Τι λες ρε αριστερό ρετάλι! "Υπεύθυνος" και ...σταθερός...!


"Υπεύθυνος" και ...σταθερός...!

Σωστός ο "Υπεύθυνος"... Πάνω απ' όλα, πρέπει να είσαι σταθερός ! Να είσαι δηλαδή σταθερά, με τον Σαμαρά, τη Μπακογιάννη, τον Βορίδη, τον Άδωνη, τον Φαήλο, τον Ψωμιάδη και τα άλλα παιδιά του χουντο-ακροδεξιού συρφετού... Να είσαι δηλαδή, δεκανίκι, η χαρά του ...Γερμανοτσολιά...! Αλλά, Σταθερά, λέμε...

Αλέξης Τσίπρας: "Να σταματήσει άμεσα η εφαρμογή του Μνημονίου" (video)

"Να σταματήσει άμεσα η εφαρμογή του Μνημονίου" ζήτησε ο πρόεδρος τουΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας μιλώντας σήμερα στην Κ. Ε. του κόμματος, και κάλεσε την κυβέρνηση να θέσει το θέμα αυτό στους εταίρους. Με αφορμή την παραδοχή του ΔΝΤ ότι έγινε λάθος στον πολλαπλασιαστή για την εφαρμογή του Μνημονίου,  επανέλαβε την πρότασή του για την πραγματοποίηση ευρωπαϊκής διάσκεψης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του χρέους που αντιμετωπίζουν και οι άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου. ..."φτάσαμε στο να παραδέχονται οι δανειστές το λάθος και η κυβέρνηση να επιμένει στο λάθος" και διερωτήθηκε: "τι άλλο περιμένει η κυβέρνηση για να θέσει θέμα >>>
 



στους εταίρους; 
Για ποιο λόγο θα πρέπει να συνεχίζουμε την εφαρμογή του λάθους; 
Επειδή ο κος Σαμαράς είπε «ουδείς αναμάρτητος»; 
Επειδή δεν θέλει να χαλάσει τη προεκλογική εκστρατεία της κ. Μέρκελ; 
Και καταδικάζει έναν ολόκληρο λαό, μια ολόκληρη χώρα σε μαρασμό και σε εξευτελισμό, επειδή έχει ο ίδιος αναλάβει την ευθύνη και την ιδιοκτησία του προγράμματος;"

ΔΕΙΤΕ ένα απόσπασμα και το κλείσιμο της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα.
Ολόκληρη την ομιλία, μπορείτε να την διαβάσετε ΕΔΩ 



Γράφει ο Δρ. Κυριάκος Τόμπρας
Ένα σοβαρό δίλλημα θα τεθεί το επόμενο διάστημα στους βουλευτές της ΝΔ, από το οποίο δεν θα καταφέρουν αυτή τη φορά να ξεφύγουν. 
Θα κληθούν να αποφασίσουν ποιός τελικά αλλοίωσε το έλλειμμα του 2009. 
Ο Καρμαμανλής ή ο Παπανδρέου ; 

Γιατί αν δεν τεθεί ζήτημα αλλοίωσης και ποινικών ευθυνών στο 15,4% της συμμορίας Γεωργίου, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, τότε
αποτελεί αλλοίωση το 6% της Κυβέρνησης Καραμανλή.
Δεν μπορεί να είναι σωστά και τα δύο. Ή συνιστά αλλοίωση το 15,4%, ή συνιστά αλλοίωση το 6%. Και επειδή η αλλοίωση των στατιστικών στοιχείων συνιστά πλαστογράφηση του ελλείμματος με ζημία του Ελληνικού Δημοσίου, σε κάθε περίπτωση υπάρχει κακουργηματική πράξη, για την οποία, λόγω του ύψους της ζημίας, ο ποινικός κώδικας προλέπει ως ποινή την ισόβια κάθειρξη.
Ρωτάω λοιπόν τους βουλευτές της ΝΔ :
Ποιό από τα δύο ελλείμματα ήταν το σωστό και ποιό το πλαστογραφημένο;
Το 6% ή το 15,4% ;
Ποιόν θα στείλετε κατηγορούμενο στο Ειδικό Δικαστήριο κυρίες και κύριοι βουλευτές της ΝΔ για το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ ;
Τον Κώστα Καραμανλή ή τον Γιώργο Παπανδρέου ;

Ο Χριστόφιας ευχαρίστησε δημόσια τον Πούτιν – δριμύ κατηγορώ κατά των Γερμανών.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Φεβρουαρίου 2, 2013
20130202-080545.jpgΕνώ τους τελευταίους δέκα μήνες ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν υποσχόταν ότι θα βοηθήσει την Κύπρο, κύκλοι της ΕΕ «μας έβαλαν στο σκαμνί και μας έβγαζαν κλέφτες, διαδίδοντας συκοφαντίες περί ξεπλύματος βρώμικου δήθεν χρήματος», δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας, ευχαριστώντας δημόσια τον Ρώσο Πρόεδρο.
Μιλώντας απόψε στο Πέρα Χωριό Νήσου, όπου τέλεσε τα εγκαίνια Μουσείου Λαϊκής Τέχνης- Πολιτιστικού Κέντρου, ο Πρόεδρος είπε ότι «όταν υπάρχουν προβλήματα δεν υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι θα αναλάβουν την ευθύνη. Όταν υπάρχουν επιτυχίες, πατέρες 
της επιτυχίας μέχρι και ιερωμένοι». «Όποιος βοηθήσει είναι καλοδεχούμενος» συνέχισε σε εκτός κειμένου αναφορά του, για να προσθέσει ότι θεωρεί «εντελώς απαράδεκτο να αφιερώνεις τον εαυτό σου με τόση αγωνία και τόσο ζήλο να πείσεις τους φίλους μας ότι είναι ανάγκη να βοηθήσουν και στο τέλος της ημέρας να είσαι και αποδιοπομπαίος τράγος».
“Ναι έτρεχα προς τους Ρώσους γιατί είναι φίλοι μας και γιατί εάν και εφόσον θα συνδράμουν, δεν θα μας γονατίσουν και δεν μας ζητήσουν απαράδεκτες παραχωρήσεις οι οποίες θα οδηγήσουν την οικονομία μας σε στασιμότητα για 10-15 τόσα χρόνια” είπε ο Πρόεδρος, αναφερόμενος σε «κατηγορίες» που προέρχονταν, όπως είπε, από διάφορους πολιτικούς χώρους ότι δεν στρέφεται προς την Τρόικα και το μηχανισμό στήριξης, αλλά προς τους Ρώσους για να εξασφαλίσει δάνειο η Κύπρος.
Παραχωρήσεις οι όποιες, όπως ανέφερε, «θα βάλουν χέρι και στους υδρογονάνθρακες και στους κερδοφόρους ημικρατικούς οργανισμούς σε μία χώρα όπου και οι τρεις αυτοί κερδοφόροι ημικρατικοί οργανισμοί έχουν να διαδραματίσουν στρατηγικό ρόλο».
Εάν η Κύπρος της ημικατοχής υποχρεωθεί να πουλήσει την Αρχή Λιμένων και την Αρχή Ηλεκτρισμού, θα γίνει «έρμαιο στα χέρια των οποιωνδήποτε ιδιωτών», επεσήμανε ο Πρόεδρος, υπογραμμίζοντας παράλληλα τον πολύτιμο ρόλο της Αρχής Τηλεπικοινωνιών σε θέματα ασφάλειας του κράτους.
«Κατά συνέπεια ναι είχα προστρέξει στους φίλους μας. Και θεωρώ και τιμή μου και καμάρι μου τις σχέσεις μου με τη Ρωσική Ομοσπονδία και τη Σοβιετική Ένωση προηγούμενα», είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρόσθεσε: «Δεν το έκανα σε αντιπαράθεση προς την ΕΕ. Ασφαλώς όχι. Αλλά όταν ο Ρώσος Πρόεδρος εδώ και πάνω από δέκα μήνες σε επικοινωνίες που είχα μαζί του, μου υπόσχεται ότι η Ρωσία θα βοηθήσει αλλά είναι ανάγκη και η ΕΕ στην οποία είσαστε μέλος να δώσει το χέρι της, τι έκαναν οι κύκλοι της ΕΕ; Μας έβγαλαν και κλέφτες. Ότι ξεπλένουμε βρώμικο δήθεν χρήμα».
«Αντί ανταπόκρισης οι γνωστοί κύκλοι μας έβαλαν στο σκαμνί. Διαδίδοντας συκοφαντίες» είπε ο Πρόεδρος, ξεκαθαρίζοντας πως «η Κύπρος έχει τελειώσει με τα θέματα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος εδώ και μερικά χρόνια» και παραπέμποντας στις εκθέσεις του ΔΝΤ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, οι οποίες, είπε, «συγχαίρουν την Κύπρο για τα μέτρα που έχει πάρει αλλά και για την εφαρμογή αυτών των μέτρων».
Ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε ότι κάποιοι από τους φίλους μας τους Ευρωπαίους έβαλαν στο στόχαστρο εμάς τους ίδιους και τον εθνικό μας πλούτο, γιατί εμείς θέλαμε και προσπαθούσαμε να κτίσουμε ένα φιλολαϊκό, κοινωνικό κράτος, κάτι που δεν άρεσε σε πολλούς και στην Ευρώπη. «Δεν αρέσει σε εκείνους που έριξαν την ΕΕ στη δίνη της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού» είπε.
Ανέφερε στη συνέχεια ότι ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, αλλά και ο Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, με τους οποίους διατηρεί πάρα πολύ θερμές φιλικές θέσεις, προσπάθησαν και συνεχίζουν να προσπαθούν να βοηθήσουν την Κύπρο. Πρόσθεσε ότι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έθεσε στον Ρώσο Πρόεδρο το θέμα της Κύπρου για να λάβει την απάντηση ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να βοηθήσει, ενώ και ο κ. Πούτιν ενημέρωσε από πλευράς του τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι είναι σε στενή επαφή με την Επιτροπή ώστε να υπάρξει συντονισμός και εμπλοκή της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη δανειοδότηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Πρόεδρος ευχήθηκε “οι προσπάθειες που γίνονται σύντομα να καρποφορήσουν για το καλό του λαού. Διότι εκείνος που πληρώνει τη νύφη είναι ο απλός άνθρωπος. Δεν είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες”.
Στο τέλος της ημέρας, πρόσθεσε, “χρειάζεται και αλληλοκατανόηση. Να μην βρίσκουν την ευκαιρία ορισμένοι τώρα να πατήσουν στο λαιμό τους εργαζόμενος, όπως γίνεται με τους οικοδόμους. Θέλω να εκφράσω από αυτό το βήμα την πλήρη αλληλεγγύη μου με τους οικοδόμους.

Π. Καμμένος: Η Ελλάδα μπορεί να ζήσει χωρίς μνημόνια

Αναρτήθηκε από τον/την arch στο Φεβρουαρίου 2, 2013
O πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος ΚαμμένοςΤην ανάγκη δημιουργίας ενός ενιαίου εθνικού πατριωτικού μετώπου που θα εμποδίσει το ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου της χώρας και δεν θα επιτρέψει τον έλεγχό του από τους ξένους δανειστές, τόνισε ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνος Καμμένος στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε σήμερα το πρωί λίγο πριν την έναρξη του πρώτου προσυνεδρίου του κόμματος στην Καβάλα.
Ο κ. Καμμένος τόνισε ότι είναι υποχρέωση της κυβέρνησης να διαφυλάξει τον ορυκτό πλούτο της χώρας μαζί την εθνική περιουσία των Ελλήνων, επισημαίνοντας ότι πρέπει να δοθεί ένα τέλος στη συνεχιζόμενη προσπάθεια αποτροπής ανάπτυξης της χώρας. «Η Ελλάδα», συμπλήρωσε ο κ. Καμμένος, «μπορεί να ζήσει χωρίς μνημόνια και οι Έλληνες μπορούν από μόνοι τους να φέρουν την ανάπτυξη στον τόπο τους».
Ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ερωτηθείς, αναφέρθηκε στο πρόσφατο ταξίδι του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο Κατάρ υπογραμμίζοντας ότι μοναδικός σκοπός του ταξιδιού ήταν η κατ’ ιδίαν συνάντησή του με τον τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν. Άσκησε δριμύτατη κριτική στους χειρισμούς της κυβέρνησης λέγοντας ότι άφησε τον κ. Ερντογάν να εμπλακεί στα εσωτερικά της χώρας ζητώντας από τον κ. Σαμαρά να ακυρωθεί νόμος του κράτους που πρόσφατα ψηφίστηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο αναφορικά με το θέμα των ιμάμηδων. Έκανε λόγο για προκλητική συμπεριφορά του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής που εμπλέκεται στα εσωτερικά της Θράκης και υπογράμμισε ότι η Ελλάδα δεν θα πρέπει να διαπραγματεύεται τα εθνικά κυριαρχικά της δικαιώματα.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο κ. Καμμένος στη μοναδική επιχείρηση άντλησης πετρελαίου που λειτουργεί σήμερα στην Ελλάδα, την KAVALA OIL, για την οποία υποστήριξε πως η κυβέρνηση βάζει συνεχώς εμπόδια γιατί δεν επιθυμεί την ανάπτυξη της χώρας αλλά απλώς την εκτέλεση των εντολών των δανειστών, Επίσης σημείωσε ότι από το 2010 η κυβέρνηση δεν ανανεώνει ούτε υπογράφει τις νέες συμβάσεις της επιχείρησης, προκειμένου αυτή να συνεχίσει το επενδυτικό της έργο στο θαλάσσιο κόλπο ανοιχτά της Καβάλας.
Αναφορά έκανε ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων και στο ζήτημα της εξόρυξης του χρυσού σε Θράκη και Χαλκιδική υπογραμμίζοντας ότι το κόμμα του τάσσεται κατά της επιφανειακή εξόρυξης και της μεγάλης οικολογικής καταστροφής που προκαλεί στο περιβάλλον αυτή η μέθοδος. «Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες», συμπλήρωσε, «είμαστε υπέρ της εκμετάλλευσης του χρυσού αλλά με μεθόδους που βασίζονται σε περιβαλλοντικές μελέτες. Επίσης είμαστε κατά της χρήση υδροκυανίου για τον καθαρισμό του χρυσού που μπορεί η χρήση του ν’ αποβεί μοιραία για τον άνθρωπο και το περιβάλλον». Ο κ. Καμμένος πάντως τόνισε την ανάγκη να απεμπλακεί ο ορυκτός πλούτος της χώρας «από τα νύχια των δανειστών μας ώστε να μην μπορεί να κατασχεθεί».
Ερωτηθείς, αν βλέπει εκλογές στο άμεσο μέλλον ο κ. Καμμένος σημείωσε ότι «η χώρα δεν μπορεί να κυβερνάται με εκβιασμούς. Οι εκλογές σχετίζονται με τον πατριωτισμό των Ελλήνων και αν θα συνεχίσουν να ανέχονται αυτή την κατάσταση».
Επίσης, έθεσε θέμα έλλειψης δημοκρατίας ακόμα και εντός του Κοινοβουλίου. «Η δημοκρατία στην Ελλάδα έχει ανασταλεί, βρισκόμαστε υπό καθεστώς κατοχής», σημείωσε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε: «Η κυβέρνηση δεν απαντάει πλέον στις κοινοβουλευτικές ερωτήσεις. Μόνον εγώ ζήτησα έξι φορές από τον πρωθυπουργό να μας ενημερώσει για τις διαπραγματεύσεις που κάνει η κυβέρνηση με την ΠΓΔΜ για το θέμα της ονομασίας και δεν έρχεται στη Βουλή. Το ίδιο συμβαίνει με τους υπουργούς ακόμα και τους διορισμένους, δεν απαντούν σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις δεν έρχονται στη Βουλή».
Αναφορά έκανε και στις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση για την ψήφιση πολλών νομοσχεδίων λέγοντας πως αποτελούν ενέργεια καταστρατήγησης της νομιμότητας. Ο κ. Καμμένος υποστήριξε επίσης πως η κυβέρνηση καλύπτει πλέον ανοιχτά τόσο τον Γιώργο Παπανδρέου όσο και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου διατηρώντας στη θέση του τον διευθυντή της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας ο οποίος έχει κατηγορηθεί για κακουργηματικές πράξεις.
Ο κ. Καμμένος τόνισε τέλος ότι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δημιουργήθηκαν στις 16/2/2012 μέσα από μια λαϊκή προσπάθεια δημιουργίας ενός ανοιχτού εθνικού και πατριωτικού μετώπου για την αντιμετώπιση του μνημονίου. «Ενός μνημονίου που αποδείχθηκε λάθος σύμφωνα με τις δικές τους παραδοχές, που έφερε 1.850.000 ανέργους, που δημιούργησε χιλιάδες λουκέτα, που οδήγησε οικογένειες σε απόγνωση και εκατοντάδες παιδιά να υποσιτίζονται στα μεγάλα αστικά κέντρα. Ένα κίνημα χωρίς δομές και χρηματοδότηση κατάφερε να επιβιώσει παρά τους τόνους λάσπης που δέχθηκε και να υψώσει μια άλλη φωνή απέναντι στις προσπάθειες του πολιτικού συστήματος που στοχεύουν στην αποδυνάμωση της χώρας».
naftemporiki.gr

Στουρνάρας- Ο ψυχρός εκτελεστής λήσταρχος της ζωής μας


Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Προ ολίγων ημερών στο άρθρο μου «ο εχθρός της πατρίδας μας είναι ο νεοφιλελευθερισμός», διατύπωνα τη θέση πως σήμερα δεν υπάρχουν τα πολιτικά ψευτοδιλήμματα του χτες, τα οποία
δημιουργούσαν πολιτικούς διαχωρισμούς, δεξιών και αριστερών. Ο διαχωρισμός βρίσκεται ανάμεσα στους πατριώτες και στους νεοφιλελεύθερους. Αυτός ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός διέπει τα περισσότερα μέλη της τρικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά, όπως, ακριβώς και τις προηγούμενες κυβερνήσεις των Παπανδρέου και Παπαδήμου και ο οποίος βασίζεται στην οικονομική επανάσταση των ελεύθερων αγορών, δηλαδή επιδιωκόμενο είναι ο περισσότερος καπιταλισμός και το λιγότερο κράτος. Αυτό το μόρφωμα πολιτικής έχει ως κεντρική ιδέα να μετατρέψει μια οικονομική κρίση ή ένα γεγονός καταστροφής ή ένα πόλεμο, σε ευκαιρία για μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε ένα κράτος, εις βάρος των πολιτών, και οι οποίες πραγματοποιούνται από τη στιγμή που έχουν φωλιάσει στο μυαλό των πολιτών, ο φόβος και οι ενοχές. Έτσι, οι πολίτες γίνονται ανεκτικοί και απαθείς σε επαναλαμβανόμενες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ακριβώς επειδή πιστεύουν ότι κάτι άλλο χειρότερο έρχεται σύντομα. Αυτή η ισοπεδωτική πολιτική του νεοφιλελευθερισμού προκάλεσε και τη γενική απορύθμιση των αγορών και την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008. Πινοσέτ (Χιλή), Ρίγκαν (ΗΠΑ), Θάτσερ (Ην.Βασίλειο) και πολλοί άλλοι εφάρμοσαν αυτόν τον καταστροφικό νεοφιλελευθερισμό.

Ένα από τα πολυτιμότερα γρανάζια νεοφιλελευθερισμού της σημερινής κυβερνητικής μηχανής είναι ο τεχνοκράτης-διορισμένος Υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας. Ο κ. Στουρνάρας είναι βέβαιο πως δεν είναι ελεγχόμενος, πλέον, από τον κ. Σαμαρά, γιατί προφανώς αντλεί την παντοκρατορία του από τη στήριξη της νεοφιλελεύθερης Καγκελαρίου της Γερμανίας, της κ. Μέρκελ, η οποία έχει θέσει ως στόχο την απόλυτη διάλυση της Ελλάδος. Γιατί πως αλλιώς, μπορούν να ερμηνευτούν συνεχή απαξιωτικά δημοσιεύματα, φιλικών εφημερίδων του κ. Σαμαρά («Ελεύθερος Τύπος» και «Δημοκρατία»), προς το πρόσωπο του Στουρνάρα και καθημερινά ξιφουλκούν κατά των οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης;

Πως αλλιώς, μπορεί να ερμηνευτεί, η προ ημερών φραστική επίθεση Στουρνάρα, στενού συνεργάτη του Σημίτη, κατά της κυβέρνησης Καραμανλή, ο οποίος δήλωσε σύμφωνα με τα "ΝΕΑ": «…Ο μεγάλος εκτροχιασμός έγινε τη διετία 2007-2009, τότε χάθηκε το παιχνίδι. Βεβαίως, η χαλάρωση είχε ξεκινήσει νωρίτερα, ήδη από το 2004, αλλά η έκρηξη συνέβη τη συγκεκριμένη διετία. Πιστεύω πως ναι, το Μνημόνιο θα μπορούσε να αποσοβηθεί αν το 2007 είχαν ληφθεί σοβαρά μέτρα δημοσιονομικής σταθερότητας…». Αυτές οι δηλώσεις πυροδότησαν μεγάλη αντιπαράθεση στη ΝΔ και κυρίως από τους κυρίους Παυλόπουλο και Στυλιανίδη (υπουργός, όπως και ο Στουρνάρας, στην κυβέρνηση Σαμαρά).

Ωστόσο, αυτή η αντιπαράθεση μεταξύ των βουλευτών και υπουργών της ΝΔ, ωχριά μπροστά στη νέα αντιπαράθεση που ξέσπασε προχθές, μετά την πρόθεση Στουρνάρα για τη νέα σημαντική αύξηση στη φορολογία των ακινήτων. Έτσι, ο κ. Στουρνάρας μπήκε στο στόχαστρο δυο ακόμη κορυφαίων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας. Ο Μάκης Βορίδης και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από το βήμα της Βουλής, εξέφρασαν την έντονη αντίθεσή τους στο σχεδιασμό για την νέα απάνθρωπη και λεηλατική αύξηση φορολογίας των ακινήτων. Ο κ. Βορίδης, μεταξύ άλλων δήλωσε: «Δεν γίνεται να περιμένουμε τη δημοσιονομική εξυγίανση να τη φέρουν οι φόροι στα ακίνητα. Είναι λάθος πολιτική και δεν θα φέρει έσοδα…». Ο δε κ. Μητσοτάκης δήλωσε: «Η φορολογική πολιτική στην ουσία δημεύει την ακίνητη περιουσία. Είναι παράλογο να συσσωρεύονται σε μία χρονιά πέντε φόροι: Φόρος Ακίνητης Περιουσίας του 2010, του 2011, του 2012, το Ειδικό Τέλος Ακινήτων και ο καινούργιος φόρος, ο οποίος θα έρθει να αντικαταστήσει τους υπόλοιπους. Προσθέστε σ’ αυτό και τους δημοτικούς φόρους και τη φορολογία από τα ενοίκια για κάποιον ο οποίος νοικιάζει το ακίνητό του και θα διαπιστώσουμε γιατί σήμερα τόσοι πολλοί πολίτες έχουν πραγματικό πρόβλημα, πραγματική αδυναμία πληρωμής των φορολογικών τους υποχρεώσεων». Επίσης, επεσήμανε πως απώλεια της μικροϊδιοκτησίας θα φέρει κοινωνικές εκρήξεις.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σας ενημερώσω πως σε άρθρο μου στις 21 Απριλίου 2011 και με τίτλο: «Στο πυρ το εξώτερο η απόκτηση πρώτης κατοικίας», κατήγγειλα την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, γιατί μέσα σε ένα πλαίσιο φοροεισπρακτικών μέτρων, προς υποτιθέμενη αύξηση των εσόδων της και των δεσμεύσεων που απορρέουν από το μνημόνιο, σκεπτόταν να καταργήσει τις φοροαπαλλαγές που προέκυπταν από τους τόκους των στεγαστικών δανείων. Επεσήμαινα, «πως στην πατρίδα μας πρωτεύον μέλημά μας είναι να μπορέσουμε να προσφέρουμε ένα «κεραμίδι» πάνω από τα κεφάλια των παιδιών μας, προκειμένου να στεγάσουμε τα όνειρα και τις ελπίδες τους. Γι’ αυτό η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη στον τομέα της ιδιοκατοίκησης. Αυτό το όνειρο σκέπτεται αυτή η κυβέρνηση να το αφαιρέσει από τον λαό της, παραγνωρίζοντας επιπρόσθετα, ότι ένα τέτοιο μέτρο θα βυθίσει ακόμη περισσότερο την οικονομική δραστηριότητα, μέσω της οποίας ζουν πολλά επαγγέλματα που ήδη βρίσκονται στο ναδίρ των δραστηριοτήτων τους. Κατά αυτόν δε τον τρόπο θα αυξήσει και τα ποσοστά ανεργίας που ήδη έχουν εκτιναχτεί σε ποσοστό άνω του 15%. Αντί λοιπόν να προσφέρει επιπλέον φορολογικά κίνητρα για την απόκτηση πρώτης κατοικίας κυρίως νέων ζευγαριών, μέσω στεγαστικών δανείων, με ευμενείς όρους, σκέπτεται να κάνει ακριβώς το αντίθετο».

Δυστυχώς, την τελευταία τριετία στην πατρίδα μας το δικαίωμα της ιδιοκτησίας αποτελεί κακούργημα. Από 250.000 ευρώ που ήταν το αφορολόγητο, μειώθηκε στο 120.000 ευρώ και στόχος του Στουρνάρα είναι να πάει στις 50.000 ευρώ. Αυτή η νέα αφαίμαξη των πολιτών, δημιουργεί τεράστιες αναταράξεις στα θεμέλια της κυβέρνησης, η οποία παραμένει πιστή στις εντολές της ΕΕ και της Μέρκελ, και θα επιτάσσει-κατάσχει το σπίτι που με αίμα και θυσίες απέκτησε ο κάθε πολίτης, μετά από την διαπιστωμένη αδυναμία να πληρώνει το χαράτσι ακίνητης περιουσίας, το οποίο ξεκίνησε ως προσωρινό μέτρο και πλέον, θα γίνει μόνιμο, καθώς και από τη νέα πτώση του αφορολόγητου.

Συνεπώς, η πολιτική Στουρνάρα και της κυβέρνησης Σαμαρά γενικότερα, είναι η απόλυτη συνέχεια των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου. Συνεχώς, μας τρομοκρατούν, βασιζόμενοι στο φόβο μας για το χειρότερο αύριο. Όμως, εμείς, οι Έλληνες πολίτες, θα εξακολουθήσουμε να παραμένουμε ανεκτικοί και απαθείς; Θα τους επιτρέψουμε να κατάσχουν το βιός μας; Τους επιτρέψαμε να κλέψουν τα όνειρά μας και την ελπίδα μας. Θα τους επιτρέψουμε να μας πετάξουν και από τα σπίτια μας;
Πόσο άλλο θα υπομείνουμε μέχρι να επαναστατήσουμε;

Επικοινωνία με τον συντάκτη egerssi@otenet.gr

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Όλα όσα θέλετε να ξέρετε για την Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας αλλά φοβόσαστε να ρωτήσετε... ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ !

Όλοι έχετε ακούσει πλέον τα καλέσματα του Ε.ΠΑ.Μ. για Γενική Πολιτική Απεργία. Όμως είναι πολύ λιγότεροι αυτοί που καταλαβαίνουν τι ακριβώς σημαίνει Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας. Αυτό οφείλεται σε τέσσερις κύριους λόγους:

Πρώτον, γιατί αυτοί που σήμερα οργανώνουν απεργίες, δεν ξέρουν γι αυτήν ή φοβούνται να εμπλακούν με αυτήν την ιδέα.
Δεύτερον, γιατί τα μεγάλα συνδικάτα, ομοσπονδίες κλπ. πολύ απλά δεν θέλουν να ξέρει κανείς γι αυτήν.
Τρίτον, γιατί σε πρακτικό επίπεδο, η Γενική Πολιτική Απεργία εκφράζεται με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με την θέση και διάφορες επαγγελματικές υποχρεώσεις που έχει ο καθένας μας στην κοινωνία.
Τέταρτον, γιατί πολύ απλά την συγχέουν με την έννοια της απλής Γενικής Απεργίας.

Σε αυτό το κείμενο, θα επιχειρήσω να απαντήσω διεξοδικά σε όλα τα ερωτήματα που μου έχουν ερωτηθεί από διάφορους κατά την διάρκεια συζητήσεων, αλλά και που έχω επισημάνει γενικότερα ότι χρειάζονται απάντηση.

Ας αρχίσουμε λοιπόν:

Γιατί να κάνω Απεργία;

Θέλεις και ρώτημα; Ας το δούμε όμως. Οι κυβερνήσεις, παρ όλες τις διαβεβαιώσεις που μας δίνουν συνεχώς, έχουν σχεδόν καταστρέψει τα πάντα. Το χρέους του κράτους, από την αρχή της κρίσης μέχρι τώρα τείνει να διπλασιαστεί. Το Σύνταγμα της Ελλάδας, έχει καταλυθεί σχεδόν ολοκληρωτικά. Τα εργασιακά δικαιώματα έχουν εξαφανιστεί. Οι τυπικές Απεργίες αντιμετωπίζονται από το κράτος με την Βία. Οι Συνταξιούχοι έχασαν τις συντάξεις τους. Η Ανεργία καλπάζει στο 30%+ και ανεπίσημα, είναι πολύ παραπάνω. Άνθρωποι τρώνε από τα σκουπίδια, Πολυεθνικές και άλλες μεγάλες εταιρείες φεύγουν. Χαράτσια και νέοι φόροι παντού. Αυτοκτονίες καθημερινά. Ο κόσμος δεν μπορεί να πάρει πετρέλαιο για να ζεσταθεί. Μαγαζιά κλείνουν καθημερινά. Τα νοσοκομεία καταστράφηκαν. Το ίδιο τώρα και με την τριτοβάθμια παιδεία. Τα ταμεία τα άδειασαν. Ξεπουλάνε το νερό, το ρεύμα, τα πάντα είναι στο σφυρί. Η κυριαρχία του Κράτους εξαφανίστηκε. Μας είπαν ψέματα ότι θα λύσουν το πρόβλημα, όλες οι κυβερνήσεις τους μέχρι τώρα.

ΚΑΙ ΟΜΩΣ, τα μέτρα που μας έφεραν ως εδώ, τα συνεχίζουν αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία. Συνεχίζουν να μας λένε ότι θα μας σώσουν. Όσοι έχουν μάτια και βλέπουν, καταλαβαίνουν πλέον προς τα που πάει το πράγμα... Και οποιοσδήποτε προσπαθήσει να τους αντισταθεί μεμονωμένα, δέχεται την βίαια καταστολή του Κράτους κατοχής.

Είναι φανερό λοιπόν, ότι οι παραδοσιακοί αγώνες, όσο θεμιτοί και αν είναι, ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ. Θα χρειαστεί μια πραγματική μαζική αντίδραση, πριν τα καταστρέψουν όλα. Εδώ ακριβώς εισέρχεται η έννοια της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας και αποκτά νόημα.

Γιατί πρέπει να είναι Γενική;

Νομίζω ότι η απάντηση είναι πλέον προφανής. Είδαμε τους διάφορους κλάδους να αποζητούν δικαιοσύνη για τα δικά τους θέματα. Είδαμε ακόμα και τις ποιο δυναμικές κινητοποιήσεις να καταστέλλονται με την βία. Είδαμε μέχρι και το το μέτρο της επίταξης να χρησιμοποιείται ενάντια σε εργαζόμενους που απαιτούν τα αυτονόητα.

Είναι προφανές λοιπόν, ότι για να γίνουν τα μέτρα καταστολής αδύνατα για το κράτος κατοχής, θα πρέπει η δράσεις των Πολιτών, να είναι μαζικότατες. Είναι τόσο απλό και αυτονόητο, κάτι που ο καθένας μας έχει συλλογιστεί.

Γιατί πρέπει να είναι Πολιτική;

Οι περισσότεροι απεργοί σήμερα και μέσα στην καταξίωση που ζουν, επιζητούν άμεσες λύσεις στα προβλήματά τους. Είναι κατανοητό λοιπόν και απολύτως αποδεκτό, να θέλουν να δράσουν κάπως, όπως μπορούν, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Αυτό βλέπουμε σήμερα και με τις διάφορες μεμονωμένες απεργίες που ο κάθε κλάδος ανακοινώνει.

Όμως, υπάρχουν τρία σοβαρότατα προβλήματα με την μέθοδο αυτή:

Τις περισσότερες φορές σήμερα, το κράτος κατοχής δεν υποχωρεί και μάλιστα απαντά στους εργαζόμενους με βίαια μέτρα, μετατρέποντας σχεδόν όλες αυτές τις προσπάθεια τελικά σε αποτυχίες.
Ακόμα και αν ένας κλάδος ανάμεσα στους πολλούς καταφέρει να κατακτήσει κάποια από τα αιτήματά του, αυτό δεν σημαίνει ότι σήμερα με την τραγική κατάσταση που ζούμε, ότι λύθηκε το πρόβλημά του ολοκληρωτικά. Νέα μέτρα ψηφίζονται συνεχώς, οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν πλέον δόλιες μεθόδους για να εκτελέσουν τις εντολές των αφεντικών τους.
Πιο σημαντικά ακόμα, είναι φανερό ότι δεν υποφέρει πλέον απλά και μόνο μερικοί κλάδοι, αλλά ένας ολόκληρος Λαός. Κάτω από αυτήν την οπτική γωνία, είναι φανερό ότι τα μεμονωμένα συμφέροντα δεν είναι πλέον αρκετός λόγος για να απεργήσει κανείς, γιατί τα προβλήματα της κοινωνίας είναι τόσο τεράστια, που κανένα ιδιαίτερο συμφέρον που έχει επιλυθεί, δεν θα επιφέρει την ανόρθωση της κατάστασης.

Είναι λοιπόν φανερό ότι ο χαρακτήρας της Απεργίας, πρέπει πλέον να λάβει Πολιτική φύση και διάσταση. Πρέπει οι λόγοι μας, να μην είναι μόνο και μόνο τα εργασιακά, ή μεμονωμένα θέματα όπως είναι αυτά των αποδοχών, αλλά η απαίτηση όλων των κλάδων, για ριζική επίλυση ΟΛΩΝ των προβλημάτων τους, που πλέον ενώνουν τον Λαό κάτω από τα ίδια συμφέροντα.

Παραδείγματα απαιτήσεων που μετατρέπουν μια Απεργία σε Πολιτική Απεργία είναι τα εξής:

Η απαίτηση για πραγματική Δημοκρατία.
Η απαίτηση για Δικαιοσύνη.
Η απαίτηση για δίκαιο φορολογικό σύστημα για όλους, όπως αναφέρει το Σύνταγμα.
Η απαίτηση να μας πει το Κράτος πως και που χρωστάει.
Η απαίτηση να σταματήσει να καταλύεται το Σύνταγμα σχεδόν ολοκληρωτικά.
Η απαίτηση του απλά να φύγει και να διαλυθεί το κοινοβούλιο, και νέου πολιτεύματος.
Η μη αναγνώριση της νομιμότητας του Κοινοβουλίου ή/και του Κράτους στην κατάσταση κατοχής που βρίσκεται σήμερα.
Και άλλα. 
Μερικά από τα παραπάνω είναι πολύ πιο σημαντικά από άλλα. Όμως όλα τους, ενώνουν το σύνολο των πολιτών κάτω από κοινά συμφέροντα. Στην κατάσταση που ζούμε σήμερα πλέον, δεν είναι δυνατόν να απαιτήσουμε τίποτα το λιγότερο από το κοινό συμφέρον του Λαού, γιατί πολύ απλά αν δεν το κάνουμε, ούτε τα δικά μας προβλήματα θα λυθούν αλλά και η υπόλοιπη κοινωνία της Ελλάδας θα ολισθήσει προς μια κατάσταση απόλυτης καταστροφής όπου τα μεμονωμένα δικαιώματά μας δεν θα έχουν πλέον νόημα.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η μετατροπή της Απεργίας σε Πολιτική, με την έννοια που έδωσα παραπάνω, και όχι απλά μια διεκδίκηση των εργασιακών μας θεμάτων, είναι κάτι που αυτομάτως θα έχει απήχηση και στον υπόλοιπο Λαό. Η Πολιτική φύση της Απεργία δηλαδή δεν είναι απλά πολιτικό θέμα, αλλά είναι το μέσο και ο λόγος για να ενωθεί ο Λαός σαν μία γροθιά με κοινούς σκοπούς ενάντια στο αυταρχικό Κράτος που θέλει να μας καταστρέψει όλους.

Με απλά λόγια, αν η Απεργία λάβει Πολιτική φύση, η πειστικότητα μας και η μαζική συμμετοχή του Λαού είναι πολύ πιο εύκολη από το να καλούμε τον Λαό να υποστηρίξει συγκεκριμένα συμφέροντα, όσο δίκαι και να είναι αυτά.

Ο δεύτερος σημαντικός λόγος για τον οποίο οι Απεργίες μας πρέπει να μετατραπούν σε Πολιτικές, είναι γιατί πολύ απλά δεν είναι πλέον δυνατόν κανένας να απαιτήσει να λυθούν τα δικά του προβλήματα μόνο, χωρίς να απαιτήσει να λυθούν και τα προβλήματα που υπάρχουν γενικότερα στον Λαό.

Γιατί πρέπει να είναι Διαρκείας;

Και πάλι εδώ έχουμε ένα ερώτημα που πολλοί έχουν αναρωτηθεί και δικαίως. Είναι πλέον φανερό ότι κανένας απεργιακός αγώνας που έχει διεξαχθεί τελευταία, δεν είχε ξεκάθαρα θετικό αποτέλεσμα. Οι 24ωρες και 48ωρες Απεργίες είναι φανερό ότι δεν απασχολούν το κατοχικό κράτος ούτε στο ελάχιστο. Μόλις τελειώσουν οι Απεργίες, αμέσως συνεχίζουν ακάθεκτοι το έργο της καταστροφής.

Στα λίγα παραδείγματα που είχαμε, όπου οι απεργίες ήταν σχετικά μακράς διάρκειας, το κράτος αμέσως απάντησε με βία, καταστολή ή επίταξη. Είναι λοιπόν κατανοητό ότι οι μακράς διάρκειας απεργίες, προκαλούν το κράτος να συλλογιστεί και να δράσει. Από την άλλη, όλοι μας έχουμε καταλάβει ότι οι επαναλαμβανόμενες κατά διαστήματα 24ωρες και 48ωρες απεργίες, όχι μόνο δεν λύνουν τα προβλήματα αλλά προκαλούν και μια άρρωστη εκτόνωση η οποία αφήνει τον οποιονδήποτε αγωνιστή σε κακή ψυχολογική κατάσταση. Είναι καλύτερα να κάνουμε τις εργασίες μας σωστά και όπως λέει και ο Λαός μας, "μιά και καλή", παρά να ταλαιπωρούμαστε με πολλαπλές μικρές αποτυχίες.

Έτσι λοιπόν, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να δράσουμε για πολύ χρόνο, όσο χρειάζεται δηλαδή για να γονατίσει το κράτος μπροστά στα δίκαι αιτήματά μας.

Συμφωνώ, μπορούμε να αρχίσουμε τώρα;

Η Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, διαφέρει από την συμβατική απεργία, στο ότι χρειάζεται οργάνωση. Μερικά από τα πράγματα που απαιτούν από εκτεταμένη έως και μικρή προετοιμασία πριν αρχίσει η Γ.Π.Α., είναι τα εξής:

Πρέπει να καταλάβουν όλοι τι ακριβώς σημαίνει Γ.Π.Α.Θα χρειαστεί να γίνει ενημέρωση και του τελευταίου συνδικαλιστικού , και την τελευταίας ομάδας, ένωσης κλπ, για όλα τα θέματα που αναφέρονται το κείμενο αυτό αλλά και άλλα.
Θα πρέπει να ενημερωθούν όλοι ότι η συμμετοχή δεν σημαίνει απλά "δεν εργάζομαι", αλλά ότι πολλοί κλάδοι θα εργαστούν κανονικά και θα δείξουν την συμμετοχή τους με άλλους τρόπους.
Εφ όσον η συμμετοχή θα είναι μαζική, θα πρέπει να υπάρχουν όλα τα απαραίτητα ώστε να μην υποφέρει κάποιος στην οικογένειά μας, στην γειτονιά μας, και γενικότερα στην χώρα όσο ο Λαός εκφράζει την θέλησή του. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να ενημερώσουμε όλους να προετοιμαστούν για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν. Όλα αυτά απαιτούν οργάνωση στους κατά τόπους χώρους εργασίας, στις γειτονιές και στους λίγους Δήμους και άλλους δημόσιους οργανισμούς όπου μπορεί να υπάρχουν ηγεσίες που να είναι συνεργάσιμοι.

Αν θέλετε να αρχίσετε τώρα, θα πρότεινα να πάτε παρακάτω στην ερώτηση: "Τι μπορώ να κάνω ΤΩΡΑ;" και να κάνετε όσο πιο πολλά αναφέρονται εκεί και ότι άλλο σκεφθείτε που να συμφωνεί με την έννοια της Γ.Π.Α.

Στο ερώτημα δηλαδή, αν μπορούμε να αρχίσουμε τώρα, η απάντηση είναι, ναι αλλά μόνο στον βαθμό που έχουμε κτίσει την ενημέρωση και κατανόηση που απαιτείται και την οργάνωση και προετοιμασία που θα χρειαστεί.

Τι δράσεις απαιτεί η Γενική Πολιτική Απεργία;

Η Γενική Πολιτική Απεργία αποτελεί πρώτα και κύρια την απαίτηση κοινών συμφερόντων για όλο τον Λαό και όχι μεμονωμένα συμφέροντα, όπως είναι τα εργασιακά.

Όμως, επιπρόσθετα, είναι η Απεργία εκείνη που σκοπεύει να κάνει απολύτως κατανοητό στο κράτος που μας τυραννά ότι ΔΕΝ το αποδεχόμαστε πλέον στην σημερινή κατάσταση που βρίσκεται.
Και ως εκ τούτου, δεν αποδεχόμαστε τα παράνομα και ανήθικα μέτρα και νόμους που έχουν περάσει.

Ένα από τα πρώτα χαρακτηριστικά της λοιπόν είναι ότι όλοι οι συμμετέχοντες, άσχετα από τις επί μέρους δράσεις που μπορεί να είναι διαφορετικές, σταματούν άμεσα να δέχονται το κράτος κατοχής ως νόμιμο κράτος και εξουσία. Αυτό το δείχνει κανείς με πολλούς τρόπους, αλλά πρώτα και κύρια με την άρνηση πληρωμής φόρων και χαρατσιών, την άρνηση παραλαβής και έκδοσης αποδείξεων και τιμολογίων.

Πρέπει αν σημειωθεί εδώ ότι το παραπάνω ΔΕΝ είναι φοροδιαφυγή, αλλά ένας από τους ύστατους τρόπους αντίστασης στην καταστροφή που μας φέρνει καθημερινά η δωσιλογική εξουσία. Σε καιρούς πραγματικής Δημοκρατίας και ευνομούμενου κράτους, οι πληρωμή των φόρων αποτελεί ιερό χρέος μας ως πολίτες και είναι αυτό που στηρίζει την κοινωνία. Σήμερα όμως δεν έχουμε πλέον Δημοκρατία, και οι φόροι που καλούμαστε να πληρώσουμε, ούτε θα λύσουν την κρίση, ούτε ανταποδοτικοί είναι, αλλά χάνονται στις αποπληρωμές των παράνομων δανείων που έχουν επιβληθεί στην χώρα.

Οι υπόλοιπες δράσεις που απαιτούνται στην Γ.Π.Α., διαφέρουν σε κάθε περίπτωση, ανάλογα με την εργασία που έχει ή δεν έχει κανείς στην κοινωνία. Μερικές από αυτές είναι:

Οι λειτουργικές καταλήψεις.
Η κλασική απεργία.
Η έμπρακτη στήριξη των απεργών, είτε αυτοί κάνουν κλασική απεργία, είτε κάνουν λειτουργική κατάληψη.
Οι μαζικότατες διαδηλώσεις.
Και άλλα

Τι είναι οι Λειτουργικές καταλήψεις και τι σχέση έχουν με την Γενική Πολιτική Απεργία;

Όπως αναφέραμε και πριν, ο σκοπός δεν είναι να πατάξουμε τους συμπολίτες μας, που υποφέρουν μαζί μας. Ο σκοπός είναι να φέρουμε το κράτος κατοχής στα γόνατα και να απαιτήσουμε πραγματική αλλαγή προς το καλύτερο, που ρεαλιστικά μπορεί να γίνει αν αλλάξει το πολιτικό προσωπικό ολοκληρωτικά, και στην συνέχεια με νέο πολίτευμα.

Αυτό σημαίνει ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποφέρει ο Λαός. Νοσοκομεία, σχολεία, καταστήματα βασικών αγαθών, φαρμακεία κλπ. πρέπει σε κάθε περίπτωση να λειτουργούν κανονικά για τον Πολίτη, αλλά να έχουν καταστείλει τελείως την επικοινωνία με τον Κράτος Κατοχής.

Άλλες υπηρεσίες, όπως π.χ. οι Εφορίες, που σήμερα αποτελούν το μέσο καταδυνάστευσης του Λαού με ολοκληρωτικά άδικα και αντισυνταγματικά μέτρα, θα πρέπει να σταματήσουν να εφαρμόζουν το καταστροφικό τους έργο μέχρι να αλλάξει το καθεστώς και η Δημοκρατία να έχει επιστρέψει στην χώρα και ως εκ τούτου το φορολογικό θα είναι πλέον δίκαιο. Όμως, ακόμα και οι εφορίες του σήμερα, όπως και πολλές άλλες υπηρεσίες του κράτους, παρέχουν υπηρεσίες στου πολίτες.

Για να γίνει πραγματικότητα αυτός ο τρόπος αντίστασης, θα πρέπει να εφαρμοστεί αυτό που λέγεται Λειτουργικές καταλήψεις. Στην λειτουργική κατάληψη, ο υπάλληλος καταλαμβάνει σύσσωμος την υπηρεσία όπου εργάζεται και σταματά και πάλι σύσσωμος να εφαρμόζει τα μέτρα καταστροφής που μας έχει επιβάλει το καθεστώς χούντας που όλοι μας ζούμε. Αλλά είναι επίσης τι ίδιο σημαντικό να ΜΗΝ σταματά να εργάζεται σε όποιον τομέα έχει ανάγκη ο συμπολίτης του. Παράλληλα, ενημερώνουν τον κάθε πολίτη με πολλαπλά μέσα ότι η υπηρεσία λειτουργεί υπό καθεστώς λειτουργικής κατάληψης λόγω της Γενικής Πολιτικής Απεργίας η οποία έχει ως στόχο την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος. Να είστε σίγουροι ότι δεν θα βρείτε κανένα πολίτη να σας εναντιωθεί, εκτός από τους λίγους που έχουν απομείνει και με κάποιον τρόπο επωφελούνται από το σημερινό καθεστώς...

Παραδείγματα:

Τα νοσοκομεία δουλεύουν κανονικά, αλλά δεν χρεώνουν τους πολίτες.
Τα μέσα μεταφοράς, δουλεύουν κανονικά, αλλά δεν χρεώνουν εισιτήρια.
Οι εφορίες παρέχουν έγγραφα, χρήσιμα και δίκαια παράβολα αλλά δεν χρεώνουν τον πολίτη πλέον με τους καταχρηστικούς και καταστροφικούς φόρους που φέρνουν την απίστευτα τρομακτική ύφεση που ζούμε σήμερα.
Κ.ο.κ.
Συνοπτικά, η λειτουργική κατάληψη είναι ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός τρόπος για να κτυπηθεί αλύπητα το καθεστώς που τόσο καιρό μας καταστρέφει αλλά την ίδια στιγμή να φέρνει κοντά και να συσπειρώνει τον Λαό σε μαζική αντίδραση μέχρι την ανατροπή.

Μα δεν θα έχουμε χάος, αν προχωρήσουμε σε κάτι τέτοιο;

Εφ όσον ο Λαός οργανωθεί, ενημερωθεί, δράσει μαζικά και ενωμένα με κοινούς στόχους, και οι δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες που παρέχουν στον Λαό δεν σταματήσουν να λειτουργούν, όχι.

Δεν θα καταρρεύσει το Κράτος αν κάνουμε κάτι τέτοιο;

Αυτό που θα πρέπει να μας διακατέχει είναι ότι αν ΔΕΝ κάνουμε κάτι, τότε είναι που θα καταρρεύσει το Κράτος, και μάλιστα άτακτα. Η κατάσταση σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε άλλους τομείς, για όποιο το έχει ψάξει, είναι τόσο δραματικά κακή, που η κατάρρευση είναι πλέον 100% σίγουρη, και μάλιστα με άτακτο τρόπο. Όσο εμείς οι πολίτες το αφήνουμε, τόσο αυτή η άτακτη κατάρρευση που θα διαρκέσει για πολλά χρόνια και θα καταστρέψη την χώρα μας, έρχεται πιο κοντά.

Το Κράτος είμαστε εμείς οι πολίτες, και αν κάνουμε την απεργία με σωστό τρόπο, όπως αναφέρεται σε αυτό και άλλα κείμενα ή ομιλίες του Ε.ΠΑ.Μ. δεν θα καταρρεύσει. Το Κράτος Κατοχικής Χούντας, όμως θα καταρρεύσει. Και αυτό είναι το ζητούμενο. Το τι θα ακολουθήσει θα είναι μόνο για το καλό της Χώρας, αφού θα έχει επιτέλους καθαρίσει το πεδίο και ο Λαός θα μπορεί να αποφασίσει τι θέλει, με πραγματικούς Δημοκρατικούς τρόπους.

Είναι κάτι τέτοιο νόμιμο;

Βεβαίως! Όλοι οι θεμελιώδεις νόμοι και δικαιώματα, διεθνείς συμβάσεις, αλλά και το Σύνταγμα μας, το κάνουν απολύτως νόμιμο. Αυτό που δεν είναι νόμιμο, σε καμία περίπτωση είναι το σημερινό καθεστώς, το οποίο έχει καταλύσει αμέτρητα ανθρώπινα δικαιώματα και το Σύνταγμά μας. Όσοι ακόμα δεν ξέρουν τι γράφει το άρθρο 120 του Συντάγματος της Ελλάδας, να ξέρουν ότι όχι μόνο είναι νόμιμο και δικαίωμά μας να υπερασπιζόμαστε την εξουσία και δικαιώματα που μας δίνει το ίδιο το Σύνταγμα, αλλά είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΜΑΣ, ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ.

Δηλαδή απλά δεν θα δουλεύω μέχρι να φύγουν;

Όχι δεν είναι τόσο απλό. Το αν θα εργαστεί κανείς, εξαρτάται από τον ρόλο που έχει στην κοινωνία. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην μαχόμαστε ενάντια στον συμπολίτη, αλλά ενάντια στην εξουσία που καταστρέφει την χώρα μας με χίλιους δυο τρόπους και όχι μόνο με τα εργασιακά.

Ένας από τους έμμεσους τρόπους για να σηκωθούν και οι υπόλοιποι πολίτες μαζί μας, θα πρέπει να είναι η έμπρακτη απόδειξη ότι είμαστε μαζί τους, και όχι ενάντια τους.

Ο άλλος έμμεσος τρόπος για να σηκωθεί ο Λαός μαζί μας, είναι να καταλάβουν ότι αγωνιζόμαστε και γι αυτόν, για τα δικά του βασικά δικαιώματα, που έχει πλέον χάσει.

Σε γενικές γραμμές δηλαδή, ο σκοπός μας θα πρέπει να είναι να πληγεί σοβαρότατα το κράτος δωσιλογικής κατοχής και τα διάφορα συμφέροντα που μας καταδυναστεύουν,

Κάτω από αυτήν την οπτική γωνία, αρχίζει να γίνεται φανερό, το αν θα δουλέψει κανείς, ή θα λάβει μέρος σε άλλες δράσεις.

Σε κάθε περίπτωση, ο καθένας από εμάς πρέπει να κάνει τις εξής ερωτήσεις στον εαυτό του, για να καταλάβει το πως πρέπει να δράσει:

Αν δεν εργαστώ, θα πλήξω τον συμπολίτη μου;
Αν εργαστώ θα πλήξω τον συμπολίτη μου;
Είναι η λειτουργική κατάληψη η καλύτερη δράση για την δική μου περίπτωση;
Η δράση που έχω επιλέξει, βλάπτει τον συμπολίτη μου ή είναι αγώνας ενάντια του κατοχικού κράτους;
Κ.ο.κ.

Μα τα Συνδικάτα δεν είναι υπεύθυνα για τις Απεργίες;

Σε καμία περίπτωση. Τα παραδοσιακά συνδικάτα συνδικαλιστών, στις περισσότερες περιπτώσεις, έχουν ηγεσίες, που δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να αλλάξει δραματικά το καθεστώς, γιατί τους συμφέρει να υπάρχει η κατάσταση που υπάρχει τώρα. Ειδικότερα, τα μεγάλα συνδικάτα, κάνουν ότι μπορούν για να μην κάνουν καμία απολύτως δράση ενάντια στο καθεστώς που μας καταστρέφει, ή στην καλύτερη των περιστάσεων, οργανώνουν απεργίες που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.

Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να κάνουμε σχεδόν ολοκληρωτική επανασύσταση του συνδικαλισμού, από τα κάτω προς τα πάνω, αρχίζοντας με την παράκαμψη των ξεπουλημένων συνδικάτων, που κρατούν με νύχια και με δόντια τον κόσμο μακριά από κάθε αντίσταση που θα είχε αποτέλεσμα.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ενημερώσουμε όσους πιο πολλούς συμπολίτες μας, και μικρές ομάδες, έτσι ώστε επιτέλους να μπορέσουμε να παρακάμψουμε τα καθεστωτικά συνδικάτα και να δράσουμε σαν ενωμένος Λαός, ενάντια στην επιχείρηση αποτέφρωσης που επιτελείται κατά του Λαού και της Χώρας.

Πως θα επιβιώσω αν δεν πληρώνομαι;

Η αξία μιας σωστά οργανωμένης Γενικής Πολιτικής Απεργίας, είναι στο ότι από την φύση της, δεν επηρεάζεται ο Λαός αρνητικά, αλλά μόνο το καθεστώς που μας έχει επιβάλει Δικτατορία. Η επιβίωσή μας δηλαδή εν θα αποτελέσει κανένα πρόβλημα, στον βαθμό που έχουμε οργανωθεί. Η αλληλεγγύη και η γενικότερη βοήθεια του κάθε συμπολίτη που συμμετέχει, με κάθε μέσο που διαθέτει ο καθένας, είναι το κλειδί για μια επιτυχή Γενική Πολιτική Απεργία.

Να θυμάστε πάντα ότι ο στόχος της Γ.Π.Α. είναι ένα πολύ καλύτερο αύριο, και ότι το θέμα επιβίωσης τίθεται σε πολύ τρομακτικότερο βαθμό, για την περίπτωση που ΔΕΝ δράσουμε μαζικά για την ανατροπή του καθεστώτος.

Είμαι Δημόσιος υπάλληλος, πως θα συμμετάσχω;

Αν δουλεύετε στο Δημόσιο, είναι σημαντικό να δείτε αν στην περίπτωσή σας, η λειτουργική κατάληψη ή η κλασική απεργία διαρκείας είναι η πιο σωστή κίνηση για τον Λαό. Δείτε και το ερώτημα: "Τι είναι οι Λειτουργικές καταλήψεις και τι σχέση έχουν με την Γενική Πολιτική Απεργία;"

Το βασικότερο πράγμα που να θυμάται ο κάθε Δημόσιος Υπάλληλος κατά την διάρκεια της Γ.Π.Α. είναι το πως θα κάνει την ζωή του δωσιλογικού κράτους κατοχής, των τραπεζιτών δανειστών μας, και των άλλων εκμεταλευτών μας, ΚΟΛΑΣΗ, και πως θα κάνουν την ζωή του συμπολίτη τους όσο πιο εύκολη γίνεται.

Είμαι ιδιωτικός υπάλληλος, πως θα συμμετάσχω;

Εδώ σε μερικές περιπτώσεις μπορεί η κατάσταση να είναι δύσκολη, ειδικά αν δουλεύετε σε μεγάλη εταιρεία.
Η ιδανική περίπτωση είναι να συμφωνεί ο εργοδότης σας με την ιδέα της Γ.Π.Α. και να απεργήσετε μαζί, (εκτός και αν παρέχετε βασικέ ανάγκες στον πολίτη).
Όμως ακόμα και στην περίπτωση που σας εξαναγκάσουν να εργαστείτε, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση, μπορείτε να κάνετε πολύ σημαντικά πράγματα:

1) Την κοινή δράση όλων, που είναι η ολοκληρωτική στάση πληρωμών προς το Κράτος. 
2) Την έμπρακτη εμψύχωση όλων αυτών που απεργούν είτε με τον κλασικό τρόπο είτε με λειτουργική κατάληψη.
3) Την έμπρακτη αλληλεγγύη προς όλους τους απεργούς. 

Έχω μικρή ή μικρομεσαία εταιρεία, ή κατάστημα, πως θα συμμετάσχω;

Αν είστε σε αυτήν την κατηγορία, τότε να ξέρετε ότι η ύφεση και η καταστροφή που μας έχουν επιβάλει οι εντός δωσίλογοι και οι έξωθεν εκμεταλλευτές της Ελλάδας, ΣΥΝΤΟΜΑ θα αγγίξει και εσάς. Αναλογιστείτε λοιπόν τις συνέπειες της μη συμμετοχής σας. Όπως και σε άλλες περιπτώσεις, αν παρέχετε υπηρεσία που κρίνετε ότι είναι απαραίτητη στου πολίτες, τότε να δουλέψετε. Αλλά σε κάθε περίπτωση να συμμετέχετε στην ολοκληρωτική άρνηση αποδοχής της νομιμότητας του κατοχικού κράτους που θα μας κατασπαράξει όλους για λογαριασμό των δανειστών και αφεντικών τους. Αυτό βεβαίως σημαίνει και την πλήρη στάση πληρωμών προς το κράτος.

Αναφέρω και πάλι, ότι σε αυτήν την ύστατη στιγμή, αυτή η δράση ΔΕΝ είναι φοροδιαφυγή αλλά απολύτως νόμιμη αντίσταση στην βίαιη κατάλυση του Συντάγματος. Σε εποχές πραγματικής Δημοκρατίας και ευνομούμενου κράτους, η αποπληρωμή δίκαιων φόρων είναι ιερό χρέος όλων μας.

Είμαι άνεργος, εγώ πως θα συμμετάσχω;

Αν είστε άνεργοι, μπορείτε και πάλι να συμμετάσχετε σε διαδηλώσεις, σε δράσεις αλληλεγγύης, υποστήριξης (ψυχολογικής και άλλης) προς τους απεργούν που κάνουν δράσεις. Επίσης μπορείτε να βοηθήσετε στην ενημέρωση όσο περισσότερων συμπολιτών μας μπορείτε. Και φυσικά αν σας χρεώνουν ανήθικους φόρους, χαράτσια, τέλη κλπ, παρ όλο που είστε άνεργος, κάντε και εσείς στάση πληρωμών προς το κράτος.

Είμαι Συνταξιούχος, εγώ πως θα συμμετάσχω;

Αν είστε συνταξιούχοι, μπορείτε και πάλι να συμμετάσχετε σε διαδηλώσεις, σε δράσεις αλληλεγγύης, υποστήριξης (ψυχολογικής και άλλης) προς τους απεργούν που κάνουν δράσεις. Επίσης μπορείτε να βοηθήσετε στην ενημέρωση όσο περισσότερων συμπολιτών μας μπορείτε. Και φυσικά αν σας χρεώνουν ανήθικους φόρους, χαράτσια, τέλη κλπ, παρ όλο που είστε συνταξιούχους με πενιχρή σύνταξη, κάντε και εσείς στάση πληρωμών προς το κράτος. Εάν έχετε παιδιά που προετοιμάζονται η σκέπτονται να συμμετάσχουν στην Γενική Πολιτική Απεργία, εμψυχώστε τους και προτρέψτε τους να συμμετάσχουν.

Μα δεν είναι ταλαιπωρία όλα αυτά;

Κανένας αγώνας για Δικαιοσύνη, πραγματική Δημοκρατία, και τα βασικά δικαιώματα του Ανθρώπου δεν ολοκληρώνονται επιτυχώς χωρίς τουλάχιστον λίγο ταλαιπωρία ή θυσίες. Όμως οι θυσίες αυτές δεν είναι ούτε ένα στο εκατομμύριο, σε σχέση με αυτές που θα καλεστούμε εμείς και τα παιδιά μας να πληρώσουμε αν αφήσουμε την κατάσταση χωρίς να αντιδράσουμε.

Πως θα οργανωθεί; (Η πώς θα γίνει;)

Τίποτα δεν θα "οργανωθεί" ή θα "γίνει" μόνο του. Πρέπει εμείς οι πολίτες σύσσωμοι, αλλά και ο καθένας ξεχωριστά να σηκωθεί και να βάλει το λιθαράκι του σε όποιον τομέα μπορεί να συνεισφέρει.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:
Πρέπει όλοι μας, μα όλοι μας, στους χώρους που ζούμε, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, να αρχίσουμε συστηματικά και επιμελώς να ενημερώνουμε όλους τους συμπολίτες που γνωρίζουμε, να προετοιμαστούν και να μάθουν τα βασικά:

1) Τι μας ενώνει αυτήν την στιγμή ως Λαό: (Το επερχόμενο Χάος για ολόκληρη τη Χώρα, και όχι μόνο τα εργασιακά μας θέματα)
2) Γιατί ακριβώς πρέπει επιτέλους οι απεργίες να μετατραπούν σε Γενική Πολιτική Απεργία για την διεκδίκηση και την απαίτηση των αυτονόητων.
3) Το πως και γιατί η λειτουργική κατάληψη πρέπει να είναι η δράση επιλογής για μερικούς, η στάση πληρωμών προς το κράτος για όλους. 
4) Το ότι αυτή είναι η μόνη επιλογή που έχουμε αν θέλουμε να αποφύγουμε τον ερχόμενο όλεθρο. 

Όλα αυτά πρέπει βέβαια να τα ξέρουμε εμείς πρώτα πριν προσπαθήσουμε να τα εξηγήσουμε σε άλλους.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ:

Ετοιμαστείτε ομαδικά σε κάθε τομέα που νομίζει ο καθένας ότι θα χρειαστεί, για να είμαστε έτοιμοι να σταθούμε ακλόνητοι όλοι μαζί και να είμαστε αλληλέγγυοι.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΔΡΑΣΕΙΣ ΟΛΟΙ:

Ενημέρωση προς ομάδες, συλλογικότητες. Συμμετοχή σε ανοικτές συνελεύσεις όπου θα αναφέρουμε ότι οι απεργίες πρέπει να μετατραπούν σε Πολιτικές , Γενικές και όπου χρειάζεται οι δράση πρέπει να είναι η λειτουργική κατάληψη.

Τι μπορώ να κάνω ΤΩΡΑ;

Ακολουθούν μερικές ιδέες για το τι μπορεί κανείς να κάνει τώρα, άμεσα για να οργανωθεί μια μαζική Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας:

"Χαρτογραφήστε" την περιοχή σας ή/και τον χώρο εργασίας σας, και μάθετε ποιες συλλογικότητες, ποιες ομάδες, οργανώνονται σε αντίσταση κατά του κατοχικού καθεστώτος.
Εντοπίστε ανοικτές συνελεύσεις, και πάρτε τον λόγο και αναφέρετε όλα όσα μάθατε περί Γενικής Πολιτικής Απεργίας.
Μιλήστε και προετοιμάστε το έδαφος στον χώρο εργασίας, στην γειτονιά.
Εφ όσον έχετε ενημερώσει συνανθρώπους σας, κάνετε ομάδες και συνελεύσεις, και ανοιχτείτε σε γειτονικές ή σχετικές ομάδες και ανθρώπους, ώστε να υπάρχει συντονισμός και γνώση πάνω στο θέμα, ώστε όταν η σπίθα ανάψει να είστε έτοιμοι να δράσετε.

Τελικά αξίζει τον κόπο;

Εσείς πόσο αξία δίνετε στην Δικαιοσύνη, την Δημοκρατία και την Ελευθερία σας;
Οι πρόγονοί μας, είπαν Ελευθερία ή Θάνατος, όταν αποφάσισαν να ελευθερωθούν και το έκαναν πράξη. 
Εμείς έχουμε μπροστά μας ένα διαφορετικό τέρας, το οποίο όμως θα μας επιβάλλει τελικά τα ίδια τραγικά αποτελέσματα. 
Εμείς τι θα πούμε;

Σ. Κατσούλης

ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ Ο ΦΕΡΕΤΖΕΣ ΤΩΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΩΝ

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κ. Στουρνάρας έχει πάρει πολλή φόρα: το να κάνει ότι δεν βλέπει τη νέα εξοντωτική, άδικη και, το κυριότερο, δημοσιονομικώς ατελέσφορη πολλαπλή φοροεπιδρομή που βρίσκεται σε εξέλιξη επί της υπουργίας του ξεπερνά τα όρια...

του Γ. ΜΑΛΟΥΧΟΥ

Το ίδιο συμβαίνει και με την επί της ουσίας αβάσιμη αισιοδοξία που, αν και τεχνοκράτης, καλλιεργεί ακολουθώντας την ολισθηρή οδό κάποιων προκατόχων του. Ενδεχομένως και να πιστεύει ότι αυτή η στάση θα τον οδηγήσει, σε μια επόμενη φάση, πιο ψηλά.

Ομως την ίδια στιγμή ξεπερνά κάθε όριο υποκρισίας και το να υπάρχουν κυβερνητικοί βουλευτές, ειδικά της ΝΔ, που του επιτίθενται – εκτός πάλι κι αν το κάνουν ακριβώς επειδή βλέπουν στον ορίζοντα ότι ίσως ο υπουργός Οικονομικών μπορεί να μπαίνει πράγματι «σφήνα» στις πολιτικές εξελίξεις. Αν όμως είναι αυτός ο λόγος, ας το πουν. Γιατί αν δεν είναι...


Το τελευταίο που δικαιούνται είναι να φωνασκούν.
Πρώτον, ο κ. Στουρνάρας είναι προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού επί της οποίας μάλιστα ο ένας τουλάχιστον από τους εταίρους του είχε τότε ως έναν βαθμό αντιδράσει.
Δεύτερον, ο κ. Στουρνάρας όλη του την ισχύ να κινείται όπως κινείται δεν τη διαθέτει πρωτογενώς αλλά ακριβώς από το Μέγαρο Μαξίμου και φυσικά και από τους δύο συναρχηγούς της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Και τρίτον, το σπουδαιότερο, αυτά που λέει και κάνει ο κ. Στουρνάρας είναι ακριβώς αυτά που έχει την εντολή να κάνει για να του βγει το πρόγραμμα - που βεβαίως δεν θα του βγει, καθώς είναι βασισμένο στην παράνοια.  

Αυτό όμως δεν μπορεί να το θυμούνται τώρα οι αντιδρώντες βουλευτές. Επρεπε να το θυμόντουσαν όταν αγόρευαν για τη «βελτίωση του κλίματος» και για τη «σωτηρία της χώρας». Οταν ψήφιζαν εκείνα που τώρα ο κ. Στουρνάρας εκτελεί και όταν χειροκροτούσαν τις αποφάσεις που τότε ελήφθησαν και σήμερα εκτελούνται.

Προς τι λοιπόν οι διαμαρτυρίες; Οσοι επιτίθενται στον υπουργό Οικονομικών ξέρουν πολύ καλά ότι αυτά που γίνονται τα έχει αποφασίσει όχι μόνο η κυβέρνηση αλλά και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία στην οποία και ανήκουν.
Τις δικές τους εντολές εκτελεί. Τι τους ενοχλεί; Οτι τα λέει με το όνομά τους και δεν υποκρίνεται; Αυτό μάλλον θα έπρεπε να το πιστώσει παρά να το χρεώσει κανείς στον κ. Στουρνάρα. Και τα περί αναλγησίας του και όλα τα συναφή είναι κάτι μεταξύ παρηγοριάς στον άρρωστο και «βαράω το σαμάρι»...

Για πολλοστή φορά η υποκρισία επικρατεί της αλήθειας και μάλιστα από παράγοντες που δήθεν κόπτονται για την τάση τους να λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Ομως, εν προκειμένω, δεν τα λένε. Αμα λοιπόν δεν τους αρέσουν αυτά που λέει και κάνει ο κ. Στουρνάρας, ας κοιτάξουν καλύτερα στον καθρέφτη τους και ας μιλήσουν μετά. Αραγε πόση ακόμα μικροπολιτική χωράει αυτός ο έρημος τόπος; 


Οι καθώς πρέπει εθελόδουλοι

Οι καθώς πρέπει εθελόδουλοι

Είναι από εκείνες τις φορές που σκέφτεσαι «εφιάλτης είναι, θα ξυπνήσω κι όλα θα είναι αλλιώς». Από τις στιγμές που δε βρίσκεις ίχνος λογικής σε όσα συμβαίνουν γύρω σου. Τότε που ήμασταν πιο… επαναστατημένοι έστω και θεωρητικά, γινόταν συζητήσεις για μονομερή διαγραφή χρέους. Απλές συζητήσεις βέβαια, αλλά τουλάχιστον γινόταν.

Σχετικά γρήγορα επικράτησαν οι «καθώς πρέπει» που δεν άντεχαν ν’ ακούν ότι η Ελλάδα θα διέγραφε το χρέος της, διότι «πώς θα τολμούσαμε να κοιτάξουμε στα μάτια τους δανειστές;». Κατηγορούσαν εμάς τους υπόλοιπους ως «τζαμπατζήδες» επειδή «δεν θα ήταν πλέον υπερήφανη η χώρα μας αν δεν ξεπληρώναμε τα δάνεια στους ξένους έως και το τελευταίο σεντ».

Αρνιόταν, μάλιστα, κατηγορηματικά να διενεργηθεί ένας έλεγχος σχετικά με το πού πήγαν αυτά τα δάνεια και ξεμπέρδεψαν με την ενιαία γραμμή «όλοι μαζί τα φάγαμε». Αργότερα κι αφού είχαμε μπει για τα καλά στο μονόδρομο της καταστροφής μας, οι «καθώς πρέπει»παρουσίασαν ως σωτήρια λύση το «κούρεμα», το οποίο πάλι εμείς φεσωθήκαμε. Και τα Ταμεία καταστράφηκαν και τα αποθεματικά των νοσοκομείων εξανεμίστηκαν και τριπλοπληρώσαμε το «κούρεμα» των ελληνικών τραπεζών.

Πάλι όμως κανείς δεν ξεσηκώθηκε. Ακόμη κι όταν έπεφτε στο τραπέζι το επιχείρημα περί ρίσκου των δανειστών μας κι ότι αφού χρεοκοπήσαμε, ας αναλάμβαναν κι εκείνοι τις ευθύνες του ρίσκου, οι «καθώς πρέπει» επέμεναν ότι είμαστε απλώς αχάριστοι που σκεφτόμαστε με αυτόν τον τρόπο.

«Η τρόικα ήρθε να μας σώσει» και το «Μνημόνιο είναι ευλογία για τον τόπο». Όμως κανείς δε μας δάνειζε άτοκα. Ούτε η Γερμανία, ούτε το ΔΝΤ. Ήταν ξεκάθαροι οι όροι του Μνημονίου ότι επρόκειτο για μία επένδυση που έκανε η τρόικα στην Ελλάδα. Συνειδητή επένδυση και μάλιστα τα γερμανικά ΜΜΕ πανηγυρίζουν καθημερινά για τα κέρδη της Γερμανίας από αυτή την επένδυση.

Το ΔΝΤ σήμερα ομολογεί με κάθε ευκαιρία ότι η επένδυση αυτή έγινε με λάθος τρόπο. Λάθος καθαρά της τρόικας και των υπολογισμών που έκαναν οι τεχνοκράτες της. Κάθε λογική κυβέρνηση θα άρπαζε αμέσως αυτή την ομολογία και θα τη μετέτρεπε σε ευκαιρία για να σώσει τη χώρα και το λαό της από το βρόγχο των δανειστών και της λιτότητας.

Τώρα πλέον δεν τίθεται θέμα περηφάνιας αν διακόψουμε κάθε σχέση με το εφαρμοζόμενο πρόγραμμα λιτότητας. Τώρα πλέον κανείς δε θα μπορούσε να μας αποκαλέσει «τζαμπατζήδες». Η Ελλάδα δέχτηκε να παραδώσει τα πάντα και τα παρέδωσε. Η τρόικα επένδυσε χωρίς όρους από την πλευρά μας, αλλά τώρα ομολογεί ότι δεν υπολόγισε σωστά. Τώρα το ΔΝΤ ξέρει ότι δεν πρόκειται να πάρει τα δανεικά του πίσω, εκτός κι αν αφήσουν την Ελλάδα να αναπνεύσει και να επαναδιαπραγματευτεί τα χρέη της.

Αντί να γίνει αυτό όμως, η κυβέρνηση υποκρίνεται ότι δε διαβάζει τις ομολογίες του ΔΝΤ, ότι δεν ξέρει κάτι για κάποιο λάθος, ότι δεν υπάρχει κανείς λόγος να αλλάξει η πολιτική εξαθλίωσης. Το ΔΝΤ αύριο θα είναι ο Πόντιος Πιλάτος. Έχει νίψει τας χείρας του με αυτή την επαναλαμβανόμενη ομολογία. Έδωσε την ευκαιρία στην Ελλάδα να αντιδράσει. Η απουσία αντίδρασης από την πλευρά της τρικομματικής είναι πλέον μία ακόμη ομολογία. Ότι είναι μεν κυβέρνηση της Ελλάδας, αλλά σίγουρα δεν είναι ελληνική κυβέρνηση.

Το ίδιο, φυσικά, ίσχυε και για την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Όμως αυτή τη φορά το ξαναζούμε σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό. Η τρικομματική ομολογεί ότι είναι μία κυβέρνηση που εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα της Γερμανίας και της Μέρκελ. Όλες οι ενδείξεις έχουν μετατραπεί σε αποδείξεις χωρίς να κάνει τίποτα η τρικομματική. Μάλιστα, έγιναν αποδείξεις ακριβώς γι’ αυτό. Επειδή η τρικομματική δεν έκανε ούτε μία κίνηση για να εκμεταλλευτεί το «δώρο» του ΔΝΤ.

Κι αυτό, ναι. Είναι καθαρή προδοσία. Την ώρα που ΔΝΤ και Γερμανία μαλώνουν για τους δικούς τους λόγους κι εμείς βρίσκουμε ανοιχτή την πόρτα για να βγούμε από το κελί, η κυβέρνηση κλειδώνει την πόρτα μόνη της και καταπίνει το κλειδί. Παρ’ όλα αυτά, ένα μεγάλο μέρος του λαού δηλώνει στις δημοσκοπήσεις τη στήριξή του στον Αντώνη Σαμαρά. Αυτό δε λέγεται μαλακία. Είναι καθαρός εθελοδουλισμός κι ο καθένας σε αυτή τη ζωή παίρνει αυτό που του αξίζει.

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ


Πηγή: Οι καθώς πρέπει εθελόδουλοι - RAMNOUSIA 

Κοιτάχτε, ηλίθιοι ανιστόρητοι, γελοίοι που κυβερνάτε αυτή τη χώρα.

Κοιτάχτε, ηλίθιοι ανιστόρητοι, γελοίοι που κυβερνάτε αυτή τη χώρα.

Κοιτάχτε, ηλίθιοι ανιστόρητοι, γελοίοι που κυβερνάτε αυτή τη χώρα.

Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει μέσα στην εξαθλίωση, στην ταπείνωση, στο φίμωμα, στον καθημερινό θάνατο.

Οι Αρχαίοι Έλληνες το γνώριζαν και εφηύραν την Ρητορική και το Θέατρο.
Οι Ρωμαίοι το Κολοσσαίο και τον Άρτον και Θεάματα.
Οι Χριστιανοί την Άλλη Ζωή.
Οι Βυζαντινοί το Ιπποδρόμιο.
Οι μεσαιωνικοί φεουδάρχες επέτρεπαν τις παγανιστικές γιορτές.
Οι Καπιταλιστές την Κατανάλωση.

Δεν μπορεί να ζήσει άνθρωπος έτσι όπως ζούμε εμείς.
Καταγράφοντας και απορροφώντας ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, θάνατο, ταπείνωση, εξαθλίωση.
Δεν θα αυτοκτονήσουμε όλοι.
Μας εξωθείτε στη βίαια εξέγερση, την κατά μόνας της τρέλας ή την ομαδική χωρίς σκοπό πέρα απ΄την καταστροφή.
Εσείς είστε υπεύθυνοι που δεν κοιμόμαστε τα βράδια, εσείς είστε υπεύθυνοι που βάθυναν τα μάτια, εσείς που χάθηκε το γέλιο.
Εσείς λοιπόν θα σηκώσετε το βάρος της έκρηξης που έρχεται ανεξέλεγκτη.
Εσείς φταίτε.
Και δε πα να πυροβολάτε, δε πα να καταγγέλνετε, δε πα να αποδοκιμάζετε..
εσείς μας εξωθήσατε στην τρέλα, εσείς θα το πληρώσετε.


Κείμενο της Σ. στο Φ/Β

Πηγή: Κοιτάχτε, ηλίθιοι ανιστόρητοι, γελοίοι που κυβερνάτε αυτή τη χώρα. - RAMNOUSIA 

Κεντρικό άρθρο του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στο γαλλικό περιοδικό 
«Λύση για την Ευρώπη», συνολικά και όχι μόνο για την Ελλάδα προκρίνει ο κ. Αλέξης Τσίπρας σε άρθρο του που φιλοξενείται σε περίοπτη θέση, στην πρώτη σελίδα του γαλλικού περιοδικού Monde Diplomatique, όπου ο φιλοευρωπαϊκός προσανατολισμός του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάζεται «χέρι με χέρι» με τις πάγιες θέσεις του κόμματός του περί «διαγραφής και μορατόριουμ του χρέους», κατά τα πρότυπα της Διάσκεψης του Λονδίνου.



Αφετηρία του κ. Τσίπρα, αλλά και κεντρικό σημείο αναφοράς, αποτελεί για άλλη η διαγραφή του γερμανικού χρέους στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1953, όταν οι «πιστωτές της Γερμανίας, ανάμεσά τους και η Ελλάδα», θορυβημένες από τις επιπτώσεις των γερμανικών προβλημάτων στη δική τους οικονομία αλλά και συνειδητοποιώντας «την αποτυχία της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης», αποφάσισαν τη διαγραφή του 60% του ονομαστικού χρέους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, και το πενταετές πάγωμα της αποπληρωμής του χρέους της, ενσωματώνοντας παράλληλα μία «ρήτρα ανάπτυξης», κατά την οποία η εξυπηρέτηση του χρέους δεν θα έπρεπε να ξεπερνά το 20% του ΑΕΠ.
«Αυτό ακριβώς προτείνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ: την οπισθοχώρηση από τις μικρές συνθήκες των Βερσαλλιών, που έχουν επιβάλει στις χρεωμένες χώρες η γερμανίδα Καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ και ο υπουργός της Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, εμπνεόμενοι από μία από τις σπουδαιότερες στιγμές διαύγειας που γνώρισε η μεταπολεμική Ευρώπη», υποστηρίζει ο κ. Τσίπρας.
«Τα προγράμματα «διάσωσης» του ευρωπαϊκού Νότου», συνεχίζει ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, «έχουν αποτύχει δημιουργώντας πηγάδια χωρίς πάτο», με αποτέλεσμα, όπως τονίζει, «η εξεύρεση μίας διεθνούς, συλλογικής και οριστικής λύσης στο πρόβλημα χρέους να μην ήταν ποτέ τόσο επείγουσα. Μας είναι δύσκολο να κατανοήσουμε ότι ένας τέτοιος στόχος μπορεί να αποφεύγεται προκειμένου να εξασφαλιστεί η επανεκλογή της κυρίας Μέρκελ».
«Ιδού λοιπόν τι προτείνουμε για την Ελλάδα:
• Σημαντική μείωση του ονομαστικού χρέους της
• Μορατόριουμ στη εξυπηρέτησή του προκειμένου τα έσοδα να δοθούν στην αποκατάσταση της οικονομίας
• Την εισαγωγή «ρήτρας ανάπτυξης» με στόχο η αποκατάσταση του χρέους να μην σκοτώνει το έργο της αποκατάστασης της οικονομίας
• Την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών χωρίς τα εν λόγω ποσά να χρεώνονται στο δημόσιο χρέος της χώρας
«Οι συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις», τονίζει ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, «πρέπει να συνοδευθούν με μία πιο δίκαιη ανακατανομή του πλούτου». «Για να τελειώνουμε με την κρίση πρέπει ουσιαστικώς να σπάσουμε κάθε δεσμό με το παρελθόν που την εξέθρεψε: να εργαστούμε για την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα των δικαιωμάτων, την οικονομική και πολιτική διαφάνεια, με λίγα λόγια τη δημοκρατία».
«Ενα τέτοιο εγχείρημα», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας, «δεν μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή, παρά μόνο από ένα κόμμα ανεξάρτητο από την οικονομική ολιγαρχία, μια χούφτα επικεφαλής επιχειρήσεων που έχουν κάνει το κράτος όμηρό τους, στους οποίους περιλαμβάνονται πλοιοκτήτες (εξαιρούμενοι ως το 2013 των φόρων), βαρόνοι του Τύπου και τραπεζίτες (χρεοκοπημένοι), οι οποίοι φέρουν την ευθύνη για την κρίση και αγωνίζονται για τη διατήρηση του status quo». «Σύμφωνα με τη Διεθνή Διαφάνεια», υπενθυμίζει ο κ. Τσίπρας, «η Ελλάδα είναι η πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης».
Η συγκεκριμένη λύση «αποτελεί στα δικά μας μάτια τη μοναδική λύση» για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους το οποίο έχει φθάσει, όπως αναφέρει ο κ. Τσίπρας, κατά μέσο όρο το 90% του ΑΕΠ. «Αυτό που μας κάνει να αισιοδοξούμε», όπως υποστηρίζει, «είναι ότι το σχέδιό μας δεν μπορεί να απορριφθεί καθώς η κρίση έχει αρχίσει να αγγίζει τον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Η καθυστέρηση (της λύσης) θα σημάνει μόνο την όξυνση του οικονομικού και κοινωνικού κόστους της παρούσας κατάστασης, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και τη Γερμανία και τις άλλες χώρες που έχουν υιοθετήσει το κοινό νόμισμα», όπως εκτιμά.

«Επί 12 περίπου έτη, η ζώνη του ευρώ- εμπνευσμένη από φιλελεύθερα δόγματα-
λειτουργούσε μόνο ως απλή οικονομική ένωση, χωρίς πολιτικό και οικονομικό ισοδύναμο. Τα ελλείμματα του εμπορικού ισοζυγίου των χωρών του Νότου λειτουργούσαν ως αντίστροφη εικόνα των πλεονασμάτων της Γερμανίας».
«Η κρίση χρέους ωστόσο ανέτρεψε αυτήν την ισορροπία», υποστηρίζει ο κ. Τσίπρας. «Το Βερολίνο αντέδρασε με την εξαγωγή της συνταγής της λιτότητας, η οποία επιδείνωσε την κοινωνική πόλωση στους κόλπους των χωρών του Νότου και τις οικονομικές συγκρούσεις στην καρδιά της ευρωζώνης…δημιουργώντας έναν άξονα Βορείων/πιστωτών, Νοτίων/πιστωμένων…», σε μία νέα ανακατανομή της εργασίας από τις πλούσιες χώρες όπου, ο Νότος θα προσφέρει φθηνό εργατικό δυναμικό και ο Βορράς ποιότητα και καινοτομία με μισθούς υψηλότερους.
Ο πραγματικός στόχος του μνημονίου, κατά τον κ. Τσίπρα, έγινε σαφής, από τις δηλώσεις του επικεφαλής του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων κ. Χαν Πίτερ Καϊτέλ, περί μετατροπής της Ελλάδας σε «ειδικής οικονομικής ζώνης» του ευρώ.

«Η ακύρωση ωστόσο του μνημονίου αποτελεί προοίμιο για την έξοδο από την κρίση: είναι το φάρμακο και όχι η δόση, όπως υποστηρίζουν κάποιοι, που είναι θανατηφόρο».
«Θα πρέπει ωστόσο να αναρωτηθούμε και για τα υπόλοιπα αίτια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Οι αιτίες που οδηγούν στην κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος δεν έχουν εκλείψει: το υψηλότερο κατασκευαστικό κόστος οδικών αρτηριών στην Ευρώπη, για παράδειγμα, ή ακόμα την αποκρατικοποίηση αυτοκινητοδρόμων υπό το πρόσχημα της «προεξόφλησης» νέων οδικών αρτηριών, η κατασκευή των οποίων διεκόπη».
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι «το οικονομικό σύστημα της Ελλάδας αντικατοπτρίζει την πελατειακή σχέση που ενώνει την ελίτ», ενώ αναφέρεται σε «άτυπο συμβόλαιο» μεταξύ του κεφαλαίου και της δικέφαλης λερναίας ύδρας του δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ), από την δικτατορία και εντεύθεν, «έναν από τους λόγους για τους οποίους το κράτος αρνείται να εξασφαλίσει τα έσοδα που έχει ανάγκη από τους φόρους, προτιμώντας αντίθετα τη συνεχή μείωση μισθών και συντάξεων».
«Το κατεστημένο ωστόσο», υποστηρίζει ο κ. Τσίπρας, το οποίο «επεβίωσε στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, διασπείροντας το φόβο της εξόδου της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ, ζει με τη μηχανική υποστήριξη ενός δεύτερου τεχνητού πνεύμονα: της διαφθοράς», όπως λέει ο κ. Τσίπρας. Προτεραιότητα για το κόμμα του, για το συγκεκριμένο θέμα το οποίο αφορά μόνο την Ελλάδα, θα είναι «η διάρρηξη της συμπαιγνίας μεταξύ οικονομικής και πολιτικήςελίτ».
«Ζητούμε λοιπόν μορατόριουμ της εξυπηρέτησης του χρέους για να αλλάξει η Ελλάδα», καταλήγει ο κ. Τσίπρας. «Σε αντίθετη περίπτωση, κάθε άλλη νέα προσπάθεια οικονομικής σταθεροποίησης θα μας μετατρέψει σε Σίσυφους καταδικασμένους στην αποτυχία. Μόνο που αυτή τη φορά το δράμα δεν αφορά μόνον την αρχαία πόλη της Κορίνθου, αλλά την Ευρώπη στο σύνολό της».
Το άρθρο του κ. Τσίπρα εντάσσεται στο πλαίσιο εκτενούς «φακέλου» του Monde Diplomatique στην Ελλάδα, στο τεύχος του Φεβρουαρίου υπό τον τίτλο «το ελληνικό πειραματικό εργαστήριο», όπου αναλύονται μεταξύ άλλων, το μεταναστευτικό (με έμφαση στο «ευρωπαϊκό παράδοξο» της μεταφοράς του βάρους στις χώρες στα σύνορα της Ευρώπης), το «κινεζικό κοινωνικό μοντέλο στον Πειραιά» (βλέπε Cosco), κλπ.
Στο συγκεκριμένο τεύχος φιλοξενείται εξάλλου- ακριβώς κάτω από το άρθρο του κ. Τσίπρα- άρθρο του Ανδρέα Παπανδρέου, από τα αρχεία της εφημερίδας το 1977, στο οποίο ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ αναλύει την αντίθεσή του στη συμμετοχή της Ελλάδας στην- τότε- Ενιαία Οικονομική Κοινότητα…

ΒΗΜΑ