ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ ΚΑΙ Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

αναρτηση απο "iskra"

Του Π. ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ

Έως πριν κάποιες δεκαετίες, σε μια σειρά αγροτικές περιοχές, μανάδες και γιαγιάδες,  για να κοιμίζουν τα μωρά, χρησιμοποιούσαν εκτεταμένα την κρασοπαπάρα.  Τα ανυποψίαστα παιδιά, με εμπιστοσύνη στα οικεία πρόσωπα, αρκούσε να πιπιλίσουν ένα κομματάκι ψωμιού  βρεγμένο με  λίγο κρασάκι για να καταλαγιάσουν αμέσως. Ήταν μια πολύ καλή μέθοδος για να λυθεί το θέμα του  κρατήματος στη διάρκεια αγροτικών εργασιών ή/και για μια προσωρινή ανακούφιση από τη μουρμούρα της πείνας.

Στην πιο τολμηρή εκδοχή, γινόταν χρήση αντί κρασιού εκχυλίσματος παπαρούνας, του λεγόμενουπαπαρουνόζουμου. Πολλοί βέβαια έλεγαν ότι συχνά πυκνά, η  υπερβολική και αλόγιστη χρήση αυτής της πρακτικής, εκτός από τον γρήγορο και βαθύ ύπνο που εξασφάλιζε το … επιζητούμενο ξεφόρτωμα,  οδηγούσε και σε προβλήματα διανοητικής καθυστέρησης.

Κανείς δεν γνωρίζει αν η φράση-έκφραση ‘’παπαριές!’’,  που αποδίδει  το σύντομο αποτροπιασμό για προφανείς βλακώδεις ισχυρισμούς κάποιου, σχετίζεται με αυτή τη χαμένη στο χρόνο παράδοση και την πρόκληση προβλημάτων νοητικής στέρησης εξ αιτίας της.

Αυτές τις σκέψεις έφερε στο νου το επικοινωνιακό μπαράζ  του πρωθυπουργού και των στρατευμένων στην υπεράσπιση των μέτρων του μνημονίου ΜΜΕ, που το αναπαράγουν.

Η  είδηση των ημερών είναι περίπου τούτη: ‘’Οσονούπω βγαίνουμε από το μνημόνιο’’. Είναι το βασικό μότο του Σαμαρά. Υποτίθεται πως οι θυσίες έπιασαν τόπο. Η  πρώτη ένδειξη αυτής της χαρμόσυνης αγγελίας δεν είναι  άλλη από την επίτευξη του λεγομένου πρωτογενούς πλεονάσματος.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ όμως,  με άλλο τρόπο  βέβαια, λέει ότι τα βάσανα σύντομα θα πάρουν τέλος, καθώς   η  πιθανή ανάδειξη του στον πυρήνα μιας νέας κυβέρνησης, με Καμένο ή Κουβέλη και Κατσέλη, θα  σημαίνει «σκίσιμο» των μνημονίων.

Δεν είμαστε καθόλου μα καθόλου μπροστά σε μια τέτοια προοπτική. Και δεν πρέπει να περιμένουμε κάτι τέτοιο, δίνοντας βάση στις νεοδημοκρατικές συνειδητές ψευδολογίες ή τις  αφελείς αυταπάτες.

Αντίθετα,  κοιτάζοντας κατάματα την σκληρή πραγματικότητα, πρέπει να  αναμετρηθούμε  με ερωτήματα, όπως:  ποια είναι η προετοιμασία μας, η οργάνωσή μας, η θέλησή μας ακόμη, για ένα σκληρό αγώνα  ζωής θανάτου που έχουμε μπροστά μας;

Υπερβολές; Ας το συζητήσουμε.

Δεν υπάρχει κανένα πρωτογενές πλεόνασμα. Μιλούν  για ένα περίσσεμα 812 εκ. όταν οι ανεκπλήρωτες ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του δημοσίου είναι 6,2 δις, με την πλειοψηφία αυτών να αφορά τα ασφαλιστικά ταμεία.

Αλλά και έτσι να μην ήταν, το πιο εύκολο πράγμα για την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι να κάνει πρωτογενές πλεόνασμα. Θα αρκούσαν  2-3 αδίστακτοι φασίζοντες υπουργοί στυλ Γεωργιάδη και Μητσοτάκη. Με κλείσιμο 2-3 νοσοκομείων ή πανεπιστήμιων και με απολύσεις κάποιων χιλιάδων από το δημόσιο,  το πράγμα επιτυγχάνεται.

Ακόμη περισσότερο, δεν έχουμε καμιά έξοδο από κανένα μνημόνιο, ούτε πρόκειται. Και να γιατί:

Ο προϋπολογισμός προβλέπει ήδη  μέτρα πάνω από 6 δις. Δεν είναι –λένε-  νέα μέτρα, αλλά εφαρμογή ψηφισμένων, όπως για τη μείωση του εφάπαξ. Από την άλλη, ο προϋπολογισμός- το ξεκαθάρισε η Μέρκελ-  θα ξαναγραφεί και θα ενσωματωθούν νέες απαιτήσεις της τρόικας για μέτρα. Επίσης πολύ σύντομα, μάλλον αμέσως μετά τις ευρωεκλογές (το πότε είναι το αντικείμενο της επαιτείας. Αυτό ονομάζουν ‘’διαπραγμάτευση’’), στο όνομα του δημοσιονομικού κενού του 2014, θα έχουμε ένα νέο αγριότερο μνημόνιο, με πολύ ψηλά το θέμα της εκθεμελίωσης των συντάξεων.

Συμπληρώστε σε αυτή την εικόνα, την ιστορία με τους πλειστηριασμούς, τη φημολογία για κούρεμα των καταθέσεων, τη νέα φορολογία ακινήτων, μαζί φυσικά με το αμόκ απολύσεων και ιδιωτικοποιήσεων, για να δούμε ποια είναι τελικά η άθλια πραγματικότητα στην οποία καλούμαστε να χωρέσουμε ή να την ανατρέψουμε.

Ας μη σταθούμε όμως στις πολιτικάντικες ψευδολογίες  της στιγμής. Πρέπει να δούμε με καθαρή ματιά το όλο πλαίσιο, να ανοίξουμε την εικόνα που έχουμε μπροστά μας.

Να,  μερικά πράγματα εξαιρετικά σοβαρά, για τα οποία δεν γίνεται συζήτηση.

Με την «Συνθήκη για τη Σταθερότητα, το Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση», η οποία ισχύει από την 1η Ιανουαρίου του 2013, προβλέπεται ότι τα «διαρθρωτικά ελλείμματα δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 0,5% του ΑΕΠ (όταν η Συνθήκη του Μάαστριχτ που ο Πρόντι ονόμασε ζουρλομανδύα προέβλεπε έλλειμμα 3% του ΑΕΠ), ενώ κράτη - μέλη της ΕΕ  με χρέος μεγαλύτερο του 60% του ΑΕΠ, όπως η Ελλάδα, οφείλουν να το μειώνουν κατά 1/20 κάθε έτος.!!

Αυτό για την χώρα μας με τα 320 δις χρέος σημαίνει ένα μνημόνιο των 10-15 δις ευρώ κάθε χρόνο!!.  Αυτό αφορά μόνο την πρόβλεψη έναντι του χρέους

Σε ότι αφορά την απαίτηση για έλλειμμα, για να διασφαλίζονται ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, αυτοί θα ελέγχονται από την ΕΕ και θα προσαρμόζονται με λήψη συμπληρωματικών μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 473/2013 που ισχύει από φέτος, όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης οφείλουν να υποβάλουν κάθε χρόνο, έως τις 15 Οκτωβρίου, το προσχέδιο προϋπολογισμού τους στην Κομισιόν και στο Eurogroup. Εφόσον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κρίνει ότι το προσχέδιο δεν συνάδει με τις ετήσιες οικονομικές συστάσεις της, τότε μπορεί να το «επιστρέψει ως απαράδεκτο» και να ζητήσει αλλαγές, επ’ απειλή κυρώσεων.

Όμως δε φτάνουν αυτά τα σκοινιά. Έχει προστεθεί και ένα τρίτο για να δεθεί καλά ο σκλάβος.

Ο ευρωπαϊκός κανονισμός 472/2013 ορίζει ότι τα κράτη που έχουν δανειστεί από τους μηχανισμούς στήριξης θα βρίσκονται σε ενισχυμένη εποπτεία, μέχρι να αποπληρώσουν το 75% των δανείων τους (αρ. 14).

Τα δάνεια που έχει λάβει η Ελλάδα από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς μέχρι σήμερα, ύψους 133 δισ., μαζί και με τα 53 δισ. Ευρώ που έχει λάβει σε διμερή δάνεια από τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, στο πλαίσιο του πρώτου Μνημονίου ευρώ, έχουν σταθμισμένη περίοδο ωρίμανσης περίπου 40-50 χρόνια, ενώ αναμένεται να επεκταθούν στο πλαίσιο της προσπάθειας να διευκολυνθεί η εξυπηρέτηση του χρέους.

Προσοχή, αυτές οι ρυθμίσεις ΔΕΝ  αναφέρονται μόνο σε χώρες υπό το  τωρινό μνημονιακό καθεστώς αλλά σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης!

Να λοιπόν τι μας λέει η ωμή πραγματικότητα:

Η παραμονή στην Ευρωζώνη και την ΕΕ σημαίνει διαρκές μνημόνιο.

Τα πράγματα επομένως  θα πάνε σε μια άγρια χειροτέρευση αν παραμείνουμε να πιπιλάμε ανυποψίαστοι το παπαρουνόζουμο που γίνεται της μόδας και δεν ξεσηκωθούμε.

Όμως, το ερώτημα δεν είναι μόνο αν θα αντέξουμε τις παραπάνω επιθέσεις. Δεν πρόκειται.  μόνο για εισπρακτικού χαρακτήρα μέτρα που λαμβάνουν σε βάρος του κόσμου της δουλειάς οι αστικές κυβερνήσεις και η ΕΕ. Πρόκειται για μια βαθειά αντεπαναστατική τομή, μια αντιδραστική αναδιάρθρωση. Σχετίζεται με την ουσία και το ωρίμασμα (ή καλύτερα το σάπισμα) του γενικευμένου, καθολικού ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας.

Όχι δε θα κάνουμε κάποια ανάλυση εδώ. Θα επιστήσουμε όμως την προσοχή σε μία παρέμβαση εξαιρετικής σημασίας από την Καθημερινής της Κυριακής στις 24/11/2013, με κύριο άρθρο της σύνταξης της εφημερίδας. Πρωτοσέλιδο, λιτό, σαφές. Το παραθέτουμε ολόκληρο, καθότι δυστυχώς πέρασε απαρατήρητο.

Ο υπόκωφος θυμός της αστικής τάξης

Ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής αστικής τάξης βρίσκεται σε αδιέξοδο. Πληρώνει εξωφρενικά ποσά σε φόρους και έχει να αντιμετωπίσει ένα απόλυτα παράλογο κράτος που εκδίδει μέσα σε μια χρονιά 695 ερμηνευτικές εγκυκλίους για φορολογικά θέματα. Καλείται και πάλι να πληρώσει υπέρογκους φόρους για τα ακίνητα, ενώ αντιμετωπίζει το φάσμα της τυπικής ή ουσιαστικής δήμευσης της περιουσίας του.

Οι άνθρωποι του μόχθου και της κοινής λογικής δεν θέλουν να στηρίξουν τις λεγόμενες αντισυστημικές δυνάμεις του πολιτικού φάσματος. Αποτελούν, άλλωστε, τη ραχοκοκαλιά της αστικής κοινωνίας και της Δημοκρατίας. Από την άλλη, θέλουν να δουν ένα πολιτικό σύστημα που διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα και το κράτος με τον ίδιο τρόπο που διαχειρίζονται εκείνοι τα όποια χρήματα τους έχουν απομείνει. Περιμένουν να δουν ένα κράτος φιλικό στον πολίτη και εισπρακτικούς μηχανισμούς που δεν αντιμετωπίζουν τους πάντες ως πιθανούς κλέφτες και υποψήφιους για κατασχέσεις. Χάνουν την υπομονή τους. Δεν ανέχονται ούτε μισή υποψία νεποτισμού ή αδιαφανούς διαχείρισης. Όποιος αγνοεί αυτόν τον υπόκωφο αλλά θυελλώδη θυμό κάνει μεγάλο σφάλμα.(Καθημερινή 2411/2013)

Εδώ γράφονται και δηλώνονται πολύ σημαντικά πράγματα.

Ας προσπεράσουμε γρήγορα την διαμαρτυρία της εφημερίδας ότι ‘’Ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής αστικής τάξης βρίσκεται σε αδιέξοδο’’. Μια αστική εφημερίδα, φροντίζει για την τάξη της. Σιγά να μην την απασχολεί η απόγνωση των ανέργων του Περάματος ή οι απολυμένοι του Κατσέλη.

Τα σημαντικά είναι αμέσως μετά, όπου κάθε πρόταση και λέξη έχουν τη δική τους ξεχωριστή σημασία.

Έχουμε και λέμε:

Πρώτο: Το αστικό μπλόκ δίνει καθαρή γραμμή πολιτικής συμπεριφοράς

‘’Οι άνθρωποι του μόχθου και της κοινής λογικής δεν θέλουν να στηρίξουν τις λεγόμενες αντισυστημικές δυνάμεις του πολιτικού φάσματος. Αποτελούν, άλλωστε, τη ραχοκοκαλιά της αστικής κοινωνίας και της Δημοκρατίας’’.

Τα περί ‘’πολιτών’’ και δημοκρατίας όπου δήθεν οι επιλογές καθορίζονται ελεύθερα δια της ψήφου, παραμερίζουν μπροστά στην ανάγκη της σαφούς κατεύθυνσης: Συντρίψτε όσους πάνε ενάντια στο σύστημά μας.

Δεύτερο: Η αστική τάξη απαιτεί ένα κράτος απόλυτα ταυτισμένο με το ‘’είναι’’ της, στην προστασία του ‘’έχειν’’ της

‘’Από την άλλη, θέλουν να δουν ένα πολιτικό σύστημα που διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα και το κράτος με τον ίδιο τρόπο που διαχειρίζονται εκείνοι τα όποια χρήματα τους έχουν απομείνει’’.

Θέλουν ένα κράτος ‘’φιλικό’’, στον ‘’πολίτη’’, ο οποίος πολίτης ως φαίνεται ταυτίζεται ακριβώς με την αστική τάξη κατά το αυτοκρατορικό ‘’το κράτος είμαι εγώ!’’. Και μετά ο φασισμός αντιστοιχεί δήθεν μόνο στη Χρυσή Αυγή…

Τρίτο: Ο αστικός κόσμος απειλεί ανοιχτά!

‘’Χάνουν την υπομονή τους. Δεν ανέχονται ούτε μισή υποψία νεποτισμού ή αδιαφανούς διαχείρισης. Όποιος αγνοεί αυτόν τον υπόκωφο αλλά θυελλώδη θυμό κάνει μεγάλο σφάλμα.’’

Χάνουν την υπομονή τους με την αντίσταση της κοινωνίας. Και ας καμώνονται πως διαμαρτύρονται για το κράτος (τους), που δήθεν τους απειλεί.

Μα καλά, θα πει κάποιος. ‘’Τι φοβούνται αλήθεια; Και μήπως δικό τους δεν είναι το κράτος; Για αυτούς δεν δουλεύει;’’

Αν εξακολουθήσουμε να πιστεύουμε ότι η ουσία των μνημονίων είναι απλά μια άγρια λιτότητα, βλέπουμε τη μισή αλήθεια. Αντίθετα, είναι σε εξέλιξη μια βαθειά κοινωνική και πολιτική αντεπανάσταση βάθους, που δεν έχουμε δει παρά μόνο την αρχή της.

Αυτή η μαυρίλα δεν αντιμετωπίζεται ούτε με αυταπάτες, ούτε με ψήφους, ούτε με άλλη κυβερνητική διαχείριση. Η απότομη κλιμάκωση της ταξικής πολιτικής πάλης, προϋποθέτει οργάνωση και άνοδο της μαχητικής ικανότητας της εργατικής τάξης και του λαού και μια κομμουνιστική αριστερά που θα είναι στην πράξη επαναστατική. Δε θα φοβάται το σύστημα και για αυτό ακριβώς το λόγο θα τη φοβάται αυτό.

Ο μόνος δρόμος για το δικό μας κόσμο, είναι να συγκροτηθεί ακριβώς η εξεγερτική επαναστατική απειλή της εργατικής τάξης. Ανοιχτά, καθαρά, θαρραλέα. Το πρώτο κέρδος θα είναι η ανακοπή της επίθεσης, ακόμη και καταχτήσεις. Το ουσιώδες όφελος θα είναι μια κοινωνία και δημοκρατία για αυτούς και από αυτούς που πράγματι το αξίζουν, επειδή την συγκροτούν με την τίμια δουλειά τους.

ΥΓ: Πόσο κουραστικό είναι πια, οι  διανοούμενοι ή κομματικά στελέχη της αριστεράς να φοβούνται να μιλήσουν για ‘’αστική τάξη’’ και ‘’κεφάλαιο’’ και φλυαρούν για ‘’κλεπτοκράτες’’, ‘’έχοντες και κατέχοντες’’, άντε για ‘’ολιγαρχία’’! Να που για άλλη μια φορά μας ξυπνάει η βουκέντρα του αντιπάλου και μας ανοίγει τα μάτια. Αν και φοβάμαι πως δε θα λείψουν και τώρα αυτοί που θα πουν: ‘’Έλα μωρέ, γράφοντας για αστική τάξη, εννοούν τους ανθρώπους του άστεως’’! Χωρίς να συνειδητοποιούν ότι, ναι, ο υπαρκτός αυτός υπαινιγμός, απλά στοχεύει να υποβάλει στην ιδέα της συνειδησιακής ταύτισης των ιδιοκτητών στέγης της πόλης με την αστική κεφαλαιοκρατική τάξη γενικά και τα συμφέροντά της. Μα αυτό είναι ένα καλό όσο και αηδιαστικό μάθημα προπαγάνδας και τίποτα περισσότερο….

Η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΕΠΕΛΑΥΝΕΙ - Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΟΒΑΡΕΥΕΙ…

anaρτηση απο "iskra"

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

- Ο γενικός γραμματέας εσόδων του υπουργείου Οικονομικών δήλωσε ότι ο φόρος επί των ακινήτων, αυτός δηλαδή που φορολογεί για όγδοη φορά από γιαπιά μέχρι μαντριά,, είναι ένας… αριστερός φόρος! Φανταστείτε δηλαδή τι έχει να γίνει όταν θα αρχίσουν να επιβάλουν και… δεξιούς φόρους! Εμείς, πάντως, όταν γράφαμε από αυτή τη στήλη ότι οι κυβερνώντες είναι ικανοί να ρημάζουν τον κοσμάκη, βάζοντας τα προπαγανδιστικά τους σαΐνιανα ισχυρίζονται ότι φταίνε… οι κομμουνιστές που «θα ‘ρθουν να μας πάρουν τα σπίτια», το λέγαμε για πλάκα.  Ε, μ’ αυτούς που έχουμε μπλέξει το καλαμπούρι έλαβε τέλος.

- Η ΝΔ, το κόμμα που έχει κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο τον Βορίδη, που έχει υπουργό τον Γεωργιάδη, που έχει βουλευτή τον Μαρκόπουλο και που έχει πρόεδρο τον Σαμαρά, θεώρησε (προφανώς η εισήγηση έγινε από τα ίδια  προπαγανδιστικά σαΐνια) ότι μπορεί να κάνει επικοινωνιακά παιχνίδια εισάγοντας στην πολιτική ζωή θεωρίες… αποστασίας.

- Το ΠΑΣΟΚ που έφερε στην Ελλάδα τα ΔΝΤ και τα Μνημόνια (και που συνεχίζει να διατηρεί στον τίτλο του τον όρο «σοσιαλιστικό»…)  λέει δια του προέδρου του ότι «βγάζει την Ελλάδα από τα Μνημόνια» (!) και ότι η πολιτική του στο Σκαραμαγκά έχει στο κέντρο της τους εργαζόμενους στα ναυπηγεία!  Στο μεταξύ οι εργαζόμενοι (σσ: για τους οποίους «αγωνίζεται» ο Βενιζέλος) ξέρουν ότι εργοδοσία και κυβέρνηση κρατούν κλειστό το ναυπηγείο επί 18 μήνες, ξέρουν ότι είναι απλήρωτοι, ξέρουν ότι οι «σωτήρες» όλο αυτό το διάστημα τους έχουν επιβάλει το εξοντωτικό μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας με μία μέρα δουλειά τη βδομάδα!

- Ο χρυσαυγίτης Παναγιώταρος βγαίνει στη Βουλή και κάνει μαθήματα «Ιστορίας» μνημονεύοντας ρήσεις του «Κωνσταντίνου» (!) Κολοκοτρώνη… Ε, όσο ο Κολοκοτρώνης ήταν «Κωνσταντίνος» και όχι Θεόδωρος, όσο ο Καραϊσκάκης ήταν «Θανάσης» και όχι Γεώργιος, και όσο ο Ανδρούτσος ήταν «Καιάδας» η «Αδόλφος» και όχι Οδυσσέας, άλλο τόσο και ο ναζισμός είναι «πατριωτισμός».

- Ο άγιος Μητροπολίτης Πειραιώς, ο κύριος Σεραφείμ, ο ίδιος που έχει καταγγείλει τον… Δια (τον θεό…) ως «αίσχιστο κακούργο παιδεραστή», που η διαφωνία του με τη Χρυσή Αυγή έγκειται στο γεγονός ότι συνιστά «τάγμα σατανιστών» και όχι τάγμα ναζιστών, ανακοίνωσε ότι «θα αφορίσει» (!) τους βουλευτές της περιφερείας του που θα ψηφίσουν το «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης».  Με τους άλλους πάντως, τους βουλευτές της περιφερείας του που έχουν ψηφίσει όλα τα σύμφωνα  «αποβίωσης» (σσ: τέτοια λέξη δεν υπάρχει, αλλά ούτε και τέτοια καραγκιοζιλίκια υπάρχουν…) του ελληνικού λαού, ο άγιος είναι περισσότερο καρτερικός.

- Η κυβέρνηση πλήρωσε 1 εκατομμύριο ευρώ για μια μελέτη του ΟΟΣΑ που μας «πληροφορεί» πόσες μέρες διάρκεια ζωής έχει το φρέσκο γάλα και ότι του χρόνου στην Ελλάδα θα έχουμε και πάλι ύφεση. Τέτοια ανακάλυψη! Ελπίζουμε τα γλυκόλογα του γραμματέα του ΟΟΣΑ για την «καταπληκτική» πολιτική της κυβέρνησης (που θα γίνει «καταπληκτικότερη» αν αρχίσουν να πουλάνε φάρμακα τα σούπερ μάρκετ, αν καταργηθεί εντελώς η κυριακάτικη αργία κι αν επιταχυνθεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας) να ήταν μέσα στην τιμή…

- Στην Ελλάδα, που το χαράτσι για να μπεις στο (διαλυμένο) νοσοκομείο ανέβηκε στα 25 ευρώ, που οι ανασφάλιστοι οι οποίοι δεν μπορούν να μπουν σε (ούτε καν διαλυμένο) νοσοκομείο ανέρχονται στο 30%, που οι ασθενείς αλλάζουν μόνοι τους τη δοσολογία των φαρμάκων γιατί δεν έχουν λεφτά να τα αγοράσουν, που οι τιμές των φαρμάκων αυξήθηκαν μεσοσταθμικά μέσα σε ένα χρόνο 13%, παρακολουθούμε το – κατά την ρήση του πρώην υφυπουργού Υγείας και γιατρού Θ.Γιαννόπουλου - «γνωσιακό ιατρικό παραλήρημα» του Γεωργιάδη να παριστάνει τον «Ρομπέν» με στολή «Ιπποκράτη» και να ξεκατινιάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ (υπό την εντός Βουλής ιαχή του Βενιζέλου: «Αδωνι, θεέ πάρε την ΠΑΕ»!),  σε μια ακατάσχετη κοινοβουλευτική μπουρδοφαρσοκωμωδία για τα μάτια των φαρμακοβιομηχανιών.

- Ο κ.Στουρνάρας, ο άνθρωπος που ανακάλυψε ότι οι Έλληνες… υποφορολογούνται  (!), κληθείς να σχολιάσει τη λεηλασία μισθών και συντάξεων των (υποφορολογημένων) Ελλήνων, δήλωσε: «Το πόσο εγώ έχω δεχτεί μείωση μισθού για να έρθω στο δημόσιο δεν περιγράφεται. Αλλά το κάνω με πολύ μεγάλη χαρά»!  Και εμάς είναι μεγάλη η χαρά μας. Βρήκαμε επιτέλους ποιός ήταν εκείνος που είχε συναντήσει προ τριετίας τον κ.Παπανδρέου στο σούπερ μάρκετ και – κατά την γνωστή διήγηση του πρώην πρωθυπουργού - του είχε πει: «Γιώργο, πάρε μου και το μισθό αν είναι να σώσεις τη χώρα»…

Όλα αυτά, εκτός των άλλων, είναι και γελοία πράματα. Τόσο γελοία, που δεν αφήνουν καμία αμφιβολία: Η κατάσταση, μέρα με τη μέρα, σοβαρεύει επικίνδυνα.

*Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr" την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

ΣΕ BAD BANKS ΜΕ ΤΑ "ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ"

ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΕΘΝΙΚΗ, ΠΕΙΡΑΙΩΣ,ALPHA, EUROBANK

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΉΣ

(Παρ. 29/11/13 - 15:35)

Η ΑΜΕΣΗ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ Η ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ

Της ΞΕΝΙΑΣ ΚΑΡΛΑΤΟΥ

Το τραπεζικό σύστημα της χώρας συνεχίζει ακάθεκτο τον ακατάσχετο κατήφορο μαζί με την ελληνική οικονομία.

Κατ’ αρχάς συνεχίζεται από τη μία η συρρίκνωση των καταθέσεων στις τράπεζες και από την άλλη η ποσοστιαία μείωση των δανειοδοτήσεών τους, ιδιαίτερα προς τις επιχειρήσεις.

Την ίδια ώρα, η υπερσυσσώρευση των «κόκκινων δανείων», τα οποία είναι αδύνατον να εξυπηρετηθούν, πνίγουν όλο το πιστωτικό σύστημα και το οδηγούν σε όλο και μεγαλύτερα αδιέξοδα.

Ως διέξοδος για να αποφευχθεί, έστω και προσωρινά, η κατάρρευση, υποδεικνύεται να διαμορφώσει κάθε συστημική τράπεζα μια bad bank, η οποία θα επωμιστεί τα «κόκκινα δάνεια», χωρίς, όμως, να είναι σαφές ποια θα είναι η τύχη των «υγειών», δήθεν, τραπεζών.

Ως απατηλή παρηγοριά προβάλλεται η επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των «κόκκινων δανείων», τη στιγμή, όμως, που συνεχίζει να αυξάνεται ο απόλυτος όγκος τους και έχει ξεπεράσει τα 70 δις.

Τούτες τις στιγμές, η μόνη διέξοδος που υπάρχει είναι η άμεση εθνικοποίηση του πιστωτικού συστήματος της χώρας με τη σχεδιασμένη επανάκτηση από το δημόσιο της νομισματικής κυριαρχίας (έξοδος από την ευρωζώνη), προκειμένου να γίνει δυνατή η κεφαλαιακή στήριξη των τραπεζών και οι τελευταίες να παίξουν τον αναπτυξιακό και κοινωνικό τους ρόλο, για μια προοδευτική διέξοδο από την κρίση.

ΞΕΝΙΑ ΚΑΡΛΑΤΟΥ

Η ώρα έφτασε. Έως σήμερα το απόγευμα όλες οι συστημικές τράπεζες θα πρέπει να παραδώσουν στην ηγεσία της Τράπεζας της Ελλάδος τις οριστικές προτάσεις τους για τη δημιουργία των δικών τους Bad Βank, ενώ αυξάνονται οι πιέσεις για την απελευθέρωση των πλειστηριασμών α' κατοικίας για όλους.

Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το newmoney.gr στις 17:00 λήγει η σχετική προθεσμία που είχε δώσει η ΤτΕ στην Πειραιώς, την Εθνική, την Alpha και την Eurobank να καταθέσουν φακέλουςμε τις προτάσεις τους περί δημιουργίας αυτόνομων θυγατρικών η νέων διευθύνσεων που θα διαχειρίζεται τα "κακά" δάνεια.

Υπέρμαχοι της δημιουργίας 4 διαφορετικών «badBanks» ήταν εξαρχής και οι Αμερικανοί της BlackRock,της εταιρείας δηλαδή που ελέγχει εδώ και περίπου 2 μήνες τα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών κατόπιν εντολής της Τράπεζας της Ελλάδος.

Τραπεζίτες που συνομιλούν μαζί τους εξηγούν ότι οι Αμερικανοί εμφανίζονται χωρίς να το λένε ευθέως υπέρμαχοι της δημιουργίας 4 διαφορετικών badbanks, μια για κάθε τράπεζα.

Μάλιστα οι 4 επικεφαλής των συστημικών τραπεζών έχουν ενημερωθεί και για τις γενικές κατευθύνσεις του συνολικού πορίσματος της Black Rock (θα παραδοθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος), το οποίο, όπως πληροφορείται το Newmoney.gr, θα αναφέρει ότι υπό τις παρούσες συνθήκες τα δάνεια που έχουν περάσει σε οριστική καθυστέρηση (και δεν υπάρχουν ακίνητα στην κατοχή του ιδιοκτήτη )
δεν μπορούν να αποπληρωθούν οπότε θα πρέπει να υπάρξουν "πιο δυναμικές λύσεις". Μάλιστα μεγάλη τράπεζα μια εκ των 4 συστημικών ήδη έχει υιοθετήσει την λογική του haircut στακαταναλωτικά δάνεια έως 10.000, στρατηγική που φαίνεται να βρίσκει σύμφωνη την BlackRock.

Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, οι τράπεζες θα μεταφέρουν τα δάνεια αυτά στις BadBanks που θα δημιουργηθούν προκειμένου να προχωρήσουν - όπως είναι οι σχετικές εισηγήσεις - σε μικρά κουρέματα στα συνολικά ποσά.
Έναw από τους λόγους ποy καθίσταται επιτακτική η δημιουργία των BadBanks είναι ότι με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται και οι οποίες ποινικές ευθύνες για τις διοικήσεις των τραπεζών σε περίπτωση κουρέματος των δανείων.

Σύμφωνα λοιπόν με καλά ενημερωμένες πηγές:

- Όσον αφορά τα καταναλωτικά δάνεια. Οι διοικήσεις τουλάχιστον 2 εκ των 4 συστημικών τραπεζών δέχονται εισηγήσεις να κουρευτεί το 50% του οφειλομένου κεφαλαίου και το υπόλοιπο 50% να αποπληρωθεί σε 3 ισόποσες μηνιαίες η διμηνιαίες δόσεις. Αυτή την στιγμή το 50% των καταναλωτικών δανείων δεν αποπληρώνεται. Βέβαια οι τράπεζες παρόλο που τα δάνεια της καταναλωτικής πίστης δεν έχουν ενυπόθηκα βάρη ψάχνουν να βρουν εάν οι δανειολήπτες έχουν ακίνητα στην κατοχή τους προκειμένου να εγγράψουν βάρος.

- Όσον αφορά τα στεγαστικά δάνεια. Δεν θα υπάρξουν ανάλογες περιπτώσεις όπως στα καταναλωτικά. Κορυφαίος τραπεζίτης έχει δεχτεί εισηγήσεις να προχωρήσει σε ένα κούρεμα από 5 έως 20% σε μερίδα των στεγαστικών δανείων. Οριστικές αποφάσεις όπως δεν έχουν ληφθεί ακόμα καθώς όλα θα εξαρτηθούν και από την απελευθέρωση των πλειστηριασμών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τράπεζες στα αποτελέσματα του γ΄ τριμήνου, καταγράφουν για δεύτερο συνεχόμενο τρίμηνο επιβράδυνση του ρυθμού δημιουργίας νέων μη εξυπηρετούμενων δανείων. Δηλαδή, το ποσό των καινούργιων δανείων που δεν εξυπηρετούνται είναι μικρότερο από το αντίστοιχο ποσό του προηγούμενου τριμήνου.

Ασφαλώς το απόλυτο νούμερο των επισφαλειών συνεχίζει να αυξάνεται, ωστόσο η οριακή μεταβολή μειώνεται. Λιγότερα μη εξυπηρετούμενα δάνεια σημαίνει λιγότερες προβλέψεις, γεγονός που ενισχύει το τελικό αποτέλεσμα των τραπεζών. Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, στο τέλος Μαρτίου 2013 ο δείκτης των μη εξυπηρετούμενων δανείων των ελληνικών τραπεζών είχε διαμορφωθεί στο 27,8%. Αναλυτικότερα, οι καθυστερήσεις ανήλθαν στο 22,9% στη στεγαστική πίστη, στο 42,4% στην καταναλωτική πίστη και στο 27,5% στα επιχειρηματικά δάνεια.

Ωστόσο, η ανάσχεση της ταχύτητας δημιουργίας νέων μη εξυπηρετούμενων δανείων ασφαλώς δεν σημαίνει ότι σε απόλυτο μέγεθος οι επισφάλειες δεν αυξάνονται: όπως εκτιμούν στελέχη τραπεζών, στο τέλος του πρώτου εξαμήνου ο δείκτης των δανείων σε καθυστέρηση προσέγγισε το 29,5% ενώ στο τέλος Σεπτεμβρίου το 31%.

Ετσι, τα δάνεια που βρίσκονται σε καθυστέρηση φθάνουν τα 70 δισ. ευρώ, ποσό υπερδιπλάσιο από τα κεφάλαια των ελληνικών τραπεζών. Πρόκειται για πολύ υψηλό επίπεδο, που εύλογα δημιουργεί ανησυχία.

Σημειώνεται ότι προ λίγων ημερών, το Bloomberg παρουσίασε το μοντέλο διαχείρισης των ακινήτων που παίρνουν τα funds από τις τράπεζες μετά από την απελευθέρωση των πλειστηριασμών.

Α.Τσίπρας στον Guardian: Κάλεσμα για μια καλύτερη Ευρώπη

Ο Αλέξης Τσίπρας

“ Άρθρο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και υποψηφίου για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ”

Πέμπτη, 28 Νοεμβρίου 2013 01:35

• Εκτύπωση 
• E-mail

Ευρωπαϊκό κάλεσμα ενότητας, αλληλεγγύης και αγώνα για μια καλύτερη Ευρώπη έκανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και υποψήφιος με το Ευρωπαϊκό Κόμμα της Αριστεράς για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέσα από τη Guardian.

Ο Αλέξης Τσίπρας τονίζει ότι οι πολιτικές λιτότητας σπέρνουν τον όλεθρο και έχουν πλήξει ανεπανόρθωτα τη ζωή και την ηρεμία των πολιτών, αλλά η ενότητα της αριστεράς μπορεί να οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον τους λαούς της Ευρώπης. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ η Ελλάδα με τα υπέρογκα ποσοστά ανεργίας, φτώχειας, οικονομικής ύφεσης και δραματικής αύξησης του δημόσιου χρέους δεν αποτελεί την εξαίρεση.

Αντίθετα οι ζηλωτές του νεοφιλελευθερισμού έχουν συμβάλλει στην όξυνση μιας πανευρωπαϊκής ανθρωπιστικής κρίσης, όπου 120 εκατομμύρια πολίτες αντιμετωπίζουν οριακές καταστάσεις επιβίωσης και περισσότεροι από 1.000 νέοι κάθε μέρα μένουν άνεργοι. Μέσα σε 4 χρόνια από το ξέσπασμα της κρίσης ο ευρωπαϊκός στρατός των ανέργων αυξήθηκε κατά 10 εκατομμύρια και η Ευρώπη βγάζει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας μνήμες ενός παρελθόντος μαζικής φτώχειας και κοινωνικής μιζέριας, όπως τονίζει και η πρόσφατη μελέτη του Ερυθρού Σταυρού που αναφέρεται στο άρθρο. Εκατομμύρια ευρωπαίοι αδυνατούν να πληρώσουν τις δανειακές του υποχρεώσεις, το ηλεκτρικό ρεύμα και δαπάνες σπουδών και ιατρικής περίθαλψης. Πρόκειται για ένα σύστημα διαχείρισης της οικονομίας που παράγει ανισότητα και κακοπληρωμένες και επισφαλείς θέσεις εργασίας.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ παρουσιάζει επίσης τρομακτικά στοιχεία για την άνοδο του χρέους των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων σε ορισμένες χώρες, ενώ αποκαλύπτει την υποκρισία των οργάνων της Ένωσης τα οποία αφιερώνουν  μόλις το 0,6% (ή 6δις ευρώ σε απόλυτους αριθμούς) του συνολικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων. Επισημαίνουμε ότι τα χρήματα αυτά είναι δέκα φορές λιγότερα από τα χρήματα που δαπανώνται για την ανακεφαλαιοποίηση των προβληματικών τραπεζών μέσω ESM.

Χρησιμοπoιώντας τη ρήση του Νέλσον Μαντέλα ότι η φτώχεια δεν είναι φυσικό, αλλά κοινωνικό φαινόμενο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καταλήγει ότι αποτελεί ιστορικό καθήκον η διαμόρφωση ενός ευρωπαϊκού μετώπου ενάντια στη λιτότητα, την ύφεση και το φασισμό με τη διαμόρφωση ευρύτερων κοινωνικών συμμαχιών που θα βάλουν φρένο στην καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θα αποκαταστήσουν την ηρεμία και το αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες όλης της Ευρώπης. Το άρθρο καταλήγει στο ότι υπάρχει εναλλακτικός δρόμος και η υποψηφιότητα του για την προεδρία της Κομισιόν παρακινείται από την ισχυρή θέληση μιας δομικής ανασυγκρότησης του ευρωπαϊκού εγχειρήματος στη βάση των δημοκρατικών αρχών και προοδευτικών παραδόσεων της Ευρώπης.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ

ΠΗΓΗ: totekmirio.gr

Ο ιστός της εξαπάτησης

ανάρτηση από "periodista"

Εξαπάτηση

“ Βιώνουμε το παράδοξο της σχεδόν καθολικής στήριξης της συγκυβέρνησης, πρακτικής πρωτόγνωρης στα χρόνια της μεταπολίτευσης, παρά τα όσα «ανομήματα» και τις όσες καταστροφικές επιλογές, και της επίρριψης των ευθυνών για ό,τι αρνητικό συμβαίνει ή μπορεί να συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ… ”

Του Σπύρου Μπεκιάρη

Παρασκευή, 29 Νοεμβρίου 2013 12:21

• Εκτύπωση 
• E-mail

«Για λίγο μπορείς να ξεγελάς όλους, για πάντα λίγους και ποτέ όλους για πάντα».

Έτσι αξιολόγησε τις πρακτικές ποδηγέτησης των πολιτών και τις δυνατότητες καθορισμού της κοινής γνώμης ο Αβραάμ Λίνκολν. 

Στην Ελλάδα του 2013 κάποιοι εμμένουν στην τακτική «της εξαπάτησης για πάντα» και το θεωρούν μάλιστα εύκολο.

Αν υποθέσουμε ότι ο ελληνικός λαός παρασύρεται από την εικονική και σχηματική προοπτική εξόδου από την κρίση και την οσονούπω «θερμή υποδοχή» της Ελλάδας από τις αγορές, τότε δεν κάνουμε λόγο για ένα δόλιο σχέδιο, αλλά για ένα τεράστιο πρόβλημα που αφορά στο απονευρωμένο πολιτική κριτήριο και αισθητήριο του Έλληνα.

Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. 

Απλά η «Βάση» της δομημένης, στρεβλωτικά, ελληνικής κοινωνίας, μισθωτοί του δημοσίου και συνταξιούχοι, κολακεύεται με το ενδιαφέρον της «εθνοσωτηρίου συγκυβέρνησης», για τη διασφάλιση μισθών και συντάξεων, και οδηγείται από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της ευτελισμένης βιολογικής επιβίωσης.

Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι αυτά τα κοινωνικά στρώματα κλείνουν αυτιά και μάτια μπροστά στην έκρηξη της ανεργίας, την αύξηση του χρέους, την οικονομική αφαίμαξη αυτών των ίδιων, τη φορολογική λαίλαπα, την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, την επιτροπεία των ξένων, την απαξίωση του συστήματος υγείας, την υποβάθμιση της παιδείας και κυρίως τον κοινωνικό αποκλεισμό;

Οι κυβερνώντες, με τη συνδρομή των κέντρων πληροφόρησης και των συγκροτημάτων, που δυστυχώς ακόμη και σήμερα ορίζουν την πολιτική μοίρα του τόπου, αξιολογώντας την υστερόβουλη και εν μέρει εγωμανή τακτική των «υπηρετούντων» το δημόσιο και την απολύτως «αναγκαία ύπαρξη» των συνταξιούχων, για την κοινωνική ισορροπία, καθώς έτσι αναδεικνύονται, έστω και μέσα από μίζερες λογικές, οι ισχυροί δεσμοί της Ελληνικής οικογένειας εξασφαλίζουν μια τεχνητή αποδοχή και κρατούν δέσμιους τους νέους.

Αυτή η «ισορροπία του ευτελισμού» από τη μια απορροφά τους κραδασμούς της καταρρέουσας, λόγω της ανθρωπιστικής κρίσης, ελληνικής κοινωνίας κι από την άλλη τροφοδοτεί το αναχρονιστικό σύνδρομο της γονεϊκής προσφοράς που λειτουργεί όπως το «κέρας της Αμάλθειας» για τους αποκλεισμένους, με ευθύνη των μεγαλύτερων, νέους.

- Πότε και από ποιόν έγινε μια σοβαρή και με ορίζοντα προσπάθεια για την αντιμετώπιση της ανεργίας, που έχει θύματά της κυρίως τους νέους;

- Ποιός και ποιά από τις τελευταίες κυβερνήσεις ενδιαφέρθηκε για την «ποδοπατημένη» αξιοπρέπεια των νέων που εργάζονται και δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς την οικονομική συνδρομή των γονιών τους;

- Ποιος πίστεψε στους νέους και ποιος επωπίζεται το βάρος των πρωτοβουλιών που θα τους απαλλάξει από τα σύνδρομα της κατάθλιψη;

Αλίμονο στις κοινωνίες των οποίων η μέριμνα εστιάζεται κυρίως γύρω από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους…

Αυτές οι κοινωνίες είναι καταδικασμένες και χωρίς προοπτική. Κάθε πολιτεία και κάθε κοινωνία, για να έχει λόγο ύπαρξης και πιθανότητες επιβίωσης, οφείλει να οργανώσει την πολιτική και τις πρωτοβουλίες της γύρω από τους νέους και να αναδείξει τις προοπτικές δυναμικής ανάπτυξής της με πρωταγωνιστές τους ίδιους.

Παράλληλα, η προσπάθεια εμπέδωσης των λογικών της διαρκούς πλάνης και εξαπάτησης του ελληνικού λαού, έως ότου ολοκληρωθεί το «θεάρεστο έργο» της συγκυβέρνησης, συνδέεται και με δυο άλλες παραμέτρους: Τα μεγάλα συγκροτήματα και κέντρα πληροφόρησης, με τους «πολυμαθέστατους» αναλυτές τους, και τις «ευθύνες» του ΣΥΡΙΖΑ που αποτελούν το πεδίο της επιπολάζουσας κριτικής τους.

Βέβαια τα κέντρα αυτά με τα κανάλια τους και τα έντυπά τους (κάθε είδους) δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά το αυτονόητο.

- Αγωνίζονται υπέρ «ιερών» και ιδίων συμφερόντων, υπέρ «ατέλειας συχνοτήτων» και προωθούν «στελέχη» στα κέντρα λήψης αποφάσεων και στο κυβερνητικό άρμα.

Έτσι λοιπόν βιώνουμε το παράδοξο της σχεδόν καθολικής στήριξης της συγκεβέρνησης, πρακτικής πρωτόγνωρης στα χρόνια της μεταπολίτευσης, παρά τα όσα «ανομήματα» και τις όσες καταστροφικές επιλογές, και της επίρριψης των ευθυνών για ό,τι αρνητικό συμβαίνει ή μπορεί να συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ…

• Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει για τα δεινά της κοινωνίας και της οικονομίας κι όχι αυτοί που «κατόρθωσαν» παρά τις θυσίες του λαού τα τελευταία χρόνια να αυξήσουν το χρέος!

• Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει για την «τραγωδία στο χώρο των φαρμάκων» κι όχι αυτοί που σε 5 χρόνια «κατάφεραν», στήνοντας πάρτι στο «ΦΑΓΟΤΟΠΙ» των ταμείων ν’ ανεβάσουν το κόστος των φαρμάκων από τα 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ το 2005 στα 5,1 δισεκατομμύρια το 2009…

• Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει για το εύρος της ανθρωπιστικής κρίσης και για το όνειδος της ελληνικής πολιτείας, η οποία δεν μπορεί να διασφαλίσει, τα αναγκαία για τους μικρούς μαθητές που πάνε νηστικοί στο σχολείο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

• Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να απολογηθεί γιατί έχει πρόεδρό του έναν νέο άνθρωπο, δηλαδή «άπειρο» κατ’ αυτούς και κυρίως μη φοιτήσαντα στο Χάρβαρντ. Ευτυχώς που οι τελευταίοι πρωθυπουργοί είχαν το προνόμιο της φοίτησης στο συγκεκριμένο ίδρυμα…

• Κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει γιατί δεν μπορεί να εκφραστεί ενιαία και επομένως μονολιθικά. Γύρω απ’ αυτό το «τεράστιο πρόβλημα» τοποθετούνται και ανεγκέφαλοι αναλυτές και ανεγκέφαλοι πολιτικοί, αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι οι ίδιοι που από τη μια μέμφονται την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για Σταλινισμό κι από την άλλη τρέμουν την ύπαρξη συνιστωσών και την εκδοχή της πολυέκφρασης.

Αγνοούν βέβαια ότι η όποια αριστερή έκφραση δομείται στη βάση της λογικής και της πρακτικής της σύγκρουσης.

Δεν υπάρχει πολιτικός στοχαστής, με προοδευτικό προσανατολισμό, που να υπερασπίζεται την πολιτική αφωνία και μονομέρεια και να καταδικάζει την πολυέκφραση και τον πλούτο των προτάσεων στην πολιτική κονίστρα.

Χωρίς συνιστώσες δεν υπάρχει συνισταμένη. Οι αρχές του «μη υπαρκτού» ισχύουν στο χώρο της φιλοσοφίας. Φιλοσοφική βέβαια είναι και η βάση της πολιτικής. Όμως η πολιτική βιώνεται ως καθημερινή ευθύνη και δράση και κυρίως ως αντι -δράση στις λογικές της υποταγής. 

Οι προσωποπαγείς πολιτικοί οργανισμοί και οι Λουδοβίκειες λογικές έχουν ξεπεραστεί στο πλαίσιο της ιστορικής πορείας των κοινωνιών.

Οι αλλαγές και οι κατακτήσεις συνδέονται αυτόματα με τις «συνιστώσες», με τη διαφωνία και την προσθήκη απόψεων. Η άνευ όρων ταύτιση με τις όποιες θέσεις σου στερεί το δικαίωμα της αντίδρασης και της αντίστασης. Αντίθετα, η διαφοροποίηση και η υπεράσπιση απόψεων ακόμη και με τη λογική της ισχυρογνωμοσύνης, είναι δείγματα πολιτικής υγείας, τροφοδοτούν τις εξελικτικές διαδικασίες και κατοχυρώνουν τη «δημοκρατία της σκέψης» και τη «δημοκρατία της γνώσης», που μπορούν να διαλύσουν τα νέφη της νοσηρής πολιτικής πλάνης και να αλλάξουν τα δεδομένα στον τόπο μας.

Αυτόν τον δρόμο της πολυφωνίας και κυρίως της δυσπιστίας τον υπερασπίζονται όλοι οι μεγάλοι στοχαστές της πολιτικής σκέψης ανά τους αιώνες. Οι δειλοί και οι μοιραίοι, θύματα των πανικών φόβων τους, ποτέ δεν θ’ απαλλαγούν από το βάρος της πρόσκαιρης βόλεψης και υποταγής.  

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και οι «επενδυτές»

ανάρτηση από "periodista"

Επενδυτές

“  Το Μνημόνιο είναι σαφές και αποδεδειγμένο στην πράξη βέβαια και όχι στα λόγια, ότι έχει ως στόχο την πλήρη διάλυση του Κοινωνικού Κράτους και την παραχώρηση των πάντων σε ιδιώτες «επενδυτές», οι οποίοι με την σειρά τους έρχονται ως «σωτήρες» για να «επενδύσουν» σε μια χώρα με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. ”

Του Κώστα Καπνίση

Παρασκευή, 29 Νοεμβρίου 2013 10:51

• Εκτύπωση 
• E-mail

«Δεν υπάρχει υπερφορολόγηση στην Ελλάδα», ισχυρίστηκε ο πρώην πρόεδρος του ΙΟΒΕ και νυν υπουργός Οικονομικών της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος εμφανίστηκε σε γνωστή τηλεοπτική εκπομπή πριν από λίγες ημέρες. Έχει δίκιο όταν τα λέει αυτά ένας άνθρωπος ειδικών αποστολών, όπως ο υπουργός Οικονομικών. Άλλωστε πριν από λίγο καιρό είχε χαρακτηρίσει το Μνημόνιο ως «Το μόνο σοβαρό κείμενο πολιτικής στην χώρα, είτε μας αρέσει είτε όχι, γιατί βάζει στόχους». Πάλι ήταν ειλικρινής (για τα δεδομένα του), ο Γιάννης Στουρνάρας. Το Μνημόνιο είναι σαφές και αποδεδειγμένο στην πράξη βέβαια και όχι στα λόγια, ότι έχει ως στόχο την πλήρη διάλυση του Κοινωνικού Κράτους και την παραχώρηση των πάντων σε ιδιώτες «επενδυτές», οι οποίοι με την σειρά τους έρχονται ως «σωτήρες» για να «επενδύσουν» σε μια χώρα με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση της τεράστιας έκτασης στο Ελληνικό, όπου στεγαζόταν το πρώην αεροδρόμιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη περίπτωση είναι το πλέον χαρακτηριστικό δείγμα διάθεσης για «ξεπούλημα» των ασημικών της Ελλάδας με μια διαφορά. Δύσκολα μπορεί να βάλει κάποιος κυβερνητικός την υπογραφή του. Ακόμα και το ΤΑΙΠΕΔ, δυσκολεύεται. Όταν είχαν ξεκινήσει τα Μνημόνια στην χώρα, η τότε κυβέρνηση, «κοστολογούσε» το Ελληνικό στα 5 δισεκατομμύρια ευρώ. Σήμερα, σύμφωνα με «διαρροές» (τι περίεργο), αφήνεται να εννοηθεί ότι και με 300 εκατομμύρια ευρώ ή έστω και κάτι παραπάνω, μπορεί να μπει πωλητήριο. Το υπουργείο «Ύφεσης», του Κωστή Χατζηδάκη, το οποίο ουσιαστικά υπάρχει για να διαχειρίζεται κάποια ευρωπαϊκά προγράμματα – κονδύλια (που ούτως ή άλλως δικαιούται η Ελλάδα) και να αναδιανέμει τα ποσά, τηρεί «σιγή ιχθύος». Ακόμα δηλαδή και αν κάποιος καλοπροαίρετος, έβλεπε θετικά την πώληση – αξιοποίηση ενός από τα καλύτερα «φιλέτα» στην Ευρώπη (Ελληνικό), θα είχε σοβαρές αμφιβολίες για την επιτυχή και συμφέρουσα ως προς την Ελλάδα λύση του συγκεκριμένου θέματος, γιατί πολύ απλά η σημερινή ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ακόμα ξεδιπλώσει ένα δικό της σχέδιο για το πως θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η περίπτωση του Ελληνικού.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό και συνάμα κραυγαλέο παράδειγμα ότι αυτή η κατά τα άλλα φιλική προς τα ιδιωτικά συμφέροντα (επιεικής χαρακτηρισμός) κυβέρνηση, δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι είναι ανίκανη να εφαρμόσει την «ιδεολογία» της περί ελεύθερης αγοράς και άλλων τέτοιων φληναφημάτων είναι ότι δεν έχει αξιοποιήσει τις συνεχείς εκκλήσεις του ισχυρού άνδρα της FIA (Φόρμουλα 1), Μπέρνι Εκλστόουν. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι αυτός, ο οποίος έχει αποφασίσει για το που θα κατασκευαστούν οι γνωστές πίστες της Formula One σε ολόκληρο τον πλανήτη. Για όσους δεν γνωρίζουν το τι σημαίνει Φόρμουλα 1, αξίζει να σημειωθεί ότι όποια χώρα έχει την τύχη να φιλοξενεί έναν αγώνα από το παγκόσμιο καλεντάρι της FIA, έχει ως ανταπόδοση μια τεράστια τουριστική, ιστορική, πολιτιστική και οικονομική προβολή στο εξωτερικό. Πέρα από όλα αυτά μπαίνουν στα ταμεία των χωρών εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, επομένως υπάρχει θετικότατος αντίκτυπος και στην εθνική οικονομία. Δεν είναι μόνο το τριήμερο που θα διεξαχθούν οι αγώνες της Φόρμουλα 1. Μια πίστα τέτοιων δυνατοτήτων, είναι δεδομένο ότι θα φιλοξενήσει και άλλα σημαντικά γεγονότα κατά την διάρκεια κάθε έτους, θα αναπτυχθεί κατακόρυφα η περιοχή όπου θα γίνει η πίστα, θα δημιουργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Όλα αυτά όμως μάλλον δεν τα λέει το Μνημόνιο, το κατά τα άλλα «σοβαρό» κείμενο. Περίεργο δεν είναι; Κανονικά, έπρεπε το μισό υπουργικό συμβούλιο να βρίσκεται αυτή την στιγμή σε σύσκεψη με τους ανθρώπους της FIA ή αντίστοιχους πραγματικούς επενδυτές, οι οποίοι δεν είναι «αεριτζήδες». Δεν είναι όμως γιατί οι άνθρωποι της FIA είναι κανονικοί επενδυτές. Σοβαροί επενδυτές. Δεν κάνουν επικοινωνιακά παιχνίδια. Δεν πηγαίνουν να βγάζουν αστείες φωτογραφίες στο Μέγαρο Μαξίμου. Απευθύνθηκαν μια - δύο φορές στις ελληνικές αρχές, δεν βρήκαν ανταπόκριση, πήγαν αλλού. Απλά πράγματα. Για αυτό και ο ελληνικός λαός θα κάθεται και θα ακούει και θα υπομένει τον εκάστοτε αποτυχημένο Στουρνάρα, Χατζηδάκη και πάει λέγοντας. Η ελληνική κοινωνία θα υπομένει τα Μνημόνια, την διάλυση του κοινωνικού κράτους, τους «κουτσαβακισμούς», τις απειλές, τους εκβιασμούς, τα υποβρύχια, τα Χρηματιστήρια, τις λίστες Λαγκάρντ, τις χιλιάδες άλλες λίστες της ντροπής, τα σκάνδαλα, την απαξίωση της πολιτικής ζωής, την υποδούλωση στους δανειστές και επίσης πάει λέγοντας.

Τα γνωστά θύματα, θα εξακολουθήσουν να εξοντώνονται φορολογικά, από μια πραγματικά άθλια συντεχνία, η οποία δεν είναι άλλη από των ένωση των απομειναριών ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και η οποία ασχολείται μόνο με την ντόπια βλαχομπαρόκ «ελίτ» , άντε και μερικούς άθλιους και ανύπαρκτους ξένους «επενδυτές», οι οποίοι είναι παντελώς άγνωστοι στο παγκόσμιο υγιές επιχειρηματικό στερέωμα.  Η ένωση των απομειναριών, θα εξακολουθήσει επίσης να ασχολείται με το ποιους επίσης αποτυχημένους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να εκλεγούν, παρά την διαφήμισή τους από τα ΜΜ «Ε», θα προσπαθήσει να βολέψει σε διοικήσεις οργανισμών, πάντα με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Τελικά, έχει «δίκιο» ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας. Η Ελλάδα δεν υπερφορολογείται . Απλώς ανέχεται τους βασανιστές και καταστροφείς της. Ντόπιους και ξένους. Όσο για επενδύσεις; Αν κάποιος δηλώσει την υποταγή του στην συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, στην τρόικα και στα παπαγαλάκια τους τότε και θα περνάει καλά, και θα παίρνει έργα και δεν θα φορολογείται. Φορολογούνται τα κορόιδα και αυτό αρκεί. Ο νοών νοείτω…

Ετικέτες: 

• Γιάννης Στουρνάρας
 
• υπουργός Οικονομικών
 
• συγκυβέρνηση ΣαμαράΒενιζέλου
 
• επενδυτές
• ελληνικό
 
• Μνημόνιο

Σχετικά Άρθρα

• Λαός και Κολωνάκι
• Το θέμα των πλειστηριασμών, «αγκάθι» στο τραπέζι κυβερνητικής σύσκεψης
• Γιάννης Στουρνάρας: Δεν τα βρήκαμε με την τρόικα, πάμε μετά τις 9 Δεκεμβρίου
• Μύλος η συγκυβέρνηση: Αναβάλλεται η έλευση της τρόικας
• Ο Πρετεντέρης θαυμάζει τον Άδωνι

Αντιμνημονιακό μέτωπο σε όλη την Ελλάδα. του Νότη Μαρία

Από τα μέσα Μαΐου 2011 ένα ισχυρό, πολύχρωμο, αντιμνημονιακό κίνημα πολιτών άρχισε να γεννιέται στις πλατείες της χώρας, στους δρόμους, στις γειτονιές και στους κοινωνικούς χώρους. Ένα κίνημα που συνεχίζει να παλεύει ενάντια στο Μνημόνιο και στη νέα εξάρτηση για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και των κοινωνικών κατακτήσεων του λαού μας.

Ένα κίνημα που απαιτεί να φύγει τώρα η τρόικα. Το κίνημα αυτό πέτυχε σημαντικές νίκες. Κατάφερε να οδηγήσει σε κατάρρευση τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου. Στήριξε κυρίως την εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ενώ έδωσε και σημαντικές εκλογικές ανάσες στο ΚΚΕ.

Ο λαός μας παρ' ότι έχει καταφέρει να αναπτύξει μια πλατιά ενότητα στη δράση, εν τούτοις δεν έχει καταφέρει ακόμη να ανακτήσει την πολιτική ηγεμονία απέναντι στις δυνάμεις της νέας εξάρτησης.

Από την άλλη πλευρά, εντείνονται καθημερινά τα φαινόμενα αποδιάρθρωσης της μνημονιακής συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, για τρεις κυρίως λόγους:

* Πρώτον, διότι ο ξένος παράγοντας, εγκλωβισμένος στις αντιθέσεις του, δεν έχει διαμορφώσει μια συνεκτική στρατηγική αντιμετώπισης του ελληνικού και ευρωπαϊκού χρέους.

* Δεύτερον, διότι η οικονομική ελίτ της χώρας βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση, καθώς στερείται ενός στενού συνεκτικού ηγετικού πυρήνα.

* Τρίτον, διότι η συγκυβέρνηση αναπαράγει και διογκώνει την μήνιν των πολιτών με την καταστροφική της πολιτική, που έχει φτωχοποιήσει και υπερχρεώσει τον ελληνικό λαό και έχει γεμίσει τη χώρα με εκατομμύρια ανέργους και χιλιάδες κλειστά μαγαζιά.

Καθώς οι αντιστάσεις του ελληνικού λαού εντείνονται καθημερινά απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση στα εισοδήματά του, στη φορολεηλασία της ακίνητης περιουσίας του και στη μεθοδευμένη εθνική ταπείνωση, πληθαίνουν οι φωνές που απαιτούν την ενότητα, τουλάχιστον στη δράση, όλων των δυνάμεων και προσωπικοτήτων που ανήκουν στο αποκαλούμενο αντιμνημονιακό πατριωτικό δημοκρατικό τόξο.

Φυσικά, η κοινωνία έχει τους δικούς της ρυθμούς στον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνει τις παρεμβάσεις της και οργανώνει την ενότητα και την αντίστασή της στα Μνημόνια και στους τροϊκανούς.

Σήμερα, παράλληλα με τα κοινοβουλευτικά κόμματα του αντιμνημονιακού πατριωτικού δημοκρατικού τόξου, δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα πάνω από διακόσιες πενήντα τοπικές κινήσεις και πολιτικά κινήματα, στα οποία συμμετέχουν χιλιάδες συμπολίτες μας.

Η συσπείρωση των δυνάμεων αυτών βεβαίως μπορεί να γίνει σε διάφορα επίπεδα.

Ειδικότερα η συσπείρωση σε τοπικό επίπεδο είναι συνάρτηση των εκεί ιδιαιτεροτήτων και ισορροπιών αλλά και του ρόλου και των σχέσεων των προσώπων που εκφράζουν τις συγκεκριμένες δυνάμεις.

Ηδη σε πολλές κοινωνίες έχουν διαμορφωθεί στην πράξη τοπικά αντιμνημονιακά μέτωπα, προκειμένου να ενισχύσουν τις αντιστάσεις απέναντι στις κατασχέσεις αλλά και για να στηρίξουν δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης.

Εν όψει λοιπόν των επικείμενων δημοτικών και περιφερειακών εκλογών οι πολιτικές δυνάμεις και οι προσωπικότητες του αντιμνημονιακού πατριωτικού δημοκρατικού τόξου θα μπορούσαν με πλήρη σεβασμό στις τοπικές ιδιαιτερότητες να επιδιώξουν τη συγκρότηση αντιμνημονιακών αυτοδιοικητικών ψηφοδελτίων.

Είναι προφανές ότι η διαχείριση που έχει στηθεί τόσα χρόνια στην Αυτοδιοίκηση και βρίσκεται στην υπηρεσία των Μνημονίων και του Φούχτελ είναι αυτή που στηρίζει σε τοπικό επίπεδο την αναπαραγωγή των πελατειακών σχέσεων για λογαριασμό της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Κατ' αυτή την έννοια το εκλογικό αποτέλεσμα της επικείμενης αυτοδιοικητικής αναμέτρησης θα είναι καθοριστικής σημασίας με πολλαπλές κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις.

Αλλωστε είναι γνωστό ότι η πολιτική ηγεσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που κατά κύριο λόγο στελεχώνεται από αιρετούς-γνωστά στελέχη των μνημονιακών συνεταίρων Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, αποτελεί μαζί με συγκεκριμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες τα κύρια πολιτικά στηρίγματα του μνημονιακού πελατειακού κράτους.

Οι ιδιαιτερότητες βέβαια των τοπικών κοινωνιών απαιτούν την προσέγγιση των συνεργασιών των αντιμνημονιακών δυνάμεων του πατριωτικού δημοκρατικού τόξου στη βάση της μεταβλητής γεωμετρίας.

Αυτό σημαίνει ότι σε ορισμένες περιφέρειες και δήμους ενδεχομένως να προκριθεί η αυτόνομη κάθοδος των διαφόρων αντιμνημονιακών δυνάμεων στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών με δικαίωμα αλληλοϋποστήριξης στο δεύτερο γύρο, ενώ σε άλλες περιοχές μπορεί να κριθεί σκόπιμο από τις τοπικές κοινωνίες η από κοινού συγκρότηση ενωτικών αντιμνημονιακών ψηφοδελτίων.

Εξάλλου η ώσμωση και η ενότητα στη δράση των διαφόρων αντιμνημονιακών σχημάτων θα συμβάλει στην εμπέδωση της αλληλεγγύης και στη δημιουργία κοινής γλώσσας επικοινωνίας.

Θα στηρίξει έτσι την πρόσθεση και όχι την αφαίρεση.

Θα ενισχύσει τον πολλαπλασιασμό και όχι τη διαίρεση.

Θα ανοίξει το δρόμο για τη δημιουργία ενός αντιμνημονιακού κοινωνικού μετώπου εξουσίας.


Νότης Μαρίας* για την Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"
*Ο ΝΟΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ, καθηγητής Θεσμών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης και βουλευτής Ηρακλείου

Πηγή: Αντιμνημονιακό μέτωπο σε όλη την Ελλάδα. του Νότη Μαρία - RAMNOUSIA 

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ ΝΑ ΞΑΝΑΚΡΟΤΑΛΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΥΒΟΛΑ

Σύμφωνο Σταθερότητας ή εθελούσια υποδούλωση; - Το μνημόνιο και η λιτότητα, ο υπερεθνικός θεσμικός έλεγχος της χώρας δε θα φύγουν πριν φτάσουμε στα μισά του αιώνα. Το μνημόνιο δεν ήρθε για να φύγει...

του ΔΗΜΟΥ ΧΛΩΠΤΣΙΟΥΔΗ

Ο νεοφιλελευθερισμός στοχεύει να μείνει για δεκαετίες. Και για να είναι σίγουροι ότι δεν πρόκειται μία κυβέρνηση με ισχυρή λαϊκή υποστήριξη να κάνει κάτι αντίθετο, προσπαθούν από τώρα να “δέσουν” τη χώρα νομικά μέσω του νέου Συμφώνου Σταθερότητας που προβλέπει τροϊκανή εποπτεία ως το 2047.

Αξίζει να σημειώνει ότι για πρώτη φορά η χώρα μπαίνει σε πολιτικό και οικονομικό έλεγχο για διάστημα μεγαλύτερο της μιας γενιάς. Καμία κυβέρνηση –κατοχική ή χουντική- μέχρι τώρα δεν επιχείρησε να...

ορίσει την πολιτική της (όσο καλή ή καταστροφική κι αν ήταν) για διάστημα μεγαλύτερο της παρούσης γενιάς. Κι όμως σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση που όχι μόνο καταπατά το Κοινωνικό Συμβόλαιο που υπέγραψε μία νύχτα εκλογών με ψευδείς υποσχέσεις περί επαναδιαπραγμάτευσης, αλλά τώρα πια προσπαθεί να ορίσει το μέλλον των επόμενων δεκαετιών χωρίς καν να ρωτήσουν το λαό. 

Με μία λογική αυτοκρατορική και μόνο στόχο τη διατήρηση των προνομίων της ελίτ υπογράφουν το Σύμφωνο Σταθερότητος δένοντας τη χώρα στο άρμα μια καταστροφικής πολιτικής, χωρίς να ερωτώνται οι πολίτες. Άλλωστε, για τούτη την κυβέρνηση οι πολίτες -ακόμα και οι οπαδοί της- οφείλουν να είναι σιωπηλοί, να μένουν στο περιθώριο των κόμβων κοινωνικής δικτύωσης και του εικονικού κόσμου του διαδικτύου, που για αυτούς είναι τόσο ακίνδυνος.

Η ελληνική κυβέρνηση είναι τόσο φοβισμένη για το μέλλον των συμφερόντων της ευρωπαϊκής κι εγχώριας τραπεζικής και επιχειρηματικής ελίτ ώστε μπροστά στην αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια προσπαθεί να σύρει τη χώρα εκεί που επιβάλλει η δική τους ατζέντα και οι δικές τους εξαρτήσεις, χωρίς να ενδιαφέρεται για τις επιθυμίες των ανθρώπων. Είναι το ίδιο αυταρχικό σκεπτικό που ήδη βιώνουμε τα τελευταία χρόνια που αποδεικνύει εν τέλει την αντιδημοκρατικότητα της κυβέρνησης της ΝΔ και της πατερίτσας της (όρα ΠΑΣΟΚ).

Το όραμα για άπλωμα των δημοκρατικών θεσμών και συμπερίληψη των πολιτών με ρόλο ενισχυμένο (όχι απλά γνώμης) στις πολιτικές αποφάσεις, καθίσταται όσο ποτέ αναγκαίο να διεκδικηθεί. Δεν είναι δυνατόν μία κυβέρνηση ερήμην του λαού να αποφασίζει για τις επόμενες -κυριολεκτικά- γενιές. Ποια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, δέχεται χωρίς να ρωτήσει τους πολίτες της ή το Κοινοβούλιο, να υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας της σε όργανα που μέχρι τώρα δεν είχαν ποτέ τέτοιο θεσμικό ρόλο;

Ενώ έχουμε την απόλυτη απόδειξη από την ίδια την ΕΕ ότι η Γερμανία διασάλευσε την ευρωπαϊκή οικονομική ισορροπία, με οικονομικές συνέπειες σε όλη την υφήλιο, η ελληνική κυβέρνηση γονατίζει μπροστά στις επιθυμίες δανειστών και ελίτ και σέρνει για δεκαετίες την ελληνική κοινωνία στην ανθρωπιστική κόλαση της χρεοκοπίας των νοικοκυριών και των μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων.

Αντί να προσπαθήσει από κοινού με τις άλλες νοτιοευρωπαϊκές κυβερνήσεις να χρησιμοποιήσουν την παραπομπή της Γερμανίας για το υπερβολικό εμπορικό της πλεόνασμα (που συνδέεται άρρηκτα με το ευρωμεσογειακά ελλείμματα αφού δεν υφίσταται πλεόνασμα χωρίς έλλειμμα) υιοθετούν χωρίς δεύτερη σκέψη και μακριά από κάθε δημοκρατική διαδικασία τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που υποστηρίζει το τραπεζικό κεφάλαιο και τις πολυεθνικές επιχειρήσεις σε βάρος των μικροαστικών και μεσοαστικών επιχειρήσεων.

Η επόμενη κυβέρνηση θα βρεθεί σε κάθε περίπτωση αντιμέτωπη με ανάλογες αποφάσεις υποθήκευσης μελλοντικών πολιτικών. Αποφάσεις που πάρθηκαν ερήμην του λαού όχι για το λαϊκό συμφέρον, αλλά προς όφελος των ελίτ. Και πλέον η ιδέα του "επαχθούς χρέους" (αν και ήμουν αρνητικός κάποτε) φαντάζει μία λύση που οφείλει ήδη η αντιπολίτευση και ο λαϊκός παράγοντας να επαναφέρουν στην επιφάνεια. Έχουμε όλα τα εχέγγυα πια, με τρεις δουλοπρεπείς κυβερνήσεις προς το πολυεθνικό κεφάλαιο και τον προτεσταντικό μεγαλοϊδεατισμό.

Μα σε τούτο το ενδεχόμενο, μία αριστερή/αντισυστημική κυβέρνηση οφείλει να έχει προετοιμάσει το λαό και να έχει κερδίσει όχι μόνο την εμπιστοσύνη του, αλλά και την ενεργή συμμετοχή του. Και αυτό δεν επιτυγχάνεται με τις εύκολες εμφανίσεις στα τηλεπαράθυρα και μακριά από τα κοινωνικά κινήματα πολιτικής ανυπακοής.

TVXS