Με 850.000 εισόδημα, δεν έχει να πληρώσει την Εφορία..
ΦΤΟΥ ΣΟΥ!! ΡΕ ΜΠΟΥΝΤΑΛΑ! ΦΤΟΥ ΣΟΥ!! ΡΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΡΕΤΑΛΙ!!
Τον λυπήθηκα τον Πάγκαλο, βλέποντάς τον να δηλώνει ότι δεν έχει 17.000 ευρώ για να πληρώσει τους διάφορους φόρους για τα δεκάδες ακίνητά του.
Τον λυπήθηκα μάλιστα διπλά γιατί έτσι κινδυνεύει να τον βάλει ο Βενιζέλος φυλακή, όπως είπε ο ίδιος. Αφήστε, που για να μαζέψει τα χρήματα είναι αναγκασμένος να πουλήσει κάποιο ακίνητο, από εκείνα που κληρονόμησε από τη θεία του και με τα οποία είναι προφανώς συναισθηματικά δεμένος και θα πονέσει η ψυχούλα του. Εγώ τον πιστεύω ότι δεν έχει να πληρώσει - σε αντίθεση με άλλους που είναι δύσπιστοι και κακοπροαίρετοι. Πρέπει να περνάει μεγάλα ζόρια ο Πάγκαλος. Φαίνεται ότι η οικονομική κρίση τον χτύπησε για τα καλά. Βλέπετε, σύμφωνα με το «πόθεν έσχες» του 2010 -αφορά εισοδήματα και περιουσιακή κατάσταση του 2009- είχε εισόδημα...
από βουλευτική αποζημίωση 150.000 ευρώ και από άλλες πηγές 490.616 ευρώ, σύνολο περί τα 640.000 ευρώ. Επιπλέον 206.000 ευρώ εισόδημα είχε δηλώσει για το 2009 και η σύζυγός του Χριστίνα Χριστοφάκη. Τότε δήλωνε 58 ακίνητα διαμερίσματα, καταστήματα, οικόπεδα, αγροτεμάχια κ.λπ. σε Αθήνα, Εύβοια, Ελευσίνα και Τζια. Το 2008 η σύζυγός του αγόρασε κι εκείνη αγροτεμάχιο στην Τζια.
Προφανώς πρέπει να είχε πολλά έξοδα στο μεταξύ μέσα στην κρίση και τώρα όντως να μην έχει να πληρώσει την Εφορία!
Καταλαβαίνω, επίσης, την αγωνία του μάλιστα μήπως πάει φυλακή. Βλέπετε με τον Βενιζέλο δεν έχει καλές σχέσεις και μπορεί ο υπουργός Οικονομικών να δώσει καμιά εντολή, όταν διαπιστώσει ότι ο Πάγκαλος δεν είναι εντάξει με την Εφορία και να τον στείλει στον Κορυδαλλό. Φημίζονται και ο Βενιζέλος και η κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος για την αυστηρή εφαρμογή και επιβολή των νόμων, ιδίως όταν έχουν να κάνουν με ισχυρούς παράγοντες. Εχει δίκιο ο Πάγκαλος να φοβάται.
Από την άλλη, βέβαια, είναι ατρόμητος. Εχει θάρρος πολύ. Ίσως και μαζοχιστική διάθεση. Δεν εξηγείται αλλιώς η μόνιμη ροπή του να μας δουλεύει κατάμουτρα…
Του Γιάννη Μακρυγιάννη από το Πρώτο Θέμα
Πόσα «δηλώνει» η πλουτοκρατία
Νίκος Μπογιόπουλος
Tι έσοδα δηλώνει και τι πληρώνει ο λαός για φόρους, το ξέρουν οι πάντες.
Τι εισοδήματα δηλώνουν στην Εφορία τα φυσικά πρόσωπα που συναπαρτίζουν την πλουτοκρατία του τόπου;
Πρόκειται για τρία εκκαθαριστικά σημειώματα (εκ των πολλών που έχει στη διάθεσή του ο «Ρ») κάποιων εκ των επιφανέστερων εκπροσώπων του ελληνικού κεφαλαίου.
Τα εκκαθαριστικά που δημοσιεύουμε εκδόθηκαν από την αρμόδια υπηρεσία επί τη βάσει των συνολικών εισοδημάτων που δήλωσαν οι κεφαλαιοκράτες ως φυσικά πρόσωπα για το έτος 2011(εισοδήματα 2010).Δεν θα αναφέρουμε τα ονόματά τους.
Εξηγούμαστε: Το θέμα εδώ δεν έχει να κάνει με «κουτσομπολιό» όσον αφορά τον τάδε ή τον δείνα, αλλά με τη συνολική πρακτική της άρχουσας τάξης, του κράτους της άρχουσας τάξης, των κυβερνήσεων της άρχουσας τάξης. Πρακτική που κάθε άλλο παρά εξαντλείται στους συγκεκριμένους.
Τα ανδρείκελα της κυβέρνησης κήρυξαν, ανοικτά πλέον, εξοντωτικό πόλεμο εναντίον του ελληνικού λαού και της κοινωνικής και εθνικής του υπόστασης.
Ο ανεκδιήγητος ΓΑΠ, δήλωση με όλη την πώρωση του ανδρείκελου που τον διακατέχει, αλλά και την αντίστοιχη ψυχρή ανοησία, τούτο:
«Εάν η χώρα ήταν σε πόλεμο, δεν θα ζητούσαμε από τους Έλληνες χρήματα για όπλα; Η κατάσταση της χώρας είναι όμοια με....
πόλεμο!…».
Ο πολεμικός αυτός γραικυλισμός έχει μια ιστορική πρωτοτυπία - οι σύγχρονοι δωσίλογοι πρωτοτυπούν στα πάντα…
Ο εχθρός δεν είναι κάποιος εξωτερικός εισβολέας, κάποια επιτιθέμενη δύναμη ή εξωτερική απειλή, αλλά η ίδια η χώρα και ο λαός της!!!!
Μέχρι σήμερα τα πολεμικά κηρύγματα, είτε των εθνικών απελευθερωτικών πολέμων, είτε της ιμπεριαλιστικής απάτης, συγκεκριμενοποιούσαν τον εχθρό και τις απειλές: Εξωτερικές ή εσωτερικές –κομμουνιστικός κίνδυνος κ.λπ…
Ο πολεμικός δωσιλογισμός της κυβέρνησης λειτουργεί εντελώς αντίστροφα, ξεπερνώντας στην ΑΠΑΤΗ ακόμα και την ιμπεριαλιστική πολεμική κακουργία του παρελθόντος.
Εδώ ο πόλεμος κηρύσσεται από τα ανδρείκελα των διεθνών ληστών και δημίων ΕΝΑΝΤΙΟΝ του «εχθρού λαού», εναντίον της ίδιας της χώρας και των «ιθαγενών» αυτής της χώρας…
Τέτοια δωσίλογη ξετσιπωσιά και παράκρουση δεν έχει ιστορικό προηγούμενο…
Έθεσε, λοιπόν, το ανδρείκελο των διεθνών μηχανισμών του ιμπεριαλισμού και της Νέας Τάξης, τη χώρα σε καθεστώς ΕΚΤΑΚΤΗΣ πολεμικής ανάγκης, εναντίον ΟΧΙ των ληστών και των δημίων (διεθνών και εγχώριων), αλλά εναντίον του αγρίως λεηλατημένου ελληνικού λαού και της ελληνικής κοινωνίας που την ξεπουλούν (τα ίδια αυτά δωσίλογα ανδρείκελα) βάρβαρα και κυνικά, την αποσαθρώνουν κοινωνικά και την αποτεφρώνουν εθνικά…
Τα ανδρείκελα προωθούν την ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΗ και ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ καταστροφή της χώρας και του ελληνικού λαού, στο όνομα, δήθεν της σωτηρίας: Στο όνομα της σωτηρίας των μαφιών του χρήματος και της άπληστης αδηφαγίας των «νταβάδων»: Διεθνών και εγχώριων…
Ο στόχος αυτού του πολεμικού γραικυλισμού επεκτείνεται τώρα στο ΓΕΝΙΚΟ ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, στο γενικό ξεπούλημα κάθε ελληνικής πέτρας, αλλά και στην ολοκληρωτική καταστροφή των μικρομεσαίων αστικών στρωμάτων, με την ΑΡΠΑΓΗ της ακίνητης περιουσίας των, με την αφαίρεση από τον ελληνικό λαό κάθε ατομικής ιδιοκτησίας…
Το θανατηφόρο όπλο εναντίον των ιδιοκτητών ακινήτων είναι το φορολογικό χαράτσι το οποίο θα περνάει και θα εισπράττεται με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Ένα όπλο εναντίον του 80% του ελληνικού λαού, ένα όπλο που επιδιώκει να ξεριζώσει τον ελληνικό λαό από κάθε εθνικό έρεισμα, να κόψει τον ομφάλιο λώρο με το έδαφος της ιστορικής και εθνικής μας υπόστασης και μνήμης…
Αυτό το έδαφος δεν κοινωνικοποιείται, δεν μένει δηλαδή, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ περιουσιακό στοιχείο των Ελλήνων, αλλά περνάει στους πολυεθνικούς μηχανισμούς των μαφιών του χρήματος, στους μηχανισμούς της Νέας Τάξης…
Μόνο φαιδροί, σαν τον Καρατζαφέρη, λακέδες και λαγοί των «νταβάδων» μπορεί να παρομοιάσουν αυτό το μέτρο της χρηματιστηριακής, ιμπεριαλιστικής και νεοταξικής μοχθηρίας, με την «κομμουνιστική αντίληψη και θεωρία»!!!!
Η υπονόμευση και κατάργηση της ακίνητης περιουσίας, η εμπορευματοποίησή της, καθώς και το πέρασμά της στις πολυεθνικές και στις διεθνείς χρηματιστηριακές μονάδες αποτελούν τα προϊόντα της σιδερένιας καπιταλιστικής λογικής:Την «ποίηση» του ιμπεριαλισμού, ιδιαίτερα της σύγχρονης μακάβριας μορφής του, του χρηματιστηριακού ιμπεριαλισμού: Νέα Τάξη…
Αυτός ο υπερεθνικός ιμπεριαλισμός και οι μηχανισμοί του έχουν κηρύξει ένα ανηλεή και ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ πόλεμο εναντίον των εθνών και των λαών.
Σημείωση: Η κατάργηση του «εθνικού εδάφους» στοχεύει άμεσα και την εκκλησιαστική και μοναχική περιουσία: Είναι ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ εναντίον της Ορθοδοξίας, για τη διάλυση αυτού του ΣΥΝΕΚΤΙΚΟΥ εθνικού ιστού…
Ο ΓΑΠ και η κυβέρνησή του αποτελούν τους πιο πωρωμένους εκτελεστές των «συμβολαίων θανάτου» της Ελλάδας, τους πιο κτηνώδεις δολοφόνους του ελληνικού λαού…
Δεν μένει άλλος δρόμος παρά ο ΔΡΟΜΟΣ της ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ, της ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ και της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ…
«Θέλομεν την κατάργησιν της βουλευτικής φεουδαρχίας, η οποία ζει και υφίσταται λεηλατούσα και διαρπάζουσα τα δημόσια. Θέλομεν διοίκησιν όχι κλεφτοκοτάδων, λαφυραγωγών του Ταμείου, τυραννικήν των πολιτών. Θέλομεν τα χρήματα του λαού να μη διαρπάζωνται από τας ατίμους, συμμορίας των κομμάτων και των Αυλών. Θέλομεν να είμεθα ο πρώτος λαός της Ανατολής και να φέρομεν υπερήφανα το τιμημένο όνομά μας. Αυτά δεν γίνονται με τις κοπριές των κομμάτων της ατιμίας και της φαυλότητος. Θέλομεν άνδρας, θέλομεν πατριώτας, θέλομεν τιμήν και χαρακτήρα» (Τ.Βουρνά, «Γουδί», σελ. 59, Αθήνα 1957).
Αν αλλάζαμε κάπως, γραμματικοσυντακτικώς, το κείμενο και στη θέση της λέξης «Αυλών», βάζαμε «οικογενειών», θα είχε κανείς την εντύπωση ότι γράφτηκε στις μέρες μας.
Είναι όμως του 1909, δημοσιεύτηκε στην τότε εφ. «Χρόνος» από τον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο», ο οποίος «ευθύνεται» γιά την Επανάσταση στο Γουδί.
Έχει γραφτεί ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται μάλλον ως κακόγουστο αστείο. Η περίοδος προ του κινήματος στο Γουδί έχει κάποιες αξιοσημείωτες ομοιότητες με την τωρινή, αλλά και τα αξιοδράκρυτα κακέκτυπα. Παλαιοκομματικοί τζιτζιφιόγκοι, γόνοι «ιστορικών» οικογενειών, παράσιτα που τυραννούν και απομυζούν και σήμερα τον τόπο.
Ανθρωποι, όπως θα έλεγε ο Ροϊδης, οι οποίοι γνωρίζουν«εικοσιτέσσερας τρόπους να προμηθεύονται χρήματα εξ ων ο τιμιώτερος είναι η κλοπή».
Τότε η δύσμοιρη πατρίδα σύρθηκε στον λεγόμενο ατυχή πόλεμο του 1897. Η ήττα, η εθνική ατίμωση καταβυθίζει την χώρα στα νύχια του Διεθνή Οικονομικού Ελέγχου, ταπείνωση, υποτέλεια, εξάρτηση.
Κοινόχρηστη αποικία των Προστάτιδων-Δανειστών και σήμερα η πατρίδα μας.
Στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών (τομ. ΙΔ’, σελ. 164) στο οικείο κεφάλαιο γιά τον Διεθνή Έλεγχο διαβάζουμε:
«Στην Ελλάδα ο έλεγχος, εκτός από τους ιδιαίτερα βαρείς οικονομικούς όρους, ήταν διπλωματικός, αφού τους αντιπροσώπους της επιτροπής ελέγχου δεν διόριζαν οι ομολογιούχοι, αλλά οι κυβερνήσεις των κρατών».
Και τω καιρώ εκείνω και τω καιρώ ετούτω οι κλεφτοκοτάδες πολιτικάντηδες, οι ορδές, τα κομματικά λησταρχεία ακολουθούν με ευλάβεια την πολιτική της αψόγου στάσεως, της μικράς και εντίμου Ελλάδος. (Σήμερα μιλάμε για μικρά και ανέντιμο).
Πριν από την Επανάσταση στο Γουδί, ο ψοφοδεής πρωθυπουργός Ράλλης, παίγνιο των Δυνάμεων, πλειοδοτών σε τουρκοφιλία, έστειλε μυστικό έγγραφο στην Πύλη (Ιούλιος του 1909) με το οποίο ενημέρωνε ότι διέταξε τους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού, που αγωνίζονταν στην Μακεδονία, να την εγκαταλείψουν.
Η Ελλάδα διά στόματος του πρωθυπουργού της, παραδεχόταν επίσημα μιά από τις κυριότερες -αβάσιμες έως τότε- κατηγορίες των Τούρκων, ότι δηλαδή εξόπλιζε και διατηρούσε ανταρτοσώματα στη Μακεδονία που τα διοικούσαν αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού. Οι Τούρκοι αντιδρούν και σπεύδει ο Ράλλης -ο ΓΑΠ της εποχής- να χτυπήσει, γονυπετής και λείχων, την πόρτα της τουρκικής πρεσβείας και να ζητήσει έλεος.
Οι τωρινοί, παιδιά των Τούρκων κατά Μακρυγιάννη, καταπίνουν αμάσητες τις απειλές των αντίχριστων Αγαρηνών, συνιστώντας ψυχραιμία και σωφροσύνη.
Είπαμε «το σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα εστί». Η δειλία βαφτίζεται σωφροσύνη.
Μπορούν να αναφερθούν και άλλες - τηρουμένων των αναλογιών - ομοιότητες της προεπαναστατικής εκείνης-«οζουσας δουλείας εποχής» όπως γράφουν εφημερίδες, με την παρούσα κατάσταση.
Διαβάζοντας κείμενα των αρχών του 20ου αιώνα, όπως το προαναφερθέν στον πρόλογο, νομίζεις ότι αναφέρονται στις σημερινές συνθήκες (Το κακό έχει βαθιές ρίζες). Διαβάζουμε σε εφημερίδα του 1895 περίπου:
«Όλοι οι υπουργοί εδαπάνησαν δημόσια χρήματα, παρά τους νόμους, δημιουργήσαντες θέσεις και καταστήσαντες εις αυτάς οικείους και φίλους εν ω μάλιστα χρόνω το έθνος εδανείζετο... Υπηρέται υψηλών προσώπων, παντοπώλαι, κηπουροί και υδροφόροι αναγράφονται εις τας καταστάσεις του πολεμικού ναυτικού και εμισθοδοτούντο».(Κ.Σιμόπουλος, «η διαφθορά της εξουσίας», σελ. 172).
Και στην πολύπαθη εκπαίδευση παρόμοιες συνθήκες.
Διαβάζουμε σε κείμενο του 1899 με τίτλο «Επιπολαιότης και ημιμάθεια».
«Το εν ισχύι εκπαιδευτικό ημών σύστημα είναι ελλιπές και πλημμελές εν πολλοίς. Περιορίζεται αυτό εις την μετάδοσιν ξηρών τινών γνώσεων και τούτων ατελών... υπό το κρατούν μονομερές εκπαιδευτικόν ημών σύστημα, έχομεν να επιδείξωμεν, υπέρμετρον παραγωγήν επιστημόνων, ως επί το πολύ ημιμαθών, προς δε υποψηφίων, συνωστιζόμενων περί την κάλυψιν των δημοσίων θέσεων...».
Αυτά «ως επί το πολύ» επικρατούν και στην μεταπολιτευτική περίοδο.
Ημιμαθή κομματόσκυλα επανδρώνουν - ξεφτιλίζουν με τον κηφηνισμό τους το κράτος.
Χάσμα μέγα όμως εστήρικται μεταξύ του λαού εκείνης της εποχής με την τωρινή οχλομάζα. Προ του Γουδί και των ενδόξων Βαλκανικών Πολέμων σε τούτα τα χώματα ζεί ένας λαός που ακόμη αναπνέει το θυμίαμα του «21», απλοί άνθρωποι, με την αρχαία αγαθότητα και καλοσύνη, ολιγοδεείς, με πίστη και ευσέβεια, όταν τους κάλεσε η πατρίδα, μεταμορφώθηκαν στα λιοντάρια του Κιλκίς, του Λαχανά, του Σαρανταπόρου.
Τώρα εμείς, τα σημερινά απολειφάδια, της αρπαχτής, του σαλταδορισμού, της ανηθικότητας και αφιλοτιμίας, της προδοσίας και της απιστίας, «γράμματα, άρματα - καημένη Ρωμηοσύνη - διωγμένα», γράφει στην «Φλογέρα» ο Παλαμάς γιά την άλωση της Πόλης, οδηγούμαστε εις χείρας βαρβάρων της Δύσης και ανόμων της Ανατολής.
Το 1909 στο Γουδί συγκεντρώθηκε ο ανθός του ελληνικού στρατού και με την σύμπραξη όλου του λαού αποτίναξε τον παλαιοκομματικό συρφετό, βρήκε τα φτερά του τα πρωτινά, τα μεγάλα, διπλασίασε την Ελλάδα και πολλαπλασίασε την αξιοπρέπειά της. Τώρα κουρασμένοι, ζαλισμένοι, αγανακτισμένοι ελπίζουμε ακόμη στις ποικιλώνυμες παλαιοκομματικές συμμορίες.
«Η ώρα ήλθεν, ως άνδρες Έλληνες», όπως έγραφαν πολλές προ και επαναστατικές προκηρύξεις του ’21...
 |
Γιατί, πολύ απλά, ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο βιοπαλαιστής, δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα από τα εισοδήματά τους.
*
Ποια είναι, όμως, τα εισοδήματα που δηλώνουν στην Εφορία οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι καναλάρχες, οι μεγαλοκαπιταλιστές;Τι εισοδήματα δηλώνουν στην Εφορία τα φυσικά πρόσωπα που συναπαρτίζουν την πλουτοκρατία του τόπου;
Πόσα λέτε εσείς ότι βγάζει το χρόνο ένας τραπεζίτης; Ενας εφοπλιστής; Ενας βιομήχανος;
Προσοχή: Δεν μιλάμε γι' αυτά που τα περνάνε στις εταιρείες τους, ώστε να φορολογούνται με «ειδικό φορολογικό συντελεστή» με αποτέλεσμα να πληρώνουν από ελάχιστα έως τίποτα, αξιοποιώντας το κάθε λογής «παραθυράκι» και τη φορολογική ασυλία που τους παρέχει το αστικό κράτος και όλες οι κυβερνήσεις. Μιλάμε για τον κεφαλαιοκράτη ως φυσικό πρόσωπο. Τι εισόδημα έχει και τι δηλώνει, τελικά, αυτός ο... άνθρωπος;
*
«Τι έχει» δεν το γνωρίζουμε επ' ακριβώς. Μπορούμε, όμως, να σας δώσουμε μια άλλη εικόνα. Την εικόνα του «τι δηλώνει».
*
Τα παρακάτω στοιχεία είναι δειγματοληπτικά. Υπάρχει πλήθος ανάλογων (πιστέψτε μας).Πρόκειται για τρία εκκαθαριστικά σημειώματα (εκ των πολλών που έχει στη διάθεσή του ο «Ρ») κάποιων εκ των επιφανέστερων εκπροσώπων του ελληνικού κεφαλαίου.
 |
Εξηγούμαστε: Το θέμα εδώ δεν έχει να κάνει με «κουτσομπολιό» όσον αφορά τον τάδε ή τον δείνα, αλλά με τη συνολική πρακτική της άρχουσας τάξης, του κράτους της άρχουσας τάξης, των κυβερνήσεων της άρχουσας τάξης. Πρακτική που κάθε άλλο παρά εξαντλείται στους συγκεκριμένους.
*
Ας πάρουμε μια γεύση, λοιπόν, ρίχνοντας μια ματιά δίπλα, για το πόσο μπορεί να είναι το ατομικό «Συνολικό Δηλωθέν Εισόδημα» που δηλώνει στην Εφορία - και για ποιο ατομικό δηλωθέν εισόδημα φορολογείται - ένα φυσικό πρόσωπο που ανήκει στην τάξη των χορτάτων.Πολεμικός δωσιλογισμός!
Τα ανδρείκελα της κυβέρνησης κήρυξαν, ανοικτά πλέον, εξοντωτικό πόλεμο εναντίον του ελληνικού λαού και της κοινωνικής και εθνικής του υπόστασης.
Ο ανεκδιήγητος ΓΑΠ, δήλωση με όλη την πώρωση του ανδρείκελου που τον διακατέχει, αλλά και την αντίστοιχη ψυχρή ανοησία, τούτο:
«Εάν η χώρα ήταν σε πόλεμο, δεν θα ζητούσαμε από τους Έλληνες χρήματα για όπλα; Η κατάσταση της χώρας είναι όμοια με....
πόλεμο!…».
Ο πολεμικός αυτός γραικυλισμός έχει μια ιστορική πρωτοτυπία - οι σύγχρονοι δωσίλογοι πρωτοτυπούν στα πάντα…
Ο εχθρός δεν είναι κάποιος εξωτερικός εισβολέας, κάποια επιτιθέμενη δύναμη ή εξωτερική απειλή, αλλά η ίδια η χώρα και ο λαός της!!!!
Μέχρι σήμερα τα πολεμικά κηρύγματα, είτε των εθνικών απελευθερωτικών πολέμων, είτε της ιμπεριαλιστικής απάτης, συγκεκριμενοποιούσαν τον εχθρό και τις απειλές: Εξωτερικές ή εσωτερικές –κομμουνιστικός κίνδυνος κ.λπ…
Ο πολεμικός δωσιλογισμός της κυβέρνησης λειτουργεί εντελώς αντίστροφα, ξεπερνώντας στην ΑΠΑΤΗ ακόμα και την ιμπεριαλιστική πολεμική κακουργία του παρελθόντος.
Εδώ ο πόλεμος κηρύσσεται από τα ανδρείκελα των διεθνών ληστών και δημίων ΕΝΑΝΤΙΟΝ του «εχθρού λαού», εναντίον της ίδιας της χώρας και των «ιθαγενών» αυτής της χώρας…
Τέτοια δωσίλογη ξετσιπωσιά και παράκρουση δεν έχει ιστορικό προηγούμενο…
Έθεσε, λοιπόν, το ανδρείκελο των διεθνών μηχανισμών του ιμπεριαλισμού και της Νέας Τάξης, τη χώρα σε καθεστώς ΕΚΤΑΚΤΗΣ πολεμικής ανάγκης, εναντίον ΟΧΙ των ληστών και των δημίων (διεθνών και εγχώριων), αλλά εναντίον του αγρίως λεηλατημένου ελληνικού λαού και της ελληνικής κοινωνίας που την ξεπουλούν (τα ίδια αυτά δωσίλογα ανδρείκελα) βάρβαρα και κυνικά, την αποσαθρώνουν κοινωνικά και την αποτεφρώνουν εθνικά…
Τα ανδρείκελα προωθούν την ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΗ και ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ καταστροφή της χώρας και του ελληνικού λαού, στο όνομα, δήθεν της σωτηρίας: Στο όνομα της σωτηρίας των μαφιών του χρήματος και της άπληστης αδηφαγίας των «νταβάδων»: Διεθνών και εγχώριων…
Ο στόχος αυτού του πολεμικού γραικυλισμού επεκτείνεται τώρα στο ΓΕΝΙΚΟ ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, στο γενικό ξεπούλημα κάθε ελληνικής πέτρας, αλλά και στην ολοκληρωτική καταστροφή των μικρομεσαίων αστικών στρωμάτων, με την ΑΡΠΑΓΗ της ακίνητης περιουσίας των, με την αφαίρεση από τον ελληνικό λαό κάθε ατομικής ιδιοκτησίας…
Το θανατηφόρο όπλο εναντίον των ιδιοκτητών ακινήτων είναι το φορολογικό χαράτσι το οποίο θα περνάει και θα εισπράττεται με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Ένα όπλο εναντίον του 80% του ελληνικού λαού, ένα όπλο που επιδιώκει να ξεριζώσει τον ελληνικό λαό από κάθε εθνικό έρεισμα, να κόψει τον ομφάλιο λώρο με το έδαφος της ιστορικής και εθνικής μας υπόστασης και μνήμης…
Αυτό το έδαφος δεν κοινωνικοποιείται, δεν μένει δηλαδή, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ περιουσιακό στοιχείο των Ελλήνων, αλλά περνάει στους πολυεθνικούς μηχανισμούς των μαφιών του χρήματος, στους μηχανισμούς της Νέας Τάξης…
Μόνο φαιδροί, σαν τον Καρατζαφέρη, λακέδες και λαγοί των «νταβάδων» μπορεί να παρομοιάσουν αυτό το μέτρο της χρηματιστηριακής, ιμπεριαλιστικής και νεοταξικής μοχθηρίας, με την «κομμουνιστική αντίληψη και θεωρία»!!!!
Η υπονόμευση και κατάργηση της ακίνητης περιουσίας, η εμπορευματοποίησή της, καθώς και το πέρασμά της στις πολυεθνικές και στις διεθνείς χρηματιστηριακές μονάδες αποτελούν τα προϊόντα της σιδερένιας καπιταλιστικής λογικής:Την «ποίηση» του ιμπεριαλισμού, ιδιαίτερα της σύγχρονης μακάβριας μορφής του, του χρηματιστηριακού ιμπεριαλισμού: Νέα Τάξη…
Αυτός ο υπερεθνικός ιμπεριαλισμός και οι μηχανισμοί του έχουν κηρύξει ένα ανηλεή και ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ πόλεμο εναντίον των εθνών και των λαών.
Σημείωση: Η κατάργηση του «εθνικού εδάφους» στοχεύει άμεσα και την εκκλησιαστική και μοναχική περιουσία: Είναι ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ εναντίον της Ορθοδοξίας, για τη διάλυση αυτού του ΣΥΝΕΚΤΙΚΟΥ εθνικού ιστού…
Ο ΓΑΠ και η κυβέρνησή του αποτελούν τους πιο πωρωμένους εκτελεστές των «συμβολαίων θανάτου» της Ελλάδας, τους πιο κτηνώδεις δολοφόνους του ελληνικού λαού…
Δεν μένει άλλος δρόμος παρά ο ΔΡΟΜΟΣ της ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ, της ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ και της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ…
Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011
Ο λόγος τους συμβόλαιο...
Διαθέτει πολλά προσόντα η κυβέρνηση.
Αλλά το βασικό είναι η συνέπειά της: κάθε τρεις μήνες αφ' ενός σώζει τη χώρα και αφ' ετέρου παίρνει νέα μέτρα. Από τότε μάλιστα που ανέλαβε την οικονομία ο πρωθυπουργεύων Βενιζέλος, η σωτηριολογική αλφάβητος απέκτησε φινέτσα και χάρη. Το 'χει αυτό ο φιλόδοξος υπουργός: μπορεί να μιλάει επί παντός, με την ίδια άνεση που μιλάει για το κρασί ένας πεπειραμένος οινολόγος (... Απλώς, φαίνεται να μην καταλαβαίνει πού βρίσκεται το όριο μεταξύ της πειστικής ρητορείας και της οξειδωτικής φλυαρίας) ****Η συνέπεια είναι το φόρτε τους. Το 'παμε... Χθες η δωρική «Εστία» υπενθύμισε τι έλεγε ο κ. Παπανδρέου στις 17 Νοεμβρίου 2010, στο BBC: «Καμμία απόλυση στο Δημόσιο»! Μα -παρατηρεί ο δημοσιογράφος- η λιτότητα που προβλέπεται από το Πρόγραμμά σας θα σημάνει περιορισμό του δημόσιου τομέα και μείωση των στελεχών της δημόσιας διοίκησης. Βράχος ο Πρωθυπουργός: «Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι. Για παράδειγμα περικοπές μισθών». «Επομένως δεν θα απολύσετε κανέναν από το Δημόσιο;» επιμένει ο δημοσιογράφος. «Είπα ότι πρέπει να προστατεύσουμε τις θέσεις απασχόλησης», απάντησε ο κ. Παπανδρέου... Ο λόγος του συμβόλαιο. Και η συνέπειά του προφανής ****Αλλά η συνέπειά τους δεν έχει τέλος. Οπως ο Σημίτης μαγείρεψε τα στοιχεία για την ΟΝΕ και ο Καραμανλής... μεταρρύθμισε τα στοιχεία της Στατιστικής, ετούτος -απολύτως συνεπής προς την παράδοση των αλχημιστών- φούσκωσε το έλλειμμα, σε αγαστή συνεργασία με τις καλόβολες υπηρεσίες της Ενωσης (Δεν χαλάνε χατήρι σε κανέναν, οι μπαγάσηδες). Για να δούμε όμως πώς θα τα βγάλουν πέρα, όταν μπουν εισαγγελείς στην υπόθεση και εξετάσουν ενδελεχώς τα στοιχεία της.
Ούτε δεκάρα για το ταμείο των καπιταλιστών
Η απόφαση είναι δεδομένη: Δεν πληρώνουμε τα χρέη των καπιταλιστών. Οργανωμένα, συλλογικά επιστρέφουμε τα χαράτσια. Να κόψουν το λαιμό τους οι καπιταλιστές, η κυβέρνησή τους, τα κόμματά τους.
Πώς θα γίνει; Με συγκέντρωση των χαρτιών που επιβάλλουν τα χαράτσια, για να επιστραφούν όλα μαζί, ή όσο το δυνατόν περισσότερα στην κυβέρνηση.
Πού: Στο συνδικάτο (να γίνει το δεύτερο σπίτι μας για τα πάντα), κι όπου δεν υπάρχει να στηθούν Επιτροπές Αγώνα.
Πότε; Κάθε μέρα.
Ποιοι; Οι πάντες. Αυτός ο αγώνας δε γίνεται με αντιπροσώπους. Απαιτεί την προσωπική συμμετοχή του καθενός.
Το μήνυμα είναι: Κανένας μόνος του, όλοι για έναν κι ένας για όλους. Καθέναν μόνο του τον τρώει ο λύκος. Ολοι μαζί είναι δύναμη ακατάβλητη.
Τα πυρωμένα λόγια που ακούγονται στις γειτονιές κάθε που φτάνει στα σπίτια το χαρτί για το χαράτσι, να γίνουν πράξη - φωτιά που θα σφυρηλατήσει και θα δέσει ατσάλινα την απόφαση: Να κάνει ο αγώνας των εργατών κόλαση τη ζωή των αστών, για να ζήσουν οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα.
***
Ο αστικός Τύπος και τα κανάλια τους σπέρνουν τρόμο και υποταγή (ακόμα κι όταν δήθεν μόνο περιγράφουν). Δείχνουν σα μονόδρομο τα χαράτσια, ενοχοποιούν την εργατική τάξη ως ένοχη για τα χρέη των καπιταλιστών. Αλλά και αποκαλύπτουν - μέσα στη βιάση τους - ότι αυτό που τους καίει είναι το αύριο του πολιτικο-οικονομικού συστήματος που υπηρετεί τα μονοπώλια. Η συζήτηση ήδη έχει μετατεθεί όχι στο αν θα παρθούν κι άλλα μέτρα ενάντια στην εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, αλλά στο πώς θα είναι ισχυρότερη η αστική εξουσία - κυβέρνηση που θα αναλάβει να επιβάλει τα μέτρα.
Στον αντίποδα αυτής της αντεργατικής προπαγανδιστικής μηχανής, μόνο ο «Ριζοσπάστης» και ο «902» δίνουν τη μάχη από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων στην πρώτη γραμμή για την οργάνωση της πάλης.
Μιας πάλης που μόλις τώρα αρχίζει και θα είναι διαρκής.
***
Ολα είναι θέμα συσχετισμών. Οσο περισσότεροι εγκαταλείπουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όσο περισσότεροι προσχωρούν στα μάχιμα τμήματα του λαϊκού κινήματος, τόσο πιο δύσκολη θα είναι η ζωή της κάθε αστικής κυβέρνησης, σήμερα του ΠΑΣΟΚ, αύριο των συνεργαζόμενων αστικών δυνάμεων.
Τα άρθρα στον αστικό Τύπο κάνουν καθαρό πως ο αστικός κόσμος βρίσκεται σε συναγερμό. Συγκεντρώνει τις δυνάμεις του για οξύτατο πόλεμο με το λαό.
Να μη βρεθεί άνθρωπος των λαϊκών στρωμάτων που με τη στάση του θα ενισχύσει τις γραμμές της πολεμικής μηχανής των αστών. Καμία ανοχή, καμία συμμετοχή.
Ολες οι μορφές οργανωμένης, συλλογικής πάλης είναι πρόσφορες. Πριν απ' όλα, μέσα στους τόπους δουλειάς, όπου οι συνελεύσεις πρέπει να γίνουν καθημερινή πραγματικότητα. Οργάνωση της πάλης παντού. Και στις γειτονιές που μπορούν να έχουν μορφή από ανοιχτή λαϊκή συνέλευση, ως και συνελεύσεις σε επίπεδο πολυκατοικίας. Κάθε μορφή που υπηρετεί την οργάνωση της αντίστασης είναι θεμιτή. Κάθε συλλογικά παρμένη απόφαση είτε για να παρεμποδιστεί το κόψιμο του ρεύματος, είτε για να αποτραπούν κατασχέσεις, είτε για να εξασφαλιστεί το επίδομα ανεργίας στον απολυμένο, όλες είναι θεμιτές. Η λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία έχουν απέραντα ανοιχτό το πεδίο να αναπτυχθούν. Ο σκοπός - ιερότατος - βλογάει τα μέσα.
Καθένας και τα πάντα μπαίνουν στην υπηρεσία αυτής της αναμέτρησης. Για να σταθεί όρθιος ο λαός. Να καταποντιστούν οι αστοί.
Η μάχη είναι σ' όλα τα μέτωπα. Στο σχολείο οργανωμένη άρνηση πληρωμών για ό,τι έχει ήδη προπληρωθεί για τη δωρεάν Παιδεία, στον παιδικό σταθμό. Και διεκδίκηση από το κράτος.
Κανένας δεν πληρώνει ούτε ένα σεντς. Ολα όσα είναι υποχρέωση του κράτους να παρέχει έχουν ήδη προπληρωθεί και με το παραπάνω.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν πρέπει να έχουν κανένα κόμπλεξ ή φόβο για τους μισθούς τους. Να συνταχθούν με το σύνολο της εργατικής τάξης και να αξιώσουν να πληρώσει η πλουτοκρατία. Το χρήμα που μαζεύει η κυβέρνηση δεν πάει σε μισθούς και συντάξεις, όπως γράφουν. Πάει για αποπληρωμή χρέους που δημιουργήθηκε από τις παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο.
Οι άνεργοι να ξέρουν πως δε θα ανοίξουν δουλειές με τις απολύσεις στο Δημόσιο. Αντίθετα, περισσότεροι θα σφάζονται καθημερινά για ένα ψίχουλο.
Ο στόχος της κυβέρνησης είναι να πάει το μεροκάματο για όλους, ιδιωτικούς και δημόσιους, κοντά στα 20 ευρώ, να κάνει συντάξεις και επιδόματα ανεργίας ένα, στα 300 ευρώ.
Αυτή η τρομακτική μείωση εισοδήματος που οδηγεί σε εξίσου τρομακτική αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης είναι η προϋπόθεση που βάζουν οι αστοί, για να επενδύσουν κεφάλαια, έτσι ώστε να είναι αποδοτικά γι' αυτούς.
Ακριβώς απέναντι το συμφέρον των εργατών και μαζί τους το συμφέρον κάθε ανθρώπου των λαϊκών στρωμάτων. Στράτευση τώρα στον ταξικό στρατό. Συστράτευση τώρα με τις ταξικές δυνάμεις και λαϊκή συμμαχία.
Κλειστά αυτιά στην αστική προπαγάνδα. Κάθε εργάτης πρέπει να γνωρίζει πως ο κάθε αστός δημοσιογράφος πληρώνεται χρυσός για να ξεφτιλίζει καθημερινά την εργατική τάξη.
Ο τόπος εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα δεν έχει ανάγκη από ένα καλό ΠΑΣΟΚ, μια καλή ΝΔ. Ο τόπος έχει ανάγκη τη λαϊκή εξουσία για να υπάρξει οικονομία σε όφελος του λαού.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
«η ώρα ήλθεν, ω άνδρες
έλληνες»
Του Δημήτρη Νατσιού
«επαχύνθη η καρδία του λαού τούτου»Πραξ. κη’, 24 «Θέλομεν την κατάργησιν της βουλευτικής φεουδαρχίας, η οποία ζει και υφίσταται λεηλατούσα και διαρπάζουσα τα δημόσια. Θέλομεν διοίκησιν όχι κλεφτοκοτάδων, λαφυραγωγών του Ταμείου, τυραννικήν των πολιτών. Θέλομεν τα χρήματα του λαού να μη διαρπάζωνται από τας ατίμους, συμμορίας των κομμάτων και των Αυλών. Θέλομεν να είμεθα ο πρώτος λαός της Ανατολής και να φέρομεν υπερήφανα το τιμημένο όνομά μας. Αυτά δεν γίνονται με τις κοπριές των κομμάτων της ατιμίας και της φαυλότητος. Θέλομεν άνδρας, θέλομεν πατριώτας, θέλομεν τιμήν και χαρακτήρα» (Τ.Βουρνά, «Γουδί», σελ. 59, Αθήνα 1957).
Αν αλλάζαμε κάπως, γραμματικοσυντακτικώς, το κείμενο και στη θέση της λέξης «Αυλών», βάζαμε «οικογενειών», θα είχε κανείς την εντύπωση ότι γράφτηκε στις μέρες μας.
Είναι όμως του 1909, δημοσιεύτηκε στην τότε εφ. «Χρόνος» από τον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο», ο οποίος «ευθύνεται» γιά την Επανάσταση στο Γουδί.
Έχει γραφτεί ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται μάλλον ως κακόγουστο αστείο. Η περίοδος προ του κινήματος στο Γουδί έχει κάποιες αξιοσημείωτες ομοιότητες με την τωρινή, αλλά και τα αξιοδράκρυτα κακέκτυπα. Παλαιοκομματικοί τζιτζιφιόγκοι, γόνοι «ιστορικών» οικογενειών, παράσιτα που τυραννούν και απομυζούν και σήμερα τον τόπο.
Ανθρωποι, όπως θα έλεγε ο Ροϊδης, οι οποίοι γνωρίζουν«εικοσιτέσσερας τρόπους να προμηθεύονται χρήματα εξ ων ο τιμιώτερος είναι η κλοπή».
Τότε η δύσμοιρη πατρίδα σύρθηκε στον λεγόμενο ατυχή πόλεμο του 1897. Η ήττα, η εθνική ατίμωση καταβυθίζει την χώρα στα νύχια του Διεθνή Οικονομικού Ελέγχου, ταπείνωση, υποτέλεια, εξάρτηση.
Κοινόχρηστη αποικία των Προστάτιδων-Δανειστών και σήμερα η πατρίδα μας.
Στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών (τομ. ΙΔ’, σελ. 164) στο οικείο κεφάλαιο γιά τον Διεθνή Έλεγχο διαβάζουμε:
«Στην Ελλάδα ο έλεγχος, εκτός από τους ιδιαίτερα βαρείς οικονομικούς όρους, ήταν διπλωματικός, αφού τους αντιπροσώπους της επιτροπής ελέγχου δεν διόριζαν οι ομολογιούχοι, αλλά οι κυβερνήσεις των κρατών».
Και τω καιρώ εκείνω και τω καιρώ ετούτω οι κλεφτοκοτάδες πολιτικάντηδες, οι ορδές, τα κομματικά λησταρχεία ακολουθούν με ευλάβεια την πολιτική της αψόγου στάσεως, της μικράς και εντίμου Ελλάδος. (Σήμερα μιλάμε για μικρά και ανέντιμο).
Πριν από την Επανάσταση στο Γουδί, ο ψοφοδεής πρωθυπουργός Ράλλης, παίγνιο των Δυνάμεων, πλειοδοτών σε τουρκοφιλία, έστειλε μυστικό έγγραφο στην Πύλη (Ιούλιος του 1909) με το οποίο ενημέρωνε ότι διέταξε τους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού, που αγωνίζονταν στην Μακεδονία, να την εγκαταλείψουν.
Η Ελλάδα διά στόματος του πρωθυπουργού της, παραδεχόταν επίσημα μιά από τις κυριότερες -αβάσιμες έως τότε- κατηγορίες των Τούρκων, ότι δηλαδή εξόπλιζε και διατηρούσε ανταρτοσώματα στη Μακεδονία που τα διοικούσαν αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού. Οι Τούρκοι αντιδρούν και σπεύδει ο Ράλλης -ο ΓΑΠ της εποχής- να χτυπήσει, γονυπετής και λείχων, την πόρτα της τουρκικής πρεσβείας και να ζητήσει έλεος.
Οι τωρινοί, παιδιά των Τούρκων κατά Μακρυγιάννη, καταπίνουν αμάσητες τις απειλές των αντίχριστων Αγαρηνών, συνιστώντας ψυχραιμία και σωφροσύνη.
Είπαμε «το σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα εστί». Η δειλία βαφτίζεται σωφροσύνη.
Μπορούν να αναφερθούν και άλλες - τηρουμένων των αναλογιών - ομοιότητες της προεπαναστατικής εκείνης-«οζουσας δουλείας εποχής» όπως γράφουν εφημερίδες, με την παρούσα κατάσταση.
Διαβάζοντας κείμενα των αρχών του 20ου αιώνα, όπως το προαναφερθέν στον πρόλογο, νομίζεις ότι αναφέρονται στις σημερινές συνθήκες (Το κακό έχει βαθιές ρίζες). Διαβάζουμε σε εφημερίδα του 1895 περίπου:
«Όλοι οι υπουργοί εδαπάνησαν δημόσια χρήματα, παρά τους νόμους, δημιουργήσαντες θέσεις και καταστήσαντες εις αυτάς οικείους και φίλους εν ω μάλιστα χρόνω το έθνος εδανείζετο... Υπηρέται υψηλών προσώπων, παντοπώλαι, κηπουροί και υδροφόροι αναγράφονται εις τας καταστάσεις του πολεμικού ναυτικού και εμισθοδοτούντο».(Κ.Σιμόπουλος, «η διαφθορά της εξουσίας», σελ. 172).
Και στην πολύπαθη εκπαίδευση παρόμοιες συνθήκες.
Διαβάζουμε σε κείμενο του 1899 με τίτλο «Επιπολαιότης και ημιμάθεια».
«Το εν ισχύι εκπαιδευτικό ημών σύστημα είναι ελλιπές και πλημμελές εν πολλοίς. Περιορίζεται αυτό εις την μετάδοσιν ξηρών τινών γνώσεων και τούτων ατελών... υπό το κρατούν μονομερές εκπαιδευτικόν ημών σύστημα, έχομεν να επιδείξωμεν, υπέρμετρον παραγωγήν επιστημόνων, ως επί το πολύ ημιμαθών, προς δε υποψηφίων, συνωστιζόμενων περί την κάλυψιν των δημοσίων θέσεων...».
Αυτά «ως επί το πολύ» επικρατούν και στην μεταπολιτευτική περίοδο.
Ημιμαθή κομματόσκυλα επανδρώνουν - ξεφτιλίζουν με τον κηφηνισμό τους το κράτος.
Χάσμα μέγα όμως εστήρικται μεταξύ του λαού εκείνης της εποχής με την τωρινή οχλομάζα. Προ του Γουδί και των ενδόξων Βαλκανικών Πολέμων σε τούτα τα χώματα ζεί ένας λαός που ακόμη αναπνέει το θυμίαμα του «21», απλοί άνθρωποι, με την αρχαία αγαθότητα και καλοσύνη, ολιγοδεείς, με πίστη και ευσέβεια, όταν τους κάλεσε η πατρίδα, μεταμορφώθηκαν στα λιοντάρια του Κιλκίς, του Λαχανά, του Σαρανταπόρου.
Τώρα εμείς, τα σημερινά απολειφάδια, της αρπαχτής, του σαλταδορισμού, της ανηθικότητας και αφιλοτιμίας, της προδοσίας και της απιστίας, «γράμματα, άρματα - καημένη Ρωμηοσύνη - διωγμένα», γράφει στην «Φλογέρα» ο Παλαμάς γιά την άλωση της Πόλης, οδηγούμαστε εις χείρας βαρβάρων της Δύσης και ανόμων της Ανατολής.
Το 1909 στο Γουδί συγκεντρώθηκε ο ανθός του ελληνικού στρατού και με την σύμπραξη όλου του λαού αποτίναξε τον παλαιοκομματικό συρφετό, βρήκε τα φτερά του τα πρωτινά, τα μεγάλα, διπλασίασε την Ελλάδα και πολλαπλασίασε την αξιοπρέπειά της. Τώρα κουρασμένοι, ζαλισμένοι, αγανακτισμένοι ελπίζουμε ακόμη στις ποικιλώνυμες παλαιοκομματικές συμμορίες.
«Η ώρα ήλθεν, ως άνδρες Έλληνες», όπως έγραφαν πολλές προ και επαναστατικές προκηρύξεις του ’21...
Πτωχευμένη κυβέρνηση
Ορισμένοι, και μάλιστα στελέχη της κυβέρνησης, θεωρούν ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμη περιθώρια για αστειότητες. Γιατί μόνο αστειότητα μπορεί να θεωρηθεί η πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, που κατέθεσαν.
ΑΥΤΟΙ που δεν άκουσαν το παραμικρό από τα πολλά που φώναξαν οι «πλατείες», αυτοί που με προσεκτικό σχεδιασμό έπνιξαν τις διαδηλώσεις στα δακρυγόνα και «συζήτησαν» με τους Αγανακτισμένους μόνο διά των κλομπ, δεν είναι δυνατόν να ισχυρίζονται τώρα ότι ενδιαφέρονται για το πώς θα εκφραστεί καλύτερα και πιο αποφασιστικά η λαϊκή βούληση.
ΑΛΛΩΣΤΕ η σημερινή κυβέρνηση έχει απολέσει προ πολλού κάθε περιθώριο ανοχής, ακόμη και αυτών που την ψήφισαν και επί μήνες επέμεναν να μη βλέπουν την πραγματικότητα. Την κατεδάφιση των πάντων, τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας, την πολιτική του «ναι» σε ό,τι ζητείται.
ΕΧΟΝΤΑΣ η κυβέρνηση προ πολλού υπερβεί κάθε όριο αυτού που στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες αποκαλείται «λαϊκή εντολή», το όψιμο κυβερνητικό ενδιαφέρον για τα δημοψηφίσματα εύκολα αποκαλύπτεται ακόμη μια πρόφαση εν αμαρτίαις.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ των επικοινωνιακών τρικ, στην οποία τόσα επένδυσε η κυβέρνηση, εξαντλείται, καθώς οι κοινωνικές αντιθέσεις οξύνονται και το έλλειμμα ουσιαστικής πολιτικής διεξόδου μεγαλώνει.
ΑΥΤΟ άλλωστε καταδεικνύει και ο... αυτοπεριορισμός των πρόθυμων γραφίδων και μικροφώνων, που ένας ένας την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Γιατί κανείς τους δεν θέλει να κάνει τον... Γερμανό στις ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που απλώς περίμενε την κατραπακιά που ερχόταν.
ΤΩΡΑ βέβαια είναι οι Γερμανοί που ρίχνουν τις κατραπακιές και η κυβέρνηση αυτή που παριστάνει ότι δεν τις τρώει. Αλλά κανείς δεν μπορεί να λυπάται για τα αδιέξοδα του πολιτικού προσωπικού, που εδώ και καιρό επέλεξε να μην επικοινωνεί με τους πολίτες της χώρας του, να μην τους εκφράζει και να μη λογοδοτεί σε αυτούς.
ΜΙΑ πτωχευμένη κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα στην πτώχευση. Και τα στελέχη αυτής της κυβέρνησης διαγκωνίζονται ποιος θα πάρει καλύτερο βαθμό στις εκθέσεις της τρόικας. Γι' αυτό λ.χ. ο Ραγκούσης «διορθώνει» τον Ρέππα για τα ταξί και γι' αυτό ο Λοβέρδος ετοιμάζεται να διορθώσει τον... εαυτό του για τα φαρμακεία. Και γι' αυτό η Διαμαντοπούλου «διορθώνει» ό,τι άφησαν όρθιο οι προκάτοχοί της.
ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΑ σχολεία χωρίς δασκάλους και βιβλία. Πτωχευμένα νοσοκομεία όπου λείπουν ακόμη και τα στοιχειώδη. Και βέβαια πτωχευμένοι πολίτες, στην πρέσα των ισοπεδωμένων μισθών και της ανεργίας.
ΜΙΑ χώρα γεμάτη πτωχευμένες ζωές. Και ένας πρωθυπουργός που ετοιμάζεται απτόητος να εξαγγείλει νέα μέτρα.
