Όσο πιο γρήγορα αποφασίσει η Ελλάδα να φύγει από το ευρώ, τόσο το καλύτερο

Share
Έχοντας οδηγηθεί σε μια οικονομική περιδίνηση που μέρα με την ημέρα χειροτερεύει, η Ελλάδα έχει σήμερα δυο οδυνηρές επιλογές: Να συνεχίσει την πορεία της, ή να κηρύξει πτώχευση και να φύγει από το ευρώ.
Η κάθε επιλογή παρουσιάζει δυσκολίες και αβεβαιότητες. Μακροπρόθεσμα όμως, δεν χωρά αμφιβολία, ότι η καλύτερη προοπτική για ανάπτυξη και απασχόληση θα έρθει μόνο μέσα από μια χρεοκοπία, και την επιστροφή στην δραχμή.
Αν η χώρα συνεχίσει την σημερινή της πορεία, που παρά την αλλαγή κυβέρνησης συνεχίζει να είναι το σχέδιο της, αυτό σημαίνει συνεχιζόμενη λιτότητα κα ανεργία για το μέλλον. Οι νέοι και οι καταρτισμένοι  θα φεύγουν στο εξωτερικό, και θα αφήνουν πίσω τους έναν γερασμένο, λιγότερο παραγωγικό πληθυσμό με περισσότερες ανάγκες, που θα πρέπει να υποστεί ένα δυσβάσταχτο χρέος.
Εν τω μεταξύ, όλες οι σημαντικές οικονομικές αποφάσεις θα παίρνονται στο Παρίσι, στο Βερολίνο, και στις Βρυξέλλες.
Αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει ιδία θελήσει, τότε  θα μπορεί να καθορίζει η  ίδια την μοίρα της. Η διαδικασία θα διέπεται από την ελληνική νομοθεσία, και δεν θα αποτελεί θέμα ιδιωτικών συζητήσεων μεταξύ της Γερμανίδας καγκελαρίου και του Γάλλου προέδρου, και συνεπώς το χρεωστικό βάρος θα είναι πιο ανεκτό.
Επειδή εξαιτίας μιας χρεοκοπίας θα προκληθούν δυσχέρειες στη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων, θα πρέπει να ακολουθήσει και η αποχώρηση από την ευρωζώνη. Αυτό όμως είναι καλό, αφού θα επαναφέρει στην Ελλάδα τον έλεγχο της νομισματικής της πολιτικής. Κάτι τέτοιο είναι πολύ σημαντικό, ειδικά σήμερα, που η ελληνική πίστωση και ρευστότητα είναι περιορισμένες, ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Επιπλέον, εξαιτίας της υποτιμημένης δραχμής, ο τουρισμός και οι εξαγωγές θα σημείωναν αύξηση, οι εισαγωγές θα μειώνονταν, και όλα αυτά θα καθιστούσαν πιο ανταγωνιστική την χώρα.
Τότε γιατί επιμένουν ακόμη στο ευρώ οι Έλληνες πολιτικοί; Εν μέρει επειδή η σκέψη για αποχώρηση, μετά από μια δεκαετία, τους τρομάζει. Όμως, αν και θα κοστίσει, η έξοδος θα ήταν μια εύκολη σχετικά υπόθεση, ειδικά αν υπήρχε σωστή και μυστική προετοιμασία.
Για να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός των ημερών που οι τράπεζες θα έπρεπε να μένουν ανοικτές, η απόφαση για μετάβαση στη δραχμή θα πρέπει να γίνει Παρασκευή. Οι καταθέσεις και το εσωτερικό χρέος θα πρέπει να μετατραπούν αμέσως στο νέο νόμισμα, με την αρχική ισοτιμία. Τα ελληνικά δικαστήρια θα είναι αυτά που θα κρίνουν αν το δημόσιο χρέος πριν από το 2010 θα μετατραπεί κι αυτό σε δραχμές, αν και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην θεωρηθεί ίδια περίπτωση με αυτήν του εσωτερικού χρέους.
Αυτά που θα είναι σε ευρώ, θα είναι τα δάνεια της ΕΕ και του ΔΝΤ. Πρόκειται για πρόβλημα, αφού αν αποχωρήσει η Ελλάδα, το ευρώ θα αυξήσει την αξία του, και έτσι θα αυξηθεί το χρέος που θα είναι πληρωτέο σε δραχμές. Αφού όμως τα εισοδήματα θα πέσουν κατά πολύ αν η χώρα παραμείνει στο ευρώ, οι πραγματικοί παραγωγικοί πόροι που η Ελλάδα θα χρειαστεί για να εξυπηρετήσει το χρέος αυτό δεν θα διαφέρουν και πολύ.
Πέρα από όλα αυτά, η όλη μετάβαση απαιτεί χρόνο. Μπορεί να χρειαστούν μήνες για να τυπωθούν αρκετές δραχμές που θα στηρίξουν τις εσωτερικές συναλλαγές, και όλο αυτό το διάστημα θα κυκλοφορούν και ευρώ. Οι τράπεζες θα χρειαστούν κι αυτές χρόνο για να ρυθμίσουν τους υπολογιστές, να οργανώσουν τα λογιστικά τους, κλπ.
Μια τέτοια κίνηση θα έκλεινε κάθε πρόσβαση στις διεθνείς αγορές ομολόγων, και η μόνη επιλογή δανεισμού της Ελλάδας θα ήταν απευθείας από κάποιο άλλο κράτος. Αυτό όμως δεν είναι σημαντικό πρόβλημα, αφού πολύ  σύντομα η χώρα θα πετύχαινε πρωτογενές πλεόνασμα με το οποίο θα μπορούσε να δανειστεί εσωτερικά.
Αρχικά, το ξένο συνάλλαγμα θα σπάνιζε, με αποτέλεσμα να δυσκολέψουν οι εισαγωγές ειδών πρώτης ανάγκης.
Βραχυπρόθεσμα, η Ελλάδα θα πρέπει να περιορίσει την ροή προς τα έξω του ξένου κεφαλαίου, κάτι το ανεπιθύμητο αλλά συγχρόνως και σύνηθες. Τέλος, τα ιδιωτικά εξωτερικά χρέη των τραπεζών, που είναι σε ευρώ, θα πρέπει  να στηριχτούν μέσω κρατικών εγγυήσεων.
Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται τρομακτικά, αλλά δεν διαφέρουν και πολύ από αυτά που ζούσε η Ελλάδα πριν από το ευρώ. Εξάλλου, όλες οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα, έχουν αποτύχει.
Έτσι, όσο πιο γρήγορα αποφασίσει η Ελλάδα να φύγει από το ευρώ, τόσο το καλύτερο.

Του Stergios Skaperdas
Καθηγητή οικονομικών στο  University of California, Irvine.

NY Times

Σάββατο, 12 Νοεμβρίου 2011

Στο «στόχαστρο»της Telegraph o Παπαδήμος

Στο «στόχαστρο»της Telegraph o ΠαπαδήμοςΤην πεποίθησή της ότι, όσο επεκτείνεται η κρίση χρέους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χρειάζονται δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις και όχι τεχνοκρατικές, εκφράζει η βρετανική Telegraph.

Όπως αναφέρει, σε άρθρο του ο Charles Moore, για εκείνους που διοικούν την Ευρώπη, η πραγματικότητα είναι ότι το κοινό νόμισμα, θα πρέπει να σωθεί.

Στην Ελλάδα, πριν από δύο ημέρες, επιλέχθηκε νέος πρωθυπουργός. Ο Λουκάς Παπαδήμος, όπως αναφέρει ο βρετανός αρθρογράφος, δεν είναι εκλεγμένος πολιτικός. Είναι ένας πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και μέρος της δουλειάς του, πριν μια δεκαετία ήταν να πείσει την Ε.Ε ότι η χώρα του έχει τις κατάλληλες προϋποθέσεις, για να μπει στη ζώνη του ευρώ...
Όμως, η Ελλάδα τότε δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις. Ωστόσο, εκείνος δήλωσε το αντίθετο. Τώρα, η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα χάος, μερικώς, από τη δική του, τότε λανθασμένη δήλωση. Όμως, οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που σοκαρίστηκαν από την απόφαση Παπανδρέου για το δημοψήφισμα, προτίμησαν τώρα, αντί εκείνου, τον Παπαδήμο, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Moore.

Την ίδια ώρα, στη Ρώμη θέλουν τον Μάριο Μόντι να διαδεχθεί τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, στη διακυβέρνηση της χώρας. Ο Μόντι, πολλές φορές έχει χαρακτηρισθεί πολιτικός, αλλά δεν είναι εκλεγμένος βουλευτής. Μάλιστα, διαμένει στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, είναι και αυτός, όπως ο Παπαδήμος, ο «εκλεκτός» των Ευρωπαίων, επισημαίνει ο αρθρογράφος.

Οι αλλαγές αυτές γίνονται επειδή οι μεγάλες δυνάμεις της Ε.Ε θέλουν τεχνοκρατικές κυβερνήσεις. Όμως είναι σίγουρα οι ενδεδειγμένες για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη;, αναρωτιέται ο Moore.

Πηγή: 24h.gr

ΜΜΕ - Δημοσιογράφοι: "Ηθικά ευνούχοι, πολιτικά κατευθυνόμενοι και φθονεροί απέναντι στις αξίες…το εξουσιαστικό υπερθέαμα της κομπάζουζας ημιμάθειας και βλακείας "

MEGA: Η εμπροσθοφυλακή του ευρω-πραξικοπήματος

Γράφει ο Θύμιος  Παπανικολάου

"Ρεσάλτο"


 
«Το επάγγελμα του δημοσιογράφου είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται εντελώς, να διαστρεβλώνει, να δυσφημεί, να φέρεται δουλοπρεπώς στα πόδια του μαμμωνά και να πουλάει την πατρίδα του και το γένος του για τον επιούσιο. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω, και τι είδους βλακεία είναι αυτή να κάνουμε πρόποση για ένα ανεξάρτητο τύπο. Είμαστε τα εργαλεία και οι δουλοπάροικοι πλουσίων ανδρών πίσω από τη σκηνή. Είμαστε οι μαριονέτες που τους τραβούν τους σπάγκους και χορεύουμε. Τα ταλέντα μας, οι ικανότητές μας και οι ζωές μας είναι όλα περιουσιακά στοιχεία άλλων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες».
Eric Jon Phelps 
(ΡΕΣΑΛΤΟ- Τεύχος 24, Ιανουάριος 2007
Θα το βρείτε και με άλλα κείμενα εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4023

Αν με τη λέξη αλητεία εννοεί κανείς την ακρότατη έκφραση του αντικοινωνικού παρασιτισμού στα βαλτονέρια της κοινωνίας, τότε μπορούμε να πούμε, με όλο μας το δίκιο, για το δημοσιογραφικό Ιερατείο πως πρόκειται για την καθεστωτική «εστεμμένη αλητεία» στο κορύφωμά της. 

Διευκρίνιση: δεν μιλάμε για τη μεγάλη μάζα των πληβείων δημοσιογράφων, αλλά τη δημοσιογραφική «λεπρή καμαρίλα». Φυσικά και αυτή η «μάζα», μέσα στη γενική σήψη και διάβρωση «αγωνίζεται», πλην εξαιρέσεων, να αποκτήσει το «παράσημο» της «λεπρής καμαρίλας».

Αυτό που χαρακτηρίζει αυτή τη «λεπρή καμαρίλα» και επεκτείνεται σε όλο το δημοσιογραφικό χώρο είναι ο κομπασμός της ημιμάθειας:
 μια καταθλιπτική πνευματική κενότητα που την καλύπτουν με την έπαρση της φανφάρας και της «παντογνωσίας»!!!

Αν μελετήσει κανείς όλους αυτούς τους εξυπνάκηδες πολυλογάδες θα διαπιστώσει... όλη την καλοαναθρεμμένη έκφραση της γνωστικής και ηθικής τους φτώχειας, την τραγική ανέχεια των πνευματικών τους πόρων: Ηθικά ευνούχοι, πολιτικά κατευθυνόμενοι και φθονεροί απέναντι στις αξίες…

Τα ΜΜΕ, από την ίδια τους τη φύση και λειτουργία (βιομηχανίες και «φίλτρα» προπαγάνδας των ισχυρών του χρήματος) αποτελούν τα μεγάλα λαρύγγια του ψεύδους, της παραπληροφόρησης και της απάτης. Τα τηλεοπτικά μέσα προσδίδουν στο ψεύδος και την απάτη το τελετουργικό ντεκόρ του θεάματος. Εδώ το ψεύδος και η απάτη πουλιούνται θεαματικά. Τα πάντα εδώ γίνονται καταναλωτικό θέαμα…

Τα τηλεοπτικά μέσα, ωστόσο, γιγαντώνουν και τη μωρολογία των ηλιθίων.
 Γίνονται το εξουσιαστικό υπερθέαμα της κομπάζουζας ημιμάθειας και βλακείας. Σε αυτό το αυτιστικό τηλεοπτικό θέαμα αποτυπώνεται δραματικά όλη η πνευματική ανέχεια, η κυνική μωρολογία και αυθάδεια των κυρίαρχων ελίτ εξουσίας και των ροπαλοφόρων τους.

Ιδιαίτερα στους ροπαλοφόρους τηλεστάρ (που διακατέχονται με την ακόρεστη πλεονεξία του γλειψίματος των «νταβάδων» τους) αποτυπώνεται πιο κραυγαλέα και ωμά όχι μόνο η παθολογία της καταθλιπτικής πνευματικής και ηθικής μηδαμινότητας της εξουσίας, αλλά και ο αυθάδης δεσποτισμός της.

Όλοι αυτοί οι αυλικοί των βιομηχάνων της «ενημέρωσης», ενώ κάθονται σε στάση προσοχής μπροστά στα αφεντικά τους, λιθοβολούν και λιντσάρουν αγρίως τους αδύναμους, τους «ενοχλητικούς», κάθε τι που κινείται και σκέπτεται. Σαν λυσσασμένες ύαινες επιτίθενται εναντίων ανθρώπων και ιδεών, αξιών και παραδόσεων, ιστορικών συμβόλων κοινωνικής συνείδησης και μνήμης.

Το πιο αποτρόπαιο και επικίνδυνο γνώρισμα όλων αυτών των λακέδων γενιτσάρων είναι ότι διατυμπανίζουν με θηριώδη κυνισμό το θάνατο κάθε Λόγου και ηθικής αρχής.

Το πιο σκανδαλώδες είναι ότι το έχουν καύχημα και καμάρι που δεν έχουν αρχές και συστολές, που δεν πιστεύουν σε τίποτα, σε κανένα Θεό, παρά μόνο στο «Θεό» του χρήματος και της υστερικής απληστίας για αναρρίχηση.

Γονυκλινείς, γλείφουν το χρήμα και φιλάνε τις κατουρημένες ποδιές των αφεντικών τους. Αυτές τις γλοιώδεις, αντιαισθητικές χειρονομίες τις καλύπτουν με την κραιπάλη της εξουσιαστικής μωρολογίας, της λεκτικής απρέπειας και αυθάδειας.

Τα σκουλήκια των «νταβάδων» είναι πιο απωθητικά και από τα αφεντικά τους γιατί προκαλούν τη σιχασιά που σου προκαλεί το σκουλήκι, το οποίο στριφογυρίζει, γλιστράει, κολλάει, μαζεύεται και απλώνεται ανάλογα με τις ανάγκες…

Αυτοί, λοιπόν, οι σκουληκοστάρ των ΜΜΕ αποτυπώνουν πιο ωμά και κραυγαλέα τη λεκτική βαρβαρότητα και τρομοκρατία του καθεστώτος που υπηρετούν. Οι υπηρέτες πάντα δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο, είναι βασιλικότεροι του Βασιλέως. Γι’ αυτό και οι ιδεολογικοί ροπαλοφόροι και καθεστωτικοί «εισαγγελείς» είναι πολύ «εφευρετικοί» και εμπλουτίζουν το χυδαίο και υβριστικό λεξιλόγιο. «Επεξεργάζονται» ποικίλες μορφές λεκτικής βαναυσότητας και ταπείνωσης του ανθρώπου και των ιδεών.

Αν παρακολουθήσει κανείς συστηματικά τα τηλεοπτικά κανάλια θα βρεθεί μπροστά σε μια πολυεδρική και πολύχρωμη πνευματική αθλιότητα και κραιπάλη λεκτικής χυδαιότητας.

Το «μετοχικό» κανάλι των «Νταβάδων», Το MEGA, συνθέτει όλα τα χαρακτηριστικά της καθεστωτικής μοχθηρίας, της κομπάζουσας βλακείας, του αχαλίνωτου ψεύδους, της παρασιτικής «αλητείας» και του κιτσαριού… 

Τα έχει όλα: Από «σοβαρούς» και επιτήδειους τηλεστάρ-λακέδες που φοράνε, μάλιστα, και τη γενειάδα της «προοδευτικότητας» και της «αμεροληψίας (Τσίμας, Πρετεντέρης, Τρέμη και ΣΙΑ) μέχρι καραμπινάτους συμπλεγματικούς βλάκες και μωρολόγους, μαϊμούδες και χυδαιολόγους: Καψής, Σκαρβελάκης, Καμπουράκης, Οικονομέας και λοιποί…

Όλος αυτός ο θίασος έδωσε τα ρέστα του στο σκηνοθετημένο θέατρο εκλογής του Παπαδήμου. Τέτοια εργολαβία ανοικτής, αφηνιασμένης και φαιής προπαγάνδας υπέρ του τραπεζίτη δεν έχουμε ξαναζήσει…

Ανεπανάληπτη επίσης ήταν και η καταιγίδα της μωρολογίας, της χυδαιότητας και της εμετικής παραφιλολογίας και παραπληροφόρησης που βιώσαμε όλες αυτές τις μέρες…

Και μόνο το MEGA αποτύπωσε με τον πιο κραυγαλέο, δόλιο και αυθάδη τρόπο την πραξικοπηματική μοχθηρία και τον ολοκληρωτισμό των «νταβάδων» του χρηματιστηριακού κεφαλαίου: τον ευρω-φασισμό, τους πολιτικούς κομπάρσους του και τις μεγάλες συμφορές που ετοιμάζουν για τη χώρα μας και θα προωθήσουν με τον Παπαδήμο και τα κόμματα ανδρείκελα…
 

klassikoperiptosi

Γιατί "αλωνίζει" η Τουρκία στην Θράκη;

ΑΝΑΡΤΗΣΗ (ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ


 

Το συγκεκριμένο ερώτημα βασανίζει πολλούς ή τουλάχιστον όλους εκείνους που βλέπουν τους κινδύνους που έχουν ζώσει την πατρίδα μας και ανησυχούν.
Τι συμβαίνει όμως στην Θράκη; 
Πώς είναι δυνατόν η Άγκυρα να έχει δημιουργήσει τόσο σημαντικά βήματα προόδου «άλωσης» της συγκεκριμένης Ελληνικής ακριτικής αυτής γωνιάς και πώς είναι δυνατόν να μην συναντά ουσιαστική αντίδραση; 
Ποιοι φέρουν την ευθύνη για τον σοβαρό και ορατό κίνδυνο η Θράκη να μετατραπεί σε μία νέα Κύπρο, σε ένα νέο Κόσοβο, σε μία νέα γκρίζα περιοχή, στην οποία η Τουρκία θα έχει σημαντικό λόγο μέσα από ένα καθεστώς άτυπης συγκυριαρχίας;

Κατ’ αρχήν θα πρέπει να τονίσουμε πως το πρόβλημα στην Θράκη, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα (Ήπειρο, Φλώρινα, Σέρρες, νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, Καστελόριζο και… Γαύδο) είναι καθαρά πολιτικό και συγκεκριμένα εστιάζεται σε μία σταθερή κυβερνητική πολιτική υποχωρητικότητας, η οποία έχει γίνει σήμα κατατεθέν της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά και της πολιτικής άμυνας και ασφάλειας.

Στο ίδιο πνεύμα του αθηναϊκού κράτους ακολουθούν οι περιφερειακοί «άρχοντες» (βουλευτές, περιφερειάρχες και Δήμαρχοι), οι οποίοι δείχνουν δυσφορία όταν πρέπει να συγκρουστούν υπερασπιζόμενοι το εθνικό συμφέρον, αφού έχουν τοποθετήσει –από την έναρξη της πολιτικής τους καριέρας- ως πρώτιστο μέλημα και καθήκον τους το κομματικό, το μικροκομματικό και πολλές φορές ιδιοτελές συμφέρον, που ικανοποιεί τις ανάγκες εισροής ψήφων…!

Πέρα από τις ευθύνες των προφανέστατα ανεύθυνων πολιτικών, πολιτευτών και άλλων τραγελαφικών τύπων που έχουν αναδειχθεί στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση, σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την έκθεση σε κίνδυνο –τόσο της Θράκης όσο και άλλων ευαίσθητων εθνικά περιοχών- φέρουν και συγκεκριμένες υπηρεσίες ασφάλειας, οι οποίες έχουν μετατραπεί σε υπηρέτες εξυπηρετήσεων κομματικών συμφερόντων.

Το πρόσφατο παράδειγμα της ουσιαστικής ανυπαρξίας των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας μας δόθηκε μόλις εχθές (11/11/2011) στην Ξάνθη, όπου έγινε μνημόσυνο Τούρκων πεσόντων στρατιωτών σε μάχες (εντός της Τουρκίας) με Κούρδους αγωνιστές. Το μνημόσυνο (μεβλήτ) το διοργάνωσε το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, σε μία προσπάθεια επέκτασης της επιρροής του στην Ξάνθη (όπου οι Έλληνες μουσουλμάνοι είναι κατά πολύ αποστασιοποιημένοι από την τουρκική προπαγάνδα και τα κελεύσματα της «μητέρας πατρίδας»). Η χρήση θρησκευτικών τελετών αποτελεί σχεδόν πάγια τακτική στην στρατηγική που ακολουθεί η τουρκική προπαγάνδα, αφού είναι σχεδόν δεδομένο πως ο πιστός μουσουλμάνος είναι ευάλωτος ψυχολογικά σε οποιαδήποτε απόπειρα «πλύσης εγκεφάλου», όταν αυτή γίνεται μέσα στο τζαμί.

Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά τόσο οι τούρκοι «διπλωμάτες» όσο και όλοι όσοι ασχολούνται (ή θα έπρεπε να ασχολούνται) από την πλευρά της Ελλάδας με την αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού στην Θράκη. Και όμως, αδρανούν…! Οι λόγοι αυτής της αδράνειας είναι πολιτικοί, κομματικοί αλλά –δυστυχώς- σε μερικές περιπτώσεις και… επάρκειας, αφού εδώ και χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο «αποψίλωσης» του ανθρώπινου στελεχειακού δυναμικού στις συγκεκριμένες υπηρεσίες ασφάλειας της χώρας. Να σημειώσουμε στο σημείο αυτό, πως η ανικανότητα ενός συγκεκριμένου ανώτερου στελέχους στην Θράκη, επέτρεψε την εμπλοκή της Αστυνομίας, ως κατασταλτικού κρατικού οργάνου, ενώ θα έπρεπε να έχουν γίνει όλες εκείνες οι απαραίτητες ενέργειες (αιτιολογημένη έκθεση αναφοράς επικινδυνότητας διασάλευσης της ασφάλειας των πολιτών της περιοχής) που θα ανάγκαζαν τον αρμόδιο υπουργό να πιέσει την Άγκυρα και να επιτύχει την αναστολή μίας «θρησκευτικής τελετής», της οποίας η υλοποίηση ενείχε σοβαρούς κινδύνους παρεκτροπής, ενώ θα σήμαινε μία ακόμη αδικαιολόγητη υποχώρηση απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό.

Για να γίνουμε σαφέστεροι, σήμερα στην Ξάνθη υπάρχει ΕΝΑΣ μόνο άνδρας της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας, αφού όλοι οι άλλοι έχουν μεταφερθεί στην Κομοτηνή, την οποία χρησιμοποιούν σαν έδρα, προκειμένου να πληρώνονται… οδοιπορικά!!! Είναι, λοιπόν, φυσικό, ο ένας υπάλληλος να μην αρκεί για να αντιμετωπίσει την σωρεία των περιπτώσεων που σημειώνονται στην Ξάνθη. Το βοηθητικό προσωπικό (αποσπασμένοι από άλλες υπηρεσίες), δεν έχει ούτε την κατάλληλη επιμόρφωση, ούτε την κατάλληλη εκπαίδευση για να μπορεί να καλύψει τις πραγματικά τεράστιες ανάγκες που υπάρχουν στον συγκεκριμένο νομό. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, σε διαγωνισμό που είχε κάνει η ΕΥΠ πριν από 3 χρόνια, δεν προσλήφθηκε ΚΑΝΕΙΣ από την Θράκη!!! Τέτοια βαρύτητα έδωσε το αθηνοκεντρικό κράτος για την Θράκη!

Την ίδια στιγμή, ενώ πληθαίνουν τα προκλητικά και παραβατικά περιστατικά εκ μέρους του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, η Ελληνική κυβέρνηση μειώνει τα χρήματα προς την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών σε σημείο που να την καθιστά ανενεργή…, ενώ η τουρκική ΜΙΤ έχει επίσημο προϋπολογισμό που ξεπερνά τα 500 εκατομμύρια δολάρια. Σαν αποτέλεσμα, μείωσης του εκπαιδευμένου ανθρώπινου δυναμικού και μείωσης του προϋπολογισμού της ΕΥΠ, είδαμε το καλοκαίρι που πέρασε εκατοντάδες αυτοκίνητα υψηλής τεχνολογίας και μεγάλου κυβισμού να οργώνουν «τουριστικά» την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη εν μέσω μουσουλμανικής νηστείας, εκτελώντας πολλαπλές αποστολές (καταγραφή παράλιων εδαφών, παρακολούθηση - φωτογράφηση του στρατοπέδου Ειδικών Επιχειρήσεων που βρίσκεται κοντά στις Σάππες Ροδόπης, επαφές και οργάνωση με τουρκόφρονες της Θράκης), ενώ υπήρξαν και δύο σημαντικά περιστατικά πυρκαγιών στο νομό Έβρου, τα οποία αποψίλωσαν τα εδάφη των συγκεκριμένων ευαίσθητων εθνικά σημείων όπου αυτές εκδηλώθηκαν…

Βέβαια, και δυστυχώς, υπάρχει και ο παράγοντας ανθρώπινης ανικανότητας σχεδιασμού και αντιμετώπισης, γεγονός καταγεγραμμένο, αλλά κανείς δεν προσπαθεί να αλλάξει πρόσωπα που βαρύνονται με πολύ μεγάλες ευθύνες για πολύ συγκεκριμένα περιστατικά, όπως αυτό του τουρκικού μνημόσυνου στην Ξάνθη. Είναι, δε, τόσο μεγάλη η ανεπάρκεια ορισμένων στελεχών, που η συνέχιση της παραμονής τους στις θέσεις που κατέχουν, τους καθιστά επικίνδυνους για την ευρύτερη περιοχή. Η ανεπάρκεια, όμως, (για την περίπτωση του περιστατικού στην Ξάνθη) προϋπήρξε, αφού φυσιολογικά θα έπρεπε η όλη «δράση» του τούρκου προξένου να αντιμετωπισθεί με προληπτικές ενέργειες, αντί των κατασταλτικών υπηρεσιών της Αστυνομίας έναντι Ελλήνων ανησυχούντων πολιτών.

Για να γίνουμε περισσότερο σαφείς, σημειώνουμε ένα περιστατικό που συνέβη πριν από χρόνια, στην Καβάλα και στο εκεί κλιμάκιο της ΕΥΠ, για το οποίο έγινε πρόταση να κλείσει λόγω «αδράνειας»!!! Η πρόταση είχε γίνει από αποσπασμένο στέλεχος του Ελληνικού Στρατού, που είχε περισσότερη επαφή με παπούτσια παρά με τις πληροφορίες. Το «αστείο» είναι πως η πρόταση έγινε δεκτή από τους τότε προϊσταμένους της Αθήνας και δόθηκε «μάχη» για να διατηρηθεί ενεργό το συγκεκριμένο κλιμάκιο. Το πώς και το γιατί έγινε αυτή η πρόταση αποτελεί ένα πραγματικό μυστήριο, αφού είναι γνωστό πως το τουρκικό προξενείο «στοχεύει» στην Καβάλα, αφού εκεί υπάρχει το Παγγαίο (σπουδαίος ορυκτός πλούτος σε χρυσό, αλλά και σε άλλα ορυκτά) και η Θάσος (με τα κοιτάσματα πετρελαίου σε Πρίνο (, Πρίνο ΙΙ και τον γνωστό «ανενεργό» Μπάμπουρα). Το τελευταίο καλοκαίρι, μάλιστα, παρατηρήθηκε υψηλότατη τουριστική κίνηση στην Καβάλα από τούρκους πολιτικούς, πολιτευτές και επιχειρηματίες…, οι οποίοι μόνο τυχαία δεν επισκέφθηκαν την συγκεκριμένη πόλη (σε επόμενο δημοσίευμα θα καταθέσουμε λεπτομέρειες στρατηγικού σχεδίου οικονομικής εκμετάλλευσης από τούρκους επιχειρηματίες –μέσω Γερμανίας- που στοχεύουν στην απόλυτη εκμετάλλευση του Νομού Καβάλας).

Για πόσο, άραγε μπορεί να συνεχιστεί αυτή η τακτική της απάθειας; Για πόσο ακόμη οι κάτοικοι της Θράκης θα συνεχίσουν να παρακολουθούν ανεύθυνους (πολιτικούς αλλά και κυβερνητικούς υπαλλήλους) να τους εκθέτουν σε εθνικούς κινδύνους; Φυσικά, οι καρεκλοκένταυροι των Αθηνών μετράνε την πατρίδα με τον πήχη και υπολογίζουν πόσα θα κερδίσουν από το ξεπούλημα που έχει αποφασισθεί να υλοποιήσει η κυβέρνηση Παπαδήμου. Μήπως, όμως, θα έπρεπε κάποιοι να ευαισθητοποιηθούν και να υπολογίσουν πως οι ζημίες που προκύπτουν μέσα από λάθος πολιτικές και ανθρώπους, είναι περισσότερες από τα κέρδη που τους υπόσχονται; Μήπως κάποιοι θα πρέπει να σκεφθούν πρώτα την πατρίδα και έπειτα το κόμμα ή την πολιτική τους καριέρα; Μήπως κάποιοι θα έπρεπε να σταλούν στο σπίτι τους, για να μην γίνουν αιτία να κινδυνεύσουν σπίτια άλλων Ελλήνων;

Κλείνοντας, θέλουμε να τονίσουμε πως τα προβλήματα υπάρχουν πάντα, όταν δεν τα αντιμετωπίζεις με τον σωστό τρόπο. Δυστυχώς, αυτά μεγιστοποιούνται όταν οι "αρμόδιοι" αποδεικνύονται απολύτως αναρμόδιοι και μερικές φορές επικίνδυνοι να κάνουν αυτό που η θέση και η πατρίδα τους επιτάσσει... Αλλά, είπαμε, πρώτα από όλα είναι το... κόμμα και το χρήμα...

Κωνσταντίνος

Σάββατο, 12 Νοεμβρίου 2011

Τσίπρας: Η νέα κυβέρνηση είναι 80% ΠΑΣΟΚ, 10% Νέα Δημοκρατία, 10% ακροδεξιά και 100% μνημόνιο

«Το νέο κυβερνητικό σχήμα είναι 80% ΠΑΣΟΚ, 10% Νέα Δημοκρατία, 10% ακροδεξιά και 100% μνημόνιο». Με τον τρόπο αυτό σχολίασε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης ανοίγοντας σήμερα το πρωί τις εργασίες της 10ης συνδιάσκεψης του Δικτύου Συνδικαλιστών του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που πραγματοποιείται στο κτίριο της ΓΣΕΕ.
«Εδώ και δυο χρόνια, στην Ελλάδα ασκείται μια πολιτική που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε διεθνές και Ευρωπαϊκό πειραματόζωο, με στόχο να μεταδοθεί αυτή η πολιτική και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες» συνέχισε ο κ. Τσίπρας και πρόσθεσε:

«Χθες ορκίστηκε στην Ελλάδα μια κυβέρνηση νέου τύπου και μαθαίνουμε ότι και στην Ιταλία σκοπεύουν να προχωρήσουν σε τέτοια νέου τύπου διακυβέρνηση με τεχνοκράτη πρωθυπουργό. Εγκαθίσταται η λογική ότι η πολιτική και η διακυβέρνηση είναι δουλειά των ειδικών που γνωρίζουν καλύτερα από τους λαούς να διαχειρίζονται τις τύχες μας δίχως να έχουν λαϊκή εντολή και δημοκρατική νομιμοποίηση».

«Πρόκειται, είπε ο κ. Τσίπρας, για κυβερνήσεις κοινωνικής αποδόμησης και δημοκρατικής οπισθοδρόμησης».

Εν συνεχεία υποστήριξε ότι η νέα κυβέρνηση δεν θα ακολουθήσει διαφορετική πολιτική από εκείνη του κ. Παπανδρέου και πρότεινε τη συγκρότηση «ενός νέου συνασπισμού εξουσίας που θα σταθεί απέναντι στη συμμαχία του μνημονίου».

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ πρόσθεσε ότι η συνέχιση των ίδιων πολιτικών θα οξύνει τα προβλήματα και χαρακτήρισε «ντροπή» ότι ένας στους δύο νέους είναι άνεργοι, ενώ η ελίτ της χώρας που αντιπροσωπεύει το 1% των Ελλήνων, πληρώνει μόλις το 0,8% των άμεσων και έμμεσων φόρων.
Τόνισε τέλος, ότι απαιτείται μια κοινή πολιτική της ευρωπαϊκής αριστεράς η οποία, «θα ανατρέψει το σημερινό πολιτικό και οικονομικό έκτρωμα μιας Ευρώπης που απεμπολεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο, που καταλύει τη Δημοκρατία και ακολουθεί πιστά τις εντολές ενός διευθυντηρίου, που καθορίζεται από τις πολιτικές του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου».

Οι εργασίες της συνδιάσκεψης, στην οποία συμμετέχουν συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες από δώδεκα ευρωπαϊκές χώρες θα ολοκληρωθεί το απόγευμα.