξασφαλίσει δέσμευση των δανειστών για το χρέος και την ανάπτυξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να κάνει βήματα μακριά από τοΠρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αλλά προσπαθεί να διατηρήσει την ελπίδα μιας εναλλακτικής πορείας στο μέλλον.  
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ
Πως λοιπόν αντέδρασαν οι «εταίροι»; Αν κρίνουμε από το κείμενο που έχει διαρρεύσει, η αντίδραση ήταν στυγνή:
1. Οι «θεσμοί» απαιτούν πρωτογενή πλεονάσματα 1% το 2015, 2% το 2016, 3% το 2017, 3,5% το 2018 και 3,5% για κάθε χρόνο που ακολουθεί. Οι στόχοι δεν είναι πολύ διαφορετικοί από αυτούς της ελληνικής πλευράς και υπόρρητα αναγνωρίζεται ότι οι παλαιότεροι ήταν ανέφικτοι. Είναι ένας συμβιβασμός από την πλευρά των δανειστών. Η δημοσιονομική διαχείριση όμως παραμένει πολύ σφιχτή, πρακτικά θα υπάρχει καθεστώς λιτότητας για πολλά χρόνια.  
2. Το πρόβλημα είναι βέβαια ότι οι «θεσμοί» εκτιμούν ότι, με την τρέχουσα πορεία, το 2015 η ελληνική οικονομία θα έχει πρωτογενές έλλειμμα ύψους 0,66%. Προφανώς επίσης δεν δέχονται τις εκτιμήσεις για τα έσοδα που θα προκύψουν από τα μέτρα της ελληνικής πλευράς. Άρα απαιτούν τη λήψη «συγκεκριμένων και υψηλής ποιότητας» μέτρων, ώστε να επιτευχθούν τα πλεονάσματα για το 2015-6 και με τρόπο συμβατό με Μεσοπρόθεσμο για το 2016-19. Όπερ σημαίνει:
3. Κυρίως αύξηση του ΦΠΑ ώστε να αποφέρει επιπλέον περίπου 2 δις ευρώ. Θα υπάρχουν δύο ποσοστά 23% και 11%, όπου στο χαμηλό θα ενταχθούν τρόφιμα, φάρμακα και ξενοδοχεία (και άρα η ενέργεια θα πάει στο υψηλό ΦΠΑ). Θα καταργηθούν οι εκπτώσεις για τα νησιά.  
4. Οι «θεσμοί» απαιτούν επίσης πολλά άλλα βαριά φορολογικά μέτρα, όπως απάλειψη των φορολογικών απαλλαγών για τους αγρότες, συμπεριλαμβανομένης και της επιδότησης για το πετρέλαιο, καθώς και απάλειψη της επιδότησης για το πετρέλαιο θέρμανσης. Ακόμη, προσαρμογή των αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα, ώστε οι φόροι επί της ακίνητης περιουσίας να έχουν την ίδια απόδοση και το 2015 και 2016, δηλαδή 2,65 δις ευρώ ετησίως. Στο θέμα των εσόδων επίσης, οι «θεσμοί» θέλουν ουσιαστικά απάλειψη των ευνοϊκών δόσεων για την ανακούφιση από τα συσσωρευμένα χρέη.
5. Πέραν των φορολογικών μέτρων, οι «θεσμοί» απαιτούν αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος με περικοπές δαπανών 0,25%-0,5% του ΑΕΠ το 2015 και 1% το 2016. Αυτό σημαίνει μια σειρά μέτρων που περιλαμβάνουν απάλειψη του ΕΚΑΣ και συνταξιοδότηση στα 67 όσων θα συνταξιοδοτηθούν μετά τις 30 Ιανουαρίου 2015.
6. Οι «θεσμοί» προτείνουν ακόμη πλήθος μέτρων για την αναμόρφωση της Δημόσιας Διοίκησης, της Δικαιοσύνης, της ανεξαρτησίας του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και της ανεξαρτησίας της ιδιωτικής διαχείρισης του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
7. Στο εργασιακό, προτείνουν διαδικασία διαβούλευσης για τον κατώτατο μισθό, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις μαζικές απολύσεις και τις απεργίες, με βάση την «άριστη πρακτική» στην Ευρώπη.
8. Προτείνουν ακόμη μέτρα για την απορρύθμιση διαφόρων αγορών και κυρίως της παραγωγής και της διανομής ηλεκτρικού ρεύματος.
9. Απαιτούν επίσης, τη συστηματική συνέχιση εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων που θα περιλαμβάνουν ΤΡΑΙΝΟΣΕ, περιφερειακά αεροδρόμια, Εγνατία, λιμάνι Πειραιά, λιμάνι Θεσσαλονίκης.
10. Τέλος, οι «θεσμοί» δεν κάνουν καμία αναφορά στην αναδιάρθρωση του χρέους, ούτε σε πρόγραμμα επενδύσεων και ανάπτυξης.
Από το κείμενο λοιπόν, συνάγεται ότι οι δανειστές απαιτούν σκληρά και «υψηλής ποιότητας» φορολογικά μέτρα για να επιτευχθούν τα «χαμηλά» πρωτογενή πλεονάσματα. Παράλληλα ζητούν σκληρά συνταξιοδοτικά μέτρα, σκληρά εργασιακά μέτρα και πλήθος μέτρων απορρύθμισης και απελευθέρωσης των αγορών. Υποτίθεται ότι έτσι θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και θα πάρει η χώρα κάποια ένεση ρευστότητας για το άμεσο μέλλον. Δεν προτείνουν όμως καμία λύση για το χρέος και κανένα πρόγραμμα επένδυσης. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτά θα ακολουθήσουν αργότερα, ίσως μετά από μια «μεγάλη» διαπραγμάτευση για το χρηματοδοτικό κενό της χώρας.  
ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ;
Ορισμένα συμπεράσματα για το που πάμε προκύπτουν αβίαστα:
Η θεωρία ότι υπάρχουν σοβαρές διαφορές ανάμεσα στους πιστωτές, οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος της ελληνικής πλευράς, δεν έχει βάση. Η ευρωπαϊκή ελίτ έχει καλούς τρόπους και μιλάει ευγενικά, αλλά δεν υπάρχουν «φίλοι» μας. Όταν φτάσει η ώρα, οι ευγενικοί διαπραγματευτές γίνονται σκληροί, άτεγκτοι και κυνικοί. Έτσι φτιάχτηκαν οι αυτοκρατορίες στο παρελθόν.
Δεν υπάρχει «πολιτική διαπραγμάτευση» με τον τρόπο που αυτή γίνεται συνήθως αντιληπτή στην Ελλάδα, δηλαδή της προσωπικής συμφωνίας των ηγετών. Στο ευρωπαϊκό πλαίσιο οι πολιτικές θέσεις διαμεσολαβούνται από θεσμούς και μηχανισμούς – με μια ευρύτερη έννοια, από τον δημόσιο χώρο – που έχουν τη δικιά τους λογική. Η διαμεσολάβηση αυτή συχνά παίρνει τεχνοκρατική μορφή. Για παράδειγμα, οι στόχοι της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών για το πρωτογενές πλεόνασμα είναι κοντά, αλλά τα συμπεράσματα για τα μέτρα είναι πολύ διαφορετικά. Η τεχνοκρατική διαμεσολάβηση των πολιτικών θέσεων των δανειστών είναι αυστηρή, ακολουθεί τη λογική του ΔΝΤ και άρα ζητά σκληρά μέτρα.
Δεν πρόκειται να υπάρξει πρόταση των δανειστών που δεν θα εμπεριέχει μεγάλο πολιτικό κόστος για τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του. Ο λόγος είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει κίνδυνο για το στάτους κβο της Ευρώπης. Οι δανειστές επιδιώκουν να δείξουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε.
Δεν πρόκειται να υπάρξει πρόταση των δανειστών που θα επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει τοΠρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, τώρα ή στο μέλλον. Το πεδίο στο οποίο οι δανειστές σταδιακά παρασύρουν τον ΣΥΡΙΖΑ είναι όλο και πιο μακριά από τις προεκλογικές του θέσεις.
Σχεδόν αβίαστα προκύπτουν και ορισμένες εκτιμήσεις:
Αν υπογραφεί συμφωνία με όρους που θα επιβάλλουν οι δανειστές, ή Ελλάδα θα επιστρέψει ουσιαστικά στο καθεστώς των Μνημονίων, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει συστηματική ανάπτυξη, η ανεργία θα παραμείνει υψηλή, η ανισότητα θα αυξηθεί, η χώρα θα γεράσει και θα μετατραπεί σε ασήμαντο παρία στη διεθνή σκηνή. Αν υπογραφεί μια τέτοια συμφωνία, ο χρόνος θα δουλεύει ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα υπάρξει περιθώριο για «εσωτερική ρήξη» με τη διαπλοκή και την διαφθορά, ούτε η δυνατότητα κοινωνικής ανατροπής. Θα πρόκειται για καταστροφή και για τη χώρα και για την Αριστερά.
Το ζητούμενο τη στιγμή αυτή δεν είναι να βρεθεί κάποιο κοινό πεδίο ανάμεσα στις προτάσεις της κυβέρνησης και σε αυτές των δανειστών για τον προφανή λόγο ότι κάτι τέτοιο θα μας πάει ακόμη πιο μακριά από το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Στην ουσία θα έχουν νικήσει οι δανειστές.
Τα περιθώρια που υπάρχουν για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων είναι ελάχιστα. Η παρατεταμένη έλλειψη ρευστότητας και χρηματοδότησης που έχουν προκαλέσει οι δανειστές οδηγεί την οικονομία σε ύφεση. Το κράτος αναστέλλει πληρωμές και δε μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Η εκροή καταθέσεων έχει γιγαντωθεί και το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε οριακό σημείο. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές αυξάνονται και η εμπορική πίστη έχει παγώσει. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έδωσε όντως δείγματα πολύ καλύτερης διαχείρισης της οικονομίας από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τους τέσσερις αυτούς μήνες, αλλά η μέγγενη των δανειστών άρχισε πλέον να έχει καταστροφικά αποτελέσματα.
Η στρατηγική της ριζοσπαστικής αλλαγής της Ελλάδας κρατώντας τη χώρα στο πλαίσιο της ΟΝΕ, έχει φτάσει το τέλος της. Αυτό είναι το ουσιαστικότερο και σημαντικότερο μήνυμα που έστειλε ο οδοστρωτήρας των δανειστών. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει πραγματικά να αλλάξει την κοινωνία, να αποτρέψει την εθνική κατάπτωση, να βάλει την οικονομία σε πορεία ανάπτυξης και να κερδίσει μια νέα δυναμική θέση για την Ελλάδα στο διεθνές γίγνεσθαι, πρέπει να εξετάσει εναλλακτικούς δρόμους. Η γνώση και η ανάλυση υπάρχουν. Χρειάζεται πολιτική θέληση και αποφασιστικότητα.
*Ο Κώστας Λαπαβίτσας είναι βουλευτής Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ
Πηγή: costaslapavitsas.blogspot.gr- ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ