Πολ Κρούγκμαν: "Η Κύπρος θα έπρεπε να αφήσει το ευρώ. Τώρα !" (άρθρο)

«Ένας αναγνώστης που σέβομαι με είχε ευγενικά προκαλέσει να του απαντήσω τι θα έπρεπε να πράξει η Κύπρος – αφήνοντας απ’ έξω τον όποιο πολιτικό ρεαλισμό. 
Και έχει δίκιο: Ενώ θεωρώ ότι είναι σωστό να ξοδεύω τον περισσότερο χρόνο μου γράφοντας τα άρθρα μου στα πλαίσια του πολιτικού ρεαλισμού και να βασίζομαι σε ένα συνδυασμό από αιτίες, είναι καλό καμιά φορά απλά να δηλώνω τι θα έκανα αν μου δινόταν η ευκαιρία.
Οπότε ναι, η Κύπρος θα έπρεπε να αφήσει το ευρώ. Τώρα.
Ο λόγος είναι ξεκάθαρος: Η παραμονή στο ευρώ σημαίνει βαθιά 
ύφεση η οποία θα κρατήσει για πολλά χρόνια την ώρα που η Κύπρος θα προσπαθεί να χτίσει τον νέο της εξαγωγικό κλάδο. Φεύγοντας από το ευρώ και αφήνοντας το νέο νόμισμα να υποτιμηθεί σημαντικά, τότε θα δώσει ώθηση στο νέο κτίσιμο των εξαγωγών.
 
Αν εξετάσουμε το εξαγωγικό προφίλ της Κύπρου, τότε θα δούμε τη ζημιά που θα πρέπει να υποστεί η χώρα. Είναι μια ανοιχτή οικονομία με δύο κύριες εξαγωγές, τον τραπεζικό κλάδο και τον τουρισμό, με τον ένα από αυτούς ουσιαστικά να εξαφανίζεται. 
Αυτό από μόνο του θα οδηγήσει σε καθίζηση την οικονομία. 
Και πέρα από αυτό, η τρόικα ζητά νέα μέτρα λιτότητας, αν και η χώρα θεωρητικά διαθέτει πρωτογενές πλεόνασμα προϋπολογισμού. 
Δε θα μου έκανε εντύπωση αν έβλεπα πτώση 20% στο πραγματικό ΑΕΠ.
 
Ποιος όμως είναι ο δρόμος μπροστά; 
Η Κύπρος χρειάζεται ένα οικονομικό άλμα στον τουρισμό, συν μια ταχεία ανάπτυξη σε εξαγωγικούς κλάδους, η πρόβλεψή μου είναι ότι ο αγροτικός τομέας θα πρωτοστατήσει, αν και δεν γνωρίζω πολλά για το συγκεκριμένο ζήτημα. 
Ο φανερός τρόπος για να φτάσουμε εκεί είναι μέσω μεγάλης υποτίμησης. 
Ναι, γιατί πιθανότατα αυτό θα φέρει φθηνές συμφωνίες που θα προσελκύσει τα βρετανικά τουριστικά πακέτα.
 
Η Κύπρος μπορεί να φθάσει στο ίδιο σημείο κόβοντας τους μισθούς, αλλά θα χρειαστεί πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και θα προκαλέσει περισσότερη καταστροφή.
Όμως, είναι πιθανό να αποχωρήσει κανείς από το ευρώ; 
Το επιχείρημα του Eichengreen -ότι ακόμη και η υπόνοια εξόδου από το ευρώ θα δημιουργούσε άτακτη φυγή κεφαλαίων και bank runs- δεν ισχύει σε αυτή την περίπτωση: 
Οι τράπεζες της Κύπρου είναι κλειστές και έχουν επιβληθεί περιορισμοί κεφαλαίων. 
Οπότε, εάν ήμουν δικτάτορας, θα επέκτεινα την τραπεζική αργία τόσο, ώστε να μπορέσω να προετοιμάσω τη χώρα για το νέο νόμισμα.
 
Και τι θα γίνει με τα χαρτονομίσματα; 
Δεν είμαι ειδικός σε αυτά τα θέματα, αλλά έχω ακούσει προτάσεις ότι είναι πιθανό να τεθούν σε κυκλοφορία χρεωστικές κάρτες, ώστε οι επιχειρήσεις να μπορούν να δουλέψουν χωρίς να περιμένουν να τυπωθεί νέο χρήμα.
Η κυβέρνηση θα μπορούσε επίσης να εκδώσει προσωρινά χρεογραμμάτια, τα IOUs, που δεν είναι σαν τα τυπικά χαρτονομίσματα, ως ένα μεταβατικό μέτρο.
Ναι, όλα ακούγονται κάπως λύσεις απελπισίας και αυτοσχεδιασμοί. 
Όμως η απελπισία είναι φυσιολογική σε αυτή την περίπτωση. 
Διαφορετικά μιλάμε για λιτότητα «α λά Ελληνικά» ή ακόμη χειρότερα, σε μια οικονομία όπου τα θεμελιώδη μεγέθη, χάρη στην κατάρρευση της offshore τραπεζικής, είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι ήταν ποτέ στην Ελλάδα.
 
Η εκτίμησή μου είναι ότι τίποτε από αυτά δεν θα γίνει, τουλάχιστον αμέσως
Η ηγεσία της χώρας θα φοβηθεί το άλμα στο άγνωστο που θα μπορούσε να προέλθει από μια έξοδο από το ευρώ, παρά τον προφανή τρόμο της προσπάθειας να παραμείνουν στο κοινό νόμισμα. 
Όμως, όπως είπα, θεωρώ ότι η έξοδος από το ευρώ είναι αυτό που πρέπει να κάνουν».

Στη γιορτή των δοσίλογων Ναιναίκων της Τρικομματικής Χούντας


Στάθης στον eniko
Πάει η επί χρήμασι προσδιδόμενη γυνή να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. 
Είναι όμως επί χρήμασι προσδιδόμεναι γυναί οι ναιναίκοι; όχι μόνον! είναι και γλίτσες, είναι και νεκρές ψυχές, είναι καιυπομείονες (σ.σ.: προς άρσιν παρεξηγήσεων, τις εκδιδόμενες σφόδρα υπολήπτομαι).
Τους μούδιασε το «όχι» της κυπριακής Βουλής. Λούφαξαν. Κι ένας - δυο μόνον ανέβηκαν στους μιναρέδες κι άρχισαν να σκούζουν «θεοί της Ασίαςβοηθάτε μας
Είναι τώρα ώρες να τα βάζουμε με τες λεγεώνες;»...
Ευτυχώς για αυτούς τα πράγματα δεν πήγαν κατ’ ευχήν (των φουκαράδων), πήγαν κατά διαόλου - δες νίλα που παθαίνει το στράτευμα του Αντίοχου στη Μαγνησία! -  ποιο στράτευμα, καλέ;μπουλούκ
ασκέρι είναι! ήταν! - για δες πώς πηδάνε απ’ τα βράχια σαν κατσίκια και σκοτώνονται σαν ζουλάπια οι Εβραίοι, για να μην τους πιάσουν οι Ρωμαίοι... ...κι ο κουρνιαχτός κατακάθισε
Σελευκίδες και οι οχτροί τους Εβραίοι στόλισαν το ίδιο, με πενήντα - εκατό χρόνια διαφορά, τον θρίαμβο των δολοφόνωντους 

 στη Ρώμη! - πες τους κατακτητές, στο Βερολίνο...
Απεδείχθη, κύριοι! Το «όχι» δεν ήταν οργανωμένο, ήταν απαρασκεύαστο, περί λεονταρισμών επρόκειτο.
Και πήραν το «όχι» του λαού και το μετέτρεψαν σε «ναι» αυτοί εκείνοι οι ίδιοι που είχαν πει το «ναι» από καιρό.
Οι πληβείοι, οι φουκαράδες και οι λοιποί θύτες εθλίβησαν. Ψευδοπερσέας ήταν ο Περσέας, θα χάναμε, μουρμούριζαν μεταξύ τους.
Οι Επίσημοι της Επικράτειας, εδώ στην Ελλάδα -ήταν και η εθνική επέτειος- αντιμετώπισαν τον παραδειγματικό στραγγαλισμό του «όχι» στο Βερολίνο με κάποιαν (αρμόζουσα) κατήφεια. Συγκρατημένοι παρέστησαν στους
αποστειρωμένους χώρους των παρελάσεων, όπου φρουρούμενοι από φορμόλη και γρύπες κράτησαν τους πληβείους και τη γιορτή τους
σε κάποιαν ικανή απόσταση ασφαλείας απ’ τη γιορτή των εντεταλμένων εντολοδόχων, τη δική τους γιορτή. Οι σμπίροι όμως ξεσάλωσαν.
Χαιρέκακοι μεν, αλλά περισσότερο χαρούμενοι που γλίτωσαν την τελευταία στιγμή απ’ της καταισχύνης τα δόντια, άρχισαν
την πραγματική τους καταισχύνη να υμνούν και την ήττα των φουκαράδων ως νίκη τωνπονηρών να δοξάζουν - σιγά που υπάρχει άλλος δρόμος,
πάρεξ της υποταγής και της υποτέλειας. Αυτό είναι σώφρον: η ξεφτίλα, η ασφαλής ξεφτίλα! Που ακόμα κι αν για τους υπόλοιπους αποδειχθεί ανασφαλής (διότι η ξεφτίλα κι άλλα νέα μέτρα φέρνει) είναι για τους σμπίρους ασφαλής - με τες λεγεώνες είμαστε, διάολε! με τα βάφεν Ες Ες! όχι με τίποτα γραφικούς!
Και να χαρές ο κυρ Κεδίκογλου και ο Μπενίτο, καλά ο Αδωνις! αυτός ευχαρίστως θα έτρωγε ωμούς μερικούς ηττημένους, αλλά η Ν.Δ. είναι σοβαρό κόμμα, τους ωμοφάγους τους κρατάει για εφεδρεία.
Κι όπως έγραψε ο εκλεκτός συνάδελφος Τάσος Παππάς στην «Εφημερίδα των Συντακτών» χθες: «Η χαιρεκακία (κρυπτόμενη αλλά υπαρκτή) του σκυμμένου ελλαδικού πολιτικού προσωπικού για τη νίκη των Μέρκελ, Σόιμπλε, ΔΝΤ επί της Κύπρου διαλύει
κάθε αυταπάτη ότι στο παρελθόν διαπραγματεύτηκε,
ότι στο παρόν αντιστέκεται
και ότι στο μέλλον θα αγωνισθεί για τα συμφέροντα της χώρας».
Το δε γαρ της χαράς πολλών, τους κλόνισε τας φρένας. Επί παραδείγματι ο κ. Πρετεντέρης, ο οποίος από καιρού εις καιρόν δυσφορεί με την «κατοχική πολιτική» των Γερμανών, χθες πανηγύριζε για τη νίκη αυτής ακριβώς της «κατοχικής πολιτικής»!!!
Η γιορτή των ναιναίκων θα κοπάσει. 
Αλλα έργα των αφεντικών τους, ακόμα πιο άγρια, θα χρειασθεί να υπερασπισθούν ή να περάσουν (πάντα με... κόπο ψυχής) τα κυβερνητικά ανδρείκελα.

Το «όχι» όμως της Κύπρου,
τρεις μέρες ζωντανό κι ύστερα σταυρωμένο, θα μείνει να τους καταδιώκει.

Στην Ευρώπη η «οικονομία της φρίκης» εγκαθιστά παντού ένα «βασίλειο του τρόμου». Πόσο θα αντέξει κάτι τέτοιο; δεν είναι φτιαγμένοι οι  άνθρωποι για να τυραννεύονται.
Μαζί με την τυραννία, θα καταρρεύσουν και οι εθελόδουλοι. Ας κρατήσουν ως τότε οι «χοροί των καταραμένων». Οι υπόλοιποι  σε περίσκεψη. Διότι, είτε το θέλουμε, είτε δεν το θέλουμε, η ανάγκη το ’φερε να πρέπει
«να τα βάλουμε με ταις λεγεώνες»...


Ποτέ άλλοτε στην ιστορία ένα νόμισμα δεν κατάφερε να κάνει τόσο κακό όσο έκανε τα τρία τελευταία χρόνια το δήθεν «κοινό» νόμισμα της δήθεν «ενωμένης» Ευρώπης. Το νόμισμα που «πέτυχε» μόνον να διχάσει και να αναιρέσει ουσιαστικά μια προσπάθεια ενοποίησης λαών και κρατών που κράτησε μισό αιώνα και που ήταν το αποτέλεσμα σκληρότατου πολέμου. Όμως, αυτή τη στιγμή, ακριβώς αυτό ζούμε: τον τρόπο με τον οποίο το ευρώ, λειτουργώντας ως «μεταμφιεσμένο μάρκο», όχι μόνον δεν οδηγεί τελικά σε βαθύτερη ένωση την Ευρώπη, αλλά, αντιθέτως, οδηγεί στη διάσπασή της.


Χθες, ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Ασελμπορν επιτέθηκε σκληρότατα στη Γερμανία, λέγοντας ότι το μόνο που επιδιώκει πραγματικά το Βερολίνο είναι να αποκτήσει την ηγεμονία στην Ευρώπη. Η μικρή χώρα με τον τεράστιο τραπεζικό τομέα, έχει φοβηθεί από τα όσα συνέβησαν με την Κύπρο: και δικαίως, καθώς ο Ολλανδός πρόεδρος του eurogroup Ντάιζενμπλουμ έδωσε προχθές τον τόνο λέγοντας ότι το μοντέλο για την Κύπρο είναι κάτι νέο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά. Πολλοί πίστεψαν ότι πήρε πίσω μετά τις δηλώσεις του, αλλά δεν είναι αλήθεια: αυτά που είπε μετά, δεν αναίρεσαν τα πρώτα, απλώς τα «μαλάκωσαν». Αλλωστε και οι δηλώσεις του επιτρόπου Μπαρνιέ, κινήθηκαν στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση, όπως επίσης και του Φινλανδού πρωθυπουργού Κατάινεν. Την ίδια στιγμή, ο Monde έγραφε ότι η Γερμανία έχει θέσει ως στόχο την ισοπέδωση των χωρών του νότου της Ευρώπης: ίσως επειδή θυμήθηκε ότι η Γαλλία είναι κι εκείνη και χώρα του νότου…

Όταν γινόντουσαν όλα αυτά, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Σόιμπλε εξηγούσε ότι η χώρα του είναι ο «καλός μαθητής» τον οποίοι ζηλεύουν οι άλλοι «κακοί μαθητές» στην Ευρώπη! Εκανε όμως δύο λάθη με αυτή τη δήλωσή του, που ξεπερνά πλέον κατά πολύ τα όρια, καθώς προσβάλει εξόφθαλμα τον ίδιο τον πυρήνα της έννοιας «Ευρώπη» χωρίζοντάς τη, και φυσικά αυθαίρετα, σε αυτές τις δύο γελοίες κατηγορίες.

Το πρώτο λάθος, είναι ότι η Γερμανία δεν είναι μαθητής: επιμένει να κάνει το δάσκαλο και μάλιστα εκείνου του παλιού τύπου που δέρνει τους μαθητές
για να ικανοποιήσει τη διαστροφή του. Το δεύτερο λάθος, ακόμα μεγαλύτερο, είναι ότι η Γερμανία δεν είναι από κανέναν αξιοζήλευτη: είναι πια, ειδικά μετά την υπόθεση της Κύπρου, ας επιτραπεί ο όρος γιατί είναι πραγματικός, απεχθής σε πολλά εκατομμύρια ευρωπαίων, που τη βλέπουν πια ως βίαιη απειλή και ως τίποτε άλλο.

Με όλα αυτά, ένα είναι πια σίγουρο για όποιον δεν θέλει να κοροιδεύει τον εαυτό του: ότι το ευρώ, είναι στη διαδικασία της αποδόμησης του: ουσιαστικά, είναι ήδη παρελθόν. Η ζημιά που έχει γίνει είναι τόσο βαθειά και τόσο πολυεπίπεδη, που, πλέον, δεν διορθώνεται.

Καλά θα κάνει λοιπόν η Ελλάδα να το αντιληφθεί αυτό πρώτη απ’ όλους: το δίλημμα δεν είναι πια αν θα φύγει ή θα μείνει η χώρα στο κοινό νόμισμα. Το δίλημμα είναι το πώς θα προετοιμαστεί κατάλληλα για να σταθεί στα πόδια της όταν αυτό θα μπει στη φάση της αποσύνθεσης που αργά αλλά σταθερά έχει ξεκινήσει, όσο κι αν πολλοί δεν τολμούν ούτε να το σκεφτούν.

Η ευρωζώνη, όπως τουλάχιστον την ξέραμε, είναι ήδη παρελθόν όχι φυσικά από δικές μας ευθύνες, όπως πολλοί μπορεί να θέλουν ακόμα και τώρα να πιστεύουν: είναι παρελθόν, επειδή οι Γερμανοί με την ηγεμονική μανία τους την έσπρωξαν στο γκρεμό. Κι η Ελλάδα πρέπει να σχεδιάσει το πώς θα επιβιώσει.

[Του Γεώργιου Π. Μαλούχου από Το Βήμα]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Οργή στην Κύπρο για τον Σαμαρά



 “Εγκατέλειψε την Κύπρο στις διαπραγματεύσεις, τάχθηκε στο πλευρό της Μέρκελ, αρνήθηκε τη βοήθεια προς τον Κυπριακό λαό και εξαφανίσθηκε για μέρες ο Έλληνας πρωθυπουργός” 
Το βράδυ της περασμένης Κυριακής, αν κανείς παρακολουθούσε στην κυπριακή τηλεόραση τις συζητήσεις πριν από την τελική οδυνηρή απόφαση για το Eurogroup θα διέκρινε με ευκολία την οργή όλων ανεξαιρέτως των συνομιλητών, αναλυτών, πολιτικών και δημοσιογράφων για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης στο θέμα της Κύπρου.

Τα χθεσινά λόγια του γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού ότι "θα προτιμούσα να μην ανοιχθεί το θέμα της στάσης της Ελλάδας έναντι της Κύπρου" είναι ενδεικτικά της αντίληψης...
που επικρατεί στην μεγαλόνησο για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά εγκατέλειψε τη Λευκωσία βορά στα νύχια των δανειστών. Αλλά ακόμη και ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης Πάμπος Χαραλάμπους όταν ρωτήθηκε στο πλαίσιο ραδιοφωνικής συζήτησης αν η κυπριακή κυβέρνηση αισθάνεται ικανοποιημένη "έστριψε δια του αρραβώνος", παραπέμποντας στις δηλώσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη.

Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο υπουργός Οικονομικών Αντώνης Σαμαράς τάχθηκαν στο πλευρό των δανειστών και της Γερμανίας, εγκαταλείποντας την Κύπρο, αλλά και το ότι σε συνεννόηση με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργο Προβόπουλο αρνήθηκαν να χορηγήσουν βοήθεια ύψους 2 δισ. ευρώ. Πριν από λίγες ημέρες ο ίδιος ο αντιπρόεδρος του ΔΗΣΥ Λευτέρης Χριστοφόρου μιλώντας σε εκπομπή του ΡΙΚ στην Κύπρο επέρριψε ευθύνες στην ελληνική πλευρά καταγγέλλοντας ότι ενώ η Κύπρος ζήτησε βοήθεια ύψους 2 δισ. ευρώ από την Ελλάδα, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος ήταν άτεγκτος σε ό,τι αφορά στην άρνησή του να παράσχει βοήθεια στην Κύπρο.

Το Periodista.gr επικοινώνησε με διάφορους παράγοντες στην Κύπρο, οι οποίοι μίλησαν με τα χειρότερα λόγια για την στάση της κυβέρνησης Σαμαρά και χρησιμοποίησαν βαριές εκφράσεις, ενώ αναφέρθηκαν και στην οργή του κυπριακού λαού. Οι Κύπριοι έχουν καταλάβει ότι ο Αντώνης Σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση των μερκελιστών στην Αθήνα, πόνταραν πολιτικά, είτε στην υποταγή της Κύπρου στους δανειστές μέσω της καταστροφικής απόφασης του Eurogroup, είτε στην χρεοκοπία της Κύπρου για να χρησιμοποιήσουν το παράδειγμα της μεγαλονήσου ως εργαλείο κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού και ως μέσο πολιτικής διάσωσης των ίδιων. Δεν ήταν είναι λίγοι εκείνοι που χαρακτήρισαν τη στάση της Αθήνας "προδοτική", ενώ δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς (για τον οποίο φαίνεται ο πατριωτισμός είναι μεγαλοστομίες και φανφάρες) εξαφανίσθηκε για να εμφανιστεί για λίγο μετά την καταστροφική για την κυπριακή οικονομία απόφαση του Eurogroup.

Ο Αντώνης Σαμαράς και οι αυλικοί του είναι πολύ "πατριώτες" στα λόγια, στο facebook και στο twitter, όταν, όμως, έρχεται η στιγμή για να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις τότε τάσσονται στο πλευρό εκείνων που στρέφονται εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου και ως γνήσιοι υποτελείς κρύβονται από πίσω τους. Ας κάνουν έναν κόπο να επικοινωνήσουν με Κυπρίους για να μάθουν από πρώτο χέρι πως βράζει από οργή η μεγαλόνησος για τον Γερμανόφιλο Έλληνα πρωθυπουργό.

Από Periodista 

ΖΩΗ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΕΝΑ «ΚΛΙΚ» - ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι παρούσα, και φροντίζει να θυμίζει σε όλους εκείνους που την υποτίμησαν, ότι κρατά στα χέρια της το φυτίλι του δυναμίτη, τη ζωή των πολιτών, τις σκέψεις τους, τα όνειρά τους, γνωρίζει και ελέγχει τα πάντα γι αυτούς, και πλέον μας γνωστοποιεί με τρόπο δραματικό πως μπορεί οποιαδήποτε ώρα και στιγμή να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια ολόκληρου του πλανήτη…


Οι εξελίξεις στην Κύπρο, έχουν μια σημασία ξεχωριστή,και μόνο εκείνοι που τολμούν να διακρίνουν το πραγματικό τέρας που αφυπνίζεται πίσω από την οικονομική διάσταση των γεγονότων, δε διστάζουν να πουν τα πράγματα με τ όνομά τους…

Η πραγματική στόχευση των χορογράφων που τις σχεδίασαν και τις ενορχήστρωσαν, είναι διπλή, και αλλοίμονο σ αυτούς – αλλά και σ όλους εμάς – που επιχειρούν έντεχνα να την αποσιωπήσουν. Σύντομα η ιστορία και τα ίδια τα γεγονότα θα βάλουν με τρόπο αμείλικτο τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις, και τότε τα πράγματα δε θα είναι πλέον εύκολα για κανέναν.

Το πρώτο πράγμα που μπήκε στο στόχαστρο των συμμοριών είναι ο ίδιος ο Ελληνισμός. και αυτό που δρομολογούν ταχύτατα είναι τον απόλυτο διαμελισμό του. Το αναδείξαμε πρώτοι, όταν όλοι οι υπόλοιποι αναμασούσαν λογιστικά νούμερα και «τεχνικές» λύσεις για το Κυπριακό πρόβλημα, και σήμερα όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι που... 


Καθημερινά ενστερνίζονται αυτή την επικίνδυνη διάσταση του προβλήματος. Δείτε τι λέγαμε χαρακτηριστικά τόσο ΕΔΩ όσο και ΕΔΩ, και φροντίστε να θυμάστε αυτή την εφιαλτική αλήθεια:

Οι δωσίλογες ηγεσίες, τόσο της Ελλάδας, όσο και της Κύπρου, αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους αναδιανεμητές της εθνικής μας υπόστασης, και αυτή την ευκαιρία θα την αξιοποιήσουν στο έπακρο προκειμένου να ολοκληρωθεί το εξ ίσου εφιαλτικό και εθνικά αποδομητικό σχέδιο τους.

Το δεύτερο ζήτημα το οποίο αναδεικνύεται με τρόπο δραματικό και με αφορμή πάντα τις εξελίξεις στην Κύπρο, είναι η επίδειξη τρόμου της εξασφαλισμένης τους πλέον δυνατότητας, να έχουν φυλακισμένη τη ζωή των κοινωνιών, σε ένα απλό «κλικ».

Η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι εδώ…
Τώρα πια ο τρόμος σκιάζει τα πάντα. Η παγκόσμια διακυβέρνηση – τον εφιάλτη της οποίας επιμένουμε να αναδεικνύουμε επίμονα από αυτό εδώ το βήμα – είναι παρούσα, και φροντίζει να θυμίζει σε όλους εκείνους που την υποτίμησαν, ότι κρατά στα χέρια της το φυτίλι του δυναμίτη, τη ζωή των πολιτών, τις σκέψεις τους, τα όνειρά τους, γνωρίζει και ελέγχει τα πάντα γι αυτούς, και πλέον μας γνωστοποιεί με τρόπο δραματικό πως μπορεί οποιαδήποτε ώρα και στιγμή να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια ολόκληρου του πλανήτη.

Δεν πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά για μια αλήθεια ωμή και αδιαμφισβήτητη που σε πείσμα των αφελών, επέβαλε με τρόπο καταλυτικό την εφιαλτική της παρουσία, και η Κύπρος, το πρωτοφανές πλιάτσικο, η βίαιη επιβολή του τρόμου και της καθολικής ανασφάλειας, δεν ήταν παρά μονάχα η αρχή, για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν.

Το πρόβλημα λοιπόν, δεν είναι μεμονωμένα η Μέρκελ και η κατοχική διοίκηση που επιβλήθηκε στην Ελλάδα και απειλεί την Ευρώπη στο σύνολό της, όπως αφελώς επιμένουν οι φαφλατάδες του αντιμνημονισμού. (Φυσικά δεν υποτιμούμε καθόλου ούτε την ουσία των κατοχικών πολιτικών, ούτε βεβαίως και το θλιβερό ρόλο των ντόπιων δωσίλογων, αναφορικά με αυτή την ιστορία)…

Το πρόβλημα επίσης δεν είναι μονάχα ο καπιταλισμός και οι δομή των παραγωγικών του σχέσεων, όπως επίσης αφελώς επιμένουν να φλυαρούν επ αυτού, οι Αριστεροί αμπελοφιλόσοφοι. (Φυσικά και εδώ δεν υποτιμούμε καθόλου τα κυρίαρχα στοιχεία του κοινωνικοπολιτικού συστήματος, ούτε βεβαίως και την ανάγκη της ριζικής ανατροπής τους, με την κοινωνία πρωταγωνιστή και καταλύτη των εξελίξεων)…

Το πρόβλημα εδώ είναι ο εφιάλτης που κάνει πλέον απειλητική την παρουσία του πάνω σε ολόκληρο τον πλανήτη, και αποδεικνύει περίτρανα πως έχει πλέον βάλει για τα καλά στο χέρι τη ζωή των πολιτών.

Οι καπιταλιστικές ενοποιήσεις, που τις προηγούμενες δεκαετίες επιχειρήθηκε να εμφανιστούν, ως αναγκαία ιστορική εξέλιξη – σχεδόν ταυτισμένη με ποιοτικά άλματα στη ζωή των πολιτών –χρησιμοποιήθηκαν όχι μονάχα ως διαδικασία υπερσυγκέντρωσης πλούτου και δύναμης στα χέρια λίγων και ισχυρών, αλλά κυρίως ως ένα πρώτης τάξεως εργαλείο θεσμοθέτησης ενός επικίνδυνου μηχανισμού, που σήμερα πλέον απειλεί ευθέως να αλλάξει συνολικά τη φυσιογνωμία του πλανήτη.

Οι κυβερνήσεις ανδρείκελα δε διαθέτουν ούτε την πρόθεση, ούτε την ικανότητα να αντισταθούν στον επερχόμενο εφιάλτη. Χρησιμοποιούνται από αυτόν και θεσμοθετούν την απόλυτη παντοδυναμία του

Μόνη απάντηση ένα ισχυρά οργανωμένο και δημοκρατικό πατριωτικό κίνημα…
Ένα κίνημα αποφασισμένων να ανακόψουν τον περίπατο αυτού του εφιάλτη.
Ένα κίνημα χειραφετημένο από τα επικίνδυνα ιδεολογήματα του ψευτοδιεθνισμού που στην ουσία τους δε διαφέρουν και πολύ από τη δολιότητα της παγκοσμιοποίησης.
Ένα κίνημα που θα αντιλαμβάνεται πως η αγωνιστική αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς, οφείλει και πρέπει να παραμένει πρώτιστη προτεραιότητα, που για να μεγαλουργεί, θα πρέπει να μη συνθλίβεται στις συμπληγάδες του φορμαλισμού των ψευτοδιεθνιστικών ιδεολογημάτων.
Ένα κίνημα αποφασισμένο με ξεκάθαρους πολιτικούς στόχους αλλά και με εργαλείο του τον πολιτικό ακτιβισμό, ικανό να ανατρέψει τις δωσίλογες και προσκυνημένες στη Νέα τάξη ηγεσίες, και μαζί τους ολόκληρο το θεσμικό πλαίσιο και το πλέγμα των εξαρτήσεων που οικοδόμησαν κατά τη διάρκεια της θλιβερής τους διαδρομής.
Ένα κίνημα με ξεκάθαρο στόχο εξουσίας, που θα καταστήσει την κοινωνία πρωταγωνιστή, και θα αφαιρέσει την πραγματική πολιτική εξουσία από εκείνους που τη λυμαίνονται και τροφοδοτούν το θεριό της κοινωνικής εκμετάλλευσης μετατρέποντας σε κόλαση τη ζωή των πολιτών.
Ένα κίνημα ικανό να θεσμοθετήσει…
ΚΑΙ ένα ισχυρότατο δίκτυ κοινωνικής προστασίας,
ΚΑΙ ένα ισχυρότατο πλαίσιο κοινωνικού ελέγχου και πραγματικής λαϊκής συμμετοχής,
ΚΑΙ ένα ισχυρότατο πλαίσιο πολιτικής διακυβέρνησης που θα καθιστά την κοινωνία πραγματικό πρωταγωνιστή των εξελίξεων.

Πρωτίστως όμως ένα κίνημα που θα βάλει οριστικά την ταφόπλακα…
Τόσο στον εφιάλτη της πολυδιαφημισμένης καπιταλιστικής ενοποίησης, της οποίας τους πραγματικούς καρπούς γεύονται σήμερα οι κοινωνίες της Ευρώπης και όχι μόνο…
Όσο και στη σοσιαλθολούρα των ιδεολογημάτων του «σοσιαλιστικού» καταμερισμού…
Που θεσμοθετούν τις λογικές της εξάρτησης και μετατρέπονται αντικειμενικά σε εκκολαπτήρια εξαμβλωμάτων για τους ίδιους τους λαούς που τα ενστερνίζονται.

Αυτό το δημοκρατικά οργανωμένο πατριωτικό κίνημα οφείλει…
Να ποινικοποιήσει με τρόπο ασυμβίβαστο τόσο τον εθνομηδενισμό, όσο και τα κηρύγματα μίσους, που αναβιώνουν το τέρας του νεοναζισμού με ότι αυτό συνεπάγεται…
Να αποδομήσει το οικοδόμημα του «μεγάλου αδελφού» στην πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία και τις διεθνείς σχέσεις, θεσμοθετώντας την παραδειγματική τιμωρία οποιουδήποτε ερωτοτροπεί με ανάλογες πρακτικές και λογικές...

Και το σημαντικότερο…
Να δρομολογήσει με τρόπο αποκλειστικό και αδιαπραγμάτευτο την ανάπτυξη του ΕΘΝΟΥΣ-ΚΡΑΤΟΥΣ στην πολιτική, στους θεσμούς, στην οικονομία, στην καθολική παραγωγική ανασυγκρότηση ως κυρίαρχο μοχλό της, στις διεθνείς σχέσεις και βεβαίως στην άσκηση πραγματικά εθνικά κυρίαρχης εξωτερικής πολιτικής.

Και για να προλάβουμε τους αφελείς…
Πρόκειται για λογική που δε συνιστά κανενός είδους εθνικό απομονωτισμό. Συνιστά όμως καταλυτικότατη απάντηση στις νεοταξίτικες λογικές που ξέρουν καλά, όχι μόνο να μην αναγνωρίζουν και να σέβονται αγνότητα προθέσεων, αλλά κυρίως να αξιοποιούν την ευνοϊκή προδιάθεση των αφελών, για να την μετατρέπουν την επόμενη κιόλας στιγμή σε δολοφονική θηλιά στο λαιμό τους.

Συμπερασματικά…
Ο πατριωτισμός των λαών, και η ανάδειξή του σε κυρίαρχο στοιχείο στην πολιτική διακυβέρνηση και στις διεθνείς σχέσεις, είναι το μοναδικό ανάχωμα στην επίθεση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, και η πολύπαθη Ελλάδα της οποίας έχει στοχοποιηθεί ανηλεώς και η εθνική της υπόσταση και η πνευματική της παρακαταθήκη, έχει κάθε λόγο πλέον να πρωτοστατήσει, σε ένα ντόμινο στοχευμένων εθνικών εξεγέρσεων που θα ακυρώσει το σχέδιο – εφιάλτης.


ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΥ


Ιδια παράσταση, ίδιος σκηνοθέτης, άλλοι πρωταγωνιστές...

Όλοι τους δωσίλογοι γερμανοτσολιάδες!...





SIBILLA.GR

Κι αυτή πρέπει να ειναι η τιμωρία τους... 

YΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ


YΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ
03/27/2013 - 09:58
Ο χοιροτρόφος πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Νταίσελμπλουμ που λειτουργεί προφανέστατα ως λαγός της Μέρκελ και του Σόιμπλε με τη δήλωση του περί ενδεχόμενης δήμευσης των καταθέσεων και σε άλλες χώρες της Ευρώπης πέραν της Κύπρου άνοιξε τους Ασκούς του Αιόλου αλλά και τράβηξε το νήμα για το ξήλωμα του πουλόβερ της Ευρωζώνης.
Η εμπιστοσύνη των καταθετών έχει χαθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη που νοιώθουν τη δαμόκλειο σπάθη πάνω από τα χρήματα τους. Και το ερώτημα είναι, δεδομένου ότι σε καμία περίπτωση η δήλωση Νταίσελμπλουμ δεν ήταν τυχαία ή λανθασμένη, μήπως η Γερμανία έχει αποφασίσει να φύγει από την Ευρωζώνη και ενισχύει τη θέση της έναντι των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών μαζεύοντας όλο το χρήμα;
Σε διαφορετική περίπτωση, επιχειρεί να καταλάβει ηγεμονική θέση εξαπολύοντας οικονομικό «πόλεμο» σε όλες τις χώρες που δεν είναι «δορυφόροι» της. Κανείς δεν ξέρει όμως που ακριβώς θα ηγηθεί, αφού είναι η Ευρωζώνη κινείται με μαθηματική ακρίβεια σε διάλυση. Η ιστορία έχει αποδείξει πώς η Γερμανία έχει τακτική για να κερδίσει μία μάχη, αλλά δεν έχει στρατηγική για να κερδίσει και τον πόλεμο. Αποδείχθηκε δύο φορές κατά το παρελθόν, δυστυχώς με πολύ αίμα.
Μέχρι στιγμής πάντως στα… επεκτατικά σχέδια του Βερολίνου μόνο η Μόσχα έχει απαντήσει. Μετά τη δήμευση των καταθέσεων των ρωσικών κεφαλαίων στην Κύπρο, έστειλε σε γερμανικές ΜΚΟ που λειτουργούν στη Ρωσία το «ΣΔΟΕ» προκαλώντας αντιδράσεις σε υψηλό επίπεδο στη Γερμανία (υπουργείο Εξωτερικών). Πίστεψε η Μέρκελ και ο Σόιμπλε πώς η Μόσχα θα μείνει σε σταυρωμένα χέρια.
Κάποιοι που γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις πιστεύουν πώς οι Ρώσοι τηρούν στάση αναμονής και ακόμη δεν έχουν κάνει το παραμικρό ως απάντηση στις κατασχέσεις περιουσιών που μεθοδεύει η Γερμανία όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και σε άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου και όχι μόνο. Ρώσοι ολιγάρχες έχουν μεταφέρει μεγάλε κεφάλαια σε Ευρωπαικές χώρες όπως η Ισπανία και η Λετονία.
Οι Ολάντ και Ραχόι βγήκαν από το λήθαργο και με κοινή δήλωση του υποστήριξαν πώς το «μοντέλο Κύπρου» δεν μπορεί να έχει εφαρμογή πέραν της Λευκωσίας. Κοιμούνται φαίνεται τον ύπνο του δικαίου και δεν γνωρίζουν πώς τουλάχιστον η Ισπανία είναι στα άμεσα σχέδια της Γερμανίας για κατάσχεση των καταθέσεων (ο Ολάντ πιστεύει πώς θα σωθεί από την αύξηση των καταθέσεων στη Γαλλία). Το είπε άλλωστε ο Νταίλσελμπλουμ, προαναγγέλοντας δήμευση κάποιου είδους στις καταθέσεις ή τα ομόλογα των ισπανικών τραπεζών.  
«Τώρα αντιμετωπίζουμε το ζήτημα του ισπανικού τραπεζικού κλάδου. Τον αναδιαρθρώνουμε, τον ανακεφαλαιοποιούμε, κάνουμε κακές τράπεζες, κάποιο bail in (κούρεμα). Χωρίς αυτό το εργαλείο (εννοεί αυτό που χρησιμοποιήθηκε στην Κύπρο). Εάν έχουμε ακόμα περισσότερα εργαλεία στο bail in και περισσότερη ελευθερία κινήσεων στο bail in, η ανάγκη για άμεση ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης, θα είναι ολοένα και μικρότερη», είπε ο πρόεδρος του Eurogroup. Κατά τα άλλα ο κ. Ραχόι μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Είναι βέβαιο πάντως πώς οι Ισπανοί όχι.
Την ίδια στιγμή, το ΔΝΤ στη γραμμή της Γερμανίας, ήρθε να ανάψει νέες φωτιές με αφορμή διάγνωση του Ταμείου για το τραπεζικό σύστημα της Ιταλίας. «Η Ιταλία έχει ένα αποτελεσματικό πλαίσιο αντιμετώπισης κρίσεων και εξυγίανσης των τραπεζών. Ωστόσο, ορισμένες πτυχές θα πρέπει να ενισχυθούν για να επιτρέψουν μεγαλύτερη ευελιξία, προβλέποντας μεταξύ άλλων τη ταχεία ευθυγράμμιση των ιταλικών "εργαλείων" εξυγίανσης με τις επικείμενες μεταρρυθμίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο», αναφέρεται από το ΔΝΤ.
Πανικός επικρατεί όχι μόνο στις χώρες του Ευρωπαικού Νότου (σ.σ. σημειωτέον ο Μπέπε Γκρίλο που έχει ταχθεί υπέρ της εξόδου της Ιταλίας από το ευρώ ανεβάζει συνεχώς τα ποσοστά του), αλλά και σε αυτές που βλέπουν την Κύπρο και στον… καθρέπτη αντανακλά η χώρα τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Λουξεμβούργο. Βγήκε ο πρωθυπουργός της χώρας Ζαν Κλόντ Γιούνκερ να πει πώς το Eurogroup αντιμετώπισε τους Κύπριους ως γκάνγκστερς. Τώρα το θυμήθηκε ο κ. Γιούνκερ που βλέπει πώς η χώρα του ίσως είναι η επόμενη για δήμευση των καταθέσεων.
Τι έκανε ο κ. Γιουνκερ ως πρόεδρος του Eurogroup όταν η Μέρκελ και ο Σοίμπλε με τη σύμφωνη γνώμη του συμπεριφέρθηκαν ως γκανγκστερς στην περίπτωση της Ελλάδας και καταδίκασαν έναν ολόκληρο λαό σε εξαθλίωση και δήμευση ολόκληρης της περιουσίας του; Τώρα που έρχεται η σειρά του Λουξεμβούργου θυμήθηκε να ασκήσει κριτική όπως φαίνεται.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Σε κοινωνικό χάος οδηγεί την ήπειρο η Ευρωζώνη - Του Γιώργου Δελαστίκ


Ανάστατοι οι Ευρωπαίοι πολίτες από την αρπαγή των καταθέσεων στην Κύπρο, φοβούνται γενίκευση αυτής της ληστείας από όλες τις κυβερνήσεις

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ


Σοκ και δέος έχει προκαλέσει όχι μόνο στην Κύπρο και στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρωζώνη και τα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ η πραγματική ληστεία των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες. Η απότομη συνειδητοποίηση από τους Ευρωπαίους πολίτες ότι κατ' εντολήν της Γερμανίας οι κυβερνήσεις τους ανά πάσα στιγμή θα κατάσχουν όποιο τμήμα των καταθέσεών τους επιθυμούν έχει προκαλέσει εντονότατα αισθήματα ανησυχίας που αγγίζουν τα όρια του πανικού σε πολλές περιπτώσεις, αλλά και σφοδρότατα συναισθήματα εναντίον της Γερμανίας, της Ευρωζώνης και της ΕΕ.

«Τα αντιγερμανικά συναισθήματα έχουν πάρει φωτιά στη νότια Ευρώπη» ήταν την Κυριακή π.χ. ο χαρακτηριστικός κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της γαλλικής εφημερίδας «Λε Μοντ». Εύγλωττοι και οι υπότιτλοι - πάντα στην πρώτη σελίδα: «Αγκυλωτοί σταυροί και μουστάκια του Χίτλερ ανθούν στους δρόμους της Αθήνας και της Λευκωσίας. Το Βερολίνο ανησυχεί γι' αυτά. Υπό κατηγορία η απούσα διακυβέρνηση της ΕΕ και η εξαφάνιση της Γαλλίας». Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο Ολλανδός πρόεδρος του Eurogroup, δεν δίστασε να διακηρύξει επισήμως προς όλους τους Ευρωπαίους ότι η αρπαγή των καταθέσεων είναι η νέα πολιτική της Ευρωζώνης και της ΕΕ, ασχέτως αν στη συνέχεια επιχείρησε να μετριάσει τη θύελλα αντιδράσεων «διορθώνοντας» δήθεν την αρχική του δήλωση - μια «διόρθωση» άλλωστε που κανένας δεν πήρε στα σοβαρά.

Ο Ολλανδός ήταν όντως σαφέστατος: «Την κρίση θα την πληρώνουν μέτοχοι και καταθέτες» δήλωσε χωρίς περιστροφές, τονίζοντας ότι η ληστεία των καταθέσεων θα εφαρμοστεί σε όλες τις χώρες που θα αντιμετωπίζουν κρίση και θα έχουν μεγάλο τραπεζικό τομέα. «Το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε για την Κύπρο αντιπροσωπεύει ένα νέο μοντέλο λύσης τραπεζικών προβλημάτων στην Ευρωζώνη» διακήρυξε. Ο φόβος για το ότι επίκειται γενική επιδρομή των κυβερνήσεων για αρπαγή των καταθέσεων εξαπλώθηκε ακαριαία σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, της Γερμανίας συμπεριλαμβανoμένης.

«Είναι ακόμη σίγουρα τα χρήματά μας;» αναρωτιόταν ο τίτλος μεγάλης ανάλυσης στο κυριακάτικο φύλλο της σοβαρής δεξιάς γερμανικής εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η οποία προσπαθούσε να καθησυχάσει τους αναγνώστες της. «Οι Γερμανοί ανησυχούν για τις αποταμιεύσεις τους λόγω της Κύπρου» ομολογούσε στον υπότιτλο και υπογράμμιζε ότι το 49% των Γερμανών διακατεχόταν από αίσθημα ανασφάλειας για τις καταθέσεις του, όπως έδειξε δημοσκόπηση για το τηλεοπτικό γερμανικό δίκτυο ZDF με το 64% των ερωτηθέντων Γερμανών να δηλώνει ότι πιστεύει πως η κρίση του ευρώ θα οξυνθεί. Είναι φανερό ότι ελάχιστους Ευρωπαίους πολίτες καθησυχάζουν οι διαβεβαιώσεις των αξιωματούχων της Ευρωζώνης ή της Γερμανίας ότι η Κύπρος είναι «μοναδική» περίπτωση.

Τι «μοναδική»; «Μοναδική» δεν αποκαλούσαν και την περίπτωση της Ελλάδας, αλλά και της Ιρλανδίας κ.λπ.; Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε πανηγυρίζουν που επέβαλαν τους όρους τους στην Κύπρο, δεν δείχνουν όμως να συναισθάνονται ότι αυτή η πολιτική που ακολουθούν ναι μεν βοηθά την ευημερία της Γερμανίας, αλλά ταυτόχρονα υπονομεύει την αξιοπιστία του ευρώ και της ΕΕ στις συνειδήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών.

Εξέφρασε τα αισθήματα αυτά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας: «Η απόφαση της ΕΕ (σ.σ. για την Κύπρο) δεν είναι ανεκτή» υπογράμμισε «γιατί είναι επιλεκτική. Θα πρέπει η ΕΕ να μην επιλέγει τα θύματά της όπως εκείνη νομίζει ότι πρέπει να επιλέγει, γιατί δημιουργεί ένα χάσμα μεταξύ των ονείρων των ευρωπαϊκών λαών ότι μπορεί η ΕΕ να είναι μια στέγη για όλους τους αδύναμους».

Η αλήθεια είναι πως ελάχιστοι πια έχουν την ψευδαίσθηση ότι η ΕΕ είναι «στέγη για όλους τους αδύναμους». Αντιθέτως, πολύ πιο διεισδυτική είναι η κριτική που ασκεί με άρθρο του στο γερμανικό περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ» ο Γιάκομπ Αουγκστάιν ο οποίος τονίζει μεταξύ άλλων αναφερόμενος στην απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο: «Το δράμα της περασμένης εβδομάδας ταιριάζει απόλυτα με την εικόνα της Ευρώπης.

Ανεύθυνοι τραπεζίτες χάνουν τα χρήματα πλουσίων που κάνουν ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και στη συνέχεια οι πολιτικοί βοηθούν και τους δύο να διασωθούν εις βάρος των απλών ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν ούτε τους πόρους ούτε την επιρροή να διαφυλάξουν τους εαυτούς τους. Και όλα αυτά γίνονται υπό τη γερμανική κυριαρχία. Οπως έγινε δύο φορές στην πρόσφατη ιστορία τους, οι Γερμανοί έρχονται σε όλο και πιο βαθιά σύγκρουση με τους γείτονές τους, χωρίς να υπολογίζουν το κόστος και έχοντας έναν μοναδικό στόχο: τη γερμανική πολιτική κυριαρχία στην ήπειρο». Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Το Τέταρτο Ράιχ οικοδομεί η Γερμανία πάνω στο ευρώ και την ΕΕ, καμιά «στέγη για όλους τους αδύναμους»...

Πηγαίνετε στις τράπεζες και σηκώστε το 90% των καταθέσεων σας. Ναι, επαναλαμβάνω. Πηγαίνετε στις τράπεζες και σηκώστε το 90% των καταθέσεων σας.


ΠΑΙΔΕΣ , ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΜΠΑΝΚ ΡΑΝ‏




Όπως ακριβώς το μιντιακό κατεστημένο επαναλαμβάνει τις ειδήσεις με το τρόπο που εκείνο θέλει ώστε να σας κάνει να τις πιστέψετε έτσι και εγώ ως μια φωνή υποκίνησης της αλλαγής σας υπνωτίζω να πάτε στις τράπεζες και να σηκώσετε τις καταθέσεις σας.
Όχι μόνο εσείς που διαβάζετε αυτό το κείμενο αλλά και οι οικογένειες σας, οι φίλοι σας, οι γνωστοί σας. Να τους πείσετε να το κάνουν.

Κάντε αναλήψεις της τάξης του 90%.

Τις επόμενες μέρες ενοποιείται το τραπεζικό σύστημα όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης έχει κηρυχτεί επίσημη αργία για τις τράπεζες της Ε.Ε. η 29η Μαρτίου. Είναι δηλαδή ένα 3ημερο, τρίτο κατά σειρά, όπως αυτό της Καθαράς Δευτέρας και του Ευαγγελισμού. Στην καθολική Ευρώπη η 31η Μαρτίου είναι η Κυριακή του Πάσχα!

Η Κύπρος παρόλο τις ειδήσεις ότι επιτευχθεί συμφωνία τίποτα δεν είναι βέβαιο ακόμα καθώς ο Κυπριακός λαός δεν θέλει την σκλαβιά υπό το ευρώ. Αυτή την εβδομάδα πολλά θα παιχτούν.
Το σίγουρο είναι ότι ο Σαμαράς έχει εξαφανιστεί.
Διαβάζω πάνω από 50 άρθρα την ημέρα στο διαδίκτυο και το μόνο που ακούγεται είναι ότι στέλνει γραπτά μηνύματα ή κάνει τηλέφωνα. Μπορεί να μην είναι καν στην Ελλάδα. Ο Στουρνάρας και κάτι άλλοι ποταποί υπουργοί διαμηνύουν συνεχώς και αδιαλείπτως ότι οι ελληνικές καταθέσεις είναι εξασφαλισμένες. Όλοι ξέρουμε τι μπορεί να σημαίνει αυτό και πόσο σχέση μπορεί να έχει με την αλήθεια.

Έρχεται και η τρόικα και πλέον εάν υπάρχουν κενά στα έσοδα από το να κόβει μισθούς και συντάξεις θα παίρνει φόρους από τις καταθέσεις σας. Το έργο παίχτηκε με επιτυχία στην Κύπρο παρόλο που η Βουλή τους είπε όχι. Φανταστείτε εδώ που η Βουλή είναι εντελώς γερμανόφιλη. Θα το παρουσιάσουν και ως καλύτερη λύση από το να κόψουν μισθό/σύνταξη ή να αυξήσουν την φορολογία.

Επιτέλους, πρέπει να πληρώσουν και οι Γερμανοί φορολογούμενοι. Οι προηγούμενες γενιές των Γερμανών ήταν δολοφόνοι. Επειδή ακριβώς τους «σβήσανε» τις αποζημιώσεις και τα χρέη θα έπρεπε οι Γερμανοί να δίνουν απλόχερα χρήματα για να σωθεί η Ευρώπη και μάλιστα να χαίρονται που η βοήθεια είναι μόνο χρηματική.

Δυστυχώς όμως, οι τωρινές και οι επόμενες γενιές των ευρωπαϊκών λαών δουλοποιούνται υπό τους Γερμανούς χωρίς καν να φταίνε. Εν ολίγοις, οι Γερμανοί πάλι κερδίζουν και κλαίγεται η γερμανική κυβέρνηση για τον Γερμανό φορολογούμενο. Ε, όχι, τώρα όλοι ξυπνήστε επιτέλους και δώστε τους να καταλάβουν πόσο σάπιο είναι το σύστημα με το ίδιο «νόμισμα».


pankou1981