Ο εθνομηδενισμός της κ. Αναγνωστοπούλου

22-12-2015

by diaxeiristis

Του Απόστολου Διαμαντή αναδημοσίευση από το tvxs.gr

Η κα Αναγνωστοπούλου ασκεί εκτελεστική εξουσία. Που σημαίνει ότι εφαρμόζει τους νόμους που ψηφίζει η Βουλή και φυσικά τηρεί πιστά το Σύνταγμα της χώρας, χωρίς να εξαρτά τις αποφάσεις της από τις προσωπικές της απόψεις.

Το Συνταγμα, ως γνωστόν, είναι καταστατικός χάρτης, δηλαδή η βούληση του λαού δια των αντιπροσώπων του, η οποία υπερτερεί κάθε άλλης εξουσίας. Τι λέει το Σύνταγμα; Στο άρθρο 16 λέει: “Η παιδεία…έχει σκοπό…την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των ελλήνων”.

Η κα Αναγνωστοπούλου όμως, σε συνέντευξή της στην Καθημερινή, δήλωσε ρητά πως “…πρέπει να πάψει να μπαίνει σε καλούπια εθνόμετρου η έρευνα και η άποψη των επιστημόνων για την Ιστορία και όπως αυτή διδάσκεται στο σχολείο”.

Πρόκειται για ευθεία αμφισβήτηση θεμελιωδών διατάξεων του συντάγματος και φυσικά για άμεση προσβολή του λαού και της βούλησής του. Ποιος ανέθεσε στην κα Αναγνωστοπούλου να διοικεί με βάση τις προσωπικές της απόψεις; Δεν τοποθετήθηκε ως ιστορικός στο υπουργείο παιδείας, αλλά ως υπουργός. Το ποιες είναι οι προσωπικές της απόψεις δεν ενδιαφέρει. Αυτό που έχει σημασία, εν προκειμένω, είναι πως τα σχολικά βιβλία πρέπει να καλλιεργούν την εθνική συνείδηση. Υπουργείο διοικεί η κα Αναγνωστοπούλου, όχι εταιρεία μελετών.

Επί της ιστορικής ουσίας, η υπουργός διακονεί μια άποψη μερίδας ιστορικών της αριστεράς, η οποία είναι ιδεολογικά προσηλωμένη στην θέση πως δεν υπάρχουν έθνη, αλλά αυτό που ονομάζουμε έθνη είναι μια κατασκευή του κράτους- μια άποψη που έχει διατυπώσει πρώτος ο σοβιετικός εισαγγελέας Βισίνσκυ, στις δίκες της Μόσχας το 1936.

Σύμφωνα με τη μερίδα αυτή των ιστορικών δεν υπάρχουν έλληνες, αλλά ελληνόφωνοι. Και δεν υπήρξε ελληνική επανάσταση το 1821, που να εκφράζει εθνική και θρησκευτική διαφορετικότητα, αλλά ένα πολιτικό γεγονός που οφείλεται αποκλειστικά στην ανάπτυξη του εμπορίου και την επέμβαση των δυτικών. Οι ίδιοι ιστορικοί αποκαλούν εθνικιστές όλους τους ιστορικούς που προφανώς δέχονται ως ιστορικό δεδομένο τις εθνικές κοινότητες, με ιδιαίτερη παράδοση και αίσθηση του ανήκειν. Δεν διστάζουν μάλιστα να κατατάσσουν στον εθνικισμό, ακόμη και τη γενιά του ’30, τον Σεφέρη δηλαδή, τον Ελύτη κ.λπ., επειδή μιλάνε για “ελληνισμό”!

Η κα Αναγνωστοπούλου είπε και τα εξής, μάλλον αφελή: ότι ο εθνικιστής έχει «τη μανία ότι τα κατορθώματα του έθνους του, αποτελούν εθνική ιδιομορφία και …ότι ο Κολοκοτρώνης υπήρξε επειδή ήταν Έλληνας και επειδή ο ηρωισμός είναι ίδιον της φυλής, ενώ ο ιστορικός τον κατατάσσει ως ηρωική μορφή μιας ευρωπαϊκής περιόδου επαναστάσεων»!

Μα η εθνική ιδιομορφία είναι ιστορική πραγματικότητα δεν είναι εφεύρεση κάποιων εθνικιστών και φυσικά προϋπάρχει όχι μόνον του σύγχρονου εθνκισμού, αλλά και του σύγχρονου κράτους. Αίσθηση εθνικής ιδιομορφίας έχουν όλα τα “ιστορικά έθνη” -όπως το ελληνικό έθνος- για να χρησιμοποιήσουμε και μια έκφραση του ‘Ενγκελς, την οποία θάπρεπε να γνωρίζει καλά. Το να αρνείσαι την εθνική ιδιομορφία κάθε λαού, σημαίνει ότι έχεις αποδεχθεί την ολοκληρωτική ιδεολογία μιας παγκόσμια κοινότητας χωρίς δικαίωμα αναγνώρισης της επιμέρους εθνικής ταυτότητας κάθε λαού- αίτημα παγκόσμιας εμβέλειας σήμερα.

Είπε όμως και άλλο ένα αμίμητο η υπουργός. Για την μικρασιατική καταστροφή πάλι! Μα τι μανία έχει πιάσει μερικούς –υποτίθεται αριστερούς- ιστορικούς μ’ αυτό το θέμα; Είναι κάτι που ενοχλεί; Τέλος πάντων. Η μικρασιατική καταστροφή «δεν συνέβη επειδή οι Έλληνες είναι Έλληνες με μια συγκεκριμένη μοίρα, αλλά είναι ένα μεγάλο εθνικό γεγονός, επειδή το προσφυγικό είναι μεγάλο ζήτημα στην ανθρώπινη ιστορία»!

Δηλαδή, δεν είχαμε εξόντωση του μικρασιατικού ελληνισμού το 1922, αλλά ένα σοβαρό προσφυγικό γεγονός! Πάλι καλά δηλαδή, που δεν αποκάλεσε τους έλληνες μικρασιάτες μεταναστευτική ροή…Τι να πει κανείς; Τουλάχιστον η Ρεπούση είπε για συνωστισμό. Εδώ περάσαμε σε νέα φάση, σε μια προσφυγική ροή…

Εκεί στο Παιδείας καλά θα κάνουν να σοβαρευτούν, να αφήσουν τις τροτσκιστικές και σταλινικές εμμονές του μεσοπολέμου, να αντιληφθούν ότι κυβερνούν ως κυβέρνηση συμμαχική, δηλαδή μειοψηφική και να λάβουν υπόψιν τους πως ο λαός δεν περιμένει από τον υπουργό ή τον ιστορικό να του πει αν είναι έλληνας και τι είναι εθνικό και τι όχι. Αυτά ο λαός τα έχει αποφασίσει. Είναι το βίωμά του το ιστορικό. Ο επιστήμονας καλείται να κατανοήσει αυτό το βίωμα και ο υπουργός να το υπηρετήσει. Δεν δίνει πιστοποιητικά ο ιστορικός, δεν μοιράζει ταυτότητες. Το τί είναι ο Κολοκοτρώνης το λέει ο ίδιος. Ανοίγουμε τα απομνημονεύματά του και το διαβάζουμε.

Από τον υπουργό λοιπόν περιμένουμε να διοικήσει, στα πλαίσια των νόμων και του συντάγματος.

Εάν ο υπουργός δεν συμφωνεί με τους κανόνες αυτούς θα πρέπει να δώσει σε άλλον τη θέση του, ο δε πρωθυπουργός είναι απολύτως υπεύθυνος για τους υπουργούς που διορίζει.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ  ΑΡΔΗΝ-ΡΗΞΗ 

http://ardin-rixi.gr/

Η «αριστερή» κυβέρνηση ανέστησε τη ΝΔ…

ΔΕΥΤΈΡΑ, 21 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2015

Όταν ένα διαλυμένο και νεκρό κόμμα, με απανωτές και συντριπτικές εκλογικές ήττες, συσπειρώνει στις εσωκομματικές του εκλογικές λειτουργίες μια «μάζα» 400.000 ψηφοφόρων, αυτό είναι νεκρανάσταση… 
Το επιχείρημα ότι στην εκλογή Σαμαρά κινητοποιήθηκαν 800.000 ψηφοφόροι, είναι άστοχο. Είναι επιχείρημα «παρηγοριάς» γι αυτούς που δεν θέλουν να δούνε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με τα αβυσσαλέα «αριστερά» εγκλήματά του, έβγαλε από το σκουπιδοτενεκέ τη Δεξιά, την ξέπλυνε και ετοιμάζει το έδαφος της νέας κατοχικής ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ: «Κεντροαριστεράς» και «κεντροδεξιάς»… 

Τότε η Δεξιά είχε απλώς χάσει μια εκλογική μάχη, αλλά δεν είχε μπει στον σκουπιδοτενεκέ, δεν είχε δηλαδή απολέσει, εντελώς, τη δυναμική της μέσα στην κοινωνία. 

Σήμερα το κόμμα της ΝΔ είναι διαλυμένο και έχει υποστεί απανωτές και καταλυτικές εκλογικές ήττες. 

Αυτή η θανατηφόρα πολιτική κατάπτωση σηματοδοτήθηκε και στα εξής δύο γεγονότα: 

α). Στην ανικανότητα του νεοδημοκρατικού μηχανισμού να δώσει τα επίσημα αποτελέσματα. Αν είναι δυνατόν να μη μπορούν ακόμα να δώσουν επίσημη εικόνα. Αυτό εάν δεν είναι ύποπτο («συνωμοσιολογικά» είναι), δείχνει διαλυτική παραλυσία, επιβεβαιώνοντας και την παραλυτική ανικανότητα που οδήγησε στο φιάσκο των εκλογών στην πρώτη καθορισμένη ημερομηνία. 

Η τόσο μεγάλη καθυστέρησε της ανακοίνωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων, σε συνδυασμό με τα ανόητα επιχειρήματα δικαιολόγησης αυτής της καθυστέρησης, αποτελούν ΟΜΟΛΟΓΙΑ ανικανότητας και πολιτικών δυσλειτουργιών: ΟΜΟΛΟΓΙΑ πτωματικής κατάστασης… 

β). Πιο σημαντική είναι η ΑΜΕΣΗ πολιτική σηματοδότηση: Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ, για άλλη μια φορά ακόμα, του Σαμαρά. 
Η προδοσία και η βαρβαρότητα της «αριστερής» κυβέρνησης νεκρανασταίνει τη ΝΔ, συσσωρεύει εκρηκτικά τη λαϊκή οργή που διαθλάται, ένα μέρος της, στην κινητικότητα και συσπείρωση γύρω από τη ΝΔ, αλλά ΟΧΙ προς την κατεύθυνση του Σαμαρά, αλλά σε αντίθετη: Σε Μεϊμαράκη και Μητσοτάκη… 

Το Βατερλό του Άδωνι, του «λαγού» του Σαμαρά, είναι αποκαλυπτικό… 

Και η καθίζηση του Τζιτζικώστα είναι ενδεικτική. Η ανοικτή υποστήριξή του από τον Βορίδη («μαγκούρα» του Σαμαρά), προσέδωσε και στον Τζιτζικώστα σαμαρικές «ευλογίες» στήριξης… 

Οι νεοδημοκράτες μπαίνουν σε κίνηση, λόγω της «αριστερής» κυβερνητικής λαίλαπας, ορμητικά μεν, αλλά θολά και συγκεχυμένα δε. Ζητούν κάτι άλλο, εκτός του Σαμαρά και των «μπράβων» του… 

Θα προδοθούν και αυτοί… 

Όπως ο Τσίπρας μετέτρεψε το θυμωμένο λαϊκό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος σε ΝΑΙ, έτσι και οι δύο «κεντροδεξιοί» διεκδικητές θα μετατρέψουν τις οργισμένες διαθέσεις της λαϊκής βάσης της ΝΔ σε ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΑ «ΝΑΙ»: Σε οικουμενικά κατοχικά σχήματα… 

«Κεντροδεξιά» και «κεντροαριστερά» εκτελεστικά όργανα του 4ου Ράιχ είναι και των «νταβάδων» (διεθνών και εγχώριων)… 

Απλώς, ανάλογα με τις περιστάσεις, «ανανεώνουν» (αναπαλαιώνουν) τις φόρμες και τα πρόσωπα, στο ΚΟΙΝΟ θέατρο της ΑΠΑΤΗΣ που παίζουν…

http://resaltomag.blogspot.gr/

Το πολιτικό σύστημα καταρρέει με πάταγο

Δευτέρα, 21 Δεκεμβρίου 2015

  Οι μισοί Έλληνες δεν εκφράζονται από κανένα κόμμα

Επιστρέφει η απογοήτευση στην ελληνική κοινωνία μετά την έκρηξη ελπίδας του Ιανουαρίου. Η απογοήτευση φέρνει απαξίωση του Κοινοβουλίου, φθορά του ΣΥΡΙΖΑ και συντηρητική στροφή...

Η κατάρρευση της ψευδαίσθησης και η απόλυτη διάψευση των κίβδηλων υποσχέσεων, έχει συμπαρασύρει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα φέρνει στην επιφάνεια μια Ελλάδα διχασμένη ανάμεσα στην οπισθοδρόμηση και στην πρόοδο, με το...

μισό κομμάτι της να είναι ακραία συντηρητικό, αντιευρωπαϊκό και σε έναν βαθμό αντιδημοκρατικό. Τα ευρήματα από το παρατηρητήριο κοινωνικο-πολιτικών αλλαγών qed Ελλάδα 2.0 είναι αποκαλυπτικά και ανησυχητικά: Η πίστη στο Κοινοβούλιο που είχε ανακτηθεί μετά την πρώτη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ κλονίζεται, από 27% τον Μάρτιο του 2015 έπεσε στο 6% τον Νοέμβριο του 2015. Παράλληλα αυξάνεται ραγδαία, και ειδικά στις νεότερες ηλικίες, η εμπιστοσύνη στον Στρατό, από 38% που ήταν τον Ιούνιο του 2013 έφτασε τον Νοέμβριο του 2015 στο 65%!      

Τα ευρήματα του παρατηρητηρίου, τα οποία δεν είναι δημοσκόπηση αλλά ποιοτική ανάλυση των τάσεων της κοινωνίας, δείχνουν ότι εννέα στους δέκα πολίτες πιστεύουν ότι η χώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση. Η αντίληψη αυτή είχε βελτιωθεί πολύ τον Μάρτιο όταν η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές ήταν ακόμη νωπή, ενώ σήμερα επανέρχεται στα διαχρονικά της επίπεδα. Το 86% των πολιτών εκφράζουν απογοήτευση για την πορεία της χώρας, ενώ αποτυπώνεται η αντίληψή τους ότι ως τον Μάρτιο του 2015 βρισκόμασταν στα μέσα της κρίσης αλλά τώρα αυξάνεται η πεποίθηση ότι είμαστε ακόμη στην αρχή. Οι οκτώ στους δέκα δηλώνουν ότι η επόμενη χρονιά δεν θα είναι καλύτερη προσωπικά για εκείνους και το 58% πιστεύει ότι ακόμη και όταν τελειώσει η κρίση τα πράγματα δεν θα βελτιωθούν.   

Το 52% επιθυμεί να υπάρξει ανακούφιση από τη φτώχεια ακόμη και με έξοδο από το ευρώ, μόλις το 22% δηλώνει υπέρ της παραμονής στο ευρώ, ακόμη κι αν επιβαρυνθούν οι συνθήκες ζωής και το 26% είναι αναποφάσιστο. Στους δέκα πολίτες οι οκτώ θεωρούν ότι η Ευρώπη είναι εχθρική απέναντί μας ενώ και η επιθυμία παραμονής στην ευρωζώνη βρίσκεται σε πτωτική πορεία.

Η κρίση θεσμών και αντιπροσώπευσης βαθαίνει. Οπως δείχνει η έρευνα, η μισή Ελλάδα δεν εκπροσωπείται από κανένα κόμμα. Μόνο το 24% δήλωσε ότι αισθάνεται υπερήφανο από τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία στην Ελλάδα - τον περασμένο Μάρτιο το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 39%. Το 34% δεν νιώθει κοντά σε κανένα κόμμα. Το 40% συμφωνεί ότι η άμβλωση θα πρέπει να είναι παράνομη όταν δεν απειλείται η ζωή της γυναίκας, το 47% δηλώνει ότι η θανατική ποινή θα πρέπει να είναι μια επιλογή για τα σοβαρότερα εγκλήματα, το 61% ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι εν τέλει κάτι φυσιολογικό. Πιο συντηρητική στην έρευνα εμφανίζεται η νεολαία και όχι οι μεγαλύτερες ηλικίες.       

Στη δημοσκόπηση της ProRata, που δημοσίευσε η «Εφημερίδα των Συντακτών», καταγράφεται μεγάλη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος στην πρόσθεση ψήφου έχει ποσοστό 20% έναντι 19% της ΝΔ. Από τα υπόλοιπα κόμματα, η Χρυσή Αυγή έχει 6,5%, το Ποτάμι 2,5%, το ΚΚΕ 6%, οι ΑΝΕΛ 2%, το ΠαΣοΚ 4%, η ΛΑΕ 2,5%, η Ενωση Κεντρώων 3%. Οι αναποφάσιστοι φθάνουν στο 31%.

Η μεγάλη δυσφορία των πολιτών καταγράφεται σχεδόν σε όλες τις έρευνες της κοινής γνώμης. «Υπάρχει ένα κοινό διπλό στοιχείο σε όλες τις έρευνες ανεξαρτήτως μεθοδολογίας. Αφενός η "απομάγευση" της κοινωνίας από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αφετέρου ο κυνισμός και η αποξένωση των ψηφοφόρων από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα» παρατηρεί ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Νίκος Μαρατζίδης. Οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι όμως δεν ενισχύουν κόμματα όπως η Χρυσή Αυγή, επιλέγουν την αποχή και την αποστασιοποίηση.     

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει κάθε λόγο να είναι θορυβημένη από τις μετρήσεις αυτής τις περιόδου.

ΤΟ ΒΗΜΑ

Ο Καραμανλής, ο Τσίπρας, ο Μεϊμαράκης, ο Σαμαράς και οι άλλοι

Κυριακή, 20 Δεκεμβρίου 2015

Του Γ. Λακόπουλου

Τί έπαθαν ξαφνικά οι καραμανλικοί της ΝΔ και ξαναζεσταίνουν τη σούπα των σχέσεων του Καραμανλή με τον Αλέξη Τσίπρα; Γιατί πρόσωπα υπεράνω πάσης υποψίας σε ό,τι αφορά την αφοσίωση τους στον πρώην Πρωθυπουργό μετέχουν στη συζήτηση, αν μίλησε και πότε ο Καραμανλής με τον σημερινό Πρωθυπουργό, η οποία με τη σειρά της ρίχνει νερό στο μύλο των ψιλοπροβοκατόρικων διαδόσεων ότι ο Καραμανλής «βάζει πλάτη στον Τσίπρα» με αντάλλαγμα να μην σκαλίζει την κυβερνητική θητεία του; Και γιατί όλα αυτά γίνονται τις παραμονές μιας εσωκομματικής διαδικασίας που δεν θα κρίνει απλώς τον επόμενο επίγονο του Καραμανλή, αλλά και το μέλλον του ίδιου ως φυσικού ηγέτη της ευρύτερης Κεντροδεξιάς στην οποία θα μπορούσαν να προσκολληθούν για χάρη του και άλλες δυνάμεις ;

Τα ερωτήματα αυτά συνθέτουν τα πολιτικά μυστήρια των ημερών στα οποία συγκαταλέγονται οι κοινοβουλευτικές αντοχές της κυβέρνησης Τσίπρα, οι αντοχές και το προσδόκιμο ζωής της ΝΔ ως κόμμα, η στιγμή που το τρένο της μεγάλης φυγής θα επιβάλει ευρύτερα κυβερνητικά σχήματα και η επισφράγιση του τέλους της Μεταπολίτευσης με την έναρξη μιας νέας Μεταπολίτευσης στην οποία συνειρμικά πολλοί τοποθετούν τον Καραμανλή με την προσθήκη ενός νέου κρίκου στην αλυσίδα Λαϊκό Κόμμα-Εθνικός Συναγερμός-ΕΡΕ-ΝΔ. ...

Όλα αυτά βέβαια θα κριθούν στο πλαίσιο των εξελίξεων που διαμορφώνονται υπό την επήρεια εξωτερικών παραγόντων, αλλά και του τυχαίου ή του απροβλέπτου, όπως π.χ. τα εκλογικά αποτελέσματα. Οι συσχετισμοί της κυριακάτικης κάλπης στη ΝΔ θα κρίνουν πολλά. Δεν θα απαντήσουν μόνο στο ερώτημα της ηγεσίας της αλλά και στο ερώτημα της ενότητάς της με τις φήμες να φέρουν τον Αντώνη Σαμαρά πρόθυμο να επαναλάβει το 1992-93, αυτή τη φορά όχι εναντίον του Μητσοτάκη, αλλά εναντίον του Καραμανλή που τον ευεργέτησε.

Ο Καραμανλής της μετακυβερνητικής περιόδου του, σημαδεύεται από ένα στοιχείο που δεν είχε ποτέ άλλος πολιτικός ηγέτης – πλην ίσως του θείου του στην περίοδο της αυτοεξορίας του. Δεν είναι η σιωπή του, είναι ότι έχει ακροατήριο παρά τη σιωπή του. Δεν μιλάει, αλλά πολλοί τον ακούνε. Όχι με τις περίφημες «διαρροές» που κοινοποιούν την εικαζόμενη ή την πραγματική βούλησή του. Αλλά και με τα καραβάνια που σπεύδουν στο υπερυψωμένο ισόγειο της Παναγή Κυριακού για να ακούσουν τη γνώμη του και μόλις την ακούσουν να τον προτρέψουν «να βγει μπροστά». Συνήθως δέχονται τον ευγενικό και ενίοτε επενδυμένο με χιούμορ αποκλεισμό ενός τέτοιου ενδεχομένου εκ μέρους του με την μόνιμη υποσημείωση ότι ενδιαφέρεται μόνο για τη τύχη παράταξης.

Μιλάει με τον Τσίπρα ο Καραμανλής ;

Σ” αυτό το πλαίσιο έχουν εγερθεί τα δυο θέματα των ημερών. Το ένα αφορά την υποστήριξή του στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, που έγινε τελικά το κεντρικό ζήτημα των εκλογων από τη στιγμή που κυριάρχησε στην επικαιρότητα ότι ο Καραμανλής φρόντισε να καταστήσει ημιεπίσημη αυτή την προτίμηση του. Η αλήθεια είναι ότι ο Καραμανλής δεν ανέθεσε σε κανέναν να ανακοινώσει αντ” αυτού «ψηφίστε Μεϊμαράκη». Σε όσους σπεύσουν στο γραφείο του λέει ότι ο ίδιος κρίνει το σ αυτή τη όση η εκλογή Μειμαράκη διασφαλίζει την ενότητα. Δεν είναι «διαρροή», ούτε «ανακοίνωση κύκλων» όπως εμφανίστηκε. Είναι η γνώμη του σε όσους την αναζητούν. Και σ” αυτή τη γνώμη συμπεριλαμβάνεται ο αποκλεισμός της διάσπασης, ξορκίζοντας το ενδεχόμενο να την επιχειρήσει ο Σαμαράς.

Το δεύτερο θέμα των ενδεχόμενων επαφών του με τον Τσίπρα είναι κάπως περίπλοκο. Κατ” αρχήν ο Καραμανλής δεν είναι ο τύπος του πολιτικού που θα συνωμοτούσε εναντίον του κόμματός του, πολύ περισσότερο που θα έστηνε γέφυρες πίσω από τις πλάτες των άλλων με τον πολικό του αντίπαλο – γιατί τί άλλο είναι ο Τσίπρας;

Ενδεχομένως η πολιτική του ανάλυση να συμπεριλαμβάνει και το συμπέρασμα ότι με τον Τσίπρα και την Αριστερά στην κυβέρνηση μπορούν να περάσουν μέτρα και μεταρρυθμίσεις που με δική του κυβέρνηση, αλλά και με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή συγκυβέρνηση, όπως αποδεδείχθηκε, θα ήταν αδύνατο. Έχει άλλωστε την εμπειρία με το ασφαλιστικό και άλλες αλλαγές που επιχείρησε ο ίδιος και βρήκε απέναντί του κόμματα, συνδικάτα και στελέχη της ΝΔ. Αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση και δεν περιορίζεται στον ίδιο. Και πολλοί Ευρωπαίοι το ίδιο πιστεύουν αυτή την περίοδο.

Γιατί στις περίφημες προσωπικές επαφές του Καραμανλή με τον Τσίπρα η επικαιρότητα δεν προσέθεσε τίποτε καινούργιο. Κατ” αρχήν αν άνοιξε κάποια στιγμή ο δρόμος τέτοιων επαφών δεν τον άνοιξε ο Καραμανλής αλλά ο Τσίπρας, την εποχή που ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση και έκανε ανοίγματα στον «καραμανλισμό».

Δεύτερον, είναι λογικό να υπήρξε προσωπική επαφή όταν ο Τσίπρας πρότεινε, όπως είναι βέβαιο, στον Καραμανλή την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ακόμη και για λόγους τάξης είναι εύλογο να υποθέσει κανείς ότι αυτή πρόταση έγινε τετ α τετ . Δεν μπορεί να έγινε με ενδιάμεσους ή με ταχυδρομικά περιστέρια. Τώρα αν υπάρχει και εκ του σύνεγγυς σποραδική επικοινωνία, όπως υπαινίχθηκε ο Στυλιανίδης, είναι μια πολύ λεπτή συζήτηση, καθώς στο ελληνικό πολιτικό σύστημα όλοι συζητούν με όλους εκ του σύνεγγυς. Ακόμη και ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον Μητσοτάκη τη στιγμή που τον έστελνε στο Ειδικό Δικαστήριο.

Περισσότερη ουσία έχει αν υπήρξε επικοινωνία στην κορύφωση της αποτυχημένης διαπραγμάτευσης Τσίπρα με τους Ευρωπαίους, δηλαδή τη στιγμή που ο Τσίπρας είχε μπροστά του δυο ενδεχόμενα: ή να βγάλει τη χώρα από την Ευρωζώνη ή να υπογράψει το Μνημόνιο. Και αν υπήρξε, ποιος είχε την πρωτοβουλία; Ο Πρωθυπουργός θέλησε να έχει τη γνώμη του προκατόχου του, άρα να εικάσουμε ότι υπήρξαν και άλλες επαφές αυτού του επίπεδου; Ή ο Καραμανλής παρενέβη για να αποτρέψει το μοιραίο;.

Η λογική ανάλυση οδηγεί στο δεύτερο. Όπως όλοι θυμούνται, εκείνη την περίοδο όλα κρεμόταν από μια κλωστή και η προσοχή είχε στραφεί σε δυο πρώην πρωθυπουργούς για να κάνουν κάτι. Ο Κ. Σημίτης που είχε αυτοπροβληθεί ως «πατέρας του ευρώ» περιορίσθηκε σε μια δήλωση και ένα άρθρο. Ο Καραμανλής, ως επικεφαλής της παράταξης που συνέδεσε τη χώρα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, μισοέσπασε τη σιωπή του με τηλεοπτικό μήνυμα για το Δημοψήφισμα, στοιχείο που έδειχνε πόσο σοβαρά έπαιρνε τους κινδύνους. Λογικό είναι να σήκωσε και το τηλέφωνο και να προειδοποίησε τον Τσίπρα για τις συνέπειες.

Για να επιστρέψουμε στην αρχή, η παρέμβαση της φρουράς του Καραμανλή στη συζήτηση για τις εκλογές στη ΝΔ και για τη σχέση του με τον Τσίπρα τις περιορίζει στις πραγματικές διαστάσεις τους. Είναι λογικό να θέλει ο Καραμανλής τη ΝΔ όσο το δυνατόν ενωμένη, είναι εύλογο να πιστεύει ότι ο Μεϊμαράκης μπορεί να διασφαλίσει αυτή την ενότητα, αφού στην πραγματικότητα οι άλλες υποψηφιότητες έχουν περισσότερο προσωπικό χαρακτήρα και είναι δικαίωμά του να το λέει, χωρίς να παρεμβαίνει δημόσια στην προεκλογική κούρσα, κάτι που θα ήταν άκομψο.

Εξίσου λογικό είναι ένας πρώην πρωθυπουργός να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να αποτρέψει το ανατριχιαστικό ενδεχόμενο να βρεθεί η χώρα εκτός Ευρωζώνης και εκτός Ευρώπης τελικά. Σ” αυτή την περίπτωση, τα μέσα που χρησιμοποιεί και ο τρόπος που το κάνει κρίνονται εκ του αποτελέσματος και αποσαφηνίζονται από την ιστορία. Είναι πολλά που δεν ξέρουμε ακόμη. Αλλά σε τελευταία ανάλυση ο Καραμανλής σιωπά, αλλά δεν είναι βουβό πρόσωπο.

http://tinyurl.com/odu5hgs
==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΕΠΩΛΗΘΗ Η ΕΛΛΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 20/12/15 

Του ΝΙΚΟΥ ΙΓΓΛΕΣΗ*  

Ένα μεγάλο έγκλημα εθνικής μειοδοσίας συντελέστηκε το τελευταίο διάστημα στο όνομα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Ξένα hedge funds αγόρασαν σε εξευτελιστικές τιμές τιςτέσσερις ελληνικές συστημικές τράπεζες. Έναντι περίπου 5,3 διςευρώ τα hedge funds αγόρασαν ουσιαστικά το ενεργητικό των τραπεζών, το οποίο μόνο από τα χορηγηθέντα δάνεια στον ιδιωτικό τομέα ανέρχεται σε 204 δις. ευρώ.

Το έγκλημα που σχεδιάστηκε από τους δανειστές και υλοποιήθηκε από την κυβέρνηση, εκτός από τον αφελληνισμό του πιστωτικού συστήματος, παραχώρησε τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής οικονομίας σε ξένα συμφέροντα. Σημειώνουμε ότι τα δάνεια των 204 δις. αντιπροσωπεύουν το 115% του ΑΕΠ της χώρας. Ακόμη κι’ αν παραμείνουν οι σημερινές διοικήσεις των τραπεζών, αυτές θα είναι υποχρεωμένες να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των νέων, αλλοδαπών, ιδιοκτητών τους, που ελέγχουν τώρα την πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου.

Η κυβέρνηση συμμορφούμενη με τις απαιτήσεις των δανειστών, που ήθελαν ιδιωτικές τράπεζες, δε συμμετείχε μέσω του ΤΧΣ (ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) στην πρώτη φάση (βιβλίο προσφορών) της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης όπου έλαβαν μέρος μόνο θεσμικοί και επιλέξιμοι επενδυτές! Έτσι το ΤΧΣ, δηλαδή το ελληνικό Δημόσιο, περιορίστηκε σε μειοψηφικό ποσοστό στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών. Παράλληλα μη συμμετέχοντας στην ανακεφαλαιοποίηση ή συμμετέχοντας σε δύο τράπεζες με ομολογίες , το Δημόσιο απώλεσε ουσιαστικά 24,4 δις. που είχαν δοθεί κατά την πρώτηανακεφαλαιοποίηση του 2013.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Ας παραθέσουμε όμως τα γεγονότα αναλυτικά. Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν τρείς φορές τα τρία τελευταία χρόνια. Οι λόγοι για τους οποίους οι τράπεζες χρειάζονται συνεχώς νέα κεφάλαια για να μη χρεοκοπήσουν και όχι για να δώσουν ρευστότητα στην αγορά είναι: α) το κούρεμα (PSI) των ομολόγωντου ελληνικού Δημοσίου που κατείχαν το 2012, β) η αύξηση των μη εξυπηρετούμενων «κόκκινων»δανείων (βλέπε πίνακα) λόγω της ύφεσης στην οικονομία από τις μνημονιακές πολιτικές και γ) ηαπόσυρση των καταθέσεων λόγω της φορολογικής επιδρομής και της ανασφάλειας που αισθάνονται οι πολίτες.

Η πρώτη ανακεφαλαιοποίηση έγινε το 2013, με κεφάλαια κατά κύριο λόγο από το ΤΧΣ. Με τα 24,4 δις., όπως προαναφέραμε, τα οποία αύξησαν ισόποσα το Δημόσιο Χρέος της χώρας, το μερίδιο του ΤΧΣ στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών διαμορφώθηκε ως εξής: Εθνική Τράπεζα 84,35%, Τράπεζα Πειραιώς 81,01%, Alpha Bank 83,71% και Eurobank 93,55%.

Η δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση έγινε το 2014 και σ’ αυτή συμμετείχαν μόνο ιδιώτες επενδυτές με κεφάλαια 8,3 δις. Έτσι το μερίδιο του ΤΧΣ στο μετοχικό κεφάλαιο περιορίστηκε ως ακολούθως: Εθνική Τράπεζα 57,2%, Τράπεζα Πειραιώς 67,3%, Alpha Bank 69,9% και Eurobank 35,4%. Μετά τη δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση οι τρείς από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες παρέμειναν κρατικές.

Το τελειωτικό χτύπημα στο τραπεζικό σύστημα το έδωσε τον Ιούνιο του 2015 η ΕΚΤ σταματώντας τηνπαροχή ρευστότητας (ELA) και αναγκάζοντας την κυβέρνηση να επιβάλλει τα capital controls. Αφού για πολιτικούς λόγους, προκειμένου να εκβιαστεί η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα να υπογράψει το τρίτο Μνημόνιο, η ΕΚΤ κατέστρεψε το πιστωτικό σύστημα της χώρας, στη συνέχεια έκανε stress tests για να διαπιστώσει τις ανάγκες των τραπεζών σε νέα κεφάλαια. Σύμφωνα με το δυσμενές σενάριο της ΕΚΤ οι τέσσερις ελληνικές τράπεζες χρειαζόντουσαν κεφάλαια περίπου 14,3 δις. τα οποία επιμερίζονται ως εξής:Εθνική 4,6 δις. Πειραιώς 4,9 δις. Alpha 2,7 δις. και Eurobank 2,1 δις.

Όλες οι τράπεζες άνοιξαν Βιβλίο προσφορών (Book – building) που μπορούσαν να συμμετέχουν μόνοξένα funds αλλά όχι το ΤΧΣ. Οι ξένοι προσέφεραν περί τα 5,3 δις. και για τις τέσσερις τράπεζες. Παράλληλα μέσω υποχρεωτικών ανταλλαγών τραπεζικών ομολόγων με μετοχές αντλήθηκαν άλλα 2,7 δις. Η Alpha Bank και η Eurobank κάλυψαν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις από τα stress tests, ενώ ηΕθνική Τράπεζα και η Πειραιώς θα χρειαστούν επιπλέον περί τα 5,4 δις. που θα δοθούν από το ΤΧΣ.

ΟΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ

Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε ότι οι τράπεζες εξαγοράστηκαν από τα ξένα funds σεεξευτελιστικές τιμές. Η τιμή διάθεσης της μετοχής της Εθνικής Τράπεζας στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση (2013) έγινε στα 4,29 ευρώ, στη δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση (2014) στα 2,2 ευρώ και τώρα, χαμηλότερα κατά 99%, στα μόλις 0,02 ευρώ. Αντίστοιχα η τιμή διάθεσης της μετοχής της Τράπεζας Πειραιώς στην πρώτη και δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση έγινε στα 1,7 ευρώ και τώρα στην τρίτη, χαμηλότερα κατά 99,8%, στα 0,003 ευρώ. Στην Alpha Bank η τιμή διάθεσης της μετοχής το 2013 έγινε στα 0,44 ευρώ, το 2014 στα0,65 και τώρα, χαμηλότερα κατά 93,8%, στα 0,04 ευρώ. Τέλος στην Eurobank η τιμή διάθεσης της μετοχής στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση έγινε στο 1,5 ευρώ, στη δεύτερη στα 0,31 και τώρα, χαμηλότερα κατά96,7%, στα 0,01 ευρώ.

Στις δύο τράπεζες (Εθνική – Πειραιώς) το ΤΧΣ θα συμμετάσχει στην ανακεφαλαιοποίησή τους με 5,4 δις.αλλά το ποσό αυτό θα δοθεί κατά 75% έναντι μετατρέψιμων ομολογιών (CoCos) και μόνο κατά 25% έναντι μετοχών. Σύμφωνα με την Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (2-11-15) οι μετατρέψιμες ομολογίες συνιστούν άμεσες, μη εξασφαλισμένες και μειωμένης κατάταξης επενδύσεις, σε περίπτωση ειδικής εκκαθάρισης του πιστωτικού ιδρύματος. Οι ομολογίες θα μετατραπούν σε μετοχές μετά από επτά χρόνια και στο διάστημα αυτό θα αποδίδουν τόκο 8% ετησίως αλλά…το πιστωτικό ίδρυμα έχει την επιλογή να καταβάλει τον τόκο όχι σε μετρητά αλλά σε νεοεκδιδόμενες μετοχές. Έτσι, το Δημόσιο θα συνεισφέρει στην ανακεφαλαιοποίηση αλλά τις μετοχές που αντιστοιχούν στο μερίδιό του θα τις πάρει μετά μια επταετία και πιθανόν ένα μικρό ποσοστό μετοχών κάθε χρόνο έναντι του τόκου των κεφαλαίων που διέθεσε. Είναι σαφές ότι όλα σχεδιάστηκαν ώστε οι τράπεζες, παρά την κρατική συμμετοχή, να παραμείνουν ιδιωτικές.

Με όλες αυτές τις μεθοδεύσεις, μετά την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση, το ποσοστό του ΤΧΣ υπολογίζεται ότι θα περιοριστεί στην Εθνική περίπου στο 35%, στην Πειραιώς στο 23%, στην Alpha στο 11% και στηνEurobank στο 2,3%. Οι τράπεζες είναι πια ιδιωτικές όπως ήθελαν διακαώς οι δανειστές.

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν χρειαζόταν να γίνει αν η Ελλάδα είχε εξέλθει από την Ευρωζώνη και διέθετε το δικό της εθνικό νόμισμα. Οι τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιούντο με δραχμές και η συντριπτική πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου θα ανήκε στο Δημόσιο. Αλλά και εντός της Ευρωζώνης η κυβέρνηση όφειλε να επιλέξει μια διαφορετική πολιτική για να διασφαλίσει το εθνικό συμφέρον. Το ΤΧΣ έπρεπε να συμμετάσχει από την πρώτη φάση της ανακεφαλαιοποίησης με το ποσοστό που κατείχε, δανειζόμενο επιπλέον 3,1 δις. από τον ESM. Το ποσό αυτό θα αύξανε το Δημόσιο Χρέος των 315 δις. (30-9-15) μόλις κατά 1% ενώ οι ετήσιοι τόκοι θα ήταν μόνο 31 εκατ. (επιτόκιο ESM 1%). Με αυτό το μικρό κόστος θα διατηρείτο ο εθνικός έλεγχος του πιστωτικού συστήματος και θα διασφαλίζονταν τα 24,4 δις που είχαν δοθεί το 2013.

Παράλληλα θα επιτρέπετο στους μικροεπενδυτές, τα ασφαλιστικά Ταμεία και τ’ άλλα ΝΠΔΔ να συμμετάσχουν κατά το ποσοστό που κατείχαν στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, ώστε να μην υποστούν,με την εξαίρεση της Εθνικής, που άνοιξε Βιβλίο προσφορών και για τους έλληνες επενδυτές, μια συντριπτική εξαέρωση του χαρτοφυλακίου τους (dilution). Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης ότι έβαλε λιγότερα χρήματα στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, προσπαθούν να καλύψουν την ευθύνη της για τον αφελληνισμό του πιστωτικού συστήματος.

Τα hedge funds δεν πρόκειται να περιοριστούν απλά στον έλεγχο των τραπεζών, αλλά μέσω αυτών, επιδιώκοντας τη μεγιστοποίηση των κερδών τους, θα λεηλατήσουν ό,τι έχει απομείνει από την ελληνική οικονομία. Πρώτος στόχος τα «κόκκινα» δάνεια των επιχειρήσεων 36,5 δις. (βλέπε πίνακα) που θα πουληθούν σε distress funds (κεφάλαια γύπες) τη δραστηριοποίηση των οποίων στην ελληνική αγορά συμφώνησε η κυβέρνηση με τους δανειστές. Τα δάνεια αυτά θα αγοραστούν από τις τράπεζες στο 5-15%της ονομαστικής αξίας τους και στη συνέχεια τα distress funds θα εκποιήσουν τα πάγια στοιχεία των επιχειρήσεων (οικόπεδα, κτίρια, μηχανήματα κλπ.) προκειμένου να βγάλουν κέρδος. Τα δάνεια βιώσιμων, μεν αλλά με υψηλό δανεισμό, επιχειρήσεων θα αγοραστούν στο 40-50% της ονομαστικής αξίας τους και στη συνέχεια τα distress funds θα μετατρέψουν τις απαιτήσεις τους σε μετοχές καθιστάμενοι έτσι ιδιοκτήτες αυτών των επιχειρήσεων. Στη συνέχεια θα τις αναδιαρθρώσουν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους (συρρίκνωση δραστηριοτήτων, απολύσεις προσωπικού κλπ.) προκειμένου να τις πουλήσουν σε πολυεθνικές εταιρείες που θέλουν να εξαλείψουν τον ανταγωνισμό και να μονοπωλήσουν την αγορά. Τα distress funds από τη φύση τους δεν είναι μακροχρόνιοι επενδυτές αλλά επιδιώκουν αρπαχτές με γρήγορακέρδη.

Μετά τα επιχειρηματικά δάνεια θα ακολουθήσουν τα επαγγελματικά, τα αγροτικά, τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά. Το μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής οικονομίας θα περάσει στα χέρια ξένων,απρόσωπων, κεφαλαίων, στερώντας τη χώρα από οποιαδήποτε προοπτική μελλοντικής ανάπτυξης.

Η Ελλάδα έχοντας χάσει τη νομισματική αυτονομία της ενταγμένη μέσα στην Ευρωζώνη και έχοντας χάσει τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματός της, με την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, έχει απωλέσει την εθνική κυριαρχία της και έχει γίνει αποικία του διεθνούς κεφαλαίου, δηλαδή των περίφημων αγορών. 

*Πηγή: greekattack.wordpress.com

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ http://www.iskra.gr/index.php

ΕΥΡΩ – ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!

ΚΥΡΙΑΚΗ  20/12/15 

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*  

Σοκ προκάλεσαν οι δηλώσεις του Βέλγου αντιπροέδρου της Κομισιόν Φραντζ Τίμερανς στην ολλανδική εφημερίδα Ντε Φόκλσκραντ. ''Τα σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποτελούν σύνορα της Ευρώπης'', δήλωσε. Επομένως ''είναι κάτι παραπάνω από λογικό πως η φύλαξη τους αποτελεί συλλογική ευθύνη'', πρόσθεσε. Το πρόβλημα φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε είναι ''κολοσσιαίο'', ισχυρίστηκε. Απόδειξη είναι πως ''σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα έχουν φτάσει στα γερμανικά σύνορα τους τελευταίους έντεκα μήνες'' δήλωσε με φρίκη ο γερμανόφρων αντιπρόεδρος της Κομισιόν.  

Ο Τίμερανς προσπαθούσε να πείσει του Ευρωπαίους πόσο σωστή είναι η πρόταση που έκανε η Κομισιόν για την ίδρυση μιαςσυνοριοφυλακής και ακτοφυλακής της ΕΕ με αυξημένες αρμοδιότητες. Τόσο αυξημένες που θα μπορεί αυτή η συνοριοφυλακή να καταλύει την εθνική κυριαρχία των κρατών – μελών της ΕΕ! ''Σε επείγουσες καταστάσεις, η υπηρεσία (σ.σ δηλαδή η συνοριοφυλακή – ακτοφυλακή της ΕΕ) θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει για να διασφαλίσει ότι θα αναλαμβάνει δράση ακόμη και όπου δεν υπάρχει αίτημα για βοήθεια από το ενδιαφερόμενο κράτος – μέλος ή όπου αυτό το κράτος – μέλος θεωρεί ότι δεν υπάρχει ανάγκη για επέμβαση'' υπογραμμίζει η πρόταση που κατέθεσε η Κομισιόν, Πρόκειται για ανατριχιαστική θέση. Είτε θέλει είτε δεν θέλει μια χώρα, η συνοριοφυλακή της ΕΕ θα αποφασίζει μόνη της – δηλαδή οι Γερμανοί θα αποφασίζουν μόνοι! - και θα εισβάλει στη χώρα αυτή για να διεξάγει οποιαδήποτε πραγματική ή φανταστική επιχείρηση έχει αποφασίσει το Τέταρτο Ράιχ της Γερμανίας! Ακόμη και αν διαφωνεί ριζικά η εν λόγω χώρα, συνοριοφυλακή της ΕΕ θα δρα στη χώρα αυτή επειδή έτσι αποφάσισε το Βερολίνο!  

Εδώ έχουμε να κάνουμε με την κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας των κρατών – μελών της ΕΕ. Είναι άλλο πράγμα η οικειοθελής εκχώρηση τμήματος της εθνικής κυριαρχίας του από ένα κράτος – μέλος της ΕΕ σε κάποιον οργανισμό της ΕΕ και εντελώς άλλο πράγμα η εκ μέρους κάποιου οργάνου της ΕΕ ωμή καταπάτηση της κυριαρχίας μια χώρας από τη συνοριοφυλακή της ΕΕ, είτε θέλει είτε δεν θέλει η κυβέρνηση του κράτους αυτού. Άλλο οικειοθελής παραχώρηση, άλλο καταπάτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Για να αποτρέψει την επέμβαση της συνοριοφυλακής της ΕΕ, ένα κράτος – μέλος της ΕΕ πρέπει να συγκεντρώσει το ...75% (!!!) των ψήφων σε έκτακτη σύνοδο κορυφής. Το όριο αυτό είναι βέβαια αδύνατον να το πιάσει, δεδομένου ότι η Γερμανία και η Γαλλία έχουν σχεδόν από μόνες τους το 25% των ψήφων – χώρια οι δορυφόροι της Γερμανίας, όπως η Αυστρία, η Ολλανδία, οι Βαλτικές Χώρες, το Βέλγιο και άλλα κράτη, συμπεριλαμβανομένου στα θέματα αυτά και σκανδιναβικών κρατών, όπως η Δανία ή η Φινλανδία. Διαφορετικά, η οποιαδήποτε διευκόλυνση της συνεργασίας του εν λόγω κράτους με την συνοριοφυλακή της ΕΕ θα θεωρείται ... υποχρεωτική (!) και κάθε άρνηση του θα συνιστά παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και θα επισύρει κυρώσεις!!!  

Το κακό όμως δεν σταματά εδώ. Η πρόταση της Κομισιόν αναφέρει ρητά ότι η συνοριοφυλακή της ΕΕ θα έχει ''ενισχυμένη ρόλο αναφορικά με τη συνεργασία με τρίτε χώρες'' για διάφορους σκοπούς ''συμπεριλαμβανομένης ...της πραγματοποίησης κοινών επιχειρήσεων στην επικράτεια της ΕΕ''. Τι σημαίνει αυτό; Απλούστατα ότι η συνοριοφυλακή – ακτοφυλακή της ΕΕ μπορεί, έχει το δικαίωμα βάση των ιδρυτικών της κανόνων, να συμφωνήσει με την Τουρκία να κάνουν όχι απλώς κοινές περιπολίες στο Αιγαίο, αλλά και στρατιωτικές επιχειρήσεις με οποιοδήποτε πρόσχημα! Βερολίνο και Άγκυρα μπορούν νομίμως πλέον να αδιαφορούν για οποιαδήποτε αντίρρηση της Αθήνας, και να τη γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια! Ότι και να λένε οι ελληνικές κυβερνήσεις, όσο και να διαφωνούν, οι Τούρκοι θα αλωνίζουν στο Αιγαίο με τη άδεια και τη συναίνεση των Γερμανών και των υπόλοιπων Ευρωπαίων, αν η πρόταση της Κομισιόν περάσει ως έχει. Ή – για ένα εξάμηνο αναβολή της λήψης απόφασης για την ίδρυση της συνοριοφυλακής, ακτοφυλακής της ΕΕ δεν οφείλεται σε ταλαντεύσεις των Γερμανών ή των Γάλλων. Αποσκοπεί απλώς στο να ''χωνέψουν'' τη νέα κατάσταση κάποιες χώρες που έχουν αντιρρήσεις και τις προβάλλουν μέχρι στιγμής – όλες με δεξιές κυβερνήσεις, όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Ισπανία, η Κύπρος, η Μάλτα.  

Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν συμπεριλαμβάνεται στις κυβερνήσει αυτές. Κατά βάση συμφωνεί με τις προτάσεις της Κομισιόν, έχει απλώς κάποιες ''ενστάσεις'' αναφορικά με το πως θα διασφαλιστεί η συναίνεση του κράτους – μέλους της ΕΕ, στην επικράτεια του οποίου θα αναπτυχθεί η συνοριοφυλακή. Επίσης ο Τσίπρας, κατά την Αυγή, προτείνει ''τεχνητή (όχι επιχειρησιακή) συνεργασία με τα τρίτα αυτά κράτη''. Το τι θα δουν τα μάτια μας δεν περιγράφεται.  

*Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 20 Δεκέμβρη 2015

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ http://www.iskra.gr/index.php

 

Εσύ Λαέ,το ίδιο περήφανος και ταυτόχρονα το ίδιο μαλάκας.

Κάθε φορά που οι κυρίαρχοι του πολιτικού παιχνιδιού ξεσκατίζονταν, εσύ κύριε «δείγμα» παρέμενες απελπιστικά μαλάκας

ΚΥΡΙΑΚΗ 20-12-2015

Το μαγαζί είναι στάβλος, αλλά εσύ καμαρώνεις πιστεύοντας πως βρέθηκες σε κυριλάτο στέκι αρχόντων κύριε «δείγμα»… Το φαγητό ζέχνει σαπίλα και αποσύνθεση, αλλά ο τρόπος που στο σερβίρουν είναι υποδειγματικός κύριε «δείγμα»… 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Όσο για τους σερβιτόρους, δεν το συζητώ, κορυφαίοι στο είδος τους κι εσύ σαβουροφάη κύριε «δείγμα» αφήνεις φιλοδώρημα την ίδια σου την ψυχή.

Όταν οι ψυχές λοιπόν πλημμυρίζουν με οργή, ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί που φυλακίζουν τη σκέψη. Γιατί το κυρίαρχο ζητούμενο, είναι η αφασία της κοινωνίας να παραμείνει διαρκής, τα παραλυτικά φαινόμενα να καταστούν μόνιμα, και οποιαδήποτε απόπειρα να μπεί σε κίνηση το μυαλό, επιδιώκουν να οδηγηθεί στην κατεύθυνση που τους βολεύει.

Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας επιστρατεύεται και πάλι, και μια δόλια επιδίωξη αρχίζει να ξεδιπλώνεται συνεπικουρούμενη από τα φερέφωνα των ΜΜΕ.

Τυπικά ο φερετζές της δολιότητας, αμπαλάρεται με τον καλωσυνάτο τίτλο «Δημοσκόπηση». Αυτό το μασκάρεμα υποτίθεται πως καταγράφει τον παλμό της δικής σου ψυχής. Στην πραγματικότητα αυτό που επιχειρεί είναι να σου την ξεριζώσει, και να σε μετατρέπει από «πολίτη» σε χειραγωγούμενο όν, μέσα σ ένα σενάριο που άλλοι έγραψαν για λογαριασμό σου.

Η μεθοδολογία χρόνια τώρα παραμένει απελπιστικά ίδια, όπως κι εσύ χρόνια τώρα επιμένεις με τρόπο τραγικό, να παραμένεις θύμα της.

• Βήμα πρώτο: Οι επιστήμονες, διαπιστώνουν και... καταγράφουν το αυτονόητο. Αυτό άλλωστε είναι που προσδίδει αληθοφάνεια σε όλη τη βρώμικη χορογραφία.

Λένε λοιπόν καταγράφοντας την οργή σου, αφού είσαι το «δείγμα» της έρευνας: «Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, εκτιμά ότι η κυβέρνηση οδεύει προς την λάθος κατεύθυνση ενώ ακόμη και οι 6 στους 10 ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν το ίδιο».

• Βήμα δεύτερο: Πριν προλάβεις καλά – καλά ν απολαύσεις το μεγαλείο της οργής και της αγανάκτησής σου, και προκειμένου αυτή η οργή να μη μετατραπεί σε οργανωμένη αντίσταση, επιστρατεύουν το φόβο του «δείγματος» (δηλαδή το δικό σου), προκειμένου να μη διανοηθεί καν η σκέψη σου να δραπετεύσει σε διαδρομές αξιοπρέπειας και χειραφέτησης. Έτσι προσθέτουν πως: «4 στους 10 ερωτηθέντες εκτιμούν ότι μπορεί να κινδυνεύσει η σταθερότητα της κυβέρνησης όταν έρθουν τα μέτρα».

Δηλαδή εσύ κύριε «δείγμα» με τη μνήμη του χρυσόψαρου, πρώτα ψηφίζεις αυτό που έντεχνα σου υπαγόρευσαν… Μετά φασκελώνεσαι για τη μαλακία που έκανες, για την οποία όμως έβγαινες από το παραβάν καμαρώνοντας σαν γύφτικο σκεπάρνι, και πριν αποφασίσεις να δραπετεύσεις από τον αστερισμό της ηλιθιότητας, έχεις κι έναν φόβο μήπως και καταρρεύσει το οικοδόμημα της μαλακίας σου, και δεις ότι υπάρχει Ήλιου φως και πέρα από αυτό.

• Βήμα τρίτο: Για να μη πολυβασανίζεις λοιπόν το κουρασμένο σου μυαλό, την υπόλοιπη δουλειά την αναλαμβάνουν οι σερβιτόροι. Και να ένας όμορφος και τρισχαριτωμένος τρόπος, για να φέρουν σε πέρας τη βρώμικη δουλειά.

Πριν καλά – καλά προλάβεις να οργιστείς, σε εμφανίζουν να έχεις ήδη έτοιμη την απόφασή σου για το τι θέλεις. Για την ακρίβεια, αυτό που αυτοί θέλουν, είναι πιο όμορφο και απείρως πιο εύπεπτο να το εμφανίσουν ως δική σου επιλογή.

• Εσύ δηλαδή που καθύβριζες (γιατί έτσι ήθελαν) το «βρώμικο 89»…
• Εσύ που αναθεμάτιζες το δοτό έκτρωμα του Παπαδήμου…

Εσύ λοιπόν κύριε «δείγμα», εμφανίζεσαι ξαφνικά με την εξής διαπίστωση: «Και πάνω από τους μισούς θέλουν, σε αυτή την περίπτωση, από τον Αλέξη Τσίπρα να σχηματίσει οικουμενική κυβέρνηση. Το ίδιο επιθυμούν και 4 στους δέκα ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ».

Και για να μη τινάζεις τα ποδαράκια από αντίδραση στο ξαναζεσταμένο φαγητό, οι σερβιτόροι τη λύση την έχουν κι εδώ έτοιμη.

Έχεις λοιπόν την άποψη κύριε δείγμα πως «Ενώ αίσθηση προκαλούν οι απαντήσεις των ερωτηθέντων για τα εσωκομματικά της ΝΔ. Το 44% θέλει να δημιουργηθεί νέο κόμμα, ενώ 6 στους 10 ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ επιθυμούν να παραμείνει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας».

Κατάλαβες??? Μπα!!! Πάμε πάλι απ την αρχή λοιπόν να τα κάνουμε φραγκοδίφραγκα.

• Το μαγαζί είναι στάβλος, αλλά εσύ καμαρώνεις πιστεύοντας πως βρέθηκες σε κυριλάτο στέκι αρχόντων κύριε «δείγμα»… 
• Το φαγητό ζέχνει σαπίλα και αποσύνθεση, αλλά ο τρόπος που στο σερβίρουν είναι υποδειγματικός κύριε «δείγμα»… 
• Όσο για τους σερβιτόρους, δεν το συζητώ, κορυφαίοι στο είδος τους κι εσύσαβουροφάη κύριε «δείγμα» αφήνεις φιλοδώρημα την ίδια σου την ψυχή

Το αποτέλεσμα το ξέρεις κύριε «δείγμα» (σαράντα χρόνια φούρναρης άλλωστε).

• Σαράντα χρόνια δημοσκοπείσαι κατευθυνόμενος να σέρνεσαι από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και τούμπαλιν, και μέσω εσού να σέρνεται και ο τόπος στην καταστροφή. Και συνεχίζεις απτόητος…

• Μέχρι να κάνουν αγρανάπαυση οι σαβούρες, σου σερβίρισαν ΣΥΡΙΖΑ και τον έκανες μια χαψιά περήφανε κύριε «δείγμα»…

Κάθε φορά που οι κυρίαρχοι του πολιτικού παιχνιδιού ξεσκατίζονταν πετώντας αναλώσιμα βαρίδια, εσύ κύριε «δείγμα» πάλι προς τη δόξα τραβούσες. Και με το Σημίτη το ίδιο έκανες, και με το Γιωργάκη το ίδιο, και με το Βαγγέλα, και με τη Φωφώκα… Αλλά και με τον Αβέρωφ, και με το Μητσοτάκη, και με τον Εβερτ, τον Καραμανλή, το Σαμαρά, και ετοιμάζεσαι να υποδεχτείς το καινούριο «θείο βρέφος»…

Αλλά μια ζωή αυτοί έμεναν τα ίδια σκατά… Εσύ το ίδιο περήφανος και ταυτόχρονα το ίδιο μαλάκας.

Και κάθε φορά που πίστευες ότι δραπέτευες από τη μαλακία που σ έχει βαρέσει κατακέφαλα, αυτοκτονούσες με ΣΥΡΙΖΑ, με Ποτάμηδες, με Λεβέντηδες, με ότι είχε τέλος πάντων κάθε φορά το μενού.

Λες και ο Σπίρτζης η ο Τρύφων Αλεξιάδης του ΣΥΡΙΖΑ, είναι διαφορετικοί από τον Σπίρτζη και Αλεξιάδη του ΠΑΣΟΚ…

Όσο διαφορετικός είσαι κι εσύ αστροπελέκι μου, που σούρθηκες από το ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα σε προετοιμάζουν να ξανασουρθείς σ έναν νέο Παπαδήμο που σου ετοιμάζουν.

Αυτοί κατ εσέ είναι οι καταλληλότεροι… Ίσως γιατί κατά βάθος έχει επίγνωση, ότι εσύ είσαι ο πλέον ακατάλληλος για ν αποφασίζεις για το μέλλον αυτού του τόπου...

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

Η "Πώληση Δανείων" αδύνατη χωρίς την υπογραφή του οφειλέτη.

ΣΑΒΒΑΤΟ 19-12-2015

Επί 5 ολόκληρα χρόνια (από το 2010) φωνάζω σαν μοναχικός λύκος ότι δεν μπορεί νομικά να γίνει "πώληση" των δανείων σε ξένα funds, χωρίς την υπογραφή συναίνεσης του δανειολήπτη. Και δικαιώθηκα !....παρόλες τις φωνές των συνήθων τρομοκρατών του λαού, για δικό των βρώμικο όφελος, τραπεζιτών (Eurobank κλπ) και δικηγόρων (Καπερνάρος κλπ) και Συμμοριών (Υπέρβαση κλπ). καμία πώληση δανείωου δεν έγινε μέχρι τώρα σε ξένα funds λόγω του παραπάνω σοβαρού νομικού λόγου..Και τώρα, προσπαθούν - η προδοτική η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου και Τρόικα- να βρούν ένα νομικό κόλπο να υπερπηδήσουν τον παραπάνω απαγορευτικό νομικό λόγο....ότι δηλ. πώληση δανείων σε ξένα funds δεν μπορεί να γίνει χωρίς την υπογραφή συμφωνίας-συναίνεσης του δανειολήπτη.
Κι όμως ΔΕΝ βρίσκουν !....γι αυτό ανέβαλαν την ψήφιση για τα στεγαστικά και τα μικρο-επιχειρηματικά για τον Φεβρουάριο του 2016.

Επίσης, το νομοσχέδιο που συμφώνησαν να φέρουν προς ψήφιση άμεσα τώρα για την πώληση των μεγάλων επιχειρηματικών δανείων σε ξένα funds, να δούμε πρώτα τι γράφει !...διότι πιστεύω ό,τι και να γράφει, πώληση δανείων σε ξένα funds ΔΕΝ μπορεί να γίνει, επαναλαμβάνω, χωρίς την συναίνεση του δανειολήπτη. Γι αυτό και ο νόμος που θα ψηφιστεί θα είναι σκουπίδι και θα ακυρώνεται ενώπιον των δικαστηρίων από λίγο -όχι πολύ- ικανούς δικηγόρους.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Η "Πώληση" είναι εντελώς διαφορετική από την "Εκχώρηση Χρέους-Δανείων" σε ξένα funds.
Στην "Πώληση" αλλάζει ο ιδιοκτήτης του δανείου και ιδιοκτήτης του γίνεται το ξένο fund στην θέση της τράπεζας, με ότι αυτό συνεπάγεται. Γι αυτό και δεν επιτρέπεται να αλλάξει ο ιδιοκτήτης του δανείου χωρίς την συναίνεση του δανειολήπτη, διότι αυτό σημαίνει ότι αλλάζει ο αντισυμβαλλόμενος στην δικαιοπραξία (συμβόλαιο) μεταξύ δανειολήπτη και της τράπεζας και στην θέση της τελευταίας εμφανίζεται αυθαίρετα το ξένο fund !!.

Η "Εκχώρηση" σε ξένο fund πράγματι μπορεί να γίνει χωρίς την υπογραφή του δανειολήπτη, αλλά η αρχική τράπεζα εξακολουθεί να είναι ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ του δανείου κι όχι το ξένο fund. Το ξένο fund, απλά κάνει την "βρωμοδουλειά". Δηλ. εισπράττει το δάνειο με κάθε (βρώμικο) τρόπο από τον δανειολήπτη. Με άλλα λόγια στην "Εκχώρηση" το ξένο fund, παίζει απλά τον ρόλο του "εισπράκτορα" κι αφού εισπράξει το δάνειο το επιστρέφει στην τράπεζα, αφού κρατήσει την αμοιβή του.

Γαμώ τους δικηγόρους, γαμώ.
Ή είναι ΑΣΧΕΤΟΙ, ή όλοι τους είναι ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ, ΠΡΟΔΟΤΕΣ του λαού και τους περιμένει η τύχη των δοσιλόγων μαυραγοριτών της Κατοχής. Και πολύ σύντομα.


Δημ. Αντωνίου

http://zoidosia.blogspot.gr/2015/12/blog-post.html