O "KΑΤΟΧΙΚΟΣ"-ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

  O "KΑΤΟΧΙΚΟΣ"-ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

 αποχαιρετά την Θεσσαλονίκη

Posted by Κωνσταντίνος 

Η φράση: «Είναι η τελευταία μας φορά στη Θεσσαλονίκη» φαίνεται να ειπώθηκε από στενό συνεργάτη του Παπανδρέου χθες το απόγευμα, όταν ο πρωθυπουργός περικυκλωμένος από αστυνομικούς και διαδηλωτές δεν τολμούσε να κάνει ρούπι από το πολυτελές ξενοδοχείο που έχει καταλύσει.
Είναι δεδομένο ότι ο συνεργάτης του το είπε, κρατάμε όμως επιφυλάξεις για το αν ο πρωθυπουργός υιοθετεί μια τέτοια άποψη.
Τα νεύρα στο πρωθυπουργικό περιβάλλον βρίσκονται στο κόκκινο και όπως αντιλαμβάνεται ο καθείς , τέτοιες ώρες λέγονται πολλές παραπανίσιες κουβέντες.

«Αν θέλουν ας μας ρίξουν»

«Η μόνη λύση είναι η συγκυβέρνηση! Δεν βγαίνει αλλιώς δεν το βλέπεις;» Με τη φράση αυτή, συνεργάτης του πρωθυπουργού περιέγραφε την δραματική κατάσταση που επικρατεί στην κυβέρνηση από την αδιέξοδη -όπως περιγράφεται- δημοσιονομική προοπτική. «Και αυτό σε τι θα διευκολύνει;» ήταν η ερώτηση. «Δεν θα στηριζόμαστε μόνο σε έναν-δύο βουλευτές» έρχεται η απάντηση.
Ωστόσο άλλος στενός συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου υποστηρίζει ότι για την κυβέρνηση είναι μονόδρομος να προχωρήσει μπροστά στις διαρθρωτικές αλλαγές. «Αν μας ρίξουν οι βουλευτές μας, ας πάρουν και το κόστος. Ολους μας κρίνει ο κόσμος. Πάντως οι δύο βασικοί κρίκοι της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος είναι σ' αυτή τη γραμμή» προσθέτει αφήνοντας αιχμές για αρκετούς άλλους υπουργούς που «δίνουν μάχες οπισθοφυλακών».
Το τοπίο είναι ζοφερό για το κυβερνών κόμμα. Οι πολιτικές αντοχές της είναι μηδενικές από το κοινωνικό κόστος που προκύπτει από τα μέτρα. Ταυτόχρονα η Τρόικα απειλεί τη χώρα με έξοδο από το ευρώ.

Προβληματισμός στο Μαξίμου

Στο Μαξίμου είναι με «μαύρες πλερέζες» βλέποντας ότι κορυφαίοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι όπως ο Ρεν, ο Σόιμπλε κ.ά δηλώνουν «sick and tired» («κουρασμένοι και απογοητευμένοι») από την απραξία της ελληνικής κυβέρνησης.

Το μεγαλείο του Παπανδρέου: Λουκέτα παντού!!!

Posted by Κωνσταντίνος 

Έκρηξη λουκέτων, απώλεια θέσεων απασχόλησης, ακάλυπτες επιταγές και μεγαλύτερη μείωση του τζίρου. Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση της αγοράς και η προοπτική της για τον επόμενο χρόνο.
Τα ανησυχητικά στοιχεία προκύπτουν από την έρευνα του Ινστιτούτου της ΓΣΕΒΕΕ, αλλά και τα στοιχεία του Τειρεσία. Η έρευνα δείχνει ότι 183.000 επιχειρήσεις βρίσκονται στο “κόκκινο” (21,8%), ενώ άλλες 190.000 (22,7%) φαίνεται αρκετά πιθανό να αντιμετωπίσουν κίνδυνο κλεισίματος. Συνολικά, 373.000 επιχειρήσεις θέτουν ερωτήματα για το εάν θα μπορέσουν να επιβιώσουν το επόμενο διάστημα.
Τι σημαίνει αυτό για την απασχόληση; Κίνδυνο απώλειας 250.000 θέσεων απασχόλησης (εργοδότες, αυτοαπασχολούμενοι, μισθωτοί) το επόμενο δωδεκάμηνο. Σας θυμίζουμε ότι υπάρχει πρόβλεψη για 1,5 εκατ. ανέργους το τέλος του 2011. Το πρώτο εξάμηνο του 2011 χάθηκαν 88.000 θέσεις μισθωτής εργασίας και πλέον η αντιστοιχία προσλήψεων – απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα είναι 1:7.
Η πτώση του τζίρου ήταν στο 29% το πρώτο εξάμηνο και συνεχίσθηκε και την περίοδο των εκπτώσεων, με αποτέλεσμα 8 στις 10 επιχειρήσεις να έχουν υποστεί μείωση. Το μέλλον δε των επιχειρήσεων είναι δυσοίωνο, καθώς δεν έχουν βγει τα αποτελέσματα από την αύξηση του ΦΠΑ στις 125.000 επιχειρήσεις εστίασης.
Ως αποτέλεσμα της πτώσης του τζίρου και της κρίσης έρχονται οι ακάλυπτες επιταγές. Το πρώτο 7μηνο 200.000 επιταγές και συναλλαγματικές έμειναν χωρίς αντίκρισμα, με τα «φέσια» στο τέλος Ιουλίου να φτάνουν τα 1,516 δισ. ευρώ. Η αύξηση σε σχέση με πέρυσι είναι 50%!

Στο «Hyatt» κρύφτηκε ο λαοπρόβλητος πρωθυπουργός, ενώ προκαλεί τους πολίτες ο Μπουτάρης...

Posted by Κωνσταντίνος 

Ο φόβος να εγκλωβιστεί ο Γ. Παπανδρέου από τους διαδηλωτές στο «Μακεδονία Παλλάς», ανάγκασαν το επιτελείο του, την τελευταία στιγμή, να αλλάξει τον σχεδιασμό και να επιλέξουν για την διαμονή του στη Θεσσαλονίκη το ξενοδοχείο Hyatt (εβραϊκών συμφερόντων, για να μην ξεχνιόμαστε...).

Οι πληροφορίες ότι ο πρωθυπουργός εθεάθη στο καζίνο του πολυτελέστατου ξενοδοχείου κι έπαιζε στα ζάρια την τύχη της χώρας, ελέγχονται ως ανακριβείς! Αυτό το έχει κάνει προ πολλού… Σημείωση: κάποιες άλλες πληροφορίες ήθελαν τον λαοπρόβλητο πρωθυπουργό να διαμένει σε ξενοδοχείο στην περιοχή του Σέιχ Σου… Σε κάθε περίπτωση βρίσκεται εκτός Θεσσαλονίκης κρυπτόμενος και φυλασσόμενος…
Και ο Μπουτάρης συνεχίζει να προκαλεί...
Φαίνεται πως προκαλεί τη Νέμεση, αν δεν υπάρχει -φυσικά-πρόβλημα με γεροντική άννοια..., αφού εξόφθαλμα προκαλεί για ακόμη μια φορά ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ο οποίος όταν ρωτήθηκε για τους «Αγανακτισμένους» είπε με το στυλάκι που τον διακρίνει: «Εμείς, δηλαδή, περνάμε καλά; Δεν είμαστε ‘’Αγανακτισμένοι’’ κι εμείς;».
Ναι, κύριε: και καλά είστε εσείς και αυτοί που σας στήριξαν και σας στηρίζουν (βλ. κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) και καλά περνάτε!
Άντε μαζευτείτε και μαζί μαζέψτε και τον λαϊκισμό και την υποκρισία σας... που τολμάτε να συγκρίνετε τους εαυτούς σας με τους Έλληνες πολίτες...
Πηγή

Βενιζέλος: Ο Μητσοτάκης ωχριά μπροστά του

Toυ Θύμιου Παπανικολάου

"Ρεσάλτο"

  

Όταν ανέλαβε την ηγεσία της Οικονομίας ο Βενιζέλος είχαμε επισημάνει: «Με τσάρο το Βενιζέλο θα ζήσουμε τις αχαλίνωτες ταχυδακτυλουργικές σοφιστείες και την αυθάδεια της ψευτιάς περιτυλιγμένη με τις γνωστές δικηγορίστικες φλυαρίες του ανδρός».

Όλο αυτό το διάστημα ο Βενιζέλος ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη!!!

Οι σοφιστείες, οι τιπολογίες, οι εξυπνακισμοί, τα κούφια λόγια και οι αυθάδεις χαμαιλεοντισμοί του τσάρου γέμισαν τις οθόνες των «νταβάδων» και μας βομβάρδιζαν ανηλεώς…

Ο Βενιζέλος είναι από τους πλέον αποκρουστικούς (και ο Λοβέρδος) διότι επιχειρεί να επενδύσει τη δωσίλογη φαυλοηλιθιότητα της κυβέρνησής, το ψεύδος της και την χοντροκοπιά του κυνισμού της, με σοφιστικές απρέπειες και ξετσίπωτους εξυπνακισμούς…

Ο Βενιζέλος είναι το «λίπος» της αυθάδους βλακείας γι αυτό είναι πιο...

γλοιώδης και από τον ΓΑΠ…

Μέχρι σήμερα, λοιπόν, μας στούπωνε το κρανίο με το χρέος. Το μέγα πρόβλημα εδώ και 23 μήνες ήταν το χρέος που είχε δαιμονοποιηθεί σε Μπιν Λάντεν…

Το σλόγκαν του ταχυδακτυλουργού –Τσάρου ήταν:

«Η Ελλάδα πρέπει πρώτα να βάλει πάτο στο βαρέλι του χρέους»!!!

Διαβάστε εδώ: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=27499#27499

Τώρα, αφού ο «πάτος» του χρέους είναι χωρίς πάτο και αυτό παρ’ όλη την άγρια και αχαλίνωτη λεηλασία του ελληνικού λαού, την βάναυση ισοπέδωση και το ξεπούλημα των πάντων, ο Βενιζέλος αλλάζει τροπάριο:

«Είναι προφανές ότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας μας είναι το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. (...) Στο γήπεδο των διαρθρωτικών αλλαγών δεν χρειαζόταν να περιμένουμε καμία τρόικα και κανένα μνημόνιο»!!!

Με τη μυθολογία του δαιμονοποιημένου χρέους δεν μπορούν πλέον να πείσουν κανένα. Γδέρνουν ζωντανό τον ελληνικό λαό, ξεπουλάνε τα πάντα και το χρέος καλπάζει…

Έτσι οι νέες συμφορές, τα «νέα συμβόλαια θανάτου» εναντίον των εργαζομένων και της χώρας, πρέπει να επενδυθούν με νέα σοφίσματα: Αυτά γύρω από το «έλλειμμα ανταγωνιστικότητας»!!!

Στο όνομα, συνεπώς, του «ελλείμματος ανταγωνιστικότητας» πρέπει να:

«Ολοκληρώσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές, να αλλάξουμε τον τρόπο λειτουργίας του κράτους, της οικονομίας και της κοινωνία...».

Δηλαδή να μας βάλουν κυριολεκτικά, ως ελληνική κοινωνία και ως λαό, στο φέρετρο…

Τα πάντα έχουν κατεδαφίσει και διαλύσει, τους μισθούς τους έχουν πετσοκόψει, ακόμα και τις συντάξεις πείνας, την ανεργία την έχουν εκτοξεύσει σε πελώρια μεγέθη, αλλά οι «διαρθρωτικές αλλαγές» δεν τελείωσαν, ούτε ελαττώθηκε, αλλά αυξήθηκε το «έλλειμμα ανταγωνιστικότητας»…

Ο δικολάβος αρλουμπατζής μας δουλεύει αγρίως…

Πού το πάει όμως; Σε ένα νέο σόφισμα:

«Το σημαντικότερο είναι ότι ιδιωτικοποιήσεις σημαίνει ένα κράτος εξυπνότερο, λειτουργικότερο, φιλικότερο για τον πολίτη, με μικρότερο δημοσιονομικό κόστος. Σημαίνει επενδύσεις, σημαίνει νέες θέσεις εργασίας».

Ο Μητσοτακισμός δικαιώθηκε και νίκησε κατά κράτος: Τα πάντα στο σφυρί με τη δολιότητα του «μικρότερου» και «εξυπνότερου» κράτους!!!

Αυτά τα περί «φιλικότερο για τον πολίτη», τα προσλαμβάνουμε σαν χαζό αστειάκι. Ούτε ο Μητσοτάκης δεν τόλμησε να ξεστομίσει τέτοια αρλούμπα…

Τα νέα, λοιπόν, μέτρα που θα ολοκληρώσουν τις «διαρθρωτικές αλλαγές» είναι το πλήρες ξεπούλημα των Δημόσιων Επιχειρήσεων, η ολοκληρωτική ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του κράτους!!!

Αυτή είναι η ΟΥΣΙΑ του νέου κυβερνητικού τροπαρίου περί «ελλείμματος ανταγωνιστικότητας» και «διαρθρωτικών αλλαγών»…

Τώρα πώς με την ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του κράτους και το ΓΕΝΙΚΟ ξεπούλημα θα υπάρξουν «νέες θέσεις εργασίας», αυτό, μάλλον, αποτελεί ένα εξυπνακίστικο τέχνασμα του υπερφίαλου ταχυδακτυλουργού της απάτης…

Ο «υπέρ-φυσικός μπεμπές» των μαφιών του χρήματος, αλλά και της μπουρδολογίας, μάλλον κρίνει τον ελληνικό λαό με τον πήχη του δικού του μυαλού…

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/2011/09/blog-post_6743.html#ixzz1XYiPfxvU

 

"Το κάποτε ΠΑΣΟΚ σήμερα αντιπροσωπεύει το όνειδος της χώρας και των Ελλήνων"

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ

Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Με αφορμή την 3η του Σεπτέμβρη

Το ιδεατό ΠΑ.ΣΟ.Κ., η αρχική σύλληψη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπως τουλάχιστον την συνέλαβαν ελάχιστοι δεν πήρε σάρκα και οστά. Έπαθε έκτρωση στην κυοφορία του. Συνέβη την δεκαετία του 70’.

Το υπαρκτό ΠΑ.ΣΟ.Κ. διένυσε μια τροχιά σταδιακής εκφυλιστικής μετάλλαξης που έφθασε στην Τερατογονία, στο ΚΚΚΑΣΟΡ*.

Ως εξώφυλλο στο βιβλίου μου (Αύγουστος 2009) που αναφέρεται σε αυτήν την τερατογέννεση επέλεξα ένα κλασικό Αγγείο που βρίσκεται στο Μουσείο του Μονάχου και εικονίζει ένα τέρας της Ελληνικής Μυθολογίας. Τελικά η ιστορία άρχισε και τελείωσε στο Μόναχο, στην Siemens. Στο Ίμραλι πριν, στο ΔΝΤ μετά. Στο Μόναχο 23 ετών έγραψα μαζί με άλλους έξη την μυθική διακήρυξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ..

Όσοι έχουν μνήμη αυτής της πολιτικής διαδρομής γνωρίζουν ότι έχω το δικαίωμα αλλά και το καθήκον να δίνω στο μεταλλαγμένο πλέον μόρφωμα το όνομα που ανταποκρίνεται στην σημερινή τερατώδη φύση του.....

Το νέο όνομα, ΚΚΚΑΣΟΡ ειδικά για τις εγχώριες συνθήκες, είναι μια έξυπνη πολιτικά και επιστημονικά απάντηση στην ολοκληρωτικού τύπου προσπάθεια ιδιοποίησης λέξεων, αξιών, ιδανικών, αρχών, αγώνων, συμβολισμών από τους βιαστές και διαφθορείς τους. Αυτών που πρωταγωνίστησαν στην αποτυχία - χρεοκοπία ενός ιστορικού εγχειρήματος. Που δολοφόνησαν τα οράματα μας.

Η επιβολή των σύγχρονων ολοκληρωτισμών γίνεται δια της καταστροφής των λέξεων, των εννοιών, των ταυτοτήτων. Όχι με τα τανκ του Γεωργίου Παπαδόπουλου.

Ένα άλλο που μισούν και δολοφονούν οι ολοκληρωτικές ομάδες και τα πρόσωπα είναι η ιστορική μνήμη ενός Πολιτικού Κινήματος. Γιατί αυτή είναι πολύ αρνητική και αποκαλυπτική για αυτούς.

Τα αρχικά γράμματα του νέου ονόματος εκφράζουν, ονοματοδοτούν τις πολιτικές στιγμές της τερατογονίας, όχι πλέον ενός κόμματος αλλά μίας ολοκληρωτικού τύπου καριερίστικης κάστας. Οι άνθρωποι όλων των ταυτοτήτων, οι άνθρωποι για όλες τις πολιτικές, για όλες τις εποχές που δεν ξέρεις τι πιστεύουν γιατί απλά δεν πιστεύουν σε τίποτε. Βάλτε εσείς τις ταυτότητες και τα επίθετα. Ούτε ο χαμαιλέων έχει τόσες συνεχείς μεταμορφώσεις. Η Πολιτική ως Απάτη είναι ο σύγχρονος επιστημονικός όρος. Το τέλος δηλαδή της πολιτικής.

Η Πολιτική Επιστήμη και η Κοινωνιολογία δεν συναντούν Παγκοσμίως ένα τόσο υψηλό επίπεδο εκφυλισμού και διαφθοράς ενός πολιτικού οργανισμού. Το «εγχώριο Πανεπιστήμιο», η «Πολιτική», τα «Κινήματα» αδυνατούν να το αναλύσουν λόγω διανοητικής επιστημονικής αδυναμίας, πνευματικής οκνηρίας αλλά κυρίως λόγω διαφόρων μορφών εξαρτήσεων και ταυτίσεων. Το «καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση».

Προϊόν αυτής της αδυναμίας είναι η πολιτική καχεξία τους, το «κανένας», η απουσία κινημάτων διαρκείας – περιεχομένων και κυρίως η διάχυτη στην κοινωνία σύγχυση και αναξιοπιστία. Σ’ αυτά πρέπει να προσθέσουμε την ανύπαρκτη διαπραγματευτική ισχύ με τους ξένους κερδοσκόπους και ανταγωνιστές του υπονομευμένου στο εσωτερικό του συστήματος Ελλάδα.

Το μεταπολιτευτικό πολιτικό πρωτάθλημα, με όλες τις φανέλες του, όχι μόνον αυτές της Pepsi και της Cola, μετά το 1989 – 1995 ήταν και είναι σημαδεμένο. Είχε την παράγκα του όπως το άλλο. Έτσι η χώρα βρέθηκε και βρίσκεται χωρίς Κυβέρνηση και χωρίς αντιπολίτευση. Χωρίς Αξιόπιστη Αντιπροσώπευση.

Ιστορικό αποτέλεσμα της τερατογονίας στον πολιτικό χώρο που ανέλαβε κύρια την ευθύνη του τόπου ήταν μια από τις μεγαλύτερες ήττες που υπέστη η χώρα.

Σε μια περίοδο – το 1985, το 1989, το 2001, το 2004 - όπου η ιστορία, η γεωγραφία, η οικονομία και το Ελληνικό πνεύμα της έδιναν και της δίνουν τα εφόδια να πρωταγωνιστεί Παγκοσμίως και στην Ευρώπη.

Αντί για το ραντεβού με την ιστορία οδηγήθηκε προσχεδιασμένα, τυχοδιωκτικά, ανεύθυνα από μικρούς, ανίκανους, τουρίστες της ιστορίας, ιδιώτες παρά δημόσια πρόσωπα στον βάραθρο.

Σε μια Δημοκρατία αυτή η κάστα – τα μιζοκόμματα, τα μη κόμματα – θα βρίσκονταν εκτός νόμου και τα άδεια αραχνιασμένα εικονικά γραφεία τους, οι ποικίλες γιάφκες θα είχαν κλείσει.

Σε μια φυσιολογική χώρα ο Νομικός κόσμος θα έβαζε στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα ενός ριζοσπαστικού νομοσχεδίου αντιδιαφθοράς και το αίτημα της τιμωρίας των ενόχων.

Όχι την προδιαπραγματευμένη συγκάλυψη ούτε το πέταγμα δυο τριών κεφαλιών στην πλατεία για τον όχλο. Αυτό γίνεται στα Σουλτανικά καθεστώτα όχι στις Δημοκρατίες. Αλλά επέμβαση στις δομές, στους αντιθεσμούς, στα μιζοκόμματα δηλαδή που επιδιώκουν να συντηρηθούν παρουσιαζόμενα ως θεσμοί της Δημοκρατίας όταν βρίσκονται στον αντίποδα της. Η πηγή της διαφθοράς και της χρεοκοπίας είναι η μιζοπολιτική, το μιζοκόμμα. Για να γίνουμε περισσότερο πρακτικοί ο Τσοχατζόπουλος ή ο Τσουκάτος δεν είναι το πρώτο παλιό στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ο πρώτος διαφθορέας ήταν άλλος. Ο Τσοχατζόπουλος ήρθε μετά. Ο Τσουκάτος δεν ήταν στρατηγός. Ήταν παιδί του παιδομαζώματος όπως και άλλοι. Όπως ο Ραγκούσης και ο Πεταλωτής στον άλλο κύκλο ελέγχου της ιστορικής δυναμικής ενός χώρου.

Σε μια φυσιολογική χώρα η Κοινωνία Πολιτών, τα Κινήματα θα έπαιρναν τον χαρακτήρα κινημάτων αντιδιαφθοράς, πολιτικής και ηθικής ανόρθωσης.

Ανάδειξης της πολιτικής ως παραγωγή ιδεών, προγραμμάτων, σχεδίων, ως ανώτερη Τέχνη, ως αγάπη για την Πόλη. Περιορισμό του κόστους, εξαφάνιση της παρασιτικής γραφειοκρατικής κρατικοδίαιτης αντιπολιτικής. Της «πολιτικής» ως μέσο πλουτισμού, Τοποφαγίας και Ελλαδοφαγίας. Πρόκειται για την ύβρη προς τον Παγκόσμιο πολιτισμό.

Το ερώτημα είναι γιατί αυτά απουσιάζουν; Τι τα εμποδίζει; Τι τα παρεκτρέπει από το να διανύσουν ένα φυσιολογικό δημιουργικό κύκλο. Γιατί τα «κινήματα» είναι βίαια, στιγμιαία, καταστροφικά αντί να είναι δημιουργικά, οικοδόμησης.

Τι αντιπροσωπεύει τελικά μετά από τέσσερις περίπου δεκαετίες αυτό το συντηρούμενο, το επιβεβλημένο αντιδημοκρατικά από Εξωελλαδικούς και Εγχώριους Εξωθεσμικούς κύκλους αλλά και τον δανειοδοτούμενο δημόσιο προϋπολογισμό τέρας; Αντιπροσωπεύει το όνειδος της χώρας και των Ελλήνων. Το όνειδος αυτού που ονομάσθηκε ιστορικά Δημοκρατική Παράταξη.

Το ιστορικό, το εθνικό αίτημα είναι η τιμωρία και ο Εξοστρακισμός, του ότι χειρότερου, ένοχου, κακιστοκρατικού και ευτελούς επεβλήθη αντιδημοκρατικά. Η απελευθέρωση της Δημόσιας και Πολιτικής ζωής. Η ηθική, πολιτική και παραγωγική οργάνωση της χώρας.

Όταν η Αναξιοκρατία, η Κακιστοκρατία και η Βλακεία επιβάλλονται στην πολιτική σφαίρα, τότε ειδικά σε χώρες όπως η δική μας, δεν μπορούν να υπάρξουν υψηλές σταθερές αξίες στις άλλες σφαίρες. Στην Εκπαίδευση, στην Παραγωγή, στην πληροφόρηση ακόμη και στην Τέχνη.

Το έλλειμμα, τα δεσμά της χώρας δεν είναι οικονομικά. Ήταν και είναι πολιτικά.

Η οικονομία, η παραγωγική, η δημιουργική, η κερδοφόρα, ήταν μαζί μας. Άλλο κέρδος, άλλο εισόδημα. Η πολιτική δεν ήταν, γιατί δεν ήταν πολιτική. Οι λειτουργοί της εκτός των άλλων ήταν, έγιναν, εισοδηματίες και τιμαριούχοι.

Μια από τις εκφράσεις του μεταπολιτευτικού τέρατος.

Εδώ ήταν πολύ in να παρκάρεις επί δεκαετίες στις Υπουργικές, Βουλευτικές καρέκλες χωρίς να Κυβερνάς. Να διαχειρίζεσαι ιδιωτικά, συντεχνιακά, οικογενειακά το δημόσιο χρήμα στα πλαίσια μίας οικονομίας εξαγωγής κεφαλαίων διαμέσου του χρέους. Να είσαι τζογαδόρος στην Σοφοκλέους. Να κάνεις το Κυβερνώ διορίζω.

Όλα αυτά οδήγησαν στην υπερχρέωση. Τι σχέση με την ανάπτυξη είχαν και έχουν αυτά τα πολιτικά υποκείμενα; Συλλαβίζουν τώρα χωρίς να την κατανοούν την λέξη ανάπτυξη.

Ο τυχοδιωκτισμός έκανε την χώρα έρμαιο των κερδοσκόπων στην τελευταία πράξη του δράματος το 2009. Θύμισε εκλογές του 1920.

Όπως οι εκλογές του 2000 έμοιαζαν με αυτές του 1961.

Αντιστάθηκα πολύ, η αλήθεια είναι πολύ μόνος, στην τερατογονία, στο τέρας σε ένα ιδιαίτερα απολίτιστο και βάρβαρο περιβάλλον. Ζώντας στην Αθήνα αλλά μη βλέποντας Αθήνα. Πόλη, Αγορά, Εκκλησία, Αισθητική, Φιλοκαλία. Δολοφόνησαν και την Αθήνα.

Η Ελλάδα πρέπει να σπάσει τα δεσμά της, να απαλλαγή σύντομα από αυτήν την πολύμορφη βαρβαρότητα και πολύμορφή ασχήμια. Από τους δημίους της. Και θα το κάνει.

*Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ ο Εκφυλισμός ενός Ιστορικού Εγχειρήματος. Εκδόσεις ΣΤΡΑΒΩΝ.

Τι ΔΕΝ θα μας πει ο

"ΚΑΤΟΧΙΚΟΣ"Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ

Καθώς η ΔΕΘ θεωρείται το σημαντικότερο ετήσιο οικονομικό γεγονός στη χώρα μας, είθισται κάθε χρόνο ο εκάστοτε Πρωθυπουργός να εγκαινιάζει την έκθεση, να συναντάται με τον επιχειρηματικό κόσμο και να απολογείται για τα οικονομικά πεπραγμένα της κυβέρνησής του.  Ενίοτε δε, προαναγγέλλει και κάποιες ευχάριστες εξελίξεις, που τις κρατούσε για έκπληξη, συν μερικά φαραωνικά έργα που θα καταστήσουν τη Θεσσαλονίκη, διαμάντι των Βαλκανίων.

Φέτος ο κ. Πρωθυπουργός νιώθει πολύ μόνος.  Εξαφανισμένος από καιρό, έχοντας εγκαταλειφτεί από ξένους και εγχώριους συμμάχους, προσπαθεί απεγνωσμένα να διασωθεί με επικοινωνιακά τρικ, μπλόφες και σπαρακτικές παλινωδίες.

Εύλογα αναρωτιέται ο μέσος πολίτης, αυτός που θα αποκαλούσαμε ‘’ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας’’, αυτός που είναι απλός και αδύναμος, χωρίς κομματικές διασυνδέσεις και επιχειρηματικές διαπλοκές, ποια είναι η πορεία της χώρας και ποιο το μέλλον το δικό του και της οικογένειάς του.  Αν λοιπόν μπορούσε να βρίσκεται στη συνέντευξη τύπου, θα ήθελε να θέσει τα παρακάτω ερωτήματα:

1.       Καθώς έγινε και επίσημα γνωστό ότι τελικώς η συμφωνία της 21^ης Ιουλίου δεν μπορεί να υλοποιηθεί, τουλάχιστον ως προς το θέμα της ανταλλαγής των ομολόγων (roll over), πώς προτίθεται ο κ. Πρωθυπουργός να πορευτεί στο μέλλον και με ποια, πόσα και από ποιόν, κεφάλαια, θα χρηματοδοτήσει το έλλειμμα που συνεχώς αυξάνεται;

2.       Μετά τις ατυχείς δηλώσεις της κ. Διαμαντοπούλου αναφορικά με τον υποτιθέμενο κίνδυνο έξωσης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, οι εταίροι μας φαίνεται πως βρήκαν πάτημα και με αλλεπάλληλες δηλώσεις τους σφυροκοπούν την κοινή γνώμη, ωσάν να προετοιμάζουν το έδαφος για την αποπομπή μας από το Ευρώ.  Υπάρχουν τέτοιες σκέψεις στην κυβέρνηση;  Αν ναι, ποιο είναι ακριβώς το σχέδιο για την επόμενη μέρα και αν όχι, τι σκοπεύει να πράξει εμπράκτως η κυβέρνηση για να σταματήσουν οι δηλητηριώδεις διαρροές που αυξάνουν spread και επιτόκια και βουλιάζουν το χρηματιστήριο;

3.       Όπως εκφράστηκε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο από τα πιο επίσημα χείλη, η 6^ηδόση του δανείου, όχι μόνο δεν πρόκειται να εκταμιευθεί στην ώρα της, αλλά υπάρχει περίπτωση να μην εκταμιευθεί καθόλου.  Δεδομένου ότι τα ταμειακά αποθέματα του δημοσίου επαρκούν για ένα περίπου μήνα, πως σκοπεύει η κυβέρνηση να αντλήσει χρήματα προκειμένου να πληρωθούν οι μισθοί του δημοσίου;

4.       Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το ΑΕΠ υποχωρεί με το τρομακτικό ποσοστό του -7,7%, ποσοστό πρωτόγνωρο και πολύ μακριά από τον (ήδη αναθεωρημένο) στόχο του 5,3%.  Η εξέλιξη αυτή, απόρροια της υπερφορολόγησης, ωθεί όλα τα υπόλοιπα μεγέθη σε μη διαχειρίσιμα ύψη.  Δεδομένου ότι το μεσοπρόθεσμο στηρίζεται σε πολύ συγκεκριμένα μεγέθη ύφεσης και ελλείμματος, τι μέτρα προτίθεται να λάβει η κυβέρνηση ώστε να βρεθεί εντός στόχων;

Κακοφωνίξ

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

 

Ένα παλαιό λαϊκό τραγούδι ξεκινούσε ως εξής:<< τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα...>>. Σήμερα διαπιστώνουμε πόσο επίκαιρο είναι και πάλι αυτό το τραγούδι που το τραγουδούν πλέον όλοι οι Έλληνες. Ουδέποτε στην πολιτική ιστορία του τόπου μας τόσοι λίγοι, άχρηστοι και ανίκανοι, κορόιδεψαν τόσους πολλούς, για να αρπάξουν την ψήφο τους με ψέματα και μεγάλα λόγια. Με τόσο μεγάλα ψέματα και λόγια του αέρα έχουν παραμυθιάσει τον Ελληνικό λαό αφού και οι ίδιοι πλέον έχουν χάσει την αίσθηση τι είναι αλήθεια και τι ψέματα. Και αυτό ισχύει για ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Από την πρώτη ημέρα της μεταπολιτεύσεως ξεκίνησαν τα ψέματα και τα μεγάλα λόγια του κοινοβουλευτισμού. Από την πρώτη ημέρα που ανέλαβαν την εξουσία οι πολιτικοί φρόντιζαν με την πάροδο των ετών να βελτιώνουν τα ψέματα τους και να τα σερβίρουν στον κατάλληλο χρόνο με τον σωστό τρόπο.
Πρωταθλητής όμως στον αγώνα αυτόν του ψεύδους και των μεγάλων λόγων αναδεικνύεται μακράν ο Γ. Α. Παπανδρέου και το κόμμα του οποίου ηγείται το ΠΑΣΟΚ. Και αυτό ουσιαστικά συμβαίνει διότι μέχρι τώρα διαθέτει καλλίτερο επικοινωνιακό επιτελείο, αφήνοντας πίσω τα υπόλοιπα κόμματα τα ευρισκόμενα εντός ή εκτός κοινοβουλίου. Αλλά όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας << ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται>> και αυτό συνέβη με το ΠΑΣΟΚ. Ο λαός ξύπνησε και δεν ανέχεται άλλο τα ψέματα και τις μεγαλοστομίες του Γ. Παπανδρέου και των υπουργών του. Όπου τους συναντά σήμερα τους αποδοκιμάζει και συγχρόνως τους μπουγελώνει. Εάν γίνουν εκλογές το φθινόπωρο όπως φημολογείται, πως θα παρουσιαστούν όλοι αυτοί οι οποίοι ψήφισαν τα Μνημόνια και τα Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα, με τα οποία καταχρέωσαν τον Ελληνικό λαό στους διεθνείς τοκογλύφους και παρέδωσαν την εξουσία της πατρίδας μας σε ξένα κέντρα αποφάσεων; Τι θα πουν στον λαό για την λεηλασία της περιουσίας του; Τι θα πουν στους άνεργους οι οποίοι καθημερινά αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο; Τι θα πουν στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους τους οποίους κατάντησαν πένητες και πλέον όχι μόνο δεν μπορούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, αλλά τους έχουν στερήσει ακόμη και αυτό το φαγητό; 
Έχει να πέσει πολύ γέλιο κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Αντί για ζήτω και παλαμάκια, θα εκσφενδονίζονται κατά των ομιλητών γιαούρτια, κλούβια αυγά, φραπέδες κλπ, ενώ αυτοί θα παρουσιάζουν τα νέα αναπτυξιακά προγράμματα του κόμματος τους και τις νέες παροχές προς τον λαό. Και φυσικά το ακροατήριο τους θα αποτελείται από τις εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, από μικροεμπόρους οι οποίοι λόγω των οικονομικών μέτρων αναγκάστηκαν να κλείσουν τις μικροεπιχειρήσεις τους, από τις χιλιάδες των μισθωτών και των συνταξιούχων οι οποίοι αντί να φάνε το γιαουρτάκι τους θα το στέλνουν πεσκέσι στους σωτήρες τους. Και αυτοί από τα μπαλκόνια και τις εξέδρες των ομιλιών τους θα υπόσχονται στον λαό λαγούς με πετραχήλια. 
Για να επανέλθουμε όμως, μετά το << λεφτά υπάρχουν > φτάσαμε σε έξη μήνες στο << φέρτε τα λεφτά σας >> και φτάσαμε μετά από είκοσι περίπου μήνες στο << φέρτε τώρα τις περιούσιες σας >>. Αυτά παθαίνει ο λαός όταν πιστεύει τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα των πολιτικών. Αυτά παθαίνει ο λαός ο οποίος πιστεύει τους ψευταράδες πολιτικούς οι οποίοι ουδέποτε τήρησαν το προεκλογικό τους πρόγραμμα αλλά και ούτε όσα υποσχέθηκαν προεκλογικά στον λαό. Πάντοτε προδίδουν τον λαό ο οποίος τους εκλέγει στο κοινοβούλιο. Αποκτούν τα προνόμια του κοινοβουλευτισμού, οικονομική επιφάνεια και πάντα ξεχνούν τον λαό ο οποίος τους εξέλεξε.
Αναφέραμε πάρα πάνω ότι το Νόμπελ του ψεύδους ανήκει στον κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος με το ίδιο θράσος με το οποίο εξαπάτησε προεκλογικά τον Ελληνικό λαό με το ίδιο θράσος παρουσίασε το Μνημόνιο Ι ως την σωτηρία της πατρίδος από την χρεοκοπία. Και αφού απέτυχε πλήρως στην οικονομική του πολιτική και όχι μόνο, με θράσος και ψέματα μας παρουσίασε το Μνημόνιο ΙΙ και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα με τα οποία σώζει ξανά την Ελλάδα ενώ παραδίδει διακυβέρνηση της πατρίδας μας σε ξένα κέντρα αποφάσεων. Και αυτό το θεωρεί πατριωτικό του καθήκον. Επειδή τα ψέματα και η δημαγωγία δεν έχουν τέλος έκανε και δηλώσεις:<< Απαλλάχθηκε ο Ελληνικός λαός από τον βραχνά της χρεοκοπίας και τώρα μπορούμε να ατενίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία>>. 
Δεν μας εξήγησε όμως με ποια αισιοδοξία. Με την αισιοδοξία της επερχόμενης φοροκαταιγίδας; Με την αισιοδοξία της ανεργίας; Με την αισιοδοξία της πείνας και της δυστυχίας του λαού; Με την αισιοδοξία των λαθρομεταναστών οι οποίοι έχουν γίνει κράτος εν κράτει μέσα στην πατρίδα μας; Με την αισιοδοξία ότι δεν μας επιτρέπουν οι φίλοι του πρωθυπουργού να αξιοποιήσουμε τον εθνικό πλούτο της χώρας μας; Με την αισιοδοξία ότι σε λίγο χρόνο θα εκποιηθεί η Δημόσια Περιουσία του Ελληνικού λαού; Ή με την αισιοδοξία των κομματικών κηφήνων οι οποίοι ανενόχλητοι εξακολουθούν να κάνουν πλιάτσικο στα θησαυροφυλάκια του κράτους και ο Ελληνικός λαός υπάρχει μόνο για να τα γεμίζει; Και ενώ πουλάει στον λαό παραμύθια, ότι περιορίζει και θα περιορίσει ακόμη περισσότερο τον Δημόσιο τομέα, από την άλλη μεριά τον γιγαντώνει δημιουργώντας Γραμματείες, Νομικά Πρόσωπα, και αυτοτελείς υπηρεσίες. Σαράντα ένα υπηρεσίες έχουν δημιουργήσει μέσα σε ένα μήνα. Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ξοδεύτηκαν για να διοριστούν στα Διοικητικά συμβούλια τα δικά μας τα παιδιά, βολεύοντας κάθε καρυδιάς πράσινο καρύδι στο Δημόσιο.
Πλησιάζουν φαίνεται οι εκλογές και όλος αυτός ο νεοπαπανδρεϊκός συρφετός, (παλαιότερα είχαμε τους πρασινοφρουρούς), ο οποίος διορίζεται, θα κλιθεί να τρέξει την χαμένη αξιοπιστία του πρωθυπουργού. Εντύπωση προκαλεί το πόσο εύκολα εμπεδώνει αυτά τα οποία το επικοινωνιακό του επιτελείο του επιβάλει να λέγει και να πράττει. Το ξεπούλημα της πατρίδας μας και η μετατροπή του Ελληνικού λαού σε δούλους των πολυεθνικών εταιριών, το θεώρησε μεγάλη επιτυχία χάρη στις θυσίες μας. Δηλαδή με τις θυσίες μας γίναμε δούλοι αυτών των ξένων που θα έλθουν να αγοράσουν την Ελλάδα. Όμως το φθινόπωρο είναι πολύ κοντά και από τον Ελληνικό λαό θα πάρουν την πρώτη απάντηση. Και φυσικά έπονται οι εκλογές όπου εκεί θα πρέπει να βρουν τρύπες να κρυφτούν διότι ελικόπτερα δεν θα υπάρχουν, και οι φυλακές θα περιμένουν. Οι ψευταράδες και οι κλεφταράδες δεν έχουν θέσει στην πατρίδα μας. Ο Ελληνικός λαός πρέπει να απαλλαγεί με κάθε μέσο το ταχύτερο δυνατόν από αυτούς.

 

Νίκος Παπαγεωργίου.

 

    Το παιχνίδι στην ΕΕ χάθηκε…

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου 


Λυπάμαι φίλοι, η Ελλάδα ατύχησε και βρίσκεται κυριολεκτικά στο κενό. Το παιχνίδι στην ΕΕ χάθηκε, καθώς στη χώρα δεν υπήρχαν πολιτικοί που θα μπορούσαν να ορίσουν το εθνικό συμφέρον με κανόνα την προστασία της ελληνικής κοινωνίας στη συγκυρία. Τα γράψαμε, τα ξαναγράψαμε, αλλά δυστυχώς ένα ήδη σαπισμένο καθεστώς δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ανοιχτό πληροφοριακό σύστημα. Το μεταπολιτευτικό πελατειακό κράτος κάπου εδώ διαλύεται και μαζί με αυτό καταστρέφεται κάθε δημιουργικό στη κοινωνία. Και τούτο είναι μεγάλη πολιτική αμαρτία, την οποία δεν πρέπει να αφήσουμε να ολοκληρωθεί. Είναι έγκλημα εθνικών διαστάσεων που διαπράττει το έξαλλο καθεστώς της διαπλοκής, το οποίο...
 απειλούμενο με περιθωριοποίηση μοιάζει να αφηνιάζει. Ο πανικός στα κέντρα των αποφάσεων και στους διαμορφωτές της κοινής γνώμης είναι πλέον έκδηλος. Ούτε ξέρουν τι λένε, ούτε τι γράφουν, ούτε τι σχέδια νόμου συντάσσουν! Κατάντησαν κλαυσίγελοι και δραματικά επιπόλαιοι, δίχως όχι απλώς στρατηγική, αλλά ούτε καν στοιχειώδες μυαλό. 
Να σκεφθείτε η πολύπειρος πολιτικός Ντόρα Μπακογιάννη μόλις χθες διαπίστωσε ότι , «ο λογαριασμός πλέον δεν βγαίνει». Γιατί, πότε έβγαινε; Όπως ο κ. Παπανδρέου ανέπτυξε την discourse των ευρωομολόγων κατόπιν εορτής (ένταξη της χώρας σε πτωχευτικό καθεστώς), έτσι και οι νεοφιλελεύθεροι προσβλέπουν σήμερα - πάντα κατόπιν εορτής - σε ευρωομόλογα ανάπτυξης ή κάτι αντίστοιχο και καθόλου νεοφιλελεύθερο! Είπαμε, όταν ακούς «διάσωση» είναι η λογική και η επιστήμη που βρικολάκιασαν. Άσε, για την πολιτική! Δεν τολμώ πλέον ούτε τη λέξη να αναφέρω, καθώς ένα μέρος θεωρεί ότι η έννοιά της προσβάλει την επιχειρηματικότητα και ένα άλλο ότι απειλεί την ίδια την ύπαρξή τους. Φτάσαμε κάθε πολιτική έννοια που αναφέρω είτε να παρεξηγείται, είτε να εκλαμβάνεται ανεκδοτολογικά! Κυριαρχεί η απόλυτη πολιτική ισοπέδωση, ως αντίδραση ενός συστήματος πελατών και πατρώνων στη «θεραπεία σοκ»! Κυριαρχεί το σύμπλεγμα, ενώ οι σκελετοί που κρύβαμε τόσα χρόνια στο ντουλάπι, μοιάζει να έχουν βγει έξω και να μας κυνηγούν! 
Κάποιοι μάλιστα παραφρόνησαν, θεωρώντας ότι νοιώθουμε ικανοποίηση όσοι εγκαίρως διείδαμε τη δραματική εξέλιξη της «ισχυρής Ελλάδας» και αφού πρώτα επώδυνα διαπιστώσαμε ότι ουδείς καταλαβαίνει τη καταστροφική πορεία του σκάφους, αυτοεξοριστήκαμε, ως ίστατο μέσο για να αποφύγουμε τον «μαζοχισμό», την αυτογελοιοποίηση και τη μνησικακία των υπερφίαλων ηλιθίων: των σαλεμένων πολιτικών στελεχών, των κρατικοδίαιτων στη κυριολεξία μεγαλοεπιχειρηματιών, νταβάδων και αχυρανθρώπων, καθώς και των εκτός τόπου και χρόνου προοδευτικών υπάρξεων ή της νεόπλουτης υστερίας και αρρωστημένα υπερεξουσιάζουσας δημοσιοϋπαλληλίας. Σήμερα, όταν δοκιμάζουμε να συνομιλήσουμε με κάποιους από αυτούς τηλεφωνικά, παίρνει φωτιά ο δέκτης μας από το σύμπλεγμα που εκρήγνυται σαν ηφαίστειο από μέσα τους. Δεν χαιρόμαστε ανόητοι, πονάμε και καταθλιβόμαστε για τον ξεπεσμό και την συντελούμενη κοινωνική καταστροφή, την οποία δεν μπορέσαμε να αποτρέψουμε – ούτε θα ήταν ποτέ δυνατόν να αποτρέψουμε εντός της ελληνικής κοινωνικοπολιτικής δομής ή έξω από αυτήν και σε κριτική στάση. 
Σύμφωνα με τους δικούς μας «λογαριασμούς» το παιχνίδι ήταν εξαρχής χαμένο, διότι από τη μια τα χαρτιά ήταν σημαδεμένα και από την άλλη είχαν αποκλειστεί παίκτες που αν μη τι άλλο θα αναδείκνυαν το στημένο παίγνιο, αναζητώντας μια άλλη δομή παιχνιδιού, με δημοκρατικούς ρόλους στη πολιτεία και στη κοινωνία: μια νέα μεταπολίτευση με φρέσκα υλικά και πολιτικές σχέσεις που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας εντός της ΕΕ και παγκοσμίως. Υπονοώ ένα νέο πολιτικό σύστημα και μια νέα αντιπροσωπευτικότερη και συμμετοχική πολιτειακή δομή με επαναπροσδιορισμό της στρατηγικής της αριστεράς και εκσυγχρονισμό της (πελατειακής) δεξιάς. Τώρα, δεν μας «σώζουν» ούτε συγκυβερνήσεις, ούτε «οικουμενικές», ούτε και ο …θεός αυτοπροσώπως. Ο τελευταίος μάλιστα υποθέτω ότι δεν θα ήθελε ούτε καν να τον ανακατεύουμε σε αυτή την παλαβή περιπέτεια της χώρας, καθώς κανείς θεός δεν είναι αντιεντροπικός! Οι θεοί είναι υπέρ της δημιουργίας και της καινοτομίας και όχι της καταστροφής με έπαθλο την επόμενη «δόση» σου. 
Αν είχαμε το θεό μας στην Ελλάδα, θα είχαμε αντιληφθεί ότι οι δρόμοι που απέμειναν (που το καθεστώς έχει επιτρέψει να υπάρξουν) είναι πλέον μόνον δύο: είτε καταστροφή της κοινωνίας και απόλυτη παράδοση του κράτους στην πλέον άπληστη και αχαλίνωτη αγορά που έχει διανοηθεί να υπάρξει στην ΕΕ, είτε ένα σχέδιο σοσιαλιστικού μετασχηματισμού με πλουραλισμό και (αστική)δημοκρατία. Αυτές είναι οι μόνες μη επαναστατικές δυνατότητες. Οι επαναστατικές είναι ποικίλες, μόνον που δεν έχω… διάθεση και χρόνο για καλαμπούρια αυτή την περίοδο! 
Το πρώτο προϋποθέτει είτε παραμονή στην ευρωζώνη με άμεση μέση εσωτερική υποτίμηση γύρω στο 50% και γενική εκποίηση της δημόσιας περιουσίας - και στη συνέχεια έχει ο θεός - είτε «εξορία» από την ΕΕ και εφαρμογή ενός διπλού νομισματικού συστήματος για να τροφοδοτηθεί η ανάπτυξη, δίχως να επιβαρυνθεί υπέρμετρα το τραπεζικό σύστημα των δανειστών μας. 
Το δεύτερο περιλαμβάνει έξοδο από την ΕΕ με σκληρή διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας, ριζική αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους με δικούς μας όρους εξυπηρέτησης του υπόλοιπου, δημιουργία εθνικού νομισματικού συστήματος υπό μια Κεντρική Τράπεζα που θα ρυθμίζει την κυκλοφορία του, εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και στρατηγικών τομέων της οικονομίας, ενίσχυση του επιχειρηματικού ανταγωνισμού στο εσωτερικό με αποτελεσματικούς φραγμούς στα μονοπώλια. Στο πλαίσιο αυτό απαιτείται επίσης σχέδιο για προσέλκυση άμεσων εξωτερικών επενδύσεων [Foreign direct investments (FDI)] σε τομείς που θα μπορούσαν να επιδείξουν ταχύτατη ανάπτυξη με υψηλή διεθνή ανταγωνιστικότητα και διείσδυση σε νέες αγορές. Διακρατικές συμβάσεις για κοινές επενδύσεις στον τουρισμό και στην ήπια οικολογική μεταποιητική βιομηχανία με φιλόδοξες νέες δυνάμεις της Ευρώπης, της Ασίας και της Ν. Αμερικής. Διακρατικές συμβάσεις για κοινές επιχειρήσεις στην σύγχρονη, φιλική στο περιβάλλον «βιομηχανία αιχμής» με τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, τη Ν. Κορέα, την Ινδία και πολλές άλλες χώρες που θα ενδιαφέρονταν να επενδύσουν σοβαρά και όχι να κάνουν μια ακόμη …αρπαχτή. Άνοιγμα στις αναπτυσσόμενες αγορές με ιδιαίτερο δασμολογικό καθεστώς, επικεντρώνοντας εκ νέου στη μεσόγειο και στον αραβικό κόσμο. Στρατηγική συνεργασία στην οικονομία, στην ενέργεια και σε άλλους τομείς με αναδυόμενες δυνάμεις της Ν. Αμερικής, την Τουρκία, το Ιράν κλπ. Επαναπροσδιορισμός των σχέσεων μας με την Ρωσία: όχι πλέον «πιστή σύζυγος», ούτε «άπιστη ερωμένη» για την ρωσική ηγεσία η Ελλάδα! Ήρθε ο καιρός να μιλήσουμε με τη γλώσσα του κοινού συμφέροντος, ισότιμα και ντόμπρα, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και ερμαφρόδιτες σχέσεις σαν τις σημερινές. 
Αυτά, ως μια γεύση, ένα μικρό «υπόδειγμα» πρακτικής πολιτικής της υπόθεσης εξόδου από την ΕΕ με σταδιακό σοσιαλιστικό μετασχηματισμό και εξυγίανση του εμπορίου με παράλληλο εκσυγχρονισμό. Δυστυχώς, οι προτάσεις που υποβάλαμε μέχρι τώρα για δημόσιο διάλογο, ώστε η χώρα να αγωνιστεί εντός της ευρωζώνης έχουν χάσει σε μεγάλο βαθμό τη σημασία τους. Τις ξεπέρασαν δυσάρεστα τα γεγονότα και αυτό με κύρια ασφαλώς ευθύνη της κυβέρνησης, αλλά και όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου, τα οποία δεν μπόρεσαν με αρετή και τόλμη να υπερβούν την ιδιοτέλειά τους και να αντιληφθούν εγκαίρως την ουσία και την πολιτική δυναμική της στρατηγικής που υποστηρίξαμε πριν από το ξέσπασμα της κρίσης μέχρι σήμερα. 
Συγνώμη για τον πολιτικό κυνισμό αυτού του σημειώματος, αλλά δεν βλέπω κανενός είδους λύση στο κέντρο. Ή θα παραδοθούμε στα πλέον τυχοδιωκτικά συμφέροντα, μετατρέποντας τη χώρα σε ζούγκλα της αναρχοαγοράς (και όχι της αγοράς του έντιμου ανταγωνισμού), ή θα τραβήξουμε για αριστερά και αν έχουμε μυαλό, μετά την ομαδική ψυχοθεραπεία μας, ίσως δομήσουμε ένα δημοκρατικό κράτος με αποτελεσματική διοίκηση, απόλυτη διάκριση εξουσιών, γνήσια πολιτική αντιπροσώπευση, αξιοκρατία, διαφάνεια, προστασία των αδύναμων, επανένταξη των αποκλεισμένων με καινοτόμο, ορθολογικό και σύγχρονο ιδιωτικό τομέα, αποκλείοντας παράλληλα τους κλέφτες και απατεώνες που γέννησε το πάντρεμα του νεοφιλελευθερισμού με το πελατειακό κράτος. 
Δεν θα επαναλάβω εδώ τις προτάσεις που διακονώ (Ριζοσπαστική Πλουραλιστική Δημοκρατία) για οργάνωση ενός κοινωνικοπολιτικού μετώπου που θα οραματίζεται την ηγεμονία των αυθεντικά προοδευτικών δυνάμεων και όχι των «προοδευτικάριων» ή των επαρχιωτών του Δυτικού εκσυγχρονισμού. Αυτά τα είπαμε και πλέον επανέρχονται εκ νέου σήμερα ως κρίσιμα διλήμματα για τις πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς και όλους ανεξαιρέτως τους δημοκράτες ασχέτως κομματικής ένταξης ή πολιτικής προϊδέασης. Τώρα που οι πρακτικές (διπλωματικές σε μεγάλο βαθμό) προτάσεις (μου) διάσωσης του τρέχοντος επιπέδου ευημερίας στη χώρα μας χάνουν τη σημασία τους, γίνεται μάλλον ευδιάκριτος ο ορθός πυρήνας αυτής της πολιτικής προσέγγισης. Δεν είναι παράδοξο, είναι μαθηματικά διαπιστωμένο σε αντίστοιχες περιπτώσεις! Τώρα που το παιχνίδι της Ελλάδας στην ΕΕ χάθηκε εξοργιστικά ηλιθιοδώς, ή καλύτερα τώρα που το παιχνίδι με την Ελλάδα έδειξε τις προθέσεις και τα αδιέξοδα των συμφερόντων που το διαμόρφωσαν, δεν μένει παρά να αφήσουμε στην πάντα τις κατάρες, τις κλάψες, τις μαγκιές, τους τσαμπουκάδες, τις απειλές και τις 24ωρες και να ασχοληθούμε σοβαρά με την πολιτική αντιπρόταση στην υπόθεση της ταπεινωτικής φτωχοποίησης που διατυπώνει όπως πάντα δημαγωγικά και παραπλανητικά το καθεστώς των διαπλεκομένων. Αν δεν ήρθε τώρα η στιγμή της γνήσια προοδευτικής ανασυγκρότησης, στρατηγικής αναδιοργάνωσης και πολιτικής ανασύνθεσης, πότε θα έρθει; 
Θα το ξαναγράψω: αφού θα φτωχύνουμε που θα φτωχύνουμε, φτωχαίνουμε που φτωχαίνουμε, γιατί να μην τολμήσουμε τον εκδημοκρατισμό και την κοινωνική αναδιοργάνωση με βιοοικονομικά κριτήρια, στη θέση του αγοραίου κοινωνικού εξανδραποδισμού; Ποτέ η προώθηση μιας στρατηγικής ισότητας και ελευθερίας δεν έβλαψε κανέναν σε οικονομικά - και ηθικά, φίλοι - αποσαρθρωμένες κοινωνίες! Οι μόνοι που θα περιθωριοποιηθούν θα είναι οι άνθρωποι της διαπλοκής και ο εσμός των οργανικών μελών του καθεστώτος που εγκαθίδρυσε η πολιτικομεγαλοεπιχειρηματική τάξη κατά την μεταπολίτευση. Θα χάσουν δηλαδή την ηγεμονία λαμόγια, «κοπρίτες», πολιτικάντηδες, τυχοδιώκτες και οι …αυθαίρετοι και τα αυθαίρετα κάθε είδους, που κινούνται είτε στον δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό χώρο. 
Μα, καλά αυτοί δεν λέγανε μέχρι χθες το περίφημο «οὐαὶ τοῖς ἡττημένοις», απειλώντας ότι υγιές και αυθεντικό στη κοινωνία; Ε, καιρός είναι να το βιώσουν κιόλας για να καταλάβουν το ηθικό επίπεδο (τους), το οποίο χαρακτήριζε τα χρόνια της μεγάλης απάτης για όλους σχεδόν τους Έλληνες και κραιπάλης για λίγους, οι οποίοι όμως ήταν εκείνοι που έδιναν τον τόνο του «πολιτισμού» σε αυτή την όμορφη γωνιά του πλανήτη.