Διαδικασίες εξπρές για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας
Ζωηρό... ενδιαφέρον για τον κρυμμένο «μαύρο» χρυσό της Ελλάδας δείχνουν ξένες μεγάλες εταιρείες. Σύμφωνα με πληροφορίες κολοσσοί στον χώρο της εξόρυξης και εκμετάλλευσης πετρελαίου και φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, τη Ρωσία και την Ινδία έχουν «βολιδοσκοπήσει» την κυβέρνηση κι εμφανίζονται έτοιμες να ξεκινήσουν έρευνες στους...
θαλάσσιους χώρους του Ιονίου Πελάγους και κυρίως νοτίως της Κρήτης.
Πηγές, που επικαλείται στο σχετικό δημοσίευμα του Σαββάτου η εφημερίδα Ημερισία, αναφέρουν ότι πρόσφατα σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο εκπρόσωποι της αμερικανικής εταιρείας Noble πλησίασαν τον υφυπουργό ΠΕΚΑ Γιάννη Μανιάτη ζητώντας του συνάντηση μέσα στον Ιανουάριο. Η Noble αυτή την περίοδο, ως γνωστόν, βρίσκεται στην Κύπρο πραγματοποιώντας γεωτρήσεις στο λεγόμενο «Οικόπεδο 12» της Μεγαλονήσου.Συζητήσεις, λένε οι πληροφορίες, γίνονται και με την ισραηλινή DELEK, ενώ ανάλογες κινήσεις έχουν γίνει και από επιχειρήσεις της Ρωσίας και της Ινδίας. Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι οι εταιρείες έχουν δικά τους στοιχεία για κοιτάσματα πετρελαίου στο Ιόνιο και φυσικού αερίου νότια της Κρήτης. Είναι έτοιμες όταν ανάψει το... πράσινο φως η ελληνική κυβέρνηση να ρίξουν γεωτρύπανο και να ξεκινήσουν οι έρευνες.
Πληροφορίες θέλουν πως, αν οι συζητήσεις αυτές καταλήξουν θετικά, με απλά λόγια αν το ΥΠΕΚΑ διαπιστώσει ότι οι εταιρείες έχουν αξιόπιστα στοιχεία, μπορεί αμέσως να προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό. Το περιεχόμενό του δημοσιεύεται στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και σε 90 μέρες καλούνται οι ενδιαφερόμενοι να υποβάλουν τις προσφορές τους.
Η κυβέρνηση προχωρά με εξπρές διαδικασίες τις έρευνες χωρίς να περιμένει τα αποτελέσματα των σεισμικών ερευνών.
Οι... χρυσές περιοχές
Τα τρία πρώτα «οικόπεδα» ξεκινά να δίνει για έρευνες πετρελαίου το ελληνικό Δημόσιο, μέσα από διεθνή διαγωνισμό. Είναι ο Πατραϊκός Κόλπος, τα Ιωάννινα και το Δυτικό Κατάκολο, με εκτιμώμενα αποθέματα πετρελαίου 250 με 300 εκατ. βαρέλια.
Στον Πατραϊκό Κόλπο οι σχετικά πρόσφατες σεισμικές έρευνες στην περιοχή έχουν εντοπίσει ενδιαφέρουσες πετρελαιοπιθανές γεωλογικές δομές. Τα εκτιμώμενα απολήψιμα αποθέματα είναι της τάξης των 200 εκατομμυρίων βαρελιών. Η πλέον υποσχόμενη δομή δεν διατρήθηκε από την κοινοπραξία που είχε τα δικαιώματα (1ος Γύρος Παραχωρήσεων), διότι ο ανάδοχος (Triton) επέστρεψε την περιοχή το 2001 για λόγους εσωτερικών επιχειρηματικών επιλογών. Η περιοχή θεωρείται δύσκολη δεδομένου ότι παρόμοιοι γεωλογικοί στόχοι δεν έχουν διατρηθεί μέχρι σήμερα στον ελλαδικό χώρο.
Η Ηπειρος βόρεια των Ιωαννίνων είναι ενδιαφέρουσα περιοχή για βαθείς στόχους σε έντονα ορεινό ανάγλυφο. Εκτιμάται ότι θα απαιτηθεί υψηλού κόστους σεισμική και γεωτρητική έρευνα για τον εντοπισμό πετρελαιοπιθανών γεωλογικών στόχων σε μεγάλα βάθη (> 4.000 μ.). Η γεώτρηση σε μία μεγάλη πετρελαιοπιθανή γεωλογική δομή δεν ολοκληρώθηκε για τεχνικούς λόγους (υψηλές πιέσεις) και η περιοχή επεστράφη από την κοινοπραξία που είχε τα δικαιώματα (2002, 1ος Γύρος Παραχωρήσεων). Πρώτες εκτιμήσεις για απολήψιμα αποθέματα ανέρχονται σε 50 με 80 εκατ. βαρέλια. Η περιοχή εκτιμάται ότι θα προσελκύσει επενδυτικό ενδιαφέρον λόγω και της γειτονίας της με την Αλβανία, η οποία διαθέτει ανάλογα πετρελαϊκά συστήματα.
Στο Δυτικό Κατάκολο κοίτασμα πετρελαίου ανακαλύφθηκε το 1982 από τη ΔΕΠ-ΑΕ, με εκτιμώμενα απολήψιμα αποθέματα 3 εκατ. βαρέλια, σε βάθος 2.400-2.600 μ.
Απέχει περίπου 3,5 χιλ. από το ακρωτήρι Κατάκολο. Την εποχή της ανακάλυψής του θεωρήθηκε οικονομικά οριακό λόγω του μεγάλου βάθους θαλάσσης 250 μ., των τότε τιμών του πετρελαίου αλλά και της παρουσίας H2S και CO2.
Στην ΑΟΖ
Δέκα με 15 θαλάσσια «οικόπεδα» σκοπεύει μέχρι το τέλος του 2012 να παραχωρήσει το ελληνικό Δημόσιο για έρευνες υδρογονανθράκων.
Ο υφυπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης με την ανακοίνωση αυτή που έκανε στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης του κρατικού προϋπολογισμού έδειξε εμμέσως τη βεβαιότητα για την ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ελληνική επικράτεια και συγκεκριμένα στην ΑΟΖ που έχει καθορίσει μέσα από τον νόμο για τις έρευνες υδρογονανθράκων αλλά και από τον διεθνή διαγωνισμό που έχει κάνει για τη διενέργεια των σεισμικών ερευνών. Πολλά έχουν ακουστεί για την ύπαρξη κοιτασμάτων και ιδίως νοτίως της Κρήτης, όπου οι εκτιμήσεις μιλούν για ποσότητες φυσικού αερίου ισοδύναμες με αυτές της Αλάσκας.
Ο ίδιος ο κ. Μανιάτης αποφεύγει να μιλήσει για την περιοχή η οποία προσομοιάζει με εκείνη της Κύπρου, που «υπόσχεται» πολλά. Μιλά με σιγουριά μόνο για τα βεβαιωμένα από παλιότερες έρευνες κοιτάσματα στις περιοχές των Ιωαννίνων, του Πατραϊκού Κόλπου και το Κατάκολο.
Δηλώνει πως σε αυτές τις περιοχές όπως και ανοιχτά της Κέρκυρας στις περιοχές «Αχιλλέας» και «Πύρρος» υπάρχουν βεβαιωμένα κοιτάσματα πετρελαίου 300 με 500 εκατ. βαρέλια.
Tα βεβαιωμένα, μέχρι σήμερα, κοιτάσματα πετρελαίου. Μπορούν να δώσουν για τα επόμενα 20 με 25 χρόνια στο Δημόσιο έσοδα 15 με 20 δισ. δολάρια (με τιμές βαρελιού 80 έως 100 δολάρια).
Ο κ. Μανιάτης προτείνει μάλιστα τα έσοδα από τις εξορύξεις πετρελαίου να αξιοποιηθούν σύμφωνα με το παράδειγμα της Νορβηγίας. Εκεί έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο ασφαλιστικό ταμείο (Fund), που αποτελεί εχέγγυο για τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας για πολλές δεκαετίες.
Ακαρπες οι έρευνες στο έδαφος της
Η Τουρκία χάνει το τρένο και ετοιμάζει νέα πόλωση
Η Τουρκία, η οποία «εισπράττει» διαρκώς απογοητευτικές απαντήσεις από τις απόπειρες της κρατικής εταιρείας ΤΡΑΟ να ανακαλύψει κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο έδαφός της, διαπιστώνει ότι δύο χώρες με τις οποίες οι σχέσεις της είναι εχθρικές, η Κύπρος και το Ισραήλ, αποκτούν ένα κολοσσιαίο στρατηγικό πλεονέκτημα.
Ταυτόχρονα αποδυναμώνεται ο δικός της ρόλος ως κόμβου μεταφοράς ενέργειας προς τη Δύση (παρακάμπτοντας τη Ρωσία), καθώς ένα σημαντικό πρότζεκτ, αυτό του αγωγού Ναμπούκο, δεν φαίνεται να είναι βιώσιμο.
Σε αυτό το σκηνικό η τακτική της Τουρκίας ξετυλίγεται με διπλή στόχευση.
Επιχειρεί να μπλοκάρει τη συνέχιση των ερευνών και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων που έχουν εντοπιστεί ή θα εντοπιστούν στο μέλλον εντός της κυπριακής ΑΟΖ, υποστηρίζοντας δήθεν τα «δικαιώματα» των τουρκοκυπρίων, είτε με την έκδοση χαρτών που συμπεριλαμβάνουν και το μεγαλύτερο μέρος της Κυπριακής ΑΟΖ (στο νότιο μέρος του νησιού) στις περιοχές στις οποίες θεωρεί η Τουρκία ότι δικαιούται να πραγματοποιήσει έρευνες, ακόμη και εξόρυξη, κατόπιν της συμφωνίας που υπήρξε με το ψευδοκράτος.
Από την άλλη, όμως, η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τις εσωτερικές αδυναμίες της κυβέρνησης του κ. Χριστόφια, ελπίζει ότι θα εμπλέξει τα ενεργειακά στη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού και στη χειρότερη (για την Αγκυρα) εκδοχή, η Λευκωσία θα καθυστερεί την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου μέχρι να βρεθεί λύση ώστε το κυπριακό φυσικό αέριο να διοχετευθεί στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας ως υποκατάστατο του αερίου το οποίο θα τροφοδοτούσε τον αγωγό Ναμπούκο.
