Δευτέρα, 29 Αυγούστου 2011
Οι τράπεζες μέχρι το 2008 παρουσίαζαν υπερκέρδη, που ούτε επενδύθηκαν στα μετοχικά τους κεφάλαια, ούτε διατέθηκαν στην αγορά για την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση.Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι στο απυρόβλητο και παρά τη μεγάλη οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα, οι μεγαλοτραπεζίτες μας εξακολουθούν να αμείβονται με υψηλούς μισθούς και υπέρογκα bonus.
Οι κυβερνήσεις συμβιβασμένες με μεγαλομετόχους και διοικήσεις δεν τόλμησαν να περιορίσουν την αισχροκέρδεια των τραπεζών.
Σήμερα βιώνουμε μία απίστευτη κοροϊδία, την ώρα που κόβονται μισθοί, συντάξεις και χιλιάδες νέοι άνθρωποι μένουν άνεργοι, να βλέπουμε τις τράπεζες να μην προχωρούν στην πώληση των μη χρηματοπιστωτικών θυγατρικών εταιριών τους, για να αντλήσουν κεφάλαια και να αυξήσουν τα αποθεματικά τους.
Αλήθεια γιατί η Alpha Bank δεν πουλά το ξενοδοχείο HILTON, η Eurobank το Κing – George, η Εθνική τον Αστέρα της Βουλιαγμένης; Τι εξυπηρετούν αυτές οι εμμονές, την ώρα που δεν διαθέτουν δάνεια στην αγορά, για να στηριχθούν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες;
Ποιος θα μας εξηγήσει, αν όχι η ανύπαρκτη και άτολμη κυβέρνηση, γιατί δεν μείωσαν τουςμισθούς και τα bonus των Προέδρων, Δ/ντών Συμβούλων, Γενικών Δ/ντών των Τραπεζών; Ο Έλληνας φορολογούμενος «ματώνει» τα τελευταία χρόνια και δέχεται απανωτές φοροεπιδρομές για να σωθεί η χώρα. Οι τραπεζίτες γιατί παραμένουν στο απυρόβλητο;
Είναι τόσο δύσκολο να δημοσιευθούν οι αμοιβές τους για να γνωρίζει ο ελληνικός λαός, που συντηρεί τις τράπεζες, πόσο του κοστίζουν οι μέτοχοι και τα διοικητικά συμβούλια;
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν πάρει μέχρι σήμερα, υπό τη μορφή εγγυήσεων, 100 δισ. ευρώ από τα 110 δισ. ευρώ που έχει δανειστεί η πατρίδα μας.
Οι Έλληνες πολίτες έσωσαν δύο φορές τις τράπεζες με τις εγγυήσεις που δόθηκαν και απαιτούν από τους μεγαλομετόχους να συνδράμουν και οι ίδιοι, κάνοντας αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων στις τράπεζές τους.
Όποια τράπεζα δεν αντέξει, να αγοραστεί ή να συγχωνευθεί με κάποια άλλη, για να αποκτήσει ευελιξία και κινητικότητα το τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζες πλέον ανήκουν στο ΛΑΟ!
Προτείνω στον Πρωθυπουργό να προχωρήσει στην κρατικοποίηση των τραπεζών μέχρι να εξυγιανθούν και μετά να πωληθούν, όπως έκανε η Αγγλία, έτσι ώστε να δημιουργηθούν υπεραξίες για το κράτος.
Η Ελλάδα των 11 εκατ. πολιτών δεν έχει ανάγκη πάνω από 3 μεγάλες τράπεζες! Η κυβέρνηση οφείλει να οδηγήσει τις εξελίξεις με ομαλό τρόπο, ώστε να δημιουργηθούν ισχυροί όμιλοι που θα επενδύσουν στην καινοτομία, στην έρευνα, στην τεχνολογία.
Πώς θα ανακάμψει η χώρα όταν χάνονται «οι έξυπνες ιδέες» και το ανθρώπινο δυναμικό μεταναστεύει στο εξωτερικό; Πότε θα εφαρμόσουμε τον οδικό χάρτη για τη νέα γενιά;
Σήμερα οι τράπεζες και οι μεγαλομέτοχοί τους χρεοκοπούν τη χώρα. Ζητούν συνέχεια εγγυήσεις – χρήματα για την επιβίωσή τους και έχουν "στεγνώσει" την αγορά από ρευστότητα. Η αγανάκτησή μας έχει ξεπεράσει κάθε όριο και απαιτούμε εδώ και τώρα από τοχρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα, να αναλάβει τις ευθύνες του και να οδηγήσει τις τράπεζες σε άμεσες συγχωνεύσεις.
Πατριωτικές λογικές για να σωθεί η χώρα. Δικαιοσύνη και αξιοκρατία σε όλα τα επίπεδα.
Κωνσταντίνος Σ. Μαργαρίτης, Δημοσιογρἀφος
πηγη
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.Το κύκνειο άσμα του παπανδρεϊσμού
Το έχουμε ξαναπεί, ορισμένες συμπτώσεις και ημερομηνίες είναι σατανικές. Όπως όταν την ημέρα του … Αγίου Μνημονίου η κυβέρνηση αποφάσιζε το ελληνικό Μνημόνιο που αποδείχθηκε μνημόσυνο για τη χώρα.Άλλη μια ημερομηνία – σταθμός θα καταγραφεί σύντομα και θα αναδείξει την αρχή του τέλους για την κυβέρνηση.Πρόκειται για την πασοκική 11η Σεπτεμβρίου όπου θα πάει τελικά ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη, θα μιλήσει στους παραγωγικούς φορείς και θα δώσει την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου. Πιθανότατα αυτό να γίνει με διαφορετικό τρόπο, αλλά δεν έχει σημασία πώς θα γίνει αλλά τι θα πει στο, πιθανότατα, κύκνειο άσμα του Γ. Παπανδρέου.Δέκα χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου της Αμερικής ο πρωθυπουργός θα μιλήσει στις 11 του άλλου μήνα στη ΔΕΘ χωρίς ουσιαστικά να έχει να πει και πολλά. Ούτε θα μπορέσει να υποσχεθεί τίποτε, ούτε να ανακοινώσει πολιτικές που τελικά θα εφαρμόσει αλλά και ούτε να δώσει κάποιο όραμα για να ξεγελάσει τους πολίτες.Κάπως έτσι ξεκίνησε και η αρχή του τέλους για τον Κ. Καραμανλή. Σεπτέμβριος του 2008, η παρουσία του στη ΔΕΘ, η κάλυψη των σκανδάλων και των προσώπων που πλήγωσαν τη ΝΔ και η έλλειψη ουσιαστικής πολιτικής κατεύθυνσης, έριξαν την κυβέρνηση σιγά – σιγά στα Τάρταρα. Μέχρι τότε η ΝΔ προηγούνταν στις δημοσκοπήσεις, από τότε δεν ξαναπήρε κεφάλι.Τώρα το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν προηγείται αλλά υπολείπεται κατά πολύ της ΝΔ, έχει χάσει την αξιοπιστία της, την εμπιστοσύνη των πολιτών και βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πολύ δύσκολο πολιτικό και κοινωνικό χειμώνα.Ο πρωθυπουργός διαμηνύει ότι δεν θα πάει σε εκλογές αλλά ποιος τον πιστεύει; Άλλωστε, τις εκλογές θα τις ζητήσει η ίδια η κοινωνία η οποία θα έλθει σύντομα προ αδιεξόδου. Όταν δε θα μπορεί να πληρώσει φόρους, όταν η ανεργία θα εκτιναχθεί ακόμη περισσότερο κι όταν χιλιάδες πολίτες δε θα μπορούν να ζήσουν με τα ψίχουλα, τότε θα πάνε αναγκαστικά σε εκλογές.Το ζήτημα είναι τι πάει να κάνει ο Γ. Παπανδρέου στις 11 του Σεπτέμβρη στη ΔΕΘ με το λαό ξεσηκωμένο κι όλα τα μέτωπα ανοικτά.Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα προσπαθήσει με χιλιοειπωμένες εκφράσεις να μιλήσει και πάλι για μεταρρυθμίσεις και για συντεχνίες που ξεβολεύονται.Θα υποσχεθεί ρευστότητα και ποτάμια ευρώ που έρχονται για την ανάπτυξη.Θα υποσχεθεί νέες θέσεις απασχόλησης μόλις έρθει το αναπτυξιακό πακέτο.Και θα καταγγείλει τους ευρωπαίους εταίρους που δεν παίρνουν αποφάσεις για να σωθεί η Ελλάδα από την κρίση χρέους. Θα το παίξει και πάλι δηλαδή τίγρης όταν στην Ευρώπη είναι… γατούλα.Κορώνες για εσωτερική κατανάλωση, αόριστες υποσχέσεις και επίθεση στη ΝΔ και τα άλλα κόμματα που δεν συναινούν με την πολιτική του. Θα έχει και μια ιδέα εκπαιδευτικού οράματος η ομιλία του έτσι ώστε να πείσει ότι χρειάζονται αλλαγές στα πανεπιστήμια. Κανείς δε διαφωνεί μ’ αυτό, με τη διάλυσή τους διαφωνεί.Όλος ο κόσμος ελπίζει πάντως να μην ακούσει ξανά από τον πρωθυπουργό για πράσινη οικονομία, μεσογειακή διατροφή, φωτοβολταϊκά παντού, Δανίες του Νότου και άλλες τέτοιες επικοινωνιακές μπαρούφες.Όμως, όπως όλα δείχνουν ο κόσμος βαρέθηκε από τις μεγαλοστομίες και περιμένει πλέον στη γωνία την κυβέρνηση. Με τα εκκαθαριστικά σημειώματα της εφορίας στο χέρι, τους χαμένους μισθούς και συντάξεις, ότι και να πει ο πρωθυπουργός, μάλλον την οργή του κόσμου θα φουντώσει.Και η 11η Σεπτεμβρίου του ΠΑΣΟΚ θα είναι το δικό του Βατερλώ, η κάθοδος προς τις έδρες της αντιπολίτευσης.Αριστερός ΨάλτηςThis entry was posted in Επισημαίνουμε. Bookmark the permalink.Όποιος δεν μπορεί να κυβερνήσει ονειρεύεται συγκυβέρνηση
Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι στο απυρόβλητο και παρά τη μεγάλη οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα, οι μεγαλοτραπεζίτες μας εξακολουθούν να αμείβονται με υψηλούς μισθούς και υπέρογκα bonus.
Οι κυβερνήσεις συμβιβασμένες με μεγαλομετόχους και διοικήσεις δεν τόλμησαν να περιορίσουν την αισχροκέρδεια των τραπεζών.
Οι κυβερνήσεις συμβιβασμένες με μεγαλομετόχους και διοικήσεις δεν τόλμησαν να περιορίσουν την αισχροκέρδεια των τραπεζών.
Σήμερα βιώνουμε μία απίστευτη κοροϊδία, την ώρα που κόβονται μισθοί, συντάξεις και χιλιάδες νέοι άνθρωποι μένουν άνεργοι, να βλέπουμε τις τράπεζες να μην προχωρούν στην πώληση των μη χρηματοπιστωτικών θυγατρικών εταιριών τους, για να αντλήσουν κεφάλαια και να αυξήσουν τα αποθεματικά τους.
Αλήθεια γιατί η Alpha Bank δεν πουλά το ξενοδοχείο HILTON, η Eurobank το Κing – George, η Εθνική τον Αστέρα της Βουλιαγμένης; Τι εξυπηρετούν αυτές οι εμμονές, την ώρα που δεν διαθέτουν δάνεια στην αγορά, για να στηριχθούν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες;
Ποιος θα μας εξηγήσει, αν όχι η ανύπαρκτη και άτολμη κυβέρνηση, γιατί δεν μείωσαν τουςμισθούς και τα bonus των Προέδρων, Δ/ντών Συμβούλων, Γενικών Δ/ντών των Τραπεζών; Ο Έλληνας φορολογούμενος «ματώνει» τα τελευταία χρόνια και δέχεται απανωτές φοροεπιδρομές για να σωθεί η χώρα. Οι τραπεζίτες γιατί παραμένουν στο απυρόβλητο;
Είναι τόσο δύσκολο να δημοσιευθούν οι αμοιβές τους για να γνωρίζει ο ελληνικός λαός, που συντηρεί τις τράπεζες, πόσο του κοστίζουν οι μέτοχοι και τα διοικητικά συμβούλια;
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν πάρει μέχρι σήμερα, υπό τη μορφή εγγυήσεων, 100 δισ. ευρώ από τα 110 δισ. ευρώ που έχει δανειστεί η πατρίδα μας.
Οι Έλληνες πολίτες έσωσαν δύο φορές τις τράπεζες με τις εγγυήσεις που δόθηκαν και απαιτούν από τους μεγαλομετόχους να συνδράμουν και οι ίδιοι, κάνοντας αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων στις τράπεζές τους.
Όποια τράπεζα δεν αντέξει, να αγοραστεί ή να συγχωνευθεί με κάποια άλλη, για να αποκτήσει ευελιξία και κινητικότητα το τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζες πλέον ανήκουν στο ΛΑΟ!
Προτείνω στον Πρωθυπουργό να προχωρήσει στην κρατικοποίηση των τραπεζών μέχρι να εξυγιανθούν και μετά να πωληθούν, όπως έκανε η Αγγλία, έτσι ώστε να δημιουργηθούν υπεραξίες για το κράτος.
Η Ελλάδα των 11 εκατ. πολιτών δεν έχει ανάγκη πάνω από 3 μεγάλες τράπεζες! Η κυβέρνηση οφείλει να οδηγήσει τις εξελίξεις με ομαλό τρόπο, ώστε να δημιουργηθούν ισχυροί όμιλοι που θα επενδύσουν στην καινοτομία, στην έρευνα, στην τεχνολογία.
Πώς θα ανακάμψει η χώρα όταν χάνονται «οι έξυπνες ιδέες» και το ανθρώπινο δυναμικό μεταναστεύει στο εξωτερικό; Πότε θα εφαρμόσουμε τον οδικό χάρτη για τη νέα γενιά;
Σήμερα οι τράπεζες και οι μεγαλομέτοχοί τους χρεοκοπούν τη χώρα. Ζητούν συνέχεια εγγυήσεις – χρήματα για την επιβίωσή τους και έχουν "στεγνώσει" την αγορά από ρευστότητα. Η αγανάκτησή μας έχει ξεπεράσει κάθε όριο και απαιτούμε εδώ και τώρα από τοχρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα, να αναλάβει τις ευθύνες του και να οδηγήσει τις τράπεζες σε άμεσες συγχωνεύσεις.
Πατριωτικές λογικές για να σωθεί η χώρα. Δικαιοσύνη και αξιοκρατία σε όλα τα επίπεδα.
Κωνσταντίνος Σ. Μαργαρίτης, Δημοσιογρἀφος
πηγη
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Το έχουμε ξαναπεί, ορισμένες συμπτώσεις και ημερομηνίες είναι σατανικές. Όπως όταν την ημέρα του … Αγίου Μνημονίου η κυβέρνηση αποφάσιζε το ελληνικό Μνημόνιο που αποδείχθηκε μνημόσυνο για τη χώρα.
Άλλη μια ημερομηνία – σταθμός θα καταγραφεί σύντομα και θα αναδείξει την αρχή του τέλους για την κυβέρνηση.
Πρόκειται για την πασοκική 11η Σεπτεμβρίου όπου θα πάει τελικά ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη, θα μιλήσει στους παραγωγικούς φορείς και θα δώσει την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου. Πιθανότατα αυτό να γίνει με διαφορετικό τρόπο, αλλά δεν έχει σημασία πώς θα γίνει αλλά τι θα πει στο, πιθανότατα, κύκνειο άσμα του Γ. Παπανδρέου.
Δέκα χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου της Αμερικής ο πρωθυπουργός θα μιλήσει στις 11 του άλλου μήνα στη ΔΕΘ χωρίς ουσιαστικά να έχει να πει και πολλά. Ούτε θα μπορέσει να υποσχεθεί τίποτε, ούτε να ανακοινώσει πολιτικές που τελικά θα εφαρμόσει αλλά και ούτε να δώσει κάποιο όραμα για να ξεγελάσει τους πολίτες.
Κάπως έτσι ξεκίνησε και η αρχή του τέλους για τον Κ. Καραμανλή. Σεπτέμβριος του 2008, η παρουσία του στη ΔΕΘ, η κάλυψη των σκανδάλων και των προσώπων που πλήγωσαν τη ΝΔ και η έλλειψη ουσιαστικής πολιτικής κατεύθυνσης, έριξαν την κυβέρνηση σιγά – σιγά στα Τάρταρα. Μέχρι τότε η ΝΔ προηγούνταν στις δημοσκοπήσεις, από τότε δεν ξαναπήρε κεφάλι.
Τώρα το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν προηγείται αλλά υπολείπεται κατά πολύ της ΝΔ, έχει χάσει την αξιοπιστία της, την εμπιστοσύνη των πολιτών και βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πολύ δύσκολο πολιτικό και κοινωνικό χειμώνα.
Ο πρωθυπουργός διαμηνύει ότι δεν θα πάει σε εκλογές αλλά ποιος τον πιστεύει; Άλλωστε, τις εκλογές θα τις ζητήσει η ίδια η κοινωνία η οποία θα έλθει σύντομα προ αδιεξόδου. Όταν δε θα μπορεί να πληρώσει φόρους, όταν η ανεργία θα εκτιναχθεί ακόμη περισσότερο κι όταν χιλιάδες πολίτες δε θα μπορούν να ζήσουν με τα ψίχουλα, τότε θα πάνε αναγκαστικά σε εκλογές.
Το ζήτημα είναι τι πάει να κάνει ο Γ. Παπανδρέου στις 11 του Σεπτέμβρη στη ΔΕΘ με το λαό ξεσηκωμένο κι όλα τα μέτωπα ανοικτά.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα προσπαθήσει με χιλιοειπωμένες εκφράσεις να μιλήσει και πάλι για μεταρρυθμίσεις και για συντεχνίες που ξεβολεύονται.
Θα υποσχεθεί ρευστότητα και ποτάμια ευρώ που έρχονται για την ανάπτυξη.
Θα υποσχεθεί νέες θέσεις απασχόλησης μόλις έρθει το αναπτυξιακό πακέτο.
Και θα καταγγείλει τους ευρωπαίους εταίρους που δεν παίρνουν αποφάσεις για να σωθεί η Ελλάδα από την κρίση χρέους. Θα το παίξει και πάλι δηλαδή τίγρης όταν στην Ευρώπη είναι… γατούλα.
Κορώνες για εσωτερική κατανάλωση, αόριστες υποσχέσεις και επίθεση στη ΝΔ και τα άλλα κόμματα που δεν συναινούν με την πολιτική του. Θα έχει και μια ιδέα εκπαιδευτικού οράματος η ομιλία του έτσι ώστε να πείσει ότι χρειάζονται αλλαγές στα πανεπιστήμια. Κανείς δε διαφωνεί μ’ αυτό, με τη διάλυσή τους διαφωνεί.
Όλος ο κόσμος ελπίζει πάντως να μην ακούσει ξανά από τον πρωθυπουργό για πράσινη οικονομία, μεσογειακή διατροφή, φωτοβολταϊκά παντού, Δανίες του Νότου και άλλες τέτοιες επικοινωνιακές μπαρούφες.
Όμως, όπως όλα δείχνουν ο κόσμος βαρέθηκε από τις μεγαλοστομίες και περιμένει πλέον στη γωνία την κυβέρνηση. Με τα εκκαθαριστικά σημειώματα της εφορίας στο χέρι, τους χαμένους μισθούς και συντάξεις, ότι και να πει ο πρωθυπουργός, μάλλον την οργή του κόσμου θα φουντώσει.
Και η 11η Σεπτεμβρίου του ΠΑΣΟΚ θα είναι το δικό του Βατερλώ, η κάθοδος προς τις έδρες της αντιπολίτευσης.
Αριστερός Ψάλτης
«Δουλειά δεν έχει να κάνει η κυβέρνηση και ασχολείται συνέχεια με την αντιπολίτευση. Τους καταλαβαίνουμε. Όποιος δεν μπορεί να κυβερνήσει ονειρεύεται… συγκυβέρνηση» δήλωσε ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γιάννης Μιχελάκης, απαντώντας στα σχετικά σενάρια:
«Δουλειά δεν έχει να κάνει η κυβέρνηση και ασχολείται συνέχεια με την αντιπολίτευση. Τους καταλαβαίνουμε. Όποιος δεν μπορεί να κυβερνήσει ονειρεύεται…συγκυβέρνηση.
Ας κοιτάξει καλύτερα η κυβέρνηση τα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας: Την ανεργία, τα λουκέτα και την ακρίβεια. Και ας πάψει να αναζητά σωσίβιο, για τη δική της ανεπάρκεια και αναποτελεσματικότητα, σε σενάρια συγκυβέρνησης.
Όπως έχει τονίσει και ο κ. Αντώνης Σαμαράς, με την ίδια συνέπεια, που η Νέα Δημοκρατία καταψηφίζει νομοσχέδια της κυβέρνησης, όταν είναι στη λάθος κατεύθυνση, με την ίδια ακριβώς υπερψηφίζει νομοσχέδια, όταν η κυβέρνηση υιοθετεί το σωστό.
Και για να γίνει ακόμα πιο ξεκάθαρο: Συναίνεση ή συνενοχή στο λάθος η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται ποτέ να δώσει.
Επομένως, οι φωνές μέσα στην κυβέρνηση που μιλούν για συναίνεση -και εννοούν συνενοχή- είναι προφανώς εκτός των προθέσεων της Νέας Δημοκρατίας».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος
Από την πλευρά του, ο υπουργός Επικρατείας Ηλίας Μόσιαλος απέρριψε τα σενάρια πρόωρων εκλογών λέγοντας πως δεν τίθεται θέμα, ενώ όπως είναι γνωστό τις εκλογές επιθυμεί διακαώς ο κ. Βενιζέλος και χθες βγήκε να τις προωθήσει ένας άλλος υπουργός, ο κ. Λοβέρδος.
Όσον αφορά στην συγκυβέρνηση ο κ. Μόσιαλος διευκρίνισε πως όλα αυτά δεν μπορούν να τίθενται αν προηγουμένως δεν διαμορφωθεί συναινετικό κλίμα.
Συμπλήρωσε δε πως η κυβέρνηση είναι υπέρ των συναινέσεων, όπως έγινε στο πρόσφατο νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο κ. Μόσιαλος θεώρησε πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει και στο φορολογικό. Επίσης επισήμανε πως «άλλο συναίνεση και άλλο συγκυβέρνηση» και κατέληξε λέγοντας πως η ίδια η Νέα Δημοκρατία δεν θέλει το συναινετικό κλίμα.
O καλός μπαμπάς πρέπει να φροντίζει για την κόρη, έτσι δεν είναι; Aμ πως? Αρκαδάρχης είναι ο άνθρωπος?
O καλός μπαμπάς πρέπει να φροντίζει για την κόρη, έτσι δεν είναι; Aμ πως? Αρκαδάρχης είναι ο άνθρωπος?
Με μεγάλη ζωντανή συνέντευξη στο διαδίκτυο ετοιμάζεται να "επιστρέψει" ο Καραμανλής!
Με μεγάλη ζωντανή συνέντευξη στο διαδίκτυο ετοιμάζεται να «επιστρέψει», ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής.
Ήδη στο γραφείο του απέναντι από την αμερικάνικη πρεσβεία (!), δέχεται διαχειριστές γνωστών ιστολογίων και κουβεντιάζει μαζί τους τις εξελίξεις.
Ο Καραμανλής μιλάει απαξιωτικά για τα καθεστωτικά ΜΜΕ-χαρακτηριστικό το...
σημερινό δημοσίευμα του Fimotro>Συζήτηση με στενό συνεργάτη του είχε σήμερα το πρωί ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος βρίσκεται στο γραφείο του στην πλ. Μαβίλη. Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο ζήτημα που προέκυψε με το δημοσίευμα της «Καθημερινής» που έφερε στο φως της δημοσιότητας το πόρισμα του αρμόδιου εισαγγελέα. Σύμφωνα με το πόρισμα η αμερικανική πρεσβεία παρακολουθούσε το τηλέφωνο του Κ. Καραμανλή και άλλων προσώπων τα οποία εκείνη την περίοδο διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή.
Ο Κ. Καραμανλής στην συζήτηση που είχε με τους συνεργάτες του εξέφρασε την απορία γιατί τα "θεσμικά ΜΜΕ" δεν έδωσαν συνέχεια στο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Καθημερινής, "Ευτυχώς που υπάρχουν τα blogs" τα οποία ανέδειξαν το θέμα, είπε χαρακτηριστικά ο πρώην πρωθυπουργός. Άδικο έχει;
Ρε ξεφτιλισμένοι εκδότες και δημοσιογράφοι, τα τηλέφωνα ενός πρώην πρωθυπουργού παρακολουθούσε η Αμερικανική Πρεσβεία κι εσείς τόση άγρια τουμπέκα;
Από τον Richard Μ. Nixon
Πιθανόν να μην συνέβαινε ούτε στη Κολομβία.
Μια συγκλονιστική αποκάλυψη που θέλει την αμερικανική πρεσβεία να παρακολουθεί τον πρώην πρωθυπουργό, τον αρχηγό της ΕΥΠ, τον υπ. Εθνικής Άμυνας αλλά ακόμη κι έναν ηλεκτρολόγο, συγγενή φερόμενου ως συμμετέχοντα στην εκτέλεση του Ρίτσαρντ Γουέλς, περνάει σε απόλυτη σιγή ασυρμάτου από τα ελληνικά ΜΜΕ.
Ακόμη και η "Καθημερινή της Κυριακής" που δημοσίευσε το ρεπορτάζ περίτεχνα "θαμμένο" δεν έδωσε καμία συνέχεια στην ηλεκτρονική της έκδοση.
Μην έχετε αυταπάτες: Ζούμε σε μια τριτοκοσμική χώρα της οποίας οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ επιβιώνουν χάρη στα δάνεια των ανυπόληπτων τραπεζιτών, στη διαπλοκή τους με...
Μια συγκλονιστική αποκάλυψη που θέλει την αμερικανική πρεσβεία να παρακολουθεί τον πρώην πρωθυπουργό, τον αρχηγό της ΕΥΠ, τον υπ. Εθνικής Άμυνας αλλά ακόμη κι έναν ηλεκτρολόγο, συγγενή φερόμενου ως συμμετέχοντα στην εκτέλεση του Ρίτσαρντ Γουέλς, περνάει σε απόλυτη σιγή ασυρμάτου από τα ελληνικά ΜΜΕ.
Ακόμη και η "Καθημερινή της Κυριακής" που δημοσίευσε το ρεπορτάζ περίτεχνα "θαμμένο" δεν έδωσε καμία συνέχεια στην ηλεκτρονική της έκδοση.
Μην έχετε αυταπάτες: Ζούμε σε μια τριτοκοσμική χώρα της οποίας οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ επιβιώνουν χάρη στα δάνεια των ανυπόληπτων τραπεζιτών, στη διαπλοκή τους με...
0 σχόλια
Στο άρθρο του με τίτλο «Ενα ολυμπιακό σκάνδαλο», ο τέως διπλωμάτης:την πολιτική του προέδρου Μπους στο Ιράκ.
«Κέντρο των υποκλοπών η αμερικανική πρεσβεία»
Από τον Τάκη Μίχα
Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ευθύνονται για την υπόθεση της υποκλοπής τηλεφωνημάτων Ελλήνων πολιτών και πολιτικών, υποστηρίζει ο τέως διπλωμάτης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μπρέιντι Κίσλινγκ. Οι αποκαλύψεις του κ. Κίσλινγκ περιέχονται σε άρθρο του το οποίο δημοσιεύει σήμερα η έγκυρη εβδομαδιαία αμερικανική πολιτική επιθεώρηση «Νέισιον».
Οι απόψεις του κ. Κίσλινγκ έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα διότι αντανακλούν μια εμπειρία 20 ετών στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τοποθετήσεις του σε ευαίσθητες θέσεις στις πρεσβείες των ΗΠΑ στην Αθήνα, το Ερεβάν, το Τελ Αβίβ και την Καζαμπλάνκα. Ο Αμερικανός διπλωμάτης παραιτήθηκε το Φεβρουάριο του 2003 από τη θέση του ως πολιτικού συμβούλου της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, επειδή διαφώνησε με...
Αποκαλύπτει επίσης τους λόγους για τους οποίους οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ παρακολουθούσαν τα τηλέφωνα των Ελλήνων πολιτικών καθώς επίσης τους λόγους που υποχρέωσαν τον Αμερικανό πρέσβη να δώσει την έγκρισή του.
Επισημαίνει τις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει αυτή η υπόθεση τόσο στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις όσο και, ιδιαίτερα, στην κυβέρνηση Καραμανλή, η οποία κατά την άποψή του γνωρίζει αλλά δεν αποκαλύπτει για «εθνικούς λόγους» τους ενόχους.
4 Σταθμοί βάσης
Στο άρθρο του ο κ. Κίσλινγκ θεωρεί ως δεδομένο ότι οι υποκλοπές έγιναν από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Οι λόγοι τους οποίους αναφέρει είναι κυρίως οι ακόλουθοι:
*Οι υποκλοπές προωθούντο από τέσσερις σταθμούς βάσης, στο κέντρο των οποίων ήταν η αμερικανική πρεσβεία.
* Ο κατάλογος των ανθρώπων που παρακολουθούνταν: «Η λίστα των ανθρώπων που παρεκολουθείτο», γράφει, «είναι επίσης επιβαρυντική. Ο κάθε ένας μπορεί να παρακολουθεί έναν υπουργό Εθνικής Αμυνας, αλλά μόνο μια οργάνωση εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για τον ηλεκτρολόγο του οποίου ο κουνιάδος ήταν αναμεμιγμένος στη δολοφονία, το 1975, του σταθμάρχη της CIA, Ρίτσαρντ Γουέλς. Ενα τηλέφωνο ήταν καταχωρισμένο ότι ανήκε σε έναν άγνωστο Ελληνοαμερικανό της πρεσβείας των ΗΠΑ. Οι δημοσιογράφοι αποκάλυψαν ότι το τηλέφωνο είχε δανεισθεί στον Ελληνα υπεύθυνο Ασφαλείας της πρεσβείας των ΗΠΑ».
Το καίριο ερώτημα το οποίο απασχολεί τον τέως διπλωμάτη είναι γιατί η αμερικανική κυβέρνηση θα έπαιρνε το ρίσκο μιας τέτοιας ενέργειας που ασφαλώς υπονομεύει την κυβέρνηση μιας συμμαχικής χώρας και επιπλέον μια κυβέρνηση που, για τα ελληνικά δεδομένα, δεν ακολουθεί ιδιαίτερα αντιαμερικανική πολιτική. Ποιοι ήσαν οι λόγοι που ώθησαν τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ να παρακολουθούν τα τηλέφωνα του πρωθυπουργού και των υπουργών της κυβέρνησης;
Στο ερώτημα αυτό ο συγγραφέας δίνει μια απλή απάντηση που όμως στην απλότητά της εκφράζει την πολυετή εξοικείωση του Αμερικανού διπλωμάτη με τον τρόπο λειτουργίας της γραφειοκρατίας.
Οι λόγοι τους οποίους αναφέρει είναι δύο:
*Η έλλειψη εμπιστοσύνης των Αμερικανών σε όσα τους έλεγαν τα κυβερνητικά στελέχη. Αυτό άλλωστε εξηγεί και τον βαθύτατο πανικό της κυβέρνησης Καραμανλή όταν διαπίστωσε ότι ήταν στόχος παρακολούθησης από συμμαχικές δυνάμεις και τις αρχικές σπασμωδικές αντιδράσεις -«αντιιμπεριαλιστικές» κορόνες κ.λπ.- που τόσο εξόργισαν τον τέως ΥΠΕΞ κ. Μολυβιάτη και τον τέως υπουργό Εθνικής Αμυνας κ. Σπηλιωτόπουλο.
*Η... τεμπελιά! Η υποκλοπή των τηλεφώνων κυβερνητικών στελεχών απήλλασσε τα στελέχη των αμερικανικικών υπηρεσιών από την επίπονη και πολλές φορές βαρετή διαδικασία της συστηματικής παρακολούθησης των δηλώσεων των κυβερνητικών στελεχών, της συζήτησης μαζί τους και εν γένει από τη διαδικασία ανάλυσης της πολιτικής επικαιρότητας.
«Ενα πρόβλημα με τις μυστικές υπηρεσίες είναι ότι δεν μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις χωρίς να αχρηστεύσεις την πηγή», γράφει ο κ. Κίσλινγκ. «Τα στοιχεία τα οποία αποκτώνται από παράνομες υποκλοπές τηλεφωνημάτων ποτέ δεν οδήγησαν στην καταδίκη ενός τρομοκράτη ή στην ολοκλήρωση μιας αγοράς όπλων ή στη διευθέτηση μιας ρήξης. Η διαφορά μεταξύ όσων οι φίλοι μας μας λένε ανοιχτά και όσων λένε μυστικά ο ένας στον άλλον σπανίως έχει κάποια σημασία. Οι μυστικές πληροφορίες εναντίον ενός συμμάχου είναι συνήθως μια ασπίδα προστασίας, μια δικαιολογία για να μη διαβάζεις τις τοπικές εφημερίδες ή να κάνεις το τραπέζι στους ντόπιους αξιωματούχους. Οι διπλωμάτες των μικρών χωρών κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους χωρίς να καταφεύγουν στην υποκλοπή των τηλεφωνημάτων του πρωθυπουργού».
Προκειμένου να μπορέσουν οι μυστικές υπηρεσίες να προχωρήσουν στην παρακολούθηση των τηλεφώνων των κυβερνητικών αξιωματούχων θα έπρεπε να πάρουν την πολιτική έγκριση. Δεν θα μπορούσαν ποτέ αυτόβουλα να αναλάβουν την ευθύνη μιας τέτοιας ενέργειας. Αυτό είναι το δεύτερο ερώτημα το οποίο απασχολεί τον συγγραφέα. Πώς ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα δέχτηκε να τεθεί σε ενέργεια ένα σχέδιο που ενείχε το ρίσκο να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ελλάδα; Γιατί έδωσε το πράσινο φως για μια ενέργεια που θα βάρυνε περισσότερο τις πάντοτε ευαίσθητες ελληνοαμερικανικές σχέσεις;
Και στο σημείο αυτό η απάντηση που δίνει ο κ. Κίσλινγκ αντανακλά την πολυετή εμπειρία του στους διαδρόμους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Το κλίμα του φόβου που είχε δημιουργηθεί στους διπλωματικούς κύκλους μετά την 11η Σεπτεμβρίου ήταν η αιτία που ανάγκασε τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα(σ.σ. την περίοδο αυτή ήταν ο Τόμας Μίλερ) να εγκρίνει την παράτολμη αυτή ενέργεια. Κανείς Αμερικανός πρέσβης με σώας τας φρένας δεν θα τολμούσε να αρνηθεί να δώσει την έγκρισή του σε κάτι το οποίο πρότειναν οι μυστικές υπηρεσίες στο όνομα του αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας. Η επαγγελματική του καριέρα, αν έπραττε κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να θεωρηθεί τελειωμένη.
«Οι πρέσβεις των ΗΠΑ έχουν την υποχρέωση να εκτιμήσουν κατά πόσον τα πιθανά οφέλη από μια κρυφή επιχείρηση αντισταθμίζουν το κόστος στην εξωτερική πολιτική από την αποκάλυψή της. Εχοντας υποχρεωθεί να σιγήσουν μετά την 11η Σεπτεμβρίου, δεν πρόκειται να αυτοκτονήσουν επαγγελματικά προστατεύοντας τις κυβερνήσεις των χωρών στις οποίες δραστηριοποιούνται από τις -καμιά φορά- άκομψες υφαρπαγές της CIA».
Ομως, σύμφωνα με τον κ. Κίσλινγκ, ο μεγάλος χαμένος σε αυτή την ιστορία είναι κυρίως η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής.
«Στα σκάνδαλα κατασκοπείας», γράφει, «τιμωρείται συνήθως το θύμα. Η αδυναμία της προστασίας του εθνικού κύρους απέναντι στους ξένους αποτελεί ένα πολύ σοβαρό παράπτωμα σε κάθε πολιτικό σύστημα στον κόσμο».
Ομως, σε τελική ανάλυση, η τύχη και το μέλλον της ελληνικής κυβέρνησης κρέμονται από την ελπίδα ότι οι λεπτομέρειες του σκανδάλου δεν θα δουν ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Δεν είναι προσωπικό...
«Η ελληνική κυβέρνηση δεν επιθυμεί να βοηθήσει τους ανταγωνιστές της χώρας προκαλώντας μια επιδείνωση των ελληνο-αμερικανικών σχέσεων. Οι Ελληνες αξιωματούχοι είναι αρκετά ώριμοι ώστε να μην παίρνουν τις υποκλοπές προσωπικά. Ομως, σε τελική ανάλυση, βασίζονται στο ότι εκείνος που κάνει τις υποκλοπές θα είναι αρκετά έξυπνος ώστε να μη συλληφθεί».
Πάντως, σε αντίθεση με τον Κώστα Καραμανλή, που θα πρέπει να ανησυχεί, ο Τζορτζ Μπους δεν έχει να φοβάται τίποτα:
«Οι επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών ποτέ δεν τονίζουν το τεράστιο κόστος που ενέχει για τους φίλους της Αμερικής η συλλογή πληροφοριών. Ούτε θα χαλάσει ο Καραμανλής τη σχέση του με τον Τζορτζ Μπους με διαμαρτυρίες. Το μοναδικό μυστικό που ποτέ δεν διαρρέει, το μυστικό που η Ουάσιγκτον πάντοτε πολεμάει σκληρά να κρατήσει, είναι πόσο ακριβή πολυτέλεια είναι σε τελική ανάλυση τα μυστικά της Αμερικής».
Το άρθρο του τέως στελέχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είναι γραμμένο με τον «πλάγιο» τρόπο που συνηθίζουν οι διπλωμάτες, όπου κάθε λέξη αποκτά ένα ιδιαίτερο βάρος. Η αξία του συνίσταται όχι μόνο στην αναλυτική του διαύγεια, αλλά επίσης στο γεγονός ότι ο συγγραφέας του γνωρίζει «από μέσα» τον τρόπο λειτουργίας των κέντρων που έλαβαν μέρος στις υποκλοπές. Απ' αυτή τη σκοπιά το άρθρο του κ. Κίσλινγκ είναι το πρώτο σημαντικό ντοκουμέντο που βοηθάει να φωτιστεί η σκοτεινή αυτή υπόθεση.
Στο άρθρο του ο κ. Κίσλινγκ θεωρεί ως δεδομένο ότι οι υποκλοπές έγιναν από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Οι λόγοι τους οποίους αναφέρει είναι κυρίως οι ακόλουθοι:
*Οι υποκλοπές προωθούντο από τέσσερις σταθμούς βάσης, στο κέντρο των οποίων ήταν η αμερικανική πρεσβεία.
* Ο κατάλογος των ανθρώπων που παρακολουθούνταν: «Η λίστα των ανθρώπων που παρεκολουθείτο», γράφει, «είναι επίσης επιβαρυντική. Ο κάθε ένας μπορεί να παρακολουθεί έναν υπουργό Εθνικής Αμυνας, αλλά μόνο μια οργάνωση εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για τον ηλεκτρολόγο του οποίου ο κουνιάδος ήταν αναμεμιγμένος στη δολοφονία, το 1975, του σταθμάρχη της CIA, Ρίτσαρντ Γουέλς. Ενα τηλέφωνο ήταν καταχωρισμένο ότι ανήκε σε έναν άγνωστο Ελληνοαμερικανό της πρεσβείας των ΗΠΑ. Οι δημοσιογράφοι αποκάλυψαν ότι το τηλέφωνο είχε δανεισθεί στον Ελληνα υπεύθυνο Ασφαλείας της πρεσβείας των ΗΠΑ».
Το καίριο ερώτημα το οποίο απασχολεί τον τέως διπλωμάτη είναι γιατί η αμερικανική κυβέρνηση θα έπαιρνε το ρίσκο μιας τέτοιας ενέργειας που ασφαλώς υπονομεύει την κυβέρνηση μιας συμμαχικής χώρας και επιπλέον μια κυβέρνηση που, για τα ελληνικά δεδομένα, δεν ακολουθεί ιδιαίτερα αντιαμερικανική πολιτική. Ποιοι ήσαν οι λόγοι που ώθησαν τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ να παρακολουθούν τα τηλέφωνα του πρωθυπουργού και των υπουργών της κυβέρνησης;
Στο ερώτημα αυτό ο συγγραφέας δίνει μια απλή απάντηση που όμως στην απλότητά της εκφράζει την πολυετή εξοικείωση του Αμερικανού διπλωμάτη με τον τρόπο λειτουργίας της γραφειοκρατίας.
Οι λόγοι τους οποίους αναφέρει είναι δύο:
*Η έλλειψη εμπιστοσύνης των Αμερικανών σε όσα τους έλεγαν τα κυβερνητικά στελέχη. Αυτό άλλωστε εξηγεί και τον βαθύτατο πανικό της κυβέρνησης Καραμανλή όταν διαπίστωσε ότι ήταν στόχος παρακολούθησης από συμμαχικές δυνάμεις και τις αρχικές σπασμωδικές αντιδράσεις -«αντιιμπεριαλιστικές» κορόνες κ.λπ.- που τόσο εξόργισαν τον τέως ΥΠΕΞ κ. Μολυβιάτη και τον τέως υπουργό Εθνικής Αμυνας κ. Σπηλιωτόπουλο.
*Η... τεμπελιά! Η υποκλοπή των τηλεφώνων κυβερνητικών στελεχών απήλλασσε τα στελέχη των αμερικανικικών υπηρεσιών από την επίπονη και πολλές φορές βαρετή διαδικασία της συστηματικής παρακολούθησης των δηλώσεων των κυβερνητικών στελεχών, της συζήτησης μαζί τους και εν γένει από τη διαδικασία ανάλυσης της πολιτικής επικαιρότητας.
«Ενα πρόβλημα με τις μυστικές υπηρεσίες είναι ότι δεν μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις χωρίς να αχρηστεύσεις την πηγή», γράφει ο κ. Κίσλινγκ. «Τα στοιχεία τα οποία αποκτώνται από παράνομες υποκλοπές τηλεφωνημάτων ποτέ δεν οδήγησαν στην καταδίκη ενός τρομοκράτη ή στην ολοκλήρωση μιας αγοράς όπλων ή στη διευθέτηση μιας ρήξης. Η διαφορά μεταξύ όσων οι φίλοι μας μας λένε ανοιχτά και όσων λένε μυστικά ο ένας στον άλλον σπανίως έχει κάποια σημασία. Οι μυστικές πληροφορίες εναντίον ενός συμμάχου είναι συνήθως μια ασπίδα προστασίας, μια δικαιολογία για να μη διαβάζεις τις τοπικές εφημερίδες ή να κάνεις το τραπέζι στους ντόπιους αξιωματούχους. Οι διπλωμάτες των μικρών χωρών κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους χωρίς να καταφεύγουν στην υποκλοπή των τηλεφωνημάτων του πρωθυπουργού».
Προκειμένου να μπορέσουν οι μυστικές υπηρεσίες να προχωρήσουν στην παρακολούθηση των τηλεφώνων των κυβερνητικών αξιωματούχων θα έπρεπε να πάρουν την πολιτική έγκριση. Δεν θα μπορούσαν ποτέ αυτόβουλα να αναλάβουν την ευθύνη μιας τέτοιας ενέργειας. Αυτό είναι το δεύτερο ερώτημα το οποίο απασχολεί τον συγγραφέα. Πώς ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα δέχτηκε να τεθεί σε ενέργεια ένα σχέδιο που ενείχε το ρίσκο να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ελλάδα; Γιατί έδωσε το πράσινο φως για μια ενέργεια που θα βάρυνε περισσότερο τις πάντοτε ευαίσθητες ελληνοαμερικανικές σχέσεις;
Και στο σημείο αυτό η απάντηση που δίνει ο κ. Κίσλινγκ αντανακλά την πολυετή εμπειρία του στους διαδρόμους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Το κλίμα του φόβου που είχε δημιουργηθεί στους διπλωματικούς κύκλους μετά την 11η Σεπτεμβρίου ήταν η αιτία που ανάγκασε τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα(σ.σ. την περίοδο αυτή ήταν ο Τόμας Μίλερ) να εγκρίνει την παράτολμη αυτή ενέργεια. Κανείς Αμερικανός πρέσβης με σώας τας φρένας δεν θα τολμούσε να αρνηθεί να δώσει την έγκρισή του σε κάτι το οποίο πρότειναν οι μυστικές υπηρεσίες στο όνομα του αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας. Η επαγγελματική του καριέρα, αν έπραττε κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να θεωρηθεί τελειωμένη.
«Οι πρέσβεις των ΗΠΑ έχουν την υποχρέωση να εκτιμήσουν κατά πόσον τα πιθανά οφέλη από μια κρυφή επιχείρηση αντισταθμίζουν το κόστος στην εξωτερική πολιτική από την αποκάλυψή της. Εχοντας υποχρεωθεί να σιγήσουν μετά την 11η Σεπτεμβρίου, δεν πρόκειται να αυτοκτονήσουν επαγγελματικά προστατεύοντας τις κυβερνήσεις των χωρών στις οποίες δραστηριοποιούνται από τις -καμιά φορά- άκομψες υφαρπαγές της CIA».
Ομως, σύμφωνα με τον κ. Κίσλινγκ, ο μεγάλος χαμένος σε αυτή την ιστορία είναι κυρίως η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής.
«Στα σκάνδαλα κατασκοπείας», γράφει, «τιμωρείται συνήθως το θύμα. Η αδυναμία της προστασίας του εθνικού κύρους απέναντι στους ξένους αποτελεί ένα πολύ σοβαρό παράπτωμα σε κάθε πολιτικό σύστημα στον κόσμο».
Ομως, σε τελική ανάλυση, η τύχη και το μέλλον της ελληνικής κυβέρνησης κρέμονται από την ελπίδα ότι οι λεπτομέρειες του σκανδάλου δεν θα δουν ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Δεν είναι προσωπικό...
«Η ελληνική κυβέρνηση δεν επιθυμεί να βοηθήσει τους ανταγωνιστές της χώρας προκαλώντας μια επιδείνωση των ελληνο-αμερικανικών σχέσεων. Οι Ελληνες αξιωματούχοι είναι αρκετά ώριμοι ώστε να μην παίρνουν τις υποκλοπές προσωπικά. Ομως, σε τελική ανάλυση, βασίζονται στο ότι εκείνος που κάνει τις υποκλοπές θα είναι αρκετά έξυπνος ώστε να μη συλληφθεί».
Πάντως, σε αντίθεση με τον Κώστα Καραμανλή, που θα πρέπει να ανησυχεί, ο Τζορτζ Μπους δεν έχει να φοβάται τίποτα:
«Οι επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών ποτέ δεν τονίζουν το τεράστιο κόστος που ενέχει για τους φίλους της Αμερικής η συλλογή πληροφοριών. Ούτε θα χαλάσει ο Καραμανλής τη σχέση του με τον Τζορτζ Μπους με διαμαρτυρίες. Το μοναδικό μυστικό που ποτέ δεν διαρρέει, το μυστικό που η Ουάσιγκτον πάντοτε πολεμάει σκληρά να κρατήσει, είναι πόσο ακριβή πολυτέλεια είναι σε τελική ανάλυση τα μυστικά της Αμερικής».
Το άρθρο του τέως στελέχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είναι γραμμένο με τον «πλάγιο» τρόπο που συνηθίζουν οι διπλωμάτες, όπου κάθε λέξη αποκτά ένα ιδιαίτερο βάρος. Η αξία του συνίσταται όχι μόνο στην αναλυτική του διαύγεια, αλλά επίσης στο γεγονός ότι ο συγγραφέας του γνωρίζει «από μέσα» τον τρόπο λειτουργίας των κέντρων που έλαβαν μέρος στις υποκλοπές. Απ' αυτή τη σκοπιά το άρθρο του κ. Κίσλινγκ είναι το πρώτο σημαντικό ντοκουμέντο που βοηθάει να φωτιστεί η σκοτεινή αυτή υπόθεση.
Οι «αποκαλύψεις» του Μάκη και το παιχνίδι που παίζεται…
Η «Ζούγκλα» του Μάκη μάς …αποκάλυψε αυτό που γνωρίζουν και οι πέτρες: Τους αμερικανοτσολιάδες Παπαχελά και Τέλογλου!!!
Διαβάζουμε ένα απόσπασμα:
«Ο πιο καλός ο μαθητής των... Αμερικανών
Με «άριστα» βαθμολογεί η... αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα τον δημοσιογράφο, Αλέξη Παπαχελά, και την εκπομπή του «Νέοι Φάκελοι», που προβάλλεται από τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, επειδή παρουσιάζουν με θετικό τρόπο τις αμερικανικές θέσεις.
Ολόκληρο το κείμενο το διαβάσαμε εδώ:
Ο Παπαχελάς και ο Τέλογλου είναι από τις πιο κραγμένες «πόρνες» της αμερικανικής Πρεσβείας, δίχως καν να το κρύβουν: Ανοικτά όλα τα «ρεπορτάζ» τους «θεμελιώνονται» πάνω σε «στοιχεία» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και άλλων αμερικανικών υπηρεσιών...
Το «έργο» τους έχει αποκαλυφτεί και καταγγελθεί εδώ και χρόνια και σήμερα δεν υπάρχει Έλληνας πολίτης που να μην γνωρίζει τι εστί Παπαχελάς και Τέλογλου…
Ο Κλεάνθης Γρίβας, π.χ. αποκαλύπτει, πολύ συγκεκριμένα, ότι το βιβλίο που έγραψαν αυτοί οι δύο δημοσιογράφοι για την «τρομοκρατία» είναι «αναπαραγωγή» των στοιχείων των αμερικανικών υπηρεσιών…
Ο Δελαστίκ, όταν έφυγε από τον Αλαφούζο κατάγγειλε ανοικτά τούτο: Ότι η εφημερίδα καταλήφθηκε από Αμερικανούς πράκτορες, καθώς και πολλές άλλες…
Πάρα πολλά ακόμα έχουν γραφεί (και από ΡΕΣΑΛΤΟ) για το αλαφούζειο Συγκρότημα, σαν την πιο μοχθηρή αιχμή της Νέας Τάξης, του αμερικανισμού και της «ελληνοτουρκικής φιλίας»!!!
Δεν κομίζει καμία «αποκάλυψη» λοιπόν ο Μάκης…
Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι το ρεπορτάζ και τα στοιχεία του δεν είναι χρήσιμα: Κάθε τι που στοιχειοθετεί τον έλεγχο των ΜΜΕ από τις αμερικανικές υπηρεσίες και «ξεφωνίζει» τα φερέφωνα τους, όσο και αν είναι γνωστά, είναι αναγκαίο να γράφονται και να ξαναγράφονται και να εμπλουτίζονται με κάθε στοιχείο…
ΩΣΤΟΣΟ, πρέπει να μην ξεχνάμε και τούτο: Κανένας τηλεοπτικός σταρ ή μεγαλοδημοσιογράφος δεν είναι αθώος, ιδιαίτερα ο Μάκης…
Είναι γνωστός ο άγριος σκυλοκαυγάς μεταξύ του Κουρή και του Αλαφούζου…
Αυτό που ίσως ακόμα να μην είναι γνωστό είναι τούτο: Ο Ανδρέας Βγενόπουλος εντελώς αιφνιδιαστικά, με ένα deal μαμούθ, εξαγόρασε το zougla.gr. Έδωσε 50 εκατομμύρια ευρώ στο Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, με τη δέσμευση ότι θα επενδύσει και άλλα χρήματα για την εξέλιξη του site…
Διαβάστε λεπτομέρειες εδώ:
Τα παιχνίδια, συνεπώς, είναι πολλά: Παιχνίδια επιχειρηματικά, παιχνίδια πολιτικά, παιχνίδια μηχανισμών και υπηρεσιών, συνακόλουθα και παιχνίδια των δημοσιογράφων
Με ψευδώνυμο κυκλοφορεί ο "κατοχικος πρωθυπουργός" !!
Παπανδρέου εντός Ελλάδας;
Feature, Ελλάδα, πολιτική, Ροή
Το ζεύγος... Αναγνώστου και την παρέα του περίμεναν να δουν την Παρασκευή το απόγευμα στο μικρό ξενοδοχείο στα Ριτσά της Καρδαμύλης και τελικά αντίκρισαν τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου με τη σύζυγό του Αντα και την προσωπική τους ασφάλεια.
Ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε την Καρδαμύλη για ολιγοήμερες διακοπές, όπου την Παρασκευή το απόγευμα έκανε βόλτα στη μανιάτικη κωμόπολη, ενώ το βράδυ συνέφαγε με τη σύζυγό του και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργο Προβόπουλο στην ταβέρνα “Ελιές” μπροστά από το ξενοδοχείο που διαμένει.
Φυσικά τα μέτρα ασφαλείας στην περιοχή ήταν ιδιαιτέρως αυξημένα, αλλά διακριτικά με σκοπό να μην προκαλέσουν τους υπόλοιπους επισκέπτες και να περάσουν όσο το δυνατόν απαρατήρητοι.
Ο πρωθυπουργός χθες έκανε την εμφάνισή του και πάλι στα Ριτσά για απογευματινό μπάνιο, ενώ σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες επιδόθηκε και στο αγαπημένο του σπορ το κανό.
Στην μυστικότητα της επίσκεψης συνέβαλε και η Ολλανδέζα σύζυγος του υπουργού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής Γιώργου Παπακωνσταντίνου Jacoline Vinke, η οποία ως συγγραφέας τουριστικών οδηγών φρόντισε να κάνει κράτηση για το πρωθυπουργικό ζεύγος και την ασφάλειά του σε άλλο όνομα για ευνόητους λόγους.
Μάλιστα πληροφορίες αναφέρουν ότι ενδέχεται στην περιοχή να βρεθεί και το ζεύγος Παπακωνσταντίνου, αφού υπήρχε κράτηση στο συγκεκριμένο όνομα.
Σχόλιο ιστολογίου:
Πέρα από την είδηση, μήπως πρέπει να αναλογιστούμε πως είναι δυνατό να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Από ποιούς κρύβεται από πρωθυπουργός αυτής της χώρας; Ποιός τον κυνηγάει και τον έχει αναγκάσει να κυκλοφορεί ινκόγνιτο μέσα στη χώρα που, υποτίθεται, ότι κυβερνά; Φοβάται τους πολίτες ή κάτι άλλο; Και, είναι δυνατόν να κρύβεται; Είναι δυνατόν να φοβάται αυτός που έχει τόση ασφάλεια γύρω του; Τότε τι θα πρέπει να πούμε όλοι εμείς οι Έλληνες πολίτες;
Φοβόμαστε πως τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου δεν φοβάται ότι απειλείται η ζωή του από τους πολίτες, ούτε κανέναν άλλον. Προσπαθεί να κρυφτεί, να μην δει κανένα παπούτσι να έρχεται επάνω του, να μην λερωθεί με κανένα γιαούρτι ή καμιά σάπια ντομάτα... Τρέμει στην ιδέα πως θα εκτεθεί απέναντι σε πολίτες, αν και την ίδια στιγμή ο ίδιος έχει εκθέσει τους Έλληνες πολίτες και ολόκληρη την χώρα σε πρωτόγνωρους κινδύνους...
Καίγεται η Ελλάδα και ο ίδιος προσπαθεί να βρει "σταγόνες δροσιάς"...! Βιάζονται ή δολοφονούνται αμέριμνοι Έλληνες πολίτες, αλλά ο ίδιος φοβάται μην συναντήσει αυτούς που η ιδεοληψία που τον διακατέχει τους έχει εκθέσει σε καθημερινούς κινδύνους απειλής έως και της ζωής τους...
Ένα τραγικό πλάσμα, άβουλο, έντρομο είναι ο Γιώργος Παπανδρέου. Η συμπεριφορά του αποδεικνύει ότι νιώθει από αμήχανα έως στριμωγμένος... Θα έπρεπε να το περιμένει πως παρά την ό,ποια εκπαίδευσή του (ως πολιτικός φυσικά) κάποια στιγμή το ένστικτο της επιβίωσης θα ξυπνούσε μέσα του. Αυτό τον καθιστά επικίνδυνο, ενώ ταυτόχρονα τον απογυμνώνει ηθικά απέναντι σε όλους εμάς...
Μπορεί να ετοίμασε τα χειρότερα για τους Έλληνες, αλλά ήδη άρχισε ο ίδιος να νιώθει τα αποτελέσματα της "δράσης" του... και θα είναι πολύ κοντά στο αεροπλάνο όταν θα έχει φύγει το πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου (ένα πουλάκι τριγυρίζει και λέει για κάτι αμερικανικά ομόλογα που λήγουν τότε...)
