Εκλογές τώρα πριν είναι αργά

• Η αναντιστοιχία μεταξύ βουλής και εκλογικού σώματος έχει φτάσει πλέον σε επίπεδα πλήρους αποξένωσης

Το πολιτικό σύστημα ξηλώνεται, το μεταπολιτευτικό μοντέλο της Ελλάδας γκρεμίζεται, οι σταθερές της χώρας, καλές και κακές, διαλύονται.

Τόσο η οικονομική υποδούλωση της χώρας όσο και τα επεισόδια με τις παρελάσεις είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Την επόμενη ημέρα της συμφωνίας των Βρυξελλών η Ελλάδα δεν είναι όπως πριν και δε θα ξαναγίνει ποτέ. Για κάποιους αυτό είναι καλό, για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων όμως και την Ελλάδα είναι καταστροφικό.

Αυτή την κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα, απαιτείται μια βαλβίδα αποσυμπίεσης από την πραγματικά πολύ πιεσμένη κατάσταση.

Η χώρα μοιάζει με ένα καζάνι έτοιμο να εκραγεί, με ένα μπαλόνι που έχει φουσκώσει τόσο πολύ που θα σκάσει με πάταγο παρασύροντας ότι βρει μπροστά του.

Ο κόσμος στα όρια της εξαθλίωσης και ταυτόχρονα της νευρικής κρίσης.

Το πολιτικό σύστημα στα όρια της απαξίωσης αλλά και της διάλυσης.

Το τραγικό είναι ότι η κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει ότι οδηγεί τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς. Αντί να βρει τις βαλβίδες αποσυμπίεσης, φουσκώνει ακόμη περισσότερο το μπαλόνι.

Αυτή την κρίσιμη χρονική στιγμή μόνον οι εκλογές μπορούν να αποσυμπιέσουν την κατάσταση, αλλιώς έρχονται τα χειρότερα. Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, ας δώσει ο ελληνικός λαός τη λύση προτού να είναι αργά.

Αυτό δεν είναι μια απλή διαπίστωση, είναι μια αγωνιώδης έκκληση εκατομμυρίων πολιτών προς την κυβέρνηση να σταθεί έστω μια φορά στο ύψος των περιστάσεων. Να πάει σε εκλογές και τα πάντα να κριθούν από τον υπέρτατο κριτή.

Αυτήν την ώρα της καταστροφής όλοι οι Έλληνες πρέπει να βρουν τη δύναμη να ξανασηκώσουν τη χώρα, να τη βγάλουν από τη λάσπη, να την στήσουν μπροστά στον ήλιο (όχι στον πράσινο ήλιο, εννοείται…).

Να αποκρούσουν κάθε είδους γκαουλάιτερ, συνεργάτες, κουκουλοφόρους της πολιτικής, υποτακτικούς της εξουσίας και όσους καιροφυλακτούν να τινάξουν την δημοκρατία μας στον αέρα προς ίδιον όφελος. Υπό αυτές της συνθήκες κοινωνικού αναβρασμού δεν χρειάζεται και πολύ για να το πετύχουν. Η χθεσινή ημέρα το έδειξε αυτό.

Οι εκλογές θα λειτουργήσουν σα βαλβίδα ασφαλείας, θα αποσυμπιέσουν όσο χρειάζεται τον κόσμο έτσι ώστε να μην εκραγεί το καζάνι της κόλασης όπου μας έχουν πετάξει

Εκλογές ΤΩΡΑ.
Πριν είναι πια αργά.

ΥΓ

Ο Οδυσσέας Ελύτης είναι περισσότερο επίκαιρος από ποτέ:

“Ήρθαν/ ντυμένοι «φίλοι»

Αμέτρητες φορές οι εχθροί μου

το παμπάλαιο χώμα πατώντας.

Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.

Έφεραν/ το Σοφό, τον Οικιστή και τον Γεωμέτρη

Βίβλους γραμμάτων και αριθμών

την πάσα Υποταγή και δύναμη

το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.

Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.

Ούτε μέλισσα καν δε γελάστηκε το χρυσό ν’ αρχινήσει παιχνίδι

ούτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.

Έστησαν και θεμέλιωσαν

στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα

πύργους κραταιούς κι επαύλεις

ξύλα κι άλλα πλεούμενα

τους Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα

στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.

Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.

Ούτε καν ένα χνάρι Θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε

Ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά δεν είπε να πάρει.

Έφτασαν/ ντυμένοι «φίλοι»

αμέτρητες φορές οι εχθροί μου

τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.

Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε

παρά μόνο σίδερο και φωτιά.

Στ’ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα

μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.”

Πηγή

Γιατί κλαίς, Πρόεδρε; (εξαιρετικό και συγκλονιστικό)

Γιατί κλαίς, Πρόεδρε; (εξαιρετικό και συγκλονιστικό)

Το πήραμε από εδώ
  Τ' αληθινά δάκρυα απεχθάνονται το φως της δημοσιότητας. 
ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ 

28 Οκτώβρη 2011 

Είδα το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να ορθώνεται. 
Είδα το φάσκελο του έφηβου στους κομισάριους. 
Είδα τους νέους ν' αποστρέφουν το βλέμμα απ' την εξέδρα του καίσαρα. 
Είδα το πένθος στα άσπρα πουκάμισα. 
Είδα τη σημαία να ατενίζει το λαό. 
Είδα στις μπάντες με μαύρες κορδέλες 
Είδα την απόγνωση να γίνεται οργή, 
την οργή να παίρνει στόμα, 
το στόμα να καταριέται και ν' απαιτεί. 
ΕΠΕΛΑΣΗ, ΠΑΡΕΛΑΣΗ, ΠΡΟΕΛΑΣΗ. 

Στην τελετή παράδοσης της προεδρίας το 2005, η αποχωρούσα πρόεδρος, κ. Ψαρούδα Μπενάκη, τονίζει: 

«τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν», «Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά και να παραβιάζονται, από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων», «Η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης». 

Έκτοτε η κ. Μπενάκη εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο, ενώ τη δήλωσή της δεν καταδέχτηκε να σχολιάσει κανένας εμβριθής αναλυτής, κανένας ειδικός παραθυρολάγνος.

Σ' αυτή την απίστευτη δήλωση, θα μπορούσατε τουλάχιστον να πείτε πως, όσον αφορά την προεδρία της δημοκρατίας, θα αποκρούσετε τέτοια μαύρα ενδεχόμενα και θα προστατέψετε την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των ανθρώπων. . 

Εσείς τότε, κύριε πρόεδρε, απαντήσατε μ' ένα ασυνάρτητο «ευχαριστώ». 

Η «λαϊκή κυριαρχία», που αναφέρεται στον πρόλογο του συντάγματος και που με τόσο ωραία λογάκια διατυμπανίστηκε από το μεγάλο παραμυθά στο «συμβόλαιο με το λαό», συρρικνώθηκε στην υπογραφή του νεογιάπη υπουργού οικονομικών και παραοικονομίας. 

Από τις 6 Μάη 2010 και στο εξής, ο εκάστοτε αυτός αποφασίζει την ανανέωση των συνθηκών παράδοσης της χώρας, καταδεχόμενος ενίοτε να σας ενημερώνει. 

Οι πολλοί των 'έγκριτων' συνταγματολόγων και οι συνυπεύθυνοι συνυπουργοί κατάπιανε αμάσητη την πιο κατάφωρη παραβίαση του. 

Η χώρα παραδόθηκε στο στόμα του λύκου. Άρχισε η μεγάλη νύχτα για το λαό. 

Εσείς τότε εκκωφαντικά, και οπωσδήποτε χωρίς να δακρύσετε, σιωπήσατε, κύριε πρόεδρε. 

Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, αποφάσισαν να μην μπαίνουν καν στον κόπο. Ούτε εκείνοι, ούτε εσείς. 

Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση, οι δυο μαύρες νεκρολογίες. δεν φέρνουν καν τη δική σας υπογραφή. 

Όχι γιατί την αρνηθήκατε, όπως θα 'πρεπε ως εγγυητής του Συντάγματος, αλλά γιατί σας θεώρησαν - τόσο απαξιωτικά για σας, τόσο καταστροφικά για τη χώρα - δεδομένο. 

Κι όμως δε δακρύσατε. 

Όταν ο υπογραμμένος από εσάς νόμος περί συλλογικών διαπραγματεύσεων και το άρθρο 22 του Συντάγματος περί προστασίας της εργασίας, «ηθικής και υλικής εξύψωσης του εργαζόμενου» και άλλα τέτοια μπλα-μπλα, έγιναν κουρέλι από ένα μνημόνιο ενταφιασμού της στοιχειώδους εργασιακής αξιοπρέπειας, αποδεχτήκατε το κουρέλιασμα. Μόνο που δεν κουρελιαζόντουσαν λέξεις και κατ' επίφαση διακηρύξεις , αλλά οι ζωές χιλιάδων ανθρώπων. 

Εσείς τότε, επιλέξατε το ρόλο του μητροπολίτη των ευχελαίων και, χωρίς να δακρύσετε, παραμείνατε στη θαλπωρή της σιωπής. 

Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, σας έφερναν για επικύρωση τον ένα θάνατο, μετά τον άλλο. 
Και να και ο Καλλικράτης, που έρχεται κομίζοντας την αποδόμηση της χώρας. 

Ένας νόμος που η ψυχή του συνοψίζεται στο τρίπτυχο: 
ομοσπονδιοποίηση, συγκεντρωτισμός, ιδιωτικοποίηση. 

- Υπογράψτε, κύριε πρόεδρε. 
- Τι είναι αυτό; 
- Ο νόμος νούμερο 3852/10. 
- Και σε τι αφορά; 
- Στο «νοικοκύρεμα, τη μεταρρύθμιση, τον εκσυγχρονισμό». 

Τόσο ανυποψίαστος πια στο βιασμό των εννοιών; 

Στο νούμερο 3852/10, υπογράψατε τη συγχώνευση σχολείων, το κλείσιμο νοσοκομείων, την εγκατάλειψη του ορεινού χωριού, την προαναγγελία των «ελεύθερων ζωνών». 

Εσείς τότε ζητήσατε καινούρια πένα για να βάλετε αδάκρυτα την ευδιάκριτη επικύρωση. 

Όταν ο ευτραφής εγγονός του Πάγκαλου προανήγγειλε την αντισυνταγματική κατάργηση της μονιμότητας, ο καθηγητής του συνταγματικού Δικαίου, κ. Αντώνης Μανιτάκης, δήλωσε: «Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα το επιχειρήσει. Το θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη». 
Αυτή θα έπρεπε να είναι δική σας δήλωση. 

Δεν έγινε ποτέ. 

Αντίθετα, όταν προχθές σας έφεραν το νόμο «περί νέου ενιαίου μισθολογίου», ρωτήσατε τι πάει να πει «έφεδρος». Οι επιμελητές των λογοτεχνικών αυτών κειμένων σας εξήγησαν: «τους απονέμουμε αξιώματα, κύριε πρόεδρε». 

Εσείς τότε αμολήσατε, χωρίς να δακρύσετε, άλλη μια φαρδιά-πλατιά υπογραφή. 

Και να μια καταιγίδα νόμων και υπονόμων για κατώτατους μισθούς, ημερήσιες συμβάσεις, χαράτσια και δεκάτες, επιβολή τέλους ακινήτου σε ανθρώπους με αναπηρία 75% και σε άνεργους, προκαταβολικές απαλλαγές των υπουργών από κακουργήματα ενάντια στη χώρα. 
Κοντέψατε να πάθετε τενοντίτιδα απ' τις πολλές υπογραφές κι όμως δε διστάσατε να επικυρώνετε, χωρίς να δακρύζετε, κύριε πρόεδρε. 

Κι όταν ξεμπέρδεψαν με τα βραχυπρόθεσμα, σας έφεραν προς υπογραφή τα 'μεσοπρόθεσμα'. 

Το κατοχικό φιρμάνι που επισείει την εσχάτη προδοσία, με μπιτ παρά ξεπούλημα όλου του πλούτου αυτού του κατασπατηλημένου λαού, με υποχρέωσή του, λέει, να συντηρεί τα πουλημένα και να εγγυάται και δάνεια για τους αγοραστές. 

Ούτε και τότε δακρύσατε και επιπλέον συνυπογράψατε. 

Από την ώρα που διαβάσαμε για τον πρώτο απελπισμένο που αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε την απόλυση, την ανεργία, την εξαθλίωση, το άδειο βλέμμα του παιδιού του μέχρι σήμερα, μεσολάβησαν δεκάδες αυτόχειρες. Τι θλιβερή πρωτιά η χώρα του ήλιου, του απέραντου γαλάζιου, του τουριστικού μύθου να είναι σήμερα πρώτη σε αυτοκτονίες σε όλη την Ευρώπη. 

Ούτε όμως και γι αυτό δε δακρύσατε ποτέ, κύριε πρόεδρε. 

Και όταν τα χημικά και τα δακρυγόνα πνίγουν την Αθήνα και τρέχουν ποτάμια τα δάκρυα αυτών που επιμένουν να μην αυτοκτονούν και να διεκδικούν το δικαίωμα τους στη ζωή, και το χαμένο γέλιο των παιδιών τους, 
τι σόι μόνωση έχει το προεδρικό μέγαρο, ώστε να μην τρέχει ένα δικό σας δάκρυ, κύριε πρόεδρε; 

Είχατε τρεις επιλογές: τη συνενοχή, την άρνηση να επικυρώσετε όλη αυτή την αντισυνταγματική, δηλητηριώδη νομοκαταιγίδα και – αν σας ήταν δύσκολο να προκαλέσετε πολιτειακό ζήτημα – την ηρωική έξοδο, με μια αξιοπρεπή παραίτηση. 

Ας αφήνατε κάποιον, που δεν πολέμησε τους Ναζί, να υπογράφει τον ένα θάνατο μετά τον άλλο. Κάνατε τις επιλογές σας. 

Δεν θέλω να λαϊκίζω, κύριε πρόεδρε, όμως όταν χτες αναφερθήκατε στη συμμετοχή σας στο αντιναζιστικό αγώνα, σκεφθήκατε πόσες χιλιάδες, από τους τότε συναγωνιστές σας, έφαγε η εξορία, ο ταγματασφαλίτης, τα βασανιστήρια; 

Πόσοι έμειναν ανώνυμοι, θαμμένοι για πάντα στον ομαδικό τάφο του Άγνωστου στρατιώτη; Πόσοι από αυτά τα «τιμημένα γηρατειά» πρέπει σήμερα να επιλέξουν ανάμεσα στο φαΐ και το φάρμακο γιατί η σύνταξή τους δε φτάνει; Ότι για τους ανθρώπους αυτούς που δούλεψαν σκληρά, η δική σας ετήσια αμοιβή των 447.000 ευρώ αγγίζει τα νούμερα των συμπαντικών μετρήσεων; 

Σκεφθείτε μόνο ότι για το συνταξιούχο των 500 ευρώ – που με τη δική σας πάλι υπογραφή ξεπερνά το αφορολόγητο των 5000 – η ετήσια αμοιβή σας αντιστοιχεί σε 75 χρόνια πεντακοσάρικου. 

Αν δακρύζατε για όλα αυτά ή γιατί ανθρώπινα αισθανθήκατε πολύ τυχερός, κατανοητό, κύριε πρόεδρε. 

Θυμηθείτε μόνο από την αστείρευτη λαϊκή θυμοσοφία πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». 

Αν κλαίγατε γιατί είδατε κι εσείς το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να αποστρέφει το κεφάλι και τον έφηβο να φασκελώνει τους κομισάριους της εξέδρας που τους χαντακώνουν τη ζωή, θα ήταν τιμή σας. 

Και τέλος – γιατί η πολλή κλαυσιλογία καταντάει αηδία – μην ντρέπεστε για μας, κύριε πρόεδρε. Κρατείστε τη ντροπή και μοιραστείτε την μ' αυτούς που επισκέπτονται το προεδρικό μέγαρο για μια καινούργια υπογραφή που αφορά στο ξεπούλημα της χώρας και την ερήμωση του λαού. 

Δε ζητήσαμε από τους πατεράδες και παππούδες μας να πολεμήσουν το Δ' Ράιχ και τους σημερινούς δωσίλογους γιατί αυτό αντιστοιχεί σε μας. Δεν τους ζητάμε όμως να παίξουν και το ρόλο του Αβραάμ. 

Δεν είμαστε πρόβατα και δεν θα πάμε ποτέ εκούσια στο σφαγείο. 

Και, κύριε πρόεδρε, θυμηθείτε πως όποιος μετράει πρόβατα, στη γλώσσα του Αισχύλου, θα 'χει τον ύπνο του Αγαμέμνονα. 

Νίνα Γεωργιάδου 
Κάλυμνος, 29-10-11

Νενικήκαμεν»!

Νενικήκαμεν»!

by Κλεισθένης

Ο Κλεισθένης γράφει.

 Μεταφέρω αυτούσια όσα έγιναν στην σύνοδο της ΕΕ όντας αυτήκοος και αυτόπτης μάρτυρας σε όλα τα τεκταινόμενα.

Ο αυτοκράτορας της ΕΕ Γιωργάκης περίμενε ήρεμος στην αίθουσα του θρόνου τα αποτελέσματα όσων είχε διατάξει τους υποτακτικούς του Μέρκελ και Σαρκοζύ.

Χωρίς να κουνήσει ούτε το μικρό του δαχτυλάκι κατάφερε να πειθαναγκάσει τους ευρωπαίους και τους τραπεζίτες να αποδεχτούν όσα είχε κατά νου (για το καλό των Ελλήνων φυσικά).

Τα κέρδη για την Ελλάδα μεγάλα και για τον Ελληνικό λαό μεγαλύτερα.

Κατ’ αρχήν μετά από 71 χρόνια διόρθωσε το μεγάλο ιστορικό μας λάθος δλδ το ΟΧΙ του 1940 με το ιστορικό ΝΑΙ του 2011.

Έπεισε τους ευρωπαίους να μας κουρέψουν χωρίς να τους πληρώσουμε ούτε τα κουρευτικά απεναντίας θα μας καταβάλουν και 100 δις ευρώ περίπου.

Πέτυχε να βρεθούμε στην αφετηρία του 11ετούς μαραθώνιου φτώχειας και εξαθλίωσης και στο τέλος του μαραθωνίου θα χρωστάμε όσα και το 2009. (όσοι επιζήσουμε μέχρι τότε).

Προτάσσοντας το Ελληνικό δαιμόνιο έπεισε τους ευρωπαίους ότι εμείς ζούμε καλύτερα και πλουσιότερα με μικρότερους μισθούς και συντάξεις και όσον αφορά τις τιμές εμείς δεν είμαστε τσιγκούνηδες, θα πληρώνουμε τα προϊόντα πολύ ακριβότερα.

Κέρδισε δωρεάν πρωθυπουργό (Ράιχενμπαχ) και υπουργούς (τροϊκανούς) έτσι ώστε η κυβέρνησή του να μην κουράζεται μιας και άλλοι θα αποφασίζουν κατόπιν ώριμης σκέψης για το καλό του Ελληνικού λαού.

Ξεγέλασε τους κουτόφραγκους δίνοντάς τους κάτι άυλο και άνευ αξίας, εθνική κυριαρχία.

Κορόιδεψε τους ευρωπαίους δίνοντάς τους κάποια άχρηστα και ανεκμετάλλευτα κρατικά περιουσιακά στοιχεία.

Τους υποχρέωσε να αγοράσουν και να διαχειρίζονται, πάντα για λογαριασμό μας, κάποιες επιχειρήσεις του δημοσίου. Θα κερδίζουμε χωρίς να κουραζόμαστε αφού οι κουτόφραγκοι θα δουλεύουν τις επιχειρήσεις για ‘μας.

Όλα αυτά και άλλα πολλά τα κατάφερε απ’ την αίθουσα του θρόνου με μια μπαγκέτα σαν διευθυντής ορχήστρας. Οι σολίστ Μέρκελ και Σαρκοζύ εκτελούσαν το μουσικό δρώμενο με απόλυτη υπακοή, θα μπορούσα να πω υποταγή.

Οφείλουμε να τον υποδεχτούμε σαν νικητή και τροπαιούχο χτίζοντας προς τιμήν του την πύλη του Παπανδριανού.

Άβε καίσαρ (Γιωργάκη), οι μελλοθάνατοι (Έλληνες) σε χαιρετούν.

Τώρα απερίσπαστοι και ήσυχοι μπορούμε να κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου αφού όλα μας τα προβλήματα τα φορτώσαμε στους κουτόφραγκους.

Ελλάς το μεγαλείο σου.

Κάθε Κατοχή εχει τούς δοσίλογους της

Κάθε Κατοχή εχει τούς δοσίλογους της

Το διάγγελμα ενός αλλού «Πρωθυπουργού»…

Δεν είναι σημερινή εφεύρεση η «σωτηρία» με κάθε τρόπο και κάθε μέσο. Έρχεται από παλαιά και την επικαλούνται όλοι όσοι συνεργάζονται με τις «δυνάμεις του σκότους» για να δικαιολογήσουν την προδοσία τους.

Πάντα η «σωτηρία» προϋποθέτει σκληρές μέχρι στράγγισις αίματος αποφάσεις των εθνοσωτήρων για το «καλό» του λαού που δεν μπορεί να γνωρίζει και δεν ξέρει.

Έτσι στο όνομα ενός λαού που έχει χάσει την ικανότητα να σκέπτεται και να κρίνει έρχεται ο «σωτήρας» που βάζοντας το προσωπικό του συμφέρον στην υπηρεσία των αφεντικών επιβάλει με κάθε τρόπο την «σωτηρία» της πατρίδος και την εκτέλεση των πολιτών.

Διαβάστε με προσοχή ένα άλλο διάταγμα ενός αλλού πρωθυπουργού μερικές δεκαετίες πριν, διαβάστε τι έλεγε , και εκείνος προσπαθούσε να «σώσει» και μάλιστα έλεγε «ότι η τύχη είναι στα χεριά μας». Τρομακτική ομοιότητα είναι αλήθεια με τις καταστάσεις που ζούμε σήμερα.

«Ελληνες,

»Αι δυνάμεις του Αξονος απεφάσισαν την διά συντόνου και μεγάλης ολκής στρατιωτικής δράσεως εκκαθάρισιν της χώρας μας από τας λυμαινομένας αυτήν συμμορίας, αι οποίαι καθοδηγούνται και χρηματοδοτούνται είτε από υπούλους και εχθρικάς ξένας προπαγάνδας, είτε από επικινδύνους υπονομευτάς του διέποντος ημάς κοινωνικού καθεστώτος, είτε από κοινούς κακοποιούς, είτε ακόμη από άφρονάς τινας ανευθύνους παράγοντας παρασυρθέντας και εμπνεομένους από εκείνους οι οποίοι, εν ευμαρεία και ασφαλεία ζώντες, αδιαφορούν διά τον όλεθρον που επαπειλεί ανά παν λεπτόν τους ελληνικούς πληθυσμούς και συνεπώς αυτήν ταύτην την ελληνικήν φυλήν.

»Παν ό,τι απέμεινεν εκ του πλούτου της Ελλάδος μετά ένα αδικαιολόγητον πόλεμον, καταστρέφεται ανοικτιρμόνως. Δημόσια γραφεία, δικαστήρια, ταμεία, εφορείαι, σταθμοί Χωροφυλακής μεθ' όλων των αρχείων των, εγκληματικώς πυρπολούνται.

»Δεκάδες εκατομμυρίων του Δημοσίου, των Τραπεζών, των ιδιωτών ληστεύονται υπό ενόπλων συμμοριών. Τρόφιμα στελλόμενα κατόπιν ατρήτων κόπων και θυσιών, εις την ύπαιθρον προς τροφοδοσίαν του πεινόντος ελληνικού λαού δημεύονται και διαρπάζονται.

»Αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και άνδρες ιδία της Χωροφυλακής, δημόσιοι υπάλληλοι, δήμαρχοι και πρόεδροι κοινοτήτων αγρίως δολοφονούνται.

»Βιομηχανικαί εγκαταστάσεις, Σιδηροδρομικαί συγκοινωνίαι, σιδηροδρομικόν υλικόν, γέφυραι και ολόκληρα ακόμη οδικά δίκτυα, ανατινάσσονται εις τον αέρα.

»Ουδεμία καλλιέργεια της γης δύναται να γίνη, των γεωργών δικαίως διατελούντων εν απογνώσει συνεπεία της αναρχίας.

»Φιλήσυχοι αγρόται, μη εξαιρουμένων των γυναικών και των παίδων, απανθρώπως κρεουργούνται. Τέλος ολόκληρα χωρία, χθες ακόμη εν γαλήνη διαβιούντα, μεταβάλλονται προς χάριν των ενόπλων αυτών εις τέφραν και ερείπια, οι δε κάτοικοί των φεύγουν έξαλλοι εκ τρόμου προς τα όρη, όπου ευρίσκουν τρομερόν εκ κακουχιών και πείνης θάνατον. Ιδού το έργον της Ε.Α.Μ. και των συγγενών της οργανώσεων.

»Εχων πλήρη αντίληψιν των τρομακτικών κινδύνων εις τους οποίους είναι εκτεθειμένοι οι αγροτικοί πληθυσμοί μας μετά τη δημιουργηθείσαν τοιαύτην κατάστασιν και την απόφασιν των στρατευμάτων κατοχής να θέσουν δι' αμέσου ενεργείας οριστικόν τέρμα εις αυτήν, εθεώρησα επιβεβλημένον εις εμέ καθήκον να προέλθω εις συνεννοήσεις μετά των Αρχών των Δυνάμεων του Αξονος, όπως αι συνέπειαι της εκκαθαριστικής δράσεως μη πλήξουν τους τόσον ήδη δοκιμαζόμενους φιλήσυχους, αλλά δυστυχείς κατοίκους της υπαίθρου.

»Αι Δυνάμεις του Αξονος, καίτοι δεινόν διεξάγουν πόλεμον, δεν εδίστασαν νέον να δώσουν δείγμα της προς τον νομιμόφρονα και φιλήσυχον ελληνικόν λαόν συμπαθείας των και να παράσχουν μεγαλοφρόνως αμνηστείαν, εις εκείνους οι οποίοι εντός δέκα πέντε ημερών από σήμερον, ήτοι μέχρι της 24ης ώρας της 20ής Μαΐου 1943, θέλουν υπακούσει εις την πρόσκλησιν των στρατευμάτων κατοχής.

»Καλώ συνεπώς τον λαόν της υπαίθρου να συμμορφωθή προς τους εις τας προκηρύξεις των Αρχηγών των στρατευμάτων Κατοχής τιθεμένους όρους και υπευθύνως δηλώ ότι εφ' όσον θέλουν γίνει σεβαστοί οι όροι ούτοι, ουδένα απολύτως κίνδυνον θα διατρέξη.

»Οι ένοπλοι, οι οποίοι εντός της ταχθείσης προθεσμίας θα προσέλθουν και θα παραδώσουν τα όπλα των, θα τύχουν ανεπιφυλάκτως αμνηστείας.

»Οι κάτοικοι των πόλεων, των κωμών και των χωρίων της υπαίθρου, οι οποίοι θα επανέλθουν εις τας εστίας των, εκείνοι οι οποίοι δε θα εγκαταλείψουν αυτάς κατανοούντες ότι τα Στρατεύματα Κατοχής εκτελούν απολύτως έργον προστασίας αυτών έναντι των εγκληματικώς, κατ' αυτών κυρίως δρώντων ενόπλων, ουδέν έχουν να πάθουν.

»Υπόσχομαι ακόμη ότι, εάν τηρηθούν πιστώς οι όροι τους οποίους θέτουν αι δυνάμεις του Αξονος, θα δυνηθώμεν τη βοηθεία αυτών να επισιτίσωμεν τους πεινώντας αγροτικούς πληθυσμούς και να παράσχωμεν πάσαν περίθαλψιν εις τους αστέγους και τους πάσχοντας εξ αυτών και ότι οι αγρόται τη προστασία των Στρατευμάτων Κατοχής θα δυνηθούν εν ασφαλεία να συνεχίσουν την διακοπείσαν ήδη καλλιέργειαν των αγρών των και να επανέλθουν εις τα ειρηνικά των έργα εν γένει.

»Ελληνες,

»Υπενθυμίζω εις υμάς ότι αι Δυνάμεις του Αξονος, καίτοι έχουσαι να αντιμετωπίσουν όλας τας συνεπείας και τας βαρείας υποχρεώσεις του πρωτοφανούς εις έκτασιν πολέμου επέδειξαν εις πάσαν ευκαιρίαν την προς τον ελληνικόν λαόν συμπάθειάν των.

»Μη λησμονείτε ότι διά γενναίας χειρονομίας των ηγετών της Γερμανίας και Ιταλίας ο ελληνικός στρατός αφέθη ελεύθερος, μη θεωρηθείς αιχμάλωτος πολέμου.

»Μη λησμονείτε ότι ο ελληνικός λαός τελείως εγκαταλελειμμένος και αποκεκλεισμένος πανταχόθεν, θα κατεδικάζετο εις ομαδικόν εξ ασιτίας θάνατον, αν μη, παρ' όλας τας τρομακτικάς δυσχερείας και παρ' όλα τα εγκληματικά σαμποτάζ, επεσιτίζετο η χώρα μας, εκ του υστερήματός των, υπό των Δυνάμεων του Αξονος ως και αν δεν διευκόλυνον αύται τη μεταφοράν δι' ουδετέρων ατμοπλοίων, φορτίων απαραιτήτου διά την Ελλάδα σίτου και άλλων ειδών.

»Μη λησμονείτε ότι δεν εδίστασαν αύται και εμπειρογνώμονας ακόμη να στείλουν εις τη χωράν μας, διά να σώσουν τον ελληνικόν λαόν από τον εκφυλισμόν εκ της πείνης, ότε είδον την τρομεράν τραγωδίαν του χειμώνος του 1941.

»Ελληνες,

»Εις χείρας μας έγκειται η σωτηρία μας. Μη ακούετε την ύπουλον φωνήν των επικινδύνων εχθρών μας, των λύκων οι οποίοι έρχονται εν σχήματι προβάτων.

»Ακούσατε την φωνήν μου, φωνήν ειλικρινούς πατριωτισμού, φωνήν τιμίας ελληνικής συνειδήσεως και βοηθήσατε να σώσωμεν όλοι μαζί την Μεγάλην και Αγαπητήν μας Πατρίδα και την Ελληνικήν Φυλήν.

»Εν Αθήναις τη 5 Μαΐου 1943.

»ΙΩΑΝΝΗΣ Δ. ΡΑΛΛΗΣ».

Όπως διαβάζετε και παραπάνω από το διάγγελμα του δοσίλογου πρωθυπουργού και εκείνος τον πατριωτισμό του επικαλείτο και την τίμια ελληνική συνείδηση και την αγάπη του στην πατρίδα, γι΄αυτό άλλωστε και συνεργάστηκε με τους κατακτητές, γιατί η «πατρίδα» είναι πάντα το πρόσχημα για κάθε προδοσία

http://www.pame.gr/politiki/politiki-istoria/katoxi-dosilogoi.html

Read more: http://harrytsopanos.blogspot.com/#ixzz1bzq2aN9R

Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΟ "ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ"
Τι λέει για τους Μπόμπολα και Μυτιληναίο

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Σας παρουσιάζουμε το 2ο μέρος της μεγάλης συνέντευξης του Αλέξη Τσίπρα στο διαδίκτυο.
Δείτε τι λέει για τις μπίζνες Μυτιληναίου και Μπόμπολα με το κράτος!

Ερώτηση: Πόσο συμπτωματικό είναι κάποιοι όμιλοι όπως π.χ. αυτός του κυρίου Μυτιληναίου που είδαμε πρόσφατα να καταγγέλεται σε δημοσιεύματα για την ευκολία με την οποία παίρνει δουλειές, να είναι συγχρόνωςχορηγός στα συνέδρια που κάνει ο αδελφός του πρωθυπουργού για την «πράσινη ανάπτυξη»;

Απ: Ο κύριος Μυτιληναίος, διαθέτει μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Ξέρετε πως το παράγει; Με… πετρέλαιο! Και ως γνωστόν, το πετρέλαιο είναι μαύρο. Δεν είναι «πράσινο». Κατά τ’ άλλα, μία από τις πρώτες ενέργειες του κυρίου Παπακωνσταντίνου, του «για αποτυχημένος μια χαρά σε βλέπω στην θέση σου», ξέρετε ποια ήταν; Ήταν να κατατάξει την μονάδα αυτή στις «πράσινες» πηγές ενέργειας και ο Έλληνας φορολογούμενος να πληρώνει …Μυτιληνόσημο! Να πληρώνει δηλαδή την μονάδα αυτή ως ανανεώσιμη πηγή παραγωγής ρεύματος!

Επίσης γνωρίζω ότι ο κύριος Παπακωνσταντίνου, με το που ανέλαβε το «πράσινο» υπουργείο, υπέγραψε μία περιβαλλοντική μελέτη την οποία η προκάτοχος του αρνείτο επίμονα να εγκρίνει, βεβαίως αυτή η επιμονή δεν της βγήκε σε κακό αφού σήμερα βρίσκεται ως πρέσβειρα στον ΟΟΣΑ, διαμένοντας σε μία πολυτελή κατοικία και με μισθό που υπερβαίνει τα 300 χιλ. Ευρώ τον χρόνο, Προχώρησε λοιπόν μία μελέτη για τον χρυσό στην Χαλκιδική. Την στιγμή που το τεχνικό επιμελητήριο, το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το δασαρχείο Χαλκιδικής, θεωρούσαν ότι έχει πάρα πολλά προβλήματα και δεν μπορούσε να εγκριθεί. Πίσω από αυτή την υποθεση λοιπόν, πέραν από το θέμα του περιβάλλοντος που εάν δεν χρησιμοποιηθούν οι σωστές μέθοδοι μπορεί να προκληθεί απίστευτη καταστροφή στο περιβάλλον, να μολυνθεί ο υδροφόρος ορίζοντας και εντέλει η Χαλκδική από θέρετρο να γίνει φέρετρο, -Διότι εμείς δεν λέμε γενικά «αφήστε τα μεταλλεύματα εκεί που είναι», λέμε να τα βγάλετε με τις ορθές μεθόδους εξόρυξης και όχι να επιτρέψετε την καταστροφή του περιβάλλοντος για να κερδοσκοπήσει ο κάθε ανεύθυνος- πέρα από όλα αυτά λοιπόν, εδώ υπάρχει ένα τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο. Πίσω από το οποίο κρύβονται πάλι συγκεκριμένα συμφέροντα.

Το 2003, το Ελληνικό δημόσιο πήρε πίσω από την εταιρεία TVX Gold την επίμαχη έκταση που είχε παραχωρήσει προς εκμετάλλευση αντί του ποσού των 11 εκ. Ευρώ. Αμέσως μετά, παραχώρησε αυτή την έκταση αντί του ιδίου ποσού, που είχε δώσει στην TVX, στην Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, στην οποία μεγαλομέτοχοι είναι ο κύριος Μπόμπολας, ο κύριος Κούτρας κλπ. Εγώ βλέπετε, δεν μπορώ να αποφύγω να λέω ονόματα. Όπως κάνει η Παπαρήγα που λέει αόριστα «φταίει το Κεφάλαιο»! Το Κεφάλαιο μπορεί να είναι από τον Μπόμπολα, τον Βαρδινογιάννη και τον Λάτση, μέχρι τον μικρομεσαίο που έχει ένα μαγαζί. Και αυτόν «κεφάλαιο» τον θεωρούν! Δεν μπορεί να λες «το κεφάλαιο» χωρίς να λες ονόματα και διευθύνσεις. Βέβαια εγώ έχω πολιτικό κόστος γι’ αυτό. Όπως βλέπετε, δεν λένε «τι καλός που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ»!

Από το 2003 λοιπόν, έχουν μία έκταση 300,000 στρεμμάτων με μόλις 11 εκ. Ευρώ! Η οποία έκταση, σύμφωνα με τις μελέτες του ΙΓΜΕ (τυχαίο που το κατήργησαν;;) έχει ορυκτό πλούτο αξίας 20 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ!  Πέρασαν τα χρόνια, όταν έγινε αυτή η αγοραπωλησία ο χρυσός είχε περίπου 280 Ευρώ η Ουγγιά και σήμερα έχει φτάσει στα 1700!! Τώρα λοιπόν που η επένδυση είναι κυριολεκτικά «χρυσορυχείο», αποφασίζουν να προχωρήσουν στην επένδυση. Και επειδή αυτοί δεν έχουν μάθει να βάζουν το χέρι στην τσέπη, έτσι λειτουργούν οι νταβατζήδες, φέρνουν λεφτά από το Κατάρ! Και έρχεται ο Παπανδρέου να κάνει τον μεσάζοντα! Για μία επένδυση με μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα που δεν θα φέρει ούτε ένα Ευρώ στην χώρα μας, παρά μόνο μετά από πολλά χρόνια μέσω της φορολογίας των κερδών. Και όλοι ξέρουμε πως φορολογούνται τα κέρδη στην Ελλάδα.

Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό! Το 2003, οι κάτοικοι προσέφυγαν στην Ευρωπαϊκή δικαιοσύνη θεωρώντας ότι η αγοραπωλησία είναι επιζήμια για το Ελληνικό δημόσιο… και δικαιώθηκαν! Γιατί πράγματι, δεν μπορεί μία τόσο μεγάλη περιουσία να αποτιμάται μόνο… 11 εκ. Ευρώ! Και πράγματι, η Ευρωπαϊκή επιτροπή δικαίωσε τους κατοίκου και επιδίκασε το ποσό των 15.5 εκ. Ευρώ (+ τόκους) εις βάρος της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός», υπέρ του δημοσίου! Και τι νομίζετε ότι κάνει τότε το Ελληνικό κράτος που κόβει τα φάρμακα και τις συντάξεις των 300 Ευρώ; Κάνει προσφυγή στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, για να μην εισπράξει από την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός! Για να ακυρώσει το πρόστιμο!!! Δεν μιλάμε πλέον για πολιτικούς αλλά για υπαλλήλους συμφερόντων!

Και το κερασάκι; Βάσει των 75εκ. Ευρώ που έδωσε το Κατάρ για το ποσοστό της European Goldfields, σημαίνει ότι η τρέχουσα αξία της εταιρείας είναι 2 δις Ευρώ! Τι σημαίνει αυτό; Ότι έδωσαν μόλις 11 εκ. Ευρώ για να αποκτήσουν κάτι που σήμερα αποτιμάται 2 δις Ευρώ και εκμεταλλεύεται έναν πλούτο της τάξεως των 20 ΔΙΣ ΕΥΡΩ!!!

Όταν λοιπόν κατήγγειλα την υπόθεση στην βουλή, άρχισαν τα ειρωνικά σχόλια στις εφημερίδες τύπου «πολύ ανήσυχος τον τελευταίο καιρό ο Τσίπρας, πετάγονται οι φλέβες στον λαιμό του κλπ». Εάν αυτά δεν είναι σκάνδαλα, τότε ποια είναι; Είναι ο ορισμός του σκανδάλου και πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι να λογοδοτήσουν.

Και επαναλαμβάνω ότι εγώ δεν είμαι αντίθετος στις επενδύσεις. Και βέβαια πρέπει να γίνουν επενδύσεις, πάντα με σεβασμό στο περιβάλλον. Αλλά να γίνουν επενδύσεις προς όφελος της χώρας και όχι των συγκεκριμένων συμφερόντων που την λυμαίνονται! Πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε. Ή αυτοί, ή εμείς. Ή θα φύγουν αυτοί από την χώρα ή τα παιδιά μας θα πάνε μετανάστες. Και θέλει σύγκρουση μετωπική.

Και ο Κώστας ο Καραμανλής είχε αποφασίσει να έρθει σε ρήξη, προσπάθησε με τον βασικό μέτοχο αλλά στο τέλος τους ανέχτηκε. Εδώ δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής. Ή αυτοί, ή η χώρα.