ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΟΥ 2009!!!

ΘΑ ΤΡΙΞΟΥΝ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΔΩΣΙΛΟΓΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ EUROSTAT ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ

Όταν η ΕΛΛΗΝΙΔΑ που αποκάλυψε τον ρόλο της ΕΣΤΑΤ στο πραγματικό και όχι το πλασματικό έλλειμα του κράτους, που οδήγησε δια χειρός Γιώργου Παπανδρέου και Γιώργου Παπακωνσταντίνου, τη χώρα μας στο ΔΝΤ και τον ελληνικό λαό στην φτώχεια και την απόγνωση, εμπιστεύεται στα attikanea μια αποκάλυψη που θα ταράξει και τους εδώ υπηρέτες του ΔΝΤ, αλλά και το ίδιο το ΔΝΤ, τότε μόνο τιμή περιποιεί για μας η εμπιστοσύνη της.

Η ΖΩΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ, η Καθηγήτρια Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημνίου Μακεδονίας και πρώην Μέλος της ΕΛΣΤΑΤ, πριν από ένα χρόνο περίπου, είχε αποκαλύψει τρομακτικά στοιχεία για την ΕΛΣΤΑΤ και τον ρόλο της. 

Σήμερα, μέσα από τα attikanea κάνει ένα ακόμη βήμα.

Αποκαλύπτει το πραγματικό έλλειμμα του 2009 (!!!!) και αυτό, αποτελεί κυριολεκτικά μιαΒΟΜΒΑ στα σαθρά θεμέλια των κομμάτων που ψήφισαν το Μνημόνιο και όλων αυτών που τρια χρόνια τώρα το υλοποιούν με τις πολιτικές τους οσφυοκάμψεις στην φασιστική Γερμανία και το Δ.Ν.Τ..
Με έλλειμμα όως αυτό που αποκαλύπτεται παρακάτω, μπορούμε να μιλάμε τελεσίδικα ότι πρόκεται για την μεγαλύτερη ΠΡΟΔΟΣΙΑ που συντελέστηκε στο Ελληνικό Έθνος!

Και η νυν κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά την ΑΛΗΘΕΙΑ… κι όμως, συνεχίζει…
Ελπίζουμε ότι το θέμα αυτό, θα έρθει στη Βουλή…και τότε, αυτοί που κυβερνούν, θα πρέπει να απαντήσουν…

Ελπίζουμε ότι ο ηρωικός Εισαγγελέας κ. Πεπόνης, θα πράξει το χρέος του!

Να παραπέμψει ΟΛΟΥΣ όσους εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό, στη Δικαιοσύνη!

Και θέλουμε να ελπίζουμε, οτι αυτή τη φορά, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα πράξει το χρέος της προς την ΠΑΤΡΙΔΑ και τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ… έστω και στο… παρά πέντε….!!!

Πόπη Σουφλή 

Το πραγματικό έλλειμμα του 2009 ήταν…

3,9

ένα από τα χαμηλότερα στην ΕΕ

Καθηγήτρια Εφαρμοσμένης Οικονομετρίας και Παραγωγικότητας

Πανεπιστημίου Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών

τέως Μέλος του Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ

μετά από έγκριση της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής των Ελλήνων

3 Σεπτεμβρίου 2012

Μας είπαν ότι το έλλειμμα της χώρας μας το κρίσιμο έτος 2009 ήταν 15,6% της συνολικής εγχώριας παραγωγής μας, ή, με την οικονομική ορολογία, το 15,6% του Ακαθάριστου (δηλαδή με τις αποσβέσεις συμπεριλαμβανόμενες) Εγχώριου Προϊόντος μας (ΑΕΠ). Μας είπαν, δηλαδή, ότι το έλλειμμα της χώρας μας ήταν το μεγαλύτερο στην ΕΕ. Όμως, η αλήθεια είναι ότι η χώρα μας είχε ένα από τα μικρότερα ελλείμματα στην ΕΕ και αυτό ήταν 3,9%. Η Γαλλία είχε 7,5%, η Ολλανδία και το Βέλγιο είχαν 5,6%, και η Γερμανία είχε 3,2%. Η αλήθεια για το Ελληνικό δημόσιο έλλειμμα απέχει τόσο πολύ από την πραγματικότητα που μας κάνει να θυμηθούμε τα λόγια του Αρθούρου Σοπενχάουερ: Όλες οι αλήθειες περνούν από τρία στάδια. Πρώτον διαπομπεύονται. Δεύτερον, πολεμούνται με βία. Τρίτον, γίνονται αποδεκτές ως ολοφάνερες και αυταπόδεικτες.

Το άρθρο αυτό συμπληρώνει τις μέχρι τώρα δηλώσεις και μαρτυρικές καταθέσεις μου. Η διαφορά είναι ότι περιλαμβάνει ένα σαφές ποσοτικό συμπέρασμα που βασίζεται σε συνεχιζόμενη μελέτη των γεγονότων και των αριθμών, ιδιαίτερα από τον Οκτώβριο του 2009 που εκλέξαμε την σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Έτσι, θεωρώ ότι μπορώ σήμερα, δύο ακριβώς χρόνια μετά την δεύτερη συνεδρίαση της τότε ανεξάρτητης 7-μελούς Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), να συμβάλω παραπέρα στην διαλεύκανση του ζητήματος της διόγκωσης του δημόσιου ελλείμματος της χώρας μας δείχνοντας ότι το πραγματικό μέγεθος του ελλείμματος του 2009 ήταν 3,9% του ΑΕΠ.

Για να γίνει κατανοητός ο υπολογισμός του πραγματικού δημόσιου ελλείμματος, πρέπει να ξεκινήσουμε από τον ορισμό του ελλείμματος και την σχέση του με το χρέος. Το δημόσιο έλλειμμα είναι η διαφορά μεταξύ εσόδων και δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού. Το χρέος ορίζεται ως τα συσσωρευμένα ελλείμματα διαμέσου του χρόνου. Συνεπώς, το έλλειμμα ενός συγκεκριμένου έτους είναι η διαφορά μεταξύ του χρέους του έτους αυτού και του προηγούμενου έτους. Με άλλα λόγια, τα δύο αυτά μεγέθη, έλλειμμα και χρέος, σχετίζονται μεταξύ τους διαμέσου μιας εξίσωσης η οποία αποτελεί και έναν παράγωγο ορισμό του ελλείμματος. Η εξίσωση αυτή είναι η εξής:

Χt - Χt-1 = Dt (1)

όπου Χt συμβολίζει το χρέος τον χρόνο t, Χt-1 συμβολίζει το χρέος τον προηγούμενο χρόνο t-1, και Dtσυμβολίζει το έλλειμμα τον χρόνο t. Αν μεταφέρουμε το χρέος του έτους t-1 στην δεξιά πλευρά της εξίσωσης (1), τότε μπορούμε να πούμε ότι το έλλειμμα του δημόσιου προϋπολογισμού (έσοδα μείον δαπάνες) προστίθεται στο χρέος του προηγούμενου (t-1) έτους και το αποτέλεσμα είναι το χρέος του τρέχοντος έτους, δηλαδή το Χt. Όπως γίνεται φανερό, όταν έχουμε έλλειμμα αυτό σημαίνει ότι τα έσοδά μας είναι μικρότερα από τις δαπάνες μας, άρα πρέπει να δανειστούμε. Με την έννοια αυτή, το δημόσιο έλλειμμα καθορίζει και τις δανειακές ανάγκες της χώρας. Επίσης θα είναι χρήσιμο στην παρακάτω συζήτηση αν ξεκαθαρίσουμε τί σημαίνει στοκ και τί σημαίνει ροή. Το χρέος ως μέγεθος που συσσωρεύεται διαμέσου του χρόνου, και είναι στην ουσία άθροισμα των ελλειμμάτων όλων των προηγούμενων ετών, ονομάζεται αποθεματικό μέγεθος ή στοκ, ενώ το έλλειμμα αφορά μόνο ένα έτος και ονομάζεται μέγεθος ροής.

Στην πράξη, όταν δηλαδή καταχωρούνται τα δεδομένα των εσόδων και των δαπανών στους διάφορους λογαριασμούς, η εξίσωση (1) συνήθως παραβιάζεται, περισσότερο ή λιγότερο, από τις διάφορες χώρες. Στις περιπτώσεις αυτές, αντί για την εξίσωση (1), έχουμε την εξίσωση (2):

Χt - Χt-1 = Dt + Kt (2)

όπου το Κ συμβολίζει ένα μέγεθος σφάλματος, ή ρυθμιστικό, όπως το αποκαλεί η Eurostat. Συγκεκριμένα, το κονδύλι Κ, ονομάζεται «κονδύλι ρύθμισης χρέους-ελλείμματος» ή «ρύθμισης στοκ-ροής – Stock-Flow Adjustment (SFA)».Το μέγεθος αυτό, όπως έχει αποδειχτεί και θα το εξηγήσω παρακάτω, χρησιμοποιείται από τις χώρες για να κρύψουν ανεπιθύμητα ελλείμματα. Δηλαδή «φουσκώνουν» το Κ και «ξεφουσκώνουν» το D. Αυτό συμβαίνει διότι υπάρχει αδιαφάνεια για το τί είδους ποσά διαμορφώνουν το ύψος του κονδυλίου Κ. Στην σχετική Έκθεσή της τον Απρίλιο 2012 ηEurostat αναφέρει ότι το κονδύλιο Κ «εννοιολογικά διακρίνεται στα επόμενα συστατικά στοιχεία: καθαρή απόκτηση χρηματοοικονομικών στοιχείων ενεργητικού, επιδράσεις λόγω ρύθμισης χρέους, και στατιστικά σφάλματα». Τα τρία αυτά συστατικά στοιχεία του Κ ορίζονται τόσο πολύ γενικά από τηνEurostat, ώστε δημιουργούν σύγχυση ακόμα και στον ειδικό διότι αποτελούνται από αδιαφανή κονδύλια που είναι επίσης τελείως διαφορετικά μεταξύ τους. Προσπαθώντας όμως να καλυφθεί για την αδιαφάνεια του κονδυλίου Κ, στην σελίδα 2 της Έκθεσής της η Eurostat γράφει: «είναι σημαντικό να ελέγχεται το κονδύλι Κ διότι μπορεί να είναι ένδειξη για ύπαρξη προβλήματος όσον αφορά την ποιότητα των στοιχείων» και η Eurostat συνεχίζει στην ίδια παράγραφο: «Έχει υποστηριχτεί ότι επειδή δίνεται μεγάλη βαρύτητα στο έλλειμμα με τους τρέχοντες δημοσιονομικούς ελέγχους από την ΕΕ (διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος ή EDP και Συνθήκη Μάαστριχτ), οι κυβερνήσεις μπορεί να έχουν κίνητρο να δηλώνουν μικρότερα ελλείμματα καταγράφοντας μεγαλύτερες συναλλαγές στο πλαίσιο του κονδυλίου Κ». Το γεγονός αυτό, δηλαδή το ότι το Κ χρησιμοποιείται για την κάλυψη των ελλειμμάτων των Ευρωπαϊκών χωρών, δεν έχει απλώς «υποστηριχτεί», όπως δηλώνει τηλεγραφικά και προφανώς με διάθεση συγκάλυψης της πραγματικότητας η Eurostat, αλλά έχει αποδειχθεί, όπως θα αναπτύξω στο τέλος του άρθρου αυτού, στην βάση έγκυρης επιστημονικής έρευνας.

Η ασάφεια των λογιστικών και οικονομικών ορισμών της Eurostat

Στο άρθρο μου «Οι Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί για το Χρέος και το Έλλειμμα» περιγράφονται ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες του Ευρωπαϊκού Συστήματος Λογαριασμών του 1995 (ESA95) που εφαρμόζεται από το 1996 μέχρι σήμερα και αφορά τον υπολογισμό του δημοσίου χρέους και του ελλείμματος. Γίνεται έτσι φανερό ότι το ESA95 αποτελεί πλαίσιο αναφοράς για τις Εθνικές Στατιστικές Υπηρεσίες, στις οποίες παρέχεται μεγάλη ευελιξία ώστε να προσαρμόζουν το πλαίσιο αυτό στις ιδιαίτερες συνθήκες των χωρών-μελών. Η ευελιξία αυτή θα μπορούσε ίσως να αξιοποιηθεί θετικά από τις Στατιστικές Υπηρεσίες αν υπήρχαν πραγματικές δημοκρατικές διαδικασίες και ουσιαστική πολιτικοοικονομική Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως η ανυπαρξία τέτοιων θεσμών, σε συνδυασμό με την ασάφεια των ορισμών στα διάφορα Εγχειρίδια και Συμβουλευτικά κείμενα της Eurostat που εκδίδονται ως πρακτικά «λυσάρια» εφαρμογής του ESA95, οδηγεί τις χώρες-μέλη σε ερμηνείες που ευνοούν τα πολιτικά τους προγράμματα. Στον κανόνα αυτό υπάρχουν εξαιρέσεις, μία από τις οποίες είναι η Ελλάδα, στην οποία «υπαγορεύονται» ερμηνείες χωρίς, δυστυχώς, αντίλογο εκ μέρους της χώρας μας, όπως φαίνεται από τα δεδομένα και τον έγκυρο Τύπο. Ταυτόχρονα, οι ορισμοί που περιλαμβάνονται στο ESA95 διαφέρουν από τους αντίστοιχους ορισμούς στα πλαίσια του EDP(διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος) αυξάνοντας έτσι την σύγχυση ακόμα και στους ειδικούς. Το αποτέλεσμα είναι ότι όποια χώρα στην ΕΕ είναι σήμερα οικονομικά ισχυρότερη, έχει και μεγαλύτερη δυνατότητα στο να αξιοποιεί το κονδύλι Κ, και με την δημιουργική λογιστική (εφαρμογή παράνομων λογιστικών τεχνασμάτων) να ωφελείται αδιαφανώς και μονομερώς διότι στην ΕΕ ο έλεγχος του Κ γίνεται από τους ισχυρούς προς τους αδύνατους και όχι και αντίστροφα, όπως θα απαιτούσαν οι δημοκρατικές διαδικασίες.

Έτσι, το δημόσιο χρέος σχεδόν δεν ορίζεται. Υπάρχουν πολλές αναφορές στην διεθνή σχετική βιβλιογραφία για την ασάφεια του ESA95. Μεταξύ άλλων, αναφέρω την μελέτη «Το μέγεθος και η σύνθεση του κυβερνητικού χρέους στην ευρωζώνη (The size and composition of government debt inthe euro area)», ECB, No.132, Oct 2011, όπου στην σελίδα 5 γράφεται το εξής: «Παρά το γεγονός ότι ο όρος κυβερνητικό χρέος χρησιμοποιείται πολύ συχνά, εντούτοις περιλαμβάνει διαφορετικές έννοιες με διαφορετικές αποχρώσεις». Αλλά και ολόκληρη η μελέτη αυτή δείχνει την ασάφεια και την σύγχυση που δημιουργεί η έννοια του δημοσίου χρέους στο ΕSΑ95. Επίσης, το ότι δεν υπάρχει σαφής ορισμός του χρέους αναφέρεται και στα ίδια τα Εγχειρίδια της Eurostat (Βλ. Eurostat Manual on Government Deficit and Debt, 2002, section V1, p.196; Manual on Government Deficit and Debt, Implementation of ESA95, 2010, section VIII.2.1, p.305).

Μάλιστα, σε πρόσφατο Δοκίμιο του ΔΝΤ (27 Ιουλίου 2012) με τίτλο «Τι βρίσκεται από κάτω: Ο στατιστικός ορισμός του δημοσίου χρέους. Μια επισκόπηση της συγκάλυψης του δημοσίου χρέους σε 61 χώρες» με συγγραφείς τους Robert Dippelsman, Claudia Dziobek, και Carlos Mangas, αναλύεται η σύγχυση που δημιουργούν οι ορισμοί και η εφαρμογή τους στην καταγραφή των δημοσιονομικών στοιχείων της Γενικής Κυβέρνηση των διαφόρων χωρών και προτείνεται ένα πλαίσιο άρσης της ασάφειας, έτσι ώστε στο χρέος και στο έλλειμμα να καταχωρούνται σαφή κονδύλια τα οποία θα πρέπει, σύμφωνα με τους συγγραφείς, να χαρακτηρίζονται από διαφάνεια. Για παράδειγμα, στην σελίδα 15 του Δοκιμίου αναφέρεται: «Ένας διεθνής τυπικός ορισμός για το κυβερνητικό χρέος θα πρέπει να περιλαμβάνει εξειδικευμένα τις μεθόδους αποτίμησης διότι όπως είναι σήμερα, οι συγκρίσεις των στοιχείων του δημοσίου χρέους για τις διάφορες χώρες είναι παραπλανητικές». Και οι συγγραφείς συνεχίζουν με την περίπτωση της Ελλάδας και διερωτώνται αν το ελληνικό χρέος του 2010 σε σχέση με το 2009 αυξήθηκε ή μειώθηκε. Η απάντησή τους είναι «Και τα δύο (αύξηση και μείωση) είναι αλήθεια»! Η αναφορά αυτή δείχνει την έκταση της ασάφειας και της αδιαφάνειας για το τί περιλαμβάνει το χρέος σύμφωνα με την Eurostat. Το γεγονός της ασάφειας και συνεπαγόμενης ευελιξίας των Εθνικών Αρχών στο να ερμηνεύσουν τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς του ESA95 δείχνει και την εκούσια ή ακούσια ολιγωρία, ανικανότητα, αδιαφορία των Ελληνικών Αρχών στο να εφαρμόσουν τους Κανονισμούς αυτούς σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας.

Το έλλειμμα του 2009 ήταν 3,9% του ΑΕΠ

Τα πιο πρόσφατα επίσημα στοιχεία της Eurostat για τις χώρες-μέλη δημοσιεύτηκαν στις 14 Απριλίου 2012 με τίτλο Πίνακες Υπερβολικού Ελλείμματος. Στον παρακάτω πίνακα 1 παρουσιάζονται τα στοιχεία για την χώρα μας στην βάση των οποίων θα υπολογίσουμε το πραγματικό έλλειμμα του κρίσιμου έτους 2009 χρησιμοποιώντας τις εξισώσεις που παρουσιάστηκαν παραπάνω. Έτσι, βλέπουμε τις τιμές των μεγεθών Χ, D, K, καθώς και του ΑΕΠ για το 2009. Βλέπουμε ότι το μέγεθος Κ για το έτος 2009 ισούται με 0,1% του ΑΕΠ. Σημειώνεται ότι η Eurostat θεωρεί ότι το Κ είναι μικρό αν δεν είναι μεγαλύτερο από 2% του ΑΕΠ. Άρα για το 2009, το Κ για την χώρα μας είναι μικρό.

Πίνακας 1
Συμβολισμός	Περιγραφή	Αξία σε δισεκατ. ευρώ
Χt	Χρέος 2009	299,685
Xt-1	Χρέος 2008	263,284
Dt	Έλλειμμα 2009	36,103
Kt	Ρυθμιστικό κονδύλι	0,298
ΑΕΠ	Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν	231,642
Dt/ΑΕΠ	Έλλειμμα ως % του ΑΕΠ	15,6%
Kt/ΑΕΠ	Κ ως % του ΑΕΠ	0,1%

Σύμφωνα με τις εξισώσεις (1) και (2), για να δούμε το ύψος του πραγματικού ελλείμματος της χώρας μας για το έτος 2009, πρέπει να έχουμε το πραγματικό ύψος του χρέους για το έτος 2009 και για το 2008. Επειδή το Κ είναι μικρό, στους επόμενους υπολογισμούς υιοθετούμε την εξίσωση (1) διότι και η εξίσωση (2) δίνει τα ίδια σχεδόν αποτελέσματα. Σημειώνω ότι για τα επόμενα χρόνια, 2010, 2011, 2012 (πρόβλεψη), οι δύο εξισώσεις δίνουν διαφορετικά αποτελέσματα διότι το ύψος του κονδυλίου Κ, ξαφνικά και μυστηριωδώς, φουσκώθηκε, ενώ ξεφούσκωσε το D που είναι το έλλειμμα. Πληροφοριακά, μπορούμε να δούμε στον επόμενο πίνακα 2 τα επίσημα στοιχεία για το Κ και το D ως ποσοστά του ΑΕΠ για τα έτη 2009-2012, καθώς και την διαχρονική εξέλιξή τους.

Πίνακας 2
	2009 (%)	2010 (%)	2011 (%)	2012 (πρόβλεψη %)
Κ/AEΠ	0,1	2,8	3,03	26,2
D/ΑΕΠ	15,6	10,3	9,1	6,7
Μεταβολή του Κ/ΑΕΠ σε σύγκριση με το 2009		2700%	2930%	26100%
Μεταβολή του D/ΑΕΠ σε σύγκριση με το 2009		-34%	-42%	-57%

Ο πίνακας 2 αποτελεί μια καθαρή περίπτωση του «φουσκώνω το Κ και ξεφουσκώνω το D”. Έτσι, το Kως ποσοστό του ΑΕΠ φούσκωσε κατά 2700% το 2010, κατά 2930% το 2011 και 26100% προβλέπεται να φουσκώσει το 2012 σε σύγκριση με το 2009! το D (έλλειμμα) ως ποσοστό του ΑΕΠ ξεφούσκωσε κατά 34% το 2010, κατά 42% το 2011, και κατά 57% προβλέπεται να ξεφουσκώσει το 2012 σε σύγκριση με το 2009. Κατά τα άλλα, μας λένε οι κκ πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ και Γενικός Διευθυντής της Eurostat ότι «δεν υπήρξε καμία πολιτική παρέμβαση»!!

Παρακάτω υπολογίζω το χρέος του 2009 στην βάση των παρακάτω δεδομένων:

· Επίσημων στοιχείων της Eurostat που παρουσιάζονται στον πίνακα 1

· Προσωπικής μελέτης των γεγονότων και των αριθμών

· Των Πρακτικών της συνεδρίασης της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής τον Σεπτέμβριο 2011

· Των καταθέσεων των μαρτύρων στην Εξεταστική της Βουλής του Μαρτίου 2012

· Απόψεων που αναπτύχθηκαν στα πλαίσια πολλών συζητήσεων με άτομα ειδήμονες, πραγματογνώμονες, και ειδικούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Στην βάση αυτής της πληροφορίας και πριν προχωρήσω στην χρησιμοποίηση των παραπάνω αναφερόμενων εξισώσεων (1) και (2), μπορώ να στηρίξω ότι το χρέος του 2009 είναι διογκωμένο με το γιγαντιαίο ποσό των 27,914 δισεκατ. ευρώ, από το οποίο τα 27,414 δισεκατ. ευρώ αποτελούν ευθύνη του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ. Η ανάλυση των 27,914 δισεκατ. ευρώ είναι η εξής:

(1) 18,214 δισεκατ. ευρώ έχουν μεταφερθεί, με καθ’ ολοκληρίαν αδιαφανή, αυθαίρετο-ανεξέλεγκτο τρόπο και με κατεπείγουσες διαδικασίες, από τον τομέα των μη-χρηματοπιστωτικών οργανισμών στον τομέα της γενικής κυβέρνησης, δηλαδή στο δημόσιο χρέος. Τα δισεκατομμύρια αυτά αφορούν ΔΕΚΟ και άλλες εταιρείες (σύνολο 17 για το 2009) που η ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ αποφάσισε ότι είναι ΔΕΚΟ και ότι πρέπει να βαρύνουν το δημόσιο χρέος. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τους Κανονισμούς της Eurostat, το γιγαντιαίο αυτό ποσό δεν έπρεπε να ταξινομηθεί στο δημόσιο χρέος. Εκτός του γεγονότος ότι οι 17 εταιρείες που εντάχθηκαν στον Κυβερνητικό τομέα περιλαμβάνουν μονάδες οι οποίες είναι αμφίβολο αν μπορούν νομικά και οικονομικά να χαρακτηριστούν Δημόσιες Επιχειρήσεις, επιπλέον τα χρέη των Δημοσίων Επιχειρήσεων δεν εντάσσονταν στο δημόσιο χρέος για ολόκληρο το χρονικό διάστημα μέχρι το 2009 σύμφωνα με την Eurostat και τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς του ESA95. Ποτέ, μα ποτέ, μέχρι τον Απρίλιο 2010 δεν είχε τεθεί θέμα ΔΕΚΟ για την Ελλάδα παρά τους εξονυχιστικούς ελέγχους των κλιμακίων της Eurostat. Ο δε ισχυρισμός ότι η μεθοδολογία άλλαξε δεν ευσταθεί. Η μεθοδολογία δεν έχει αλλάξει. Σημειώνω ότι οι ενδιαφερόμενοι αναγνώστες μπορούν να διαβάσουν τα άρθρα «Η Αθέμιτη Διόγκωση του Ελλείμματος 2009 με τις ΔΕΚΟ» και «Γιατί δεν έπρεπε οι ΔΕΚΟ να ενταχθούν στην Γενική Κυβέρνηση», στα οποία παρουσιάζονται αναλυτικά οι λόγοι για τους οποίους οι 17 εταιρείες, οι επονομαζόμενες ΔΕΚΟ, δεν έπρεπε να ενταχθούν στον Κυβερνητικό τομέα.

(2) Τουλάχιστον 3,8 δισεκατ. ευρώ νοσοκομειακών δαπανών καταχωρήθηκαν στο 2009 ενώ ήταν ανεξέλεγκτα υπολογισμένες και δεν είχαν εγκριθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο σύμφωνα με τον νόμο. Επίσης, αφορούσαν μία σειρά ετών, ο δε Ευρωπαίος Επίτροπος Αλγκίρντας Σεμέτα σε σχετική επερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Χουντή, στην Ευρωβουλή, δήλωσε ότι η ένταξη στο 2009 των επί πολλά προηγούμενα έτη οφειλών της κυβέρνησης προς τους προμηθευτές νοσοκομειακού υλικού δεν ήταν πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για πιο αναλυτική παρουσίαση της αθέμιτης αυτής ένταξης των 3,8 δισεκατ. ευρώ στο 2009, βλ. άρθρο «Η Αθέμιτη Διόγκωση του Ελλείμματος 2009 με τα Νοσοκομεία, το SWAP 2001, και την δήθεν Αλληλεγγύη».

(3) 5,4 δισεκ. ευρώ αξία SWAPS 2001 που δεν έπρεπε να καταχωρηθούν στο δημόσιο χρέος ούτε του 2009, αλλά ούτε και προηγουμένων ετών. Σημειώνω ότι όταν συμφωνήθηκε από την κυβέρνηση Σημίτη το SWAP αυτό σύμφωνα με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς δεν αποτελούσε επιβάρυνση του δημοσίου χρέους. Όμως η Eurostat εξέδωσε το 2008 αντίθετη ρύθμιση στην οποία υπήγαγε αναδρομικά και παράτυπα 21 δισεκατ. ευρώ στο ελληνικό δημόσιο χρέος (σημειώνεται ότι ο δανεισμός του 2001 από την Goldman Sachs ήταν 2,8 δισεκατ. ευρώ για τα οποία πληρώνουμε σήμερα 21 δισεκ. ευρώ), και ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, υποτίθεται ειδικός στα χρηματοοικονομικά, αφού είχε περιθωριοποιήσει το Συμβούλιο με την βοήθεια της Τρόϊκας, συμφώνησε με την Eurostat για ένταξη 5,4 δισεκ. ευρώ στο Ελληνικό δημόσιο χωρίς να εκφράσει αντίρρηση, όπως φαίνεται στα Πρακτικά της Βουλής, λες και τα 21 δισεκατ. ευρώ στην πλάτη του ελληνικού λαού ήταν «στραγάλια». Για περισσότερο αναλυτικά στοιχεία, βλ. άρθρο μου «Η Αθέμιτη Διόγκωση του Ελλείμματος 2009 με τα Νοσοκομεία, το SWAP 2001, και την δήθεν Αλληλεγγύη»(Βλ. παραπάνω link).

(4) Ποσό τουλάχιστον 0,5 δισεκατ. ευρώ από το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο 2009 επειγόντως από την τότε κυβέρνηση εν μέσω δικών της προβλέψεων για δεινή λιτότητα. Για περισσότερο αναλυτικά στοιχεία, βλ. άρθρο μου «Η Αθέμιτη Διόγκωση του Ελλείμματος 2009 με τα Νοσοκομεία, το SWAP 2001, και την δήθεν Αλληλεγγύη» (Βλ. παραπάνω link).

Υποθέτοντας ότι το χρέος του 2008 είναι αυτό που παρουσιάζεται στον παραπάνω πίνακα 1, και χρησιμοποιώντας την εξίσωση (1), έχουμε ύψος ελλείμματος 2009:

(299,685 – 27,414) – 263,284 = 8,987

Χt - Χt-1 = Dt

Έλλειμμα 2009 è 8,987 δισεκατ. ευρώ
Αν υπολογίσουμε το έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ, θα έχουμε:

( 8,987/231,642) = 3,9% του ΑΕΠ

Δηλαδή, το πραγματικό έλλειμμα του έτους 2009 ήταν 3,9% του ΑΕΠ, ένα από τα χαμηλότερα ελλείμματα της ΕΕ. 

Ακόμα και αν λάβουμε υπ’ όψιν μας μόνον την περίπτωση 1 παραπάνω, δηλαδή ζημία 18,214 δισεκατ. ευρώ λόγω ένταξης ΔΕΚΟ και άλλων εταιρειών στην Γενική Κυβέρνηση, τότε το έλλειμμα σε δισεκατ. ευρώ είναι το εξής:

(299,685 – 18,214) – 263,284 = 18,187

Χt - Χt-1 = Dt

και ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι:

( 18,187/231,642) = 7,9% του ΑΕΠ

δηλαδή το μισό από αυτό που ανακοινώθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2010.

Σημειώνω ότι στους παραπάνω υπολογισμούς δεν έχω λάβει υπ όψιν μου την λανθασμένη αναθεώρηση του ΑΕΠ του 2011 που αφορούσε όλα τα έτη από το 2005 και μετά. Εκτιμώ ότι το ΑΕΠ της χώρας μας είναι υψηλότερο από αυτό που καταγράφει η ΕΛΣΤΑΤ κατά τουλάχιστον 30% αν συνυπολογίσουμε τις αναθεωρήσεις του 2007 και του 2011, γεγονός που αυξάνει τον παρονομαστή του κλάσματος, [έλλειμμα σε δισ. ευρώ/ΑΕΠ σε δισ. ευρώ], με συνέπεια το έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ να είναι μεροληπτικό (στατιστικά λανθασμένο). Για το ζήτημα της υποεκτίμησης του ΑΕΠ από την ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ και την Eurostat, βλ. άρθρο «Η υποεκτίμηση του Ελληνικού ΑΕΠ».

Σχετικά με το μέγεθος Κ

Όπως γίνεται φανερό από την εξίσωση (2), όταν το Κ είναι θετικό σημαίνει ότι μεταξύ των περιόδων tκαι t-1 το χρέος έχει αυξηθεί περισσότερο από το έλλειμμα του προϋπολογισμού την περίοδο t. Ο επίσημος ορισμός του κονδυλίου Κ αποδεικνύει ότι η έννοιά του ως SFA, ή «ρύθμιση στοκ-ροήςSFA», είναι κατά κύριο λόγο ένα στατιστικό σφάλμα. Σύμφωνα με την εξειδίκευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το Κ οφείλεται σε χρηματοπιστωτικές διαδικασίες, όπως είναι οι εισπράξεις από ιδιωτικοποιήσεις, οι πολιτικές διαχείρισης του δημοσίου χρέους, και οι συνέπειες των διακυμάνσεων της τιμής συναλλάγματος πάνω στο χρέος που έχει εκδοθεί σε ξένο νόμισμα. Γενικά, τέτοιοι παράγοντες στους οποίους οφείλεται το ύψος του κονδυλίου Κ, είτε είναι ασαφείς, είτε τείνουν να αλληλοεξουδετερώνονται διαχρονικά. Όμως, όταν το Κ είναι συστηματικά μεγάλο, ιδιαίτερα όταν το Κ επηρεάζει αρνητικά την εξέλιξη του χρέους, τότε αυτό σημαίνει ότι υπάρχει λανθασμένη καταγραφή των κονδυλίων του προϋπολογισμού και πρακτική δημιουργικής λογιστικής, όπως δείχνουν και πολλές επιστημονικές μελέτες που έχουν εκπονηθεί για το ζήτημα αυτό, όπως παρουσιάζω αμέσως παρακάτω.

Το κονδύλι αυτό, δηλαδή το Κ ή SFA, έχει αποδειχτεί ότι αποτελεί τον μανδύα πίσω από τον οποίο κρύβεται η λεγόμενη «δημιουργική λογιστική» που σημαίνει το εξής: στην βάση λογιστικών τεχνασμάτων οι διάφορες κυβερνήσεις μπορούν να αποκρύβουν τα δημόσια ελλείμματά τους. Θα αναφέρω τους ερευνητές Jurgen von Hagen και Guntram B. Wolff, Καθηγητές του Πανεπιστημίου της Βόννης , καθώς και τον ερευνητή του ΔΝΤ Anke Weber, οι οποίοι εξέτασαν το φαινόμενο του κονδυλίου SFA. Οι δύο πρώτοι ερευνητές έχουν δημοσιεύσει το άρθρο τους το 2006 στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Banking and Finance, Elsevier, 30(12), σελίδες 3259-79, με τίτλο «Τι μας λένε τα ελλείμματα για το χρέος; Εμπειρική μαρτυρία για την δημιουργική λογιστική χρησιμοποιώντας τους δημοσιονομικούς κανονισμούς της ΕΕ». Ο τρίτος ερευνητής από το ΔΝΤ δημοσίευσε το άρθρο του το 2012 ως Δοκίμιο του ΔΝΤ με τίτλο «SFA και δημοσιονομική διαφάνεια: Σύγκριση μεταξύ χωρών».

Οι δύο πρώτοι ερευνητές εξέτασαν τα στοιχεία των χωρών της ΕΕ για το διάστημα 1996-2003. Βρήκαν ότι οι περισσότερες χώρες της ευρωζώνης έκρυψαν τα ελλείμματά τους προκειμένου να ενταχθούν σ’ αυτήν. Διαπίστωσαν ότι οι ορισμοί και οι Κανονισμοί της Eurostat αφήνουν μεγάλο περιθώριο για χρησιμοποίηση της δημιουργικής λογιστικής. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για την εξεταζόμενη περίοδο η Φινλανδία είχε 64% περισσότερο χρέος από ό,τι έδειχναν τα νούμερα που ανακοίνωνε. Το αντίστοιχο νούμερο για την Ελλάδα ήταν 43%, για την Δανία 30%, για το Λουξεμβούργο 29%, για την Γερμανία 15% και για την Αυστρία 14%. Οι περιπτώσεις της Φινλανδίας και του Λουξεμβούργου είναι αξιοσημείωτες διότι δείχνουν ότι και οι δύο χώρες χρησιμοποιούσαν λογιστικά τεχνάσματα έτσι ώστε τα κεφάλαια που προορίζονταν για εξόφληση του χρέους τους τα κατεύθυναν για αγορά περιουσιακών στοιχείων.

Ο Anke Weber εξέτασε 163 αναπτυγμένες χώρες την περίοδο 1980 μέχρι 2010 . Διαπίστωσε ότι το κονδύλι SFA πράγματι καλύπτει συνήθως λογιστικά τεχνάσματα για απόκρυψη χρέους. Διαπίστωσε δε ότι όσο πιο διαφανής στα δημοσιονομικά της στοιχεία είναι μια χώρα, τόσο μικρότερο είναι το κονδύλι SFA. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι τα δημοσιονομικά στοιχεία πρέπει να χαρακτηρίζονται από διαφάνεια, δηλαδή όποιος πολίτης επιθυμεί, πρέπει να μπορεί να γνωρίζει από πού προέρχονται τα διάφορα χρηματικά κεφάλαια της κυβέρνησής του και πού πάνε.

Δικό μου σχόλιο: Στην χώρα μας ούτε τα αρμόδια στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ, ούτε τα μέλη του Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ γνώριζαν, αλλά και δεν είχαν πρόσβαση στα δημοσιονομικά στοιχεία! Αντίθετα, συκοφαντήθηκαν, «μπήκαν στο ψυγείο», και τελικά απολύθηκαν επειδή εξέφρασαν αμφιβολίες για τα νούμερα που μάθαιναν από την τηλεόραση και επειδή δεν δέχτηκαν να υπογράψουν αδιαφανή στοιχεία! Και το ερώτημα είναι: Δεν είναι παράξενο, ότι ο Anke Weber, στέλεχος του ΔΝΤ, έχει διαφορετική άποψη από τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ αν και ήταν συνάδελφός του, τον κ. Ράντερμάχερ, αλλά και τον Επίτροπο επί Οικονομικών Θεμάτων, κ. Όλλι Ρεν; Σημειώνεται ότι ο κ. Ράντερμάχερ έχει και στο παρελθόν κατηγορηθεί ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για την πολιτική παρά για την στατιστική επιστήμη. Μήπως και το υπέρογκο έλλειμμα της χώρας μας, 15,6%, υπάγεται στο πλαίσιο αυτό;

Πηγή

Πηγή: ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΟΥ 2009!!! - RAMNOUSIA 

ΣΥΡΙΖΑ: Ο λαός θα μετρήσει τους απόντες από την ψήφιση των μέτρων Share on printShare on email|Share on facebookShare on myspaceShare on googleShare on twitter Ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάζει αγώνα για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και καλεί όλους τους βουλευτές να ψηφίσουν κατά συνείδηση...

Την εκτίμηση ότι «η συγκυβέρνηση έχει προαποφασίσει εξοντωτικά, οριζόντια μέτρα μόνιμης φτώχειας» κάνουν κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτουν ότι η κυβέρνηση θα ανακοινώσει «ένα πρωτοφανές για ευρωπαϊκή χώρα κοινωνικό ολοκαύτωμα, που ξεπερνάει τη Θάτσερ και αντιγράφει τους Σικάγο μπόις και τον Πινοσέτ». Επισημαίνουν δε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάζει αγώνα για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και καλούν τους βουλευτές των άλλων κομμάτων να ψηφίσουν κατά συνείδηση. «Ο λαός θα μετρήσει τους απόντες» αναφέρουν χαρακτηριστικά και προσθέτουν ότι «σ' αυτές τις οριακές στιγμές για το λαό μας, η ευθύνη των εκπροσώπων του στη Βουλή είναι και ατομική. Καλούμε κάθε βουλευτή, όπου κι αν ανήκει, να ασκήσει το συνταγματικό απεριόριστο δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση». «Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί συμπρωταγωνιστούν στο θέατρο της διαπραγμάτευσης, ένα θέατρο χωρίς θεατές», τονίζουν οι ίδιοι κύκλοι και προσθέτουν πως «κανείς δεν τους πιστεύει πια». Επίσης, προχωρούν σε επιθέσεις κατά των πρωταγωνιστών των τελευταίων ημερών: «Ο κ. Στουρνάρας, με στοχευμένη διαρροή σε φιλική προς τους δανειστές και τη συγκυβέρνηση εφημερίδα, υποτίθεται πως λογομαχεί με την τρόικα. Στην οποία, όμως, έχει προλάβει να παραδώσει σιδηροδέσμιους τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους φτωχούς και τους ανήμπορους. Ο εθελοντής αιχμάλωτος των δανειστών κ. Κουβέλης δήθεν αγανακτεί. Και διαμαρτύρεται προς όσους χαρακτηρίζουν ως προαποφασισμένα τα εξοντωτικά και ανάλγητα μέτρα που έχει ο ίδιος συναποφασίσει και έχει ήδη επικυρώσει. Ο κ. Κουβέλης δεν έχει απλώς διαβεί τον Ρουβίκωνα. Συμπεριφέρεται ως οικοπεδούχος στην απέναντι όχθη. Ο κ. Βενιζέλος δεσμεύεται στον ελληνικό λαό ότι θα συμβάλει στην ψήφιση των μέτρων, αλλά δεν θα δεχτεί τις οριζόντιες περικοπές. Όταν τις έχει υπογράψει στο δεύτερο Μνημόνιο και τις έχει εξειδικεύσει στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης. Έχει ο ίδιος συναποφασίσει το οριζόντιο μέτρο της πλήρους κατάργησης των δώρων σε μισθωτούς και συνταξιούχους. Το οριζόντιο μέτρο της αύξησης του ορίου ηλικίας για συνταξιοδότηση από τα 65 στα 67 χρόνια. Είναι ο συντάκτης και ο εγγυητής κάθε οριζόντιας περικοπής που περιλαμβάνει το δεύτερο Μνημόνιο». Και διερωτώνται στον ΣΥΡΙΖΑ: «Για να μη βγει η Ελλάδα από το ευρώ θα πρέπει να εξοντωθούν οι άνεργοι οι πιο αδύναμοι και οι ανήμποροι; Και θα έβγαινε η Ελλάδα από το ευρώ, αν, αντί να πληρώσουν αυτοί, πλήρωναν εκείνοι που πρέπει και μπορούν; οι τραπεζίτες και οι καναλάρχες, που οφείλουν στο δημόσιο συνολικά ένα δισ. ευρώ -οι μεν από το πρώτο πακέτο Αλογοσκούφη, οι δε από τη χρήση των δημόσιων τηλεοπτικών συχνοτήτων. Θα πρέπει να πληρώσουν όλοι οι σημαδεμένοι του Μνημονίου τους τραπεζίτες και τους καναλάρχες για να σωθεί η Ελλάδα; Αυτό το τεράστιο ψέμα διακινούν, χωρίς ενδοιασμούς και αναστολή, οι τρεις αρχηγοί;» Η υπεράσπιση της δημοκρατίας Η υπεράσπιση της δημοκρατίας έχει ιεραρχηθεί στα σημαντικά θέματα στην πολιτική δράση του ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα έθεσε στη ΔΕΘ ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, καταγγέλλοντας ότι υπάρχει κίνδυνος αποσταθεροποίησης της χώρας και υπονόμευσης της δημοκρατίας, θέση που επανέλαβε πριν από τρείς ημέρες στην ΚΟ του κόμματος, προσθέτοντας ότι υπάρχει ένα ενιαίο κέντρο προπαγάνδας που με την επινόηση της «θεωρίας των άκρων» στοχοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τους κοινωνικούς αγώνες. Αποτιμώντας και τις τελευταίες εξελίξεις, πηγές του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρουν ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να υπερασπιστεί τη δημοκρατία, καθώς όπως τονίζουν «η δημοκρατία δεν λειτουργεί σε κοινωνικά και οικονομικά συντρίμμια -στα συντρίμμια λαθροβιώνει μόνον η φασιστική βία». Οι ίδιες πηγές υπογραμμίζουν πως «δεν είναι τυχαίο ότι συγκεκριμένοι μνημονιακοί κύκλοι, για να σώσουν το Μνημόνιο, βγάζουν μπροστά τη Χρυσή Αυγή, με την επικίνδυνη και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, που εξισώνει την άσκηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού μας και τη λειτουργία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τη βία του φασισμού» και τονίζουν: «Σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ, με την κοινοβουλευτική ομάδα του και τις οργανώσεις του, θα πρωταγωνιστήσει στο κίνημα για την υπεράσπιση της δημοκρατίας με την άμεση απαλλαγή της χώρας από το Μνημόνιο».

Δημοκρατία ή Τραπεζοκρατία;

Δημοκρατία ή Τραπεζοκρατία;

Στη χώρα που πρέπει να λύνεις σταυρόλεξο για το αν δικαιούσαι επίδομα για πετρέλαιο θέρμανσης έχει κηρυχθεί πόλεμος! Και τονχάνεις.

Σε αυτήν τη χώρα, που όταν λύσεις αυτό τοποταπό σταυρόλεξο, διαπιστώνεις ότι για δαπάνη 1.000 ευρώ δικαιούσαι επίδομα 30 κι ότι και αυτά θα τα πάρεις του... χρόνου υπό μορφήν... επιστροφής από την εφορία, τότε η χώρα σουυφίσταται πόλεμο. Ανορθόδοξο πόλεμο κι εσύτον χάνεις.

Πόλεμο με ασύμμετρες απειλές που επινοούν ξένοι γραφειοκράτες κι εκτελούν ντόπιοιραγιάδες με παράπλευρες απώλειες τα παιδιά σου.

Οταν έχεις υπουργό τον κ. Στουρνάρα κι ως «λύση» της τελευταίας στιγμής σού βρίσκει τη φορολόγηση της τελευταίας σου πνοής, τότε δεν έχεις να κάνεις με ανάλγητους ηλίθιους, αλλά μεανάλγητους ηλίθιους σε...

διατεταγμένη υπηρεσία!

Ο αποκαλούμενος και «αλχημιστής» με τα μαγειρέματα που κάνει κ. Στουρνάρας είναι απλώς κανίβαλος! Και το μαγείρεμα, το έδεσμα, εμείς!.. ...οι εργαζόμενοι, οι νέοι, όσοι πάνε με τον «σταυρό στο χέρι». Είμαστε πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα, έξω απ’ την Πόλη οι Βάνδαλοι, μέσα στην Πόλη οΑλάριχος, χορτάρι δεν φυτρώνει απ’ όπου περνούν τα «μέτρα».  

Είμαστε πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα, αλλά όχι «ελεύθεροι πολιορκημένοι», παρά μόνον«φοβισμένοι πολιορκημένοι». Εχουμε καταληφθεί μέσα μας και αν γύρω από την Πόλη οργιάζουν Βάνδαλοι «δεινόσαυροι και γύπες», κι αν μέσα στην Πόλη κάνουν κουμάντο ο Αλάριχος, ο Ραγιάς κι ο Γρύπας, μέσα μας έχει θρονιαστεί το μούδιασμα κι ο φόβος, η αυταπάτη και η μάταιη προσδοκία για την εμφάνιση μιας στρατιάς από Από Μηχανής Θεούς που θα φανεί, από κάπου επιτέλους θα φανεί, και θα ’ρθεί να μας λυτρώσει.

Φενάκες και χίμαιρες! Ο εχθρός είναι εδώ. Ο πόλεμος γίνεται εδώ. Οπως και στην Ισπανία, την Ιταλία, τηνΠορτογαλία και αλλού.

Τον έχουν εξαπολύσει εκλεγμένες κυβερνήσεις εναντίον των λαών που τις εξέλεξαν.

Τον έχουν εξαπολύσει κατ’ εντολήν των Ανωτέρων τους απ’ τα Διευθυντήρια των Βρυξελλών και τηνΚομαντατούρ του Βερολίνου.

Είναι πόλεμος ολοκληρωτικός και χωρίς έλεος για «αδύναμες ομάδες» του πληθυσμού, συνταξιούχους, καρκινοπαθείς, απόκληρους, μετανάστες, πάσχοντες κι όλους όσοι πέπρωται να οδηγηθούν στην «τελική λύση».

Στη μετατροπή δηλαδή της Ευρώπης σε φέουδα και προτεκτοράτα. Κατεχόμενων ζωών και ειδικών οικονομικών ζωνών.

  

«Ο καπιταλισμός μπορεί να σκοτώσει το ανθρώπινο είδος», έλεγε ο Σαντιάγο Καρίγιο, που πέθανε προ ημερών.

Αυτό ακριβώς κάνει τώρα αυτό το σύστημα! Ασύδοτο πλέον και χωρίς αντίπαλο δέος, εν πρώτοιςσκοτώνει την ανθρωπιά μέσα στον άνθρωπο. Δηλαδή εκφασίζει τις κοινωνίες.

Ηδη οι δημοκρατίες έχουν αποσαθρωθεί - ο Γιωργάκης πέρασε το Μνημόνιο απ’ τη Βουλή μεαντισυνταγματική ψηφοφορία (των 151 αντί των 180), όπως και τώρα πάει να περάσει ο Σαμαράς το τρέχον θανάσιμο πακέτο με Ενα Αρθρο (αριθμός 1) - - κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα που βαδίζουν στον ίδιο μονόδρομο με τους εκβιασμούς, τα χαράτσια και τα αναγκαστικά μέτρα.

Χαράτσια μας επέβαλαν οι Οθωμανοί (μικρότερα, είναι η αλήθεια, απ’ το 23% του Φ.Π.Α.).

Και αναγκαστικά μέτρα μάς επέβαλαν οι Ναζί (όπως το Αναγκαστικό Δάνειο).

Τώρα τους έχουμε και τους δύο μαζί πάλι στον σβέρκο μας.

Τα μέτρα που πρόκειται να λάβουν οι συνεργάτες της φράου Μέρκελ φον Ζήμενς συνιστούν πογκρόμ κατά των φορολογουμένων χάριν των φοροφυγάδων, πογκρόμ των τοκογλύφων εναντίον των εργαζόμενων -  και τα διαπράττουν αυτοί που μας έφεραν έως εδώ υπό την προστασία εκείνων που θα μας πάνε ακόμα παρακάτω.

  

Η εντολή που εν τέλει υπεξαίρεσαν απ’ τον λαό με ψευδείς υποσχέσεις τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης έχει μετατραπεί από καιρό σε εκτέλεση εντολών, που λαμβάνουν απ’ την Τρόικα, εν είδειεκτελεστικού αποσπάσματος οι ίδιοι. Γενίτσαροι, ραγιάδες και γραικύλοι.

Πρόκειται περί πολέμου. Διότι μετάλλαξη της χώρας (ή όσων απομείνουν απ’ αυτήν) σε ζώνη φθηνής εργασίας, χωρίς εκφοβισμό του λαού, εκφασισμό της κοινωνίας και εκτροπή της δημοκρατίας σε ολιγαρχία, δεν γίνεται.

Σε αυτόν τον πόλεμο όλα τα βαριά όπλα, χρήμα, προπαγάνδα, πελατειακές σχέσεις, τα έχει στα χέρια της η εξουσία. Της Διαπλοκής και της Διαφθοράς.

Οσοι στέκονται ή θα σταθούν απέναντι στην ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, διαθέτουν επίσης βαριά όπλα: την ψυχή τους, την Ιστορία, τα κόμματα και τα συνδικάτα τους - αυτά που συχνά απαξιώνουμε απ’ τους καναπέδες μας και σιχτιρίζουμε, βγάζοντας οι ίδιοι με τα χέρια μας τα μάτια μας.

«Η πόλις έχει κοπεί στα δύο», όπως έλεγε ο Σόλων, κι εκτός απ’ τους «άτιμους» που αδιαφορούν ή καιροφυλακτούν να δουν προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα, όλοι οι υπόλοιποι «οφείλουν να πάρουν θέση», σε έναν αγώνα, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, που μπορεί να είναι μακρόχρονος αλλά θα είναι και ανειρήνευτος.

Ωσπου να φανεί αν αυτή η οπισθοδρόμηση της Ιστορίας που ζούμε τώρα είναι προσωρινή καιπροοιωνίζεται το επόμενο άλμα προς τα μπρος, ή αν την έχουμε πατήσει, και θα μας πατήσει όλους η«Σιδερένια Φτέρνα»...

Οψόμεθα...

 

email:  stathis@enikos.gr

Του Στάθη από enikos

Γενικός Συναγερμός της Αεράμυνας απο τις 10:30 το πρωί ( blazy sky) μ ε εντολή Αρχηγού ΓΕΕΘΑ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada 

Εντολή A/ΓΕΕΘΑ : ΓΕΜΙΣΤΕ- ΟΠΛΙΣΤΕ -ΑΝΑΦΕΡΑΤΕ …¨Ολοι και όταν λέμε …¨Ολοι εννοούμε όλη η Αεράμυνα της Χώρας ! ¨οτι πετάει LOCK 
Πριν από λίγο όλες οι μονάδες όλων των αντιαεροπορικών συστημάτων της Χώρας μπήκαν σε γενικό συναγερμό
…Από τον Έβρο έως την Κρήτη και από το Καστελόριζο έως το δυτικό άκρο της Ελλάδος όλες οι μονάδες της Αεράμυνας τελούν σε κόκκινο γενικό Συναγερμό ! Tα RADAR ελέγχουν , κλειδώνουν και αναφέρουν στόχους !

Όλα τα αντιαεροπορικά όπλα Αεροπορίας ,Στρατού και Ναυτικού οπλίζουν και μπαίνουν σε κατάσταση blazy sky (Φλεγόμενος Ουρανός )
ΟΙ Σειρήνες ηχούν ασταμάτητα …Οι Πύραυλοι σε άμεση ετοιμότητα 5λεπτου !
΄΄Άσκηση΄΄ γενικού Συναγερμού με πραγματικές διαστάσεις …

Ο Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωσταράκος δίνει εντολές και αναμένει αποτελέσματα αναμένει αποτελέσματα … Να αναφέρουν αμέσως στο κέντρο τα αεροσκάφη που (lock) άρουν …Συνθήκες πραγματικού πολέμου 

Βετεράνος

Ποιοι και γιατί θέλουν την Ελλάδα «αποτυχημένο κράτος»

Αναρτήθηκε από τον/την arch στο Σεπτεμβρίου 21, 2012

Την αποκάλυψη ενός τοπίου το οποίο ήταν εξαρχής σχεδιασμένο ως κατάληξη για τη χώρα ολοκληρώνει η ανακοίνωση των νέων μέτρων τα οποία, όπως αναφέρει το δημοσίευμα του περιοδικού «Επίκαιρα», επέβαλε η τρόικα και αποδέχτηκε μετά από εικονική διαπραγμάτευση η κυβέρνηση. Η Ελλάδα κινδυνεύει πλέον να εξελιχθεί σ’ ένα «καταρρέον» ή «αποτυχημένο κράτος» («failed state»).

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, σύμφωνα με το διεθνή ορισμό για τα failed states, υπάρχουν χαρακτηριστικά και δείκτες- η μεγάλη οικονομική πτώση, η ανεπάρκεια ή η αδυναμία των δημοσίων υπηρεσιών, προσφυγικά κύματα και ακούσιες μετακινήσεις πληθυσμών, αδύναμη ή αναποτελεσματική κυβέρνηση, η οποία έχει ανεπαρκή ή καθόλου έλεγχο της επικράτειας, κ.ά.- που υποδεικνύουν, αναλόγως της έντασης των φαινομένων, ότι ένα κράτος είναι ή κινδυνεύει να γίνει «αποτυχημένο».

Ο συνολικός κατάλογος των παραμέτρων που εξετάζονται προκειμένου να καταταγεί ένα κράτος ως «failed» είναι, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα των «Επίκαιρων»: Ισχυρές δημογραφικές πιέσεις, μαζικές εκτοπίσεις προσφύγων που δημιουργούν έκτακτες ανθρωπιστικές ανάγκες, εμφάνιση ομάδων που ασκούν βία, ροή προσφύγων σε διαρκή και σταθερή βάση, υποβάθμιση περιοχών, σοβαρή οικονομική πτώση, άνιση οικονομική κατάσταση μεταξύ ομάδων, απονομιμοποίηση κράτους/κυβέρνησης, υποβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών, αυθαίρετη επιβολή του νόμου, υπηρεσίες ασφαλείας που λειτουργούν ως «κράτος εν κράτει», άνοδος ομαδοποιημένων ελίτ (φατριών), παρέμβαση εξωτερικών πολιτικών παραγόντων.

Στην παρούσα χρονική συγκυρία επιβάλλεται, πάντως, η διατύπωση ορισμένων παρατηρήσεων, κυρίως όμως η κατάθεση πληροφοριών με βάση την εξέλιξη αυτού που ήδη ορίζεται διεθνώς ως «ελληνικό πρόβλημα».

Όπως αναφέρουν στα «Επίκαιρα» πρόσωπα τα οποία έχουν βαθιά γνώση όσων τεκταίνονται στο παρασκήνιο της διεθνούς διπλωματίας και των οικονομικών οργανισμών, το γεγονός ότι ένα πρόβλημα δημοσιονομικού ελλείμματος εξελίχθηκε σε κρίση χρέους και δανεισμού δεν έγινε τυχαία. Αποτέλεσε το όχημα για να διογκωθεί ένα υπαρκτό πρόβλημα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να οδηγήσει τη χώρα στον έλεγχο τρίτων.

Αυτή ακριβώς η εξωτερική επέμβαση δημιούργησε τις προϋποθέσεις περαιτέρω επιδείνωσης του προβλήματος και διάχυσής τους σε όλους τους τομείς λειτουργίας του κράτους και της κοινωνίας, προκειμένου να διαιωνιστούν η εξάρτηση και ο έλεγχος. Τώρα, η πολιτική που συνεχίζει να επιβάλλεται στη χώρα, εξωθεί σε κοινωνική αναταραχή, πολιτική ρευστότητα με την απειλή της γενικευμένης αποσταθεροποίησης να προβάλλει πιο έντονα από ποτέ.

Το ελληνικό κράτος, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, χάνει τη μία μετά την άλλη τις ζωτικές λειτουργίες του και τη δυνατότητά του να υπερασπιστεί την ίδια την υπόστασή του. ποιους βολεύει μια κατάρρευση των δομών της Ελληνικής Πολιτείας και η πλήρης διάρρηξη του κοινωνικού ιστού;

Αυτούς που θέλουν α) να σφετεριστούν τον πλούτο της χώρας συνολικά, β) αυτούς που θέλουν τη χώρα εκτός παιχνιδιού γενικότερα στην περιοχή διότι γνωρίζουν τις δυνητικές δυνατότητες που έχει λόγω της γεωγραφικής της θέσης γ) αυτούς που σχεδιάζουν και εδαφικό ακρωτηριασμό και το στόχαστρο των οποίων δεν βρίσκονται μόνο οι αποκαλούμενες «ευαίσθητες περιοχές», καθώς η ατζέντα τους έχει διευρυνθεί.

Παρεμβάσεις

Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχει όργιο παρασκηνιακής παρέμβασης ξένων συμφερόντων και υπηρεσιών, με την εξαγορά προσώπων σε συγκεκριμένες θέσεις και τη χρηματοδότηση δράσεων που εξυπηρετούν τους σχεδιασμούς τους σε περιοχές υπεράνω υποψίας.

Παράγοντας, σύμφωνα με το περιοδικό, με σημαντική θέση στο εξωτερικό, συνόψιζε το συμπέρασμα ως εξής: «Στην αντίληψη ορισμένων παικτών, η Ελλάδα έχει δυσανάλογα μεγάλο πλούτο για το μέγεθός της. και δεν θεωρούν ως πλούτο μόνο τον ορυκτό, υποθαλάσσιο και υπόγειο, αλλά τη δημόσια περιουσία, τα νησιά, επειδή είναι πολλά, είναι στη θέση που είναι και αντιπροσωπεύουν έναν τεράστιο τουριστικό, επιχειρηματικό, ενεργειακό και γεωπολιτικό πλούτο, την περιουσία που έχει η Ελλάδα στο εξωτερικό από κληροδοτήματα και αγορές, η οποία είναι μεγαλύτερη απ’ αυτή πολύ μεγαλύτερων κρατών, την ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων, η οποία επίσης είναι τεράστια και θέλουν να τη βάλουν στο χέρι.

Γενικά θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι πολύ πλούσια για το μέγεθός της και η αδυναμία της να αξιοποιήσει αυτό τον πλούτο λόγω ανικανότητας και διαφθοράς του πολιτικού συστήματος τους έδωσε την ευκαιρία να επιχειρήσουν να τον αρπάξουν ρίχνοντας τη χώρα σε κρίση.
newsbeast.gr

Έχουμε πόλεμο, κι ας το ξεχνάς…

Το πρώτο. Το σύστημα – σύμπλεγμα της πολιτικής και οικονομικής ελίτ καταρρέει, όπως ακριβώς καταρρέει και ο υπαρκτός νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός. Σαν μία σκαλωσιά που πέφτει πάνω στους περαστικούς. Στην περίπτωση της πτώσης αυτού του συστήματος ισχύει απόλυτα το«σημασία έχει η πρόσκρουση». Το σύστημα, βέβαια, θυσιάζει κομμάτια του, αυτοακρωτηριάζεται αλλά αναγεννιέται, π.χ. σκοτώνει το ΠΑΣΟΚ και γεννάει τη Χρυσή Αυγή, αλλά σημασία έχει πως πέφτει όπως ακριβώς μία σκαλωσιά στα κεφάλια των πολλών καλών ανθρώπων. Που το πάω… Το σύστημα – σύμπλεγμα της πολιτικής και οικονομικής ελίτ όταν φτάσει στον πάτο δεν θα σπάσει, αντίθετα θα σπάσει τα κεφάλια μας. Αυτοί θα τη γλυτώσουν, με εξαίρεση ελάχιστους που ίσως και να καταλήξουν σε κανένα κελί, και θα συνεχίζουν να κλωσάνε τα λεφτά που έκλεψαν όλα τα προηγούμενα χρόνια από τη μεγάλη ληστεία που έστησαν παρέα τα κόμματα που κυβερνούσαν και οι επιχειρηματίες που κονομούσαν.

Το δεύτερο. Το σύστημα – σύμπλεγμα της πολιτικής και οικονομικής ελίτ καταρρέει, αλλά κάνει ότι μπορεί ώστε να καθυστερήσει τη συνάντηση του με τον πάτο, όχι για να μην καταπλακώσει τους πολλούς καλούς ανθρώπους, αλλά γιατί όσο επιμηκύνει την πτώση του, τόσα περισσότερα θα μπορέσει να φορτώσει σε τραπεζικούς λογαριασμούς, off shore εταιρίες και να λεηλατήσει από το δημόσιο χώρο. Γι’ αυτό και μας κάνουν πόλεμο. Δείτε για παράδειγμα το σημερινό (19 Σεπτεμβρίου) πρωτοσέλιδο του «Έθνος», της ναυαρχίδας της διαπλοκής. Τι λέει; Πως με απόφαση του Βρούτση (του υπουργού Εργασίας που δίνει στην τρόικα περισσότερα από αυτά που ζητάει η… τρόικα) θα σταματήσει η καταβολή των συντάξεων από το λεγόμενο ταμείο των «εργατοπατέρων». Το «Έθνος» πανηγυρίζει την είδηση και ξεμπροστιάζει(;) τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, πως αντί να στηρίξουν την τρικομματική κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» έχουν κηρύξει νέα γενική απεργία για την άλλη Τετάρτη (26 Σεπτεμβρίου) στην οποία αναμένεται να κατέβουν στο δρόμο ακόμα και οι παράλυτοι. Θέλει δηλαδή να πει το «Έθνος» ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν νοιάζονται για τους πολλούς καλούς ανθρώπους (που μεταξύ μας μπορεί και να συμβαίνει) αλλά κατεβαίνουν σε απεργία για να υπερασπιστούν τα προνόμια τους, όπως η σύνταξη του «εργατοπατέρα». Έλα που όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι, καθώς σήμερα λίγες εκατοντάδες υπέργηροι πρώην συνδικαλιστές της προ του 1982 εποχής παίρνουν τη συγκεκριμένη σύνταξη, που κινείται μεταξύ των 200 και των 600 ευρώ… Μούφα δηλαδή το θέμα, καθώς αφορά μερικά γεροντάκια και δημοσιονομικά είναι κάτι λιγότερο από μία τρύπα στο νερό.

Το τρίτο. Το σύστημα – σύμπλεγμα της πολιτικής και οικονομικής ελίτ καταρρέει και μαζί του καταρρέουν και πολλά μικρότερα συστήματα, κυρίως τοπικού και κλαδικού χαρακτήρα, που όμως είναι μάλλον βέβαιο ότι θα τσακιστούν όταν συναντήσουν το έδαφος. Πρόκειται δηλαδή για συστήματα που παραδοσιακά στήριζαν τις ελίτ, αλλά είτε εξαιτίας των περιορισμένων δυνατοτήτων τους, είτε εξαιτίας λάθος επιλογών, είτε από τη μαλακία που τους δέρνει, δεν κατάφεραν ποτέ να γίνουν ελίτ και για μία ζωή κυνηγούν ακόμα και τις πενταροδεκάρες. Τις οποίες βέβαια δεν τις έχουν ανάγκη, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ φρόντισαν για πολλά χρόνια να ταΐζουν αυτά τα υποσυστήματα, αλλά είναι θέμα χαρακτήρα και διαπαιδαγώγησης… Οπότε και τα υποσυστήματα κάνουν πόλεμο και χαρακτηριστική εδώ είναι η περίπτωση του ΑΠΘ. Προφανώς αν οι πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ στήριζαν τη Διαμαντοπούλου θα μπορούσαν να πάρουν το ταμείο και να φύγουν στη Βραζιλία και οι ίδιοι που σήμερα «αποκαλύπτουν» - μιλάμε για επίσημες και ομόφωνες αποφάσεις της Συγκλήτου – σπατάλες(;) μερικών χιλιάδων ευρώ, θα έλεγαν πως ο Μυλόπουλος και ο Παντής είναι άγιοι άνθρωποι και πήγαν τα λεφτά στη Βραζιλία για να τα αερίσουν. Προφανώς η επίθεση στις πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ ξεκίνησε και συντονίστηκε από το γραφείο της πρώην υπουργού Παιδείας, προφανώς από τους μισθοδοτούμενους (από υπουργεία, οργανισμούς, τράπεζες, ιδρύματα, αλλά και απευθείας από το γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ) δημοσιογράφους. Όμως το θέμα έχει να κάνει και αλλιώς, καθώς μέσα και έξω από το ΑΠΘ λειτουργούν ένα ή και περισσότερα υποσυστήματα που χτυπούν τις πρυτανικές αρχές για τους δικούς τους λόγους. Για παράδειγμα, αν αύριο με το καλό η χώρα αποκτήσει αριστερή διακυβέρνηση, τότε το ΑΠΘ και όλα τα άλλα πανεπιστήμια θα μπορέσουν να απαλλαγούν από τη γάγγραινα των εργολάβων. Οι εργαζόμενοι στους εργολάβους θα μπορέσουν να κάνουν κοινωνικούς συνεταιρισμούς οι οποίοι θα δουλεύουν απευθείας για τα πανεπιστήμια, με καλύτερους μισθούς, ελεύθερο συνδικαλισμό και χωρίς το φόβο μην βρεθείς ένα βράδυ πεταμένος σε κανένα χαντάκι. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι οι αντίπαλοι των πρυτανικών αρχών του ΑΠΘ, αυτοί που δίνουν έτοιμα τα «στοιχεία» στους «αποκαλυπτικούς» δημοσιογράφους, είναι ακριβώς εκείνο το καθηγητικό υποσύστημα που όλα τα προηγούμενα χρόνια μοιραζόταν τον παρά με τους εργολάβους. Άρα ένα και ένα κάνουν δύο. Όσον αφορά ζητήματα σπατάλης και κακοδιαχείρισης, ακόμα και ο παράδεισος έχει τον καμπινέ του, πόσο περισσότερο ένας δημόσιος οργανισμός… 

Το τέταρτο. Όσο περνούν οι μέρες από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου τα πράγματα πολώνονται όλο και περισσότερο. Κάθε μέρα που περνάει όλο και περισσότερο. Στην πλευρά των πολλών καλών ανθρώπων μαζεύεται όλο και περισσότερος κόσμος, ακόμα και αυτοί που αδιαφόρησαν ή κυρίως φοβήθηκαν στις 17 Ιουνίου. Στην άλλη πλευρά, τα καθίκια παραμένουν καθίκια και οι ναζίδες ναζίδες. Στη μέση ο κόσμος λιγοστεύει, καταλαβαίνει ότι θα πρέπει να πάρει θέση, ή με τους πολλούς καλούς ανθρώπους, ή με τα καθίκια και τους ναζίδες. Οι πολλοί καλοί άνθρωποι δεν προετοιμάζονται για πόλεμο, τον ζουν ήδη μέσα στα σπίτια τους. Εδώ και καιρό… Οι περισσότεροι, και αυτό είναι μάλλον καλό, δεν έχουν από ένα φορτηγό κολλημένα ένσημα στην πολιτική Αριστερά και στον ανταγωνιστικό χώρο, οπότε δεν ξέρουν τι ακριβώς θέλουν ή πρέπει να κάνουν. Οπότε λογικά το αφήνουν πάνω στον Αλέξη και αυτός πολύ λογικά λέει πως έτσι δεν θα κάνουμε δουλειά. Και πολύ λογικά, επειδή σε κανέναν μας δεν αρέσει ο πόλεμος, συχνά πυκνά όλοι, όλοι μας και ο Αλέξης, ξεχνάμε ότι έχουμε πόλεμο. Στην άλλη μπάντα όμως τα καθίκια και οι ναζίδες δεν το ξεχνούν ποτέ. Γι’ αυτό άλλωστε είμαστε και έτσι, χώρια, απέναντι και πολωμένοι. Αυτοί μέσα στα σκατά και εμείς μέσα στην οργή και την αγάπη. 

Α, μέχρι τη γενική απεργία έχουμε μία εβδομάδα μπροστά μας, ας μαζευτούμε, ας το συζητήσουμε και να συναντηθούμε όλοι στο δρόμο.

του Θ. Μαρουλιάδη

Πηγή: Έχουμε πόλεμο, κι ας το ξεχνάς… - RAMNOUSIA 

Ρούσσος Παπαδάκης - Αντέχω τον πόνο από τον καρκίνο μου, δεν αντέχω τον πόνο του λαού μου

Η συγκλονιστική εξομολόγηση ενός δικαστή. 

Ο Ρούσσος Παπαδάκης άφησε άναυδο το ακροατήριο την ώρα που προσφωνούσε τον Κον Μπεντίτ.

«Πρέπει να είμαστε ήρωες και όχι μηδενικά (We must be Heroes, not Zeros)» , είπε ο Ρούσσος Παπαδάκης.


Ολόκληρη η προσφώνηση:


"Στον αγωνιστή Κον Μπεντίντ

Θα ήθελα να σας εκφράσω τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη για τη θαρραλέα στάση σας, αφού σκεφτήκατε τη τωρινή δοκιμασία που περνάει η χώρα μου. Σύντομα θα γιορτάσουμε την 44η επέτειο του Μάη του '68. Πιστεύω πως έχει έρθει η ώρα να ανοίξουμε ένα νέο κύκλο μίας νέας εποχής. Είναι καθήκον σας, δεν έχετε κανένα δικαίωμα να το αρνηθείτε, είναι καθήκον σας και για τους ίδιους τους εαυτούς σας.

Ο Μαουρίς Μποντέλ αναφέρει ότι ένας άνδρας γίνεται άνθρωπος όταν υπερβαίνει τον εαυτό του και αυτό πρέπει να κάνουμε.

Μπορώ να αντέξω τον πόνο από τον καρκίνο μου, που πρόσφατα έγινε «συντροφιά» μου, αλλά δεν μπορώ να αντέξω τον πόνο του λαού μου που έχει γονατίσει και κομματιάζεται. Ούτε μπορώ να αντέξω τον πόνο χιλιάδων συνανθρώπων μου, οι οποίοι στερούνται της ελπίδας, των προοπτικών και του δικαιώματος στη ζωή, εξαιτίας των πράξεων κάποιων άπληστων, ανίκανων και διψασμένων για εξουσία πολιτικών. 
Αναρωτιέται κανείς ποιος τους έδωσε το δικαίωμα;

Τον επόμενο Μάη θα οδηγηθούμε σε μία νέα εποχή, παίρνοντας το… τρένο με τον τρόπο του Μαχάτμα Γκάντι, ειρηνικά χωρίς βία, αποκαθιστώντας τον ρυθμό της παγκόσμιας αρμονίας, έντεχνα συνυφασμένης με τον Πλατωνικό Ιδεαλισμό και τον Αριστοτελικό Ρεαλισμό, αλλά πάνω από όλα, φέρνοντας πίσω την αγάπη και την ηθική που έχουμε ξεχάσει.

Για να οδηγήσουμε το τρένο της ανθρωπότητας στην Κοιλάδα των Ανθρώπινων Αξιών.
Πρέπει να είμαστε ήρωες, όχι μηδενικά".

Ο Ρούσσος Παπαδάκης είναι Αντιεισαγγελέας Αρείου Πάγου και πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων, που αύριο αποφασίζουν για τις κινητοποιήσεις κατά των μέτρων και των περικοπών.

Η προσφώνηση προς τον συμπρόεδρο των Οικολόγων Πράσινων της Ευρωβουλής, Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, έγινε στα Χανιά κατά τη διάρκεια της ολομέλειας των δικηγορικών συλλόγων Ελλάδας.

ΠΗΓΗ

Πηγή: Ρούσσος Παπαδάκης - Αντέχω τον πόνο από τον καρκίνο μου, δεν αντέχω τον πόνο του λαού μου - RAMNOUSIA 

Η εσωτερική αποικιοποίηση και η εδραίωση του παρασιτισμού (Η Ελλάδα μετά το μνημόνιο)

Του Θέμη Τζήμα

Ας υποθέσουμε ότι αποδεικνύομαστε πειθήνιοι και “καλοί μαθητές” της τρόικας. Ας υποθέσουμε ακόμα ότι κάποια στιγμή τα επόμενα χρόνια με ένα μαγικό τρόπο θα υπάρχει στην Ελλάδα μια ασθμαίνουσα μεγέθυνση και ότι θα έχει επιτευχθεί ένας βαθμός “ανακούφισης” της δημοσιονομικής πτυχής της κρίσης. Ποια θα είναι η Ελλάδα τότε;

Στη βάση θα υπάρχει μια εκτεταμένη πληβειακή μάζα, που στην πλειοψηφία της θα δίνει μάχη επιβίωσης κυρίως με βάση τη μαύρη, κακοπληρωμένη και ευκαιριακή εργασία ή στην καλύτερη περίπτωση χάρη σε χαμηλής ειδίκευσης παροχή υπηρεσιών. Ένα μικρότερο τμήμα θα απασχολείται στον πρωτογενή τομέα και ένα ακόμα στο δευτερογενή τομέα, σε επιχειρήσεις που ως επί το πλείστον θα αξιοποιούν την παροχή πάμφθηνης εργασίας, χωρίς δικαιώματα και χωρίς συλλογικές συμβάσεις.

Η χώρα θα έχει κατατμηθεί σε ανταγωνιστικές μεταξύ τους Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, όπου τα δικαιώματα των εργαζομένων, οι μισθοί, οι περιβαλλοντικοί όροι, οι φορολογικοί συντελεστές των επιχειρηματιών, οι ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις διαρκώς θα υποτιμώνται προς όφελος μιας άγριας κερδοσκοπίας. Θα υποβάλλεται σε εσωτερικό εργασιακό και περιβαλλοντικό ντάμπινκ και θα λειτουργεί ως κονσέρβα φτηνού, εφεδρικού εργατικού στρατού.

Επειδή βεβαίως ακόμα και έτσι η Ελλάδα δε θα μπορεί να συναγωνιστεί σε ό,τι αφορά τις ιδιωτικές παραγωγικές επενδύσεις χώρες ακόμα χαμηλοτέρου κόστους, ενώ οι δημόσιες επενδύσεις θα είναι ανύπαρκτες και το εξειδικευμένο προσωπικό θα αναζητά εργασία στο εξωτερικό, οι ΕΟΖ θα απαρτίζονται από ευκαιριακές δραστηριότητες και μη ανταγωνιστικές διεθνώς. Κατά συνέπεια σύντομα το μετά- μνημονιακό μοντέλο ανταγωνιστικότητας θα σαρωθεί μέσα σε ένα γενικευμένο κλίμα αποεπένδυσης.

Ωστόσο τα παραπάνω δε θα αποτρέψουν ούτε κατ’ ελάχιστο την περαιτέρω ενίσχυση του παρασιτικού, ολιγαρχικού κατεστημένου, το οποίο μέσα από εσωτερικές αναδιαρθρώσεις θα ενισχύσει περαιτέρω τη θέση του. Στον πυρήνα του μνημονιακού προγράμματος βρίσκονται τέσσερα προτάγματα: το πρώτο είναι το ξεπούλημα όλων των κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων που κατέχοντας μονοπωλιακή θέση και έτοιμη υποδομή χάρη σε δεκαετίες προσπαθειών του λαού εγγυώνται κερδοφορία. Το ξεπούλημά τους βεβαίως συνιστά από- επένδυση καθώς το δημόσιο ταμείο θα χάνει χρήματα, οι θέσεις εργασίας θα μειωθούν, οι αμοιβές και άρα τα κεφάλαια που κινούνται στο οικονομικό κύκλωμα θα συρρικνωθούν και φυσικά από ένα σημείο και μετά, επειδή τα ιδιωτικά κεφάλαια θα αδυνατούν να συντηρήσουν κοστοβόρες υποδομές θα απαιτήσουν επιδοτήσεις από το κράτος.

Ο δεύτερος στόχος, συναφής με τον πρώτο είναι μιας και παραγωγικές επενδύσεις δεν προβλέπονται, να ανοίξει μια σειρά ιδιωτικών, επιδοτουμένων, παρασιτικών αγορών, μέσα από την αντίστοιχη απόσυρση του κράτους από σειρά κοινωφελών, κοινωνικών και άλλων δραστηριοτήτων του. Η διάλυση της δημόσιας υγείας, παιδείας και κοινωνικής ασφάλισης αποτελούν χαρακτηριστικές περιπτώσεις δόμησης νέων ή διεύρυνσης ήδη υπαρχουσών παρασιτικών, ιδιωτικών αγορών. Δεδομένου ότι η μέχρι σήμερα δημόσια παρουσία κάλυπτε ανελαστικές ανάγκες των πολιτών, η απόσυρση του κράτους θα εξαναγκάσει τους πολίτες να στραφούν σε εντελώς ταξικά διαχωρισμένες ιδιωτικές υπηρεσίες.

Πιθανότατα και για ένα διάστημα το κράτος θα επιδοτήσει τμήμα των νέων αυτών αγορών. Η μεγάλη πληβειακή, προλεταριοποιημένη μάζα σταδιακά θα αποκλειστεί από τη σταθερή πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες. Θα οδηγηθεί είτε σε φιλανθρωπικά δίκτυα και σχετική περιθωριοποίηση, είτε στην πλήρη περιθωριοποίηση και αποκλεισμό. Στο εσωτερικό του νέου παρασιτισμού θα δομηθούν φυσικά νέα μονοπώλια και ολιγοπώλια, βάσει των σχέσεων των εν λόγω επιχειρηματιών με τους πολιτικούς παράγοντες της χώρας και με τον ξένο παράγοντα. Το ρουσφέτι και τα δίκτυα συνενοχής θα διογκωθούν με τον ιδιωτικό τομέα και τους εξαρτημένους από αυτόν κομματάρχες να παίζουν έναν απείρως χυδαιότερο ρόλο από ό,τι μέχρι σήμερα έχουμε γνωρίσει.

Ο συνδυασμός των δύο παραπάνω μεθόδων εγγυημένης, παρασιτικής κερδοφορίας- παρασιτικής υπό την έννοια ότι οι “επενδυτές” θα αποκομίσουν εγγυημένα από το κράτος και την κοινωνία κέρδη με μηδενικές δικές τους επενδύσεις, είτε σε κεφάλαιο, είτε σε τεχνολογία- οδηγεί και στον τρίτο στρατηγικό στόχο της μνημονιακής πολιτικής: την κερδοφορία της υψηλής πατρωνείας από το εξωτερικό του ελληνικού παρασιτισμού. Μια σειρά επιχειρήσεων που στήσανε τα δίκτυα της εκτεταμένης διαφθοράς εδώ και δεκαετίες, τώρα θα δράσουν ακόμα πιο απροκάλυπτα, επιθετικά και ανέλεγκτα.

Το τέταρτο πρόταγμα χτίζεται ήδη ως αναγκαίο συμπλήρωμα των προηγουμένων: ο πλήρης έλεγχος της πολιτικής ζωής, με επίκεντρο ένα συστημικό νεοφιλελεύθερο πόλο, που θα πλασάρεται άλλοτε ως κεντρώος και άλλοτε ως σοσιαλδημοκρατικός. Δίπλα του θα υπάρχει μια ισχυρή ακροδεξιά για όσο θα τη χρειάζεται το σύστημα, που επίσης θα διέρχεται οβιδιακών μεταμορφώσεων και στα αριστερά ένας κατακερματισμένος χώρος. Μέσα από τον έλεγχο της πολιτικής ζωής θα επιχειρηθεί η καταπίεση, η σύγχυση, ο αποπροσανατολισμός της λαϊκής ριζοσπαστικότητας και εν τέλει η εκτροπή της σε ακίνδυνες για το κατεστημένο κινήσεις.

Η ορθή περιγραφή της μετά- μνημονιακής Ελλάδας και εφόσον δεν ανατρέψουμε τη μνημονιακή στρατηγική είναι αυτή μιας χώρας και κοινωνίας υπό εσωτερική αποικιοποίηση. Μια μικρή, ολιγαρχική ελίτ που εξουσιάζει τη μεγάλη προλεταριοποιημένη, πληβειακή μάζα με στήριγμα τη συρρικνωμένη, ακρωτηριασμένη, οικονομικά και πνευματικά αποστεωμένη μεσαία αστική τάξη, υπό την υψηλή πατρωνεία του ξένου παράγοντα. Ένας σκληρός ταξικός διαχωρισμός που θα διακλαδώνεται παντού: από το αστικό περιβάλλον και την καθημερινή ποιότητα ζωής, ως την πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες, τα δικαιώματα και τις αμοιβές. Δεν είναι καθόλου απίθανο κρίσεις που θεωρούσαμε ότι ανήκουν στο παρελθόν για αναπτυγμένες κοινωνίες, όπως η διατροφική κρίση για τμήματα του πληθυσμού να επανέλθουν επίμονα.

Η Ελλάδα θα αποτελέσει έτσι το υβρίδιο μεταξύ Λατινικής Αμερικής των δεκαετιών του ψυχρού πολέμου και Ανατολικής Ευρώπης μετά την πτώση του τείχους, που προτυποποιείται ήδη και εφαρμόζεται στο σύνολο της ευρωπεριφέρειας.

Σταδιακά δε, το ίδιο μοντέλο εσωτερικής αποικιοποίησης μεταφέρεται και στα κράτη του ευρωπαϊκού κέντρου. Η κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους δικαίου στο σύνολο της ευρωζώνης στο πλαίσιο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων θα οδηγήσει με μεγαλύτερη ή μικρότερη βιαιότητα σε τεκτονικές αλλαγές όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Η διάκριση βορρά- νότου μεταφέρεται με απρόβλεπτες συνέπεις στο εσωτερικό τόσο του βορρά όσο και του νότου. Αποκτά μια ολοένα περισσότερο ταξικό- πολιτική διάσταση, διαίρεσης μεταξύ ολιγαρχίας και προλεταριοποιημένων μαζών.

Στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και φυσικά στη δική μας χτίζεται ένα νέο τείχος περιθωριοποίησης και απομόνωσης. Ένα είναι βέβαιο, δε: ότι αν υποταχθούμε σε αυτήν με βάση το επιχείρημα ότι ο άλλος δρόμος μπορεί να αποδειχτεί χειρότερος, αυτό το ζοφερό μέλλον θα καστεί ασφυκτικό παρόν.

ΧΑΡΤΑ

Πηγή: Η εσωτερική αποικιοποίηση και η εδραίωση του παρασιτισμού (Η Ελλάδα μετά το μνημόνιο) - RAMNOUSIA 

Ο οίκτος είναι προδοσία.

Μήπως αυτό που είπε ο Ροβεσπιέρος είναι η συνταγή που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση υπό την ηγεσία του κυρίου Αντώνη Σαμαρά; Ειλικρινώς δεν εξηγείται διαφορετικά η στάση της! 

 Φαίνεται ότι η ανάγκη της παραμονής στην εξουσία αναγκάζει τους κυβερνώντες να μην δείξουν κανέναν οίκτο! Προς ποιον; Μα φυσικά προς τον Ελληνικό λαό… Ειλικρινώς αν μπορεί κάποιος να μας δώσει μια διαφορετική εξήγηση ευχαρίστως να την ακούσουμε.

Η προχθεσινή επίθεση του ΠΑΣΟΚ του κυρίου Βενιζέλου προς την Νέα Δημοκρατία κρύβει πολλές αλήθειες. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει ότι είναι εντελώς αντίθετα τα όσα δήλωνε πριν από τις εκλογές με αυτά που κάνει μετά τις εκλογές ο κ. Σαμαράς;
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα «Ζάππεια» και τον κακό χαμό με τις εξαγγελίες αλλά και τον περίφημο μηδενισμό του ελλείμματος μέσα σε 18 μήνες; Νομίζει ο κύριος Σαμαράς ότι ξεχνάμε; Ότι τόσο εύκολα θα καθαρίσει με μια δήλωση του τύπου: ουδείς αναμάρτητος; Ξέρετε πόσοι δολοφόνοι στις φυλακές θα ήθελαν να πουν και αυτοί το ίδιο πράγμα και όχι να κυβερνήσουν αυτή τη χώρα, απλά να βγουν από την φυλακή!!! Πρέπει να είναι κανείς μωρός για να πιστέψει ότι μπορεί να «καθαρίσει» τόσο απλά με έναν λαό που κορόιδεψε, ακόμη και με την ιστορία που θα κρίνει τις πράξεις του καθενός.

Βέβαια ο κύριος Σαμαράς, δεν κορόιδεψε απλά τον Ελληνικό λαό σε μια εποχή που όλα πήγαιναν καλά, φαινομενικά τουλάχιστον. Τον κορόιδεψε τώρα που παίζεται η τύχη όλων μας. Κάτι που δεν σημειώνεται σχεδόν από κανέναν είναι ότι μας κορόιδεψε ακόμη και με το θέμα της υγείας του. Τόσους μήνες υπέφερε από το μάτι του. Δεν μπορεί όλα να εμφανίστηκαν μετά τις εκλογές… Απλά η ανάγκη να κερδίσει την εξουσία ήταν τόσο μεγάλη που κρατήθηκε μυστικό. Το θέμα όμως είναι ένα:
Μπορούσε να εκτελέσει τα καθήκοντα του ως πρωθυπουργός ναι ή όχι; Όπως αποδείχθηκε όχι, γιατί ακόμη και σήμερα μαθαίνουμε ότι οι γιατροί του απαγορεύουν να πετάξει για υπερατλαντικό ταξίδι. Πήγε αμέσως να δει τους άλλους ηγέτες; Όχι! Λοιπόν κορόιδεψε και σε αυτό τον λαό;

Ο κύριος Βενιζέλος, μια από τα ίδια με τον κύριο Σαμαρά και τους άλλους, αν όχι και χειρότερα, τον εκδικήθηκε μια χαρά. Άλλωστε η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο. Ο κύριος Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία υπό την ηγεσία του δεν έχουν κάνει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ!!! 
Θαυμάσαμε, τρόπος του λέγειν, το πόσο αντι-μνημονιακός ήταν, θαυμάσαμε την αντιπολίτευση, για βρούβες ήταν, που έκανε στο ΠΑΣΟΚ όταν κυβερνούσε αυτό την χώρα. Θαυμάσαμε την αντιπολίτευση που έκανε και ως συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον κ. Παπαδήμο (καλά να είναι αυτός; Δεν ακούγεται… έκανε την δουλειά του και εξαφανίστηκε;), θαυμάσαμε και τις προεκλογικές εξαγγελίες!!! Τώρα, αν είναι εκείνος ικανοποιημένος με τα συγχαρητήρια των ξένων ηγετών, τον λαό δεν τον απασχολεί καθόλου. Αυτό θα έλλειπε να μην τον συγχαίρουν, αφού όπως φαίνεται δεν δείχνει κανένα οίκτο… Όχι προς την φοροδιαφυγή, όχι προς τα λαμόγια, όχι προς τους επίορκους, όχι προς την διαφθορά και όλα τα άλλα αρνητικά που χαρακτηρίζουν την δημόσια διοίκηση κλπ αλλά προς τον Ελληνικό λαό!!!

Αν νομίζει ο κύριος Σαμαράς και οι συν αυτώ ότι έχει να κάνει ακόμη με την ΠΟΛΑΝ ή και εμείς δεν ξέρουμε τι άλλο είναι γελασμένος. Ο λαός αντιλαμβάνεται ότι ό,τι γίνεται σήμερα γίνεται με την σκέψη του τι θα συμβεί αύριο από τις αντιδράσεις του λαού.
Ξαφνικά η «καλή» μας η κυβέρνηση, η «καλή» μας συγκυβέρνηση, ας μην αφήνουμε απέξω το ΠΑΣΟΚ και την Δημοκρατική Αριστερά, την παρθένα κόρη της πολιτικής, θυμήθηκε πχ την φοροδιαφυγή.
Αποκαλύπτει χθες το Οικονομικό Επιμελητήριο με έναν απλούστατο τρόπο φοροδιαφυγή ύψους 28 ΔΙΣ Ευρώ που θα μπορούσε να είχε αποφέρει στα δημόσια ταμεία 11,2 ΔΙΣ ευρώ έσοδα το 2009 και αμέσως το υπουργείο δίνει εντολή για να γίνει η διασταύρωση αυτή των στοιχείων φέτος!!! Και 3 χρόνια τι κάνετε τώρα; Άχρηστοι τελείως είσαστε ή απλά συνένοχοι;
Τώρα θυμήθηκαν ξαφνικά και κάποιοι βουλευτές να απολυθούν λέει οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι; Και περιμένουν και τα εύσημα μας… Όταν εμείς τους τα γράφαμε, ζητάγαμε την βοήθεια τους, καταγγέλλαμε δημοσίους υπαλλήλους με κακουργηματικές διώξεις που παρέμεναν στην θέση τους, όπως πχ στην Πυροσβεστική, στις Εφορίες κλπ τότε κώφευαν όλοι τους.
 Όχι κύριοι και κυρίες. Να απολυθούν εκείνοι που παρανόμως διορίσατε. Να απολυθούν εκείνοι που περισσεύουν και εσείς τοποθετήσατε για να έχετε εκλογικά οφέλη. Εσείς τους βάλατε, εσείς να αναλάβετε και το κόστος της απόλυσης τους. Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι ιδιωτικοί υπάλληλοι τι είναι για εσάς; Απλά νούμερα; Μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι μετρούν για εσάς;

Το τι μέλλει γενέσθαι είναι αβέβαιο και μάλλον μαύρο. Κατάμαυρο! Αν η κυβέρνηση τολμήσει να κάνει οριζόντιες περικοπές, αν χτυπήσει μαζί με την Τρόικα τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους για άλλη μία φορά, τότε δεν ξέρουμε αν και ο λαός μας θα δείξει οίκτο προς όλους αυτούς που μας έφεραν εδώ.
Ας καταλάβει ο κύριος Σαμαράς και όσοι απεργάζονται τον εξευτελισμό, την ταπείνωση του λαού μας ή το να οδηγηθούν ακόμη περισσότεροι συμπολίτες μας στον θάνατο ότι αυτό δεν θα περάσει έτσι. Δεν μπορεί κάποιος θα βρεθεί, πχ η δικαιοσύνη, να σταματήσει τις πολιτικές βδέλες από του να ρουφήξουν το αίμα του λαού μας…

Διογένης ο Κυνικός

Πηγή: Ο οίκτος είναι προδοσία. - RAMNOUSIA