ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ! ΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ! ΑΝ ΕΙΧΕ ΛΙΓΗ ΤΣΙΠΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ... ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ..

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ! ΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ! ΑΝ ΕΙΧΕ ΛΙΓΗ ΤΣΙΠΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ... ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ..

Published by staparaskinia gr // On 8:18:00 μ.μ. // 0 comments

digg

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΑ ...ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ, ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΩΣΕ!

Ο «αντιμνημονιακός» κ. Σαμαράς.

Αυτός ο οποίος σε όλους τους τόνους διατυμπάνιζε με πάθος και οργή στο «Ζάππειο 2», στις 12 Μαΐου 2011, και κατηγορούσε, εμμέσως πλην σαφώς, την Κυβέρνηση Παπανδρέου, για το αδίκημα της Εσχάτης προδοσίας:

«... Έχουμε μια κυβέρνηση που η ίδια ενοχοποιεί τον εαυτό της. Γνωρίζουμε ότι η προετοιμασία της προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είχε ξεκινήσει από καιρό, όταν τότε οι διεθνείς αγορές δάνειζαν ακόμα άνετα την Ελλάδα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επεδίωξε τότε, ότι άλλες χώρες προσπάθησαν να αποφύγουν και δεν διαπραγματεύθηκε τίποτε...».

Ο Σαμαράς, συνεχίζοντας τότε έλεγε: «...σας καλώ όλους πρώτα να κατεδαφίσουμε μαζί τα φαντάσματα που επί δεκαετίες μας στοιχειώνουν, τα φαντάσματα του λαϊκισμού, του κρατισμού, της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας, της φαυλότητας, της μισαλλοδοξίας και της εύκολης τακτοποίησης των Εθνικών θεμάτων....Ελπίδα, σ' ένα λαό που νιώθει προδομένος. Αυτοπεποίθηση σε ένα λαό που τον ξεγέλασαν, τον πίκραναν και τον προσέβαλαν, που όμως δεν γονατίζει και δεν το βάζει κάτω. Εμείς στοιχηματίζουμε ακριβώς σε αυτό, ότι ο Ελληνικός λαός δεν το βάζει κάτω και το στοίχημα θα το κερδίσουμε. Να θυμάστε μπορούμε καλύτερα. Να ξέρετε αξίζουμε καλύτερα. Να είστε σίγουροι και να μου έχετε εμπιστοσύνη...».

Στη συνέχεια ο κ. Σαμαράς, υπέρμαχος του αντιμνημονιακού αγώνα, δεσμεύθηκε με την δημιουργία της Κυβέρνησης Παπαδήμου, πως αυτή η κυβέρνηση θα είναι ειδικού σκοπού, με μόνη αποστολή την υπογραφή της δανειακής σύμβασης, του PSI και της διενέργειας Εθνικών εκλογών. Μέσω της υπογραφής, όμως, της δανειακής σύμβασης συνέπλευσε ξεκάθαρα και ανοικτά με εκείνες τις μνημονιακές δυνάμεις που οδήγησαν την Ελλάδα στο δρόμο της καταστροφής, σε ένα δρόμο δηλαδή, χωρίς γυρισμό. Έτσι, τα φληναφήματα περί Ζαππείου 1, 2, 3 και των βαρύγδουπων εξαγγελιών αυτού και της πολιτικής καμαρίλας του (Μηταράκης, Σταικούρας, Λαζαρίδης, Μουρούτης κ.α.) έχουν ήδη παραπεμφθεί στον κάλαθο ανακύκλωσης της ΝΔ και προφανώς θα χρησιμεύσουν για τις ξυλόσομπες των αθώων θυμάτων τους, μετά τις αυξήσεις στο πετρέλαιο θέρμανσης, καθιστώντας απαγορευτική την αγορά του για τα μικρά και μεσαία στρώματα της κοινωνίας μας.

Γιατί, όμως, μας παραξενεύει η νεοφιλελεύθερη-νεοταξική στάση του κ. Σαμαρά; Ο κ. Σαμαράς δεν μεταλλάχτηκε. Απλά άλλαξε προσωπείο. Άλλωστε, πόσες φορές το έχει πράξει αυτό κατά το παρελθόν!

Δεν είναι ο ίδιος, ο οποίος ως υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Τζανετάκη, αλλά και ως υπουργός Εξωτερικών στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα κατά την περίοδο 1989-90, δεν διαφώνησε όταν εδραιώθηκε η πρακτική των απευθείας αναθέσεων των ψηφιακών παροχών στον ΟΤΕ, από τις εταιρείες Siemens και Intracom;

Δεν ξεσήκωσε έναν ολόκληρο λαό το ΄93, δήθεν για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και σήμερα ισχυρίζεται πως δικαιώθηκε, όταν είναι υπέρμαχος της διπλής ονομασίας στη διένεξη με τη γείτονα χώρα;

Μήπως, έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το ΄93, με την ανεξαρτητοποίηση του βουλευτή Γιώργου Συμπιλίδη, για τις ψηφιακές παροχές του ΟΤΕ προς την Intracom και τη Siemens, μπρος στο διαφαινόμενο κίνδυνο, να πουληθεί ο ΟΤΕ στους Ιάπωνες (συμφωνία Μητσοτάκη-Μάνου);

Έτσι, δεν αποδεικνύεται η διαχρονική του σχέση με τη Siemens, όταν στα ΚΥΣΥΜ που συμμετείχε, ως Υπ. Οικονομικών αρχικά και μετέπειτα ως ΥΠ.ΕΞ., στα οποία λαμβάνονταν πάντα ενωτικές αποφάσεις για την Intracom και τη Siemens; Πότε στήριξε στα χρόνια της 10ετούς «πολιτικής του ερήμου» τη ΝΔ; Απεναντίας, συνεργάσθηκε και βοήθησε επιλογές και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Χαρακτηριστικά την Άνοιξη του 1995, με τη λήξη της δεύτερης προεδρικής θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν επίκειτο νέα εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου για να εκλέξει Πρόεδρο και να αποφύγει τις εκλογές διατηρώντας την κυβέρνησή του, χρειαζόταν τουλάχιστον 180 ψήφους από τους 300 της Βουλής.

Ο τότε πρωθυπουργός ήρθε τελικά σε συμφωνία με την Πολιτική Άνοιξη με στόχο να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρώην υπουργός Κωστής Στεφανόπουλος, με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ και της Πολιτικής Άνοιξης, όπως και έγινε. Αυτό έφερε σε δύσκολη θέση τη ΝΔ και τον Πρόεδρό της Μιλτιάδη Έβερτ, οι οποίοι επιζητούσαν τη διεξαγωγή εκλογών, προκειμένου να εκμεταλλευτούν τη ραγδαία πτώση της δημοτικότητας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ο Μ. Έβερτ και πολλά στελέχη της ΝΔ, μετά την εκλογή Στεφανόπουλου, επιτέθηκαν με βαρύτατες εκφράσεις εναντίον του κ. Σαμαρά.

Δεν είναι ο ίδιος, ο οποίος αργότερα, το 2004 βρέθηκε ουρανοκατέβατος στη Ν.Δ. και παρουσιάσθηκε ως «Καραμανλικός», όταν ο ίδιος είχε αποπεμφθεί από το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών το ΄93, εποχή που δεν ήθελε να ακούει το όνομα του «εθνάρχη» (παραμένουν αλησμόνητα τα άρθρα του «κολλητού», του την εποχή εκείνη, δημοσιογράφου κ. Νάσου Τσαγκανέλη κατά του Κώστα Καραμανλή);

Δεν είναι ο ίδιος Σαμαράς, ο οποίος είχε ανύπαρκτο έργο στην Ευρωβουλή, ως Ευρωβουλευτής την περίοδο 2004-2007, όταν κατέθεσε όλες και όλες εννέα ερωτήσεις;

Γιατί, λοιπόν, διερωτόμαστε που δεν διαπραγματεύτηκε καθόλου με την κ. Μέρκελ, προστατεύοντας τα συμφέροντα της Ελλάδος και της παρέδωσε αμαχητί την πατρίδα μας;

Δεν είναι ο ίδιος που ως Υπουργός Πολιτισμού της Κυβέρνησης Καραμανλή, προκειμένου να ικανοποιήσει τα τοπικιστικά ένστικτα των ψηφοφόρων του στη Μεσσηνία, αποφάσισε λίγες ημέρες πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, να μεταφέρει διοικητικά το Ναό του Επικούρειου Απόλλωνα από την Ηλεία στη Μεσσηνία;

Δεν ήταν σφοδρή τότε η αντίδραση του «Ντορικού» Βουλευτή Ηλείας, κ. Κοντογιάννη, που στη συνέχεια τον «μάζεψε» εκ νέου στη ΝΔ, στο πλαίσιο του συναινετικού γάμου με την Ντόρα Μπακογιάννη;

Δεν είναι ο ίδιος ο οποίος υπηρέτησε 9 μήνες (ελέω Αβέρωφ), με ευεργετική διάταξη στο Πολεμικό Ναυτικό, όταν την εποχή εκείνη η στρατιωτική θητεία ήταν 28-32 μήνες; Δεν είναι ο ίδιος ο οποίος μας είπε προεκλογικά (συνέντευξη e-nikos), πως συντηρείτο τα 10 χρόνια που ήταν στην πολιτική του έρημο, εργαζόμενος σε πιτσαρία και ως ελεύθερος επαγγελματίας; Θα είχε την ευγενή καλοσύνη να μας προσκομίσει τις αποδείξεις παροχής υπηρεσίας που όλα αυτά τα χρόνια εξέδωσε;

Ωστόσο, στις 29 Νοεμβρίου 2009, στην εκλογή νέου Προέδρου, όλοι οι δεξιοί ψηφοφόροι ανεξαρτήτως ηλικίας, προσπάθησαν να ξεχάσουν το κακό παρελθόν του κ. Σαμαρά, πιστεύοντας σε κάποια ψήγματα πατριωτισμού του, λόγω κυρίως της οικογενειακής καταγωγής του. Έτσι, πληγωμένοι και αηδιασμένοι από τις οικογενειοκρατίες που κυβέρνησαν το κόμμα όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης, στοιβάχτηκαν σε ατέλειωτες ουρές, προκειμένου να ψηφίσουν τον εκλεκτό τους, που "θα τα άλλαζε όλα" για το καλό της πατρίδας, τοποθετώντας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας της κεντροδεξιάς παράταξης τη νεοφιλελεύθερη και νεοταξική, Ντόρα Μπακογιάννη, αναγκάζοντάς την να αποχωρήσει και να ιδρύσει νέο κόμμα στις 21 Νοεμβρίου 2010.

Ποιος όμως, θα περίμενε πως ο κ. Σαμαράς θα αποδεικνυόταν περισσότερο νεοφιλελεύθερος και νεοταξίτης, φίλος των τραπεζιτών, ακόμη και από την Ντόρα Μπακογιάννη;

Καταλήγοντας, είναι απόλυτο πιστεύω μου, πως η κυβέρνηση Σαμαρά αλλά και ο ίδιος μετρούν πλέον ημέρες στη διακυβέρνηση της χώρας.

Αυτή τη στιγμή είναι το περισσότερο αντιπαθητικό πολιτικό πρόσωπο στην Ελληνική κοινωνία. Και όμως, είχε την δυνατότητα να αδράξει την ιστορική για τον τόπο ευκαιρία και να γραφτεί το όνομά του με χρυσά γράμματα στο πάνθεον των μεγάλων του Γένους μας.

Εκείνος, όμως, απεμπόλησε αυτό το θείο δώρο, συντασσόμενος με τους δανειστές μας που ήδη ρουφούν το αίμα του λαού μας.

aegeantimes.gr

Πηγή: http://www.staparaskinia.gr/2012/11/blog-post_9760.html#ixzz2Bqti1xuU

ΣΥΡΙΖΑ / ΕΚΜ. "Στη ΒΟΥΛΗ και στο ΛΑΟ..." (2 video)

ΣΥΡΙΖΑ / ΕΚΜ. "Στη ΒΟΥΛΗ και στο ΛΑΟ..." (2 video)

ΔΕΙΤΕ 2 video από τη χθεσινή μέρα. 

1. Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή και  2. Η κ.ο. του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ στη συγκέντρωση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ δελτίο τύπου: "Ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία - Οικτρή μειοψηφία στην κοινωνία" >>>

video από left.gr

"Ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία - Οικτρή μειοψηφία στην κοινωνία"

Η αντίστροφη μέτρηση για την απαξιωμένη και απομονωμένη μνημονιακή συγκυβέρνηση έχει ξεκινήσει. 

Η ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία μέσα στο Κοινοβούλιο δεν αντιστοιχεί στην τεράστια κοινωνική πλειοψηφία που αντιστέκεται στη συνέχιση της ίδιας πολιτικής λιτότητας, ύφεσης και ανεργίας. 

Κανένας ανασχηματισμός δεν μπορεί να διορθώσει αυτή την εικόνα αποσύνθεσης, κανένα εσωκομματικό ξεκαθάρισμα και κανένα νέο επικοινωνιακό τερτίπι δεν μπορεί να δώσει πρόσθετη τεχνητή στήριξη στο πτώμα του μνημονίου. 

Ο κ. Σαμαράς επαναλαμβάνει τους ίδιους εκβιασμούς για τη δραχμή που επανέλαβε προεκλογικά, προσπαθώντας να κρύψει την απουσία οποιασδήποτε πολιτικής πρότασης για την Ευρώπη που να διαφοροποιείται κατ’ ελάχιστο από την πολιτική Μέρκελ που εξαθλιώνει τους ευρωπαϊκούς λαούς και αποδομεί την ίδια την Ευρώπη. 

Ο κ. Βενιζέλος σε λίγο θα μείνει μόνος του στο ΠΑΣΟΚ να υπερασπίζεται το νέο πρωθυπουργό του μνημονίου και να απολογείται για τις δικές του εγκληματικές ευθύνες. 

Ο κ. Κουβέλης προσπαθεί μάταια να βρει τρόπους να διαφοροποιηθεί από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όταν είναι και οι τρεις δέσμιοι της ίδιας πολιτικής. 

Το μνημονιακό πρόγραμμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί. 

Θα καταρρεύσει μαζί με την κυβέρνηση και τα κόμματα που την αποτελούν υπό το βάρος της αποτυχίας του και των λαϊκών αντιδράσεων. 

Οι εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου που διαδήλωσαν χτες έξω από το Κοινοβούλιο ήταν το πιο ισχυρό μήνυμα αντίστασης και προαναγγελίας της επικείμενης ανατροπής της μνημονιακής πολιτικής και στήριξης ενός προοδευτικού προγράμματος ανασυγκρότησης της χώρας, ανάπτυξης και αναδιανομής του πλούτου.

Public Issue: Παράσταση νίκης στο ΣΥΡΙΖΑ, 

Συνεχίζεται η φθορά του πολιτικού κόσμου στα μάτια των πολιτών.

.Το τεράστιο έλλειμμα εμπιστοσύνης των πολιτών προς το σύνολο του πολιτικού κόσμου αλλά και του κομματικού φάσματος, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη απαισιοδοξία των ελλήνων για την οικονομική προοπτική της χώρας, καταδεικνύει το νέο Βαρόμετρο της Public Issue για τον ΣΚΑΪ και την Καθημερινή. 

Έστω σε αυτό το πλαίσιο, ο Αντώνης Σαμαράς εξακολουθεί να θεωρείται καταλληλότερος για την πρωθυπουργία από τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ μία τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ διατηρεί προβάδισμα σε βάρος μίας δυνητικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Η έρευνα διενεργήθηκε μεταξύ 1 - 5 Νοεμβρίου, πριν τη χθεσινή ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο.

Καταλληλότερος ο Σαμαράς, πλησιάζει ο Τσίπρας

Αναλυτικά, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κρίθηκε καταλληλότερος για τον πρωθυπουργικό θώκο από το 37% των ελλήνων πολιτών, ενώ ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ θεωρήθηκε καταλληλότερος από το 31%. Σημειώνεται ωστόσο ότι το πλεονέκτημα που απολαμβάνει ο κ. Σαμαράς έχει διαβρωθεί συγκριτικά με το Βαρόμετρο Οκτωβρίου, με τον κ. Τσίπρα να βελτιώνει τη θέση του κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες (ήταν 28%) ενώ την ίδια στιγμή ο πρόεδρος της ΝΔ υπέστη απώλεια 4 μονάδων (ήταν 41%).

Το 27% απάντησε πως κανένας από τους δύο αρχηγούς δεν είναι ο καταλληλότερος για το πρωθυπουργικό αξίωμα, έναντι 25% τον Οκτώβριο.

Προβάδισμα τρικομματικής κυβέρνησης, παράσταση νίκης στο ΣΥΡΙΖΑ

Την ίδια στιγμή, καλύτερη κυβέρνηση θεωρείται σταθερά ο συνδυασμός ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, σχηματισμός που απολαμβάνει την υποστήριξη του 32% των ελλήνων (απαράλλαχτο από τον Οκτώβριο). Οκτώ μονάδες πίσω βρίσκεται το ενδεχόμενο κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (24%), πετυχαίνοντας ωστόσο άνοδο 2 ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα.

Αντίθετα, το 39% των ελλήνων πολιτών αισθάνεται πως καμία από τις δύο κυβερνήσεις δεν αποτελεί την καλύτερη λύση για τη χώρα, έναντι 40% τον Οκτώβριο.

Παρά ταύτα, στην παράσταση νίκης ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την ανοδική πορεία του τελευταίου τριμήνου και εμφανίζεται ως ο αδιαφιλονίκητος νικητής, καθώς το 59% πιστεύει πως εάν γίνονταν αύριο εκλογές το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα επικρατούσε. Αντίθετα, τη δική της καθοδική τροχιά ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία, καθώς μόλις το 26% εκτιμά πως νικητής θα αναδεικνυόταν το κόμμα της Συγγρού.

Εντύπωση δε προκαλεί το γεγονός ότι μόλις το Σεπτέμβριο στην παράσταση νίκης η ΝΔ στεκόταν στο 43%, απολαμβάνοντας μάλιστα προβάδισμα 2 μονάδων σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ (41%).

Παράλληλα, ενδιαφέρον προκαλεί η βεβαιότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών για το ενδεχόμενο διενέργειας πρόωρων εκλογών, καθώς το 76% δηλώνει πως η κυβέρνηση δεν πρόκειται να εξαντλήσει την τετραετή θητεία της, ποσοστό αυξημένο κατά έξι μονάδες σε σύγκριση με τον Οκτώβριο.

Σημειώνεται επίσης πως το κόμμα της Κουμουνδούρου αξιολογήθηκε από τους ερωτηθέντες, ανεξάρτητα από τις κομματικές τους προτιμήσεις, ως το καλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης (33%), ακολουθούμενο από τους ΑΝΕΛ (16%) και τη «πτωτική» Χρυσή Αυγή (10 από 14% τον Οκτώβριο).

Πληγή εμπιστοσύνης;

Πέρα από το παιχνίδι της εξουσίας όμως, η φθορά την οποία έχει υποστεί ο πολιτικός κόσμος υπογραμμίζεται ακόμα πιο έντονα από την εντυπωσιακά αρνητική εικόνα που τρέφουν οι πολίτες, ανεξάρτητα από τις κομματικές τους προτιμήσεις, για τα πολιτικά κόμματα και τους αρχηγούς τους.

Ενδεικτικά, ούτε ένα από τα επτά κοινοβουλευτικά κόμματα δεν απολαμβάνει τη θετική γνώμη άνω του 41% των πολιτών, με τη ΔΗΜΑΡ να είναι το συμπαθέστερο κόμμα (41% θετική, 58% αρνητική άποψη), ακολουθούμενη από το ΣΥΡΙΖΑ (39 έναντι 60%), τους ΑΝΕΛ (35 έναντι 62%), τη Νέα Δημοκρατία (31 έναντι 68%), το ΚΚΕ (20 έναντι 79%), τη Χρυσή Αυγή (16 έναντι 82%) και ουραγό το ΠΑΣΟΚ (13 έναντι 86%).

Σημειώνεται μάλιστα πως η άποψη των πολιτών για τέσσερα από τα επτά κόμματα επιδεινώθηκε σε σχέση με το Βαρόμετρο Οκτωβρίου, με το ΠΑΣΟΚ να καταγράφει τη μεγαλύτερη πτώση υποχωρώντας κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες, τη Χρυσή Αυγή να πέφτει κατά 5 μονάδες, τη ΝΔ κατά 4 μονάδες, τους ΑΝΕΛ κατά 3 μονάδες και τέλος το ΣΥΡΙΖΑ κατά 1 μονάδα. Αντίθετα, κανένα κόμμα δεν βελτίωσε τη θέση του, με τη ΔΗΜΑΡ και το ΚΚΕ να παραμένουν στάσιμα.

Την ίδια χονδρικά εικόνα αποδίδει και η εντύπωση των πολιτών για τους πολιτικούς αρχηγούς. Χαρακτηριστικά, ούτε ένας αρχηγός δεν χαίρει της θετικής αντίληψης άνω του 49% των ελλήνων. Τη θετικότερη γνώμη των περισσότερων συγκεντρώνει ο επικεφαλής της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης (49% θετική, 48% αρνητική γνώμη), όντας ο μοναδικός αρχηγός που απολαμβάνει περισσότερες θετικές παρά αρνητικές «ψήφους».

Ακολουθούν ο Αλέξης Τσίπρας (42% θετική έναντι 56% αρνητική), ο Αντώνης Σαμαράς (38, έναντι 60%), ο Πάνος Καμμένος (37 έναντι 59%), η Αλέκα Παπαρήγα (23 έναντι 74%), ο Ευάγγελος Βενιζέλος (20 έναντι 78%) και τελευταίος ο Νίκος Μιχαλολιάκος (15 έναντι 78%).

Επιπλέον, ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής εμφανίζει τη μεγαλύτερη πτώση σε σχέση με το Βαρόμετρο Οκτωβρίου, πέφτοντας κατά 5 μονάδες, ενώ πτώση υπέστησαν και οι Πάνος Καμμένος (-3) και Αντώνης Σαμαράς (-1). Στην αντίπερα όχθη, άνοδο πέτυχαν οι Αλέκα Παπαρήγα (+2), Αλέξης Τσίπρας και Φώτης Κουβέλης (αμφότεροι +1), ενώ στάσιμος παρέμεινε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Δυσαρέσκεια με τη λειτουργία της δημοκρατίας, απαισιοδοξία για την οικονομία

Η δυσαρέσκεια των πολιτών από τη λειτουργία του πολιτεύματος και το πολιτικό προσωπικό που το εκπροσωπεί φαίνεται και στις πολλαπλές απαντήσεις που δόθηκαν στο ερώτημα: «Ποια είναι τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα;». Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως το 26% κατονόμασε ως μείζον πρόβλημα τα κόμματα-πολιτικούς, απάντηση που κατατάχθηκε πίσω μονάχα από την οικονομία (50%) και την ανεργία (41%). Αντίθετα, άλλα προβεβλημένα ζητήματα όπως η μετανάστευση (2%), η τάξη-ασφάλεια (4%), η παιδεία (5%) και η κρίση αξιών-ιδεολογίας (6%) κατατάχθηκαν πολύ χαμηλότερα.

Επιπλέον, το ευρύτερο κλίμα απαισιοδοξίας επηρεάζει και την εντύπωση των πολιτών για την προοπτική της ελληνικής οικονομίας αλλά και της προσωπικής οικονομικής τους κατάστασης.

Ενδεικτικά, το 43% των συμμετεχόντων πιστεύει πως η κατάσταση της χώρας θα επιδεινωθεί εντός των ερχόμενων 12 μηνών, το 32% προβλέπει ότι θα καλυτερέψει και το 24% κρίνει πως θα μείνει ίδια.

Πολύ πιο δραματική είναι όμως η εικόνα που έχουν οι έλληνες για την προσωπική οικονομική προοπτική τους, καθώς το εντυπωσιακό 75% προβλέπει χειροτέρευση της κατάστασης, ενώ μόλις το 5% δηλώνει αισιόδοξο προσδοκώντας βελτίωση.

Η. Νικολακόπουλος: "Όλοι περιμένουν, κυβέρνηση της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ"

Η. Νικολακόπουλος: "Όλοι περιμένουν, κυβέρνηση της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ"

Συ­νέ­ντευ­ξη του Ηλία Νικολακόπουλου στον Μά­κη Μπα­λα­ού­ρα («Εποχή»)

Η κυ­βέρ­νη­ση με­τρά­ει μό­λις 130 μέ­ρες και βλέ­που­με ό­τι βρί­σκε­ται σε ε­σω­τε­ρι­κή κρί­ση. Ταυ­τό­χρο­να η πο­λι­τι­κή της δεν γί­νε­ται α­πο­δε­κτή α­πό τη με­γά­λη πλειο­ψη­φία της κοι­νω­νίας. Πώς ε­ξη­γεί­ται αυ­τό;

Η κυ­βέρ­νη­ση έ­σερ­νε ε­πί μή­νες τη λή­ψη δη­μο­σιο­νο­μι­κών μέ­τρων, ε­νώ κου­βε­ντιά­ζο­νταν σε τη­λε­ο­πτι­κά πα­ρά­θυ­ρα που τρο­μο­κρα­τού­σαν τον κό­σμο. Από την άλ­λη, προ­φα­νώς κά­τω α­πό πιέ­σεις, παίρ­νει ό­χι μό­νο τα δη­μο­σιο­νο­μι­κά μέ­τρα τα ο­ποία εί­ναι βέ­βαιο ό­τι θα προ­κα­λέ­σουν τε­ρά­στια ύ­φε­ση, αλ­λά βά­ζει μέ­σα στο ί­διο πα­κέ­το ερ­γα­σια­κά και ο­τι­δή­πο­τε άλ­λο προ­κύ­ψει. Θεω­ρώ ό­τι το ε­πι­κοι­νω­νια­κό παι­χνί­δι το έ­χουν ή­δη χά­σει. 

Από την άλ­λη με­ριά, στους υ­πό­λοι­πους το­μείς, δεν βλέ­πω να έ­χει υ­πάρ­ξει το ό­ποιο κυ­βερ­νη­τι­κό έρ­γο. Ού­τε οι υ­πουρ­γοί του ΠΑ­ΣΟΚ και της ΔΗ­ΜΑΡ φαί­νε­ται να έ­χουν πε­τύ­χει ση­μα­ντι­κά πράγ­μα­τα. Πι­θα­νό­τα­τα έ­χουν α­ντι­στα­θεί λί­γο στις α­πο­λύ­σεις >>> 

 

 

 

δη­μο­σίων υ­παλ­λή­λων και έ­χουν προ­τεί­νει κά­τι ε­ναλ­λα­κτι­κό, αλ­λά ό­λα αυ­τά εί­ναι μι­κρής εμ­βέ­λειας. Εί­ναι μια κυ­βέρ­νη­ση η ο­ποία δυ­σκο­λεύε­ται να πα­ρου­σιά­σει το ο­ποιο­δή­πο­τε έρ­γο. 

Αντ’ αυ­τού, εμ­φα­νί­ζο­νται διά­φο­ρες πρα­κτι­κές που θυ­μί­ζουν την πιο πα­ρα­δο­σια­κή δε­ξιά, με πρό­σφα­τα τα πα­ρα­δείγ­μα­τα της στά­σης της έ­να­ντι των δη­μο­σιο­γρά­φων αλ­λά και μια σει­ρά άλ­λες ε­νέρ­γειες α­ντεκ­δί­κη­σης. 

Ακό­μα και το σχή­μα που εί­χε αρ­χι­κώς συμ­φω­νη­θεί στις το­πο­θε­τή­σεις στε­λε­χών, δη­λα­δή 5 η ΝΔ, 3 το ΠΑ­ΣΟ­Κ, 2 η ΔΗ­ΜΑ­Ρ, πραγ­μα­τι­κά θυ­μί­ζει το πιο πα­λαιάς κο­πής πε­λα­τεια­κό κρά­τος.

Πα­ρό­λα αυ­τά, φαί­νε­ται ό­τι α­πό τους τρεις ε­ταί­ρους η ΝΔ κρα­τά­ει πε­ρισ­σό­τε­ρο.

Εί­ναι κα­τά τη γνώ­μη μου μάλ­λον α­να­με­νό­με­νο να κρα­τά­ει α­κό­μη, του­λά­χι­στον μέ­χρι να αι­σθαν­θεί ο κό­σμος τα πραγ­μα­τι­κά α­πο­τε­λέ­σμα­τα των μέ­τρων. 

Όταν θα τα νοιώ­σει ο κό­σμος στην τσέ­πη του α­πό τις γιορ­τές και με­τά, δεν ξέ­ρω τι θα γί­νει. Μην ξε­χνάς ό­τι το πρώ­το μνη­μό­νιο τον Μάιο του 2010 το ΠΑ­ΣΟΚ άρ­χι­σε να το πλη­ρώ­νει α­πό την ά­νοι­ξη του 2011. Μέ­χρι τό­τε και δη­μο­σκο­πι­κά κρα­τού­σε και στις αυ­το­διοι­κη­τι­κές ε­κλο­γές ε­πι­κρά­τη­σε. Η κα­τη­φό­ρα, ε­ξαι­ρε­τι­κά α­πό­το­μη, αρ­χί­ζει 10 μή­νες με­τά το πρώ­το μνη­μό­νιο. Βέ­βαια, τώ­ρα δεν θα πε­ρι­μέ­νου­με 10 μή­νες, διό­τι ή­δη η χώ­ρα και ο κό­σμος βρί­σκε­ται σε α­πό­γνω­ση. 

Αλλά, πά­ντως, πρώ­τα θα ε­φαρ­μο­στούν τα μέ­τρα και με­τά θα δού­με τις πραγ­μα­τι­κές ε­πι­πτώ­σεις.

Το ΠΑ­ΣΟ­Κ, ό­μως ή­δη κα­ταρ­ρέει...

Οι άλ­λοι δύο ε­ταί­ροι της κυ­βέρ­νη­σης δεν πλη­ρώ­νουν τό­σο τα μέ­τρα, τα ο­ποία έ­τσι και αλ­λιώς ό­λοι τα πε­ρι­μέ­νουν. 

Το ΠΑ­ΣΟΚ πλη­ρώ­νει την ε­σω­τε­ρι­κή του κρί­ση. Εί­ναι έ­να κόμ­μα το ο­ποίο εί­χε μά­θει στην ήτ­τα του να συ­γκε­ντρώ­νει σχε­δόν το 40% της ψή­φου, 38% εί­ναι το μί­νι­μουμ. Πέ­φτο­ντας ξαφ­νι­κά στο 12%, ση­μαί­νει ό­τι δεν υ­πάρ­χει. Και μά­λι­στα έ­να γε­ρα­σμέ­νο 12%, το ο­ποίο α­πλώς πα­ρα­δο­σια­κά ψή­φι­σε μέ­χρι και τον Ιού­νιο ΠΑ­ΣΟΚ. Ση­μαί­νει ό­τι κομ­μα­τι­κός ορ­γα­νι­σμός δεν υ­πάρ­χει. Υπάρ­χει κά­ποιο στε­λε­χι­κό δυ­να­μι­κό, το ο­ποίο ό­μως αλ­λη­λοϋπο­νο­μεύε­ται. Εκεί­νο που μου έ­χει κά­νει ε­ντύ­πω­ση, κά­τι που δεν φαί­νε­ται, εί­ναι ό­τι υ­πάρ­χουν ο­ρι­ζό­ντιες δια­συν­δέ­σεις σε κά­ποιους συν­δι­κα­λι­στι­κούς ή άλ­λους χώ­ρους. Αλλά αυ­τό δεν εί­ναι το κομ­μα­τι­κό ΠΑ­ΣΟΚ. Εί­ναι οι χώ­ροι που δη­μιουρ­γή­θη­καν, οι σχέ­σεις που οι­κο­δο­μή­θη­καν, οι ο­ρι­ζό­ντιες δια­συν­δέ­σεις που στή­θη­καν, οι ο­ποίες αυ­τή τη στιγ­μή βρί­σκο­νται πε­ρί­που ορ­φα­νές. Δεν έ­χουν πο­λι­τι­κή εκ­προ­σώ­πη­ση, αλ­λά με­τα­ξύ τους έ­χουν αλ­λη­λεγ­γύη.

Λό­γω πε­λα­τεια­κών δε­σμών...

Ναι αλ­λά αυ­τό δεν μπο­ρεί να το κρα­τή­σει το ΠΑ­ΣΟΚ. Ού­τε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μπο­ρεί να το ε­γκολ­πω­θεί ό­λο, διό­τι πρώ­τον υ­πάρ­χει και υ­γιές κομ­μά­τι, υ­πάρ­χει και κα­θό­λου υ­γιές κομ­μά­τι. 

Άρα ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, και α­πέ­να­ντι σε αυ­τόν τον κό­σμο των μι­κρο­με­σαίων στε­λε­χών σε κοι­νω­νι­κούς χώ­ρους, εί­ναι υ­πο­χρεω­μέ­νος να έ­χει μια πο­λύ αμ­φί­θυ­μη α­ντι­με­τώ­πι­ση. 

Αλλά, για να γυ­ρί­σω στο ΠΑ­ΣΟ­Κ, ως κόμ­μα σχε­δόν έ­χει κλεί­σει τον κύ­κλο του.

 

Υπάρ­χει και ο Λο­βέρ­δος, ο ο­ποίος λέει να συ­γκρο­τή­σου­με τον σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό χώ­ρο και ο Χρυ­σο­χοϊδης που λέει πά­με να φτιά­ξου­με τη με­γά­λη πα­τριω­τι­κή ευ­ρω­παϊκή πα­ρά­τα­ξη.

Στο ΠΑ­ΣΟ­Κ, ε­πει­δή εί­ναι σε τε­ρά­στια κρί­ση, υ­πάρ­χουν τρεις ε­πι­λο­γές. 

Η μια που προω­θεί ο Βε­νι­ζέ­λος, μάλ­λον α­νε­πι­τυ­χώς, εί­ναι να α­να­συ­γκρο­τη­θεί το ΠΑ­ΣΟ­Κ, δια­τη­ρού­με­νο στο 12%, και με­τά βλέ­που­με. 

Η δεύ­τε­ρη που ε­ξέ­φρα­σε κά­ποια στιγ­μή ο Λο­βέρ­δος, ή­ταν έ­να και­νούρ­γιο κόμ­μα, αλ­λά δεν περ­πα­τά­ει, δεν έ­χει χώ­ρο ύ­παρ­ξης. 

Η τρί­τη ε­πι­λο­γή εί­ναι η με­γά­λη πα­τριω­τι­κή ευ­ρω­παϊκή πα­ρά­τα­ξη με τη ΝΔ, ό­πως έ­κα­νε ο Πα­πά­γος το 1951-52. Έχω την αί­σθη­ση ό­τι ο­δη­γού­νται σε η­γε­τι­κή σύ­γκρου­ση με­τα­ξύ Βε­νι­ζέ­λου και Λο­βέρ­δου. Ακρι­βώς ε­πει­δή ο Χρυ­σο­χοϊδης δεν φαί­νε­ται να έ­χει ελ­πί­δα σε μια τέ­τοια σύ­γκρου­ση η­γε­τών, α­ντι­προ­τεί­νει την με­γά­λη πα­τριω­τι­κή ευ­ρω­παϊκή πα­ρά­τα­ξη.

Η ΔΗ­ΜΑΡ σε πο­λι­τι­κή δί­νη

Η «υ­πεύ­θυ­νη α­ρι­στε­ρά», η ΔΗ­ΜΑ­Ρ, βρί­σκε­ται στο ε­πί­κε­ντρο της κρί­σης.

Άλλη εί­ναι η ΔΗ­ΜΑΡ του Μαΐου του 2012, άλ­λη του Ιου­νίου και άλ­λη η ση­με­ρι­νή. Εννοώ σε ε­πί­πε­δο ψη­φο­φό­ρου. 

Του Μαΐου ή­ταν σα­φώς έ­να κόμ­μα προ­ερ­χό­με­νο α­πό τον ευ­ρύ­τε­ρο χώ­ρο της Αρι­στε­ράς. Τον Ιού­νιο έ­χα­σε πε­ρί­που μιά­μι­ση πο­σο­στιαία μο­νά­δα α­πό α­ρι­στε­ρά, που πή­γε στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, και κέρ­δι­σε πε­ρί­που 1,5% α­πό τα δε­ξιά, που ε­ξε­τί­μη­σε τη στά­ση του Κου­βέ­λη. 

Το κέ­ντρο βά­ρους του ε­κλο­γι­κού σώ­μα­τος εί­χε πά­ει λί­γο δε­ξιό­τε­ρα και με αυ­τή την έν­νοια η συμ­με­το­χή στη συ­γκυ­βέρ­νη­ση δεν ερ­χό­ταν σε α­ντί­θε­ση με το ε­κλο­γι­κό του σώ­μα. 

Σή­με­ρα, έ­να κομ­μά­τι α­πό τους ψη­φο­φό­ρους του Ιου­νίου, πιο α­ρι­στε­ρό­στρο­φο, την έ­χουν ε­γκα­τα­λεί­ψει. Όμως δη­μο­σκο­πι­κά ε­πι­βιώ­νει πε­ρί­που στο ί­διο ε­πί­πε­δο συλ­λέ­γο­ντας ναυα­γούς του ΠΑ­ΣΟΚ. 

Εάν το κυ­βερ­νη­τι­κό εγ­χεί­ρη­μα πε­τύ­χαι­νε, τό­τε η ΔΗ­ΜΑΡ ό­ντως θα ή­ταν αυ­τή η ο­ποία θα μπο­ρού­σε να καρ­πω­θεί τον κε­ντρο­α­ρι­στε­ρό χώ­ρο της συ­γκυ­βέρ­νη­σης με πο­λύ κα­λύ­τε­ρες προο­πτι­κές α­πό το ΠΑ­ΣΟΚ. Δεν εί­μαι βέ­βαιος ού­τε ό­τι θα πε­τύ­χει το κυ­βερ­νη­τι­κό εγ­χεί­ρη­μα ού­τε ό­τι θα πε­τύ­χει η ΔΗ­ΜΑΡ να εκ­φρά­σει αυ­τό το χώ­ρο. Ού­τε το ΠΑ­ΣΟΚ μπο­ρεί, ό­πως εί­ναι αυ­τή τη στιγ­μή, να α­να­κάμ­ψει. Η κρί­ση θα εκ­φρα­στεί στον πιο α­δύ­να­μο κρί­κο και αυ­τή τη στιγ­μή ε­νώ ή­ταν το ΠΑ­ΣΟΚ ο πιο α­δύ­να­μος κρί­κος, φαί­νε­ται ό­τι και η ΔΗ­ΜΑΡ μπαί­νει σε αυ­τή τη δί­νη.

Αυ­τά που εί­πες στην αρ­χή για κυ­βέρ­νη­ση πα­λαιάς δε­ξιάς δεν έ­χουν α­ντί­κτυ­πο στους φι­λε­λεύ­θε­ρους της ΔΗ­ΜΑ­Ρ;

Προ­φα­νώς. Η δυ­σα­νε­ξία που δεί­χνει η ΔΗ­ΜΑΡ στην κυ­βερ­νη­τι­κή της συμ­με­το­χή την τε­λευ­ταία ε­βδο­μά­δα, έ­χει να κά­νει α­κρι­βώς ό­χι μό­νο με τη συ­γκε­κρι­μέ­νη ρύθ­μι­ση, αλ­λά με το ό­τι αι­σθά­νε­ται ε­γκλω­βι­σμέ­νη σε μια δε­ξιά κυ­βέρ­νη­ση. Δεν ή­ταν μα­θη­μέ­νοι, ε­κτός ε­λα­χί­στων πε­ρι­πτώ­σεων, σε ό­λο αυ­τό το ε­ξου­σια­στι­κό α­λι­σβε­ρί­σι.

Η Χρυ­σή Αυ­γή διεκ­δι­κεί ρό­λο στη δε­ξιά

Η Χρυ­σή Αυ­γή φαί­νε­ται ό­τι ε­κτι­νάσ­σε­ται...

Έχει α­νο­δι­κή τά­ση. Το ε­πί­πε­δο του 10% δεί­χνει να το έ­χει αγ­γί­ξει ή να το έ­χει ξε­πε­ρά­σει. Δεν έ­χει βέ­βαια στα­θε­ρο­ποιη­μέ­νο α­κρο­α­τή­ριο. Τα κέρ­δη δεν εί­ναι α­κό­μη πα­γιω­μέ­να. Προέρ­χο­νται κα­τά το με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος α­πό το χώ­ρο της ΝΔ. 

Η ΧΑ πλέ­ον έ­χει α­πό ό,τι φαί­νε­ται, τη στρα­τη­γι­κή να α­πο­κτή­σει και σα­φές ι­δε­ο­λο­γι­κό σή­μα ε­ντός του ευ­ρύ­τε­ρου χώ­ρου της δε­ξιάς. Δεν εί­ναι το α­πλώς α­ντι­συ­στη­μι­κό κόμ­μα να­ζι­στι­κής χροιάς. Εντάσ­σε­ται στο χώ­ρο της δε­ξιάς, της πιο πα­ρα­δο­σια­κής, δεν εί­ναι μό­νο στό­χος οι με­τα­νά­στες, εί­ναι και οι α­ρι­στε­ροί. 

Σα­φώς, το σύν­θη­μα “τι­μή στους χί­τες και τους ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες” που φω­νά­ζα­νε στον Με­λι­γα­λά, δεί­χνει ό­τι το­πο­θε­τεί­ται στον α­ντί­πο­δα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και του ΚΚΕ, αλ­λά κυ­ρίως του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Εάν, ε­πο­μέ­νως, η κυ­βέρ­νη­ση αρ­χί­ζει να φυλ­λο­ρο­εί, αυ­τό θα τρο­φο­δο­τεί την ΧΑ. 

Η ΧΑ φαί­νε­ται ε­πι­πλέ­ον ό­τι έ­χει υιο­θε­τή­σει έ­ναν α­κτι­βι­σμό που εί­ναι στα ό­ρια της νο­μι­μό­τη­τας. Παί­ζει ε­ντυ­πω­σια­κά με την ο­ρια­κή πρό­κλη­ση. Και κερ­δί­ζει στον κό­σμο στον ο­ποίο α­πευ­θύ­νε­ται. Ένα φαι­νό­με­νο εκ­φα­σι­σμού δεν α­ντι­με­τω­πί­ζε­ται διοι­κη­τι­κά. Πο­λι­τι­κά, ε­πί­σης, εί­ναι δύ­σκο­λο να α­ντι­με­τω­πι­στεί, για­τί ο κό­σμος στον ο­ποίο α­πευ­θύ­νε­ται η ΧΑ δεν α­κούει ε­σέ­να, δεν πρό­κει­ται να α­κού­σει κα­νέ­ναν α­ρι­στε­ρό ή φι­λε­λεύ­θε­ρο. Αυ­τή εί­ναι η με­γά­λη δυ­σκο­λία.

Όμως, η ΧΑ ό­τι έ­χει ει­σχω­ρή­σει στα κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα ε­μπρά­κτως. Φτιά­χνει, π.χ., κοι­νω­νι­κό πα­ντο­πω­λείο, γρα­φεία ευ­ρέ­σεως ερ­γα­σίας...

Σε αυ­τή τη φά­ση, τώ­ρα που έ­χει ι­σχυ­ρο­ποιη­θεί, διεκ­δι­κεί ση­μα­ντι­κό ρό­λο στην ευ­ρύ­τε­ρη οι­κο­γέ­νεια της δε­ξιάς. Η κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δε­ξιά, η ΝΔ α­πό το 1974 και με­τά, ό­πως εί­χε συμ­βεί και με την κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δε­ξιά την πε­ρίο­δο α­πό το 1950 έως το 1967 που εί­χε εν­σω­μα­τώ­σει ό­λο το βα­θύ χυ­λό της α­κρο­δε­ξιάς, αυ­τό εί­χε μέ­σα της τα α­κρο­δε­ξιά ι­δε­ο­λο­γή­μα­τα και α­πλώς δεν έ­βγαι­νε στον πο­λι­τι­κό λό­γο της. 

Τώ­ρα η ΧΑ προ­σπα­θεί να α­πο­σπά­σει έ­να κομ­μά­τι του κό­σμου, να α­πε­νο­χο­ποιή­σει αυ­τόν τον φα­σί­ζο­ντα πο­λι­τι­κό λό­γο και να μπο­ρεί ο άλ­λος, που τα έ­λε­γε αυ­τά στο κα­φε­νείο αλ­λά δεν τα έ­λε­γε πιο έ­ξω και ψή­φι­ζε κα­νο­νι­κά ΝΔ, να ψη­φί­σει ΧΑ, για­τί τα ί­δια λέει. 

Συμ­φω­νώ για την α­νά­γκη πα­ρου­σίας και α­ντι­πα­ρά­θε­σης στο κοι­νω­νι­κό ε­πί­πε­δο, στο πο­λι­τι­κό τη βρί­σκω πιο δύ­σκο­λο.

Ο τα­ξι­κός και η­λι­κια­κός δι­χα­σμός της κοι­νω­νίας

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στις δη­μο­σκο­πή­σεις ξε­περ­νά­ει τη ΝΔ, ε­νώ στην πα­ρά­στα­ση νί­κης έ­χει εμ­φα­νή κυ­ριαρ­χία. Οι κοι­νω­νι­κές συμ­μα­χίες του ποιες εί­ναι;

Με ό­ποιον και να κου­βε­ντιά­σεις, εί­τε ο­πα­δό εί­τε και α­ντί­πα­λο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­λοι πε­ρι­μέ­νουν ό­τι έρ­χε­ται η ώ­ρα του. Η πα­ρά­στα­ση νί­κης δεί­χνει μια ε­μπε­δω­μέ­νη ει­κό­να στην κοι­νω­νία, η ο­ποία βα­σί­ζε­ται, κα­τά τη γνώ­μη μου, και στις πο­λύ κα­λές εμ­φα­νί­σεις Τσί­πρα. 

Λέει ό­τι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι η δύ­να­μη του μέλ­λο­ντος. Η δυ­να­μι­κή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ό­πως εκ­φρά­στη­κε το Μάιο και α­κό­μα ε­ντο­νό­τε­ρα τον Ιού­νιο, ή­ταν έ­νας τα­ξι­κός και έ­νας η­λι­κια­κός δι­χα­σμός της κοι­νω­νίας. 

Οι ε­κλο­γές του Ιου­νίου ή­ταν οι πιο τα­ξι­κά πο­λω­μέ­νες ε­κλο­γές α­πό τη με­τα­πο­λί­τευ­ση και για πρώ­τη φο­ρά, τό­σο τον Μάιο ό­σο και τον Ιού­νιο, εί­χα­με έ­ναν η­λι­κια­κό δι­χα­σμό πρω­το­φα­νή για τα ελ­λη­νι­κά δε­δο­μέ­να. Εί­ναι σαν να εί­χα­με δύο Ελλά­δες, μια ά­νω των 50 και μια κά­τω των 50, οι ο­ποίες δεν ε­πι­κοι­νω­νού­σαν με­τα­ξύ τους. 

Αυ­τό το φαι­νό­με­νο νο­μί­ζω ό­τι ε­ξα­κο­λου­θεί να ι­σχύει. Πρό­κει­ται για έ­ναν ελ­πι­δο­φό­ρο για το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δι­χα­σμό, αλ­λά και ε­ξαι­ρε­τι­κά ε­πι­κίν­δυ­νο για την κοι­νω­νία. Στις ε­πό­με­νες ε­κλο­γές θα έ­χου­με α­κό­μη με­γα­λύ­τε­ρη με­γέ­θυν­ση. Αν α­κού­σει κα­νείς πώς μι­λά­νε οι πλού­σιοι, ας πού­με, για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­τι αν γί­νει κυ­βέρ­νη­ση ε­μείς θα φύ­γου­με α­πό την Ελλά­δα κλπ θα κα­τα­λά­βει. Αυ­τό το πά­θος δεν το έ­χω ξα­να­δεί πριν ού­τε για τον Α. Πα­παν­δρέ­ου το 1981 που εί­χε φτια­χτεί μια μυ­θο­λο­γία. Τέ­τοιο χά­σμα δεν έ­χω ξα­να­δεί.

Από πού αν­τλεί δυ­νά­μεις ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και πώς μπο­ρεί να αν­τλή­σει πε­ρισ­σό­τε­ρες;

Με αυ­τό το σχή­μα και αν­τλεί δυ­νά­μεις α­πό ό­σους πλήτ­το­νται α­πό την οι­κο­νο­μι­κή πο­λι­τι­κή. Όσοι δεν πά­νε στη ΧΑ στρέ­φο­νται προς τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Και προ­φα­νώς δεν υ­πάρ­χει σύ­γκρι­ση ποιος εί­ναι ελ­κυ­στι­κό­τε­ρος. Η ΧΑ εί­ναι ελ­κυ­στι­κή μό­νο για τα συ­γκε­κρι­μέ­να στρώ­μα­τα που εί­πα­με προ­η­γου­μέ­νως. 

Αυ­τό που πε­ρι­μέ­νει κα­νείς α­πό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι μια πε­ρισ­σό­τε­ρο ε­νιαία εμ­φά­νι­ση, χω­ρίς τις κα­κο­φω­νίες τις ο­ποίες α­κό­μα έ­χει. Εί­ναι ση­μα­ντι­κό για τον κό­σμο. Άλλο πράγ­μα εί­ναι έ­να δη­μο­κρα­τι­κά ορ­γα­νω­μέ­νο κόμ­μα που έ­χει τις τά­σεις του αλ­λά έ­χει ε­νιαία γραμ­μή, και άλ­λο πράγ­μα εί­ναι να βγαί­νει ο κα­θέ­νας και να λέει άλ­λα πράγ­μα­τα α­πό αυ­τά που εί­πε ο προ­η­γού­με­νος. 

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πέ­τυ­χε τη με­γά­λη νί­κη τον Μάιο, διό­τι πή­ρε την α­πό­φα­ση να μι­λή­σει για κυ­βέρ­νη­ση της α­ρι­στε­ράς και ε­πι­βρα­βεύ­τη­κε με 27%. Δεν θα έ­λε­γα ό­τι τον Ιού­νιο εί­χε κυ­βερ­νη­τι­κό πρό­γραμ­μα, αλ­λά για πρώ­τη φο­ρά εί­χε αρ­χί­σει να δια­τυ­πώ­νει κυ­βερ­νη­τι­κό πρό­γραμ­μα. Αυ­τό φαί­νε­ται να προ­χω­ρά­ει και να γί­νε­ται πιο σα­φές, πιο συ­γκε­κρι­μέ­νο. 

Εί­ναι ό­μως το α­πα­ραί­τη­το στοι­χείο για να πεί­σεις αυ­τόν που σή­με­ρα δεν εί­ναι α­κό­μη ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­τι μπο­ρεί να σε ε­μπι­στευ­τεί. 

Και πα­ρά την πρόο­δο που έ­χει γί­νει, δεν μπο­ρώ να πω ό­τι αυ­τό υ­πάρ­χει.

Η α­ντί­δρα­ση του συ­στή­μα­τος

Τι γί­νε­ται με το σύ­στη­μα; Πώς θα α­ντι­με­τω­πί­σει την εν­δε­χό­με­νη κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ; Φο­βι­κά, αυ­ταρ­χι­κά; Θα προ­σπα­θή­σει να τον εν­σω­μα­τώ­σει;

Για να τον εν­σω­μα­τώ­σει εί­ναι α­κό­μα πο­λύ νω­ρίς. Και δεν νο­μί­ζω ό­τι θα το προ­σπα­θή­σει. 

Πι­θα­νόν να προ­σπα­θή­σει λί­γο να α­πα­λύ­νει την α­ντι­πα­ρά­θε­ση. 

Μια εκ­δο­χή α­ντί­δρα­σης εί­ναι η με­γά­λη ευ­ρω­παϊκή πα­τριω­τι­κή πα­ρά­τα­ξη, την ο­ποία ευαγ­γε­λί­ζε­ται ο Χρυ­σο­χοί­δης, εν­δε­χο­μέ­νως και ο Σα­μα­ράς. Με την ελ­πί­δα ό­τι φο­βί­ζο­ντας θα κερ­δί­σεις. 

Αυ­τή η εκ­δο­χή έ­χει δύο μειο­νε­κτή­μα­τα. Το έ­να εί­ναι ό­τι δεν εί­ναι σί­γου­ρο πως εί­ναι νι­κη­φό­ρα συμ­μα­χία. Μπο­ρεί και να χά­σει. Κι αν χά­σει έ­τσι, κα­ταρ­ρέει. Και το ό­τι μπο­ρεί να χά­σει, έ­χει να κά­νει και με την αυ­το­νό­μη­ση της λαι­κής δε­ξιάς και την ά­νο­δο της ΧΑ. 

Εάν τους εί­χε και αυ­τούς εν­σω­μα­τώ­σει, θα εί­χε πο­λύ με­γα­λύ­τε­ρες πι­θα­νό­τη­τες. Επει­δή ό­μως αυ­τοί εύ­χο­νται την κα­τάρ­ρευ­ση της ΝΔ ή αυ­τής της «φι­λο­ευ­ρω­παϊκής» πα­ρά­τα­ξης για να την υ­πο­κα­τα­στή­σουν και να γί­νουν το με­γά­λο κόμ­μα, προ­φα­νώς δεν θα τους κά­νουν το χα­τή­ρι.

Ένα δεύ­τε­ρο μειο­νέ­κτη­μα εί­ναι ό­τι έ­χουν μπλο­κα­ρι­στεί α­πό τον ε­κλο­γι­κό νό­μο. 

Εκεί­νη η η­λί­θια διά­τα­ξη που α­πα­γο­ρεύει να δο­θεί το πριμ στους συ­να­σπι­σμούς κομ­μά­των, αυ­τή τη στιγ­μή λει­τουρ­γεί ε­να­ντίον μιας πο­λι­τι­κής σύ­μπρα­ξης ΝΔ και ΠΑ­ΣΟ­Κ, στην ο­ποία θα μπο­ρού­σε να μπει α­κό­μη και η ΔΗ­ΜΑΡ μέ­σα, αν ή­ταν έ­να μέ­τω­πο ό­που ο κα­θέ­νας εί­ναι αυ­τό­νο­μος και α­νε­ξάρ­τη­τος. 

Για να αλ­λά­ξει αυ­τή η ρύθ­μι­ση, θέ­λει 200 βου­λευ­τές. Δεν νο­μί­ζω ό­τι θα κά­τσει κα­νείς να τους κά­νει τη χά­ρη. Το να ε­νω­θούν σε έ­να κόμ­μα α­πο­κλείει τη ΔΗ­ΜΑ­Ρ, ά­ρα πε­ριο­ρι­ζό­μα­στε στη ΝΔ και στο ΠΑ­ΣΟΚ. Έχει πρό­βλη­μα η ε­νο­ποίη­ση, ό­σο υ­πο­βαθ­μι­σμέ­να και να εί­ναι τα brand name ΠΑ­ΣΟΚ και ΝΔ. Έτσι και αλ­λιώς υ­πάρ­χει θέ­μα ε­κλο­γι­κού νό­μου. 

Με το κα­τα­κερ­μα­τι­σμέ­νο κομ­μα­τι­κό σύ­στη­μα που υ­πάρ­χει, το μό­νο ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα που θα μπο­ρού­σε να α­πο­φορ­τί­σει την κα­τά­στα­ση, εί­ναι μια α­να­λο­γι­κή.

Η Ευ­ρώ­πη πώς θα α­ντι­δρά­σει;

Η Ευ­ρω­πη έ­χει α­πο­δεί­ξει μέ­χρι στιγ­μής ό­τι εί­ναι α­νί­κα­νη να α­ντι­με­τω­πί­σει τις κρί­σεις με ο­ρα­μα­τι­κό τρό­πο. Μό­νο δια­χεί­ρι­ση μέ­ρα με τη μέ­ρα κά­νει. Και αυ­τό το ο­ρα­μα­τι­κά μη­δέν ση­μαί­νει διά­χυ­ση του ευ­ρω­σκε­πτι­κι­σμού στην Ευ­ρώ­πη συ­νο­λι­κά. 

Με αυ­τή την έν­νοια θεω­ρώ ό­τι εί­ναι υ­πο­χρεω­μέ­νη η η­γε­σία της Ευ­ρώ­πης να κά­νει κά­τι του­λά­χι­στον μέ­χρι το τέ­λος του 2013.Πι­στεύω ό­τι έ­χουν πά­ρει την α­πό­φα­ση ό­τι θα κρα­τή­σουν την Ελλά­δα ε­ντός του ευ­ρώ, ά­ρα ε­φαρ­μό­ζουν τις ι­δε­ο­λη­ψίες τους μέ­χρι ε­κεί που τους παίρ­νει. Το βα­σι­κό πρό­βλη­μα δεν εί­ναι η Ελλά­δα πλέ­ον. Το βα­σι­κό πρό­βλη­μα εί­ναι η Ευ­ρώ­πη. 

Η Ελλά­δα εί­ναι το μο­ντέ­λο του τι πε­ρι­μέ­νει τους υ­πό­λοι­πους σε μια Ευ­ρώ­πη ό­πως την ο­ρα­μα­τί­ζο­νται. Σί­γου­ρα ό­μως και σε αυ­τό το μο­ντέ­λο κά­ποιες εκ­πτώ­σεις θα κά­νουν. Νο­μί­ζω ό­τι το ο­ρό­ση­μο θα εί­ναι οι γερ­μα­νι­κές ε­κλο­γές.

Κυβέρνηση της αριστεράς και ΣΥΡΙΖΑ

Θα πρέπει να επιμείνει στη γραμμή του ο ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση της Αριστεράς;

Δεν μπορείς να φτιάξεις τίποτε άλλο παρά μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Το θέμα είναι ότι για αυτή τη κυβέρνηση της αριστεράς δεν αρκεί ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Άρα, θα πρέπει σε αυτή την κυβέρνηση της Αριστεράς να υπάρχει χώρος και για τη σοσιαλδημοκρατία.

Με πολιτική ηγεμονία της Αριστεράς.

Εκλογικά η ηγεμονία βρίσκεται. Ακόμα και αν αθροίζαμε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, πήραν 18,5%. Από εκεί και πέρα, αφού έχεις την αριθμητική ηγεμονία, έχεις και την πολιτική. Είναι δεδομένο ότι μια κυβέρνηση της αριστεράς θα είναι υπό την ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γίνεται αλλιώς.

Υπάρχουν φωνές που λένε, να ανοιχτούμε να βάλουμε νερό στο κρασί μας, μη φοβηθεί ο κόσμος...

Αισθάνομαι ότι υπάρχουν δύο αντιρρήσεις. 

Η μια να μη νοθεύσουμε το κρασί μας, να είμαστε πρώτα κινηματικοί αριστεροί και μετά κυβερνητικοί. 

Η άλλη, αφού θα έχουμε κυβέρνηση της Αριστεράς, ας νοθεύσουμε αρκετά το κρασί για να μπορέσουν να συμπράξουν και άλλες δυνάμεις. Θεωρώ εξαιρετικά πρόωρη αυτή τη κουβέντα. Πριν φτάσουμε στο σημείο που να μπορεί να υλοποιηθεί μια κυβέρνηση της αριστεράς, το να θέλουμε να κατοχυρώσουμε την αριστερή ορθοδοξία είναι μια μάχη οπισθοφυλακής. Η βιασύνη να είμαστε όσο πιο κυβερνητικοί γίνεται σε μια φάση που δεν υπάρχουν άλλοι σύμμαχοι, είναι και αυτό άνευ σημασίας. Όταν θα υπάρξει ενδεχόμενο αριστερής κυβέρνησης, τότε προφανώς θα δεις τι συμμαχίες θα κάνεις. 

Αν υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ερχόταν πρώτος τον Ιούνιο, δεν θα έπρεπε να συμμαχήσει με κάποιους για να κάνει κυβέρνηση; Άρα δεν θα έπρεπε να νερώσει το κρασί του τότε; Θα έπρεπε. Θα ήταν υποχρεωμένος. Κατά τη γνώμη μου τον Ιούνιο δεν ήταν ώριμος. Ο κόσμος ήταν ώριμος. Ο κόσμος το ήθελε αυτό το πράγμα και για αυτό και ανέβασε τον ΣΥΡΙΖΑ τόσο ψηλά. Οι συσχετισμοί δύναμης τον Ιούνιο δεν ήταν αυτοί που θα επέτρεπαν μια λειτουργική κυβέρνηση της αριστεράς. Ας περιμένουμε.

Οι πολίτες τώρα δεν βγαίνουν, τουλάχιστον στο βαθμό που απαιτείται, στους δρόμους...

Βγαίνω στους δρόμους επειδή κάτι περιμένω. Εγώ περιμένω να βγούνε στους δρόμους, όταν τα μέτρα θα υλοποιούνται. Τότε περιμένω την κοινωνική δυναμική. 

Προς το παρόν, νομίζω ότι όλοι είναι σε αναμονή. 

Το ίδιο έγινε και στην προηγούμενη φάση. Ένας χρόνος πέρασε πολιτικά από τα μέτρα Παπανδρέου και μετά άρχισε ο κόσμος να κινείται.

* Ο Η. Νι­κο­λα­κό­που­λος εί­ναι πο­λι­τι­κός ε­πι­στή­μο­νας, 

κα­θη­γη­τής στο Πα­νε­πι­στή­μιο της Αθή­νας.

 http://www.left.gr/article.php?id=12658

«Ανήκομεν εις την…δόσιν»!!!

«Ανήκομεν εις την…δόσιν»!!!

Μετά από πολλές δεκαετίας, αλλάζει επιτέλους το «δόγμα» της ελληνικής πολιτικής- εσωτερικής κι εξωτερικής- και αποκτούμε ένα σκοπό κι ένα νόημα στην ύπαρξη μας, ως έθνος και ως κράτος. Απ το «ανήκομεν εις την Δύσιν» περάσαμε στο: «ανήκομεν εις την…δόσιν»!!!
Ο μεγαλεπίβολος αυτός στόχος δεν είναι άλλος από τη «δόση». Του Νοεμβρίου βέβαια, γιατί απ τον άλλο μήνα θα τεθεί και νέος μεγαλεπίβολος στόχος, η δόση του Μαρτίου και πάει λέγοντας. Τέτοιο «εθισμό» δεν έχουν ούτε οι ναρκομανείς. Άλλωστε κι αυτοί θύματα των «εμπόρων» είναι, όπως και η χώρα μας. Ο «εθισμός» απλώνεται τόσο, που σκέφτονται και τη...
λειτουργία ειδικών κέντρων απεξάρτησης.
Αναμένοντας εναγωνίως τη νέα «δόση» κι ελπίζοντας να μην είναι ούτε «νοθευμένη», ούτε βέβαια «υπερβολική», είμαστε γεμάτοι χαρά, γιατί βρισκόμαστε στην Ευρώπη και στο κέντρο των εξελίξεων. Αλλά και οι φίλοι-εταίροι-δανειστές-τοκογλύφοι, μας αντιμετωπίζουν εξίσου θετικά, και φροντίζουν να μην είναι η δόση ούτε «νοθευμένη», ούτε «υπερβολική» μήπως ψοφήσει ο ασθενής και τότε θα χάσουν τον καλύτερο «πελάτη» τους. Πρόσφατα, άκουσα και είδα συγκινημένος στην τιβί, τον γραμματέα του σωτηρίου κόμματος της ΝΔ, να μας νουθετεί, γιατί, λέει, μας δανείζει και πληρώνει τη σύνταξη της μαμάς μου ο… Εσθονός φορολογούμενος (!!!), που παίρνει λιγότερη σύνταξη απ τη ..μαμά μου και θα πρέπει να σοβαρευτώ επιτέλους εγώ ο Έλληνας και να μην διαμαρτύρομαι συνεχώς. Κοίτα να δεις τι μαθαίνει ο άνθρωπος, μετά  από τόσα χρόνια!!! Κι εγώ, ο αφελής και άξεστος συνάμα, που νόμιζα πως τη σύνταξη της η μαμά μου την παίρνει απ τις εισφορές και τις κρατήσεις που πλήρωνε ο …μπαμπάς μου 35 χρόνια. Δημοσίως ομολογώ την ανεπάρκεια μου κι επίσης δημοσίως ευχαριστώ τον βουλευτή, που μου αποκάλυψε-επιτέλους- την αλήθεια-να ξέρω δηλαδή που να έχω την «υποχρέωση»- και βεβαίως, επιπροσθέτως, ευχαριστώ από καρδιάς τον …Εσθονό απ το Ταλίν για την ευγενική προσφορά του στη… μαμά μου, που αν και δεν την γνωρίζει προσωπικά, της πληρώνει τη σύνταξη της.
Επ ευκαιρία, λοιπόν, της «δόσης» υπάρχει η σκέψη να καθιερωθεί από του χρόνου εθνική επέτειος του «ΝΑΙ», που θ αντικαταστήσει το «ΟΧΙ» του φασίστα Μεταξά. Θα εορτάζεται στη θέση του το «ΝΑΙ» του δημοκράτη Σαμαρά και των λοιπών «δημοκρατικών» δυνάμεων και θα παρελαύνουν σε σχηματισμούς οι εναπομείναντες δημόσιοι υπάλληλοι ενώ προηγουμένως θα κατατίθεται στεφάνι στο μνημείο του «Αγνώστου» Συνταξιούχου, τιμώντας τους αναρίθμητους πεσόντες των Μνημονίων 1,2,3.
Επίσης στις τριήμερες εκδηλώσεις θα τιμώνται τα τρία κόμματα της εθνοσωτηρίου συγκυβέρνησης και θ απονέμονται τιμητικές πλακέτες στους πρωταγωνιστές, που σημάδεψαν το περήφανο «ΝΑΙ».
Αποκλειστικές πληροφορίες αναφέρουν ότι σε ειδική εκδήλωση στην πόλη μας προσεχώς θ απονεμηθεί τιμητικό μετάλλιο, φέρον πάνω του τον ένδοξο ήλιο του ενδόξου παλαιόθεν ΠΑΣΟΚ, στον τελευταίο εν ζωή ΠΑΣΟΚο, ο οποίος διακόψας τη φαρμακευτική αγωγή του, θα τιμηθεί ως σπάνιο και «συλλεκτικό» κομμάτι της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας μας.
Σε αντίστοιχη εκδήλωση θα βραβευθεί εκ μέρους της ΝΔ, ο πρόεδρος του κόμματος με τα διεθνή βραβεία «ΑΙΣΩΠΟΥ», «ΠΙΝΟΚΙΟ» και «Χ.Κ. ΑΝΤΕΡΣΕΝ» μαζί.  Και τα τρία βραβεία θα απονεμηθούν στον πρόεδρο, που λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων του, (σκληρή διαπραγμάτευση, διάλογος με τα θεία, ιερά και όσια),  θα τα παραλάβει ο εξοχότατος Α. Γεωργιάδης.
Τέλος ο εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ θα παραλάβει σε τρίτη επιβλητική τελετή-ανοιχτή για το κοινό- τα διεθνή βραβεία «ΛΕΝΙΝ», «ΣΤΑΛΙΝ», «ΚΑΣΤΡΟ» και «ΤΣΕ», για την αριστερή συνέπεια, το αριστερό ήθος και βέβαια την αριστερή κοινωνική ευαισθησία που σπανίζει στις μέρες μας. Ξεχωριστά θα βραβευθεί το ίδιο κόμμα, εκ μέρους του συλλόγου παντρεμένων για την διάσωση του επιδόματος γάμου, το οποίο παραλίγο να απωλεσθεί και να χαθεί ένα «κεκτημένο», που αποτελούσε άλλωστε και το βασικό κίνητρο γάμου για χιλιάδες Έλληνες.
Με ασυγκράτητο ενθουσιασμό, στα όρια του παροξυσμού ίσως, η κοινωνία μας αναμένει εναγωνίως τη «δόση» της, ευγνωμονεί και προσεύχεται συνεχώς και αδιαλείπτως για μακροημέρευση της εθνοσωτηρίου κυβερνήσεως και απερίφραστα δηλώνω, ως μέλος αυτής της κοινωνίας, ότι αναγνωρίζω τις «θυσίες» των πολιτικών μας, που αγόγγυστα διαπραγματεύτηκαν και επανέκτησαν την αξιοπιστία μας, ως χώρα και τονίζω πως θα συμμετάσχω ενεργά σ όλες τις  επετειακές εκδηλώσεις εορτασμού της «δόσης».

Υγ.  θερμές ευχαριστίες προς αξιότιμους Αντώνιο, Ευάγγελο, Φώτιο και ξεχωριστά στον…Εσθονό φορολογούμενο!!!
Τζανάκης Μιχάλης 
Φιλόλογος 

Πάνος Καμμένος: Σε πόσες λίστες είστε οι συγκυβερνήτες;

Πάνος Καμμένος: Σε πόσες λίστες είστε οι συγκυβερνήτες;

Πάνος Καμμένος

Πόσο πια σας κρατάνε οι Γερμανοί ;
Σε πόσες λίστες είστε οι συγκυβερνήτες;
Ζήμενς, υποβρύχια, leopard, MAN...

Ως πότε θα ξεφτιλίζεστε υποκλινόμενοι παρακαλώντας δουλικά τα κτήνη;
Μέχρι και οι...
μέχρι εχθές υμνητές σας σας πήραν χαμπάρι.....
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=482942
Η ΛΥΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΛΟΥΝ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ

Σχετικό:  Γερμανικές παραβιάσεις του ΕΕΧ στο Αιγαίο σε συνεργασία με το τουρκικό Ναυτικό

Φωτομοντάζ: "Το Γρέκι"

Προς πολιτικούς ΠΑΣΟΚ: Μην επαίρεστε, αλλά να ντρέπεστε

Προς πολιτικούς ΠΑΣΟΚ: Μην επαίρεστε, αλλά να ντρέπεστε

"press-gr"

Εάν υπήρχε έστω και η ελάχιστη πραγματική πολιτική συναίσθηση, το σύνολο των πολιτικών και πολιτευτών του ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί καταθέτοντας κείμενο με όλα τα πεπραγμένα του κόμματός τους εις βάρος της χώρας. Όμως όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά εμμένουν στην ενασχόλησή τους με την πολιτική, ευελπιστώντας πως θα μπορέσουν να παραπλανήσουν και πάλι τον Ελληνικό λαό για να... αποκτήσουν πρόσβαση στην εξουσία. Κοινά πρεζόνια της εξουσίας και των παρελκομένων της, προκαλούν με δηλώσεις και αρνούνται όλα όσα έχουν κάνει και όλα όσα έχουν υπογράψει εις βάρος των πολιτών… Η χρήση του πολιτικού Καιάδα είναι πλέον απολύτως επιβαλλόμενη για το είδος αυτό…

Πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ,

Είναι γνωστό στον ελληνικό λαό, με πόσα ψέματα και υποσχέσεις του τότε προέδρου σας, Γ. Παπανδρέου, αποσπάσατε την ψήφο του και γίνατε κυβέρνηση της χώρας τον Οκτώβριο του 2009. Κανείς σας τότε δεν διαμαρτυρήθηκε για το «αναποδογύρισμα» των υποσχέσεών σας, αντίθετα τον στηρίξατε σθεναρά.
Εσείς όμως κλείσατε μάτια και αυτιά στα νοικοκυριά που χάνονταν, στις επιχειρήσεις που έκλειναν η μία μετά την άλλη, στην ανεργία που κάλπαζε, στο συνταξιούχο που έκλαιγε στις πορείες διαμαρτυρίας, διότι ήξερε ότι με τα μέτρα αυτά τον οδηγούν στο θάνατο, επιβεβαίωση των οποίων ήταν η ραγδαία αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών που πλησίαζε τις τρείς χιλιάδες (3.000) περίπου.
Άτομα σαν τους υπουργούς σας, που παρακαλούν να πεθάνουν οι συνταξιούχοι, που φόρτωσαν τον πολίτη με αβάσταχτα χαράτσια, οδηγώντας τον στη χρεοκοπία και στον εξευτελισμό, που συνυπέγραψαν ουσιαστικά με τον Γ.Α.Π. τα Μνημόνια και τη παράδοση της εθνικής μας κυριαρχίας στους ξένους ανάλγητους άρπαγες και με εσάς, τους απλούς βουλευτές να συμφωνείτε και να συντάσσεστε με το έγκλημα που συντελέστηκε και ολοκληρώθηκε με τη ψήφιση του νέου Μνημονίου, σας πρέπει η χειρότερη τιμωρία από τον ελληνικό λαό, ο οποίος γνωρίζει πλέον την αλήθεια.

Γνωστές είναι επίσης και οι υπόγειες συμφωνίες που έκανε ο τότε πρόεδρός σας, Γ.Α.Π. με τον Στρος Καν, ώστε να ενταχθεί η χώρα στα δεσμά του ΔΝΤ. Ούτε για αυτό εναντιώθηκε κανένας σας και μάλιστα το αρνιόσασταν σαν γεγονός, μέχρι που το ομολόγησε ο λαλίστατος πρώην ΥΠ.ΟΙΚ, Φίλιππος Σαχινίδης.

Γνωστά είναιεπίσης και «τα μαγειρέματα» διόγκωσης του ελλείμματος του 2009 που “φρόντισαν” ο τότε ΥΠ.ΟΙΚ Γ. Παπακωνσταντίνου και ο προέδρος της ΕΛΣΤΑΤ, Α. Γεωργίου, σε «αγαστή» συνεργασία με τον προέδρο της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας Βάλντερ Ραντερμάχερ, ώστε να μπει η χώρα σε καθεστώς κηδεμονίας, όπως ομολόγησε σύσσωμο και το ΔΣ της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και ιδιαίτερα το μέλος του και στενή φίλη της οικογένειας Παπανδρέου, κα Ζωή Γεωργαντά. Και πάλι σιωπήσατε και σιωπάτε, χωρίς ίχνος ντροπής.

Γνωστές είναι και οι κατηγορίες που εξέφρασε προς ξένους ηγέτες και ΜΜΕ ο τότε αρχηγός σας, Γ.Α.Π., ότι είναι πρωθυπουργός τεμπέληδων και απατεώνων και ενός διεφθαρμένου λαού, προκαλώντας παγκόσμιο ανθελληνισμό για την Πατρίδα μας…Καμία απολύτως αντίδραση από μέρους σας, σαν να συμφωνούσατε μαζί του (;).

Ακόμη και όταν υπέγραψε ο Παπακωνσταντίνου το πρώτο Μνημόνιο και στη συνέχεια τους προσαρμοστικούς νόμους, που έφεραν τον ελληνικό λαό στο άκρο της αβύσσου, εσείς συμφωνήσατε αδιαμαρτύρητα και μας λέγατε, όπως και ο Γ.Α.Π., ότι το κάνετε για το καλό της Πατρίδας, για να έχουμε μισθούς και συντάξεις, για πράσινη ανάπτυξη και για πράσινα άλογα και κυρίως για τη δόση.

Ο λαός άρχισε να παραμιλάει, να τρελαίνεται, να χάνει εισόδημα, τη δουλειά του, τον ύπνο του και αρκετοί την ίδια τη ζωή τους. Εσείς όμως στον κόσμο σας.

Τα ίδια κάνατε και είπατε και στο δεύτερο Μνημόνιο, ενώ το νέο στοιχείο ήταν η απειλή της χρεοκοπίας, η έξοδος από την Ευρωζώνη, η επιστροφή στη δραχμή και ότι πρέπει να υποστούμε νέες περικοπές, για να πάρουμε τη νέα «σωτήρια» δόση… Έτσι τρομοκρατούσατε τον ελληνικό λαό…

Βέβαια, κάποιοι από εσάς, πονηρά σκεπτόμενοι, έλεγαν κάθε φορά ότι δεν συμφωνούν με τα μέτρα και ότι δεν θα τα ψηφίσουν, για να εκτεθούν στο τέλος ανεπανόρθωτα, ψηφίζοντάς τα. Και το επανέλαβαν συχνά-πυκνά.

Όμως ο λαός σας πήρε χαμπάρι και με δυναμικές ενέργειες κατάφερε ώστε ο Γ.Α.Π. να παραιτηθεί, αφού εκείνος όρισε ένα άξιο αντικαταστάτη του και συνεχιστή του αποτρόπαιου έργου του, για την ολοκλήρωση του οποίου κόπτεστε ακόμη και σήμερα, αδιαφορώντας αν η Ελλάδα και ο λαός της καταστρέφονται εντελώς.

Και τώρα, μαζί με τις «ενισχύσεις» που πήρατε από τον «συμφοιτητή» και τον ψευτοαριστερό εταίρο σας, μας φέρατε στο τρίτο Μνημόνιο, δηλαδή στο θάνατο…

Οι ενέργειες αυτές όπως καταλαβαίνετε σας καταχωρούν σαν το χειρότερο και καταστροφικότερο πολιτικό κόμμα που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα. Οι απόλυτοι ανθέλληνες…

Η εμμονή σας δε, ότι είστε αυτοί που παλέψατε μόνοι σας για τη σωτηρία της χώρας, κάτω από άλλες συνθήκες μόνο γέλιο θα μπορούσε να προκαλέσει, αλλά και αυτό το γέλιο μας το στερήσατε.

Η καταστροφή που προκαλέσατε στη χώρα είναι δίχως τέλος και επιστροφή. Καταστρέψατε κάθε κοινωνικό και εργασιακό κεκτημένο, που κερδήθηκε με θυσίες και αγώνες πολλών δεκαετιών, για χάρη των ξένων δανειστών και του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου, που στην ουσία είναι τα αφεντικά σας…

Και καλά ο πρώην αρχηγός σας, ο Γ.Α.Π., αυτός έχει άλλη πατρίδα και το έδειχνε με κάθε τρόπο, ιδιαίτερα στις γιορτές εθνικών επετείων, όπου μονίμως απουσίαζε, προφασιζόμενος ότι λύνει τα προβλήματα των σοσιαλιστικών χωρών.

Εσείς όμως, οι Ελληναράδες, που έπρεπε να «βάλετε πλάτη» για την Πατρίδα, όπως λέγατε, βάλατε πλάτη για την «καρέκλα» και για τη δική σας «Παρτίδα», στέλνοντας στον αγύριστο μια ένδοξη χώρα και έναν υπερήφανο λαό .

Γι’αυτό και η αρχική προτροπή: Μην επαίρεστε, αλλά να ντρέπεστε.

Ο απλός Έλληνας πολίτης

Πηγή:kostasxan.blogspot.com

Παναγούλης: «Να παρακαλάτε να περάσετε από δίκη»

Παναγούλης: «Να παρακαλάτε να περάσετε από δίκη»

"press-gr"

«Να παρακαλάτε να περάσετε από δίκη παρά να βρείτε ορισμένοι από εσάς το τέλος του πρεσβευτή των ΗΠΑ πριν λίγους μήνες στη Λιβύη».

Αυτά είπε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στάθης Παναγούλης μιλώντας το πρωί στη βουλή στη συζήτηση του προϋπολογισμού. Συγκεκριμέναανέφερε:

«Αν θεωρείτε τους εαυτούς σας έντιμους, ελάτε ΝΑ ΨΑΧΤΟΥΜΕ... αυτοί που περάσαμε από κυβερνητικά κόμματα, από το 1974 μέχρι και σήμερα τι είχαμε και τι έχουμε….
ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ…. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΤΟΛΜΑΤΕ!!!
ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΤΕ κύριοι και κυρίες που ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, να περάσετε από... ειδικό δικαστήριο… αυτό σας εύχομαι κι εγώ προσωπικά, παρά να βρείτε ορισμένοι από εσάς το τέλος του πρεσβευτή των ΗΠΑ πριν λίγους μήνες στη Λιβύη.

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΤΥΧΗ!!!»

Γ.ΒΡΟΥΤΣΗΣ: Ετοιμαστείτε για τη νέα ..........σφαγή!!!!!!!!!!!!

Γ.ΒΡΟΥΤΣΗΣ: Ετοιμαστείτε για τη νέα ..........σφαγή!!!!!!!!!!!!

ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΑ μέτρα του μεσοπρόθεσμου αλλά βιάζονται να τα εφαρμόσουν κιόλας. Ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, κάλεσε τους προέδρους των Ταμείων και των Οργανισμών που εποπτεύει και τους είπε να εφαρμόσουν τις μειώσεις συντάξεων τις επόμενες βδομάδες.

Τι να γίνει, είναι τόσοι που περιμένουν βλέπετε να ...λάβουν από αυτή την ιστορία. Πώς θα χρηματοδοτηθούν οι φοροαπαλλαγές των εφοπολιστών; Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών; Τα «επενδυτικά κίνητρα» για τις μεγάλες εταιρείες;

Οντως λοιπόν, έχουν δίκιο όσοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι «παινεύουν» την κυβέρνησή μας. Δείχνει όντως αποφασιστικότητα...

Η ΚΑΝΟΥΡΙΑ ΑΤΑΚΑ της κυβέρνησης: «Η Ελλάδα έκανε αυτό που πρέπει, τώρα η Ευρώπη πρέπει να κάνει αυτό που πρέπει». Πολύ ...«πρέπει» από ό,τι καταλάβατε.

Ομως δε χρειάζεται να ανησυχούν οι κυβερνώντες. Γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση ανταποκρίνεται πάντα στα «πρέπει» που έχει προκαθορίσει.

Κι αφού πρόκειται για την ενίσχυση εταιρειών και πολυεθνικών, για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τη δημιουργία ενός «επενδυτικού παράδεισου» στην Ελλάδα ...θα ξηλωθεί.

Μόνο που δεν πρόκειται να χάσει λεφτά, ούτε να χαρίσει ρευστότητα, ούτε να βοηθήσει, ούτε να «επιδείξει αλληλεγγύη» όπως μας λένε με κάθε τρόπο.

Απλούστατα, για μία ακόμη φορά θα επενδύσει υπέρ των συμφερόντων που εκπροσωπεί, που δεν είναι άλλα από αυτά του πολυεθνικού κεφαλαίου. Και τα λεφτά της θα τα πάρει πίσω διπλά και τρίδιπλα.

Πώς θα γίνει αυτό από μια χώρα υπερχρεωμένη και χωρίς δημοσιονομική ισορροπία όπως η Ελλάδα; Ε, ας είναι καλά ο ελληνικός λαός που τον «φεσώνουν» όλο και περισσότερο. Αυτός -σχεδιάζουν- να πληρώσει ξανά, και ξανά, και ξανά...

To αρχιλαμόγιο της διαπλοκής της οικονομίας Φίλιππος Σαχινίδης... Πως θα χάσουν οι Ελληνες τα σπίτια τους... Aλλά δεν υπολόγισαν πόσο αίμα θα χυθεί και θάναι δικό τους!

Posted by Tigris Tigis

Από το "press-gr"
Έγγραφα φωτιά έρχονται στην δημοσιότητα για τις αμαρτωλές συμβάσεις της JP morgan και του Ελληνικού δημοσίου. Σας παρουσιάζουμε την σύμβαση του ταμείου παρακαταθηκών και δανείων με την JP morgan. Το παρακαταθηκών και δανείων φυσικά δεν πήρε το δάνειο με τις δικές του πλάτες αλλά με τις...
δικές σας.


Το Ελληνικό δημόσιο μπήκε εγγυητής και μάλιστα πήρε τα 950 εκ/μύρια ευρώ από την JP Morgan βάζοντας ενέχυρο τα δάνεια των Ελλήνων!
Για αυτό το swap, την τιτλοποίηση των δανείων δηλαδή, η αμοιβή της JP morgan ξεπέρασε τα 300 εκατομμύρια ευρώ! Στο πάρτυ των τιτλοποιήσεων (των στεγαστικών σας δανείων) δεν μπορούσαν να λείψουν οι μεγαλοκαρχαρίες των τραπεζών… ποιοι είναι αυτοί; Η Πειραιώς του Σάλα, Η Eurobank του Λάτση, Η millenium, η Εμπορική, η Ασπίς, η Αττική και τέλος η Εθνική τράπεζα με μια γιγαντιαία τιτλοποίηση που ξεπερνάει τα 15 δις ευρώ!…. Αυτές τις απαιτήσεις, τις έχουν πάρει ξένες τράπεζες στις οποίες πουλήθηκαν οι συμβάσεις των δικών σας δανείων. Με απλά λόγια το δικό σας στεγαστικό δάνειο που πήρατε από την alpha bank πχ, τιτλοποιήθηκε και πουλήθηκε στην αγορά, σε μια τράπεζα. Στην οποία πλέον οφείλετε το δάνειο και όχι πια στην alpha. Όλα αυτά, χωρίς να ερωτηθείτε … Την υπογραφή σε αυτές τις τιτλοποιήσεις τις έβαλε το αρχιλαμόγιο της διαπλοκής της οικονομίας Φίλιππος Σαχινίδης.

Δημήτρης Καζάκης: “Μιλάμε για μεγάλους λωποδύτες”
Σπύρος Καρατζαφέρης: “Σταματήστε θα με πάνε μέσα πάλι!”
Τα όσα αναφέραμε αποκαλύφθηκαν στο Κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΡΤ
Αν αποφασίσει λοιπόν η κυβέρνηση να ακυρώσει την αναστολή των πλειστηριασμών, τράπεζες και ιδιαίτερα τα επενδυτικά κεφάλαια από το εξωτερικό (τα λεγόμενα αρπακτικά), μέσω του Ελληνικού κράτους θα σας κατάσχουν την περιουσία! Το σκάνδαλο δεν σταματάει εδώ και θα επανέλθουμε. Δείτε την ανάλυση των οικονομολόγων από το χτεσινό δελτίο του ΑΡΤ

http://harryklynn.blogspot.gr/