Σκλάβοι για πάντα λόγω έλλειψης τροφίμων και…τα μεταλλαγμένα έρχονται

Τρίτη, 19 Ιανουαρίου 2016

Τέλος οι καλλιέργειες από τους αγρότες με απόφαση Eurogroup 

Με απόφαση Eurogrop και με πρωταγωνιστές από την Ελληνική πλευρά τον σημερινό πρόεδρο της ΤτΕ και τότε υπουργό οικονομικών και τον συνήθη ύποπτο, Γερμανό
Υπουργό οικονομικών και πρόεδρο της Γερμανικής τράπεζας WfW Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Σε εννέα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο τέσσερις εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μία μόνο εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, εξουδετερώνοντας κάθε παραγωγό ή αγρότη.

Παραθέταμε τη σχετική μελέτη, που εγκρίθηκε στο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014, με υπουργό τον Στουρνάρα.
Για την υλοποίηση του σχεδίου, θα αντληθούν κεφάλαια από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW. 

Η Γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW, με πρόεδρο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: 

Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκών απήργησαν. Κάθε φορά, που ένας κλάδος αντιδρά, θεωρείται, ότι το κάνει για να μη χάσει τη βολή του. Έτσι επικρατεί ο απαραίτητος για τη διακυβέρνηση των Ελλήνων εσωτερικός διχασμός. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως όλα τα συστημικά Μέσα δείξανε»,εξηγεί ο Λεωνίδας, παραγωγός που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει.

«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί εξαφανίστηκαν. Τώρα μάλλον θέλουν να κάνουν το ίδιο.

Αυτή τη φορά όμως τον έλεγχο θα έχουν μεγάλες αλυσίδες, για παράδειγμα… αρτοποιείων. Ούτως ή άλλως όλο και περισσότερες αλυσίδες τέτοιων ξεφυτρώνουν κοντά σε σταθμούς του ηλεκτρικού ή του μετρό, γιατί να μην επεκταθούν και στον τομέα αυτό; Και ποιος θα τους ελέγχει εκείνους; Εμάς τους «μικρούς» εύκολα μας γραπώνουν και μας «βγάζουν απ” τη μέση», διαπιστώνει εξαγριωμένος ο Λεωνίδας.

«Αυτοί θέλουν να μας εξοντώσουν», φωνάζουν κι άλλοι παραγωγοί σε διπλανούς πάγκους, που άκουσαν τη συζήτηση. Εν ολίγοις «λαϊκές στο στόχαστρο», είναι το πόρισμα των παραγωγών.

Είναι όμως μόνο οι λαϊκές; Ή το σχέδιο είναι μεγαλύτερων βλέψεων από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε; Το μεγαλόπνοο σχέδιο και ο δρόμος για την «Ανάπτυξη» στα χέρια τεσσάρων εταιρειών

Στο Eurogroup της 5ης Μαΐου ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους πήγε εφοδιασμένος με έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια!
Το σχέδιο βασίστηκε στη μελέτη «Greece 20/20″ της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ.
Μάλιστα ένας τετρασέλιδος οδηγός του σχεδίου αυτού παρουσιάστηκε κατά τη συνεδρίαση του EuroWorking Group στις Βρυξέλλες από τον πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Πάνο Τσακλόγλου, ενώ για την υλοποίησή του τα κεφάλαια θα αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.
Η KfW (δια του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Λ.Κ. ΦΟΥΝΚΕ) υπέγραψε τη συμμετοχή της στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για τον σκοπό αυτό μαζί με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη στις 23 Απριλίου 2014. «Στόχος η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας θα επιτευχθεί και η Ελλάδα δίνοντας σημασία στη μαζική παραγωγή προϊόντων με τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη».
Φυσικά αναφέρεται και στην παροχή κινήτρων στους παραγωγούς για να εξάγουν τα προϊόντα τους, καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας, αλλά και τη θέσπιση βελτιωμένου συστήματος πιστοποίησης των προϊόντων των παραγωγών.
Τα ερωτήματα που εγείρονται Έστω ότι τίθεται σε εφαρμογή:
Α) Ποιος θα δίνει στις τέσσερις μεγάλες εταιρείες που θα ασχοληθούν την πιστοποίηση; Ποιος θα τις ελέγχει; Και κυρίως… ποιοι θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών;
Β) Οι αγρότες θα παράγουν και οι τέσσερις εταιρείες θα αγοράζουν για επεξεργασία τα προϊόντα. Πώς θα εξασφαλιστεί, ότι οι παραγωγοί δε θα θιγούν πωλώντας για ένα κομμάτι ψωμί τη σοδειά τους, όταν οι τέσσερις θα διαμορφώνουν τις τιμές μεταξύ τους δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου;
Εκ των πραγμάτων εάν επιτρέπεται μόνο σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που μόνος του καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα, δε θα έχει άλλη επιλογή παρά να αποταθεί σε αυτές.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι άνθρωποι στράφηκαν στη γη, έκαναν συνεταιρισμούς, καλλιεργούν κρόκο, σπαράγγια, ελιές, παράγουν παραδοσιακά προϊόντα, όπως χυλοπίτες, ελαιόλαδο και παράγωγα των ελιών, και πλήθος άλλων τροφίμων, τα οποία και εξάγουν, παρουσιάζουν σε εκθέσεις διατροφής στο εξωτερικό.
Όταν όμως τέσσερις θα καθορίζουν τις τιμές εξαγωγής, οι άνθρωποι αυτοί, μόνοι τους, δε θα μπορούν να σταθούν σε μια αχανή αγορά.

Την ίδια στιγμή οι εν λόγω εταιρείες θα μπορούσαν να αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων εξαλείφοντας έτσι και τη γεωργία, εκτός κι αν αυτή πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών.

Ο κάθε παραγωγός αντί να πουλάει αντί πινακίου φακής τη σοδειά του, θα πηγαίνει κατ” ευθείαν σε αυτές να εργαστεί. Και η γεωργία, ως βασικός πυλώνας της ελληνικής ανάπτυξης θα λάβει μορφή βιομηχανίας.

Όμως ο απλός πολίτης, που σκέφτεται τη γη ως το μόνο σίγουρο μέσο εξασφάλισης των προς το ζην; Απλώς ξεχνάει αυτή την επιλογή. Ένα ερώτημα ακόμη: Καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας:

Αυτό σημαίνει, ότι θα εκπαιδεύονται οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα, επειδή κοστίζουν λιγότεροκαι παράλληλα έτσι επιτυγχάνεται μαζικότερη παραγωγή; Η ποιότητα, η θρεπτική αξία των τροφίμων θυσία στον βωμό του κέρδους!

Μία εταιρεία διαχείρισης της διανομής και αποθήκευσης Στη συνέχεια κάνει λόγο για μια μόνο δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία (και εδώ γεννάται βέβαια το ερώτημα σε ποιον θα ανήκει), την Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων:

Α) Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή…

Β) Θα διαχειρίζεται τη διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας»… Δηλαδή αυτά που θα παράγουν οι τέσσερις μόνο εταιρείες παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων, θα πηγαίνουν στη μία μόνο εταιρεία, από όπου θα προγραμματίζεται η διανομή.

Ποιος όμως θα διασφαλίζει, ότι θα καταμετρώνται σωστά οι εσωτερικές ανάγκες κατανάλωσης, και ότι δε θα κρατούν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής για να το εξάγουν δημιουργώντας ελλείψεις σε προϊόντα, που τώρα αυτονόητα υπάρχουν στο καθημερινό τραπέζι μας; Κάτι αντίστοιχο είχαν κατά νου και με το παράλληλο εμπόριο φαρμάκων, αλλά οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με αποτέλεσμα να λείπουν από τα ράφια των φαρμακείων σωρεία φαρμάκων, όπως εξηγούν και οι φαρμακοποιοί, που ζητούν ξανά και ξανά την παύση του παράλληλου εμπορίου.

Οι υπογραφές μπήκαν! Βασικός άξονας υλοποίησης η προαναφερθείσα μελέτη. Πρόκειται για προγράμματα, που θα πραγματοποιηθούν! Όχι για θεωρίες συνωμοσίας!
Διαβάστε τη μελέτη της McKinse (ειδικά τις σελίδες 55 έως 58) 

ΕΔΩ iplus.gr

http://tinyurl.com/z8wkksn

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΙΔΗΣΗ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ…

ΤΡΙΤΗ 19/1/16 

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Δεν είναι ότι η είδηση δεν παίχτηκε. Κάθε άλλο. Για μια ακόμα φορά η σούπα του πλουραλισμού και της ολόπλευρης ενημέρωσης σερβιρίστηκε όπως ακριβώς συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις. 

Ουδείς, λοιπόν, δικαιούται να διαμαρτύρεται ότι του αποκρύβουν την αλήθεια. Και ποια είναι η αλήθεια;  

Ότι στον μάταιο τούτο κόσμο:  

α) Υπάρχουν 62 άνθρωποι που κατέχουν τόσο πλούτο όσος ο πλούτος που κατέχει ο μισός πληθυσμός της Γης - περίπου 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι.  

β) Σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης οι «Κροίσοι» έχουν γίνει ακόμα πιο πλούσιοι και οι φτωχοί έχουν γίνει ακόμα πιο φτωχοί.  

γ) Οι 62 αυτοί αναξιοπαθούντες έχουν δει τα πλούτη τους από το 2010 και μετά να αυξάνονται κατά 44% όταν ο πλούτος των φτωχότερων 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μειώθηκε κατά 41%.  

δ) Περίπου7,6 τρισεκατομμύρια δολάρια του πλούτου που έχει σωρευτεί στα θησαυροφυλάκια των «Κροίσων» είναι τοποθετημένος σε εξωχώριους φορολογικούς παραδείσους.  

ε) Η μη φορολόγηση αυτού του πλούτου που είναι παρκαρισμένος σε «φοροπαραδείσους» σημαίνει ετήσια απώλεια εσόδων της τάξης των 190 δισ. δολαρίων.  

στ) Το 30% όλου του χρηματικού πλούτου της Αφρικής είναι κατατεθειμένο σε φορολογικούς παραδείσους, γεγονός που σημαίνει απώλειες φορολογικών εσόδων ύψους 14 δις. δολαρίων κάθε χρόνο, ένα ποσό με το οποίο θα μπορούσαν να εξασφαλιστούν οι υπηρεσίες υγείας και  περίθαλψης για 4 εκατομμύρια παιδιά το χρόνο και θα μπορούσε να εξασφαλιστεί ότι κάθε παιδί της Αφρικής θα μπορούσε να πηγαίνει σχολείο.  

Δίπλα στα υπόλοιπα προσθέστε κι αυτό:

Οι 188 από τις 201 κορυφαίες πολυεθνικές επιχειρήσεις στον κόσμο έχουν παρουσία σε τουλάχιστον έναν φορολογικό παράδεισο…

Τα παραπάνω στοιχεία (είναι από την έκθεση της «Oxfam») έρχονται να προστεθούν σε εκείνα που περιλαμβάνονται στις ετήσιες Εκθέσεις Διεθνούς Πλούτου (Global Wealth Reports) του Ινστιτούτου Έρευνας της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse» που δημοσιοποιήθηκαν πριν μερικές βδομάδες.  

Ας τα θυμηθούμε:  

 1) Σύμφωνα με την έκθεση της τράπεζας για το 2015, περίπου ο μισός πλούτος της υφηλίου (το 45,2%) ανήκει στους δισεκατομμυριούχους, οι οποίοι αποτελούν το 0,7% του παγκόσμιου πληθυσμού.

2) Στη δεύτερη θέση βρίσκονται τα εύπορα κοινωνικά στρώματα που αποτελούν το 7,3% του πληθυσμού και κατέχουν περίπου 40% του πλούτου.

3) Οι υπόλοιποι κάτοικοι της υφηλίου, το 92%, κατέχουν μόνο το 15,4% του πλούτου, και η πλειοψηφία από αυτούς, το 71%, κατέχει μόλις 3% του παγκόσμιου πλούτου.  

Όποιος μπει στον κόπο να συγκρίνει τη φετινή έκθεση με τις αντίστοιχες εκθέσεις της τράπεζας για τα προηγούμενα χρόνια οδηγείται σε αποκαλυπτικά συμπεράσματα. Και το βασικό συμπέρασμα είναι τούτο:

Κατά την περίοδο 2010-2015, η περιουσία των «Κροίσων» αυξήθηκε κατά 60% και το ποσοστό του παγκόσμιου πλούτου που κατέχουν ανέβηκε κατά περίπου 10%.  

Στον αντίποδα, η περιουσία των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων (του 71% του παγκόσμιου πληθυσμού) μειώθηκε κατά την ίδια περίοδο κατά 10%.  

Και τώρα τίθενται τα εξής ερωτήματα:  

• Τα παραπάνω αποτελούν «φυσικό» φαινόμενο, «θεϊκή» επιταγή ή κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό φαινόμενο;

 

• Ο ισχυρισμός ότι αυτή η εικόνα όχι μόνο δεν είναι «ρεαλιστική», αλλά προϊόν μια παγκόσμιας δικτατορίας που πρέπει να ανατραπεί, αποτελεί «ξύλινο» λόγο;

 

• Η άποψη που χαρακτηρίζει ως μπουρδολόγημα τις καθεστωτικές θεωρίες περί της «αγαθής» λειτουργίας των διεθνών αγορών που τάχα θα διανείμουν με κοινωνικά δίκαιο τρόπο τον πλούτο, συνιστά «δογματισμό»;

 

• Ότι αυτός ο αγριανθρωπισμός είναι σύμφυτος με το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, και ότι το σύστημα αυτό που έχει όνομα, λέγεται καπιταλισμός,  οικοδομεί την εξουσία του πάνω στην κεφαλαιοκρατική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, είναι μια ανάλυση «παρωχημένη»;

  Όποιος θεωρεί ότι πρέπει όχι μόνο να τίθενται αυτά τα ερωτήματα, αλλά ότι πρέπει και να απαντηθούν (κάποτε), μάλλον δεν έχει καταλάβει πως δουλεύει το παγκόσμιο χωριό της «ενημέρωσης».  

Είπαμε, το «χωριό» το καθήκον του το έκανε. Την είδηση ότι 62 «Κροίσοι» διαθέτον πλούτο ίσο με τον πλούτο 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων την μετέδωσε.  

Τι πρέπει να κάνουμε τώρα, δηλαδή, να κάτσουμε και να την «ψειρίσουμε» κιόλας; Όχι. Τώρα είναι ώρα για άλλες ειδήσεις. Πιο ουσιαστικές και πολύ πιο σημαντικές για «ανάλυση» και «εμβάθυνση». Όπως, για παράδειγμα, η είδηση για τα πανερολούλουδα προς τέρψιν των ποδών του αοιδού Παντελίδη…  

*Δημοσιεύθηκε στο e-nikos.gr την Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

http://www.iskra.gr/index.php

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ

ΤΡΙΤΗ 19/1/16 

Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η εκλογή Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ ταιριάζει με τις πολιτικές που εφαρμόζονται από την κυβέρνηση. Μετά την πολύχρονη κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού, μέσω Μνημονίων, η εκλογή Μητσοτάκη ήρθε σαν το κερασάκι στην τούρτα. Η ΝΔ επισήμως αποδέχεται ότι παύει να είναι το κόμμα της λαϊκής δεξιάς. Αν κάποιοι από τους ψηφοφόρους της δεν το κατάλαβαν τόσο το χειρότερο. Όλα εδώ πληρώνονται.

Με εμπνευστή τον Σημίτη οι νεοφιλελεύθερες απόψεις δίνουν εικοσαετή ιδεολογική και πολιτική μάχη για να επιβληθούν. Στο ΠΑΣΟΚ όπως και στη ΝΔ η επικράτηση νεοφιλελεύθερων ηγεσιών είχε κίνητρο την κατάκτηση της Εξουσίας, η ιδεολογία παραμερίστηκε ως εκλογικός παράγων. Στην Αριστερά, αντιθέτως, η διείσδυση του νεοφιλελευθερισμού αλά Σημίτη (με το μανδύα της σοσιαλδημοκρατίας) ήταν ιδεολογική και βρήκε πρόσφορο έδαφος καλλιεργημένο ήδη από τον Κύρκο και το ΚΚΕ εσωτ. Με μοιραία επίπτωση να εγκαταλειφθούν σιωπηρά και το καίριο ζήτημα της Ανεξαρτησίας και, ως επακόλουθο, τα ελάχιστα ίχνη κοινωνικής πολιτικής. Τώρα πλέον το μέγιστο μέρος του πολιτικού προσωπικού αποδέχεται στην πράξη τις νεοφιλελεύθερες απόψεις, όπως τις επιτάσσουν τα Μνημόνια, ως μονόδρομο. Ιδεολογικά, δεν υπάρχει εμπόδιο για τον κ.Μητσοτάκη στο δρόμο προς την εξουσία. Πρακτικά του στρώνει το χαλί, θέλοντας και μη, η ίδια η κυβέρνηση, υποχρεωμένη να εφαρμόζει όσα έχει υπογράψει με αναπόφευκτο αποτέλεσμα τη ραγδαία φθορά της. Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλει ούτε ξέρει ούτε μπορεί να αντιμετωπίσει ιδεολογικά τον κ. Μητσοτάκη. Με κοινό τους τόπο τα Μνημόνια, δεν είναι η σύγκρουση που θα χαρακτηρίσει τους δυο μονομάχους αλλά η ομοιότητά τους. Συγκρούσεις τηλεοπτικού επιπέδου, κούφιας ρητορείας, έχουμε παρακολουθήσει άφθονες. Είμαστε καταδικασμένοι να τις ξαναδούμε.

Η ήττα του καραμανλισμού υποδηλώνει μια συνολική καθίζηση αυτού που συνηθίσαμε να ονομάζουμε «λαϊκή δεξιά» στη χώρα μας. Στο εσωτερικό της ΝΔ ο εκπρόσωπός της ηττήθηκε ίσως από υπερβολική αυτοπεποίθηση, επειδή υποτίμησε το θυμό των οπαδών απέναντι στην κυβέρνηση αλλά και επειδή δεν υπερασπίστηκε τον ιδιαίτερο «λαϊκό» χαρακτήρα της, σε αντιδιαστολή με τον νεοφιλελεύθερο εσωκομματικό της αντίπαλο. Ταυτόχρονα η υποτιθέμενη «ακροδεξιά», του Άδωνι, δεν είχε πρόβλημα να συνταχθεί με τον, επίσης υποτιθέμενο, ιδεολογικό της αντίπαλο Μητσοτάκη. Εκτός ΝΔ, τους ΑΝΕΛ μόνο η εθνομηδενιστική παρέα του Φίλη, της Τασίας, της Σία και της Ρεπούση μπορεί πλέον να τους θεωρεί «ακροδεξιούς», ενώ η ΧΑ αδυνατεί πλήρως να μετατραπεί από μάζωξη της γρονθοπατινάδας, σε κόμμα. Ικανό να διεκδικήσει συγκροτημένα, πολιτικά και ιδεολογικά, τον καλώς ή κακώς εννοούμενο χώρο του παραδοσιακού ελληνικού «εθνικισμού».

Το μέγα πρόβλημα είναι ότι η κοινωνία εξακολουθεί, αν και εγκλωβισμένη, να ανθίσταται. Ο νεοφιλελευθερισμός, είτε στην καθαρόαιμη δεξιά είτε στη σοσιαλδημοκρατική του εκδοχή, δεν έχει αποκτήσει τη στοιχειωδώς απαραίτητη μαζικότητα ώστε να στηρίξει τα αντίστοιχα κόμματα. Η πιο πρόσφατη αιτία είναι ότι τα Μνημόνια πλήττουν (και πλήττουν θανάσιμα) τα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα που αποτελούν το φυσικό του στήριγμα. Η λογική συνέπεια είναι ότι όσοι ελπίζουν ότι θα αναβιώσει ο δικομματισμός θα απογοητευτούν. Άλλοι που θα ήθελαν μικρά κόμματα δορυφόρους των δυο μεγαλύτερων δεν έχουν ούτε αυτοί πολλές ελπίδες. Η αλλαγή του εκλογικού Νόμου υπονοεί πολυκομματικές συνεργασίες κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Αλλά ως τώρα η μεταφορά ξένων προτύπων στην Ελλάδα έχει αποτύχει επειδή δεν υπάρχουν οι κοινωνικές προϋποθέσεις. Μάλλον στο βλέποντας και κάνοντας με ισχυρές δόσεις κυνισμού, ιδιοτέλειας και καιροσκοπισμού θα καταλήξουμε, ανεμομαζώματα-διαβολοσκορπίσματα, έλεγε η γιαγιά μου.

Η ηγεσία της ΝΔ κατηγορεί για νεποτισμό τον ΣΥΡΙΖΑ (διορισμοί συγγενών κλπ) λες και η ίδια δεν ξέρει τίποτα για το φόνο. Ωστόσο οι καταγγελίες δημιουργούν αρνητικό κλίμα. Είναι τόσο οδυνηρή η κατάσταση ώστε να αρκούν οι διορισμοί κάποιων συγγενών για να προκαλέσουν οργή, ως αθέμιτα ρουσφέτια, άσχετα από τη νομιμότητα ή την χρησιμότητα των προσληφθέντων.

Το ερώτημα ουσίας παραμένει: Οι Δανειστές θέλουν να βοηθήσουν τη χώρα να βγει από το αδιέξοδο ή έκαναν και θα κάνουν ότι μπορούν για να την κρατήσουν δέσμια; Η κυβέρνηση δεν απαντά στο ερώτημα αλλά λέει ότι εντός του έτους θα δούμε κάποιο φως. Η στάση των Δανειστών δείχνει ότι είναι αποφασισμένοι να κρατήσουν κλειστές τις κουρτίνες και σβηστά τα φώτα επισείοντας κάθε τόσο είτε την έξοδο από το ευρώ/ΕΕ είτε ό, τι άλλο κατεβάζει η πλούσια σε εκβιασμούς φαντασία τους. Οι Δανειστές συμπεριφέρονται σαν να πιστεύουν σθεναρά ότι δεν έχουν υποτάξει «ψυχή τε και σώματι» την κυβέρνηση, παρά τις υποχωρήσεις της. Δεν τις αναγνωρίζουν ότι πρέπει κάπως να δικαιολογηθεί στο κοινό της. Την αντιμετωπίζουν όπως τους Τζιχαντιστές: τους είναι χρήσιμοι για τη βρώμικη δουλειά αλλά τους προορίζουν για το σφαγείο, μόλις βρουν κάποιον άξιο να συνεχίσει. Ελπίζουν ότι τον βρήκαν.

http://www.iskra.gr/index.php

Το επαρμένο παραλήρημα ενός «αριστερού» ρουσφετολόγου…

ΤΡΙΤΗ 19-1-2016

«Αχ! Εσείς, δυστυχισμένες μικρομπακαλίστικες ψυχές, έτοιμες να πουλήσετε “τοις μετρητοίς” λίγον “ηρωισμό”, έστω και για τρεις σκουριασμένες χαλκοδεκάρες, φτάνει να μετρηθεί το “όφελος” πάνω στο τραπέζι της συναλλαγής». Φαίνεται ότι η Ρόζα Λούξεμπουργκ, όταν έγραφε αυτά τα οργισμένα λόγια, είχε στο μυαλό της «ερπετά» σαν κι αυτά που «συνωστίζονται» στον «αριστερό» ΣΥΡΙΖΑ…

Ένα τέτοιο («ερπετό») και μάλιστα με οίηση ασυνήθιστη είναι και ο Ιάσονας Σχινάς, γραμματέας της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ:Μια μικρομπακαλίστικη ψυχή που εξαργυρώνει «τοις μετρητοίς» τον «ηρωισμό» των παππούδων του πάνω στο ρουσφετολογικό τραπέζι της συναλλαγής του διορισμού όλου του σογιού του!!! 

Ο απίστευτος αυτός «αριστερός» (το «όνειδος» κατασυκοφάντησης των Ιδεών και των αγώνων της Αριστεράς) διόρισε στο Δημόσιο όλο του το σόι (Μητέρα, αδελφό και τη φίλη του), σαν …ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ των αγώνων των παππούδων του και της …αφοσίωσής του στο κόμμα!!! 

Η ελεεινότητα αυτή που κομπάζει …αγωνιστικά υποβιβάζει, εξευτελιστικά, τις ιδέες και την αγωνιστική πρακτική της Αριστεράς, τις θυσίες και το αίμα των αγωνιστών της, στο χυδαίο, κυνικό και γελοίο επίπεδο του καπιταλιστικού ρουσφετιού: Τα ανταλλάσει, στο χρηματιστήριο της καπιταλιστικής αγοράς, εξαργυρώνοντάς τα με μια θεσούλα ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ στο αστικό κράτος!!! 

Γι αυτό το «όνειδος» της «αριστερής» κυβέρνησης, ο αριστερός αγώνας και οι θυσίες …δικαιώνονται με το διορισμό και την ενσωμάτωση στο αστικό κράτος… 

Εδώ έχουμε ολοκληρωτική και επαρμένη ΑΝΑΤΡΟΠΗ των αριστερών ιδεών και αγώνων. Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ: Μια επαρμένη αυθάδεια ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ των Ιδεών, της Φιλοσοφίας, της Πρακτικής και της Ηθικής της Αριστεράς… 



 
Το μεγαλοφυές σκίτσο του Αρκά τα λέει όλα... 

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικό είναι και το ασυνάρτητο και επαρμένο παραλήρημα αυτού του υβριστή και συκοφάντη της Αριστεράς, στο όνομα των αγώνων των παππούδων του. 

Χωρίς να απαντάει επί της ουσίας σε τίποτα, κομπάζει αχαλίνωτα και με παραληρηματική έπαρση και ασυναρτησία. Απολαύστε: 

«Όταν ήμουν μικρός τα χρόνια της ευημερίας στην Ελλάδα θυμάμαι τους γονείς μου να μου λένε για την αριστερά, για το κίνημα, για τις ρίζες μας και πως δεν πρέπει να ξεχνάμε από που προερχόμαστε. Τότε ήμουν 10 χρονών και ακούγαμε το άξιον εστί και μου έλεγαν ιστορίες. Για την γιαγιά μου, την περήφανη επονήτισσα, βασανισμένη από τους χίτες στο χωριό της, που φθάνει σήμερα τα 90 και με καλημερίζει κάθε πρωί. Για τον προπάππο μου, που είχα την τύχη να τον γνωρίσω, δικαστή του ΕΑΜ και για τον παππού μου, αντάρτη στον Δημοκρατικό Στρατό που γλύτωσε την εκτέλεση στο τσακ αφού τον συλλάβανε τις μέρες της ήττας. Και μετά ώντας παππάς στην Αμαλιάδα οι φασίστες του λέγαν πως θα τον ξυρίσουν γιατί ήταν τραγόπαππας-κομμουνιστής και έπρεπε να φύγει να πάει αλλού, και δώστους δυσμενείς μεταθὲσεις από τους ιεροκήρυκες της αγάπης. Και θυμάμαι την μάνα μου να μου λέει πως της μάθαινε αντάρτικα στα κρυφά όταν ήταν ακόμη μωρό κι αυτός φορούσε ράσα και πως οι ανταρτες όταν χώρευαν στα βουνά γινότανε σεισμός. 
Για τον δολοφονημένο θείο του πατέρα μου από φασίστες κάπου στα βουνά της ηλείας, το μάθαμε προσφατα σε ένα βιβλίο και δεν ήξεραν καν που θάφτηκε και εαν θάφτηκε και το χειρότερο εαν έπρεπε να το πούμε στο αδερφό του. Για τον θείο-παππού Θοδωρή και τα μακρονήσια, την εξορία, τις κλειστές πόρτες μετά για δουλειά, γιατί αν ήσουν αριστερός σε κυνηγούσαν χωρίς αύριο και δεν είχες δικαίωμα να ταίσεις τα παιδά σου. 
Για τις εκδρομές της ΕΔΑ μου μίλαγε ο πατέρας μου όταν ήταν αυτός μικρό παιδάκι, για το αντρίωμα του στο Πολυτεχνείο, στην ΟΜΛΕ, στη δικτατορία, για την δράση του στο δυναμικό φοιτητικό κίνημα, για την ΕΦΕΕ, για τον 815, τον Κουμή και την Καννελοπούλου, για την ΠΠΣΠ, για το ΚΚΕ-ΜΛ, για το χημείο, για τα όνειρα της τότε εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς... Εκεί γνώρισε και τον άνθρωπο της ζωής του, την Μητέρα μου που τον αντέχει κοντά 40 χρόνια... 
Πάντα θυμάμαι πως και οι φίλοι των γονιών μου κάπου εκεί γύρναγαν στους αγώνες, στους δρόμους, άλλοι στην ΚΝΕ, άλλοι στον Ρήγα και άλλοι έξω από την βουλή και κάπου γύρναγε και η απογοήτευση, η ήττα, η ανασφάλεια. Γιατί κάποιοι πήγαν σπίτια τους, άλλοι όχι και το πράγμα προχωράει. Και δούλεψαν και έφτιαξαν οικογένεια και ποτέ δεν ζήτησαν λεφτά ούτε από τους ΠΑΣΟΚΟΥΣ ούτε από τους δεξιούς. Γιατί είναι αυτοδημιούργητοι και δεν χρωστάνε σε κανέναν και γι αυτό είμαι περήφανος... 
Και κάπου το 2006, 18 χρονών εγώ τότε, πρίν μία δεκαετία, ο αδερφός μου, φοιτητής της ΑΣΟΕΕ μου λέει για το Δίκτυο, το άρθρο 16, τον αγώνα που έπρεπε να δώσουμε, και δίπλα μας στο δρόμο και τοτε και η μάνα μου και ο πατέρας μου (παρόλο που μια ζωή χοντρός είχε αρχίσει να κουράζεται στο περπάτημα και δεν άντεχε πολλά, πολλά). 
Μετά στην Νεολαία ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, στον ΔΕΚΕΜΒΡΗ, στις πλατείες και δώσ του δακρυγόνο και ξύλο και η μάνα μου να τρέχει στα κρατητήρια να βγάζει κόσμο, και ο αδερφός μου δίπλα πάντα εκεί να με ζυμώνει να μου αγοράζει βιβλία για τον ΜΑΡΞ και να μου εξηγεί το κεφάλαιο και τεχνικά ώντας εκτός από αριστερός και τεχνοκράτης και πάντα τον ζήλευα γι αυτό...Γιατί ποτέ δεν έμενε στη θεωρία. Δεν θα ξεχάσω όταν έμεινε για 2 μήνες στο κρεβάτι επειδή αρρώστηκε από την κούραση επειδή κάθε μέρα ήταν στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ... 
Και ο καιρός έτρεχε και έμαθα για το Φορουμ το 05, για την νέα αριστερά της νίκης, για το οτί εμείς πρέπει να δικαιώσουμε τα όνειρα και τους πόθους των ηττημένων, όχι μόνο αυτών από τους οποίους εγώ προέρχομαι αλλά για όλους όσους δίνανε την ζωή τους με αυταπάρνηση και με θυσία μία ζωή χωρίς να λογαριάζουν τίποτα. 
Και έτσι περνάνε 10 χρόνια συναρπαστικά στα οποία δώσαμε το είναι μας, τη ζωή μας ολόκληρη, χωρίς να λογαριάζουμε λεφτά, εργατοώρες, την υγεία μας, χωρίς ποτέ να περιμέναμε πως το 12 θα έτριζε συθέμελα ο τόπος και μετά τον Γενάρη, μετά τον Ιούλη. Και μετά για εμάς η πρώτη ήττα και κουβέντα με τους συτρόφους, κουβέντα στην ΟΒΑ του σπιτιού μου και μαθαίνουμε και σήμερα να είμαστε εδώ στα δύσκολα, βάζοντας το κεφάλι μας σε έναν βαθύ κουβά με σκατά, δεν ζητάμε τίποτα απο κανέναν, δεν θα ζητήσουμε ποτέ...Ο καθένας με την δική του πορεία, με την δική του ιστορία με δικούς τους αγώνες, χωρίς φιλοδοξιες να γίνουμε κάποιοι. Πάντα για τό κόμμα, μόνο για το κόμμα, για κανέναν ρουφιάνο, για κανένα αφεντικό και σε αυτούς δεν θα απολογηθώ ούτε εγώ ούτε η οικογένεια μου. Γιατί ο καθένας έχει επιλέξει να βάλει πλατη για να μην χάσουμε συλλογικά, βάζει πλάτη για να αλλάξει αυτή η βρωμιά που υπάρχει γύρω μας και μας πνίγει. Και η μάνα μου 30 χρόνια μαχόμενη δικηγόρος δεν περίμενε τον ΣΥΡΙΖΑ για να ζήσει, γιατί ο πατέρας μου τόσα χρόνια δουλειά, δουλειά, δουλειά από τα 16 στην οικοδομή κόλλαγε ένσημα, μετά πούλαγε βιβλία για να ζήσει και μετά στα λεξικά, στην Καθημερινή, στο flash και θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο αλλά αυτό δεν έχει νόημα... Ποτέ όμως κρατικοδίαιτοι... 
Κι ο αδερφός μου 10 χρόνια κοντά εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα και τώρα εκεί που πρέπει να βοηθήσει κι αυτός βοηθάει... Ποτέ δεν ζητήσαμε, ποτέ δεν περιμέναμε ανταμοιβή, το κόμμα μας ζήτησε να βάλουμε πλάτη και βάλαμε, γιατί αυτό είναι το σωστό, γιατί πάντα στην αριστερά χρωστάμε και δεν μας χρωστάει...Και δεν θα απολογηθώ σε κανέναν ούτε για τις ριζες μου, ούτε για την οικογένεια μου, γιατί αυτή είναι η ιστορία μου, γραμμένη σε λιγες γραμμές, γιατί αυτή δεν είναι μόνο η δικιά μου ιστορία, γιατι δεν είδαμε φως και μπήκαμε, γιατί υπάρχουν πολλοί σαν εμάς, πάρα πολλοί με τις δικές τους ιστορίες, τις δικές τους κοινές ιστορίες... Έχω γνωρίσει πολλούς και πολλές συντρόφους και συντρόφισσες με ιστορίες πολύ πιο βαριές από την δικιά μου... Και είμαι περήφανος και νιώθω ευγνωμοσύνη για κάθε σύντροφο και συντρόφισσα που στέκομαι στο πλάι του και αγωνίζομαι μαζί του απέναντι σε κάθε λογής πρώτο Φλέμα. Μπροστά στη ρουφιανιά και τον κιτρινισμό στέκομαι περήφανος και τους γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια, 
Κατάλαβες ρουφιάνε;». 

«Από την πόλη έρχομαι και στην κορυφή κανέλα». Η οίηση του ψυχικά διαταραγμένου… 

Αντί να βρίσκεται σε ψυχιατρείο είναι γραμματέας της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ και έχει βαλθεί, όπως το «ΟΛΟΝ» ΣΥΡΙΖΑ, να στείλει τον ελληνικό λαό στα ψυχιατρεία…

Στη μέγγενη παραδίδουν και πάλι τη χώρα οι προσκυνημένοι για να εξανεμιστεί όσο αίμα μαζεύτηκε

ΤΡΙΤΗ 19-1-2016

Αντιμέτωπη με ένα deja vu κινδυνεύει να βρεθεί η χώρα και να ξαναζήσει εφιαλτικές στιγμές όπως το 2015. Κοινοτικές πηγές εκτιμούν ότι η αξιολόγηση θα καθυστερήσει καθώς εδώ που έχουμε φθάσει Ασφαλιστικό, δημοσιονομικό και ρύθμιση χρέους είναι αλληλένδετα και «θα πάνε πακέτο»... 

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Με τη χώρα να μην αντιμετωπίζει ουσιαστικό ζήτημα ρευστότητας το επόμενο τρίμηνο και με τα νέα δεδομένα που δημιουργεί στο πολιτικό σκηνικό η εκλογή τουΚυριάκου Μητσοτάκη στην αρχηγία της ΝΔ, εκτιμάται ότι η διαδικασία θα τραβήξει σε μάκρος δοκιμάζοντας σκληρά τις αντοχές της κοινωνίας και της οικονομίας, ενώ δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε πολιτικές εξελίξεις.

Πιέσεις στην Αθήνα

Την περασμένη Πέμπτη ο πρόεδρος του Εurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ για ακόμη μία φορά έκανε λόγο για μακράς διάρκειας αξιολόγηση. Μάλιστα απέφυγε να δώσει χρονοδιάγραμμα λέγοντας ότι... «πραγματικά δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει, αν και θα ήθελα να είναι πολύ σύντομη». Στο ίδιο μήκος κύματος ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εκτίμησε ότι η αξιολόγηση θα έχει διάρκεια παρατηρώντας ότι η Ελλάδα δεν έχει άμεσο ζήτημα ρευστότητας.

Πράγματι τουλάχιστον ως τον Μάιο εκτιμάται ότι το Δημόσιο θα είναι σε θέση να αντεπεξέλθει ακόμη και αν χρειαστεί να καθυστερήσει πληρωμές και να δημιουργήσει νέα ληξιπρόθεσμα. Οι υποχρεώσεις του αυξάνονται τον Ιούνιο και κορυφώνονται, όπως και πέρυσι, το δίμηνο Ιουλίου - Αυγούστου, με λήξεις ομολόγων.

Με το νέο Μνημόνιο να μην προβλέπει καταβολές δόσεων αν δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, το Δημόσιο θα στηριχθεί στα έσοδα από φόρους, τα οποία το 2015, παρά τη φοροκαταιγίδα (αύξηση ΦΠΑ, εισφορά αλληλεγγύης, προκαταβολή φόρου κ.τ.λ.), κινήθηκαν στα επίπεδα του 2014. Επιπλέον, το 2016 προβλέπονται πρόσθετοι φόροι ύψους 2,2 δισ. ευρώ, οδηγώντας τους περισσότερους φορολογουμένους πέρα από τα όριά τους και ενισχύοντας όσο περνάει ο χρόνος τη δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία είχε υποσχεθεί να καταργήσει τους «άδικους» φόρους, όπως ο ΕΝΦΙΑ.

Χαρακτηριστικό της οικονομικής εξάντλησης των φορολογουμένων αποτελεί το γεγονός ότι το τελευταίο τρίμηνο του 2015 πληρώσαμε  σχεδόν 2 δισ. ευρώ περισσότερους φόρους από το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014, όταν η αναμενόμενη έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία είχε ενισχύσει την τάση του «δεν πληρώνω».

Οι αντιδράσεις που προκαλεί η υπερφορολόγηση αναμένεται να φουντώσουν με τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό θίγουν τα ίδια στρώματα. Την περασμένη εβδομάδα στο Eurogroup της Πέμπτης οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης έστειλαν πίσω την πρόταση Κατρούγκαλου ζητώντας  από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να δώσει περισσότερα στοιχεία τόσο για το Ασφαλιστικό όσο και για τα δημοσιονομικά του 2016 ώστε να ξεκινήσει η αξιολόγηση. Κοινοτικές πηγές εκτιμούν ότι η διαδικασία αυτή θα χρειαστεί εβδομάδες και σχεδόν αποκλείουν να ψηφιστεί το Ασφαλιστικό τον Φεβρουάριο.

Σε κάθε περίπτωση, οι πιστωτές για να ολοκληρώσουν την αξιολόγηση και να προσφέρουν την ελάφρυνση του χρέους θα ζητήσουν από τον Αλέξη Τσίπρα πρόσθετα μέτρα, κάτι που πολιτικά είναι δύσκολο να αποδεχθεί. Κοινοτικές πηγές εκτιμούν ότι η εκλογή του κ. Μητσοτάκη και η επιθετική στάση που αναμένεται να κρατήσει απέναντι στην κυβέρνηση θα σπρώξουν τον κ. Τσίπρα προς τα αριστερά και θα οδηγήσουν σε πόλωση. Χωρίς συναίνεση και πολύ περισσότερο χωρίς τα κοινοβουλευτικά «μαξιλάρια» που θα μπορούσαν να του προσφέρουν τα μικρότερα κόμματα, δεν αποκλείουν ο Πρωθυπουργός να ακολουθήσει παρόμοιο δρόμο με αυτόν που ακολούθησε ο Αντώνης Σαμαράς το 2014 για να μην εισπράξει το πολιτικό κόστος που συνεπάγεται η εφαρμογή του Μνημονίου.

Το χαρτί των εκλογών

Ο δρόμος αυτός μπορεί να του υποδειχθεί και από τις δημοσκοπήσεις, αν η ψήφιση αντιλαϊκών μέτρων, όπως π.χ. η μείωση των συντάξεων, φέρει τη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη στην κορυφή των γκάλοπ. Στο πλαίσιο αυτό οι ίδιες πηγές δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να ρίξει  στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές το χαρτί των εκλογών. Πάντως, σύμφωνα με κοινοτικούς κύκλους, οι Ευρωπαίοι στην παρούσα φάση δεν έχουν λόγο να βιάζονται. «Η μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο της Ελλάδας» λένε.

Το ΔΝΤ μένει και απαιτεί...

Το ΔΝΤ, όπως διευκρινίστηκε την περασμένη εβδομάδα, θα συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα, όχι μόνο με τεχνική βοήθεια αλλά και με χρηματοδότηση, το ύψος της οποίας μένει να προσδιοριστεί. Αυτό θα εξαρτηθεί από το Ασφαλιστικό (όσο μεγαλύτερες οι περικοπές τόσο μικρότερες οι ανάγκες) και από το χρηματοδοτικό κενό, το οποίο το ΔΝΤ ανεβάζει στο 3%-4% του ΑΕΠ ως το 2018 έναντι 2% που είναι οι εκτιμήσεις της Κομισιόν. Πράγμα που σημαίνει πρόσθετα μέτρα υπό τη μορφή Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος ή νέου Μνημονίου. Στόχος του Ταμείου είναι μια συμφωνία που να του διασφαλίζει ότι θα πάρει πίσω τα χρήματά του. Και για να το πετύχει αυτό ζητεί μεγαλύτερα πρωτογενή πλεονάσματα και ευνοϊκότερη ρύθμιση για το χρέος μέσω επιμήκυνσης των λήξεων, μείωσης των επιτοκίων και αύξησης της περιόδου χάριτος.

ΤΟ ΒΗΜΑ

Επίθεση… ηλιθιότητας

Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου 2016

Με την έναρξη αυτής της περιπέτειας – ας την ονομάσουμε «μνημονιακή» για να συννενοηθούμε – δοκιμάστηκαν πάνω στην καμπούρα του ελληνικού λαού όλες οι δυνατές μέθοδοι ώστε να μειωθούν οι αντιστάσεις του απέναντι στην πολιτική του αποδεκατισμού του...

του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Από τα τέλη του 2009 και επίσημα από το Καστελόριζο τον Απρίλη του 2010, εφαρμόζεται μια ευρύτατη γκάμα τεχνικών για την ποδηγέτηση της κοινωνίας.

Οι «ψυχολογικές» επιχειρήσεις που εφαρμόστηκαν περιλάμβαναν:

• Πρόκληση πανικού στον πληθυσμό (ας θυμηθούμε την παρομοίωση της χώρας σαν «Τιτανικό»).
• Αποθέωση του πολιτικού ψεύδους και του ανορθολογισμού (με την αναγωγή της καταστροφής σε «σωτηρία» και «πατριωτισμό»).
• Τρομοκρατία και απειλές (ποιός δεν θυμάται τις ιαχές «Μνημόνιο ή τανκς»;).
• Εκτόξευση εκβιασμών και προπαγάνδας εκφοβισμού (ή υποταγή ή δεν θα έχετε φάρμακα, τρόφιμα, καύσιμα κλπ) με ζητούμενο την... συνθηκολόγηση σε μέτρα αφανισμού.
• Καλλιέργεια κλίματος συνενοχής σε ένα έγκλημα που άλλοι διέπραξαν («όλοι μαζί τα φάγαμε» κλπ).

    Όλο αυτό το «μπουκέτο» συνοδεύτηκε από έναν αντιδημοκρατικό κατήφορο :

• Η ίδια η ψήφιση των Μνημονίων και των Δανειακών Συμβάσεων αποτέλεσε συνώνυμο της μετατροπής του αστικού Συντάγματος σε κουρελόχαρτο.
• Ο τρόπος διακυβέρνησης συνοδεύτηκε με την παραίτηση του αστικού κοινοβουλευτισμού από «περιττά» δημοκρατικά μακιγιάζ (είχαμε από δοτές κυβερνήσεις και δοτούς πρωθυπουργούς μέχρι τη σύσταση βιομηχανίας ΠΝΠ και κάθε λογής διαταγμάτων).
• Η επιβολή των μέτρων ταυτίστηκε με την κάθοδο του κράτους του «νόμου και της τάξης» στους δρόμους, μαζί με τα «ήπια» δακρυγόνα του, τα «φιλικά» χημικά του και τις εγκληματικές προβοκάτσιες (Μαρφίν).

Στο σκηνικό του μνημονιακού φαύλου κύκλου θα ήταν μέγιστη παράλειψη να μην συμπεριληφθεί το πιο αισχρό εμπόριο με το οποίο όλες οι συνιστώσες του καθεστώτος της ολιγαρχίας επιχείρησαν να υπερβούν τον λαϊκό ύφαλο: Το εμπόριο ελπίδας – εδώ φυσικά διέπρεψε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα, έξι χρόνια μετά, φαίνεται ότι ακόμα κι αν οι παραπάνω πρακτικές δεν έχουν ολότελα εξαντλήσει την αποτελεσματικότητά τους, εντούτοις δεν μοιάζουν ικανές – ιδίως μετά και την αποκάλυψη του παραμυθιού, της προδοσίας και της πολιτικής απάτης που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ- να σύρουν το καθεστωτικό κάρο.

Ίσως αυτός είναι ο λόγος που το τελευταίο διάστημα, ο καθεστωτικός μηχανισμός, δίπλα στον εκφοβισμό, την τρομοκρατία, την παραποίηση της αλήθειας, τη διάχυση του «δεν αλλάζει τίποτα» και «δεν υπάρχει εναλλακτική», φαίνεται να καταφεύγει σε μια «χαριτωμένη» μέθοδο αναπαραγωγής του και προώθησης των επιλογών του: Την εκτόξευση μεγατόνων… ηλιθιότητας!

Για να μην υπάρχει καμία παρεξήγηση, εδώ δεν αναφερόμαστε στο απαράγραπτο και ανίκητο δικαίωμα της ανθρώπινης φύσης στην ηλιθιότητα.

Εδώ, μιλώντας για «επίθεση ηλιθιότητας» εκ μέρους του κατεστημένου, μιλάμε για την αξιοποίηση της μεθόδου της αποβλάκωσης ως κορυφαίο εργαλείο προώθησης ανθρωποκτόνων πολιτικών.

Εξηγούμαστε:

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που ξεπούλησε κάθε προηγούμενη δέσμευσή του. Που εφαρμόζει όλα όσα θα καταργούσε, από την λιτότητα μέχρι τον νεποτισμό. Που υλοποιεί όχι μόνο τα Μνημόνια που θα έσκιζε αλλά και το δικό του!

Ωστόσο, ενώ οι τροϊκανοί τον ανακυρήσσουν στον πιο αξιόπιστο μνημονιακό εταίρο που είχαν μέχρι τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να παριστάνει τον «αριστερό», τον «διαπραγματευτή» από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων.

Αλλά τι είδους βελτίωση της ζωής του χειμαζόμενου λαού μπορεί να προσδοκά κανείς από εκείνους που εφαρμόζουν όχι μόνο τα δικά τους Μνημόνια αλλά και τα Μνημόνια των άλλων; 

Παρ’ όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ κρατώντας στο ένα χέρι τα Μνημόνια, τα χαράτσια και τους «ΕΝΦΙΑ», στο άλλο χέρι το συνταξιοδοτικό, παραμάσχαλα τις συμβάσεις ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και παρά πόδα μέχρι και την ψήφιση του «λοκ άουτ» ως βέλτιστη εργασιακή πρακτική (!), παριστάνει τον μαχητή των λαϊκών δικαίων και τον σημαιοφόρο του «νέου» έναντι του «παλιού»!

Ε, δεν είναι προφανές ότι οι «αριστεροί» που μας κυβερνούν συμπεριφέρονται στους υπολοίπους σαν σε ηλίθιους; Δεν είναι προφανές ότι το έχουν ρίξει στην πιο φτηνή προπαγάνδα που επειδή αδυνατεί να βαφτίζει το κρέας – ψάρι γι’ αυτό επιδίδεται στην διαρκή πρόκληση καταγμάτων ενάντια στην κοινή λογική;

Δεν είναι πρόδηλο ότι επενδύουν σε έναν διαρκή ανεμοστρόβιλο επικοινωνιακής αποβλάκωσης ώστε διατηρώντας την ταμπέλα του μικροεμποράκου της ελπίδας να φέρουν σε πέρας την πιο βρώμικη δουλειά;

Όσο για τη ΝΔ ακούμε ότι βρήκε τον… «κεντροδεξιό» (άμα τε και «κοινωνικά ευαίσθητο») εαυτό της στον κ.Μητσοτάκη. Και πολλοί, με αφορμή την εκλογή του κ.Μητσοτάκη, είδαν σε αυτήν την εκλογή μια «νέα ελπιδοφόρα» προοπτική για τον τόπο. Μάλιστα.

Δεν θα αρνηθούμε το δικαίωμα του ατομικού αυτοπροσδιορισμού στον οποιοδήποτε. Ως εκ τούτου, ας μην σπεύσουμε να εξάγουμε συμπεράσματα για το «κεντροδεξιόν» του κ.Μητσοτάκη από το γεγονός ότι ήταν η «Γουολ Στριτ Τζέρναλ» που είδε – πρώτη – στον κ.Μητσοτάκη την «αχτίδα ελπίδας» για την Ελλάδα…

Ας παρακάμψουμε τους ίδιους τους εσωκομματικούς αντιπάλους του που λίγες μέρες πριν την εκλογή του τον περιέγραφαν ως κατεξοχήν εκφραστή των συμφερόντων των πιο επιθετικών οικονομικών ελίτ.

Ας αποστασιοποιηθούμε από την συνειρμική – και υποβολιμαία όπως λένε οι φίλοι του – διασύνδεση του νέου αρχηγού της ΝΔ με όλο εκείνο το παλιό σύστημα που ελέγχεται για διαπλοκές, οικογενειοκρατίες και πολιτικές βαρονίες.

Αλήθεια, όμως: Πώς να παρακάμψουμε ότι ως «φορέας του νέου» φιλοτεχνείται το προφίλ ενός πολιτικού και ενός κόμματος που όταν επιβάλλονταν τα Μνημόνια το κόμμα ήταν κυβέρνηση κι εκείνος προβεβλημένο στέλεχος του;

Που όταν «φτιάχνονταν» οι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι και τα 700.000 υποσιτισμένα παιδιά εκείνος ήταν υπουργός;

Που όταν εκδιώκονταν καθαρίστριες, ήταν εκείνος που μοίραζε τα «μπιλιετάκια» των απολύσεων;

Που τώρα που έγινε αρχηγός, προβεβλημένος συνοδοιπόρος του είναι ο κ.Γεωργιάδης, γνωστός μεταξύ άλλων διότι τσακωνόταν με τον Τόμσεν του ΔΝΤ για το ποιος είναι πιο μνημονιακός, ο Τόμσεν ή ο Γεωργιάδης;…

Τίποτα από τα παραπάνω, όμως, δεν κάνει να πτοούνται τα νεοδημοκρατικά επιτελεία που θέλουν να εμφανίζουν τον κ.Μητσοτάκη σαν προϊόν «παρθενογένεσης» και το κόμμα του σαν κάτι το «νέο» που αξίζει να περιμένει κανείς για να δούμε τι θα κάνει…

Οι μηχανισμοί του συστήματος που έφερε τον τόπο στην σημερινή κατάσταση δεν πρόκειται να παραιτηθούν από τις δυνατότητες που διαθέτουν ώστε να αναπαράγεται το σύστημα που τους συντηρεί.

Η τεχνική κονιορτοποίησης της λογικής – και μέσα από αυτήν της αλήθειας – είναι έτσι κι αλλιώς δοκιμασμένη συνταγή.

Πόσο μακράς διάρκειας και πόσο αποδοτική θα αποδειχτεί αυτή τη φορά για τους εμπνευστές της θα το δούμε.

Το γεγονός πάντως ότι σήμερα αυτό που αποκαλούμε «επίθεση ηλιθιότητας», η προπαγάνδα αποβλάκωσης δηλαδή, φαίνεται να προάγεται – τόσο απροκάλυπτα – σε κυρίαρχο εργαλείο ανασύνθεσης του πολιτικού τοπίου, τόσο από τους εξ «αριστερών» όσο και από τους εκ δεξιών «αναμορφωτές» του, ίσως να είναι και ένδειξη ότι τελικά οι φορείς του εγκλήματος βρίσκονται σε απόγνωση.

Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να ισχύει εκείνος ο παρηγορητικός λόγος που αποδίδεται στον Λίνκολν ότι μπορείς να ξεγελάς πολλούς για λίγο καιρό, λίγους για πολύ καιρό, αλλά όχι πολλούς για πολύ καιρό.

Φυσικά δεν μας διαφεύγει η παρατήρηση φίλων της στήλης, ότι ο Λίνκολν δεν είχε έρθει ποτέ στην Ελλάδα…

enikos.gr

Εθνική τσογλαναρία

γράφτηκε στον Τοιχο a day ago -  6 Comments

18-1-2016

του Γιάννη Λαζάρου

Όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι εσκεμμένα στην κοσμάρα του. Σύσσωμο ασχολείται με την θεωρία και αφήνει τις πράξεις να γίνονται από μερίδα του λαού με τα όποια δυσμενή αποτελέσματα.

Η κυβέρνηση έχει αναλάβει τον ρόλο του εκτελεστή εντολών και όλοι οι άλλοι ασχολούνται εδώ και ένα χρόνο με το ιδεολογικό υπόβαθρο που πρέπει να έχουν τα κόμματα τους που μετασχηματίζονται σε άκρως ευρωπαϊκά ή σε εντελώς λαϊκίστικα. Στα "τέτοια" τους γραμμένοι οι πάντες. Επαγγελματίες, ιδιωτικοί υπάλληλοι, δικηγόροι, μηχανικοί, αγρότες, εργάτες, άνεργοι είναι ένας-ένας γραμμένος με κεφαλαία γράμματα στα αχαμνά όλου του πολιτικού συστήματος. 

Οι δανειστές δεν κατάφεραν μόνο να κάνουν ό,τι τους γουστάρει αλλά κατάφεραν να αφήσουν έναν ολόκληρο λαό χωρίς πολιτική στέγη. Εξαιρουμένων των κοπρόσκυλων που γλύφουν Τσιπραίους ή Μητσοτακέους ή Φωφαίους για καμιά επιχειρηματική επιδοτησούλα ή καμία θεσούλα στο δημόσιο όλοι οι υπόλοιποι είναι στο πουθενά. 

Πού να γυρίσει το κεφάλι ο πολίτης να βρει πλάτη για τα δικαιώματά του; Στο ΚΚΕ όπως κατάντησε ή στην Χ.Α που πάντα ήταν ο κρυφός εκπρόσωπος όλων των παρακρατικών κυβερνήσεων. 

Το θέμα είναι πάντως ότι ο πολιτικός κόσμος μεταλλάσσεται ραγδαία προς την ισχυροποίησή του για να ενταχθεί στο νέο ευρωπαϊκό καθεστώς που βρωμάει ναζισμό αλλά ο λαός δυστυχώς κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και πιο αδύναμος. 

Φτάσαμε στο σημείο οικοδόμοι και εργάτες που κάποτε έστυβαν την πέτρα να είναι τρελά χαρούμενοι που διορίστηκαν στο δήμο ή στο δημόσιο μέσω 5μηνων απασχόλησης. Λες και ζούνε το όνειρο της ζωής τους, που δεν ήταν άλλο από το να τους αποκαλέσει ο δημόσιος ή δημοτικός υπάλληλος "συνάδελφο". Αυτός ο ίδιος οικοδόμος ή εργάτης, που επί δεκαετίες  δούλευε στους 45ο βαθμούς Κελσίου για το μεροκάματο ο άλλος ήταν σε νησί των Κυκλάδων και έπινε τα κοκτέιλ του κοροϊδεύοντας τον μαλάκα που δουλεύει.

Το ίδιο όμως συμβαίνει και στους εναπομείναντες ελεύθερους επαγγελματίες. Όπου ακούνε επιδότηση βουρ στον πατσά. Από την μία η Ε.Ε είναι η καταστροφή και οι κυβερνήσεις οι οποίες τους τελείωσαν φορολογικά και ασφαλιστικά από την άλλη όμως καλά τα 5,000 ευρώ (τουλάχιστον) μέσω ΕΣΠΑ για επιμόρφωση ή για ανακαίνιση του καταστήματος. 

Δεν λείπουν από την θλιβερή λίστα και οι αγρότες που ναι μεν απειλούν με κόψιμο της Ελλάδας στην μέση αλλά στον γκισέ της τράπεζας στήνονται στην ουρά για μια συμφωνία "τραπεζικής καλλιέργειας" με την σφραγίδα της ΕΚΤ ή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανάπτυξης. Από τη μια θέλουμε τη γη δική μας από την άλλη πότε θα έρθει η ευρωπαϊκή επιδότηση;

Γενικώς η πάνω τσογλαναρία του πολιτικού συστήματος συνεχίζει να πετάει ξεροκόμματα στην κάτω πλευρά της οικονομικοκοινωνικής πυραμίδας και εκεί που πάει να σκάσει η χύτρα ο ίδιος ο λαός γίνεται η βαλβίδα ασφαλείας. Ο λαός πληρώνεται για να το βουλώνει και δεν είναι ο φόβος που τον κάνει να το βουλώνει. Τι άλλο να φοβηθεί; Μην μπουν οι Γερμανοί στην Αθήνα; 

Το "άμα δεν τα πάρω εγώ θα τα πάρει άλλος" ή "άμα δεν διοριστώ εγώ στο δήμο θα πάει άλλος" ή "η κατάσταση είναι τελειωμένη κι ό,τι προλάβουμε να φάμε" έχει γίνει το νέο σκεπτικό ενός λαού που έχει πέσει μέσα στα σκατά και συνεχίζει να τρώει κονσέρβες από τα Lidl αλλά με την ίδια συχνότητα όπως παλιότερα έτρωγε το εκλεκτό.

Η ρήση "η κρίση φέρνει ευκαιρίες" έρχεται και γίνεται πραγματικότητα σε έναν λαό που γούσταρε ό,τι ψήφιζε μέχρι το 2010 και γουστάρει (ακόμα κι αν δεν ψηφίζει) ό,τι γίνεται μέχρι σήμερα. Ειδικά αυτοί που απέχουν των εκλογών αλλά τρώνε σαν πόρνες από το ίδιο καζάνι του ναζιστικού συσσιτίου ο χαρακτηρισμός "πόρνη του συστήματος" είναι επιεικέστατος. 

Φτάνουμε στην απάντηση της ερώτησης για το ποιος πρόδωσε την Ελλάδα. Δεν ήταν ποτέ η πάνω τσογλαναρία που έχει έδρα την Βουλή αλλά η κάτω τσογλαναρία που συμμορφωνόταν και δεν γινόταν λαός ποτέ σε περιόδους ειρήνης αλλά μόνο πολέμου. Όταν γνώριζε ότι μπορεί να πάρει την κουραμάνα δίνοντας κώλο στον εχθρό αλλά μετά από αυτό ο κώλος του ήταν εκτεθειμένος σε αυτόν που δεν τσίμπαγε σε κατοχικές κουραμάνες.- 

ΠΗΓΗ