Έκθεση Δοξιάδη: Οι θυσίες της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο

31-1-2016

Επιμέλεια: Γ. Ξένος &  Ν. Δημητριάδης από το Άρδην τ. 99

Η έκθεση Δοξιάδη παρουσιάζει τις καταστροφές που προκάλεσε η τριπλή κατοχή (Γερμανοί, Ιταλοί και Βούλγαροι) την περίοδο 1941-1944. Συγκεκριμένα παρουσιάζεται ο οικονομικός πόλεμος, δηλαδή η ελάττωση της παραγωγής την περίοδο της Κατοχής. Ακολούθως παρουσιάζονται οι καταστροφές των τεχνικών έργων, οι καταστροφές πόλεων και χωριών από τους κατακτητές, τα δεινά που προκάλεσε ο πόλεμος στις ζωές των κατοίκων (φτώχεια, θάνατοι από πείνα κ.ά.).
Η έκθεση έχει μεγάλη αξία γιατί, πέρα από το πλήθος των στοιχείων που παραθέτει, αυτά συγκεντρώθηκαν στη διάρκεια της Κατοχής από το Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, αλλά και από άλλες δημόσιες υπηρεσίες και ιδιώτες. Η έκθεση άρχισε να συντάσσεται τον Μάιο του 1941, υπό την εποπτεία του υφυπουργείου Ανοικοδομήσεως, και παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 1944. Τον Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο του 1945 παρουσιάστηκε σε Παρίσι, Λονδίνο και στη διάσκεψη του ΟΗΕ. Το κείμενο γράφτηκε από τον αρχιτέκτονα Κ. Δοξιάδη, ο οποίος διηύθυνε την όλη εργασία με τη βοήθεια αρχιτεκτόνων και σχεδιαστών του υφυπουργείου.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα στοιχεία που αναφέρονται προέρχονται από τις πλέον αξιόπιστες πηγές που διέθετε τότε η ελληνική πολιτεία, αναφέρουμε ενδεικτικά, υπ. Γεωργίας, υπ. Μεταφορών, υπ. Δημοσίων Έργων, υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας, Τράπεζα της Ελλάδας, Αστυνομία Πόλεων κ.ά.
Λόγω μεγέθους (121 σελίδες), είναι αδύνατον να αναδημοσιεύσουμε όλη την έκθεση, αλλά στις επόμενες σελίδες θα κάνουμε μια προσπάθεια να παρουσιάσουμε περιληπτικά τα σημαντικότερα στοιχεία της και ενδεικτικά κάποιους από τους πίνακες και τις φωτογραφίες που περιέχει.

Ο οικονομικός πόλεμος

1. Ελάττωση καλλιέργειας και μέσης ετήσιας γεωργικής παραγωγής κατά την εποχή 1941-44.
α) Δημητριακά, το 1938 καλλιεργούνταν 1.599.000 εκτάρια, το 1944 1.163.000, μείωση 28%. Ετήσια παραγωγή 1938: 1.668.550 τόνοι ετησίως 1941-44, 1.014.463, ελάττωση 40%.
β) Όσπρια, 1938: 124.000, το 1944: 87.000, μείωση 30%. Ετήσια παραγωγή 1938 386.430 τόνοι, το διάστημα 1941-44, 247.390, ελάττωση 36%.
γ) Καπνός, 1938: 83.000 εκτάρια, το 1944, 15.300 εκτάρια, μείωση 82%. Ετήσια παραγωγή 1938: 48.000 τόνοι, το 1941-44: 5.400, ελάττωση 89%.
δ) Βαμβάκι, παραγωγή το 1938: 68.600, το 1941 21.000 εκτάρια, μείωση 70%. Ετήσια παραγωγή το 1938: 45.300 τόνοι, το 1941-44: 11.300 τ., ελάττωση 75%.
ε) Διάφορα, παραγωγή το 1938: 148.600 εκτάρια, το 1944, 106.500, μείωση 29%. Ετήσια παραγωγή το 1938: 582.658 τόνοι, το 1941-44, 345.288 τ.
2. Ετήσια γεωργική παραγωγή κατά την Κατοχή 1941-44
α) Ελιές, παραγωγή 1938: 26.163 τόνοι, ετήσια παραγωγή 1944: 21.137 τ., ελάττωση 16%.
β) Λάδι, παραγωγή 1938: 102.805 τ., 1944 87.000, μείωση 16%.
γ) Σταφύλια, 1938: 97.784 τ., 1944: 33.000, μείωση 66%.
δ) Σταφίδα, 1938: 187.372 τ., 1944: 63.000, μείωση 66%.
ε) Φρούτα και ξηροί καρποί, 1938: 316.255 τ., 1944: 253.617, ελάττωση 20%.
στ) Μούστος, 1938: 463.557 τ., 1944: 231.778 τ., ελάττωση 50%.
3. Ελάττωση των εισαγωγών και εξαγωγών κατά το 1941-1943. Οι εισαγωγές-εξαγωγές σε τρόφιμα, πρώτες ύλες και βιομηχανικά προϊόντα μηδενίστηκαν. (Βλέπε πίνακα 1)

1. Ελάττωση των εισαγωγών και εξαγωγών κατά το 1941-1943 (τόνοι)

Είδος	Εισαγωγές Προπ.	Εξαγωγές Προπ.	Εισαγωγές 1941	Εξαγωγές 1941	Εισαγωγές 1942	Εξαγωγές 1942	Εισαγωγές 1943	Εξαγωγές 1943
τρόφιμα	713.345	266.106	11	14	19	15	11	3
Πρώτες ύλες	1.659.742	798.734	5	5	7	2	5	2
Βιομηχανικά προϊόντα	212.667	25.774	3	3	9	17	3	33
Σύνολο	2.585.754	1090614	6%	8%	7%	6%	12%	3%

4. Ελάττωση στις εξαγωγές των κυριότερων μεταλλευμάτων την περίοδο 1939-1942. Οι εξαγωγές των περισσότέρων μεταλλευμμάτων εκμηδενίστηκαν. (Βλέπε πίνακα 2)

2. Ελάττωση στις εξαγωγές των κυριότερων μεταλλευμάτων την περίοδο 1939-1942

Μετάλλευμα	1939	1940	1941	1942
Σίδηρος	233.523	11%	0%	0%
Μαγγάνιο	1.444	79%	17%	36%
Νικέλιο	60.124	38%	6%	0%
Χρώμιο	50.360	66%	62%	32%
Λευκόλιθος	52.226	193%	17%	0%
Μαγνήσιο	32.509	74%	10%	0%
Σμύρις	11.708	26%	5%	0%
Σιδηροπυρίτης	181.975	10%	0,02%	0%
Βωξίτης	178.111	0,6%	3%	0%
Σύνολο	802.654 τόνοι	29% του προπ.	6% του προπ.	0% του προπ.

5. Ελάττωση ζώων εργασίας 1941-44. Η ελάττωση των ζώων κυμαινόταν μεταξύ 50% έως και 80% (Βλέπε πίνακα 3)

3. Ελάττωση ζώων εργασίας 1941-44

	1939	1944	Μεταβολή (%)
Ίπποι	363.183	145.273	-60%
Ημιόνοι	183.619	73.448	-60%
Όνοι	404.379	202.200	-50%
Βόες	967.322	386.941	-60%
Βούβαλοι	87.332	46.941	-60%
Πρόβατα	363.183	145.273	-50%
Αίγες	4.328.120	2.178.060	-50%
Χοίροι	429.748	85.948	-80%
Πουλερικά	11.944.551	5.972.275	-50%

6. Εισαγωγή ζώων κατά την Κατοχή. Τα τρία πρώτα χρόνια της Κατοχής (41-43) δεν γινόταν εισαγωγές ζώων.

5. Εισαγωγή ζώων κατά την Κατοχή

	Μεγάλα σφάγια	Μικρά σφάγια
Προπολεμικά	65.715	470.403
1941	900	1602
1942	34	303
1943	275	1591

7. Καταστροφή Δασών.
Επί συνόλου επιφανείας δασών 19.180 km2, καταστράφηκαν 5.000 km2, δηλαδή το 25% των δασών. Σε μερικές όμως περιοχές η καταστροφή ήταν πολύ μεγαλύτερη, στα δάση της Αττικής η καταστροφή φτάνει στο 75%.

8. Καταστροφές των τεχνικών έργων. Καταστροφή 56% του ολικού μήκους του σιδηροδρομικού δικτύου:
α) Γέφυρες με άνοιγμα άνω των 6 μ.: απώλειες 90%.
β) Γέφυρες με άνοιγμα κάτω των 6 μ.: απώλειες 50%.
Καταστροφές σιδηροδρομικών γεφυρών, σηράγγων και άλλων εγκαταστάσεων
Γέφυρες ανοίγματος άνω των 40 μ., προπολεμικώς 29, απώλειες 100%.
– Γέφυρες ανοίγματος 10-40 μέτρων, προπολεμικώς 55, απώλειες 100%.

9. Aπώλειες αυτοκινήτων. Το σύνολο των φορτηγών, λεωφορείων και επιβατικών οχημάτων καταστράφηκαν ολικώς ή μερικώς.

	προπολεμικά	Ολικές απώλειες	Μερικές απώλειες
Επιβατικά	8.700	5.650 (-65%)	1525 (-18)
Φορτηγά	5.900	3.550 (-60%)	1175 (-20%
Λεωφορεία	2.600	2.100 (-)80	250 (-10)

10. Καταστροφές λιμανιών
Όλα σχεδόν τα λιμάνια έγιναν χαλάσματα, ώστε κάθε ανεφοδιασμός και επικοινωνία της χώρας να μην είναι δυνατός. Στα δύο κυριότερα λιμάνια της χώρας (Πειραιάς και Θεσσαλονίκη), οι καταστροφές επεκτάθηκαν σε κτίρια και εγκαταστάσεις. Η καταστροφή έγινε παντού σύμφωνα με προμελετημένο σχέδιο. Οι κατακτητές αχρήστευσαν τον Ισθμό της Κορίνθου, βύθισαν πλοία, ανατίναξαν τα πρανή, έριξαν τραίνα, βαγόνια και οι γέφυρες ανατινάχθηκαν και ρίχτηκαν μέσα στη θάλασσα και όλα αυτά ανακατεμένα με νάρκες. Η διώρυγα της Κορίνθου έκλεισε προγραμματικά για αρκετά χρόνια.

11. Εμπορικά πλοία και απώλειες κατά τον πόλεμο μέχρι τον Απρίλιο του 1945
Από όλες τις χώρες που συμμετείχαν στον πόλεμο, η Ελλάδα έχασε το μεγαλύτερο ποσοστό του στόλου της, που ήταν γι’ αυτήν ένας πολύ σημαντικός πόρος ζωής. Τα ελληνικά πλοία πολέμησαν σ’ όλες τις θάλασσες και χάθηκαν σ’ όλους τους ωκεανούς.
Επί 583 πλοίων, που είχαμε το 1939, χάθηκαν 434 ή το 74,5%. Συγκεκριμένα από 506 φορτηγά, καταστράφηκαν τα 375, ποσοστό 74%, από 55 επιβατικά απωλέσαμε 54, ποσοστό (94,5%).
Σημαντικές οι απώλειες και στα ιστιοφόρα που τότε είχαν σημαντικό ρόλο για τις συγκοινωνιακές γραμμές του εσωτερικού. Προπολεμικά είχαμε 713 ιστιοφόρα και χάθηκαν τα 472, ποσοστό 66%.
Η χωρητικότητα του ελληνικού στόλου ελαττώθηκε σημαντικά, τα ελληνικά φορτηγά πλοία προπολεμικώς είχαν χωρητικότητα 1.933.549 και οι απώλειες μέχρι τον Απρίλιο του 1945 ήταν 1.407.821 τον., χάθηκε το 73% της χωρητικότητας.

12. Πολιτική αεροπορία.
Χωρίς να ήταν μεγάλη, η πολιτική αεροπορία της χώρας εξυπηρετούσε αρκετά καλά τις ανάγκες της. Ο πόλεμος και η κατοχή την εξαφάνισαν εντελώς. Αεροδρόμια, εγκαταστάσεις, εργοστάσια, μηχανήματα και αεροπλάνα διαλύθηκαν ή μεταφέρθηκαν στις χώρες του Άξονος.
13. Καταστροφές τηλεφωνικού και τηλεγραφικού δικτύου.
Κατέστρεψαν όλες τις υπεραστικές γραμμές που υπήρχαν πριν από το 1940 και πήραν ένα κολοσσιαίο ποσοστό από τις εγκαταστάσεις και τα μηχανήματα. Κάθε τι που ήταν καινούργιο στο υπεραστικό δίκτυο τηλεφωνίας έπαυσε να υπάρχει.
14. Καταστροφές υδραυλικών έργων.
Γερμανοί και Βούλγαροι κατέστρεψαν το σύνολο των υδραυλικών έργων στην πεδιάδα Θεσσαλονίκης και Σερρών-Δράμας που ήταν πολύ σημαντικά για την παραγωγή σιταριού.

Καταστροφές σε πόλεις και χωριά

1.Ιωάννινα
Τα Ιωάννινα ήταν ένας από τους κυριότερους στόχους της αεροπορίας του Άξονος. Το ένα τρίτον της πόλεως, τα μεγαλύτερα σχολεία και τα νοσοκομεία, ήσαν τα θύματα των βομβαρδισμών.
2. Λάρισα
Η Λάρισα ήταν ο κυριότερος στόχος στην Ανατολική Ελλάδα. Οι καταστροφές εκτείνονται σε ολόκληρη την πόλη, σε κάθε σχεδόν κατοικία, σε κάθε δημόσιο κτίριο, νοσοκομείο και σχολείο. Η Λάρισα έπρεπε να κτισθεί από την αρχή.
3. Χανιά
Τα Χανιά, η πρωτεύουσα της Κρήτης, ήταν το κυριότερο θύμα της μανίας της αεροπορίας του Άξονα. Ολόκληρη η πόλη και ένα μεγάλο τμήμα της νέας πόλης κατεστράφησαν κατά τον αγριότερο τρόπο μέσα σε ελάχιστες ημέρες.
4. Βόλος
Ο Βόλος, το τέταρτο λιμάνι της χώρας, ήταν στόχος μεγάλων επιθέσεων. Δεν κτυπήθηκε όμως τόσο το λιμάνι όσο οι πτωχότερες συνοικίες, οι κατοικίες, οι απορότερες τάξεις του μεγάλου αυτού βιομηχανικού κέντρου, τα σπίτια και τα σχολεία και όχι τα εργοστάσια.

Καμμένα χωριά

Οι στρατοί κατοχής εφάρμοσαν ένα προμελετημένο σχέδιο για την εξόντωση του ελληνισμού, την πυρπόληση των χωριών. 1170 ελληνικά χωριά αποτεφρώθηκαν. Σε μερικά μέρη της χώρας, ιδίως κοντά στα σύνορα, οι πυρπολήσεις επεξετάθησαν έως το 90% των χωριών της κάθε περιοχής.

Συνολικές απώλειες οικοδομών την περίοδο της Κατοχής.
Με όλες αυτές τις καταστροφές η Ελλάς έχασε 400.000 οικοδομές, δηλαδή τα 23% του οικοδομικού της πλούτου και έρχεται πρώτη σε θυσίες μεταξύ των Συμμάχων και ίσως και σε χειρότερη μοίρα από τις χώρες του Άξονος. Και αυτό, χωρίς τις απώλειες στη Βόρειο Ήπειρο και τα Δωδεκάνησα. Επί 1.730.000 οικοδομών του 1940 απωλέσθησαν 401.000 ή 23%

Καταστροφές στη Β. Ήπειρο
Παντού όπου ήσαν Έλληνες, ακόμη και έξω από τα σύνορα του ελληνικού κράτους, κατεστράφησαν οι πόλεις και τα χωριά. Οι μεγάλες καταστροφές των χωριών της Βορείου Ηπείρου, ενώ η Κεντρική και η Βόρειος Αλβανία δεν έπαθε τίποτα το σημαντικό.

Τα δεινά των κατοίκων

Ο πληθωρισμός άρχισε και ήταν τρομακτικός. Έφθασε σε όρια που καμιά χώρα δεν γνώρισε ποτέ.

6. Νομισματική κυκλοφορία σε δισεκατομμύρια δραχμών.

Έτος	Δισ. δρχ.
1940	11
Ιαν 1941	16
Ιουλ. 1941	36
Ιαν 1942	53
Ιουλ. 1942	132
Ιαν. 1943	367
Ιουλ. 1943	869
Ιαν. 1944	3.945
Ιουλ. 1944	130.337
Σεπτέμβριος 1944	7.305.500

7. Τιμή ψωμιού

Έτος	Τιμή ψωμιού (ανά οκά)
Απρ. 1941	10
Ιαν 1942	230
Ιουλ 1942	890
Ιαν 1943	1.550
Ιουλ 1943	2.600
Ιαν 1944	38.000
Ιουλ 1944	3.310.000
Σεπ. 1944	153.000.000

Το αποτέλεσμα του πληθωρισμού ήταν η απότομη και κολοσσιαία αύξηση του τιμαρίθμου.
Ενώ ο τιμάριθμος ανέβαινε, οι μισθοί συνεκρατούντο από τον Άξονα χαμηλά για όλους τους εργαζόμενους. Έτσι η αγοραστική τους ικανότητα ελαττώθηκε και οι οικονομολόγοι του Άξονος επωφελούντο της πτωχεύσεως. Αγόραζαν αυτοί αντί να αγοράζουν οι Έλληνες και κατέκλεβαν τη χώρα.
Οι μικρές ποσότητες των τροφίμων που έμειναν στη χώρα, οι μεγάλες τιμές και οι μικροί μισθοί καταδίκασαν τους Έλληνες να αγοράζουν ελάχιστα τρόφιμα.
Τα τρόφιμα που μπορούσε να αγοράσει ο κάθε Έλληνας ήσαν τόσο λίγα ώστε η διατροφή να είναι εντελώς ανεπαρκής. Όλος ο ελληνικός πληθυσμός καταδικάστηκε σε υποσιτισμό.

8. Θερμίδες που κατανάλωναν οι ελληνικές οικογένειες

	1939	Νοεμ. 1941- Μαρτ. 1942	Ιαν. – Απρ. 1943
Πάνω από 2500 θερμίδες (κανονική διατροφή)	35%	–	6%
1800-2500 θερμίδες (επαρκής διατροφή)	47%	4%	34%
1200-1800 θερμίδες (ανεπαρκής διατροφή)	16%	18%	47%
600-1200 θερμίδες (έντονος υποσιτισμός)	2%	63%	13%
0-600 θερμίδες (εντονότατος υποσιτισμός)	–	15%	–
Μέσος όρος	2300 θ.	930 θερμίδες	1700 θερμίδες

Αύξηση των θανάτων κατά την Κατοχή στην πρωτεύουσα
Ο αριθμός των θανάτων ανέβαινε τρομακτικά και πολύ γρήγορα έφθασε το επταπλάσιον του προπολεμικού. Περισσότεροι ήσαν οι θάνατοι των μικρών παιδιών και των ηλικιωμένων. Πολύ περισσότεροι οι θάνατοι των ανδρών παρά των γυναικών.

Γενική πτώση του πληθυσμού τα έτη 1941-44
Ο πληθυσμός της Ελλάδος μειώθηκε τόσο όσο σε καμιά άλλη συμμαχική χώρα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα του οικονομικού πολέμου.
α) Υπολογιζόμενη αύξηση πληθυσμού αν δεν μεσολαβούσε η Κατοχή: 400.000.
β) Υπολογιζόμενη αύξηση οφειλομένη αποκλειστικά στην υπεροχή γεννήσεων: 310.000.
γ) Πραγματική πτώση του πληθυσμού λόγω υπεροχής των βίαιων θανάτων: 260.000.
δ) Βίαιοι θάνατοι και σφαγές: 165.000.
ε) Πτώση του πληθυσμού οφειλομένη σε αποδημίες στο εξωτερικό: 105.000.
Ο πληθυσμός της χώρας το 1940 ήταν 7.335.000 κάτοικοι. Το 1944 είχε υποχωρήσει στους 6.805.000, αντί των υπολογιζόμενων 7.745.000, αν δεν μεσολαβούσε η κατοχή.

Βουλγαρικές ωμότητες
Οι Βούλγαροι, το επίσημο κράτος, ο στρατός και οι πολίτες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να ελαττώσουν τον ελληνικό πληθυσμό. Σφαγές, δολοφονίες, κρεμάλες, συστηματική πείνα, σκηνοθετούσαν επαναστάσεις και σκότωναν. Σκότωναν σε όλες τις πόλεις της κατεχόμενης ζώνης, με κάθε τρόπο και με κάθε μέσον.

Σφαγή και εμπρησμός Καλαβρύτων
Στα Καλάβρυτα οι Γερμανοί, μέσα σε λίγες ώρες, σκότωσαν όλους τους άνδρες εμπρός στα μάτια των γυναικών και των παιδιών τους, είναι ένα μόνον δείγμα των ομαδικών σφαγών. Σφαγιάστηκαν όλοι οι άνδρες από 15 ετών και άνω. Επί 2035 ανδρών εσφάγησαν 1436 ή 70,5%. Επί συνολικού πληθυσμού 3719 ή 38,6 %.

Σφαγή στο Δίστομο
Στο Δίστομο οι Γερμανοί σκότωσαν αδιακρίτως μωρά (σκότωσαν 20 μωρά ηλικίας 0-5 ετών), παιδιά (20 παιδιά ηλικίας 5 έως 20 ετών), ενήλικες (111 ηλικίας 20-60 ετών) και γέρους (42 άνω των 60 ετών).

Μετακινήσεις πληθυσμού λόγω εχθρικής εισβολής 1940-41
Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των κατοίκων αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του. Άλλοι έφευγαν γιατί τα έχασαν όλα, άλλοι γιατί κινδύνευσαν. Και κατά εκατοντάδες χιλιάδες γύριζαν οι πρόσφυγες.

Μετακινήσεις στο εξωτερικό
Η πείνα και οι διωγμοί, αλλά και η ανάγκη να συνεχιστεί ο πόλεμος από ελεύθερο έδαφος ανάγκασαν τους Έλληνας να καταφεύγουν στο εξωτερικό. Αλλά και πολλοί εστάλησαν σαν όμηροι, ή υποχρεωτικά για εργάτες στις χώρες του Άξονος.
Τραγική ήταν η κατάσταση στη βουλγαρική ζώνη κατοχής. Περισσότεροι από το ένα τρίτο του πληθυσμού έφυγε από την περιοχή αυτή για να έλθει στην υπόλοιπη Ελλάδα όπου πέθαιναν οι άνθρωποι στους δρόμους. Κι αυτό –δηλαδή να έρχονται σε γερμανοκρατούμενο τμήμα– εθεωρείτο τότε διαφυγή από τις βουλγαρικές θηριωδίες. (Βλέπε σχεδιάγραμμα 11)

Διωγμοί Εβραίων
Χειρότεροι από όλους τους διωγμούς ήταν οι διωγμοί των Εβραίων. Πρώτοι οι Βούλγαροι και πολύν καιρό αργότερα οι Γερμανοί συγκέντρωσαν τους Εβραίους της Ελλάδος και τους έστειλαν στη Πολωνία για να βρουν τον θάνατο. Κόκκινα βέλη: Μετακινήσεις Εβραίων από τις πόλεις προς την Πολωνία. Μέσω Θεσσαλονίκης. Και προς Βουλγαρία μέσω Κομοτηνής.

Προβλήματα κατοικίας
Μετά τον πόλεμο υπολογίζονταν σε 1.200.000 οι άστεγοι, δηλαδή το 18% του πληθυσμού.

ΠΗΓΗ: http://ardin-rixi.gr/

Τρύπες, τρύπες, παντού τρύπες οφειλών Δημοσίου και ιδιωτών και ο πίνακας μακραίνει…

Τα χρέη του ιδιωτικού τομέα ξεπέρασαν το ΑΕΠ της χώρας,  φθάνοντας στα 200 δισ. ευρώ - Στη γειτονιά μας έχουμε τους μεγαλύτερους φόρους και τις υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές,  με αποτέλεσμα να κλείνουν συνεχώς επιχειρήσεις - Στο «κόκκινο»  τα ασφαλιστικά ταμεία - Στα 30 δισ. ευρώ ανέρχονται οι οφειλές -  303.821 χρωστούν 16,9 δισ. ευρώ! - Στη ρύθμιση των 100 δόσεων  έχουν μείνει μόλις 34.738, με χρέη 1,4 δισ. ευρώ  Μαύρη μαυρίλα έχει σκεπάσει τη χώρα επτά χρόνια τώρα και δεν λέει να ξημερώσει. Αντίθετα, τα σύννεφα πυκνώνουν. Στυγνοί είναι οι αριθμοί, που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν. Περιγράφουν την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται  όλες οι επιχειρήσεις, όχι μόνο οι μικρομεσαίες αλλά και μεγάλες,  που ήταν κολοσσοί πριν από λίγα χρόνια. Και δεν αυξάνονται  μόνο οι οφειλές και τα χρέη των ιδιωτών προς την Εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες.  Αυξάνουν και τα χρέη του Δημοσίου προς ιδιώτες, τα οποία  αισίως έχουν φθάσει στα 8 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τα…  κιτάπια των ελεγκτών μας – «θεσμών»! Σήμερα, σύμφωνα  με τα επίσημα στοιχεία, το ιδιωτικό χρέος έχει ξεπεράσει  το ΑΕΠ της χώρας, είναι πάνω από 200 δισ. ευρώ. Μόνο οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στην Εφορία είναι κο­ντά στα  100 δισ. ευρώ, ενώ στα ασφαλιστικά ταμεία τα ληξιπρόθεσμα  είναι 30 δισ. ευρώ. Και η κατάσταση στην Αγορά επιδεινώνεται.  Απόδειξη, το ότι οι οφειλέτες δεν μπορούν να είναι συνεπείς  στη ρύθμιση των 100 δόσεων στην οποία έχουν υπαχθεί και  πλέον ζουν με την απειλή της κατάσχεσης και της φυλακής.  Μόνο 34.738 παραμένουν στη ρύθμιση για ασφαλιστικές  εισφορές ύψους 1,4 δισ. ευρώ. Και ήδη συνολικά χρέη ύψους  16,9 δισ. ευρώ 303.821 οφειλετών έχουν μεταφερθεί στο  Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ)  για να προχωρήσει σε αναγκαστική είσπραξή τους. Η θηλιά των «κόκκινων» δανείων Όλα τα παραπάνω δισεκατομμύρια αφορούν μόνο οφειλές  σε Εφορία και ασφαλιστικά ταμεία. Υπάρχουν, όμως,  και τα «κόκκινα» δάνεια των επιχειρήσεων, που φθάνουν  στα 148 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 54,2 δισ. ευρώ τα χρωστάνε μεγάλες επιχειρήσεις,  τα 39,7 δισ. ευρώ μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις,  τα 24,5 δισ. ευρώ ελεύθεροι επαγγελματίες και πολύ μικρές επιχειρήσεις  και τα 29,6 δισ. ευρώ λοιπές επιχειρηματικές δραστηριό­τητες. 41 δισ. ευρώ στεγαστικά και καταναλωτικά Πέραν των «κόκκινων» δανείων των επιχειρήσεων, υπάρχει  και ο βραχνάς των στεγαστικών και των καταναλωτικών δανείων.  Τα στεγαστικά ανέρχονται σε 26 δισ. ευρώ και τα οφείλουν  350.000 άτομα και τα καταναλωτικά είναι 1.950.000 δάνεια, με τις οφειλές να ανέρχονται σε 15 δισ. ευρώ! Και όλα αυτά κρατούν σε ομηρία εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά. Είμαστε πρωταθλητές σε φόρους και εισφορές Δεν φταίνε μόνο τα Μνημόνια για την οικονομική καταστροφή  των επιχειρήσεων και την τραγωδία που ζουν τα περισσότερα νοικοκυριά.  Έχει συμβάλει και η υψηλή φορολογία, όπως και οι υψηλές  ασφαλιστικές εισφορές, που έχουν αποτέλεσμα να κλείνουν επιχειρήσεις  ή να αναγκάζονται να μετακομίσουν σε διπλανές χώρες, που σε σχέση  με την Ελλάδα είναι... παράδεισος λόγω των πολύ χαμηλών εισφορών και φόρων.  Αυτό προκύπτει από μια ματ­ιά στο τι ισχύει στα γειτονικά κράτη. Συγκεκριμένα, ο συντελεστής φορολογίας εταιρικών κερδών είναι: 10%: Βουλγαρία, 10%: ΠΓΔΜ, 12,5%: Κύπρος, 15%: Αλβανία, 16%:  Ρουμανία, 20%: Τουρκία, 29%: Ελλάδα. Οι ανώτατοι συντελεστές φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων  για καθεμία από τις γειτονικές χώρες διαμορφώνονται ως εξής: • 10% (flat tax): Βουλγαρία • 10% (flat tax): ΠΓΔΜ (flat tax) • 16% (flat tax): Ρουμανία (flat tax) • 13% - 23%: Αλβανία (23% για εισοδήματα άνω των 11.400) • 15% - 35%: Τουρκία (35% για εισοδήματα άνω των 31.000) • 20% - 35%: Κύπρος (35% για εισοδήματα άνω των 60.000) • 22% - 45%: Ελλάδα (45% για εισοδήματα άνω των 40.000), πλέον • 2,2% - 10%: Εισφορά αλληλεγγύης (10% για εισοδήματα άνω των 220.000). Tο μέγιστο ποσό ασφαλιστικών εισφορών ετησίως διαμορφώνεται ως εξής: • 5.000: Βουλγαρία (μισθωτοί) • 3.900: Βουλγαρία (ελεύθεροι επαγγελματίες) • 12.800: Ρουμανία (μισθωτοί) • 9.400: Κύπρος (μισθωτοί) • 2.100: Αλβανία (ελεύθεροι επαγγελματίες) • 10.930: Τουρκία (μισθωτοί) • 33.685: Ελλάδα (μισθωτοί, από 1/1/2017) • 18.950 - 26.700: Ελλάδα (ελεύθεροι επαγγελματίες και λοιποί από 1/1/2017). Ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων που μπορεί να καταβληθεί για ετήσιο εισόδημα 70.000 ανά χώρα ανέρχεται κατά προσέγγιση σε: 7.000: Βουλγαρία και ΠΓΔΜ, 11.200: Ρουμανία, 14.385: Κύπρος, 14.960: Αλβανία, 21.240: Τουρκία, 28.151: Ελλάδα (χωρίς να υπολογίζεται προκαταβολή). Το ποσοστό της φορολογικής και ασφαλιστικής επιβάρυνσης  στα φυσικά πρόσωπα με το ίδιο ετήσιο εισόδημα (70.000) ανέρχεται περίπου σε: 53% - 59%: Ελλάδα, 40%: Τουρκία, 30%: Ρουμανία, 30%: Κύπρος,  20%: Αλβανία, 15%: Βουλγαρία.  http://www.paron.gr/v3/ ΠΗΓΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΟΝ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΑΤΗ

31-10-2016

ΜΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ

Του ΜΑΝΟΛΗ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ, Προέδρου της «Χριστιανικής Δημοκρατίας»

Έληξαν την Κυριακή 16 Οκτωβρίου οι εργασίες του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ με την επανεκλογή του Αλέξη Τσίπρα ως προέδρου, με ποσοστό Τσαουσέσκου'' (93,54%) και με διακηρύξεις του, που θύμιζαν το 2015.

Τότε που διαβεβαίωνε, χωρίς ίχνος επιφύλαξης, ότι:

-Θα καταργούσε άμεσα με νόμο τα Μνημόνια.

-Θα επανέφερε τον 13ο μισθό

-Θα κατοχύρωνε τις Συλλογικές Συμβάσεις

- Θα εξασφάλιζε κατώτερο μισθό στα 750 ευρωπαϊκών

-Και γενικά θα έκανε τους Δανειστές μας να αποδεχτούν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και να χορέψουν ... και πεντοζάλη!

Γνωρίζουμε, βέβαια όλοι μας, γιατί το ζούμε στο πετσί μας, ότι ''ύστερα από σκληρή διαπραγμάτευση'', έξι μηνών, υπέγραψε Συμφωνία τρίτου Μνημονίου, αφού προηγουμένως είχε ακυρώσει το ηχηρό ΟΧΙ του 61,3% του ελληνικού λαού, στις απαιτήσεις των Δανειστών, με τη μετατροπή του στο ΝΑΙ, που απαιτούσε η πολιτική του ''πάση θυσία στο ευρώ''! Έτσι με αυτή την πολιτική απάτη και αγυρτεία εξασφάλισε για τις νεοκατοχικές δυνάμεις την υπερψήφιση, όλου του Μνημονιακού καθεστώτος, γιατί για καθεστώς πρόκειται, από 222 βουλευτές, δηλαδή από το σύνολο των κομμάτων εξουσίας!

Αυτή ήταν η θριαμβευτική νίκη των Δανειστών, που τους την έφερε ο ''αριστερός'', υποτίθεται ΣΥΡΙΖΑ και, στρατηγικού χαρακτήρα, του λαού μας, που την προκάλεσε επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ!

Πως δικαιολογήθηκε ο πρωθυπουργός για την καταστρεπτική αυτή πολιτική του;

''Είχαμε αυταπάτες'', είπε! Είχαμε πιστέψει, εννοούσε, ότι οι Δανειστές θα υποχωρούσαν, αλλά κάναμε λάθος εκτιμήσεις και στο τέλος υποχωρήσαμε εμείς!

Έτσι απλά. Αυταπάτες είχαμε, βρε παιδιά, τι να κάνουμε... Αυτά έχει η ζωή.

Τώρα, στο Συνέδριο του κόμματος του, τι μας είπε ο Τσίπρας;

-''Έχουμε σήμερα όλα τα μέτωπα ανοικτά, τα εσωτερικά και τα εξωτερικά, και αυτό όχι από λάθος ή αμέλεια, αλλά από πολιτική επιλογή, να μη γίνομε διαχειριστές της μιζέριας''.

Αν είναι δυνατόν, αυτός που με τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής και τις ''αυταπάτες'' του, επέτεινε και επεξέτεινε τη μιζέρια, σε σημείο που το 35,7% του πληθυσμού μας να βρίσκεται στα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, να μας λέει ''δεν θα γίνει διαχειριστής της μιζέριας'', που προκαλείται αναπόφευκτα και νομοτελειακά από το καθεστώς της Νέου Τύπου Κατοχής που, μας έχει επιβληθεί και υπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

-Είπε ακόμα ο πρωθυπουργός: ''Τρεις δύσκολοι μήνες βρίσκονται μπροστά μας -αλλά ξέρουμε από τα δύσκολα (!) και πρόσθεσε, ''Η Ελλάδα τηρεί τη συμφωνία, το ίδιο περιμένει και από τους εταίρους της. Οι ολιγωρίες και οι μεταθέσεις (για να συζητηθεί το ζήτημα του χρέους) δεν θα γίνουν αποδεκτές''.

Δηλαδή τι θα κάνει ο κ. Τσίπρας και η Κυβέρνηση του αν υπάρξουν, που θα υπάρξουν, ''ολιγωρίες και μεταθέσεις''; Αυτό θα γίνει κύριε Τσίπρα και το γνωρίζετε πολύ καλά. Η πολιτική σας ''πάση θυσία στο ευρώ και στην Ε.Ε'' οδηγεί αναπότρεπτα στην υποταγή. Θα μας μιλήσετε τότε, πάλι για αυταπάτες; Μα κανείς δεν θα σας πιστέψει. Απλούστατα δεν θα πρόκειται για αυταπάτη , αλλά για απάτη.

Όταν από ''κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη'', φθάσαμε στο ''κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη''.

Όταν το Ελληνικό πηγαίνει μπιρ παρά στα χέρια των Λάτσιδων.

Όταν τα περιφερειακά αεροδρόμια ''ιδιωτικοποιούνται από κρατική εταιρεία της Γερμανίας, αντί πινακίου φακής.

Όταν ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, Σιδηρόδρομοι, Λιμάνια ακόμα και το Νερό ξεπουλιούνται.

Όταν τα νιάτα μας ξενιτεύονται και η ανεργία πτωχεύει όλο και μεγαλύτερο μέρος του λαού μας.

Όταν με τη συνεχιζόμενη αδιαφάνεια και διαφθορά και την αβάστακτη φορολογία, αποκλείετε τις επενδύσεις. Αλλά και αν υπάρξουν και όταν υπάρξουν επενδύσεις, με το καθεστώς του εργατικού μεσαίωνα, που υπάρχει, ο λαός και η ΧΏΡΑ ουδέν θα ωφεληθούν.

Όταν με λίγα λόγια αφοπλίζεται τη Χώρα και βυθίζετε το λαό στην απόγνωση, στην απελπισία, τη μιζέρια και την κατάθλιψη και ταυτόχρονα εμμένετε στην πολιτική που προκάλεσε τη σημερινή δυστυχία στην πατρίδα μας, τότε, όταν λέτε ότι δεν θα δεχθείτε ''ολιγωρίες και μεταθέσεις'', που στηρίζετε την αποφασιστικότητα σας και κυρίως ότι θα γίνουν δεκτοί οι στόχοι σας για ρύθμιση του χρέους; Γνωρίζετε πολύ καλύτερα από τον καθένα μας, ότι για να υπάρξει ουσιαστική ελάφρυνση του, το Δ.Ν.Τ απαιτεί τέταρτο Μνημόνιο για την ολοκληρωτική παράδοση της πατρίδας μας, η δε Γερμανία δεν θέλει καν να ακούει για ρυθμίσεις κ.λ.π.

Όταν λοιπόν όλα αυτά είναι δεδομένα, είναι αναμφισβήτητα, τότε ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας δεν θα μπορούν πια να επικαλεστούν ότι είχαν αυταπάτη, όταν θα υπογράφουν, ο μη γένοιτο, 4ο Μνημόνιο, γιατί θα πρόκειται για καραμπινάτη απάτη.

http://www.iskra.gr/index.php

Αφιέρωμα: ΗΠΑ «Ανάπηρες» εκλογές στην (πιο) Άγρια Δύση

31-10-2016

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

Καθώς απομένουν λίγα 24ωρα μέχρι την αναμέτρηση της 8^ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ – όπου εκλέγεται ο πρόεδρος, το σύνολο των 435 μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων και 34 από τα 100 μέλη της Γερουσίας (τα δύο σώματα του Κογκρέσου όπου οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν πλειοψηφία) – είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι εκεί, στην (πιο) Άγρια Δύση, κυβερνούσε πάντοτε ο νόμος του ισχυρού, του πιστολά και του παρακράτους.

Ήταν εκεί που οι Ινδιάνοι εξολοθρεύτηκαν και υποτάχτηκαν με τη βία στους εποίκους κατακτητές των εδαφών τους. Εκεί όπου σερίφηδες και δικαστές ήταν σχεδόν πάντα υποχείρια και έμμισθοι των μεγαλοκτημόνων και χρυσοθήρων της κάθε πόλης, ενώ συνήθως ήταν και οι ίδιοι στυγνοί εκμεταλλευτές – κάτι που ισχύει και για τον θρύλο του Χόλιγουντ, Γουάιατ Ερπ. Ήταν εκεί, επίσης, όπου για μεγάλο διάστημα οι μαύροι δούλοι δεν διέφεραν ιδιαιτέρως από τα γεωργικά εργαλεία που υπήρχαν στις φάρμες.

Εκεί, η εικόνα δεν άλλαξε ιδιαιτέρως ούτε μετά την Αμερικανική Επανάσταση, καθώς «καμιά νέα κοινωνική τάξη δεν κατέλαβε την εξουσία», ενώ αυτοί που την σχεδίασαν «ήταν σε μεγάλο βαθμό μέλη της αποικιακής άρχουσας τάξης» – συμπεριλαμβανομένου του Τζορτζ Ουάσινγκτον, ο οποίος ήταν τότε ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Αμερική. Όσο για τους 55 αντιπροσώπους οι οποίοι συμμετείχαν στη Συνταγματική Συνέλευση του 1787, οι περισσότεροι ήταν μεγάλοι γαιοκτήμονες, ιδιοκτήτες βιομηχανιών ή ναυτιλιακών επιχειρήσεων, κερδοσκοπούσαν στα χρηματιστήρια, ενώ το ένα τέταρτο είχε και σκλάβους.

Αυτοί ακριβώς ήταν που αρχικά αναγνώρισαν το δικαίωμα της ψήφου μόνο στους ενήλικες και έχοντες περιουσία λευκούς, οι οποίοι αντιπροσώπευαν μόλις το 10-15% του συνολικού πληθυσμού. Χρειάστηκε δε να περάσουν 60 χρόνια για να αποκτήσουν τυπικά το ίδιο δικαίωμα όλοι οι λευκοί, 80 οι Αφροαμερικανοί, 130 οι γυναίκες και πέντε επιπλέον οι γηγενείς Ινδιάνοι που είχαν απομείνει εν ζωή. Έπρεπε, επίσης, να φτάσει το 1913 ώστε να εγκριθεί η 17^ης Τροποποίηση του συντάγματος, η οποία όριζε ότι τα μέλη της Γερουσίας θα εκλέγονταν απευθείας από τον λαό και όχι δια μέσου των τοπικών κοινοβουλίων σε κάθε πολιτεία.

Ακόμη κι έτσι, όμως, νόμοι και κανόνες στην Αμερική σχεδιάζονταν πάντα με τρόπο ώστε το σύστημα να μπορεί να παρέμβει όταν και εφόσον κρίνει αναγκαίο. Για παράδειγμα, ακόμη και σήμερα, το δικαίωμα της άμεσης εκλογής είναι κατοχυρωμένο ουσιαστικά μόνο κατά το ήμισυ. Κι αυτό, πολύ απλά, διότι τον τελικό λόγο τόσο για τον υποψήφιο του κάθε κόμματος όσο και για τον πρόεδρο της χώρας δεν έχουν οι ψηφοφόροι, αλλά ένα ειδικό σώμα εκλεκτόρων που συνέρχεται και ψηφίζει μετά το πέρας της άμεσης διαδικασίας.

Ειδικά όσον αφορά τον πρόεδρο, την απόφαση παίρνουν τα 538 μέλη του αποκαλούμενου Εκλεκτορικού Κολεγίου, τα οποία προκύπτουν αναλογικά από τις πολιτείες των ΗΠΑ, με βάση τον πληθυσμό τους. Μόνο που αυτή η απόφαση δεν είναι δεδομένη, καθώς το σύνταγμα τους δίνει τη δυνατότητα να επιλέξουν ελεύθερα όποιον από τους υποψηφίους θέλουν, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος της άμεσης ψηφοφορίας στην πολιτεία από όπου προέρχονται – μάλιστα, μόνο οι μισές από τις πολιτείες (24 στις 50) προβλέπουν συγκεκριμένες ποινές και κυρώσεις σε μια τέτοια περίπτωση.

Στην περίπτωση δε που κανείς από τους υποψηφίους δεν συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία (τουλάχιστον 270), τότε η επιλογή του προέδρου παραπέμπεται στη Βουλή και του αντιπροέδρου στη Γερουσία. Έτσι, είναι φανερό ότι, παρά το γεγονός ότι τέτοιες «ανταρσίες» συμβαίνουν σπανιότατα και μόνο σε μεμονωμένες περιπτώσεις, η δυνατότητα αλλοίωσης του αποτελέσματος των εκλογών είναι τυπικά δυνατή.

Φυσικά, ειδικά στην Αμερική, υπάρχει και το… παράτυπο, το οποίο αξιοποιείται πολύ συχνά σε περιόδους κρίσης. Εκτός από τον βρώμικο ρόλο της μαφίας κατά των εργατικών συνδικάτων και τα όργια κατά των κομμουνιστών και αγωνιστών την περίοδο του Μακαρθισμού, χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα των Αφροαμερικανών στους οποίους, ακόμη και όταν αποκτούσαν θεωρητικά τα ίδια δικαιώματα, υπήρχαν πάντοτε κάποιοι που φρόντιζαν να τους υπενθυμίζουν πως δεν είναι ίσοι έναντι των λευκών: Πρώτα η Κου-Κλουξ-Κλαν, στη συνέχεια το παρακράτος που εκτέλεσε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και τους Μαύρους Πάνθηρες και σήμερα οι λευκοί αστυνομικοί και οι νοικοκυραίοι με τα όπλα, που δεν διστάζουν να δολοφονούν εν ψυχρώ όποιον έχει την ατυχία να γεννήθηκε με μαύρο δέρμα. Το αποτέλεσμα είναι ότι η ρατιστική βία γνωρίζει έκρηξη τη στιγμή που στον Λευκό Οίκο βρίσκεται ακόμη ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος, ενώ το 80% περίπου όσων θα προσέλθουν στις κάλπες θα συνεχίζει να προέρχεται από τις τάξεις των λευκών (μη Λατίνων) πολιτών…

Όλα τα παραπάνω δεν είναι άσχετα ούτε με τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν σε αυτή την προεκλογική περίοδο. Το κατεστημένο και το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ, οργισμένο από το γεγονός ότι ο Τραμπ πήγε κόντρα στις κυρίαρχες επιλογές και διαδικασίες και τόλμησε να του βγάλει γλώσσα, κινήθηκε αποφασιστικά ώστε να του κόψει τον δρόμο προς τον Λευκό Οίκο. Αν και είναι σάρκα από τη σάρκα του, ο ακροδεξιός, ρατσιστής και κλασικός φοροφυγάς υποψήφιος έκανε το λάθος να παίξει το χαρτί του «αντισυστημικού» και γι’ αυτό τον τιμωρούν αλύπητα.

Το κάνουν, μάλιστα, παρά το ότι η πολιτική γραμμή του προστατευτισμού και των νέων διαθνών ισορροπιών που εκφράζει «ακουμπούν» σε μια ισχυρή τάση στις τάξεις τόσο του αμερικανικού κεφαλαίου όσο και των χαμηλότερων στρωμάτων της κοινωνίας. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι στον μέσο όρο των δημοσκοπήσεων, ο Τραμπ εξακολουθεί να προηγείται συντριπτικά της Χίλαρι Κλίντον όχι μόνο στις τάξεις των λευκών αρσενικών, αλλά και των λεγόμενων «μπλε κολάρων», που δεν διαθέτουν πτυχία κολεγίου.

ΠΗΓΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΙΝ

Έχθρα μεταξύ λαών-ηγετών της ΕΕ

31-10-2016

του Γιώργου Δελαστίκ

Αποτελεί πια μακρινή ανάμνηση για τους ηγέτες της ΕΕ, σε βάθος δεκαετίας και πλέον, η θετική έκβαση κάποιου δημοψηφίσματος που να διεξήχθη σε οποιαδήποτε χώρα-μέλος. Τις τελευταίες δεκαετίες, για οποιοδήποτε θέμα και να ερωτηθεί οποιοσδήποτε ευρωπαϊκός λαός με δημοψήφισμα, η απάντησή του είναι ένα μεγαλοπρεπές «Όχι»! Οι σχέσεις μεταξύ λαών και ηγετών σε κάθε χώρα της ΕΕ έχουν προσλάβει εχθρικά χαρακτηριστικά. Οι λαοί της Ευρώπης δείχνουν ξεκάθαρα την άρνησή τους να δεχθούν την οικοδόμηση του Δ’ Γερμανικού Ράιχ με «ειρηνικά» μέσα, με κύριο όπλο το ευρώ.

Όχι, δεν φτάσαμε στο σημείο σε κάποια χώρα-μέλος της ΕΕ να συζητείται η …απαγόρευση των δημοψηφισμάτων ως μέσο έκφρασης της λαϊκής θέλησης, ούτε πρόκειται να γίνει αυτό. Ο προβληματισμός όμως είναι μεγάλος. «Δημοψηφίσματα κλονίζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση», ήταν ο τίτλος ολοσέλιδης ανάλυσης στη σελίδα 3 της γερμανόφρονος Καθημερινής την Τρίτη. «Ο χορός που άνοιξε δύσκολα θα κλείσει… Ο λαϊκισμός ενδύεται τη φενάκη της αμεσοδημοκρατίας και υπονομεύει τη συνοχή της Ευρώπης», ήταν το συμπέρασμα του συντάκτη. Ένα συμπέρασμα που αναδεικνύει τόσο την έκταση του προβληματισμού όσο και τη δημαγωγική προσπάθεια συγκάλυψης του προβλήματος μέσω της στρέβλωσής του. Ο «λαϊκισμός» αναδεικνύεται πλέον στον υπ’ αριθμόν ένα εχθρό της ΕΕ, είτε είναι δεξιού είτε αριστερού χαρακτήρα. Οι αποσπασμένοι εντελώς από τα λαϊκά προβλήματα γραφειοκράτες των Βρυξελλών, οι οποίοι εισπράττουν αστρονομικές αμοιβές για τις υπηρεσίες που παρέχουν στο σύστημα και ζουν μέσα στη χλιδή, χαρακτηρίζουν «λαϊκισμό» οτιδήποτε δεν τους αρέσει και νομίζουν ότι έτσι ξεμπερδεύουν με αυτήν την απειλή.

Το δυστύχημα για τα λαϊκά στρώματα είναι ότι σταδιακά την ηγεσία του αντί-ΕΕ αγώνα αναλαμβάνουν εκείνα τα στρώματα της αστικής τάξης στις σημαντικότερες χώρες της ΕΕ που καταστρέφονται λόγω της γερμανικής πολιτικής. Ο Αλέξης Τσίπρας μεταβλήθηκε ήδη σε γερμανικό πιόνι και δεν παίζει πλέον κανένα ρόλο ως παράγοντας αντίστασης στα σχέδια του Βερολίνου. Αντιθέτως, η Αγγλία αποχώρησε και από την ΕΕ, αφού ουδέποτε υπήρξε μέλος της ευρωζώνης, αρνούμενη πεισματικά να υιοθετήσει το ευρώ, έχοντας και την πείρα της αυτοκρατορίας πίσω της. Στην Ιταλία, ο Ματέο Ρέντσι προσδιόρισε για τις 4 Δεκεμβρίου το δημοψήφισμα, το οποίο θα χάσει και έτσι θα αρχίσει η πορεία της απομάκρυνσής του από την εξουσία. Να παραιτηθεί ο ίδιος αποκλείεται, παρά τις δηλώσεις του που έχει κάνει ότι θα παραιτηθεί οπωσδήποτε αν χάσει το δημοψήφισμα. Δεν θα το κάνει, αλλά οι πιέσεις που θα του ασκηθούν θα κάμψουν την αντίσταση παραμονής του στην εξουσία.

Πόσω μάλλον που η πλειοψηφία, η απόλυτη πλειοψηφία πλέον του ιταλικού λαού, εκφράζεται από κόμματα που έχουν ένα κεντρικό σύνθημα: «Έξω η Ιταλία από το ευρώ»! Φυσικά, οι Ιταλοί είναι σαν τους Έλληνες ―άλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα κάνουν— αλλά σίγουρα θα είναι μεγάλη αναστάτωση για την ΕΕ, αν στην Ιταλία σχηματιστεί κυβέρνηση με αντί-ευρώ κατεύθυνση στην πολιτική της. Η ουσία, όμως, είναι ότι σε αυτή τη φάση οι ευρωπαϊκές εξελίξεις θα κριθούν στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, οι οποίες θα γίνουν σε επτά μήνες από τώρα, στα τέλη Απριλίου και στις αρχές Μαΐου του 2017. Η Μαρίν Λεπέν μεταλλάσσει το κόμμα της, από ανοικτό νεοφασιστικό το κάνει πρώτα απ’ όλα κόμμα εκείνου του τμήματος της γαλλικής αστικής τάξης που καταστρέφεται λόγω της γερμανικής πολιτικής στην ΕΕ. Εννοείται ότι πέρα από το τμήμα της αστικής τάξης της Γαλλίας, η Λεπέν προσπαθεί να ενσωματώσει και τα γαλλικά μεσαία στρώματα που καταστρέφονται λόγω της γερμανικής πολιτικής, όπως και εκείνα τα τμήματα της γαλλικής εργατικής τάξης που υφίστανται τις συνέπειες της πολιτικής των Γερμανών. Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, ο οποίος δεν έχει σημασία, η Λεπέν θα βγει πρώτη, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Στο δεύτερο γύρο θα χάσει. Αν όμως το ποσοστό της κυμανθεί από 35% και πάνω, η Γερμανία θα υποχρεωθεί ή να εγκαταλείψει την πολιτική της λιτότητας ή να καταστεί μάρτυρας της διάλυσης της ευρωζώνης με γερμανική ευθύνη. Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι: Μπορεί η Μαρίν Λεπέν να πάρει 35%;

Δεν αποκλείεται καθόλου, είναι η απάντηση. Από το δεύτερο γύρο θα αποκλειστεί οπωσδήποτε ο Φρανσουά Ολάντ. Θα πάνε λοιπόν οι Γάλλοι κομμουνιστές και οι αριστεροί να ψηφίσουν Λεπέν ή Σαρκοζί; To πιθανότερο είναι μεγάλο μέρους τους να μην πάει καθόλου να ψηφίσει στο δεύτερο γύρο. Αν γίνει όντως έτσι, το ποσοστό της Λεπέν θα αυξηθεί λόγω της αποχής. Θα δούμε όμως τι θα γίνει στην πράξη…

ΠΗΓΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΙΝ