Συζητήσεις με Καμμένο έχουν οι διαγραφέντες της ΝΔ

01/03/2012 

|

Οι 16 διαγραφέντες βουλευτές της ΝΔ, οι οποίοι επέμειναν στην αντιμνημονιακή στάση τους και κατά...
 
Συζητήσεις με Καμμένο έχουν οι διαγραφέντες της ΝΔ
την ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων, προσανατολίζονται να διαμορφώσουν ένα κοινό πλαίσιο αρχών και να εμφανιστούν ως συγκροτημένη ομάδα στη Βουλή.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Τα Νέα, την ίδια στιγμή αρκετοί από αυτούς βρίσκονται και σε αναζήτηση νέας πολιτικής στέγης, καθώς τα μηνύματα που λαμβάνουν από τη Λεωφόρο Συγγρού αναφέρουν ότι η διαγραφή τους είναι πλέον οριστική και αμετάκλητη.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες της εφημερίδας, τουλάχιστον οκτώ από τους διαγραφέντες -ανάμεσά τους οι Χρήστος Ζώης, Γιώργος Βλάχος, Κώστας Μαρκόπουλος και Μαργαρίτης Τζήμας- βρίσκονται σε συζητήσεις με τον Πάνο Καμμένο, με στόχο να διαμορφωθεί ο αρχικός ηγετικός πυρήνας των «Ανεξάρτητων Ελλήνων».


Χειραγώγηση του λαού


  • Δεν είναι τυχαίο, ότι για χρόνια τώρα, παραμονές λήψης σημαντικών αποφάσεων για το μέλλον του λαού, κάποια βόμβα θα σκάσει ή θα την προλάβουν την τελευταία στιγμή
Δεν γνωρίζω αν οι μέθοδοι χειραγώγησηςτου ελληνικού λαού, που ακολουθούνται σήμερα, είναι προϊόντα συμβουλών αλλοδαπών ή ιθαγενών «ινστρουχτόρων», σίγουρο όμως είναι πως σε πολλά σημεία κρίνονται επιτυχείς. Το αποτέλεσμα είναι να βρισκόμαστε σε πλήρη σύγχυση.
Είχαμε γράψει παλαιότερο σημείωμα με τίτλο «ξέρουμε τι δεν θέλουμε, αλλά δεν ξέρουμε τι θέλουμε». Αρκούμαστε στην άρνηση των Μνημονίων και την απομάκρυνση των εκπροσώπων των δανειστών μας, αλλά μέχρι σήμερα κανείς δεν πρότεινε κάτι συγκεκριμένο, ως προς το τι θα συμβεί μετά. Μόνον το κομμουνιστικό κόμμα παρουσίασε πρόταση, για ίδρυση σοβιετικού κράτους. Κανένα άλλο κόμμα ή φορέας.
Και καταντούμε θύματα οικονομολόγων και οικονομολογούντων, οι οποίοι εκφράζουν προσωπικές απόψεις ταυτισμένες με το ιδεολογικοπολιτικό τους πιστεύω, καλυμμένες με τον μανδύα των ειδικών, φερόντων ακαδημαϊκούς τίτλους. Όμως, όσοι είναι οι οικονομολόγοι στην Ελλάδα, τόσες είναι και οι απόψεις. Η οικονομία -φυσικά και η πολιτική- δεν είναι θετική επιστήμη ώστε τα συμπεράσματά της να είναι έγκυρα διότι δοκιμάστηκαν σε εργαστήριο -που και σ’ αυτήν την περίπτωση υπάρχουν αμφιβολίες- αλλά στηρίζεται σε λογικά δεδομένα.
Εδώ βρίσκεται και ο κίνδυνος. Πόσοι από όσους εκφέρουν απόψεις ή γνώμες, είναι σε θέση να γνωρίζει τι σχεδιάζουν στα γραφεία τους οι δανειστές μας; Ποιος είναι βέβαιος, ότι οι δημοσιευμένες πληροφορίες είναι έγκυρες, ώστε επ’ αυτών να γίνουν λογικές αναλύσεις και στη συνέχεια να υπάρξουν σωστές προτάσεις; Οι δανειστές μας δεν είναι αυτοί που το 2009 διαβεβαίωναν την υφήλιο ότι η ελληνική οικονομία έχει σταθερές βάσεις, ενώ ένα χρόνο μετά, οι ίδιοι μας έστειλαν στο ΔΝΤ;
Οδηγούμαστε λοιπόν σε σύγχυση, προκειμένου να μας περάσουν τα μηνύματα που θέλουν. Η πλέον χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι η αγαπημένη του Γκαίμπελς. Με διαρροή ανώνυμων πληροφοριών, δημιουργείται για το μέτρο που πρόκειται να ληφθεί η πλέον άσχημη εικόνα στο κοινό, ώστε όταν αυτό ανακοινωθεί επίσημα -με σαφώς μικρότερες επιπτώσεις- ο λαός να νιώσει ανακούφιση. Όταν φερ’ ειπείν πρόκειται να αυξηθεί η τιμή των εισιτηρίων κατά 20 λεπτά, θα βομβαρδιστούμε με πληροφορίες ότι η αύξηση θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη. Όταν ανακοινωθεί η επίσημη, θα νομίσουμε ότι έχουμε και κέρδος.
Αυτό όμως που βλέπουμε ιδιαίτερα στις μέρες μας είναι ο αποπροσανατολισμός. Η απόσπαση δηλαδή της προσοχής μας, όχι στο κύριο γεγονός, αλλά σε άλλο ήσσονος σημασίας. Με κατακλυσμό πληροφοριών που δεν είναι τόσο σημαντικές, μας αιχμαλωτίζουν σε θέματα δευτερεύοντα, απασχολούμαστε με αυτά, και μας διαφεύγει το κύριο.
Ακριβώς τις ημέρες που έπρεπε να στρέψουμε την προσοχή μας στην ψήφιση του εφαρμοστικού του Μνημονίου νόμου, ο ελληνικός λαός συζητούσε νυχθημερόν το θέμα της μεταφοράς ενός εκατομμυρίου ευρώ από Έλληνα βουλευτή σε Τράπεζα του εξωτερικού. Σοβαρό το θέμα, αλλά θα μπορούσε να περιμένει δυο-τρεις μέρες για να βγει στον αέρα. Βγήκε όμως την κατάλληλη στιγμή, ανεξάρτητα τελικά από το γεγονός ότι ήταν σαπουνόφουσκα.
Ίσως δεν είναι τυχαίο, ότι για χρόνια τώρα, παραμονές λήψης σημαντικών αποφάσεων για το μέλλον του λαού, κάποια βόμβα θα σκάσει ή θα την προλάβουν την τελευταία στιγμή. Δεν υποστηρίζω ότι όλες οι τρομοκρατικές ενέργειες είναι ιμιτασιόν, αλλά έχω πολλές αμφιβολίες για εκείνες τουλάχιστον που δεν συλλαμβάνονται οι δράστες τους, έστω και μετά από παρέλευση χρόνου.
Οι «ινστρούχτορες» εκμεταλλεύονται στο έπακρον το γεγονός, ότι ο ελληνικός λαός φύσει συναισθηματικός υπόκειται εύκολα σε παραπλάνηση. Η χρήση του συναισθήματος αποτελεί παμπάλαιο μέθοδο προκειμένου να προκληθεί σύγχυση στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Και τότε είναι εύκολο να εμφυτευτούν στο υποσυνείδητο ιδέες, προσδοκίες, φόβοι, αλλά και να οδηγηθούν οι μάζες σε συγκεκριμένες συμπεριφορές, οι οποίες υπηρετούν τα σχέδια του Συστήματος. Και πολλοί, θα νομίζουν ότι το πολεμούν.
Ο Μακεδών

http://www.voreia.gr/


Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΓΙΑ ΟΡΥΚΤΕΣ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ .... ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ , ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ? Ε ...ΤΑ ΞΕΠΟΥΛΑΜΕ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ..!!!‏


 Το 70% των αναγκών της βιομηχανίας στην Ευρώπη βασίζεται σε ορυκτές πρώτες ύλες, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων εισάγεται. Αυτός είναι και λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συγκρότησε Πρωτοβουλία για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες (ΟΠΥ) για τη διαμόρφωση ευρωπαϊκής πολιτικής, όπου προτρέπει και τα κράτη-μέλη να αναπτύξουν τοπική πολιτική στον τομέα των ορυκτών πρώτων υλών. 

Η Ελλάδα ήταν από τις χώρες που υιοθέτησε την κατεύθυνση αυτή, μιας και κατέχει από τις πρώτες θέσεις στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή αγορά, όπου, μαζί με τα αδρανή υλικά και τα μάρμαρα, βρίσκεται ο βωξίτης, το σιδηρονικέλιο, οι ποζολάνες, ο μπετονίτης, ο περλίτης, ο γύψος, η κίσσηρις και η ελαφρόπετρα.

Τότε γιατί δεν προχωράει τίποτα; Μια απάντηση έδωσε ο πρόεδρος των εργαζομένων στο ΙΓΜΕ Χάρης Σμυρνιώτης μιλώντας στην ημερίδα "Εθνική Πολιτική για την αξιοποίηση των Ορυκτών Πρώτων Υλών" που διοργάνωσε το ΥΠΕΚΑ, σε συνεργασία με το Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδο (ΓΕΩΤΕΕ) όπου παρουσιάστηκαν οι βασικοί άξονες του στρατηγικού σχεδίου για την ανάπτυξη των ΟΠΥ στην Ελλάδα.

“Αυτές οι υποδομές έπρεπε να είχαν γίνει πριν 15 χρόνια και με γνώμονα το συμφέρον της κοινωνίας του ελλαδικού χώρου. "Οι χώρες στην κρίση επενδύουν στην έρευνα, ώστε σε εποχή ζήτησης να παράγουν έργο. Εμείς θα δούμε σε 7 χρόνια αποτελέσματα των εφαρμογών που προαναγγέλλονται και αυτό για να έχουν στρατηγικά αποθεματικά οι ευρωπαϊκοί εταίροι και η τρόικα", ανέφερε χαρακτηριστικά. Στάθηκε επίσης στην αξία και τη λειτουργία του ΙΓΜΕ, που "κινδυνεύει να κλείσει, όταν από τους 328 εργαζόμενους απολύονται οι 167, ενώ υπονομεύεται το έργο του Ινστιτούτου και η επιστημονική του εγκυρότητα".

    Ο Δ. Κολέρης από τη γενική διεύθυνση Φυσικού Πλούτου του ΥΠΕΚΑ επισήμανε την ανάγκη προώθησης νέων τεχνολογιών που αυξάνουν τις επενδύσεις στον τομέα των φυσικών πόρων, τη διαμόρφωση βέλτιστων πρακτικών, τη δημοπράτηση δημόσιων μεταλλευτικών χώρων, τον προσδιορισμό των κρίσιμων υλικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τον χωροταξικό σχεδιασμό και την έρευνα για την πρόσβαση στα κοιτάσματα ΟΠΥ, τον εκσυγχρονισμό της λατομικής/μεταλλευτικής νομοθεσίας και της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, καθώς και τη διαχείριση και ανακύκλωση των αποβλήτων. Τόνισε επίσης την επικοινωνία με τις τοπικές κοινωνίες για να καμφθούν οι αντιδράσεις που παρουσιάζονται, καθώς και προγράμματα για τη μείωση και την αποκατάσταση των επιπτώσεων από την εξορυκτική δραστηριότητα για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Συγκεκριμένα, οι χρονοβόρες αδειοδοτήσεις εξελίσσονται σε απλή διαδικασία λίγων ημερών, δημιουργείται περιβαλλοντικό μητρώο κάθε έργου, ενώ οι έλεγχοι και οι επιθεωρήσεις θα εντατικοποιηθούν.

    Η Μαρία Σπηλιοπούλου, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αναφέρθηκε στην αυξανόμενη εξάρτηση από τις εισαγωγές σε ΟΠΥ κυρίως από χώρες της Λατινικής Αμερικής, την Κίνα, την Αυστραλία και τον Καναδά, στους περιορισμένους εξορυκτικούς χώρους στην ευρωπαϊκή ήπειρο, λόγω μικρής επιφάνειας και ανταγωνιστικών χρήσεων γης, όπως οι περιοχές NATURA. 


 Μια χαρά τα πηγαίνει η … πτωχευμένη Ελλάδα στην κατοχή χρυσού. Η χώρα μας καταλαμβάνει την 31η θέση παγκοσμίως στη κατοχή χρυσού, ενώ ΗΠΑ, Γερμανία και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο φιγουράρουν στις τρεις πρώτες θέσεις της λίστας με τους κατόχους των περισσοτέρων τόνων χρυσού. Η κατάταξη της Ελλάδας θα ήταν πολύ υψηλότερη εάν υπολογιζόταν και ο «ελληνικός χρυσός» που βρίσκεται εκτός ελληνικών συνόρων.Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται στην πρώτη θέση κατέχοντας 8.133,5 τόνους χρυσού, ακολουθεί η Γερμανία με 3.396,3 τόνους και το ΔΝΤ με 2.814,1 τόνους.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 31 θέση, κατέχοντας σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Συμβουλίου Χρυσού...
(World Gold Council) 111,6 τόνους. Ωστόσο, η Ελλάδα διατηρεί συνολικά 147,5 τόνους χρυσού. Οι 111,6 τόνοι αφορούν τον χρυσό που βρίσκεται στην Ελλάδα, καθώς σημαντικό μέρος των διαθεσίμων σε χρυσό φυλάσσεται σε τράπεζες του εξωτερικού και συγκεκριμένα στην Ελβετία, στην ΕΚΤ και στις Κεντρικές τράπεζες της Μ. Βρετανίας (Βank of England) και των ΗΠΑ (FED).
Στην τέταρτη θέση βρίσκεται η Ιταλία, με 2.451,8 τόνους χρυσού και στην 5η θέση η Γαλλία με 2.435,4 τόνους. Η ΕΚΤ καταλαμβάνει την 12η θέση με 502,1 τόνους, ενώ στην 30η θέση, ήτοι μια θέση παραπάνω από την Ελλάδα, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), με 119 τόνους χρυσού.

Ο δρόμος προς την δραχμή…

Από το badmoney.gr

Λίγα 24ωρα μόνο μετά την, κατά Β. Βενιζέλο, «μεγαλύτερη οικονομική συμφωνία της Ελλάδας μετά τον πόλεμο», ελάχιστοι πιστεύουν ότι η διάσωση της χώρας από τη χρεοκοπία είναι πλέον γεγονός, με όσα συμφώνησαν το Eurogroup και...
οι ιδιώτες πιστωτές μας τα ξημερώματα της 21ης Φεβρουαρίου, ενώ το γερμανικό κατεστημένο παίζει απροκάλυπτα ένα διπλό παιχνίδι: 
Η Μέρκελ ομνύει στην ενότητα της Ευρωζώνης και στη διάσωση της Ελλάδας, ενώ κορυφαίοι γερμανοί τραπεζίτες στοιχηματίζουν δημόσια ότι το καλοκαίρι η Ελλάδα θα προσγειωθεί.... ανώμαλα στη δραχμή! 
Το «πακέτο» της 21ης Φεβρουαρίου έχει τόσες δυσκολίες και είναι τόσο «επιρρεπές σε ατυχήματα», κατά την έκφραση που χρησιμοποιεί το ίδιο το ΔΝΤ στην απογοητευτική έκθεσή του για τη βιωσιμότητα του χρέους, που μοιάζει με ένα παιχνίδι «win-win» μόνο για τη Γερμανία: 
Αν η Ελλάδα πάρει μια «λάθος στροφή» και βρεθεί εκτός Ευρωζώνης, οι Γερμανοί θα μπορούν να αποδώσουν το «ατύχημα» αποκλειστικά σε ελληνική υπαιτιότητα και να αποφύγουν τη βαριά πολιτική ευθύνη της πρώτης εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη. Ταυτόχρονα, όμως, οι ευρωπαίοι πιστωτές μας, με τους ολοφάνερα αποικιοκρατικούς όρους του νέου δανείου, θα μπορούν να κατασχέσουν κάθε στοιχείο της ελληνικής δημόσιας περιουσίας, ακόμη και τα εθνικά αποθέματα χρυσού! 
Αν η Ελλάδα, ως εκ θαύματος, επιβιώσει του... γερμανικού χειρουργείου και εφαρμόσει επιτυχώς, με απίστευτο κόστος για την κοινωνία, το δεύτερο Μνημόνιο, πάλι η γερμανική πολιτική θα έχει θριαμβεύσει: Θα στείλει το μήνυμα ότι η ακραία συνταγή λιτότητας είναι μονόδρομος για την Ευρώπη, αφού πέτυχε ακόμη και στην Ελλάδα. Παράλληλα η χώρα μας θα αποτελεί για πολλά χρόνια το παράδειγμα προς αποφυγή για κάθε «απείθαρχη» κυβέρνηση, αφού για πολλά χρόνια θα βρισκόμαστε σε καθεστώς «υποτέλειας χρέους», με άκρως ταπεινωτικούς κανόνες επιτήρησης από «μπάστακες» της Κομισιόν, δέσμευση των δημοσίων εσόδων για πάση θυσία εξυπηρέτηση του χρέους (ακόμη και αν διακόπτονται πληρωμές μισθών και συντάξεων!) και ουσιαστικά η ελληνική οικονομία θα κινείται από τους πιστωτές και προς όφελος, πρωτίστως, αυτών. 
Δεν είναι καθόλου τυχαίο –και είναι άκρως ανησυχητικό– ότι η γερμανική ελίτ παίζει ανοικτά ένα διπλό παιχνίδι με την Ελλάδα: Σε ρόλο «καλού χωροφύλακα», η Άνγκελα Μέρκελ δήλωνε την Παρασκευή ότι είναι άκρως επικίνδυνη για την Ευρώπη μια χρεοκοπία της Ελλάδας και η διάσπαση της Ευρωζώνης, τονίζοντας ότι θα πρέπει να αποτραπεί. Στον αντίποδα, κορυφαίο στέλεχος του γερμανικού τραπεζικού τομέα, που με όσα δηλώνει εκφράζει συμπυκνωμένα τις θέσεις της γερμανικής οικονομικής και επιχειρηματικής ελίτ, δήλωσε ανοικτά ότι η Ελλάδα πολύ σύντομα, ίσως και αμέσως μετά τις εκλογές, θα οδηγηθεί σε ελεγχόμενη πτώχευση και έξοδο από το ευρώ. 
Δηλώσεις-σοκ: «Τον Ιούνιο πάτε... δραχμή»! 
Μιλώντας στον Γιάνη Βαρουφάκη, σε ντοκιμαντέρ του έλληνα οικονομολόγου που μεταδόθηκε από το βρετανικό Channel 4, ο Ρόμπερτ Χάλβερ, επικεφαλής οικονομολόγος της κορυφαίας γερμανικής επενδυτικής τράπεζας Baader Bank, δεν μάσησε τα λόγια του: 
– Έχουμε δύο χώρες στην Ευρωζώνη που δεν μπορούν να συνεχίσουν ως μέλη της, την Ελλάδα και την Πορτογαλία. Οι Έλληνες και οι Πορτογάλοι δεν έχουν την παραμικρή προοπτική να πετύχουν εντός της Ευρωζώνης. Πρέπει να βγουν για δύο χρόνια, να υποτιμήσουν τα νομίσματά τους και μετά να επανέλθουν στην Ευρωζώνη. Οι αποφάσεις για νέα «πακέτα» στην Ελλάδα είναι καθαρά πολιτικές. Όμως, μετά τις εκλογές στη Γαλλία, αφού η ΕΚΤ θα έχει προσφέρει πρόσθετη ρευστότητα στις τράπεζες και αφού θα έχουμε θέσει σε λειτουργία έναν ισχυρότερο μηχανισμό διασώσεων τον Ιούνιο (σ.σ.: αναφέρεται στον μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας), τότε θα δούμε ότι η Ελλάδα και η Πορτογαλία θα πρέπει να βγουν από την Ευρωζώνη. Αυτό το πιστεύω βαθύτατα. Η κρίση από την Ελλάδα και την Πορτογαλία δεν θα μεταδοθεί, γιατί η ΕΚΤ προσφέρει τεράστια ρευστότητα στις τράπεζες, ακριβώς για να αποτρέψει τη μετάδοση της κρίσης στην Ιταλία και την Ισπανία. Η ΕΚΤ είναι έτοιμη να προσφέρει 1 τρισ. ευρώ στις τράπεζες, ακριβώς για να αποτρέψει τη μετάδοση της κρίσης. Οι αγορές γνωρίζουν ότι η Ελλάδα θα βγει από την Ευρωζώνη και κανείς δεν θα σοκαριστεί. Από τότε που ανέλαβε ο κ. Ντράγκι, η ΕΚΤ έχει γίνει πραγματικός δανειστής έσχατης καταφυγής για τις τράπεζες. Η ΕΚΤ μπορεί να τυπώσει όσο χρήμα θέλει και αυτός θα είναι ο δρόμος εξόδου από αυτήν την κρίση χρέους. Είμαι σίγουρος ότι όταν τελειώσουμε με τις γαλλικές εκλογές και πάρουν οι τράπεζες ρευστότητα από την ΕΚΤ, η Ελλάδα θα περάσει σε ελεγχόμενη πτώχευση (controlled insolvency) και θα βγει από το ευρώ. 
Έχει ιδιαίτερη σημασία, για να γίνει πλήρως κατανοητό το σχέδιο που παρουσιάζει ο γερμανός τραπεζίτης και δεν φαίνεται να απέχει από τους σχεδιασμούς που γίνονται στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και την ΕΚΤ, να γίνει αντιληπτό τι σημαίνει ο όρος controlled insolvency, υπό το φως και του δεύτερου Μνημονίου και της νέας δανειακής σύμβασης, που ήδη έχει εγκρίνει η Βουλή με πλειοψηφία δύο τρίτων: Η έννοια της «ελεγχόμενης πτώχευσης» έχει χαρακτήρα προστατευτικό μόνο για τους πιστωτές της Ελλάδας, που θα έχουν ανεμπόδιστη πρόσβαση στην περιουσία της χώρας για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις τους μέσω κατασχέσεων! 
Οι κίνδυνοι «ατυχήματος» 
Αυτό που ο κ. Χάλβερ φαίνεται να προεξοφλεί είναι ότι μέσα στους επόμενους μήνες είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει κάποιο «ατύχημα» στην πορεία εφαρμογής ενός σχεδίου που ακόμη και το ίδιο το ΔΝΤ σκιαγραφεί στην έκθεσή του για τη βιωσιμότητα του χρέους ως... άκρως επικίνδυνη αποστολή: 
Ο πρώτος σοβαρός κίνδυνος «ατυχήματος» εντοπίζεται στο PSI: Σύμφωνα με τους όρους ανταλλαγής και «κουρέματος» του χρέους, που δημοσιοποιήθηκαν την Παρασκευή, απαιτείται συμμετοχή στο PSI των κατόχων ποσοστού τουλάχιστον 75% του χρέους των 206 δισ. ευρώ, αλλιώς το πρόγραμμα θα ματαιωθεί από την κυβέρνηση – νωρίτερα γινόταν λόγος για 66%, αλλά διαπιστώθηκε ότι οι όροι που ενσωματώνονται στα ομόλογα αγγλικού δικαίου που ήδη έχουν εκδοθεί επιβάλλουν να ανεβεί το όριο στο 75%. Αν το ποσοστό συμμετοχής ξεπεράσει το 75%, αλλά όχι και το 90%, η κυβέρνηση θα εξετάσει την εφαρμογή των ρητρών συλλογικής δράσης (CAC’s), για να «κουρέψει» υποχρεωτικά και τη μειοψηφία των πιστωτών, κάτι που θα ενεργοποιήσει τα CDS και θα κατατάξει την Ελλάδα στην κατηγορία default (χρεοκοπία) των οίκων αξιολόγησης. Αν η συμμετοχή ξεπεράσει το 90%, χωρίς όμως να προσεγγίσει το 100%, οι ρήτρες δεν ενεργοποιούνται και θα πρέπει να γίνει νέα διαπραγμάτευση με τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, για να καλυφθεί το «κενό» που θα προκύψει, με ένα δάνειο επιπλέον των 130 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση υπολογίζει ως πιθανότερο σενάριο για την εξέλιξή του, να υπάρξει μια συμμετοχή μεταξύ 75% και 90% και να ενεργοποιηθούν οι ρήτρες συλλογικής δράσης, μέσω των οποίων το «κούρεμα» θα επιβληθεί στο 100% των ομολόγων, αλλά και το σενάριο της πλήρους αποτυχίας, με συμμετοχή κάτω από το 75%, δεν θεωρείται εντελώς απίθανο. 
Αν ξεπερασθεί ο σκόπελος του PSI και εγκριθεί οριστικά το νέο δάνειο των 130 δισ. ευρώ, η σημερινή και η αμέσως επόμενη κυβέρνηση θα βρεθούν απέναντι στον εφιάλτη της εφαρμογής του νέου Μνημονίου, που οδηγεί σε... μέτρα κατά ριπάς: Δεν είναι μόνο ο ατέλειωτος κατάλογος των προαπαιτούμενων μέτρων που ήδη περνούν από τη Βουλή, με στόχο να έχουν ψηφισθεί πριν από τη Σύνοδο Κορυφής και το έκτακτο Eurogroup για την Ελλάδα την 1η Μαρτίου. Μέχρι το τέλος Μαρτίου πρέπει να ληφθούν πολλά ακόμη μέτρα που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο εντός αυτής της προθεσμίας, ενώ τον Ιούνιο η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να διαπραγματευθεί με την «τρόικα» τη φορολογική μεταρρύθμιση και ένα «πακέτο» μέτρων της τάξεως των 6 δισ. ευρώ, για το 2013 και το 2014. Στο μεταξύ, όμως, από την καθημερινή επιτήρηση που καθιερώνεται από την «τρόικα» και τον επόμενο τριμηνιαίο έλεγχό της, θα αποκαλυφθεί ότι η απροσδόκητα βαθιά ύφεση εκτροχιάζει εκ νέου τον προϋπολογισμό, κάτι που, σύμφωνα με το νέο Μνημόνιο, θα πρέπει να οδηγήσει αμέσως στη λήψη διορθωτικών μέτρων, με νέες μεγάλες περικοπές δαπανών. Σε αυτήν τη διαδικασία συνεχούς βύθισης της οικονομίας στη λιτότητα και την ύφεση, όλοι οι σοβαροί αναλυτές θεωρούν ότι δεν θα αργήσει η ώρα που είτε η ελληνική κοινωνία δεν θα αντέξει άλλο, είτε οι πιστωτές-επιτηρητές μας θα θελήσουν να δώσουν τέλος στο πείραμα «διάσωσης» της Ελλάδας και να επιτρέψουν την πρώτη έξοδο χώρας από την Ευρωζώνη.


Read more: http://harrytsopanos.blogspot.com/#ixzz1nrg23DhN

Τώρα μας λένε και τι να ψηφίσουμε!!!


Του Γιώργου Δελαστίκ
Εχουν χάσει κάθε έννοια μέτρου οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι αξιωματούχοι των οργάνων της Ευρωζώνης και της ΕΕ, όταν μιλούν για θέματα που αφορούν την Ελλάδα. Εκμεταλλευόμενοι την απροθυμία ή την ανικανότητα του ελληνικού πολιτικού προσωπικού να υπερασπιστεί στις συζητήσεις και στις διαπραγματεύσεις μαζί τους την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια της χώρας μας, προβαίνουν οι...
υποτιθέμενοι εταίροι της κυβέρνησης σε αλλεπάλληλες προκλήσεις, πολλές των οποίων είναι όχι μόνο ταπεινωτικές για τους Ελληνες, αλλά και αχρείαστες από πολιτική σκοπιά.

Υφίσταται ούτως ή άλλως ένα κολοσσιαίο πρόβλημα με την εξοντωτική πολιτική λιτότητας που επέβαλαν οι Γερμανοί μέσω ΕΕ και ΔΝΤ στη χώρα μας, καθώς δεν έχει απομείνει πλέον κανένας οικονομολόγος σχεδόν στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ που να υποστηρίζει ότι αυτή η οικονομική καταβαράθρωση θα οδηγήσει ποτέ στην οικονομική ανάκαμψη.

Αυτό το «δημοσιονομικό Νταχάου» είναι βεβαίως η ουσία του προβλήματος. Σαν να μην έφτανε όμως αυτό, έχουμε τους Γερμανούς και τους άλλους αξιωματούχους της ΕΕ να απαιτούν δημοσίως από την Ελλάδα πράγματα που δικαίως προκαλούν θύελλα αντιδράσεων.

Μερικές φορές απορεί κανείς αν είναι όντως τόσο αλαζόνες και εγωπαθείς ή αν έχουν κάποιο σχέδιο εξευτελισμού των Ελλήνων πολιτικών που... προωθούν τη γερμανική γραμμή!

Τελευταίο κρούσμα αυτής της κατηγορίας οι δηλώσεις του Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ στην τοπική γερμανική εφημερίδα «Χάνοφερσε Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ». Ο Λουξεμβουργιανός πρωθυπουργός και πρόεδρος της Ευρωζώνης δήλωσε απαντώντας σε ερώτηση για τις ελληνικές εκλογές: «Αν ακραία κόμματα ενισχυθούν σε τέτοιο βαθμό που το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να μην μπορούν να σχηματίσουν έναν πλειοψηφικό κυβερνητικό συνασπισμό και κληθούν να κυβερνήσουν πολιτικοί οι οποίοι θα αποχωρήσουν από το πρόγραμμα βοήθειας, τότε θα αποχωρήσουμε και εμείς»!

Πρόκειται για επίδειξη απίθανου πολιτικού θράσους εκ μέρους του Γιουνκέρ. Είναι πρόεδρος της Ευρωζώνης, δεν είναι πολιτικός σχολιαστής που μπορεί να κάνει ό,τι εκτιμήσεις θέλει. Η θέση του δεν του επιτρέπει τέτοιες δηλώσεις.

Από πού κι ως πού κάνει λόγο για «πλειοψηφικό κυβερνητικό συνασπισμό ΠΑΣΟΚ και ΝΔ»; Ρώτησε τα δύο κόμματα αν θέλουν να συνεχίσουν και μετεκλογικά την κυβερνητική συνεργασία τους; Αυτός θα το καθορίσει ή οι ηγεσίες τους; Εν πάση περιπτώσει, ακόμη και αν η γερμανική κυβέρνηση του έχει πει ότι αυτό έχει αποφασίσει ως μετεκλογική διακυβέρνηση της Ελλάδας, η θέση του επιβάλλει να μην το αποκαλύψει - τουλάχιστον δημοσίως.

Δεύτερον, ποιος του έδωσε το δικαίωμα να αποφασίσει ότι πέραν του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κάθε άλλο ελληνικό κόμμα είναι «ακραίο»; Ο Γιουνκέρ μπορεί να έχει οποιαδήποτε άποψη θέλει, αλλά οφείλει να την κρατήσει για τον εαυτό του όσο είναι πρόεδρος της Ευρωζώνης.

Τρίτον, ποιος τον εξουσιοδότησε να διακηρύξει ότι αν η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν είναι της αρεσκείας του, η ΕΕ θα αποχωρήσει από το «πρόγραμμα βοήθειας»; Χρειάζεται δηλαδή να του υπενθυμίσουμε ότι την ελληνική κυβέρνηση την εκλέγει ο ελληνικός λαός και από εκεί και πέρα η κυβέρνηση αυτή διαπραγματεύεται με τους εταίρους της στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ ως προς το τι θα γίνει;

Μια κυβέρνηση μπορεί να είναι περισσότερο, λιγότερο ή καθόλου υποτελής. Ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ είναι προφανές βεβαίως ότι προτιμά την πρώτη κατηγορία, αλλά ως εκ της θέσεώς του είναι υποχρεωμένος να διαπραγματευτεί και με τις άλλες δύο κατηγορίες, αν του προκύψουν από τις κάλπες.

Ούτως ή άλλως οι ηγέτες των κρατών της Ευρωζώνης θα αποφασίσουν και τότε τι δέον γενέσθαι και φυσικά όχι ο πρωθυπουργός του συμπαθέστατου κατά τα άλλα Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου με τους 500.000 κατοίκους του που πληθυσμιακά καταλαμβάνει τη 16η θέση στα 17 κράτη της Ευρωζώνης και την 26η στα 27 κράτη της ΕΕ.

ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΕΣ
Σχέδιο εκλογικού ...εκφοβισμού μας!

ΑΝΟΗΤΗ πολιτικά είναι η εμφανής προσπάθεια του προέδρου της Ευρωζώνης να... επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα (!) απειλώντας τους ψηφοφόρους ότι αν δεν δώσουν στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τότε η ΕΕ θα πάψει να παρέχει οποιαδήποτε βοήθεια στην ελληνική οικονομία. Μπορεί ο Γιουνκέρ να έχει ήδη κλείσει δεκαέξι (!) συνεχή χρόνια ως πρωθυπουργός, αλλά η Ελλάδα δεν είναι Λουξεμβούργο. Εδώ συχνά οι απόπειρες εκλογικού εκβιασμού των ψηφοφόρων φέρνουν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Δεν φτάνει ο Σόιμπλε που ήθελε να μας υπαγορεύσει πότε να κάνουμε εκλογές, πρέπει να μας πει και ο Γιουνκέρ τι να ψηφίσουμε;

Από:  ethnos.gr