Κατάμαυρος ο ορίζοντας. Καταρρέουν οι Έλληνες! του Γιώργου Δελεαστίκ

Οταν η ίδια η κυβέρνηση προβλέπει μείωση του ΑΕΠ κατά 4,5% το 2013 και Γερμανοί αναλυτές κάνουν λόγο για μία τουλάχιστον δεκαετία μαρασμού της χώρας, η άσπρη μέρα είναι ακόμη πολύ μακριά

Ιλαροτραγωδία με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά προς βουλευτές της ΝΔ σε ταβερνοκουβέντα στην Κηφισιά, το βράδυ της Τετάρτης. Τι ομολόγησε; «Το 2013 θα είναι η χειρότερη χρονιά για την Ελλάδα», είπε ο πρωθυπουργός, αναφέρει το «Εθνος». Εντελώς άλλη αποστροφή της συζήτησης προώθησε στα τηλεοπτικά κανάλια και τις δεξιές εφημερίδες η κυβερνητική προπαγάνδα, ώστε να βγαίνει το διαμετρικά αντίθετο συμπέρασμα: «Από τον Σεπτέμβριο θα απογειωθούμε (!), αρκεί να αντέξουμε μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού», είναι η προβαλλόμενη πρωθυπουργική δήλωση. Πρόκειται φυσικά για παραμύθι, για προσπάθεια εξαπάτησης του ελληνικού λαού. Επειδή η κατάσταση της οικονομίας θα επιδεινωθεί δραματικά τους επόμενους μήνες, επιχειρείται να καλλιεργηθούν ψεύτικες ελπίδες στους Ελληνες ότι όπου να ‘ναι τελειώνει το μαρτύριο.

Μείωση του ΑΕΠ κατά 4,5% προβλέπει για το 2013 η ίδια η κυβέρνηση Σαμαρά και μάλιστα στο πιο επίσημο κείμενό της, τον προϋπολογισμό της τρέχουσας χρονιάς. Τι είδους «απογείωση» θα είναι αυτή με καταποντισμό του ΑΕΠ; «Απογείωση» προς τα Τάρταρα, τον Καιάδα, την άβυσσο;

Θα αργήσουμε πολύ να δούμε άσπρη μέρα, αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική οικονομικής και κοινωνικής εξουθένωσης του λαού μας. Πολλά χρόνια θα περάσουν. Πόσα δεν ξέρουμε, γιατί αυτό συναρτάται με τις πολιτικές εξελίξεις στις ηγετικές χώρες της ΕΕ και πρωτίστως στη Γαλλία. Δευτερευόντως, η Ιταλία μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης σοβαρών ευρωπαϊκών γεγονότων. Πάντως, οι Γερμανοί αναλυτές και αξιωματούχοι, που αναφέρονται στο θέμα της Ελλάδας αυτοτελώς, κάνουν λόγο συνήθως για τουλάχιστον μία… δεκαετία (!) μαρασμού της χώρας μας. Εκτιμήσεις, όμως, που δεν συνυπολογίζουν ελληνικές και ευρωπαϊκές πολιτικές εξελίξεις δεν έχουν καμιά αξία.

Κοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα είναι πολύ πιθανότερη από την «απογείωσή» της, εκτιμά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική. «Θα είμαστε μπροστά σε κοινωνική έκρηξη, αν πιέσουμε τον λαό να δώσει περισσότερα», δήλωσε ευθέως ενώπιον του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ. «Ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλα βάρη. Εχει δώσει πάρα πολλά μέχρι σήμερα. Οι αντοχές των Ελλήνων έχουν εξαντληθεί», υπογράμμισε.

Αδιαφορεί η κυβέρνηση για τη δυστυχία των Ελλήνων. Νομοθετεί έχοντας κατά νου μόνο τις εντολές και τις απαιτήσεις της τρόικας. Ετσι π.χ. εξαπλασίασε (!) σχεδόν τον φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης – για την ακρίβεια από 60 ευρώ τα 1.000 λίτρα που ήταν πέρυσι τον πήγε στα… 330 ευρώ φέτος. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Εχει ξεπαγιάσει όλη η Ελλάδα, εκατομμύρια Ελλήνων. Κατέρρευσε η κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης. Πτώση πάνω από 80%! Φέτος τον Ιανουάριο, λοιπόν, με έξι φορές πάνω τον φόρο σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2012, η κυβέρνηση εισέπραξε 353 εκ. ευρώ φόρους από το πετρέλαιο θέρμανσης έναντι… 349 εκατομμυριών που είχε εισπράξει τον περσινό Γενάρη! Η κυβέρνηση Σαμαρά και λοιπών οδήγησε σε πολύμηνο μαρτύριο ξεπαγιάσματος 10 εκατομμύρια Ελληνες για να κερδίσει 4 εκατομμύρια ευρώ! Ανήκουστο κοινωνικό έγκλημα για να πάρει… 40 λεπτά παραπάνω φόρο από κάθε πολίτη!

Το ταξίδι στην Τουρκία ύστερα από μία εβδομάδα δεν γνωρίζουμε αν ο πρωθυπουργός το συμπεριλαμβάνει στην «απογείωση» της κυβέρνησής του. Ειλικρινά απορούμε γιατί ο Αντώνης Σαμαράς πραγματοποιεί αυτή την επίσκεψη στην πιο εχθρική χώρα προς την Ελλάδα αυτή την εποχή που η χώρα μας είναι εξόφθαλμα τραγικά αποδυναμωμένη σε ό,τι αφορά και τη διεθνή της θέση, ενώ το διεθνές κύρος της είναι μηδαμινό. Θέλει πολλή σκέψη για να αντιληφθεί κανείς ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο η ουσιαστική ταπείνωση του Ελληνα πρωθυπουργού είναι αναπότρεπτα δεδομένη εκ των προτέρων;

Οσο για το δημόσιο χρέος, παρά το «κούρεμα» κατά 53% ποσού 200 δισεκατομμυρίων ευρώ και πλέον και την «επαναγορά» ελληνικών ομολόγων που διέλυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία και το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας, η μείωσή του είναι απογοητευτικά μικρή. Από 176,4% του ΑΕΠ που ήταν το 2011 έπεσε στο 156,6% του ΑΕΠ το 2012, έχοντας πάντως ένα ΑΕΠ που μειώθηκε αισθητά στη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε. Επειδή, όμως, το δημόσιο χρέος μετριέται ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι σε απόλυτα μεγέθη, το 156,6% του ΑΕΠ σηματοδοτεί χρέος μη βιώσιμο για χώρα όπως η Ελλάδα.


ethnos.gr

Πηγή: Κατάμαυρος ο ορίζοντας. του Γιώργου Δελεαστίκ - RAMNOUSIA 

Καμμένος: «Μασάτε» κ. Σαμαρά αλλά «μασάτε» στους δανειστές (video)....

Ως τον «κύριο αναξιόπιστο» χαρακτήρισε τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνος Καμμένος, ενώ τον κατηγόρησε, πως δεν είπε τίποτε επί της ουσίας για τους αγρότες και τους αλιείς που περίμεναν να μάθουν τι θα ειπωθεί για τα προβλήματά τους στη Βουλή.

“Έρχεστε εδώ και μας λέτε ότι δεν μασάτε από απειλές. Η ιστορία σας όμως δείχνει κ. Σαμαρά, όχι ότι δεν μασάτε αλλά ότι είναι και περίεργος ο ρόλος σας”, είπε ο Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, κατά τη δευτερολογία του, προσθέτοντας ότι “μασάτε από τις εντολές των δανειστών και τις καταπίνετε”.

«Είμαι 20 χρόνια σε αυτή την αίθουσα πρώτη φορά βλέπω Πρωθυπουργό να φεύγει σαν λαγός κάθε φορά που ανεβαίνει στο βήμα αρχηγός κόμματος της αντιπολίτευσης», ανέφερε ο Πάνος Καμμένος, ενώ υπογράμμισε ότι «είναι πλήρως αναξιόπιστος σε ότι έχει πει μέχρι σήμερα». «Βάζετε στο σπιράλ θανάτου στην Ελλάδα. Λέτε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης μαρτυριάρη. Εσείς έχετε κάνει μάρτυρες τους Έλληνες».

«Μας λέτε για ανάπτυξη. Ποια ανάπτυξη; Λουκέτα, λουκέτα, λουκέτα παντού», είπε ο κ.Καμμένος, καλώντας τον πρωθυπουργό να σέβεται τη Βουλή και να μη νομοθετεί με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και να αφήνει τους εξωκοινοβουλευτικούς του υπουργούς να μην απαντούν στις ερωτήσεις των βουλευτών.

Ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων έκανε ειδική αναφορά στο σκάνδαλο Λαυρεντιάδη, ενώ εξαπέλυσε κατηγορίες και για τον κ. Προβόπουλο. «Όσα γράφονται εδώ, θα χρειαστούν ως πρακτικά για μελλοντικά δικαστήρια», είπε ο Πάνος Καμμένος, προειδοποιώντας πως εκεί θα οδηγηθεί εφόσον συνεχίσει στην ίδια πολιτική.

Απαντώντας δε, στον Ευάγγελο Βενιζέλο και τα όσα είπε για τις γνώσεις του Αθανάσιου Τσαυτάρη επί των αγροτικών θεμάτων, υποστήριξε με νόημα πως οι γνώσεις του ειδικεύονται στα …μεταλλαγμένα.





Πηγή

Πηγή: Καμμένος: «Μασάτε» κ. Σαμαρά αλλά «μασάτε» στους δανειστές (video).... - RAMNOUSIA 

Η ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Στο "κόκκινο" τα δάνεια των νοικοκυριών - 8 στους 10 δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν

02/27/2013 - 10:32

3

Μετά τα δραματικά στοιχεία της Eurostat για την εκτόξευση των ορίων της φτώχειας στο 31%, έρευνες έρχονται να προσθέσουν στοιχεία στην εξαθλίωση που βιώνουν οι Έλληνες από την εφαρμογή της πολιτικής των μνημονίων που επέβαλαν ΔΝΤ και Ε.Ε. Μια πολιτική που έχει αποτύχει οικτρά, το ομολογούν άλλωστε και οι δανειστές, αλλά η κυβέρνηση επιμένει στη συνταγή βυθίζοντας όλο και πιο κάτω στη φτώχια και την ανέχεια τα ελληνικά νοικοκυριά.

Σύμφωνα με στοιχεία της Public Issue 8 στα 10 νοικοκυριά που έχουν δάνειο (84%) δηλώνουν δυσκολία ή αδυναμία να αποπληρώσουν τη δόση του δανείου τους. Συγκεκριμένα τα στοιχεία για το 2012, καταδεικνύουν οτι τα 4 στα 10 νοικοκυριά στην Ελλάδα (41%) έχουν λάβει κάποιο δάνειο από τράπεζα, ενώ η προβολή του ποσοστού αυτού στον πληθυσμό των νοικοκυριών της χώρας αντιστοιχεί περίπου σε 1,5 εκατ. νοικοκυριά. Τα δάνεια αυτά, κυρίως αφορούν σε στεγαστικά δάνεια (25%) και ακολουθούν με μικρότερα ποσοστά τα καταναλωτικά (10%), τα δάνεια για αγορά αυτοκινήτου (4%), τα επαγγελματικά (4%) και τα επισκευαστικά (3%).

Όσον αφορά στο ζήτημα της κανονικής εξυπηρέτησης των δανείων, σχεδόν 3 στα 4 νοικοκυριά (78%) αναφέρουν ότι πληρώνουν με δυσκολία τις μηνιαίες δόσεις, ενώ ένα επιπλέον ποσοστό 6% εμφανίζει πλήρη αδυναμία αποπληρωμής. Το συνολικό ποσοστό, που αγγίζει το 84%, είναι ιδιαίτερα αυξημένο σε σχέση με το παρελθόν: ήταν 60% το 2009 και 65% το 2008. Η δυσκολία εξυπηρέτησης των δανείων ανέρχεται στο 86% στα στεγαστικά, σε 86% στα καταναλωτικά, στο 79% στα δάνεια αγοράς αυτοκινήτου, στο 90% στα επαγγελματικά και στο 82% στα επισκευαστικά.

Τα τελευταία τρία χρόνια, το 29% των νοικοκυριών έχει πραγματοποιήσει διακανονισμό του δανείου τους, ενώ 2% των περιπτώσεων επεδίωξε κάποια ευνοϊκή ρύθμιση, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τέλος, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, το ποσοστό των νοικοκυριών με δάνειο έχει μειωθεί κατά 8%: από 49% το 2008, και 43% το 2009, σε 41% το 2012.

Τα ευρήματα αυτά, που δείχνουν την κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας και του οικογενειακού προυπολογισμού έρχονται σε συνέχεια την έρευνας της Eurostat, η οποία επιβεβαίωσε την αίσθηση ότι η εφαρμογή του προγράμματος, πέρα από τη βαθιά ύφεση και την εκρηκτική ανεργία, έχει εκτινάξει στα ύψη τους δείκτες φτώχειας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2011 (άρα το 2012 τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα), το ποσοστό των Ελλήνων που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού έφτασε στο 31% από 27,7% το 2010 ή σε απόλυτους αριθμούς στα 3,4 εκατομμύρια, την ώρα που ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη είναι 22,5%!!!

Στην κατάσταση αυτή βρίσκονται όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν εγκαίρως ενοίκιο, δόση στεγαστικού δανείου ή λογαριασμούς ΔΕΚΟ, όσοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκή θέρμανση στην κατοικία τους, όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε έκτακτες δαπάνες, όσοι δεν μπορούν να φάνε ψάρι, κρέας κάθε δεύτερη ημέρα, όσοι δεν μπορούν να έχουν μια έστω εβδομάδα διακοπών, όσοι δεν διαθέτουν αυτοκίνητο, πλυντήριο, έγχρωμη τηλεόραση ή τηλέφωνο.

Εάν, δε, ανατρέξει κανείς στα επιμέρους στοιχεία που αφορούν στα ποσοστά φτώχειας των παιδιών έως 18 ετών και ειδικά σε αυτά που λαμβάνεται υπόψη το μορφωτικό επίπεδο των γονιών, θα διαπιστώσει ότι το ποσοστό διαμορφώνεται στο 50,2% για γονείς με χαμηλή μόρφωση. Αναφορικά με τις περιπτώσεις που ο ένας από τους δύο γονείς είναι αλλοδαπός, τότε το ποσοστό φτώχειας των παιδιών διαμορφώνεται στο 43,1% έναντι 19,8% στις περιπτώσεις όπου και οι δύο γονείς είναι Έλληνες.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
 

ΣΑΡΩΝΕΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ - ΕΝΟΙΚΙΟ, ΘΕΡΜΑΝΣΗ ΚΑΙ ΔΕΚΟ ΑΠΛΗΡΩΤΑ

ΣΑΡΩΝΕΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ - ΕΝΟΙΚΙΟ, ΘΕΡΜΑΝΣΗ ΚΑΙ ΔΕΚΟ ΑΠΛΗΡΩΤΑ

Σαρώνει η φτώχεια - Το 31% δεν μπορεί να πληρώσει ενοίκιο, θέρμανση και ΔΕΚΟ... 

Μια ακόμα έρευνα  και μάλιστα με τη βούλα της EUROSTAT- έρχεται για να επιβεβαιώσει την αίσθηση ότι η εφαρμογή του Προγράμματος, πέρα από τη βαθιά ύφεση και την εκρηκτική ανεργία, έχει εκτινάξει στα ύψη τους δείκτες φτώχειας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2011 (άρα το 2012 τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα), το ποσοστό των Ελλήνων που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού έφτασε στο 31% από 27,7% το 2010 ή σε απόλυτους αριθμούς στα 3,4 εκατομμύρια, την ώρα που ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη είναι 22,5%!!! Στην κατάσταση αυτή... 


Βρίσκονται όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν εγκαίρως ενοίκιο, δόση στεγαστικού δανείου ή λογαριασμούς ΔΕΚΟ, όσοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκή θέρμανση στην κατοικία τους, όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε έκτακτες δαπάνες, όσοι δεν μπορούν να φάνε ψάρι, κρέας κάθε δεύτερη ημέρα, όσοι δεν μπορούν να έχουν μια έστω εβδομάδα διακοπών, όσοι δεν διαθέτουν αυτοκίνητο, πλυντήριο, έγχρωμη τηλεόραση ή τηλέφωνο.

Εάν, δε, ανατρέξει κανείς στα επιμέρους στοιχεία που αφορούν στα ποσοστά φτώχειας των παιδιών έως 18 ετών και ειδικά σε αυτά που λαμβάνεται υπόψη το μορφωτικό επίπεδο των γονιών, θα διαπιστώσει ότι το ποσοστό διαμορφώνεται στο 50,2% για γονείς με χαμηλή μόρφωση. Αναφορικά με τις περιπτώσεις που ο ένας από τους δύο γονείς είναι αλλοδαπός, τότε το ποσοστό φτώχειας των παιδιών διαμορφώνεται στο 43,1% έναντι 19,8% στις περιπτώσεις όπου και οι δύο γονείς είναι Ελληνες.

IEFIMERIDA

ΕΑ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΕΑ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Θα «κρεμάνε» στο internet τα σπίτια που κατάσχονται!...

Σε μια νέα εξόφθαλμη προσπάθεια εκφοβισμού των φορολογουμένων επιδίδεται ο απίθανος Χάρης Θεοχάρης, που απειλεί ότι όχι μόνο θα κατασχέσει τα σπίτια των οφειλετών του Δημοσίου, αλλά θα τα «βγάζει» και στο internet ώστε να μαζευτούν όσο το δυνατό περισσότεροι ενδιαφερόμενοι στον πλειστηριασμό του ακινήτου.

Μετά το άδειασμά του από το Μέγαρο Μαξίμου για τους εκβιασμούς του σε μικρο-οφειλέτες, ο Χάρης Θεοχάρης εμπνεύστηκε έναν άλλο τρόπο για να τρομοκρατήσει τον κόσμο. Αφήνει να διαρρεύσει ότι θα δημιουργήσει μια ειδική σελίδα στο internet, στην οποία θα παρουσιάζονται τα ακίνητα που έχει κατασχέσει η Εφορία και πρόκειται να βγουν σε πλειστηριασμό. Αυτό, βέβαια, που κρύβει σκοπίμως ο γενικός γραμματέας Εσόδων είναι ότι... 


Και τα ακίνητα που προσημειώνονται για κατάσχεση σπάνια βγαίνουν σε πλειστηριασμό. Η σχετική νομοθεσία αφήνει πολλά ανοιχτά παράθυρα, ώστε ο οφειλέτης να μπορεί να προσφύγει στα φορολογικά δικαστήρια, να καταβάλει ένα μικρό ποσό έναντι των οφειλών του και να παγώσει έτσι τη διαδικασία κατάσχεσης. Ακόμα όμως και όταν κατασχεθεί το ακίνητο, ο οφειλέτης μπορεί να σταματήσει την έκδοσή του σε πλειστηριασμό, εφόσον ο ίδιος ενταχθεί σε κάποια από τις ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Παρ' όλα αυτά, το υπουργείο Οικονομικών καταφέρνει, πού και πού, να βγάζει στο σφυρί κάποια από τα ακίνητα που έχει κατασχέσει. Ομως οι πλειστηριασμοί κηρύσσονται συνήθως άγονοι λόγω της έλλειψης ρευστότητας και της ελλιπούς ενημέρωσης των ενδιαφερομένων για τις διαδικασίες.

Με βάση το υφιστάμενο νομικό καθεστώς οι φορολογικές Αρχές μπορούν μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες να κατασχέσουν περιουσιακά στοιχεία των φορολογουμένων που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο.

Ο προϊστάμενος της εφορίας εκδίδει κατασχετήριο και σε συνεργασία με έναν δικαστικό επιμελητή προχωρά σε πρόγραμμα αναγκαστικής εκποίησης του ακινήτου με δημόσιο πλειστηριασμό. Για να είναι έγκυρος, θα πρέπει η περίληψη της κατάσχεσης και το πρόγραμμά του να δημοσιευτούν σε μια τοπική εφημερίδα της περιοχής του ειρηνοδικείου στο οποίο θα πραγματοποιηθεί ο πλειστηριασμός. Η ελάχιστη τιμή στην οποία, βάσει νόμου, μπορεί να πωληθεί ένα ακίνητο με πλειστηριασμό είναι η αντικειμενική αξία. Εφόσον η διαδικασία πλειστηριασμού κηρυχθεί άγονη έπειτα από τρεις πλειστηριασμούς, τότε ο ενδιαφερόμενος (στην περίπτωση αυτή το Ελληνικό Δημόσιο) μπορεί με αίτησή του προς το Πρωτοδικείο να ζητήσει διόρθωση της τιμής προς τα κάτω, προκειμένου να είναι δυνατή η πώληση σε τιμή κατώτερης της αντικειμενικής.

Πάντως, τα τελευταία δύο χρόνια και ειδικά μετά τις αρχές του 2012 οι περισσότεροι πλειστηριασμοί κηρύσσονται άγονοι, καθώς δεν γίνονται γνωστοί στο ευρύτερο κοινό. Δεν υπάρχει μια επίσημη βάση δεδομένων όπου θα καταχωρίζονται όλα τα προγράμματα πλειστηριασμού, προκειμένου ο οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος να τα πληροφορηθεί και να λάβει, εφόσον το επιθυμεί, μέρος σε αυτά.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Τελειώσαμε σαν χώρα!Το παιχνίδι είναι χαμένο;

Οι Έλληνες με την ψήφο τους στις εκλογές του Ιούνη του 2012 φάνηκε να εγκρίνουν την πολιτική του Μόντι, του Παπαδήμου και κάθε άλλου παρόμοιου υπαλλήλου των τραπεζών

Του Κώστα Καπνίση


Το 1830 σύμφωνα με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου η Ελλάδα αναγνωρίστηκε από τη διεθνή πολιτική σκηνή ως ελεύθερο ανεξάρτητο Κράτος. Οι τότε μεγάλες δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία είχαν δώσει με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827 το τελειωτικό χτύπημα στην ήδη παραπαίουσα Οθωμανική αυτοκρατορία. Η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη που παρακολουθούσε για χρόνια το αιματοκύλισμα που συνέβαινε στην Ελλάδα επενέβη τότε μόνο που άρχισε ένας από τους μεγάλους παίκτες (Ρωσία) να προσπαθεί να επωφεληθεί της κατάστασης.

Η Ελλάδα καλώς ή κακώς βρίσκεται σε ένα από τα πιο σημαντικά σημεία στον χάρτη. Η λεγόμενη γεωπολιτική της θέση είναι η αιτία και όχι η αφορμή όλων αυτών των δεινών που την έχουν βρει τα τελευταία 200 χρόνια τουλάχιστον. Όπως άλλωστε λέει και ένας έγκυρος διπλωματικός αναλυτής αν η Ελλάδα βρισκόταν στη γεωγραφική θέση που βρίσκεται για παράδειγμα το Λουξεμβούργο τίποτε κακό δε θα είχε βρει τη χώρα μας και θα απολαμβάναμε και εμείς την άνεση και τα προνόμια αυτών που είναι έξω από τον χορό. Αυτό όμως δε συμβαίνει και καλό είναι να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα και όχι μια ιδεατή κατάσταση που όλοι θα ήθελαν να υπάρχει. Αν πάρουμε αυτά τα τελευταία 200 χρόνια και δούμε πως πορεύτηκε στο διάβα της Ιστορίας η Ελλάδα πραγματικά θα ανατριχιάσουμε αν συνειδητοποιήσουμε τι έχει συμβεί. Στο πέρασμα όλου αυτού του χρονικού διαστήματος η χώρα μας βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με πολύ μικρά διαλείμματα «ειρήνης».

Δεν έχει κάποιος παρά να ανοίξει μερικά βιβλία ιστορίας που αναλύουν με ιδιαίτερη διεξοδικότητα την Νεώτερη και Σύγχρονη Ιστορία της χώρας μας. Εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες, παγκόσμιοι πόλεμοι, βαλκανικοί πόλεμοι, εμφύλιοι πόλεμοι, δικτατορίες, εθνικές καταστροφές. Ποτέ αυτή η χώρα δεν υπήρξε ήρεμη. Ποτέ δεν την άφησαν ήρεμη να τραβήξει τον δρόμο της. Μια πιο προσεκτική ματιά αλλά και εμβάθυνση σε αυτό που ονομάζουμε λεπτομέρειες και διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές των μεγάλων γεγονότων μας κάνει να αναζητήσουμε και άλλους λόγους. Λόγους που έχουν να κάνουν με τον ανθρώπινο παράγοντα και την ιδιοσυγκρασία μας, τη νοοτροπία μας ως λαού. Τα τελευταία είκοσι σχεδόν χρόνια οι Έλληνες έχουν αποδείξει με τον χειρότερο δυνατό τρόπο το πως αντιλαμβάνονται το πιο ιερό δικαίωμα σε μια Δημοκρατία. Το δικαίωμα της ψήφου. Αυτό το πολύ μεγάλο όπλο το χρησιμοποιήσαμε όχι για το καλό της Δημοκρατίας και το γενικό καλό του συνόλου της κοινωνίας αλλά για την ικανοποίηση δικών μας μικρών και μεγάλων προσωπικών συμφερόντων. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι πολλοί το έκαναν και για να ικανοποιήσουν τάσεις ρεβανσισμού προς τον γείτονά τους, τον συνάνθρωπό τους. Η οπαδική συμπεριφορά και η έλλειψη παιδείας και κουλτούρας, στάσης ζωής σε όλο τους το «μεγαλείο».

Αλήθεια ποιο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας είναι έξω από αυτό που λέμε διαφθορά ή «μικροδιαφθορά»; Το πολιτικό σύστημα; Τα Μ.Μ.Ε; Οι διάφορες επαγγελματικές ομάδες και συντεχνίες; Ο λεγόμενος «απλός» λαός; Ποιο ακριβώς είναι εκείνο το υγιές κομμάτι που μπορούμε να στηριχτούμε πάνω του και να μη γκρεμοτσακιστούμε; Οι Ιταλοί προχθές με την ψήφο τους αντέδρασαν στα πλάνα των αρπακτικών των αγορών και της Γερμανίας της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Έστειλαν ένα μεγάλο μήνυμα στην Ευρώπη των τραπεζών, των καπιταλ(η)στών και της λιτότητας για τους λαούς. Οι Έλληνες με την ψήφο τους στις εκλογές του Ιούνη του 2012 φάνηκε να εγκρίνουν την πολιτική του Μόντι, του Παπαδήμου και κάθε άλλου παρόμοιου υπαλλήλου των τραπεζών αλλά και μιας παγκόσμιας δράκας διεφθαρμένων ανθρωποειδών που διαφεντεύουν τις τύχες των λαών του πλανήτη. Δεν έχουν όνομα και διευθύνσεις. Τους αποκαλούν αγορές, δανειστές, πιστωτές.

«Αναστατώθηκαν» λοιπόν οι αγορές, «ανησύχησαν» οι δανειστές, «ταράχτηκαν» οι πιστωτές και η ευρωπαϊκή «έννομη» τάξη των υπανθρώπων και των υπαλλήλων τους. Όταν αφήνουμε αυτούς να μας κυβερνούν τις ζωές γιατί να μην αφήσουμε να το κάνει ο Γκρίλο στην Ιταλία; Χειρότερος θα είναι; Και εδώ οι Έλληνες είχαν την απάντηση. Χρυσή Αυγή. Πουθενά δεν τους πιάνεις. Οι Έλληνες δεν ψήφισαν τους νεοναζί για να αλλάξουν την ασκούμενη πολιτική αλλά για να «δείρουν» αυτούς που πλέον δεν είναι ικανοί να τους κάνουν τα χατίρια και τα ρουσφέτια. Το ότι η Χρυσή Αυγή είναι οι μπράβοι και υπηρέτες του υπάρχοντος σάπιου πολιτικού συστήματος ούτε καν περνά από το μυαλό τους. Δεκάρα δε δίνουν για τον συνάνθρωπο παρά μόνο για την πάρτη τους και τη δική τους οικογένεια. Γιατί λοιπόν να μη το κάνουν και οι βουλευτές που έχουν και την εξουσία στα χέρια τους;

Οι Έλληνες δεν αντέδρασαν στο Καστελόριζο και στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, δεν αντέδρασαν στα ντόπια συμφέροντα που λυμαίνονται εδώ και δεκαετίες τον παραγόμενο πλούτο αυτής της χώρας, δεν αντέδρασαν στην ισοπέδωση της ζωής τους από τα Μνημόνια και των ασπόνδυλων που τα υπηρετούν. Φταίει ο Καπιταλισμός; Καπιταλισμό,οπως φαίνεται, δεν είχαμε ποτέ σε αυτή τη χώρα. Αυτό το μόρφωμα που επικρατεί στην κοινωνική πυραμίδα από πάνω μέχρι κάτω μάλλον ως Καμόρα μπορεί να χαρακτηριστεί παρά ως καπιταλισμός. Για να ξέρουμε τι λέμε και να μη χάνουν και το νόημα οι λέξεις. Το ποιοι είναι οι νονοί, ποια τα εκτελεστικά όργανα και ποια τα τσιράκια πολύ ευχαρίστως να το αναλύσουμε αρκεί να παίξουμε με όρους και κανόνες. Ναι, ακόμα και η Μαφία είχε και έχει κανόνες. Εμείς σήμερα αγνοούμε μέχρι και αυτό. Η χώρα μας ανέκαθεν ανήκε σε σφαίρες επιρροής των δυνατών του πλανήτη. Είτε αυτός ήταν ο αμερικάνικος παράγοντας είτε ο γερμανικός μέσα στον οποίο μας έχουν βάλει με το ζόρι.

Είναι εντελώς διαφορετικό όμως το να βρίσκεσαι μέσα σε μια σφαίρα επιρροής και να «παίζεις» και εσύ, να είσαι συμμέτοχος στο παιχνίδι με ισχυρή διπλωματία και επίγνωση της θέσης σου από το να είσαι με τη δική σου υπογραφή προτεκτοράτο ή αποικία χρέους μιας άλλης χώρας που έχει αιματοκυλίσει δύο φορές την ανθρωπότητα και επιχειρεί να το κάνει και μια τρίτη και τελευταία (ότι και να γίνει) φορά τώρα. Στη μια περίπτωση είσαι ρεαλιστής και προσπαθείς να καρπωθείς για τον λαό σου το μέγιστο δυνατό όφελος και να ζεις αξιοπρεπώς. Στην άλλη περίπτωση είσαι μια θλιβερή μαριονέτα που εξυπηρετείς δικές σου αλλά και της παρέας σου φιλοδοξίες και ιδιοτελή συμφέροντα επιλέγοντας όμως για τη χώρα και τον λαό σου τον ρόλο του ανδράποδου και του ξενόδουλου. Είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Τέρμα τα ψέματα. Από τη μια πλευρά, η Ιστορία έχει δείξει ότι επαναλαμβάνεται αλλά αν προσπαθήσεις να τη μιμηθείς μόνο χωρίς να βάλεις τη δική σου πινελιά τότε το κάνει μόνο ως φάρσα και με καταστροφικές συνέπειες. Δε μπορούμε πάντα να τη γλιτώνουμε επαναλαμβάνοντας λάθη του παρελθόντος. Από την άλλη πλευρά, δε μπορούμε να εμπιστευτούμε τις τύχες της χώρας σε αυτούς που την οδήγησαν ως εδώ και απαιτούν να συνεχίσουν να την οδηγούν. Αυτό είναι η μέγιστη ύβρις και η τιμωρία είναι κάτι που φαίνεται ότι δε μπορεί πια να αποφευχθεί.

Τελειώσαμε ως χώρα; Το παιχνίδι είναι χαμένο; Θα το δούμε ... Όλα είναι στο χέρι μας.

Ποιος είναι ο δοσίλογος κύριος Θεοχάρης που θέλει να κλείσει τους φορολογούμενους φυλακή;

“ Το πρώην στέλεχος της Lehman Brothers που βάζει τη "θηλιά" στο λαιμό του μέσου φορολογούμενου ”

Αυτό που συμβαίνει σε αυτή τη χώρα, της κυβέρνησης των 
γερμανοτσολιάδων δεν έχει προηγούμενο.

Ο άνθρωπος, τον οποίο πριν από λίγες ημέρες δημοσίευμα του Reuters χαρακτήρισε «μαϊμού της τεχνολογίας» (για την ακρίβεια, ο ίδιος έχει αυτοχαρακτηριστεί ως "μαϊμού της τεχνολογίας"), ο άνθρωπος οποίος επιδίδεται καθημερινά στη χρήση του twitter μετά μανίας (αλήθεια έχει χρόνο για τέτοιες ασχολίες;), ο άνθρωπος ο οποίος τοποθετήθηκε γενικός γραμματέας εσόδων του υπουργείου Οικονομικών,ο Χάρης Θεοχάρης, αυτός ο άνθρωπος, μπροστά στις συνέπειες της αποτυχημένης πολιτικής του πολιτικού του προϊσταμένου Γιάννη Στουρνάρα, αλλά και της δικής του (η φορολογική πολιτική δεν είναι twitter βλέπετε) έστειλε εγκύκλιο στις ΔΟΥ, η οποία αναφέρει τα εξής εξοργιστικά: Απαιτεί από τους εφόρους να βάλουν φυλακή όσους χρωστούν πάνω από 5.000 ευρώ και έχουν να έρθουν σε επαφή με την εφορία για περισσότερο από 4 μήνες.

Και το κάνει αυτό – ελάχιστη σημασία έχει αν τον πιέζει ο κύριος Στουρνάρας ή αν του δίνει εντολές – επειδή η κυβέρνηση εξαιτίας της εκτός λογικής φορολογικής πολιτικής που εφαρμόζει αδυνατεί να συγκεντρώσει έσοδα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ... οι οικονομικοί προφέσορες του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης αποτυγχάνουν. Τώρα αυτός ο άνθρωπος έρχεται να βάλει το μαχαίρι στο λαιμό του φορολογούμενου και του φτωχοποιημένου Έλληνα ακολουθώντας τη λογική: Ότι πιάσουμε.

Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι οι οφειλέτες που χρωστούν στο κράτος πάνω από 5.000 ευρώ ξεπερνούν σε αριθμό τους 80.000, ενώ όσοι έχουν χρέη κάτω από 3.000 ευρώ ανέρχονται σε περίπου 2.300.000.

Για να καταλάβει ο κάθε ένας τι εστί Χάρης Θεοχάρης πρέπει να γνωρίζει το εξής: Ο ίδιος υπήρξε στέλεχος της Lehman Brothers πριν φορτωθεί και αυτός στους Έλληνες όταν η επενδυτική τράπεζα κατέρρευσε. Θεωρούμε ότι όλοι γνωρίζουν λίγο έως πολύ τι ακριβώς είναι η Lehman Brothers.

Ορίστε ένα απόσπασμα από το πλούσιο βιογραφικό του κυρίου Θεοχάρη:

«Διετέλεσε αντιπρόεδρος στην Lehman Brothers, ηγούμενος της Ευρωπαϊκής ομάδας πληροφορικής μετοχικών παραγώγων της εταιρίας. Ως Διευθυντής Μηχανογράφησης της Ασπίς Πρόνοια ασχολήθηκε με διαχείριση συμβολαίων και προμηθειών, βελτιστοποίηση διαδικασιών και επιλεγμένη εισαγωγή εξωτερικών αναθέσεων (outsourcing). Με ικανότητες στην διαχείριση έργων και συστημάτων, στην σύνταξη και παρακολούθηση προϋπολογισμών καθώς και στον έλεγχο κόστους, υπήρξε σύμβουλος του τότε Γενικού Γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων, Διομήδη Σπινέλλη από τον Νοέμβριο του 2009 μέχρι πρόσφατα. Στην θητεία του εκεί, ασχολήθηκε με σειρά έργων όπως την Ενιαία Αρχή Πληρωμής, την Απογραφή Αμειβομένων Δημοσίου κ.α. Για σύντομο χρονικό διάστημα πριν την έναρξη της θητείας του ως ΓΓΠΣ, διετέλεσε σύμβουλος του Γ.Γ. του Υπουργείου Οικονομικών, ασχολούμενος με την παρακολούθηση δράσεων για την υλοποίηση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής στρατηγικής».

Μετά την εγκύκλιο μπορεί να καταλάβει κανείς πως ο κ. Θεοχάρης, ο οποίος κατατάσσεται στην κατηγορία Μέργου, καλλιέργησε το έδαφος για την απαράδεκτη εγκύκλιο που στέλνει στις εφορίες, πρέπει να διαβάσει μια πρόσφατη συνέντευξή του. Μιλώντας στην εφημερίδα «Το Βήμα» πριν από λίγες ημέρες δήλωσε ότι με τον πενιχρό μισθό των … 2.650 ευρώ το μήνα που λαμβάνει ... για να εισηγείται τη φυλάκιση των φτωχοποιημένων Ελλήνων, πρέπει να πληρώνει στεγαστικό δάνειο 1.400 ευρώ, ενώ, την ίδια ώρα, η σύζυγός του έχει απολυθεί από τη δουλειά της. Ναι καλά διαβάσατε. Ο κύριος Θεοχάρης δεν μπορεί να ζει με 2.650 ευρώ, την ώρα που ένας άλλος γενικός γραμματέας του Γιάννη Στουρνάρα, ο κ. Γιώργος Μέργος υποστηρίζει ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα.

Κύριε Θεοχάρη, αυτά τα τρικάκια, τα κολπάκια και τα επικοινωνιακά τεχνάσματα δεν περνάνε πια σε μια κοινωνία την οποία το οικονομικό επιτελείο εξαθλιώνει. Θα δείξει ο καιρός και η δημοσιογραφική έρευνα, αν πράγματι περνάτε δύσκολα με τον μισθό που παίρνετε, όπως επίσης και ποια θα είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής σας. Υπομονή. Εμείς μία ερώτηση μόνο θα κάνουμε ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Όταν ήσασταν στη Lehman Brothers δεν κάνατε τα κουμάντα σας;

periodista

«Οι Ιταλοί ψήφισαν βίαια κατά ευρώ, Γερμανίας, ΕΕ»

Posted by Tigris Tigis

του Γιώργου Δελαστίκ

Παρόλο που τελικά αποτελέσματα δεν υπήρχαν την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, το πολιτικό μήνυμα που έστειλαν οι Ιταλοί ψηφοφόροι σε όλους τους λαούς των χωρών της Ευρωζώνης και της ΕΕ ήταν σαφέστατο. Η Ιταλία σχίστηκε στα δύο και η πλειοψηφία των Ιταλών στράφηκαν με την ψήφο τους εναντίον της πολιτικής λιτότητας που ασκεί η ΕΕ κατ' απαίτηση του Βερολίνου.

Ο ίδιος άλλωστε ο αντιπρόεδρος του γερμανόφιλου Δημοκρατικού Κόμματος Ενρίκο Λέτα δεν περίμενε τα τελικά αποτελέσματα για να βγει στο τρίτο κρατικό κανάλι της ιταλικής τηλεόρασης και να δηλώσει ευθέως: «Ένα αποτέλεσμα με τον Μπερλουσκόνι γύρω στο 30% και τον Γκρίλο γύρω στο 25% σημαίνει ότι το 55% των Ιταλών ψηφοφόρων ψήφισε με βίαιο τρόπο εναντίον της Ευρώπης, του ευρώ και της Γερμανίας». Έτσι είναι. Το κυρίαρχο στοιχείο των ιταλικών εκλογών είναι η αντιγερμανική ψήφος, η ψήφος κατά του ευρώ - και αυτή η στάση προέρχεται από έναν λαό κατεξοχήν ευρώφιλο σε υπέρμετρο βαθμό, από έναν λαό επίσης που ποτέ δεν μισούσε τη....
Γερμανία. Και όμως, ήταν αρκετή η υιοθέτηση από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι μιας δημαγωγικής αλλά ανοιχτά εκφραζόμενης αντιγερμανικής γραμμής και αμέσως το δεξιό κόμμα του εκτινάχθηκε σε δημοτικότητα μεταξύ των δεξιών ψηφοφόρων.

Από την άλλη πλευρά, στο κεντροαριστερό στρατόπεδο, τα αισθήματα μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων αυτής της ιδεολογικής και πολιτικής κατεύθυνσης εναντίον της Γερμανίας και του ευρώ εκδηλώθηκαν με εκρηκτικό τρόπο. Το κυριολεκτικά ανύπαρκτο στις προηγούμενες εκλογές κόμμα του ηθοποιού Μπέπε Γκρίλο από το μηδέν εκτινάχθηκε κατευθείαν στο... 25%! Απίστευτο! Καμία, απολύτως καμία δημοσιευθείσα δημοσκόπηση δεν έδινε στον Γκρίλο τους δύο τελευταίους προεκλογικούς μήνες τέτοιο ποσοστό. Δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί ψηφοφόροι που απορρίπτουν αναφανδόν την πολιτική που ακολουθεί η ΕΕ κατ' εντολήν της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ βρήκαν τρόπο πολιτικής έκφρασης μέσω του Μπερλουσκόνι και του Γκρίλο. Οι κεντρώοι και αριστεροί ψηφοφόροι αντιγερμανικών αισθημάτων κατόρθωσαν μάλιστα να «δραπετεύσουν» πολιτικά μέσω του Γκρίλο από το αδιέξοδο που τους απειλούσε, καθώς τόσο το Δημοκρατικό Κόμμα του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι όσο και το κεντρώο κόμμα του Μάριο Μόντι ήταν και τα δύο πλήρως γερμανόδουλα. Διεκδίκησαν την ψήφο των Ιταλών εμφανιζόμενα ενώπιόν τους ως πειθήνια όργανα του Βερολίνου, πράγμα πολιτικά ολέθριο για την Κεντροαριστερά.

Έτσι επέτρεψαν σε ένα τόσο χυδαίο από κάθε άποψη άτομο σαν τον Μπερλουσκόνι να ενσαρκώσει την εθνική αξιοπρέπεια των Ιταλών και την αντίστασή τους απέναντι στις ηγεμονιστικές βλέψεις του Βερολίνου. Ευτυχώς που βρέθηκε ο Μπέπε Γκρίλο που έδωσε διέξοδο στους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους. Είναι επίσης εξόφθαλμο ότι αν ο Μπερσάνι και το Δημοκρατικό Κόμμα είχαν εναρμονιστεί με το λαϊκό αίσθημα και τηρούσαν επικριτική στάση απέναντι στη Γερμανία, το κόμμα του Μπέπε Γκρίλο δεν αποκλείεται καθόλου να μην είχε καν ιδρυθεί ή να είχε συρρικνωθεί στα όρια της πολιτικής ανυπαρξίας. Δυστυχώς όμως οι Ιταλοί πολιτικοί της Αριστεράς (ούτε λόγος για εκείνους της Κεντροαριστεράς) ήταν ανέκαθεν τόσο δεξιοί στην πολιτική που ακολουθούσαν ώστε δεκαετίες ολόκληρες τώρα υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό κενό στο αριστερό άκρο του ιταλικού πολιτικού φάσματος.

Πλήρης πολιτικής σημασίας είναι επίσης η εκλογική συντριβή του Μάριο Μόντι, του τόσο πολυδιαφημισμένου τεχνοκράτη τραπεζίτη και ανθρώπου αφοσιωμένου στους Γερμανούς. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ο Μόντι «χαροπάλευε» για το αν θα παραμείνει σε... μονοψήφιο ποσοστό ή αν θα κατορθώσει να ξεπεράσει με την ψυχή στο στόμα το όριο του 10%. Είναι προφανές ότι οι Ιταλοί καθόλου δεν εντυπωσιάστηκαν από τις κυβερνητικές επιδόσεις του Μόντι και καθόλου δεν εκτίμησαν τη βαρβαρότητα της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής του.

Το ίδιο άλλωστε συνέβη και παρ' ημίν με τον Λουκά Παπαδήμο, για τον οποίον απολύτως κανένας Έλληνας δεν ξεστόμισε καλή κουβέντα από τότε που αυτός ο τραπεζίτης κυβέρνηση την Ελλάδα.

Δεν είχε οριστικοποιηθεί όταν γραφόταν αυτό το άρθρο αν το κυριολεκτικά ληστρικό εκλογικό σύστημα της Ιταλίας, που έδινε την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών της Βουλής στον Μπερσάνι με το ένα τρίτο των ψήφων, θα έδινε την πλειοψηφία των εδρών της Γερουσίας στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, οδηγώντας τη χώρα σε ακυβερνησία και ίσως σε νέες εκλογές. Ιδωμεν...

από το "ΕΘΝΟΣ"

Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΑΦΥΠΝΙΣΤΗΚΕ - ΟΙ ΛΑΟΙ ΘΑ ΑΦΥΠΝΙΣΤΟΥΝ??? OI ΕΛΛΗΝΕΣ ΡΑΓΙΑΔΕΣ!! ΠΟΤΥΕ??

Κάποτε, με κάποιο τρόπο, θα γινόταν: η γερμανική πολιτική στην Ευρώπη, θα έβρισκε ένα ανάχωμα. Και επιτέλους, αυτό ακριβώς έγινε χθες στην Ιταλία... 

του Γ. ΜΑΛΟΥΧΟΥ

Ο Μάριο Μόντι πέρασε ένδοξος στην ιστορία, η ιταλική «αριστερά» - στην εκλογή της οποίας επί της ουσίας ήλπιζαν όχι μόνον το Βερολίνο αλλά και τα διεθνή χρηματιστήρια(!) - ίδρωσε αλλά δεν τα κατάφερε και ο Σύλβιο Μπερλουσκόνι έκανε την πιο θριαμβευτική πολιτική επιστροφή που έχει καταγραφεί εδώ και πολλά χρόνια στον ευρωπαικό χώρο. Κι όλα αυτά, δίπλα στο γεγονός ότι ένα νέο κόμμα που έχει πολύ σκληρότερες θέσεις και από εκείνες του Μπερλουσκόνι, έσπασε κάθε προγνωστικό…  

Στην ουσία, η Ιταλία ψήφισε με κριτήριο εθνικής και κοινωνικής συνείδησης, βλέποντας γύρω της να γίνεται όλη αυτή η δήθεν «ευρωπαική» καταστροφή, να χτίζεται ένα τερατούργημα, που άλλο είναι, άλλο λέει ότι είναι κι άλλο προσπαθεί να πετύχει. Στο Βερολίνο και στις «αγορές», που τρία χρόνια τώρα αλληλοβοηθούνται επί της ουσίας, έπεσε πανικός...

Η Ιταλία έγινε χθες η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που ο λαός της είπε «όχι» στη γερμανοποίηση της Ευρώπης μέσα από την κρίση χρέους. Γιατί αυτό ακριβώς συνέβη. Κι αυτό το «όχι» είναι πολύ μεγάλο και πολύ ηχηρό, επειδή ακριβώς πολύ μεγάλη είναι και η οικονομία της Ιταλίας, επειδή η χώρα μετράει και δεν έχει μπει σε διεθνή οικονομικό έλεγχο, επειδή ο παραλογισμός των τριών τελευταίων χρόνων έχει διαλύσει όχι μόνον χώρες ολόκληρες και έχει αποσαρθρώσει τη δημοκρατία, αλλά και την ουσία, τελικά, της κοινής ευρωπαικής υπόστασης.

Χθες λοιπόν ο ιταλικός λαός είπε και εξ ονόματος πολλών άλλων ότι το Βερολίνο δεν μπορεί να κυβερνά ολόκληρη την Ευρώπη όπως το επιθυμεί για να πετύχει τους εθνικούς του στόχους. Αλλα το είπε και εξ ονόματος πολλών πολιτικών σε πολλές χώρες, που ενώ δεν τολμούν να αρθρώσουν λέξη απέναντι στους Γερμανούς πολιτικά και δημόσια, κατά βάθος χαίρονται που επιτέλους υπήρξε ένα ρήγμα.

Κάτι παρόμοιο δεν έχει ξανασυμβεί σε όλη αυτή την εφιαλτική τριετία της κρίσης. Μέχρι τώρα καμία χώρα δεν είχε το κουράγιο να αντιδράσει σε όλα αυτά τα πρωτοφανή που συμβαίνουν. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι αύριο το πρωί θα αλλάξουν οι συσχετισμοί ισχύος, ούτε ότι θα καταπέσουν οι πολιτικές των Γερμανών, οι οποίοι έχουν πετύχει, ουσιαστικά δια της βίας, να τις καταστήσουν «ευρωπαικές πολιτικές» μέσα από τα δύο ευρωπαικά Σύμφωνα της εποχής της κρίσης.

Σημαίνει όμως ότι για πρώτη φορά αυτή η πολιτική ενδέχεται να βρει μπροστά της ένα πρώτο ισχυρό ευρωπαικό ανάχωμα – κι αυτό δεν είναι λίγο. Ο Μπερλουσκόνι, τον οποίο το Βερολίνο εξανάγκασε ουσιαστικά σε παραίτηση έχει τώρα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κεντρικό λόγο στα ιταλικά και, συνεπώς, εκ των πραγμάτων πια, και στα ευρωπαικά πράγματα. Και όχι μόνον αυτός…

Την ίδια ώρα, ο Μάριο Μόντι, ο πρωθυπουργός που στη γερμανική πρωτεύουσα θα προσεύχονταν να έμενε για πάντα στο τιμόνι της Ιταλίας, υπέστη μία πολύ βαριά εκλογική ήττα. Φυσικά, δεν φταίει ο ίδιος. Ούτε η πολιτική που ακολούθησε. Ούτε η (αν και συγκριτικά με άλλους ομολόγους του μετρημένη και με κάποιες «αντιστάσεις») υπαγωγή του στη γερμανική πολιτική. Όχι, δεν φταίνε όλα αυτά. Ο ιταλικός λαός φταίει, που δεν τον… κατάλαβε.

Κι όπως έλεγε κι ο Μπρεχτ, αν δεν μας αρέσει ο λαός, ας τον αλλάξουμε. Γιατί ποιος νομίζει ότι είναι που λέει ένα τέτοιο βροντερό «όχι» σε όλα αυτά; Αλήθεια, ποιος;… 

ΤΟ ΒΗΜΑ

"ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ" ΠΥΡΕΤΟΣ - ΜΙΑ ΒΟΥΤΙΑ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΒΑΘΕΙΑ ΣΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ

"ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ" ΠΥΡΕΤΟΣ - ΜΙΑ ΒΟΥΤΙΑ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΒΑΘΕΙΑ ΣΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ

«Ανεμος επενδύσεων» πνέει στη χώρα. Το εγγυάται η διατρανωθείσα αποφασιστικότητα της κυβέρνησης. Το επιβεβαιώνουν οι «παπαγάλοι» της σε κάθε δημόσια εμφάνισή τους. Το εξαγγέλλουν τα κυβερνητικά ΜΜΕ...

Αυτή είναι η βιτρίνα της «ανάπτυξης»...

 του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

«Τα δίνουν όλα για τις επενδύσεις», πανηγύριζαν από την πρώτη σελίδα τους τα «Νέα».

Οι «επενδύσεις», λέει η κυβέρνηση, θα φέρουν «ανάπτυξη». Χωρίς να κρύβουν τι εννοούν οι κυβερνώντες, αλλά και για να αποδείξουν ότι οι υποσχέσεις τους περί «ανάπτυξης» δεν είναι κούφια λόγια, φέρνουν πάντα ως παράδειγμα ένα συγκεκριμένο είδος «επένδυσης»:

Το παράδειγμά τους είναι η Cosco...

Θεωρούν το παράδειγμα της Cosco, υποβασταζόμενο καθώς είναι από τον στερεότυπο πολιτικό λόγο και την προπαγάνδα της λοβοτομής, ότι δικαιώνει την πολιτική τους.

«Επενδύσεις» τύπου Cosco, σε όλη την Ελλάδα, λοιπόν...

Αυτό είναι το «επενδυτικό» πρότυπο πάνω στο οποίο στηρίζεται το «αναπτυξιακό» τους μοντέλο.Για να είμαστε δίκαιοι, πάντως...

Η παραπάνω δεν είναι μια πολιτική που την ανακάλυψαν μόνοι τους οι κυβερνώντες. Είναι μια κοινά αποφασισμένη πολιτική στο πλαίσιο της ΕΕ. Χαρακτηριστικό είναι, για παράδειγμα, ότι στο κείμενο των πολιτικών συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, το Δεκέμβρη του 2010, αναφέρονται τα εξής:

«Το κόστος εργασίας θα βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση και θα συγκρίνεται με άλλα κράτη της Ευρωζώνης και των κύριων εμπορικών εταίρων της ΕΕ (...)».

Θυμίζουμε ότι στους βασικούς «εμπορικούς εταίρους» (βλέπε: ανταγωνιστές) της ΕΕ, συμπεριλαμβάνεται η Κίνα.

Αρα στην Ελλάδα θα έχουμε:

α) Μισθολογικό και εργασιακό καθεστώς τύπου Κίνας (εξ ου και η «προετοιμασία» της κοινής γνώμης για την επερχόμενη νέα μείωση του κατώτατου μισθού) αφού με αυτό τον τρόπο, μειώνοντας το «κόστος εργασίας», θα γίνει «προσέλκυση επενδυτών» και

β) «επενδύσεις» τύπου Cosco, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη δημόσια περιουσία, για την καταλήστευση του εγχώριου πλούτου, για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, για την εξασφάλιση συνθηκών ασυδοσίας στη δράση των πολυεθνικών που αφορά σε όλους τους τομείς, από την (εικονική) φορολόγησή τους μέχρι την εγκληματική περιβαλλοντική τους συμπεριφορά.

Πολλά θα μπορούσε να σημειώσει κανείς, επικαλούμενος την εγχώρια πραγματικότητα, τη σύγχρονη και παλιότερη ιστορία του τόπου, για το πόσο απέχει από την αλήθεια αυτή η πολιτική να εμφανίζεται σαν «νέα» και «αναπτυξιακή».

Εντελώς ενδεικτικά σημειώνουμε:

Το «αναπτυξιακό» μοντέλο, όπως βαφτίζεται από την κυβέρνηση η πολιτική με την οποία παρέχεται «ΓΗΝ ΚΑΙ ΥΔΩΡ» στα μονοπώλια, μας οδηγεί σε μια εποχή τόσο «νέα», όσο «νέα» ήταν η εποχή της αμερικανικής «Ούλεν» στις αρχές του περασμένου αιώνα.

Τα όσα προωθεί η κυβέρνηση είναι εξίσου «νέα» με την εποχή της δικτατορίας του Πάγκαλου και την έλευση, τότε, της αγγλικής «Πάουερ».

Είναι τόσο «αναπτυξιακή» η εποχή που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, όσο «νέα» είναι η δεκαετία του 1960, όταν ήρθε στην Ελλάδα η γαλλική «Πεσινέ».

Αυτά που υπόσχεται η κυβέρνηση είναι τόσο «αναπτυξιακά», όσο «αναπτυξιακό» μπορεί να είναι για το λαό το γεγονός ότι η διετής πλέον παρουσία στην Ελλάδα της κινεζικής Cosco αποτελεί συνώνυμο της εργασιακής βαρβαρότητας και των αλυσιδωτών συνεπειών στην εκτίναξη της ανεργίας που έχει επιφέρει η λειτουργία της στο λιμάνι.

Ομως, πέρα από τις εγχώριες αποδείξεις που έχουμε για το πού οδηγούνται τα πράγματα με αυτή την πολιτική, είναι εξαιρετικά πολύτιμο να δούμε τις συνέπειες αυτής της πολιτικής στην... κοιτίδα τους.

Γιατί αν σήμερα στην Ελλάδα γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ποιες είναι οι συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, τα πράγματα στην Κίνα μπορούν να μας δώσουν μια ασφαλή εικόνα για τις συνέπειες που φέρνει στο λαό όχι μόνο η καπιταλιστική κρίση, αλλά και η καπιταλιστική «ανάπτυξη».

Αυτή η «ανάπτυξη», δηλαδή, που μας υπόσχονται οι κυβερνώντες.

Θα πάρουμε, λοιπόν, ως υπόδειγμα την «καλύτερη» εκδοχή της Κίνας και του «μοντέλου Cosco».

Το παράδειγμα του Χονγκ Κονγκ.

Το Χονγκ Κονγκ, μια πόλη περίπου 7,5 εκατομμυρίων ανθρώπων, σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ (Σεπτέμβρης 2011) βρίσκεται από το 2010 στην 8η θέση του κόσμου όσον αφορά στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Είναι η πλουσιότερη πόλη της Ασίας. Εμφανίζει τα υψηλότερα επίπεδα «ανάπτυξης» καθ' όλη τη δεκαετία και με ρυθμούς 8% ειδικά για το 2012 και το 2013. Το άλμα ανόδου που παρουσίασε το χρηματιστήριο του Χονγκ Κονγκ στις 31/12/2012 ήταν το μεγαλύτερο της διετίας. Πόση περισσότερη «ανάπτυξη», επομένως, να ζητήσει κανείς...

Αλλά τι, αλήθεια, σημαίνει αυτή η «ανάπτυξη» για το λαό;

Η απάντηση δίνεται, μεταξύ άλλων, στο ρεπορτάζ του Βρετανού φωτογράφου Brian Cassey.

Εκεί, λοιπόν, στην πλουσιότερη πόλη της Ασίας, εκεί που το «μοντέλο Cosco» μεσουρανεί, το 1/3 του πληθυσμού, περί τα 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι δηλαδή, «ζουν» σε «δημόσια ενοικιαζόμενα σπίτια», όπως βαφτίζονται οι τρώγλες και τα παραπήγματα.

Εκεί, στην πλουσιότερη πόλη της Ασίας, εκεί που το «μοντέλο Cosco» μεσουρανεί, στο πρώτο εξάμηνο του 2012 καταγράφηκαν επίσημα 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι να τελούν υπό καθεστώς απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης.

Εκεί, στην πλουσιότερη πόλη της Ασίας, εκεί που το «μοντέλο Cosco» μεσουρανεί, οι πιο φτωχοί κι από τους φτωχούς στοιβάζονται σε ενοικιαζόμενα μεταλλικά κλουβιά διαστάσεων 1,7 μ. Χ 0,7 μ., εγκατεστημένα σε εγκαταλειμμένες πολυκατοικίες και σε ερειπωμένα κτίρια, «ζουν» μέσα σε δωμάτια που το καθένα στεγάζει και 20 τέτοια σιδερένια κλουβιά.

Αυτά είναι τα «σπίτια» τους. Αυτή είναι η «ζωή» τους. Γιατί αυτή τη «ζωή» τους επιτρέπει να έχουν η «ανάπτυξη» σύμφωνα με το κινεζικό, με το καταριανό, με το γαλλικό, με το ελληνικό και με το κάθε λογής καπιταλιστικό «μοντέλο Cosco»...

ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΑ ΚΕΡΜΑΤΑ - ΑΝΑΤΡΕΨΤΕ ΤΙΣ ΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ

ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΑ ΚΕΡΜΑΤΑ - ΑΝΑΤΡΕΨΤΕ ΤΙΣ ΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ

ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ, ΗΛΙΘΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΛΑΓΟΙ ΜΙΑΣ ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΗΣ ΝΕΑΣ ΔΡΑΧΜΗΣ, ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΔΗΘΕΝ ΚΟΣΤΟΥΣ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΔΡΑΧΜΗΣ – ΕΥΡΩ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΚΟΠΡΙΤΕΣ, ΟΤΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟΤΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ, ΜΑΣ ΕΤΡΕΧΑΝ ΜΕ ΠΡΗΘΩΡΙΣΜΟ 20%+ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΤΡΩΓΑΝ ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΑ, ΚΑΙ ΧΡΕΩΝΑΝ ΕΜΑΣ!!!... 

ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΔΡΑΧΜΗΣ ΜΕ ΜΙΑ ΤΩΡΙΝΗ ΔΡΑΧΜΗ, ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΚΑΣΤΡΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.
 

ΚΙ΄ ΕΓΩ ΣΑΣ ΞΑΝΑΛΕΩ, ΟΤΙ ΚΑΙ ΔΡΑΧΜΗ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΑΘΙΑ ΣΤΗ ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΧΩΣΕΙ, ΑΦΟΥ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΑ, ΠΑΛΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΘΑ ΗΣΑΝ ΣΕ ΟΠΟΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΤΙΜΑ ΚΑΝΕΙΣ. ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΜΑΣ ΘΑ ΚΑΛΟΥΣΑΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΜΑΡΜΑΡΟ. ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ??? ΛΕΤΕ ΝΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΚΛΕΜΜΕΝΩΝ... 

ΚΑΙ ΦΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΝΟΜΙΣΜΑ??? Ή ΘΑ ΜΑΣ…. ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΟΦΛΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΡΥΠΙΕΣ ΔΡΑΧΜΕΣ??? ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ.
ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΛΟΥΚΙ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΧΩΡΕΣ ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩ. ΕΝΤΑΞΕΙ??? ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΑΡΙΘΜΙΣΩ ΤΙΣ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΑΝ??? ΜΗ ΠΑΡΑΣΥΡΕΣΤΕ ΑΠΟ ΝΕΟΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΔΡΑΧΜΟΛΑΓΝΟΥΝ, ΠΡΩΗΝ ΕΥΡΩΛΑΓΝΟΥΣ.
 

ΜΟΝΟ Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΣΥΝΟΛΙΚΑ, ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΛΥΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.
 

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΥΚΟΛΩΝ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΩΝ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟ ΠΟΥ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΣΑΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΜΕ ΘΕΡΜΗ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΝΤΑΞΗΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝΤΑΞΗΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩ.
 

ΑΣ ΜΟΥ ΠΕΙ ΕΝΑΣ, ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΠΕΙ Η ΧΟΥΝΤΑ ΟΤΙ ΜΑΣ ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΕ ΝΕΑ ΔΡΑΧΜΗ, ΑΦΟΥ ή ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ…. ΛΑΪΚΟ ΑΙΤΗΜΑ!!!! ΑΣ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΒΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013, ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ…. ΠΟΛΛΑ ΨΙΘΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΛΑΓΟΥ.

ΛΟΙΠΟΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΚΑΝΤΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΕΥΡΩΔΡΑΧΜΙΚΟ 

ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΧΑΣΜΟ, ΛΕΩ ΝΑ ΞΕΓΡΑΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΔΡΑΧΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΟΧΥΡΩΘΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΕΣ ΜΝΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΛΑΝΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ, ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΟΥΝ ΑΥΤΕΣ!!!

ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ - ΟΙ ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΠΟΥΛΙΟΥΝΤΑΙ - ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ - ΟΙ ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΠΟΥΛΙΟΥΝΤΑΙ - ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ

Η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΩΝ... 

«Από την Αττική ως τη Χαλκιδική, ίδιοι εργολάβοι, ίδια καταστολή» ήταν ένα απ’ τα κύρια συνθήματα που επικρατούσαν στο χθεσινό μεγαλειώδες συλλαλητήριο των κατοίκων της Χαλκιδικής που αντιστέκονται στο τεράστιο οικονομικό και περιβαλλοντικό σκάνδαλο, που συντελείται στην περιοχή τους, από Καναδέζικα «επενδυτικά» αρπακτικά και τον Μπόμπολα με την βοήθεια των «αρμοδίων.

Οι μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής –που ακούμε στο βίντεο που παραθέτουμε- είναι πραγματικά συγκλονιστικές...


Βιώνουν σε μια αστυνομοκρατούμενη περιοχή και οι δυνάμεις καταστολής –εκτελώντας φυσικά διαταγές των φυσικών και πολιτικών τους προϊσταμένων- συμπεριφέρονται στους κατοίκους όπως ένας κανονικός στρατός κατοχής.

Το αποτέλεσμα όπως είναι διαμετρικά αντίθετο από τις προθέσεις τους. Αντί να τους τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν τον αγώνα τους, τους οργίζουν ακόμα περισσότερο.

http://tsak-giorgis.blogspot.gr

ΚΑΙΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΟ ΝΤΟΜΙΝΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΩΝ

ΚΑΙΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΟ ΝΤΟΜΙΝΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΩΝ

Παρόλο που τελικά αποτελέσματα δεν υπήρχαν την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, το πολιτικό μήνυμα που έστειλαν οι Ιταλοί ψηφοφόροι σε όλους τους λαούς των χωρών της Ευρωζώνης και της ΕΕ ήταν σαφέστατο... 

του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Η Ιταλία σχίστηκε στα δύο και η πλειοψηφία των Ιταλών στράφηκαν με την ψήφο τους εναντίον της πολιτικής λιτότητας που ασκεί η ΕΕ κατ' απαίτηση του Βερολίνου.

Ο ίδιος άλλωστε ο αντιπρόεδρος του γερμανόφιλου Δημοκρατικού Κόμματος Ενρίκο Λέτα δεν περίμενε τα τελικά αποτελέσματα για να βγει στο τρίτο κρατικό κανάλι της ιταλικής τηλεόρασης και να δηλώσει ευθέως: «Ενα αποτέλεσμα με τον Μπερλουσκόνι γύρω στο 30% και τον Γκρίλο γύρω στο 25% σημαίνει ότι το 55% των Ιταλών ψηφοφόρων ψήφισε με βίαιο τρόπο εναντίον της Ευρώπης, του ευρώ και της Γερμανίας». Ετσι είναι. Το κυρίαρχο στοιχείο των ιταλικών εκλογών είναι η αντιγερμανική ψήφος, η ψήφος κατά του ευρώ - και αυτή η στάση προέρχεται... 

Aπό έναν λαό κατεξοχήν ευρώφιλο σε υπέρμετρο βαθμό, από έναν λαό επίσης που ποτέ δεν μισούσε τη Γερμανία. Και όμως, ήταν αρκετή η υιοθέτηση από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι μιας δημαγωγικής αλλά ανοιχτά εκφραζόμενης αντιγερμανικής γραμμής και αμέσως το δεξιό κόμμα του εκτινάχθηκε σε δημοτικότητα μεταξύ των δεξιών ψηφοφόρων.
 

Από την άλλη πλευρά, στο κεντροαριστερό στρατόπεδο, τα αισθήματα μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων αυτής της ιδεολογικής και πολιτικής κατεύθυνσης εναντίον της Γερμανίας και του ευρώ εκδηλώθηκαν με εκρηκτικό τρόπο. Το κυριολεκτικά ανύπαρκτο στις προηγούμενες εκλογές κόμμα του ηθοποιού Μπέπε Γκρίλο από το μηδέν εκτινάχθηκε κατευθείαν στο... 25%! Απίστευτο! Καμία, απολύτως καμία δημοσιευθείσα δημοσκόπηση δεν έδινε στον Γκρίλο τους δύο τελευταίους προεκλογικούς μήνες τέτοιο ποσοστό. Δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί ψηφοφόροι που απορρίπτουν αναφανδόν την πολιτική που ακολουθεί η ΕΕ κατ' εντολήν της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ βρήκαν τρόπο πολιτικής έκφρασης μέσω του Μπερλουσκόνι και του Γκρίλο. Οι κεντρώοι και αριστεροί ψηφοφόροι αντιγερμανικών αισθημάτων κατόρθωσαν μάλιστα να «δραπετεύσουν» πολιτικά μέσω του Γκρίλο από το αδιέξοδο που τους απειλούσε, καθώς τόσο το Δημοκρατικό Κόμμα του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι όσο και το κεντρώο κόμμα του Μάριο Μόντι ήταν και τα δύο πλήρως γερμανόδουλα. Διεκδίκησαν την ψήφο των Ιταλών εμφανιζόμενα ενώπιόν τους ως πειθήνια όργανα του Βερολίνου, πράγμα πολιτικά ολέθριο για την Κεντροαριστερά.
 

Ετσι επέτρεψαν σε ένα τόσο χυδαίο από κάθε άποψη άτομο σαν τον Μπερλουσκόνι να ενσαρκώσει την εθνική αξιοπρέπεια των Ιταλών και την αντίστασή τους απέναντι στις ηγεμονιστικές βλέψεις του Βερολίνου. 

Ευτυχώς που βρέθηκε ο Μπέπε Γκρίλο που έδωσε διέξοδο στους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους. Είναι επίσης εξόφθαλμο ότι αν ο Μπερσάνι και το Δημοκρατικό Κόμμα είχαν εναρμονιστεί με το λαϊκό αίσθημα και τηρούσαν επικριτική στάση απέναντι στη Γερμανία, το κόμμα του Μπέπε Γκρίλο δεν αποκλείεται καθόλου να μην είχε καν ιδρυθεί ή να είχε συρρικνωθεί στα όρια της πολιτικής ανυπαρξίας. Δυστυχώς όμως οι Ιταλοί πολιτικοί της Αριστεράς (ούτε λόγος για εκείνους της Κεντροαριστεράς) ήταν ανέκαθεν τόσο δεξιοί στην πολιτική που ακολουθούσαν ώστε δεκαετίες ολόκληρες τώρα υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό κενό στο αριστερό άκρο του ιταλικού πολιτικού φάσματος.

Πλήρης πολιτικής σημασίας είναι επίσης η εκλογική συντριβή του Μάριο Μόντι, του τόσο πολυδιαφημισμένου τεχνοκράτη τραπεζίτη και ανθρώπου αφοσιωμένου στους Γερμανούς. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ο Μόντι «χαροπάλευε» για το αν θα παραμείνει σε... μονοψήφιο ποσοστό ή αν θα κατορθώσει να ξεπεράσει με την ψυχή στο στόμα το όριο του 10%. Είναι προφανές ότι οι Ιταλοί καθόλου δεν εντυπωσιάστηκαν από τις κυβερνητικές επιδόσεις του Μόντι και καθόλου δεν εκτίμησαν τη βαρβαρότητα της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής του.

Το ίδιο άλλωστε συνέβη και παρ' ημίν με τον Λουκά Παπαδήμο, για τον οποίον απολύτως κανένας Ελληνας δεν ξεστόμισε καλή κουβέντα από τότε που αυτός ο τραπεζίτης κυβέρνηση την Ελλάδα.

Δεν είχε οριστικοποιηθεί όταν γραφόταν αυτό το άρθρο αν το κυριολεκτικά ληστρικό εκλογικό σύστημα της Ιταλίας, που έδινε την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών της Βουλής στον Μπερσάνι με το ένα τρίτο των ψήφων, θα έδινε την πλειοψηφία των εδρών της Γερουσίας στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, οδηγώντας τη χώρα σε ακυβερνησία και ίσως σε νέες εκλογές. Ιδωμεν...

ΕΘΝΟΣ