Γερμανικές αλχημείες

Αναρτήθηκε από τον/την epikairos στο Φεβρουαρίου 12, 2013
pod_0702_061_cmyk1360314086Η ανεργία στην Ευρώπη, εν καιρώ ειρήνης, έχει πάρει σουρεαλιστικές διαστάσεις. Στη Γερμανία όμως – και παρά την επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης – το ποσοστό όσων δεν βρίσκουν εργασία βρίσκεται στο 6,5%, σημειώνοντας… χαμηλό ρεκόρ από την εποχή της επανένωσης. Θαύμα; Όχι δα. Ούτε «θαύμα» ούτε «μοντέλο» ούτε τίποτα.
Τα χαμηλά ποσοστά ανεργίας στη Γερμανία δεν είναι παρά μια ακόμη στατιστική «οφθαλμαπάτη», που στόχο έχει να προσφέρει νομιμοποίηση και κάλυψη σε μια εργασιακή ζούγκλα η οποία, αργά ή γρήγορα, θα μετατραπεί σε μπούμερανγκ για τους εμπνευστές της.
Στην πραγματικότητα, μέρα με τη μέρα χιλιάδες πολίτες προστίθενται στις τάξεις των νεο-εξαθλιωμένων, τους οποίους οι Γερμανοί καταφέρνουν (επιδεικνύοντας μεγαλύτερη φαντασία από τους υπόλοιπους, είναι αλήθεια) να βαπτίσουν «εργαζόμενους».
Κλειδί για τη μεταμφίεση του καταδικασμένου σε ισόβια φτώχεια «θύματος» σε «ευέλικτο εργαζόμενο» (όπως τον αποκαλούν) είναι μια σειρά από… εργαλεία που θεσπίστηκαν κατά τη διάρκεια της άγριας απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, την οποία εισήγαγε όχι η Άνγκελα Μέρκελ, αλλά ο σοσιαλδημοκράτης προκάτοχός της Γκέρχαρντ Σρέντερ. Αξίζει να σταθούμε σε ένα από αυτά τα «εργαλεία», το οποίο έχει πάρει μορφή επιδημίας τα τελευταία τρία χρόνια στην «πρότυπη γερμανική οικονομία»: τα λεγόμενα «mini-jobs» ή αλλιώς «δουλειές του ποδαριού».
«Μικρές»… δουλειές
Πρόκειται για μια μορφή «μερικής απασχόλησης» αλά γερμανικά. Στην παραδοσιακή «μερική απασχόληση», ένας εργοδότης προσλαμβάνει έναν εργαζόμενο για λιγότερες ώρες από τις προβλεπόμενες στις συλλογικές συμβάσεις και είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει αντιστοίχως ανάλογα με τις τελευταίες μισθό και ασφαλιστικές εισφορές. Τα mini-jobs παραβλέπουν αυτήν την «αναλογία».
Θα πείτε, στη Γερμανία δεν υπάρχει εθνικός κατώτατος μισθός, υπάρχουν όμως κλαδικές συμβάσεις, σύμφωνα με τις οποίες ο μέσος όρος κατώτατου ωρομισθίου κυμαίνεται ανάμεσα στα 6,53 ευρώ και τα 11,53 ευρώ. Στην περίπτωση των «μίνι-τζόμπερς» τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει. Τους προσλαμβάνουν με μοναδική υποχρέωση να τους δίνουν «κάτι» (πολύ λιγότερο από τον μέσο όρο του κατώτατου ημερομισθίου), για όσες ώρες τους χρειάζεται ο εργοδότης, ο οποίος καταβάλλει ένα «ελάχιστο» ασφαλιστικών εισφορών, πολύ χαμηλότερο από αυτό που θα έδινε εάν είχαν υπογράψει σύμβαση έστω μερικής απασχόλησης. Α ναι, υπάρχει μια… υποχρέωση για τον εργοδότη: ο μισθός τους να μην ξεπερνάει τα 400 ευρώ.
Το φαινόμενο της «περιθωριακής απασχόλησης» (όπως αποκαλείται από τους επικριτές της) φαίνεται να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με τα «mini-jobs» να λειτουργούν ως παραμορφωτικός καθρέφτης ανάμεσα στην πραγματική κοινωνική κατάσταση και τη στατιστική απεικόνισή της… Τα τελευταία χρόνια της ευρωκρίσης οι Γερμανοί απασχολούμενοι σε mini-jobs έχουν ξεπεράσει τα 8 εκατομμύρια (σχεδόν ένας στους τέσσερις εργαζομένους), κατακλύζοντας τον ξενοδοχειακό και κατασκευαστικό κλάδο ενώ, όταν προστίθενται και όσοι εργάζονται σε άλλα καθεστώτα «ημι-δουλειάς», τότε το γερμανικό «μοντέλο» μετατρέπεται σε κοινωνικοοικονομικό ναρκοπέδιο.
Δουλοπαροικία
Πράγματι, οι Γερμανοί έχουν «τελειοποιήσει» τις μεθόδους εγκλωβισμού των εργαζομένων στη φτώχεια. Τα «μπλοκάκια» και οι συμβάσεις «ορισμένου χρόνου» πληθαίνουν ενώ ο αριθμός των ενοικιαζομένων ανέργων τα τελευταία εννέα χρόνια έχει τριπλασιαστεί.
Εισοδηματική ανισότητα
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, από τα 41 εκατ. εργαζομένους στη Γερμανία μόνο τα 28 εργάζονται υπό συνθήκες «κανονικής» απασχόλησης. Έπειτα από δύο δεκαετίες, κατά τις οποίες οι πραγματικοί μισθοί είχαν μπει στον πάγο (ή έπεφταν), τα «νέα» εργασιακά εργαλεία τροφοδοτούν την εισοδηματική ανισότητα με αποτέλεσμα αυτή να αυξάνεται στη Γερμανία πιο γρήγορα απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Δυτικής Ευρώπης. Τα στατιστικά στοιχεία στη Γερμανία όχι μόνο δεν μαρτυρούν κάποιο «εργασιακό θαύμα», αλλά οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον τοίχο.
Όπως επισημαίνει πλήθος οικονομολόγων, η εμμονή στη μείωση των μισθών ως εργαλείο τόνωσης της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας, όχι μόνο δεν δικαιολογείται από τις εμπειρίες του παρελθόντος, αλλά υπονομεύει τις όποιες «επενδυτικές» προοπτικές στο μέλλον. Όπως υπογραμμίζουν, παρά την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών, η Γερμανία είχε τους δεύτερους χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην ευρωζώνη από το 1999 έως το 2008. Όσο για την πολυδιαφημισμένη ανταγωνιστικότητα, η μείωση του κόστους εργασίας δεν έδωσε παρά μια μικρή ώθηση σε ένα ούτως ή άλλως «εξαγωγικό μοντέλο ανάπτυξης» που επωφελούνταν από την αύξηση της ζήτησης (μέσω πίστωσης) στις φτωχότερες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου… Η εξάπλωση αυτού του «προτύπου» στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν μπορεί παρά να αποθαρρύνει, μακροπρόθεσμα, τον οποιονδήποτε να επενδύσει σε μια ήπειρο της οποίας οι κάτοικοι θα βλέπουν συνεχώς την αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται… L1 από topontiki.gr

Ο Γιώργος Κοντογιώργης είναι
καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο
Πάντειο Πανεπιστήμιο
Γιώργος Κοντογιώργης

Η πρωτοφανής κρίση που διέρχεται η χώρα είναι πρωτογενώς πολιτική. Την προκάλεσε εξ ολοκλήρου το πολιτικό σύστημα και, στο πλαίσιο αυτό, το πολιτικό προσωπικό που αυτό "παράγει". Ένα προσωπικό που λειτουργεί, έναντι του κράτους, με τους όρους του υποκόσμου: ιδιοποιείται απροκάλυπτα το δημόσιο αγαθό που προόρισται να υπηρετήσει. Ασκεί πολιτικές που εξυπηρετούν εντέλει τους ιδίους και τους συγκατανευσιφάγους που διαπλέκονται μαζί τους, με διακύβευμα τη νομή της κοινωνίας. Έχει αποσυνθέσει και (ανα-)δομήσει το κράτος, από την τελευταία του βαθμίδα, με μέτρο την αρχή των ολιγαρχικών συμμοριών, τις οποίες ενορχηστρώνει η κομματική νομενκλατούρα. Τέλος, χρησιμοποιεί τη Βουλή ως νομοθετικό όχημα και ως καθαρτήριο της ανομίας.


Τα αναχώματα που η πολιτική τάξη έχει ορθώσει, προκειμένου να παραμένει υπεράνω του νόμου και να κατοχυρώσει το λεηλατικό της έργο, υπερβαίνουν τη φαντασία, ακόμη και του πιο ευφάνταστου κακοποιού.Ένα ολόκληρο οπλοστάσιο -το Σύνταγμα, ο Κανονισμός της Βουλής, και οι νόμοι για την (μη) ευθύνη τους- συμπληρώνει η κατά συρροήν καταχρηστική εφαρμογή τους, με κορυφαία την επένδυση της Βουλής με δικαστικές αρμοδιότητες, ώστε να αποκλεισθεί κάθε δικλείδα διαφυγής προς τη δικαιοσύνη, ακόμη και των ιδιωτικών κακουργιών των μελών της. Στο πλαίσιο αυτό, η Δυτική κρίση, απλώς εξέθεσε την πολιτική τάξη, δεν παρήγαγε την ελληνική κρίση.

Στο κλίμα αυτό, η επένδυση στην ασυδοσία και στην ατιμωρησία για τη λεηλασία, τη διαπλοκή, τη διαφθορά, την αποδόμηση της δημόσιας διοίκησης και της κοινωνικής συλλογικότητας, την πελατειακή εκτροπή των δημοσιών πολιτικών, καλύφθηκαν με το πρόσχημα (την ανάληψη) της "πολιτικής ευθύνης". Η έννοια του "πολιτικού κόστους", στο πλαίσιο αυτό, εστιάσθηκε μονοσήμαντα στις αντιδράσεις των διαπλεκομένων συμφερόντων, που λυμαίνονταν, μαζί με το πολιτικό προσωπικό, το κράτος, όχι στις προσδοκίες της κοινωνίας και στο κοινό συμφέρον.

Το κομματικό σύστημα, από διαμεσολαβητής της κοινωνίας και λειτουργός της πολιτείας, μεταλλάχθηκε σε κατοχικό ιδιοκτήτη του πολιτικού συστήματος, μεταβάλλοντας ουσιαστικά τον δημόσιο σε ιδιωτικό χώρο.Κομματοκρατία, δυναστικό έναντι του πολίτη, κράτος, λεηλατική διαχείριση του δημόσιου αγαθού, συγκροτούν το "σώμα" της μεταπολίτευσης, η οποία μπορεί αβιάστως να ορισθεί ως η ολοκληρωτική επιστροφή στο καθεστώς της πλέον απεχθούς φαυλοκρατίας του 19ου αιώνα στην Ελλάδα.

Η καταχρέωση της χώρας, ιδίως από τη δεκαετία του 1980, δεν έγινε με γνώμονα την ανάπτυξη της οικονομίας και τις ανάγκες της κοινωνίας. Οφείλεται στην ακατάσχετη "λαιμαργία", που ανέπτυξε συντοχρόνω η πολιτική τάξη, στη συνάρμοση των πολιτικών της με τη διαπλοκή και τη διαφθορά, που ανεδείχθη σε θεμέλιο του συστήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι η άνοδος και η διασφάλιση της πολιτικής σταδιοδρομίας των μελών της, συνεπήγετο την διέλευσή τους από τους "μηχανισμούς" των συγκατανευσιφάγων, δηλαδή από τη διαβεβαίωσή τους ότι θα εργασθούν συνεπώς ως εντολοδόχοι τους.

Η γιγάντωση της φοροδιαφυγής, η πύκνωση των αγκυλώσεων σε βάρος των υγειών δυνάμεων της κοινωνίας, η υποχώρηση των δημοσίων πολιτικών υπέρ της πελατειακής αποδόμησης της κοινωνικής συλλογικότητας, η επιστράτευση της διανόησης για την ενοχοποίηση της κοινωνίας και, προφανώς, η εκλεκτική επιλογή υπέρ μιας παρασιτικής στο κράτος αστικής τάξης, αποτελούν σημεία της στρατηγικής τής καταστροφής.

Ήταν φυσικό, αυτό το πολιτικό σύστημα, εκτός από "νεκρόφιλο", να παράγει βασικά "ηγέτες σκουπίδια", χωρίς καμία "φιλοδοξία" υστεροφημίας. Ο κομματικός σωλήνας και οι "παρατάξεις", αποτέλεσαν το εκκολαπτήριο και, συγχρόνως, το θερμοκήπιο μέσα στο οποίο δοκιμάζονταν η προσήνειά τους στο σύστημα.

Ώστε, η υπερχρέωση της χώρας δεν έγινε γιατί δεν επαρκούσε ο παραγόμενος πλούτος για τις ανάγκες της κοινωνίας ή λόγω μιας υπέρμετρης αναπτυξιακής προσπάθειας, αλλά για λόγους λεηλασίας. Έχει υπολογισθεί ότι εάν ο παραχθείς, στη διάρκεια της μεταπολίτευσης, πλούτος και ο εισαχθείς από την Ευρωπαϊκή 'Ένωση, είχαν επενδυθεί παραγωγικά, το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων θα ήταν εφάμιλλο τουλάχιστον εκείνου της Σκανδιναβίας. Σε κάθε περίπτωση, είναι απολύτως ψευδές ότι οι Έλληνες ζούσαν υπεράνω των δυνατοτήτων τους, ή ότι το χρέος δεν ήταν διαχειρίσιμο.

Όμως, παρόλ'αυτά, εάν κατά την περίοδο του 2008-2009, λαμβανόταν στοιχειώδη μέτρα ανάταξης της οικονομίας, ανασυγκρότησης του κράτους και περιστολής της λεηλατικής διαχείρισης του δημοσίου χώρου, η προσφυγή στην τρόικα, δηλαδή η καθυπόταξη της χώρας στη διεθνή των αγορών και των στρατηγικών σχεδιασμών της Γερμανίας, δεν θα χρειαζόταν.

Από τη μία, η πολιτική του "άστο για αργότερα" και από την άλλη, η λογική του "πολιτικού κόστους" (να μην θιγούν οι φίλιες ομάδες συμφερόντων) και, για όλους, η εμμονή στο "παλαιό καθεστώς", σε συνδυασμό με την καθολική στοχοποίηση του πολιτικού προσωπικού ως υπευθύνου από την κοινωνία, οδήγησαν τη χώρα αύτανδρη στην αγκαλιά της τρόικας.

Με τον τρόπο αυτόν, μετακύλυαν το ελληνικό πρόβλημα στην Ευρώπη, από όπου ανέμεναν, όπως δήλωναν, τη διάσωση της χώρας. Νόμιζαν ότι έτσι θα διέφευγαν από τη δική τους ευθύνη και θα αντλούσαν συμπληρωματική νομιμοποίηση, δηλαδή ασφάλεια, ώστε να αντισταθμίσουν την εχθρότητα του μείζονος αντιπάλου, που ήταν εφεξής η κοινωνία των πολιτών.
Με διαφορετική διατύπωση, υπέβαλαν τη χώρα σε μια απεχθή εξωτερική κατοχή, για να διατηρήσουν οι ίδιοι τη δική τους επί της ελληνικής κοινωνίας. Προφανώς, δεν γνώριζαν τι συνέβη με τους Έλληνες ολιγαρχικούς, οι οποίοι συμμάχησαν με τους Ρωμαίους για την καθυπόταξη της Ελλάδας, ευελπιστώντας ότι έτσι θα μοιράζονταν μαζί τους την ηγεμονία επί των ελληνικών κοινωνιών. Δεν άργησε, όμως, να έρθει η σειρά τους, καταβάλλοντας εντέλει δυσανάλογο τίμημα.

Η διαχείριση της κρίσης, στο πλαίσιο του Μνημονίου, αναδεικνύει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο την πολιτική διάσταση της κρίσης. Δεν προσχώρησαν απλώς στην πολιτική επιλογή των αγορών -και στο εσωτερικό της Ε.Ε., της Γερμανίας-, δηλαδή στην "κινεζοποίηση" της ελληνικής κοινωνίας, στην αποδόμηση του οικονομικού ιστού και του κοινωνικού χάρτη της χώρας, καθώς και στην απαξίωση του ιδιωτικού και του δημόσιου πλούτου.

 Προχώρησαν ακόμη περισσότερο, εφαρμόζοντας επιλεκτικά τις πρόνοιες του Μνημονίου εις βάρος της κοινωνίας της εργασίας και του παραγωγικού ιστού της χώρας. Απέφυγαν όμως πεισματικά να αγγίξουν τους πυλώνες της καταστροφής: το πολιτικό σύστημα, τη δημόσια διοίκηση και τη νομοθεσία που οικοδομεί τη διαπλοκή και τη διαφθορά.

Εξ'ού και τα αλλεπάλληλα μνημόνια, αφού η τακτική της διαχείρισης προσομοιάζει με εκείνη του ναρκομανούς: αποβλέπει στη δόση, όχι στην ανάταξη του ασθενούς, προετοιμάζοντας έτσι τον αργό του θάνατο.

Με απόλυτο τρόπο, εννοούν να αμνηστεύσουν το δύσοσμο πολιτικό τους παρελθόν (όλα ανεξαιρέτως τα σκάνδαλα κλπ) και τη φοροδιαφυγή, καθώς και να διατηρήσουν αλώβητα τα σκανδαλώδη τους προνόμια, τη δημόσια διοίκηση και τη νομοθεσία της διαπλοκής. Με αναπόφευκτη συνέπεια, τα βάρη να μετακυλύονται στους καθέξιν φορολογουμένους, καθ'υπέρβαση ακόμη και των προβλέψεων της τρόικας.

Η διαπίστωση της αιτίας της κρίσης υποδεικνύει προφανώς τη λύση. Απαιτείται η εκ βάθρων ανασυγκρότηση του κράτους και στους τρεις πυλώνες του. Για να γίνει όμως αυτό προϋποτίθεται η υποβολή του πολιτικού προσωπικού στη δικαιοσύνη για τα πολιτικά του πεπραγμένα, και όχι μόνο για τις εκνομίες του.

Επιβάλλεται, επίσης, η υποχρεωτική ανασύνδεση των πολιτικών του κράτους με την κοινωνική συλλογικότητα. Έχω υποδείξει αλλού τρόπους για την αναγκαστική συνεκτίμηση της κοινωνικής βούλησης στις δημόσιες πολιτικές, όπως και την αιτιολογία της ιδιαιτερότητας του φαινομένου στην ελληνική περίπτωση. Οι έκτακτες περιστάσεις που διανύει η χώρα, η άμεση απειλή να μεταβληθεί σε "μη χώρα" και, μάλιστα, να "ιμιοποιηθεί", επιβάλλουν μόνο έκτακτα μέτρα.

Απομένει να διερωτηθούμε πώς, αφού, δυνάμει των μέχρι τώρα πεπραγμένων της πολιτικής τάξης, δεν αναμένεται η μεταβολή αυτή να προέλθει από τους κόλπους της. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι είτε η κοινωνία θα εξαναγκάσει στην κατάρρευση της κομματοκρατίας, είτε η τελευταία θα βρεθεί αντιμέτωπη με εξεγερτικές ή ανεξέλεγκτα ακραίες ή και βίαιες καταστάσεις, είτε οι φορείς της εξωτερικής κατοχής θα αναλάβουν τελικά την επίλυση του γρίφου δι'ίδιον όφελος. Και στις τρεις αυτές περιπτώσεις οι συνέπειες για τη χώρα θα είναι απρόβλεπτες.

Απομένει να διερωτηθούμε, στο πλαίσιο αυτό, εάν θα ήταν εφικτή η ανάδυση μιας κοινωνικής δυναμικής και, κατ'επέκταση, πολιτικής δύναμης, που θα οδηγούσε στην υπέρβαση του κομματοκρατικού και, συνακόλουθα, λεηλατικού καθεστώτος, με διακύβευμα την ολική κατάλυση του δυναστικού κράτους.

Στο πλαίσιο αυτό, ο εναγκαλισμός του συμφέροντος της χώρας, διέρχεται χωρίς άλλο από την αναγκαστική καθαίρεση και, περαιτέρω, την κάθαρση της πολιτείας από τους φορείς της καθεστωτικής κομματοκρατίας: οφείλει πριν απ'όλα να "ματώσει" παραδειγματικά το πολιτικό προσωπικό, με την υποδειγματική τιμωρία -κατ'ελάχιστον- των τριών πρωθυπουργών του ευρώ και να ανακληθεί, στο σύνολό της, η συνταγματική εγγύηση της φαυλοκρατίας. Τώρα και όχι αύριο.

Το ερώτημα, με διαφορετική διατύπωση, είναι εάν απομένει άλλος χρόνος για τη χώρα, πριν από την παγίωση της ολικής της καταστροφής. Διότι, εν προκειμένω, όπως διαμορφώνονται τα πράγματα, η Ελλάδα της μετά την κρίση εποχής, σε βάθος δεκαετιών, θα είναι, δυστυχώς, ένα απλό ομοίωμα της σημερινής Ελλάδας.

Αναδημοσίευση από το Crash, τεύχος 20/Φεβρουάριος 2013, σελ. 86-87

http://lomak.blogspot.gr/2013/02/blog-post_11.html


ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΡΕΛΑ ΣΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΤΗΣ ΑΡΧΟΝΤΩΣ

Αλλά αν νομίζεις οτι σου αξίζει κάτι καλύτερο, τότε ιδού η Ρόδος και μη φοβάσαι το πήδημα... 

ΑΝΑΤΡΕΨΕ ΤΟΥΣ και ΤΙΜΩΡΗΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ...


Ο Σαμαράς και η Ν.Δ: Πανηγυρίζουν γιατί γύρισε από τις Βρυξέλλες ο πρωθυπουργός με το πουλί στο χέρι. Γιατί???

Μα είναι απλό. Δεν είναι καλύτερα να κρατάς στο χέρι το πουλί από το να σου μείνει να κρατάς μονάχα τις τρίχες??? 

Το ΠΑΣΟΚ: Έχει πρόβλημα με τις απεργίες και "αντιδρά" στους φασιστικούς σχεδιασμούς για περιστολή του δικαιώματος των απεργιών. Γιατί???...


Γιατί ακριβώς δεν έχει απολύτως κανένα προβλημα να δέρνει απεργούς, συνταξιούχους και οτιδήποτε άλλο κινείται και διεκδικεί αξιοπρέπεια σ αυτόν τόν τόπο...

Η ΔΗΜΑΡ: Έχει κι αυτή ένα θέμα με τα εργασιακά και ώς "αριστερό" κόμμα που είναι βάζει τις γνωστές "κόκκινες γραμμές". Γιατί???

Μα είναι απλό. Βλέποντας την κόκκινη γραμμή ξέρεις κάθε φορά τι ακριβώς παραβιάζεις. Τι διάβολο... Να μην ξέρει το κόμμα που πατάει και που βρίσκτεται??? Δεν είναι πρέπον...

REPORTO

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ: Ένα άθλιο φωτομοντάζ και η μαύρη προπαγάνδα κατά της Χρυσής Αυγής -BINTEO

ΚΑΤΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΑΓΩΓΕΣ ΚΑΙ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ
Με μία ασπρόμαυρη φωτογραφία, που είχε υποστεί άθλια επεξεργασία, τα συστημικά ΜΜΕ οργάνωσαν μία ακόμη συκοφαντική επίθεση κατά της Χρυσής Αυγής. Για να πείσουν τον ελληνικό
λαό ότι οι Χρυσαυγίτες εισέβαλαν στο νοσοκομείο της Τρίπολης, έκοψαν και έραψαν μία φωτογραφία από πρόσφατη εκδήλωση του Κινήματος στην Κρήτη. Πιο συγκεκριμένα, η επίμαχη εικόνα έχει ληφθεί από την επεισοδιακή συγκέντρωση στην Χερσόνησο Ηρακλείου: η ομάδα περιφρούρησης της Χρυσής Αυγής βγαίνει από το ξενοδοχείο όπου διεξάγεται η εκδήλωση, γιατί στο σημείο πλησιάζει παράνομη αντισυγκέντρωση αναρχικών με δολοφονικά σύνεργα.


Τους Κρητικούς Χρυσαυγίτες "τους... πήρε" από εκείνο το σημείο η "εφημερίδα των Συντακτών" και ως διά μαγείας τους μετέφερε στο εσωτερικό του Παναρκαδικού Νοσοκομείου. Ας σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη εφημερίδα ανέφερε ότι πρόκειται για μοντάζ. Το ίδιο βράδυ όμως ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha έκανε χρήση της συγκεκριμένης εικόνας - που είχε υποστεί κακής ποιότητας φωτομοντάζ - για να πείσει το κοινό ότι Χρυσαυγίτες εισέβαλαν στο νοσοκομείο.



Και όμως, ο συγκεκριμένος σταθμός είχε προηγουμένως επικοινωνήσει με τον εκπρόσωπο Τύπου της Χρυσής Αυγής και είχε ενημερωθεί πως: "ουδέποτε εισέβαλαν Χρυσαυγίτες στο νοσοκομείο. Στελέχη μας πραγματοποίησαν επίσκεψη και είχαν μία εποικοδομητική συζήτηση με την διευθύντρια, στα πλαίσια της δράσης ενός νομίμου και εκλεγμένου πολιτικού κόμματος".


Η επιρροή της Χρυσής Αυγής στην ελληνική κοινωνία αυξάνεται ραγδαία και σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες μετρήσεις, σύντομα θα απειλούμε το νέο δίπολο εξουσίας ΝΔ - Σύριζα. Τα κανάλια της διαπλοκής διαγωνίζονται ποιος θα πει τα μεγαλύτερα ψέμματα και θα ρίξει την περισσότερη λάσπη κατά του Εθνικιστικού Κινήματος. Συστηματικά παρανομούν και έφτασαν στο σημείο να κάνουν χρήση προϊόντων άθλιου και κακότεχνου φωτομοντάζ. Ως εδώ και μη παρέκει. Η Χρυσή Αυγή καταθέτει άμεσα αγωγές και μηνύσεις κατά παντός υπευθύνου.
Αξίζει να δούμε αν γι' αυτό το φωτομοντάζ θα μιλήσει κανένας τηλεοπτικός σταθμός. Είναι ακόμη νωπές οι φωτογραφίες των ληστών της Κοζάνης, που για το φωτομοντάζ που είχαν υποστεί, είχαν εξεγερθεί όλα τα κανάλια και όλα τα συστημικά κόμματα. Για να δούμε αν τώρα θα επιδείξουν την ίδια ευαισθησία.
Χρυσή Αυγή - Γραφείο Τύπου

ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ Ο ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ!


ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ!


Ζήτημα εσχάτης προδοσίας από τον Σαμαρά, προέκυψε με όσα δήλωσε η δυναμική βουλευτής των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων», Ραχήλ Μακρή κατά την αποκλειστική της συνέντευξή στην «Ε.Ω.». Συγκεκριμένα, η κ. Μακρή είπε για τον Έλληνα Πρωθυπουργό, ότι: εκτελεί μεθοδευμένο σχέδιο σε
βάρος του λαού, παραβιάζει το Σύνταγμα και τους Νόμους προς όφελος των ημετέρων, έχει υπογράψει συμβόλαιο υπέρ των τοκογλύφων, ενώ στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), μαζί με τις επιχειρήσεις χαρίζει και όλα τα απόρρητα στοιχεία στρατηγικής σημασίας, γεγονός πρωτοφανές στα παγκόσμια χρονικά!

Ακόμη, η Ραχήλ Μακρή, παραλληλίζοντας τον Α. Σαμαρά με τον Γ. Παπανδρέου, τόνισε χαρακτηριστικά ότι «ο Παπανδρέου μοιάζει με αρνάκι μπροστά στον Σαμαρά», αναφορικά με όσα διαπράττει ο σημερινός Πρωθυπουργός. Αναμφίβολο είναι ότι ο Α. Σαμαράς είναι πολύ χειρότερος από τον Παπανδρέου και κυρίως πιο επικίνδυνος. Κλήθηκε από τους τοκογλύφους για να κάνει την πιο βρώμικη δουλειά σε βάρος του ελληνικού λαού και της χώρας. Συνειδητά εγκληματεί εναντίον του τόπου και του λαού. Μοιάζει με ψυχρό εκτελεστή χολιγουντιανής ταινίας. Με τη μόνη διαφορά ότι αποτελεί μια φρικτή πραγματικότητα για τον ελληνικό λαό. Από την πρώτη στιγμή που τον εξαπάτησε, μέχρι σήμερα. Αποδείχθηκε ελεεινός ψεύτης, παγιδεύοντας τους ψηφοφόρους με τα δήθεν "Ζάππεια" και τις δεσμεύσεις του για προστασία του εισοδήματος των εργαζομένων και των ευπαθών ομάδων (μισθωτών, συνταξιούχων, αναπήρων) για να αναδειχθεί τελικά στον πιο βάναυσο δυνάστη του λαού.
Έφτασε στο σημείο να ποινικοποιήσει την τεκνοποιία, αυξάνοντας τη φορολόγηση όσο πιο πολυμελείς είναι οι ελληνικές οικογένειες.
Επιβάλλει τους πιο εξοντωτικούς φόρους από θεσπίσεως του ελληνικού κράτους και ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία στους εχθρούς και κατακτητές της Ελλάδος. Ξεπουλάει τον τόπο, τον λαό και τις επόμενες γενιές Ελλήνων, είναι δε έτοιμος να χαρίσει το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια. Η πρόσφατη άφιξη του διαμεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς και η συνομιλία που είχε με τον Πρωθυπουργό, περιελάμβανε τις διαδικασίες για το ...πλασάρισμα του ονόματος «Νέα Μακεδονία» ή «Άνω Μακεδονία» στα Σκόπια. Ο Σαμαράς δεν θα διστάσει να βάλει ταφόπλακα και στην ιστορική μας Μακεδονία.
Έχει συμπεριλάβει στο ΤΑΙΠΕΔ όχι μόνο όλες τις προς πώληση επιχειρήσεις του κράτους αλλά μαζί με το πωλητήριο, δίνει και απόρρητα επιχειρησιακά μυστικά στους υποψήφιους αγοραστές! Το δήλωσε σαφώς η κ. Μακρή.
Έχει ανοίξει την κερκόπορτα στους εχθρούς, εκτελώντας προθύμως τα σχέδια των τοκογλύφων! Μέσα σε μια νύχτα, οι Γερμανοί του ΟΤΕ (Deutsche Telekom) ξεπούλησαν τον μοναδικό ελληνικό τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο και άφησαν την χώρα χωρίς ιδιόκτητες δορυφορικές επικοινωνίες, ενώ οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, όσο και η κυπριακή Εθνοφρουρά έμειναν κυριολεκτικά στο έλεος των εχθρών. Ο Hellas Sat, πουλήθηκε στην ArabSat κατά 99,05% έναντι 208 εκατ. ευρώ, όπως ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη ο ΟΤΕ.
Ο Α. Σαμαράς έχει βάλει την υπογραφή του τόσο στην εγγραφή του χρέους στο αγγλικό δίκαιο (που σημαίνει βέβαιο κατάσχεση της δημόσιας περιουσίας) όσο και στην κλοπή των αποταμιεύσεων των ομολογιούχων του Δημοσίου! Τους εμπαίζει με τον χειρότερο τρόπο, ενώ προχθές όταν οι δύσμοιροι ομολογιούχοι διαμαρτύρονταν για την κλοπή των κόπων μιας ζωής, τούς ...ψέκασαν με χημικά τα ΜΑΤ!
Την ίδια τακτική αρπαγής των αποταμιεύσεων των εργαζομένων επιφυλάσσει ο Έλληνας Πρωθυπουργός και στους συνταξιοδοτούμενους από τους οποίους «έκοψε» κατά 83% το εφάπαξ το οποίο οσονούπω θα καταργηθεί ολοκληρωτικά!
Σελίδες ατελείωτες μπορεί να γράφει κανείς για τον δωσιλογισμό του Σαμαρά. Η ιστορία πάντως θα τον γράψει με τα μελανότερα χρώματα.
Η Δικαιοσύνη οφείλει να τον καθίσει στο σκαμνί για εσχάτη προδοσία!

ΕΦΟΡΙΑΚΟΙ ΣΕ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ ... «Είναι αλαζόνας και ευθύνεται για την απώλεια των εσόδων»


«Οι ευθύνες για την κατάρρευση αυτή, δεν είναι στους εφοριακούς αλλά στην βάρβαρη φορολογική πολιτική των χαρατσιών», αναφέρει η ΠΟΕ- Δ.Ο.Υ, σε μια σκληρή ανακοίνωση που εξέδωσε και στην οποία επιρρίπτει ευθύνες στον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα για την απώλεια
εσόσων.

Οι εργαζόμενοι στις δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες ασκούν οξεία κριτική στον κ. Στουρνάρα, για τον οποίο, μεταξύ άλλων, αναφέρουν πως ακολουθεί πιστά την αλαζονεία και τον δογματισμό των προκατόχων του.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Τα στοιχεία που έχουν δημοσιοποιηθεί, για τα έσοδα του Ιανουαρίου, καταγράφουν με τον πλέον σαφή τρόπο, μια σκληρή πραγματικότητα. Για άλλη μια φορά, η ΠΟΕ –ΔΟΥ επισημαίνει: 

Οι ευθύνες για την κατάρρευση αυτή, δεν είναι στους εφοριακούς! Οι ευθύνες είναι στην βάρβαρη φορολογική πολιτική των χαρατσιών, στο άδικο φορολογικό σύστημα, στην αποδυνάμωση των φορολογικών υπηρεσιών (αντί για την ενίσχυσή τους, όπως ακόμη και η τρόικα ζητά πλέον), στην απουσία κεντρικού σχεδιασμού κλπ, τακτικών και προληπτικών ελέγχων κλπ. 

Σε ποιά χώρα του κόσμου η πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, θέτει συγκεκριμένους στόχους στις υπηρεσίες (και με βάση αυτούς τους στόχους καθαιρεί ή μετακινεί υπαλλήλους) ενώ η ίδια διατηρεί για τον εαυτό της το δικαίωμα, να πέφτει έξω στις προβλέψεις και να το αποδίδει σε... απλές αστοχίες 

Καλούμε επιτέλους τον κ. Στουρνάρα να προχωρήσει στον αναγκαίο κοινωνικό διάλογο και να εγκαταλείψει την αλαζονεία και τον δογματισμό των προκατόχων του, την οποία ακολουθεί πιστά. 

Η εμπάθεια συμβούλων του για τις φορολογικές υπηρεσίες, δεν μπορεί να είναι το μοναδικό κριτήριο για τις αποφάσεις του. Η πολύχρονη (από τη δεκαετία του 1990) προϋπηρεσία του, σε θέσεις ευθύνης, επιτροπές κλπ στο Υπουργείο Οικονομικών ΔΕΝ ΤΟΥ ΧΟΡΗΓΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ, ΠΡΟΣΩΠΩΝ – ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ. Τον καλούμε να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες του

Η ΠΟΕ –ΔΟΥ για μια φορά ακόμη, επαναφέρει τις προτάσεις της (Δελτίο Τύπου 28.6.2012 και 31.1.2013) για τα θέματα των χρεών και της φορολογικής πολιτικής. Αν κάποιοι είχαν ακολουθήσει, την σοβαρότητα, την επιστημονική ανάλυση και την εμπειρία μας, σήμερα δεν θα είχαμε αυτή την απώλεια εσόδων». 

«Είναι στη μοίρα της Θεσσαλονίκης, είναι στη μοίρα της Μακεδονίας, από εδώ να ξεκινά η απελευθέρωση της πατρίδας μας. Εδώ οι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι Μακεδόνες, είστε εκείνοι που ξεκινούσατε πάντα τον αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδος. Αυτό εδώ το χώμα δεν σηκώνει ούτε τύραννο ούτε κατακτητή, δεν σηκώνει ούτε επιτρόπους.

Χθες στη Θεσσαλονίκη ο δήμαρχος επέλεξε να συνδιοργανώσει ημερίδα με το ίδρυμα Rockefeller Fund με κύριο ομιλητή τον καταστροφέα της Ελλάδος , τον Γιώργο Παπανδρέου, με κλειστές πόρτες. Αποφάσισαν χθες λοιπόν εδώ να έρθουν οι χρηματοδότες και οι σχεδιαστές της νέας τάξης πραγμάτων, της παγκοσμιοποίησης, για να συνεδριάσουν με κλειστές πόρτες, όπως έπραξαν οι σημερινοί συγκυβερνώντες μέσα στις περίεργες λέσχες Bilderberg, προκειμένου να χτυπήσουν τους πολίτες του ελεύθερου κόσμου, προκειμένου να χτυπήσουν τη Δημοκρατία, προκειμένου να χτυπήσουν τις αξίες και τις αρχές, με πρώτο στόχο το λάθος λαό, τους Έλληνες.

Εδώ μπορείτε να ακούσετε όλη την ομιλία

Εμείς λοιπόν σήμερα εδώ στο πρώτο συνέδριο που κάνουμε στη Θεσσαλονίκη, το τέταρτο προσυνέδριο του Κινήματος που μαζί δημιουργήσαμε, είμαστε εδώ και δεν είμαστε μόνοι μας. Καλωσορίζω όλα τα κινήματα των πολιτών που σήμερα βρίσκονται εδώ. Καλωσορίζω τους πολίτες που έρχονται πια κοντά μας για να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο πατριωτικό και δημοκρατικό μέτωπο που θα απελευθερώσει τη χώρα. Καλωσορίζω όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες. Μαζί μας σήμερα εδώ, μαζί με τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ που συναντηθήκαμε μέσα από το διαδίκτυο, που ενώσαμε τις ψυχές μας και καταφέραμε χωρίς σπόνσορες, χωρίς χρηματοδότηση, χωρίς μέσα, να «τουμπάρουμε» τη μεταπολίτευση και να πάρουμε 10,8% στις πρώτες εκλογές και 7,5% στις δεύτερες.

Δημιουργούμε το μεγάλο αυτό μέτωπο, μαζί μας είναι εδώ εκείνοι, με τους οποίους από την πρώτη στιγμή συμπαραταχθήκαμε, το ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ του Γιάννη Δημαρά, τους ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ του Νότη Μαριά, τα κινήματα της πλατείας Συντάγματος, τα κινήματα της αντίστασης. Και σήμερα κοντά μας, από εδώ από τη Θεσσαλονίκη έρχονται στον μεγάλο αυτό αγώνα συμπαράταξης των Ελλήνων το «Φτάνει πια» του Γιώργου Βλάχου που τον καλωσορίζω στη μεγάλη μας οικογένεια, το Αγροτικό Κόμμα, που σήμερα ήταν στη συνέντευξη τύπου μαζί μας, όπως επίσης αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και θα μου επιτρέψετε να τον αναφέρω ιδιαίτερα για την παρουσία του, τον καθηγητή κ. Ζουράρι που τα φώναζε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δάσκαλος όλων μας. Μαζί μας είναι ο Νίκος Νικολόπουλος από το Χριστιανοδημοκρατικό Κίνημα και επώνυμοι Θεσσαλονικείς από τον χώρο του αθλητισμού, που από σήμερα θα είναι κοντά μας, ο διεθνής ποδοσφαιριστής Γιώργος Σκαρτάδος, ο διεθνής μπασκετμπολίστας Χάρης Παπαγεωργίου αλλά και πολλές Ελληνίδες και πολλοί Έλληνες που έρχονται σε αυτό το μεγάλο κάλεσμα.

Σήμερα, σε αυτό το προσυνέδριο, η θεματολογία μας είναι πρώτα απ’ όλα τα εθνικά μας θέματα, η εξωτερική πολιτική, η εθνική άμυνα και η ασφάλεια και η σχέση της Ελλάδας με την Ευρώπη. Τα εθνικά θέματα και η εθνική μας πολιτική είναι η προϋπόθεση για να αγωνιστούμε, γιατί αν δεν υπάρχει Ελλάδα δεν υπάρχουν ούτε πολιτικές , δεν υπάρχουν ούτε κυβερνήτες.

Στα εθνικά θέματα θα ακούσουμε τις εισηγήσεις πολλών εισηγητών που μας τιμούν με την παρουσία τους συμπεριλαμβανομένων αποστράτων στρατιωτικών και διπλωματών αλλά και απλών πολιτών. Θα ακούσουμε τη φωνή της Θράκης, θα ακούσουμε τη φωνή της Κύπρου, θα ακούσουμε τη φωνή της Ίμβρου και της Τενέδου, τη φωνή της Κωνσταντινούπολης , της Σμύρνης. Θα μιλήσουν μαζί μας οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες , οι Έλληνες του Πόντου γιατί ο μεγαλύτερος εχθρός της παγκοσμιοποίησης, ο μεγαλύτερος εχθρός της νέας τάξης πραγμάτων είναι η εθνική μνήμη.

Από αυτή εδώ την πόλη το 1974, από τον τρίτο όροφο του Μακεδονία Παλλάς, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ξεκίνησε την πορεία για την Ελλάδα της Ευρώπης, αλλά για την Ελλάδα της Ευρώπης των εθνών-κρατών, για την Ελλάδα που ισότιμα συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για την Ελλάδα που έχει τον ίδιο λόγο, μέσω του πρωθυπουργού της, τότε με τον Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν και τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες. Την Ευρώπη που σήμερα καταργεί η νέα τάξη πραγμάτων, οι τραπεζίτες και οι ντόπιοι υπάλληλοί τους της συγκυβέρνησης.

Ο σκοπός και το διακύβευμά τους είναι η ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης, δηλαδή η κατάργηση της ύπαρξης του έθνους-κράτους, η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας. Άλλοι το λένε ωμά, κάνοντας δημόσιες ομιλίες, όπως αυτό που σας προανέφερα, άλλοι το λένε εμμέσως, το ονομάζουν φεντεραλισμό, άλλοι μιλάνε για την ανάγκη ενός βήματος για την Ευρώπη του αύριο. Όλοι όμως αυτοί έχουν ακριβώς το ίδιο πράγμα στο μυαλό τους, την παγκοσμιοποίηση, την κατάλυση της εθνικής υπόστασης των κρατών.

Εμείς λοιπόν τους λέμε, είμαστε απέναντί σας, είμαστε εδώ και μαζί μας είναι οι Έλληνες που πίστεψαν στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και στην Ευρώπη των εθνών-κρατών, είναι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες του μεγάλου και πατριωτικού Κέντρου, της Ένωσης Κέντρου που συνέθλιψε η μεταπολίτευση, είναι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες που πίστεψαν στο πατριωτικό ΠΑΣΟΚ όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» και όχι στο ΠΑΣΟΚ που είπε ότι τη σημαία πάνω από τα Ίμια θα πρέπει να την «πάρει ο αέρας», όχι στο ΠΑΣΟΚ της παράδοσης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, του ηγέτη των Κούρδων. Στους Έλληνες που πολέμησαν στην Κύπρο μαζί με τον Θεόφιλο Γεωργιάδη για την ένωση των καταπιεσμένων από την Νέα Τουρκία λαών. Στους Έλληνες που ανήκουν στην πατριωτική Αριστερά, γιατί αυτή τη στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε ότι για να πέσει ο Γοργοπόταμος θα πρέπει να ενωθούμε όλοι μαζί, όπως ενώθηκε ο Ναπολέων Ζέρβας με τον Άρη Βελουχιώτη απέναντι στη γερμανική κατοχή. Μας ενώνει η Ελλάδα και εμείς ενώνουμε τους Έλληνες και δεν θα επιτρέψουμε το νέο διχασμό, δεν επιτρέψουμε να χωρίσουν πάλι σε στρατόπεδα τους συμπατριώτες μας.

Δημιούργησαν αυτό το σύστημα που ξέρουν χρόνια να κάνουν, για να ενεργοποιούν τον μόνο εχθρό των Ελλήνων, τη διχόνοια. Η συγκυβέρνηση Παπαδήμου ήταν το κλειδί για τη δημιουργία της απενοχοποίησης του νεοναζισμού στην Ελλάδα. Η συμμετοχή στην κυβέρνηση δύο νεοναζιστών καθοδηγητών οδήγησε στη δήθεν απενοχοποίηση εκείνων που έχουν στο μυαλό τους το αίμα και τον εμφύλιο σπαραγμό, δημιούργησαν δηλαδή τον κακό, γιατί πάντα αυτό έκαναν στα χρόνια που ζήσαμε και εμείς, αλλά και γνωρίσαμε από τους γονείς μας και τους παππούδες μας. Και από την άλλη πλευρά προσπαθούν να δημιουργήσουν τον άλλο πόλο, τον κίνδυνο δηλαδή των δυνάμεων που μάχονται τα εθνικά θέματα και να πουν ότι στη μέση είναι μόνο μια λύση, δηλαδή η λύση του μνημονίου, της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου- Κουβέλη.

Απορώ πραγματικά, δεν βλέπει ο ελληνικός λαός στη Βουλή να χειροκροτεί η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας τις ομιλίες του κ. Βενιζέλου; Δεν είναι δυνατόν να ψηφίζουν σε μία κάλπη για να μην παραπεμφθεί ο καταστροφέας της χώρας, δεν είναι δυνατόν να προστατεύουν τους εγκληματίες τύπου Παπακωνσταντίνου. Αλλά έχουν καταρρεύσει, έστησαν τέσσερις κάλπες και 83 βουλευτές ήρθαν και ψήφισαν για την παραπομπή εκείνων που διέλυσαν τη χώρα.

Η πατρίδα μας αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ένα πάρα πολύ δύσκολο σημείο, γιατί πράγματι προετοίμασαν αυτή την κατάσταση που έφτασε μια χώρα, η οποία ήταν γεμάτη από παιδιά που γελούσαν, μια χώρα ανεπτυγμένη, μια χώρα στην οποία είχε έρθει η ευημερία, μέσα σε τρία-τέσσερα χρόνια κατάφεραν τις εικόνες αυτές, τις οποίες απαγορεύεται, λέει, να προβάλλουμε, τις εικόνες της πραγματικής Ελλάδας. Ελάτε να μας συλλάβετε, είμαστε εδώ, είμαστε πολλοί ,είμαστε Ανεξάρτητοι, είμαστε Έλληνες, είμαστε απέναντί σας.

Είμαστε εδώ, θα απελευθερώσουμε την Ελλάδα. Είμαστε εδώ και είμαστε μαζί με τους 1.800.000 ανέργους που δημιούργησε η νέα τάξη πραγμάτων. Είμαστε μαζί με τους εξαθλιωμένους συνταξιούχους. Είμαστε μαζί με τους εργαζόμενους, οι οποίοι βλέπουν ότι πλέον δεν φθάνει ο κόπος και ο μισθός τους για να πληρώσουν τα δάνεια από τις τράπεζες, τα οποία έδιναν απλόχερα οι τραπεζίτες. Είμαστε εδώ μαζί με τους αγρότες και είμαστε μαζί τους στα μπλόκα. Δεν είμαστε μαζί τους για να τους χαϊδέψουμε τα αυτιά, είμαστε μαζί τους, γιατί αν σταματήσει να παράγει αυτός ο τόπος, εάν τελειώσει η πρωτογενής παραγωγή, εάν δηλαδή το σχέδιο το οποίο έχουν σχεδιάσει συνεχιστεί, η Ελλάδα θα είναι σκλαβωμένη, για να εισάγει ακόμα και τα τρόφιμα από τους δανειστές.

Και δεν είναι τυχαία η πολιτική αυτή. Τι έκαναν; Γιατί επιδοτούσαν επί τόσα χρόνια το σκληρό σιτάρι έναντι του μαλακού σιταριού, που βγάζει το ψωμί; Γιατί η χώρα αυτή, που ήταν η πρώτη παραγωγός μαλακού σιταριού, δεν έχει πλέον παραγωγή που να μπορεί να ταΐσει τον πληθυσμό της, ενώ μπορεί να εξάγει σκληρό σιτάρι στην Ιταλία, το οποίο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή τροφής; Γιατί έπρεπε να καθυποταχτούν οι Έλληνες, έπρεπε οι Έλληνες να είμαστε ουσιαστικά αιχμάλωτοι στους εισαγωγείς και στα τρόφιμα που καταναλώνουμε.

Προχώρησαν και πούλησαν την Αγροτική Τράπεζα. Για εξυγίανση; Όχι. Για να πουλήσουν ένα κακό κομμάτι της οικονομίας; Όχι. Εάν ήταν έτσι γιατί δεν έδιναν τις εκθέσεις BlackRock για να δούμε ποιος αγοράζει ποιον. Έδωσαν την Αγροτική Τράπεζα για να περάσει ουσιαστικά το 70% της καλλιεργήσιμης γης, που μπήκε ως εγγύηση υπό αγγλικό δίκαιο και
κάτω από τα λουξεμβουργιανά δικαστήρια, ώστε να μετατρέψουν τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις σε φωτοβολταϊκά πάρκα και αυτό το περιέγραψαν μέσα στο μνημόνιο 2 με το πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ». Τέλος λοιπόν η πρωτογενής παραγωγή. Ζητούν από τον αγρότη να βάλει στο τρακτέρ του πετρέλαιο που κάνει 1,5 ευρώ το λίτρο και να πληρώσει ουσιαστικά 300 ευρώ που χρειάζεται την ημέρα, όσο ακριβώς κάνει και ένα στρέμμα από ξερικό χωράφι στον κάμπο.

Την ίδια στιγμή περνούν το νέο διατροφικό κώδικα για να ελέγξουν ακόμα και τη σπορά. Απαγορεύουν στους Έλληνες να σπέρνουν στο χωράφι τους. Ελέγχουν τα νερά, περνώντας διαχειριστική αρχή για τα νερά, προκειμένου να σταματήσει να καλλιεργείται η γη μας. Έτσι τελειώνουν τους αγρότες. Χτυπούν κάθε τομέα της οικονομίας που θα μπορούσε να αναζωογονήσει την Ελλάδα.

Σήμερα αν διαβάσει κανείς τις εφημερίδες θα δει πρωτοσέλιδα όπως «φόρος στα ακίνητα και στα αγροτεμάχια». Τι σημαίνει φόρος στα ακίνητα και τα αγροτεμάχια; Δεν σημαίνει έσοδα για το κράτος γιατί κανείς δεν θα μπορέσει να πληρώσει τα χαράτσια. Ήδη, τον φόρο ακίνητης περιουσίας οι περισσότεροι δεν μπορούν να τον καταβάλλουν. Σημαίνει κατάργηση της ιδιωτικής περιουσίας, μετατροπή δηλαδή του ιδιοκτήτη έστω και ενός κεραμιδιού, σε ενοικιαστή, για να εξαρτάται από τη νέα τάξη πραγμάτων. Αλλά σημαίνει και κάτι άλλο, σημαίνει οικοδομή τέλος, τέλος δηλαδή στην δραστηριότητα εκείνη που συντηρούσε ολόκληρες οικογένειες.

Τέλος λοιπόν στη πρωτογενή παραγωγή και στους αγρότες, τέλος στους κτηνοτρόφους που δεν μπορούν πια να αγοράσουν ζωοτροφές από την Αγροτική Τράπεζα, που δεν υπάρχει, αλλά στη Θράκη υπάρχει μία Τουρκική τράπεζα η οποία δίνει αφειδώς δάνεια, μέχρι την κατάσχεση ουσιαστικά της γης.

Στο άλλο πρωτοσέλιδο στο «Πρώτο Θέμα» διάβασα σήμερα, ότι ένας εκ των εκπροσώπων των κατακτητών ο κ. Τράα, σε ερώτηση επιχειρηματία «Πώς είναι δυνατόν να ανταγωνιστώ αυτή τη στιγμή τον άλλον επιχειρηματία, που έχει την έδρα του στα Τίρανα, στην Αλβανία, στα Σκόπια, στη Βουλγαρία, στην Τουρκία με 10% φόρο εκεί, και εδώ 42% στο φυσικό πρόσωπο. Με εξυπηρέτηση εκεί από την γραφειοκρατία σε δυο ημέρες κάνεις εταιρεία και εδώ η γραφειοκρατία σε πνίγει και πέφτει το ένα χαράτσι μετά το άλλο». Και τι του απαντά το αφεντικό της σημερινής εσωτερικής τρόικας «να πας την έδρα σου στα Βαλκάνια». Αυτό θέλουν, να διαλύσουν δηλαδή την επιχειρηματικότητα, τέλος η αγροτική παραγωγή, τέλος η οικοδομή, τέλος και οι επιχειρήσεις.

Εμείς έχουμε λύσεις, εμείς έχουμε πρόταση, εμείς θα εξηγήσουμε στον ελληνικό λαό το πώς θα βγούμε από αυτή την κατάσταση. Έχουν δε και ένα ιδιαίτερο προτέρημα προσπαθούν να εξευτελίσουν ακόμα και τα ελληνικά ονόματα. Την καταστροφή της Παιδείας την ονομάζουν «Αθηνά», το σχέδιο της λαθρομετανάστευσης το ονομάζουν «Ξένιος Ζεύς», το σχέδιο για την καταστροφή του δήμου και της κοινότητας το ονομάζουν «Καλλικράτης», γιατί αυτό τους ενοχλεί. Τους ενοχλεί ότι αυτός εδώ ο τόπος έχει το φως του ελληνισμού το οποίο ποτέ δεν σβήνει από κανέναν κατακτητή. Μετατρέπουν κάθε ώρα που περνά την πατρίδα μας σε κατεχόμενη χώρα.

Σήμερα άλλο πρωτοσέλιδο αναφέρει «απεργίες τέλος επιστροφή του λοκ άουτ». Απαγόρευσαν να βγάλουμε τις εικόνες της αλήθειας για το τι συμβαίνει στην πατρίδα μας, απαγορεύουν την απεργία, επιστρατεύουν τους Έλληνες ναυτικούς, γιατί; Γιατί αντέδρασαν στο νομοσχέδιο που καταργεί τα καράβια στα νησιά, δηλαδή τη δεκάμηνη δρομολόγηση. Γιατί τα νησιά θα πρέπει να πουληθούν και έρχονται να μας πουν σήμερα ότι ξέρετε δεν θα τα ξεπουλήσουμε όλα, θα δίνει άδεια και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας. Αυτή είναι η κατάσταση και στην κατάσταση αυτή τους λέμε ότι υπάρχει λύση και η λύση είναι απλή.

Η λύση είναι πρώτα από όλα διαγραφή του επαχθούς και επονείδιστου χρέους που λέγαμε πριν από τις εκλογές, είπαμε μετά τις εκλογές και επιμένουμε και τώρα. Εμείς ότι λέμε ισχύει για πάντα και δικαιωνόμαστε γιατί όταν τους το λέγαμε στα προεκλογικά πάνελ, μας απαντούσαν ότι αυτά δεν γίνονται. Και έρχονται σήμερα οι ίδιοι οι δανειστές, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι οικονομολόγοι που επέλεξαν λέει τη λάθος συνταγή και λένε διαγραφή του χρέους, αυτό που εμείς τους είχαμε πει ότι έπρεπε να έχει γίνει εδώ και ένα χρόνο. Μετά, άμεση κατάργηση όλων των φόρων και δημιουργία ενιαίου φορολογικού συντελεστή στο 8%, δυο μονάδες κάτω από τις χώρες με τις οποίες συνορεύουμε.

Σκεφτείτε μόνο ότι, ιδίως εδώ στην παραμεθόριο, αντί να βγαίνουν οι Έλληνες και να βάζουν βενζίνη στα Σκόπια, αντί να ψωνίζουν από την Βουλγαρία, από την Τουρκία, αντί να μπαίνουν από την Ήπειρο στην Αλβανία, θα κάνουμε την Ελλάδα ένα φορολογικό παράδεισο, με ένα ποσοστό 8%, όπου όλοι αυτοί θα γίνουν καταναλωτές πίσω στην πατρίδα μας. Αυτή είναι η μια λύση που θα φέρει την ανάπτυξη.

Άμεσο καθορισμό της τιμής του πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης στο ένα ευρώ το λίτρο. Τα έσοδα θα είναι πολλαπλάσια από τα έσοδα που υπάρχουν σήμερα, γιατί κανείς δεν έχει να βάλει πετρέλαιο. Στη Φλώρινα, όπως μας είπαν οι δήμαρχοι, τα σχολεία λειτουργούν χάρη στις προσπάθειες των γονέων, οι οποίοι πηγαίνουν ξυλόσομπες μέσα στις αίθουσες.

Οι μεταφορείς μας για να πάρουν τα ροδάκινα από τη Βέροια και από τη Νάουσα και να τα πάνε προς τις αγορές της Ρωσίας και της Ουκρανίας χρησιμοποιούν οι περισσότεροι ξένα φορτηγά, διότι το ελληνικό ψυγείο πρέπει να βάλει πετρέλαιο με 1,5 ευρώ. Ανάπτυξη λοιπόν και στις μεταφορές.

Ανάπτυξη στον τουρισμό. Η μείωση του πετρελαίου θα έχει άμεση ανταπόκριση στις τιμές που θα έχουμε για τον τουρισμό μας. Και βεβαίως, μείωση στα κατώτερα επίπεδα του φόρου προστιθέμενης αξίας και ιδιαίτερα στην εστίαση και σε όλα εκείνα τα είδη τα οποία έχουν να κάνουν με τον τουρισμό.

Οι λύσεις αυτές, είναι λύσεις που δεν στοιχίζουν. Θέλω να θυμίσω ότι εμείς προεκλογικά καταθέσαμε την πρόταση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Λουκέτα βλέπει κανείς παντού. Δεν πληρώνουν πλέον οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις γιατί δεν έχουν ούτε φορολογική ούτε ασφαλιστική ενημερότητα και είναι όλοι στον «Τειρεσία». Πώς θα απορροφήσουν το ΕΣΠΑ οι επιχειρήσεις από τις τράπεζες όταν δεν έχουν ούτε φορολογική ενημερότητα; Το ΕΣΠΑ θα το πάρουν οι ίδιοι οι Γερμανοί από το πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ», παίρνοντας το πάλι από την Ελλάδα. Τι τους λέμε εμείς; Τους απαντάμε: Ενιαίος λογαριασμός για όλες τις επιχειρήσεις, 100 δόσεις για χρέη μέχρι 100.000 ευρώ, 150 δόσεις μέχρι 250.000 ευρώ και 240 δόσεις από εκεί και πάνω. Δώστε φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, βγάλτε τις επιχειρήσεις από τον «Τειρεσία», ώστε να βγουν τα λουκέτα, να ανοίξουν τα μαγαζιά, να ξαναπροσλάβουν υπαλλήλους, να αρχίσει να κινείται η αγορά.

Υπάρχουν λύσεις που δεν στοιχίζουν ούτε ένα ευρώ. Την πρόταση για τον Εθνικό Λογαριασμό, την οποία στην αρχή την αντιμετώπισαν ως αστείο όταν τους την προτείναμε στην εθνική μας αντιπρόταση, έρχεται τώρα και την προτείνει η Ευρωπαϊκή Ένωση με το πρόγραμμα πτωχεύσατε; σας δίνουμε δεύτερη ευκαιρία. Άρα λοιπόν δεν θέλουν να βρουν λύση για την έξοδο της χώρας από τη κρίση, θέλουν να παραδώσουν τον ορυκτό πλούτο της χώρας, θέλουν να παραδώσουν την εθνική κυριαρχία της χώρας, θέλουν να μετατρέψουν τους Έλληνες σε υπαλλήλους των 240 ευρώ θέλουν να δώσουν μέσα από τις ελληνικές οικονομικές ζώνες την Ελληνική Θράκη, θέλουν να κάνουν προτεκτοράτο την Ελλάδα. Έκαναν λάθος.

Καλούμε τους Έλληνες σε ένα νέο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο. Καλούμε τους Έλληνες σε μια μεγάλη πατριωτική και δημοκρατική παράταξη. Καλούμε τις νέες και τους νέους, τους ηλικιωμένους, τις γυναίκες και τους άντρες, καλούμε τους φοιτητές, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, καλούμε τους καθηγητές και τους μαθητές να προχωρήσουμε όλοι μαζί περήφανοι μόνο ως Έλληνες στη νέα μέρα για την πατρίδα.

Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ είμαστε εδώ και θα αποτελέσουμε και τη μεγάλη πατριωτική κοινωνική ασπίδα απέναντι στις εισπρακτικές εταιρείες. Όσοι τολμάτε, ελάτε να κατασχέσετε τα σπίτια των Ελλήνων θα είμαστε όλοι εκεί. Είμαστε μια οικογένεια. Είμαστε πολλοί, είμαστε ανεξάρτητοι, είμαστε Έλληνες, είμαστε ενωμένοι.

Να είστε καλά.»

http://olympia.gr/

Το πολίτευμα στην Ελλάδα αλλάζει!!


Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Mεταλλάσσει το πολίτευμα της Ελλάδας ο ζυγός του μνημονίου. Το κοινοβουλευτικό καθεστώς αφυδατώνεται. Οι συνταγματικές πρόνοιες για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης μετατρέπονται σε καθημερινό τρόπο διακυβέρνησης. Οι δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες συρρικνώνονται. Οι εργασιακές κατακτήσεις ολόκληρου του 20ού αιώνα καταλύονται. Τα ρήγματα στις σχέσεις κυβερνώντων και κυβερνωμένων διευρύνονται και γίνονται αβυσσαλέα χάσματα. Η δραματική αλλαγή επί τα χείρω του πολιτεύματος συντελείται ταχύτατα, χωρίς αντιστάσεις. Οι πολίτες ως σύνολο δυσκολεύονται να συνειδητοποιήσουν το βάθος και τον μόνιμο χαρακτήρα, όπως και τις τραγικές συνέπειες του τρόπου με τον οποίο ασκεί την εξουσία η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη.

Η οικονομική καταβαράθρωση εκατομμυρίων Ελλήνων και οι απεγνωσμένες και μάταιες προσπάθειές τους να αποτρέψουν την εξαθλίωσή τους, απορροφά κάθε ικμάδα ενεργητικότητας που έχει απομείνει στον πληθυσμό της χώρας. Δεν αντιλαμβάνονται έτσι το μέγεθος της πολιτειακής αλλαγής που συντελείται. Νομίζουν ότι πρόκειται απλώς για αποσπασματικές εκδηλώσεις αυταρχισμού της κυβέρνησης. Κάνουν λάθος.

Η αυταρχική διολίσθηση είναι όμως αποτέλεσμα μιας συνειδητής επιλογής άσκησης της εξουσίας με νέο τρόπο. Η περιφρόνηση εκ μέρους της κυβέρνησης της άνετης κοινοβουλευτικής της πλειοψηφίας στη Βουλή και η προτίμησή της να διοικεί με εξόφθαλμα αντισυνταγματικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, σηματοδοτεί την απαξίωση του κοινοβουλευτισμού που επιδιώκει η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ. Η στάση της κυβέρνησης Σαμαρά και υπολοίπων συμπληρώνει και προστίθεται στους αλαλαγμούς μερίδας του πλήθους «Να καεί, να καεί το μπ…λο η Βουλή», δεν αντιπαρατίθεται σε αυτούς που περιφρονούν το κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Τους ενισχύει.

Η κατάλυση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, η εκμηδένιση της προστασίας της εργασίας, η πολιτική επιστράτευση των απεργών, ο καταποντισμός των μισθών κάτω από το όριο της φτώχειας για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, η άσκηση πολιτικής που δημιουργεί εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανέργους κάθε χρόνο κ.λπ. δεν είναι μόνο αποκρουστικά μέτρα αυτά καθαυτά. Αλλάζουν εκ βάθρων τη σχέση του πολιτεύματος και του κράτους με τους πολίτες.

Η αμφισβήτηση της… νομιμότητας (!) του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του ΣΥΡΙΖΑ, από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη είναι κάτι πολύ σοβαρότερο από την παρεκτροπή ενός υπουργού ακροδεξιάς νοοτροπίας ή από την αγωνία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά μήπως ο Αλέξης Τσίπρας κριθεί «πρωθυπουργήσιμος» από το ελληνικό κατεστημένο, τους Αμερικανούς ή τους Γερμανούς, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει πλέον θανάσιμα αυτός και οι συνεργάτες του να χάσουν σύντομα την εξουσία. Οταν μια κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανίσει ως δήθεν κινούμενη εκτός νομιμότητας την αξιωματική αντιπολίτευση, τότε αυτό που απειλείται από την κυβέρνηση και τη δράση της είναι πρωτίστως η δημοκρατία.

Οι ξυλοδαρμοί κρατουμένων από αστυνομικούς και η δημοσίευση εσκεμμένα φωτογραφιών τους με τα πρόσωπα μελανιασμένα ή αιμόφυρτα από το ξύλο που τους έδωσαν οι αστυνομικοί, σημαίνουν πολύ περισσότερα πράγματα από τις προσωπικές παρεκτροπές των οργάνων της πολιτείας που διέπραξαν τους ξυλοδαρμούς ή και βασανιστήρια εις βάρος αυτών που συνέλαβαν. Αποσκοπούν προφανώς να τρομοκρατήσουν καταρχάς τους ομοϊδεάτες τους, αλλά και όσους άλλους Ελληνες θεωρούνται εχθροί της κυβέρνησης.

Το κράτος της Δεξιάς, που προς μεγάλη τότε ανακούφιση του ελληνικού λαού κατέλυσε από το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου, είχε μια βαρύτατα ένοχη ιστορία κρατικής και παρακρατικής βίας. Το μόνο που δεν χρειάζεται η σημερινή Ελλάδα είναι μια επανέκδοσή του σε συνθήκες 21ου αιώνα.

Επιβολή της πολιτικής της με κάθε μέσο επιδιώκει η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη και στην επιδίωξή της αυτή δείχνει να μην ορρωδεί προ ουδενός. Δεν ενδιαφέρεται πλέον για την άσκηση μιας πολιτικής στον οικονομικό και στον κοινωνικό τομέα ή στον τομέα των δημοκρατικών και πολιτικών ελευθεριών που θα εξασφάλιζε τη συναίνεση της τεράστιας πλειοψηφίας του ελληνικού λαού στη λειτουργία του πολιτεύματος.

Αυτό συνιστά τομή με τη μέχρι τώρα πολιτειακή λειτουργία. Ταυτόχρονα, η επιλογή της επιβολής αντί της συναίνεσης και ενσωμάτωσης των πολιτών, καθιστά τον αυταρχισμό αναπόσπαστο στοιχείο του νέου πολιτεύματος.
ethnos.gr

http://olympia.gr/

ΚΑΤΟΧΗ !!! Ο πρώτος παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος μεταξύ νομισμάτων με θύματα την Γιουγκοσλαβία και κατόπιν την Ελλάδα!!!


Λάζαρος Ελευθεριάδης 

Οι σκοποί των Ηνωμένων Εθνών είναι:

1. Να διαφυλάξουν την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια....


2. Να καλλιεργήσουν φιλικές σχέσεις μεταξύ των εθνών....

3. Να επιτύχουν τη συνεργασία όλων των κρατών στην επίλυση των διεθνών προβλημάτων οικονομικού, κοινωνικού, πολιτιστικού ή ανθρωπιστικού χαρακτήρα και στην προώθηση και την ενθάρρυνση του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών για όλους τους ανθρώπους, χωρίς διακρίσεις ανάλογα με το φύλο, τη γλώσσα ή τη θρησκεία.
Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, άρθρο 1.

Όλοι γνωρίζουμε γιατί πληρώνουμε “χαράτσια”, γιατί μάς εξαθλιώνουν συστηματικά, για να σώσουμε τους ντόπιους χρεοκοπημένους Τραπεζίτες και τις τράπεζές τους, να “στηρίξουμε” το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και τη διεθνή οικονομία, κι απ’ την άλλη να “βλέπουμε” την Γερμανία να “κερδίζει” μόνο από τη διαχείριση της κρίσης, πάνω από 60 δις € σε διάστημα μόλις δύο ετών.

Όμως στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με αφορμή το Δίστομο, εκκρεμεί η διένεξη Γερμανίας και Ιταλίας για το προνόμιο της ετεροδικίας, εάν δηλαδή τα ιταλικά δικαστήρια έχουν το δικαίωμα να επιδικάζουν αποζημιώσεις σε θύματα της ναζιστικής θηριωδίας σε ολόκληρη την Ευρώπη ή σε κράτη-μέλη της ΕΕ.

Στην Ιταλία κατέφυγαν και δικαιώθηκαν τα θύματα του Διστόμου προκειμένου να εκτελεστεί η απόφαση του Αρείου Πάγου η οποία προβλέπει κατάσχεση γερμανικών περιουσιακών στοιχείων.

Η Γερμανία επιθυμεί να μην εκδικάζονται ανάλογες υποθέσεις στα κράτη τα οποία υπέστησαν την “τραγωδία” των ναζί, αλλά μόνον σε “αρμόδια” δικαστήρια υπονοώντας τα γερμανικά δικαστήρια.

Καλό είναι να αναφέρω ότι οι επιπτώσεις του Β‘ Παγκόσμιου πολέμου έγιναν πιο αισθητές στην Ευρώπη παρά στον υπόλοιπο πλανήτη.

Η Ευρώπη ήταν ένας σωρός από ερείπια. Στη Σοβιετική Ένωση είχαν καταστραφεί 6.000.000 σπίτια, στην Πολωνία το 80% της βιομηχανίας, στη Γαλλία είχαν υποστεί σοβαρές ζημιές σχεδόν όλα τα λιμάνια και μεγάλο μέρος του συγκοινωνιακού και σιδηροδρομικού δικτύου, στην Ελλάδα είχαν καεί περίπου 160.000 κτίρια και είχαν πυρποληθεί 1.700 χωριά.

Πόλεις όπως το Βερολίνο, το Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη), η Δρέσδη, η Χιροσίμα, το Ναγκασάκι και εκατοντάδες άλλες είχαν ισοπεδωθεί.

Η συνολική βιομηχανική παραγωγή της Ευρώπης έφτανε στα τέλη του Β’ Παγκόσμιου πολέμου μόλις το 50% της προπολεμικής αντίστοιχης.

Η Ελλάδα είχε χάσει σχεδόν το 75% της εμπορικής της ναυτιλίας και περίπου το 100% της αγροτοκτηνοτροφίας της. Τα περισσότερα κράτη είχαν δανειστεί για να προετοιμαστούν για τον πόλεμο και τώρα υποχρεώνονταν να το ξανακάνουν για να αρχίσουν την ανοικοδόμηση. (Οποία χαρά εις τους πιστωτάς-Τραπεζίτες !!!).

Το μεγαλύτερο μέρος των δανείων προερχόταν από τις ΗΠΑ.

Η ναζιστική Γερμανία συνδέθηκε με την φρίκη και τον όλεθρο, τα στρατόπεδα εξόντωσης, τούς θαλάμους αερίων, τα φρικιαστικά πειράματα των ναζί «γιατρών του θανάτου» σε αιχμαλώτους, τα βασανιστήρια και τις μαζικές εκτελέσεις αμάχων ως αντίποινα.

Η γενοκτονία των Εβραίων όμως θα αποτελεί για πάντα το σύμβολο του απόλυτου εγκλήματος σε βάρος του ανθρώπου.

Η κατεστραμμένη Ευρώπη του 1945 ήταν, πλέον, αντικείμενο ανταγωνισμού των δύο νέων υπερδυνάμεων, των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης.

Παράλληλα, φούντωνε και το κίνημα ανεξαρτητοποίησης των αποικιών, οι λαοί διακδικούσαν το δικαίωμα αυτοδιάθεσής των.

Ο Β‘ Παγκόσμιος πόλεμος άρχισε το 1939 στην Ευρώπη, εξαπλώθηκε σε πολλές περιοχές του πλανήτη και έληξε, μετά από σχεδόν πέντε χρόνια, με ήττα του Άξονα (Γερμανία, Ιαπωνία, Ιταλία), η Ελλάδα δέχτηκε αρχικά επίθεση από την Ιταλία, η οποία αντιμετωπίστηκε-αναχαιτίστηκε αποτελεσματικά, αλλά στη συνέχεια η επίθεση από τη Γερμανία οδήγησε στην κατάληψη της χώρας.Η Ελλάδα ήταν πλέον υπό την κατοχή των Γερμανών.

Κατά την Κατοχή, η έλλειψη βασικών αγαθών, ο αυταρχισμός των κατακτητών, η στέρηση της Ελευθερίας και των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, οι εκτελέσεις πατριωτών, είχαν ως αποτέλεσμα την εξαθλίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού της Ελλάδας.Εκτός αυτής της εξαθλίωσης παρέμειναν οι πάσης φύσεως συνεργάτες των Γερμανών, οι σύγχρονοι “Εφιάλτες” του Έθνους και οι μονίμως “ατιμώρητοι”.

Οι παραπάνω παράγοντες, σε συνδυασμό με την ισχυρή θέληση των Ελλήνων να απαλλαγούν από τον Γερμανό κατακτητή, γέννησαν ένα ρωμαλέο κίνημα αντίστασης το οποίο, κατά την περίοδο της κατοχής, κατάφερε να ελέγξει σημαντικό τμήμα της χώρας.

Αργότερα η χώρα “οδηγήθηκε” σε εμφύλιο πόλεμο ικανοποιώντας την σύγκρουση γεωπολιτικών συμφερόντων στην περιοχή, ακολουθώντας την περιβόητη ρήση-εκφραστή του γεωπολιτικού δόγματος “Ανήκωμεν στην Δύσην”.

Οι επιπτώσεις του Β’ Παγκόσμιου πολέμου υπήρξαν βαριές για ολόκληρη την ανθρωπότητα, με αποτέλεσμα μεταπολεμικά, να ιδρυθεί ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, με κύριο στόχο την αποτροπή μελλοντικών συγκρούσεων.

Ο ΟΗΕ, ωστόσο, έγινε από νωρίς πεδίο ανταγωνισμού των ισχυρών, κυρίως των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις (1947: ιταλο-γιουγκοσλαβική διένεξη για την Τεργέστη) πέτυχε τους στόχους του.

Δεν ήταν λίγες, όμως, οι φορές κατά τις οποίες, αποδείχθηκε αδύναμος να επιβάλει το διεθνές δίκαιο (1974: τουρκική εισβολή στην Κύπρο).

Βέβαια, σημαντικό υπήρξε και εξακολουθεί να είναι το έργο του ΟΗΕ στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και στη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητος.

Η συνέχεια του Β! Παγκοσμίου πολέμου ήταν η περίοδος η οποία ονομάστηκε ο Ψυχρός Πόλεμος, ήταν μία περίοδος πολιτικών διενέξεων, πολιτικής έντασης και οικονομικού ανταγωνισμού μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και των χωρών οι οποίες την υποστήριζαν και του Δυτικού κόσμου, κυρίως της Αμερικής, μετά το τέλος του Β! Παγκοσμίου Πολέμου και διήρκεσε από το 1945 έως το 1991.

Παρά το γεγονός οτι, τα αντίπαλα μέρη, στρατιωτικά, δεν αντιπαρατάχθηκαν ποτέ, αποτέλεσε περίοδο στρατιωτικών συνασπισμών, στρατηγικών ενεργειών, και εξοντωτικό αγώνα για τον πυρηνικό εξοπλισμό των κυρίων ανταγωνιστών, προπαγάνδας και κυρίως πορεία “τεχνολογικού” ανταγωνισμού.

Οι δύο υπερδυνάμεις οι οποίες προέκυψαν μετά το τέλος του πολέμου, δηλαδή η Αμερική και η Ρωσία, παρά το γεγονός οτι συμμάχησαν εναντίον του Άξονα κατά τον πόλεμο, μετά το τέλος του, διαφώνησαν για την μετά τον πόλεμο διαμόρφωση του κόσμου.

Η Ρωσία με τις χώρες οι οποίες την υποστήριζαν δημιούργησαν το Ανατολικό Μπλοκ, ενώ οι δυτικές χώρες δημιούργησαν πολιτική προστασίας από τον κομουνισμό και συμμαχίες όπως το ΝΑΤΟ, επιβάλοντας οικονομικά μοντέλα βασιζόμενα στην ελεύθερη αγορά και αργότερα στην παγκοσμιοποίηση.

Επίσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν το Σχέδιο Μάρσαλ για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης, σχέδιο στο οποίο η Σοβιετική Ένωση δεν συμμετείχε. Παράλληλα, δεν επέτρεψε να συμμετέχουν και οι περισσότερες χώρες οι οποίες άνηκαν στο Ανατολικό Μπλοκ.
Η Σοβιετική Ένωση ακολουθώντας την πολιτική λογική του “διεθνισμού” επίσης ενθάρρυνε την εγκαθίδρυση του κουμμουνισμού σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως στη Νοτιοανατολική Ασία και τη Λατινική Αμερική.

Ανάμεσα στις χώρες αυτές, ήταν και η Κούβα, ηγέτης της οποίας τότε ήταν ο Φιντέλ Κάστρο.

Η Κούβα αποδείχθηκε το επίκεντρο του Ψυχρού Πολέμου, καθώς η Σοβιετική Ένωση τοποθέτησε αρκετούς πυρηνικούς πυραύλους στη χώρα αυτή, σε αντίβαρο της τοποθέτησης πυρηνικών πυραύλων στην Τουρκία απο τις ΗΠΑ, οδηγώντας σε κρίση τη παγκόσμια ειρήνη και παρολίγο τις δύο δυνάμεις σε πυρηνικό πόλεμο το 1962.

Εκτός από τη κρίση στη Κούβα, σημαντικά γεγονότα της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου ήταν ο Πόλεμος της Κορέας, ο Πόλεμος του Βιετνάμ και ο πόλεμος των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν.

Ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε το 1991 με την κατάρευση της Σοβιετικής Ένωσης, αφήνοντας έτσι τις Ηνωμένες Πολιτείες την μόνη κυρίαρχη στρατιωτική δύναμη στο πλανήτη.

Σε όλη τη διάρκειά του, ήταν μια περίοδος παγκόσμιας ανησυχίας, κυρίως λόγω του έντονου αγώνα των χωρών για την εδραίωση και ανάπτυξη των πυρηνικών οπλοστασίων.

Ωστόσο, μετά το 1947 ο πρόεδρος Τρούμαν "αντελήφθη" πως η ευημερία της Ευρώπης απαιτεί μια σταθερή και παραγωγική Γερμανία, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στη Γερμανία να δεχθεί τους πρώτους πόρους του Σχέδιου Μάρσαλ για την ανοικοδόμησή της.

Πρόκειται για το μεγάλης κλίμακας πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας των Ηνωμένων Πολιτειών προς 16 ευρωπαικές χώρες, με σκοπό την ανοικοδόμησή και ανάπτυξή τους μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1948 και είχε διάρκεια 4 χρόνια. Ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Γραμματέα Εσωτερικών της Αμερικής κ. George Marshall, και το ύψος του έφτανε τα 13 δις δολάρια τότε, δηλαδή περίπου 150 δις δολάρια σήμερα (2011).
Ειδικά στη Γερμανία, κατά τα τρία πρώτα χρόνια κατοχής της από τους Συμμάχους, εφαρμόστηκε ένα σχέδιο βιομηχανικής αποδιοργάνωσης της χώρας, με αφαίρεση του βιομηχανικού εξοπλισμού αλλά και εφαρμόζοντας εμπάργκο στις εισαγωγές σε πρώτες ύλες.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη σημαντική πτώση της παραγωγής της Γερμανίας και του εμπορίου στην Ευρώπη.

Τον Ιούλιο του 1947, η Ουάσινγκτον “συνειδητοποίησε” οτι η επαναφορά της οικονομίας της Ευρώπης δεν θα προχωρούσε χωρίς τη βιομηχανική ανοικοδόμηση της Δυτικής Γερμανίας ώς προμετωπίδα όμορη στο Ανατολικό Μπλόγκ.

Επίσης, η ενδυνάμωση του κομμουνισμού σε μερικές ευρωπαικές χώρες όπως έγινε φανερό στις μετά τον πόλεμο εκλογές, ανησύχησε τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι πρώτες βοήθειες πήγαν στην Ελλάδα και στη Τουρκία, καθώς αυτές οι δύο χώρες ήταν στη πρώτη γραμμή της επέκτασης του κουμμουνισμού και το γεωπολιτικό συμφέρον επέβαλε τον πλήρη “έλεγχό” τους.
Στη συνέχεια και οι υπόλοιπες χώρες έλαβαν τη βοήθεια, η οποία ήταν ανάλογη με τη βιομηχανική δύναμη της κάθε μίας.

Η μεγαλύτερη βοήθεια δόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία και μετά στη Γαλλία. Ο μόνος περιορισμός στις δαπάνες της βοήθειας εφαρμόστηκε στη Γερμανία με όριο στην παραγωγή ατσαλιού. Επίσης, η Ισπανία εξαιρέθηκε από το πρόγραμμα, καθώς δεν συμμετείχε καθολικά στον πόλεμο.

Τα χρήματα τα οποία δόθηκαν με τη μορφή αγαθών μέσω του προγράμματος, δεν χρειαζόταν να αποπληρωθούν. Οι αμερικανοί προμηθευτές πληρώνονταν σε δολάρια από πόρους του προγράμματος.
Οι Ευρωπαίοι παραλήπτες, τα πλήρωναν με πίστωση, σε εθνικό νόμισμα. Αυτές οι πληρωμές κατατίθονταν σε έναν “ειδικό λογαριασμό” (σ.σ. Μας θυμίζει τον σημερινό ειδικό λογαριασμό στον οποίον οδεύουν τα έσοδα απο τις Αποκρατικοποιήσεις στην χώρα μας), του κάθε κράτους και χρησιμοποιούνταν από τις κυβερνήσεις για νέες επενδύσεις.!!!

Μέχρι το 1952 κατά το οποίο, ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα, οι οικονομίες όλων των ευρωπαικών χωρών οι οποίες συμμετείχαν είχαν ξεπεράσει τα προ πολέμου επίπεδα, τουλάχιστον κατά 35%.
Η φτώχια και η πείνα είχαν εξαλειφθεί. Τις επόμενες δύο δεκαετίες, η Ευρώπη γνώρισε πρωτοφανή ανάπτυξη και ευημερία.

Οι πολιτικές επιπτώσεις, ήταν εξίσου σημαντικές με τις οικονομικές. Στη Ευρώπη λόγω της ανάπτυξης και της ευημερίας, επικράτησε πολιτική σταθερότητα, η εξάπλωση του κουμμουνισμού μειώθηκε και οι σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών και Σοβιετικής Ένωσης με τις ευρωπαικές χώρες, έκαναν προφανές οτι η Ευρώπη ήταν πλέον χωρισμένη σε δύο σφαίρες επιρροής και βέβαια σε ποιά σφαίρα επιρροής ανήκε η Ελλάδα.

Η Γιουγκοσλαβία σχηματίστηκε το 1918 από την ένωση του Βασιλείου της Σερβίας με τις περιοχές της Σλοβενίας, Κροατίας και Βοσνίας-Ερζεγοβίνης οι οποίες έως τότε ανήκαν στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία.

Η αρχική της ονομασία ήταν Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων και μετονομάστηκε σε Γιουγκοσλαβία το 1929.

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αποτέλεσε μέλος του ανατολικού μπλοκ, αν και η συνθήκη της Γιάλτας προέβλεπε ίση επιρροή των δυο ψυχροπολεμικών συνασπισμών.

Μετά την ρήξη του Τίτο με τον Στάλιν η Γιουγκοσλαβία βγήκε από την άμεση επιρροή της ΕΣΣΔ αν και παρέμεινε χώρα με κατά μεγάλο βαθμό κομμουνιστικό σύστημα.

O Τίτο αν και Κροάτης, πίστευε στην ενότητα της Γιουγκοσλαβίας την οποία και διατήρησε με αριστοτεχνικό τρόπο έως τον θάνατό του το 1980.

Από το 1981 άρχισε να στήνεται ή καλύτερα να εφαρμόζεται το “σκηνικό” διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Το 1981 έγινε η πρώτη “διαμαρτυρία” των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, οι οποίοι ζητούσαν, όλως τυχαίως, την συγκεκριμένη χρονική περίοδο την ανακήρυξη του Κοσσυφοπεδίου ως ανεξάρτητης περιοχής.

Ο εθνικισμός χρησιμοποιείται αριστοτεχνικά απο τούς σχεδιαστές της “διάλυσης” της Γιουγκοσλαβίας και αποδυνάμωσης της Σερβίας.

Η Σλοβενία αποσχίζεται αναιμάκτως απο την τέως πλέον Γιουγκοσλαβία η οποία μαστίζεται από οικονομική κρίση, η Κροατία αποσχίζεται μετά από πόλεμο με τους Σέρβους και το 1992 η Βοσνία κηρύσσεται ανεξάρτητη.

Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης “συμπαρέσυρε” στην διάλυση την Γιουγκοσλαβία και "προκάλεσε" εν πολλοίς τις γεωπολιτικές “αλλαγές” της περιοχής, τις οποίες οι Ευρωπαίοι και γενικά οι Δυτικοί είχαν ώς στόχο απο την συνθήκη της Γιάλτας (συμφωνία ίσης επιρροής στην Γιουγκοσλαβία).
Για αυτόν τον λόγο και δεν “συγχώρησαν” ποτέ τον Τίτο για την ένταξη της χώρας στην άμεση επιρροή της ΕΣΣΔ, παραβιάζοντας ουσιαστικά την συνθήκη της Γιάλτας.

Ο σχεδιασμός της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας και κατόπιν η ένταξη υπό αυστηρές πολιτικές προϋποθέσεις, των τμημάτων της, στην ΕΕ, εφαρμόζεται έως σήμερα, έχοντας αναπτύξει μία σχεδόν απόλυτη αυτόνομη δυναμική στην περιοχή.

Οι μνηστήρες πολλοί, το διακύβευμα ένα, η νέα υπό διαμόρφωση γεωπολιτική σφαίρα επιρροής της ΕΕ στο υπογάστριό της δεν αφήνει περιθώρια αμφισβητήσεων.

Όμως το διακύβευμα, δηλαδή ο έλεγχος αυτής της ευαίσθητης περιοχής των Βαλκανίων εξελίσσεται σε πεδίον “σύγκρουσης” ευρύτερων γεωπολιτικών συμφερόντων.

Οφείλω να επισημάνω ότι από το 1918 έως το 1980, ο στρατάρχης Τίτο διαχειρίστηκε με άριστο τρόπο τις συγκρουσιακές αντιπαραθέσεις των γεωπολιτικών συμφερόντων στην χώρα του και στην περιοχή του, διατηρώντας την Γιουγκοσλαβία ενωμένη και πανίσχυρη επι τουλάχιστον 60 χρόνια.

Τα βαλκάνια ανέκαθεν αποτελούσαν “πεδίον” σύγκρουσης γεωπολιτικών συμφερόντων και το “διαίρει και βασίλευε” επιτυχημένη “συνταγή” διαχείρισης και ελέγχου των “ευέξαπτων” και “υπερευαίσθητων” Βαλκάνιων.
Το Κόσοβο και τα Μετόχια ή Κοσσυφοπέδιο (Kosovo, σερβικά: Косово и Метохија, λατινικά Kosovo i Metohija και Kosmet, αλβανικά: Kosova ή Kosovë), είναι μια περιοχή των Βαλκανίων (πρώην επαρχία της Σερβίας), η οποία από το 1999 βρίσκεται υπό την προσωρινή διοίκηση-κατοχή του ΟΗΕ και τη στρατιωτική προστασία του ΝΑΤΟ.
Η λέξη Κοσσυφοπέδιο προέρχεται από το αρχαϊκό “κόσσυφος” «κοτσύφι»+πεδίο, και αποτελεί το πεδίο της μάχης του Κοσσυφοπεδίου το 1389 στο οποίο και ηττήθηκαν οι Σέρβοι από τους Τούρκους, οι οποίοι εγκατέστησαν τούς Αλβανούς στην περιοχή του Κοσσυφοπεδίου.

Το Κοσσυφοπέδιο αναγνωρίσθηκε άμεσα από τις ΗΠΑ και τις τέσσερις μεγάλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Γερμανία) μεταξύ άλλων, ενώ κάποιες άλλες, όπως η Ρωσία και η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, θεωρούν την απόσχισή του απο την Σερβία παράνομη.

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε στις 8 Οκτωβρίου του 2008 το αίτημα της Σερβίας να παραπέμψει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης το ζήτημα της μονομερούς απόφασης του Κοσσυφοπεδίου να κηρύξει την ανεξαρτησία του.

Στις 8 Μαΐου του 2009 έγινε δεκτό το αίτημα του Κοσόβου να γίνει μέλος του ΔΝΤ. Από τις 29 Ιουνίου του 2009 είναι μέλος της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Τόσο πολύ και απεγνωσμένα κάποια γεωπολιτικά συμφέροντα θέλουν το Κοσσυφοπέδιο ώς την διελκυνστίδα Ανατολής και Δύσης.

Το επόμενο “πρόβλημα” στα Βαλκάνια το οποίο δημιουργήθηκε μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας είναι το “Σκοπιανό”, ένα “πρόβλημα” το οποίο εντέχνως συντηρείται και διατηρείται συμμετέχοντας στο “παζάρι” και τούς εκβιασμούς των ισχυρών προς την Ελλάδα, θέλοντας και αποσκοπώντας στην αδρανοποίηση των τυχών αντιδράσεών της για τούς σχεδιασμούς τους στην περιοχή.
Ίδρυσαν το κρατος της FYROM έκ του μηδενός, του "έδωσαν" πλαστή Ιστορία και οικονομική οντότητα, έτσι, γιατί αυτό απροκάλυπτα "εξυπηρετεί" τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα και σχεδιασμούς στην περιοχή. Τέτοιο θράσσος.!!!

Στόχος τους, οι Σέρβοι να μην έχουν κανέναν “σύμμαχο” στην περιοχή, ούτως ώστε κάθε “χειρισμός” να είναι “εύπεπτος”.
Η ελληνική διπλωματία από θέση ισχύος δεν συζητούσε στην αρχή «ούτε το όνομα Μακεδονία, ούτε παράγωγά του» για την ονομασία του γειτονικού κράτους.

Η οικονομική διείσδυση στην FYROM, το οικονομικό εμπάργκο, οι πολύπλοκες διαπραγματεύσεις, δεν έφεραν κανένα “αποτέλεσμα” και σήμερα η χώρα μας, έχοντας κάνει μια σημαντική Εθνική "έκπτωση", διαπραγματεύεται τη σύνθετη ονομασία, επειδή «η διεθνής κοινότητα δεν μας καταλαβαίνει».

Δεν καταλαβαίνει ή δεν θέλει να καταλάβει.!!! Η Ιστορία της Ανθρωπότητος αποτελεί "φωνή βοώντος εν τη ερήμω".!!!

Η σημερινή κατάσταση των βαλκανίων χαρακτηρίζεται από πολιτική αστάθεια, οικονομική δυσπραγία, έξαρση των εθνικισμών, τάσεις επαναδιάταξεις των συνόρων, τυχοδιωκτισμούς είς βάρος της Ελλάδος, κτλ.

Αυτήν την περίοδο η Ελλάδα, όχι τυχαία, οδηγήθηκε μεθοδευμένα και συστηματικά, κατ’εφαρμογή σχεδίου, σε οικονομική δίνη, παραδόθηκε στούς εν δυνάμει πιστωτές της, από μία ομάδα πολιτικών υπό τον ΓΑΠ και τους πολιτικούς κληρονόμους του, σε αγαστή συνεργασία με τους ντόπιους Τραπεζίτες, τους πολιτικούς εφιάλτες της χώρας και τα πέριξ αυτών περιφερόμενα λαμόγια και οικονομικά παράσιτα.
Άραγε ποιός είναι ο στόχος και ποιοί είναι οι διεκδικούντες την άμεση επιρροή των Βαλκανίων, η ΕΕ η Ρωσία οι ΗΠΑ ή η Κίνα ;;;

Η απόλυτη γεωπολιτική ρευστότητα στα Βαλκάνια, το ευαίσθητο υπογάστριο της ΕΕ, προφανώς αποτελεί στοιχείο “πίεσης” και “συνδιαλλαγής” εκ των υπολοίπων τριών Μεγάλων Δυνάμεων πρός την ΕΕ, άλλωστε ο πρώτος παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος μεταξύ νομισμάτων δηλ, οικονομιών, είναι σε εξέλιξη και στην κορύφωσή του.

Εμείς ώς χώρα είμαστε το πρώτο μετά την Γιουγκοσλαβία θύμα του.!!!
Είμαστε χώρα υπό κατοχή !!!

Πηγές : www.un.int (η ιστοσελίδα του ΟΗΕ).

Μάρτης 2013/ ΜΗΝΑΣ λαϊκής ΣΤΑΣΗΣ πληρωμών!

STOP PAYΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ/ όλοι μαζί μπορούμε!  Σαράντα χρόνια «ανάπτυξη» και Ευρωπαϊκή ένωση μας έφεραν στη σημερινή σκληρή πραγματικότητα των μνημόνιων, της φτώχειας, των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της ανεργίας, της απόγνωσης και των αυτοκτονιών. Τρία χρόνια κρίσης γκρέμισαν τις κατακτήσεις δεκαετιών. Οι πολιτικές τους έχουν ένα στόχο: Τα κέρδη των ολίγων και την εκμετάλλευση των πολλών. Κυβέρνηση – ΕΕ μαζί με τραπεζίτες – ΣΕΒ, εθνικούς εργολάβους  και ΜΜΕ καλλιεργούν καθημερινά την ανασφάλεια, το φόβο,  το ρατσισμό και το φασισμό με ένα και μόνο στόχο: να ισοπεδώσουν τον εχθρό λαό. Να ισοπεδώσουν κάθε αντίσταση, να σκοτώσουν την ελπίδα, να φυλακίσουν την ελευθερία. Επιδιώκουν να στηρίξουν τη νέα ανάπτυξη και τη κερδοφορία τους στη μαζική φτωχοποίηση και εξόντωση των εργαζόμενων. Έχουν τη δύναμη; Τη δύναμη την έχει ο αφέντης λαός. Τον πόλεμο που μας κήρυξαν μπορούμε να τον κερδίσουμε εμείς.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΦΤΩΧΕΙΑ – λαϊκή ΣΤΑΣΗ πληρωμών τώρα!
Μάρτης 2013/ ΜΗΝΑΣ προειδοποιητικής λαϊκής ΣΤΑΣΗΣ πληρωμών σε όλα. Δεν πληρώνουμε λογαριασμούς ΔΕΚΟ, Τράπεζες, Εφορία. Δεν πληρώνουμε την κρίση τους.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
* Καμιά αύξηση στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ /Μειώσεις τώρα.
* Δωρεάν ρεύμα/τηλέφωνο/νερό/δημοτικά τέλη /μεταφορές σε ΑΝΕΡΓΟΥΣ /ΧΑΜΗΛΟΣΥΝΤΑΞΟΥΧΟΥΣ/ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ και * ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΤΟΥΣ τους σε τράπεζες και εφορία.
* Κατάργηση όλων των χαρατσιών/ καμία φορολογία στα χαμηλά εισοδήματα.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ!
Δεν υποχωρούνε /δεν υποχωρούμε!
Καλούμε κάθε συλλογικότητα από τα κάτω, εργατικά σχήματα, λαϊκές συνελεύσεις, πρωτοβάθμια σωματεία και οργανώσεις, κάθε άνθρωπο να στηρίξουμε και να οργανώσουμε τη λαϊκή αντίσταση αποφασιστικά και τελεσίδικα για τους σχεδιασμούς τους.