«Χλιδάτες» βίλες και offshore εταιρίες με ιδιοκτήτες εφοριακούς!


Σοβαρές καταγγελίες για πρώην και νυν εφοριακούς για τους οποίους υπάρχουν στοιχεία ότι διαθέτουν πανάκριβες βίλες, πολυτελή ξενοδοχεία και offshore εταιρείες έχει στα χέρια του ο Οικονομικός Εισαγγελάς Γρηγόρης Πεπόνης.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Έθνους της Κυριακής» η δικαστική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη καθώς ο Γρηγόρης Πεπόνης έχει ένα «καυτό» φάκελο με φωτογραφίες και έγγραφα, όπου εμφανίζονται χλιδάτα ακίνητα και υπεράκτιες εταιρείες, τις οποίες φέρονται να διοικούν συγγενείς συνταξιούχου εφοριακού!
Σκοπός της δικαστικής έρευνας, που διενεργεί ο εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος, είναι να διαπιστωθεί εάν όλος αυτός ο πλούτος αποκτήθηκε νόμιμα ή είναι προϊόν διαφθοράς και χρηματισμού από συγκεκριμένες υποθέσεις που έλεγξαν οι εμπλεκόμενοι εφοριακοί τα προηγούμενα χρόνια. Από κόσκινο λοιπόν θα περάσουν όλοι οι φάκελοι που χειρίστηκε η ομάδα των νυν και των πρώην εφοριακών ενώ θα γίνει έλεγχος πόθεν έσχες ακόμη και συγγενικών τους προσώπων.
Δεν συνεργάστηκε και την... κυνήγησαν
Ο μάρτυρας που κατέθεσε στον οικονομικό εισαγγελέα είναι μια συνταξιούχος εφοριακός, η οποία φέρεται ότι, όχι μόνο αρνήθηκε να συνεργαστεί με το κύκλωμα, αλλά τους είχε καταγγείλει και στη Δικαιοσύνη στα τέλη του 2001, όταν η ίδια ανέλαβε τον έλεγχο μεγάλης εταιρίας.
Η ίδια υπέστη επί σειρά ετών πειθαρχικές και ποινικές διώξεις, για τις οποίες έχει απαλλαγεί, είχε καταλήξει αρχικά σε φόρους σε βάρος της ελεγχόμενης εταιρίας, ύψους περίπου 12,5 δις δραχμών (36 εκατ. ευρώ). Ωστόσο, σύμφωνα με όσα ισχυρίστηκε τότε, μετά από πιέσεις ορισμένων εμπλεκομένων στην υπόθεση εφοριακούς, προχώρησε σε σχεδόν ολικές μειώσεις, τις οποίες όμως απέσυρε στο τέλος και έπραξε το καθήκον της, επιβάλλοντας τους αναλογούντες φόρους.
Το 2001 υπέβαλε μήνυση κατά παντός υπευθύνου, με αποτέλεσμα να βρεθούν κατηγορούμενοι επτά εφοριακοί, για την κακουργηματική κατηγορία της απιστίας στην υπηρεσία, καθώς η ζημιά που φέρονται ότι προκάλεσαν στο Δημόσιο άγγιζε τα 28 εκατ. ευρώ.
Οι κατηγορούμενοι εφοριακοί απαλλάχθηκαν δύο φορές από το Εφετείο Κακουργημάτων, ωστόσο ο Άρειος Πάγος ξανάνοιξε την υπόθεση και τους στέλνει στο εδώλιο για τρίτη φορά.
Παράλληλα, στον φάκελο που έχει στα χέρια του ο οικονομικός εισαγγελέας βρίσκονται επίσης και δύο ανώνυμες επιστολές, με καταγγελίες σε βάρος εφοριακών. Μεταξύ άλλων αναφέρουν ότι συγγενής της συζύγου ενός από τους εφοριακούς που αθωώθηκαν στο Εφετείο, είναι ένας από τους εφέτες, ο οποίος συμμετείχε στη σύνθεση που εξέδωσε την αθωωτική απόφαση.

Αίγυπτος υπέρ Τουρκίας: "Το Καστελόριζο δεν έχει ΑΟΖ"!





Η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να ανακηρύξει ΑΟΖ είχε  ως αποτέλεσμα σήμερα η Αίγυπτος να υιοθετήσει τις θέσεις της Τουρκίας στο ότι το Καστελόριζο δεν συνιστά ΑΟΖ για την Ελλάδα! 
Έτσι η ακατανόητη καθυστέρηση εκ μέρους της Ελλάδας να χαράξει τη δική της ΑΟΖ, χάραξη η οποία προβλέπεται βάσει διεθνούς συνθήκης την οποία μάλιστα συνυπέγραψε και το 1995, μας βάζει σε νέες περιπέτειες με την Αίγυπτο αυτή τη φορά, περιπέτειες με ανυπολόγιστες συνέπειες στο εθνικό μας ενεργειακό κεφάλαιο.
Η πρόσφατη επιβεβαίωση του κοιτάσματος "Αφροδίτη" φαίνεται ότι άνοιξε την όρεξη της Αιγύπτου, η οποία μέσω του υπουργού Πετρελαίων Αμπντουλάχ Γκχοράμπ εξέρφρασε την επιθυμία της να διαπραγματευτεί με την Κύπρο και την Τουρκία για τον προσδιορισμό της ΑΟΖ των χωρών αυτών στην Αν Μεσόγειο, εξαιρώντας την Ελλάδα από αυτή την διαδικασία.
Οπως δήλωσε ο Αιγύπτιος υπουργός «τα σύνορα μεταξύ της Αιγύπτου, της Κύπρου και της Τουρκίας δεν είναι ακόμη συμφωνημένα» και συμπληρωσε ότι το διεθνές δίκαιο προβλέπει πως τα «τρία κράτη πρέπει να συμμετάσχουν στον καθορισμό των συνόρων», προσθέτοντας ότι η αιγυπτιακή κυβέρνηση εργάζεται ήδη στην κατεύθυνση αυτή».
Με τον τρόπο αυτό οι Αιγύπτιοι φαίνονται να υιοθετούν την θέση των Τούρκων ότι το Καστελόριζο δεν συμβάλει στην διαμόρφωση της ελληνικής ΑΟΖ. Και αυτό διότι αν τελικά οι Αιγύπτιοι αποδέχονταν ότι το Καστελόριζο αποτελεί το ανατολικότερο σημείο της ελληνικής επικράτειας που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό της ελληνικής ΑΟΖ τότε υα έχαναν ένα σημαντικό μέρος απο την θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Κρήτης και της Κύπρου. 
Η πλήρης επήρειά του ελληνικού νησιού δημιουργεί κοινό όριο της ΑΟΖ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου, ενώ σε διαφορετική περίπτωση, όπως επιδιώκει η Αγκυρα και φαίνεται να αποδέχεται ο Αιγύπτιος υπουργός, η Αίγυπτος αποκτά σύνορα με την Κύπρο και την Τουρκία, με την Ελλάδα να χάνει ένα πολύ σημαντικό τμήμα της ΑΟΖ που θεωρητικά θα μπορούσε να διεκδικήσει.
Εκτιμάται ότι στην διαμόρφωση αυτής της θέσης συμμετείχε ενεργά ο υπουργός Εξωτερικών της φίλης και συμμάχου Τουρκίας Α. Νταβούτογλου, η κυβέρνησης της οποίας δεν χάνει ευκαιρία να κάνει ότι είναι δυνατό που θα αποστερήσει απο τον ελληνικό λαό την δυνατότητα να ανακάμψει οικονομικά.
Κατα τα άλλα οι εθιμοτυπικές επισκέψεις των Τούρκων αξιωματούχων συνεχίζονται κανονικά και οι εκφράσεις αβροφροσύνης απο τους ίδιους ανθρώπους που υπονομεύουν το μέλλον των Ελλήνων συνεχίζονται με την δικιά μας ανοχή.  

Κόσμος πνιγμένος στα χρέη

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Λαίλαπα μέτρων κατ' απαίτηση της ΕΕ μέσω τρόικας και χωρίς καμιά διάθεση αντίστασης εκ μέρους της κυβέρνησης Παπαδήμου και των κομμάτων που τη στηρίζουν απειλεί τους Ελληνες εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος άδειας - πράγμα που σημαίνει μείωση των αποδοχών όλων των εργαζομένων κατά 15%. Κατάργηση του κατώτατου μισθού (751 ευρώ μεικτά, που σημαίνει γύρω στα 600 ευρώ καθαρά), με στόχο να πέσουν οι χαμηλότεροι μισθοί στα... τρία - τέσσερα κατοστάρικα, όταν ακόμη και στη... Σλοβενία (!!!) της πρώην Γιουγκοσλαβίας ο κατώτατος μισθός είναι 748 ευρώ μεικτά! 
Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των επιχειρήσεων, πράγμα που θα οδηγήσει σε χρεοκοπία τα Ταμεία, αν δεν βρεθεί άλλος τρόπος αναπλήρωσης των πόρων που θα χαθούν με το μέτρο αυτό.
Πολιτικά αφελής είναι όποιος πιστεύει ακόμη ότι στόχος της ασκούμενης πολιτικής είναι η μείωση του δημόσιου χρέους. Αυτά αποδείχθηκαν παραμύθια της Χαλιμάς. Στρατηγικός στόχος της ΕΕ είναι να μειωθούν στο μισό ή και στο ένα τρίτο οι μισθοί και οι συντάξεις των Ελλήνων, όλων των εργαζόμενων Ελλήνων και μικρομεσαίων και από αυτήν τη σκοπιά η κυβέρνηση Παπανδρέου παίρνει άριστα στο έργο της!
Η τρόικα απειλεί ότι θα διατάξει την κυβέρνηση Παπαδήμου να νομοθετήσει αυτά τα μέτρα εξολόθρευσης των Ελλήνων εργαζομένων και τη Βουλή των Ελλήνων να τα υπερψηφίσει, εκβιάζοντας υπουργούς και βουλευτές ότι δεν θα δώσει τα λεφτά του νέου δανείου σωτηρίας και ταυτόχρονα αφελληνισμού των τραπεζών της χώρας μας. Το χαρτί εκβιασμού είναι βεβαίως ισχυρό. Οδηγεί, όμως, την Ελλάδα όλο και πιο κοντά σε κατάσταση κοινωνικής έκρηξης και βίας. Η αποσταθεροποίηση των κοινωνικών συμμαχιών του συστήματος επεκτείνεται ραγδαία, ακόμη και αν εκατομμύρια εργαζομένων υποκύψουν προσωρινά.
Ολη η Ευρώπη βράζει, άλλωστε. Οι κυβερνήσεις αρπάζουν κοινωνικό πλούτο αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους και τον μεταφέρουν με σκανδαλώδη τρόπο στις τράπεζες. Την Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου 2011, η ΕΚΤ έδωσε μέσα σε μία και μόνη ημέρα το ασύλληπτο ποσό των 489,19 δισεκατομμυρίων ευρώ σε 523 ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες για τρία χρόνια με επιτόκιο 1%. Μισό τρισ. ευρώ σε μία μέρα με 1%! Θα επαναλάβει, μάλιστα, την κίνηση τον Φεβρουάριο, προανήγγειλε!
Χρέη 725 δισ. ευρώ πρέπει να πληρώσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες μέσα στο 2012 και μάλιστα το 40% αυτού του ποσού (280 δισεκατομμύρια) πρέπει να το πληρώσουν το πρώτο τρίμηνο της νέας χρόνιας. Κόλαση θα γίνει! Πού να μείνουν λεφτά για τα κράτη; Τα κράτη που πρέπει να πληρώσουν 8 τρισεκατομμύρια δολάρια μέσα στο 2012. Ποιος θα τους τα δανείσει, αν δεν «κόψουν χρήμα» οι κεντρικές τράπεζες; Οι υπερχρεωμένες ιδιωτικές τράπεζες, για τις οποίες δαπανήθηκαν τρισεκατομμύρια ευρώ και δολάρια για να σωθούν; Οχι, βέβαια. Γι' αυτό οι κυβερνήσεις αρπάζουν όσο περισσότερα μπορούν από τους εργαζόμενους.
Υπερέβη τα 55 τρισ. δολάρια το συνολικό δημόσιο χρέος όλων των χωρών του κόσμου - σχεδόν ίσο, δηλαδή, με το ΑΕΠ όλου του πλανήτη το 2011! Και για να μη μας ζαλίζουν με το χρέος της Ελλάδας ή της Πορτογαλίας, αρκεί να πούμε ότι το μισό του παγκόσμιου δημόσιου χρέους το έχουν οι δύο ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου: οι ΗΠΑ (15 τρισεκατομμύρια) και η Ιαπωνία (13 τρισεκατομμύρια δολάρια)! Ακολουθεί η ΕΕ με περίπου 13 τρισεκατομμύρια κι αυτή, εκ των οποίων πάνω από 10 τρισεκατομμύρια δολάρια είναι το χρέος των κρατών της Ευρωζώνης! Οι ζάπλουτοι χρωστάνε, όχι οι φτωχοί! Μόλις στο 60,3% του ΑΕΠ ανερχόταν το 1991 το δημόσιο χρέος ειδικά των βιομηχανικών κρατών (γι' αυτό, άλλωστε, και στο Μάαστριχτ, που έγινε την ίδια χρονιά, ορίστηκε στο 60% ο σχετικός δείκτης). Το 2011, όμως, το δημόσιο χρέος αυτών των κρατών ξεπέρασε ήδη το 100%! Ποιος φταίει; Οι μισθοί των εργαζομένων; Οχι, βέβαια, αφού ελάχιστα αυξήθηκαν ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Μόνο πολιτική λύση μπορεί να υπάρξει, πάντως, στο πρόβλημα του δημόσιου χρέους παγκοσμίως. Στενά οικονομική λύση στο πλαίσιο της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής δεν υπάρχει. Θα αποφασίσει το Βερολίνο να αλλάξει πολιτική; Αν ναι, υπάρχει ελπίδα για την Ευρώπη. Αν όχι, θα γίνουμε μάρτυρες τρομερών κοινωνικών αναστατώσεων και ίσως εξεγέρσεων.

Π. Παυλόπουλος: Απατεώνες όσοι υποστηρίζουν ότι η τρόϊκα ζητά μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα!

Αυτό που λέει ο Παυλόπουλος είναι βαρύτατο και πρέπει οι καραγκιόζηδες των ΜΜΕ που αναπαράγουν αυτή την αθλιότητα περί “απαιτήσεων της τρόϊκας” είτε να προσκομίσουν τα στοιχεία είτε να ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΟΥΝ.
Αφού ξεπουλήσουν τα φιλέτα στους Γερμανούς, θέλουν να διαλύσουν και τους μισθούς ώστε να μην ξοδεύονται τα παλικάρια… Όπως έγινε με τον ΟΤΕ, που αυτή την στιγμή ξεπουλούν και τα
ασημικά.
Μιλώντας στον Ρ/Σ «Antenna FM», στους δημοσιογράφους κ.κ. Α. Γαλανόπουλο και Κ. Λασκαράτο, ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος επισήμανε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
«I. Πρέπει να σταματήσει αμέσως η παραφιλολογία από τους περιφερόμενους στα ΜΜΕ κυβερνητικούς παράγοντες ότι, δήθεν, κινδυνεύουν τα κατώτατα όρια αμοιβών, όπως αυτά καθορίζονται στην Ελλάδα από τις εκάστοτε Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας λόγω απαίτησης της τρόϊκας. Και ότι «προσπαθούν να μας σώσουν» διαπραγματευόμενοι.
Τονίζω με έμφασή ότι καμία τρόϊκα και, ιδίως, κανένα όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να μας ζητήσει να παραβιάσουμε τις Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Και τούτο διότι, εκτός από το Σύνταγμά μας (άρθρο 22 παρ. 2 και 3) η συλλογική αυτονομία –άρα και η προστασία των Εθνικών Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας- κατοχυρώνεται από κανόνες Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας (π.χ. 98/1949, άρθρο 2, 151/1978, άρθρο 8, 154/1981, άρθρο 5) καθώς και από Κανόνες του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (άρθρα 6 και 12). Οι κανόνες αυτοί αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα τόσο του Διεθνούς Δικαίου όσο και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
Άρα αν μας ζητήσουν –που φυσικά δεν μπορούν να μας το ζητήσουν- η τρόϊκα και ιδίως τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παραβιάσουμε την προστασία που παρέχουν στους εργαζόμενους οι Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στην Ελλάδα είναι απλό να τους αντιτείνουμε ότι δεν έχουν καμία αρμοδιότητα να ζητήσουν κάτι τέτοιο, σύμφωνα με το δίκαιο που διέπει την οργάνωση και τη λειτουργία τους.
Κατόπιν τούτου ας μην «πουλάνε εκδούλευση» διάφοροι κυβερνητικοί παράγοντες στον κόσμο που αγωνιά ότι «διαπραγματεύονται επιτυχώς» με την τρόϊκα. Το ξανατονίζω: Καμία τρόϊκα δεν ζήτησε και δεν μπορεί να ζητήσει μείωση των κατώτατων ορίων αμοιβών που καθορίζουν οι εκάστοτε Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
ΙΙ. Όπως επίσης θέλω να υπενθυμίσω τούτο: Η τρόϊκα, μέσω του καταστροφικού Μνημονίου που με πρόθεση υπέγραψε –χωρίς καμία, δυστυχώς, διαπραγμάτευση- η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου μας επέβαλε στόχους. Τα συγκεκριμένα μέτρα επίτευξης των στόχων αυτών λήφθηκαν από την Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου. Δηλαδή η ισοπέδωση της ελληνικής οικονομίας και κυρίως των οικονομικώς ασθενέστερων οφείλεται, αποκλειστικώς, στην ανικανότητα της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου.
http://olympia.gr/

Ο Πρόεδρος που έλεγε ωραία ανέκδοτα στον Ανδρέα...πρόεδρος μαριονέτα! τσέπη γεμάτη!! 

Μας είπε ότι πολεμούσε τους Γερμανούς στα 13 του, όταν του φώναξαν «προδότη» οι συμπολίτες του στη Θεσσαλονίκη.
Ίσως με την ίδια ευκολία που δήλωσε ότι έδωσε δάνειο στον Ανδρέα για το περίφημο «κωλόσπιτο» της Εκάλης.
Δυο χρόνια τώρα κι ενώ η Τρόικα σε συνδυασμό με τις ανίκανες κυβερνήσεις, λεηλατούν την Ελλάδα, εκείνος όταν δεν σιωπά, εξαπολύει φιλο-Μνημονιακές κορώνες.
Λαμβάνει αποζημίωση 345.000.000 ευρώ το
χρόνο και δεν φωνάζει στο γραφείο του τον γραφικό και επικίνδυνο Κουτρουμάνη, να του πει 
-Τι πας να κάνεις, ρε μακελάρη, με τις συντάξεις των συμπολιτών σου.
Στα 85 ο Κάρολος Παπούλιας δεν μας εκπλήσσει.
Έχοντας ζήσει δίπλα στον Ανδρέα μια μποέμικη ζωή συνεχίζει το ίδιο τροπάρι ως τα βαθιά γεράματα.
Οι κακές γλώσσες έλεγαν πως υπήρξε για πολλά χρόνια υπουργός του Ανδρέα επειδή διηγούνταν στον ηγέτη ωραία ανέκδοτα κι εκείνος το απολάμβανε με την ψυχή του.
Στη τωρινή συγκυρία της χώρας ο κος Παπούλιας μοιάζει να είναι από άλλο ανέκδοτο.
Εκτός τόπου και χρόνου…
http://kourdistoportocali.com/

Ο Γιώργος Παπανδρέου θα φύγει από την Ελλάδα...

Μιχάλης Ιγνατίου
Το καλύτερο μάθημα ζωής, που έχω διδαχθεί, προέρχεται από τον πατέρα μου. Έλεγε με την χαρακτηριστική κυπριακή προφορά του πως «όταν ο άλλος είναι κάτω στη γη, εσύ δεν τον πατάς, αλλά του δίνεις ένα ποτήρι νερό»… Είναι μία συμβουλή που τηρώ και στη ζωή μου και στην καριέρα μου και λυπάμαι όταν βλέπω να «ποδοπατούν» ανθρώπους- ακόμα και όταν έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά.
Μία τέτοια περίπτωση ανθρώπου είναι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος αποχωρεί από την πολιτική απαξιωμένος, αποτυχημένος, δυστυχής, σέρνοντας τα πόδια του και παρακαλώντας να του επιτρέψουν να παραμείνει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για να μπορεί να διεκδικήσει ξανά την προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, μόνο και μόνο για να βρίσκεται στο προσκήνιο. Γνωρίζοντας αυτό το πρόβλημά του,
και επειδή ο κ. Παπανδρέου «είναι για λύπηση» – όπως λέμε, σε τέτοιες περιπτώσεις, στην Κύπρο- οι σύντροφοί του έπρεπε να αποδεχθούν την παράκλησή του. Διαφορετικά, θα είναι συνυπεύθυνοι εάν συμβεί κάτι άσχημο στην πορεία.
Κονταροκτυπήθηκα μαζί του όχι τώρα που δύει η πολιτική του καριέρα, αλλά όταν ήταν παντοδύναμος υπουργός Εξωτερικών, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της Ελλάδας. Και το πρόβλημα δεν ξεκίνησε από την παθιασμένη και αδικαιολόγητη υποστήριξή του στο φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, αλλά χρόνια πριν, την εποχή του σκανδάλου Κοσκωτά, όταν είχα συνειδητοποιήσει ότι «είναι ένας πολίτης του κόσμου», που έτυχε να είναι γιός του Ανδρέα Παπανδρέου, με τον οποίο, όμως, ελάχιστη σχέση είχε. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα θέματα πολιτικής, όπου ο πατέρας από τον πρωτότοκό του, είχαν απόσταση στις θέσεις τους από τη γη μέχρι τον Άρη. Αναφορικά με το σκάνδαλο Κοσκωτά, καταθέτω σήμερα, γνωρίζοντας τις συνέπειες του νόμου, πως κακώς κάθισε στο εδώλιο ο πατέρας…
Στη συνέχεια με επηρέασε αρνητικά η στενή σχέση που ανέπτυξε με την αμερικανική γραφειοκρατία. Σε βαθμό που ένοιωθα πως ταυτιζόταν περισσότερο με την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών παρά με τις θέσεις των κυβερνήσεων που υπηρετούσε. Θυμάμαι, μάλιστα, μία συνάντησή του με την Μαντλίν Ολμπράϊτ στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, όταν η «σιδηρά κυρία» της αμερικανικής διπλωματίας τον «καθοδηγούσε» ενώπιον των διαπιστευμένων δημοσιογράφων για τα θέματα της Γιουγκοσλαβίας. Αν και ως άνθρωπος αντιπαθούσα τον Μιλόσεβιτς, επειδή πίστευα πως κατέστρεφε τη χώρα και το λαό του, θύμωσα βλέποντας το απαράδεκτο θέαμα και το έγραψα για να ακολουθήσει σφοδρή διαμαρτυρία του αγαπητού Πάνου Μπεγλίτη, που τότε ήταν εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών.
Μπορώ να καταλογίσω πολλά στο Γιώργο Παπανδρέου και για την περίοδο πριν γίνει πρωθυπουργός, αλλά και όταν ανέλαβε τις τύχες της Ελλάδας και την έριξε στα βράχια της χρεωκοπίας. Δέχθηκα πολλές επιθέσεις από τους «Παπατζήδες» που έσπειρε στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά και από τα μέλη του πολύ στενού περιβάλλοντός του, που με κατηγόρησαν ότι συνωμοτούσα με εκδότες και «διαπλεκόμενα συμφέροντα» εναντίον του. Με τον αδελφό του, τον Νίκο Παπανδρέου, είχα μία ενδιαφέρουσα αλληλογραφία, που παραμένει απόρρητη (κατόπιν επιθυμίας του) όπου είχε θέσει σοβαρά ζητήματα που αφορούν την ενέργεια, την οικονομία, το Κυπριακό και το ρατσιστικό σχέδιο Ανάν, και άλλα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε ο κ. Παπανδρέου τα πέτρινα χρόνια της πρωθυπουργίας του. Δεν με εξέπληξε η απάντηση του Νίκου προς τον συνάδελφο Χρήστο Ράπτη και απόρησα που μερικοί «έπεσαν από τα σύννεφα». Ο αδελφός του πρώην πρωθυπουργού είναι ένας αυθόρμητος άνθρωπος, αλλά την ίδια στιγμή είναι και ένας θυμωμένος άνθρωπος. Πιστεύει ότι αδικείται ο Γιώργος Παπανδρέου, και γίνεται λύκος όταν ακούει και διαβάζει τα σκληρά κατηγορώ εναντίον του. Μιλώντας από τη δική μου εμπειρία, είμαι βέβαιος πως ο Νίκος δεν έχει πει την τελευταία του κουβέντα.
Στην πολιτική δεν πρέπει να λέμε ποτέ τη λέξη… ποτέ. Παρ’ όλα αυτά, είμαι βέβαιος πως ο Γιώργος Παπανδρέου -όπως και ο Κώστας Καραμανλής- όχι μόνο έκλεισε τον κύκλο του στην ελληνική πολιτική σκηνή, αλλά θα φύγει και από την Ελλάδα. Ο πρώην πρωθυπουργός δεν έπαψε ποτέ να είναι πολίτης του κόσμου και, τώρα, θα έχει την ευκαιρία να απελευθερωθεί και να δείξει τον πραγματικό του εαυτό.
Τα τελευταία δύο χρόνια δέχθηκα χωρίς καμία διαμαρτυρία την πολεμική των συνεργατών του που, δυστυχώς, ήταν εγκεκριμένη από τον ίδιο. Λάμβανα τα μηνύματα, αλλά δεν άλλαξα τον τρόπο με τον οποίο έκανα την εργασία μου. Σίγουρα δεν του χρωστώ τίποτα, αν και η πολεμική πιστεύω ότι με έκανε ακόμα πιο προσεκτικό και πιο ακριβή στο πολύ δύσκολο οικονομικό ρεπορτάζ. Αυτός είναι που χρωστά την εξήγηση. Και αυτή η εξήγηση-απολογία αφορά το κάλεσμά του προς τους Ελληνοκύπριους να αυτοκτονήσουν, αλλά και τη συζήτησή του με τον τότε Αμερικανό πρέσβη Τόμας Μίλερ, για το πώς θα επιβληθεί το φιλοτουρκικό σχέδιο. Και αυτή η εξήγηση θα είναι καλοδεχούμενη, όποτε αποφασίσει να την δώσει…
Είμαι βέβαιος πως θα λυτρωθεί…
www.aixmi.gr