ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ!
Γράφει ο Χρύσανθος Λαζαρίδης
Από τον ιστοχώρο του Αντίβαρου
Το 1981, όταν πρωτοήλθε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία δεν περιορίστηκε στην απλή διαχείριση. Προσπάθησε να θέσει τις βάσεις μιας
μακροχρόνιας καθεστωτικής επιβολής. Ώστε όταν κυβερνά να είναι ανεμπόδιστο, κι όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση να μην
αφήνει το αντίπαλο κόμμα να κυβερνήσει… Έτσι ώστε η Νέα Δημοκρατία το αντίπαλο κόμμα να περιορίζεται απλώς στο ρόλο
μιας«βραχυχρόνιας κυβερνητικής παρένθεσης». Ίσα ,ίσα για να μπορεί το ΠΑΣΟΚ να αυτό εκκαθαριστεί και να επιστρέψει σύντομα
δριμύτερο στην εξουσία... Η στρατηγική αυτή στηρίχθηκε σε πέντε πυλώνες Πρώτον στους αγρότες, οι οποίοι τότε πλησίαζαν
το 30% του ενεργού πληθυσμού. Το ΠΑΣΟΚ μετέτρεψε τους υποτυπώδεις παραγωγικούς συνεταιρισμούς που προϋπήρχαν
σε πρότυπα καταναλωτικών συνεταιρισμών που διένειμαν επιδοτήσεις. Βαθμιαία οι αγρότες «εθίστηκαν» στις επιδοτήσεις που
έπαιρναν από τη Ευρωπαϊκά ταμεία. Σε συνδυασμό και με τα ΜΟΠ (Μεσογειακά Ενοποιημένα Προγράμματα) που τότε
«απέσπασε» ο Ανδρέας Παπανδρέου, στην ελληνική περιφέρεια έρευσε χρήμα ως τότε
πρωτόγνωρο…Οι τοπικές κοινωνίες έμαθαν κι αυτές στο εύκολο χρήμα, αναβαθμίστηκε ο τρόπος ζωής τους, αλλά όχι η παραγωγική
βάση τους. Το καταναλωτικό τους επίπεδο εκτινάχθηκε, ενώ η ανταγωνιστικότητά τους κινήθηκε ακριβώς αντίθετα: σταθερά
αποδυναμώθηκε. Αρχιτέκτονας αυτού του «εκσυγχρονισμού», ο τότε υπουργός Γεωργίας και μετέπειτα Πρωθυπουργός,
Κώστας Σημίτης. Δεύτερον, το ΠΑΣΟΚ στηρίχθηκε στους λεγόμενους «μικρομεσαίους», δηλαδή τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις,
ο αριθμός των οποίων πολλαπλασιάστηκε. Αλλά δεν βελτιώθηκαν οι συνθήκες ανταγωνισμού. Έτσι δημιουργήθηκε το φαινόμενο
του «πολύ-εμπορισμού»: άνοιγαν πολλά «μαγαζάκια», αλλά ακόμα και τα πιο επιτυχή εξ αυτών ήταν κατά κανόνα
βραχύβια… Επίσης, δε δημιουργήθηκαν συνθήκες ανάδειξης νέας επιχειρηματικής τάξης μέσα από την αγορά. Αναδείχθηκαν πολλές
νέες επιχειρήσεις δια της συμμετοχής σε κρατικές
προμήθειες. Οι μικρομεσαίοι έγιναν έμμεσα κρατικοδίαιτοι και οι πιο επιτυχείς εξ αυτών έπαψαν να είναι «μικρομεσαίοι»,
γιγαντώθηκαν κι έγιναν άμεσα κρατικοδίαιτοι. Τελικώς η ίδια η «επιχειρηματικότητα» στην Ελλάδα έγινε
κρατικοδίαιτη.
Τρίτον, το ΠΑΣΟΚ στηρίχθηκε στην δημοσιοϋπαλληλία, την οποία διόγκωσε: Με αθρόες προσλήψεις, με γιγαντισμό των ΔΕΚΟ,
με μετατροπή πολλών ιδιωτικών επιχειρήσεων σε «προβληματικές» που κρατικοποιήθηκαν, και αργότερα με τη διάχυση
των «δημοτικών επιχειρήσεων». Αυτές μετέφεραν τη δημοσιοϋπαλληλία στην περιφέρεια, κι άρχισαν να «απορροφούν»
πρώην αγροτικούς πληθυσμούς που εγκατέλειπαν την γη ή έβρισκαν «παράλληλη απασχόληση» έξω
από το χωράφι. Έτσι οι δημόσιοι υπάλληλοι σχεδόν τριπλασιάστηκαν από το 1981. Από το 4-5% περίπου του συνολικού ενεργού
πληθυσμού το 1981, έφτασαν το 13% του συνολικού ενεργού πληθυσμού σήμερα! Όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν ξεπερνούν κατά
μέσον όρο το 2-2,5%. Ήταν ήδη πριν το ΠΑΣΟΚ διογκωμένος ο δημόσιος τομέας – 30% μεγαλύτερος – κι έγινε πενταπλάσιος! Τέταρτον, το ΠΑΣΟΚ εξ αρχής έλεγξε την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πολλαπλασίασε τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, πολλαπλασίασε τους φοιτητές
και τις οργανικές θέσεις των καθηγητών, χωρίς να αναβαθμίσει την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης.
Η Ελληνική έρευνα έμεινε πίσω, το «αντίκρισμα» των ελληνικών πτυχίων υποχώρησε, αλλά δημιουργήθηκε μια ολόκληρη στρατιά
«καθηγητών»,που επιλέχθηκαν και προάγονται κατά κανόνα με πολιτικά και ιδεολογικά κριτήρια. Η ψεύτικη «προοδευτικότητα»
ηγεμονεύει παντού. Ασφαλώς υπάρχουν και πολλοί μη αριστεροί πανεπιστημιακοί, οι οποίοι, όμως, είναι ίσως οι πιο «φοβισμένοι»
Έλληνες πολίτες. Συνήθως κρύβουν τις απόψεις τους. Συνηθέστερα παριστάνουν τους «προοδευτικούς» για να επιβιώσουν. Ενίοτε
προπηλακίζονται από «ομάδες κρούσης» έξω πανεπιστημιακών αριστεριστών και αναρχικών. Πολύ συχνά υποχρεώνονται σε συναλλαγή
μαζί τους. Τα Ελληνικά Πανεπιστήμια ζουν μέσα σε συνθήκες ιδεολογικής τρομοκρατίας και συναλλαγής κυκλωμάτων. Που εκτός
της συντεχνιακής τους στήριξης φροντίζουν και για την υπεράσπιση της δικής τους «πολιτικής ορθότητας».Με την απόλυτη κυριαρχία των άκαπνων νέο-αριστερών στα Πανεπιστήμια δημιουργήθηκε μια στρατιά διανοούμενων «γνωμηγετών» (opinion leaders), πρόθυμων να
αποδομήσουν κάθε πολιτική πρόταση που αμφισβητεί τα στερεότυπα της Αριστεράς και να στηρίξουν κάθε αντίστοιχη
πρόταση που τα υπερασπίζεται και τα αναπαράγει. Ο δημόσιος λόγος της Ελλάδας είναι ο πιο «κολλημένος» σε ψεύτο προοδευτικές
εμμονές απ’ όλη την Ευρώπη! Η Αριστερά στα Πανεπιστήμια έχει εξελιχθεί πλέον από έξω θεσμική «ατμομηχανή Προόδου»,
όπως φιλοδοξούσε να είναι στη δεκαετία του ’70, σε τροχοπέδη συντήρησης, σε παράγοντα διανοητικής κι ερευνητικής
αποτελμάτωσης, σε συμμαχία «διάσωσης» προσωπικών φέουδων και προνομίων. Τέλος, το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να ελέγξει τα ΜΜΕ.
Όταν ήλθε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, ο Κεντροαριστερός τύπος είχε υπεροχή κυκλοφορίας της τάξης του 60-40%. Σήμερα η υπεροχή
αυτή είναι της τάξης του 85-15%! Παράλληλα, όμως, δημιουργήθηκαν κανάλια και ραδιοφωνικοί σταθμοί, όπου η κεντροαριστερά
ηγεμονεύει σχεδόν απόλυτα. Ακόμα και στα κρατικά κανάλια. Ακόμα και επί Νέας Δημοκρατίας! Είναι χαρακτηριστικό ότι αν τολμούσε
να πει κανείς στην Ελλάδα αυτά που δήλωσαν κατά καιρούς η Σοσιαλίστρια Σεγκολέν Ρουαγιάλ ή ο Κεντροδεξιός Νικολά Σαρκοζύ
στη Γαλλία, ο Σοσιαλιστής Θαπατέρο στην Ισπανία ή ο Εργατικός Γκόρντον Μπράουν στη Βρετανία, ή ο Σοσιαλδημοκράτης
Γκέρχαρτ Σρέντερ στη Γερμανία, θα τον κατήγγελλαν εδώ ως«ακροδεξιό»,ή«νεοφιλελεύθερο»(ενίοτε ως και τα δύο)Οι απόψεις μεγάλου
φάσματος της Ελληνικής κοινωνίας και της Ευρωπαϊκής Πολιτικής, υπό-εκπροσωπούνται στο δημόσιο λόγο και στα ΜΜΕ. Αντίθετα, οι
απόψεις της Αριστεράς (και της άκρας Αριστεράς) υπέρ-εκπροσωπούνται. Αυτό είναι αποτέλεσμα επιβολής της Αριστεράς στα ΜΜΕ,
που όμως δεν λειτουργεί υπέρ των κομμάτων της Αριστεράς. Λειτουργεί υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Ως δύναμη στήριξής του όταν είναι στην
Κυβέρνηση, κι ως «δύναμη κρούσης» κατά της κυβέρνησης (της ΝΔ) όταν το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην Αντιπολίτευση. Καταρρέουν και
οι πέντε πυλώνες! Αυτοί οι πέντε «πυλώνες» καθεστωτικής ισχύος του ΠΑΣΟΚ φαίνονται σήμερα να υποχωρούν:* Η αγροτική
τάξη έχει ήδη συρρικνωθεί περίπου στο μισό του 1981. Το 2013 λήγουν οι αγροτικές επιδοτήσεις των Βρυξελλών. Κι είναι δύσκολο
να σταθεί μη επιδοτούμενη αγροτική παραγωγή, σε μια αγορά, όπου υπάρχουν τόσες στρεβλώσεις, ώστε η τεράστια ψαλίδα τιμών
ανάμεσα στο ράφι και στο χωράφι αποθαρρύνει πια τους πάντες. Κυριολεκτικά οι αγρότες μας είναι στον θα βρεθούν στον αέρα μετά
το2013. Πέρσι η ψυχορραγούσα κυβέρνηση της ΝΔ τους έδωσε κάποια «ψίχουλα». Φέτος δεν πήραν τίποτε. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ
έχασε τα τελευταία υπολείμματα της στήριξής του ανάμεσα στους αγρότες. Από τους οποίους πολλοί το ψήφισαν Τον Οκτώβριο.
Αλλά τώρα νιώθουν«κοψοχέρηδες»…Οι μικρομεσαίοι υπέστησαν ένα πλήγμα από το Σημιτικό ΠΑΣΟΚ το 1999-2000 με την
κατάρρευση του Χρηματιστηρίου. Αλλά τότε έχασαν σημαντικό μέρος των αποταμιευμάτων τους, δεν έχασαν τα μέσα να βγάζουν χρήματα. Διατήρησαν τα μαγαζιά τους. Τώρα, με τα μέτρα που εξήγγειλε το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά πολλοί απ’ αυτούς θα βάλουν λουκέτο. Κι είναι
ο τρόμος και ο «τρόπος» που τους απομακρύνει από το ΠΑΣΟΚ, περισσότερο ίσως απ’ αυτά καθαυτά τα μέτρα: Ο τρόμος αυτού
που βλέπουν να έρχεται, και ο τρόπος με τον οποίο τους ξεγέλασαν. Τους έταξαν παροχές που θα τόνωναν την αγορά και τώρα
τους πνίγουν κάθε ανάσα. Κυριολεκτικά τους καταδικάζουν σε ασφυξία. Πριν από πέντε μήνες καταψήφισαν τον Κώστα Καραμανλή,
ο οποίος τους είχε υποσχεθεί δύο δύσκολα χρόνια. Και ψήφισαν το Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος τους υποσχέθηκε ένα νέο «πάρτι
παροχών» και («πράσινης») ανάπτυξης. Για να τους φέρει τελικά ένα εφιάλτη πρωτοφανούς συρρίκνωσης της αγοραστικής δύναμης
χωρίς τέλος. Μπροστά στην οποία τα μέτρα που είχε εξαγγείλει ο Κώστας Καραμανλής τον περασμένο Σεπτέμβριο μοιάζουν
σήμερα με απλό «χάδι»… Η δημοσιουπαλληλία, ο πιο σκληρός πυρήνας του ΠΑΣΟΚικού καθεστώτος, δέχεται σήμερα το πιο καίριο
πλήγμα από τα μέτρα της Κυβέρνησης. Εδώ η συνολική μείωση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος είναι της τάξης του
10% άμεσα. Και μάλιστα από ένα κόμμα που τους έταζε «λαγούς με πετραχήλια» και τους βεβαίωνε ότι «λεφτά υπάρχουν» μόλις
Πριν έξη μήνες! Οι δημόσιοι υπάλληλοι πλήττονται άμεσα και σκληρά από τα πρωτογενή αποτελέσματα της προσαρμογής που
Επιβάλλουν οι Βρυξέλλες. Οι μικρομεσαίοι πλήττονται από τα δευτερογενή αποτελέσματα, δηλαδή από την ύφεση που θα προκληθεί.
Που θα είναι βαθιά και αυτοτροφοδοτούμενη. Η δημοσιονομική προσαρμογή των ετών 1985-87 ήταν ίσως σκληρότερη σε
πραγματικούς όρους (μηδενικές ονομαστικές αυξήσεις επί δύο χρόνια σε συνθήκες μέσου πληθωρισμού 17%), όμως τότε τα βασικά
«κεκτημένα» είχαν διατηρηθεί, η υποτίμηση του νομίσματος αύξησε την εγχώρια ζήτηση και υπήρχε ρευστότητα σε ένα περιβάλλον
Όπου ο ιδιωτικός τομέας είχε πολύ χαμηλή δανειακή επιβάρυνση. Τώρα ο συνδυασμός πρωτογενών και δευτερογενών αποτελεσμάτων
σε συνθήκες χαμηλής ανταγωνιστικότητας, έλλειψης ρευστότητας και σε περιβάλλον υψηλής δανειακής εξάρτησης του ιδιωτικού τομέα,
δημιουργεί αληθινό εφιάλτη. Η διετία 1985-87 εξανάγκασε τους πάντες σε περιστολή της δαπάνης. Η τωρινή «προσαρμογή» οδηγεί
σε χρεοκοπία. Τα Πανεπιστήμια έχουν ήδη φτάσει στα όριά τους από τη δράση των έξω-πανεπιστημιακών. Η κοινωνική ένταση που θα
προκύψει δεν προμηνύει τίποτε καλό για τα ίδια τα Πανεπιστήμια, που θα βρεθούν στο επίκεντρο των συγκρούσεων.
Πολύ περισσότερο που τα κονδύλιά τους κόβονται και οι συμμαχίες που διατηρούσαν τον έλεγχο της «προοδευτικότητας»
θρυμματίζονται. Τέλος, η ύφεση θίγει και τη διαφημιστική αγορά, περιορίζοντας τα έσοδα και των ΜΜΕ. Πολλά των οποίων
αντιμετωπίζουν, επί πλέον, πρόβλημα αξιοπιστίας. Και δεν είναι τυχαία η σταθερή και ιλιγγιώδης μείωση των πωλήσεών και
της κυκλοφορίας τους. Που έχει πέσει κατά 80% σε σχέση με το1990 και κατά 60% σε σχέση με το2000! Τέτοια πτώση
κυκλοφορίας είναι ουσιαστικά συρρίκνωση επιρροής. Τα ΜΜΕ ελέγχονται πάντα από την Κεντροαριστερά, αλλά η επιρροή
του στην κοινωνία είναι όλο και μικρότερη. Έκρηξη ή ενδόρρηξη Σήμερα συντελείται αληθινό «τέλος εποχής». Συνθλίβονται όλοι
οι πυλώνες του καθεστώτος που εγκαταστάθηκε μετά το 1981 και αναπαραγόταν έκτοτε. Με όλο και μεγαλύτερες δυσκολίες.
Με όλο και σοβαρότερες αντιφάσεις. Αλλά αναπαραγόταν, πάντως…Το ερώτημα είναι αν θα διαλυθεί με κοινωνική «έκρηξη», δηλαδή
εκτόνωση προς τα έξω, ή πολιτική «ενδόρρηξη», δηλαδή απορρόφηση εντάσεων και εκτόνωση
προς τα μέσα. Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί απεγνωσμένα να συμβεί το δεύτερο. Να στραφεί η μήνις της κοινωνίας κατά της Νέας Δημοκρατίας,
που κυβερνούσε ως πρόσφατα, έχει κι αυτή τις ευθύνες της αναμφίβολα, αλλά οι ευθύνες της αφορούν ότι δεν άλλαξε το
σύστημα που το ΠΑΣΟΚ θεμελίωσε και που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ υπερασπίστηκε φανατικά. Μέχρι που διαλύθηκε στα χέρια του…
Η Νέα Δημοκρατία από την πλευρά της, προσπαθεί κι εκείνη να συμβεί το δεύτερο: Να αλλάξει το πολιτικό σύστημα με μια νέα
Μεταπολίτευση. Που προϋποθέτει, βέβαια, μια διαφορετική πολύ διαφορετική Νέα Δημοκρατία. Το τι ακριβώς θα προκύψει, εξαρτάται
από το αν θα προλάβει η Νέα Δημοκρατία να αλλάξει δραστικά και να πείσει για την αλλαγή της αυτή πριν τα πάντα διαλυθούν
στα χέρια ενός ΠΑΣΟΚ, που δεν μπορεί ούτε να διασώσει το σύστημα που το ίδιο θεμελίωσε, ούτε να διαχειριστεί την ομαλή
μετάβαση σε κάποιο άλλο. Τραγική ειρωνεία: Το ΠΑΣΟΚ σήμερα ενταφιάζει αυτό που το ίδιο εξέθρεψε, επέβαλε, υπερασπίστηκε
και διαχρονικά στηρίχθηκε πάνω του… Αληθινό «τέλος εποχής»!

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΩΤΑΚΟΥΣΤΗΣ
Είναι ξεκάθαρο ότι η συντριπτική πλειοψηφία στη βάση των πολιτών που είτε στις τελευταίες εκλογές ψήφισαν τη ΝΔ, είτε απείχαν από αυτές σπρώχνουν μετά μανίας τον Αντώνη Σαμαρά στο δρόμο των μεγάλων πολιτικών αλλαγών, η τα αλλάζει όλα τον Ιούνιο, η το επικείμενο κόμμα των επιχειρηματιών θα φέρει την νέα μεταπολίτευση! Καθότι τόσο στο ΠΑΣΟΚ στο οποίο ο Γιωργάκης Παπανδρέου έχασε το 2004 τη μεγάλη ευκαιρία της επανίδρυσης θέτοντας εκτός όλα τα πασοκικά λαμόγια που θησαύρισαν ασύμμετρα τα 19 προηγούμενα χρόνια της πασοκικής διακυβέρνησης, όλους αυτούς του καρεκλοκενταύρους τους αυλικούς των υπουργών και βουλευτών, που σήμερα ελέγχουν το σύνολο των κομματικών μηχανισμών! Που και σήμερα στρογγυλοκάθισαν στις παχυλά αμειβόμενες καρέκλες σε υπουργεία ,οργανισμούς, νοσοκομεία και λοιπές θέσεις του κρατικού μηχανισμού! Η Σοσιαλδημοκρατία απέτυχε αφού πρώτα δεν κατάφερε να χτίσει μια κοινωνία δίκαιης κατανομής του πλούτου και στην συνέχεια έγινε ο καλύτερος κυβερνητικός διαχειριστής της νεοφιλελεύθερης οικονομικής λαίλαπας! Συνεπώς , αυτοί δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα ,ούτε προς όφελος των εθνικών στόχων της χώρας , ούτε προς όφελος των πολιτών! Όσο και η αριστερά παραδοσιακή και Ευρωπαϊκή καθότι η μεν πρώτη δεν μπορεί να απολιθοποιηθεί μένοντας κολλημένοι στην εποχή της βιομηχανικής επανάστασης περιχαρακωμένοι στην στενή δογματική αυλή της! Όπου εμμένοντας στην ξύλινη γλώσσα της δεν πείθει και δεν ενεργοποιεί τους πολίτες , όσο και η ευρωπαϊκή που βρίσκετε εγκλωβισμένη στην ατέρμονη φιλολογία των εσωκομματικών πολιτικών τάσεων και του ευρωπαϊκού της μονόδρομου! Άρα ο Ιούνιος για τον Αντώνη Σαμαρά είναι η μεγάλη ευκαιρία να διαλύσει την γερασμένη και παρακμάζουσα ΝΔ και στη θέση της να χτιστεί μια νέα σύγχρονη κοινωνική εθνικοπατριωτική παράταξη που να μπορέσει να ανταγωνιστεί το αλλοτριωτικό περιβάλλον της νέας τάξης χωρίς φοβίες και απαξιωτικούς για το έθνος των Ελλήνων αφορισμούς! Φτάσαμε σήμερα να φοβόμαστε να πούμε τη λέξη έθνος , τη λέξη πατριώτης! Στο όνομα της δήθεν δημοκρατίας και του δήθεν αντιρατσιστικού κράτους διαλύομε τον εθνικό ιστό ! Υποβαθμίζοντας όλο και περισσότερο την στρατιωτική δομή και παιδεία η οποία θα έπρεπε σαφώς να ήταν προσανατολισμένη στους πάγιους στόχους της υπεράσπισης της εθνικής ύπαρξης της χώρας των Ελλήνων! Η οποία σε βάθος χρόνου απειλείτε με απώλεια κυρίαρχων εθνικών δικαιωμάτων ! Σε αυτή τη νέα, ΝΈΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν μπορεί να έχουν θέσει οι μέτριοι τα φοβισμένα και τα συμβιβασμένα πολιτικά ανδρείκελα! Το μεταπολιτευτικό πολιτικό κατεστημένο αν θέλει να επιβιώσει και αν θέλει να προσφέρει στην Ελλάδα τους Έλληνες και την πατρίδα μας πρέπει να προχωρήσει σε μια μεγάλη ειρηνική επανάσταση παντού! Αν δεν το κάνει η Ελλάδα θα προχωρήσει ακάθεκτη το δρόμο της οικονομικής και κοινωνικής παρακμής και τότε το λόγο ίσως να έχει η κοινωνική έκρηξη! Η επανάσταση των πολλών και αυτή δεν θα είναι καθόλου ειρηνική και καθόλου φιλεύσπλαχνη απέναντι στο πολιτικό και οικονομικά κατεστημένο της χώρας!

LESMARKPAGES: Αλλαγή σκυτάλης

LESMARKPAGES: Αλλαγή σκυτάλης

ΞΕΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ!

ΞΕΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ!

Η εκτενώς φημολογούμενη πρόταση που θέλει υψηλό συνδικαλιστικό στέλεχος της ΠΑΣΚΕ Αρκαδίας να αναλαμβάνει διοικητής του νοσοκομείου Καλαμάτας ,αποτελεί εφόσον στην πραγματικότητα υπάρχει αυτή η σκέψη ,ισχυρή πρόκληση έναντι του δημοσιοϋπαλληλικού κόσμου ,οι οποίοι του εμπιστεύτηκαν να υπερασπιστεί με αξιοπιστία και αξιοπρέπεια τα προβλήματα του κλάδου τους! Διότι εάν αυτό συμβεί τότε θα είναι ένας ακόμη εργατοπατέρας που χρησιμοποιεί την συνδικαλιστική του ιδιότητα ως εφαλτήριο για την οικονομική του ανέλιξη! Ελπίζω ο ίδιος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να απορρίψει αυτή την έγκυρα φημολογούμενη πρόταση. Η οποία αποτελεί και ισχυρό πλήγμα στο θεσμό της δημόσιας διαβούλευσης, που ζητά περισσότερη αξιοκρατία και περισσότερο σεβασμό στους πολίτες που έχουν την ανάλογη διοικητική εμπειρία να προσφέρουν με μεγαλύτερη αξιοπιστία για την επιτυχία παντού του κυβερνητικού έργου !! Σήμερα ο εν λόγω κύριος είναι υπάλληλος των γκισέ σε Δημόσιο οργανισμό της Τρίπολης και το μεγάλο του κομματικό προσόν είναι η υπηρεσία που έχει προσφέρει κατά το παρελθόν στο πολιτικό γραφείο πρώην βουλευτή! Για μια ακόμη φορά αποτυχημένοι και μη, στη συνείδηση των πολιτών, πολιτικοί ,καρεκλοκένταυροι του χθες! Επιβάλλουν άνωθεν τους δικούς τους ανθρώπους! Αφήνοντας έκθετο τον αξιόλογο Γραμματέα της Νομαρχιακής επιτροπής ΠΑΣΟΚ Αρκαδίας κ. Νίκο Τσιβουράκη, ο οποίος δέχεται κατά αποκλειστικότητα τη δικαιολογημένη βάναυση αντίδραση μελών, φίλων και ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που για μια ακόμη φορά βλέπουν να πηγαίνει περίπατο η αξιοκρατία και οι διορισμοί, τουλάχιστον για την Αρκαδία, που καλά γνωρίζω να επιβάλλονται για μια ακόμη φορά από τις αυλές των νυν και πρώην βουλευτών! Θα ήταν καλοδεχούμενη έστω και η άνωθεν παρέμβαση αρκεί αυτή να συνοδεύεται με βιογραφικά στελεχών και φίλων του ΠΑΣΟΚ που έχουν στην πράξη τα απαιτούμενα διοικητικά προσόντα όπως σαφώς έχει η κ. Δήμητρα Καλομοίρη, η οποία μάλλον προαλείφεται για τη θέση του διοικητού στο νοσοκομείο του Ναυπλίου. Όπως επίσης όλοι στην Τρίπολη χαιρετίζουμε την αναβάθμιση εντός του εργασιακού του χώρου, που είναι τα ΕΛΤΑ, του συνδικαλιστικού στελέχους της ΠΑΣΚΕ Παναγιώτη Καστανού ,που είναι μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αρκαδίας , η αναβάθμιση του οποίου έρχεται ως επιβράβευση της εργατικότητας και της συνετούς παρουσίας του στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δρώμενα του κλάδου των ΕΛΤΑ. Οι καιροί είναι δύσκολοι, η καρτερικότητα και η υπομονή των πολιτών έχει φτάσει στα όριά της , η κοινωνική έκρηξη μπορεί να είναι κοντά ! Ας είναι λοιπόν οι έχοντες και κατέχοντες την οικονομική και πολιτική εξουσία λιγότερο προκλητικοί! Διότι εμείς, τους δώσαμε τη δύναμη της πολιτικής και οικονομικής τους ανέλιξης και από σοσιαλιστές και υπερασπιστές της καλύτερης αναδιανομής του πλούτου, μας προέκυψαν δεξιοί νεοφιλελεύθεροι! (δηλαδή βασιλικότεροι του βασιλιά!) Εμείς οι πολίτες δεν ευθυνόμαστε ούτε για τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων , ούτε για τους εκατοντάδες ρουσφετολογικούς διορισμούς των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων που οδήγησαν σε χάλι τη δημόσια διοίκηση, ούτε για τα δεκάδες οικονομικά σκάνδαλα ! Ούτε για την ένταξη με πλαστά χαρτιά στην ΟΝΕ! Ούτε για την χρεοκοπία των ολυμπιακών αγώνων! Για όλα αυτά ευθύνονται αυτοί που κυβέρνησαν και που ασύμμετρα πλούτισαν ! Αυτοί όλοι, αφού διέλυσαν τον πολιτικό και οικονομικό ιστό της χώρας, πίνουν σήμερα εις υγεία των κορόιδων, ατιμώρητοι και ελεύθεροι απολαμβάνουν την πλουσιοπάροχη ζωή τους! Άλλοι έκλεψαν! Άλλοι πλούτισαν! Άλλοι θα πληρώσουν το λογαριασμό;

Εάν τελικά γίνει αυτή η τοποθέτηση εμείς θα επανέρθουμε με το όνομα και όχι μόνο! ΩΤΑΚΟΥΣΤΗΣ