Ώρα ευθύνης!

Add To Facebook Add To Twitter Add To Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble This

Oι λίστες και οι «λήσταρχοι»

thumb

Σταυρώνεται εν μέσω... λι­στών. Λίγο παλαιό το αστείο, γραμμένο για άλλου είδους λίστες του παρελθόντος, αλ­λά απολύτως ενδεικτικό της σημερι­νής τραγωδίας που ζει η τρικομματική συγκυβέρνηση υπό τον Αντώνη Σαμα­ρά.
Το κυβερνητικό «τρίο» βιώνει πολύ δύσκολες ημέρες, καθώς, εκτός από τις λίστες μεγαλοκαταθετών και υπό έρευνα δημόσιων προσώπων και ποι­νικών απατεώνων, έχει να αντιμετω­πίσει και τους«λήσταρχους» της τρό­ικας, οι οποίοι την έχουν στήσει στον τοίχο για να...
κόψει «εδώ και τώρα» όσο περισσότερα είναι δυνατόν από εισοδήματα και λοιπά κρατικά έξοδα, αδιαφορώντας πλήρως για τη δραμα­τική κατάσταση του ελληνικού λαού και τη δική της βιωσιμότητα.
Παράλληλα, έχει να αντιμετωπίσει τόσο τη δεδομένη κοινωνική οργήγια τα μέτρα - σοκ και την ανυπόφορη οσμή σκανδάλων, όσο και τον εσωτε­ρικό καβγά της τρόικας, της οποίας τα μέρη (ευρωζώνη και ΔΝΤ)ξεκατινιάζονται δημοσίως για τη μοίρα της Ελ­λάδας, αλλά και ολόκληρης της ζώνης του ευρώ.
Απέναντι σε όλα αυτά η κυβέρνηση βιώνει έναν πραγματικό εφιάλτη.Κα­νένα από τα μέτωπα αυτά δεν είναι διαχειρίσιμο. Όχι μόνο επειδή είναι δε­μένη χειροπόδαρα εξ αιτίας της έκτα­σης των προβλημάτων, αλλά και διότι η ίδια είναι μέρος της αδυναμίας δια­χείρισής τους.
Απειλείται η συνοχή
Οι υποθέσεις με οσμή σκανδάλου έχουν τραυματίσει βαριά κατ’ αρχάς τον πρόεδρο της Βουλής Β. Μεϊμαράκη όχι τόσο εξ αιτίας της αμφιλεγό­μενης καταγγελίας που τον εμπλέκει σε ξέπλυμα χρήματος, όσο λόγω του τραυματικού για το κύρος των θεσμών τρόπου με τον οποίο τη διαχειρίστη­κε. Η σιωπή της Ν.Δ. δεν μειώνει τη ζημιά.
Οι επιλεκτικές διαρροές περί αδι­καιολογήτως και αιφνιδίως πλουτισάντων πολιτικών και άλλων δημόσιων προσώπων, μπορεί να ρίχνουν αδια­κρίτως λάσπη καθώς δεν πρόκειται για περιπτώσεις ελεγμένες, αλλά ρίχνουν τη σκιά τους σε πρόσωπα προερχόμε­νακυρίως από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, χωρίς υποψία εμπλοκής στελεχών της Αριστεράς, επιτείνοντας την κάκιστη εικόνα στην κοινωνία των δύο «δεινοσαύρων» του πολιτικού συστήματος.
Τέλος, η όποια έρευνα για τη «λίστα Λαγκάρντ» είναι άγνωστο αν θα βγά­λει κάτι σημαντικό για τους αναφερό­μενους, αλλά η διαχείρισή της από δύο υπουργούς Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, τους Γ. Παπακωνσταντίνου και Ευ. Βε­νιζέλο, με τον δεύτερο μάλιστα να εί­ναι σήμερα ο πρόεδρος του κόμματος, δημιουργεί ερωτήματα που εμπίπτουν στο ενδιαφέρον – και το καθήκον – της Δικαιοσύνης.
Όσα επικοινωνιακά κόλπα και αν επιστρατευθούν σε αυτό το τελευταίο ζήτημα, το πρόβλημα της διαγραφό­μενης πολιτικής ομηρείας του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου του αντανακλά ευ­θέως στη μελλοντικήσυνοχή και στα­θερότητα τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της κυβέρνησης. Ιδιαίτερα όταν οι εσω­κομματικοί τριγμοί – εξ αιτίας των μέ­τρων – απειλούν και τα τρία κυβερνώ­ντα κόμματα.
Σκληρός χειμώνας
Με την εσωτερική της κατάσταση να εμφανίζεται περίπου δραματική,η κυβέρνηση θα πρέπει να αισθάνεται τυχερή με τη χαμηλή κοινωνική έντα­ση, η οποία προς το παρόν είναι εσω­στρεφής και δεν εκδηλώνεται με ένα σαφές αντικυβερνητικό πλαίσιο. Αυ­τή η κοινωνική εσωστρέφεια ωστόσο ίσως αποδειχθεί παροδική και γι’ αυτό στο Μαξίμου ήδη προβληματίζονται έντονα για το τι θα συμβεί τον επόμε­νοχειμώνα, ο οποίος αναμένεται τόσο σκληρός ώστε να παραπέμπει σεπο­λύ σκληρές δεκαετίες του περασμέ­νου αιώνα.
Με την απαρχή εφαρμογής των μέ­τρων να αποτελεί το άνοιγμα μιαςκο­λασμένης περιόδου για την κυβέρνη­ση, στο Μέγαρο Μαξίμου αισθάνονται ιδιαίτερα άβολα με την άτεγκτη στάση της τρόικας, η οποία απαιτεί όλο και περισσότερα μέτρα άμεσης απόδοσης (δηλαδή εισοδηματικής και φορολογι­κής αφαίμαξης), επικεντρώνοντας τα περίφημα διαρθρωτικά στη σάρωση κάθε είδους δικαιωμάτων.
Παράλληλα, βεβαίως, οι κυβερ­νητικοί αξιοποιούν την ατζέντα της δημοσιότητας ώστε να προωθήσουν αθόρυβα σκανδαλώδεις πωλήσεις δη­μόσιων επιχειρήσεων και άλλων περι­ουσιακών στοιχείων σε «φίλους», πα­λαιούς και νεόκοπους, της κυβέρνησης. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑαπειλεί με όπλο τη Δικαιοσύνη τους σημερινούς διαχειριστές του ξεπουλήματος και τους πελάτες τους...
Με την ψυχή στα δόντια
Ωστόσο, το μεγάλο «βαρίδι» είναι οι εκπρόσωποι της τρόικας, οι οποίοι χαλάνε καθημερινά κάθε απόπειρα
της κυβέρνησης να διαχειριστεί το πα­κέτο των μέτρων - σοκ μειώνοντας τις συνέπειες από την υιοθέτησή του. Το επεισόδιο κατά την άδοξη συνάντηση του Σαμαρά με τους τρεις τροϊκανούς, αν και εξαιρετικά μειωτικό για την κυ­βέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουρ­γό, ενεργοποίησε μια τελευταία λύση ανάγκης: την προσφυγή του πρωθυ­πουργού στη διεκδίκηση μιας «πολι­τικής διαπραγμάτευσης» με τις κεφα­λές της τρόικας.
Εδώ όμως τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Κατ’ αρχάς η διαιρε­μένη τρόικα, με επίκεντρο του καβγά την επόμενη αναδιάρθρωση του ελλη­νικού χρέους και το μοντέλο διαχείρι­σης της κρίσης στο σύνολο της ευρωζώνης, με την Ισπανία και την Κύπρο άμεσα στο κάδρο, οδηγεί σε αναβολή των αποφάσεων επί του ελληνικού ζητήματος για τον... Νοέμβριο.
Έτσι η κυβέρνηση, στο επόμενο Eurogroup και την επόμενη Σύνοδο Κο­ρυφής εντός του Οκτωβρίου, διεκδι­κεί απλώς μια επικοινωνιακή ανάσα, δυο κουβέντες αναγνώρισης των προ­σπαθειών της, ένα είδος στήριξης και μια υπόσχεση που θα περιλαμβάνει τουλάχιστον τη λέξη «επιμήκυνση», έστω και ανεπισήμως. Εν τω μεταξύ θα υποχρεωθεί ναπαραπαίει αντιμε­τωπίζοντας ταυτόχρονα:
 Τις πιέσεις των εκπροσώπων των δανειστών.
 Την απειλή για μια επικριτική τροϊκανή έκθεση στο τέλος της αξιολόγη­σης.
 Την ανασφάλεια για τον χρόνο και τον τρόπο καταβολής της επόμενης δόσης.
 Την αβεβαιότητα για την έκβαση της σύγκρουσης μεταξύ των μερών που συγκροτούν την τρόικα.
 Την αγωνία για τη σταθερότητα και την επιβίωσή της.
 Το ενδεχόμενο κοινωνικής έκρη­ξης.
Κάθε τι που θα μπορούσε να της δώσει μια επικοινωνιακή ανάσα θα είναι ευπρόσδεκτο. Τίποτε όμως δεν ακυρώνει το ότι η κυβέρνηση αυτή, με τις αρχικές υποσχέσεις της περί επα­ναδιαπραγμάτευσης να έχουν εξελι­χθεί σε φάρσα, είναι υποχρεωμένη να ζει μια διαρκήτραγωδία. Και μαζί της – πρωτίστως – ο ελληνικός λαός, ο οποίος, ανεξαρτήτως των μπελά­δων της κυβέρνησης, ζει τη δική του τραγωδία, καθώς μόνος αυτός πληρώ­νει τον λογαριασμό της ανικανότητάς της...

ΧΟΥΝΤΑ

ΧΟΥΝΤΑ
Τα ΜΑΤ εισέβαλαν νυχτιάτικα στην κατάληψη της ΓΕΝΟΠ – Συνελήφθη ο Φωτόπουλος ενώ μας παραμυθιάζει ο ΔΟΛ για υποθετικά πραξικοπήματα του Στρατού.

Αν μη τι άλλο το καθεστώς κάνει επιστημονική δουλειά…

Δυναμικά επενέβησαν τα ΜΑΤ στο κτίριο της γραμματείας πληροφοριακών συστημάτων της ΔΕΗ το οποίο βρισκόταν υπό κατάληψη συνδικαλιστών της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ.

Οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν προσαγωγές. Μεταξύ των προσαχθέντων που μεταφέρονται τώρα στην ΓΑΔΑ, ο Νίκος Φωτόπουλος.

Στην ανακοίνωσή τους οι συνδικαλιστές αναφέρουν τα εξής:

«Κύριοι του συστήματος

• Που ενώ εσείς είστε, που παρανομείτε ασύστολα.

• Που ενώ εσείς είστε, που στήσατε τα σκάνδαλα του χρηματιστηρίου της siemens, του Βατοπεδιου, των δομημένων ομόλογων , των Ολυμπιακών αγώνων.

• Που ενώ εσείς είστε, που με τις αποφάσεις σας σπέρνετε τη φτώχεια και την δυστυχία, φέρνοντας εκατομμύρια συνάνθρωπους μας στην απόγνωση.

• Που ενώ εσείς είστε, που ανέχεστε την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.

• Που ενώ εσείς είστε, που δεν σας καίγεται καρφί αν χιλιάδες εργαζόμενοι είναι άνεργοι ή επί μήνες απλήρωτοι.

Και από πάνω έχετε και το θράσος να απαιτείτε να μην διαμαρτυρόμαστε, όταν έχετε κάνει τη ζωή μας ΚΟΛΑΣΗ και τη χώρα προτεκτοράτο και κατά τ’ άλλα εμφανίζεστε ως πατριώτες.

Σας λέμε πως

Οι παράνομοι, οι τραμπούκοι και οι τρομοκράτες δεν είναι οι εργαζόμενοι αλλά εσείς.
Οι εργαζόμενοι αμύνονται δεν επιτίθενται.
Αμύνονται στη φτώχεια, την δυστυχία και την εξαθλίωση.
Αμύνονται στα χαράτσια και στα μνημόνια σας.
Αμύνονται γιατί τους μετατρέπετε σε σύγχρονους δούλους και σκλάβους.

Αν κάποιοι έπρεπε να καθίσουν αύριο στο σκαμνί, δεν είναι οι εργαζόμενοι των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά ,( που δεν ρωτήσατε να μάθετε πως ζουν, αν ζουν), αλλά εσείς που τους εμπαίζετε μήνες τώρα, αφήνοντάς τους απλήρωτους.

Βάλτε λοιπόν καλά στο μυαλό σας, ο λαός δεν θα σας αφήσει ατιμώρητους.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΝΑΥΠΗΓΕΙΩΝ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ.

Να πληρώσουν οι τσαμπατζήδες οι φοροκλέφτες, οι έχοντες και κατέχοντες και όσοι συνειδητά και με την ανοχή του πολιτικού κατεστημένου πλουτίζουν παρασιτικά, επί δεκαετίες, σε βάρος της χώρας και του λαού της».

Πληροφορίες


Πηγή: ΧΟΥΝΤΑ - RAMNOUSIA 

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΑΣΚΕΣ ΕΠΕΣΑΝ... Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΠΑΙΤΕΙ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΕΚΤΕΛΕΙ.. Α ΝΑΙ... ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΚΟΥΒΕΛΗΣ... ΕΓΓΥΗΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ "ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΣΕ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ"

Να αποφύγει περικύκλωση της Γερμανικής πρεσβείας αλλά και συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος, επιχειρεί η αστυνομία ενόψει της αυριανής επίσκεψης της Ανγκελα Μέρκελ στην Αθήνα. H κίνηση αυτή θεωρείται κίνηση μεγάλου ρίκου.

Έτσι, με ανακοίνωση της αστυνομίας απαγορεύονται οι δημόσιες συναθροίσεις και πορείες σχεδόν σε όλο το κέντρο της Αθήνας! Ανάλογη απόφαση είχε ληφθεί τον Ιούνιο του 2003 όταν η Αθήνα φιλοξενούσε την Σύνοδο της ΕΕ για την Διεύρυνση αλλά και τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς όταν βγηκαν εκτός ελέγχου συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας αστυνομικών.

Τα μόνο σημεία που επιτρέπονται οι συγκεντρώσεις είναι η Ομόνοια και το Πεδίον του Άρεως. Στο Σύνταγμα ΔΕΝ θα επιτρέπεται συγκέντρωση ή πορεία.
 

Ωστόσο, ανώτατος αξιωματούχος ανέφερε ότι... 


Δεν υπάρχει περίπτωση να μην επιτρέψουμε στον κόσμο να συγκεντρωθεί στο Σύνταγμα, αλλά διευκρίνισε πως αντίστοιχα δεν υπάρχει περίπτωση να επιτραπούν συγκεντρώσεις στη γερμανική πρεσβεία ή στο ξενοδοχείο στο οποίο θα καταλύσει η κα Μέρκελ.

Όπως τονίζεται, με απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής απαγορεύεται για λογους δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πρωτεύουσας, κατά το χρονικό διάστημα από 09.00 ώρα της Τρίτης 09 Οκτωβρίου 2012 μέχρι και την 22.00 ώρα της ιδίας, κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία στην περιοχή της Πόλεως Αθηνών που περικλείεται από τις οδούς:
 

Λεωφόρους: Β. Σοφίας (από τη συμβολή της με την Ακαδημίας) – Ακαδημίας – δεξιά Κανάρη – συνέχεια Πατριάρχου Ιωακείμ – αριστερά Μαρασλή – δεξιά Δεινοκράτους – αριστερά Αριστοδήμου – δεξιά Αθηναίων Εφήβων – συνέχεια Κόνιαρη – δεξιά Τσόχα – αριστερά Σούτσου Δ. – συνέχεια Πανόρμου – αριστερά Κηφισίας – δεξιά Κατεχάκη – αριστερά Καπετάν Χρονά – δεξιά Βλαχάκη – δεξιά Μεσογείων – αριστερά Μιχαλακοπούλου – αριστερά Διονυσίου Αιγηνίτου – δεξιά Ποταμιανού Ηλία – συνέχεια Ίωνος Δραγούμη – αριστερά Β. Αλεξάνδρου – δεξιά Ευφρονίου – αριστερά Σπ. Μερκούρη – δεξιά Ευτυχίδου – Πλατεία Πλαστήρα – δεξιά Αρχιμήδους – δεξιά Μ. Μουσούρου – δεξιά Αρδηττού – αριστερά Β. Όλγας (μέχρι τη συμβολή της με τη Β. Αμαλίας), ως και κατά μήκος των τμημάτων των ανωτέρω οδών που αποτελούν τα όρια της εν λόγω περιοχής, στο τμήμα της Αττικής Οδού από το Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελ. Βενιζέλος» έως τον κόμβο της Περιφερειακής Υμηττού με τη Λ. Κατεχάκη, στο τμήμα της Λ. Κατεχάκη από την έξοδο της Περιφερειακής Υμηττού έως τη συμβολή της με τη Λ. Μεσογείων και σε βάθος ακτίνας εκατό -100- μέτρων, ένθεν και ένθεν προαναφερόμενων τμημάτων οδών (Αττική Οδός – Λ. Κατεχάκη), ως και επί των γεφυρών, ανισόπεδων κόμβων, διαβάσεων που υφίστανται κατά μήκος αυτών, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή τοπικής αρμοδιότητας Διεύθυνσης Αστυνόμευσης Αερολιμένα Αθηνών.
 

ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ: ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ
 
Οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καλούν όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους ανέργους στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και στα Πανεργατικά Συλλαλητήρια σήμερα στις 6 μ.μ. και αύριο Τρίτη στη 1 μ.μ. στο Σύνταγμα (Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας) και στην αυριανή παναττική στάση εργασίας (12.00-15.00).

Tα συνδικάτα μαζί με ολόκληρη την κοινωνία θα δώσουν δυναμική και αγωνιστική απάντηση στα σχέδια της Μέρκελ και των ευρωπαίων ισχυρών που επιβάλλονται από τους δανειστές και υιοθετούνται από την κυβέρνηση.
 
Καταγγέλλουμε τις αστυνομικές απαγορεύσεις, την επίδειξη πυγμής, την αστυνομική βία, τις παρεμβάσεις των ΜΑΤ, τους τραυματισμούς και τις συλλήψεις απεργών και συνδικαλιστικών στελεχών, οι οποίες στοχεύουν να ακυρώσουν τα δημοκρατικά μας δικαιώματα.

Οι καταστροφικές και αδιέξοδες πολιτικές των μνημονίων, όπως αυτές προσδιορίζονται από τις σκληρές νεοφιλελεύθερες και τιμωρητικές πολιτικές που κλιμακώνονται, είναι το πεδίο αντιπαράθεσης και σύγκρουσης των συνδικάτων και της κοινωνίας με κυβέρνηση και Τρόικα.
 

Καταδίκη της απαγόρευσης από την ΓΣΕΕ
 
Η ΓΣΕΕ καταδικάζει την πρωτοφανή αντιδημοκρατική κυβερνητική απόφαση μαζικής απαγόρευσης περιοχών για συγκεντρώσεις, πορείες και διαδηλώσεις. Μεγάλο μέρος του κέντρου των Αθηνών μετατρέπεται σε «απαγορευμένη πόλη». Τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με απαγορεύσεις αστυνομικά μέτρα και απειλές ποινικών κυρώσεων, αλλά με την αλλαγή των αδιέξοδων πολιτικών, που το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να οδηγούν την κοινωνία στη φτώχεια και την οικονομία σε όλο και μεγαλύτερη ύφεση.

ΚΛΕΙΣΤΟΙ ΑΥΡΙΟ ΤΡΙΤΗ ΑΠΟ ΤΙΣ 10.00 ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ: ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ, ΚΑΤΕΧΑΚΗ, ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ, ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΟ.


... ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

thumb

 ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ


ΔΕΥΤΕΡΑ, 08 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012

Ο Βενιζέλος όμηρος Σαμαρά και Τσίπρα

thumb
Σταύρος Χριστακόπουλος
Η εικόνα του Ευάγγελου Βενιζέλου την περασμένη Τετάρτη στο βραδινό δελτίο του Mega «χρωμάτισε» ανεξίτηλα το δραματικό τέλος μιας εποχής: αποτέλεσε τον ενταφιασμό του ΠΑΣΟΚ ως κεντρικής – πολιτικά και ιδεολογικά – δύναμης της χώρας τα τελευταία τριάντα χρόνια, αν μετρήσουμε από το ιστορικό 1981. Όμως το τέλος θα είναιεπώδυνο. Τουλάχιστον όσο επώδυνη είναι η εποχή των μνημονίων για τον ελληνικό λαό. Και όσο βασανιστική θα είναι η διαδικασίαμετασχηματισμού του πολιτικού συστήματος.
«Γκρεμίστηκε από το θρονί του ιθαγενούς αγά αφρίζοντας στο παράθυρό του σαν δικολάβος των καφενείων της Ευελπίδων» έγραψε με απαξιωτικό τόνο στην «Καθημερινή» ο σταθερά οξυδερκής και διεισδυτικός Νίκος Ξυδάκης.
Όμως η τηλεοπτική εικόνα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όπως και αν περιγραφεί, δεν μπορεί να αποτυπώσει το είδος του προδιαγεγραμμένο τέλος. Ούτε η αποτυχία του να υπερασπιστεί πολιτικά τον εαυτό του στο ζήτημα της περίφημης «λίστας Λαγκάρντ» είναι το μείζον. Η διαχείριση της λίστας απλώς περιγράφει την αντίληψη περί εξουσίας που κυριάρχησε επί δεκαετίες και σήμερα γκρεμίζεται με πάταγο.
Ο ίδιος ο Βενιζέλος βρίσκεται σε εξαιρετικά δεινή θέση. Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου δείχνει να έχει αποτύχει εντελώς και να έχει εξαντλήσει κάθε πολιτική πίστωση που είχε κερδίσει με το επιχείρημα ότι παρέλαβε «καμένη» κομματική γη από τον Γ.Α. Παπανδρέου και την επιλογή της προσφυγής στην τρόικα.
Η υπόθεση της «λίστας» είναι άγνωστο αν θα βγάλει κάτι στο πεδίο της «ανακάλυψης» φοροφυγάδων, εφ’ όσον τελικά ερευνηθεί. Αλλά η διαχείρισή της από όσους την κατείχαν, η οποία έτσι ή αλλιώς απαιτεί εξονυχιστική διερεύνηση από τη Δικαιοσύνη, καθιστά τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ έρμαιο στα χέρια των πολιτικών του αντιπάλων.
Όπως άλλωστε σημείωσε, επίσης στην «Καθημερινή», ο πολύπειρος Σταύρος Λυγερός, «ο τρόπος με τον οποίο οι διαδοχικά εμπλεκόμενοι χειρίσθηκαν την υπόθεση είναι διά παραλείψεως παράβαση καθήκοντος».
1. Ο Σαμαράς έχει κάθε λόγο, σε αυτή τη φάση, να στηρίξει τον Βενιζέλο. Αλλιώς διακυβεύει – αν δεν καταργεί – τη σταθερότητα και τη βιωσιμότητα της κυβέρνησής του. Ταυτόχρονα όμως αποκτά τον έλεγχοέναντι του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και του κόμματός του σε περίπτωση αντιπαράθεσης. Το ολίσθημα Βενιζέλου είναι βαρύ και τον καθιστά ευάλωτο σε κάθε πεδίο όπου η επίκληση της πολιτικής αξιοπιστίαςσυνιστά αξιόμαχο επιχείρημα. Κυρίως στις εκλογές.
2. Το ίδιο όπλο έναντι του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κέρδισε όμως και ο Τσίπρας, ο οποίος αποτελεί επιπλέον κίνδυνο για τον Βενιζέλο, διότι στις δίδυμες εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου έλαβε και επικύρωσε την πρωτεύουσα εντολή επανασύστασης και «αναδόμησης» του ευρύτατου πολιτικού χώρου τηςΚεντροαριστεράς – τέως «σοσιαλιστικού χώρου».
Η μετεκλογική διατήρηση της δυναμικής και της πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ κατ’ ουσίαν επικυρώνει και ενισχύει αυτήν την εντολή.
3. Ο ίδιος ο Βενιζέλος χάνει οριστικά τον ρόλο του εγγυητή της επιβίωσης του ΠΑΣΟΚ, τον οποίο διεκδίκησε και ανέλαβε πάνω στα συντρίμμια που άφησε πίσω του ο Παπανδρέου. Θέλησε να αποτελέσει την κεντρομόλο δύναμη, η οποία θα επαναφέρει στον ιστορικό πυρήνα ένα σοβαρό μέρος της λαϊκής βάσης, η οποία σκόρπισε στις εκλογές προς διάφορες κατευθύνσεις.
Χάρη στην αλαζονική και υπερβολικά «αρχηγική» διαχείριση της προεδρίας του, πολλές δυνάμεις αναπτύσσονται στον κομματικό χώρο, αλλά όλες είναι κεντρόφυγες:
● Ο Λοβέρδος ήδη προχωρεί προς τη δημιουργία δικού του κόμματος.
● Ο Ραγκούσης, ο Μόσιαλος και άλλοι ψάχνουν τον δικό τους ανάλογο δρόμο, έστω και αν δεν είναι προφανές το αν θα καταφέρουν κάτι.
● Ο Χρυσοχοΐδης κάτι ψάχνει κι αυτός, αλλά κανείς δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς.
● Η Διαμαντοπούλου το έριξε στην αγρανάπαυση περιμένοντας κάποτε να αναγνωριστεί η αξία της και να παρακληθεί να επιστρέψει στην πολιτική.
● Η προοπτική της στενότερης συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ – πολλοί μιλούσαν έως και για «συγχώνευση» των δύο κομμάτων – πάει πίσω, αν δεν ματαιώνεται, τουλάχιστον με τον Βενιζέλο παρόντα.
Τέλος, ερώτημα παραμένει πώς το ΠΑΣΟΚ θα αντιδράσει και πώς θα διαχειριστεί τη διπλή πολιτική ομηρεία του προέδρου του, ο οποίος, όπως εκτιμούν οι άσπονδοι «φίλοι» του, δεν έχει στο ρεπερτόριό του κάποια περίτεχνη πολιτική κίνηση για να δραπετεύσει από τη σημερινή αξιοδάκρυτη θέση του.

Περιζήτητα κουρέλια
Το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια διαρκώς έχανε τεράστια τμήματα τη λαϊκή βάση του και ήδη πολύ πριν από τις φετινές εκλογές είχε μετατραπεί σε ένα άδειο κέλυφος στελεχών και μηχανισμών που μετά βίας διασφάλιζαν την αναπαραγωγή των ιδίων και των εξαρτώμενων από αυτούς.
Τώρα πώς θα υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, καθώς ακόμη και η... τρόικα θέτει υπό διωγμόν τα παραμάγαζά τους; Άγνωστο. Αλλά πάντως όχι υπό την ηγεσία ενός βαρύτατα τραυματισμένου αρχηγού, ο οποίος θα παραμένει στη θέση του μόνο για όσο κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται να αναλάβει τα υπολείμματα του πάλαι ποτέ κραταιού κόμματος.
Ήδη η απειλή της αποψίλωσης στο συνδικαλιστικό πεδίο είναι εμφανέστατη και ίσως σε λίγο καιρό ο Παναγόπουλος να μείνει απλώς με τη σφραγίδα – της ΓΣΕΕ – στο χέρι.
Όσο για τους εναπομείναντες ψηφοφόρους, το κοινωνικώς υψηλά ιστάμενο μέρος τους εύκολα θα βρει καταφύγιο στη Ν.Δ. – ή ακόμη και στη ΔΗΜΑΡ, αν κι αυτή αντέξει τον κραδασμό από τον τρόπο και το αποτέλεσμα της συμμετοχής της στην κυβέρνηση.
Ό,τι έχει απομείνει από τα λαϊκά στρώματα μάλλον ευκολότερα θα μεταπηδήσει προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αναλόγως όχι μόνο του ρυθμού επιδείνωσης στην οικονομία, αλλά και της προετοιμασίας του Τσίπρα και των συν αυτώ να πείσουν σε εύλογο χρόνο ότι είναι έτοιμοι να κυβερνήσουν. Αλλά και ότι μπορούν να επιτύχουν τον απαραίτητο βαθμό κοινωνικής παρουσίας σε μια εποχή που όλο και περισσότερο προσομοιάζει στη δεκαετία του 1940.
Από τον λογαριασμό δεν εξαιρείται ούτε η ναζιστική Χρυσή Αυγή, η οποία, παρότι δεν κρύβει το αποκρουστικό – παρότι πολύ συχνά γκροτέσκο και αξιοθρήνητο – πρόσωπό της, βρίσκει πρόσφορο έδαφος στα ερείπια όχι μόνο της μνημονιακής διακυβέρνησης αλλά και της χυδαίας «δημοσιογραφικής» προπαγάνδας περί «δύο άκρων», η οποία διαπερνά όλους τους συμβεβλημένους με την τρόικα διαύλους «πληροφόρησης».
Άλλωστε στην Ελληνική Τηλεδημοκρατία του καναπέ, στην οποία γίνονται αποδεκτές κάθε είδους χοντράδες, με κορυφαίο δείγμα την ανθρωποφαγία και τη διαπόμπευση ακόμη και νεκρών, δεν είναι πολύ δύσκολο να νομιμοποιηθούν ακόμη και οι νοσταλγοί του Χίτλερ. Για να δικαιωθεί ακόμη μια φορά η πάνσοφη παροιμία: «Θύμωσε ο αγάς κι έκοψε τα αρχ...α του».
Προφανώς λοιπόν είναι ακόμη άγνωστο ποιος θα καταφέρει να πάρει μεγαλύτερο μερίδιο από τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ. Αντιθέτως είναι βέβαιο ότι η προεδρία Βενιζέλου, χωρίς να αποτελεί τον μόνο κρίσιμο παράγοντα για τον ενταφιασμό του, θα γράψει τους «τίτλους τέλους» για το κόμμα που σημάδεψε πολύ περισσότερο από κάθε άλλο την πτωχευμένη και καταρρέουσα Ελλάδα της Μεταπολίτευσης...

OΧΙ, Η ΜΕΡΚΕΛ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΑΥΡΙΟ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ!

Tου Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ προπαγανδιστικός μύθος τέθηκε αστραπιαία σε κυκλοφορία στη χώρα μας την Παρασκευή, όταν αναγγέλθηκε η αυριανή επίσκεψη στην Αθήνα της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ: η ηγέτης της Γερμανίας φέρνει μαζί της τη δόση του δανείου των 31,5 δισεκατομμυρίων ευρώ! Η κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη έθεσε σε κυκλοφορία αυτό το παραμύθι για ευνόητους λόγους – για να περιορίσει όσο μπορεί περισσότερο τις αυριανές αντιγερμανικές διαδηλώσεις. Αυτό είναι φυσιολογικό. Το εντυπωσιακό όμως είναι η ευκολία με την οποία έγινε πιστευτό αυτό το ψέμα από μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. «Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται», λέει μια γνωστή παροιμία και στη διάρκεια αυτής της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης αποδεικνύεται επανειλημμένα πόσο σωστά περιγράφει την ψυχολογία των απελπισμένων, αλλά και ανεπαρκώς μαχητικών Ελλήνων, οι οποίοι αναζητούν σωτηρία από κάποιον «από μηχανής θεό». Τη μια πιστεύουν ξαφνικά ότι η Ελλάδα έγινε... εμιράτο του Κόλπου με τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου. Την άλλη χάφτουν την εξωφρενική τερατολογία των «ομογενών με τα 600 δισεκατομμύρια δολάρια». Την τρίτη έχουν βαθύτατη την πεποίθηση ότι δεν ξεσηκωνόμαστε εναντίον των μέτρων επειδή... «μας ψεκάζουν με κάτι»! Τώρα, λοιπόν, ήρθε η ώρα του νέου σωτήριου παραμυθιού: η Γερμανίδα καγκελάριος έρχεται στην Αθήνα με τα 31,5 δισ. ευρώ στην τσάντα της!

Ε, ΛΟΙΠΟΝ, όχι! Κανένα «πακέτο» δεν φέρνει η Μέρκελ. Όχι 30 δισεκατομμύρια, αλλά ούτε ένα ευρώ δεν φέρνει στην Ελλάδα αύριο η Γερμανίδα καγκελάριος! Από τη στιγμή που η πολιτική εναντίον της χώρας μας εκ μέρους της κυβέρνησης Μέρκελ αποτελεί την κύρια αιτία οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης του ελληνικού λαού (όπως και του ιρλανδικού, του πορτογαλικού, του ισπανικού και έπεται συνέχεια), πρέπει να είναι απίστευτα αφελής κάποιος για να περιμένει ότι μπορεί να τον σώσει ο... δήμιος του! Η καγκελάριος δεν έρχεται στην Ελλάδα για να σώσει τους Έλληνες. Έρχεται για να προωθήσει περαιτέρω τα γερμανικά συμφέροντα.Στο πλαίσιο αυτό βεβαίως και θα στηρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία υλοποιεί τις απαιτήσεις του Βερολίνου στη χώρα μας. Η Μέρκελ θα προσπαθήσει, επίσης, όσο περνάει από το χέρι της, να μετριάσει τα αντιγερμανικά αισθήματα του ελληνικού λαού. Ως εκ τούτου, θα παίξει μια παράσταση πολιτικού θεάτρου, υποκρινόμενη ότι συμπάσχει με τους Έλληνες που υφίστανται τα πάνδεινα εξαιτίας της πολιτικής της, ισχυριζόμενη ότι δήθεν δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από την εξοντωτική λιτότητα, θα πει ότι αναγνωρίζει τις θυσίες του ελληνικού λαού και γι' αυτό θα προσπαθήσει να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη.
ΣΕ ΑΥΤΟ το τελευταίο σημείο θα λέει την αλήθεια. Βάσει των όσων γράφουν έγκυρα γερμανικά έντυπα, η καγκελαρία έχει αποφασίσει ήδη ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να διώξει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη.Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, παρόλο που η γερμανική κυβέρνηση λέει δημοσίως ότι περιμένει την έκθεση της τρόικας για να καθορίσει τη στάση της, το Βερολίνο θα δώσει εντολή η έκθεση να είναι έτσι διατυπωμένη ώστε να επιτρέπει την εκταμίευση της διαβόητης δόσης. Όχι όμως σήμερα ή αύριο, αλλά πιθανότατα τον επόμενο μήνα, τον Νοέμβριο - και ίσως ούτε καν στις αρχές του. Από εκεί και πέρα, η Μέρκελ δεν θέλει να δώσει κι άλλα λεφτά στον Σαμαρά ούτε με τη μορφή του «κουρέματος» των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που κατέχουν η ΕΚΤ και οι χώρες της Ευρωζώνης ούτε καν με τη μορφή της μετακύλισης σε υστερότερο χρόνο των ελληνικών ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ. Αυτό το ξέκοψε ακόμη και ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μ. Ντράγκι. Η μνημονιακή πολιτική των κυβερνήσεων Σαμαρά, Παπαδήμου, Παπανδρέου έχει οδηγήσει την Ελλάδα σε τέτοιο αδιέξοδο ώστε να θεωρεί... «μάννα εξ ουρανού» να δώσουν οι Ευρωπαίοι με... 5 (!) μήνες καθυστέρηση τη δόση του δανείου που έπρεπε να είχαν εκταμι¬εύσει στις 28 Ιουνίου. Κατά τα άλλα, μας σώζει η Μέρκελ....

*Δημοσιεύθηκε στο «ΕΘΝΟΣ» την Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

ΣΤΟΧΟΣ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ... ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΑΝ ΟΡΓΑΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ

Ο πόλεμος στη Συρία έχει προ πολλού χαρακτηρι­στεί «πόλεμος (των μεγάλων δυνάμεων) δι’ αντι­προσώπων». Όσο κι αν ακόμη δεν είναι σαφές ποιοι ακριβώς είναι οι «μαχητές της ελευθερίας» που πολεμούν το καθεστώς Άσαντ, είναι απόλυτα ξεκάθαρο ποιοι τους στηρίζουν, με όπλα, εκπαίδευση, πληροφορί­ες, «ειδικούς», δημόσιες σχέσεις. Από την άλλη πλευρά, σαφές είναι επίσης ότι το καθε­στώς Άσαντ θα είχε τελειώσει χωρίς τη στρατιωτική υπο­στήριξη της Ρωσίας, την αμέριστη οικονομική ενίσχυση της Κίνας και την ουσιαστική συμπαράσταση του Ιράν.
 
thumbΑπ’ όλα αυτά είναι φανερό ότι το παιχνίδι των Αμερι­κανών (και των υπόλοιπων Δυτικών, Αράβων και λοιπών συμμάχων τους) δεν περιορίζεται απλώς και μόνο στην προσπάθεια αλλαγής του καθεστώτος. αυτό σε γενικές γραμμές έχει προεξοφληθεί. Στόχος είναι η αλλαγή του χάρτη με τρόπο που να εξυπηρετεί τους Αμερικανούς, να στραγγαλίζει το Ιράν και να περιορίζει ασφυκτικά τις δυνατότητες παρέμβασης στην πετρελαιοφόρο περιοχή χωρών όπως η Ρωσία και η Κίνα.
 
Βασικό… επιτόπιο «εργαλείο» για την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου είναι οι Κούρδοι και το Κουρδικό ζήτη­μα. Δηλαδή με απλά λόγια η εκμετάλλευση του βάσιμου και λογικού αιτήματος της εθνικής ολοκλήρωσης του κουρδικού έθνους, που μετά τις ρυθμίσεις του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου διαιρέθηκε σε πληθυσμούς που διαβίωσαν στην Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν.
 
Οι αμερικανικές πολεμικές επιχειρήσεις κατά του Ιράκ, με τους δύο πολέμους και την εκθρόνιση του Σαντάμ, προσέφεραν στους Κούρδους... 


Την πρώτη αυτόνο­μη εστία τους. το αμερικανικό προτεκτοράτο στο βόρειο Ιράκ, το ιρακινό Κουρδιστάν, από τη στιγμή που δημιουρ­γήθηκε ήταν προορισμένο να παίξει τον ρόλο του κατα­λύτη στην επαναδιαμόρφωση του χάρτη στην περιοχή.
 
Με τον εμφύλιο στη Συρία ήδη συντελείται το δεύτερο βήμα προς την κατεύθυνση της κουρδικής εθνικής ολο­κλήρωσης, καθώς οι κουρδικές περιοχές της Συρίας, εξ αιτίας των πολεμικών συγκρούσεων, είναι de facto «αυ­τόνομες», καθώς το καθεστώς Άσαντ έχει αποσύρει από εκεί τις δυνάμεις του. Ένα τρίτο βήμα πραγματοποιείται ταυτόχρονα με την κλιμάκωση του πολέμου των δολιο­φθορών που αναλαμβάνει το ΡΚΚ στα κουρδικά εδάφη της Τουρκίας.
 
Το διακύβευμα
Καθώς, λοιπόν, ο πόλεμος στη Συρία κλιμακώνεται, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κάποιος τον τρόπο με τον οποίο τα μεγάλα αμερικανικά ΜΜε (τα οποία θα πρέπει να σημειώσουμε ότι βρίσκονται μέσα στο προεκλογικό αμερικανικό κλίμα) αντιμετωπίζουν τα γεγονότα στην περιοχή. εκτός, λοιπόν, από τη σταθερή πολεμική υπέρ του αιμοσταγούς καθεστώτος του Άσαντ και τους επαίνους για τους αγωνιστές κατά της τυραννί­ας, τα αμερικανικά media αρχίζουν σιγά – σιγά να περιγράφουν το πραγματικό διακύβευμα.
 
Οι «New York Times», για παράδειγμα, σε δημοσίευ­μά τους στις 28.9 σημειώνουν ότι οι Κούρδοι πιέζουν για περισσότερη αυτονομία στη Συρία και παρουσιάζουν τον χάρτη με τα ευρύτερα κουρδι­κά αιτήματα. είναι χαρακτηριστική στο εν λόγω ρεπορτάζ των «New York Times» η περιγραφή μιας ομάδας Κούρδων ανδρών, πολλοί από τους οποίους λιποτάκτη­σαν από τον συριακό στρα­τό, να εκπαιδεύεται στα εδά­φη του Ιράκ, όχι για να πάρει μέρος στον πόλεμο κατά του καθεστώτος του Άσαντ, αλλά για να αντιμετωπίσει τον πό­λεμο που θα προκύψει μετά την πτώση του καθεστώτος. Για να αντιληφθεί κανείς για ποιον επικείμενο νέο πόλε­μο μιλούν (ή προετοιμάζουν;) ήδη οι Αμερικανοί αρκεί μια ματιά στον χάρτη των κουρδι­κών εθνικών διεκδικήσεων οι οποίες αρχίζουν να διατυπώ­νονται συστηματικά.

Ο χάρτης του Κουρδιστάν
Το «Eurominority» και το Κουρδικό Ινστιτούτο του Παρισιού έχουν δημιουργήσει έναν νέο χάρτη του Κουρδιστάν. Ο χάρτης περιέχει τις κύριες πόλεις, βουνά, ποτάμια και λίμνες από το ιστορικό Κουρδιστάν και δίνει τα σημεία των κουρδικών επαρχιών που υπάρχουν μεταξύ της Τουρκίας, της Συρίας, του Ιράν και του Ιράκ. Στον χάρτη εμπεριέχονται και οι κουρδικές διάλεκτοι συνθέτοντας έτσι έναν πολυσύνθετο ιστορικό χάρτη του Κουρδιστάν. Χαρακτηριστικό είναι ότι η μία άκρη του Κουρδιστάν βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα, ενώ το άλλο άκρο χάνεται στα βάθη της Ανατολίας – φθάνει στις περιοχές Maras, Elbistan, Kocgiri, Erzincan, Erzurum, Kars, Igdir και ανεβαίνει μέχρι την επαρχία Agri. Στο κουρδικό κράτος περιέχονται επίσης και οι πετρελαιοφόρες περιοχές Μοσούλη και Κιρκούκ…
Το Ποντίκι

Γερμανίδες τουρίστριες, που διψάνε για σπέρμα


Ξεχάστε όλες τις κακοήθειες και τις συνωμοσιολογικές θεωρίες σχετικά με την επίσκεψη της φράου Μέρκελ στην Ελλάδα.
Ότι, δηλαδή, έρχεται για να επιθεωρήσει την αποικία της ή ότι με αυτόν τον τρόπο θέλει να αποδείξει ότι η Γερμανία θα κρατήσει πάση θυσία (του ελληνικού λαού) την Ελλάδα στον Ευρωπαϊκό συνεταιρισμό.

Ευτυχώς που έχετε το Γελωτοποιό, τον μοναδικό αδέσμευτο και ανεξάρτητο πολιτικό αναλυτή, για να σας φανερώνει την αλήθεια.
Και η αλήθεια είναι πάντα πιο απλή απ’ όσο φανταζόμαστε:

Η Μέρκελ έρχεται στην Ελλάδα για να βρει γκόμενο.

Όχι κάποιον σταθερό δεσμό, προς θεού! Παντρεμένη γυναίκα είναι και έχει περάσει την εμμηνόπαυση εδώ και καιρό.
Απλά θέλει να πηδηχτεί.

Με τον άντρα της έχει βαρεθεί, αφού –ως γνήσιος Γερμανός και σύζυγος- βλέπει το σεξ ως υποχρέωση και η Μέρκελ δεν τον αφήνει να το φανταστεί αλλιώς.
Κάθε τρίτη πανσέληνο η Αντζελίνα λέει στο σύζυγο της: «Σήμερα κάνουμε σεξ».
«Είναι διαταγή αυτό;» ρωτάει εκείνος κάθε φορά.
Η Μέρκελ απλώς νεύει καταφατικά, πηγαίνουν στην κρεβατοκάμαρα, και με ανοικτά τα φώτα εκτελούν μια υπηρεσιακή συνουσία.

Πόσο καιρό μπορεί να αντέξει μια γυναίκα έτσι; Κάποιες στιγμές χρειάζεται αυτό το κάτι παραπάνω που θα την εξιτάρει, που θα την απογειώσει, που θα την στείλει στα αστέρια, που θα την κάνει να νιώσει γυναίκα ξανά.

Ξέρω ότι οι πιο σκεπτικιστές από εσάς θα σκεφτούν: «Και γιατί έρχεται στην Ελλάδα για να πηδηχτεί; Γιατί δεν πηγαίνει κάπου αλλού; Στην Αφρική ή στην Ινδονησία;»

Γιατί η Μέρκελ -όπως και όλες οι γυναίκες- γνωρίζει καλά ότι οι Έλληνες είναι οι καλύτεροι εραστές του κόσμου.

Που οφείλεται αυτό;
Σίγουρα όχι στο μέγεθος του πέους τους, αφού οι στατιστικές έρευνες δείχνουν ότι (κατά μέσο όρο) η μαύρη φυλή έχει το μεγαλύτερο πέος –και η κίτρινη το μικρότερο.
Οι Έλληνες είναι κάπου στο μέσο. Μέτρον άριστον;

Όχι, δεν είναι το πέος που κάνει τους Έλληνες να παίρνουν βραβεία αριστείας (αίεν αριστεύειν) στο σεξ.
Ούτε ο ρομαντισμός, γιατί τότε η Μέρκελ θα πήγαινε να πηδηχτεί στη Γαλλία, υπό τους ήχους του ακκορντεόν και του σεληνόφωτος στο Σηκουάνα, ενώ ο εραστής της θα της ψιθύριζε γαλλικά στο αυτί.

Οι Έλληνες έχουν τα τρία γράμματα που τους κάνουν ακαταμάχητους στο σεξ: Φ.Φ.Π.

1ον) Φιλότιμο.
Ας μη ξεχνάμε ότι αυτή η έννοια υπάρχει μόνο στην ελληνική γλώσσα και νοοτροπία. Στο σεξ, ειδικά, έχει πολύ μεγάλη σημασία.
Όταν ο Έλληνας κάνει σεξ (ειδικά με τουρίστρια) νιώθει να βαστάει στους ώμους του, ή στο πέος του, όλη την ιστορία του έθνους του.

Όχι μόνο τον πατέρα του που βασανίστηκε στη δικτατορία, υποδέχτηκε μετά βαΐων τον Καραμανλή και δεν έχασε ούτε μια προεκλογική συγκέντρωση του Αντρέα.
Όχι μόνο τον παππού του που ξεβράκωσε τον Ντούτσε.
Όχι μόνο τον προπάππου του που πολέμησε στους Βαλκανικούς και κόντεψε να φτάσει ως την Κόκκινη Μηλιά.

Όχι, όταν ο Έλληνας κάνει σεξ έχει στο μυαλό του το Μακρυγιάννη, τον Παλαιολόγο, το Βουλγαροκτόνο, το Μέγα Αλέξανδρο, τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, τους 300 του Λεωνίδα... Ακόμα και τον Αχιλλέα...

Όταν ο Έλληνας κάνει σεξ σκέφτεται: «Δε θα σας προδώσω. Θα φανώ αντάξιος των αγώνων σας.»

2ον) Φαντασία
Ο Έλληνας εραστής είναι φανταστικός σ’ αυτό που κάνει, γιατί έχει πλεόνασμα φαντασίας.
Για να καταφέρεις να επιβιώσεις σε αυτόν τον τόπο, όπου τίποτα δε λειτουργεί και τίποτα δε δουλεύει, πρέπει να εφευρίσκεις λύσεις.
Δουλεύεις πάντα με έλλειμμα υλικών –σε ό,τι κι αν κάνεις- και απροσδόκητα προβλήματα παρουσιάζονται κάθε τρεις και λίγο. Αν δεν είσαι εφευρετικός, πεθαίνεις.
Ο Έλληνας, ο νεοέλληνας, δεν είναι επιστήμονας. Είναι μάστορας. Με ένα κομματάκι σύρμα μπορεί να επιδιορθώσει τα πάντα.

Έτσι κάνει και με τις γυναίκες. Δεν λειτουργεί “by the book”, ακολουθώντας κανόνες και οδηγίες χρήσης.
Σαν σεξουαλικός Μαγκάιβερ μπορεί να φτιάξει με ένα μεσαίου μεγέθους πέος, ένα αγύμναστο σώμα (συν ένα πακέτο τσιγάρα) και ένα συνηθισμένο πρόσωπο μια ερωτική ατομική βόμβα, που θα στείλει την παρτενέρ του στην ανυπαρξία πολλές φορές την ίδια νύχτα.

3ον) Προσαρμοστικότητα
Ο Έλληνας είναι η κατσαρίδα της Ευρώπης. Προσαρμόζεται άψογα και αδιαμαρτύρητα σε κάθε νέα κατάσταση.
Τι να πάθει ο Έλληνας από λίγη εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας; Αφού η πρώτη βουλή που έφτιαξε ήταν ήδη εκχωρημένη (Άγγλοι, Γάλλοι, Ρώσοι).
Δεν τον πειράζει τον Έλληνα η πείνα, οι φόροι, η δήμευση περιουσίας. Μπορεί να ζήσει τρώγοντας κι απ’ τους κάδους. Εδώ ολόκληρη Κατοχή άντεξε –και ας μην πούμε για τα 400 χρόνια.

Έτσι προσαρμοστικός είναι ο Έλληνας και στο σεξ. Δεν το πηγαίνει τυφλοσούρτη. Εξετάζει την κάθε ερωμένη και χρησιμοποιεί πάντα το κατάλληλο εργαλείο.
Τι είναι η παρτενέρ; Κλειτοριδική, κολπική, ανοργασμικιά, της αρέσουν τα σαδομαζοχιστικά, της αρέσουν τα ρομαντικά, ντρέπεται για τα παχάκια της, θέλει να δείχνει το τέλειο σώμα της, θέλει βρομόλογα, θέλει γλύκες...
Ο Έλληνας ξέρει πως να ικανοποιήσει την κάθε γυναίκα.

Αλλά σας προειδοποιώ: Δεν πρέπει να αφήσουμε την ερωτική ικανοποίηση της φράου Μέρκελ στο Σαμαρά, γιατί τότε θα γίνουμε ρεζίλι παγκοσμίως.
Ας βρεθεί ένα παλικάρι, ένας Έλληνας, ένας χριστιανός, να της χαρίσει μερικούς πολλαπλούς οργασμούς και να αποδείξει για μία ακόμα φορά ότι το κύριο εξαγώγιμο προϊόν της Ελλάδας είναι το σεξ.

Ας υποδεχτούμε λοιπόν όλοι την κυρία Μέρκελ έτσι όπως της αξίζει: Αριστοφανικά. Με το πέος στο χέρι (οι κυρίες μπορείτε να κρατάτε έναν δονητή).

(Αλλά προσοχή! Όπως θα κρατάτε το πουλί σας στο χέρι μην αρχίσετε να αυνανίζεστε. Φτάνει πια με τη μαλακία σ’ αυτή τη χώρα, κοντεύουμε να τυφλωθούμε όλοι.)



Sanejoker


Πηγή: Γερμανίδες τουρίστριες, που διψάνε για σπέρμα - RAMNOUSIA 

Βύθιση μισθών και αύξηση τιμών

Βύθιση μισθών και αύξηση τιμών

Η στρατηγική των απελευθερωμένων, κυρίαρχων, ανεξέλεγκτων χρηματοπιστωτικών αγορών και των αποκλεισμένων κοινωνιών, ενέπνευσε, καθ' όλη την περίοδο πριν από την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης, το μείγμα οικονομικής πολιτικής το οποίο εγκαθίδρυσε στη διεθνή οικονομία «συνθήκες φούσκας» και πραγματικής μείωσης των μισθών (μείωσή της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών και συνταξιούχων, αποδόμησης του κοινωνικού κράτους και απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων).

Χαρακτηριστική περίπτωση μείωσης των πραγματικών μισθών αποτελεί, μεταξύ των άλλων χωρών, και η Ελλάδα, στην οποία οι μισθοί κατά την περίοδο 1995-2008 αυξήθηκαν κατά 12,5%, η παραγωγικότητα της εργασίας κατά 20%, ο πληθωρισμός κατά 30% και τα κέρδη κατά 40% (ΙΝΕ / ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, 2011). 


Αυτό σημαίνει ότι κατά την περίοδο των δεκαετιών του 1990 και του 2000, που επικρατούν οι «συνθήκες φούσκας» και κερδοσκοπίας στην παγκόσμια οικονομία, η πραγματική μείωση των μισθών στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί το βασικό όχημα χρηματοδότησης του οικονομικού συστήματος και της αύξησης της κερδοφορίας διεθνώς, με διαχρονική επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, διαμέσου είτε της υπερχρέωσής τους κατά την περίοδο της ανάπτυξης είτε των πολιτικών λιτότητας κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης και ύφεσης.


Η αξιολόγηση των πολιτικών λιτότητας στην Ελλάδα από την τρόικα και τις ελληνικές κυβερνήσεις κατά την περίοδο 2010-2012 (ΙΝΕ / ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, 2012), αποδεικνύει, μεταξύ των άλλων, ότι η αγοραστική δύναμη των μέσων αποδοχών μειώθηκε κατά 21,2%, ως αποτέλεσμα των μειώσεων των μισθών (-30%) (υποχώρηση στα επίπεδα της δεκαετίας του 1990 και διατήρηση των κερδών στα υψηλά επίπεδα του 2009) και της αύξησης των τιμών των αγαθών και των υπηρεσιών


Από την άποψη αυτή, είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ελλάδα το 27% των προϊόντων που καταναλώνεται παράγεται στη χώρα μας, ενώ το υπόλοιπο 73% εισάγονται. Μάλιστα, το 80% αυτών των εισαγόμενων προϊόντων παράγονται και διανέμονται από 5-6 πολυεθνικές επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να αξιοποιούν την ολιγοπωλιακή τους θέση στην ευρωπαϊκή αγορά και ως εκ τούτου να συντονίζονται στη διαμόρφωση των τιμών των προϊόντων τους
Επιπλέον όμως, η αύξηση και η διατήρηση των τιμών των προϊόντων και υπηρεσιών στην Ελλάδα, οφείλεται στην ολιγοπωλιακή συγκρότηση της ελληνικής αγοράς προϊόντων και υπηρεσιών, καθώς και στην έλλειψη ελέγχων από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.

Οι αυξητικές τάσεις των τιμών των προϊόντων και υπηρεσιών στη χώρα μας επήλθαν σε σημαντικό βαθμό (35%-40%) κατά την πρώτη περίοδο μετάβασης από το εθνικό νόμισμα στο ευρώ, κατά την οποία οι επιχειρήσεις, αξιοποιώντας την ολιγοπωλιακή τους θέση και την έλλειψη ελέγχων στην αγορά προϊόντων, διαμόρφωσαν αυξημένες τιμές πώλησης των προϊόντων τους. Αυτές οι αυξημένες τιμές των προϊόντων διατηρήθηκαν σε υψηλά επίπεδα σε σύγκριση με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθ' όλη την περίοδο μετά το 2001 μέχρι σήμερα, εξαιτίας και της αυξημένης, ιδιαίτερα, έμμεσης φορολογίας, του υψηλού χρηματο-πιστωτικού κόστους, ιδιαίτερα των μικρο-μεσαίων επιχειρήσεων, των ενδιάμεσων προμηθευτών - εταιρειών διακίνησης των προϊόντων στην εσωτερική αγορά, κ.λπ. με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται σταθερά (υποχώρηση στα επίπεδα του 1995) η αγοραστική δύναμη στην Ελλάδα. 


Και ενώ το πρόγραμμα λιτότητας έχει οδηγήσει, μεταξύ των άλλων, στη μείωση των μισθών και της ζήτησης (25%), εντούτοις οι τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών διατηρούνται υψηλές για όλους τους προαναφερόμενους λόγους.


ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ 07/10/2012
ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΡΟΜΠΟΛΗ *
* Ο Σάββας Ρομπόλης είναι καθηγητής του Παντείου και επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ / ΓΣΕΕ


Πηγή: Βύθιση μισθών και αύξηση τιμών - RAMNOUSIA 

Υποδοχή όπως αρμόζει στον κατακτητή

Υποδοχή όπως αρμόζει στον κατακτητή
Γιατί να λέμε βίαια τα νερά του ποταμού
και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;

(Bertolt Brecht)

Ο κύριος πρωθυπουργός το δήλωσε κατηγορηματικά, σχεδόν μας διέταξε ή και μας επέπληξε θα έλεγα, σχετικά με την υποδοχή της κυρίας Μέρκελ στη χώρα μας την Τρίτη:
"Θα (τονίζοντάς το) την υποδεχθούμε όπως αρμόζει σε ένα ηγέτη μιας μεγάλης δύναμης και μιας φίλης (το τόνισε επίσης) χώρας, όπως είναι η Γερμανία", είπε χαρακτηριστικά.

Η εθελόδουλη στάση των κυβερνώντων, όποια κι αν είναι τα αίτια που την υπαγορεύουν, άνοιξαν τις ορέξεις των "εταίρων" μας στην Ευρώπη αλλά και των μη εταίρων μας σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αντιμετωπίζουμε μέσα σε δυο μόλις χρόνια τον κίνδυνο του εθνικού πλέον αφανισμού. 

Αυτή λοιπόν την υποτακτική στάση, που επέφερε θανάσιμο πλήγμα στην ελληνική κοινωνία και τη χώρα, ζητά ή μάλλον απαιτεί ο κύριος Σαμαράς να επιδείξουν και οι υπήκοοί του μπροστά στην κυρία Μέρκελ, που επισκέπτεται τη χώρα μας ως λάφυρο της Γερμανίας, ύστερα από τον ανελέητο οικονομικό πόλεμο εναντίον της. 

Και γίνεται σε μια χρονική στιγμή όπου η χαριστική βολή στην ελληνική κοινωνία αναμένεται να δοθεί με την ψήφιση των νέων μέτρων, η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας μέσω του ΤΑΙΠΕΔ πρέπει να επιταχυνθεί, οι ΕΟΖ προπαγανδίζονται ώστε να επικαλυφθεί η στυγνή εκμετάλλευση αλλά και οι πιθανοί εθνικοί κίνδυνοι και τα τεκταινόμενα έξω από τα σύνορά μας εγκυμονούν κινδύνους σοβαρούς για τη χώρα μας.

Η κυβέρνηση λοιπόν εξαπατώντας με τις επιλογές της τον ελληνικό λαό αμέσως μετά τις εκλογές και φθάνοντας στο τελευταίο σκαλοπάτι της εξαχρείωσης με τους χειρισμούς της λίστας Λαγκάρντ, ψάχνει σωσίβιο σωτηρίας και πάλι-όπως προεκλογικά το έκανε- με έναν πρωθυπουργό να κρύβεται αυτή τη φορά πίσω από τη φούστα της γερμανίδας καγκελαρίου
Δεν έχει βέβαια και μεγάλη σημασία αν η ίδια φέρνει και ως "δώρο" την επιμήκυνση της αλυσίδας που θα μας κρατά δέσμιους δεκαετίες ολόκληρες ή απλά τη στήριξη στο εγχώριο πολιτικό προσωπικό που τόσο πιστά εξυπηρέτησε τα συμφέροντά της, αποφέροντας δις ευρώ κέρδη στη χώρα της από την εξόντωση της δικής μας.

Καθώς δε βαυκαλίζονται τα μέλη της κυβέρνησης με την "τιμή" που τους κάνει η Μέρκελ, αποξενωμένοι από το λαό, αλλά και αδιάφοροι, δεν αισθάνθηκαν την παραμικρή ανάγκη να πάρουν θέση στο μείζον ηθικό και πολιτικό θέμα που προέκυψε με τη λίστα Λαγκάρντ. Αντ' αυτού έχουν το θράσος να κουνούν ακόμη το δάχτυλο απειλητικά εναντίον μας και να ετοιμάζουν μέσα καταστολής σκληρότερα ενόψει της συσσωρευμένης οργής των πολιτών. 


Εξάλλου ο πρωθυπουργός το δήλωσε ότι δε θα αφήσει τη χώρα να γίνει ξέφραγο αμπέλι για τους διαμαρτυρόμενους πολίτες κι ας την άφησε ο ίδιος και οι υπόλοιποι κυβερνώντες να γίνει ξέφραγο αμπέλι για τους λογής υπαλλήλους, που σουλατσάρουν ελεύθεροι στα Υπουργεία και στην ελληνική επικράτεια σχεδιάζοντας την εκποίηση της χώρας

Έχουμε συνηθίσει όμως, χωρίς να σημαίνει και πως το αποδεχτήκαμε, να τρίζουν τα δόντια στον ελληνικό λαό και να τραυλίζουν στο εξωτερικό, είτε γιατί εκβιάζονται με λίστες και στικάκια, είτε από ανικανότητα, από ιδιοτέλεια ή ότι άλλο...

Ας γνωρίζει πάντως ο πρωθυπουργός ότι, όπως οι αποφάσεις της κυβέρνησης δεν εκπροσωπούν ούτε τη βούληση, ούτε το συμφέρον του λαού μας, έτσι και οι φίλοι τους δεν είναι υποχρεωτικά και δικοί μας φίλοι.
Η κυρία Μέρκελ αποτελεί στη συνείδηση των περισσοτέρων ανεπιθύμητο πρόσωπο εξαιτίας της σκληρής πολιτικής ενάντια στους λαούς του Ευρωπαικού Νότου, τους οποίους πρόσφερε με την αδιάλλακτη στάση της, βορά για τη σωτηρία των τραπεζών και τα κέρδη των επιχειρήσεων. Δε θα συμμετέχουμε λοιπόν στο πάρτι παραπληροφόρησης και ευφορίας των ΜΜΕ και της εσωτερικής τρόικας. 

Εμείς θα την υποδεχτούμε,όπως της αρμόζει ως εκπρόσωπο της πιο ακραίας και αντιδραστικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής που καταδικάζει τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών στην Ευρώπη και όπως αρμόζει σε έναν λαό που δεν αποδέχεται τη δουλεία, τους εκβιασμούς και τον εξευτελισμό. 

Γι αυτό το δικό μας ραντεβού θα είναι την Τρίτη στις πλατείες όλης της χώρας, που συμβολίζουν πλέον το πεδίο αγώνων και αντίστασης του λαού μας. . .

Μαριάνθη Τουτουντζίδου


Πηγή: Υποδοχή όπως αρμόζει στον κατακτητή - RAMNOUSIA