Ο Στουρνάρας, υπάλληλος του Ντράγκι και της τρόϊκα

16-2-2017

αντί να είναι υπόδικος, επιδίδεται σε άνευ προηγουμένου τρομοκρατία για τη δραχμή

Το Grexit απόλυτη καταστροφή, με δραχμή θα συλλαμβανόμεθα στα σύνορα, θα γίνουμε Βόρειος Κορέα, τώρα να υπογράψουμε τα σκληρά μέτρα για τη δεύτερη αξιολόγηση αύριο θα είναι πολύ αργά, άγρια τρομοκρατία για το τι θα συμβεί αν δεν κλείσει τώρα η δεύτερη αξιολόγηση, είναι ορισμένα και μόνο από την εμετική κινδυνολογία την οποία εξαπέλυσε ενώπιον των άφωνων βουλευτών όλων των πτερύγων ο Γ. Στουρνάρας, παρουσιάζοντας την Ενδιάμεση Έκθεση Οικονομικής πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος.

Ο Γ. Στουρνάρας με αυτές τις εμετικές τοποθετήσεις εκφοβισμού, που δεν τολμά να τις εκστομίσει κανένας άλλος στην Ελλάδα και στην ΕΕ, επιβεβαίωσε πλήρως τον ρόλο όχι του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας αλλά του υπαλλήλου και τοποτηρητή της γερμανικής ΕΕ στην χώρα μας.

Ο Γ. Στουρνάρας υπόλογος για μεγάλα σκάνδαλα όπως αυτά του τεμαχισμού, διάλυσης και παράδοσης της ΑΤΕ και του ΤΤ, αντί να βρίσκεται ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου, χωρίς κανένα σεβασμό στη διαφορετική άποψη και επιλογή, πλήττει πισώπλατα τη χώρα και ενισχύει ως δούρειος ίππος τους πιστωτές, διακηρύσσοντας πως η Ελλάδα δεν διαθέτει καμιά άλλη επιλογή από την πλήρη και άνευ όρων παράδοση της ακόμα και στις πιο παράλογες απαιτήσεις των κηδεμόνων της.

Δυστυχώς γι’ αυτήν την χώρα ο Γ. Στουρνάρας, ο οποίος ουδέποτε ετέθη υπό την κρίση του ελληνικού λαού, είναι το πραγματικό αφεντικό και ο άνθρωπος κλειδί της νεοαποικιοκρατίας στη χώρα μας, με τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων σε ρόλο διεκπεραιωτή και εκτελεστή προδιαγεγραμμένων επιλογών.

Γι΄ αυτό και η Τράπεζα της Ελλάδας πρέπει να φύγει από την μπότα της ΕΚΤ και της Φραγκφούρτης, να περάσει υπό εθνικό έλεγχο και να αποκτήσει το εκδοτικό προνόμιο με το πέρασμα της χώρας σε εθνικό νόμισμα, για να συμβάλει στο πλαίσιο μιας λαϊκής κυβέρνησης στην χάραξη μιας εθνικής νομισματικής πολιτικής ανάπτυξης και απασχόλησης, σε μια Ελλάδα χωρίς μνημόνια και λιτότητα.

Στη συνέχεια η Iskra παρουσιάζει αναλυτικά ρεπορτάζ με τις τοποθετήσεις του Γ. Στουρνάρα στη Βουλή:

Οι τρομοκρατικές τοποθετήσεις του Γ. Στουρνάρα στη Βουλή

«Έχουμε υποχρεώσεις σε ευρώ και όλοι θα ζητάνε ευρώ» – «Ανοησίες ότι δεν θα συμβεί και τίποτα αν φύγουμε από το ευρώ» είπε ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος – Πρότεινε «ναι» στα μέτρα που ζητούν οι δανειστές με ρήτρα ανατροπής – Έκανε κριτική στο ΔΝΤ που προέβλεψε νέα ανακεφαλαιοποίηση κάνοντας λόγο για αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Παρουσιάζοντας την «Ενδιάμεση Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για τη Νομισματική Πολιτική» στα μέλη της επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος εξέφρασε ξεκάθαρα την άποψή του ότι τα πράγαματα θα γίνουν χειρότερα αν καθυστερήσει η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης. «Δεν υπάρχει ορθολογική επιλογή μεταξύ ολοκλήρωσης της αξιολόγησης τώρα ή αργότερα. Αργότερα οι συνθήκες θα είναι πολύ χειρότερες. Αργότερα ίσως θα είναι πολύ αργά». Κάλεσε δε τόσο την κυβέρνηση όσο και τους πιστωτές «να κάνουν ένα βήμα πίσω. Δεν νοείται, μετά τις τόσες προσπάθειες, τις θυσίες και την ήδη επιτευχθείσα προσαρμογή, αποτυχία», τόνισε ο κ. Στουρνάρας.

Στη συνέχεια, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος εκλήθη να απαντήσει σε ερωτήσεις βουλευτών της επιτροπής για το Grexit, τη δραχμή αλλά και την εκτίμηση του ΔΝΤ ότι ενδεχομένως απαιτηθούν πρόσθετα κεφάλαια 10 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Η έξοδος από το ευρώ θα είναι η απόλυτη καταστροφή

Κάνουν λάθος όσοι επαναφέρουν θέμα δραχμής και Grexit. Αυτό δεν προκύπτει από καμία οικονομική ανάλυση. Η βελτίωση ανταγωνιστικότητας έχει ήδη επιτευχθεί. Το να φύγεις από το ευρώ δεν είναι απλή υποτίμηση. Είναι αλλαγή νομίσματος. Θα είναι η απόλυτη καταστροφή. Έχουμε υποχρεώσεις σε ευρώ και όλοι θα ζητάνε ευρώ. Θα συλλαμβανόμαστε στα σύνορα και δεν θα μπορούμε να ταξιδέψουμε. Οσοι λένε αυτές τις ανοησίες υποστηρίζοντας ότι δεν θα συμβεί και τίποτα αν φύγουμε από το ευρώ ας ταξιδέψουν στην Βόρειο Κορέα να καταλάβουν τι θα συνέβαινε.

Ναι στα προληπτικά μέτρα με ρήτρα ανατροπής τους

«Σε μια διαπραγμάτευση υπάρχουν πολλές παράμετροι και δίνεται το δικαίωμα στα μέλη για συμβιβασμό. Πάντα έτσι γίνεται. Σήμερα η κατάσταση είναι εύκολη για τους κυβερνώντες από ότι στο παρελθόν καθώς έχει επιτευχθεί το 90% των απαιτήσεων. Δεν δικαιολογείται αποτυχία» ανέφερε ο κ. Στουρνάρας για να εξηγήσει: «Το κόστος να κλείσουμε είναι πολύ μικρό σε σχέση με το όφελος που θα έχουμε. Το κόστος θα είναι τεράστιο αν δεν κλείσουμε».

Κληθείς να σχολιάσει την στάση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τα σενάρια που τον συνδέουν με το Grexit, ο κ. Στουρνάρας είπε: «Διαφωνώ με τον κ. Σόιμπλε στο βαθμό που έχει μιλήσει για Grexit. Δεν το έχω ακούσει με τα αυτιά μου. Στο βαθμό που το έχει πει είναι λάθος από ένα φιλοευρωπαϊστή. Ακόμα και με την θεωρία παιγνίων δεν είναι σωστή τακτική γιατί κανείς δεν το θέλει. Δεν το δεχόμαστε γιατί έχουμε κάνει πρόοδο μέσα από μεγάλες θυσίες».

Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος επισήμανε ότι το μίγμα της «μείγμα» της ασκούμενης πολιτικής στηρίζεται στην υπερφορολόγηση και είναι υφεσιακό.

Ωστόσο, για το αφορολόγητο όριο, ο κ. Στουρνάρας είπε: «Μπορεί να γίνει μείωση αφορολόγητου αρκεί να εξαιρέσουμε οικογένειες με παιδιά. Μπορεί να γίνει κλιμάκωση σε σχέση με τέκνα». Επίσης, υποστήριξε ότι «μπορούν να γίνουν μειώσεις κρατικών δαπανών με παράλληλη μείωση φορολογικών συντελεστών. Ποιες δαπάνες; Να δούμε πως δίνονται επιδοτήσεις – επιχορηγήσεις στους ΟΤΑ . Μήπως οι αυτοτελείς πόροι δίνονται αυτόματα ως ποσοστό των φορολογικών εσόδων; Μήπως αυξάνοντας το ΦΠΑ πηγαίνουν αυτόματα έσοδα στους ΟΤΑ. Μήπως θα ήταν καλύτερα να χρηματοδοτούνται οι ΟΤΑ με βάση συγκεκριμένα πρότζεκτ και όχι μέσω της φορολογίας;». Για τις κοινωνικές δαπάνες ανέφερε ότι « η Ελλάδα σήμερα δαπανά πολλά για την 3η ηλικία εις βάρος των νέων. Υπάρχει περιθώριο βελτίωσης του μείγματος» για να υπογραμμίσει σε άλλο σημείο «μείωση συντάξεων ή αύξηση φόρων μειώνει το εισόδημα. Όμως η αύξηση φόρων χτυπά το παραγωγικό κομμάτι. Το μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής γέρνει προς την φορολογία. Αυτό σημαίνει υπερφορολόγηση». Αναφορικά δε με τον τομέα εργασίας είπε ότι «Δεν πρέπει στην αγορά εργασίας να αντιστρέψουμε οφέλη που έχουμε αποκτήσει. Σήμερα έχουμε πετύχει σημαντική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Ας μην χαθούν τα οφέλη αντιστρέφοντας μέτρα».

«Δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα άρσης των capital controls» ανέφερε απαντώντας σε σχετικό ερώτημα ο κ. Στουρνάρας, επισημαίνοντας παράλληλα πως «αν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και η ΕΚΤ μας βάλει στην ποσοτική χαλάρωση τότε θα είναι θέμα χρόνου να βγει χρονοδιάγραμμα άρσης».

Επανερχόμενος δε στις συνέπειες που θα έχει η καθυστέρηση στο κλείσιμο της αξιολόγησης, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος είπε: «Το περιθώριο χρόνου είναι μικρό. Οι εταίροι θα κατεβάσουν τα μολύβια και θα επανέλθουν μετά τις εκλογές όταν πια θα είναι πολύ κοντά η αποπληρωμή ομολόγων. Ο εφιάλτης του πρώτου εξαμήνου 2015 θα επιστρέψει».

Με δραχμή, η Ελλάδα θα γίνει Βόρεια Κορέα

Ο διοικητής της ΤτΕ κληθείς να σχολιάσει δηλώσεις βουλευτών του κυβερνητικού κόμματος αναφορικά με την δραχμή είπε: «Κάνουν λάθος όσοι επαναφέρουν θέμα δραχμής και Grexit. Αυτό δεν προκύπτει από καμία οικονομική ανάλυση. Η βελτίωση ανταγωνιστικότητας έχει ήδη επιτευχθεί. Το να φύγεις από το ευρώ δεν είναι απλή υποτίμηση. Είναι αλλαγή νομίσματος. Θα είναι η απόλυτη καταστροφή. Έχουμε υποχρεώσεις σε ευρώ και όλοι θα ζητάνε ευρώ. Θα συλλαμβανόμαστε στα σύνορα δεν θα μπορούμε να ταξιδέψουμε. Οσοι λένε αυτές τις ανοησίες υποστηρίζοντας ότι δεν θα συμβεί και τίποτα αν φύγουμε από το ευρώ ας ταξιδέψουν στην Βόρειο Κορέα να καταλάβουν τι θα συνέβαινε».

Διαφωνώ με τα σενάρια ΔΝΤ για ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών

«Διαφωνώ με το ΔΝΤ για τα 10 δισ. ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης. Δεν προκύπτει από τα στρες τεστ. Η υπόθεση να μπουκώσεις τις τράπεζες με κεφάλαιο δεν είναι σωστή. Όχι μόνο ιδιωτικοποίηση δεν θα γίνεται αλλά δεν θα λειτουργούν οι τράπεζες. Στην πράξη κρατικοποιούνται οι τράπεζες και αυτή την επιμονή του ΔΝΤ δε την καταλαβαίνω» σχολίασε σε άλλο σημείο για να προειδοποιήσει «Όμως το θέμα με τα  10 δισ. ευρώ δεν είναι απλό. Όταν λέγεται από το ΔΝΤ ίσως είναι αυτοεκπληρούμενη προφητεία γι αυτό ας είμαστε προσεκτικοί».

Πρέπει να γίνει τώρα η εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος

«Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος τα έχει δεχθεί το Eurogroup  αλλά έχει πει ότι θα εξειδικευτούν μετά το 2018 και εφόσον απαιτηθεί. Ειπα ότι είναι λανθασμένη προσέγγιση καθώς τώρα που υπάρχουν χαμηλα επιτόκια πρέπει να γίνει η εξειδίκευση. Το πακέτο ιδανικά πρέπει να έχει δέσμευση εφαρμογής των μεσοπρόθεσμων μέτρων. Μιλάμε για επέκταση λήξεων. Εχουν περιγραφεί ποιοτικά όχι ποσοτικά» ανέφερε σχετικά με τις συζητήσεις για την ρύθμιση του χρέους για να προσθέσει «Η ΕΚΤ δεν περιμένει το ΔΝΤ για να κάνει ανάλυση βιωσιμότητας χρέους όμως θέλει νομική δέσμευση από τον ESM  ή από το Eurogroup ότι θα υλοποιηθούν. Ετσι θα ενταχθούμε στο QE».

Στουρνάρας: Αν καθυστερήσει η ολοκλήρωση της αξιολόγησης ίσως να είναι πολύ αργά

Την ανάγκη άμεσης ολοκλήρωσης της αξιολόγησης επισήμανε ο κ. Γιάννης Στουρνάρας προειδοποιώντας πως ενδεχόμενη καθυστέρηση θα αποφέρει επώδυνα αποτελέσματα.

Παρουσιάζοντας την «Ενδιάμεση Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για τη Νομισματική Πολιτική» στα μέλη της επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής υπογράμμισε κατά την έναρξη της τοποθέτησής του ότι «Δεν υπάρχει ορθολογική επιλογή μεταξύ ολοκλήρωσης της αξιολόγησης τώρα ή αργότερα. Αργότερα οι συνθήκες θα είναι πολύ χειρότερες. Αργότερα ίσως θα είναι πολύ αργά». Κάλεσε δε τόσο την κυβέρνηση όσο και τους πιστωτές «να κάνουν ένα βήμα πίσω. Δεν νοείται, μετά τις τόσες προσπάθειες, τις θυσίες και την ήδη επιτευχθείσα προσαρμογή, αποτυχία».

Ο κεντρικός τραπεζίτης εξήγησε ότι «Ο σημαντικότερος και αμεσότερος κίνδυνος είναι η μη έγκαιρη κατάληξη των διαπραγματεύσεων για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος. Δεδομένων των εθνικών εκλογικών αναμετρήσεων σε μία σειρά από χώρες-μέλη της ευρωζώνης στο άμεσο μέλλον, ο χρήσιμος χρόνος που απομένει είναι πολύ μικρός. Υπενθυμίζεται ότι η δεύτερη αξιολόγηση έπρεπε, σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, να είχε ολοκληρωθεί πέρυσι το Φεβρουάριο». Πρόσθεσε δε ότι ενδεχόμενη καθυστέρηση «πέραν του τρέχοντος μηνός» θα έχει τις εξής συνέπειες:

– Θα τροφοδοτήσει ένα νέο κύκλο αβεβαιότητας

– Θα καταστήσει δυσχερέστερη την επίτευξη συμφωνίας

– Θα υποσκάψει την προβλεπόμενη ανάκαμψη της οικονομίας.

– Θα καταστήσει ενδεχομένως αναγκαία τη λήψη νέων μέτρων για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων με αποτέλεσμα να μειώσει περαιτέρω το ρυθμό ανάπτυξης.

– Ένα τέτοιο αρνητικό σπιράλ θα μπορούσε να επαναφέρει την οικονομία σε ύφεση και στην επανάληψη των αρνητικών εξελίξεων που έλαβαν χώρα το πρώτο εξάμηνο του 2015.

«Στο εσωτερικό εξακολουθούν να υφίστανται αρκετά εμπόδια που επιβαρύνουν το επιχειρηματικό κλίμα και δυσχεραίνουν την υλοποίηση επενδύσεων, πέραν της αβεβαιότητας που σχετίζεται με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης» ανέφερε σε άλλο σημείο για να προσθέσει «Ορισμένα από αυτά συνδέονται με τις γραφειοκρατικές διαδικασίες της κεντρικής διοίκησης, αλλά αφορούν και τα προσκόμματα που θέτουν διάφορα μικρά ή μεγάλα κατεστημένα συμφέροντα και παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω, καθυστερούν σημαντικές επενδύσεις. Αν δεν αντιμετωπιστούν αυτά τα εμπόδια στην πράξη που αποθαρρύνουν τις επενδύσεις, τότε οι προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας μπορεί να μην επιβεβαιωθούν, καθώς ένας από τους βασικούς πυλώνες ανάπτυξης της οικονομίας τα επόμενα χρόνια είναι η προσδοκώμενη άνοδος των επενδύσεων».

Επίσης, προειδοποίησε πως «λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημοσιονομική προσαρμογή στηρίζεται ως επί το πλείστον σε μέτρα από την πλευρά των εσόδων, υπάρχει ο κίνδυνος η αυξημένη φορολόγηση να έχει μεγαλύτερες του αναμενομένου αρνητικές συνέπειες στην οικονομική δραστηριότητα. Συνεπώς, θα ήταν ευκταία η βελτίωση του μίγματος οικονομικής πολιτικής».

Ο κ. Στουρνάρας ενημέρωσε ότι η διάχυτη αβεβαιότητα λόγω της καθυστέρησης στο κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης επανέφερε την εκροή τραπεζικών καταθέσεων τις πρώτες εβδομάδες του 2017.

Συγκεκριμένα, είπε για το 2016 πως «Καταγράφηκαν ανακαταθέσεις τραπεζογραμματίων στις τράπεζες αξιόλογου ύψους και σε ορισμένες περιπτώσεις επιστροφή κεφαλαίων από το εξωτερικό. Είναι απολύτως αναγκαίο η τάση αυτή να διατηρηθεί, κάτι το οποίο δυστυχώς δεν αποτυπώνεται στα στοιχεία των πρώτων εβδομάδων του 2017. Αυτό αποδίδεται κυρίως στην αύξηση της αβεβαιότητας που συνδέεται με την καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης. Αποτελεί ευθύνη όλων μας να εργασθούμε για την ταχεία αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης στην ευρύτερη καταθετική βάση ώστε να είναι εφικτή η άρση του συνόλου των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων.

Τα στοιχεία αυτά υποδηλώνουν τη σημασία διαμόρφωσης θετικού κλίματος στην οικονομία, καθώς η παράταση της αβεβαιότητας και η ενδεχόμενη υστέρηση στους κύριους μακροοικονομικούς δείκτες μπορούν να πλήξουν τα μεγέθη των τραπεζών και ιδιαίτερα τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας ενόψει των Stress Tests της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας το 2018».

Παράλληλα, επισήμανε την ανάγκη αντιμετώπισης των «κόκκινων δανείων» καθώς όπως είπε «Ο λόγος των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων προς το σύνολο των ανοιγμάτων των εγχώριων τραπεζών σε ατομική βάση σταθεροποιήθηκε στο 45,2% κατά τους πρώτους εννέα μήνες του 2016. Ιδιαιτέρως υψηλά είναι τα ποσοστά των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων μεταξύ των χρηματοδοτήσεων προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες και μάλιστα στους επιμέρους κλάδους της εστίασης, της κλωστοϋφαντουργίας, της βιομηχανίας χάρτου και ξύλου, όπως και στους κλάδους των κατασκευών και του εμπορίου». Σε άλλο σημείο δε ανέφερε ότι: «Όπως προκύπτει από την πρώτη Έκθεση για τους επιχειρησιακούς στόχους  μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων που πρόσφατα δημοσίευσε η Τράπεζα της Ελλάδος, οι συστημικές τράπεζες δεσμεύθηκαν για μείωση του ποσοστού των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων κατά περίπου 38% (ή περίπου 40 δισ. ευρώ) μέχρι το τέλος του 2019. Η μείωση αυτή αναμένεται να επιτευχθεί κυρίως μέσω μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων και οριστικών διευθετήσεων και επιλεκτικών διαγραφών δανείων».

http://www.iskra.gr/

Πρέπει να απαρνηθούμε την ταυτότητά μας...

 Για να δημιουργήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης...

16-2-2017

Της Μαριάννας Τσήπα

"Πρέπει να απαρνηθούμε την ταυτότητά μας... για να δημιουργήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης...", επισήμανε (ακολουθεί το σχετικό βίντεο) μεταξύ άλλων η πρόεδρος της ιταλικής βουλής Laura Boldrini.

Πρόκειται για ένα από τα προτάγματα της λεγόμενης "δικαιωματικής αριστεράς" και σωστότερα της ιμπεριαλιστικής "αριστεράς", με τη συμφωνία της ευρωπαϊκής δεξιάς.

Ποια είναι η κυρία Laura Boldrini;

Η Laura Boldrini, συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό του Renzi, ως βουλευτής της Οικολογικής Αριστεράς" (Sinistra Ecologia Libertà), που έχει αρχηγό τον Nichi Vendola, δεξί χέρι στην Ιταλία του Αλέξη Τσίπρα και του ιταλικού κόμματος "Λίστα Τσίπρα", που θέλει να αλλάξει την Ευρώπη.

Η Laura Boldrini, του κόμματος  SEL, του...

Nichi Vendola και της "Λίστας Τσίπρα - Αλλάζουμε την Ευρώπη και κάνουμε δημοκρατική την Ευρωζώνη", μας είναι γνωστή και για τους αγώνες της -όπως κι ο αρχηγός της- υπέρ των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" των γκέι και λεσβιών: "Eίναι ηθικό καθήκον, να δοθούν παιδιά στους γκέι"...

Μ' αυτούς θα αλλάξουμε την Ευρώπη και θα κάνουμε δημοκρατική την Ευρωζώνη!

Ο σύντροφος Nichi Vendola (αρχηγός κόμματος SEL)... στα δεξιά του Τσίπρα και δίπλα του ο αριστερός λενινιστής σύντροφος Πριμηκύρης, στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας στην Ιταλία, για τη Λίστα Τσίπρα - Αλλάζουμε την Ευρώπη και κάνουμε δημοκρατική την Ευρωζώνη

"Οι μετανάστες είναι η πρωτοπορία ενός τρόπου ζωής, που σύντομα θα είναι εκείνο πολλών από εμάς"

Κι αγαπάει πολύ την Ελλάδα των "ανοικτών συνόρων" η κυρία (10 Απρίλη 2016: H Boldrini, πρόεδρος της Ιταλικής Βουλής, με τη "Λίστα Τσίπρα - Αλλάζουμε την Ευρώπη και κάνουμε δημοκρατική την Ευρωζώνη"... αναφέρεται σε "Ελληνο-Μακεδονικά" σύνορα! Κάτι ξέρουν, ο Μπαλαούρας κι ο Μουζάλας...).

Τι ενώνει αυτό το συνονθύλευμα, που όμως κατασκευάζουν με γλυκές αναφορές;

- Οι τράπεζες Ρότσιλντ

- Το Κόμο

- Η "κοινωνία των πολιτών" του Σόρος, με τον αγώνα υπέρ των "δικαιωμάτων"

- Η συστράτευση για την "αραβική άνοιξη made in USA"

Ενδιαφέροντα σχετικά που αλιεύσαμε στο διαδίκτυο:

28 Ιούλη 2016: Tώρα κατάλαβες πως μιας πιάνουν τον κώλο και οι "αριστεροί";

31 Αυγούστου 2015 Απουσιάζει από την προεκλογική ατζέντα των κομμάτων η διεθνής κι εξωτερική πολιτική... Τραγική η περίπτωση της “Λαϊκής Ενότητας”...

25 Γενάρη 2016: "Eίναι ηθικό καθήκον, να δοθούν παιδιά στους γκέι"...

15 Σεπτέμβρη 2015:  Όχι ένα ή δύο, αλλά πολλά βήματα μπροστά είναι το "σύστημα"! Λέτε... λέτε να έχουν ήδη ετοιμάσει το νέο "αριστερό" σχήμα του Κόμο;

11 Σεπτέμβρη 2012: Έφαγε το ξύλο της αρκούδας και μάλιστα από μέλη του κόμματός του!

Συμπερασματικά, για αυτή την "αριστερά", συμφωνούμε απόλυτα με τον Θύμιο Παπανικολάου (περιοδικό "Ρεσάλτο"): Αυτή η «αριστερά» έχει πεθάνει τελεσίδικα

Έτσι, τώρα κάτι νέο γεννιέται στην ιταλική δικαιωματική "αριστερά"... Η κυρία Boldrini, μαζί με τον αρχηγό της που έγινε μαμά, δεν εγκατέλειψε την πολιτική (Έγινε "μαμά" κι εγκαταλείπει την "Λίστα Τσίπρα", ο εκπρόσωπος του Αλέξη στην Ιταλία;), συμμετέχουν στον κυβερνητικό συνασπισμό του κόμματος του Renzi, αλλά και ιδρύουν ένα νέο κόμμα (17-19 Φλεβάρη), μαζί με ένα άλλο φωτεινό "αστέρι" της σημερινής ιταλικής πολιτικής σκηνής: Stefano Fassina.

Stefano Fassina, ο δικαιωματικός κατασκευασμένος "πολιτικός", διορισμένος βουλευτής από τον Renzi, που αποφάσισε να κάνει τη "νέα ιταλική αριστερά"

Εκεί, στην "ίδρυση" της "νέας ευρωπαϊκής αριστεράς" θα βρεθούν μαζί ο κύριος Π. Λαφαζάνης -εκτός αν στείλει εκπρόσωπό του τον αριστερό Πριμηκύρη, που έχει "εμπειρία" με την ιταλική "αριστερά", αφού ήταν αυτός που οργάνωσε και την επίσκεψη Λαφαζάνη στην Ιταλία κι έκανε εκδηλώσεις, ακόμη και με το δεξιό κι  επισήμως μασονικό κόμμα "Ρούσβελτ", εμφανίζοντας στην Ελλάδα "διεθνή απήχηση" της ΛΑ.Ε.-,έχοντας ήδη ανοιχτό "διάλογο" με το πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, τότε διορισμένο βουλευτή Stefano Fassina (iskra: ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΜΕ ΤΟ ΗΓΕΤΙΚΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΣΤ. ΦΑΣΣΙΝΑ).

Εκεί θα είναι και η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, έχοντας ιδιαίτερη σχέση  με τον Stefano Fassina και την κυρία Boldrini (15 Ιούνη 2015: ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ!).

Εκεί θα είναι και ο κύριος Βαρουφάκης (Ο Κύκνος που έγινε Chicken... ξανά Κύκνος;), έχοντας ιδιαίτερη σχέση  με τον Stefano Fassina...

 

Γράφαμε στις 14 Σεπτέμβρη: Όχι ένα ή δύο, αλλά πολλά βήματα μπροστά είναι το "σύστημα"! Λέτε... λέτε να έχουν ήδη ετοιμάσει το νέο "αριστερό" σχήμα του Κόμο;

Φυσικά, δεν θα απουσιάζει κι εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, του κυρίου Αλέξη Τσίπρα!

Κάτι περισσότερο για αυτόν τον νέο "αστερά" της Ιταλίας, που θα ξεφουσκώσει σαν άδειο σακί, μαζί με την Boldrini και τον Vendola του Αλέξη και του Λαφαζάνη, είχαμε εντελώς τυχαία επισημάνει σ' αυτό το άσημο και φτωχό ιστολογοφόρο, πριν 5 χρόνια, χωρίς να γνωρίζουμε ότι όλα αυτά τα κατασκευασμένα πρόσωπα θα έπαιζαν τον ρόλο για τα όποια τα είχαν προσλάβει: 11 Σεπτέμβρη 2012: Έφαγε το ξύλο της αρκούδας και μάλιστα από μέλη του κόμματός του!

Υ.Γ. Δυο λόγια για τον δήθεν αγώνα του Ιερώνυμου και της εκκλησίας για την ταυτότητά μας...

Η εκκλησία αποσιωπά πως όλες αυτές οι "μεταρρυθμίσεις" στην κοινωνία (γάμοι γκέι, λεσβιών, μάθημα για τις ομόφυλες σχέσεις στα σχολεία κι όσα επέρχονται) είναι αποφάσεις, επίσημες ΟΔΗΓΊΕΣ της Ε.Ε. Έτσι η εκκλησία βολεύεται με τα ευρωπαϊκά κονδύλια (διαχειρίζεται, περίπου το 50% αυτών για τους "πρόσφυγες"-μετανάστες) και κυρίως έχει αποδεχθεί την παπική αντίληψη της παγκοσμιοποίησης και της "ενότητας" των εκκλησιών. Μια παγκόσμια κυβέρνηση, μια παγκόσμια εκκλησία...

Οι κραυγές μεμονωμένων ιεραρχών, είναι άσφαιροι πυροβολισμοί συγκάλυψης της μετάλλαξης που επιβάλει το σύνολο της Ιεράς Συνόδου... με τις "ευχές" του Βαρθολομαίου.

Κι απολαύστε την πρόεδρο της ιταλικής βουλής: "Πρέπει να απαρνηθούμε την ταυτότητά μας... για να δημιουργήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης..."

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/

ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ

16-2-2017

Του Σπύρου Λαβδιώτη

Η Ελλάδα βιώνει σήμερα τη μεγαλύτερη οικονομική συντριβή και κοινωνική εξαθλίωση από τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η έξοδος από τη ζώνη του ευρώ και η επανάκτηση του εθνικού νομίσματος θα επιτρέψει τους έλληνες πολίτες μετά από επτά χρόνια σκληρής δοκιμασίας να δουν επιτέλους το φώς στο τέλος του τούνελ.

Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα αποτελεί την αναγκαία συνθήκη για να απαλλαγεί η χώρα από τα άκριτα και ατελέσφορα μέτρα λιτότητας των Μνημονίων και τα ασφυκτικά δεσμά της Ευρωζώνης. 

Η λύση της μετάβασης θεσμικά δεν είναι εύκολη, απαιτεί αρετή και τόλμη, όπως αναφέρει ο ποιητής. Αλλά η ανάκτηση της ελευθερίας που απαιτεί θυσίες, θα οδηγήσει στην ανασύσταση της αποδεκατισμένης οικονομίας μέσω της δικής μας νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής.

Αυτό αποτελεί το καλύτερο πιθανό σενάριο για να εξαλείψει η Ελλάδα την αγωνία που διακατέχει τους πολίτες της. Πράγματι, το μέλλον της χώρας που εγκυμονεί η συνεχιζόμενη παραμονή στο ευρώ διαγράφεται ζοφερό, γιατί το κοστούμι που της φόρεσαν δεν της ταίριαξε καθόλου. 

Η παράτυπη (1) ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωζώνη το 2001 και η πρόσδεση μιας υπέρ-δανεισμένης οικονομίας με τα δίδυμα ελλείμματα του δημοσίου χρέους και του διεθνούς ισοζυγίου πληρωμών με την Γερμανία και τους επιπόλαιους τραπεζίτες της, συνιστούσε μια συμφορά που αναμένονταν να συμβεί. (2)

Όμως, για να κατανοήσουμε ότι η συμφορά ήταν αναμενόμενο να συμβεί θα πρέπει να ανατρέξουμε στις ρίζες του κακού οι οποίες εντοπίζονται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Η Συνθήκη υπογράφηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1992 στην Ολλανδική πόλη Μάαστριχτ (3) και η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) μετονομάζεται σε Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), ανοίγοντας τον δρόμο για τη θεμελίωση της Οικονομικής Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) και την υιοθέτηση του κοινού νομίσματος, του ευρώ.

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ έδωσε προτεραιότητα στη δημιουργία της ΟΝΕ, ενώ το πρωτεύων ζήτημα της Πολιτικής Ένωσης των κρατών παραπέμφθηκε για να αντιμετωπιστεί στο μέλλον το οποίο και παραμένει ανεπίλυτο. Η ΟΝΕ αποτελεί την πλέον σημαντική μεταβίβαση νομισματικής κυριαρχίας από τα κράτη-μέλη στην ΕΕ από την ίδρυση της ΕΟΚ με την Συνθήκη της Ρώμης το 1957, ένα βαρυσήμαντο γεγονός πού η πολιτική ηγεσία μοιραία αγνόησε. 

Κατ’ αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο οι ευρωπαίοι σχεδιαστές και τεχνοκράτες της ΕΕ βάλανε το κάρο μπροστά και πίσω το άλογο και συν τω χρόνο διαπίστωσαν ότι το κάρο δεν προχωρούσε ομαλά. Ήταν όμως πλέον αργά. Δημιουργήθηκαν μεγάλες ανισότητες μεταξύ βορά και νότου και οι αδύναμες χώρες του νότου, ιδίως η Ελλάδα, υπέστησαν οικονομική πανωλεθρία.

Με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αποκληθείσα η Συνθήκη των Συνθηκών, (4) στην ουσία έγινε το πέρασμα από το Κεϊνσιανό μοντέλο του κρατικού παρεμβατισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης στον νεοφιλελευθερισμό και τον αχαλίνωτο καπιταλισμό.

 Κι αυτό, διότι η Συνθήκη υιοθετούσε πλήρως τις αρχές του κλασσικού φιλελευθερισμού στη λειτουργία της οικονομίας με βασικούς άξονες τις τρεις «ελευθερίες»: α) την ελεύθερη διακίνηση του κεφαλαίου, β) την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών, χωρίς δασμούς εντός της ΕΕ, και γ) την ελεύθερη κυκλοφορία της εργασίας.

Η εφαρμογή των ανωτέρω αρχών, διακήρυττε η Συνθήκη- που το δικαστήριο του καιρού απέδειξε ότι αποτελεί έναν «ευσεβή πόθο» – θα οδηγήσουν σε άνοδο του βιοτικού επίπεδου, καλύτερη ποιότητα ζωής, και έναν υψηλό βαθμό απασχόλησης και κοινωνικής προστασίας. 

Για την επίτευξη αυτών των στόχων θα θεσπιστεί μια ενιαία νομισματική αρχή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), που θα έχει το αποκλειστικό προνόμιο έκδοσης του κοινού νομίσματος και θα καθορίζει μια ενιαία νομισματική πολιτική για όλα τα κράτη-μέλη τα οποία θα ενταχθούν στη νομισματική ένωση.

Είναι φανερό ότι το εγχείρημα του Μάαστριχτ είναι μοναδικό στην παγκόσμια οικονομική και πολιτική ιστορία όπου τα κράτη για να ενταχθούν στο ενιαίο νόμισμα εκχωρούν το κυριαρχικό δικαίωμα της έκδοσης του νομίσματος το οποίο αποτελεί θεμελιώδες χαρακτηριστικό ενός ανεξάρτητου κράτους.

 Πόσο μάλλον, όταν η εξουσία εκχωρείται σε μια ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα που έχει ως πρότυπο την Deutsche Bundesbankμε έδρα την Φραγκφούρτη με μια και μοναδική εντολή, τη σταθερότητα των τιμών, χωρίς καμία αναφορά για την απασχόληση.

 Εν αντιθέσει, η νομοθεσία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve) αναφέρει ότι η νομισματική πολιτική των ΗΠΑ θα επιδιώξει «να προωθήσει αποτελεσματικά τους στόχους της μέγιστης απασχόλησης, σταθερές τιμές, και μέτρια μακροπρόθεσμα επιτόκια».(5)

Τα προβλήματα για τα αδύναμα ανταγωνιστικώς κράτη και με δημοσιονομικά ελλείμματα επιδεινώνονταιμε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, καθώς παραχωρεί στην ΕΚΤ πλήρη θεσμική ανεξαρτησία από πολιτική επιρροή. 

Μάλιστα, με σαφήνεια δηλώνει ότι «ούτε η ΕΚΤ, ούτε κανένα από τα εκτελεστικά της όργανα θα επιδιώξει να πάρει οδηγίες από θεσμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή από οποιαδήποτε κυβέρνηση κράτους- μέλους ή από οποιοδήποτε οργανισμό ή ίδρυμα». Επιπλέον, η Συνθήκη ορίζει ότι η ΕΚΤ δεν δύναται να δανείζει απ’ ευθείας στα κράτη- μέλη.

Η σημαντική διάταξη της απαγόρευσης χρηματοδότησης από την ΕΚΤ στις κυβερνήσεις των κρατών- μελών της ζώνης του ευρώ αναφέρεται στο περιβόητο άρθρο 104, παράγραφος 1, της Συνθήκης του Μάαστριχτ (6) « Απαγορεύονται οι υπεραναλήψεις ή οποιουδήποτε άλλου είδους πιστωτικές διευκολύνσεις από την ΕΚΤ ή από τις κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών… προς κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, κεντρικές κυβερνήσεις, περιφερειακές, τοπικές ή άλλες δημόσιες αρχές, άλλους οργανισμούς δημοσίου δικαίου ή δημόσιες επιχειρήσεις των κρατών-μελών· επίσης, απαγορεύεται να αγοράζουν απευθείας χρεόγραφα από τους οργανισμούς ή τους φορείς αυτούς η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες». Αυτή η διάταξη επέφερε το coup de grace της χρεοκοπίας της Ελλάδος και τις οδυνηρές της επιπτώσεις.

Οι πολιτικοί της χώρας μας, δυστυχώς, αγνόησαν τη σημασία του χρήματος, το «αίμα» της οικονομίας και εκχώρησαν το κυριαρχικό δικαίωμα της έκδοσης του νομίσματος και της νομισματικής πολιτικής σε έναν αλλότριο οργανισμό την υπέρ-εθνική ΕΚΤ. 

Γνώριζαν, το χρήμα δεν μπορούσε πλέον να το δημιουργήσει το κράτος μέσω της κεντρικής του τράπεζας, ούτε σε περίπτωση έκτατης ανάγκης, αλλά θα το δανείζονταν με διπλό επιτόκιο από τις ιδιωτικές τράπεζες. Έτσι επιτεύχθηκε το απόλυτο χρηματοδοτικό κεφαλοκλείδωμα και συν τω χρόνο η χώρα χρεοκόπησε.

***

Παραπομπές:

1) Η Ελλάδα σύμφωνα με την αναθεώρηση της Eurostat το 2004 (Report by the Commission to the Council on the Revision of the Greek Government Deficit and Debt Figures) δεν πληρούσε τα δημοσιονομικά κριτήρια της Συνθήκης του Μάαστριχτ, (i) του 3% ελλείμματος ως προς το ΑΕΠ και (ii) της μη υπέρβασης του συνολικού δημοσίου χρέους άνω του 60% σε σχέση με το ΑΕΠ. 

Τα δηλωθέντα ελλείμματα από την ελληνική κυβέρνηση για τα έτη, 2000, 2001 και 2002, αναθεωρήθηκαν από την Eurostat ανοδικά, παραπάνω από δύο ποσοστιαίες μονάδες ΑΕΠ, ενώ το συνολικό χρέος αναθεωρήθηκε ανοδικά κατά € 8 δις για κάθε έτος αντίστοιχα.

2) Η Ελλάδα μετά την αναθεώρηση της Eurostat είχε σχέση χρέους προς ΑΕΠ 114%, ήτοι δύο φορές περίπου υψηλότερη του κριτηρίου του 60% και άνω του 90%, που αποτελεί «κόκκινη γραμμή» όταν το κρατικό χρέος συνίσταται κυρίως από εξωτερικό χρέος όπως της Ελλάδος (C. Reinhart & K. Rogoff, This Time is Different, Princeton University Press, 2009). 

Εξ ίσου σημαντικό πρόβλημα αποτελούσε το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, που το κυρίαρχο εμπορικό ισοζύγιο κυμαίνονταν στα € – 22 δις το 2001 και με την υιοθέτηση της αμετάκλητης ισοτιμίας του ευρώ διπλασιάστηκε στα € – 44 δις το 2008, και μαζί, εκτινάχθηκε το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών στο ρεκόρ 14.5% του ΑΕΠ ( Σ. Λαβδιώτης, Ευρώ, Η Θηλεία στο Λαιμό της Ελληνικής Κοινωνίας, Έσοπτρον, 2012).

3) Τη Συνθήκη του Μάαστριχτ υπέγραψαν 12 κράτη- μέλη της ΕΟΚ: Αγγλία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ελλάδα, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία και Πορτογαλία. Στις 29 Ιουλίου 1992, η Ελληνική Βουλή επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη κυρώνει τη Συνθήκη, χωρίς να έχει ενημερωθεί ο λαός, ούτε, όπως σ’ άλλες χώρες, να γίνει δημοψήφισμα.

4) Η Συνθήκη του Μάαστριχτ είναι όντως η Συνθήκη των Συνθηκών, διότι συνιστά το θεμέλιο της ΕΕ και επάνω σε αυτήν είναι δομημένες όλες οι μεταγενέστερες, όπως η Συνθήκη του Άμστερνταμ (1997) και τηςΛισσαβόνας (2007). Η Συνθήκη όριζε ότι ο θεσμός της ΟΝΕ είναι εξελικτικός κι ακολουθεί πρόγραμμα τριών σταδίων.

 Συνοπτικά, το 1ο (1/7/1990 – 31/12/1993) συνίσταται α) από το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα (ΕΝΣ) με τη συμμετοχή των κρατών- μελών στο μηχανισμό των συναλλαγματικών ισοτιμιών σε σχέση με το ECU και β) την άρση των περιορισμών στις χρηματοοικονομικές αγορές και δημιουργίας μηχανισμού εποπτείας. 

Το 2ο ήταν το φαρμακερό (1/1/1994-31/12/1998)· συνίσταται 

α) από την πλήρη απελευθέρωση διακίνησης κεφαλαίων,

 β) την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ινστιτούτου (ΕΝΙ), ο πρόδρομος της ΕΚΤ, την ενίσχυση της συνεργασίας των εθνικών κεντρικών τραπεζών και την ολοκλήρωση του συντονισμού των χρηματοοικονομικών αγορών, 

γ) τη θεσμοθέτηση της ανεξαρτησίας των κεντρικών τραπεζών και απαγόρευσης της νομισματοποίησης του δημοσίου χρέους από τις εθνικές κυβερνήσεις και

δ) πάγωσε η νομισματοδέσμη του ECU και ορίσθηκαν δημοσιονομικά κριτήρια σύγκλισης των αδύναμων ανταγωνιστικώς οικονομιών. 

Στο 3ο (1/1/1999-1/1/2002) δόθηκε το εναρκτήριο λάκτισμα του ευρώ σε ηλεκτρονική μορφή και την 1η/1/2002 πήρε σάρκα και οστά σε φυσική, αντικαθιστώντας το εθνικό μας νόμισμα.

5) The Launch of the Euro, “the Federal Reserve Act states that the U.S. monetary policy should seek ‘to promote effectively the goals of maximum employment, stable prices, and moderate long-term interest rates’.” Board of Governors of the Federal Reserve, December 1999.

6) Το άρθρο 104, παράγραφος 1, της Συνθήκης του Μάαστριχτ είναι το ίδιο με το άρθρο 123 της Συνθήκης της Λισαβόνας που κυρώθηκε το 2007. Δυστυχώς, στο άρθρο 123 αναφέρεται συχνά ο Τύπος και οι αναλυτές, ενώ ο αποκλεισμός της χρηματοδότησης των δημοσίων ελλειμμάτων του ελληνικού κράτους από την Τράπεζα της Ελλάδος και ΕΚΤ είχε ξεκινήσει πριν 15 χρόνια και η προσφυγή στις αγορές με επιβάρυνση διπλού επιτοκίου την οδήγησε σε καθεστώς χρεοκοπίας, διότι ήταν αδύνατον να νομισματοποιήσει το δυσβάστακτο χρέος.

ΠΗΓΗ

http://oimos-athina.blogspot.gr/

Σε θανάσιμη κρίση η γερμανική Ευρωένωση

16-2- 2017 από seisaxthiablog

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στην Εποχή του Ντόναλντ Τράμπ: Πιστεύει ότι η Ε.Ε. είναι “όχημα του Βερολίνου”

Η γερμανική ΕΕ αντιμετωπίζει θανάσιμα προβλήματα. Αν και κανείς δεν το αναδεικνύει, το δημογραφικό πρόβλημα της ΕΕ είναι τεράστιο. Τα προβλήματα των κρατών μελών με τα ελλείμματα αυξάνονται κάθε ημέρα που περνά. Η οικονομική ανάπτυξη είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η τραπεζική κρίση έρχεται όλο και πιο κοντά. Η Ρωσία γίνεται όλο και πιο επιθετική. Η Τουρκία του Ερντογάν έχει απασφαλίσει. Τα κύματα προσφύγων από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική συνεχίζονται. Και ο χορός καλά κρατεί.

Του Δημήτρη Γ. Απόκη*

Καθώς μπαίνουμε στην τρίτη εβδομάδα της Προεδρίας του Ντόναλντ Τράμπ, είναι πολύ δύσκολο ανάμεσα στις κραυγές της αντιπολίτευσης στο εσωτερικό αλλά και διεθνώς, έναντι του Αμερικανού Προέδρου, να μπορέσει κανείς να διατυπώσει μια ρεαλιστική προσέγγιση και άποψη, σχετικά με την υπό διαμόρφωση πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Προς το παρόν τα αποκαλούμενα μέσα ενημέρωσης στο εσωτερικό των ΗΠΑ και διεθνώς, το βαθιά ενημερωμένο και έμπειρο σε θέματα πολιτικής και δημοκρατίας Χόλυγουντ, και οι ευρωπαϊκές ηγεσίες, έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα του οποίου η καφρίλα δεν επιτρέπει καμία σοβαρή συζήτηση.

Με κίνδυνο να γίνω δέκτης του μένους της Ιεράς Εξέτασης αυτών που έχουν μπερδέψει τη δημοκρατία και την έκφραση πολιτικής διαφωνίας και άποψης, με τις κενές ουσίας κραυγές και την παραπληροφόρηση, θα προσπαθήσω μέσα από τα γεγονότα ουσίας των δυο πρώτων εβδομάδων του Αμερικανού Προέδρου, να κάνω μια πρώτη εκτίμηση για τις εξελίξεις όσο αφορά την ΕΕ υπό την κυβέρνηση Τράμπ.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος, με το καλημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του, συνάντησε στο Λευκό Οίκο, την Πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας, Τερέζα Μέι. Στόχος αυτής της συνάντησης ήταν να γίνει η πρώτη επαφή και η προετοιμασία έτσι ώστε να υπάρξει σύντομα μια εμπορική συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών και να δοθεί το μήνυμα ότι η παραδοσιακή «Ειδική Σχέση» μεταξύ Ουάσιγκτον και Λονδίνου παίρνει πάλι την πρωτοκαθεδρία.

Στρατηγικά ο,τιδήποτε δένει τις ΗΠΑ με τη Μεγάλη Βρετανία είναι ωφέλιμο για την Ουάσιγκτον. Το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει το τρίτο πιο ισχυρό Ναυτικό στον κόσμο και σύντομα θα είναι η μόνη χώρα, εκτός των ΗΠΑ, που θα διαθέτει λειτουργικά σούπερ αεροπλανοφόρα. Το Λονδίνο παραμένει το δεύτερο πιο ισχυρό οικονομικό κέντρο του κόσμου, μέσω του οποίου διακινείται το μεγαλύτερο μέρος των ευρωπαϊκών κεφαλαίων. Η εμπειρία του Λονδίνου σε θέματα διεθνούς διπλωματίας είναι παροιμιώδης. Όλα αυτά καθιστούν τη Μεγάλη Βρετανία προνομιακό σύμμαχο των ΗΠΑ.

Την ίδια στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση, με έναν ενθουσιασμό ο οποίος δεν στηρίζεται από στοιχεία και δεδομένα, υποστηρίζει ότι διαμορφώνει ένα δικό της βηματισμό. Οι συζητήσεις μεταξύ του Προέδρου Τράμπ και της Πρωθυπουργού Μέι για μια διμερή εμπορική συμφωνία είναι τυπικά παράνομες με δεδομένο ότι η επίσημη διαδικασία για το Brexit δεν έχει ξεκινήσει ακόμη, οπότε το Λονδίνο δεν μπορεί να κάνει τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις. Παρόλα αυτά, τίποτα δεν είναι τυχαίο, και η βρετανίδα Πρωθυπουργός έχει ανακοινώσει παρόμοιες συζητήσεις με τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Τουρκία και την Ινδία.

Στις Βρυξέλλες οι στερούμενοι οποιασδήποτε σοβαρής, σε διεθνές επίπεδο, επιρροής θεσμοί, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχουν αρχίσει τις κενές περιεχομένου απειλές ότι αυτό δεν πρόκειται να επιτραπεί και άλλα τέτοια ευτράπελα. Η κ. Μέι έχει κάνει σαφές πλέον ότι προτίθεται να τα μαζέψει και να φύγει σκληρά και ωμά από το κλαμπ των Βρυξελλών στην περίπτωση που η συμφωνία που θα προκύψει από τη διαδικασία για το Brexit, δεν είναι προς το συμφέρον του Λονδίνου. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ΕΕ έχει κάποια ευελιξία έναντι της Μεγάλης Βρετανίας στον τομέα της οικονομίας, οπού υπάρχουν πολλές επιλογές. Ακόμα και αυτό δεν είναι εύκολο για τις Βρυξέλλες.

Εκεί λοιπόν που υποτίθεται ότι η ΕΕ θα έπρεπε να ασχολείται με τη σύσφιξη της Ένωσης, οι θεσμοί των Βρυξελλών ασχολούνται με αμπελοφιλοσοφίες και δεν βλέπουν το Τσουνάμι που βρίσκεται προ των πυλών. Το Λονδίνο έχει ήδη προχωρήσει και η ΕΕ θα ταλανίζεται για χρόνια να τακτοποιήσει τα απόνερα του Brexit. Από εδώ και στο εξής για τις Βρυξέλλες όλα θα είναι μια θεσμική κρίση.

Μετά από δεκαετίες όπου σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπήρξε μείωση στρατιωτικών και αμυντικών δαπανών οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία, αποτελούν την αμυντική ασπίδα της Ευρώπης. Η κ. Μέι φρόντισε να διακηρύξει την προσήλωσή της στο ΝΑΤΟ, και κατάφερε να αποσπάσει μια χλιαρή δήλωση υποστήριξης από τον Πρόεδρο Τράμπ. Αλλά, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος από την αρχή έχει ξεκαθαρίσει ότι το ΝΑΤΟ που μέχρι σήμερα ξέραμε εάν δεν υπάρξει ουσιαστική μεταρρύθμιση που να ικανοποιεί την νέα οπτική των ΗΠΑ, πολύ δύσκολα θα επιβιώσει.

Όσο λοιπόν η ΕΕ δεν μπορεί να χωνέψει το Brexit και να παίξει στο ρυθμό του Λονδίνου, είναι λάθος να περιμένει από την κ. Μέι να συνεχίσει να παίζει τον υποστηρικτή της ΕΕ στην Ουάσιγκτον. Είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα δούμε μείωση των δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Το μοναδικό ερώτημα είναι εάν αυτό θα συμβαδίσει με την εξέλιξη των σχέσεων ΗΠΑ και Ρωσίας ή όχι.

Με βάση όλα αυτά που βρίσκεται η ΕΕ; Ο Πρόεδρος Τράμπ το προσδιόρισε με τον καλύτερο τρόπο όταν χαρακτήρισε την ΕΕ όχημα του Βερολίνου. Σίγουρα αυτό έτσουξε τη Γερμανία, αλλά και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ηγεσία που για δεκαετίες έχει ανδρωθεί και σιτίζεται από το γερμανοτραφές σύστημα των Βρυξελλών.

Παρόλα αυτά ας μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας. Το έχουμε ζήσει τη χρονιά που πέρασε; Είχαμε το Brexit. To NATO, όπως το ξέραμε, έχει πάει περίπατο. Πολιτική αναταραχή και κρίση σε Ιταλία, Ισπανία, Αυστρία, Βέλγιο και Ολλανδία. Σε Ουγγαρία και Πολωνία, οδηγούμαστε σε αντιδημοκρατικές λογικές. Και όσο για την Ελλάδα, δεν είναι άστοχο να πει κανείς ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν τα τάρταρα. Το μόνο που κρατάει στο κέντρο είναι η Γερμανία.

Και θέτω απλά ένα ερώτημα. Ιστορικά πότε έχει κρατήσει και είχε αίσιο τέλος ένα γερμανικό κέντρο στην Ευρώπη;

* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, και Δημοσιογράφος.

[Πηγή: Geopolitics & Daily News, 07/02/2017]

Πηγή: mignatiou

Ελλάδα:Δέσμια η δημοκρατία;

16-2- 2017 από seisaxthiablog

Ένα άρθρο κόλαφος για τους ευρωλάγνους εθνομηδενιστές ηγετίσκους μας, υπεύθυνους για την σημερινή καταστροφή, που μας οδηγούν στο διαλυτικό χάος, την ώρα που οι “καθ’ έξιν” ταραξίες, ο γερμανικός και τουρκικός ηγεμονισμός, μας απειλούν θανάσιμα!

“Είναι πανεύκολος ο παραπέρα ακρωτηριασμός του Ελληνισμού όσο η ελλαδική κοινωνία μετράει την “πρόοδο” και τον “εκσυγχρονισμό” με την μεζούρα του εκδυτικισμού της”.

Του Χρήστου Γιανναρά

Ο διεθνής ορίζοντας ανησυχητικά θολός, οι παράγοντες των εξελίξεων αστάθμητοι. Η συνοχή (άρα η ύπαρξη) της Ε.Ε. διακυβεύεται από μέρα σε μέρα, ο διεθνοποιημένος ολοκληρωτισμός των «Αγορών» και οι φιλοδοξίες «ενιαίας παγκόσμιας διακυβέρνησης» πυροδοτούν την έκρηξη εθνικιστικών ακροτήτων σε προηγμένες κυρίως κοινωνίες.

Ο προεκλογικός αγώνας στις ΗΠΑ ξεγύμνωσε τον αμοραλισμό και την παρακμιακή ευτέλεια του παιχνιδιού της εξουσίας στο πολιτισμικό μας «παράδειγμα». Και την ίδια ώρα οι «καθ’ έξιν» ταραξίες της Ιστορίας, ο γερμανικός και ο τουρκικός ηγεμονισμός, σηκώνουν και πάλι κεφάλι.

Μέσα σε αυτό το διεθνές σκηνικό, το ελλαδικό κράτος κυριολεκτικά παραπαίει. Δεν είναι συναισθηματισμός να θυμόμαστε ότι για να υπάρξει και να διασώζεται ώς σήμερα αυτό το κράτος θυσίασαν τη μία και μοναδική ζωή τους κάποιες εκατοντάδες χιλιάδων Ελλήνων, σε πεδία μαχών ή σφαγιασμένοι από τους κατά καιρούς Αττίλες που γεννάει αδυσώπητη η Ιστορία. Μοιάζει με τροχό η Ελλάδα, που χάνει τη μια μετά την άλλη τις ακτίνες ή τα αδράχτια του και αναδιπλώνεται στο κεντρικό σημείο, στο τιγκίλι της ρόδας – όπως έγραψε κάποτε ο Ζήσιμος Λορεντζάτος.

Και ο Ελύτης συμπλήρωνε: «Η συρρίκνωση του ελληνισμού μετά την επικράτηση των εθνικισμών –δεν το συνειδητοποιήσαμε ποτέ όσο έπρεπε– μας αποστέρησε από τον τρόπο να βλέπουμε τα πράγματα με την ανοιχτοσύνη εκείνη και την ισχύ που διέθετε το ίδιο μας το γλωσσικό όργανο σε μια μεγάλη έκταση του πολιτισμένου τότε κόσμου. Απ’ αυτή την άποψη, όσο περίεργο και αν φαίνεται, ο πριν από τους δύο παγκόσμιους πολέμους υπήκοος του μικροσκοπικού τούτου κράτους ανάσαινε τον αέρα μιας περίπου αυτοκρατορίας. Οι δυνατότητές του να κινηθεί χωρίς διαβατήριο γλώσσας καλύπτανε μεγάλα μέρη της Ιταλίας και της Αυστρίας, ολόκληρη την Αίγυπτο, την νότια Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Ρωσία του Καυκάσου και, φυσικά, την Κωνσταντινούπολη με την ενδοχώρα της, ώς κάτω, κατά μήκος του Αιγαίου, τη λεγόμενη στις μέρες μας νοτιοδυτική Τουρκία».

Μέσα σε ελάχιστο διάστημα (πενήντα χρόνια είναι λιγότερο κι από στιγμή μέσα σε τριάντα πέντε αιώνες ιστορίας) ο Ελληνισμός συρρικνώθηκε εξοντωτικά. Επαψε να πατάει και στις δύο όχθες του Αιγαίου – πανάρχαιο δεδομένο ορισμού και ταυτότητας της παρουσίας του στην Ιστορία. Ξεριζώθηκε από τη Θράκη, την Ανατολική Ρωμυλία, την Κωνσταντινούπολη, την Ιμβρο, την Τένεδο, διώχτηκε από τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, τη Ρωσία, την Αίγυπτο, του αφαίρεσαν ληστρικά τη Βόρεια Ηπειρο, τη Βόρεια Κύπρο.

Αποδείχτηκε πανεύκολο στον όποιο ιταμό επίβουλο να αρπάζει και να σφετερίζεται εδάφη πανάρχαιων κοιτίδων του Ελληνισμού μακελεύοντας τους αυτόχθονες – όταν η ισχυρή Δύση με ποικίλα προσχήματα συναινούσε, το εξαρτημένο (πάντοτε και μονότροπα) από αυτήν ελλαδικό κρατίδιο συμμορφωνόταν πειθήνια. Μοιάζει να μην καταλάβαμε ποτέ οι Νεοέλληνες ότι την «προστάτιδά» μας Δύση την ενδιαφέρει να διαχειρίζεται ένα «ελληνικό» προτεκτοράτο, που θα της έφτανε να τελειώνει στη Μελούνα, αφού θα περιλάμβανε τα αρχαία τοπωνύμια (Αθήνα, Σπάρτη, Μυκήνες, Θήβα, Ολυμπία) των οποίων το πολιτισμικό αντίκρισμα θέλει να μονοπωλεί. Η Τουρκία είναι πολύτιμη για τη Δύση, όχι σαν φραγμός στη ρωσική επέκταση και επιρροή, αλλά σαν εγγύηση οριστικής ταφόπλακας του πιο μισητού ιστορικού της Δύσης αντιπάλου: της ελληνορωμαϊκής «οικουμένης» – του «Βυζαντίου», όπως δυσφημιστικά επέβαλαν οι Δυτικοί να αποκαλούμε την αυτοκρατορία της Nova Roma.

Αυτό που εμείς δεν καταλάβαμε ποτέ, το ξέρουν καλά οι γείτονες του μεταπρατικού μας κρατιδίου: ότι είναι πανεύκολος ο παραπέρα ακρωτηριασμός του Ελληνισμού όσο η ελλαδική κοινωνία μετράει την «πρόοδο» και τον «εκσυγχρονισμό» με τη μεζούρα του εκδυτικισμού της.

Γι’ αυτό και οι αξιώσεις πληθύνονται και μεγεθύνονται: Οι Τούρκοι εποφθαλμιούν δεκαοχτώ (18) νησιά του Αιγαίου και όση Θράκη μάς έχει απομείνει. Οι Αλβανοί απαιτούν να φτάσουν ώς την Πρέβεζα. Οι Σκοπιανοί ορέγονται τη Θεσσαλονίκη.

Μέσα σε ένα τέτοιο διεθνές σκηνικό, ποια θα ήταν η ενστικτώδης αντίδραση οποιουδήποτε οργανωμένου σε κράτος λαού, που θέλει να συνεχίσει να υπάρχει μέσα στην Ιστορία; Θα έβαζε στην άκρη, εντελώς στο κοινωνικό περιθώριο, τους καριερίστες της εξουσίας. Που δοκιμάστηκαν επανειλημμένα και αποδείχτηκαν κατ’ εξακολούθησιν ανίκανοι ή αηδιαστικά φαύλοι – άνθρωποι άρρωστοι, ψυχοπαθολογικά εξουσιολάγνοι. Κατάστρεψαν τις ζωές μας, βύθισαν μια ολόκληρη κοινωνία σε εξαθλίωση και πανικό, σε εφιάλτη εξωφρενικού υπερδανεισμού που θα κρατάει σε υποτέλεια και τα τρισέγγονά μας, με χαμένη την εθνική ανεξαρτησία και ατιμασμένο, της ντροπής, το όνομα των Ελλήνων.

Είναι δυνατό, ύστερα από εφτά χρόνια τέτοιας συμφοράς, να υπάρχουν ακόμα στο προσκήνιο οι φυσικοί αυτουργοί του βασανισμού μας, οργανωμένοι στα ίδια δυσώνυμα για τον λαό μας κόμματα; Να μας κουνάει το δάχτυλο η κυρία Φώφη, διάδοχος του πρωτουργού της ολεθριότητας «Γιωργάκη», να μαίνεται για εκλογές και πάλι ο κ. Μητσοτάκης, ένα μόλις χρόνο μετά τον εφιάλτη της εξουσιολαγνείας Σαμαρά, να αφιερώνουν τα κανάλια και οι εφημερίδες, ακόμα σήμερα, σχόλια και αναλύσεις στον χαμαιλεοντισμό του κ. Τσίπρα, που παραμένει μεν κομμουνιστής με τη γροθιά υψωμένη, αλλά διεκπεραιώνει ταυτόχρονα την πιο απάνθρωπη πολιτική ασυδοσίας των «Αγορών» που γνώρισε ποτέ η υφήλιος – δεν είχε καν το φιλότιμο να παραδώσει στους σεσημασμένους τη βρωμοδουλειά.

Οι γύπες έχουν αρχίσει το κλωθογύρισμα πάνω από το κορμί της Ελλάδας που αναδίνει πτωμαΐνη, παίζουμε μάλλον το τελευταίο χαρτί της ιστορικής μας επιβίωσης. Άραγε το Σύνταγμα, που καθορίζει και προστατεύει το «δημοκρατικό» μας πολίτευμα, προϋποθέτει τη δημοκρατία μόνο αυτονοήτως δέσμια των κομμάτων και του πελατειακού κράτους που τα κόμματα (όλα) πρωτευόντως υπηρετούν; Δημοκρατική έξοδος από αυτόν τον εφιάλτη και κοπρώνα είναι δυνατό να μην υπάρχει;

Το ένστικτο αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας των πολιτών προστάζει να χάσουν οι φυσικοί αυτουργοί του εφτάχρονου ολέθρου τα πολιτικά τους, τουλάχιστον, δικαιώματα, να τους τα αφαιρέσει η ψήφος του λαού. Όταν όμως η ψήφος είναι εξ ανάγκης πουλημένη, γιατί μόνο έτσι εξαγοράζει ο πολίτης το ψωμί του και το ψωμί των παιδιών του, τότε τι γίνεται;

Σκίτσο του Βασίλη Μητρόπουλου (BAS)

[Πηγή: Καθημερινή]

Ρεσιτάλ υποκρισίας…των δυτικών κανίβαλων!

16-2- 2017 από seisaxthiablog

Παπα – Ηλίας Υφαντής

Λέγεται συνήθως ότι ο Χριστός συχώρεσε τους σταυρωτές του, γιατί δεν ήξεραν τι έκαναν. Αλλά μάλλον αυτό φαίνεται να ισχύει για τους δήμιους, που ανέλαβαν το έργο της σταύρωσης κι άλλους παρατρεχάμενους. Οι οποίοι, όπως φαίνεται συμμετείχαν στο γενικό κλίμα χλευασμού σε βάρος του Χριστού. Όπως άλλωστε συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις.

Δεν φαίνεται όμως να ισχύει το ίδιο και σχετικά με τους γραμματείς και τους φαρισαίους, τους οποίους λίγες μέρες πριν απ’ τη σταύρωσή του ο Χριστός κατακεραύνωσε με τα περίφημα «ουαί» του. Γιατί αυτοί ήξεραν πολύ καλά τι και για ποιο λόγο το έκαναν. Ότι, δηλαδή, τον θυσίαζαν στο βωμό των συμφερόντων και του φθόνου τους, κατηγορώντας τον ως δήθεν βλάσφημο. Γι’ αυτό στηλίτευσε το βασικό χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς τους, που ήταν η υποκρισία. Η υποκρισία, που χαρακτηρίζει και τη συμπεριφορά πολλών σημερινών χριστιανών. Γεγονός που ποικιλοτρόπως επιβεβαιώνεται.

Απαγορεύει, για παράδειγμα, ο κ. Τραμπ την είσοδο των μουσουλμάνων στις ΗΠΑ, με πρόφαση την τρομοκρατία. Κι όμως γνωρίζει πολύ καλά, ποιοι προκάλεσαν τα προσφυγικά κύματα. Που δεν είναι άλλοι απ’ τους δυτικούς κανίβαλους, Αμερικανούς και Ευρωπαίους. Ή μήπως δεν είναι το διαβόητο ΝΑΤΟ, με το οποίο οι προκάτοχοί του κατέστρεψαν το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία και όχι μόνο; Άλλοτε με πρόσχημα την Αλ Κάιντα, άλλοτε τα πυρηνικά ή τα χημικά όπλα κι άλλοτε γενικά και αόριστα την τρομοκρατία. Ή μήπως δεν ήταν η αντίπαλός του για τις προεδρικές εκλογές, όπως και ο ίδιος υπαινίχτηκε, που εξέθρεψε το σχετικό με τους τζιχαντιστές εκκολαπτήριο; Οι οποίοι αναστάτωσαντους αραβικούς λαούς, κατέστρεψαν τις χώρες τους και τους ανάγκασαν εκόντες άκοντες να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους. Που σημαίνει ότι , όταν δημιουργείς εσύ ή οι προκάτοχοί σου μια πραγματικότητα, οφείλεις να αναλαμβάνεις και τις ευθύνες. Και όχι να προσποιείσαι ότι δεν καταλαβαίνεις την πραγματικότητα και να καταδικάζεις με τον τρόπο σου τους ανθρώπους, που οι προκάτοχοί σου ξερίζωσαν απ’ τις προγονικές τους εστίες.

Πράγμα βέβαια που  ισχύει και για τους ηγέτες της Ευρώπης. Αφού και κάποιοιαπ’ αυτούς, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο είχαν τη συμμετοχή τους στα τερατουργήματα του ΝΑΤΟ. Κι όμως τώρα ο ένας κατόπιν του άλλου υψώνουν τείχη, γα να μη μολυνθούν οι χριστιανικές τους χώρες απ’ τους μουσουλμάνους πρόσφυγες. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για μας, οι οποίοι, απ’ όσο μπορούμε να γνωρίζουμε, δεν είχαμε ενεργητική συμμετοχή στις νατοϊκές επιχειρήσεις. Κι όμως παρ’ όλα αυτά κινδυνεύουμε να υποστούμε τις βαρύτερες συνέπειες απ’ τις προσφυγικές ροές. Οι οποίες μπορεί να γίνουν εντονότερες τώρα, μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου να μην επιστραφούν στην Τουρκία οι πραξικοπηματίες αξιωματικοί. Δεδομένου ότι ήδη οι Τούρκοι κάνουν στις βραχονησίδες των Ιμίων επίδειξη της συνηθισμένης βαρβαρότητάς τους. Για την οποία μάλιστα αισθάνονται και πολύ υπερήφανοι. Δεδομένου ότι σαν λαός δεν έχουν τίποτε άλλο, εκτός της βαρβαρότητας, να παρουσιάσουν διαχρονικά. Υπάρχει όμως στην περίπτωση τη δική μας ένα πολύ ευαίσθητο σημείο, που είναι σχετικό με τη φοίτηση των μικρών αράβων στα σχολεία μας. Δεδομένου ότι τα παιδιά είναι τα αθωότερα από κάθε άποψη θύματα και η οποιαδήποτε συμπεριφορά απέναντί τους  χαράσσεται βαθιά στην ψυχή τους.

Η υποκρισία όμως δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των ηγεσιών αλλά και των λαών. Γιατί δημιουργείται το ευνόητο ερώτημα: Αλήθεια πού ήταν όλοι αυτοί, που σήμερα ξεσηκώθηκαν εναντίον του αντιπροσφυγικού διατάγματος του Τραμπ, όταν οι προκάτοχοί του κατέστρεφαν τις αραβικέςχώρες; Πού ήταν οι διαμαρτυρόμενοι χολιγουντιανοί και μιντιακοί αστέρες; Και ξύπνησαν ξαφνικά τώρα, για να προκαλέσουν όλες αυτές τις διαδηλώσεις, που, σε τελική ανάλυση, δεν φαίνεται να έχουν ιδιαίτερη αξία. Δεδομένου ότι η καταστροφή των αραβικών και των ορθόδοξων λαών ξεκινάει από πολύ βαθιά και πηγαίνει πολύ μακριά. Γιατί αποσκοπεί στην κυριαρχία πάνω στη Γη των περιούσιων λαών, που έχουν υπέρτατο θεό τους το μαμωνά και ηθική τους το έγκλημα. Έτσι ώστε να επικρατήσει για πάντα η αρμονία του σατανισμού και να μην  ακούγονται από πουθενά οι παραφωνίες της  αλήθειας και της δικαιοσύνης.

Άλλωστε, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο,κάποιες αραβικές χώρες καταστράφηκαν, όχι γιατί οι ηγέτες τους επιβουλεύονταν άλλους λαούς αλλά επειδή έπαιρναν ευεργετικά μέτρα για το λαό τους. Και για να γίνει καλύτερα αντιληπτό αυτό, σταχυολογούμε δειγματοληπτικά ελάχιστα απ’ τα μέτρα που πήρε για το λαό του ο Καντάφι: Ο ηλεκτρισμός, για παράδειγμα, ήταν δωρεάν για όλους τους πολίτες. Τα δάνεια ήταν άτοκα. Η παιδεία και η ιατρική περίθαλψη δωρεάν. Στους  ασχολούμενους με τη γεωργία δίνονταν δωρεάν, γη, κατοικία και εξοπλισμός για το ξεκίνημά τους. Οι νεόνυμφοι έπαιρναν 50.000 δολάρια. Κάθε μητέρα έπαιρνε για το νεογέννητο παιδίτης 10.000 δολάρια. Αυτά και πληθώρα άλλων εξόχως ευεργετικών για το λαό του μέτρων είχε πάρει ο «διαβόητος τύραννος» Καντάφι…

Που σημαίνει ότι οι νατοϊκοί κανίβαλοι που φρόντισαν να τον δολοφονήσουν έκαμαν πολύ καλά. Πράγμα που ολόψυχα υποστηρίζουν και κάποιοι δικοί μας μνημονιακοί φωστήρες. Δεδομένου ότι το παράδειγμά του μπορούσε να αποτελέσει κακό προηγούμενο για τα ληστρικά καπιταλιστικά μας ήθη. Αφού είχε πάρει μέτρα,που ούτε στο όνειρό τους δεν τα βλέπουν  οι δουλοπάροικοι του καπιταλιστικού παραδείσου. Και πολύ βέβαια περισσότερο εμείς οι Έλληνες που συνειδητοποιούμε ολοένα  και περισσότερο την ιδιαίτερη περιποίηση, που επιφυλάσσει για μας το ΔΝΤ και οι λοιποί αξιολάτρευτοι σωτήρες μας τοκογλύφοι…ρεσιτάλ υποκρισίας

Αβίωτο χρέος

« ΕΥΡΩ-ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΡΓΟΣ…

13-2- 2017 από seisaxthiablog

Πέτρος Αργυρίου
Αυτές τις μέρες η κοινή γνώμη αντιλαμβάνεται πως η χώρα βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος, όπου σφύρα είναι ο Σόιμπλε και άκμονας το ΔΝΤ, ή αν θέλετε, ένα σφαγιαστικό μνημόνιο 4 ή Grexit και επίσημη χρεωκοπία.

Λίγοι έχουν δώσει βάση στην έκθεση του ΔΝΤ που δημοσιεύτηκε στα τέλη του Γενάρη και που αποτελεί πλέον τη βάση της θέσης του ΔΝΤ για μη βιώσιμο χρέος και για σοβαρή ελάφρυνση του χρέους.

Ας δούμε τα πορίσματα και τις προβλέψεις αυτής της έκθεσης:

“Το ελληνικό χρέος παραμένει υψηλά μη βιώσιμο παρά την γενναιόδωρη ανακούφιση που ήδη έχουν δώσει οι Ευρωπαίοι εταίροι”

Πόσο μη βιώσιμο όμως;

“Η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να ξεπεράσει τα πρόβλημα του χρέους της ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ.

Το ελληνικό χρέος το 2060 θα αντιστοιχεί σε ένα συνθλιπτικό 275% του ΑΕΠ….”

Ακόμη κι αν εφαρμόσει πλήρως τις μεταρρυθμίσεις. Πλήρως.

Ας δούμε τι έγραφα για το μακροπρόθεσμο χρέος τον Απρίλιο του 2016:

“3,5 πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2018, έτσι?
Για να επιτευχθεί αυτό εκτιμάται ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα της τάξης του 5% του ΑΕΠ το οποίο τα τελευταία 7 χρόνια έχει ήδη συρρικνωθεί κατά 30%!!!!!
Το 5% του τωρινού ΑΕΠ είναι γύρω στα 12 δις!!!
ΤΟ ΔΝΤ επιμένει ότι σε αυτό πρέπει να εισφέρουν και οι περικοπές συντάξεων, με μια πρόχειρη δική μου εκτίμηση περίπου στο 20% (!!!) σε συντάξεις που ήδη έχουν μειωθεί εως και 60%!!!
Κι όλα αυτά με τα έσοδα του κράτους να μην έχουν καμία αισιόδοξη προοπτική καθώς η φοροεξάντληση είναι δεδομένη και με τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στους Γερμανούς, η μόνη δυνατή πηγή εσόδων είναι οι …φόροι!!!
Ας δούμε λοιπόν τι αποφέρει ένα πρωτογενές πλεόνασμα 2% το 2017 με τελικό στόχο 3,5% του ΑΕΠ το 2018 σε σχέση με τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας τα επόμενα χρόνια.
Την τριετία 2017-2019 οι δανειακές υποχρεώσεις προ του μνημονίου 3 αντιστοιχούν σε 28δις. Οι στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα για την τριετία αυτή αντιστοιχούν περίπου σε 20 δις!!!
Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι αυτή η υστέρηση καλύπτεται από το μνημόνιο 3, αυτό δεν είναι καλό νέο καθώς αλλάζει προς το χειρότερο η κατανομή χρέους για τα επόμενα χρόνια.
Την επόμενη δεκαεξατία, από το 2020 μέχρι το 2036, οι ετήσιες δανειακές υποχρεώσεις είναι μεσοσταθμικά γύρω στα 7 δις ετησίως με τα δεδομένα του μνημονίου 2.
Καλύπτονται μόνο από αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος πάνω από το 5% του ΑΕΠ ή με αύξηση του ΑΕΠ 20%, δηλαδή με επιστροφή του ΑΕΠ κοντά στα επίπεδα του 2008!!!
Ποτς γενετε αυτό;
Ακόμη κι αν γίνεται, ακόμη και αν γίνει, δεν ξεμπέρδεψε το μνημόνιο με εμάς.
Γιατί η τριετία 2037-2039 είναι προσχεδιασμένη καταστροφή με ετήσιες δανειακές υποχρεώσεις 15 δις ετησίως!!!!!!!! Ακόμη και με επίπεδα ΑΕΠ του 2008 καλύπτονται με πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στα 4.5%.
Με δεδομένα σημερινού ΑΕΠ απλά δεν καλύπτονται και σημαίνουν νέα δανειακή σύμβαση με τα μνημόνια της και τα όλα της.
Κι όλα αυτά με ένα πρωτογενές πλεόνασμα που επί Σαμαρά δομήθηκε με ένα κυρίως τρόπο κι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο επιδιώκεται κι επί Τσίπρα: με στάση πληρωμών στο εσωτερικό, που συμβάλει φυσικά κι αυτή στην επιπλέον συρρίκνωση του ΑΕΠ!!!
Η κυβέρνηση αυτή είχε μονάχα δύο επιλογές εξ αρχής: Πραγματικές εξεταστικές επιτροπές, στάση πληρωμών, εθνικοποίηση των τραπεζών και δικά της capitalcontrols εξ αρχής με ότι κι αν αυτό συνεπαγόταν, ή συνθηκολόγηση με τις απαιτήσεις των δανειστών. Διάλεξε για πολύ καιρό να πατάει με ένα ποδάρι σε δύο βάρκες, εφεύρε τη θεωρία του «έντιμου συμβιβασμού», απέκρυψε με ένα τούλι αδικαιολόγητης και δόλιας αισιοδοξίας την πορεία των διαπραγματεύσεων και συνεχίζει να επιχειρεί να κρύβει την πραγματικότητα από τους πολίτες για να κρατήσει λίγο παραπάνω τα προνόμια της εξουσίας.”

Η έκθεση του ΔΝΤ είναι ακόμη πιο μελανή από την εκτίμηση μου την οποία και δικαιώνει καθώς την εκτίμηση μου την έκανα υιοθετώντας για τους κακόπιστους το πιο αισιόδοξο σενάριο της μείωσης του λόγου χρέους ΑΕΠ στο 120% το 2020, σενάριο απλά αδύνατο.

Δεν είμαι οικονομολόγος, ούτε το έπαιξα ποτέ. Αναγκάζομαι να μπαίνω στα χωράφια των ειδικών ακριβώς γιατί η “ειδική” τους άποψη καθορίζεται είτε από τα δικά τους οικονομικά, επαγγελματικά ή πολιτικά συμφέροντα ή από ακόμη μεγαλύτερα συμφέροντα που αυτοί υπηρετούν. Ουδείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι αυτή η κυβέρνηση είναι τίγκα στους οικονομολόγους.

Έτσι, δεν είναι τυχαίο ότι το ΔΝΤ έκανε τα πρώτα χρόνια της κρίσης τα στραβά μάτια παρουσιάζοντας το ελληνικό χρέος ως βιώσιμο για τη διάσωση όχι βέβαια της χώρας αλλά της Ευρωζώνης.

Τώρα πια το ΔΝΤ δεν έχει κανένα λόγο να αποκρύπτει την αλήθεια. Το αντίθετο.

Για μια ακόμη φορά αυτό το blogg δικαιώνεται. Αύριο, θα μιλήσουμε για μια ακόμη δικαίωση του blog.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει καμία δύναμη στο σύμπαν που να μπορεί να προστατέψει το συγγραφέα του όπως και κάθε άλλο Έλληνα της τάξης του από αυτό που έρχεται.

Καλά μας κουράγια.

Δεν μας είναι μπορετό να πάρουμε τη ζωή μας και το βιος μας πίσω. Ελπίζω έστω μια μέρα να πάρουμε το αίμα μας πίσω από τις ελληνικές ελίτ που συνεχίζουν στις μαύρες μας μέρες να μας πουλάνε τρέλα καταδικάζοντας μας σε ακόμη πιο μαύρες.

Στο μοναδικό που μπορούμε να ελπίζουμε είναι στις γεωπολιτικές αναδιατάξεις. Κι αυτό πάλι μόνο αν και εφόσον έχουμε στείλει στο διάολο τις πολιτικοοικονομικές ελίτ της χώρας.

ΕΥΡΩ-ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΡΓΟΣ…

13-2- 2017 από seisaxthiablog

 

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη  

Χθες τα μεσάνυχτα παρακολούθησα τυχαία  τηλεοπτικό κανάλι, που είχε  αρκετούς καλεσμένους, και διάφορα θέματα επί τάπητος για συζήτηση. Ανάμεσα σε αυτά,  και αυτό της μετάβασης στο εθνικό μας νόμισμα.

Οι φαιδρές τοποθετήσεις πολλών ομιλητών,  όταν επιλέγουν να αναλύσουν  οικονομικά προβλήματα χωρίς να διαθέτουν στοιχειώδεις  γνώσεις οικονομίας, αποτελεί ασφαλώς σύνηθες φαινόμενο σε πολλά κανάλια. Ωστόσο, κάποιες από τις χθεσινές θέσεις, στο συγκεκριμένο αυτό κανάλι, δεν ήταν πια  «διασκεδαστικές»,αλλά  σήμαιναν συναγερμό, για νέους  και πολύ σοβαρούς εθνικούς κινδύνους.

Θα πρέπει να παραβλέψω ορισμένα «επιχειρήματα» των καλεσμένων,  που σαφώς  απέρρεαν από τις  γνωστές προσπάθειες  των πολιτικών να μην εκθέσουν σε κίνδυνο την υπουργική ή τη βουλευτική καρέκλα. Συνεπώς, τα όσα παράλογα ακούστηκαν, σχετικά, απλώς αναπαρίσταναν   την κατεύθυνση του όποιου πολιτικού  κόμματος, στο οποίο ανήκαν.

Δεν θα ασχοληθώ, επίσης με ορισμένες πλευρές ανεπίτρεπτης (ηθελημένης;;;)   άγνοιας, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι:

*  Το πρόβλημα του εκ γενετής άρρωστου ευρώ, ασφαλώς,  δεν είναι μόνον ελληνικό (όπως υποστηρίχθηκε),  αλλά γενικευμένο εντός της ΕΕ-Ευρωζώνης. Στη δυσλειτουργία του αποδίδεται η χρόνια υποτονική  ανάπτυξη της ΕΕ, καθώς και η μόνιμα υψηλή ανεργία της, η ανώμαλη κατάσταση αντιπληθωρισμού της,  η κορύφωση των ανισοτήτων κατανομής της και η καταστροφή του ευρωπαϊκού Νότου.

* Η Ευρωζώνη οδεύει σε διάλυση εξαιτίας των άλυτων λειτουργικών της προβλημάτων, αλλά και της αδυναμίας της να βελτιωθεί/μεταβληθεί, εφόσον οι αρχικές προδιαγραφές της είναι τραγικά εσφαλμένες, έτσι που  η πολιτική μόνιμης λιτότητας να  αποτελεί προϋπόθεση βιωσιμότητας του κοινού της νομίσματος.

*Το ευρώ σχεδιάστηκε για την εξυπηρέτηση των ειδικών διαρθρωτικών δεδομένων/αναγκών της γερμανικής οικονομίας (πολύ διαφορετικών των υπολοίπων εταίρων της), η οποία επιπλέον εισήλθε στην Ευρωζώνη με πολύ χαμηλή εξωτερική ισοτιμία, γι’ αυτό και ουσιαστικά είναι η μόνη οικονομία, που  αναμφίβολα ευνοήθηκε από το ευρώ.

*Είναι αστείο  να διερωτώμεθα (κάποιοι, ωστόσο, διερωτήθηκαν) το «τι απέγιναν τα δισεκατομμύρια που μας δανείζουν (υποχρεωτικά) οι εταίροι μας», αφού πρέπει να είναι γνωστό ότι πάνω από το 85% αυτών των δανείων δεν περνούν  καν από τα ελληνικά σύνορα, αλλά οδεύουν κατευθείαν προς τις τράπεζες για την εξυπηρέτηση του χρέους. Και, βέβαια….

*Ας αφήσουμε, καλύτερα, κατά μέρος  την πολύ-πολύ τραυματική ιστορία του  τόσο αποτυχημένου «κουρέματος του χρέους», που όπως είναι ή θα έπρεπε να είναι γνωστό, άργησε ανεπίτρεπτα να αποφασιστεί, για να…..μην τεθεί σε κίνδυνο το ευρώ!!!!!

Ωστόσο, αυτό το αποτυχημένο ευρωπαϊκό μόρφωμα θα μπορούσε να παρατείνει το βίο του, εξακολουθώντας να επιβάλλει   «πυροσβεστικές» λύσεις, ή ακόμη  καταστρεπτικά μέτρα στα πιο ευάλωτα μέλη του, αν ο νέος πλανητάρχης δεν ήταν ο DonaldTrump, και αν δεν είχε την τοποθέτηση που σαφέστατα εξήγγειλε, απέναντι στην ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτών των επιλογών του DonaldTrump, που σκιαγραφούν αναμφίβολα  μια πολύ εχθρική στάση απέναντι στην ΕΕ, αλλά κυρίως απέναντι στη Γερμανία, τα όσα ακούστηκαν χθες στο εν λόγω τηλεοπτικό κανάλι,  οφείλουν να κρούσουν  τον κώδωνα του κινδύνου.

Να συνεχίσω επισημαίνοντας  ότι ο νέος πλανητάρχης βρήκε το χρόνο να ενδιαφερθεί για τη δική μας μικρή και μαρτυρική χώρα (επίσημη πια αποικία της Γερμανίας, σύμφωνα και με πρόσφατο άρθρο μεγάλης γερμανικής εφημερίδας) και να επαναλάβει δια στόματος του εκκολαπτόμενου πρέσβη στην ΕΕ Ted Malloch, την άποψη που υποστήριξε για  φορά  πρώτη το 2012: ότι δηλαδή «η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει στο εθνικό της νόμισμα για να σωθεί».

Ασφαλώς, ο νέος πλανητάρχης δεν ήταν και δεν είναι ο μόνος, με διαυγές μυαλό, που πρότεινε  τη μοναδική οδό σωτηρίας της Ελλάδας. Αντιθέτως, ακατάπαυστα, τα τελευταία αυτά κρίσιμα χρόνια, νομπελίστες της οικονομίας και πολυάριθμοι γνωστοί οικονομολόγοι ξένοι, αλλά και Έλληνες, υποστήριξαν αυτή τη θέση. Όπως, όμως, είναι γνωστό, το θέμα αυτό ήταν χαρακτηρισμένο ως   «απαγορευμένη συζήτηση», από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις της κρίσης, όπως και από την παρούσα, γιατί το ευρώ…..ήταν φετίχ. Ήταν «μοναδικό», «ευλογημένο», «μαγικό», «προοδευτικό», «σωτήριο»  και  γι’ αυτό αποτελούσε ανοσιούργημα-προδοσία-βαρβαρότητα-οπισθοδρομικότητα κλπ.,κλπ. το να τολμήσει κανείς να το αμφισβητήσει. Και τούτο, παρότι, το 59% των συμπατριωτών μας (σε πείσμα της «θρησκείας του ευρώ» που κυριαρχεί στη χώρα μας) πιστεύει  το 2016 ότι η χώρα ζημιώθηκε από το ευρώ, έναντι 32% μόνο το 2009, αντίστοιχα (Κάπα Research 1.1.2017). Προφανώς, και το σημαντικό αυτό αποτέλεσμα, είτε το αγνοούσαν οι χθεσινοί καλεσμένοι του περί ου ο λόγος τηλεοπτικού καναλιού, είτε το θεώρησαν ανάξιο λόγου!

Τώρα, όμως, είναι ξεκάθαρο πια  ότι η νέα διεθνής οικονομική τάξη του  Donald Trump μεταβάλλει σαρωτικά ότι ίσχυε μέχρι σήμερα. Ειδικά,   για την περίπτωση της ταλαίπωρης χώρας μας, είναι θέμα ζωής και θανάτου η έγκαιρη και ορθή αποκρυπτογράφηση της νέας κατάστασης, και πάνω απ’ όλα η σοβαρή  και λεπτομερής καταγραφή  των ενδεδειγμένων  μας κινήσεων, έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε την υποστήριξη των ΗΠΑ, στην επιχείρηση εξόδου μας από το ευρώ (προκειμένου να αποφύγουμε τις δυσμενέστατες γερμανικές προδιαγραφές, στην έξοδό μας από το ευρώ, που θα συμβεί οπωσδήποτε). Και κυρίως να  εξασφαλίσουμε υποστήριξη από την Αμερική, για το διάστημα των πρώτων δύσκολων  12-18  μηνών αυτού του εγχειρήματος.

Είναι πολύ πιθανό (για να μην πω και  βέβαιο), ότι οι νέοι άρχοντες της Αμερικής, θα θελήσουν να μας βοηθήσουν. Όχι ασφαλώς επειδή μας αγαπούν (καιρός πια να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχουν «φιλέλληνες»), αλλά  επειδή αυτή η κίνηση  βρίσκεται εντός των στόχων και των συμφερόντων τους.

Προς Θεού….ας μην αφήσουμε και αυτήν την ευκαιρία (όπως σωρεία άλλων) να πετάξει. Η Ελλάδα τελειώνει, και ας «βλέπουν» ορισμένοι ότι ….ανασταίνεται. Και αυτή η Ελλάδα είναι η δική μας πατρίδα. Η Ελλάδα μας δεν ανήκει σε κανένα κόμμα, αλλά σε όλους εμάς. Ας προσπαθήσουμε να τη σώσουμε, αφήνοντας πίσω μας «ευτράπελες και ανεύθυνες θέσεις», όπως φευ τόσο απελπιστικά συχνά ακούγονται από τα ΜΜΕ.

[1] Θα αποφύγω να το ονομάσω, για να διατηρήσω μεγαλύτερη ελευθερία κριτικής. Άλλωστε, αυτό το συγκεκριμένο κανάλι δεν αποτελεί εξαίρεση, καθώς ανάλογα φαινόμενα αποτελούν, δυστυχώς, τον κανόνα