Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Η ζωή των ανθρώπων δεν είναι μόνο αριθμοί και δημοσιονομικά μεγέθη. Είναι πάνω απ' όλα αξιοπρέπεια: ατομική, οικογενειακή, εργασιακή, κοινωνική, εθνική. Αυτή την αξιοπρέπεια κήδεψαν χθες με όλες τις «τιμές» οι Γιώργος Παπανδρέου, Ευάγγελος Βενιζέλος, Αντώνης Σαμαράς και Γιώργος Καρατζαφέρης, με τελετάρχες τον Λουκά Παπαδήμο και τους «υπαλλήλους» της τρόικας. Όσο για τη δική τους χαμένη τιμή, ποιος χέστηκε. Κάθε ίχνος πολιτικής υπερηφάνειας, ό,τι είχε απομείνει από αυτήν, χάθηκε...
χθες το βράδυ στο Μέγαρο Μαξίμου.
Οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι στη Βουλή των Ελλήνων ηγούνται της συντριπτικής πλειονότητας των εκλεγμένων αντιπροσώπων του ελληνικού λαού, εκλήθησαν από καιρού να διαχειριστούν μια κρίση που εξελίχθηκε σε χρεοκοπία – εν πολλοίς απότοκη της πολιτικής που άσκησαν είτε οι ίδιοι είτε τα κόμματά τους επί δεκαετίες.
Αδύναμοι και ανίκανοι είτε να διαχειριστούν την κρίση είτε να αντισταθούν στοιχειωδώς στις διαυγείςκατακτητικές διαθέσεις δανειστών και διεθνών πολιτικών παραγόντων και στις δόλιες επιδιώξεις εγχώριων παρασίτων, εν τέλει, δειλοί και άβουλοι, τρομαγμένοι από το αποτέλεσμα της ανικανότητάςτους, παρέδωσαν την πολιτική εξουσία και τη διαχείριση της χώρας σε έναν τραπεζίτη ομολογώντας ότι οι ίδιοι δεν είναι καν... αρμόδιοι να φέρουν εις πέρας τη βασική αποστολή τους.
Χθες εκλήθησαν να υπερασπιστούν μερικά απλά και – σε μια ευνομούμενη και δημοκρατική πολιτεία –αυτονόητα πράγματα:
● Την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού.
● Τη δυνατότητά του να ζει και να εργάζεται αξιοπρεπώς, ικανοποιώντας τις βιοτικές του ανάγκες, ακόμη κι αν ζει φτωχικά.
● Την πρόσβασή του σε στοιχειώδη αγαθά, όπως η ασφάλιση, η παιδεία, η υγεία των ανθρώπων και των παιδιών τους, αλλά και η άμυνα της χώρας τους.
● Την αρμοδιότητά του να αποφασίζει ο ίδιος – μέσω των εκλογών – για την πολιτική που θέλει να ασκούν οι εκλεγμένοι από αυτόν εκπρόσωποί του.
● Το δικαίωμά του να ασκεί την κατοχυρωμένη από το ελληνικό Σύνταγμα κυριαρχία του στη δική του χώρα.
● Τη δυνατότητα των απόμαχων της εργασίας να ζουν στηριγμένοι στα ασφάλιστρα που κατέβαλλαν για μια ολόκληρη ζωή.
Κάποιοι, είτε ψευδόμενοι είτε αφελείς, εξακολουθούσαν, έως χθες το βράδυ, να πιστεύουν ή να ισχυρίζονται ότι αυτοί οι τύποι, που αρνήθηκαν να επιτελέσουν τον ρόλο για τον οποίο εξελέγησαν, θα μπορούσαν, έστω την τελευταία ώρα, να αρνηθούν, έστω, τον προσωπικό τους εξευτελισμό.
Βεβαίως τελικά επήλθε το απολύτως λογικό και αναμενόμενο: Εν μέσω καταγέλαστων θεατρινισμών, όπως η απαγγελία Καβάφη από τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ και οι υποτιθέμενες «αντιπροτάσεις» εκ μέρους των πολιτικών αρχηγών της συγκυβέρνησης, η συντριπτικώς πλειοψηφούσα στο κοινοβούλιο πολιτική ηγεσία του τόπου παρέδωσε τα κλειδιά της χώρας στην εγχώρια και διεθνή τοκογλυφία.
«Και γαμ..ένοι και δαρμένοι»
Μέσα στη μαύρη χθεσινή νύχτα, σαν τους κλέφτες, έδωσαν στον Τόμσεν και την παρέα του όλα όσα ζητούσαν. «Και γαμ..ένοι και δαρμένοι», όπως είπε άλλωστε προ ημερών κορυφαίος υπουργός του ΠΑΣΟΚ και της συγκυβέρνησης για να περιγράψει το κλίμα και να προδιαγράψει την κατάληξη της υποτιθέμενης «διαπραγμάτευσης» με την τρόικα.
Δυστυχώς η φράση αυτή περιγράφει όχι τόσο τη δεινή ήττα του πολιτικού συστήματος, όσο την κατάσταση του ελληνικού λαού ύστερα από τις αποφάσεις της συγκυβέρνησης και της τρόικας. Αποφάσεις που οδηγούν με ακρίβεια στην πλήρη κοινωνική πτώχευση, στη διάλυση των τελευταίων ιχνών κοινωνικού κράτους και στο γενικευμένο ξεπούλημα ολόκληρης της χώρας. Χωρίς ούτε καν προσχήματα...
Το μόνο πρόσχημα που μπορούσαν να επιστρατεύσουν – αφού τις γελοιότητες περί «διαπραγμάτευσης» ουδείς σοβαρός τις πίστεψε ποτέ – ήταν ότι, στο τέλος της διαδρομής, μας περίμενε η «μεγα-δόση» των 90 δισ. ευρώ από τη νέα δανειακή σύμβαση. Πάει όμως κι αυτή, όπως ανήγγειλαν χθες οι γερμανικοίFinancial Times και κατ' ουσίαν επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Σόιμπλε. Μόνο τα 30 δισ. των τραπεζών για το PSI θα είναι νέο δάνειο προσώρας. Τα υπόλοιπα μόνο αν είμαστε «καλά παιδιά».
Δηλαδή, όλα όσα είδατε, ακούσατε και διαβάσατε τα τελευταία εικοσιτετράωρα για μέτρα που φέρνουν γενική και χωρίς αξιοσημείωτες εξαιρέσεις φτώχεια και εξαθλίωση, άρση κάθε είδους κυριαρχίας με τα ταμεία διαχείρισης περιουσίας και εσόδων, αλλά και όλα όσα θα δείτε λίαν συντόμως, δεν είναι το τέλος.
Όλα όσα είδατε, ακούσατε και διαβάσατε – αλλά και όσα θα προκύψουν αφού πρώτα οι εκλεγμένοι βουλευτές μας από τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης τα ψηφίσουν την Κυριακή – θα εξετάζονται, θα αναθεωρούνται, θα εμπλουτίζονται συνεχώς.
Γιατί ήρθαν...
Ο
στόχος είναι σαφής και διατυπωμένος στο νέο μνημόνιο που αποδέχονται οι κομματάρχες της μαύρης συμφοράς: μισθοί και καθεστώς ανατολικής Ευρώπης και Τουρκίας. Κι ας διαπιστώνει το ίδιο το ΔΝΤ, στη χθεσινή του
έκθεση, ότι η ίδια πολιτική στη Λετονία, την οποία το ίδιο επέβαλε, έχει κατ' ουσίαν
αποτύχει.
Γράφουν οι άνθρωποι του Ταμείου, οι οποίοι εφάρμοσαν ένα από τα πιο σκληρά προγράμματα λιτότηταςστη χώρα αυτήν, ότι «πολλά από τα δημοσιονομικά μέτρα για τη βελτίωση των εσόδων», όπως το πάγωμα μισθών, οι περικοπές δημοσίων επενδύσεων και δαπανών για μεγάλα δημόσια έργα, τοπική αυτοδιοίκηση και κοινωνικές παροχές «έχουν αμφίβολα αποτελέσματα».
Και παρακάτω: «Οι περικοπές δαπανών για την κοινωνική προστασία μοιάζουν μη επιθυμητές, δεδομένης της αύξησης της ανεργίας και ιδιαιτέρως των μακροχρόνια ανέργων αλλά και της σημαντικής καταφυγής σε προγράμματα εργασίας στο δημόσιο τομέα». Παρεμπιπτόντως το ποσοστό ανεργίας κυμαίνεται κοντά στο 15% ενώ πριν από δύο περίπου χρόνια βρισκόταν κάτω από το 10%.
Ομολογούν επί της ουσίας αυτό που φωνάζουμε εδώ και δύο χρόνια, αυτό που ακόμη και κορυφαίοι υποστηρικτές του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, διακεκριμένοι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης» πλέονπαραδέχονται: η τρόικα δεν ήρθε για να «διορθώσει», αλλά για να καταστρέψει. Με απλά λόγια οι πράξεις τους αποδεικνύουν ότι:
● Δεν ήλθαν για να σώσουν την Ελλάδα από τη χρεοκοπία, αλλά για να τη διαχειριστούν προς όφελος των ιδίων και όσων εκπροσωπούν. Για να σώσουν το ευρώ και τα δανεικά.
● Δεν ήλθαν για να κρατήσουν τη χώρα εντός του ευρώ, αλλά για να τη βγάλουν μόνο όταν οι ίδιοι θα είναι ασφαλείς – και εξασφαλισμένοι.
● Δεν ήλθαν για να διασώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις, όπως έλεγαν επί μήνες οι – εξυπηρετούντες αλλότρια συμφέροντα – γελοίοι κλακαδόροι και προπαγανδιστές της τρόικας και των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, αλλά για να τους εξαϋλώσουν.
● Δεν ήλθαν για να κρατήσουν τη χώρα, έστω και με θυσίες, στο πλαίσιο της Ευρώπης, αλλά για να την καταντήσουν Τρίτο Κόσμο.
● Δεν ήλθαν για να «σώσουν» την Ελλάδα από την καταστροφή οδηγώντας τη στην «ανάπτυξη», αλλά για να διαδραματίσουν τους ρόλους του εκκαθαριστή, του συνδίκου πτώχευσης και του δημοπράτη υπέρ των δανειστών.
Όποιος διαβάσει το σημερινό «Ποντίκι» θα διαπιστώσει το μεγάλο παιχνίδι που παίχτηκε και συνεχίζει να παίζεται εις βάρος όλων μας. Για το οποίο θα τα πούμε και αύριο.
Σήμερα ωστόσο, υπό τις επευφημίες των δανειστών και των επιτηρητών, πολλοί στην Ελλάδα θα δηλώσουν ικανοποίηση ή ανακούφιση για την «αποφυγή της χρεοκοπίας». Θυμηθείτε τους την επόμενη φορά που θα ταχθούν στο... πλευρό του ελληνικού λαού. Για να τον χειραγωγήσουν ακόμη μια φορά,τζογάροντας εκ του ασφαλούς στην αγωνία του. Σαν κοινοί χαρτοκλέφτες...
