Πόσο Τσίπρας είσαι;

6-4-2017
του Γιάννη Λαζάρου


Τα συμπαθή τετράποδα δεν φταίνε σε τίποτε αν το δίποδο ανθρωποκεντρικά την υπομονή, την ευαισθησία και την αντοχή την μετέφρασε σε αναισθησία. Γι' αυτό ας μας συγχωρήσουν που χρησιμοποιούμε τον όρο γομάρι για όλους τους αναίσθητους εγκληματίες.
Αναρωτιέται κανείς αν τα δίποδα γομάρια έχουν μια στάλα τσίπα. Γιατί Τσίπρα έχουν σίγουρα. Το μοναδικό που έχουν τα γομάρια είναι Τσίπρα, τίποτε άλλο.
Είναι σίγουρο πως στο μέλλον όταν θα θέλουν να αποκαλέσουν κάποιον προδότη, πουλημένο, ψεύτη, απατεώνα, ανάλγητο, θα χρησιμοποιούν μια απλή λέξη. Θα λένε: "αυτός είναι Τσίπρας". Όπως λένε σήμερα αυτός είναι Εφιάλτης και εννοούν έναν προδότη.
Το να απαριθμήσεις τα δεινά που υφίσταται μερίδα του λαού, που δεν είναι στα κόλπα και δεν θέλει να μπει σε αυτά, θα είναι κουραστικό. Όμως πραγματικά εντύπωση προκαλεί η ανοχή και αντοχή όλων όσων με τον ένα ή άλλο τρόπο τους βολεύει αυτή η προσωρινά καλή κατάσταση γι' αυτούς, χωρίς να δίνουν καμία σημασία σε τίποτε άλλο.
Πραγματικά τον λόγο έχει η επιστήμη πια, διότι κανείς από εμάς δεν μπορεί να εξηγήσει την μετάλλαξη σε Τσιπρανθρώπους μεγάλης μερίδας του πληθυσμού. Τους φτύνει, τους λοιδορεί, τους το λέει κατάμουτρα πως είναι υπηρέτης των Βρυξελλών, στερεί ακόμη και την ανάσα και μια γομαροποίηση πλανιέται στην ατμόσφαιρα, λες και αυτά τα αεροπλάνα από πάνω ψεκάζουν μπάφο.
Τα τελευταία γεγονότα με το θέατρο της αξιολόγησης φαίνεται πως δεν είναι ικανά από μόνα τους να πείσουν μέχρι και τον τελευταίο πως θα είναι σκλάβος, έρχεται και ο ίδιος ως ανάλγητο γομάρι  να σου το επιβεβαιώσει.
Προσοχή- Προσοχή, δήλωση:
«Δεν είμαστε διατεθειμένοι να παρακολουθούμε για πολύ ακόμα παιχνίδια σε βάρος του ελληνικού λαού και της προοπτικής της Ευρώπης». 
Βαστάτε Τούρκοι τ' άλογα. Ο εξ Αθαμανίου ορμώμενος σωτήρας της Ευρώπης δεν παίζει πια. Δεν μπορεί ο πάσα ένας να παίζει με την προοπτική της Ευρώπης. Θα τον κάνει νταντά ο Λαλάκης, θα του ορμήσει λέμε. 
Πρέπει να' σαι μεγάλο γομάρι για να μπλέκεις ταυτόχρονα τα παιχνίδια εις βάρος του Ελληνικού λαού με την προοπτική της Ευρώπης. Επίσης πρέπει να έχεις πεισθεί απόλυτα πως γομαροποιήθηκαν άπαντες και θα χαρούν που «έτριξες» τα δόντια στα αφεντικά σου. 
Μην αναρωτιέσαι ποια είναι η προοπτική της Ευρώπης. Ρώτα τον εαυτό σου.
Έχεις δουλειά; Παίρνεις την αμοιβή από την δουλειά σου; Έχεις ασφάλεια; Το παιδί σου κρυώνει; Έχεις ηλεκτρικό ρεύμα; Σπίτι θα έχεις πάντα; Φτάνει η σύνταξη των γονιών σου να ζήσουν; Νιώθεις αδιέξοδο; Εν κατακλείδι αναρωτήσου αν ζεις ή αν παράτησες και την προσπάθεια να επιβιώσεις. 
Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά θα βρεις και την προοπτική της Ευρώπης για την οποία διαρρηγνύει τα ιμάτιά του το σαπάκι που πέθανε όταν γεννήθηκε και θα το θάψουν  με τιμές σε καμιά διακοσαριά χρόνια αν κρίνουμε από την μακροζωία κι άλλων τέτοιων αναίσθητων γομαριών, μπαμπάδες άλλων γομαριών που είναι έτοιμα κι αυτά να «κυβερνήσουν». 
Η ιστορία από την ίδρυση αυτού του κράτους είναι γεμάτη από ανάλγητα γομάρια, όλα υπηρέτες αφεντάδων ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού. Όμως η απίθανη περίπτωση Τσίπρα δεν υπήρξε στο παρελθόν. Όλοι οι προηγούμενοι ακόμη και οι δικτάτορες που πέρασαν κράταγαν και κάποια προσχήματα, για παράδειγμα έδειχναν έναν επίπλαστο σεβασμό στην χώρα. Τούτο το πράμα απ' όπου και να το σβερκώσεις βρομάει αγένεια και αμορφωσιά. Είναι σε μια κατάσταση γομαροποιημένης υπεροψίας που συναντούσες στις συνάξεις των ομογάλακτών του και γέλαγες. 
Η τσίπα όσο πάει και χάνεται, η κοινωνία αποκτά όσο περνάει ο καιρός πιο πολύ Τσίπρα, περνάει από  την εύπεπτη ζωή στην αφασία. Κοινωνίες αφασικές δεν αναπτύσσονται, το ξέρουν αυτό πολύ καλά οι κουμανταδόροι των εγχώριων γομαριών. Γνωρίζουν άριστα πως άνθρωποι με τσίπα δεν θα τους ανέχονταν. Αντίθετα, γομάρια με Τσίπρα είναι έτοιμα για όλα. 
Γι' αυτό πριν κάνουμε επανάσταση ας ρωτήσει ο καθένας τον εαυτό του: «Πόσο Τσίπρας είσαι;».- 
http://www.stontoixo.com/

Ας μετατρέψουμε την οργή μας σε οργανωμένη αντίσταση!


Πόσες και πόσες φορές τα χρόνια της μνημονιακής καταστροφής δεν γράψαμε, διαβάσαμε ή ακούσαμε οργισμένα σχόλια, στο διαδίκτυο, σε συζητήσεις, σε παρέες.
Πόσες φορές δεν γίναμε μάρτυρες ή πρωταγωνιστές προσωπικών εξομολογήσεων για την οργή που φουντώνει γύρω μας από τις πράξεις και τα λόγια των πολιτικών «μας» και των «θεσμών», από τα αποτελέσματά τους στο πετσί μας κάθε φορά που με άπειρο θράσος μας ανακοινώνουν πόσα παραπάνω σχεδιάζουν να μας αρπάξουν, αυτά τα αδίστακτα ξένα αρπακτικά με τους ντόπιους κοινοβο(υ)λευτικούς συνεργάτες τους.

Οργή και διαπιστώσεις, τόσες πολλές… Αρκούν;
Η απάντηση είναι προφανής: Φυσικά. ΟΧΙ!
Αλλά αφού δεν αρκούν αυτά, τότε τι κάνουμε; Συνεχίζουμε με οργή και διαπιστώσεις, μέχρι η οργή μας να γίνει απογοήτευση, κατάθλιψη ή παραίτηση; Μέχρι οι διαπιστώσεις να γίνουν οδοστρωτήρας που θα περάσει πάνω από τις ζωές όλων μας αφήνοντας πίσω μόνο συντρίμμια, καταστροφές, ξενιτιά ή αυτοκτονίες; Συνεχίζουμε να οργιζόμαστε καθημερινά ο καθένας στον μικρόκοσμό του και να περιμένουμε τάχα να τους τιμωρήσουμε στις επόμενες εκλογές, όταν αυτοί μέρα την μέρα, ώρα την ώρα αρπάζουν, ξεπουλούν και τυραννούν;
Συγγνώμη αδερφέ, αλλά ο χρόνος πλέον κυλά με ιλιγγιώδη ταχύτητα εναντίον μας και δεν υπάρχει πλέον καμιά «πολυτέλεια» για να περιμένουμε ή να κάνουμε ενδοσκοπήσεις και αναλύσεις για το ποιος έκανε τις διαπιστώσεις πρώτος ή ποιος οργίστηκε πιο πολύ από την αρχή!
Όταν η ΔΕΗ ξεπουλιέται για ψίχουλα, σε σχέση με την πραγματική της αξία, τα αεροδρόμια «πουλήθηκαν» στην Fraport με δάνεια από Ελληνική Τράπεζα και εγγυητή το Ελληνικό Δημόσιο, το Υπερταμείο έχει δεσμεύσει για να ξεπουλήσει την δημόσια περιουσία μας για 100 χρόνια, εμείς μπορούμε να περιμένουμε και απλά να οργιζόμαστε και να κάνουμε διαπιστώσεις;
Όταν έρχονται άμεσα οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί για να μας ξεσπιτώσουν, όταν μέσω της «αξιολόγησης» αδειάζουν τα ταμεία μας και ταυτόχρονα πετσοκόβουν τις συντάξεις των γονιών μας, τους μισθούς μας και τα εργασιακά μας δικαιώματα, εμείς απλά θα κάνουμε διαπιστώσεις και θα οργιζόμαστε;
Ή μήπως θα παραιτηθούμε παραδομένοι στις λογικές τις νεοφιλελεύθερης «πρωταριστεράς» ΤΙΝΑ και την λούμπεν αντίληψη του «δεν γίνεται τίποτα»;
Κάποιοι έχουν την αυταπάτη ότι «κάνοντας την πάπια» κερδίζουν χρόνο κι ότι θα γίνει τάχα μου κάποιο θαύμα… Όμως, η εμπειρία από τα οκτώ προηγούμενα χρόνια άλλα θα ‘πρεπε να μας έχει μάθει. Γιατί ο μόνος που κερδίζει χρόνο σ’ αυτή την περίπτωση είναι ο εχθρός που κινείται με επιταχυνόμενη κίνηση αρπάζοντας, λεηλατώντας και ποδοπατώντας τις ζωές μας, κι όσο δεν κάνουμε τίποτα για να τον σταματήσουμε, τόσο αυτός θα ανεβάζει ταχύτητα, θα γίνεται πιο αδίστακτος, αδηφάγος και απάνθρωπος.
Το σύνθημα «δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσεις» έχει απόλυτη εφαρμογή στην περίπτωσή μας.
Μα για να τους σταματήσεις με την φόρα που έχουν πάρει οι μνημονιακοί δυνάστες μας, χρειάζεται ισχυρή αντίσταση. Ο κάθε εχέφρων αντιλαμβάνεται πλέον ότι αν σταθεί απέναντί τους εντελώς μόνος, το μόνο που θα καταφέρει είναι να προκαλέσει ένα μικρό αναπήδημα στον οδοστρωτήρα καθώς αυτός θα περνά από πάνω του.
Αυτός ακριβώς είναι κι ο λόγος για τον οποίο η απάντηση στην οργή μας είναι η οργάνωση.
Οργάνωση γιατί; Για να βρούμε σε πιο κόμμα θα ενταχθούμε για να περιμένουμε μέχρι τις επόμενες εκλογές; Μα δεν είδαμε παραπάνω πως δεν υπάρχει χρόνος και που μάλιστα σε μια κατάσταση οικονομικής και πολιτικής κατοχής όπως αυτή που ζούμε, με την επίφαση της «δημοκρατίας» τους να αποτελεί, εργαλείο νομιμοφάνειας στα χέρια του καθεστώτος;
Τότε τι;
Οργάνωση από τα κάτω… Οργάνωση από τον ίδιο τον λαό, για τον ίδιο τον λαό.
Οργάνωση για ενότητα στην δράση και οργάνωση με στόχο την μετωπική πολιτική διεκδίκηση για την απελευθέρωση της πατρίδας και εγκαθίδρυση της δημοκρατίας προς όφελος των πολλών.
Οργάνωση που μπορεί να ξεκινήσει με την απόφασή μας να μιλήσουμε με τον διπλανό μας, να επικοινωνήσουμε με όσους δίνουν τον αγώνα – ο καθένας από το δικό του μετερίζι – και να βρούμε πόσα μας ενώνουν, ποια προβλήματα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ΜΑΖΙ τώρα, με κοινή συλλογική προσπάθεια…
Να βρεθούμε ξανά και να πιστέψουμε, όχι σε «πάνσοφους σωτήρες», αλλά στις δικές μας δυνάμεις, στην αλληλεγγύη, στην συλλογική δράση, στην ανθρωπιά μας που οφείλουμε να διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού μέσα στην καρδιά κάθε αγώνα μας, για να είναι δίκαιος και να οδηγήσει σ’ ένα καλύτερο αύριο για εμάς και τα παιδιά μας.

https://seisaxthia.wordpress.com/

Επεσε και το τελευταίο φύλλο συκής για τη δημοσιογραφία

 και τις σχέσεις της με τις μυστικές υπηρεσίες!

6-4-2017

Aπό το "PRESS-GR"
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
http://nikosklitsikas.gr/
Η "επίθεση με χημικά στη Συρία" απέδειξε πως ο βασιλιάς είναι γυμνός. Η δημοσιογραφία αυτοκτόνησε κι έχασε την όποια "αξιοπιστία" της είχε απομείνει. Πιστοποίησε πως είναι το μακρύ χέρι των μυστικών υπηρεσιών, της "νέας τάξης", της παγκοσμιοποίησης.
Η "είδηση" στην ωμότητα της: "Περίπου 60 άτομα σκοτώθηκαν στη Συρία κι ειδικότερα στην επαρχία της Ιντλίμπ, μετά από βομβαρδισμούς με χημικά όπλα".

Αυτή η "είδηση" μεταδίδεται από τις τρομοκρατικές οργανώσεις που δρουν ακόμη στη Συρία και από τους "αλληλέγγυους ακτιβιστές" των τρομοκρατών, που είναι ένας και μοναδικός άνθρωπος κι έχει στο σπίτι του έναν υπολογιστή και αυτοαποκαλείται διευθυντής του "Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων", ο Rami Abdul Rahman, που χαρακτηρίζεται “one man band” από τους New York Times.  Τι κι αν η...
πρώτη αποκάλυψη έγινε από τους New York Times, τον Απρίλη του 2013, ο Rami Abdul Rahman, αυτός ο σκοτεινός τύπος, καταδικασμένος σε μικρές ποινές φυλάκισης στη Συρία, για ποινικά αδικήματα, ζει εδώ και δεκαπέντε χρόνια στο πολυτελές σπίτι του στο Coventry, την κοντέα (τσιφλίκι, για να συνεννοούμαστε) West Midlands, στο κέντρο του Ηνωμένου Βασιλείου (Αγγλία, για να συνεννοούμαστε), μπαινοβγαίνει στο υπουργείο των Εξωτερικών της Αγγλίας ως μόνιμος ένοικος του και αποτελεί το ανεξήγητο σημείο αναφοράς στρατιωτικών και πολιτικών αναλυτών της Ουάσινγκτον, αλλά και του ΟΗΕ, όπως έχουμε επισημάνει εδώ, από τον Νοέμβρη του 2015.
Τώρα, όλοι γνωρίζουν -με εξαίρεση εκείνα τα ελεγχόμενα και χρηματοδοτούμενα με μαύρα δολάρια ΜΜΕ- ότι πρόκειται για μία απλή ηλεκτρονική ιστοσελίδα, με έναν και μοναδικό διαχειριστή-ιδιοκτήτη:  Rami Abdel Rahman, ένας απατεώνας του κοινού ποινικού δικαίου, που όμως χρηματοδοτείται αδρά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την αγγλική κυβέρνηση κι αναζητούνται οι λοιποί “χρηματοδότες”.
Η διάδοση της "είδησης", των "φωτογραφιών" και του "βίντεο" δεν έγινε από κανένα δημοσιογραφικό πρακτορείο, ή ανεξάρτητο δημοσιογράφο. Αρχικά, για τον βομβαρδισμό με χημικά όπλα υπεύθυνοι ήταν οι κακοί Ρώσοι και σε δεύτερη φάση οι ένοπλες δυνάμεις του Αραβικού στρατού της Συρίας.
Αυτομάτως, όλα τα ΜΜΕ του κόσμου -και τα ελληνικά- διαδίδουν ως "μοναδική αλήθεια" το σχετικό υλικό και είδηση που διοχετεύει ο πράκτορας των δυτικών μυστικών υπηρεσιών.
Που βρίσκεται η "δημοσιογραφική δεοντολογία";
Ποιος δημοσιογράφος, ποιο δημοσιογραφικό πρακτορείο διασταύρωσε ή διαπίστωσε την "είδηση";
Απλώς, έχουμε μία ακόμη επιβεβαίωση πως σήμερα τα ΜΜΕ κι η δημοσιογραφία έχουν στρατευτεί στις μυστικές υπηρεσίες και το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, χωρίς ΚΑΜΙΑ αμφιβολία!
  
Επισημαίνει σκωπτικά με σημερινό του άρθρο ο αγαπημένος φίλος, ο Ιταλός Γερουσιαστής Fernando Rossi: Αεροπλάνα της Συριακής κυβέρνησης χρησιμοποίησαν χημικά, εναντίον τρομοκρατών που ακόμη κατέχουν περιοχές της Συρίας; (AEREI DEL GOVERNO SIRIANO HANNO USATO GAS CONTRO I TERRORISTI CHE ANCORA OCCUPANO TERRITORI SIRIANI ?)
...και μεταξύ άλλων, σημειώνει για τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους, τη στράτευσή τους: "στις παιδόφιλες - πετροδολαρίων μοναρχίες του Κόλπου, που τις διαχειρίζονται οι πετρελαϊκές πολυεθνικές, ιδιοκτησίας των οικογενειών του μεγάλου χρηματοπιστωτικού συστήματος που κατέχουν τα ΜΜΕ, των μασονικών στοών, της Λέσχης Bilderberg, της Trilaterale και μύριων ιδρυμάτων και ΜΚΟ, με καθήκοντα υποστήριξης της παγκοσμιοποίησης της εξουσίας τους...".
Κανένα ΜΜΕ δεν επαλήθευσε την πηγή του τσαρλατάνου πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών Rami Abdel Rahman. Όλα τα ΜΜΕ, σε έναν θαυμάσιο συντονισμό που χρειαζόταν ένας μαέστρος συμφωνικής ορχήστρας, μίλησαν για ομάδες αντί-Άσαντ, που δρουν στην περιοχή. Κανένα ΜΜΕ δεν ανέφερε πως αυτές οι "ομάδες" είναι η Αλ Κάιντα, το χαλιφάτο (ισλαμικό κράτος), τρομοκράτες, τζιχαντιστές...
"Ο βασιλιάς είναι γυμνός"... Η δημοσιογραφία, με αυτή την τελευταία επιχείρησή της, στην κυριολεξία αποκαλύφθηκε για τον ρόλο της. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, δεν υπάρχουν μεμονωμένες φωνές αντίδρασης και οι παγκόσμιες δημοσιογραφικές ενώσεις -ειδικότερα η ΕΣΗΕΑ- απέδειξαν ότι εξυπηρετούν συγκεκριμένες εντολές.
"Ελεύθερη αγορά" έχουμε στη δύση και τα ΜΜΕ εξυπηρετούν τους πάτρωνες τους. Όμως, το ΑΠΕ, ο κύριος Ψύλλος, πληρώνεται από το υστέρημα του ελληνικού λαού, όπως κι η ΕΡΤ και μάλιστα πληρώνονται πολύ καλά. Αυτοί με ποιο δημοσιογραφικό δικαίωμα, ή δεοντολογία, μας δηλητηριάζουν το μυαλό και την ψυχή; Η ΕΣΗΕΑ ποια δεοντολογία και πράσινα άλογα υπηρετεί;
Ο χασάπης, το κτήνος... είναι πάντα ο δημοκρατικά εκλεγμένος κι αγαπημένος του λαού, ο πρόεδρος Άσαντ. Σε τίποτα δεν στάθηκαν αξιοπρόσεκτες οι κατηγορηματικές διαψεύσεις του στρατού της Συρίας, που τόνισε: "Δεν διαθέτουμε χημικά όπλα και δεν χρησιμοποιήσαμε ποτέ αυτά τα όπλα...".
Στην αλήθεια της Δαμασκού, ας προσθέσουμε και μια άλλη αλήθεια, αυτή της Ρωσίας που υποστηρίζεται με δορυφορικές φωτογραφίες απολύτου ακριβείας (όλοι, πλέον, οι στρατιωτικοί αναλυτές γνωρίζουν ότι και σ' αυτό τον τομέα η Ρωσία είναι αξεπέραστη από τη δύση): "Δεν υπήρξε επίθεση με χημικά όπλα από την Συριακή πολεμική αεροπορία. Τα χημικά βρισκόταν σε αποθήκες-οπλοστάσια των τρομοκρατών και κτυπήθηκαν από επίθεση αεροπλάνου της Δαμασκού".
Κανένα ΜΜΕ και δημοσιογράφος δεν έλαβε υπόψη τις δηλώσεις και τα στοιχεία του εκπροσώπου τύπου, του υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας, του στρατηγού Igor Konashenkovπου μάλιστα περιλαμβάνονται στο πρακτορείο ειδήσεων Tassγνωστά από καιρό σε όλους τους δημοσιογράφους και ειδησιογραφικά πρακτορεία, τουλάχιστον σ' όσους ασχολούνται έστω και λίγο με την κατάσταση στη Συρία και συνοδεύονται με αδιάψευστα ντοκουμέντα: Στην περιοχή της Ιντλίμπ, ακόμη στα χέρια των τρομοκρατών, παράγονται χημικά όπλα.
Ο Ρώσος στρατηγός Igor Konashenkov, τόνισε χθες, παρουσιάζοντας αδιάψευστα ντοκουμέντα:  “Σύμφωνα με τις ρωσικές καταγραφές του εναέριου χώρου της Συρίας, χθες μεταξύ 11:30 και 12:30, η Συριακή Πολεμική Αεροπορία, σε επίθεσή της στην ανατολική περιφέρεια της Khan Sheikhun, κτύπησε με ακρίβεια μια σημαντική αποθήκη-οπλοστάσιο και εργοστάσιο παραγωγής όπλων, που μάλιστα παράγουν και σφαίρες με τοξικά υλικά”.
Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ονομάζονται οι πλασιέ εμπόρων όπλων και υπάλληλοι τραπεζών, έκαναν δηλώσεις για τον "χασάπη Άσαντ".

Για να "δέσει η κομπόστα", δεν απουσίασε η γνωστή πλασιέ εμπόρων όπλων, η "αριστερή" ανεπάγγελτη Federica Mogherini: “Το καθεστώς Άσαντ έχει την ευθύνη για την επίθεση με χημικά στη Συρία” κι ευτυχώς που δεν είναι υπουργός ο Ευάγγελος Βενιζέλος, γιατί ήδη θα είχαμε στείλει στρατεύματα για να προστατεύσουν τους τζιχαντιστές. Ας θυμηθούμε... τότε... Αύγουστος 2013, που κι ο Βενιζέλος καλούσε τη δύση σε στρατιωτική επέμβαση εναντίον της Συρίας.
Προκαλεί η ανεπάγγελτη Mogherini, όταν ως αρμόδια για την εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια τη Ε.Ε., κάνει τέτοιες δηλώσεις με βάση ένα βίντεο που έχει διαδοθεί στο διαδίκτυο από την ίδια την Αλ Κάιντα. Φαντάζει σουρεαλιστικό, αλλά έχουμε μια θεσμική νομιμοποίηση μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, που υποτίθεται προκαλεί τρομοκρατικές επιθέσεις και στην ίδια την Ευρώπη (Τα κροκοδείλια δάκρυα... της Federica Mogherini)

Οι εικόνες που διαδόθηκαν μέσω του διαδικτύου, δείχνουν ανθρώπους με τα ίδια συμπτώματα δηλητηρίασης πολιτών στο Χαλέπι, από τα χημικά των τζιχαντιστών, που έκαναν τα πάντα να διασώσουν τα δυτικά ΜΜΕ κι οι "ανθρωπιστικές" οργανώσεις των δυτικών μυστικών υπηρεσιών. Γεγονός που επιβεβαίωσε κι ο Ρώσος στρατηγός Konashenkov.
Το 2013, έκθεση του ίδιου του ΟΗΕ που πραγματοποιήθηκε μετά από επίσημη αποστολή ειδικών στη Συρία, καθόρισε με σαφήνεια πως η κυβέρνηση Άσαντ δεν διέθετε πλέον χημικά όπλα.
Επίσης, τα Sukhoi Su22 της Πολεμικής Αεροπορίας της Συρίας (που επιχείρησαν στην περιοχή κι είναι καταγραμμένα ακόμη και δορυφορικά), δεν μπορούν να μεταφέρουν, να εξοπλιστούν με χημικά όπλα.
Αν η δημοσιογραφία στο σύνολό της δεν ήταν στρατευμένη από τις μυστικές υπηρεσίες... Αν ένας έστω δημοσιογράφος έκανε ρεπορτάζ και δεν ήταν όργανο μυστικών υπηρεσιών, θα αναρωτιόταν το αυτονόητο, αλλά πολύ σημαντικό: Η κυβέρνηση της Συρίας πολεμάει για έξι ολόκληρα χρόνια (τώρα διανύουμε τον έβδομο χρόνο) την τρομοκρατία των τζιχαντιστών, δέχεται επικοινωνιακό πόλεμο για όλα αυτά τα χρόνια και τώρα που καθαρίζει τη χώρα από τους μισθοφόρους τρομοκράτες, αποφασίζει να σκοτώσει μικρά παιδιά;
Σ' αυτή τη φάση του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας, τώρα που η κυβέρνηση της Συρίας έχει και τη συναίνεση των δύο υπερδυνάμεων κι ανακτά καθημερινά εδάφη κατεχόμενα από τους τρομοκράτες, θα χρησιμοποιούσε χημικά όπλα;
Όταν πριν λίγες ημέρες ο Rex Tillerson, ο νέος Γραμματέας του Κράτους των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής του Τραμπ, προσχώρησε στις θέσεις του προέδρου Άσαντ και δήλωσε πως "είναι απόφαση του λαού της Συρίας αν θα εξαποστείλει τον Άσαντ, ή θα τον διατηρήσει πρόεδρο", θα προχωρούσε η Συρία, που νικηφόρα απελευθερώνει τα εδάφη της, σε χρήση χημικών όπλων;
Το μεγάλο ψέμα της επίθεσης με χημικά από τη νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας, ο συγχρονισμός των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων όλου του κόσμου, πιστοποίησαν πως ένα από τα μεγάλα όπλα της παγκοσμιοποίησης είναι η λεγόμενη "δημοσιογραφία" και δεν υπάρχει αμφιβολία ή αμφισβήτηση!
Όσο για το "έργο" της οργάνωσης ΜΚΟ της Cia, με την επωνυμία "white helmets", που συν επικουρεί και τροφοδοτεί τη δημοσιογραφική πορνεία, περιγράφεται από τον "Ριζοσπάστη": Λευκά Κράνη... ιμπεριαλιστών και έχουμε ασχοληθεί εκτεταμένα τα τελευταία χρόνια:

Ο "διασωθείς Σύρος πολίτης", δεν ήταν τόσο άμαχος πολίτης, αλλά και δεν ήταν καθόλου τραυματισμένος. Είναι ένας απλός μισθοφόρος-φονιάς του λεγόμενου "ελεύθερου συριακού στρατού", της τρομοκρατικής οργάνωσης που στηρίζουν οι ΗΠΑ, η Ε.Ε., το Ισραήλ, η Τουρκία, Κατάρ και Σαουδική Αραβία, που στη φωτογραφία τον βλέπουμε με τα σύμβολα των τρομοκρατών (3 κόκκινα αστερια), αλλά και χαμογελαστό μαζί με τους "εθελοντές διασώστες" της

"white helmets". Ο τρομοκράτης πρόσφερε και υπηρεσίες υποκριτικής στο σκηνοθετημένο βίντεο. (Νοέμβρης 2016)

ΣΧΕΤΙΚΑ:
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/

Η δραχμή δεν είναι στόχος αλλά το μέσο για την ανόρθωση της χώρας



5-4-2017

Το υπερτιμημένο, σκληρό ευρώ, σε συνδυασμό με την πολιτική της αυστηρής και αντιαναπτυξιακής λιτότητας στα οποία επιμένει το Βερολίνο, ευθύνονται κυρίως για την περιδίνηση ύφεσης και φτώχειας, στη δραματική μείωση του ΑΕΠ της  Ελλάδας και κατά δεύτερο λόγο των χωρών της νότιας κυρίως ευρωζώνης  Αλλά και για το γεγονός ότι ολόκληρη η ευρωζώνη, βρίσκεται στην ουρά της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης.

Η απαλλαγή από το μνημόνιο, η έξοδος από την κρίση, η ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, αυτή η ίδια η ύπαρξη της χώρας, δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνο με τη συντεταγμένη  μετάβαση στη δραχμή. Η υπόθεση ότι το Μνημόνιο μπορεί να ανατραπεί χωρίς απαλλαγή από το καταστροφικό ευρώ, είναι ένα πολιτικάντικο ψέμα. Το ευρώ είναι απόλυτα αλληλένδετο με το μνημόνιο και τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία, τη δραματική συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας και των εισοδημάτων που δεν έχει τέλος που δεν έχει τέλος.

Αν το ευρώ είναι ταμπού, τότε και το μνημόνιο είναι ταμπού. Η διάλυση του κοινωνικού κράτους, η εξόντωση των συντάξεων, των μισθών, των γεωργοκτηνοτρόφων, των ελληνικών επιχειρήσεων, η υπέρπτηση της ανεργίας, η ρήψη των ΑΜΕΑ στον Καιάδα, το ξεπούλημα της χώρας, με την παράδοση των τραπεζών, των κόκκινων δανείων, των σπιτιών, του ΤΑΙΠΕΔ και ότι άλλο συνολικής αξίας εκατοντάδων δις, οφείλεται σε ένα κεντρικό αίτιο. Στην προσήλωση  των κυβερνώντων στη θρησκοληψία του «πάση θυσία στο ευρώ» που αποτελεί την άλλη όψη του Θατσερικού δόγματος της ΤΙΝΑ (There Is No Alternative – Δεν Υπάρχει Εναλλακτική). Αυτή η ιδεοληπτική εμμονή οδηγεί στο αναπόφευκτο.

Σε συνεχείς υποχωρήσεις που επιβάλλουν οι δανειστές, ανοιγοκλείνοντας ανάλογα την κάνουλα της ρευστότητας σε ευρώ. Όταν οι κυβερνώντες δείξουν, αν δείξουν, δυσανεξία και καθυστέρηση σε κάποιο από τα σκληρά μέτρα που απαιτούν οι δανειστές, τότε κλείνει η στρόφιγγα. Και ανοίγει όταν η κυβέρνηση υποχωρήσει. Στην πραγματικότητα δεν υφίσταται διαπραγμάτευση αλλά μια κατάσταση συνεχούς  ικεσίας από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης για τον κατά το δυνατό περιορισμό ή αναβολή επιβολής ακραίων μέτρων.

Κανένα παζάρι δεν μπορεί να γίνει όταν ο ένας από τους δύο διαπραγματευόμενους εξαρτάται απόλυτα από τον άλλο. Όταν δηλ. δεν έχει εναλλακτική λύση. Κάθε φορά που οι δανειστές απειλούν ότι θα καθυστερήσουν ή δε θα  καταβάλλουν τη δόση, η ελληνική πλευρά πέφτει στα γόνατα. Οι δανειστές παραγγέλλουν τη μουσική και εμείς χορεύουμε. Είναι περισσότερο από σαφές ότι αυτός ο δρόμος οδηγεί στην καταστροφή.



http://odosdrachmis.gr/

Γιατί και πως θα γίνει η συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή



Του Θεόδωρου Κατσανέβα
Ύστερα από πολλά αιτήματα αναγνωστών μας, παραθέτουμε και πάλι συνοπτικές απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα για το ευρώ και τη δραχμή  που αποτελούν κεντρικό θέμα για τις απόψεις που με συνέπεια δημοσιεύονται εδώ. Τονίζουμε και πάλι ότι, οι αναγνώστες που συμμερίζονται αυτές τις απόψεις, μπορούν να βοηθήσουν την ανιδιοτελή μας προσπάθειά με έναν απλό και ανέξοδο τρόπο:να τις αναπαράγουν στο Facebook, στο Τwitter με e-mail και όπου αλλού,με όσο μεγαλύτερη συχνότητα, με δεδομένο ότι, το όλο μιντιακό σύστημα τις αποκλείει για να συντηρεί τη μνημονιακή ευρωκατοχή της χώρας. Η χώρα μας θα σωθεί μόνο όταν πεισθούν πολλοί παραπλανημένοι συμπολίτες για την καταστροφική προσήλωση στην θλιβερή,καταστροφική όσο και παράλογη ιδεοληψία του «πάση θυσία στο ευρώ».Ακολουθούν τα ερωτήματα και οι σχετικές απαντήσεις για το σχετικό θέμα.
Γιατί να επιστρέψουμε στη δραχμή ;
Η ένταξη στην ευρωζώνη έγινε για να σταθεροποιηθεί και να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία. Αντί γι΄αυτό όμως, σήμερα ζούμε τη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή που έχει βιώσει η χώρα μας εκτός από περιόδους πολέμων. Η ύφεση-κατηφόρα της Ελληνικής οικονομίας δεν έχει ανάλογο προηγούμενο τους δυο τελευταίους αιώνες, αφού είναι μεγαλύτερη σε διάρκεια και από τη μεγάλη ύφεση του 1929.
Ναι αλλά το χρέος οφείλεται στην κακοδιαχείριση που έκαναν οι κυβερνήσεις στο παρελθόν.
Θα επιστρέψουμε την ερώτηση. Αν το χρέος το κληρονομήσαμε από το παρελθόν όπως υποστηρίζουν οι ψεύτες ευρωλάτρεις,τότε πως εξηγείται η ένταξή μας στην ευρωζώνη το 2002, αφού βασική προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι μια χώρα να έχει μικρό ή ανεκτό χρέος; Γεγονός είναι ότι, Οι ελληνικές κυβερνήσεις πράγματι δεν έκαναν καλή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών στο παρελθόν. Αλλά το άλμα του χρέους έγινε στην περίοδο του ευρώ όπως φαίνεται στο ιστόγραμμα εδώ.
Πορεία ελληνικού χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ από το 1970 μέχρι το 2016 (πηγή:Eurostat)

Τώρα όμως φαίνεται ότι μας δίνουν κάποια ρευστότητα οι δανειστές για να κινηθούμε.
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Μας δανείζουν με επιτόκιο για να πληρώνουμε παλαιότερα χρέη τα οποία συνεχώς μεγαλώνουν. Όπως αποκαλύφθηκε από μελέτη του Γερμανικού Ινστιτούτου «European School of Management» που εδρεύει στο Βερολίνο , το 95% των αποπληρωμών για παλαιότερα δάνειά μας επέστρεψε στους δανειστές. Και από το 2015 και μετά, αφού ισοσκελίστηκε ο προϋπολογισμός και το ισοζύγιο πληρωμών κυρίως λόγω της κατακόρυφης πτώσης της τιμής των υγρών καυσίμων και των άγριων μέτρων λιτότητας, οι συνολικές αποπληρωμές για παλαιά και νέα δάνεια επιστρέφει στους δανειστές. Το Eurogroup του Μαίου 2016, ήταν ένα Βατερλώ για τη χώρα μας. Εκεί, αποφασίστηκε ότι πρέπει να έχουμε πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ ( 6 δις) ετησίως για να εξυπηρετείται μέρος των δανεικών μας υποχρεώσεων, οι οποίες συνολικά ανέρχονται στο 10% ετησίως (17,7 δις) και 15 % ( 26 δις) μετά το 2018! Τα υπέρογκα αυτά ποσά οι Εταίροι σκοπεύουν τα αντλήσουν από την αφαίμαξη-κλοπή της δημόσια περιουσίας της χώρα μας μέσα από το «Υπερταμείο» που ελέγχουν για 99 χρόνια. Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί το πλεόνασμα ή δεν προωθηθούν οι ως άνω δεσμεύσεις, επιβάλλεται ο «κόφτης», περικόπτονται δηλ. όσο είναι ισοδύναμα αναγκαίο οι μισθοί, συντάξεις,δημόσιες σπαάνες, αυξάνεται η φοροκαταιγίδα κλπ.  Οι δανειστές κρατάνε το ζουρνά και εμείς χορεύουμε πεντοζάλι….
Όμως, έγκυροι οικονομικοί παράγοντες και οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ θα είναι καταστροφική.
Αυτό είναι τουλάχιστον γελοίο. Εκτός αν θεωρούμε έγκυρους οικονομολόγους τους εδώ Γερμανοτσολιάδες τύπου Στουρνάρα, Μπάμπη Παπαδημητριου και ΣΙΑ, των οποίων είναι άξια τα πολλά αργύρια της  προδοσίας που εισπράτουν. Την ανάγκη  μετάβασης στη δραχμή  υποστηρίζουν οι περισσότεροι έγκριτοι διεθνείς οικονομολόγοι και αναλυτές όπως Πωλ Κρούγκμαν, Τζόζεφ Στίγκλιτς, Κένεθ Ρογκόφ, Ότμαρ Ίσιγκ, Τόμας Μάγερ, Μάρτιν Σμίθ, Νουλιέλ Ρουμπινί, Μαρτσέλο ντε Κέκο, Χανς Βέρνερ Σίν, Χάνσ-Πέτερ Φρίντριχ, Κλάους Κάστνερ, Χέλμουτ Σλέσιγκερ, Μάικαελ Φούκς, Ζακ Σαπίρ, Τζώρτζ Σόρος, Αντρέ Τυρί, Σίμον Ντρέικ, Τζώρτζ Φρίτμαν του Statfort Institute, οι Ιάπωνες του Νoμούρα, ο Σίμον Ντέρικ της Mellon Bank of New York και πολλοί-πολλοί άλλοι. Υπάρχουν και έλληνες σοβαροί αναλυτές, επιχειρηματίες, ακόμα και τραπεζίτες που συμφωνούν με τις απόψεις μας αλλά δεν το δηλώνουν ανοικτά λόγω της τρομοκρατίας που έχει επιβληθεί από το κατεστημένο.
Δεν είναι προτιμότερο να ανήκουμε σε μια μεγάλη ενότητα από τα να είμαστε μόνοι μας;
Από τις 250 περίπου χώρες που υπάρχουν διεθνώς, οι 225 έχουν δικό τους νόμισμα και πορεύονται πολύ-πολύ καλύτερα από αυτές της ευρωζώνης. Οι παλαιότερες προσδέσεις της δραχμής σε διεθνείς σταθερές όπως ο κανόνας χρυσού και η Λατινική Ένωση, οδήγησαν την Ελλάδα όπως και άλλες χώρες σε κατάρρευση και πτωχεύσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση όπως εξελίχθηκε στην πορεία, δεν έχει καμιά σχέση με τα οράματα των ιδρυτών της. Αντί για σύγκλιση των οικονομιών του βορά με αυτές του νότου έχουμε απόκλιση. Και πάνω απ΄όλα, πολύ περισσότερη φτώχεια, ανεργία και ανασφάλεια.
Σε ποιο ποσοστό θα υποτιμηθεί όταν και αν  κυκλοφορήσει η νέα δραχμή σε σχέση με το ευρώ;
Αν υποτιμηθεί  στο λογικό επίπεδο του 25 %, όπως  έχει προταθεί και από το Βερολίνο, τότε μία δραχμή θα αναλογεί σε 0,75 ευρώ. Στην πορεία, η  νέα δραχμή μπορεί να συνδεθεί με καλάθι σκληρών και μαλακών νομισμάτων και η κυκλοφορία της να ελέγχεται από την Τράπεζα της Ελλάδος υπό την ηγεσία σοβαρών, έγκριτων ανεξάρτητων Ελλήνων και απλώς ελληνόφωνων Τραπεζιτών.
Στην περίπτωση υποτίμησης της νέας δραχμής κατά 25%, μήπως αναγκαστούμε να πληρώσουμε μεγαλύτερα ποσά για χρέη λόγω της υποτίμησης του νομίσματός μας;
Η ελεγχόμενη έκδοση στο εθνικού νομίσματος μας απεγκλωβίζει άμεσα από την ανάγκη νέου δανεισμού για να πληρώσουμε παλαιότερα χρέη  και να καταβάλλουμε μισθούς, συντάξεις, κλπ. Με το Grexit, η χώρα θα δηλώσει προσωρινή στάση πληρωμών για τα χρέη της και με την έκδοση προσωρινού ανταλλάξιμου χρήματος σε αναλογία 1: 1 προς το ευρώ, θα διαπραγματευτεί χωρίς «το πιστόλι στον κρόταφο». Αυτό  συμβαίνει σήμερα,αφού οι δανειστές σταματούν την παροχή ρευστότητας σε ευρώ και απαιτούν συνεχώς βαρύτερα μέτρα για την αποπληρωμή χρεών που συνεχώς αυξάνονται λόγω των επιτοκίων. Με τη στάση πληρωμών, η  χώρα μας μπορεί να διαπραγματευτεί κούρεμα του χρέους, περίοδο χάριτος, επιμήκυνση και αποπληρωμή του υπολοίπου χρέους με ευνοϊκότερους όρους από σήμερα. Αυτή είναι μια κλασική πρακτική που έχει ισχύσει σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις διεθνώς με πιο χαρακτηριστική την ευνοϊκή ρύθμιση  των τεράστιων χρεών της Γερμανίας με τη συμφωνία του Λονδίνου το 1953. Μέσα στην ευρωζώνη, το Βερολίνο δε δέχεται ευνοϊκές ρυθμίσεις γιατί τότε θα πρέπει να γίνει το ίδιο και για άλλες χώρες όπως η Ιταλία,η Ισπανία,Πορτογαλία κλπ. και έτσι θα τιναχτεί στον αέρα το όλο οικοδόμημα του σκληρού ευρώ. Η διαπραγμάτευση για την αποπληρωμή των χρεών θα γίνει στην αρχή της συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή που δε θα διαρκέσει περισσότερο από ένα μήνα.
Με την υποτίμηση λίγο αργότερα κατά 25%, δε θα υπάρξουν μεγάλες πληθωριστικές πιέσεις και απότομες αυξήσεις τιμών κυρίως σε εισαγόμενα αγαθά;
Πληθωρισμός αρχικά της τάξης του 6-9% είναι σήμερα αναγκαίος για την αναθέρμανση της οικονομίας που βιώνει αρνητικό πληθωρισμό με συνέπεια την απονέκρωσή της. Ο πληθωρισμός μπορεί να ελεγχθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος με την ποσότητα της έκδοσης νέου χρήματος που δε θα ξεπερνά το 20% του ΑΕΠ. Υπενθυμίζεται ότι το Βερολίνο που επιθυμεί την έξοδό μας από το ευρώ, προσωρινή ή μόνιμη, έχει προτείνει σε περίπτωση Grexit, εκτός από τη χορήγηση στη χώρα μας 50 δις, να στηρίξει την υποτίμηση της δραχμής σε επίπεδα του 25%. Και μόνη της μια τέτοια δέσμευση,  λειτουργεί αρνητικά για την πληθωριστική ψυχολογία. Φυσικά οι εδώ κυβερνώντες δε θα πετάνε λεφτά από το παράθυρο και για το σκοπό αυτό θα πρέπει να ελέγχονται από την Τράπεζα της Ελλάδοες και ένα διεθνή φορέα, κατά προτίμηση Πανεπιστημιακού χαρακτήρα.
Τι θα γίνει με τις καταθέσεις και τα δάνεια ;
Οι τραπεζικές καταθέσεις σε ευρώ, σύμφωνα με το σχέδιό μας για συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή, (βλ σε άλλα σημεία εδώ και www.drachmi5.gr,), προστατεύονται με τη μετατροπή τους σε νέες δραχμές, με αναλογία δραχμή/ευρώ 0,75:1,00. Έτσι, καλύπτεται η λελογισμένη υποτίμηση της νέας δραχμής κατά 25%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, καταθέσεις  75.000 ευρώ θα ισούνται με 100.000 νέες δραχμές κ.ο.κ. Το ίδιο προτείνουμε να ισχύσει για τα δάνεια, με ειδική μέριμνα για δανειολήπτες που έχουν πληγεί βαρύτερα χωρίς δική τους ευθύνη. Ειδικότερα για τα στεγαστικά δάνεια,  προτείνεται η υποτίμησή τους κατά 50%, με απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας. Τα «θαλασσοδάνεια» θα πρέπει φυσικά να υπαχθούν σε δικαστικές διαδικασίες, όπως και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που εσκεμμένα και συστηματικά αποφεύγουν την αποπληρωμή των δανείων τους.
Θα δικαιωθούν όσοι έσπευσαν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις ελληνικές Τράπεζες και τις έστειλαν στο εξωτερικό και με την επιστροφή στη δραχμή θα κερδίσουν πολλά ;
Ο έλεγχος της μαζικής εκροής αφορολόγητου συναλλάγματος χωρίς έλεγχο του «πόθεν έσχες», θα έπρεπε να είχε γίνει και να είχαν επιβληθεί κυρώσεις για μη σύννομες συναλλαγματικές μετακινήσεις κεφαλαίων. Όμως, η διεθνής ασυδοσία των αγορών και η δεδομένη ατιμωρησία της ελληνικής πολιτείας, έχει επιτρέψει τέτοια φαινόμενα. Γεγονός είναι ότι, το μεγάλο ειδικά κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και κινείται εκεί όπου υπάρχει  κέρδος και ασφάλεια των καταθέσεων. Αν η επιστροφή κεφαλαίων στην Ελλάδα με σκοπό το κέρδος, αποτελέσει μια συνέπεια αυτής της προοπτικής, τόσο το καλύτερο για τη χώρα μας. Αλλά, αυτό δε θα γίνει πριν αποκτηθεί η εμπιστοσύνη στη σταθερότητα και την αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας.
Με τις Τράπεζες τι θα γίνει;
Οι Τράπεζες έχουν αποστεωθεί από ρευστότητα και έχουν εξαγοραστεί από ξένους Γύπες έναντι πινακίου φακής.  Σήμερα βιώνουν έναν αργό θάνατο, ανάλογο αυτού της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού λαού. Οι Τράπεζες θα κρατικοποιηθούν και οι ξένοι Γύπες θα απομακρυνθούν με όποιον τρόπο χρειαστεί και τραπεζίτες τύπου Στουρνάρα και ΣΙΑ θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη και πολύ πιθανό με τον Κορυδαλλό. Με την αποκατάσταση της εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία, θα εισρεύσουν εγχώριες και ξένες καταθέσεις και οι Τράπεζες θα συνέλθουν, με προοπτικές πολύ καλύτερες από το σημερινό αδιέξοδο.
Και τι θα γίνει με τις  ρήτρες που έχουμε υπογράψει για κατασχέσεις περιουσιακών μας στοιχείων ;
Σε περιπτώσει χρεοκοπίας, παρόμοιες ρήτρες υπόκεινται σε διαπραγματεύσεις πολιτικού χαρακτήρα. Η πολιτική βούληση είναι αυτή που διαμορφώνει τους νόμους και τις διεθνείς συμφωνίες. Γι΄αυτό άλλωστε αλλάζουν οι νόμοι και συμφωνίες κατά περίπτωση. Μια ικανή και έμπειρη ελληνική κυβέρνηση, μπορεί να διαπραγματευτεί όλα τα σχετικά ζητήματα, όπως έχει γίνει και σε άλλες περιπτώσεις. Αν βέβαια οι «σύμμαχοί μας» στείλουν κανονιοφόρους για να μας βομβαρδίσουν, τότε μπαίνουν ζητήματα αναζήτησης διεθνών ερεισμάτων και προς άλλες γεωπολιτικές κατευθύνσεις. Για καλή μας τύχη, οι σημερινές γεωπολιτικές ισοροπίες με την οράτη αντιπαλότητα του νεόυ Προέδρου των ΗΠΑ με τη Γερμανία των Μέρκελ-Σόϊμπλε, δεν ευνούν κάτι τέτοιο. Οι δανειστές μας, ενδιαφέρονται να εισπράξουν αν μη τι άλλο, μέρος των δανείων τους. Και αυτό θα το πετύχουν μόνο αν δώσουν τη δυνατότητα στην ελληνική οικονομία να συνέλθει από το κώμα της ύφεσης στο οποίο βρίσκεται σήμερα, από το οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγει υπό τις συνθήκες του Μνημονίου. Που εκτός από εξοντωτικές για τον ελληνικό λαό, είναι και αυτοκαταστροφικές, αφού έχουν διαλύσει την εγχώρια παραγωγική δυναμικότητα, με προοπτική να χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο η τραγική σημερινή μας κατάσταση.
Η χώρα μας δεν παράγει τίποτα ή σχεδόν τίποτα. Οι εισαγωγές από τις οποίες εξαρτόμαστε, σε μεγάλο βαθμό θα γίνουν πανάκριβες και θα έχουμε μεγάλες ελλείψεις αγαθών.
Αυτό είναι μεγάλο ψέμα. Παρ’ όλη τη συρρίκνωση της εγχώριας παραγωγής ύστερα από την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1980 και την περαιτέρω κατάρρευση μετά την ένταξη στην Ευρωζώνη το 2002, στο συνολικό παραγόμενο προϊόν της χώρα μας, το 75% παράγεται μέσα στην Ελλάδα και το 25% είναι εισαγόμενο. Λόγω κυρίως της κατάρρευσης  της τιμής των υγρών καυσίμων, σε συνδυασμό με τα capital controls και τις πολιτικές ακραίες λιτότητας,το ισοζύγιο πληρωμών και ο κρατικός προϋπολογισμός είναι πλέον ισοσκελισμένοι. Κατά συνέπεια, κανένας φόβος δεν υφίσταται για ελλείψεις αγαθών πρώτης ανάγκης. Γεγονός είναι ότι ενώ τα τρόφιμα, τα καύσιμα, τα φάρμακα δε μας έλειπαν στην εποχή της δραχμής, τώρα μας λείπουν στην εποχή του «άγιου» ευρώ.
Δηλαδή η Ελληνική οικονομία δε θα καταστραφεί όταν φύγουμε από το ευρώ;
Τι ακριβώς αντίθετο θα συμβεί. Με την υιοθέτηση της μερικώς υποτιμημένης νέας δραχμής, η ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας θα αυξηθεί κατακόρυφα  με συνέπεια τα εδώ παραγόμενα προϊόντα να γίνουν φτηνότερα και περισσότερο ανταγωνιστικά. Οι εξαγωγές μας θα αυξηθούν κατακόρυφα και θα μειωθούν οι εισαγωγές. Θα ακριβύνουν λίγο προϊόντα όπως το ουίσκι, ….το χαβιάρι, οι Πόρσε Καγιέν, κλπ !  Αλλά θα επιβιώσουμε και χωρίς αυτά….
Τι θα γίνει με την εγχώρια παραγωγή ;
Ο Έλληνας καταναλωτής θα στραφεί στα φτηνότερα πλέον ελληνικά προϊόντα, (λόγω της υποτίμησης), ενισχύοντας έτσι την  εσωτερική ζήτηση, την εγχώρια παραγωγή και την απασχόληση. Η γεωργοκτηνοτροφική παραγωγή θα γίνει ανταγωνιστική προ όφελος των αγροτών και της Ελληνικής οικονομίας. Θα ενισχυθεί ο επισκευαστικός κλάδος σε όλα τα προϊόντα, αφού θα είναι ποιο οικονομικό ο καταναλωτής να επιδιορθώσει ένα αυτοκίνητο, ένα ψυγείο  ή και ένα ρούχο, αντί να αγοράσει ένα καινούριο. Θα επαναλειτουργήσουν βιοτεχνίες ανταλλακτικών. Τα χαλυβουργία, η τσιμεντοβιομηχανία, η φαρμακοβιομηχανία, η βιομηχανία τροφίμων, η αμυντική βιομηχανία, τα ναυπηγεία, κάθε παραγωγικός κλάδος που είχε υποστεί καθίζηση λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού  από πολυεθνικές, αλλά και από χώρες όπως η Τουρκία, η Κίνα,  λόγω των υποτιμημένων νομισμάτων τους, θα αναστηθούν από το κώμα στο οποίο έχουν περιπέσει, λίγο πριν από το θάνατο λόγω και του Μνημονίου και της συνακόλουθης οικονομικής παραλυσίας. Τα ελληνικά ξενοδοχεία που θα είναι πολύ ποιο φτηνά, θα ξεχειλήσουν από ξένους και Έλληνες τουρίστες, οι οποίοι θα δυσκολεύονται πλέον να δραπετεύουν με τη συχνότητα που το έκαναν σε ξένους φτηνούς προορισμούς. Θα κάνουν τουρισμό στη μαγική Ελλάδα. Αν ο πατριωτισμός δεν τους οδηγεί να το κάνουν, θα τους υποχρεώσουν οι οικονομικές καταστάσεις.
Δηλαδή όλα εδώ θα κοστίζουν λιγότερο ή πολύ λιγότερο. Τότε θα έρθουν οι ξένοι και θα μας αγοράσουν μισοτιμής
Παλιομοδίτικο, έως αστείο επιχείρημα. Χρόνια τώρα εκλιπαρούμε ξένους και Ομογενείς επενδυτές να έρθουν στην Ελλάδα και αυτοί δεν έρχονται γιατί τη βρίσκουν ακριβή και απροσπέλαστη λόγω γραφειοκρατίας και διαφθοράς. Και τώρα που υπάρχει αυτή η πιθανότητα, προβάλουμε φόβους ότι γι΄αυτό που επιζητούμε τόσα χρόνια. Ας μην ανησυχούμε όμως. Οι ξένοι δε θα έρθουν αμέσως. Θα περιμένουν μέχρις ότου η ελληνική οικονομία σταθεροποιηθεί, υπάρξουν σημάδια ανάκαμψης και δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης για τις προοπτικές της. Να ευχόμαστε να έρθουν ξένα, Ομογενειακά, αλλά και ελληνικά κεφάλαια που δραπέτευσαν μαζικά στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Και όχι το αντίθετο. Ευνόητο είναι ότι, η κυβέρνηση μπορεί να επιβάλλει ορισμένους περιορισμούς για εθνικούς λόγους ή για να αποτραπούν μονοπωλιακές καταστάσεις. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχει και η επιτροπή ανταγωνισμού.
Πόσο διάστημα θα χρειαστεί για να βγούμε από την κρίση με τη νέα δραχμή και τι προβλέπεται να γίνει ;
Με δεδομένο ότι θα ακολουθηθεί το σχέδιο της συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή που έχουμε καταρτίσει και δημοσιεύσει, η διάρκεια μετάβασης δε θα διαρκέσει περισσότερο από ένα χρόνο κατά τη διάρκεια της οποίας η Ελληνική οικονομία θα αρχίσει να απογειώνεται. Στο διάστημα αυτό, τα εισοδήματα, οι μισθοί, συντάξεις κλπ., θα συγκρατηθούν στα σημερινά επίπεδα. Φυσικά είναι αστείο και να συζητάμε για ελλείψεις σε τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, κάτι που αποτελούσε το  βαρύ πυροβολικό των εντεταλμένων και καλοπληρωμένων τρομοκρατών κατά της δραχμής. Το αστείο τέλειωσε και όχι μόνο γιατί τώρα ο προϋπολογισμός και το ισοζύγιο πληρωμών μας είναι ελαφρώς πλεονασματικά για λόγους που ήδη ειπώθηκαν. Μετά τον πρώτο χρόνο της μετάβασης, προβλέπεται ετήσια ανάπτυξη της τάξης του 5-7% που θα ακολουθηθεί από αντίστοιχη αύξηση των εισοδημάτων, τη δημιουργία σταδιακά 1,4 εκ. θέσεων εργασίας και τη μείωση της ανεργία κάτω του 10%. Η Ελλάδα θα συνέλθει από το κώμα της ύφεσης και θα πορευτεί στην ελπιδοφόρα πορεία της ανάπτυξης που θα σταματήσει την αιμορραγία της φυγής των παιδιών μας στο εξωτερικό και θα επιτρέψει σε όσους έφυγαν να επιστρέψουν στην πατρίδα που τους χρειάζεται.
Μήπως η έξοδός μας από το ευρώ μας αποσταθεροποιήσει και δοθεί η ευκαιρία στην Τουρκία να μας επιτεθεί ;
Πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι, δεν μπορεί να ζούμε συνέχεια με τον «μπαμπούλα» της Τουρκίας, μιας χώρας που λόγω μεγαλοϊδεατισμού του Ερντογκάν, βρίσκεται σε σύγκρουση με τους πάντες, σε ανατολή, δύση, βορρά και νότο. Οι διεθνείς συγκυρίες σήμερα κάθε άλλο παρά ευνοούν μια επιθετική στάση της κακότροπης ανατολικής γείτονος εναντίον μας. Άλλωστε, η συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή, όπως την προτείνουμε ύστερα από βαθιά μελέτη του όλου θέματος και σχετικές δημοσιεύσεις, συνεπάγεται μια ευέλικτη και λελογισμένη διαπραγματευτική γραμμή από μέρους μας που δε θα προκαλεί τους ισχυρούς της γης αλλά αντίθετα, θα αναζητά και θα διασφαλίζει ερείσματα προς και από όλες τις κατευθύνσεις. Ο νέος Πλανητάρχης έχει ξεκαθαρίσει ότι, «η Ελλάδα πρέπει να φύγει από το ευρώ, να γυρίσει στο εθνικό της νόμισμα και το πρόβλημα του χρέους να το ρυθμίσει η Γερμανία. Αλλιώς θα το λύσει η Ρωσία». Η προοπτική εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στο τετράγωνο Ελλάδος, Αιγύπτου, Ισραήλ,Κύπρου από εταιρείες των ΗΠΑ, διασφαλίζει αρκούντως τα εθνικά μας συμφέροντα. Το ίδιο ισχύει και με την πολιτική του Ντόναλντ Τράμπ όσον αφορά τους Μουσουλμάνους, τη Συρία το Κουρδικό ζήτημα, καθώς και την ορατή αντιπαλότητά του με τη Γερμανία των Μέρκελ-Σόϊμπλε, την ευρωζώνη, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την παγκοσμιοποίηση.

Η βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια του πλανήτη




.

5-4-2017
Εύλογα αντιλαμβάνεται κανείς τις συνέπειες της αύξησης των βασικών επιτοκίων, η οποία ξεκίνησε από τη Fed, σε έναν τρομακτικά υπερχρεωμένο πλανήτη – καθώς επίσης τους κινδύνους ενός παγκοσμίου κραχ, αφού τα χρέη δεν μπορούν να κλιμακώνονται επ’ άπειρον (ηχητικό)
.
«Ασφαλώς έχει μεγάλα προβλήματα η Ελλάδα, όπως η ανεργία, η χρεοκοπία χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, η αποψίλωση του παραγωγικού της ιστού, η φτώχεια, το ασφαλιστικό κοκ. Το μεγαλύτερο μέρος τους όμως οφείλεται στην εγκληματική πολιτική που μας επιβλήθηκε από την Τρόικα η οποία, εάν ακυρωθεί και αντικατασταθεί από μία εντελώς διαφορετική, σε συνδυασμό με τη διαγραφή χρέους, θα δημιουργήσει ένα επενδυτικό κλίμα αισιοδοξίας, προκαλώντας ανάπτυξη – χωρίς την οποία είναι αδύνατη η έξοδος μας από την κρίση.
Όσον αφορά τώρα το δημόσιο χρέος, είμαστε ανέκαθεν υπέρ της επιμήκυνσης του, με τα επιτόκια της ΕΚΤ – χωρίς βέβαια τα τεχνάσματα των διπλών ομολόγων που, αφενός μεν δεν προσφέρουν τίποτα σε εμάς (άρθρο), αφετέρου είναι πρακτικά ανεφάρμοστα, όπως αποδείχθηκε από την Αργεντινή, ενώ αντιμετωπίζονται εύλογα από τους δανειστές μας ως προσπάθεια εξαπάτησης τους.
Η δυνατότητα όμως της επιμήκυνσης υπήρχε έως τις αρχές Οκτωβρίου όπου, η μη τήρηση της αντίστοιχης υπόσχεσης εκ μέρους της Ευρωζώνης, μας καταδίκασε να μην μπορούμε να απευθυνθούμε στις αγορές, για το δανεισμό μας με βιώσιμα επιτόκια. Έκτοτε, έχουμε το ηθικό έρεισμα της διαγραφής χρέους, εναλλακτικά δε τη χρεοκοπία (άρθρο) – η οποία είναι μεν οδυνηρή, αλλά πολύ λιγότερο από την υποταγή μας στη Γερμανία και στο ΔΝΤ, η οποία θα ισοδυναμούσε με την οριστική απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, καθώς επίσης με την εσωτερική μας χρεοκοπία» (πηγή).
.

Άρθρο

Το παγκόσμιο χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, συνεχίζει την ξέφρενη ανοδική του πορεία, έχοντας φτάσει το 325% του ΑΕΠ του πλανήτη ή στα 215 τρις $ – ένας αριθμός που δεν έχει προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία. Δυστυχώς αρκετοί θεωρούν πλασματικό το μέγεθος, έχοντας την άποψη πως δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν ιδιώτες ή οργανισμοί που διαθέτουν αυτά τα χρήματα.
Εν τούτοις πλανώνται, αφού απέναντι σε κάθε οφειλέτη υπάρχει νομοτελειακά και πάντοτε ένας δανειστής – όπου στην προκειμένη περίπτωση είναι οι πλούσιοι ιδιώτες, όπως για παράδειγμα ο κ. Bill Gates που διαθέτει πάνω από 60 δις $, τα επενδυτικά ταμεία (μόνο το νορβηγικό έχει περιουσιακά στοιχεία της τάξης των 800 δις $), τα συνταξιοδοτικά ταμεία, οι ασφαλιστικές εταιρείες, τα κερδοσκοπικά κεφάλαια κοκ.
Συνεχίζοντας, το σημαντικότερο στοιχείο είναι η αύξηση του παγκοσμίου χρέους κατά 70 τρις $ μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια – επίσης πως στις ανεπτυγμένες δυτικές οικονομίες το χρέος είναι της τάξης του 390% του ΑΕΠ τους (160 τρις $), ενώ στις αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες, οι οποίες έχουν το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, «μόλις» 55 τρις $ (215% του ΑΕΠ τους).
Εδώ οφείλει να σημειώσει κανείς ότι, η αύξηση του χρέους των αναπτυσσομένων οικονομιών προέρχεται κυρίως από τις επιχειρήσεις τους, ενώ είναι σε δολάρια – οπότε η αυξημένη ισοτιμία του δολαρίου τις επιβαρύνει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Εκτός αυτού εύλογα αντιλαμβανόμαστε τις συνέπειες της αύξησης των βασικών επιτοκίων, η οποία ξεκίνησε από τη Fed, σε έναν τρομακτικά υπερχρεωμένο πλανήτη – καθώς επίσης τους κινδύνους ενός παγκοσμίου κραχ, αφού τα χρέη δεν μπορούν να κλιμακώνονται επ’ άπειρον.
Πόσο μάλλον όταν οι κεντρικές τράπεζες έχουν καταναλώσει όλα τους τα νομισματικά όπλα, χρησιμοποιώντας επί πλέον αντισυμβατικές μεθόδους για την καταπολέμηση της κρίσης του 2008 – κάτι που απλά καθυστέρησε το μοιραίο, διογκώνοντας το. Ως εκ τούτου, το κραχ αναμφίβολα θα συμβεί, ενώ θα είναι το μεγαλύτερο στην παγκόσμια ιστορία – χωρίς όμως να γνωρίζει κανείς πότε.
Περαιτέρω έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον το ποσοστό του εξωτερικού χρέους ορισμένων κρατών, σε σχέση με το ΑΕΠ τους – αφού η αιτία, για την οποία χρεοκοπεί μία χώρα, δεν είναι τόσο το δημόσιο χρέος της, όσο το εξωτερικό. Στο γράφημα που ακολουθεί, με ημερομηνία τα τέλη του 2015, στην πρώτη στήλη φαίνεται το δημόσιο χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, ενώ στη δεύτερη το εξωτερικό – όπου η Ιρλανδία κατέχει την πρώτη θέση, ακολουθούμενη από τη Μ. Βρετανία και την Πορτογαλία.


.
Βέβαια, ο διογκωμένος χρηματοπιστωτικός τομέας των δύο πρώτων χωρών αιτιολογεί σε κάποιο βαθμό το ύψος του εξωτερικού χρέους τους – κάτι που όμως δεν συμβαίνει με την τρίτη, με την Πορτογαλία, η οποία κινδυνεύει περισσότερο από την Ελλάδα, έχοντας αρκετά υψηλότερο εξωτερικό χρέος (236% του ΑΕΠ έναντι 198%).
Ολοκληρώνοντας, το θέμα του παγκοσμίου χρέους θα μας απασχολήσει πάρα πολύ τα επόμενα χρόνια – αφού πρόκειται για μία βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια του πλανήτη. Ευχόμαστε και ελπίζουμε βέβαια να δοθεί κάποια λύση, μέσα από μία διεθνή διάσκεψη χρέους κατά το παράδειγμα του Bretton Woods – έτσι ώστε να μην οδηγηθούμε ξανά σε παράλογους πολέμους.
Δυστυχώς όμως δεν το πιστεύουμε, επειδή σπάνια επικρατεί η κοινή λογική σε αυτούς που διαχειρίζονται τις τύχες του κόσμου.

http://www.analyst.gr/