Η. Νικολακόπουλος: "Όλοι περιμένουν, κυβέρνηση της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ"

Συ­νέ­ντευ­ξη του Ηλία Νικολακόπουλου στον Μά­κη Μπα­λα­ού­ρα («Εποχή»)
Η κυ­βέρ­νη­ση με­τρά­ει μό­λις 130 μέ­ρες και βλέ­που­με ό­τι βρί­σκε­ται σε ε­σω­τε­ρι­κή κρί­ση. Ταυ­τό­χρο­να η πο­λι­τι­κή της δεν γί­νε­ται α­πο­δε­κτή α­πό τη με­γά­λη πλειο­ψη­φία της κοι­νω­νίας. Πώς ε­ξη­γεί­ται αυ­τό;
Η κυ­βέρ­νη­ση έ­σερ­νε ε­πί μή­νες τη λή­ψη δη­μο­σιο­νο­μι­κών μέ­τρων, ε­νώ κου­βε­ντιά­ζο­νταν σε τη­λε­ο­πτι­κά πα­ρά­θυ­ρα που τρο­μο­κρα­τού­σαν τον κό­σμο. Από την άλ­λη, προ­φα­νώς κά­τω α­πό πιέ­σεις, παίρ­νει ό­χι μό­νο τα δη­μο­σιο­νο­μι­κά μέ­τρα τα ο­ποία εί­ναι βέ­βαιο ό­τι θα προ­κα­λέ­σουν τε­ρά­στια ύ­φε­ση, αλ­λά βά­ζει μέ­σα στο ί­διο πα­κέ­το ερ­γα­σια­κά και ο­τι­δή­πο­τε άλ­λο προ­κύ­ψει. Θεω­ρώ ό­τι το ε­πι­κοι­νω­νια­κό παι­χνί­δι το έ­χουν ή­δη χά­σει. 
Από την άλ­λη με­ριά, στους υ­πό­λοι­πους το­μείς, δεν βλέ­πω να έ­χει υ­πάρ­ξει το ό­ποιο κυ­βερ­νη­τι­κό έρ­γο. Ού­τε οι υ­πουρ­γοί του ΠΑ­ΣΟΚ και της ΔΗ­ΜΑΡ φαί­νε­ται να έ­χουν πε­τύ­χει ση­μα­ντι­κά πράγ­μα­τα. Πι­θα­νό­τα­τα έ­χουν α­ντι­στα­θεί λί­γο στις α­πο­λύ­σεις >>> 
 
 
 
δη­μο­σίων υ­παλ­λή­λων και έ­χουν προ­τεί­νει κά­τι ε­ναλ­λα­κτι­κό, αλ­λά ό­λα αυ­τά εί­ναι μι­κρής εμ­βέ­λειας. Εί­ναι μια κυ­βέρ­νη­ση η ο­ποία δυ­σκο­λεύε­ται να πα­ρου­σιά­σει το ο­ποιο­δή­πο­τε έρ­γο. 
Αντ’ αυ­τού, εμ­φα­νί­ζο­νται διά­φο­ρες πρα­κτι­κές που θυ­μί­ζουν την πιο πα­ρα­δο­σια­κή δε­ξιά, με πρό­σφα­τα τα πα­ρα­δείγ­μα­τα της στά­σης της έ­να­ντι των δη­μο­σιο­γρά­φων αλ­λά και μια σει­ρά άλ­λες ε­νέρ­γειες α­ντεκ­δί­κη­σης. 
Ακό­μα και το σχή­μα που εί­χε αρ­χι­κώς συμ­φω­νη­θεί στις το­πο­θε­τή­σεις στε­λε­χών, δη­λα­δή 5 η ΝΔ, 3 το ΠΑ­ΣΟ­Κ, 2 η ΔΗ­ΜΑ­Ρ, πραγ­μα­τι­κά θυ­μί­ζει το πιο πα­λαιάς κο­πής πε­λα­τεια­κό κρά­τος.

Πα­ρό­λα αυ­τά, φαί­νε­ται ό­τι α­πό τους τρεις ε­ταί­ρους η ΝΔ κρα­τά­ει πε­ρισ­σό­τε­ρο.
Εί­ναι κα­τά τη γνώ­μη μου μάλ­λον α­να­με­νό­με­νο να κρα­τά­ει α­κό­μη, του­λά­χι­στον μέ­χρι να αι­σθαν­θεί ο κό­σμος τα πραγ­μα­τι­κά α­πο­τε­λέ­σμα­τα των μέ­τρων. 
Όταν θα τα νοιώ­σει ο κό­σμος στην τσέ­πη του α­πό τις γιορ­τές και με­τά, δεν ξέ­ρω τι θα γί­νει. Μην ξε­χνάς ό­τι το πρώ­το μνη­μό­νιο τον Μάιο του 2010 το ΠΑ­ΣΟΚ άρ­χι­σε να το πλη­ρώ­νει α­πό την ά­νοι­ξη του 2011. Μέ­χρι τό­τε και δη­μο­σκο­πι­κά κρα­τού­σε και στις αυ­το­διοι­κη­τι­κές ε­κλο­γές ε­πι­κρά­τη­σε. Η κα­τη­φό­ρα, ε­ξαι­ρε­τι­κά α­πό­το­μη, αρ­χί­ζει 10 μή­νες με­τά το πρώ­το μνη­μό­νιο. Βέ­βαια, τώ­ρα δεν θα πε­ρι­μέ­νου­με 10 μή­νες, διό­τι ή­δη η χώ­ρα και ο κό­σμος βρί­σκε­ται σε α­πό­γνω­ση. 
Αλλά, πά­ντως, πρώ­τα θα ε­φαρ­μο­στούν τα μέ­τρα και με­τά θα δού­με τις πραγ­μα­τι­κές ε­πι­πτώ­σεις.

Το ΠΑ­ΣΟ­Κ, ό­μως ή­δη κα­ταρ­ρέει...
Οι άλ­λοι δύο ε­ταί­ροι της κυ­βέρ­νη­σης δεν πλη­ρώ­νουν τό­σο τα μέ­τρα, τα ο­ποία έ­τσι και αλ­λιώς ό­λοι τα πε­ρι­μέ­νουν. 
Το ΠΑ­ΣΟΚ πλη­ρώ­νει την ε­σω­τε­ρι­κή του κρί­ση. Εί­ναι έ­να κόμ­μα το ο­ποίο εί­χε μά­θει στην ήτ­τα του να συ­γκε­ντρώ­νει σχε­δόν το 40% της ψή­φου, 38% εί­ναι το μί­νι­μουμ. Πέ­φτο­ντας ξαφ­νι­κά στο 12%, ση­μαί­νει ό­τι δεν υ­πάρ­χει. Και μά­λι­στα έ­να γε­ρα­σμέ­νο 12%, το ο­ποίο α­πλώς πα­ρα­δο­σια­κά ψή­φι­σε μέ­χρι και τον Ιού­νιο ΠΑ­ΣΟΚ. Ση­μαί­νει ό­τι κομ­μα­τι­κός ορ­γα­νι­σμός δεν υ­πάρ­χει. Υπάρ­χει κά­ποιο στε­λε­χι­κό δυ­να­μι­κό, το ο­ποίο ό­μως αλ­λη­λοϋπο­νο­μεύε­ται. Εκεί­νο που μου έ­χει κά­νει ε­ντύ­πω­ση, κά­τι που δεν φαί­νε­ται, εί­ναι ό­τι υ­πάρ­χουν ο­ρι­ζό­ντιες δια­συν­δέ­σεις σε κά­ποιους συν­δι­κα­λι­στι­κούς ή άλ­λους χώ­ρους. Αλλά αυ­τό δεν εί­ναι το κομ­μα­τι­κό ΠΑ­ΣΟΚ. Εί­ναι οι χώ­ροι που δη­μιουρ­γή­θη­καν, οι σχέ­σεις που οι­κο­δο­μή­θη­καν, οι ο­ρι­ζό­ντιες δια­συν­δέ­σεις που στή­θη­καν, οι ο­ποίες αυ­τή τη στιγ­μή βρί­σκο­νται πε­ρί­που ορ­φα­νές. Δεν έ­χουν πο­λι­τι­κή εκ­προ­σώ­πη­ση, αλ­λά με­τα­ξύ τους έ­χουν αλ­λη­λεγ­γύη.

Λό­γω πε­λα­τεια­κών δε­σμών...
Ναι αλ­λά αυ­τό δεν μπο­ρεί να το κρα­τή­σει το ΠΑ­ΣΟΚ. Ού­τε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μπο­ρεί να το ε­γκολ­πω­θεί ό­λο, διό­τι πρώ­τον υ­πάρ­χει και υ­γιές κομ­μά­τι, υ­πάρ­χει και κα­θό­λου υ­γιές κομ­μά­τι. 
Άρα ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, και α­πέ­να­ντι σε αυ­τόν τον κό­σμο των μι­κρο­με­σαίων στε­λε­χών σε κοι­νω­νι­κούς χώ­ρους, εί­ναι υ­πο­χρεω­μέ­νος να έ­χει μια πο­λύ αμ­φί­θυ­μη α­ντι­με­τώ­πι­ση. 
Αλλά, για να γυ­ρί­σω στο ΠΑ­ΣΟ­Κ, ως κόμ­μα σχε­δόν έ­χει κλεί­σει τον κύ­κλο του.
 
Υπάρ­χει και ο Λο­βέρ­δος, ο ο­ποίος λέει να συ­γκρο­τή­σου­με τον σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό χώ­ρο και ο Χρυ­σο­χοϊδης που λέει πά­με να φτιά­ξου­με τη με­γά­λη πα­τριω­τι­κή ευ­ρω­παϊκή πα­ρά­τα­ξη.
Στο ΠΑ­ΣΟ­Κ, ε­πει­δή εί­ναι σε τε­ρά­στια κρί­ση, υ­πάρ­χουν τρεις ε­πι­λο­γές. 
Η μια που προω­θεί ο Βε­νι­ζέ­λος, μάλ­λον α­νε­πι­τυ­χώς, εί­ναι να α­να­συ­γκρο­τη­θεί το ΠΑ­ΣΟ­Κ, δια­τη­ρού­με­νο στο 12%, και με­τά βλέ­που­με. 
Η δεύ­τε­ρη που ε­ξέ­φρα­σε κά­ποια στιγ­μή ο Λο­βέρ­δος, ή­ταν έ­να και­νούρ­γιο κόμ­μα, αλ­λά δεν περ­πα­τά­ει, δεν έ­χει χώ­ρο ύ­παρ­ξης. 
Η τρί­τη ε­πι­λο­γή εί­ναι η με­γά­λη πα­τριω­τι­κή ευ­ρω­παϊκή πα­ρά­τα­ξη με τη ΝΔ, ό­πως έ­κα­νε ο Πα­πά­γος το 1951-52. Έχω την αί­σθη­ση ό­τι ο­δη­γού­νται σε η­γε­τι­κή σύ­γκρου­ση με­τα­ξύ Βε­νι­ζέ­λου και Λο­βέρ­δου. Ακρι­βώς ε­πει­δή ο Χρυ­σο­χοϊδης δεν φαί­νε­ται να έ­χει ελ­πί­δα σε μια τέ­τοια σύ­γκρου­ση η­γε­τών, α­ντι­προ­τεί­νει την με­γά­λη πα­τριω­τι­κή ευ­ρω­παϊκή πα­ρά­τα­ξη.

Η ΔΗ­ΜΑΡ σε πο­λι­τι­κή δί­νη

Η «υ­πεύ­θυ­νη α­ρι­στε­ρά», η ΔΗ­ΜΑ­Ρ, βρί­σκε­ται στο ε­πί­κε­ντρο της κρί­σης.
Άλλη εί­ναι η ΔΗ­ΜΑΡ του Μαΐου του 2012, άλ­λη του Ιου­νίου και άλ­λη η ση­με­ρι­νή. Εννοώ σε ε­πί­πε­δο ψη­φο­φό­ρου. 
Του Μαΐου ή­ταν σα­φώς έ­να κόμ­μα προ­ερ­χό­με­νο α­πό τον ευ­ρύ­τε­ρο χώ­ρο της Αρι­στε­ράς. Τον Ιού­νιο έ­χα­σε πε­ρί­που μιά­μι­ση πο­σο­στιαία μο­νά­δα α­πό α­ρι­στε­ρά, που πή­γε στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, και κέρ­δι­σε πε­ρί­που 1,5% α­πό τα δε­ξιά, που ε­ξε­τί­μη­σε τη στά­ση του Κου­βέ­λη. 
Το κέ­ντρο βά­ρους του ε­κλο­γι­κού σώ­μα­τος εί­χε πά­ει λί­γο δε­ξιό­τε­ρα και με αυ­τή την έν­νοια η συμ­με­το­χή στη συ­γκυ­βέρ­νη­ση δεν ερ­χό­ταν σε α­ντί­θε­ση με το ε­κλο­γι­κό του σώ­μα. 
Σή­με­ρα, έ­να κομ­μά­τι α­πό τους ψη­φο­φό­ρους του Ιου­νίου, πιο α­ρι­στε­ρό­στρο­φο, την έ­χουν ε­γκα­τα­λεί­ψει. Όμως δη­μο­σκο­πι­κά ε­πι­βιώ­νει πε­ρί­που στο ί­διο ε­πί­πε­δο συλ­λέ­γο­ντας ναυα­γούς του ΠΑ­ΣΟΚ. 
Εάν το κυ­βερ­νη­τι­κό εγ­χεί­ρη­μα πε­τύ­χαι­νε, τό­τε η ΔΗ­ΜΑΡ ό­ντως θα ή­ταν αυ­τή η ο­ποία θα μπο­ρού­σε να καρ­πω­θεί τον κε­ντρο­α­ρι­στε­ρό χώ­ρο της συ­γκυ­βέρ­νη­σης με πο­λύ κα­λύ­τε­ρες προο­πτι­κές α­πό το ΠΑ­ΣΟΚ. Δεν εί­μαι βέ­βαιος ού­τε ό­τι θα πε­τύ­χει το κυ­βερ­νη­τι­κό εγ­χεί­ρη­μα ού­τε ό­τι θα πε­τύ­χει η ΔΗ­ΜΑΡ να εκ­φρά­σει αυ­τό το χώ­ρο. Ού­τε το ΠΑ­ΣΟΚ μπο­ρεί, ό­πως εί­ναι αυ­τή τη στιγ­μή, να α­να­κάμ­ψει. Η κρί­ση θα εκ­φρα­στεί στον πιο α­δύ­να­μο κρί­κο και αυ­τή τη στιγ­μή ε­νώ ή­ταν το ΠΑ­ΣΟΚ ο πιο α­δύ­να­μος κρί­κος, φαί­νε­ται ό­τι και η ΔΗ­ΜΑΡ μπαί­νει σε αυ­τή τη δί­νη.

Αυ­τά που εί­πες στην αρ­χή για κυ­βέρ­νη­ση πα­λαιάς δε­ξιάς δεν έ­χουν α­ντί­κτυ­πο στους φι­λε­λεύ­θε­ρους της ΔΗ­ΜΑ­Ρ;
Προ­φα­νώς. Η δυ­σα­νε­ξία που δεί­χνει η ΔΗ­ΜΑΡ στην κυ­βερ­νη­τι­κή της συμ­με­το­χή την τε­λευ­ταία ε­βδο­μά­δα, έ­χει να κά­νει α­κρι­βώς ό­χι μό­νο με τη συ­γκε­κρι­μέ­νη ρύθ­μι­ση, αλ­λά με το ό­τι αι­σθά­νε­ται ε­γκλω­βι­σμέ­νη σε μια δε­ξιά κυ­βέρ­νη­ση. Δεν ή­ταν μα­θη­μέ­νοι, ε­κτός ε­λα­χί­στων πε­ρι­πτώ­σεων, σε ό­λο αυ­τό το ε­ξου­σια­στι­κό α­λι­σβε­ρί­σι.

Η Χρυ­σή Αυ­γή διεκ­δι­κεί ρό­λο στη δε­ξιά

Η Χρυ­σή Αυ­γή φαί­νε­ται ό­τι ε­κτι­νάσ­σε­ται...
Έχει α­νο­δι­κή τά­ση. Το ε­πί­πε­δο του 10% δεί­χνει να το έ­χει αγ­γί­ξει ή να το έ­χει ξε­πε­ρά­σει. Δεν έ­χει βέ­βαια στα­θε­ρο­ποιη­μέ­νο α­κρο­α­τή­ριο. Τα κέρ­δη δεν εί­ναι α­κό­μη πα­γιω­μέ­να. Προέρ­χο­νται κα­τά το με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος α­πό το χώ­ρο της ΝΔ. 
Η ΧΑ πλέ­ον έ­χει α­πό ό,τι φαί­νε­ται, τη στρα­τη­γι­κή να α­πο­κτή­σει και σα­φές ι­δε­ο­λο­γι­κό σή­μα ε­ντός του ευ­ρύ­τε­ρου χώ­ρου της δε­ξιάς. Δεν εί­ναι το α­πλώς α­ντι­συ­στη­μι­κό κόμ­μα να­ζι­στι­κής χροιάς. Εντάσ­σε­ται στο χώ­ρο της δε­ξιάς, της πιο πα­ρα­δο­σια­κής, δεν εί­ναι μό­νο στό­χος οι με­τα­νά­στες, εί­ναι και οι α­ρι­στε­ροί. 
Σα­φώς, το σύν­θη­μα “τι­μή στους χί­τες και τους ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες” που φω­νά­ζα­νε στον Με­λι­γα­λά, δεί­χνει ό­τι το­πο­θε­τεί­ται στον α­ντί­πο­δα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και του ΚΚΕ, αλ­λά κυ­ρίως του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Εάν, ε­πο­μέ­νως, η κυ­βέρ­νη­ση αρ­χί­ζει να φυλ­λο­ρο­εί, αυ­τό θα τρο­φο­δο­τεί την ΧΑ. 
Η ΧΑ φαί­νε­ται ε­πι­πλέ­ον ό­τι έ­χει υιο­θε­τή­σει έ­ναν α­κτι­βι­σμό που εί­ναι στα ό­ρια της νο­μι­μό­τη­τας. Παί­ζει ε­ντυ­πω­σια­κά με την ο­ρια­κή πρό­κλη­ση. Και κερ­δί­ζει στον κό­σμο στον ο­ποίο α­πευ­θύ­νε­ται. Ένα φαι­νό­με­νο εκ­φα­σι­σμού δεν α­ντι­με­τω­πί­ζε­ται διοι­κη­τι­κά. Πο­λι­τι­κά, ε­πί­σης, εί­ναι δύ­σκο­λο να α­ντι­με­τω­πι­στεί, για­τί ο κό­σμος στον ο­ποίο α­πευ­θύ­νε­ται η ΧΑ δεν α­κούει ε­σέ­να, δεν πρό­κει­ται να α­κού­σει κα­νέ­ναν α­ρι­στε­ρό ή φι­λε­λεύ­θε­ρο. Αυ­τή εί­ναι η με­γά­λη δυ­σκο­λία.

Όμως, η ΧΑ ό­τι έ­χει ει­σχω­ρή­σει στα κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα ε­μπρά­κτως. Φτιά­χνει, π.χ., κοι­νω­νι­κό πα­ντο­πω­λείο, γρα­φεία ευ­ρέ­σεως ερ­γα­σίας...
Σε αυ­τή τη φά­ση, τώ­ρα που έ­χει ι­σχυ­ρο­ποιη­θεί, διεκ­δι­κεί ση­μα­ντι­κό ρό­λο στην ευ­ρύ­τε­ρη οι­κο­γέ­νεια της δε­ξιάς. Η κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δε­ξιά, η ΝΔ α­πό το 1974 και με­τά, ό­πως εί­χε συμ­βεί και με την κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δε­ξιά την πε­ρίο­δο α­πό το 1950 έως το 1967 που εί­χε εν­σω­μα­τώ­σει ό­λο το βα­θύ χυ­λό της α­κρο­δε­ξιάς, αυ­τό εί­χε μέ­σα της τα α­κρο­δε­ξιά ι­δε­ο­λο­γή­μα­τα και α­πλώς δεν έ­βγαι­νε στον πο­λι­τι­κό λό­γο της. 
Τώ­ρα η ΧΑ προ­σπα­θεί να α­πο­σπά­σει έ­να κομ­μά­τι του κό­σμου, να α­πε­νο­χο­ποιή­σει αυ­τόν τον φα­σί­ζο­ντα πο­λι­τι­κό λό­γο και να μπο­ρεί ο άλ­λος, που τα έ­λε­γε αυ­τά στο κα­φε­νείο αλ­λά δεν τα έ­λε­γε πιο έ­ξω και ψή­φι­ζε κα­νο­νι­κά ΝΔ, να ψη­φί­σει ΧΑ, για­τί τα ί­δια λέει. 
Συμ­φω­νώ για την α­νά­γκη πα­ρου­σίας και α­ντι­πα­ρά­θε­σης στο κοι­νω­νι­κό ε­πί­πε­δο, στο πο­λι­τι­κό τη βρί­σκω πιο δύ­σκο­λο.

Ο τα­ξι­κός και η­λι­κια­κός δι­χα­σμός της κοι­νω­νίας

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στις δη­μο­σκο­πή­σεις ξε­περ­νά­ει τη ΝΔ, ε­νώ στην πα­ρά­στα­ση νί­κης έ­χει εμ­φα­νή κυ­ριαρ­χία. Οι κοι­νω­νι­κές συμ­μα­χίες του ποιες εί­ναι;
Με ό­ποιον και να κου­βε­ντιά­σεις, εί­τε ο­πα­δό εί­τε και α­ντί­πα­λο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­λοι πε­ρι­μέ­νουν ό­τι έρ­χε­ται η ώ­ρα του. Η πα­ρά­στα­ση νί­κης δεί­χνει μια ε­μπε­δω­μέ­νη ει­κό­να στην κοι­νω­νία, η ο­ποία βα­σί­ζε­ται, κα­τά τη γνώ­μη μου, και στις πο­λύ κα­λές εμ­φα­νί­σεις Τσί­πρα. 
Λέει ό­τι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι η δύ­να­μη του μέλ­λο­ντος. Η δυ­να­μι­κή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ό­πως εκ­φρά­στη­κε το Μάιο και α­κό­μα ε­ντο­νό­τε­ρα τον Ιού­νιο, ή­ταν έ­νας τα­ξι­κός και έ­νας η­λι­κια­κός δι­χα­σμός της κοι­νω­νίας. 
Οι ε­κλο­γές του Ιου­νίου ή­ταν οι πιο τα­ξι­κά πο­λω­μέ­νες ε­κλο­γές α­πό τη με­τα­πο­λί­τευ­ση και για πρώ­τη φο­ρά, τό­σο τον Μάιο ό­σο και τον Ιού­νιο, εί­χα­με έ­ναν η­λι­κια­κό δι­χα­σμό πρω­το­φα­νή για τα ελ­λη­νι­κά δε­δο­μέ­να. Εί­ναι σαν να εί­χα­με δύο Ελλά­δες, μια ά­νω των 50 και μια κά­τω των 50, οι ο­ποίες δεν ε­πι­κοι­νω­νού­σαν με­τα­ξύ τους. 
Αυ­τό το φαι­νό­με­νο νο­μί­ζω ό­τι ε­ξα­κο­λου­θεί να ι­σχύει. Πρό­κει­ται για έ­ναν ελ­πι­δο­φό­ρο για το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δι­χα­σμό, αλ­λά και ε­ξαι­ρε­τι­κά ε­πι­κίν­δυ­νο για την κοι­νω­νία. Στις ε­πό­με­νες ε­κλο­γές θα έ­χου­με α­κό­μη με­γα­λύ­τε­ρη με­γέ­θυν­ση. Αν α­κού­σει κα­νείς πώς μι­λά­νε οι πλού­σιοι, ας πού­με, για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­τι αν γί­νει κυ­βέρ­νη­ση ε­μείς θα φύ­γου­με α­πό την Ελλά­δα κλπ θα κα­τα­λά­βει. Αυ­τό το πά­θος δεν το έ­χω ξα­να­δεί πριν ού­τε για τον Α. Πα­παν­δρέ­ου το 1981 που εί­χε φτια­χτεί μια μυ­θο­λο­γία. Τέ­τοιο χά­σμα δεν έ­χω ξα­να­δεί.

Από πού αν­τλεί δυ­νά­μεις ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και πώς μπο­ρεί να αν­τλή­σει πε­ρισ­σό­τε­ρες;
Με αυ­τό το σχή­μα και αν­τλεί δυ­νά­μεις α­πό ό­σους πλήτ­το­νται α­πό την οι­κο­νο­μι­κή πο­λι­τι­κή. Όσοι δεν πά­νε στη ΧΑ στρέ­φο­νται προς τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Και προ­φα­νώς δεν υ­πάρ­χει σύ­γκρι­ση ποιος εί­ναι ελ­κυ­στι­κό­τε­ρος. Η ΧΑ εί­ναι ελ­κυ­στι­κή μό­νο για τα συ­γκε­κρι­μέ­να στρώ­μα­τα που εί­πα­με προ­η­γου­μέ­νως. 
Αυ­τό που πε­ρι­μέ­νει κα­νείς α­πό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι μια πε­ρισ­σό­τε­ρο ε­νιαία εμ­φά­νι­ση, χω­ρίς τις κα­κο­φω­νίες τις ο­ποίες α­κό­μα έ­χει. Εί­ναι ση­μα­ντι­κό για τον κό­σμο. Άλλο πράγ­μα εί­ναι έ­να δη­μο­κρα­τι­κά ορ­γα­νω­μέ­νο κόμ­μα που έ­χει τις τά­σεις του αλ­λά έ­χει ε­νιαία γραμ­μή, και άλ­λο πράγ­μα εί­ναι να βγαί­νει ο κα­θέ­νας και να λέει άλ­λα πράγ­μα­τα α­πό αυ­τά που εί­πε ο προ­η­γού­με­νος. 
Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πέ­τυ­χε τη με­γά­λη νί­κη τον Μάιο, διό­τι πή­ρε την α­πό­φα­ση να μι­λή­σει για κυ­βέρ­νη­ση της α­ρι­στε­ράς και ε­πι­βρα­βεύ­τη­κε με 27%. Δεν θα έ­λε­γα ό­τι τον Ιού­νιο εί­χε κυ­βερ­νη­τι­κό πρό­γραμ­μα, αλ­λά για πρώ­τη φο­ρά εί­χε αρ­χί­σει να δια­τυ­πώ­νει κυ­βερ­νη­τι­κό πρό­γραμ­μα. Αυ­τό φαί­νε­ται να προ­χω­ρά­ει και να γί­νε­ται πιο σα­φές, πιο συ­γκε­κρι­μέ­νο. 
Εί­ναι ό­μως το α­πα­ραί­τη­το στοι­χείο για να πεί­σεις αυ­τόν που σή­με­ρα δεν εί­ναι α­κό­μη ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­τι μπο­ρεί να σε ε­μπι­στευ­τεί. 
Και πα­ρά την πρόο­δο που έ­χει γί­νει, δεν μπο­ρώ να πω ό­τι αυ­τό υ­πάρ­χει.

Η α­ντί­δρα­ση του συ­στή­μα­τος

Τι γί­νε­ται με το σύ­στη­μα; Πώς θα α­ντι­με­τω­πί­σει την εν­δε­χό­με­νη κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ; Φο­βι­κά, αυ­ταρ­χι­κά; Θα προ­σπα­θή­σει να τον εν­σω­μα­τώ­σει;
Για να τον εν­σω­μα­τώ­σει εί­ναι α­κό­μα πο­λύ νω­ρίς. Και δεν νο­μί­ζω ό­τι θα το προ­σπα­θή­σει. 
Πι­θα­νόν να προ­σπα­θή­σει λί­γο να α­πα­λύ­νει την α­ντι­πα­ρά­θε­ση. 
Μια εκ­δο­χή α­ντί­δρα­σης εί­ναι η με­γά­λη ευ­ρω­παϊκή πα­τριω­τι­κή πα­ρά­τα­ξη, την ο­ποία ευαγ­γε­λί­ζε­ται ο Χρυ­σο­χοί­δης, εν­δε­χο­μέ­νως και ο Σα­μα­ράς. Με την ελ­πί­δα ό­τι φο­βί­ζο­ντας θα κερ­δί­σεις. 
Αυ­τή η εκ­δο­χή έ­χει δύο μειο­νε­κτή­μα­τα. Το έ­να εί­ναι ό­τι δεν εί­ναι σί­γου­ρο πως εί­ναι νι­κη­φό­ρα συμ­μα­χία. Μπο­ρεί και να χά­σει. Κι αν χά­σει έ­τσι, κα­ταρ­ρέει. Και το ό­τι μπο­ρεί να χά­σει, έ­χει να κά­νει και με την αυ­το­νό­μη­ση της λαι­κής δε­ξιάς και την ά­νο­δο της ΧΑ. 
Εάν τους εί­χε και αυ­τούς εν­σω­μα­τώ­σει, θα εί­χε πο­λύ με­γα­λύ­τε­ρες πι­θα­νό­τη­τες. Επει­δή ό­μως αυ­τοί εύ­χο­νται την κα­τάρ­ρευ­ση της ΝΔ ή αυ­τής της «φι­λο­ευ­ρω­παϊκής» πα­ρά­τα­ξης για να την υ­πο­κα­τα­στή­σουν και να γί­νουν το με­γά­λο κόμ­μα, προ­φα­νώς δεν θα τους κά­νουν το χα­τή­ρι.
Ένα δεύ­τε­ρο μειο­νέ­κτη­μα εί­ναι ό­τι έ­χουν μπλο­κα­ρι­στεί α­πό τον ε­κλο­γι­κό νό­μο. 
Εκεί­νη η η­λί­θια διά­τα­ξη που α­πα­γο­ρεύει να δο­θεί το πριμ στους συ­να­σπι­σμούς κομ­μά­των, αυ­τή τη στιγ­μή λει­τουρ­γεί ε­να­ντίον μιας πο­λι­τι­κής σύ­μπρα­ξης ΝΔ και ΠΑ­ΣΟ­Κ, στην ο­ποία θα μπο­ρού­σε να μπει α­κό­μη και η ΔΗ­ΜΑΡ μέ­σα, αν ή­ταν έ­να μέ­τω­πο ό­που ο κα­θέ­νας εί­ναι αυ­τό­νο­μος και α­νε­ξάρ­τη­τος. 
Για να αλ­λά­ξει αυ­τή η ρύθ­μι­ση, θέ­λει 200 βου­λευ­τές. Δεν νο­μί­ζω ό­τι θα κά­τσει κα­νείς να τους κά­νει τη χά­ρη. Το να ε­νω­θούν σε έ­να κόμ­μα α­πο­κλείει τη ΔΗ­ΜΑ­Ρ, ά­ρα πε­ριο­ρι­ζό­μα­στε στη ΝΔ και στο ΠΑ­ΣΟΚ. Έχει πρό­βλη­μα η ε­νο­ποίη­ση, ό­σο υ­πο­βαθ­μι­σμέ­να και να εί­ναι τα brand name ΠΑ­ΣΟΚ και ΝΔ. Έτσι και αλ­λιώς υ­πάρ­χει θέ­μα ε­κλο­γι­κού νό­μου. 
Με το κα­τα­κερ­μα­τι­σμέ­νο κομ­μα­τι­κό σύ­στη­μα που υ­πάρ­χει, το μό­νο ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα που θα μπο­ρού­σε να α­πο­φορ­τί­σει την κα­τά­στα­ση, εί­ναι μια α­να­λο­γι­κή.

Η Ευ­ρώ­πη πώς θα α­ντι­δρά­σει;
Η Ευ­ρω­πη έ­χει α­πο­δεί­ξει μέ­χρι στιγ­μής ό­τι εί­ναι α­νί­κα­νη να α­ντι­με­τω­πί­σει τις κρί­σεις με ο­ρα­μα­τι­κό τρό­πο. Μό­νο δια­χεί­ρι­ση μέ­ρα με τη μέ­ρα κά­νει. Και αυ­τό το ο­ρα­μα­τι­κά μη­δέν ση­μαί­νει διά­χυ­ση του ευ­ρω­σκε­πτι­κι­σμού στην Ευ­ρώ­πη συ­νο­λι­κά. 
Με αυ­τή την έν­νοια θεω­ρώ ό­τι εί­ναι υ­πο­χρεω­μέ­νη η η­γε­σία της Ευ­ρώ­πης να κά­νει κά­τι του­λά­χι­στον μέ­χρι το τέ­λος του 2013.Πι­στεύω ό­τι έ­χουν πά­ρει την α­πό­φα­ση ό­τι θα κρα­τή­σουν την Ελλά­δα ε­ντός του ευ­ρώ, ά­ρα ε­φαρ­μό­ζουν τις ι­δε­ο­λη­ψίες τους μέ­χρι ε­κεί που τους παίρ­νει. Το βα­σι­κό πρό­βλη­μα δεν εί­ναι η Ελλά­δα πλέ­ον. Το βα­σι­κό πρό­βλη­μα εί­ναι η Ευ­ρώ­πη. 
Η Ελλά­δα εί­ναι το μο­ντέ­λο του τι πε­ρι­μέ­νει τους υ­πό­λοι­πους σε μια Ευ­ρώ­πη ό­πως την ο­ρα­μα­τί­ζο­νται. Σί­γου­ρα ό­μως και σε αυ­τό το μο­ντέ­λο κά­ποιες εκ­πτώ­σεις θα κά­νουν. Νο­μί­ζω ό­τι το ο­ρό­ση­μο θα εί­ναι οι γερ­μα­νι­κές ε­κλο­γές.

Κυβέρνηση της αριστεράς και ΣΥΡΙΖΑ

Θα πρέπει να επιμείνει στη γραμμή του ο ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση της Αριστεράς;
Δεν μπορείς να φτιάξεις τίποτε άλλο παρά μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Το θέμα είναι ότι για αυτή τη κυβέρνηση της αριστεράς δεν αρκεί ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Άρα, θα πρέπει σε αυτή την κυβέρνηση της Αριστεράς να υπάρχει χώρος και για τη σοσιαλδημοκρατία.

Με πολιτική ηγεμονία της Αριστεράς.
Εκλογικά η ηγεμονία βρίσκεται. Ακόμα και αν αθροίζαμε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, πήραν 18,5%. Από εκεί και πέρα, αφού έχεις την αριθμητική ηγεμονία, έχεις και την πολιτική. Είναι δεδομένο ότι μια κυβέρνηση της αριστεράς θα είναι υπό την ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γίνεται αλλιώς.

Υπάρχουν φωνές που λένε, να ανοιχτούμε να βάλουμε νερό στο κρασί μας, μη φοβηθεί ο κόσμος...
Αισθάνομαι ότι υπάρχουν δύο αντιρρήσεις. 
Η μια να μη νοθεύσουμε το κρασί μας, να είμαστε πρώτα κινηματικοί αριστεροί και μετά κυβερνητικοί. 
Η άλλη, αφού θα έχουμε κυβέρνηση της Αριστεράς, ας νοθεύσουμε αρκετά το κρασί για να μπορέσουν να συμπράξουν και άλλες δυνάμεις. Θεωρώ εξαιρετικά πρόωρη αυτή τη κουβέντα. Πριν φτάσουμε στο σημείο που να μπορεί να υλοποιηθεί μια κυβέρνηση της αριστεράς, το να θέλουμε να κατοχυρώσουμε την αριστερή ορθοδοξία είναι μια μάχη οπισθοφυλακής. Η βιασύνη να είμαστε όσο πιο κυβερνητικοί γίνεται σε μια φάση που δεν υπάρχουν άλλοι σύμμαχοι, είναι και αυτό άνευ σημασίας. Όταν θα υπάρξει ενδεχόμενο αριστερής κυβέρνησης, τότε προφανώς θα δεις τι συμμαχίες θα κάνεις. 
Αν υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ερχόταν πρώτος τον Ιούνιο, δεν θα έπρεπε να συμμαχήσει με κάποιους για να κάνει κυβέρνηση; Άρα δεν θα έπρεπε να νερώσει το κρασί του τότε; Θα έπρεπε. Θα ήταν υποχρεωμένος. Κατά τη γνώμη μου τον Ιούνιο δεν ήταν ώριμος. Ο κόσμος ήταν ώριμος. Ο κόσμος το ήθελε αυτό το πράγμα και για αυτό και ανέβασε τον ΣΥΡΙΖΑ τόσο ψηλά. Οι συσχετισμοί δύναμης τον Ιούνιο δεν ήταν αυτοί που θα επέτρεπαν μια λειτουργική κυβέρνηση της αριστεράς. Ας περιμένουμε.

Οι πολίτες τώρα δεν βγαίνουν, τουλάχιστον στο βαθμό που απαιτείται, στους δρόμους...
Βγαίνω στους δρόμους επειδή κάτι περιμένω. Εγώ περιμένω να βγούνε στους δρόμους, όταν τα μέτρα θα υλοποιούνται. Τότε περιμένω την κοινωνική δυναμική. 
Προς το παρόν, νομίζω ότι όλοι είναι σε αναμονή. 
Το ίδιο έγινε και στην προηγούμενη φάση. Ένας χρόνος πέρασε πολιτικά από τα μέτρα Παπανδρέου και μετά άρχισε ο κόσμος να κινείται.

* Ο Η. Νι­κο­λα­κό­που­λος εί­ναι πο­λι­τι­κός ε­πι­στή­μο­νας, 
κα­θη­γη­τής στο Πα­νε­πι­στή­μιο της Αθή­νας.

«Ανήκομεν εις την…δόσιν»!!!

Μετά από πολλές δεκαετίας, αλλάζει επιτέλους το «δόγμα» της ελληνικής πολιτικής- εσωτερικής κι εξωτερικής- και αποκτούμε ένα σκοπό κι ένα νόημα στην ύπαρξη μας, ως έθνος και ως κράτος. Απ το «ανήκομεν εις την Δύσιν» περάσαμε στο: «ανήκομεν εις την…δόσιν»!!!
Ο μεγαλεπίβολος αυτός στόχος δεν είναι άλλος από τη «δόση». Του Νοεμβρίου βέβαια, γιατί απ τον άλλο μήνα θα τεθεί και νέος μεγαλεπίβολος στόχος, η δόση του Μαρτίου και πάει λέγοντας. Τέτοιο «εθισμό» δεν έχουν ούτε οι ναρκομανείς. Άλλωστε κι αυτοί θύματα των «εμπόρων» είναι, όπως και η χώρα μας. Ο «εθισμός» απλώνεται τόσο, που σκέφτονται και τη...
λειτουργία ειδικών κέντρων απεξάρτησης.
Αναμένοντας εναγωνίως τη νέα «δόση» κι ελπίζοντας να μην είναι ούτε «νοθευμένη», ούτε βέβαια «υπερβολική», είμαστε γεμάτοι χαρά, γιατί βρισκόμαστε στην Ευρώπη και στο κέντρο των εξελίξεων. Αλλά και οι φίλοι-εταίροι-δανειστές-τοκογλύφοι, μας αντιμετωπίζουν εξίσου θετικά, και φροντίζουν να μην είναι η δόση ούτε «νοθευμένη», ούτε «υπερβολική» μήπως ψοφήσει ο ασθενής και τότε θα χάσουν τον καλύτερο «πελάτη» τους. Πρόσφατα, άκουσα και είδα συγκινημένος στην τιβί, τον γραμματέα του σωτηρίου κόμματος της ΝΔ, να μας νουθετεί, γιατί, λέει, μας δανείζει και πληρώνει τη σύνταξη της μαμάς μου ο… Εσθονός φορολογούμενος (!!!), που παίρνει λιγότερη σύνταξη απ τη ..μαμά μου και θα πρέπει να σοβαρευτώ επιτέλους εγώ ο Έλληνας και να μην διαμαρτύρομαι συνεχώς. Κοίτα να δεις τι μαθαίνει ο άνθρωπος, μετά  από τόσα χρόνια!!! Κι εγώ, ο αφελής και άξεστος συνάμα, που νόμιζα πως τη σύνταξη της η μαμά μου την παίρνει απ τις εισφορές και τις κρατήσεις που πλήρωνε ο …μπαμπάς μου 35 χρόνια. Δημοσίως ομολογώ την ανεπάρκεια μου κι επίσης δημοσίως ευχαριστώ τον βουλευτή, που μου αποκάλυψε-επιτέλους- την αλήθεια-να ξέρω δηλαδή που να έχω την «υποχρέωση»- και βεβαίως, επιπροσθέτως, ευχαριστώ από καρδιάς τον …Εσθονό απ το Ταλίν για την ευγενική προσφορά του στη… μαμά μου, που αν και δεν την γνωρίζει προσωπικά, της πληρώνει τη σύνταξη της.
Επ ευκαιρία, λοιπόν, της «δόσης» υπάρχει η σκέψη να καθιερωθεί από του χρόνου εθνική επέτειος του «ΝΑΙ», που θ αντικαταστήσει το «ΟΧΙ» του φασίστα Μεταξά. Θα εορτάζεται στη θέση του το «ΝΑΙ» του δημοκράτη Σαμαρά και των λοιπών «δημοκρατικών» δυνάμεων και θα παρελαύνουν σε σχηματισμούς οι εναπομείναντες δημόσιοι υπάλληλοι ενώ προηγουμένως θα κατατίθεται στεφάνι στο μνημείο του «Αγνώστου» Συνταξιούχου, τιμώντας τους αναρίθμητους πεσόντες των Μνημονίων 1,2,3.
Επίσης στις τριήμερες εκδηλώσεις θα τιμώνται τα τρία κόμματα της εθνοσωτηρίου συγκυβέρνησης και θ απονέμονται τιμητικές πλακέτες στους πρωταγωνιστές, που σημάδεψαν το περήφανο «ΝΑΙ».
Αποκλειστικές πληροφορίες αναφέρουν ότι σε ειδική εκδήλωση στην πόλη μας προσεχώς θ απονεμηθεί τιμητικό μετάλλιο, φέρον πάνω του τον ένδοξο ήλιο του ενδόξου παλαιόθεν ΠΑΣΟΚ, στον τελευταίο εν ζωή ΠΑΣΟΚο, ο οποίος διακόψας τη φαρμακευτική αγωγή του, θα τιμηθεί ως σπάνιο και «συλλεκτικό» κομμάτι της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας μας.
Σε αντίστοιχη εκδήλωση θα βραβευθεί εκ μέρους της ΝΔ, ο πρόεδρος του κόμματος με τα διεθνή βραβεία «ΑΙΣΩΠΟΥ», «ΠΙΝΟΚΙΟ» και «Χ.Κ. ΑΝΤΕΡΣΕΝ» μαζί.  Και τα τρία βραβεία θα απονεμηθούν στον πρόεδρο, που λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων του, (σκληρή διαπραγμάτευση, διάλογος με τα θεία, ιερά και όσια),  θα τα παραλάβει ο εξοχότατος Α. Γεωργιάδης.
Τέλος ο εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ θα παραλάβει σε τρίτη επιβλητική τελετή-ανοιχτή για το κοινό- τα διεθνή βραβεία «ΛΕΝΙΝ», «ΣΤΑΛΙΝ», «ΚΑΣΤΡΟ» και «ΤΣΕ», για την αριστερή συνέπεια, το αριστερό ήθος και βέβαια την αριστερή κοινωνική ευαισθησία που σπανίζει στις μέρες μας. Ξεχωριστά θα βραβευθεί το ίδιο κόμμα, εκ μέρους του συλλόγου παντρεμένων για την διάσωση του επιδόματος γάμου, το οποίο παραλίγο να απωλεσθεί και να χαθεί ένα «κεκτημένο», που αποτελούσε άλλωστε και το βασικό κίνητρο γάμου για χιλιάδες Έλληνες.
Με ασυγκράτητο ενθουσιασμό, στα όρια του παροξυσμού ίσως, η κοινωνία μας αναμένει εναγωνίως τη «δόση» της, ευγνωμονεί και προσεύχεται συνεχώς και αδιαλείπτως για μακροημέρευση της εθνοσωτηρίου κυβερνήσεως και απερίφραστα δηλώνω, ως μέλος αυτής της κοινωνίας, ότι αναγνωρίζω τις «θυσίες» των πολιτικών μας, που αγόγγυστα διαπραγματεύτηκαν και επανέκτησαν την αξιοπιστία μας, ως χώρα και τονίζω πως θα συμμετάσχω ενεργά σ όλες τις  επετειακές εκδηλώσεις εορτασμού της «δόσης».

Υγ.  θερμές ευχαριστίες προς αξιότιμους Αντώνιο, Ευάγγελο, Φώτιο και ξεχωριστά στον…Εσθονό φορολογούμενο!!!
Τζανάκης Μιχάλης 
Φιλόλογος 

Πάνος Καμμένος: Σε πόσες λίστες είστε οι συγκυβερνήτες;

Πάνος Καμμένος
Πόσο πια σας κρατάνε οι Γερμανοί ;
Σε πόσες λίστες είστε οι συγκυβερνήτες;
Ζήμενς, υποβρύχια, leopard, MAN...
Ως πότε θα ξεφτιλίζεστε υποκλινόμενοι παρακαλώντας δουλικά τα κτήνη;
Μέχρι και οι...
μέχρι εχθές υμνητές σας σας πήραν χαμπάρι.....
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=482942
Η ΛΥΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΛΟΥΝ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ

Φωτομοντάζ: "Το Γρέκι"

Προς πολιτικούς ΠΑΣΟΚ: Μην επαίρεστε, αλλά να ντρέπεστε

"press-gr"
Εάν υπήρχε έστω και η ελάχιστη πραγματική πολιτική συναίσθηση, το σύνολο των πολιτικών και πολιτευτών του ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί καταθέτοντας κείμενο με όλα τα πεπραγμένα του κόμματός τους εις βάρος της χώρας. Όμως όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά εμμένουν στην ενασχόλησή τους με την πολιτική, ευελπιστώντας πως θα μπορέσουν να παραπλανήσουν και πάλι τον Ελληνικό λαό για να... αποκτήσουν πρόσβαση στην εξουσία. Κοινά πρεζόνια της εξουσίας και των παρελκομένων της, προκαλούν με δηλώσεις και αρνούνται όλα όσα έχουν κάνει και όλα όσα έχουν υπογράψει εις βάρος των πολιτών… Η χρήση του πολιτικού Καιάδα είναι πλέον απολύτως επιβαλλόμενη για το είδος αυτό…
Πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ,
Είναι γνωστό στον ελληνικό λαό, με πόσα ψέματα και υποσχέσεις του τότε προέδρου σας, Γ. Παπανδρέου, αποσπάσατε την ψήφο του και γίνατε κυβέρνηση της χώρας τον Οκτώβριο του 2009. Κανείς σας τότε δεν διαμαρτυρήθηκε για το «αναποδογύρισμα» των υποσχέσεών σας, αντίθετα τον στηρίξατε σθεναρά.
Εσείς όμως κλείσατε μάτια και αυτιά στα νοικοκυριά που χάνονταν, στις επιχειρήσεις που έκλειναν η μία μετά την άλλη, στην ανεργία που κάλπαζε, στο συνταξιούχο που έκλαιγε στις πορείες διαμαρτυρίας, διότι ήξερε ότι με τα μέτρα αυτά τον οδηγούν στο θάνατο, επιβεβαίωση των οποίων ήταν η ραγδαία αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών που πλησίαζε τις τρείς χιλιάδες (3.000) περίπου.
Άτομα σαν τους υπουργούς σας, που παρακαλούν να πεθάνουν οι συνταξιούχοι, που φόρτωσαν τον πολίτη με αβάσταχτα χαράτσια, οδηγώντας τον στη χρεοκοπία και στον εξευτελισμό, που συνυπέγραψαν ουσιαστικά με τον Γ.Α.Π. τα Μνημόνια και τη παράδοση της εθνικής μας κυριαρχίας στους ξένους ανάλγητους άρπαγες και με εσάς, τους απλούς βουλευτές να συμφωνείτε και να συντάσσεστε με το έγκλημα που συντελέστηκε και ολοκληρώθηκε με τη ψήφιση του νέου Μνημονίου, σας πρέπει η χειρότερη τιμωρία από τον ελληνικό λαό, ο οποίος γνωρίζει πλέον την αλήθεια.
Γνωστές είναι επίσης και οι υπόγειες συμφωνίες που έκανε ο τότε πρόεδρός σας, Γ.Α.Π. με τον Στρος Καν, ώστε να ενταχθεί η χώρα στα δεσμά του ΔΝΤ. Ούτε για αυτό εναντιώθηκε κανένας σας και μάλιστα το αρνιόσασταν σαν γεγονός, μέχρι που το ομολόγησε ο λαλίστατος πρώην ΥΠ.ΟΙΚ, Φίλιππος Σαχινίδης.
Γνωστά είναιεπίσης και «τα μαγειρέματα» διόγκωσης του ελλείμματος του 2009 που “φρόντισαν” ο τότε ΥΠ.ΟΙΚ Γ. Παπακωνσταντίνου και ο προέδρος της ΕΛΣΤΑΤ, Α. Γεωργίου, σε «αγαστή» συνεργασία με τον προέδρο της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας Βάλντερ Ραντερμάχερ, ώστε να μπει η χώρα σε καθεστώς κηδεμονίας, όπως ομολόγησε σύσσωμο και το ΔΣ της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και ιδιαίτερα το μέλος του και στενή φίλη της οικογένειας Παπανδρέου, κα Ζωή Γεωργαντά. Και πάλι σιωπήσατε και σιωπάτε, χωρίς ίχνος ντροπής.
Γνωστές είναι και οι κατηγορίες που εξέφρασε προς ξένους ηγέτες και ΜΜΕ ο τότε αρχηγός σας, Γ.Α.Π., ότι είναι πρωθυπουργός τεμπέληδων και απατεώνων και ενός διεφθαρμένου λαού, προκαλώντας παγκόσμιο ανθελληνισμό για την Πατρίδα μας…Καμία απολύτως αντίδραση από μέρους σας, σαν να συμφωνούσατε μαζί του (;).
Ακόμη και όταν υπέγραψε ο Παπακωνσταντίνου το πρώτο Μνημόνιο και στη συνέχεια τους προσαρμοστικούς νόμους, που έφεραν τον ελληνικό λαό στο άκρο της αβύσσου, εσείς συμφωνήσατε αδιαμαρτύρητα και μας λέγατε, όπως και ο Γ.Α.Π., ότι το κάνετε για το καλό της Πατρίδας, για να έχουμε μισθούς και συντάξεις, για πράσινη ανάπτυξη και για πράσινα άλογα και κυρίως για τη δόση.
Ο λαός άρχισε να παραμιλάει, να τρελαίνεται, να χάνει εισόδημα, τη δουλειά του, τον ύπνο του και αρκετοί την ίδια τη ζωή τους. Εσείς όμως στον κόσμο σας.
Τα ίδια κάνατε και είπατε και στο δεύτερο Μνημόνιο, ενώ το νέο στοιχείο ήταν η απειλή της χρεοκοπίας, η έξοδος από την Ευρωζώνη, η επιστροφή στη δραχμή και ότι πρέπει να υποστούμε νέες περικοπές, για να πάρουμε τη νέα «σωτήρια» δόση… Έτσι τρομοκρατούσατε τον ελληνικό λαό…
Βέβαια, κάποιοι από εσάς, πονηρά σκεπτόμενοι, έλεγαν κάθε φορά ότι δεν συμφωνούν με τα μέτρα και ότι δεν θα τα ψηφίσουν, για να εκτεθούν στο τέλος ανεπανόρθωτα, ψηφίζοντάς τα. Και το επανέλαβαν συχνά-πυκνά.
Όμως ο λαός σας πήρε χαμπάρι και με δυναμικές ενέργειες κατάφερε ώστε ο Γ.Α.Π. να παραιτηθεί, αφού εκείνος όρισε ένα άξιο αντικαταστάτη του και συνεχιστή του αποτρόπαιου έργου του, για την ολοκλήρωση του οποίου κόπτεστε ακόμη και σήμερα, αδιαφορώντας αν η Ελλάδα και ο λαός της καταστρέφονται εντελώς.
Και τώρα, μαζί με τις «ενισχύσεις» που πήρατε από τον «συμφοιτητή» και τον ψευτοαριστερό εταίρο σας, μας φέρατε στο τρίτο Μνημόνιο, δηλαδή στο θάνατο…
Οι ενέργειες αυτές όπως καταλαβαίνετε σας καταχωρούν σαν το χειρότερο και καταστροφικότερο πολιτικό κόμμα που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα. Οι απόλυτοι ανθέλληνες…
Η εμμονή σας δε, ότι είστε αυτοί που παλέψατε μόνοι σας για τη σωτηρία της χώρας, κάτω από άλλες συνθήκες μόνο γέλιο θα μπορούσε να προκαλέσει, αλλά και αυτό το γέλιο μας το στερήσατε.
Η καταστροφή που προκαλέσατε στη χώρα είναι δίχως τέλος και επιστροφή. Καταστρέψατε κάθε κοινωνικό και εργασιακό κεκτημένο, που κερδήθηκε με θυσίες και αγώνες πολλών δεκαετιών, για χάρη των ξένων δανειστών και του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου, που στην ουσία είναι τα αφεντικά σας…
Και καλά ο πρώην αρχηγός σας, ο Γ.Α.Π., αυτός έχει άλλη πατρίδα και το έδειχνε με κάθε τρόπο, ιδιαίτερα στις γιορτές εθνικών επετείων, όπου μονίμως απουσίαζε, προφασιζόμενος ότι λύνει τα προβλήματα των σοσιαλιστικών χωρών.
Εσείς όμως, οι Ελληναράδες, που έπρεπε να «βάλετε πλάτη» για την Πατρίδα, όπως λέγατε, βάλατε πλάτη για την «καρέκλα» και για τη δική σας «Παρτίδα», στέλνοντας στον αγύριστο μια ένδοξη χώρα και έναν υπερήφανο λαό .
Γι’αυτό και η αρχική προτροπή: Μην επαίρεστε, αλλά να ντρέπεστε.
Ο απλός Έλληνας πολίτης
Πηγή:kostasxan.blogspot.com

Παναγούλης: «Να παρακαλάτε να περάσετε από δίκη»

"press-gr"
«Να παρακαλάτε να περάσετε από δίκη παρά να βρείτε ορισμένοι από εσάς το τέλος του πρεσβευτή των ΗΠΑ πριν λίγους μήνες στη Λιβύη».
Αυτά είπε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στάθης Παναγούλης μιλώντας το πρωί στη βουλή στη συζήτηση του προϋπολογισμού. Συγκεκριμέναανέφερε:
«Αν θεωρείτε τους εαυτούς σας έντιμους, ελάτε ΝΑ ΨΑΧΤΟΥΜΕ... αυτοί που περάσαμε από κυβερνητικά κόμματα, από το 1974 μέχρι και σήμερα τι είχαμε και τι έχουμε….
ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ…. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΤΟΛΜΑΤΕ!!!
ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΤΕ κύριοι και κυρίες που ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, να περάσετε από... ειδικό δικαστήριο… αυτό σας εύχομαι κι εγώ προσωπικά, παρά να βρείτε ορισμένοι από εσάς το τέλος του πρεσβευτή των ΗΠΑ πριν λίγους μήνες στη Λιβύη.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΤΥΧΗ!!!»

Γ.ΒΡΟΥΤΣΗΣ: Ετοιμαστείτε για τη νέα ..........σφαγή!!!!!!!!!!!!



ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΑ μέτρα του μεσοπρόθεσμου αλλά βιάζονται να τα εφαρμόσουν κιόλας. Ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, κάλεσε τους προέδρους των Ταμείων και των Οργανισμών που εποπτεύει και τους είπε να εφαρμόσουν τις μειώσεις συντάξεων τις επόμενες βδομάδες.
Τι να γίνει, είναι τόσοι που περιμένουν βλέπετε να ...λάβουν από αυτή την ιστορία. Πώς θα χρηματοδοτηθούν οι φοροαπαλλαγές των εφοπολιστών; Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών; Τα «επενδυτικά κίνητρα» για τις μεγάλες εταιρείες;
Οντως λοιπόν, έχουν δίκιο όσοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι «παινεύουν» την κυβέρνησή μας. Δείχνει όντως αποφασιστικότητα...
Η ΚΑΝΟΥΡΙΑ ΑΤΑΚΑ της κυβέρνησης: «Η Ελλάδα έκανε αυτό που πρέπει, τώρα η Ευρώπη πρέπει να κάνει αυτό που πρέπει». Πολύ ...«πρέπει» από ό,τι καταλάβατε.
Ομως δε χρειάζεται να ανησυχούν οι κυβερνώντες. Γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση ανταποκρίνεται πάντα στα «πρέπει» που έχει προκαθορίσει.
Κι αφού πρόκειται για την ενίσχυση εταιρειών και πολυεθνικών, για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τη δημιουργία ενός «επενδυτικού παράδεισου» στην Ελλάδα ...θα ξηλωθεί.
Μόνο που δεν πρόκειται να χάσει λεφτά, ούτε να χαρίσει ρευστότητα, ούτε να βοηθήσει, ούτε να «επιδείξει αλληλεγγύη» όπως μας λένε με κάθε τρόπο.
Απλούστατα, για μία ακόμη φορά θα επενδύσει υπέρ των συμφερόντων που εκπροσωπεί, που δεν είναι άλλα από αυτά του πολυεθνικού κεφαλαίου. Και τα λεφτά της θα τα πάρει πίσω διπλά και τρίδιπλα.
Πώς θα γίνει αυτό από μια χώρα υπερχρεωμένη και χωρίς δημοσιονομική ισορροπία όπως η Ελλάδα; Ε, ας είναι καλά ο ελληνικός λαός που τον «φεσώνουν» όλο και περισσότερο. Αυτός -σχεδιάζουν- να πληρώσει ξανά, και ξανά, και ξανά...

Από το "press-gr"
Έγγραφα φωτιά έρχονται στην δημοσιότητα για τις αμαρτωλές συμβάσεις της JP morgan και του Ελληνικού δημοσίου. Σας παρουσιάζουμε την σύμβαση του ταμείου παρακαταθηκών και δανείων με την JP morgan. Το παρακαταθηκών και δανείων φυσικά δεν πήρε το δάνειο με τις δικές του πλάτες αλλά με τις...
δικές σας.


Το Ελληνικό δημόσιο μπήκε εγγυητής και μάλιστα πήρε τα 950 εκ/μύρια ευρώ από την JP Morgan βάζοντας ενέχυρο τα δάνεια των Ελλήνων!
Για αυτό το swap, την τιτλοποίηση των δανείων δηλαδή, η αμοιβή της JP morgan ξεπέρασε τα 300 εκατομμύρια ευρώ! Στο πάρτυ των τιτλοποιήσεων (των στεγαστικών σας δανείων) δεν μπορούσαν να λείψουν οι μεγαλοκαρχαρίες των τραπεζών… ποιοι είναι αυτοί; Η Πειραιώς του Σάλα, Η Eurobank του Λάτση, Η millenium, η Εμπορική, η Ασπίς, η Αττική και τέλος η Εθνική τράπεζα με μια γιγαντιαία τιτλοποίηση που ξεπερνάει τα 15 δις ευρώ!…. Αυτές τις απαιτήσεις, τις έχουν πάρει ξένες τράπεζες στις οποίες πουλήθηκαν οι συμβάσεις των δικών σας δανείων. Με απλά λόγια το δικό σας στεγαστικό δάνειο που πήρατε από την alpha bank πχ, τιτλοποιήθηκε και πουλήθηκε στην αγορά, σε μια τράπεζα. Στην οποία πλέον οφείλετε το δάνειο και όχι πια στην alpha. Όλα αυτά, χωρίς να ερωτηθείτε … Την υπογραφή σε αυτές τις τιτλοποιήσεις τις έβαλε το αρχιλαμόγιο της διαπλοκής της οικονομίας Φίλιππος Σαχινίδης.

Δημήτρης Καζάκης: “Μιλάμε για μεγάλους λωποδύτες”
Σπύρος Καρατζαφέρης: “Σταματήστε θα με πάνε μέσα πάλι!”

Τα όσα αναφέραμε αποκαλύφθηκαν στο Κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΡΤ
Αν αποφασίσει λοιπόν η κυβέρνηση να ακυρώσει την αναστολή των πλειστηριασμών, τράπεζες και ιδιαίτερα τα επενδυτικά κεφάλαια από το εξωτερικό (τα λεγόμενα αρπακτικά), μέσω του Ελληνικού κράτους θα σας κατάσχουν την περιουσία! Το σκάνδαλο δεν σταματάει εδώ και θα επανέλθουμε. Δείτε την ανάλυση των οικονομολόγων από το χτεσινό δελτίο του ΑΡΤ

http://harryklynn.blogspot.gr/

Κόλαφος ο Πάνος Καμμένος κατά του εκπροσώπου των τραπεζιτών! (Βίντεο)

Αναρτήθηκε από τον/την economikos 

Την παραίτηση του Γιάννη Στουρνάρα ζήτησε πριν από λίγο ο Πάνος Καμμένος, ενώ μαζί του συμφώνησε και ο Π. Λαφαζάνης.

Αντίθετα η Αλέκα Παπαρήγα, με μια ανεκδιήγητη δήλωση προσπάθησε να κάνει αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ και κατάφερε το απίστευτο: να την χειροκροτήσει η ΝΔ! Όταν κατάλαβε τι έκανε, προσπάθησε να συμματέψει τα ασυμμάζευτα και καλούσε τους βουλευτές της ΝΔ να μην χειροκροτούν!


Αποκάλυψη βόμβα για τις συντάξεις από τον Α. Μητρόπουλο ΒΙΝ

Μια αποκάλυψη βόμβα έκανε πριν από λίγο από το βήμα της Βουλής ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Μητρόπουλος για την θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος.

Ο κ. Μητρόπουλος ανέφερε πως το κείμενο του Μνημονίου 3 αναφέρει πως για να βγουν γυναίκες
και άνδρες στην σύνταξη από 1-1-2013 απαιτείται πλήρης πραγματική συντάξιμη υπηρεσία 40 ετών.

Ο κ. Μητρόπουλος συμπλήρωσε πως από τα 2.500 εκατ. συνταξιούχους μόνο 11 γυναίκες και 810 άνδρες πληρούσαν αύτη την προϋπόθεση.


olympia

Σαρώνουν μισθούς, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα και δαπάνες

Σαρώνουν μισθούς, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα και δαπάνες

Μια κυβέρνηση υπό κανονικές συνθήκες θα χρειαζόταν όχι ένα χρόνο αλλά μια ολόκληρη θητεία για να νομοθετήσει όλ’ αυτά που η συγκυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη νομοθέτησε μέσα σε μια μέρα. Είναι τόσος ο όγκος του συγκεκριμένου νομοθετικού τερατουργήματος και τέτοια η έκταση των θεμάτων που ρυθμίζει, που είναι σίγουρο ότι θα χρειαστούν όχι μόνο δεκάδες ερμηνευτικές εγκύκλιοι, αλλά και νέες νομοθετικές παρεμβάσεις, προκειμένου να ρυθμιστούν ασάφειες και λάθη.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο Στουρνάρας και ο Βρούτσης έφερναν μέχρι την τελευταία στιγμή διάφορες αλλαγές, οι οποίες ενσωματώνονταν στο νομοσχέδιο, χωρίς κανένας να τους δίνει σημασία.
Τι σημασία να δώσουν άλλωστε σ’ ένα νομοσχέδιο οχτακοσίων σελίδων, που τους δόθηκε μερικές ώρες πριν αρχίσει η συζήτηση στις συναρμόδιες Επιτροπές της Βουλής και το οποίο δεν είχαν προλάβει να διαβάσουν ούτε διαγωνίως; Ηξεραν μόνο τα γενικά, όπως είχαν ανακοινωθεί: κόψιμο μισθών, κόψιμο συντάξεων, αύξηση ορίων ηλικίας. Τα υπόλοιπα τα θεώρησαν «ψιλά γράμματα».

Είναι αστείο και να συζητάμε ακόμα για δημοκρατία με τέτοιες διαδικασίες. Δεν είναι, όμως, η πρώτη φορά. Κάθε φορά αφήνουν τα πράγματα να φτάσουν στο παραπέντε και μετά εκβιάζουν τους βουλευτές τους με το καθιερωμένο «ψηφίστε το, αλλιώς χρεοκοπούμε». Και οι βουλευτές της πλειοψηφίας, όμως, τη γουστάρουν αυτή τη διαδικασία, διότι εμφανίζονται ως εκβιαζόμενοι και έχουν να λένε στους ψηφοφόρους τους:
«τι να έκανα, να άφηνα τη χώρα να χρεοκοπήσει;». Ετσι λειτουργεί η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Τα περί διάκρισης των εξουσιών και κυριαρχικού ρόλου της Βουλής είναι παραμύθια για να εξαπατούν το λαό και να τον κρατούν εγκλωβισμένο στην κοινοβουλευτική λογική.

Πέρα από το περιεχόμενο του πολυνομοσχέδιου, υπάρχει μια καραμπινάτη αντισυνταγματικότητα. Απαγορεύεται ρύθμιση για συνταξιοδοτικά θέματα να έρχεται μαζί με ρυθμίσεις για άλλα θέματα. Αυτό είναι γνωστό τοις πάσι, το επεσήμανε και το Ελεγκτικό Συνέδριο (πέρα από τις άλλες επισημάνσεις του), αλλά η συγκυβέρνηση και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία το έγραψαν εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Πάντοτε το σύνταγμα το έκαναν λάστιχο, αλλά από τότε που άνοιξε η εποχή των μνημονίων ξεπέρασαν κάθε ιστορικό προηγούμενο.

Ο Σαμαράς με τον Στουρνάρα δεν δίστασαν να φτύσουν κατάμουτρα την ίδια τη Βουλή, βάζοντας στο «άρθρο μόνο» του ογκωδέστατου πολυνομοσχέδιου τις διατάξεις που μόλις μια βδομάδα πριν είχε απορρίψει η Βουλή. Οι Πασόκοι εξέφρασαν την αντίρρησή τους, αλλά μέχρις εκεί. Το έκαναν για το θεαθήναι και μόνο.

Στο τέλος, έστησαν με τον Στουρνάρα και μια γκεμπελίστικου τύπου παγίδα στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Κυριολεκτικά στο παραπέντε, ο Στουρνάρας κατέθεσε την τροπολογία για τους υπαλλήλους της Βουλής. Δεν ήξερε, άραγε, ότι απαγορεύεται να φέρει τροπολογία στο παραπέντε; Κι αν δεν το ήξερε αυτός, το ήξεραν εκείνοι που επεξεργάζονται νομοτεχνικά τέτοιες ρυθμίσεις. Το έκανε για ν’ αντιδράσει η αντιπολίτευση –πρωτίστως ο ΣΥΡΙΖΑ– και να βγει μετά η συγκυβέρνηση να δημαγωγεί καταγγέλλοντας την αντιπολίτευση ότι υπερασπίζεται τους προνομιούχους, ενώ η συγκυβέρνηση δήθεν είναι ενάντια στα προνόμια. Σε πλήρη ευθυγράμμιση με τη συγκυβέρνηση, τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων» πήραν την είδηση και την έκαναν κύριο θέμα, με σκοπό να θολώσουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων του λαού, ιδιαίτερα στην επαρχία, όπου ο κόσμος ζει μακριά από τα γεγονότα και η σκέψη του διαμεσολαβείται από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης. Ακόμα και η κίνηση απόσυρσης της τροπολογίας έγινε για να στηριχτεί αυτό το γκεμπελικό παιχνίδι που έστησαν.

Δεν είναι δυνατόν σ’ αυτό το δισέλιδο αφιέρωμα να παρουσιάσουμε το πολυνομοσχέδιο αναλυτικά. Ούτε καν τις βασικές του διατάξεις. Και η δική μας επεξεργασία υπήρξε βιαστική, λόγω έλλειψης χρόνου. Θα χρειαστεί να επανέλθουμε και να ξαναεπανέλθουμε σε διάφορες πλευρές του. Ειδικά σε πλευρές που απαιτούν τεχνική επεξεργασία, όπως είναι για παράδειγμα η αύξηση κατά δύο χρόνια των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση. Διότι είναι πάρα πολλές οι κατηγορίες των ασφαλισμένων (αποτέλεσμα των διαδοχικών αντιασφαλιστικών νόμων της τελευταίας εικοσαετίας) και οι επιπτώσεις είναι διαφορετικές. Θα υπάρξει, λοιπόν, στα επόμενα φύλλα αναλυτική παρουσίαση αυτής της αντιασφαλιστικής ρύθμισης.

Μιλώντας γενικά, θα λέγαμε πως με το συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο σαρώνουν ό,τι είχε απομείνει όρθιο από προηγούμενους «μνημονιακούς» νόμους. Οχι πως δε θα υπάρξουν άλλα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, αλλά αυτό το πολυνομοσχέδιο είναι κομβικής σημασίας.


Σύνταξη στα 67!


♦ Αυξάνονται κατά δύο χρόνια τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Ετσι, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων θα συνταξιοδοτείται πλέον στα 67.

♦ Στα 62 μπορεί να υπάρξει σύνταξη μόνο με 40 πλήρη χρόνια ασφάλισης (12.000 ένσημα).

♦ Σύνταξη με τον ελάχιστο απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης (15 χρόνια ή 4.500 ένσημα) στα 67.

♦ Ολα τα όρια ηλικίας και ο απαραίτητος αριθμός ημερών ασφάλισης, που έθετε ο αντιασφαλιστικός νόμος Λοβέρδου (3863/2010) για το 2015 αρχίζουν να εφαρμόζονται από 1.1.2013, δηλαδή δυο χρόνια πριν.

Ετσι, καταργείται η έννοια των «ώριμων ασφαλιστικών δικαιωμάτων», που μέχρι τώρα αναγνώριζαν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Δηλαδή, δεν έθιγαν εργαζόμενους που βρίσκονταν κοντά στη σύνταξη, ενώ εφάρμοζαν με χρονική κλιμάκωση τις διάφορες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις τους. Τώρα, όποιος πρόλαβε πρόλαβε μέσα στο 2012. Οπως γράφουμε και στον πρόλογο αυτής της ανάλυσης, τα ασφαλιστικά καθεστώτα είναι πάρα πολλά και στα επόμενα φύλλα θα χρειαστεί να επανέλθουμε με μια τεχνική ανάλυση για το τι ισχύει πλέον για κάθε κατηγορία.

Εκείνο που σημειώνουμε εδώ είναι η μεμιάς αύξηση των γενικών ορίων συνταξιοδότησης στα 67 και η βίαιη εφαρμογή ακόμα και σε ανθρώπους που θα έβγαιναν στη σύνταξη μέσα στο 2013. Κι αυτό έγινε για να μπορέσουν να έχουν άμεσο ταμειακό κέρδος από το 2013.


Πετσόκομμα στις συντάξεις


♦ Καταργείται το υπόλειμμα δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων που είχε απομείνει στους συνταξιούχους (μάξιμουμ 400, 200 και 200, σύνολο 800 ευρώ το χρόνο). Πρόκειται για το επαχθέστατο απ’ όλα τα επαχθή μέτρα, διότι χτυπά πιο βάρβαρα τους χαμηλοσυνταξιούχους αφαιρώντας τους ακόμα και δυο συντάξεις το χρόνο. Καταργούνται και τα δώρα των επικουρικών συντάξεων. Δεν εξαιρούνται ούτε οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ. Μ’ αυτό το μέτρο υπολογίζουν ότι θ’ αρπάξουν από τους συνταξιούχους περισσότερα από 2,3 δισ. ευρώ το 2013, ενώ το 2016 το ποσό υπολογίζεται ότι θα ξεπερνά τα 2,5 δισ. ευρώ.

♦ Επιβάλλεται νέο πετσόκομμα σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, κλιμακωτά από 5% μέχρι 15%.

Για να μη μείνουν άθιχτοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι που παίρνουν κάτι παραπάνω από χιλιάρικο, αθροιστικά από κύρια και επικουρική σύνταξη, το πετσόκομμα είναι 5% σε όλο το ποσό για συντάξεις από 1.000 μέχρι 1.500 ευρώ. Γίνεται 10% για συντάξεις μεταξύ 1.500 και 2.000 ευρώ. Καταλήγει σε 15% για συντάξεις πάνω από 2.000 ευρώ. Από το μέτρο αυτό υπολογίζουν να πάρουν το 2013 1,1 δισ. ευρώ.

♦ Το ΕΚΑΣ θα δίνεται πλέον από το 64ο έτος και όχι από το 60ό. Το μέτρο δε θ’ αποδώσει πολλά, όμως προστίθεται μια ακόμα αρνητική προϋπόθεση, για να παίρνουν αυτό το προνοιακό βοήθημα όλο και λιγότεροι συνταξιούχοι.

♦ Βαθύ μαχαίρι πέφτει στα εφάπαξ, που ξεκινάει από 83% (Εργοληπτών Δημοσίων Εργων του ΕΤΑΑ) και φτάνει μέχρι 3,84% (Κλάδος Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ του ΤΑΥΤΕΚΩ). Στους δημόσιους υπάλληλους του ΤΠΔΥ το εφάπαξ μειώνεται κατά 26,77%. Το πετσόκομμα των εφάπαξ έχει αναδρομική ισχύ από 1.8.2010 (για να πιάσει και όσους έχουν βγει στη σύνταξη, αλλά δεν έχει βγει η απόφαση χορήγησης του εφάπαξ), ενώ για τους δημόσιους υπάλληλους και τους εργαζόμενους της ΔΕΗ σημειώνεται πως το νέο πετσόκομμα προστίθεται σ’ αυτά που έχουν γίνει με προηγούμενους αντεργατικούς νόμους. Επίσης, σημειώνεται ότι αυτό το πετσόκομμα των εφάπαξ δεν είναι το τελικό, αλλά δίνεται η δυνατότητα στον αρμόδιο υπουργό να προχωρήσει και σε νέες μειώσεις.

♦ Καθιερώνεται ετήσιο εισοδηματικό πλαφόν 8.640 ευρώ για τις άγαμες θυγατέρες συνταξιούχων του δημόσιου. Αν τα εισοδήματά τους είναι μεγαλύτερα χάνουν τη σύνταξη, για την οποία επίσης καθιερώνεται πλαφόν τα 720 ευρώ.

♦ Μειώνεται ο αριθμός και των ανασφάλιστων υπερηλίκων που παίρνουν την προνοιακή σύνταξη, αφού τίθεται ως προϋπόθεση να μην έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 4.320 ευρώ και να διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια (αυτό γίνεται για ν’ αποκλείσει αλλοδαπούς).

♦ Τα δώρα Πάσχα-Χριστουγένων και το επίδομα αδείας καταργούνται για όλους τους εργαζόμενους, μόνιμους και αορίστου χρόνου, σε όλο το δημόσιο τομέα. Από την τσέπη κάθε εργαζόμενου αρπάζουν με τη μία ένα χιλιάρικο.

♦ Επιβάλλεται το ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο και στις ΔΕΚΟ, προκειμένου να πέσουν οι μισθοί.

♦ Με μια σειρά διατάξεις επιβάλλονται περικοπές στα ειδικά μισθολόγια των μπάτσων-καραβανάδων, των δικαστικών, του ΔΕΠ σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, των γιατρών του ΕΣΥ, των αρχιερέων, των διπλωματών (αναδρομικά από 1.8.2012). Ο χρόνος δεν επέτρεψε να δούμε αναλυτικά πόσο πλήττεται κάθε κατηγορία. Ελπίζουμε στα επόμενα φύλλα να δημοσιεύσουμε μια τεχνική μελέτη πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, για να βγάλουμε συμπεράσματα. Πάντως, με απόφαση του Αρείου Πάγου η δικαστική συντεχνία αποφάσισε ήδη πως είναι αντισυνταγματική η απόφαση για το δικό τους μισθολόγιο και ετοιμάζουν τις προσφυγές στο μισθοδικείο, όπου θα δικαιώσουν τους εαυτούς τους (όχι βέβαια άλλες κατηγορίες εργαζόμενων).


Κατάργηση επιδομάτων


♦ Καταργούνται οι επιδοτήσεις ανεργίας που έπαιρναν απολυμένοι από διάφορες επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα. Τις περισσότερες φορές έβαζαν αυτούς τους εργαζόμενους σε ειδικά καθεστώτα επιδότησης ανεργίας, για να κάμψουν τις αντιστάσεις τους και να διευκολύνουν τους καπιταλιστές να κλείσουν τις επιχειρήσεις. Τώρα, τους κόβουν κι αυτά τα ισχνά επιδόματα, χωρίς να τους προκαλεί τον παραμικρό δισταγμό το γεγονός ότι πάρα πολλοί απ’ αυτούς τους ανέργους είναι μεγάλης ηλικίας και επιδοτούνταν προκειμένου να μπορέσουν να βγουν στη σύνταξη.

♦ Για το επίδομα των μακροχρόνια ανέργων μπαίνειο πλαφόν ετήσιου εισοδήματος 10.000 ευρώ (προσαυξάνεται κατά 586 ευρώ για κάθε ανήλικο παιδί), ενώ η επιδότηση δε θα μπορεί να ξεπερνά τους 12 μήνες με ποσό επιδόματος 200 ευρώ το μήνα!


Τα δύο παραπάνω μέτρα αποτελούν το προανάκρουσμα για να κοπούν σε επόμενη φάση και τα ειδικά επιδόματα που παίρνουν εργαζόμενοι όπως οι οικοδόμοι και οι ξενοδοχοϋπάλληλοι.

♦ Σε επίπεδα κοροϊδίας υποβιβάζεται το προνοιακό επίδομα που έπαιρναν οι πολύτεκνοι, καθώς αντικαθίσταται από το «ενιαίο επίδομα τέκνων» το οποίο θα δίνεται βάσει ενός «ισοδύναμου εισοδήματος». Το «ισοδύναμο εισόδημα» καθορίζεται από την οικογενειακή κατάσταση, η οποία καθορίζει την κλίμακα ισοδυναμίας. Για παράδειγμα, οικογένεια με δύο γονείς και δύο παιδιά έχει κλίμακα ισοδυναμίας 1 και 2/3 (1+1/3+1/6+1/6). Πολλαπλασιάζοντας το ετήσιο εισόδημα μιας οικογένειας με την κλίμακα ισοδυναμίας παίρνουμε το «ισοδύναμο εισόδημα». Οποιος, λοιπόν, έχει «ισοδύναμο εισόδημα» 6.000 ευρώ το χρόνο θα παίρνει το 100% του ενιαί-ου επιδόματος τέκνων, όποιος έχει από 6.000 μέχρι 12.000 θα παίρνει τα 2/3 του επιδόματος και όποιος έχει από 12.000 μέχρι 18.000 θα παίρνει το 1/3 του επιδόματος.

Για να μην μπερδευόμαστε, ας το δούμε με ένα παράδειγμα. Τετραμελής οικογένεια με ετήσιο εισόδημα 11.000 ευρώ (δηλαδή κάτι λιγότερο από οχτώ κατοστάρικα το μήνα) έχει «ισοδύναμο εισόδημα» 6.587, επομένως δικαιούται τα δύο τρίτα του επιδόματος, που είναι μηνιαίως 40 ευρώ για καθένα από τα δύο πρώτα παιδιά, 50 ευρώ για το τρίτο παιδί και 60 ευρώ για καθένα από το τέταρτο και πάνω. Αρα, η συγκεκριμένη οικογένεια θα παίρνει για τα δύο παιδιά 53,33 ευρώ το μήνα!

Νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις


♦ Η καθολικότητα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Εργασίας καταργείται και οι όροι της δεσμεύουν μόνο όσους εργοδότες την υπογράφουν.

♦ Το επίδομα γάμου καταργείται και για την ΕΓΣΣΕ (έχει καταργηθεί για όσες κλαδικές συμβάσεις έληξαν), ενώ οι τριετίες, που παραμένουν, θα μπουν στην κλίνη του Προκρούστη την άνοιξη, όταν θα έχουμε νέα Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου.
Προς το παρόν και από 14.2.12 οι τριετίες παραμένουν παγωμένες. Δηλαδή κανένας εργαζόμενος δεν παίρνει την καινούργια τριετία που συμπληρώνει.

♦ Ο κατώτερος μισθός παγώνει στα 586 ευρώ για τους πάνω των 25 ετών εργαζόμενους και στα 511 ευρώ για τους κάτω των 25 ετών. Πέραν αυτού του ποσού και των τριετιών (παγωμένων από 14.2.12) τίποτ’ άλλο δεν περιλαμβάνεται στον κατώτερο μισθό.

♦ Από την 1η Απρίλη του 2013 ο κατώτερος μισθός θα καθορίζεται με απόφαση του υπουργού Εργασίας και όχι με συλλογικές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη ΓΣΕΕ και τις καπιταλιστικές εργοδοτικές οργανώσεις.

♦ Ο χρόνος προειδοποίησης για απόλυση από μάξιμουμ 6 μήνες μειώνεται σε μάξιμουμ 4 μήνες. Μετά την παρέλευση του χρόνου προειδοποίησης, η αποζημίωση λόγω απόλυσης μειώνεται στο μισό.

♦ Για να διευκολυνθούν οι απολύσεις στις τράπεζες και τις ΔΕΚΟ (προκειμένου να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις τους), όπου οι μισθοί είναι μεγάλοι και τα χρόνια υπηρεσίας των εργαζόμενων πολλά, μειώνεται το μέγιστο ύψος της αποζημίωσης με δυο τρόπους. Το τμήμα της αποζημίωσης για προϋπηρεσία πάνω από 16 χρόνια δεν υπολογίζεται με το «μισθό αποζημίωσης», αλλά με πλαφόν 2.000 ευρώ. Αυτό θα ισχύσει μεταβατικά, μόνο για τους εργαζόμενους που έχουν ξεπεράσει σήμερα τα 16 χρόνια υπηρεσίας στον ίδιο εργοδότη. Από εδώ και πέρα το ύψος της αποζημίωσης παγώνει στους 12 μισθούς για υπηρεσία πάνω από 16 χρόνια. Δηλαδή, είτε 16, είτε 17, είτε 20 χρόνια προϋπηρεσίας έχεις, 12 μι- σθούς αποζημίωση θα πάρεις.

♦ Αποσυνδέεται ο χρόνος εργασίας των εργαζόμενων από το ωράριο λειτουργίας της επιχείρησης. Αυτό που ξέραμε ως 8ωρο, 5ήμερο, 40ωρο (τυπικά τουλάχιστον, γιατί στην πράξη έχει γίνει σκόνη) καταργείται. Οι καπιταλιστές, ασκώντας το απόλυτο διευθυντικό τους δικαίωμα, θα μπορούν να μοιράζουν το χρόνο εργασίας των εργαζόμενων μέσα στο εξαήμερο, έτσι που να γεμίζουν κάθε πόρο του χρόνου εργασίας του εργάτη, χωρίς να πληρώνουν υπερωρίες. Περνάει στο ελληνικό δίκαιο σχετική Κοινοτική Οδηγία με την οποία ο χρόνος ανάπαυσης ανάμεσα σε δυο βάρδιες μειώνεται από 12 σε 11 ώρες. Ετσι, ο εργαζόμενος θα μπορεί να εργάζεται μέχρι και 13 ώρες σερί, αν αυτό απαιτούν οι ανάγκες της καπιταλιστικής επιχείρησης.

♦ Θεσμοθετήθηκε –επιτέλους– μετά από δυο αποτυχημένες απόπειρες του Βρούτση να την περάσει με τροπολογία, η κατάργηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών υπέρ ΟΕΚ και ΟΕΕ, ποσοστού 1,1% (από 1.11.2012). Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με το Μνημόνιο-2, οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές πρέπει να μειωθούν κι άλλο, για να φτάσει η μείωση στο 5%.

♦ Απελευθερώνεται η δράση των δουλεμπορικών γραφείων με την απάλειψη και άλλων τυπικών εμποδίων από το νομικό πλαίσιο που τα διέπει.


Ταφόπλακα στη φτωχή αγροτιά


Μετά τις διακηρύξεις περί ενίσχυσης της αγροτικής παραγωγής, διότι αυτή θα μας βγάλει από την κρίση, ήρθε η ώρα οι φτωχοί αγρότες να γευτούν την πρακτική εφαρμογή της.

♦ Μειώνεται ο συντελεστής επιστροφής ΦΠΑ στους αγρότες από 11% σε 6%. Προβλέπεται συνολική απώλεια εσόδων από τους αγρότες ύψους 152 εκατ. ευρώ.

♦ Αυξάνεται ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο από 21 ευρώ το χιλιόλιτρο σε 66 ευρώ. Ηδη το αγροτικό πετρέλαιο αυξήθηκε κατά 10 λεπτά το λίτρο, ενώ από το μέτρο αυτό αναμένονται έσοδα 130 εκατ. ευρώ.

♦ Αυξάνεται η εισφορά υγειονομικής περίθαλψης των ασφαλισμένων του ΟΓΑ, από την οποία αναμένεται να εισπραχθούν 90 εκατ. ευρώ.

Θυμίζουμε ότι έχει ήδη αυξηθεί το αγροτικό ρεύμα και η ασφαλιστική εισφορά στον ΟΓΑ, ενώ αναμένεται και αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης με την καθιέρωση του νέου Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών, που θ’ αντικαταστήσει τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.


Αύξηση φόρων κατανάλωσης


Τα βασικά φορολογικά μέτρα, που θα οδηγήσουν σε νέα φορολογική αφαίμαξη των εργαζόμενων, θα έρθουν με χωριστό νομοσχέδιο. Προς το παρόν έχουμε μερικές ακόμα αυξήσεις σε έμμεσους φόρους, που ποτέ δεν λείπουν από το μενού ενός «μνημονιακού» πολυνομοσχέδιου.

♦ Αυξάνεται κατά 65% ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο υγραέριο κίνησης. Οσοι πέρασαν σε υγραεριοκίνητα αυτοκίνητα θα πληρώνουν πλέον 10 λεπτά ακριβότερο το λίτρο, με αποτέλεσμα η τιμή να ξεπεράσει το 1 ευρώ.

♦ Κατά 30 λεπτά αναμένεται ν’ αυξηθούν τα φτηνά τσιγάρα και ο καπνός για τα στριφτά.

Πρέπει να σημειωθεί, τέλος, ότι το πολυνομοσχέδιο είναι γεμάτo από χαριστικές διατάξεις για τους καπιταλιστές. Αναφέρουμε μόνο το πέρασμα στο δημόσιο ακινήτων ιδιοκτησίας του ΕΟΤ και των ΕΛΤΑ στο Ελληνικό, για να μπορέσουν να ξεπουληθούν πακέτο με όλη την έκταση που έχει περάσει στην ιδιοκτησία του κακόφημου ΤΑΙΠΕΔ.


Μανιτάκης όπως Πάγκαλος


Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης, ο ΔΗΜΑΡίτης, ο προοδευτικός συνταγματολόγος, ο πολιτικός που διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους ότι επί των ημερών του δεν πρόκειται να γίνουν απολύσεις, όχι μόνο ετοιμάζει χιλιάδες απολύσεις (και μόνιμων δημόσιων υπαλλήλων), αλλά μεταμφιέζεται σε Πάγκαλο και προωθεί ένα πειθαρχικό δίκαιο που θα διώκει ακόμη και το φρόνημα του εργαζόμενου.

♦ Το κόλπο για τις απολύσεις ακόμη και μονίμων είναι η κατάργηση της οργανικής θέσης, ιδέα που πρώτος ο Πάγκαλος είχε εισηγηθεί. Ετσι, παρακάμπτεται μ’ ένα νομικισμό η συνταγματική απαγόρευση των απολύσεων. Οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι των οποίων καταργούνται οι οργανικές θέσεις βγαίνουν σε διαθεσιμότητα για ένα χρόνο, στη διάρκεια του οποίου θα εισπράττουν μόνο το 75% του βασικού τους μισθού. Αν μετά τη λήξη του δωδεκάμηνου της διαθεσιμότητας ο υπάλληλος δεν έχει μεταταχθεί ή μεταφερθεί σε άλλη υπηρεσία, απολύεται!

♦ Οι μετατάξεις όλων των δημόσιων υπαλλήλων (μονίμων και αορίστου χρόνου) είναι πλέον υποχρεωτικές και μπορούν να γίνονται σε όλη την έκταση του Δημοσίου (και στην κεντρική διοίκηση και σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου). Μετά τη μετάταξη ή μεταφορά ενός υπαλλήλου μπορεί να καταργείται η οργανική θέση που κατείχε. Ο μόνιμος υπάλληλος που δε θα παρουσιαστεί στη θέση που μετατάχτηκε διαπράττει σοβαρό πειθαρχικό αδίκημα και τιμωρείται τουλάχιστον με υποβιβασμό! Ο υπάλληλος αορίστου χρόνου που δεν θα παρουσιαστεί εκεί που μετατάχτηκε τιμωρείται με απόλυση! Οποιος βρίσκεται σε διαθεσιμότητα και δεν παρουσιαστεί εκεί που μετατάχτηκε απολύεται!

♦ Αποθεώνεται το πειθαρχικό μέτρο της αργίας, κατά την οποία ο υπάλληλος παίρνει το 75% των αποδοχών του. Το τεκμήριο αθωότητας καταργείται, καθώς σε αργία μπαίνουν ακόμη και υπάλληλοι που κατηγορούνται για κάποια αδικήματα (από την αργία βγαίνουν όταν απαλλαγούν με τελεσίδικη δικαστική απόφαση). Οχι μόνο για αδικήματα όπως κλοπή, υπεξαίρεση, απάτη, εκβίαση, πλαστογραφία, δωροδοκία και τα παρόμοια, όχι μόνο για παραπτώματα, όπως η ανάρμοστη συμπεριφορά προς πολίτες, μη έγκαιρη διεκπεραίωση υποθέσεων, άρνηση συνεργασίας με το ΚΕΠ, μη τήρηση ωραρίου κτλ., αλλά ακόμη και πειθαρχικά παραπτώματα όπως «άρνηση αναγνώρισης συντάγματος» και «έλλειψη αφοσίωσης στην πατρίδα και το πολίτευμα»! Πρόκειται καθαρά για δίωξη του φρονήματος, μέσω της οποίας σκοπεύουν να εξοντώσουν οικονομικά τους επαναστάτες εργαζόμενους στο δημόσιο ή και απλώς όσους δε θα συμμορφώνονται με το βάρβαρο καθεστώς.

♦ Χάνει τις οργανικές του θέσεις (καταργούνται) και βγαίνει σε διαθεσιμότητα ένας μεγάλος αριθμός εργαζόμενων αορίστου χρόνου υποχρεωτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού-Λογιστικού, Διοικητικού-Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων, «οι οποίοι δεν έχουν προσληφθεί με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής ή με ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας, δηλαδή υπαλλήλους, των οποίων η εργασιακή σχέση με το δημόσιο, συμπεριλαμβανομένων των προσλήψεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δημιουργήθηκε με άλλες διαδικασίες». Η διάταξη αυτή σκόρπισε ανησυχία σε χιλιάδες υπαλλήλους που δεν έχουν προσληφθεί με ΑΣΕΠ, όπως για παράδειγμα σ’ αυτούς που έγιναν αορίστου χρόνου με το Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου ή σ’ αυτούς που κέρδισαν δικαστήρια, στα οποία απέδειξαν ότι εργάζονταν ως συμβασιούχοι καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Είναι τόσο ασαφής και γενικόλογη η διάταξη που χωράει οποιαδήποτε ερμηνεία. Οι διευθύνσεις όλων των φορέων πρέπει μέσα σε τρεις μέρες από τη δημοσίευση του νόμου να στείλουν στον Μανιτάκη κατάλογο με τους υπαλλήλους που τίθενται σε διαθεσιμότητα λόγω κατάργησης της οργανικής τους θέσης και σε αυτοδίκαιη αργία και εντός δέκα ημερών να στείλουν τον αριθμό των οργανικών θέσεων που καταργούνται και τις πράξεις με τις οποίες οι εργαζόμενοι αυτοί τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία!


Λακέδες των καπιταλιστών


Στην παράγραφο ΙΔ’ του πολυνομοσχέδιου διαβάζουμε: «1. Με συνυποσχετικό μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας προσδιορίζεται ο τρόπος καταβολής και το ύψος της οικειοθελούς συνεισφοράς της τελευταίας για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας, του σχετικού ποσού μη δυνάμενου να είναι κατώτερο των εκατόν σαράντα εκατομμυρίων ευρώ (140.000.000 ευρώ)».

Το πρώτο που πρέπει να σημειωθεί είναι το αστείο ποσό που θα πληρώσουν οι εφοπλιστές: 140 εκατ. ευρώ μέχρι το 1916. Μάλιστα, για να ξεμπλέξουν με τις… εθνικές υποχρεώσεις τους, θα τα πληρώσουν την πρώτη διετία. 80 εκατομμύρια το 2013 και τα υπόλοιπα 60 το 2014. Για το 2015 και το 2016 δεν προβλέπεται τίποτα. Για να έχουμε ένα απλό μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε ότι μόνο από την αύξηση (υπερτριπλασιασμό) του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο το ποσό που θα εισπραχθεί το 2013 θα είναι 129,5 εκατ. ευρώ. Στην τετραετία 518 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, τα τρακτέρ θα πληρώσουν τριπλάσιο έκτακτο φόρο από τα τάνκερ και τ’ άλλα βαπόρια.

Ακόμη πιο προκλητικός, όμως, είναι ο τρόπος που παρουσιάζεται αυτή η γελοία ρύθμιση. Ως «οικειοθελής συνεισφορά» των εφοπλιστών, η οποία θα γίνει με την υπογραφή κάποιου είδους μνημόνιου (συνυποσχετικό) μεταξύ αυτών και της κυβέρνησης, και όχι ως φόρος που επιβάλλεται από την κυβέρνηση, όπως επιβάλλονται ένα σωρό επαχθέστατα μέτρα σε βάρος μισθωτών, συνταξιούχων, φτωχών αγροτών, μικροαστών.

Οι εφοπλιστές εμφανίζονται ως κράτος εν κράτει. Αυτοί αποφασίζουν αν θα δώσουν, πότε θα δώσουν, πόσα θα δώσουν. Οι αστοί πολιτικοί εμφανίζονται ως κοινοί λακέδες τους. Ο Βενιζέλος τους παρακαλούσε να δώσουν κάτι κι αυτοί γελούσαν.
Στη συνέχεια εκτόξευε δημαγωγικές απειλές κι αυτοί γελούσαν πιο ηχηρά. Ο Σαμαράς τους φώναξε δυο φορές στο Μαξίμου, για να καταλήξουν σ’ αυτή την επονείδιστη για το αστικό πολιτικό σύστημα ρύθμιση.

ΥΓ: Αυτό το «οικειοθελής» ενόχλησε τους φαρισαίους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ζήτησαν από τον Στουρνάρα να το αφαιρέσει.
Οπως είπε η Χριστοφιλοπούλου, αυτός δέχτηκε (μένει να δούμε πώς θα διαμορφωθεί τελικά το πολυνομοσχέδιο). Δεν αλλάζει τίποτα, όμως, και ως προς την ουσία και ως προς τον τύπο. Από τη στιγμή που η επί διετία αυξησούλα στη φορολόγηση των πλοίων θα γίνει με υπογραφή συνυποσχετικού μεταξύ της κυβέρνησης και των εφοπλιστών, έχουμε ρύθμιση υπό την αίρεση των τελευταίων. Αρα, πρόκειται για «οικειοθελή συνεισφορά», όπως γράφτηκε. Με ή χωρίς αυτές τις δυο λέξεις, το ίδιο κάνει.



Πηγή: Σαρώνουν μισθούς, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα και δαπάνες - RAMNOUSIA