|
Συγκλονιστικά είναι τα οικονομικά στοιχεία για την εξαθλίωση των Ελλήνων και της Ελλάδας που έρχονται στη δημοσιότητα και τα οποία αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας το μέχρι τώρα αδιανόητο: Πριν από το τέλος του 2012, με το νέο Μνημόνιο που συνυπέγραψαν ο Αντώνης Σαμαράς και ο Γιώργος Παπανδρέου, η χώρα μας, η οποία υποτίθεται ότι έχει διασωθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα βρίσκεται σε χειρότερη θέση από την... Αργεντινή, όταν αυτή είχε χρεοκοπήσει!
Τινάζεται έτσι στον αέρα το έωλο επιχείρημα των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ότι «ψηφίζουμε τα αλλεπάλληλα Μνημόνια για να μην καταντήσει η χώρα μας σαν την Αργεντινή». Αν η «σωσμένη» Ελλάδα σύντομα θα είναι χειρότερα από τη χρεοκοπημένη Αργεντινή, μας προκαλεί φρίκη η σκέψη τι πρόκειται να γίνει εδώ σε περίπτωση και επίσημης χρεοκοπίας, με αυτή την πολιτική ηγεσία.
Ανατριχίλα προκαλούν τα στοιχεία που παραθέτουν το Reuters, οι Financial Times του Λονδίνου και οι New York Times.
Μείωση του ΑΕΠ άνω του 20%!
Το ΑΕΠ της Ελλάδας έπεσε κατά 6,8% κατά τη διάρκεια του 2011, όταν το Μνημόνιο που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Παπανδρέου βρισκόταν σε πλήρη ισχύ. Πρόκειται για ποσοστό που προκαλεί σοκ. Ουδέποτε το ελληνικό ΑΕΠ έχει πέσει τόσο πολύ τα τελευταία... εξήντα (!) χρόνια, και η πτώση αυτή είναι «κατόρθωμα» της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Η πτώση αυτή σημαίνει ότι αθροιστικά το ΑΕΠ της χώρας μας έχει μειωθεί κατά 16% από το κορυφαίο σημείο του πριν από την κρίση. Το ΑΕΠ της Αργεντινής στο ναδίρ της χρεοκοπίας της είχε μειωθεί 20%. Με δεδομένο, όμως, ότι η τρόικα προβλέπει πως η μείωση του ελληνικού ΑΕΠ θα συνεχιστεί και το 2012 και το 2013, με συνολική μείωση τη διετία αυτή τουλάχιστον 5% έως 6%, είναι προφανές ότι σύντομα η «σωσμένη» Ελλάδα θα έχει υποστεί μεγαλύτερη μείωση του ΑΕΠ της από την Αργεντινή όταν χρεοκόπησε!
«Η κρίση είναι καταστροφική για τους Έλληνες», δηλώνει στο Reuters ο Ούρι Ντάντους, οικονομολόγος του Ιδρύματος Κάρνεγκι της Ουάσιγκτον και πρώην ανώτατος αξιωματούχος της Παγκόσμιας Τράπεζας. «Αν συνεχιστεί η παρούσα πολιτική –πράγμα που δεν είναι εφικτό, κατά την άποψή μου–, μπορεί να δούμε το ελληνικό ΑΕΠ να μειώνεται κατά 25% έως 30%, πράγμα που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο», πρόσθεσε.
Η κατανάλωση στα Τάρταρα...
Το 2008 η ανεργία στη χώρα μας ανερχόταν στο 7,7% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Μέσα σε μόλις τρία χρόνια και κυρίως εξαιτίας του Μνημονίου, η ανεργία αυξήθηκε κατά... 200% – δηλαδή, τριπλασιάστηκε. Στα τέλη του Νοεμβρίου του 2011 ανερχόταν πλέον στο 20,9%, ενώ, σύμφωνα με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς, τον Ιούνιο η ανεργία στην Ελλάδα σίγουρα θα έχει ξεπεράσει το 25% και μπορεί να πλησιάζει επικίνδυνα και το 30%, ενώ στο χειρότερο σημείο της χρεοκοπίας της Αργεντινής η ανεργία δεν ξεπέρασε το 24%.
Δραματική είναι η συρρίκνωση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των Ελλήνων μετά την πάροδο δύο περίπου χρόνων άγριας μνημονιακής λιτότητας. Έχει μειωθεί κατά 23%, ενώ στο χειρότερο σημείο της χρεοκοπίας της Αργεντινής η πτώση του έφτασε μέχρι και το 24%. Είναι βέβαιο, δηλαδή, ότι σε λίγο θα κατακτήσουμε μία ακόμη θλιβερή πρωτιά και στον τομέα αυτό...
Πάντως, η ιδιωτική κατανάλωση στην Ελλάδα έχει μειωθεί μέχρι τώρα κατά 15%, ενώ στο χειρότερο σημείο της στην Αργεντινή είχε συρρικνωθεί κατά 24%, πράγμα που σημαίνει ότι οι Έλληνες για την ώρα «τρώνε» τις αποταμιεύσεις τους.
Διαλύουν το κράτος
Η Ελλάδα υπό το καθεστώς του νέου Μνημονίου υστερεί από τη χρεοκοπημένη Αργεντινή σε έναν καθοριστικό παράγοντα: στη δυνατότητα χρησιμοποίησης του κράτους ως μοχλού οικονομικής ανόρθωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχουν συνειδητά τσακίσει το ελληνικό κράτος. Το εκμηδενίζουν μεθοδικά ως παράγοντα της οικονομίας, για να περάσουν μια πρωτοφανή για την Ευρώπη ιδιωτικοποίηση των πάντων.
Ας γίνουμε σαφέστεροι: Στο κατώτατο σημείο της χρεοκοπίας της η Αργεντινή μείωσε τις κρατικές δαπάνες μόλις κατά 7%. Αξιοποίησε το κράτος και τις δυνατότητές του, έστω και χρεοκοπημένου, και ορθοπόδησε γρήγορα. Στην Ελλάδα, όμως, οι κρατικές δαπάνες της εποχής του Μνημονίου μειώθηκαν κατά 34%. Ένα ποσοστό εφιαλτικό, που δεν αφήνει περιθώρια ελπίδας για ανάκαμψη. Αν οι ιδιώτες φτωχαίνουν διαρκώς, το κράτος δεν δίνει λεφτά για έργα και τα δάνεια πηγαίνουν στις ξένες τράπεζες για τοκοχρεολύσια, πώς είναι δυνατόν να κινηθεί η οικονομία;
«Αν η λιτότητα εμποδίζει την ανάπτυξη και συνθλίβει τα φορολογικά έσοδα, το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα ωθηθεί ψηλότερα, απαιτώντας καινούριο γύρο σφιξίματος της ζώνης», έγραφαν οι αναλυτές του Reuters Άλαν Γουίτλι και Σκοτ Μπάρμπερ σε άρθρο τους που δημοσιεύτηκε στους New York Times.
Μας λιώνουν με τους τόκους
Δεν υπάρχει ελπίδα να δούμε τα ελλείμματα του προϋπολογισμού να μηδενίζονται, όσες θυσίες κι αν επιβληθούν στον ελληνικό λαό, όσες λεηλασίες κι αν γίνουν στα εισοδήματα όλων των Ελλήνων. Η εξήγηση αυτής της δυσοίωνης πρόβλεψης βρίσκεται στην όλο και πιο δυσβάστακτη υπερχρέωση της χώρας που μας επιβάλλουν οι ξένοι δανειστές και ταυτόχρονα δυνάστες.
Φέτος, για παράδειγμα, υποτίθεται ότι η Ελλάδα θα σημειώσει πρωτογενές πλεόνασμα 0,2% – θα έχει, δηλαδή, ελαφρώς περισσότερα έσοδα από έξοδα, χωρίς να υπολογίζονται οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους.
Αν τα πράγματα πάνε όπως έχουν σχεδιαστεί, στο τέλος του χρόνου δεν θα μιλάμε, όμως, για πλεόνασμα 0,2%, αλλά για... έλλειμμα 4,7%! Πώς εξηγείται αυτό το μυστήριο; Απλούστατα, η Ελλάδα πρέπει φέτος να πληρώσει τόκους που αντιστοιχούν στο 4,9% του ΑΕΠ της! Για να εμφανίσει, δηλαδή, τελικά πλεόνασμα 0,2%, θα έπρεπε να είχε πρωτογενές πλεόνασμα... 5,1%, πράγμα εντελώς αδύνατο για χώρα σε ύφεση.
Του χρόνου, μάλιστα, τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο δύσκολα, γιατί οι τόκοι θα ανέλθουν στο 6,3% του ΑΕΠ – και, μάλιστα, το νούμερο αυτό προκύπτει θεωρώντας δεδομένο και το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν ιδιώτες και δη σε ποσοστό 70%! Πρόκειται για τη μεγαλύτερη επιβάρυνση από τόκους σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου ως ποσοστό του ΑΕΠ!
Για να υπάρξουν πρωτογενή πλεο νάσματα της τάξης του 6% ή του 7%, για να υπερκαλυφθούν τα ελλείμματα που προκαλούν οι τόκοι, δεν πρέπει να μείνει τίποτα όρθιο στην Ελλάδα – να κλείσουν σχολεία και νοσοκομεία, να απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι, στρατιω τικοί, αστυνομικοί, να μην γίνεται κανένα δημόσιο έργο, να αφεθεί να ρημάξει ο τόπος. Ποτέ καμία χώρα της Ευρώπης δεν σημείωσε πρωτογενή πλεονάσματα τέτοιου ύψους, γιατί αυτό συνιστά έγκλημα εναντίον του πληθυσμού της.
«Μακροχρόνιος εφιάλτης»
Απέραντη μελαγχολία και οργή καταλαμβάνει όποιον Έλληνα συγκρίνει τη χώρα μας όχι με την Αργεντινή, αλλά με τις χώρες της Ευρωζώνης που είτε βρίσκονται υπό καθεστώς Μνημονίου είτε απειλούνται να περιέλθουν σε τέτοια κατάσταση. Τα στοιχεία είναι καταλυτικά.
Κατά 23% μειώθηκε το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων, αλλά μόνο κατά 9% των Ιρλανδών και κατά 8% των Πορτογάλων! Ακόμη λιγότερο των Ισπανών και των Ιταλών – μόλις 4% και 6% αντιστοίχως.
Κατά 34% μειώθηκαν οι ελληνικές κρατικές δαπάνες. Μόνο 14% στην Ιρλανδία και 7% στην Πορτογαλία, μόλις 4% στην Ισπανία και 2% στην Ιταλία, η οποία, βεβαίως, βρίσκεται ακόμη στην αρχή του δρόμου που οδηγεί στον οικονομικό Γολγοθά.
Μόνο στην ανεργία τα πράγματα είναι άσχημα παντού: Ελλάδα 21%, Ιρλανδία 15%, Πορτογαλία 14%, Ισπανία 23% και Ιταλία 9%.
«Αυτοί θα λιώσουν τους Έλληνες για πάντα. Δεν υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ. Αν μπορούσες να πεις με μια λογική πιθανότητα ότι τα χειρότερα πέρασαν, τότε θα ήταν διαφορετικά. Δεν μπορείς, όμως, να το πεις αυτό. Οι Έλληνες θα ζήσουν ένα μακροχρόνιο εφιάλτη», τονίζει ο Μαρκ Βάισμπροτ, διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών της Ουάσιγκτον.
| 
