Ρωσία:Σοκ και δέος κατά του ISIS

 19 Μαρτίου 2016

Σοκ και δέος κατά του ISIS: Δείτε πώς η κάμερα κατέγραψε δέκα απ' τα πιο καίρια χτυπήματα των Ρώσων - [Δείτε 10 VIDEO]

Η μεγάλη ρωσική επιχείρηση κατά των τζιχαντιστών βοήθησε στο να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στο έδαφος της Συρίας ανοίγοντας το δρόμο για μία εκεχειρία και διπλωματικές διαβουλεύσεις. Το Russia Today παρουσιάζει τα 10 πιο δραματικά, κατά την άποψη του, βίντεο απ' τα χτυπήματα της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας κατά στόχων του ISIS.

Έφυγαν οι βόμβες!
Στο πιο εντυπωσιακό υλικό που κατέγραψαν οι κάμερες απ' τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, όταν ξεκίνησαν τα πρώτα ρωσικά χτυπήματα ήταν και η θέα απ' το πιλοτήριο ενός βομβαρδιστικού καθώς απογειωνόταν απ' τη βάση Khmeimim, έριχναν αργότερα τις βόμβες κατά στόχων του ISIS και επέστρεφε πίσω

Χτυπώντας το λαθρεμπόριο...

Ήταν στρατηγικά σημαντικό να πληγεί η χρηματοδοτική ροή προς τους τρομοκράτες καταστρέφοντας υποδομές όπως διυλιστήρια και βυτιοφόρα που χρησιμοποιούσε το ISIS για το λαθρεμπόριο καυσίμων στο Ιράκ και την Τουρκία

...και τις διόδους των προμηθειών
Άλλος ένας στόχος κλειδί ήταν να καταστραφούν οι δίοδοι που χρησιμοποιούσαν οι τζιχαντιστές για προμήθειες, όπως ήταν μία γέφυρα στον Ευφράτη ποταμό που το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποιούσε για να παίρνει προμήθειες απ' το έδαφος του Ιράκ.

Για τους ανθρώπους μας
Αμέσως μετά την ανάληψη ευθύνης από το Ισλαμικό Κράτος τόσο για την κατάρριψη του ρωσικού επιβατικού αεροσκάφους στο Σινά όσο και για την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι τον περασμένο Νοέμβριο, η Ρωσία αύξησε τους βομβαρδισμούς της κατά στόχων των τρομοκρατών. Τα στελέχη της ρωσικής αεροπορίας στη βάση Khmeimim απάντησαν στους τρομοκράτες χαράσσοντας πάνω στις βόμβες που θα έπλητταν στόχους του εχθρού φράσεις όπως «για τους ανθρώπους μας» και «για το Παρίσι»
.

Μακράς εμβέλειας....
Τα ρωσικά βομβαρδιστικά μακράς εμβέλειας διεξήγαγαν πολλές επιχειρήσεις στη Συρία, ρίχνοντας «έξυπνες» βόμβες εκατοντάδων τόνων και πυραύλους κατά στόχων των τζιχαντιστών.

...Από τη θάλασσα
Ρωσικές δυνάμεις κινητοποιήθηκαν και από θαλάσσης με πολεμικά πλοία απ' την Κασπία Θάλασσα να εκτοξεύουν πυραύλους κατά εγκαταστάσεων του ISIS. Το βίντεο, που έδωσε στη δημοσιότητα απ' το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, συμπεριελάμβανε και έναν χάρτη που παρακολουθούσε την πορεία των πυραύλων προς τη Συρία μέσω του εναέριου χώρου του Ιράν και του Ιράκ.

...και κάτω από τη θάλασσα
Στόχοι επλήγησαν επίσης με εκτόξευση πυραύλων από ρωσικό υποβρύχιο που βρισκόταν στη Μεσόγειο

Η καλύτερη άμυνα...
Μετά την κατάρριψη του βομβαρδιστικού Su-25 απ' την Τουρκία εντός του εναέριου χώρου της Συρίας, η Μόσχα ανέπτυξε το αντιαεροπορικό σύστημα S-400 στο Hmeymim. Το πιο εξελιγμένο σύστημα αεράμυνας της Ρωσίας είναι έτοιμο να εντοπίσει και να καταστρέψει οποιοδήποτε στόχο εντός ακτίνας 400 χλμ. που θα έθεταν σε κίνδυνο την ασφάλεια κάποιου ρωσικού αεροσκάφους ή στρατιωτικού προσωπικού
.

...και καλή επίθεση
Προκειμένου να παράσχουν άμυνα και υποστήριξη για τη ρωσική στρατιωτική δράση στη Συρία, μαχητικά ελικόπτερα στάλθηκαν στο Hmeymim έχοντας στη διάθεση τους μία ευρεία γκάμα οπλικών συστημάτων έτοιμα προς χρήση οποιαδήποτε στιγμή.

«Χειρουργικά» χτυπήματα

Συνολικά η ρωσική αεροπορία στη Συρία πραγματοποίησε πάνω από 9.000 αποστολές, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, οι οποίες σε καθημερινή βάση δημοσίευαν λεπτομέρειες και υλικό απ' τα χτυπήματα τους.

http://tinyurl.com/hhcjqa8

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ο «κυματοθραύστης» του Μπούτα

19-3-2016

Ή, αλλιώς, η δεύτερη φύση του ΚΚΕ…

Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου από τη Ρήξη φ. 121

Η προγραμματισμένη «παρέλαση» των δέκα επτά τρακτέρ του μπλόκου της Νίκαιας στο Σύνταγμα, με την άδεια της κυβέρνησης και την ευγενική παραχώρηση της μικροφωνικής εγκατάστασης από τον Καμίνη, λειτούργησε ανακουφιστικά προς όλες τις πολιτικές κατευθύνσεις. Έτσι η κυβερνητική παρέα, απρόσβλητη από μικροενοχλήσεις διαμαρτυρίας, προωθεί το «αγροτικό μνημόνιο» καταστροφής της πρωτογενούς παραγωγής, μέσα από την εξαφάνιση του μικρομεσαίου αγρότη, αλλά και το ξεπούλημα της γεωργικής γης της υπερχρεωμένης αγροτιάς σε ξένα επενδυτικά κεφάλαια.
Π ρωταγωνιστής της διάσπασης του αγροτικού κινήματος, που διαμορφώθηκε στα μπλόκα, ο διαχρονικός αγροτοπατέρας Μπούτας. Το τσίπουρο παραγωγής του, που προσέφερε στον πρωθυπουργό, έκλεισε συμβολικά την παράσταση που ανέβηκε το προηγούμενο διάστημα. Τα τρακτέρ του έδρασαν ως απλή εικόνα, χωρίς ουσία. Ο Μπούτας προστάτεψε, εντέλει, τον στριμωγμένο στη γωνία Τσίπρα, με ανάλογο τρόπο που το ΠΑΜΕ, τον Οκτώβριο του 2011, ουσιαστικά περιφρούρησε τη Βουλή, όταν καλούσε σε περικύκλωσή της μόνο από δυνάμεις του ΠΑΜΕ, ενώ η καθολική λαϊκή αντιμνημονιακή αντίσταση ήταν στο φόρτε της.
Η «τεράστια διαδήλωση» του Μπούτα, για την οποία μιλούσαν τα ΜΜΕ, ήταν μικρότερη από αυτήν της 4ης Φεβρουαρίου, ενώ η μαζική κάθοδος των αγροτών της Πελοποννήσου αναχαιτίστηκε και αποδυναμώθηκε με βίαιο τρόπο στο Χαϊδάρι.
Η συμβολή του Μπούτα στην απονεύρωση των κινητοποιήσεων έχει αφετηρία τη φύση του ΚΚΕ στους κοινωνικούς αγώνες κατά τη μεταπολίτευση. Σε κρίσιμες στιγμές κοινωνικών αλλαγών, σχεδόν ένας γονιδιακός αυτοματισμός του ΚΚΕ βοηθούσε εξισορροπητικά και βοηθητικά την κατεστημένη πολιτική εξουσία.
Επιπλέον και σε πολιτικό επίπεδο, το ΚΚΕ, ενίοτε, με πολιτικές του αποφάσεις, βοηθούσε στην αποφόρτιση της πολιτικής έντασης και λειτουργούσε ως δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, εσχάτως και του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι χαρακτηριστικό όμως και το συνδικαλιστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έδρασε ο Μπούτας ως πρώτο βιολί. Οι πρώτες αυθόρμητες κινήσεις διαρκείας των αγροτών και ειδικότερα των νέων αγροτών να αντισταθούν και να ορθώσουν έναν συνολικότερο αγροτικό λόγο, που μιλούσε για την πρωτογενή παραγωγή και για τη χώρα, αποδυναμώθηκε από τους συνδικαλιστές του ΚΚΕ, της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ. Η ενότητα υπονομεύθηκε, με τον περιορισμό των αιτημάτων στον ασφαλιστικό και φορολογικό πνιγμό των αγροτών, με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υπάρξουν αδέσμευτα μπλοκ, που θα μπορούσαν να εκφράσουν και ενωθούν με τον υπόλοιπο λεηλατημένο λαό της Ελλάδας.
Και η Ν.Δ του Μητσοτάκη, απ’ ό,τι φάνηκε κράτησε μια αναιμική στάση στο αγροτικό, εκεί που θα περίμενε κάποιος να στηριχτεί στην παραδοσιακή επιρροή της στους αγρότες, για να στριμώξει την κυβέρνηση. Μάλιστα, κακές γλώσσες μιλάνε για κομματάρχες του Μητσοτάκη που καλούπωσαν την οργή των Κρητικών αγροτών, δίνοντάς τους ως φολκλόρ στα ΜΜΕ. Άλλωστε, ο Μητσοτάκης, από τη Βουλή, φώναζε πως: «Δεν είμαι με τα τρακτέρ, δεν είμαι με τα μπλόκα».
Οι αγρότες δεν είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο την κυβέρνηση. Είχαν να αντιπαλέψουν όλα τα μνημονιακά κόμματα που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, εναντιώνονται στον αγώνα τους.
Οι αγρότες είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουν ότι απειλούνται από την ίδια νεοαποικιακή πολιτική που υποδουλώνει τη χώρα και εξαθλιώνει όλο τον λαό. Η διέξοδος, η κλιμάκωση και η προοπτική αυτού του αγώνα βρίσκεται στη συνένωσή του με τα υπόλοιπα κομμάτια του λαού, σε έναν εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα διαρκείας.
Μόνο τότε η λογική του Μπούτα και του ΚΚΕ, ότι «ο αγώνας είναι στενά οικονομικός» μπορεί να αποτελέσει μειοψηφία και να σταματήσει να λειτουργεί συντεχνιακά, διασπαστικά και προστατευτικά προς την εξουσία.

Ελλάδα,Επικίνδυνη εξέλιξη

Σάββατο, 19 Μαρτίου 2016

  Οργανώνεται δόλια ο εποικισμός της χώρας - Ή θα τον αποτρέψουμε ή θα μας καταπιεί

Μετά και από τη χθεσινή εξέλιξη, τα πάντα είναι διαφορετικά, και μια νέα πολλαπλά επικίνδυνη γεωπολιτική σελίδα έχει ανοίξει και απειλεί να καταβροχθίσει τη χώρα… 

Το κεφάλαιο «λαθρομετανάστευση» χθες έκλεισε και τυπικά. Και το επικίνδυνο κεφάλαιο που λέγεται «Ισλαμικός εποικισμός» της χώρας έχει ήδη ανοίξει. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, δεν αντιμετωπίζεται πια η λαθρομετανάστευση αλλά οργανώνεται μεθοδικά και ύπουλα ο εποικισμός της.

Το λάθος της μέχρι χθες ανοχής μας στην...

κατευθυνόμενη εισβολή, το πληρώσαμε με το βαρύτατο τίμημα της χθεσινής απόφασης.

• Αν δεν αφυπνιστούμε σαν κοινωνία μετά και τη χθεσινή απόφαση…
• Αν δεν εγκαταλείψουμε τον ωχαδερφισμό και τη λαγνεία των απατηλών ιδεολογημάτων…
• Αν δεν απαιτήσουμε την άμεση ανατροπή της επικίνδυνης νέας κατάστασης στην οποία από σήμερα περιέρχεται η χώρα…

Τότε το επόμενο τίμημα θα είναι ο εδαφικός διαμελισμός.

Κρατήστε αυτή την προειδοποίηση στο μυαλό σας και σύντομα θα πούμε περισσότερα επ αυτού. Ο όρος "εποικισμός" μπαίνει πλέον επικίνδυνα στη ζωή μας και οφείλουμε να λέμε τα πράγματα με τ όνομά τους, διότι πρέπει να καταδεικνύουμε αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη χώρα.

Κυριάκος Κυριακόπουλος

Το δράμα μιας Ευρώπης χωρίς ηγέτες

19-3-2016

ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ - ΠΩΣ Η ΠΡΟΣΦΥΓΙΗ ΚΡΙΣΗ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ – Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ «ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ»

Την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές έχουν ήδη μπει οι υπογραφές στη συμφωνία ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Τουρκία αναφορικά με την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, που έχει ήδη μετατρέψει τα εξωτερικά σύνορα του ευρωπαϊκού χώρου και ιδίως την Ελλάδα σε μια απέραντη «αποθήκη ψυχών». Το προσφυγικό, όμως, και από κοντά και τα δημοσιονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν αρκετές χώρες μέσα στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, αναδεικνύουν την ένδεια που παρουσιάζει το «άρμα» της ΕΕ, να δώσει στοχευμένες λύσεις και απαντήσεις στις μείζονες προκλήσεις των καιρών.

Του Χρήστου Θ. Παναγόπουλου

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την εγκαθίδρυση εδώ και αρκετά χρόνια μιας ιδιόμορφης γερμανικής μονοκρατορίας μέσα στους κόλπους της και με το Βερολίνο να πολιτεύεται διαρκώς στη γραμμή του διαχωρισμού των οικονομιών σε αυτές του πλούσιου Βορρά και σε εκείνες του φτωχού Νότου, δημιούργησε, υπό το πρίσμα της προσφυγικής κρίσης, σοβαρότατες αντιθέσεις, τις οποίες ενδεχομένως να μην είχαν σκεφτεί ποτέ ο Ζαν Μονέ και ο Ρομπέρ Σουμάν, οι ιδρυτές του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Στην πραγματικότητα, εκείνο που ταλανίζει την ΕΕ είναι το λεγόμενο «εθνικό κύτταρο», το έθνος-κράτος ως οντότητα πολιτική και γεωγραφική. Κι ενώ κατά τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 υπήρχαν ηγέτες με ισχυρές προσωπικότητες - ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Χέλμουτ Κολ, ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ή ακόμη και η Μάργκαρετ Θάτσερ με τη σκληρή και πολλάκις αντιευρωπαϊκή επιχειρηματολογία της - που μπορούσαν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να συζητήσουν μέχρις ότου να γεφυρώσουν τις διαφορές τους, δεν συμβαίνει το ίδιο και τώρα.

Η απουσία του ηγέτη από το κάδρο της «ευρωοικογένειας» είναι εμφανής, αφού κανένας από τους αρχηγούς και πρωθυπουργούς των χωρών-μελών της Ευρώπης των 28 δεν φαίνεται ικανός να χαράξει σαφείς γραμμές, να συζητήσει και το πιο σημαντικό: να έχει όραμα για την επόμενη ημέρα της ΕΕ.

Ο ισχυρός κύριος Σόιμπλε και το ξενοφοβικό μπλοκ

Αυτή την παθογένεια την επωμίζεται ακόμη και η κραταιά Γερμανία: είτε στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης, είτε στο πλαίσιο του προσφυγικού, ο ισχυρός άνθρωπος δεν είναι η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, αλλά ο υφιστάμενός της στο υπουργείο Οικονομικών, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Είναι ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα στα κέντρα των αποφάσεων στις Βρυξέλλες, όπως για παράδειγμα το Eurogroup, ορίζοντας άτυπα «διευθυντήρια» τεχνοκρατών που έχουν, όπως είναι φυσικό κι επόμενο, δική τους ατζέντα και άποψη σχετικά με το προς τα πού πρέπει να πλέει το ευρωπαϊκό «καράβι».

Ταυτόχρονα, η έλλειψη του ηγέτη οδηγεί σε αποφάσεις που λαμβάνονται υπό όρους μονομέρειας, ενώ δίνουν πάτημα σε ακροδεξιά, ξενοφοβικά και μισαλλόδοξα κόμματα να εδραιώνονται αργά και σταθερά στα εθνικά κοινοβούλια, με την Ευρώπη να θυμίζει πλέον κάτι από τα χρόνια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.

Το κλείσιμο του «Βαλκανικού Διαδρόμου» για τους πρόσφυγες ανέδειξε με ζωηρό τρόπο αυτή την παθογένεια. Από τη μια πλευρά, η σκληρή ακροδεξιά διαλεκτική του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν και τον «δορυφόρων» του και από την άλλη μια Γερμανία, η οποία, αντί να θέσει τους όρους του «παιχνιδιού», αρκέστηκε σε μια πολιτική απλών συστάσεων και κατευνασμού, λέγοντας απλά πως «οι μονομερείς ενέργειες απειλούν την ευρωπαϊκή συνοχή».

Όμως αυτή ακριβώς η οπτική των πραγμάτων οδηγεί την ΕΕ σε μια εύθραυστη ισορροπία, αφού επιτρέπει την ανάπτυξη ενός επικίνδυνου δόγματος, το οποίο θέλει την ευημερία μίας και μόνο χώρας σε βάρος των υπολοίπων και αποκρυσταλλώνεται στη φράση «ας καεί το σπίτι του γείτονα, αρκεί να μην είναι το δικό μου».

Υπό το ίδιο πρίσμα υιοθετήθηκε η πολιτική κατευνασμού απέναντι στην Άγκυρα και το καθεστώς Ερντογάν – Νταβούτογλου, μιας και η Τουρκία παραμένει ένας από τους πλέον σημαντικούς παράγοντες για την αντιμετώπιση του προσφυγικού.

Τα «μπαξίσια» προς τους εξ ανατολών γείτονες αποφασίστηκαν με κάποιες επιδερμικές ενστάσεις επί των θεμάτων λογοκρισίας του Τύπου που έχει γίνει καθημερινότητα στη χώρα αυτή. Αλλά σε κάθε περίπτωση αποφασίστηκαν και «κλείδωσαν», με τη χθεσινή συμφωνία στις Βρυξέλλες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Παυλόπουλος: Οι ηγέτες των Σκοπιών παραβιάζουν απροκαλύπτως τις Ευρωπαϊκές αρχές και αξίες

«Deutschland Uber Alles...»

Δυστυχώς, το ευρωπαϊκό όραμα έχει περιοριστεί στον επικίνδυνα στενόμυαλο νεοφιλελεύθερο ρεαλισμό των Γερμανών, οι οποίοι ορίζουν κατά πως θέλουν τις τύχες της Ευρώπης, παρέχοντας α λα καρτ αλληλεγγύη στα υπόλοιπα κράτη-μέλη.

Παράλληλα, το Βερολίνο, σε αγαστή συνεργασία με το ΔΝΤ επιδίδεται σε ένα άθλιο παιχνίδι υλοποίησης υφεσιακών πολιτικών διά του «Μνημονίου 3» στην Ελλάδα, ζητώντας νέα μέτρα που θα προβλέπουν σοβαρές περικοπές των συντάξεων, ξεπούλημα όλων των δανείων και περισσότερο «αίμα» από τους πολίτες της χώρας.

65 χρόνια μετά τη Συνθήκη των Παρισίων που οδήγησε στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) και 23 χρόνια μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση), η ΕΕ διανύει ίσως την πιο δύσκολη περίοδο του βίου της, καθώς βαθαίνουν τα χάσματα μεταξύ των χωρών-μελών, σε κάθε νέα πρόκληση που παρουσιάζεται.

Το δίπολο της μονοκρατορίας του ισχυρού και του «φτωχού συγγενή» οξύνει ακόμη περισσότερο τις αντιθέσεις και ερεθίζει τα πολιτικά πάθη, οδηγώντας τα ολοένα και περισσότερο προς τα άκρα.

Η ΕΕ του 21ου αιώνα δεν έχει ηγέτες, αλλά μικροπολιτικούς θεράποντες και δεινούς κερδοσκόπους. Εάν μονίμως «η Γερμανία παραμένει πέρα και πάνω από όλα», τότε τίποτε δεν θα μπορέσει να εγγυηθεί ακόμη και στο άμεσο μέλλον τη σταθερότητα της ευρωπαϊκής οικογένειας.

Η ΕΕ δεν έχει όραμα, ή αν είχε κάποτε, πλέον μοιάζει το έχει απωλέσει. Συνεπώς, αλλαγή πολιτικής ρότας σε επίπεδο Ένωσης θεωρείται πλέον πιο επιβεβλημένη από ποτέ.

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/680125/to-drama-mias-eyropis-xoris-igetes#ixzz43M64pdya

Ραγιάς της Ευρώπης η Ελλάδα

19 3-2016

Ξενοφώντας Ερμείδης

Η Ε.Ε συμπεριφέρεται στην Τουρκία σαν να είναι κράτος-μέλος της ενώ συμπεριφέρεται
 στα μέλη της, Ελλάδα και Κύπρο, ως παρενθετικές ζώνες μεταξύ της Τουρκίας και 
της Ευρώπης. Η ελληνική κυβέρνηση αν συμφωνήσει να αποδεχθεί τουλάχιστον έναν από 
τους όρους που επιβάλλει η Ε.Ε θα έχει παραδώσει και τυπικά όλες τις εξουσίες για την
 εξωτερική πολιτική της και για την εθνική κυριαρχία της χώρας στην "κυβέρνηση των 
Βρυξελλών". 

Ειδικά για την "αριστεροπατριωτική κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝΕΛ αυτό θα είναι και το τελειωτικό 
ξεβράκωμά τους που καλύπτεται με δήθεν συμπαράσταση από τους "αριστερούς" στο 
αριστερό κόμμα της Τουρκίας που ο Ερντογάν είναι έτοιμος να το χαρακτηρίσει τρομοκρατικό
 αλλά και με πατριωτικά σόου,  όπως ημέρα μνήμης των πεσόντων των Ιμιών, που οι ΑΝΕΛ 
χρησιμοποιούν για την δήθεν "πατριωτική" τους υστερία. 

Σύμφωνα με το Reuters στην νέα πρόταση της Κομισιόν που θα παρουσιαστεί σήμερα 
η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να αποδεχθούν το σχέδιο το οποίο προβλέπει τα εξής:

-Το άνοιγμα πέντε νέων «κεφαλαίων» στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με
 την ΕΕ να γίνει «υπό όρους». Αυτό γίνεται για να κάμψει την απειλή του προέδρου 
της Κύπρου Ν. Αναστασιάδη να μπλοκάρει τη συμφωνία. Ο αξιωματούχος που μίλησε 
στο Reuters, δεν διευκρινίζει πάντως τους όρους αυτούς. Υπενθυμίζεται ότι η Λευκωσία
 έχει έχει πει ότι δεν θα άρει το βέτο.

-Να κηρύξει η Ελλάδα την Τουρκία ως τρίτη ασφαλή χώρα, ώστε να επιταχυνθούν
 οι επιστροφές προσφύγων-μεταναστών στην Τουρκία. Κάτι που έχει πάντως, ήδη,
 πράξει δημόσια η κυβέρνηση της Ελλάδα με δηλώσεις αξιωματούχων της. Ωστόσο, όπως
 διευκρινίζει το Reuters, στο σχέδιο θα προβλέπεται ότι οι ελληνικές αρχές θα εξακολουθήσουν
 να εξετάζουν κατά περίπτωση τις αιτήσεις για παροχή ασύλου, όλων των προσφύγων
 που θα φτάνουν στα νησιά της χώρας, κατ΄ εφαρμογή των διεθνών συνθηκών.

-Να απελευθερωθεί η βίζα για τους Τούρκους πολίτες εντός ΕΕ μέχρι τον Ιούλιο.
Εδώ το εμπόδιο είναι οι σφοδρές αντιδράσεις της γαλλικής πλευρά, η οποία ζητά
 προηγουμένως να εκπληρωθούν 72 προϋποθέσεις από την Άγκυρα πριν επιτραπεί 
στα 80 εκατομμύριω Τούρκων να ταξιδεύουν χωρίς βίζα στα 28 κράτη-μέλη της ΕΕ. 
Η Κομισιόν, προτείνει συμβιβαστικά να συμπεριληφθεί στο κείμενο συμφωνίας 
ο όρος εφαρμογής μιας «κρίσιμης μάζας» (ενός μεγάλου μέρους) των προϋποθέσεων,
 όπως στο δικαστικό σύστημα, χωρίς να αναφέρεται ο ακριβής αριθμός.

Όπως αναφέρει το Reuters, οι ηγέτες της ΕΕ ελπίζουν να συμφωνήσουν σε πολιτικό 
και νομικό επίπεδο, γι' αυτό το ακανθώδες θέμα, στη σύνοδο κορυφής την Πέμπτη και
 την Παρασκευή. Επίσης, στη Σύνοδο Κορυφής θα κληθούν να διευκρινίσουν 
οι ηγέτες των 28 πόσα περισσότερα χρήματα είναι πρόθυμοι να δαπανήσουν 
για να βοηθήσουν τους πρόσφυγες στην Τουρκία, από το αρχικώς συμφωνηθέν ποσό
 των 3 δισ.ευρώ.

Μέλη της "συμμορίας της δραχμής" οι διαπρεπέστεροι διεθνείς οικονομολόγοι

18/03/2016 

Το κατοχικό μιντιακό σύστημα της χώρας συνεχίζει να προβάλλει καταστροφολογικά σενάρια ενάντια στην πολύ πιθανή μετάβαση στη δραχμή, η οποία σύμφωνα με τους δημοσιογραφικούς Φιρφιρίκους, θα  καταστρέψει τη χώρα οδηγώντας μας στην καταστροφή, στα βράχια, στην αγκαλιά του Βελζεβούλ.! Πρωτοστάτες στον αναλεήτο αυτό βομβαρδισμό της κοινής γνώμης είναι διάφοροι βαρύγδουποι δήθεν οικονομολόγοι-αναλυτές τύπου Μπάμπη Παπαδημητρίου και ΣΙΑ, τους οποίους κακώς-κάκιστα ανέχονται ουκ ολίγοι ευκολόπιστοι τηλεθεατές.

Οι Μπάμπηδες και ΣΙΑ, συνεπικουρούνται στο θεάρεστο έργο τους από επιφανείς οσφυοκάμπτες- τηλεψώνια, που παριστάνουν τους οικονομικούς αναλυτές.Μαζί τους συνυπάρχουν και τα τρωκτικά του τραπεζικού συστήματος, οι διάφοροι Στουρνάρηδες που αποτελούν στυγνούς εντολοδόχους του στρατού  κατοχής της χώρας.

Σε αντίθεση με την κουστωδία των αργυρώνυτων Κουϊσλιγκ των ΜΜΕ, το σύνολο σχεδόν των διαπρεπέστερων οικονομολόγων διεθνώς, όλων των τάσεων, που δεν αμείβονται από τα τριάκοντα αργύρια των Ελλήνων μιντιαρχών, καταγγέλλουν την ακραία πολιτική της λιτότητας που έχει επιβάλλει το Βερολίνο των Μέρκελ και Σόϊμπλε σε συνδυασμό με το καταστροφικό ευρώ.

Στη συμμορία της δραχμής ( The drachma gag) λοιπόν, ανήκουν οι διαπρεπέστεροι οικονομολόγοι όλων των τάσεων, Κεϋνσιανιστές, Νεοφιλελεύθεροι, Ριζοσπάστες, κλπ., όπως, μεταξύ πολλών άλλων οι ακόλουθοι : 

Paul Krugman ( Nombel prize), Josef Stiglitz,( Nombel prize), Hans Werner Sinn, ( iFo,Institute of Economic Research Kenneth Rogoff, ( Harvard), Noam Chomski, ( MIT ),),Simon Johnson ( MIT),Martin Felstein ( Harvard),

John Hekman ( FTI, Harvard, MIT), Nurel Rubini ( Global Economics),   Marcello de Cecco,(Parma University, Italy), Jayati Ghosh, ( Nehru University, India), 

Ross McLeod ( National Australian University), Otmar Ising, ( economist, European CentralBank), Zoao Ferreira do Amaral, (University of Lisbon, Portugal), 

Alexander Dilger ( university of Munster), Alain Parguez, (Université de Franche ) Joachim Starbatty ( University of Koln|), Helmut Schlesinger, ( ex President Budesbang), Naomi Klein, ( writer, USA), Michael Fooks ( economic analyst), 

Stefan Xompourg, ( ex Bundesatag), Nouriel John Weeks ( SOAS, London University), Lothar Mayer ( University of Harbourg),Simon Drake and George Friedman ( StatforrInstitute), Jürgen Kaizer ( economic analist, USA), Lisa Mittendrein ( Attac, Austria), Alan Sked ( L.S.E., England ),

Dirk Muller ( economic analyst, writer, Berlin), Lucke ( University of Humburg )Mark Roche ( economic analyst ), François Asselineau  ( UPR, France), Opa Kapijimpanga ( AFRODAD), Francisco La Manna ( Italian economist), Bernd, Gerd Robanus( economist, AfD),

Konrad Adam ( economic analyst, AfD ), Johan Van Overtveldt, ( economist, writer), Zack Sapir ( economic analyst, France), Greg Palast ( economic analyst, Observer), GeorgeFreedman ( Statfort Institute), Rotzer Bootle ( economist, Wolfson prize, G. Briain), etcκλπ.

Οι ευρωλάγνοι, οι οσφυοκάμπτες, οι  παραπλανημένοι, ή και ανόητοι που ομνύουν στο ευρώ, καλό θα ήταν να μας αναφέρουν συγκεκριμένα ονόματα με  κάποιους ανάλογου μεγέθους διαπρεπείς διεθνείς οικονομολόγους που να υποστηρίζουν τις δικές τους απόψεις, της συμμορίας του ευρώ δηλαδή. Όχι Μπέμπηδες, Φιρφιρίκους, Ναιναίκους και ΣΙΑ, αλλά πραγματικούς, σοβαρούς, ανεξάρτητους, διαπρεπείς διεθνούς οικονομολόγους. Εδώ σας θέλω λεβέντες μου. Ιδού η Ρόδος.

- See more at: http://www.drachmi5.gr/oikonomia/meli-tis-symmorias-tis-drahmis-oi-diaprepesteroi-diethneis-oikonomologoi#sthash.lJdsKkzj.dpuf

Ο Μουζάλας- ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ!

18-3-2016

Ο Πάνος Καμμένος εφόσον ζήτησε την παραίτηση Μουζάλα πρέπει και να την έχει. Διαφορετικά, ακόμα και να το θέλει, θα υποχρεωθεί να αποσύρει την εμπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση...

του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ

Ωστόσο, είναι εντελώς αδύνατον ο πρωθυπουργός να αποδεχθεί την απομάκρυνση Μουζάλα, πρώτον διότι θα καταστεί πρωθυπουργός υπό κηδεμονία και δεύτερον, διότι ο Σύριζα απαιτεί την παραμονή του υπουργού, αφενός διότι συμφωνεί εν πολλοίς με τις απόψεις του και αφετέρου διότι δεν συμφωνεί με τις απόψεις του Καμμένου. Αδιέξοδο. 

Εκλογές εν όψει; 

Πως λύνεται ένα πολιτικό αδιέξοδο; Με δύο τρόπους. Είτε με άμεσες εκλογές, είτε με μια νέα κυβέρνηση από την ίδια Βουλή. Ωστόσο, και οι δύο λύσεις θα έχουν μεγάλο κόστος για τον Συριζα. Η πρώτη θα οδηγήσει σε κυβέρνηση ΝΔ. Η δεύτερη θα οδηγήσει σε νέα κεντροαριστερή πλέον συμμαχική κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ο Σύριζα να ταυτιστεί πλέον και επισήμως με τον νεοφιλελευθερισμό, τον μερκελισμό και το μνημόνιο, πράγμα που...

θα σημάνει και το ουσιαστικό τέλος της ηγεμονίας του. Η πτώση του θα είναι πλέον θέμα χρόνου. Κυβέρνηση Συριζα- ΠΑΣΟΚ θα είναι θνησιγενής και ταυτόχρονα εξαιρετικά αντιδημοφιλής. Εφόσον όλες αυτές οι λύσεις είναι είτε αδιέξοδες είτε έχουν μεγάλο κόστος τι μένει; Ο συμβιβασμός, μέσω ενός γενικού ανασχηματισμού. Αλλά αυτός ο συμβιβασμός ενώ ούτε το γόητρο του πρωθυπουργού θα σώσει, θα έχει θέσει πλέον, de facto, και ζήτημα κυβερνητικής σταθερότητας. 

Τα σχέδια του Πάνου 

Όλοι πλέον έχουν καταλάβει πως οι ΑΝΕΛ δεν θα στηρίζουν για πολύ ακόμα την κυβέρνηση. Ούτε οι ευρωπαίοι τους θέλουν, ούτε οι ίδιοι έχουν συμφέρον από την παραμονή τους στην κυβέρνηση. Ήλπιζαν ενδεχομένως σε μια καλή αξιολόγηση. Δεν θα την έχουν. Και αποπάνω έχουν τις επιθέσεις υπουργών στην εκκλησία και τον Μουζάλα με τον Συριζα να καλοσωρίζουν τις μεταναστευτικές ροές, πράγμα που είναι καταστροφικό για την εκλογική τους επιρροή. Επομένως, ο Πάνος έχει σχεδιάσει απόσυρση της εμπιστοσύνης, στο αμέσως προσεχές διάστημα. Ο δρόμος για την συνεργασία του με την νέα ηγεσία της ΝΔ, με την οποία έχει τις καλύτερες προσωπικές σχέσεις, είναι ανοιχτός. 

Τι θα γίνει; 

Επί της ουσίας: οι ευρωπαίοι δεν θέλουν εκλογές και πιθανόν να κάμψουν τις αντιστάσεις της Φώφης, του Σταύρου, αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού. Αλλά δεν είναι βέβαιον ότι θα κάμψουν και τις αντιστάσεις των κομμάτων τους, που δεν θέλουν φυσικά να αυτοκτονήσουν πολιτικά, συμμετέχοντας σε ένα σχήμα που δεν έχει καθόλου καλές προοπτικές. Όλα αυτά βεβαίως, απαιτούν και ένα συμπέρασμα: Ο κ. Μουζάλας ώφειλε να παραιτηθεί και να επιμείνει στην παραίτησή του. Πρώτον για να διευκολύνει την κυβέρνηση να κερδίσει πολιτικό χρόνο και δεύτερον διότι απέτυχε παταγωδώς στην διαχείριση του ζητήματος. Οι καλές προθέσεις δεν αρκούν. Το αποτέλεσμα μετράει στην πολιτική και το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Βεβαίως δεν φταίει μόνον αυτός για την τραγωδία του προσφυγικού. Φταίει η ίδια η λογική των συνιστωσών του Σύριζα περί ανοιχτών συνόρων, που έμπλεξε άσχημα την κυβέρνηση και την έφερε σε σύγκρουση με τον θεσμικό της ρόλο. 

Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, αυτό που μένει είναι είτε ένας συμβιβασμός με κόστος τεράστιο για τους ΑΝΕΛ είτε οι άμεσες εκλογές. Που πιθανόν να είναι και προαποφασισμένες, τουλάχιστον για έναν εκ των δύο κυβερνητικών εταίρων... Τι συμφέρει τη χώρα; Νομίζω, πως σε κάθε περίπτωση, όταν έχουμε πολιτική κρίση, πάντα οι εκλογές εκτονώνουν την ένταση και ανοίγουν νέες δυνατότητες. Η παράταση μιας κρίσης οδηγεί πάντα σε μεγαλύτερα αδιέξοδα. Το μάθημα του 1965 θα πρέπει να μας έχει γίνει μάθημα.

TVXS

Ο «λογαριασμός» στη Μέρκελ και στους Μερκελιστές

18-3-2015

Συμπεράσματα από τις περιφερειακές εκλογές της Γερμανίας

του Βασίλη Στοϊλόπουλου

Μετά τον «πολιτικό σεισμό» που προκάλεσε η απρόσμενα μεγάλη εκλογική νίκη του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) στις προχθεσινές εκλογές σε τρία ομοσπονδιακά κρατίδια της Γερμανίας, φαίνεται πως για την καγκελάριο Μέρκελ «ο λυπητερός λογαριασμός» θα είναι και αυτός πολύ μεγαλύτερος του αναμενόμενου. Μπορεί η συντηρητική FAZ να θεωρεί ότι «είναι πολύ πιο εύκολο να περάσει μια καμήλα από μια τρύπα βελόνας, παρά ν’ αλλάξει η Μέρκελ τη γραμμή της στη προσφυγική πολιτική», όμως ήδη, μια μόλις ημέρα μετά τις καταστροφικές εκλογές γι’ αυτήν και για όλο το παραδοσιακό γερμανικό κομματικό σύστημα, η ρητορική της καγκελαρίου για το προσφυγικό, που όντως καθόρισε το εκλογικό αποτέλεσμα, αρχίζει και αλλάζει. Μπορεί η ίδια να μιλά ακόμα για «ευρωπαϊκή λύση» με μια ούτως ή άλλως αναβαθμισμένη Τουρκία, όμως, αντιμέτωπη με τη «μεγαλύτερη πρόκληση στην πολιτική της καριέρα», η Γερμανίδα καγκελάριος δεν καταδικάζει πλέον απερίφραστα την εφαρμογή εθνικών μέτρων παρεμπόδισης της ανεξέλεγκτης εισόδου εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών-προσφύγων από την Ασία και Αφρική στην Ευρώπη. Και γιατί να το κάνει άλλωστε, όταν η ίδια παραδέχεται πλέον ότι η μείωση τελευταία των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών προς τη Γερμανία αναμφιβόλως «συνδέεται με το κλείσιμο των συνόρων Ελλάδας- ΠΓΔΜ»; Το ποιος βέβαια έχει κληθεί να επωμισθεί το άγος από το σφράγισμα των συνόρων είναι πασιφανές.

Πολλοί αναλυτές «έγκυρων» ΜΜΕ της Γερμανίας, όντας σοκαρισμένοι κι εκνευρισμένοι από το αναπάντεχο εκλογικό αποτέλεσμα, προσπάθησαν, αμέσως μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, να υποβαθμίσουν, να λοιδορήσουν και να σχετικοποιήσουν τον ξεκάθαρο θρίαμβο του «αντισυστημικού», «αντιευρωπαϊκού» και «αντιδημοκρατικού» AfD, που ακολούθησε μια όντως δυναμική ξενοφοβική εκλογική εκστρατεία. Όμως, όπως επισημαίνει και η φιλοατλαντική dieZeit «η άνοδος του AfD είναι κάτι περισσότερο από αποτύπωση της στιγμής και κατ’ αυτόν τον τρόπο ένα πραγματικό πρόβλημα για το γερμανικό πολιτικό σύστημα», αλλά και για την καγκελάριο προσωπικά. Η αλλοπρόσαλλη συμμαχία CDU-SPD-Gruene-Linke-ΜΜΕ-Εκκλησίας-Τραπεζών-Βιομηχάνων στο μεταναστευτικό και στην πολιτική «των ανοικτών θυρών» (Willkommenskultur) ήταν η ευκαιρία για το AfD, ένα νέο κόμμα που δεν έχει προλάβει να εκπονήσει ούτε το εκλογικό του πρόγραμμα, να αμφισβητήσει συνολικά και δυναμικά το γερμανικό κατεστημένο και τις παγκοσμιοποιημένες γερμανικές ελίτ. Κάτι που αποτυπώνει εύστοχα και η αριστερήFrankfurter Rundschau: «στο μέχρι τώρα κομματικό σύστημα κανείς δεν βρήκε μια δημοκρατική και φιλελεύθερη απάντηση σε αυτήν την αποστροφή των πολιτών από το (υφιστάμενο) πολιτικό σύστημα. Η πολιτική, όπως τη γνωρίζουμε, άφησε τους απογοητευμένους στην αντιδημοκρατική “Εναλλακτική”, γιατί η ίδια (η πολιτική) δεν είχε να προσφέρει καμία εναλλακτική λύση». Γι αυτό άλλωστε και το AfD αντιστάθηκε με επιτυχία, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, τη μετωπική και λυσσαλέα επίθεση δαιμονοποίησής του, που εξαπέλυσαν εναντίον του όλα τα «έγκυρα» ΜΜΕ, τα οποία με υπερβολική ευκολία εκλαμβάνουν πλέον οποιαδήποτε κριτική εναντία στην υπάρχουσα τάξη πραγμάτων στην πολωμένη Γερμανία ως ρατσισμό, ναζισμό, ξενοφοβία, εθνικισμό, ισλαμοφοβία, κ.ο.κ.

Πολλοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η «εξτρεμιστική Δεξιά», έχοντας ένα εκλογικό δυναμικό που απαρτίζεται από άτομα νεαρής ηλικίας, άρρενες και απογοητευμένους, παρουσιάζοντας μια πολύ μεγάλη διεισδυτικότητα στα εργατικά στρώματα και στους άνεργους, και κυρίως κινητοποιώντας μαζικά ψηφοφόρους που απείχαν διαχρονικά από τις εκλογές, θα έχει σίγουρα και ισχυρή παρουσία στη επόμενη γερμανική βουλή, σε ενάμιση χρόνο. Μετά την «τεκτονική μετατόπιση του πολιτικού τοπίου», που έκανε την FAZ να αναρωτηθεί αν αυτό το αποτέλεσμα προδικάζει «μια άλλη Δημοκρατία», πολύ δεξιότερη, η ελπίδα των παραδοσιακών κόμματων είναι ότι, αφού απέτυχαν να αποτελειώσουν το AfD στα στημένα τοκ-σόου, στα προκλητικά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στις «βαθυστόχαστες» αναλύσεις καθεστωτικών δημοσιογράφων, θα «ξεσκεπάσουν το ναζιστικό προσωπείο» του στις μελλοντικές πολιτικές αναμετρήσεις στο κοινοβούλιο του Βερολίνου. Μέχρι τότε είναι βέβαιο όμως ότι το AfD θα καθορίζει την ημερήσια πολιτική ατζέντα, προβάλλοντας δυναμικά, πέρα από το προσφυγικό, θέματα όπως η επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία, ή το «τερατούργημα» της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης, ενώ σ’ ένα μήνα αναμένεται να δημοσιοποιηθεί και το εκλογικό του πρόγραμμα.

Σε αντίθεση πάντως με μια σειρά από γερμανικές εφημερίδες, που προσπαθούν να «απαλύνουν» την προσωπική ήττα της Μέρκελ, για τη βρετανική Times η νίκη του AfD αποτελεί ένα «συντριπτικό χτύπημα στη Μέρκελ» και μάλιστα ενόψει της Ευρωπαϊκής Συνόδου την ερχόμενη Πέμπτη. Είναι σαφές ότι η πρώην «σιδηρά καγκελάριος» θα προσέλθει ενώπιον των 27 Ευρωπαίων ηγετών και του Νταβούτογλου αποδυναμωμένη πολιτικά – στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Το ρήγμα που προκάλεσε η ίδια στο εσωτερικό της Ευρώπης θα γίνει πολύ βαθύτερο, ιδιαίτερα αν συνεχίσει να λειτουργεί μονομερώς, σφυρηλατώντας το νέο Άξονα Βερολίνου-Άγκυρας –με την Αθήνα σε ρόλο εντολοδόχου παρατηρητή. Η οποιαδήποτε συμφωνία-ντηλ για το μεταναστευτικό –παράνομη κατά τον ΟΗΕ και πολλούς ειδικούς του θέματος– επιτευχθεί με την Τουρκία, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, είναι και αυτή κερδισμένη των εκλογών και θα εξακολουθήσει σε βάθος χρόνου να αντιμετωπίζει τους «μετανάστες ως όπλο», θα είναι σε βάρος κυρίως της Ελλάδας και της Κύπρου. Κι αυτή είναι η πραγματικότητα, όσο και αν οι ανεκδιήγητοι ΣΙΡΙΖΑΝΕΛ προσπαθήσουν –για μια ακόμη φορά– να παραπλανήσουν τον ελληνικό λαό, με επικοινωνιακά ψεύδη, ηθικολογικά προτάγματα άνευ αντικειμένου και ουσίας αλλά και υποτιμητικές μεμψιμοιρίες και ύβρεις κατά των λοιπών Ευρωπαίων, που ασφαλώς και φροντίζουν για το συμφέρον τους.

Εν κατακλείδι, το ουσιαστικότερο για την Ελλάδα συμπέρασμα από αυτές τις εκλογές, όσο και αν κάποιοι «ανθρωπιστές» του γλυκού νερού δεν θέλουν να το παραδεχτούν, είναι ότι η μεσσιανική μερκελική πολιτική των «ανοιχτών συνόρων», που πρώτος εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ, κατέρρευσε εν μία νυχτί. Αυτό που απομένει είναι να το παραδεχτεί κάποια στιγμή δημοσίως και η ίδια, όπως και οι ακόλουθοί της στην Αθήνα, οι οποίοι, είναι  βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα χάσουν και τυπικά το τελευταίο τους στήριγμα, τη Μέρκελ, ενώ θα έχουν ήδη μετατρέψει, με αποκλειστική τους ευθύνη, την Ελλάδα «σε αποθήκη ψυχών». Με χαρακτηριστικό δείγμα το «όνειδος της Ειδομένης», όπως το διαχειρίζονται οι κατά τ’ άλλα «ανθρωπιστές» του περιθωριοποιημένου Τσίπρα.

Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΣΕ ΑΜΟΚ, ΓΙΑΤΙ Η ΡΩΣΙΑ ΠΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ

Παρασκευή, 18 Μαρτίου 2016

O ΠΟΥΤΙΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ROTHSCHILDS NA ΠΑΡΑΜΙΛΑΝΕ! Ο JACOB ROTHSCHILD ΣΕ ΡΟΛΟ ΚΑΦΕΤΖΟΥΣ "ΒΛΕΠΕΙ" ΟΤΙ Η ΡΩΣΙΑ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ! 

ΒΙΝΤΕΟ 

Τρέμουν οι ηγέτες της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας (ΠΤΕ) οι μέντορες της Νέας Τάξης Πραγμάτων οι ρυπαροί τραπεζίτες Rothschilds, τρέμουν την ισχύ της Ρωσίας που μυστικά όλα αυτά τα χρόνια αύξησε την επιρροή της στον κόσμο και γιγάντωσε την στρατιωτική ισχύ της με ηγέτη τον Β. Πούτιν!


 Έχοντας σχεδιάσει την παγκόσμια κρίση έβαλαν τον "πατριάρχη" της οικονομικά ισχυρότερης οικογένειας του πλανήτη τον Jacob Rothschild να κάνει την καφετζού και να προβλέψει ότι :"Έρχεται οικονομική κατάρρευση μέσα στο 2016". Ο Jacob Rothschild δεν έχει πλέον τα ηνία της οικογένειας αν και φέρεται ακόμα ως πρόεδρος του κολοσσού RIT Capital Partners plc, Διευθύνων Σύμβουλος της Blackstone και πρόεδρος του Institute for Jewish Policy Research. 

Ο ηγέτης της οικογένειας είναι πλέον ο  David de Rothschild (φωτο δεξιά) ο οποίος πραξικοπηματικά πήρε την ηγεσία από τον ξάδελφο του και υιό του Jacob Rothschild, Nathaniel Philip Rothschild... 

Η παρέμβαση των Rothschilds που αναγγέλλουν  ότι έρχεται  μια μεγάλη οικονομική κατάρρευση  εντός του 2016, προκάλεσε όπως ήταν αναμενόμενο, ταραχή στις παγκόσμιες αγορές, τις οποίες άλλωστε ελέγχουν.

 Ο Jacob Rothschild  έστειλε ανοιχτή επιστολή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναφέροντας ότι «το 2016, η κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία και στις χρηματοπιστωτικές αγορές συνεχίζει να επιδεινώνεται, και το πιο δύσκολο έργο έχουν οι χώρες που εξαρτώνται από τις τιμές των εμπορευμάτων» υπονοώντας μέσα σε αυτές και την "ενοχλητική" για τους Αμερικανούς, Ρωσία...

Και συνεχίζει ο Jacob Rothschild: «Κατά τα τελευταία χρόνια, οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν συσσωρεύσει ταχύτατα τεράστιο χρέος σε ξένο νόμισμα. Τώρα θα πρέπει να αποπληρώσουν τα δάνεια, τα οποία αυξήθηκαν σημαντικά λόγω της αύξησης του δολαρίου και της κατάρρευσης των τιμών των βασικών εμπορευμάτων. Χώρες όπως η Βραζιλία, η Ρωσία, η Νιγηρία, η Ουκρανία και το Καζακστάν αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες»... 

Τσουβαλιάζει την Ρωσία με σαφώς υποδεέστερες έως και ασήμαντες χώρες όπως  η Ουκρανία...
Αλλά ο πανικός της οικογένειας φαίνεται από το μέγεθος του ψεύδους:«Κατά τα τελευταία χρόνια, οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν συσσωρεύσει ταχύτατα τεράστιο χρέος σε ξένο νόμισμα».
Οι Rothschild σπάνια βγαίνουν στο "φως" για να πραγματοποιήσουν τέτοιες "βαριές" δημόσιες δηλώσεις και ακόμα πιο σπάνια δίνουν συνεντεύξεις, άρα βρίσκονται σε πανικό λέγοντας μάλιστα φρικτά ψέμματα.

Η αλήθεια είναι ότι  τον Φεβρουάριο του 2016 , η επικεφαλής του ρωσικού Επιμελητηρίου Tatania Golikova δήλωσε στον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ότι το εξωτερικό δημόσιο χρέος της Ρωσίας μειώθηκε κατά 4,4 δισεκατομμύρια, στα 45,6 δισεκατομμύρια  από 50 δισεκατομμύρια δολάρια που ήταν το 2015.

Επίσης το χρέος του μη τραπεζικού τομέα μειώθηκε κατά 9,26% , στα 340 δισεκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο μετά από αυτούς θετικούς δείκτες για την ρωσική οικονομία ανέλαβαν δράση οι Rothschilds  και έριξαν τιμές του πετρελαίου, δίνοντας "βοήθεια" στις ΗΠΑ.

Πολύ θετική λοιπόν η είδηση ότι ο ο "πατριάρχης" της οικογένειας  Jacob Rothschild αναγκάστηκε να κάνει την καφετζού και να πει τόσο χοντρά ψέμματα, αυτό δείχνει σε τι δύσκολη θέση τους έχει φέρει ο Πούτιν...

Ας δούμε όμως και για ποια κοράκια μιλάμε...

Η οικογένεια των Rothschilds, μετρά ήδη πάνω από διακόσια χρόνια παγκόσμιας οικονομικής εξουσίας πίσω από τα παρασκήνια και κανείς σώφρων άνθρωπος στον πλανήτη δεν τους χωνεύει, όπως και την έτερη τέως πανίσχυρη οικογένεια των Rockfellers.

Οι Rothschild φέρεται να είναι αυτοί που έλεγχαν και εξακολουθούν να ελέγχουν ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας του πλανήτη από τις αρχές του 19ο αιώνα.

Η οικογένεια Rothschild, κινείται στο παρασκήνιο σχεδόν ολόκληρου του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος , συμπεριλαμβανομένης της αμερικανικής τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve), της Τραπέζης της Αγγλίας, καθώς και μια σειρά από εμπορικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο συμπεριλαμβανομένης της διαβόητης Goldman Sachs και θεωρείται το μεγαλύτερο "κράτος" του πλανήτη σύμφωνα με την ρωσική stoletie.ru.

Στην πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολο να εντοπίσει κάποιος όλες τους τις οικονομικές επενδύσεις, ενώ η ίδια η οικογένεια έχει "παρακλάδια" σε Γερμανία (όπου ξεκίνησαν), Βρετανία, Ελβετία, Γαλλία και Ιταλία και φυσικά στις ΗΠΑ. 

Το οικόσημο των Ρότσιλντ δείχνει πέντε βέλη τα οποία κατά πολλούς συμβολίζουν τους πέντε γιούς του ιδρυτή της δυναστείας Mayer Rothschild. 

Είναι ένα κατεξοχήν πολεμικό σύμβολο και οι αντίπαλοί τους λένε ότι συμβολίζει την κυριαρχία τους στις πέντε ηπείρους, την οποία κινδυνεύουν τώρα να χάσουν μετά από τόσους αιώνες...

Ας ακούσουμε μιαν ειδήμονα από το άλλο στρατόπεδο να μας μιλάει γι αυτούς:

H Tatyana Gracheva, επικεφαλής της Στρατιωτικής Ακαδημίας του Γενικού Επιτελείου των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων γράφει στο βιβλίο της "Invisible Khazaria": "Το είδωλο των Ρότσιλντ ήταν πάντα το χρυσό μοσχάρι, το οποίο λάτρευαν ως θρησκεία. ( Βλέπε την ίδια φράση για τους σιωνιστές και στο άρθρο του Γ. Βολουδάκη:   ΕΛΛΑΔΑ Ο ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΣ ΣΤΟΧΟΣ)

Με την βοήθεια του χρήματος και με δωροδοκίες έθεσαν υπό τον έλεγχό τους πολλές κυβερνήσεις και έχουν καταλάβει τη πολιτική εξουσία. Αυτό τον στόχο έχουν κυνηγήσει από αιώνες χρησιμοποιώντας τις καταστρεπτικές μεθόδους τους, και συνδυάζοντάς τες σε μια μεγάλη στρατηγική της οποίας ο χρονικός σχηματισμός αναδύεται από τον καιρό της ίδρυσης της φατρίας. Το 1815, οι πέντε αδελφοί Rothschild εργάστηκαν σκληρά για να προμηθεύσουν με χρυσό τον στρατό του Wellington(διαμέσου του Nathan στην Αγγλία) και του Ναπολέοντα(διαμέσου του Jacob στην Γαλλία) και ξεκίνησαν την πολιτική της ενίσχυσης και των δύο πλευρών στον πόλεμο.\

Αυτό επαναλήφθηκε σε κάθε πόλεμο, ακόμα και στον αμερικανικό Εμφύλιο, όπου και χρηματοδότησαν ταυτόχρονα και τον Στρατό του Νότου όπως και εκείνου του Βορά, αλλά και τον ρωσικό Εμφύλιο του 1917 όταν χρηματοδότησαν τον Λευκό και τον Ερυθρό Στρατό, όπως και τον Β' ΠΠ, όταν χρηματοδότησαν τον Α.Χίτλερ αλλά και τον αντιναζιστικό συνασπισμό"

Οι Rothschilds θεωρούνται ύποπτοι ακόμα και για εμπλοκή στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, και σε ό, τι συνέβη πρόσφατα στην Ουκρανία. 

Ο Jacob Rothschild δε μίλησε τυχαία. Η φράση του αυτή θα φέρει εξελίξεις. Εξελίξεις που θα προκαλέσουν ταραχή στις ζωές όλων όπου κι αν βρίσκονται. Ο πλανήτης πλέον είναι πολύ μικρός και κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από αυτά που έρχονται.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ

Χαρακτηριστική η φράση με την οποία αρχίζει το βίντεο: "Το χρήμα είναι ο θεός της εποχής μας και οι Rothschilds είναι οι προφήτες του"...