H ΡΩΣΙΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΙΝΔΥΝΟ

Αίτημα του Μ.Άσαντ για υποστήριξη από την ρωσική Αεροπορία! - Δύο αποβατικά σπεύδουν στην Συρία προς ανεφοδιασμό των δυνάμεων της Μόσχας

16:48

04/09/2015

2

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Δύο μεγάλα ρωσικά αποβατικά πλοία το  Novocherkassk και το Korolev, γεμάτα με στρατιωτικό υλικό και εφόδια , πέρασαν τον Βόσπορο, και κατευθύνονται προς τη Συρία όπως δείχνουν και οι παρακάτω εικόνες, ενώ η συριακή κυβέρνηση απέστειλε αίτημα για βοήθεια στην Μόσχα ζητώντας την υποστήριξη της ρωσικής Αεροπορίας.

Σύμφωνα με ρωσική ιστοσελίδα τα δύο μεγάλα αποβατικά θα «παραδώσουν»  στρατιωτικό υλικό και Ρώσους  "συμβούλους" στη Συρία, όπου προς το παρόν όπως αποδεικνύεται από δημοσιεύματα υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός Ρώσων στρατιωτών αλλά και επιχειρούν ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη.

H απόφαση για να πατήσουν στο συριακό έδαφος ρωσικές "μπότες" έχει παρθεί από τον ίδιο τον Ρώσο πρόεδρο Β.Πούτιν όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και η ρωσική εφημερίδα "Komsomolskaya Pravda" επιβεβαιώνοντας τις στρατιωτικές εξελιξεις στην Συρία που "έπιασαν" στον ύπνο το αμερικανικό Πεντάγωνο.

Στην Συρία αυτή τη τιγμή συντελείται ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που έχει κοστίσει τον φριχτό θάνατο σε 250.000 ζωές και έχει δημιουργήσει μεάλες προσφυγικές ροές που έχουν καταπνίξει κυριολεκτικά την Ελλάδα και τα νησιά της ενώ λόγω του κορεσμού του ελληνικού χώρου, οι άνθρωποι αυτοί με κάθε μέσο και τρόπο διαχέονται πλέον σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, κάνοντας τους Ευρωπαίους να καταλάβουν ότι το πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν μαζί με τις ΗΠΑ (που έπαιξαν έναν ευρέως σκοτεινό ρόλο στην δημιουργία του ISIL σύμφωνα με εμπεριστατωμένη ανάλυση του Τιερί Μεισάν) είναι πλέον και δικό τους και χτυπάει την δική τους "πόρτα". Δυστυχώς τα δυτικά ΜΜΕ όπως και πολλοί  θρησκευτικοί και πολιτικοί ηγέτες, μέχρι τώρα σιωπούσαν.

Ήδη ο Τσέχος Πρόεδρος Μίλος Ζέμαν ζήτησε την στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία και από τον Ρώσο πρόεδρο Β.Πούτιν να ηγηθεί μιας διεθνούς στρατιωτικής δύναμης εναντίον των ισλαμιστών του ISIL που αιματοκυλύουν την χώρα όπως κάνουν και στο Ιράκ και όπου αλλού έχουν "παραρτήματα".

Πηγή από το Κρεμλίνο επιβεβαίωσε στην  μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα «Komsomolskaya Pravda»,  ότι η Ρωσία έχει ήδη λάβει την απόφαση να σώσει η ίδια τη Συρία από την πλήρη κατάρρευση, και την Ευρώπη  από τα νέα κύματα προσφύγων μέσα στα οποία κρύβονται και ομάδες ισλαμιστών που μετά θα διαβιούν στις ευρωπαϊκές χώρες ως πυρήνες εν υπνώσει, μέχρι της ενεργοποιήσεώς τους από κάποια άγνωστα κέντρα εξουσίας προς πρόκληση χάους και εφαρμογής πολιτικών.

Είναι σημαντικό, το γεγονός ότι η Ρωσική Ομοσπονδία θα λειτουργήσει  εντός του πλαισίου του διεθνούς δικαίου. Εάν ΟΜΩΣ οι ΗΠΑ και η Τουρκία «βομβαρδίσουν»  συριακό έδαφος , χωρίς την συγκατάθεση της Δαμασκού και  ο ΟΗΕ το επιτρέψει , η Ρωσία θα μετακινήσει τις αεροπορικές δυνάμεις τις μετά από  ήδη υπάρχον αίτημα των αρχών της Συρίας, η οποία  προσμένει στην ρωσική βοήθεια.

Η Ρωσική Ορθόδοξη εκκλησία ζητά  επισταμένα στρατιωτική παρέμβαση στην Μέση Ανατολή για την διάσωση των Ελληνορθοδόξων χριστιανών (οι οποίοι είναι αυτοί που κυρίως έχουν υποστεί τις οργανωμένες γενοκτονίες του ISIL) , και την άμεση προστασία του Πατριαρχείου της  Αντιοχείας και των  Ιεροσολύμων, όπου ο Αρχιεπίσκοπος Θεοδόσιος ελπίζει στην  έγκαιρη αποκατάσταση της ειρήνης στη Συρία.

Αυτή μετακίνηση των ρωσικών δυνάμεων θα αφορά αρχικά  στην εξόντωση του ισλαμικού στρατού (που έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το πως δημιουργήθηκε) και μετέπειτα στην σταθεροποίηση της νόμιμης κυβέρνησης Μ.Άσαντ, η οποία θα προχωρήσει στην διενέργεια εκλογών για να εισπράξει από τον συριακό λαό την εκ νέου νομιμοποίησή της. 

Στην Δύση δεν θέλουν τις εκλογές διότι απλά γνωρίζουν δεν θα τις χάσει ο Μ.Άσαντ, έχουν όμως έρθει σε δύσκολη θέση καθώς η κοινή γνώμη δυσανασχετεί πλέον από την προσφυγική θύελα ποπυ δημιουργήθηκε από τα αποτελέσματα της εφαρμογής των δυτικών πολιτικών στην Συρία.

Η  πανίσχυρη ρωσική αεροπορία θα λειτουργήσει βάσει της Συνθήκης Φιλίας και Αμοιβαίας βοήθειας,  μεταξύ της Ρωσίας και της Συρίας, και την άμεση πρόσκληση της νόμιμης κυβέρνησης της Συρίας.

Η ρωσική ναυτική βάση του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού στην Ταρτούς θα ενισχυθεί, και κοντά στην Λατάκια στην περιοχή Dzhable, θα κατασκευασθεί  μια νέα ισχυρή βάση του  ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού και της Αεροπορίας .

Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις θα εγκαταλείψουν την «τυφλή και καταστροφική»  υποστήριξή τους στην αμερικανική πολιτική και θα  υποστηρίξουν  την Ρωσία , η οποία προσφέρεται  για να τερματίσει την καταστροφή στην Μέση Ανατολή, τονίζει το δημοσίευμα, και ο Τσέχος Πρόεδρος ήταν ένα πρώτο δείγμα της αλλαγής αυτής.

O Ισραηλινός στρατιωτικός αναλυτής Alex Fishman του Ynetnews , επιβεβαιώνει την  ρωσική παρουσία εντός συριακού εδάφους . Το ίδιο κάνει και ο διάσημος στρατιωτικός αναλυτής Thierry Meyssan από την  Δαμασκό, που επιβεβαιώνει « ιδίοις όμμασι» την άφιξη εκατοντάδων  Ρώσων "συμβούλων".

Το ρωσικό σύστημα παγκόσμιο εντοπισμού GLONASS παρέχει συνεχώς τα απαραίτητα δορυφορικά δεδομένα στον  στρατό της Συρίας σε πραγματικό χρόνο, προσφέροντάς του την πληροφόρηση που του έλειπε τα προηγούμενα χρόνια για τις θέσεις των ισλαμιστών.

Οι τελευταίες καταστροφές στην Παλμύρα λέγεται ότι ήταν η "σταγόνα" που ξεχείλισε το ποτήρι και τώρα πλέον άπαντες ακόμα και κρυφίως οι Ευρωπαίοι επιθυμούν μια ρωσική επέμβαση καθώς γνωρίζουν ότι οι ΗΠΑ λόγω πρότερου "αμαρτωλού βίου" δεν είναι σε θέση να περιορίσουν τους ισλαμιστές, ενώ η ανθρωποθάλασσα που έρχεται από την Συρία έχει "πνίξει" κυριολεκτικά τις ευρωπαϊκές χώρες με πρώτη την Ελλάδα.

Αυτή η  «μάστιγα»  μπορεί να φτάσει  τελικά στον Καύκασο και το Βόλγα, στέλνοντας τεράστια κύματα  προσφύγων από την Κεντρική Ασία στην ρωσική επικράτεια. Αυτό ο Ρώσος Πρόεδρος δεν θα το επιτρέψει.

Οι ΗΠΑ και η  Τουρκία από την άλλη πλευρά  όπως φαίνεται, έχουν ξεκινήσει έναν πόλεμο με τον ISIS , αλλά αυτές οι χώρες έχουν τα δικά τους «προσωπικά» συμφέροντα τα οποία  δεν συμπίπτουν με τα συμφέροντα των Συρίων, των Ευρωπαίων και των  Ρώσων.

Η Τουρκία βομβαρδίζει κυρίως τις κουρδικές περιοχές , αδιαφορώντας στην ουσία για τις βάσεις των  ισλαμιστών. Έχει μια καθαρά δική της ατζέντα.

Οι  ΗΠΑ χρησιμοποιούν τον πόλεμο αυτόν ( εναντίον του ISIS)  για να   ανατρέψουν τον Μπασάρ αλ-Άσαντ.

Επιπλέον, οι Αμερικανοί έχουν  αποστείλει εκατοντάδες πράκτορες και κομάντος στην Συρία σε συνεργασία με την Βρετανία (έχει αποστείλει 120 SAS) με στόχο την ανατροπή του Μ.Άσαντ  , ενώ οι ίδιοι οι ισλαμιστές είναι  εκπαιδευμένοι  απο τις ΗΠΑ σε βάσεις της Ιορδανίας.

"Τρέφουν μεγάλες αυταπάτες στην Δύση εάν πιστεύουν ότι ο Β.Πούτιν θα αφήσει στην τύχη του τον Μ.Άσαντ" , 

Από την άλλη η Τουρκία με την γνωστή πονηριά της προσπαθεί ακόμα και το προσφυγικό ζήτημα να το χρησιμοποιήσει υπέρ της. "Προσπαθήσαμε να πείσουμε τη διεθνή κοινότητα να δημιουργήσει μια ζώνη ασφαλείας στο έδαφος της Συρίας ώστε να αναχαιτίσει τη ροή των προσφύγων από τη ρημαγμένη από τον πόλεμο χώρα, αλλά κανείς δεν μας άκουσε", δήλωσε σήμερα ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου.

Ο Νταβούτογλου μιλούσε στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της Ομάδας των 20 (G20) που διεξάγεται στην Άγκυρα, δύο ημέρες αφότου οι εικόνες ενός τρίχρονου αγοριού που πνίγηκε στη θάλασσα και το πτώμα του ξεβράστηκε σε τουρκική παραλία προκάλεσαν την αναζωπύρωση των συζητήσεων για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η μεταναστευτική κρίση.

Το πτώμα του τρίχρονου Αϊλάν Κούρντι ξεβράστηκε σε μια παραλία κοντά στο παραθεριστικό θέρετρο Μπόντρουμ.

Εν ολίγοις ο Τούρκος πρωθυπουργός ακόμα και για τους πρόσφυγες και για τα εγκλήματα του ISIL στου οποίου τον ανεφοδιασμό συμμετείχε η Τουρκία, πάλι τον Μ.Άσαντ προσπάθησε να καταστήσει υπεύθυνο, γνώριζε άλλωστε ότι θα τον άκουγαν αρκετά "ευήκοα" δυτικά "αυτιά".

Τμήμα ειδήσεων pronews.gr

Ο δρόμος που προτείνουμε είναι ο δρόμος της ελπίδας.

 Ο άλλος δρόμος που ακολουθείται τόσα χρόνια είναι ο δρόμος της φτώχειας και της συρρίκνωσης.Αλαβάνος-Λαπαβίτσας-Παπακωνσταντίνου -Ομιλίες στην Κατερίνη  

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ομιλίες είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι και  όσες βρέθηκαν χθες το βράδυ στον Καπνικό Σταθμό της Κατερίνης.

Ο Αλέκος Αλαβάνος, ο Κώστας Λαπαβίτσας και ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου καλεσμένοι της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας, ανέλυσαν στο πολυπληθές κοινό την άλλη πρόταση για έξοδο από την κρίση και απάντησαν στις ερωτήσεις του κόσμου.

Όμορφο περιβάλλον, άψογη οργάνωση (όπως μας έχει συνηθίσει η Εθελοντική Ομάδα), πανσέληνος και τρεις αξιόλογοι ομιλητές συνέθεσαν το παζλ μιας πολύ ενδιαφέρουσας βραδιάς την οποία παρακολούθησαν πάρα πολλοί συμπολίτες μας.

Απλοί, φιλικοί και πρόθυμοι να απαντήσουν σε όλες τις ερωτήσεις και τις απορίες του κόσμου οι τρεις ομιλητές έδειξαν να ευχαριστούνται ιδιαίτερα την άμεση επαφή με τον κόσμο και την δυνατότητα να αναλύσουν τις θέσεις τους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.

Μετά την παρουσίαση εκ μέρους του Ηλία Τσολακίδη, πήραν τον λόγο, και στο τέλος έγινε μια ανοιχτή συζήτηση με την συμμετοχή του κόσμου να είναι ιδιαίτερα ζωντανή και κυρίως των νέων ανθρώπων.

Το παρόν στην εκδήλωση έδωσε και ο βουλευτής Πιερίας κύριος Ζήσης Ζάννας, ενώ εντύπωση έκανε η συμμετοχή της νεολαίας που φάνηκε και από τις ερωτήσεις που έγιναν ότι διψάει για απαντήσεις και κυρίως λύσεις.

Επιγραμματικά σημειώσαμε κάποια από αυτά που είπαν οι τρεις ομιλητές και σας τα παρουσιάζουμε.

Κ. Λαπαβίτσας :

 Προτείνουμε στάση πληρωμών.

Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος.

Η αλλαγή νομίσματος μπορεί να γίνει μέσα σε μια νύχτα.

Το 340 δραχμές που μπήκαμε στο ευρώ δεν έχει πλέον καμία σημασία.

Η αναλογία θα είναι ένα προς ένα.

Αυτό που λέγαμε ευρώ θα το λέμε δραχμές.

Οι τράπεζες θα εθνικοποιηθούν και θα μπουν υπό καθεστώς δημόσιας διοίκησης.

Θα υπάρχουν έλεγχοι στις τράπεζες και στις κεφαλαιακές ροές.

Η νέα ισοτιμία θα έχει μια αναλογία. Το νόμισμα θα υποτιμηθεί περίπου στο 20% κάτω με διάφορες διακυμάνσεις και θα πάρει μερικούς μήνες μέχρι να καταλήξει σε ένα ποσοστό.

Θα ευνοηθούν οι εξαγωγές και οι εισαγωγές θα είναι φυσικά ακριβότερες.

Ότι πρόβλημα παρουσιαστεί θα είναι αντιμετωπίσιμο.

Η διαδικασία αυτή δεν θα είναι εύκολη. Θα κρατήσει μερικούς μήνες. Αλλά ο Ελληνικός λαός έχει περάσει μεγαλύτερες δυσκολίες και μπορεί να ξεπεράσει δέκα φορές μεγαλύτερες δυσκολίες. Δεν θα υπάρχει πρόβλημα δελτίου. Αυτό είναι δημιούργημα των ΜΜΕ για να τρομάζουν τον κόσμο. Η Ελλάδα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της σε τρόφιμα, καύσιμα και φάρμακα. Δεν θα υπάρξει πρόβλημα εδώ. Αυτά που ακούτε για υπερπληθωρισμό είναι από ανθρώπους που είτε δεν ξέρουν, είτε τα λένε εκ του πονηρού. Μετά από αυτό το διάστημα μερικών μηνών η οικονομία θα μπει σε τροχιά ανάπτυξης 4% με 5% τουλάχιστον ετησίως.

Αυτός ο δρόμος είναι ο δρόμος της ελπίδας. Ο άλλος δρόμος που ακολουθείται τόσα χρόνια είναι ο δρόμος της φτώχειας και της συρρίκνωσης.

Αν αύριο δώσω μια συνέντευξη στα ΜΜΕ για το θέμα πχ της πυρηνικής  σύντηξης θα βγουν αμέσως τα ιδιωτικά κανάλια και θα πουν ότι ο Λαπαβίτσας μίλησε πάλι για την δραχμή! Αυτός είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζονται όσοι μιλάνε για εθνικό νόμισμα…

Για το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, βλέπαμε να δίνονται παροχές αριστερά και δεξιά, και όταν ρωτούσαμε που θα βρεθούν τα χρήματα δεν μας απαντούσε κανείς.. Κανείς δεν μας είπε ποιοι έφτιαξαν αυτό το πρόγραμμα με το οποίο κερδίσαμε τις εκλογές.

Αυτό που ήταν το χειρότερο όμως ήταν ότι από την στιγμή που γίναμε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάχθηκε σε ένα κόμμα κλειστό και αυταρχικό στον τρόπο λειτουργίας και λήψης αποφάσεων. Δεν ενημερώμασταν από κανέναν. Η διαπραγμάτευση έγινε εν τη απουσία μας. Εγώ δεν ρωτήθηκα ποτέ και από κανέναν. Αυτοί που μας ζητούσαν να παραιτηθούμε είναι αυτοί που ψήφισαν τα μνημόνια..

Μας έλεγαν ψηφίστε ναι για να τελειώνουμε!

Η Αριστερά πρέπει να κοιτάει τι ενώνει και όχι τι χωρίζει…

Π. Παπακωνσταντίνου: 

Η χώρα ζει το δικό της 1914.

Δεν υπάρχει κόμμα της Δραχμής. Διαγραφή του χρέους τώρα.

Το εθνικό νόμισμα είναι το μέσο για να βγούμε από την κρίση, ένα εργαλείο, δεν είναι ο σκοπός. Οι μανάδες μας με την δραχμή μας μεγάλωσαν. Δεν θα έχουμε πυρηνικό χειμώνα αν βγούμε από το ευρώ, μην πιστεύετε αυτά που λένε.

Την καταστροφή την ζήσαμε και την ζούμε μέσα στην ευρωζώνη.

Έχουμε πιαστεί στο δόκανο σε αυτή την ευρωφυλακή. Εδώ και πέντε χρόνια ματώνει η Ελλάδα. Είμαστε πιασμένοι στο δόκανο, δεν υπάρχει Δημοκρατία, δεν υπάρχει Κυριαρχία και μας παίρνουν το δέρμα. Πρέπει να φύγουμε από το δόκανο και ας ματώσουμε και λίγο και ας αφήσουμε και λίγο δέρμα πίσω, αλλά θα σταθούμε στα πόδια μας και θα έχουμε ένα καινούργιο μέλλον από εκεί και πέρα.

Θα έχουμε φουρτούνες αλλά θα είμαστε εμείς οι καπετάνιοι της μοίρας μας και της ζωής μας.

Ο Τσίπρας λέει ότι στις 12 Ιουλίου τι άλλο να έκανε; Εμάς ρωτάει; Αυτός ήταν ο πρωθυπουργός. Οι Άγγλοι λένε για αυτή την περίπτωση «He painted himself at the corner», δηλαδή έβαψε τον εαυτό του στην γωνία.. Όπως όταν κάποιος βάφει ένα δωμάτιο στραβά, έχει βάψει όλο το δωμάτιο εκτός από την γωνία που είναι ο ίδιος και δεν μπορεί να φύγει από εκεί. Αυτό έκανε και ο Τσίπρας, τα κατάφερε να έχει περιοριστεί στη γωνία και να μην μπορεί να φύγει! 

Δεν μπορείς να κάνεις διαπραγμάτευση και να έχεις τον Στουρνάρα… Μπορείς να συζητήσεις με τους Ευρωπαίους αν έχεις τον Στουρνάνα στην σύσκεψη; Θα τα έχει ρουφιανέψει στον Σόιμπλε πριν πεις κύμινο! Δεν χρειάζονταν κοριούς οι Ευρωπαίοι..

Όλα έγιναν για να σωθούν ο κύριος Λάτσης, ο κύριος Κωστόπουλος και ο κύριος Σάλλας. Ο Τσίπρας σε περίοδο διαπραγμάτευσης έδωσε στους πιστωτές 11 δις χωρίς να πάρει ούτε ένα ευρώ. Αυτό δεν το κάνει ούτε η Μπουρκίνα Φάσο…

Ούτε η Ουγκάντα δεν είναι τόσο υποτακτική…

Ο Τσίπρας θυμίζει αυτό με εκείνον που σκότωσε τους δυο γονείς του και μετά εκλιπαρούσε το δικαστήριο να δείξει έλεος γιατί έχει μείνει ορφανός…

Πρέπει να αφήσουμε πίσω μας όλες τις ιδεολογικές μας διαφορές και να παλέψουμε να διώξουμε το κτήνος που μας τυραννά.

Η ντροπή να μείνει πίσω σε εκείνους που την αξίζουν και να μείνει η ελπίδα για το μέλλον σε εκείνους που παλεύουν.

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΠΝΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

Α. Αλαβάνος:

 Μιλάω δημόσια μετά από ένα χρόνο σχεδόν, από την εποχή των ευρωεκλογών.

Είναι μαγική η σημερινή βραδιά.

Το όραμα της Ευρώπης ξέφτισε και δεν άντεξε.

Από εξαγωγική χώρα μας έκαναν εισαγωγική.

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Πρωτοσάλτε και της Σίας, η άλλη πλευρά δεν έχει επιχειρήματα.

Το μόνο επιχείρημα τους είναι η δημιουργία φόβου στον κόσμο.

Κρατούν την χώρα στη ζωή με τεχνητές αναπνοές από τα δάνεια που παίρνουν από την Ευρώπη.

Όλοι σχεδόν οι εμπορικοί σύλλογοι είναι υπέρ του ευρώ γιατί όλο το σύστημα της Ελλάδας είναι οικοδομημένο πάνω στις εισαγωγές.

Δεν αναζητάς το νόμισμα, το νόμισμα είναι απλά ένα εργαλείο. Αναζητάς την ρευστότητα, αναζητάς την αύξηση των εξαγωγών και την αύξηση της εσωτερικής παραγωγής.

Δεν θέλουμε την παλιά Δραχμή, δεν έχει σημασία πως θα λέμε το νέο νόμισμα.

Θέλουμε να φύγουμε από ένα νόμισμα ανώμαλο για την Ελλάδα και να αποκτήσουμε ένα εργαλείο που θα το χρησιμοποιούμε για τις δικές μας ανάγκες και όχι των ξένων.

Η Ελλάδα έχει πλεονέκτημα την πολιτιστική και ηθική κληρονομιά της. Έχουν σβήσει μια ολόκληρη γενιά, έκαναν τους Έλληνες να ξεχάσουν ότι γνωρίζουν και να παρακαλάνε για μια δουλειά σε πεντάμηνα..

Ονομάζουν μεταρρυθμίσεις την καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων.

Διαχωρισμός Εκκλησίας και κράτους επωφελής και για τις δυο πλευρές, είναι η πάγια θέση της Αριστεράς.

Πηγή

Νομισματική Πολιτική και το Εθνικό Νόμισμα

• 
  

Σπύρος Στάλιας, οικονομολόγος ΜΑ, Ph.D

Η πλήρης άσκηση της Νομισματικής Πολιτικής και της Δημοσιονομικής Πολιτικής από μια Κυβέρνηση, είναι αυτή που καθιστά ένα κράτος επικυρίαρχο. Η Ελλάδα, από την στιγμή της εισόδου της στην ευρωζώνη έπαψε να είναι επικυρίαρχη. Δεν ασκεί νομισματική πολιτική, και λίαν περιορισμένα ασκεί την δημοσιονομική πολιτική.

Αυτή είναι και η πραγματική αιτία της κατάρρευσης της, και η αιτία που τα προγράμματα της λιτότητας είναι μάταια και την οδηγούν σε μακροχρόνια συντριβή.

Είναι κάτι, που οι τυφλοί από αγραμματοσύνη και δουλικότητα πολιτικοί προς τους τραπεζίτες, δεν μπορούν να αντιληφτούν. Νομίζουν ότι μόνο με την εισοδηματική πολιτική, εξευτελιστικούς μισθούς και μεροκάματα, θα αντιμετωπίσουν την κρίση. Είναι οικονομικά, τουλάχιστον ανιστόρητοι.

Τι σημαίνει Νομισματική Πολιτική. Με τον όρο νομισματική πολιτική εννοείται η πράξη έκδοσης νομίσματος και ο καθορισμός των επιτοκίων, από την Κεντρική Τράπεζα. Η καρδιά της νομισματικής πολιτικής είναι ο καθορισμός επιτοκίων.

Μα θα μπορούσε να πει κάποιος, μα το ίδιο δεν κάνει και η ΕΚΤ; Ασκεί την νομισματική πολιτική στην ευρωζώνη. Καθορίζει το βασικό επιτόκιο της ευρωζώνης. Η απάντηση είναι ναι.

Η διαφορά είναι ότι έχει άλλους στόχους η ΕΚΤ και άλλους στόχους ένα εθνικό κράτος όταν καθορίζουν τα βασικά επιτόκια. Στόχος της ΕΚΤ, είναι η προστασία της αξίας του ευρώ, ενώ ενός εθνικού κράτους ο στόχος είναι πλήρη απασχόληση, ανθρωπίνων και υλικών πόρων.

Η διαφορά των στόχων, σας διαβεβαιώ, έχει δραματική επίπτωση στην καθημερινή μας ζωή. Αυτή η διαφορά στόχων είναι που σέρνει την χώρα για έβδομο χρόνο στην ύφεση, και φτωχαίνει την ζωή μας, και έτσι θα συνεχίσουμε.

Θα προσπαθήσω με σαφήνεια να διαφωτίσω αυτή την διαφορά και να γίνει κατανοητό ότι η επιλογή της ΕΚΤ, μας οδηγεί σε εργασιακό μεσαίωνα και διαρκή ύφεση με επίφαση δημοκρατίας, ενώ η εθνική επιλογή, σε πιο ανθρώπινη ζωή και ανάπτυξη, που εμείς θα επιλέξουμε δημοκρατικά.

Για να γίνει κατανοητή το πόσο σπουδαία είναι η άσκηση της ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής πρέπει να έχουμε κατά νου τέσσερες βασικές αρχές.

1. Το χρήμα δεν είναι ουδέτερο στην οικονομία, η ενεργός ζήτηση ή η δαπάνη του, είναι αυτή που καθορίζει το επίπεδο του ΑΕΠ και την απασχόληση.
2. Στον καπιταλισμό ή στην ελεύθερη οικονομία, δεν υπάρχει τάση η οικονομία να επανέρχεται, μετά από ένα υφεσιακό γεγονός, στην πλήρη απασχόληση. Ο καπιταλισμός δεν αυτορυθμίζεται.
3. Η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη και δεσμευμένη να επιδιώκει, μέσω δαπανών, την εξάλειψη της ανεργίας, την δίκαιη κατανομή του πλούτου και του εισοδήματος.
4. Το χρήμα είναι ενδογενές, παράγεται μέσα στην οικονομία. Δηλαδή την προσφορά χρήματος δεν μπορεί να την καθορίσει η Κεντρική Τράπεζα. Η Κεντρική Τράπεζα απλά θέτει το βασικό επιτόκιο εξωγενώς, δηλαδή με δική της απόφαση (η ουσία της νομισματικής πολιτικής), με βάση το όποιο οι Εμπορικές Τράπεζες διαθέτουν πιστώσεις, που μετατρέπονται σε καταθέσεις, δηλαδή ‘νέο χρήμα’, ανάλογα με την ζήτηση των πιστώσεων.

Δεδομένων αυτών γίνεται ξεκάθαρο ότι το ύψος του επιτοκίου επηρεάζει την παραγωγή, την απασχόληση και τις τιμές (μέσω του ύψους της παραγωγής).

Μια αύξηση του ύψους του επιτοκίου επηρεάζει άμεσα την ενεργό ζήτηση-δαπάνη στην οικονομία. Αυτό γίνεται μέσω των παρακάτω πέντε οδών.

1. Μείωσης των τιμών των ομολόγων και των μετοχών (wealth effect), συνεπώς μειώνεται η δαπάνη, λόγω λιγότερου πλούτου.
2. Αύξησης των τιμών των καταναλωτικών αγαθών.
3. Αύξησης της εξωτερικής (ισοτιμίας) αξίας του νομίσματος, με αποτέλεσμα μείωσης των εξαγωγών.
4. Αύξησης του κόστους δανεισμού που συνεπάγεται μείωση των δαπανών για επενδύσεις
5. Αναδιανομής της καταναλωτικής δύναμης υπέρ των υψηλών εισοδημάτων, που αποταμιεύουν πιο πολύ, εις βάρος των χαμηλών εισοδημάτων, που δαπανούν πιο πολύ και αποταμιεύουν λιγότερο.

Λόγω του ότι οι τιμές των προϊόντων, που παρέχουν και παράγουν οι επιχειρήσεις, είναι δεδομένες από την αγορά, η αύξηση των επιτοκίων, ωθεί τις εισπρακτικές προσδοκίες των επιχειρήσεων προς τα κάτω, με αποτέλεσμα την μείωση του ΑΕΠ και την αύξηση της ανεργίας. Η πιθανή συνεπακόλουθη πτώση των τιμών έχει ως αιτία την μη χρήση των πόρων της οικονομίας.

Συνεπώς είναι προφανές, ότι μια Κυβέρνηση που αποσκοπεί στην πλήρη απασχόληση ανθρωπίνων και υλικών πόρων, οφείλει, με την Κεντρική Τράπεζα, να θέτει το βασικό επιτόκιο σε χαμηλό ύψος. Σε αυτό συνεπικουρεί η δημοσιονομική πολιτική, και κυρίως το μέρος της δημοσιονομικής πολιτική που αναφέρεται στη φορολογία. Η φορολογία έχει σαν στόχο την προστασία της αξίας του νομίσματος, και όχι όπως πολλοί ηλίθιοι πιστεύουν, να βρίσκει το κράτος χρήματα, σε μια χώρα που εκδίδει το νόμισμα της. Το αυστηρό και ποινικοποιημένο φορολογικό σύστημα είναι ο εγγυητής των χαμηλών επιτοκίων και της ανάπτυξης σε μια χώρα με ανεξάρτητη νομισματική πολιτική.

Αντίθετα στην Ευρωζώνη ο στόχος της ΕΚΤ, που ασκεί την Νομισματική Πολιτική, είναι η διατήρηση σταθερών τιμών ή αλλιώς η διατήρηση χαμηλού πληθωρισμού ή αλλιώς η διατήρηση της αξίας του ευρώ ως αποθεματικού νομίσματος. Αυτό βεβαίως για να επιτευχτεί απαιτεί υψηλά επιτόκια από την μια και από την άλλη πιεσμένη παραγωγή και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού άνεργο. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί στην ΕΕ, να έχουμε ταυτοχρόνως σταθερότητα τιμών και πλήρη απασχόληση. Είναι καταστάσεις αμοιβαίως αποκλειόμενες.

Ας δούμε πως λειτουργεί το υπόδειγμα της ευρωζώνης. Αν υποθέσουμε ότι η οικονομία εισέρχεται σε ύφεση λόγω αιφνίδιας κάμψης της δαπάνης, όπως συνέβη το 2008, λόγω της ευθύνης του τραπεζικού συστήματος και της ΕΚΤ. (Οι Έλληνες λόγω προπαγάνδας έχαψαν ότι λόγω διαφθοράς έφταιγαν αυτοί).

Οι επιχειρήσεις, λόγω αυτού του γεγονότος, θα βρεθούν με αποθέματα, και ταυτόχρονα θα σχεδιάσουν να παραγάγουν για την επόμενη περίοδο λιγότερο από το επίπεδο που παρήγαγαν πριν. Επίσης θα ρίξουν τις τιμές τους για να απαλλαγούν από τα αποθέματα. Έτσι θα έχουμε μείωση της παραγωγής, μείωση της απασχόλησης.

Οι ονομαστικοί μισθοί όμως έχουν παραμείνει σταθεροί. Αφού οι τιμές των προϊόντων μειώθηκαν οι πραγματικοί μισθοί θα έχουν αυξηθεί την ίδια περίοδο. Κατά συνέπεια αυξάνεται η προσφορά εργασίας από πλευράς εργαζομένων λόγω αύξησης των πραγματικών μισθών και λόγω της ίδιας αιτίας, μειώνεται η ζήτηση εργασίας από πλευράς επιχειρήσεων. Αν δεχτούμε την θεμελιώδη υπόθεση ότι οι μισθοί είναι εύκαμπτοι προς τα κάτω, οι ονομαστικοί μισθοί θα μειωθούν.

Πάμε τώρα προς την ανάκαμψη.

Η μείωση των τιμών και των μισθών μειώνει την ζήτηση για χρήμα. Οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά έχουν λιγότερη ανάγκη από χρήμα, λόγω πτώσης των τιμών, και αποταμιεύουν, και με τις αποταμιεύσεις τους αγοράζουν ομόλογα και μετοχές. Λόγω της αυξημένης ζήτησης ομολόγων και μετοχών, οι τιμές τους αυξάνονται και το επιτόκιο μειώνεται. Λόγω μειωμένου επιτοκίου οι επενδυτικές δαπάνες ενθαρρύνονται και έτσι αυξάνεται η παραγωγή και η απασχόληση. Τελικά η ισορροπία θα αποκατασταθεί στο επίπεδο της πλήρους απασχόλησης και παραγωγής με τιμές, ονομαστικούς μισθούς και επιτόκια σε χαμηλότερο επίπεδο και πραγματικούς μισθούς ανεπηρέαστους.

Όπως θα παρατηρήσατε η αποκατάσταση της συνολικής δαπάνης που αντιστοιχεί στην πλήρη απασχόληση, δεν έχει καμία σχέση με την άσκηση της νομισματικής πολιτικής, αλλά με τους χαμηλούς μισθούς και κυρίως με το γεγονός ότι οι μισθοί θα πρέπει να διακυμαίνονται ελεύθερα. Οι δυνάμεις της αγοράς από μόνες τους τείνουν να αποκαταστήσουν την πλήρη απασχόληση.

Τι ακριβώς όμως κάνει η ΕΚΤ όταν λέμε ότι ασκεί την νομισματική πολιτική της ευρωζώνης τότε;

Η θεμελιώδης αντίληψη στην ΕΕ, σε αντίθεση με όλες τις οικονομίες του κόσμου, είναι ότι το χρήμα, το ευρώ, δεν παίζει κανένα ρόλο στην οικονομία, με την έννοια δεν επηρεάζει την παραγωγή και την απασχόληση, αλλά είναι ένας μηχανισμός που απλά διευκολύνει τις συναλλαγές. Αυτό είναι! Με άλλα λόγια στην ΕΕ η οικονομία θεωρείται ως ανταλλακτική οικονομία, όχι ως εγχρήματος οικονομία. Επί της ουσίας, ανταλλάσουμε προϊόντα όπως οι πρωτόγονοι και η χρήση του ευρώ κάνει τις συναλλαγές πιο εύκολες. Αυτή είναι η σύγχρονη αντίληψη για το νόμισμα στην οικονομία της ΕΕ.

Δεδομένου αυτού, η ποσότητα του ευρώ πρέπει να είναι σταθερή γιατί η αύξηση της προσφοράς του, αφού δεν επηρεάζει την παραγωγή και την απασχόληση, το μόνο που θα προκαλέσει θα είναι πληθωρισμός και η αξία του ευρώ θα μειωνόταν.

Ακριβώς εδώ παρεμβαίνει η ΕΚΤ και ασκεί ‘νομισματική’ πολιτική. Θέτει τέτοια επιτόκια που ποτέ ο πληθωρισμός να μην υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο όριο, που συνήθως είναι μικρότερο του 2%. Αυτό το επιτόκιο επί της ουσίας, είναι το επιτόκιο που οι δυνάμεις της αγοράς προσδιορίζουν, και τρόπον τίνα η ΕΚΤ το ‘μυρίζεται’ και το ορίζει, έτσι ώστε το ευρώ πάντα, όχι μόνο να έχει σταθερή αξία, αλλά και να γυρίζει στην παραγωγή, εξισώνοντας τις αποταμιεύσεις με τις επενδύσεις. Και οι επενδύσεις και οι αποταμιεύσεις εξαρτώνται από το επιτόκιο.

Στο κόσμο αυτό δεν υπάρχει ανεργία, και αν υπάρξει, αυτό δεν θα οφείλεται ποτέ στην ανεπαρκή ζήτηση αλλά στην μη επαρκή ανάπτυξη του κεφαλαίου. Το υπάρχον κεφάλαιο πάντα θα απασχολεί την εργασία που του αντιστοιχεί, και δεδομένου ότι οι μισθοί θα είναι πάντα ευέλικτοι προς τα κάτω, πάντα θα απορροφάται εργατικό δυναμικό με την σταδιακή ανάπτυξη του κεφαλαίου.

Κατά συνέπεια στον κόσμο του ευρώ η ανεργία είναι δεδομένη, η φτώχεια δεδομένη, κύριο όργανο της ανάπτυξης είναι οι χαμηλοί μισθοί και όργανο του σταθερού ευρώ το επιτόκιο της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ.

Προσπάθησα με όσο απλό τρόπο μπορούσα, να δείξω την διάφορα στην άσκηση της νομισματικής πολιτικής μεταξύ ενός επικυρίαρχου κράτους και ενός κράτους της ευρωζώνη

Στο ελληνικό κράτος της ευρωζώνης, η κατανομή εργασίας έγινε ως εξής. Οι τραπεζίτες ανέλαβαν να διατηρούν την αξία του ευρώ σταθερή με όργανο την νομισματική πολιτική, και στους πολιτικούς του σύριζα, του πασόκ, της δημάρ, του κκε, της νδ, του ποταμιού και της χα ανέθεσαν συλλήβδην, να διαλύσουν το κράτος, να διαλύσουν το κόσμο της εργασίας και να διατηρούν τους μισθούς χαμηλούς, με αντάλλαγμα παχυλές αμοιβές, θέσεις, ασυλία και πλήρη ελευθερία να προσδιορίζονται όπως θέλουν, να ψεύδονται ασυστόλως στο Λαό, αρκεί το υπόδειγμα να μην αμφισβητείται. Η επίφαση δημοκρατίας βοηθά στην εκτόνωση του πληθυσμού. Κανονικοί μισθοφόροι των Τραπεζιτών. Σαν δεν ντρέπονται.

Από την άλλη, έχουμε το εθνικό κράτος, όπου η νομισματική πολιτική και η δημοσιονομική πολιτική είναι όργανα του κράτους, με στόχο την πλήρη απασχόληση, μέσω της άμεσης αύξησης της ζήτησης και μείωσης των επιτοκίων, με την χρήση του Εθνικού μας Νομίσματος.

Στις εκλογές, ας στείλουμε στα υπόγεια της ιστορίας τα άθλια μνημονιακά κόμματα, εκεί που ανήκουν, και ας προσδιορίσουμε την ιστορία μας όπως θέλουμε, στέλνονται τα ξεκάθαρα κόμματα του Εθνικού Νομίσματος, της Δραχμής, στο Κοινοβούλιο.

spyridonstalias@hotmail.com

Τα λερωμένα τ’ άπλυτα! Του Τσίπρα!

Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος
 
Η κακοήθης αυθάδεια Τσίπρα: 
Και με τον Προμηθέα Δεσμώτη 
παρομοίασε τον εαυτό του

   Ο κ.Τσίπρας έχει διαβεί πολλαπλώς τονΡουβίκωνα. Το έκανε ψηφίζοντας το Μνημόνιο. Το έκανε με την «επιχειρηματολογία» που ανέπτυξε στο διάγγελμα προκήρυξης των εκλογών. Και αφού πέρασε τον Ρουβίκωνα - που στην πολιτική ορίζεται πάντα ως το σημείο πέρα από το οποίο βασιλεύει η πολιτική απάτη και το πολιτικό ψεύδος - τώρα κάνει μακροβούτια στο πέλαγος του εξοργιστικού φαρισαϊσμού.

    Ο φαρισαϊσμός του κ.Τσίπρα ξεχείλησε δυο φορές μέσα στο Σαββατοκύριακο. Τη μία φορά στη συνδιάσκεψη του κόμματός του. Εκεί που ισχυρίστηκε ότι «λέρωσε τα χέρια του» για να…«ξελασπώσει το μέλλον»!    
    Που να φανταζόταν ο Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι ότι το ποίημά του «Ξελασπώστε το μέλλον» θα πουλιόταν σαν καθαρτικό για τα λερωμένα κι άπλυτα του κ.Τσίπρα! Ότι θα γινόταν πρώτη ύλη στα χέρια «αριστερών» για να τρυγάνε ψήφους και για να πετάνε ψηφοθηρική λάσπη στα μάτια και το μυαλό του λαού. Ενός λαού που οι «αριστεροί», όπως προηγούμενα από αυτούς οι δεξιοί, φρόντισαν να μην έχει μέλλον…
    Τη δεύτερη φορά ο κ.Τσίπρας αποφάσισε να επιφέρει συντριπτικά κατάγματα εναντίον της αλήθειας με την –άθελά του - αποκαλυπτική συνέντευξή του στην «Real News». Εκεί, λοιπόν, ισχυρίστηκε ότι το Μνημόνιό του, το «αριστερό» του Μνημόνιο, είναι… καλύτερο από τα προηγούμενα γιατί αυτό τάχα «αφήνει αρκετά περιθώρια για διαπραγμάτευση, για αντισταθμιστικά μέτρα, για δικαιότερη κατανομή των βαρών»!
    Ω, τι «δέσμευση»! Ειδικά όταν προέρχεται από κάποιον που θα έκανε διαπραγμάτευση για να καταργήσει τα Μνημόνια και τώρα «δεσμεύεται» να ξανακάνει διαπραγμάτευση για να κάνει «φιλολαϊκό» το δικό του ανθρωποκτόνο Μνημόνιο!  
    Ο κ.Τσίπρας διέβη τον Ρουβίκωνα. Για την ακρίβεια έπεσε μέσα στον Ρουβίκωνα. Και ο Ρουβίκωνας τον έχει πλέον ξεβράσει στη «Μαύρη Θάλασσα» της ξεδιάντροπης δημαγωγίας.  
    Η αλήθεια είναι ότι η διαδρομή που έχει ακολουθήσει ο κ.Τσίπρας δεν συνιστά κεραυνό εν αιθρία. Από το παρεμπόριο ελπίδας στο οποίο επιδόθηκε πριν τις εκλογές του Γενάρη και μέχρι να φτάσουμε στο δικό του Μνημόνιο, τα ποδαράκια του στο βούρκο της αναξιοπιστίας και της κωλοτούμπας τα είχε ήδη βρέξει.
    Όσοι, δε, παρίσταναν ότι αυτό δεν το είχαν καταλάβει ούτε με τις επισκέψεις του κ.Τσίπρα στο Τέξας, ούτε με τις επισκέψεις του στο Κόμο, ούτε με τις ομιλίες του στις συνελεύσεις του ΣΕΒ, ε, πάει πολύ να ισχυρίζονται ότι δεν είχαν καταλάβει τίποτα, ούτε  με την συμφωνία της 20^ης Φεβρουαρίου, ούτε με την συμφωνία της 13^ης Ιούλη, ούτε φυσικά με τον «σοδομισμό» του δημοψηφίσματος.
    Μετά από 7 μήνες διακυβέρνησης ο κ.Τσίπρας απαριθμεί τα «κατορθώματά του» διεκδικώντας την επιδοκιμασία του λαού επειδή, όπως λέει, αμάρτησε και «λασπώθηκε» για το καλό του λαού…
    Όμως για ένα «κατόρθωμα» δεν ομιλεί ο κ.Τσίπρας. Αυτό που ήταν και το… μεγαλύτερο απ’ όλα: Για το γεγονός ότι εκείνο που κατάφερε ήταν να τετραγωνίσει την τρόικα. Τους τρεις γκάνγκστερ της τρόικας, τους έκανε… τέσσερεις. Αυτό έκανε!  
    Ο κ.Τσίπρας τετραγώνισε την κοινοβουλευτική αθλιότητα, προσθέτοντας τις δικές του τροπολογίες της ντροπής και της νύχτας στις χιλιάδες της μεταπολίτευσης.
    Ο κ.Τσίπρας τετραγώνισε την πολιτική αυθαιρεσία. Πρόσθεσε τις δικές του Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δίπλα σε εκείνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
    Ο κ.Τσίπρας τετραγώνισε τον πολιτικό αμοραλισμό και την υπονόμευση της δημοκρατίας φέρνοντας το δικό του Μνημόνιο των εκατοντάδων σελίδων με περιεχόμενο – λαιμητόμο, με διαδικασίες - εξπρές και με μεθόδους επιβολής αλά «Χρυσοχοϊδη»: «Μη διαβάζετε, μην κουβεντιάζετε, ψηφίζετε, τελειώσαμε»! 
    Ότι μέθοδος ακολουθήθηκε τα προηγούμενα 5 χρόνια, ο κ.Τσίπρας την ακολούθησε στο τετράγωνο. Αλλά αυτός – σε αντίθεση με τους προκατόχους του στο παρελθόν - το έκανε για «να ξελασπώσει το μέλλον…
    Ο κ.Τσίπρας νομίζει ότι μπορεί να εξευτελίζει την έννοια της Αριστεράς. Όπως μπορεί να επιβεβαιώσει κάθε σελίδα του τρίτου Μνημονίου, όπως μπορεί να επιβεβαιώσει η λατρεία των συστημικών ΜΜΕ προς τον κ.Τσίπρα, όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν οι δηλώσεις εμπιστοσύνης της Μέρκελ, του Γιούνκερ, του Ρέγκλινγκ προς το πρόσωπο του κ.Τσίπρα, η αλήθεια είναι η εξής:
    Η σχέση της λεγόμενης «κυβερνώσας αριστεράς» του κ.Τσίπρα με την Αριστερά των αγώνων, των αξιών, των θυσιών και της ελπίδας είναι τόση όση η σχέση του ΠΑΣΟΚ με το σοσιαλισμό. Είναι τόση όση η σχέση της Νέας Δημοκρατίας των Μπαλτάκων με την Δημοκρατία.
    Ο κ.Τσίπρας νομίζει ότι μπορεί να εξευτελίσει την Αριστερά, αλλά το μόνο που θα καταφέρει στο πλαίσιο του ιστορικού χρόνου ο κ.Τσίπρας είναι να εξευτελίσει τον εαυτό του.
    Άλλο πράγμα, ξέρετε, ο πολιτικός χρόνος με την έννοια του εφήμερου και του παροδικού κι άλλο πράγμα ο ιστορικός χρόνος. Στο βιβλίο της Ιστορίας υπάρχει ήδη το λήμμα «Τσίπρας» δίπλα ακριβώς στο λήμμα «Μνημόνιο».
    Η ιστορία έχει ήδη γράψει: Μνημόνιο Τσίπρα. Ξεπούλημα Τσίπρα. Μειώσεις μισθών Τσίπα. Μειώσεις συντάξεων Τσίπρα. ΕΝΦΙΑ Τσίπρα. Μάλιστα κυρία Μέρκελ –Τσίπρας.
    Ο κ.Τσίπρας είναι τυπικό δείγμα εκείνου που περιέγραφε ο Ανιέλι. Εκπροσωπεί το είδος της χρήσιμης στο σύστημα «αριστεράς» που μπορεί να κάνει καλύτερα ό,τι δεν θα τολμούσε καν να σκεφτεί η Δεξιά.
    Ο κ.Τσίπρας έλεγε ότι δεν θα γίνει Παπαδήμος και έγινε και Παπαδήμος και Σαμαράς και Βενιζέλος και Παπανδρέου, μαζί. Δείτε ποιες είναι οι συμπαγείς κοινοβουλευτικές ομάδες πάνω στις οποίες στηρίχτηκε ο Τσίπρας για να φέρει το Μνημόνιό του: Δεν είναι άλλες από τις κοινοβουλευτικές ομάδες του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του Ποταμιού…
    Ο κ.Τσίπρας που έλεγε ότι θα καταργούσε σε ένα νόμο με ένα άρθρο τα Μνημόνια, ψήφισε σε ένα νόμο με ένα άρθρο το δικό του Μνημόνιο! Η ιστορία του «φεύγουν οι βάσεις που μένουν» μοιάζει μπροστά σε αυτό το έγκλημα σαν χαριτωμένη σκανταλιά…
    Όποιος καταψηφίζει τον Τσίπα υποστηρίζει τον Σόιμπλε, επαναλαμβάνει καθημερινά ο κ.Τσίπρας. Τι αθλιότητα! Δηλαδή ο ίδιος τον Σόιμπλε στήριζε όταν καταψήφιζε τα προηγούμενα Μνημόνια;
    Ο κ.Τσίπρας λέει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική; Μπα! Αυτός δεν ήταν που μιλούσε για πρόγραμμα Θεσσαλονίκης; Αυτός δεν έλεγε ότι αν του αρνιόταν  η Μέρκελ, εκείνος θα εφάρμοζε το πρόγραμμά του ό,τι και να γινόταν;  Εκείνος δεν έλεγε ότι κάνει «διαπραγμάτευση νίκης»; Εκείνος δεν πούλαγε φούμαρα για την «Ευρώπη που αλλάζει»; Τι εννοεί πλέον όταν λέει ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική»;
    Στην πραγματικότητα αυτό στο οποίο καλεί τον λαό να συνηγορήσει είναι ότι:

• Ο άνεργος δεν έχει εναλλακτική από το είναι άνεργος.
• Ο φτωχός δεν έχει εναλλακτική από το να είναι φτωχός.
• Ο μισθωτός δεν έχει εναλλακτική από το να είναι λεηλατημένος.
• Τα υποσιτισμένα παιδιά δεν έχουν εναλλακτική από το να είναι υποσιτισμένα.
• Οι αγρότες δεν έχουν εναλλακτική από το να ξεκληριστούν.
•  Τα νέα παιδιά δεν έχουν εναλλακτική από το να είναι άνεργα ή να φεύγουν μετανάστες.

     Κι όλα αυτά στο όνομα της «αριστεράς» και μάλιστα της«ριζοσπαστικής αριστεράς»! 
    Ο κ.Τσίπρας, με όλα τούτα, εκτός από την ολιγαρχία, την οποία υποτίθεται αντιστρατεύεται, εκτός από το σύστημα της διαπλοκής και της τραπεζοκρατίας του οποίου πλέον προΐσταται παριστάνοντας ότι το πολεμά, εκτός από το καθεστώς του ντόπιου και ξένου «μερκελισμού» που υπηρετεί αλλά παριστάνει ότι το αντιμάχεται, είναι χρήσιμος – και πάλι άθελά του – και στον κόσμο της εργασίας.
    Και τούτο γιατί συμπληρώνει, με το μοιραίο και αναπόφευκτο πέρασμά του από τον οπορτουνισμό της φράσης στον εφαρμοσμένορεφορμισμό της πράξης, τον ταξικό «ρεαλισμό» της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού. 
    Γι’ αυτό ο κ.Τσίπρας, εκτός από την πλουτοκρατία, είναι χρήσιμος και στον λαό. Γιατί όταν κατακάτσει η σκόνη, εκείνο που θα έχει απομείνει δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από την θηριώδη πολιτική αυθάδεια.
    Την αυθάδεια που μόλις χτες, μιλώντας για το δημοψήφισμα (σσ: για το προδομένο δημοψήφισμα) έφτασε στο σημείο να πει: «Δικό μας πρωτίστως είναι το Όχι (…). Αυτό το Όχι δεν το χαρίζουμε σε κανέναν»! 
    Την πολιτική αυθάδεια που δεν έχει κανένα ενδοιασμό να λασπώνει τις πιο ωραίες έννοιες και ιδέες προσπαθώντας – μάταια - να ξελασπώσει το δικό της μέλλον. Το οριστικά, όμως, ενταφιασμένο στο βούρκο.  
    Αυτό είναι που αποκαλούμε αμακιγιάριστο αμοραλισμό. Που φτάνει στο σημείο να ισχυρίζεται ότι θα μπορούσε ποτέ η Αριστερά να αποτελεί συνώνυμο του κανιβαλικού και απύθμενου θατσερισμού.
    Ο λαός, όσο αποκτά καλύτερη γνώση κι επίγνωση της πολιτικής αυθάδειας των «σωτήρων» που τον περιβάλλουν, παρά τις ωδίνες και την οδύνη που συνιστά αυτή η επίγνωση, τόσο περισσότερα εργαλεία κατακτά για να ξελασπώσει – πράγματι – το μέλλον του.

ΠΗΓΗ: 
http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/336767,Ta-lerwmena-t-aplyta.html

Για την Αριστερά που θα επιλέξει τη ρήξη και θα την προετοιμάσει

του Παναγιώτη Μαυροειδή* 

Η επτάμηνη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την τραγική κατάληξη στο τρίτο πεντακομματικό μνημόνιο και την απόλυτη υποταγή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. στα αφεντικά της ευρωζώνης και της Ε.Ε., πήρε τέλος. 
Ηταν η πέμπτη κυβέρνηση θλιβερής διαχείρισης του σχεδίου εργατικής γενοκτονίας στην Ελλάδα, την οποία κατάπιαν τα μνημόνια. Αλλά ήταν και η πρώτη δήθεν «αριστερή κυβέρνηση»,
της οποίας ο βασικός κομματικός στυλοβάτης (ΣΥΡΙΖΑ), έσπασε σε χίλια κομμάτια, καιγόμενη όπως της άξιζε, μια και είχε το θράσος να μετατρέψει το περήφανο λαϊκό «OXI» σε ένα ραγιάδικο «NAI». 

Αποδείχτηκε ότι κατάργηση των μνημονίων μέσα στην Ε.Ε. που τα σχεδιάζει και τα επιβάλλει με το φονικό όπλο του ευρώ δεν μπορεί να υπάρξει. 

Η αστραπιαία συστράτευση όλου του αστικού κόσμου στην Ελλάδα με τις διαταγές του Γιούνκερ, του Ντράγκι και της Μέρκελ, φανέρωσε ότι το θέμα δεν περιορίζεται σε κάποια μνημόνια που φέρνουν οι ξένοι. 

Το ζητούμενό τους είναι η καθίζηση της εργατικής τάξης και η διάλυση όλων των λαϊκών στρωμάτων, φτιάχνοντας κινεζικές ζώνες εργασιακής δουλείας. 

Η «διαπραγμάτευση» με τους λύκους μέσα στη φωλιά τους, αποδείχτηκε θανατηφόρα αυταπάτη. Να που δεν αρκούσε μια κυβερνητική πλειοψηφία για να λύσει τα προβλήματα, την ώρα που ο λαός ήταν στη γωνία και το εργατικό λαϊκό κίνημα παροπλισμένο με τη λογική της ανάθεσης. 

Η αναγκαία ανατροπή του κοινωνικού κανιβαλισμού της Ε.Ε. και του κεφαλαίου περνάει μέσα από τη ρήξη μαζί τους. Από ένα μέτωπο ανατροπής με πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα νέο μαχόμενο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. 

Με μια μαχόμενη Αριστερά που θα τολμά να κοιτάξει τον αντίπαλο στα μάτια και να δώσει προοπτική στις πιο μαχητικές διαθέσεις του λαϊκού κόσμου, στις πιο αγωνιστικές ρηξιακές τάσεις του λαϊκού «όχι». 

Ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ, ρητά πλέον, απορρίπτει οριστικά κάθε ρήξη, διότι όπως λέει αυτή συναντά εμπρός της την ευρωζώνη και εκεί προσκυνάει δουλικά. 

Το ΚΚΕ, παρά τις ορθές προγραμματικές τοποθετήσεις του, «κλαδεύει» και τελικά αντιμάχεται την ανάγκη ρήξης και εξόδου από ευρωζώνη και Ε.Ε. σήμερα, στο όνομα μιας φαντασιακής λύσης αύριο, που θα έρθει με κομματική προπαγάνδα και αριστερό εμφύλιο. 

Η ΛΑ.Ε., επιλέγοντας να κληροδοτήσει την ηττημένη πολιτική στρατηγική ΣΥΡΙΖΑ, αναπαράγει την αυταπάτη ότι μπορούν να καταργηθούν τα μνημόνια με ένα «πατριωτικό μέτωπο» και «εάν χρειαστεί, θα φύγουμε από την ευρωζώνη», ενώ παραμένει μέσα στην Ε.Ε. του διαρκούς μνημονίου, μιλώντας μόνο για «ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της». 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε συνεργασία με δυνάμεις και αγωνιστές της ευρύτερης αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς, παρεμβαίνει με διακριτό στίγμα στην προσεχή εκλογική μάχη. 

Να επιλέξουμε τον δρόμο της εξόδου από την ευρωζώνη και της Ε.Ε. για να ζήσει ο λαός. Θέτουμε επιτακτικά την ανάγκη για προετοιμασία της εξόδου. Οχι «βλέποντας και κάνοντας», αλλά με επιλογή, σχέδιο και αποφασιστικό αγώνα. 

Οπως η παραμονή στην ευρωζώνη και την Ε.Ε. συνιστά ένα ταξικό πολιτικό σχέδιο από μεριάς του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, έτσι και η έξοδος για μας αποτελεί ένα αντίστροφο ταξικό σχέδιο. 

Για να κερδίσουν οι μισθοί, η ανάγκη δουλειάς για όλους και με όλα τα δικαιώματα, τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, η δημοκρατία και ελευθερία. 

Για να νικήσουν οι ανάγκες του εργαζόμενου κόσμου και να ζήσουν οι άνεργοι, οι φτωχοί, οι ξεκληρισμένοι αγρότες και μικρομεσαίοι. 

Εναν δρόμο κλονισμού της οικονομικής δύναμης και της εξουσίας της αστικής τάξης στην Ελλάδα, στο πλαίσιο μιας αντικαπιταλιστικής ανατροπής. 

Το ερώτημα σε αυτές τις εκλογές δεν αφορά το ποια κυβέρνηση θα εφαρμόσει την αθλιότητα του μνημονίου. 

Υπάρχουν πολλοί «πρόθυμοι» γι’ αυτό. 

Αποτελεί πρόκληση το κάλεσμα του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ για «δίκαιη εφαρμογή» των σφαγιαστικών μέτρων. 

Δεν ενδιαφέρει ποιος υπουργός θα δρομολογεί τα νομοσχέδια για τις μαζικές απολύσεις και τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος. 

Ούτε ποιος θα μαζέψει με απειλές τον ΕΝΦΙΑ που δεν καταργείται. 

Δεν θα διαλέξουμε εμείς το ποιος θα βάλει την υπογραφή για την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων ή των λιμανιών. 

Το ερώτημα δεν είναι ποιος θα είναι ο νέος Πανούσης στη διαρκή επιχείρηση καταστολής της νεολαίας και των μεταναστών. 

Αλίμονο αν θα σκοτιστούμε εμείς ποιος θα καταβάλει την πληρωμή των δόσεων του ληστρικού χρέους στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ. 

Το ερώτημα των εκλογών αφορά τη μαχητική εργατική λαϊκή αντιπολίτευση. Την ισχυρή παρουσία μιας ανεξάρτητης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Που θα στηρίζεται και θα στηρίζει έναν νέο γύρο δράσης ενός αναγεννημένου εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, των ανέργων, των συνταξιούχων, των αγροτών. 

Οταν η κάλπικη ελπίδα αποδεικνύεται λεπίδα, η Αριστερά της ρήξης για την ανατροπή, με το ψηφοδέλτιο συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι η απάντηση στην υποταγή και τον νέο γύρο αυταπατών. 

Για τη λαϊκή νίκη και το «όχι» μέχρι το τέλος των συστημικών πολιτικών και όσων τις στηρίζουν. 

*μέλος της Π.Ε.του ΝΑΡ και του ΠΣΟ της 
ΑΝΤΑΡΣΥΑ 

Άντε κλάψτε τώρα πάνω στις φωτογραφίες, γίδια...

Ναι "συντρόφια" του Σύριζα, σε εσάς μιλάω. Θα παίξουν πολύ οι φωτό των πνιγμένων βρεφών... Όταν κάποια στιγμή, σας σωθούν τα δάκρυα, σκεφτείτε... 

Υπήρχε κάποτε Μέση Ανατολή, με Σαντάμ, Μουμπάρακ, Καντάφι, Άσαντ. Λουλούδια, ένας προς ένα και τύραννοι, συμφωνώ. Όμως τα κράτη τους ευημερούσαν. Υπήρχε κοινωνική ειρήνη. Υπήρχε και ευημερία και ανάπτυξη. Τόση που να απασχολούν...

χιλιάδες ξέμπαρκους ευρωπαίους. Δεν υπήρχε δημοκρατία, σύμφωνα με τα ... αξιοζήλευτα δυτικά πρότυπα. Συμφωνώ. Υπήρχε και καταστολή των αντιφρονούντων, απαράδεκτη για τα ευρωπαϊκά δικαιϊκά συστήματα. Συμφωνώ. Καμία όμως σχέση με την καταπίεση και τον σκοταδισμό, της Σ. Αραβίας και των Εμιράτων. Σωστά;;; 

Αλλά αυτή είναι και η ιδιαιτερότητα των μουσουλμανικών κρατών, δεν τους απασχολεί η δημοκρατία, αλλά η εφαρμογή της σαρία. Απόλυτη ή περιορισμένη, εξαρτάται από το καθεστώς που κυβερνά. Οι παραπάνω της "πεφωτισμένης δεσποτείας", προωθούσαν ένα κοσμικό κράτος, σε βάρος του θεοκρατικού. Περιέργως, το state building έμπνευσης USA, δεν ενδιαφέρθηκε να ανατρέψει τους σκοταδιστές, αλλά τους, ας πούμε, "πεφωτισμένους". Αποτέλεσμα, χάος, κόλαση, καταστροφή, θάνατος, παντού, όπως άλλωστε, όπου βάζουν οι ΗΠΑ το χεράκι τους. 

Και εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες, φυγόστρατοι, λιποτάκτες και πρόσφυγες, βίδες, πούτσες, λάστιχα, ατάκτως ερριμμένα. Και βέβαια, άνθρωποι στη θάλασσα και ναυαγοί και πνιγμένα μωρά. 

Κι εσείς "συντρόφια", συνταχθήκατε με πολιτικές Βενιζέλου/Δούρου, που ταυτίζονταν με τις πολιτικές ΝΑΤΟ και Δύσης, που με πρόσχημα, άλλοτε τα όπλα μαζικής καταστροφής, και άλλοτε την ανθρωπιστική κρίση, ζητούσαν παρέμβαση, παρέμβαση, παρέμβαση, αντί να καταγγείλουν την πολιτική των ΗΠΑ, που δεν έχουν πλέον κανένα πρόβλημα να ομολογούν, ότι δημιούργησαν το Ισλαμικό Κράτος, όπως τους αντιφρονούντες ...Μαυριτανούς της Λιβύης, όπως την ισλαμική αδελφότητα 2 στην Αίγυπτο, όπως τα χημικά στο Ιράκ, όπως την ...βελούδινη επανάσταση στην Ουκρανία, όπως κάθε επανάσταση σε βελούδο, από το 1989 και μετά, όπως τα στημένα επεισόδια στο Κόσοβο, όπως τα στημένα δικαστήρια της Χάγης, όπως, όπως, όπως... 

Άντε κλάψτε τώρα πάνω στις φωτογραφίες, γίδια...

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΖΩΙΔΗΣ

ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΣΙΠΡΑ - ΣΥΡΙΖΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4/9/15 

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Ο κ.Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ψεύδονται. Στο όνομα της μη «παλινόρθωσης του παλιού πολιτικού συστήματος» επιδίδονται σε ένα όργιο παλινόρθωσης της δημαγωγίας που μυρίζει όλη τη φορμόλη της καθεστηκυίας πολιτικής εξαπάτησης.

Ψέμα πρώτο: Ο ΣΥΡΙΖΑ, λέει ο κ.Τσίπρας, θα φτιάξει ένα «παράλληλο πρόγραμμα» ανεξάρτητα και πέρα από το Μνημόνιο, το οποίο όμως Μνημόνιο θα το εφαρμόζει πιστά και απαρέγκλιτα!

Η αλήθεια είναι αυτή που καταγράφεται στο Μνημόνιο Τσίπρα. Ότι δηλαδή:

α) Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ θα αξιολογείται και θα επικαιροποιείται από την τρόικα σε «τριμηνιαία βάση».

β) Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του θα είναι έτοιμος «να λάβει οποιαδήποτε μέτρα» θα της υποδειχτούν από τους «θεσμούς». 

γ) Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του δεν θα κάνει ρούπι από το Μνημόνιο καθώς«δεσμεύεται να διαβουλεύεται και να συμφωνείμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις ενέργειες που αφορούν την επίτευξη των στόχων του Μνημονίου».

δ) Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του δεσμεύονται ότι η εφαρμογή της πολιτικής του Μνημονίου θα είναι «συνεχής» και θα διαρκέσει «επί πολλά έτη».

Ψέμα δεύτερο: Το τρίτο Μνημόνιο είναι Μνημόνιο… εθνικής ανεξαρτησίας, εθνικής κυριαρχίας και εξόδου από την εποπτεία και την επιτήρηση!  Η δανειακή σύμβαση Τσίπρα δεν είναι αποικιοκρατική καθώς διατηρεί το δικαίωμα ασυλίας της χώρας επί των περιουσιακών της στοιχείων! Αυτά λέει ο κ.Τσίπρας.

Η αλήθεια είναι ότι το Μνημόνιο Τσίπρα, όπως ακριβώς και τα προηγούμενα, είναι Μνημόνιο επιτροπείας, υποταγής και εξευτελισμού. Στις σελίδες του Μνημονίου Τσίπρα επαναλαμβάνονται μονότονα τα εξής:

,

Τέτοια είναι, λοιπόν, η πολιτική τους απατεωνιά. Έχουν βάλλει ενέχυρο όλη τη δημόσια περιουσία μέσω του υπερταμείου ιδιωτικοποιήσεων που λειτουργεί υπό την έγκριση των δανειστών και υπό την «διακριτική ευχέρεια» των τοκογλύφων, αλλά αυτοί μιλούν περί ασυλίας!

Ψήφισαν ένα Μνημόνιο που σε κάθε σελίδα του γράφει ότι τα πάντα τελούν υπό την έγκριση της τρόικας κι αυτοί μιλούν για αντιαποικιακό Μνημόνιο.

Έφεραν μια δανειακή σύμβαση που συνιστά καθεστώς μπανανίας, αλλά ο κ.Τσίπρας καμώνεται τον αντιαποικιοκράτη…

Ψέμα τρίτο: Το δικό μας Μνημόνιο είναι «καλό» γιατί αν κυβερνούσε ο Σαμαράς, τότε λέει ο κ.Τσίπρας, θα είχαμε «πεντάμηνη παράταση του προηγούμενου προγράμματος, πλήρης εφαρμογή των δεσμεύσεων της προηγούμενης κυβέρνησης και μετά νέα προαπαιτούμενα».

Δηλαδή ο κ.Τσίπρας κορδακίζεται γιατί αντί για 5μηνη παράταση των προηγούμενων Μνημονίων (που κι αυτήν έκανε με την συμφωνία της 20^ηςΦεβρουαρίου) τώρα διαθέτει το δικό του Μνημόνιο, με τα δικά του προαπαιτούμενα και ζητά το χειροκρότημα του λαού διότι αντί της 5μηνης του έφερε ένα Μνημόνιο… 3ετούς διάρκειας!

Ψέμα τέταρτο: Είμαστε υποχρεωμένοι, λέει ο κ.Τσίπρας να εφαρμόσουμε το Μνημόνιο, αλλά θα το κάνουμε για να «απεγκλωβιστούμε» απ’ αυτό και για «να μπούμε επιτέλους στη διαδικασία της απαλλαγής από τα μνημόνια»!

Εδώ, πια, η κωμωδία επαναλαμβάνεται ως… περίγελος. Οι πρώτοι που ψήφισαν και εφάρμοσαν Μνημόνια για να μας… «απαλλάξουν» (και να μας… «απαγκιστρώσουν» από αυτά) ήταν ο Σαμαράς, ο Παπανδρέου και ο Κουβέλης. Τώρα προστέθηκε και ο Τσίπρας…

Ψέμα πέμπτο: Δεν θα κάνουμε οριζόντιες περικοπές, θα βάλουμε τέλος στην αφαίμαξη των ασθενέστερων κοινωνικά δυνάμεων, λέει ο κ. Τσίπρας. Και το λέει ενώ έχει υπογράψει απίθανες αγριότητες όπως:

Νέες μειώσεις

Ψέμα έκτο: Θα στηρίξουμε τους συνταξιούχους, αποτρέψαμε την κατάργηση του ΕΚΑΣ και την ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, λέει ο κ.Τσίπρας και οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για ψέμα που δεν θα αποτολμούσε να ψελλίσει ούτε ο Πινόκιο.

Η αλήθεια καταγράφεται στο Μνημόνιο όπου ρητά και κατηγορηματικά αναφέρεται ότι θα υπάρξει

«κατάργηση του επιδόματος αλληλεγγύης (EKAΣ) για όλους τους συνταξιούχους έως τα τέλη Δεκεμβρίου του 2019, αρχίζοντας με το ανώτερο 20% των δικαιούχων το Μάρτιο του 2016».

Όσο για την ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, δηλαδή την κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης και απόδοση σύνταξης μόνον και εφόσον τα ταμεία διασφαλίζουν έσοδα εξ ιδίων πόρων, το Μνημόνιο ξεκαθαρίζει ότι

«όλα τα επικουρικά συνταξιοδοτικά ταμεία θα χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από ίδιες εισφορές από την 1 η Ιανουαρίου 2015»

Ψέμα έβδομο: Θα προστατέψουμε τη δημόσια περιουσία, δεν θα ξεπουλήσουμε τη ΔΕΗ, αποτρέψαμε την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, λέει ο κ.Τσίπρας.

Η αλήθεια είναι ότι:

· 

Ψέμα όγδοο: Η κυβέρνηση, λέει ο Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, έδωσαν μάχη και απέτρεψαν τις ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα! Εδώ πια το ψέμα μετατρέπεται σε έγκλημα. Ιδού τι γράφει το Μνημόνιο:

«Έως τον Οκτώβριο του 2015 η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας,συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης (σσ: ποινικοποίηση των απεργιών, δηλαδή!) και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο».

Αυτά θα κάνει ο κ.Τσίπρας. «Διαβούλευση» που θα συμπεριλάβει τις ομαδικές απολύσεις θα κάνει ο κ.Τσίπρας.

Όσο για τις «βέλτιστες πρακτικές» στις εργασιακές σχέσεις που μας υπόσχεται το Μνημόνιο Τσίπρα, αποκαλυπτική ήταν η Επίτροπος  Απασχόλησης της ΕΕ, η οποία σε ερώτηση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ πριν από ένα μήνα απάντησε ότι η Ελλάδα πρέπει να συμμορφωθεί σε βάρδιες που διαρκούν έως και 16 ώρες!

«Η Ελλάδα – λέει η κυρία Επίτροπος - οφείλει επίσης να συμμορφωθεί με την οδηγία της ΕΕ για το ωράριο εργασίας, η οποία καθορίζει τις ελάχιστες προδιαγραφές για την οργάνωση του ωραρίου εργασίας, για παράδειγμα τα διαλείμματα, τις περιόδους ημερήσιας και εβδομαδιαίας ανάπαυσης και το μέγιστο μέσο εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών. Οι βάρδιες που διαρκούν 12 και 16 ώρες δεν παραβιάζουν τις διατάξεις της οδηγίας εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις που ορίζονται στην οδηγία".

Αυτές είναι οι «βέλτιστες πρακτικές» της ευρωενωσιακής οδηγίας 2003/88/ΕΚ, βάσει των οποίων κινείται το «καλό» Μνημόνιο του κ.Τσίπρα. Οι μισοί άνεργοι και οι άλλοι μισοί ή ημιαπασχλολήσιμοι ή δουλειά έως και 16 ώρες την ημέρα! Για τέτοιες μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις μιλάμε…

Ψέμα ένατο: Καταργήσαμε το 5ευρω στα νοσοκομεία, πανηγυρίζει ο κ.Τσίπρας και όσοι ψήφισαν (το διάβασαν;) το Μνημόνιό του.

Αλλά να τι γράφει το Μνημόνιο:

«Έως τον Οκτώβριο του 2015, οι αρχές θα αποφασίσουν αν θα επαναφέρουν το τέλος των 5 ευρώ βάσει ελέγχου των πόρων για τις επισκέψεις στα νοσοκομεία ή αν θα λάβουν ισοδύναμα δημοσιονομικά μέτρα και μέτρα διαχείρισης της ζήτησης».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, το 5ευρώ ή θα επανέλθει όπως ήταν στην προηγούμενη μορφή του ή θα επανέλθει δια των… ισοδυνάμων.

Ψέμα δέκατο: Πήραμε την μείωση του χρέους, ισχυρίζεται ο κ.Τσίπρας. Εδώ το πια το ψεύδος τους χορεύει τσιγκολελέτα με την ξεδιαντροπιά τους.

Ιδού τι υπέγραψαν στη συμφωνία της 13^ης Ιουλίου και τι επαναλαμβάνεται στο Μνημόνιό τους:

«Το 

Αυτά έχει υπογράψει ο Τσίπρας. Αυτά ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Ποτάμι. Κι όμως, αφού από την «διαγραφή» πέρασαν στην «πλήρη και έγκαιρη» αποπληρωμή του χρέους έχουν το θράσος να μιλούν ακόμα για… μείωση του χρέους.

Τα παραπάνω είναι ένα μέρος μόνο από τα ψέματα του κ.Τσίπρα. Του «αριστερού» κυρίου Τσίπρα. Και είναι τόσο «αριστερά» τα ψέματα του Τσίπρα όσο «αριστερό» είναι και το Μνημόνιο του Τσίπρα. Αυτό που ψηφίστηκε σε ένα νόμο με ένα άρθρο και ήρθε να προστεθεί δίπλα σε εκείνα στα Μνημόνια του Σαμαρά και του Βενιζέλου, που ο Τσίπρας θα τα καταργούσε «σε ένα νόμο με ένα άρθρο»...

*Δημοσιεύθηκε στο www.enikos.gr την Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015.