«Μπαμπά, γιατί με χτύπησε;»

                 «Μπαμπά, γιατί με χτύπησε;»

 

Η ΜΙΚΡΗ ΜΕΛΙΝΑ ΤΗΣ ΧΘΕΣΙΝΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΤΗΣ «Ε»

«Μπαμπά, γιατί με χτύπησε ο κύριος;» αναρωτήθηκε, σοκαρισμένη ακόμα, η οκτάχρονη Μελίνα. «Δεν καταλαβαίνω γιατί». Λίγο μετά το χτύπημα της μικρής από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε τον παιδικό τρόμο και η φωτογραφία της, γαντζωμένη στην αγκαλιά του πατέρα της, δημοσιεύθηκε στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Ε» προκαλώντας αίσθηση.

Το όνομά της Μελίνα. Πρόκειται για την οκτάχρονη που χτυπήθηκε την Κυριακή από δυνάμεις των ΜΑΤ, ενώ η φωτογραφία της, στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Ε» γαντζωμένη στην αγκαλιά του πατέρα της, προκάλεσε πληθώρα αντιδράσεων και πολλές αναδημοσιεύσεις στο Διαδίκτυο 

Στις εύλογες απορίες της κόρης του, ο μπαμπάς της προσπάθησε να εξηγήσει τα... ανεξήγητα. Σίγουρα, ένας κύριος δεν χτυπάει ποτέ, τουλάχιστον ένα μικρό παιδί. Στη συνέχεια, πως «ήρθαμε εδώ για να διαμαρτυρηθούμε για κάποιες αποφάσεις που παίρνουν εκεί μέσα (σ.σ. Βουλή) και που κάθε μέρα μειώνουν τα λεφτά που παίρνει ο μπαμπάς και η μαμά». Και ενώ η ειρηνική διαμαρτυρία τους στο Σύνταγμα την περασμένη Κυριακή δεν είχε καν αρχίσει, οι «κύριοι» με τα πράσινα τους επιτέθηκαν αναίτια, ενώ ένας από αυτούς, με την ασπίδα που πάνω γράφει «Αστυνομία/Police», χτύπησε τη μικρή Μελίνα δυνατά στο πρόσωπο.

Ο πατέρας της, ο Ηλίας Βρεττάκος, μπορεί να είναι αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, όμως στο Σύνταγμα την Κυριακή βρέθηκε χωρίς τη συνδικαλιστική του ιδιότητα. «Ηρθαμε οικογενειακά». Αφορμή για την αναίτια επίθεση που δέχτηκαν ήταν «απλά ότι βρισκόμασταν εκεί», όπως καταγγέλλουν και τα μέλη του κινήματος «Δεν Πληρώνω» που διοργάνωναν τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

«Τα ΜΑΤ θέλανε να φύγουμε από το πεζοδρόμιο» συνεχίζει ο κ. Βρεττάκος. «Να μας διώξουν. Ετρεξαν κατά πάνω μας. Μας φώναζαν, έβριζαν και με τις ασπίδες τους άρχισαν να μας σπρώχνουν βίαια. Χτύπησαν την κόρη μου με την ασπίδα στη γνάθο. Αυτή άρχισε να κλαίει. Την πήρα στην αγκαλιά μου και προσπάθησα να φύγω. Ετρεμε ολόκληρη. Με έσφιγγε δυνατά και δεν με άφηνε. Εγώ ήμουν...

εξοργισμένος και η κόρη μου φοβισμένη». Λίγο αργότερα, μόλις η μικρή ηρέμησε, την είδε ένας φίλος γιατρός που βρισκόταν εκεί και τον καθησύχασε.

«Γιατί τέτοια βαναυσότητα σήμερα στο μικρό παιδί μου; Γιατί τέτοια βαναυσότητα απέναντι σε τόσο κόσμο»; αναρωτιέται ο Ηλίας Βρεττάκος, προσπαθώντας τώρα ο ίδιος να εξηγήσει τα ανεξήγητα. «Θέλουν να μας τρομοκρατήσουν. Να μη διαμαρτύρεται κανείς. Να υποταχθούν όλοι. Γι' αυτό γίνεται τέτοια προσπάθεια άγριας καταστολής». Στην κόρη του βέβαια, που τον ρώτησε λίγο μετά το χτύπημα που δέχτηκε από τις δυνάμεις καταστολής, «μπαμπά, τι θα γίνει άμα χτυπήσουν όλα τα παιδάκια;» προσπαθεί να βρει απαντήσεις ανάλογες της ηλικίας της. Προσπαθεί να της εξηγήσει πως οι άνθρωποι στη συγκεκριμένη συγκυρία βγάζουν το χειρότερό τους εαυτό.

«Εμείς δώσαμε αγώνες για να βελτιωθεί η ζωή μας. Στην κόρη μου κάθε βράδυ διηγούμαι αυτές τις ιστορίες. Για τους κοινωνικούς αγώνες, τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν και πως η Βουλή είναι ο ναός της Δημοκρατίας. Τώρα όμως έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Ο κόσμος της έχει γυρίσει ανάποδα παρ' όλο που δεν είναι σε ηλικία να έχει συνείδηση των πραγμάτων. Είναι λες και ζούμε στις μαύρες εποχές της χούντας. Να σε τσαλαπατάνε όπως τσαλαπατάνε την ελευθερία σου και τη δημοκρατία».

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ από enet

 Τρίτη, 27 Σεπτεμβρίου 2011

Απίστευτη παρέμβαση στην πινακίδα βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στην Λάρισα (φωτό)

 

 

 

Από τις πιο πετυχημένες παρεμβάσεις. “Φιλική” προς το αρχικό εικαστικό!

Από olympia

 

 

ΠΑΣΟΚ- Νέο σύμβολο, Νέα διακήρυξη!

 

Με την φράση «δεν πιστεύω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ΠΑΣΟΚ», έκλεισε τις εργασίες στο 8ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρος του κινήματος και πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων Γ.Α.Παπανδρέου. 
Το συνέδριο-αστραπή, πραγματοποιήθηκε χθες στο GOLDEN ΜALL, παρουσία γνωστών προσωπικοτήτων από τον χώρο των σοσιαλιστών και της showbiz, ενώ χορηγός του συνεδρίου ήταν η γνωστή για τις σοσιαλιστικές της καταβολές μάρκα ρούχων FRADA.
Την αυλαία του συνεδρίου άνοιξαν –πραγματοποιώντας την τελευταίας τους συναυλία,οι Πυξ Λαξ, ενώ...

σοσιαλιστικό χαιρετισμό απηύθυναν ο Λάμπης Λιβιεράτος, ο Μανώλης Ολισαντέμπε και ο Πάσχος Μανδραβέλης.

Μετα το πέρας της εκδήλωσης, εν μέσω μεγάλων πανηγυρισμών, παρουσιάστηκε το νέο σύμβολο του κινήματος. Επίσης μοιράστηκε το κείμενο της καινούργιας διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ και το βιβλίο "Η κατήχηση του επαναστάτη" του Σεργκέι Νετσάγιεφ.
Η Ελληνοφρένεια παρουσιάζει κατ΄αποκλειστικότητα ολόκληρο το κείμενο της διακήρυξης.

Διακήρυξη Βασικών Αρχών και Στόχων του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος
26 Σεπτεμβρίου 2011
Διακήρυξη
Τριάντα εφτά χρόνια μετά την ιδρυση του το 1974,τριάντα χρόνια μετά την πρώτη μεγάλη εκλογική του νίκη,νίκη της αλλαγής,το 1981, εφτά χρόνια μετά απο την κατάκτηση του Euro και  ενάμιση χρόνο απο την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στις ντόπιες και ξένες οικονομικές ελίτ, το ΠΑΣΟΚ καλείται να δώσει και πάλι το ιδεολογικό,κοινωνικό και πολιτικό του στίγμα.Καλείται να χαράξει τη νέα του στρατηγική. Μέσα στις σημερινές διεθνείς και ευρωπαικές συνθήκες η Ελλάδα χρειάζεται το νέο της πρόταγμα,μια νέα εθνική στρατηγική που να διασφαλίζει συμμετοχή και προοπτική για τον κάθε Έλληνα και Ξένο επιχειρηματία. 
Το ΠΑΣΟΚ αναζητεί νέα ταυτότητα. Τα διδάγματα της ιστορικής του διαδρομής,το νήμα της αυθεντικής του σχέσης με τον Ελληνικό Λαό αποτελούν την παρακαταθήκη και συνεχίζουν στο σήμερα να εμπνέουν και να συνδιαμορφώνουν το κίνημα.

«Εμείς βάψαμε τον ήλιο πράσινο…»
Το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε πριν απο τριάντα εφτά χρόνια ως ένα μεγάλο λαικό κίνημα.Ένα κίνημα που τα είχε όλα:πατριωτισμό,σοσιαλισμό,φαντασία,ευαισθησία,αισθητική.Ένα κίνημα των «μη προνομιούχων».Ένα κίνημα κοινωνικής δικαιοσύνης και απελευθέρωσης.Ένα κίνημα που έδινε φωνή, σ΄όσους δεν είχαν φωνή.
Το ΠΑΣΟΚ έθεσε από την πρώτη του στιγμή, με τη Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη, τις βασικές αρχές και τους στόχους του: την εθνική ανεξαρτησία, την λαική κυριαρχία,την κοινωνική απελευθέρωση, τον σεβασμό των δημοκρατικών διαδικασιών και άλλες τέτοιες φράσεις που περιέχουν τις λέξεις ελευθερία, κοινωνία, σεβασμός, δικαίωμα, ισότητα, λαός.
Αυτή η παρακαταθήκη συνεχίζει να μας εμπνέει και σήμερα αλλά οι «καιροί» μας αναγκάζουν να εκανακαθορίσουμε τις αρχές,τις αξίες και τους στόχους του κινήματος.

Το ΠΑΣΟΚ της εποχής μας.
Σήμερα,μέσα στις συνθήκες της κρίσης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και της ελληνικής κρίσης, το ΠΑΣΟΚ ανασυγκροτείται και ξεκινά την νέα του πορεία με στόχο την σωτηρία των Ελληνικών αλλά και των ξένων τραπεζικών ιδρυμάτων και συμφερόντων.

Κάτω το Κράτος
«Το κράτος είναι το πιο ψυχρό απ΄ όλα τα ψυχρά τέρατα»Νίτσε
 Έχει γίνει συνείδηση στο λαό μετά απο την εμπειρία της μεταπολίτευσης,  πως το κράτος δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας καταπιεστικός μηχανισμός, μια μαφία που εξαπατά το λαό, ληστεύει το λαικά εισοδήματα και νεκρώνει κάθε δημιουργικό-παραγωγικό κύτταρο της κοινωνίας μας εξαιτίας του δημόσιου τομέα.Γι αυτούς και γι άλλους λόγους –που σίγουρα θα υπάρχουν, το κράτος πρέπει να καταστραφεί.Στο εδώ και στο τώρα.Γι αυτό και το νέο πρόταγμα του ΠΑΣΟΚ είναι η καταστροφή των δημόσιων υπηρεσιών. Η μείωση των δημόσιων υπαλλήλων, μέχρι την τελική νίκη.

Κάτω η Μισθωτή Σκλαβιά
«Μην μιλάς για ελευθερία, η δουλειά είναι δουλεία»
Το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο, το δικαίωμα στη ζωή είναι αδιαπραγμάτευτες αξίες και το ΠΑΣΟΚ θα κάνει τα πάντα για να τις διασφαλίσει. Γι αυτό τον λόγο απ την πρώτη μέρα που αναλάβαμε φέραμε την επανάσταση στις εργασιακές σχέσεις. Δώσαμε την ευκαιρία σ΄όλους τους καταπιεσμένους εργαζόμενους να σπασουν τα δεσμά τους: το όνειρο κάθε εργαζόμενου –να ζει ελεύθερος και να μην είναι σκλάβος των αφεντικών, τώρα, γίνεται πραγματικότητα. 
Γιατί θέλουμε ζωή, όχι επιβίωση. 
  
Κάτω τα Σχολεία, οι Εκπαιδευτικοί και τα Βιβλία
Απο την πρώτη μέρα που αναλάβαμε, θέσαμε σε λειτουργία ένα γιγαντιαίο σχέδιο αναμόρφωσης της παιδείας σε όλα τα επίπεδα. Ξεκινήσαμε με τις συγχωνεύσεις των σχολείων, σ όλες τις πόλεις και τα χωριά της χώρας. Στόχος μας, να δώσουμε ένα τέλος στην θλιβερή εικόνα των ολιγομελών τμημάτων, να δώσουμε ένα τέλος στη μοναξιά που βιώνε για δεκαετίες ο έλληνας μαθητής. Και το καταφέραμε.Κάναμε επιτέλους πράξη την ανάγκη του μαθητή για επικοινωνία. Καταφέραμε να φέρουμε κοντά τους έλληνες μαθητές και να εφαρμόσουμε το διαχρονικό αίτημα της μαθητικής κοινότητας «όλοι μαζί χωράμε». Καταργήσαμε περίπου 1.200 σχολεία και ο αγώνας συνεχίζεται.
Στο ζήτημα των βιβλίων δουλέψαμε σκληρά. Βασική μας θέση: Η γνώση δεν βρίσκεται στα βιβλία, αλλά στις χαρές της ζωής. Στο παιχνίδι, στην επαφή, στον δρόμο. Απαλλάξαμε τους μαθητές απο το βαρύ φορτίο,την σχολική τσάντα. Επενδύσαμε και επενδύουμε στον Έλληνα μαθητή. Με θάρρος και σιγουριά τον κοιτάξαμε στα μάτια και του είπαμε: «Είσαι τούβλο.Τούβλο.Πάνω σου θα χτιστεί μια Ελλάδα δυνατή».

Δεν μείναμε όμως εκεί. Με αποφασιστικότητα προχωρήσαμε και στις αλλαγές στα ανώτατα ιδρύματα. Δώσαμε τον λόγο στους φοιτητές. «Ακούσαμε» τις ανάγκες των νέων. Μοιραστήκαμε τις ανησυχίες τους. Καταργήσαμε τα κατεστημένα συμφέροντα μια χρεοκοπημένης εποχής που ακούν στο όνομα «δημόσια» και «δωρεάν παιδεία». Φέραμε επιτέλους την Ασφάλεια στο Ελληνικό πανεπιστήμιο... και δώσαμε όραμα και προοπτική στον Έλληνα φοιτητή.

Έχουμε Συμμάχους -  Έχουμε σχέδιο
Το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής είναι συνεπώς ένα κίνημα με βαθειές και σαθρές κοινωνικές και ιδεολογικές ρίζες. Ακόμα και η παραδοχή, αυτής της αλήθειας απ το κίνημα, το καθιστά ακόμα πιο ΠΑΣΟΚ. 
 Ένα κίνημα που εκράζει πάντοτε ένα λόγο εθνικά υπερήφανο, κοινωνικά αναίσθητο και ριζοσπαστικό.
Σ΄αυτή την προσπάθεια, της οικοδόμησης της νέας Ελλάδας, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι μόνο του. Έχει συμμάχους:
 την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα, 
το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, 
τις Γερμνανικές τράπεζες,
τις Γαλλικές τράπεζες,
τον Λαικό Ορθόδοξο Συναγερμό, 
τις Ελληνικές Τράπεζες 
και τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο.

«Όλα είναι δρόμος»
Με αυτό το ανανεωμένο ιδεολογικό και αντικοινωνικό στίγμα,
Με πλήρη συνείδηση της εποχής και της ιστορίας,
Το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής προσφέρει στις Ελληνίδες  και τους Έλληνες πολίτες, την μοναδική ευκαιρία, την μοναδική εμπειρία του δρόμου.
Μια ζωή βγαλμένη απο ταινία...
Μια ζωή που έχει τραγουδηθεί...
Μια ζωή που αξίζουν όλοι οι Έλληνες... 
ΠΑΣΟΚ
Όλοι στους δρόμους

ellinofreneia μέσω Σίβυλλα

 

 

Ο βλοσυρός χασάπης Ευ. Βενιζέλος ξαναχτύπησε!

 

Γράφει η Μαρία Σεφέρου

Ο εφιάλτης Βάγγος επαναλαμβάνει ανά δεκαήμερο τη μόνη μακάβρια δουλειά που ξέρει να κάνει: το σφαγιασμό των πολιτών μέσω νέας περικοπής μισθών και συντάξεων και επιβολής ατέλειωτων χαρατσιών… Ιδού τα νέα μέτρα - αχνιστό αίμα από τη σφαγή των ήδη πολλάκις σφαγιασθέντων...Το χασαπομάχαιρο είναι το μόνο εργαλείο που χειρίζεται καλά, και το μαχαίρωμα είναι το μέτρο στο οποίο καταφεύγει ξανά και ξανά ο αρχιχασάπης της Οικονομίας, Ευάγγελος Βενιζέλος, για να κατευνάσει το θηρίο της Τρόικας. Δεν έμαθε ακόμη, ούτε ο ίδιος, ούτε ο Τζέφρυ, ούτε οι ανεγκέφαλοι αξιωματούχοι του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης, ότι αυτός είναι ο συντομότερος και ασφαλέστερος δρόμος για να καθηλώσει την κατανάλωση, να μεγιστοποιήσει την ύφεση εις το διηνεκές, και να επιφέρει κοινωνικές αναταραχές με καταστροφικές συνέπειες. Δεν γνωρίζουν οι άθλιοι ότι δεν μπορεί κανείς να τεντώνει ένα σχοινί επ' άπειρον και αναμένει ότι δεν θα σπάσει.
Πήρε ο στραβός κατήφορο, που λέει και η παροιμία...

Παραθέτω αποσπάσματα από τις δηλώσεις Ευ. Βενιζέλου από Ουάσιγκτον (24/9/2011)

Ευ. Βενιζέλος: «Τώρα που η Ελλάδα παίρνει πολύ σημαντικές, σκληρές αποφάσεις, τώρα που ο ελληνικός λαός υποβάλλεται σε νέες θυσίες πολύ σημαντικές, ανακτάμε ένα μέρος της αξιοπιστίας μας, δίνουμε απάντηση στα αρνητικά στερεότυπα που κυκλοφορούν διεθνώς για την Ελλάδα εδώ και πολύ καιρό.»

Βαγγέλη κάτσε φρόνιμα! Μην ταυτίζεις την Ελλάδα με την προδοτική κυβέρνηση της οποίας είσαι αντιπρόεδρος. Η Ελλάδα ντρέπεται για σας και σας εξορκίζει.

Ώστε έτσι, ε; Η Ελλάδα ανακτά την αξιοπιστία της; Από πού πέρασε η αξιοπιστία και δεν την πήρε χαμπάρι η Τρόικα, βρε Βαγγέλη;

Ευ. Βενιζέλος: «Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι η περίοδος είναι κρίσιμη, γνωρίζουν ότι οι θυσίες, οι αδικίες, οι πιέσεις είναι το κόστος που πληρώνουμε για λάθη του παρελθόντος για τα οποία ευθύνονται πρωτίστως οι κυβερνήσεις και ο πολιτικός κόσμος.» 

Ιδού η αλήθεια από το στόμα του λύκου: οι κυβερνήσεις και ο πολιτικός κόσμος ευθύνονται πρωτίστως για το κατάντημά μας! Συ είπας, Βαγγέλη. Δεν φτάνει όμως να το ομολογείς. Έμπρακτη μετάνοια χρειάζεται εκ μέρους σας: τίποτα λιγότερο από χαρακίρι στο Σύνταγμα! Αντί αυτού, εσείς συνεχίζετε θρασύτατα να παριστάνετε τους σωτήρες σφαγιάζοντας το λαό κι αφήνοντας αλώβητους τους εαυτούς σας που μας εξαθλίωσαν.

Έχω, όμως, καλά νέα να σας πω. Σύντομα η Νέμεσις του λαού θα σας αποδώσει τα πρέποντα για να σας απαλλάξει από το μαρτύριο που βιώνετε ως "σωτήρες" της Ελλάδας. Διότι μπορεί εσείς μεν να μη δείχνετε έλεος στο λαό, ο λαός όμως είναι φιλεύσπλαχνος και θέλει να σας απαλλάξει από το δυσβάστακτο πόνο που νιώθετε σφαγιάζοντάς τον.

Βάζω στοίχημα ότι το διαισθάνεσαι αυτό Βαγγέλη. Γι’ αυτό και στο video που παρέθεσα έχεις ύφος τεθλιμμένου συγγενούς.
Να επιζήσουμε της ασιτίας για να σας θυμόμαστε, εφιάλτες!

 Από seferou , μοντάζ Γρέκι

 

 

«Σοσιαλιστές» και «πατριώτες»... μας εκτελούν... με δόσεις!

 

Ξανακόβουν τους διπλοκομμένους μισθούς! Ξανακόβουν τις τριπλοκομμένες συντάξεις!

Οι άνθρωποι είναι «σοσιαλιστές»!

Απόδειξη: Αν δεν ήταν «σοσιαλιστές», τις συντάξεις και τους μισθούς δε θα τα έκοβαν λίγο - λίγο. Αν δεν ήταν «σοσιαλιστές» δε θα έκοβαν τα λαϊκά εισοδήματα από τρίμηνο σε τρίμηνο.

Αν δεν ήταν «σοσιαλιστές» θα τα... καταργούσαν με τη μία! Μπαμ και κάτω! Για να τελειώνουμε!

Αλλά είπαμε, είναι «σοσιαλιστές»! Γι' αυτό μας εκτελούν... με δόσεις!

*

Βάζουν το ένα χαράτσι πάνω στο άλλο!

Φορολεηλατούν!

Εφτασαν να φορολογούν το (μεικτό) μηνιάτικο των 350 ευρώ! Τίναξαν τον ΦΠΑ στο 23%! Απειλούν να κόψουν το ρεύμα σε χιλιάδες οικογένειες μέσα στο χειμώνα. Απειλούν ανέργους, απειλούν γέροντες, απειλούν παιδιά ότι θα τα αφήσουν στο κρύο και στο σκοτάδι, αν δεν...

πληρωθεί ο κεφαλικός φόρος μέσω της ΔΕΗ!
Είναι «νοικοκύρηδες»...

Απόδειξη: Ενώ έριξαν το αφορολόγητο στα 5.000 ευρώ, δηλαδή την ώρα που υπερδιπλασιάζουν το φόρο εισοδήματος για τον εργάτη και τον εξοντώνουν μέσω της εκτίναξης των έμμεσων φόρων, την ίδια ώραστους βιομηχάνους μειώνουν κατά 5 ολόκληρες μονάδες το φορολογικό συντελεστή!

*

Διαλύουν ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει Κοινωνική Πρόνοια. Εξουθενώνουν τους ηρωικούς εργαζόμενους στα «στεγνά» προγράμματα κατά των ναρκωτικών, διαλύουν και εξοντώνουν οικονομικά το ΚΕΘΕΑ, το «18 Ανω».

Ομως, είναι «άνθρωποι». Απόδειξη:

Οταν πρόκειται να συντηρήσουν σε κατάσταση εξάρτησης τη νεολαία, τότε διαθέτουν και «πρόγραμμα» και λεφτά για να μοιράζουν τη μαστούρα ελεύθερα από τα νοσοκομεία!

*

Οσα σχολεία δεν τα έκλεισαν μέσω των «συγχωνεύσεων», τα άφησαν χωρίς δασκάλους και χωρίς βιβλία! Εφτασαν να κλείσουν το σχολείο κωφών παιδιών επειδή ήταν... κοστοβόρο!

Αλλά είναι «σωτήρες». Απόδειξη:

Μέσα στα δύο αυτά χρόνια του ξεκληρίσματος του ελληνικού λαού, έχουν μοιράσει με τη μορφή ρευστού «πακέτου» και εγγυήσεων πάνω από 108 δισ. ευρώ στους τραπεζίτες! Τα δάνεια ενός ολόκληρου... μνημονίου, τα δάνεια που πληρώνει ο λαός, δηλαδή, τα έχουν κιόλας ξεκοκαλίσει αυτοί που προκάλεσαν τα χρέη και τα ελλείμματα!

*

Την ανεργία τη βαφτίζουν... «εφεδρεία»! Το συμφέρον των πλουτοκρατών, της τάξης τους, το βαφτίζουν «εθνικό συμφέρον»! Την κόλαση για το λαό, την πτώχευση και την καταστροφή των εκατομμυρίων ανθρώπων του μόχθου, ανάλογα με την περίσταση τα βαφτίζουν: «Κούρεμα», «αναδιάρθρωση», «πιστωτικό γεγονός», «επαναδιαπραγμάτευση». Αλλά πίσω απ' όλα αυτά και τα άλλα περί «ελεγχόμενης χρεοκοπίας», «συντεταγμένης χρεοκοπίας», «συντονισμένης χρεοκοπίας» δε βρίσκεται παρά ένα: Η ανεξέλεγκτη και ολοκληρωτική χρεοκοπία του λαού!

Είναι «πατριώτες». Απόδειξη:

«Αν δεν υπήρχε ο έλεγχος της τρόικας θα είχαμε ξοκείλει (...). Ευτυχώς που έχουμε τεθεί υπό έλεγχο»! Μας το ξεκαθάρισε ο κ. Βενιζέλος...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ μοντάζ Γρέκι

 

 

Ντροπή μας

                                       Ντροπή μας

Πάλι σημαίες, πάλι συνθήματα. Το «Κάτω ο Φασισμός» να γράφεται σε τοίχους, σε τραγούδια, σε κομματικούς λόγους. Ακόμα και σε ερωτικά ραβασάκια μέρα που’ ναι. Μια φωτογραφία με το τανκ να μπαίνει, μια φωτογραφία με το τανκ να βγαίνει. Γι’ αυτό το τανκ που μπαινοβγαίνει στις ζωές μας ούτε κουβέντα. Οι νεκροί δικαιώθηκαν αλλά οι ζωντανοί βλέπουν καθημερινώς την μπούκα του κανονιού ανάμεσα στα μάτια τους.
Θέλω μία χρονιά να φωνάξουν «Κάτω η Δημοκρατία». Να γραφτεί σε τοίχους και τραγούδια , σε κείμενο διαμαρτυρίας. Βαρέθηκα αυτή την χλιαρή δημοκρατία που μου έχει σβερκωθεί 35 χρόνια. Αν γι’ αυτή είχαμε νεκρούς, να .....
τους ενημερώσω στον Παράδεισο που είναι, ότι τσάμπα πήγαν. Αν είχαν τη ευκαιρία πριν σηκώσουν την γροθιά να δουν σε ταινία τι εστί Δημοκρατία στην Ελλάδα, τότε ίσως σήμερα να είχαν παιδιά κι εγγόνια. Ίσως αν αυτοί ζούσαν η δημοκρατία να έπαιρνε την σωστή της μορφή. Ο φασισμός έφτιαξε ήρωες, η δημοκρατία δούλους. Τόσο άπληστη που δεν σταμάτησε να πατά μόνο στους νεκρούς για να επιβιώσει, συνέχισε να ανεβαίνει στα ανθρώπινα ζωντανά σκαλοπάτια μέρα με τη μέρα. Η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια κατά την ύπαρξή της δεν έχουν καμία ισχύ.
Τα θύματα της Δημοκρατίας πεθαίνουν ήσυχα. Τρομακτικά ήσυχα. Σε θαλάμους με 20 αρρώστους, σε δυάρια που η κούνια του παιδιού χωράει μόνο δίπλα απ’ το ψυγείο, σε σχολεία Αλκατράζ, σε Πανεπιστήμια φυτώρια βουλευτών και ανέργων, ακόμη και στις θλιβερές καφετέριες που σκοτώνουμε τον χρόνο μας πριν μας προλάβει αυτός. Η ανατροπή του φασισμού θέλει κότσια, η διατήρηση της δημοκρατίας θέλει ρουσφέτι. Και το ρουσφέτι είναι εύκολη υπόθεση. Δεν θέλει ανδρεία, ούτε αίμα. Μόνο υπογραφή. Μία εξευτελισμένη υπογραφή που η δύναμή της σε μεταλλάσσει αυτόματα σε δούλο του κάθε χλεμπονιάρη, του κάθε μέτριου που δημοκρατικά σε κυβερνά.

Για να έχουν δικαίωμα ύπαρξης κόμματα και πολιτικάντηδες έγινε αυτή η Δημοκρατία. Για να μπορεί ο κάθε μέτριος να έχει δικαίωμα κατάχρησης. Οι χούντες και οι βασιλείες μας στέρησαν τους άριστους και μείναμε με τους μέτριους, τους ηλίθιους, τους τεμπέληδες. Μείναμε με αυτούς που το φίλτρο της ιστορίας κράτησε για πέταγμα και εμείς το βάλαμε στην καλύτερα βιτρίνα της ζωής μας. Στην Δημοκρατία μας.
.
.
Φώτο: Misha Gordin

                           

                                Θυσιαστήρια

 

Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία ουσιαστικά τώρα ανοίγει αυλαία και εκτυλίσσεται με μονόπρακτα στη Βουλή και με ιστορίες απελπισίας και αδιέξοδων διαδρομών στο χάρτη της κοινωνίας. Οι προβολείς του κόσμου είναι στον όμορφο αυτό τόπο, που οι ισχυροί θέλουν να χρεοκοπήσουν όμορφα. Κι ακόμη μια φορά απαλλοτριώνεται για να ξοφλήσει χρέη.

ΤΟ ΒΑΡΟΣ του πιο ισχυρού νομίσματος στον κόσμο καταπλακώνει ένα λαό και μαζί το μεταπολιτευτικό μοντέλο διακυβέρνησης, που νόμισε πως θα ξεγελάσει την Ιστορία για πάντα.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΖΟΥΝ ευρωπαϊκά έντυπα την κατάσταση στην Ελλάδα με τη δραματική λύση της Αθηναϊκής Συμμαχίας, αλλά δεν ξεκαθαρίζουν την πρώτη ή τη δεύτερη, αν και η πρώτη αποσυντέθηκε κάτω από το βάρος των ασήκωτων φορολογικών φορτίων που έβαλαν οι Αθηναίοι στους εταίρους. Οι φόροι που...

οι Ευρωπαίοι διά της κυβέρνησης επιβάλλουν, σε συνδυασμό με το κούρεμα του χρέους που μαγειρεύουν, θα μειώσουν στο μισό τουλάχιστον τα διαθέσιμα των Ελλήνων και θα διπλασιάσουν τα ατομικά χρέη τους πριν να το καταλάβουν. Και αυτό μάς λένε ότι είναι το καλύτερο σενάριο για μια χώρα που την πάτησε σαν τον Ικαρο. Πάνω που νόμισε ότι φτάνει στον ουρανό, πνίγηκε στο πέλαγος.

ΟΙ ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ Συμμαχίες ανέδειξαν στρατηγούς, τον Κίμωνα η πρώτη και τον Χαβρία η δεύτερη, αλλά η σημερινή κρίση έχει πρωταγωνιστικό διεκπεραιωτή το συνταγματολόγο Ευάγγ. Βενιζέλο, που κατά τον πρόεδρο της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα, νομίζει ότι είναι συνταγματάρχης. Το δράμα σήμερα έχει Ροντούλη και τα γομάρια του, Κανέλλη και το γαλόψωμο της φαμίλιας. Θα μπορούσε να έχει ως σενάριο, χωρίς θέατρο, πώς ένας συνταξιούχους των επτά χιλιάδων ετησίως μένει ταπί, χωρίς να φάει καν.

ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ δράμα έχει τον καθηγητή Μόσιαλο, που άλλαξε επάγγελμα και σαν στραβάδι βρέθηκε στα δόντια των παλιοσειρών. Εχει μια αγανακτισμένη Κοινοβουλευτική Ομάδα, η οποία: αντί να πείσει τον αρχηγό της πριν από δύο χρόνια να κατεβάσει επιτέλους το πρώτο αξιόπιστο και δίκαιο φοροδοτικό σύστημα, να μαζέψει -αντί να αβγατίσει- το ξεχειλωμένο έλλειμμα των γαλάζιων, να ελέγξει τη φορολογικά ημιλαθραία τάξη των ελευθεροεπαγγελματιών και των υπερ-εχόντων, να καταθέσει πρόταση για άρση των βουλευτικών προνομίων, τώρα ολοφύρεται που σύρεται να ψηφίσει τα ληστρικά μέτρα για τους μη έχοντες.

ΑΝΤΙ να φωνάξουν που τα σκάφη για να φορολογηθούν έπρεπε να ξεπερνούν τα έξι μέτρα, αντί να δώσουν τους αστυφύλακες στις συνοικίες, αντί να μαζέψουν τους συναδέλφους τους που ζητούν δικαστικώς αναδρομική αύξηση συντάξεων, αντί να αποποιηθούν το όνειδος να θεμελιώνουν δικαίωμα με οκτώ χρόνια εργασίας, τρώγονται μεταξύ τους.

ΚΑΜΙΑ φορά στην Απω Ανατολή οι βουλευτές δέρνονται και μαλλιοτραβιούνται στα έδρανα, αλλά με στιλ. Εδώ διαγκωνίζονται στο βήμα της τηλεοπτικής ρηχής δημοκρατίας για μια τάχαμου εξιλεωτική ατάκα, την ώρα που οι βωμοί στα κοινωνικά θυσιαστήρια καπνίζουν.

Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΡΝΕΛΛΟ από enet, μοντάζ Γρέκι

Θωρακισμένη μπέμπα 750.000 ευρώ για να τον προστατεύει από την αγάπη των συμπατριωτών του! Πρόκληση: Το χλιδάτο αυτοκίνητο του Βενιζέλου κοστίζει 750.000 ευρώ! Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, την ώρα που σφαγιάζει τους μισθούς και τις συντάξεις στο Δημόσιο, την ώρα που καταδικάζει εκατομμύρια Έλληνες στη φτώχεια, προκαλεί το δημόσιο αίσθημα… Ο υπουργός Οικονομικών, κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, ενώ εκατομμύρια Έλληνες μετρούν τα ευρώ που έχουν στην τσέπη τους για να «βγάλουν» μία μέρα ακόμη, κυκλοφορεί με τη θωρακισμένη BMW 740! Μέσα στη χλιδή… Μιλάμε για ένα αυτοκίνητο υπερπολυτελές, με όλες τις ανέσεις: ειδική θωράκιση για τα λάστιχα (!), τα παράθυρα, ενώ υπάρχει και ειδική θωράκιση στο χώρο του ρεζερβουάρ! Είναι ένα αυτοκίνητο 3000 κυβικών, αποδίδει 315 άλογα, έχει... ειδικά συστήματα δορυφικής τηλεπικοινωνίας, ώστε να μπορεί ο υπουργός ανά πάσα στιγμή να μιλάει απευθείας με τα «κόκκινα τηλέφωνα» μέσω κρυπτογράφησης, τηλεοπτικό δέκτη δορυφορικής λήψηςγια να έχει ενημέρωση από τα δορυφορικά δίκτυα όλου του κόσμου, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, ο προκάτοχός του είχε ζητήσει η θωράκιση να είναι αντίστοιχη με τη θωράκιση που χρησιμοποιείται για τα οχήματα του προέδρου των ΗΠΑ! Το κόστος τουσυγκεκριμένου αυτοκινήτου, μαζί με το κόστος θωράκισης φτάνει, αν δεν υπερβαίνει, τις 750.000 ευρώ!!! Πρόκειται για ένα αυτοκίνητο που είχε παραγγείλει ο προκάτοχός του, κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αλλά δεν πρόλαβε να το χαρεί… Λίγη αιδώς, Αργείοι… Αν κοιτάξετε, κ. υπουργέ, έξω από το παράθυρο τις λιμουζίνας σας, αξίας 750.000 ευρώ, θα δείτε στα πεζοδρόμια δεκάδες επαίτες με μικρά παιδιά, θα δείτε πρόσωπα απεγνωσμένων ανθρώπων, θα δείτε ανθρώπους να παραμιλάνε… Και εσείς διαβάζετε αμέριμνος μέσα στη χλιδή, την εφημερίδα σας… Δε θα έπρεπε κάποια στιγμή να απαντήσετε για την ακριβή αξία του αυτοκινήτου; Εμείς είχαμε συνηθίσει τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να ευαγγελίζονται την «αλλαγή»… Κυκλοφορούσατε με Skoda, Fiat και άλλα μικρότερης αξίας αυτοκίνητα… Τώρα πώς μεγαλοπιαστήκατε έτσι; Ντροπή! Και μία τελευταία ερώτηση, κ. υπουργέ: Γιατί τέτοια ανησυχία για έναν υπουργό Οικονομικών και κυκλοφορεί με θωρακισμένη λιμουζίνα, τέτοιας αξίας; Ο πρώην υπουργός Οικονομικών, αλλά και εσείς που το χρησιμοποιείτε, φοβάστε τίποτα; Μήπως φοβάστε την οργή του λαού; ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ> -Κοίτα Βενιζέλε, πως απέδρασε η κυβέρνηση της Αργεντινής- ίσος προλαβένετε ακόμα!! Γιατί μετά έρχονται κρεμάλες!!! Nα πως απέδρασε η κυβέρνηση της Αργεντινής. Δείτε το αφιέρωμα του Εξάντα Το Δεκέμβριο του 2001 στο Μπουένος Άιρες, μεγάλες λαϊκές μάζες κατευθύνονται προς την ιστορική πλατεία «Πλάσα δε Μάγιο.» Η Αργεντινή μία από τις πλουσιότερες οικονομίες στο παρελθόν, έχει χρεοκοπήσει. Η κυβέρνηση έχει παραιτηθεί και ο Πρόεδρος της Αργεντινής Φερνάντο Δε Λα Ρούα διαφεύγει από το Προεδρικό Μέγαρο με ελικόπτερο μέσα στη θύελλα του οργισμένου λαού που συγκρουόταν με την αστυνομία, έσπαγε τράπεζες, λεηλατούσε σούπερ μάρκετ και φώναζε μαζικά «Να φύγουν όλοι!». Η κοινωνική έκρηξη του 2001, ήταν το τέλος ενός ... νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου διάρκειας 10 ετών και άφησε πίσω της 35 νεκρούς (δολοφονημένους από την αστυνομία και τους ιδιωτικούς φρουρούς των τραπεζών), 30.000 παράπλευρες απώλειες (ανθρώπους που αυτοκτόνησαν, η υπέστησαν καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια), και περίπου 20.000.000 ανθρώπους (πάνω από το μισό του πληθυσμού) βουτηγμένους στην φτώχεια και τη μιζέρια. Σχεδόν 10 χρόνια μετά, ο Γιώργος Αυγερόπουλος, που είχε εργαστεί στην Αργεντινή το 2001-2002 κατά την περίοδο της κρίσης, επιστρέφει για μια νέα αυτοψία στην οικονομία, την πολιτική και την κοινωνική κατάσταση της χώρας. Επιτόπια Έρευνα, Σενάριο, Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος / Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Έρευνα & Οργάνωση Θέματος: Μανώλης Φυλακτίδης / Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Μοντάζ: Γιάννης Μπιλήρης, Άννα Πρόκου / Μια παραγωγή της Small Planet, για την ΕΡΤ ©2010-2011 «Στο παγκόσμιο σύστημα εξουσίας τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται και οι ζημιές κοινωνικοποιούνται.» Εδουάρδο Γαλεάνο-Συγγραφέας ΥΠΟΘΕΣΗ Α' ΜΕΡΟΥΣ Όταν ο Γιώργος Αυγερόπουλος έφυγε από την Αργεντινή το 2002, είχε αφήσει την ιστορική πλατεία του Μαΐου, γεμάτη διαδηλωτές και συνθήματα. Τώρα την ξαναβλέπει σχεδόν στην ίδια κατάσταση, όμως ο λόγος είναι διαφορετικός. Ο τέως πρόεδρος της Αργεντινής Νέστορ Κίρσνερ, σύζυγος της σημερινής προέδρου Κριστίνα, έχει μόλις πεθάνει, χτυπημένος από ένα βαρύ καρδιακό επεισόδιο. Οι υποστηρικτές του, που αποτελούν και την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, τον θεωρούν ήρωα, καθώς ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε να βγάλει την Αργεντινή από την κρίση και να διώξει το Δ.Ν.Τ. από τη χώρα. "Μας έδωσε πίσω την αξιοπρέπειά μας." "Αυτός ήταν που μας απελευθέρωσε από τα νύχια αυτού του αρπαχτικού τέρατος!", είναι μερικές από τις φράσεις των συγκεντρωμένων στην πλατεία. "Και αφού εσείς είστε από την Ελλάδα που περνάει τώρα άσχημες στιγμές, να ξέρετε ότι εμείς ήδη το περάσαμε. Ήμασταν αιχμάλωτοι των δανείων και του συσσωρευμένου χρέους. Κι αυτά τα δάνεια δεν ήταν για εμάς. Δεν ήταν για το λαό. Ποτέ δεν είναι για τον λαό. Γι' αυτό και οι Έλληνες κάνουν καλά και διαδηλώνουν. Είναι θλιβερό να μη μαθαίνεις, να μη καταλαβαίνεις..." Ο πρώην υπουργός οικονομικών, Ντομίνγο Καβάλο, θεωρείται από τους αντιπάλους του ως ένας από τους πιο βασικούς υπεύθυνους για την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής, το 2001. Είναι ο άνθρωπος που σχεδίασε και υλοποίησε για χρόνια όλο το μοντέλο πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η χώρα μέχρι την καταστροφή. Σήμερα ο Ντομίνγο Καβάλο, άλλοτε μια από πιο σημαντικές πολιτικές φιγούρες της Αργεντινής, είναι ένας από τους πιο μισητούς ανθρώπους στην χώρα. Δεν παραδέχεται ότι έχει κάνει κάποιο λάθος. Το αντίθετο: "Αφού ξερίζωσα τον πληθωρισμό και ενοποίησα την Αργεντινή με τον υπόλοιπο κόσμο, αφού επέτρεψα τον εκμοντερνισμό όλων των παραγωγικών δομών της Αργεντινής, τότε θεωρώ ότι αυτά ήταν ένα μεγάλο κατόρθωμα και έχω ένα μερίδιο επιτυχίας, όχι όλο, σ’ αυτό το κατόρθωμα". Ο Ντομίνγο Καβάλο περιγράφει με λεπτομέρειες ό,τι έγινε πίσω από τις κλειστές πόρτες των συμβουλίων με το Δ.Ν.Τ. σε Ουάσινγκτον και Μπουένος Άιρες. "Το Δ.Ν.Τ. μας είχε ήδη δώσει ένα δάνειο, προσπαθώντας να βοηθήσει την Αργεντινή να βγει από την οικονομική κρίση, που είχε ήδη ξεκινήσει από τα μέσα του 2000", λέει. "Αυτό φαινόταν ξεκάθαρα. Μας έδωσε λοιπόν ένα δάνειο με εκταμιεύσεις ανά τρίμηνο. Το 1ο τρίμηνο αυτού του προγράμματος δεν είχε τηρηθεί. Έτσι έθεσα στο Δ.Ν.Τ. να αναπρογραμματίσουμε τους στόχους με τέτοιον τρόπο, που να μπορούμε να τους τηρήσουμε. Γιώργος Αυγερόπουλος: Πόσα ήταν; Ντομίνγο Καβάλο: Δεν ήταν πολλά. Συνολικά το πρόγραμμα του Δ.Ν.Τ. ήταν 12 δις δολάρια και οι τριμηνιαίες δόσεις ήταν η κάθε μια 1,3 δις δολάρια. Ασήμαντα ποσά, δηλαδή, μπροστά σε αυτά που αναφέρονται για την Ελλάδα. [...] Είχαμε πετύχει τους στόχους μας για το 3ο τρίμηνο. Το οποίο είχε τελειώσει το Σεπτέμβριο. Τότε έστειλαν μιαν αποστολή για να δούνε αν είχαμε πετύχει ή όχι. Είχαμε πετύχει και έπρεπε να εγκρίνουν την επόμενη εκταμίευση. Μετά άρχισαν να παρατηρούν αν θα πετυχαίναμε τους στόχους μας για το 4ο τρίμηνο. Και φυσικά για το 4ο τρίμηνο θα είχαμε προβλήματα για να πετύχουμε τους στόχους. Όπως ούτε και στην Ελλάδα θα μπορέσετε να εκπληρώσετε ακριβώς τους στόχους, όπως έχουν προγραμματιστεί. Έτσι λοιπόν με το επιχείρημα ότι για το 4ο τρίμηνο, που δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί, δεν θα εκπληρώναμε τους στόχους, μας ακύρωσαν την εκταμίευση των χρημάτων για το Νοέμβριο. Και αφού μας αφαίρεσαν την στήριξη, δεν έμενε άλλη λύση απ’ το να εξαγγείλουμε στάση πληρωμών. [...] Εκείνο τον καιρό κυριαρχούσε η θεωρία της ηθικής του κινδύνου, δηλαδή όταν μια χώρα είναι χρεωμένη και υπάρχουν τράπεζες και κάτοχοι ομολόγων που έχουν δανείσει αυτή τη χώρα, είναι καλύτερα η χώρα να φτάσει στη χρεοκοπία, γιατί έτσι αυτή η χώρα θα υποστεί τις συνέπειες αλλά και οι πιστωτές επίσης θα υποστούν τις συνέπειες, κι αυτό θα αποτελέσει ένα μάθημα για το μέλλον για να μην ξαναχρεωθεί αυτή η χώρα και οι πιστωτές να μην ξαναδανείσουν μια χώρα που θα βρίσκεται κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες. Δηλαδή εφάρμοσαν σε μας μια θεωρία που σήμερα ευτυχώς κανείς δεν τη υποστηρίζει και που μας έκανε να υποφέρουμε πολύ. Δεν την εφάρμοσαν στην Τουρκία, που ήταν κι αυτή σε κρίση την ίδια εποχή. Αλλά γιατί δεν την εφάρμοσαν στην Τουρκία; Την ίδια χρονιά, το 2001 η Τουρκία βρισκόταν σε μια τρομερή κρίση, αλλά την Τουρκία δεν την έσπρωξαν στη στάση πληρωμής του χρέους. Και δεν την έσπρωξαν γιατί θα χρησιμοποιούσαν την Τουρκία ως στρατιωτική βάση στον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ. Η Αργεντινή, αφού δεν μπορούσε να γίνει βάση για κανέναν πόλεμο, είπαν: «Εντάξει, αυτή είναι η περίπτωση της χώρας που μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα για τις άσχημες συνέπειες της υπερχρέωσης. Ο Ντομίνγο Καβάλο, ωστόσο, διευκρινίζει ότι η κριτική που κάνει στο Δ.Ν.Τ. δεν είναι η ίδια με αυτή που κάνει η αριστερά. "Το Δ.Ν.Τ. βοήθησε πολλές χώρες, τώρα βοηθά μαζί με την Ευρώπη την Ελλάδα", λέει."Η μόνη χώρα που δυστυχώς δεν βοήθησε ήταν η Αργεντινή". "Προσέξτε συμπεριφέρονται όπως οι μαφιόζοι", αντικρούει ο συγγραφέας Εδουάρδο Γαλεάνο. "Απαγάγουν ολόκληρες χώρες. Πληρώνονται τα λύτρα, αλλά δεν επιστρέφουν πίσω τα θύματα. Τα λύτρα τα ονομάζουν «υπηρεσίες του χρέους». Υπαγορεύουν διαταγές στις κυβερνήσεις. Κυβερνούν τις κυβερνήσεις. Γιατί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ονομάζεται «διεθνές», αλλά το διοικούν 5 χώρες κι αυτές είναι που παίρνουν τις αποφάσεις. Γιατί το δικαίωμα ψήφου αναλογεί στο κεφάλαιο που έχει επενδυθεί. Έτσι όσοι έχουν τα περισσότερα λεφτά, είναι αυτοί που διατάζουν. Είναι πέντε χώρες που κυβερνούν τον κόσμο. Και μετά μιλούν για δημοκρατία. Ποια δημοκρατία; Αφού 5 χώρες διοικούν πάνω απ’ τις άλλες". Ο Καβάλο, αφού περιγράφει το πώς και το γιατί εφάρμοσε το περίφημο κοραλίτο, δεσμεύοντας τις καταθέσεις των πολιτών στις τράπεζες, υπερασπίζεται πλήρως την πολιτική ξεπουλήματος της κρατικής περιουσίας, που εφάρμοσε ο ίδιος την δεκαετία του '90."Ήταν προβληματικές εταιρίες που δημιουργούσαν τεράστιες απώλειες στο κράτος. Με το να τις ιδιωτικοποιήσουμε, πετύχαμε δυο πράγματα. Απ’ τη μια μεριά εξαφανίστηκαν τα ελλείμματα, δεύτερον το κράτος δεν έπρεπε πια να επενδύει σ’ αυτούς τους τομείς και επένδυσε σ’ αυτούς ο ιδιωτικός τομέας. Έτσι εκσυγχρονίστηκαν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες". Ωστόσο, ο Άλδο Φερρέρ, ένας από τους πιο γνωστούς και έγκυρους οικονομολόγους της χώρας και πρέσβης της Αργεντινής στη Γαλλία, περιγράφει μια τελείως διαφορετική εικόνα. "Εφαρμόστηκε μια ξέφρενη πολιτική ξεπουλήματος της εθνικής μας κληρονομιάς. Ιδίως του πετρελαίου! Η Αργεντινή ήταν η μόνη χώρα που πούλησε την εθνική της εταιρία πετρελαίου. Πουλήθηκαν τα πάντα! Το τηλέφωνο, οι τηλεπικοινωνίες και τόσα άλλα πουλήθηκαν. Μ’ αυτά πλήρωσαν το χρέος, αλλά το χρέος συνέχισε ν’ αυξάνεται. Έτσι λοιπόν, στο τέλος της περιόδου, αφού είχε πουληθεί η εθνική κληρονομιά, ήμασταν χειρότερα κι απ’ την αρχή. Ήταν μια χείριστη πολιτική! Μια πολιτική με πηγή έμπνευσης τη «μαγεία» της Αγοράς, σύμφωνα με την οποία πρέπει να ανοιχτείς, να πουλάς, να βγάλεις το Κράτος από τη μέση και ν’ αφήσεις τις αυθόρμητες δυνάμεις της Αγοράς σε ένα σκηνικό διεθνούς κερδοσκοπίας, να κάνουν τη χώρα να προοδεύσει. Και το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή". Σήμερα, σχεδόν 10 χρόνια μετά, πολλοί από τους καταθέτες, των οποίων τα χρήματα μπλοκαρίστηκαν στις τράπεζες, δεν έχουν καταφέρει να πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Παρά τις αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου, που όρισε ότι οι τράπεζες οφείλουν να επιστρέψουν τα χρήματα των ανθρώπων στο αρχικό νόμισμα συν την παρακράτηση των τόκων όλων αυτών των χρόνων, οι τράπεζες κωλυσιεργούν με νομικά τερτίπια. Στους δανειολήπτες, ωστόσο, που είχαν πάρει δάνειο λίγο πριν την κρίση, παίρνουν τους τόκους. Οι ίδιοι μιλούν για τοκογλυφία. Περίπου 2.000.000 ενυπόθηκοι χρεοφειλέτες κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους. Πολλοί αυτοκτόνησαν μη μπορώντας να αντέξουν την οικονομική τους καταστροφή. Άλλοι επισκέπτονται συχνά τον ψυχίατρό τους. Ο Δρ. Ταραγάνο και οι συνάδελφοί του στην ψυχιατρική κλινική έκαναν μια μελέτη που κράτησε τρία χρόνια πάνω στα περιστατικά που χειρίζονταν καθημερινά. Ανακάλυψαν ότι το ποσοστό των ατόμων που υπέστησαν καρδιολογικά και εγκεφαλικά επεισόδια ως συνέπεια του άγχους που προκλήθηκε από την κρίση, εκτινάχθηκε στο 15%, την ώρα που ο παγκόσμιος μέσος όρος φτάνει μόλις το 2%. Σε μία από τις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας της, με τον μισό πληθυσμό να έχει βουλιάξει στη φτώχεια και τη μιζέρια, με το κράτος να είναι απόν και στο δρόμο να μην υπάρχει δεκάρα τσακιστή, η κοινωνία έδειξε ότι διαθέτει αντανακλαστικά και εσωτερικές δυνάμεις. Οι άνθρωποι αυτοοργανώθηκαν και άρχισαν να ανταλλάσουν αγαθά και υπηρεσίες. Έτσι εμφανίστηκε το "τρουέκε", ένας προ-καπιταλιστικός τρόπος εμπορίου, ο οποίος εξασφάλισε τη διαβίωση 10.000.000 ανθρώπων. Ο κόσμος συγκεντρωνόταν σε ειδικά μέρη και αντάλλασε προιόντα: Ένα μεταχειρισμένο ρούχο, με ένα κιλό κρέας. "Το ανταλλακτικό παζάρι, όχι μόνο μας έδινε φαγητό, μας έδινε να πιούμε, αλλά και καρδιολόγους και δασκάλους για τα παιδιά μας, για αγγλικά και χορό. Είχαμε συμβολαιογράφους που έγραφαν για σπίτια και οικόπεδα και πληρώνονταν με κουπόνια και σπίτια που πουλιόνταν και αγοράζονταν με κουπόνια που ήταν το νόμισμα της ανταλλαγής. Είχαμε τουρισμό, είχαμε μανικιούρ, κομμωτήριο και πεντικιούρ, υπήρχε καζίνο, όλα αυτά με τα κουπόνια του ανταλλακτικού παζαριού", λέει η Γκρασιέλα Γκραγίσεβιτς, ιδρυτικό μέλος του Τρουέκε. "Ήταν σαν γιορτή, γίνονταν βραδιές, ο κόσμος τραγούδαγε, και κανείς δεν στενοχωριόταν, γιατί μπορούσε να φάει, να ντυθεί, ήταν ένα καταπληκτικό πράγμα! Να μην εξαρτάσαι από τις τράπεζες, από τα σούπερ μάρκετ, απ’ τον υπουργό οικονομίας, από το Δ.Ν.Τ. Η αλήθεια είναι ότι ζήσαμε μια περίοδο πολύ μεγάλης ελευθερίας". Το Τρουέκε πήρε τεράστια έκταση σε όλη τη χώρα. Τόση, που σύντομα ντόπιοι οικονομικοί κύκλοι, όσο και το ίδιο το Δ.Ν.Τ., απαξίωναν το Τρουέκε ζητώντας τη διάλυσή του, ενώ ένας γερουσιαστής των Η.Π.Α. το χαρακτήρισε οικονομική τρομοκρατία. "Αυτή η μελέτη της αγοράς μέσα από μια μικροαγορά κάνει τον κόσμο να πραγματοποιεί ένα σπουδαίο άλμα στην θεώρησή του για την οικονομία", λέει ο Ρουμπέν Ραβέρα, συνιδρυτής του Κλαμπ Τρουέκε. "Κι αυτό γνωρίζουμε ότι είναι πολύ επικίνδυνο. Είναι πολύ επικίνδυνο ο κόσμος να κάνει πρακτική μια μέθοδο που του επιτρέπει να είναι ανεξάρτητος. Να είναι αυτός που καθορίζει τη μοίρα του". Η αρχή του τέλους ήταν όταν η αστυνομία "επισκέφθηκε" για πρώτη φορά το μεγαλύτερο χώρο τρουέκε για έλεγχο. Ταυτόχρονα μεγάλα Μ.Μ.Ε. άρχισαν να μεταδίδουν ότι στο Τρουέκε τα προιόντα που κυκλοφορούσαν ήταν κλεμμένα, ή ότι τα τρόφιμα ήταν από τα σκουπίδια. Ούτε όμως αυτό μπόρεσε να σταματήσει το Τρουέκε. Αυτό ωστόσο που μπόρεσε να το σταματήσει, ήταν τα δεκάδες πλαστά κουπόνια (που ήταν το νόμισμα της συναλλαγής) τα οποία διοχέτευσαν στο ανταλλακτικό εμπόριο άγνωστοι παραχαράκτες. Τα ιδρυτικά μέλη του Τρουέκε πιστεύουν ακόμα και σήμερα ότι αυτό ήταν κάτι οργανωμένο. Σε ρεπορτάζ της εποχής, η αστυνομία συλλαμβάνει εγκληματίες που μετέφεραν ένα εκατομμύριο πλαστά κουπόνια. Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να είναι αυτοσχέδιο, η απάντηση είναι ότι για τέτοια παραγωγή χρειάζονταν μηχανήματα μεγάλης κλίμακας. Το Τρουέκε συνεχίζεται ακόμα και σήμερα στο Μπουένος Άιρες. Σε χώρους που κρατούν χαμηλό προφίλ και δεν διαφημίζονται για να μη δώσουν στόχο στις αρχές. ΥΠΟΘΕΣΗ Β' ΜΕΡΟΥΣ Το 2003 εκλέγεται πρόεδρος της Αργεντινής ο Νέστορ Κίρτσνερ, με μόλις το 22,2 % των ψήφων. Ήταν κυβερνήτης, μιας μακρινής επαρχίας στη Παταγονία. Σήμερα, θεωρείται ήρωας από μια μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης, καθώς κατάφερε να βγάλει την Αργεντινή από την κρίση. " Ήταν ένας άνδρας αντιφατικός," λέει ο συγγραφέας Εδουάρδο Γαλεάνο. "Προήλθε από το χώρο του Μένεμ και είχε συνεργαστεί στις ιδιωτικοποιήσεις των πετρελαίων. Ήταν ένας από τους κύριους αυτουργούς στις ιδιωτικοποιήσεις των πετρελαίων. Αλλά όταν φτάνει στην Προεδρία γίνεται ένας από τους κυριότερους πρωταγωνιστές της Λατινικής Αμερικής, σ’ αυτήν τη διαδικασία εθνικής αξιοπρέπειας και αλλαγής την οποία βλέπουμε σε αρκετές χώρες της ηπείρου." Η Αργεντινή αποστασιοποιείται από την επιρροή των ΗΠΑ κλείνοντας στρατηγικές συμφωνίες με τον Τσάβες της Βενεζουέλας, τον Μοράλες της Βολιβίας, τον Κορρέα του Εκουαδόρ, την Μπασελέτ της Χιλής κ.α. Στο πεδίο της οικονομίας ο Κίρσνερ έχει δίπλα του τον Ρομπέρτο Λαβάνια. Έναν έμπειρο οικονομολόγο και υπουργό της προηγούμενης κυβέρνησης. Η πρώτη τους κίνηση είναι να αποσύρουν οποιαδήποτε αίτηση πόρων προς το ΔΝΤ. Μέχρι τότε οι προηγούμενοι υπουργοί είχαν προσπαθήσει να διαπραγματευτούν ένα δάνειο ύψους 20 και 25 δις δολαρίων", θυμάται ο Ρομπέρτο Λαβάνια. "Στο πρώτο ραντεβού που είχα με τον Κέλερ, που μετέπειτα έγινε πρόεδρος της Γερμανίας, εκείνη την εποχή ήταν διευθυντής του ΔΝΤ, πήγα να του ανακοινώσω ότι η Αργεντινή αποσύρει οποιαδήποτε αίτηση κεφαλαίων. Γιατί αυτή η αίτηση έδινε χώρο σε διαπραγμάτευση που εκ των πραγμάτων σήμαινε να αποποιηθούμε τον σχεδιασμό οικονομικής πολιτικής. Ήταν μια παντελής επέμβαση στην οικονομία της Αργεντινής. Φυσικά η δικαιολογία ήταν να δοθούν κεφάλαια στην Αργεντινή. Κεφάλαια που θα έμπαιναν από ένα παραθυράκι και θα έβγαιναν από ένα άλλο για να πληρωθούν οι πιστωτές. Ήταν προφανές ότι ο μόνος στόχος ήταν να μειωθεί η χασούρα των πιστωτών . Με το να αποσύρω την αίτηση δανείου, η εξουσία του ΔΝΤ στην Αργεντινή, ελαττώθηκε πολύ γρήγορα." "Στη συνέχεια προστατεύτηκαν οι συντάξεις και οι μισθοί. Η προηγούμενη κυβέρνηση ακολουθώντας το πρόγραμμα του ΔΝΤ που μοιάζει με αυτό της Ελλάδας, απαίτησε και κατάφερε μια μείωση μισθών και συντάξεων 13%. Εμείς είπαμε ότι αυτό δεν έχει νόημα, γιατί πόσο θα μειώσεις τους μισθούς του δημοσίου για να ικανοποιήσεις τις τράπεζες; Κάναμε ακριβώς τ' αντίθετο. Με δικαστική απόφαση την οποία αποδέχθηκε η κυβέρνηση, επεστράφη το 13 % των μισθών που είχαν κοπεί το 2000. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το αποτέλεσμα ήταν να αναγεννηθεί η αγορά. Τους τελευταίους 8 μήνες του 2002 η Αργεντινή ήδη αναπτυσσόταν με 8%. Και τα επόμενα 4 χρόνια κάπου στο 9%." Παρόλο όμως που η οικονομική κατάσταση βελτιωνόταν, το απλήρωτο χρέος που είχε διαμαρτυρηθεί, περίπου 93 δις δολάρια, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα της ιστορίας. Ήταν σαφές ότι η Αργεντινή δεν μπορούσε να το ξεπληρώσει. Η κυβέρνηση κράτησε αμετακίνητη στάση. Πρότεινε σε όσους είχαν κρατικά ομόλογα που είχαν λήξει, να τους τα αντικαταστήσει με νέα, πολύ χαμηλότερης τιμής. Για κάθε ένα δολάριο που χρωστούσε η Αργεντινή θα πλήρωνε 25 σεντς και σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου. " Ήταν μια αναδιάρθρωση του χρέους που κατέληξε με 75% έκπτωση" λέει ο πρώην υπουργός Οικονομικών της χώρας Ρομπέρτο Λαβάνια. "Οι πιστωτές χρειάστηκε να αποποιηθούν το 75%. Και προσέξτε: Περισσότεροι από 3 στους 4 πιστωτές μπήκαν εθελοντικά στην αναδιάρθρωση του χρέους. Δεν πιέστηκαν. Τους εξηγήσαμε την σοβαρότητα της κατάστασης της Αργεντινής. Το Δεκέμβριο του 2005 ο πρόεδρος Κίρσνερ αποφασίζει να ξεπληρώσει με μία μόνο δόση ό,τι χρωστάει στο ΔΝΤ. Ήταν περίπου 10 δις δολάρια. Το ανακοινώνει σε μια αιφνίδια συνέντευξη τύπου. Ακόμα και οι εφημερίδες της αντιπολίτευσης χαρακτήρισαν την απόφασή του "ιστορική". Έτσι στις αρχές του 2006, οριστικά η Αργεντινή πληρώνει όλο το χρέος προς το ΔΝΤ και κάνει ακόμα πιο σαφές ότι το ΔΝΤ δεν έχει πλέον κανένα λόγο στην οικονομική πολιτική της Αργεντινής. Τουλάχιστον ήταν μια συμπεριφορά μεγάλης αξιοπρέπειας!" παρατηρεί ο Εδουάρδο Γαλεάνο. "Όταν έρχονται οι του ΔΝΤ και λένε: «Εσείς θα πρέπει να....». Όχι, κύριοι κάνετε λάθος. Κάνατε λάθος στο μέρος και στη στιγμή. Εδώ σ’ αυτήν τη χώρα δεν μπορείτε να μιλάτε έτσι. Αυτή η χώρα έχει μια κυβέρνηση δημοκρατικά εκλεγμένη. Δεν εκλέξανε εσάς! Κανείς δεν σας ψήφισε. Κύριοι τεχνοκράτες, κανείς δεν σας ψήφισε!" Σήμερα η Αργεντινή είναι μια χώρα σε πλήρη ανάκαμψη. Παρόλο που δεν είναι δημοφιλής στη διεθνή οικονομική κοινότητα και στις αγορές χρήματος, η οικονομία της αναπτύσσεται με ένα μέσο όρο 7% τον χρόνο. "Η Αργεντινή τώρα δεν εξαρτάται από τις διεθνείς πιστώσεις, απλά εξαρτάται από τη δική της οικονομία και δεν προστρέχει στις διεθνείς πιστώσεις. Το Κράτος έχει πλεόνασμα" λέει ο έμπειρος οικονομολόγος Άλδο Φερέρ. "Και για να’ ναι ξεκάθαρο: Η Αργεντινή δεν θα έβγαινε από την κρίση, αν δεν είχε αναβάλει την πληρωμή του χρέους. Η Ελλάδα θα μπορούσε να προχωρήσει σε στάση πληρωμής του χρέους; Είναι ένα πολύ περίπλοκο θέμα, λόγω των επιπτώσεων στην Ευρώπη. Ωστόσο νομίζω ότι όταν το πρόβλημα φτάσει σε ένα επίπεδο και δεν είναι δυνατόν να το χειριστείς, είναι πολύ δύσκολο να βγεις από την κρίση ακολουθώντας τους κανόνες. Έτσι λοιπόν η περίπτωση της Αργεντινής αποδεικνύει ότι δεν υπήρχε άλλη λύση από το να μετατρέψει το χρέος σε επίπεδα που να μπορεί να το χειριστεί. Κι όταν το επανατοποθέτησε, η χώρα μπόρεσε να πληρώσει και συνεχίζει να πληρώνει." Υπάρχει όμως μια μεγάλη σκιά: Ο πληθωρισμός. "Είμαστε πολύ άσχημα", υποστηρίζει ο πρώην υπουργός οικονομικών Ντομίνγο Καβάλο που κατηγορείται από τους αντιπάλους του ως ένας από τους βασικούς υπεύθυνους για την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής το 2001. "Ο πληθωρισμός είναι το χειρότερο που μπορεί να έχει μια χώρα. (53:03) Ο πληθωρισμός είναι ένας βαρύς φόρος για τους φτωχούς. Αυτό το μήνα που μόλις τελείωσε, η τιμή του κρέατος ξανανέβηκε κατά 15% με 20%. Φανταστείτε λοιπόν τι χτύπημα δέχεται η τσέπη του κόσμου. Δυστυχώς επειδή δεν υπήρξε η βούληση για να γίνει μια διαφανής τακτοποίηση, προτιμήθηκε ο ψεύτικος μηχανισμός της υποτίμησης και της «πεσοποίησης.» Δηλαδή είναι σαν σήμερα στην Ελλάδα αντί να γίνουν οι αναγκαίες θυσίες για να τακτοποιηθούν οι λογαριασμοί στην οικονομία για να αποφευχθεί η υπερβολική χρέωση, να αποφασίσουν να βγουν από το ευρώ και να πουν ότι όλες οι υποχρεώσεις που έχουμε σε ευρώ θα τις μετατρέψουμε σε υποχρεώσεις σε δραχμές. Και μετά ας αφήσουμε τη δραχμή να υποτιμηθεί απέναντι στο ευρώ. Ναι, αλλά ο κόσμος θα παίρνει το μισθό του σε δραχμές και η δραχμή θα υποτιμηθεί ενώ οι τιμές θα φτάσουν στα σύννεφα!" Στην πρωτεύουσα χτίζονται όλο και περισσότεροι ουρανοξύστες. Τα μαγαζιά είναι γεμάτα, η ζωή ακολουθεί τους συνηθισμένους ρυθμούς μιας μεγαλούπολης, και τίποτα δεν θυμίζει την περιπέτεια που πέρασε η χώρα 10 χρόνια πριν. Οι μακροοικονομικοί δείκτες είναι υπέροχοι. Παρά την ανάπτυξη όμως, πολλοί Αργεντίνοι περιμένουν ακόμα να δουν τα οφέλη της. Η φτώχεια και η ανεργία μπορεί να μειώθηκαν σε σύγκριση με το 2001, αλλά βρίσκονται ακόμα σε υψηλά επίπεδα. Οι παραγκουπόλεις μεγάλωσαν "Υπάρχει ένα παγκόσμιο σύστημα εξουσίας," εξηγεί ο Εδουάρδο Γαλεάνο "που όταν εγώ ήμουν μικρός το έλεγαν Καπιταλισμό ενώ τώρα το αποκαλούν Οικονομία της Αγοράς. Έχει επίσης κι άλλα καλλιτεχνικά ονόματα. Αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι κοινωνικοποιεί τις απώλειες και ιδιωτικοποιεί τα κέρδη. Όπου η Αγορά είναι ο αόρατος και σκληρός Θεός, που υπαγορεύει τις διαταγές χωρίς κανείς να βλέπει το πρόσωπό της. Έτσι λοιπόν τίποτα! Υπάρχουν περισσότεροι ναυαγοί παρά ναυτικοί. Είναι σύστημα που αποβάλλει ανθρώπους. Και είναι ανίκανο να ενσωματώσει τα νέα στόματα που γεννιούνται και χρειάζονται να τραφούν. Περισσεύει κόσμος! Κι αυτό είναι μια από τις αντιφάσεις που δεν υπάρχει ανθρώπινη λογική που να μπορεί να την εξηγήσει. Πώς είναι δυνατόν ένας κόσμος που κάθε φορά παράγει όλο και περισσότερα τρόφιμα, έχει κάθε φορά και περισσότερους πεινασμένους; Κι ενάντια σ’ αυτές τις δομές στην Λατινική Αμερική τώρα αρχίζει ένας αγώνας και γίνεται συνειδητό ότι το πεπρωμένο δεν είναι μοιραίο. Αν και οι Έλληνες κάποιες άλλες εποχές πίστεψαν πως ήταν. Στην πραγματικότητα το μέλλον μπορείς να το ανακαλύψεις, να το φανταστείς αντί να υποταχτείς σ’ αυτό." Πώς μεθοδεύουν την χρεοκοπία Από factorx Tο ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Η ώρα της αλήθειας πλησιάζει επικίνδυνα και η κλυδωνιζόμενη κυβέρνηση παρακολουθεί αμήχανη τις διεθνείς εξελίξεις, ανήμπορη να αντιδράσει. Άλλωστε, η λέξη πατριωτισμός ήταν ανέκαθεν απαγορευμένη στο εκσυγχρονιστικό ή το νεοφιλελεύθερο λεξιλόγιο του ΠΑΣΟΚ. Η επίσημη ελληνική χρεοκοπία αποφασίστηκε εσπευσμένα αμέσως μετά τη συμφωνία της 21ηςΙουλίου, καθώς, αντίθετα με τα προσδοκώμενα, οι αγορές αρνήθηκαν να συμμορφωθούν, οι ιδιώτες φάνηκαν απρόθυμοι να συμπράξουν σε μια αμφιβόλου αποτελέσματος αναδιάρθρωση και οι μικρές χώρες – πιστωτές ανέβηκαν στα κάγκελα απειλώντας θεούς και δαίμονες. Αντιλαμβανόμενοι οι Γερμανοί, ότι ένας ξαφνικός θάνατος της ελληνικής οικονομίας θα έθετε σε άμεσο κίνδυνο τα εθνικά τους συμφέροντα, έβγαλαν άρον – άρον από το συρτάρι το περιβόητο plan B. Πώς θα χρεοκοπήσουμε Σύμφωνα με φρέσκες πληροφορίες, οι οποίες ώρα με την ώρα επιβεβαιώνονται από πρόσωπα και ΜΜΕ του εξωτερικού, η ελληνική ελεγχόμενη πτώχευση θα είναι σχετικά σύνθετη: Καταρχήν θα διαγραφεί όλο το χρέος (σε ομόλογα). Στη συνέχεια ο EFSF θα διαθέσει κεφάλαια ίσα με το 50% των ομολόγων που θα έχουν διαγραφεί. Τα νέα ομόλογα που θα εκδοθούν, θα είναι εγγυημένα από τις χώρες της Ε.Ε. Έτσι κάθε κάτοχος ελληνικών ομολόγων, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία κ.α., θα λάβει το 50% της αξίας των ομολόγων που κατέχει, αλλά σε πολύ ισχυρό ‘’χαρτί’’. Πιθανότατα αυτή η ανταλλαγή θα συνοδευτεί και με επιμήκυνση του χρόνου πληρωμής, ενώ το επιτόκιο βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση (θα είναι όμως αρκετά χαμηλότερο από το σημερινό). Μέχρι εδώ ήταν τα καλά νέα. Τα άσχημα νέα είναι ότι, όπως έχει καταγράψει η ιστορία, έπειτα από χρεοστάσια ακολουθούν με μαθηματική ακρίβεια δύο δυσμενείς καταστάσεις: 1.Το φαινόμενο bank run (δηλαδή η επικείμενη επίσκεψη των καταθετών στα γκισέ των τραπεζών, για τον προφανή λόγο και σε μαζικό επίπεδο) 2. Η συνεπακόλουθη κατάρρευση του εγχώριου τραπεζικού και ασφαλιστικού συστήματος Αυτές οι δύο δυσάρεστες καταστάσεις, δεν θα ενδιέφεραν καθόλου τους κυνικούς Γερμανούς (“οι Γερμανοί είναι φίλοι μας” ), αν δεν ήταν στην κυριολεξία χεσμένοι, αναφορικά με την πορεία του κοινού μας νομίσματος. Έτσι έχουν να λάβουν υπόψη τους δύο δυσμενείς καταστάσεις για τους ίδιους: 1. Τυχόν κατάρρευση μεγάλων ελληνικών τραπεζών, που υποτίθεται ότι ελέγχονται από την ΕΚΤ και λογοδοτούν σε αυτή, θα μπορούσε να επιφέρει ένα πανευρωπαϊκό bank run (και εδώ δε μιλάμε για μικροκαταθέτες, αλλά για Funds, ταμεία και κρατικές αποταμιεύσεις) 2. Τυχόν έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του Ευρώ, θα άνοιγε την όρεξη σε Ισπανία και Ιταλία και το όνειρο μιας ενιαίας Ευρώπης υπό Γερμανική εποπτεία, θα πήγαινε περίπατο και θα καθιστούσε τη Γερμανία ακόμα ένα ασήμαντοι πιόνι στη διεθνή σκακιέρα Για να μπορέσουν οι Γερμανοί φίλοι μας να αντεπεξέλθουν αυτές τις διελκυστίνδες, αποφάσισαν να κρατήσουν την Ελλάδα εντός του Ευρώ και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της επανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών με φρέσκα κεφάλαια από την ΕΚΤ, εγγυώμενοι ταυτόχρονα και τις καταθέσεις (τα κεφάλαια αυτά υπολογίζονται σε 20 δις). Η διαδικασία αυτή συμπεριλαμβάνει πωλήσεις βαλκανικών θυγατρικών, συγχωνεύσεις, μερικές κρατικοποιήσεις και εξυγίανση ενεργητικού. Σύμφωνα με το Γερμανικό σχέδιο, η περικοπή του χρέους θα επιτρέψει τη δραστική μείωση του ελλείμματος έτσι ώστε μέσα στα επόμενα χρόνια με βάση μια εξοντωτική δημοσιονομική πολιτική (που θα εποπτεύεται από Γερμανούς αξιωματούχους), να καταστεί το –μειωμένο- χρέος εξυπηρετήσιμο, από τα έσοδα του προϋπολογισμού ή έστω με μικρές ενέσεις ρευστότητας από εκδόσεις εντόκων γραμματίων ή διμερή δάνεια. Η συμφωνία αυτή, η οποία βρίσκεται ήδη σε διαπραγμάτευση με την ελληνική κυβέρνηση (όλοι γνωρίζουμε πόσο σκληρά διαπραγματεύεται η κυβέρνησή μας), προαπαιτεί την πλήρη εκχώρηση της άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής στη Γερμανία, με τρόπο που να καλύπτει τη διαφαινόμενη συνταγματική εκτροπή. Για τις επιπτώσεις που θα δημιουργήσει στο μέσο ελληνικό νοικοκυριό, πήρατε ήδη μια πρόγευση από τα πρόσφατα μέτρα που ανακοινώθηκαν. Το μόνο παρήγορο (αν και όχι απόλυτα σίγουρο) είναι ότι μια τέτοιας σοβαρότητας συμφωνία απαιτεί, είτε αυξημένη πλειοψηφία, είτε προκήρυξη εκλογών. Κακοφωνίξ

  

 

Θωρακισμένη μπέμπα 750.000 ευρώ για να τον προστατεύει από την αγάπη των συμπατριωτών του!

Πρόκληση: Το χλιδάτο αυτοκίνητο του Βενιζέλου κοστίζει 750.000 ευρώ!

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, την ώρα που σφαγιάζει τους μισθούς και τις συντάξεις στο Δημόσιο, την ώρα που καταδικάζει εκατομμύρια Έλληνες στη φτώχεια, προκαλεί το δημόσιο αίσθημα…

Ο υπουργός Οικονομικών, κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, ενώ εκατομμύρια Έλληνες μετρούν τα ευρώ που έχουν στην τσέπη τους για να «βγάλουν» μία μέρα ακόμη, κυκλοφορεί με τη θωρακισμένη BMW 740!

Μέσα στη χλιδή… Μιλάμε για ένα αυτοκίνητο υπερπολυτελές, με όλες τις ανέσεις: ειδική θωράκιση για τα λάστιχα (!), τα παράθυρα, ενώ υπάρχει και ειδική θωράκιση στο χώρο του ρεζερβουάρ! Είναι ένα αυτοκίνητο 3000 κυβικών, αποδίδει 315 άλογα, έχει...

ειδικά συστήματα δορυφικής τηλεπικοινωνίας, ώστε να μπορεί ο υπουργός ανά πάσα στιγμή να μιλάει απευθείας με τα «κόκκινα τηλέφωνα» μέσω κρυπτογράφησης, τηλεοπτικό δέκτη δορυφορικής λήψηςγια να έχει ενημέρωση από τα δορυφορικά δίκτυα όλου του κόσμου, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, ο προκάτοχός του είχε ζητήσει η θωράκιση να είναι αντίστοιχη με τη θωράκιση που χρησιμοποιείται για τα οχήματα του προέδρου των ΗΠΑ! Το κόστος τουσυγκεκριμένου αυτοκινήτου, μαζί με το κόστος θωράκισης φτάνει, αν δεν υπερβαίνει, τις 750.000 ευρώ!!!

Πρόκειται για ένα αυτοκίνητο που είχε παραγγείλει ο προκάτοχός του, κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αλλά δεν πρόλαβε να το χαρεί…

Λίγη αιδώς, Αργείοι…

Αν κοιτάξετε, κ. υπουργέ, έξω από το παράθυρο τις λιμουζίνας σας, αξίας 750.000 ευρώ, θα δείτε στα πεζοδρόμια δεκάδες επαίτες με μικρά παιδιά, θα δείτε πρόσωπα απεγνωσμένων ανθρώπων, θα δείτε ανθρώπους να παραμιλάνε… Και εσείς διαβάζετε αμέριμνος μέσα στη χλιδή, την εφημερίδα σας… Δε θα έπρεπε κάποια στιγμή να απαντήσετε για την ακριβή αξία του αυτοκινήτου;

Εμείς είχαμε συνηθίσει τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να ευαγγελίζονται την «αλλαγή»… Κυκλοφορούσατε με Skoda, Fiat και άλλα μικρότερης αξίας αυτοκίνητα… Τώρα πώς μεγαλοπιαστήκατε έτσι;

Ντροπή!

Και μία τελευταία ερώτηση, κ. υπουργέ: Γιατί τέτοια ανησυχία για έναν υπουργό Οικονομικών και κυκλοφορεί με θωρακισμένη λιμουζίνα, τέτοιας αξίας; Ο πρώην υπουργός Οικονομικών, αλλά και εσείς που το χρησιμοποιείτε, φοβάστε τίποτα; Μήπως φοβάστε την οργή του λαού;

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ> -Κοίτα Βενιζέλε, πως απέδρασε η κυβέρνηση της Αργεντινής- ίσος προλαβένετε ακόμα!! Γιατί μετά έρχονται κρεμάλες!!!

Nα πως απέδρασε η κυβέρνηση της Αργεντινής.

Δείτε το αφιέρωμα του Εξάντα

Το Δεκέμβριο του 2001 στο Μπουένος Άιρες, μεγάλες λαϊκές μάζες κατευθύνονται προς την ιστορική πλατεία «Πλάσα δε Μάγιο.» Η Αργεντινή μία από τις πλουσιότερες οικονομίες στο παρελθόν, έχει χρεοκοπήσει. Η κυβέρνηση έχει παραιτηθεί και ο Πρόεδρος της Αργεντινής Φερνάντο Δε Λα Ρούα διαφεύγει από το Προεδρικό Μέγαρο με ελικόπτερο μέσα στη θύελλα του οργισμένου λαού που συγκρουόταν με την αστυνομία, έσπαγε τράπεζες, λεηλατούσε σούπερ μάρκετ και φώναζε μαζικά «Να φύγουν όλοι!». Η κοινωνική έκρηξη του 2001, ήταν το τέλος ενός ...
νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου διάρκειας 10 ετών και άφησε πίσω της 35 νεκρούς (δολοφονημένους από την αστυνομία και τους ιδιωτικούς φρουρούς των τραπεζών), 30.000 παράπλευρες απώλειες (ανθρώπους που αυτοκτόνησαν, η υπέστησαν καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια), και περίπου 20.000.000 ανθρώπους (πάνω από το μισό του πληθυσμού) βουτηγμένους στην φτώχεια και τη μιζέρια.

Σχεδόν 10 χρόνια μετά, ο Γιώργος Αυγερόπουλος, που είχε εργαστεί στην Αργεντινή το 2001-2002 κατά την περίοδο της κρίσης, επιστρέφει για μια νέα αυτοψία στην οικονομία, την πολιτική και την κοινωνική κατάσταση της χώρας.

Επιτόπια Έρευνα, Σενάριο, Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος / Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Έρευνα & Οργάνωση Θέματος: Μανώλης Φυλακτίδης / Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Μοντάζ: Γιάννης Μπιλήρης, Άννα Πρόκου / Μια παραγωγή της Small Planet, για την ΕΡΤ ©2010-2011

«Στο παγκόσμιο σύστημα εξουσίας

τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται και

οι ζημιές κοινωνικοποιούνται.»

Εδουάρδο Γαλεάνο-Συγγραφέας

ΥΠΟΘΕΣΗ Α' ΜΕΡΟΥΣ

Όταν ο Γιώργος Αυγερόπουλος έφυγε από την Αργεντινή το 2002, είχε αφήσει την ιστορική πλατεία του Μαΐου, γεμάτη διαδηλωτές και συνθήματα. Τώρα την ξαναβλέπει σχεδόν στην ίδια κατάσταση, όμως ο λόγος είναι διαφορετικός. Ο τέως πρόεδρος της Αργεντινής Νέστορ Κίρσνερ, σύζυγος της σημερινής προέδρου Κριστίνα, έχει μόλις πεθάνει, χτυπημένος από ένα βαρύ καρδιακό επεισόδιο.

Οι υποστηρικτές του, που αποτελούν και την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, τον θεωρούν ήρωα, καθώς ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε να βγάλει την Αργεντινή από την κρίση και να διώξει το Δ.Ν.Τ. από τη χώρα. "Μας έδωσε πίσω την αξιοπρέπειά μας." "Αυτός ήταν που μας απελευθέρωσε από τα νύχια αυτού του αρπαχτικού τέρατος!", είναι μερικές από τις φράσεις των συγκεντρωμένων στην πλατεία. "Και αφού εσείς είστε από την Ελλάδα που περνάει τώρα άσχημες στιγμές, να ξέρετε ότι εμείς ήδη το περάσαμε. Ήμασταν αιχμάλωτοι των δανείων και του συσσωρευμένου χρέους. Κι αυτά τα δάνεια δεν ήταν για εμάς. Δεν ήταν για το λαό. Ποτέ δεν είναι για τον λαό. Γι' αυτό και οι Έλληνες κάνουν καλά και διαδηλώνουν. Είναι θλιβερό να μη μαθαίνεις, να μη καταλαβαίνεις..."

Ο πρώην υπουργός οικονομικών, Ντομίνγο Καβάλο, θεωρείται από τους αντιπάλους του ως ένας από τους πιο βασικούς υπεύθυνους για την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής, το 2001. Είναι ο άνθρωπος που σχεδίασε και υλοποίησε για χρόνια όλο το μοντέλο πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η χώρα μέχρι την καταστροφή. Σήμερα ο Ντομίνγο Καβάλο, άλλοτε μια από πιο σημαντικές πολιτικές φιγούρες της Αργεντινής, είναι ένας από τους πιο μισητούς ανθρώπους στην χώρα. Δεν παραδέχεται ότι έχει κάνει κάποιο λάθος. Το αντίθετο: "Αφού ξερίζωσα τον πληθωρισμό και ενοποίησα την Αργεντινή με τον υπόλοιπο κόσμο, αφού επέτρεψα τον εκμοντερνισμό όλων των παραγωγικών δομών της Αργεντινής, τότε θεωρώ ότι αυτά ήταν ένα μεγάλο κατόρθωμα και έχω ένα μερίδιο επιτυχίας, όχι όλο, σ’ αυτό το κατόρθωμα".

Ο Ντομίνγο Καβάλο περιγράφει με λεπτομέρειες ό,τι έγινε πίσω από τις  κλειστές πόρτες των συμβουλίων με το Δ.Ν.Τ. σε Ουάσινγκτον και Μπουένος Άιρες. "Το Δ.Ν.Τ. μας είχε ήδη δώσει ένα δάνειο, προσπαθώντας να βοηθήσει την Αργεντινή να βγει από την οικονομική κρίση, που είχε ήδη ξεκινήσει από τα μέσα του 2000", λέει. "Αυτό φαινόταν ξεκάθαρα. Μας έδωσε λοιπόν ένα δάνειο με εκταμιεύσεις ανά τρίμηνο. Το 1ο τρίμηνο αυτού του προγράμματος δεν είχε τηρηθεί. Έτσι έθεσα στο Δ.Ν.Τ. να αναπρογραμματίσουμε τους στόχους με τέτοιον τρόπο, που να μπορούμε να τους τηρήσουμε.

Γιώργος Αυγερόπουλος: Πόσα ήταν;

Ντομίνγο Καβάλο: Δεν ήταν πολλά. Συνολικά το πρόγραμμα του Δ.Ν.Τ. ήταν 12 δις δολάρια και οι τριμηνιαίες δόσεις ήταν η κάθε μια 1,3 δις δολάρια. Ασήμαντα ποσά, δηλαδή, μπροστά σε αυτά που αναφέρονται για την Ελλάδα. [...] Είχαμε πετύχει τους στόχους μας για το 3ο τρίμηνο. Το οποίο είχε τελειώσει το Σεπτέμβριο. Τότε έστειλαν μιαν αποστολή για να δούνε αν είχαμε πετύχει ή όχι. Είχαμε πετύχει και έπρεπε να εγκρίνουν την επόμενη εκταμίευση. Μετά άρχισαν να παρατηρούν αν θα πετυχαίναμε τους στόχους μας για το 4ο τρίμηνο. Και φυσικά για το 4ο τρίμηνο θα είχαμε προβλήματα για να πετύχουμε τους στόχους. Όπως ούτε και στην Ελλάδα θα μπορέσετε να εκπληρώσετε ακριβώς τους στόχους, όπως έχουν προγραμματιστεί. Έτσι λοιπόν με το επιχείρημα ότι για το 4ο τρίμηνο, που δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί, δεν θα εκπληρώναμε τους στόχους, μας ακύρωσαν την εκταμίευση των χρημάτων για το Νοέμβριο. Και αφού μας αφαίρεσαν την στήριξη, δεν έμενε άλλη λύση απ’ το να εξαγγείλουμε στάση πληρωμών. [...]

Εκείνο τον καιρό κυριαρχούσε η θεωρία της ηθικής του κινδύνου, δηλαδή όταν μια χώρα είναι χρεωμένη και υπάρχουν τράπεζες και κάτοχοι ομολόγων που έχουν δανείσει αυτή τη χώρα, είναι καλύτερα η χώρα να φτάσει στη χρεοκοπία, γιατί έτσι αυτή η χώρα θα υποστεί τις συνέπειες αλλά και οι πιστωτές επίσης θα υποστούν τις συνέπειες, κι αυτό θα αποτελέσει ένα μάθημα για το μέλλον για να μην ξαναχρεωθεί αυτή η χώρα και οι πιστωτές να μην ξαναδανείσουν μια χώρα που θα βρίσκεται κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες. Δηλαδή εφάρμοσαν σε μας μια θεωρία που σήμερα ευτυχώς κανείς δεν τη υποστηρίζει και που μας έκανε να υποφέρουμε πολύ.

Δεν την εφάρμοσαν στην Τουρκία, που ήταν κι αυτή σε κρίση την ίδια εποχή. Αλλά γιατί δεν την εφάρμοσαν στην Τουρκία; Την ίδια χρονιά, το 2001 η Τουρκία βρισκόταν σε μια τρομερή κρίση, αλλά την Τουρκία δεν την έσπρωξαν στη στάση πληρωμής του χρέους. Και δεν την έσπρωξαν γιατί θα χρησιμοποιούσαν την Τουρκία ως στρατιωτική βάση στον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ. Η Αργεντινή, αφού δεν μπορούσε να γίνει βάση για κανέναν πόλεμο, είπαν: «Εντάξει, αυτή είναι η περίπτωση της χώρας που μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα για τις άσχημες συνέπειες της υπερχρέωσης.

Ο Ντομίνγο Καβάλο, ωστόσο, διευκρινίζει ότι η κριτική που κάνει στο Δ.Ν.Τ. δεν είναι η ίδια με αυτή που κάνει η αριστερά. "Το Δ.Ν.Τ. βοήθησε πολλές χώρες, τώρα βοηθά μαζί με την Ευρώπη την Ελλάδα", λέει."Η μόνη χώρα που δυστυχώς δεν βοήθησε ήταν η Αργεντινή".

"Προσέξτε συμπεριφέρονται όπως οι μαφιόζοι", αντικρούει ο συγγραφέας Εδουάρδο Γαλεάνο. "Απαγάγουν ολόκληρες χώρες. Πληρώνονται τα λύτρα, αλλά δεν επιστρέφουν πίσω τα θύματα. Τα λύτρα τα ονομάζουν «υπηρεσίες του χρέους». Υπαγορεύουν διαταγές στις κυβερνήσεις. Κυβερνούν τις κυβερνήσεις. Γιατί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ονομάζεται «διεθνές», αλλά το διοικούν 5 χώρες κι αυτές είναι που παίρνουν τις αποφάσεις. Γιατί το δικαίωμα ψήφου αναλογεί στο κεφάλαιο που έχει επενδυθεί. Έτσι όσοι έχουν τα περισσότερα λεφτά, είναι αυτοί που διατάζουν. Είναι πέντε χώρες που κυβερνούν τον κόσμο. Και μετά μιλούν για δημοκρατία. Ποια δημοκρατία; Αφού 5 χώρες διοικούν πάνω απ’ τις άλλες".

Ο Καβάλο, αφού περιγράφει το πώς και το γιατί εφάρμοσε το περίφημο κοραλίτο, δεσμεύοντας τις καταθέσεις των πολιτών στις τράπεζες, υπερασπίζεται πλήρως την πολιτική ξεπουλήματος της κρατικής περιουσίας, που εφάρμοσε ο ίδιος την δεκαετία του '90."Ήταν προβληματικές εταιρίες που δημιουργούσαν τεράστιες απώλειες στο κράτος. Με το να τις ιδιωτικοποιήσουμε, πετύχαμε δυο πράγματα. Απ’ τη μια μεριά εξαφανίστηκαν τα ελλείμματα, δεύτερον το κράτος δεν έπρεπε πια να επενδύει σ’ αυτούς τους τομείς και επένδυσε σ’ αυτούς ο ιδιωτικός τομέας. Έτσι εκσυγχρονίστηκαν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες".

Ωστόσο, ο Άλδο Φερρέρ, ένας από τους πιο γνωστούς και έγκυρους οικονομολόγους της χώρας και πρέσβης της Αργεντινής στη Γαλλία, περιγράφει μια τελείως διαφορετική εικόνα. "Εφαρμόστηκε μια ξέφρενη πολιτική ξεπουλήματος της εθνικής μας κληρονομιάς. Ιδίως του πετρελαίου! Η Αργεντινή ήταν η μόνη χώρα που πούλησε την εθνική της εταιρία πετρελαίου. Πουλήθηκαν τα πάντα! Το τηλέφωνο, οι τηλεπικοινωνίες και τόσα άλλα πουλήθηκαν.

Μ’ αυτά πλήρωσαν το χρέος, αλλά το χρέος συνέχισε ν’ αυξάνεται. Έτσι λοιπόν, στο τέλος της περιόδου, αφού είχε πουληθεί η εθνική κληρονομιά, ήμασταν χειρότερα κι απ’ την αρχή. Ήταν μια χείριστη πολιτική! Μια πολιτική με πηγή έμπνευσης τη «μαγεία» της Αγοράς, σύμφωνα με την οποία πρέπει να ανοιχτείς, να πουλάς, να βγάλεις το Κράτος από τη μέση και ν’ αφήσεις τις αυθόρμητες δυνάμεις της Αγοράς σε ένα σκηνικό διεθνούς κερδοσκοπίας, να κάνουν τη χώρα να προοδεύσει. Και το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή".

Σήμερα, σχεδόν 10 χρόνια μετά, πολλοί από τους καταθέτες, των οποίων τα χρήματα μπλοκαρίστηκαν στις τράπεζες, δεν έχουν καταφέρει να πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Παρά τις αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου, που όρισε ότι οι τράπεζες οφείλουν να επιστρέψουν τα χρήματα των ανθρώπων στο αρχικό νόμισμα συν την παρακράτηση των τόκων όλων αυτών των χρόνων, οι τράπεζες κωλυσιεργούν με νομικά τερτίπια. Στους δανειολήπτες, ωστόσο, που είχαν πάρει δάνειο λίγο πριν την κρίση, παίρνουν τους τόκους. Οι ίδιοι μιλούν για τοκογλυφία. Περίπου 2.000.000 ενυπόθηκοι χρεοφειλέτες κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους.

Πολλοί αυτοκτόνησαν μη μπορώντας να αντέξουν την οικονομική τους καταστροφή. Άλλοι επισκέπτονται συχνά τον ψυχίατρό τους. Ο Δρ. Ταραγάνο και οι συνάδελφοί του στην ψυχιατρική κλινική έκαναν μια μελέτη που κράτησε τρία χρόνια πάνω στα περιστατικά που χειρίζονταν καθημερινά. Ανακάλυψαν ότι το ποσοστό των ατόμων που υπέστησαν καρδιολογικά και εγκεφαλικά επεισόδια ως συνέπεια του άγχους που προκλήθηκε από την κρίση, εκτινάχθηκε στο 15%, την ώρα που ο παγκόσμιος μέσος όρος φτάνει μόλις το 2%.

Σε μία από τις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας της, με τον μισό πληθυσμό να έχει βουλιάξει στη φτώχεια και τη μιζέρια, με το κράτος να είναι απόν και στο δρόμο να μην υπάρχει δεκάρα τσακιστή, η κοινωνία έδειξε ότι διαθέτει αντανακλαστικά και εσωτερικές δυνάμεις. Οι άνθρωποι αυτοοργανώθηκαν και άρχισαν να ανταλλάσουν αγαθά και υπηρεσίες. Έτσι εμφανίστηκε το "τρουέκε", ένας προ-καπιταλιστικός τρόπος εμπορίου, ο οποίος εξασφάλισε τη διαβίωση 10.000.000 ανθρώπων.

Ο κόσμος συγκεντρωνόταν σε ειδικά μέρη και αντάλλασε προιόντα: Ένα μεταχειρισμένο ρούχο, με ένα κιλό κρέας. "Το ανταλλακτικό παζάρι, όχι μόνο μας έδινε φαγητό, μας έδινε να πιούμε, αλλά και καρδιολόγους και δασκάλους για τα παιδιά μας, για αγγλικά και χορό. Είχαμε συμβολαιογράφους που έγραφαν για σπίτια και οικόπεδα και πληρώνονταν με κουπόνια και σπίτια που πουλιόνταν και αγοράζονταν με κουπόνια που ήταν το νόμισμα της ανταλλαγής.

Είχαμε τουρισμό, είχαμε μανικιούρ, κομμωτήριο και πεντικιούρ, υπήρχε καζίνο, όλα αυτά με τα κουπόνια του ανταλλακτικού παζαριού", λέει η Γκρασιέλα Γκραγίσεβιτς, ιδρυτικό μέλος του Τρουέκε. "Ήταν σαν γιορτή, γίνονταν βραδιές, ο κόσμος τραγούδαγε, και κανείς δεν στενοχωριόταν, γιατί μπορούσε να φάει, να ντυθεί, ήταν ένα καταπληκτικό πράγμα! Να μην εξαρτάσαι από τις τράπεζες, από τα σούπερ μάρκετ, απ’ τον υπουργό οικονομίας, από το Δ.Ν.Τ. Η αλήθεια είναι ότι ζήσαμε μια περίοδο πολύ μεγάλης ελευθερίας".

Το Τρουέκε πήρε τεράστια έκταση σε όλη τη χώρα. Τόση, που σύντομα ντόπιοι οικονομικοί κύκλοι, όσο και το ίδιο το Δ.Ν.Τ., απαξίωναν το Τρουέκε ζητώντας τη διάλυσή του, ενώ ένας γερουσιαστής των Η.Π.Α. το χαρακτήρισε οικονομική τρομοκρατία.

"Αυτή η μελέτη της αγοράς μέσα από μια μικροαγορά κάνει τον κόσμο να πραγματοποιεί ένα σπουδαίο άλμα στην θεώρησή του για την οικονομία", λέει ο Ρουμπέν Ραβέρα, συνιδρυτής του Κλαμπ Τρουέκε. "Κι αυτό γνωρίζουμε ότι είναι πολύ επικίνδυνο. Είναι πολύ επικίνδυνο ο κόσμος να κάνει πρακτική μια μέθοδο που του επιτρέπει να είναι ανεξάρτητος. Να είναι αυτός που καθορίζει τη μοίρα του".

Η αρχή του τέλους ήταν όταν η αστυνομία "επισκέφθηκε" για πρώτη φορά το μεγαλύτερο χώρο τρουέκε για έλεγχο. Ταυτόχρονα μεγάλα Μ.Μ.Ε. άρχισαν να μεταδίδουν ότι στο Τρουέκε τα προιόντα που κυκλοφορούσαν ήταν κλεμμένα, ή ότι τα τρόφιμα ήταν από τα σκουπίδια. Ούτε όμως αυτό μπόρεσε να σταματήσει το Τρουέκε.

Αυτό ωστόσο που μπόρεσε να το σταματήσει, ήταν τα δεκάδες πλαστά κουπόνια (που ήταν το νόμισμα της συναλλαγής) τα οποία διοχέτευσαν στο ανταλλακτικό εμπόριο άγνωστοι παραχαράκτες. Τα ιδρυτικά μέλη του Τρουέκε πιστεύουν ακόμα και σήμερα ότι αυτό ήταν κάτι οργανωμένο. Σε ρεπορτάζ της εποχής, η αστυνομία συλλαμβάνει εγκληματίες που μετέφεραν ένα εκατομμύριο πλαστά κουπόνια. Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να είναι αυτοσχέδιο, η απάντηση είναι ότι για τέτοια παραγωγή χρειάζονταν μηχανήματα μεγάλης κλίμακας.

Το Τρουέκε συνεχίζεται ακόμα και σήμερα στο Μπουένος Άιρες. Σε χώρους που κρατούν χαμηλό προφίλ και δεν διαφημίζονται για να μη δώσουν στόχο στις αρχές.

ΥΠΟΘΕΣΗ Β' ΜΕΡΟΥΣ

Το 2003 εκλέγεται πρόεδρος της Αργεντινής ο Νέστορ Κίρτσνερ, με μόλις το 22,2 % των ψήφων. Ήταν κυβερνήτης, μιας μακρινής επαρχίας στη Παταγονία. Σήμερα, θεωρείται ήρωας από μια μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης, καθώς κατάφερε να βγάλει την Αργεντινή από την κρίση.

" Ήταν ένας άνδρας αντιφατικός," λέει ο συγγραφέας Εδουάρδο Γαλεάνο. "Προήλθε από το χώρο του Μένεμ και είχε συνεργαστεί στις ιδιωτικοποιήσεις των πετρελαίων. Ήταν ένας από τους κύριους αυτουργούς στις ιδιωτικοποιήσεις των πετρελαίων. Αλλά όταν φτάνει στην Προεδρία γίνεται ένας από τους κυριότερους πρωταγωνιστές της Λατινικής Αμερικής, σ’ αυτήν τη διαδικασία εθνικής αξιοπρέπειας και αλλαγής την οποία βλέπουμε σε αρκετές χώρες της ηπείρου."

Η Αργεντινή αποστασιοποιείται από την επιρροή των ΗΠΑ κλείνοντας στρατηγικές συμφωνίες με τον Τσάβες της Βενεζουέλας, τον Μοράλες της Βολιβίας, τον Κορρέα του Εκουαδόρ, την Μπασελέτ της Χιλής κ.α.

Στο πεδίο της οικονομίας ο Κίρσνερ έχει δίπλα του τον Ρομπέρτο Λαβάνια. Έναν έμπειρο οικονομολόγο και υπουργό της προηγούμενης κυβέρνησης. Η πρώτη τους κίνηση είναι να αποσύρουν οποιαδήποτε αίτηση πόρων προς το ΔΝΤ.

Μέχρι τότε οι προηγούμενοι υπουργοί είχαν προσπαθήσει να διαπραγματευτούν ένα δάνειο ύψους 20 και 25 δις δολαρίων", θυμάται ο Ρομπέρτο Λαβάνια. "Στο πρώτο ραντεβού που είχα με τον Κέλερ, που μετέπειτα έγινε πρόεδρος της Γερμανίας, εκείνη την εποχή ήταν διευθυντής του ΔΝΤ, πήγα να του ανακοινώσω ότι η Αργεντινή αποσύρει οποιαδήποτε αίτηση κεφαλαίων. Γιατί αυτή η αίτηση έδινε χώρο σε διαπραγμάτευση που εκ των πραγμάτων σήμαινε να αποποιηθούμε τον σχεδιασμό οικονομικής πολιτικής. Ήταν μια παντελής επέμβαση στην οικονομία της Αργεντινής.

Φυσικά η δικαιολογία ήταν να δοθούν κεφάλαια στην Αργεντινή. Κεφάλαια που θα έμπαιναν από ένα παραθυράκι και θα έβγαιναν από ένα άλλο για να πληρωθούν οι πιστωτές. Ήταν προφανές ότι ο μόνος στόχος ήταν να μειωθεί η χασούρα των πιστωτών . Με το να αποσύρω την αίτηση δανείου, η εξουσία του ΔΝΤ στην Αργεντινή, ελαττώθηκε πολύ γρήγορα."

"Στη συνέχεια προστατεύτηκαν οι συντάξεις και οι μισθοί. Η προηγούμενη κυβέρνηση ακολουθώντας το πρόγραμμα του ΔΝΤ που μοιάζει με αυτό της Ελλάδας, απαίτησε και κατάφερε μια μείωση μισθών και συντάξεων 13%. Εμείς είπαμε ότι αυτό δεν έχει νόημα, γιατί πόσο θα μειώσεις τους μισθούς του δημοσίου για να ικανοποιήσεις τις τράπεζες; Κάναμε ακριβώς τ' αντίθετο. Με δικαστική απόφαση την οποία αποδέχθηκε η κυβέρνηση, επεστράφη το 13 % των μισθών που είχαν κοπεί το 2000. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το αποτέλεσμα ήταν να αναγεννηθεί η αγορά. Τους τελευταίους 8 μήνες του 2002 η Αργεντινή ήδη αναπτυσσόταν με 8%. Και τα επόμενα 4 χρόνια κάπου στο 9%."

Παρόλο όμως που η οικονομική κατάσταση βελτιωνόταν, το απλήρωτο χρέος που είχε διαμαρτυρηθεί, περίπου 93 δις δολάρια, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα της ιστορίας. Ήταν σαφές ότι η Αργεντινή δεν μπορούσε να το ξεπληρώσει. Η κυβέρνηση κράτησε αμετακίνητη στάση. Πρότεινε σε όσους είχαν κρατικά ομόλογα που είχαν λήξει, να τους τα αντικαταστήσει με νέα, πολύ χαμηλότερης τιμής. Για κάθε ένα δολάριο που χρωστούσε η Αργεντινή θα πλήρωνε 25 σεντς και σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου.

" Ήταν μια αναδιάρθρωση του χρέους που κατέληξε με 75% έκπτωση" λέει ο πρώην υπουργός Οικονομικών της χώρας Ρομπέρτο Λαβάνια. "Οι πιστωτές χρειάστηκε να αποποιηθούν το 75%. Και προσέξτε: Περισσότεροι από 3 στους 4 πιστωτές μπήκαν εθελοντικά στην αναδιάρθρωση του χρέους. Δεν πιέστηκαν. Τους εξηγήσαμε την σοβαρότητα της κατάστασης της Αργεντινής.

Το Δεκέμβριο του 2005 ο πρόεδρος Κίρσνερ αποφασίζει να ξεπληρώσει με μία μόνο δόση ό,τι χρωστάει στο ΔΝΤ. Ήταν περίπου 10 δις δολάρια. Το ανακοινώνει σε μια αιφνίδια συνέντευξη τύπου. Ακόμα και οι εφημερίδες της αντιπολίτευσης χαρακτήρισαν την απόφασή του "ιστορική". Έτσι στις αρχές του 2006, οριστικά η Αργεντινή πληρώνει όλο το χρέος προς το ΔΝΤ και κάνει ακόμα πιο σαφές ότι το ΔΝΤ δεν έχει πλέον κανένα λόγο στην οικονομική πολιτική της Αργεντινής.

Τουλάχιστον ήταν μια συμπεριφορά μεγάλης αξιοπρέπειας!" παρατηρεί ο Εδουάρδο Γαλεάνο. "Όταν έρχονται οι του ΔΝΤ και λένε: «Εσείς θα πρέπει να....». Όχι, κύριοι κάνετε λάθος. Κάνατε λάθος στο μέρος και στη στιγμή. Εδώ σ’ αυτήν τη χώρα δεν μπορείτε να μιλάτε έτσι. Αυτή η χώρα έχει μια κυβέρνηση δημοκρατικά εκλεγμένη. Δεν εκλέξανε εσάς! Κανείς δεν σας ψήφισε. Κύριοι τεχνοκράτες, κανείς δεν σας ψήφισε!"

Σήμερα η Αργεντινή είναι μια χώρα σε πλήρη ανάκαμψη. Παρόλο που δεν είναι δημοφιλής στη διεθνή οικονομική κοινότητα και στις αγορές χρήματος, η οικονομία της αναπτύσσεται με ένα μέσο όρο 7% τον χρόνο.

"Η Αργεντινή τώρα δεν εξαρτάται από τις διεθνείς πιστώσεις, απλά εξαρτάται από τη δική της οικονομία και δεν προστρέχει στις διεθνείς πιστώσεις. Το Κράτος έχει πλεόνασμα" λέει ο έμπειρος οικονομολόγος Άλδο Φερέρ. "Και για να’ ναι ξεκάθαρο: Η Αργεντινή δεν θα έβγαινε από την κρίση, αν δεν είχε αναβάλει την πληρωμή του χρέους. Η Ελλάδα θα μπορούσε να προχωρήσει σε στάση πληρωμής του χρέους; Είναι ένα πολύ περίπλοκο θέμα, λόγω των επιπτώσεων στην Ευρώπη.

Ωστόσο νομίζω ότι όταν το πρόβλημα φτάσει σε ένα επίπεδο και δεν είναι δυνατόν να το χειριστείς, είναι πολύ δύσκολο να βγεις από την κρίση ακολουθώντας τους κανόνες. Έτσι λοιπόν η περίπτωση της Αργεντινής αποδεικνύει ότι δεν υπήρχε άλλη λύση από το να μετατρέψει το χρέος σε επίπεδα που να μπορεί να το χειριστεί. Κι όταν το επανατοποθέτησε, η χώρα μπόρεσε να πληρώσει και συνεχίζει να πληρώνει."

Υπάρχει όμως μια μεγάλη σκιά: Ο πληθωρισμός.

"Είμαστε πολύ άσχημα", υποστηρίζει ο πρώην υπουργός οικονομικών Ντομίνγο Καβάλο που κατηγορείται από τους αντιπάλους του ως ένας από τους βασικούς υπεύθυνους για την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής το 2001. "Ο πληθωρισμός είναι το χειρότερο που μπορεί να έχει μια χώρα. (53:03) Ο πληθωρισμός είναι ένας βαρύς φόρος για τους φτωχούς. Αυτό το μήνα που μόλις τελείωσε, η τιμή του κρέατος ξανανέβηκε κατά 15% με 20%. Φανταστείτε λοιπόν τι χτύπημα δέχεται η τσέπη του κόσμου. Δυστυχώς επειδή δεν υπήρξε η βούληση για να γίνει μια διαφανής τακτοποίηση, προτιμήθηκε ο ψεύτικος μηχανισμός της υποτίμησης και της «πεσοποίησης.» Δηλαδή είναι σαν σήμερα στην Ελλάδα αντί να γίνουν οι αναγκαίες θυσίες για να τακτοποιηθούν οι λογαριασμοί στην οικονομία για να αποφευχθεί η υπερβολική χρέωση, να αποφασίσουν να βγουν από το ευρώ και να πουν ότι όλες οι υποχρεώσεις που έχουμε σε ευρώ θα τις μετατρέψουμε σε υποχρεώσεις σε δραχμές. Και μετά ας αφήσουμε τη δραχμή να υποτιμηθεί απέναντι στο ευρώ. Ναι, αλλά ο κόσμος θα παίρνει το μισθό του σε δραχμές και η δραχμή θα υποτιμηθεί ενώ οι τιμές θα φτάσουν στα σύννεφα!"

Στην πρωτεύουσα χτίζονται όλο και περισσότεροι ουρανοξύστες. Τα μαγαζιά είναι γεμάτα, η ζωή ακολουθεί τους συνηθισμένους ρυθμούς μιας μεγαλούπολης, και τίποτα δεν θυμίζει την περιπέτεια που πέρασε η χώρα 10 χρόνια πριν.

Οι μακροοικονομικοί δείκτες είναι υπέροχοι. Παρά την ανάπτυξη όμως, πολλοί Αργεντίνοι περιμένουν ακόμα να δουν τα οφέλη της. Η φτώχεια και η ανεργία μπορεί να μειώθηκαν σε σύγκριση με το 2001, αλλά βρίσκονται ακόμα σε υψηλά επίπεδα.

Οι παραγκουπόλεις μεγάλωσαν

"Υπάρχει ένα παγκόσμιο σύστημα εξουσίας," εξηγεί ο Εδουάρδο Γαλεάνο "που όταν εγώ ήμουν μικρός το έλεγαν Καπιταλισμό ενώ τώρα το αποκαλούν Οικονομία της Αγοράς. Έχει επίσης κι άλλα καλλιτεχνικά ονόματα. Αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι κοινωνικοποιεί τις απώλειες και ιδιωτικοποιεί τα κέρδη. Όπου η Αγορά είναι ο αόρατος και σκληρός Θεός, που υπαγορεύει τις διαταγές χωρίς κανείς να βλέπει το πρόσωπό της. Έτσι λοιπόν τίποτα! Υπάρχουν περισσότεροι ναυαγοί παρά ναυτικοί. Είναι σύστημα που αποβάλλει ανθρώπους. Και είναι ανίκανο να ενσωματώσει τα νέα στόματα που γεννιούνται και χρειάζονται να τραφούν. Περισσεύει κόσμος! Κι αυτό είναι μια από τις αντιφάσεις που δεν υπάρχει ανθρώπινη λογική που να μπορεί να την εξηγήσει. Πώς είναι δυνατόν ένας κόσμος που κάθε φορά παράγει όλο και περισσότερα τρόφιμα, έχει κάθε φορά και περισσότερους πεινασμένους; Κι ενάντια σ’ αυτές τις δομές στην Λατινική Αμερική τώρα αρχίζει ένας αγώνας και γίνεται συνειδητό ότι το πεπρωμένο δεν είναι μοιραίο. Αν και οι Έλληνες κάποιες άλλες εποχές πίστεψαν πως ήταν. Στην πραγματικότητα το μέλλον μπορείς να το ανακαλύψεις, να το φανταστείς αντί να υποταχτείς σ’ αυτό."

Πώς μεθοδεύουν την χρεοκοπία

Από factorx

Tο ψέμα έχει κοντά ποδάρια.  Η ώρα της αλήθειας πλησιάζει επικίνδυνα και η κλυδωνιζόμενη κυβέρνηση παρακολουθεί αμήχανη τις διεθνείς εξελίξεις, ανήμπορη να αντιδράσει.  Άλλωστε, η λέξη πατριωτισμός ήταν ανέκαθεν απαγορευμένη στο εκσυγχρονιστικό ή το νεοφιλελεύθερο λεξιλόγιο του ΠΑΣΟΚ.

Η επίσημη ελληνική χρεοκοπία αποφασίστηκε εσπευσμένα αμέσως μετά τη συμφωνία της 21^ηςΙουλίου, καθώς, αντίθετα με τα προσδοκώμενα, οι αγορές αρνήθηκαν να συμμορφωθούν, οι ιδιώτες φάνηκαν απρόθυμοι να συμπράξουν σε μια αμφιβόλου αποτελέσματος αναδιάρθρωση και οι μικρές χώρες – πιστωτές ανέβηκαν στα κάγκελα απειλώντας θεούς και δαίμονες.  Αντιλαμβανόμενοι οι Γερμανοί, ότι ένας ξαφνικός  θάνατος της ελληνικής οικονομίας θα έθετε σε άμεσο κίνδυνο τα εθνικά τους συμφέροντα, έβγαλαν άρον – άρον από το συρτάρι το περιβόητο plan B.

Πώς θα χρεοκοπήσουμε

Σύμφωνα με φρέσκες πληροφορίες, οι οποίες ώρα με την ώρα επιβεβαιώνονται από πρόσωπα και ΜΜΕ του εξωτερικού, η ελληνική ελεγχόμενη πτώχευση θα είναι σχετικά σύνθετη:

Καταρχήν θα διαγραφεί όλο το χρέος (σε ομόλογα).  Στη συνέχεια ο EFSF θα διαθέσει κεφάλαια ίσα με το 50% των ομολόγων που θα έχουν διαγραφεί.  Τα νέα ομόλογα που θα εκδοθούν, θα είναι εγγυημένα από τις χώρες της Ε.Ε.  Έτσι κάθε κάτοχος ελληνικών ομολόγων, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία κ.α., θα λάβει το 50% της αξίας των ομολόγων που κατέχει, αλλά σε πολύ ισχυρό ‘’χαρτί’’.  Πιθανότατα αυτή η ανταλλαγή θα συνοδευτεί και με επιμήκυνση του χρόνου πληρωμής, ενώ το επιτόκιο βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση (θα είναι όμως αρκετά χαμηλότερο από το σημερινό).

Μέχρι εδώ ήταν τα καλά νέα.  Τα άσχημα νέα είναι ότι, όπως έχει καταγράψει η ιστορία, έπειτα από χρεοστάσια ακολουθούν με μαθηματική ακρίβεια δύο δυσμενείς καταστάσεις:

1.Το φαινόμενο bank run (δηλαδή η επικείμενη επίσκεψη των καταθετών στα γκισέ των τραπεζών, για τον προφανή λόγο και σε μαζικό επίπεδο)

2. Η συνεπακόλουθη κατάρρευση του εγχώριου τραπεζικού και ασφαλιστικού συστήματος

Αυτές οι δύο δυσάρεστες καταστάσεις, δεν θα ενδιέφεραν καθόλου τους κυνικούς Γερμανούς (“οι Γερμανοί είναι φίλοι μας” ), αν δεν ήταν στην κυριολεξία χεσμένοι,  αναφορικά με την πορεία του κοινού μας νομίσματος.  Έτσι έχουν να λάβουν υπόψη τους δύο δυσμενείς καταστάσεις για τους ίδιους:

1. Τυχόν κατάρρευση μεγάλων ελληνικών τραπεζών, που υποτίθεται ότι ελέγχονται από την ΕΚΤ και λογοδοτούν σε αυτή, θα μπορούσε να επιφέρει ένα πανευρωπαϊκό bank run (και εδώ δε μιλάμε για μικροκαταθέτες, αλλά για Funds, ταμεία και κρατικές αποταμιεύσεις)

2. Τυχόν έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του Ευρώ, θα άνοιγε την όρεξη σε Ισπανία και Ιταλία και το όνειρο μιας ενιαίας Ευρώπης υπό Γερμανική εποπτεία, θα πήγαινε περίπατο και θα καθιστούσε τη Γερμανία ακόμα ένα ασήμαντοι πιόνι στη διεθνή σκακιέρα

Για να μπορέσουν οι Γερμανοί φίλοι μας να αντεπεξέλθουν αυτές τις διελκυστίνδες, αποφάσισαν να κρατήσουν την Ελλάδα εντός του Ευρώ και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της επανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών με φρέσκα κεφάλαια από την ΕΚΤ, εγγυώμενοι ταυτόχρονα και τις καταθέσεις (τα κεφάλαια αυτά υπολογίζονται σε 20 δις).  Η διαδικασία αυτή συμπεριλαμβάνει πωλήσεις βαλκανικών θυγατρικών, συγχωνεύσεις, μερικές κρατικοποιήσεις και εξυγίανση ενεργητικού.

Σύμφωνα με το Γερμανικό σχέδιο, η περικοπή του χρέους θα επιτρέψει τη δραστική μείωση του ελλείμματος έτσι ώστε μέσα στα επόμενα χρόνια με βάση μια εξοντωτική δημοσιονομική πολιτική (που θα εποπτεύεται από Γερμανούς αξιωματούχους), να καταστεί το –μειωμένο- χρέος εξυπηρετήσιμο, από τα έσοδα του προϋπολογισμού ή έστω με μικρές ενέσεις ρευστότητας από εκδόσεις εντόκων γραμματίων ή διμερή δάνεια.

Η συμφωνία αυτή, η οποία βρίσκεται ήδη σε διαπραγμάτευση με την ελληνική κυβέρνηση (όλοι γνωρίζουμε πόσο σκληρά διαπραγματεύεται η κυβέρνησή μας), προαπαιτεί την πλήρη εκχώρηση της άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής στη Γερμανία, με τρόπο που να καλύπτει τη διαφαινόμενη συνταγματική εκτροπή.  Για τις επιπτώσεις που θα δημιουργήσει στο μέσο ελληνικό  νοικοκυριό, πήρατε ήδη μια πρόγευση από τα πρόσφατα μέτρα που ανακοινώθηκαν.

Το μόνο παρήγορο (αν και όχι απόλυτα σίγουρο) είναι ότι μια τέτοιας σοβαρότητας συμφωνία απαιτεί, είτε αυξημένη πλειοψηφία, είτε προκήρυξη εκλογών.

 Κακοφωνίξ

 

Εκπληξη!!! Η λύση στο αδιέξοδο

Μετά την  νέα καταιγίδα, με τα χαράτσια  στα κεφάλια ολων μας, είναι η μόνη λύση.