ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΣΗ

ανάρτηση από "iskra"

Εκτύπωση
Του SYSTEM FAILURE*
Φαίνεται ότι, εδώ και τουλάχιστον έξι χρόνια, η Δύση έχει εγκλωβιστεί σε μια κατάσταση μόνιμης ύφεσης, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που προβλέπουν και νέες οικονομικές κρίσεις στο άμεσο μέλλον. Όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση, τόσο αποκαλύπτεται, όλο και πιο ξεκάθαρα, το πραγματικό πρόσωπο του νεοφιλελευθερισμού και η τεράστια υποκρισία της Δύσης. Το νεοφιλελεύθερο δόγμα έχει μετατραπεί εδώ και καιρό σε μια παγκόσμια δικτατορία, που δείχνει όλο και πιο πολύ το πραγματικό της πρόσωπο και που προσπαθεί να επεκταθεί σε κάθε σημείο του πλανήτη.
Τα γεγονότα στην Ουκρανία έδειξαν ότι, το μεγάλο κεφάλαιο, προκειμένου να επιβάλει τη νέα τάξη πραγμάτων, δεν διστάζει να συμμαχήσει ακόμη και με τους νεο-ναζί. Αυτό δεν είναι βέβαια κάτι το καινούργιο. Είναι γνωστή η σχέση του Χίτλερ με τους οικονομικούς ολιγάρχες της Γερμανίας, αλλά και με άλλες μεγάλες εταιρίες της Δύσης πριν και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ούτως ή άλλως, η ιστορία του νεοφιλελευθερισμού δεν ξεκινά με μια δημοκρατία, αλλά με μια δικτατορία, όταν ο δικτάτορας Πινοσέτ ανέτρεψε τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο στην Χιλή, Σαλβαντόρ Αλιέντε, με την υποστήριξη των Αμερικανών, οι οποίοι μετέτρεψαν κατόπιν τη Χιλή στο πρώτο πειραματόζωο του νεοφιλελευθερισμού, με τον Μίλτον Φρίντμαν και τα "παιδιά του Σικάγο" να γίνονται σύμβουλοι του δικτάτορα. Η Χιλή μετατράπηκε σε ένα πεδίο εκμετάλλευσής από Αμερικανικές εταιρίες και ισχυρά καρτέλ και η πλειοψηφία των ανθρώπων υπέφερε από τη φτώχεια και από μια 17-χρονη βάρβαρη δικτατορία.
Με αφορμή την οικονομική κρίση, η Δημοκρατία στην Ελλάδα συρρικνώνεται όλο και περισσότερο. Η κυβέρνηση αποφασίζει, σε πολλές περιπτώσεις, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου χωρίς την έγκριση της βουλής, οι διαδηλώσεις ποινικοποιούνται όλο και πιο πολύ, όπως και στην Ισπανία, ενώ αξίζει να θυμηθούμε την προκλητική και αντιδημοκρατική αντικατάσταση των πρωθυπουργών σε Ελλάδα και Ιταλία, με μαριονέτες των τραπεζών όπως ο Παπαδήμος και ο Μόντι. Η Ευρώπη, που κόπτεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κλείνει τα μάτια μπροστά σε εγκλήματα,όπως αυτά σε Λαμπεντούζα και Φαρμακονήσι και κρύβει κάτω από το χαλί το μεταναστευτικό πρόβλημα.
Αλλά αυτή τη φορά, το τελευταίο φύλλο συκής της Δύσης έχει πέσει για τα καλά, αφήνοντας να φανεί η τεράστια υποκρισία της. Ενώ μέχρι σήμερα οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι σε άλλες χώρες (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ κ.λ.π.) γίνονταν με πρόσχημα τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, τη δήθεν "απελευθέρωσή" των λαών από τυραννικά καθεστώτα και τη δήθεν υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην περίπτωση της Ουκρανίας και κυρίως της Κριμαίας, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Το δικαίωμα της "αυτοδιάθεσης" για τους Δυτικούς υποκριτές πήγε περίπατο και εφαρμόζεται μόνο κατά περίπτωση, όπως για παράδειγμα στο Κόσοβο.
Όμως αυτό που είναι πιο τρομακτικό απ'όλα, δεν είναι ότι η Δύση σιώπησε μπροστά στα ψηφίσματα της νέας ηγεσίας στην Ουκρανία που βάζουν στο στόχαστρο τις μειονότητες, αλλά ότι από την αρχή συμμάχησε με τους νεο-ναζί, ενώ σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίεςχρηματοδότησε τη δράση τους καθώς και άλλων ακραίων εθνικιστικών ομάδων κατά τη διάρκεια των ταραχών στο Κίεβο.
Η Ευρώπη ειδικότερα, έχει ήδη θυσιάσει τις αρχές της στο βωμό των τραπεζών και των αγορών. Όλα δείχνουν ότι, η παγκόσμια οικονομική ελίτ θέλει να επιβάλλει τη νέα τάξη πραγμάτων μέσω της νεοφιλελεύθερης δικτατορίας, παντού και με κάθε τρόπο ...
*Πηγή: aristeroblog.gr

ΤΟ ΔΝΤ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ!

ανάρτηση από "iskra"

Εκτύπωση
alt(Κυρ. 09/03/14 - 11:42)
ΤΟ ΔΝΤ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΗ ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΖΩΝΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΩΝ ΗΠΑ (ΟΜΟΣΠΟΝΔΟΠΟΙΗΣΗ) Ή ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ!
Ακόμα και το ΔΝΤ στο τελευταίο αφιέρωμα του για το μέλλον της ευρωζώνης, το οποίο παρουσιάζει αναλυτικά η Καθημερινή της Κυριακής (09/03/14), αισθάνεται υποχρεωμένο να προδιαγράψει το ουσιαστικό τέλος της, αφού η εκδοχή της«ομοσπονδοποίησης» τηςευρωζώνης, την οποία θεωρεί ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη διάσωση του ευρώ, είναι μάλλον ανέφικτη.
Το ΔΝΤ σε αυτήν την εκτίμηση του ίσως να επηρεάζεται και από πολιτικές στοχεύσεις, η διαπίστωση του, όμως, για την ευρωζώνη εδράζεται σε πραγματικά οικονομικά δεδομένα και οικονομικές παραμέτρους, που είναι, σχεδόν, ανεξάρτητες από όποιες σκοπιμότητες και έχουν βαθιά αντικειμενική υπόσταση, όπως επανειλημμένα έχει τονίσει η Iskra.
Κύκλοι της ριζοσπαστικής Αριστεράς τόνιζαν ότι ιδιαίτερα για την Ελλάδα η έξοδος από την ευρωζώνη συνιστά όρο για τη διέξοδο από την κρίση και μάλιστα με προοδευτικό προσανατολισμό, ενώ υπογράμμιζαν ότι μια τέτοια έξοδος θα σήμαινε τη διάλυση της ευρωζώνης, με ένα, σχεδόν, αναγκαστικό ντόμινο αποχωρήσεων και άλλων χωρών.
Ο "ΧΩΡΙΣ ΝΟΜΙΣΜΑ"
ΤΟ ΠΟΛΥΣΕΛΙΔΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΔΝΤ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ
Τον τίτλο «Η Ευρωζώνη βρίσκεται στα μαύρα της τα χάλια», επέλεξε το ΔΝΤ για το πολυσέλιδο αφιέρωμα του σχετικά με το μέλλον της ευρωζώνης.
Το αφιέρωμα καταλήγει σε στο συμπέρασμα ότι οι μόνοι δρόμοι για την ευρωζώνη, είναι ή να αποκτήσει ομοσπονδιακή δομή, ή να διαλυθεί. Στην έκθεση του ΔΝΤ σημειώνεται μάλιστα πως όλα τα βήματα που έχουν γίνει μέχρι τώρα (τα χαρακτηρίζει θετικά) έχουν γίνει με χαρακτηριστικά αργούς ρυθμούς, με αποτέλεσμα να έχουν μηδαμινή πρακτική σημασία.
Σημειώνει, επίσης, πως από το 2008, με το ξέσπασμα της πιστωτικής κρίσης, έγινε φανερό πως η ευρωζώνη δεν είχε καμία γραμμή άμυνας, ούτε ήταν έτοιμη πολιτικά, οικονομικά και νομισματικά ώστε να διαχειριστεί την κρίση και την ύφεση.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης που θεωρητικά επέβαλε τη δημοσιονομική πειθαρχεία και τον έλεγχο στα κράτη-μέλη, ήταν όμωςβαθύτατα αναποτελεσματικό, διότι ενώ υπήρχε, δεν εμπόδισε την μετατροπή της πιστωτικής κρίσης σε κρίση χρέους. Απέτυχε δηλαδή να εξυπηρετήσει το σκοπό για τον οποίο ακριβώς είχε σχεδιαστεί.
Πολιτική Ανεπάρκεια
Όπως σημειώνεται στο αφίερωμα του ΔΝΤ για το μέλλον της ευρωζώνης, το πρόβλημα δεν ήταν μόνο το δημοσιονομικό, αλλά πολύ περισσότερο πρόβλημα έλλειψης πολιτικής βούλησης.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται, πως το ευρώ, έφερε χαμηλά επιτόκια στις αδύναμες χώρες της περιφέρειας, που με τη σειρά τους προκάλεσε εκτίναξη των τιμών στους μη παραγωγικούς τομείς, μεγάλη αύξηση των μισθών και ανεξέλεγκτο δανεισμό. Ενώ λοιπόν, σε όλα αυτά τα χρόνια, από την εμφάνιση του ευρώ μέχρι και το 2008, υπήρχαν διασυνοριακές ροές κεφαλαίων, δεν υπήρχε ταυτόχρονα «διασυνοριακή μεταφορά κόστους χρήματος».
Έτσι, όταν ξέσπασε η κρίση και τα κεφάλαια αποτραβήχτηκαν από τις αγορές, η κάθε χώρα έμεινε με τα χρέη της και τα αντίστοιχα κόστη της.. Δηλαδή , ανεξάρτητα κράτη, το καθένα με το δικό του πρόβλημα. Με τον τρόπο αυτό, μετατράπηκε η πιστωτική κρίση σε κρίση χρέους, καθώς τα κράτη εκλήθησαν να διασώσουν τις τράπεζες.
Η πολιτική ανεπάρκεια, σύμφωνα με το ΔΝΤ φάνηκε όταν τα πρώτα δύο χρόνια της κρίσης, αντί οι Ευρωπαίοι πολιτικοί να καταλάβουν την επικίνδυνη σύνδεση μεταξύ των τραπεζών και κρατικού χρέους, απέδωσαν την κρίση των τραπεζών στα subprime των ΗΠΑ, ενώ όταν αντιλήφθηκαν με καθυστέρηση το λάθος τους, προχώρησαν σε μια σειρά από αμήχανες πολιτικές.
Παράλληλα, όσον αφορά την μη ετοιμότητα της ευρωζώνης για την κρίση, σημειώνεται πως η τελευταία παρόλο που είχε κοινό νόμισμα, δεν κατάφερε να διαχειριστεί νομισματικά την κρίση. Έτσι, η μείωση των επιτοκίων του ευρώ δεν έφτασε σε όλα τα κράτη, με αποτέλεσμα οι οικονομικές και οι επιχειρήσεις της περιφέρειας να δανείζονται πολύ ακριβότερα σε σχέση με τις χώρες του κέντρου. Το φαινόμενο αυτό, οδήγησε στο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ κέντρου και περιφέρειας, ενώ όταν ξεκίνησε μια πολιτική «τόνωσης της οικονομίας», αυτή προκάλεσεακόμα μεγαλύτερες δημοσιονομικές και νομισματικές ανισορροπίες. Με άλλα λόγια, επιδείνωσε την κατάσταση.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΟΜΗ Ή ΔΙΑΛΥΣΗ 
Η λύση, βέβαια που προκρίνει το ΔΝΤ, αντί της διάλυσης της ευρωζώνης, είναι όπως ήδη σημειώσαμε, μια λύση που εύλογα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανέφικτη.
Στα πλάισια , της λύσης που προτείνει το ΔΝΤ, περιλαμβάνονται:
1. Αύξηση του ορίου του πληθωρισμού άνω του 2%.
2. Χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής.
3. Ολοκλήρωση σε ομοσπονδιακό κράτος με ενίαια δημοσιονομική πολιτική που θα αναδιανέμει τους πόρους από μια οικονομία σε άλλη.
4. Ενίσχυση της κινητικότητας στο χώρο της εργασίας.
Κυριακή 09 Μαρτίου 2014

ΤΑ "ΚΛΑΜΑΤΑ" ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ


Μερικές φορές τα φέρνει έτσι η μοίρα -ή αν προτιμάτε- οι σχεδιασμοί των μεγάλων δυνάμεων, και οι «θύτες» γίνονται «θύματα» και ανάποδα...

του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η υπόθεση της Ουκρανίας έφερε στην επιφάνεια την άνευ προηγουμένου υποκρισία της Ουάσιγκτον, των Βρυξελλών και της Μόσχας, που έχουν αναμιχθεί στο παιγνίδι επικράτησης, που παίζεται στη γειτονιά της Ρωσίας.

Άξαφνα, ο Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα και οι σύμμαχοί του στην Ευρώπη, ανακάλυψαν το Διεθνές Δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη Δημοκρατία και σκίζουν τα ιμάτια τους επειδή ο Βλαντιμίρ Πούτιν καταπάτησε -όπως αναφέρουν οι ανακοινώσεις τους- όλες τις αρχές και όλους τους διεθνείς νόμους...

Ακούσαμε για την παραβίαση της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και...
της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. Ακούσαμε ιαχές πολέμου από τους σκληρούς της Ουάσιγκτον και τους άσφαιρους των Βρυξελλών, σε σημείο που αναγκάστηκε να τους προσγειώσει ο σταθερά αντιπολεμικός κ. Ομπάμα, διότι η Ρωσία ούτε Ιράκ είναι, ούτε η φτωχή Κύπρος των 500 χιλιάδων, που αφέθηκε μόνη να αντιμετωπίσει την πολεμική μηχανή της Τουρκίας. Και εάν δεν είχε προδοθεί το νησί από τους χουντικούς αξιωματικούς και μερικούς Έλληνες και Κύπριους πολιτικούς, που υπηρέτησαν τότε πιστά τα σχέδια της CIA, η Άγκυρα θα είχε χάσει.

Τα «κλάματα» των Αμερικανών και των Ευρωπαίων για την Ουκρανία δεν είναι αληθινά, είναι ψεύτικα. Δεν τους ενδιαφέρουν οι πολίτες της χώρας, αλλά νοιάζονται για να εξυπηρετήσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα, απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν, τον ανέκφραστο και χωρίς αισθήματα πρόεδρο της Ρωσίας, ο οποίος δείχνει έτοιμος να πάει και σε πόλεμο για να προστατεύσει την επικυριαρχία του στην περιοχή. Και την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο κ. Ομπάμα ήταν αυτός που ζητούσε απεγνωσμένα διπλωματική λύση, διότι έχει αντιληφθεί εδώ και καιρό ότι ο Ρώσος ηγέτης κυριαρχείται από την ίδια μεγαλομανία, που συναντούσαμε μόνο επί Σοβιετικής Ένωσης.

Η εισβολή είναι εισβολή, όποιος και αν την εκτελεί. Τελεία και παύλα και όσοι αμφισβητούν τη θέση αυτή είναι παράφρονες. Ειλικρινά δεν μπορώ να ακούω συμπατριώτες μου να «σκίζονται» για τη Μόσχα, τη στιγμή που ένα κομμάτι του Ελληνισμού, η Κύπρος, είναι θύμα εισβολής από την Τουρκία. Δέχομαι ότι παραδοσιακά η Ρωσία είναι ένας πιστός σύμμαχος για το νησί, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως διέπραξε ό,τι ακριβώς και η Τουρκία: εισβολή σε χώρα-μέλος του ΟΗΕ.

Η υποκρισία των Αμερικανών και των Ευρωπαίων δεν έχει όρια. Στην Ουκρανία απαιτούν σεβασμό στην κυριαρχία και την ακεραιότητά της. Και στην Κύπρο εκβιάζουν για να επιβάλουν μία ρατσιστική λύση, τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, που συνθλίβει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και προσφέρει την Κύπρο λάφυρο στη χώρα-εισβολέα, την Τουρκία.

Όλη την περασμένη εβδομάδα, οι ηγέτες της Κύπρου και της Ελλάδας δεινοπάθησαν περπατώντας σε τεντωμένο σχοινί. Αν μιλούσαν για εισβολή στην Ουκρανία, ως όφειλαν, θα στεναχωρούσαν τη ρωσική αρκούδα. Αν θύμιζαν την υποκρισία της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών, που με τα σχέδιά τους στέλλουν τον κυπριακό λαό στα τάρταρα, θα είχαν να αντιμετωπίσουν την οργή των δανειστών. Και ενώ για πρώτη φορά η ελληνική και η κυπριακή διπλωματία έχουν ενώπιόν τους αυτό που ονομάζουν διεθνώς «win-win situation» -με λίγα λόγια ό,τι και να επιλέξουν κερδισμένοι θα 'ναι η Κύπρος και ο λαός της- είναι ανίκανοι να εκμεταλλευθούν αυτό το «δώρο», που για τους Ουκρανούς, βεβαίως, είναι κατάρα...

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, και οι αντιδράσεις των Αμερικανών και των Ευρωπαίων δίνει το δικαίωμα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αλλάξει επιτέλους θέσεις στο Κυπριακό. Η λύση που επιχειρείται να επιβληθεί στον κυπριακό λαό είναι αναχρονιστική και απαράδεκτη και δεν θα αντέξει, διότι η Τουρκία παραμένει σταθερή στον απαράδεκτο όρο της για πλήρη έλεγχο του νησιού. Τώρα είναι η ώρα να απαιτήσει για την Κύπρο, τα ίδια ακριβώς που ζητά ο πρόεδρος Ομπάμα, η Άνγκελα Μέρκελ και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες για την Ουκρανία...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μεγάλο λάθος του ΔΗΚΟ η στήριξη που πρόσφερε στο Προεδρικό Μέγαρο για τις αποκρατικοποιήσεις. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν γίνεται να κάνεις τόση φασαρία και να αποχωρείς από την Κυβέρνηση, και το επόμενο πρωί να την στηρίζεις για ένα θέμα, που αφορά μάλιστα την περιουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας και του λαού της.

Εάν ο κ. Νικόλας Παπαδόπουλος πραγματικά επιθυμεί να μείνει στην ιστορία του τόπου, πρέπει να καθαρίσει τον σταύλο του απαξιωμένου κόμματος, που παρέλαβε από τον κ. Καρογιάν. Πρέπει να διώξει αυτούς που εισήλθαν φτωχοί στην πολιτική και τώρα είναι πλούσιοι...
Και να αλλάξει τη νοοτροπία των οπαδών του, που νοιάζονται μόνο για διορισμούς στο κράτος και στις τράπεζες. Εάν δεν το πράξει άμεσα, σε ένα χρόνο θα τον έχουν «καταπιεί»...

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Έχω την εντύπωση ότι κάτι συμβαίνει αρμόδιε υπουργέ για την ενέργεια και μας το κρύβετε... Οι Εβραιο–αμερικανοί «μουρμουρούν» ότι η Λευκωσία εγκατέλειψε τους σχεδιασμούς για συνεργασία με το Ισραήλ και ότι προκρίνεται η λύση του Κυπριακού εις βάρος των ερευνών για το φυσικό αέριο. Είτε μείνετε στο υπουργείο, είτε φύγετε, περιμένω να τοποθετηθείτε ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ σ’ αυτό το πολύ σημαντικό εθνικό θέμα.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Μαζί τα φάγαμε είπατε; Η αλήθεια σε μία εικόνα.


Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 9, 2014

ελληνικο χρεος τραπεζες








Από τον Πόρτα – Πόρτα

Στην μπίζνα των κρατικών χρεών δεν υπάρχουν κορόιδα.

Τα μόνα κοροϊδάκι είναι οι φοβισμένοι και τεχνητά ένοχοι λαοί.

Αυτή είναι η αλήθεια και κανείς δεν μπορεί να με διαψευσεί.

ΠΠ


Ο Αμφιλεγόμενος Πέτρος Τατούλης: & οι μπίζνες του.

Πέτρος Τατούλης: Ο Καραμανλοφάγος, μαχητής του παπανδρεϊσμού και οι μπίζνες του.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 9, 2014
Πέτρος Τατούλης

“ Η “TΡΙΤΩΝ Act”, οι “κουμπαριές” της με την ΚΑΣΤΑΤ του αδελφού του και το deal των 16 εκατ. ευρώ για το Κέντρο Αποκατάστασης “Παλλάδιον” ”

Του Σταύρου Παπαντωνίου

Η “TΡΙΤΩΝ Act”, οι “κουμπαριές” της με την ΚΑΣΤΑΤ του αδελφού του και το deal των 16 εκατ. ευρώ για το Κέντρο Αποκατάστασης “Παλλάδιον”

Εναν ογκωδέστατο φάκελο με τα έργα -κυριολεκτικά- και τις ημέρες του αμφιλεγόμενου περιφερειάρχη Πελοποννήσου, Πέτρου Τατούλη, ανοίγουν σήμερα τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ». Τα ντοκουμέντα, αλλά και το πλήθος των καταγγελιών για τις ενέργειες του περιφερειάρχη αποδεικνύουν πως η Πελοπόννησος, και δη η ιδιαίτερη πατρίδα του, η Αρκαδία, βοά για τα deals του «Πετράν», όπως είναι γνωστός στην περιοχή του, ωστόσο ουδείς από την κεντρική διοίκηση φαίνεται να συγκινείται, με ορισμένους μάλιστα να κάνουν λόγο για μια περίεργη «ομερτά» στο πρόσωπό του. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι πίσω από κάθε δημόσιο έργο στον Μοριά υπάρχει και ένας… Τατούλης. Εκεί, ο Αρκάς πολιτικός εμφανίζεται συν… αδερφοίς και τέκνοις να συμμετέχει σε χρηματοδοτήσεις εκατομμυρίων ευρώ, ενώ αναθέσεις έργων έχουν γίνει σε εταιρείες στις οποίες συμμετέχουν μέλη της οικογένειάς του.

Μία από τις πιο χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις είναι η κατασκευή του κέντρου αποκατάστασης «Παλλάδιον», που βρίσκεται στην Αρκαδία, συγκεκριμένα στην παλιά εθνική οδό Τρίπολης-Τεγέας. Το συγκεκριμένο έργο, το οποίο χρηματοδοτήθηκε με ποσό άνω των 16 εκατομμυρίων ευρώ και είχε ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο το 2010, εμφανίζει ορισμένες συμπτώσεις που προκαλούν τουλάχιστον πλήθος ερωτημάτων.

ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ: Όπως προκύπτει από τα έγγραφα που έχουν στη διάθεσή τους τα «Π», στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας «Παλλάδιον» συμμετέχει ως μέλος η κόρη του περιφερειάρχη, κυρία Χρισταλένη Τατούλη.  

Οι συμπτώσεις όμως δεν σταματούν εδώ. Στη συγκεκριμένη εταιρεία συμμετέχει και η Αικατερίνη Κρανιαδάκη. Η εν λόγω κυρία όμως είναι η σύζυγος του ιδιοκτήτη της εταιρείας Τρίτων ΑΣΕΤΕ, η οποία από κοινού με την εταιρεία ΚΑΣΤΑΤ (του αδερφού του περιφερειάρχη) ανέλαβαν και την κατασκευή του συγκεκριμένου θεραπευτηρίου.

Με απλά λόγια, σε μια υπόθεση που θυμίζει τη γνωστή παροιμία «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει» και δημιουργεί μείζον ηθικό θέμα, ένα νοσοκομείο στο οποίο συμμετέχουν συγγενικά πρόσωπα του περιφερειάρχη χρηματοδοτείται με πόρους από το ΕΣΠΑ, οι οποίοι πηγαίνουν στην κατασκευαστική στην οποία συμπράττουν μέλη της οικογένειας του περιφερειάρχη. 

ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΕΙΣ: Η περίπτωση του «Παλλαδίου» φαίνεται, ωστόσο, να είναι μία σταγόνα στον ωκεανό, καθώς οι καταγγελίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, με πλήθος δημοσιευμάτων στον τοπικό Τύπο, κάνουν λόγο για όργιο «αμαρτωλών» έργων, που απαιτούν σαφείς απαντήσεις από τον Πέτρο Τατούλη.

‘Οπως προαναφέρθηκε και φαίνεται και από τα αντίστοιχα ΦΕΚ, τα οποία έχουν στην κατοχή τους τα «Π», στην οικογένεια Τατούλη ανήκουν οι εταιρείες ΚΑΣΤΑΤ Τεχνική και ΚΑΣΤΑΤ Κατασκευαστική 4ης Τάξεως, η οποία φαίνεται να ανήκει μετοχικά και αυτή στον αδερφό του, Βασίλη Τατούλη, ενώ στο Δ.Σ., σύμφωνα με ΦΕΚ του 2011, συμμετέχει και η κόρη του περιφερειάρχη, Χρισταλένη Τατούλη.

Πέρα από τις παραπάνω εταιρείες, το όνομα «Τατούλης» το συναντάμε ξανά στον χώρο των δημοσίων έργων, συγκεκριμένα στην Ασφαλτοδυναμική Αρκαδίας Α.Ε., με τον αδερφό του, Βασίλη, και τα παιδιά του, Χρισταλένη και Παναγιώτη Τατούλη, να είναι ξανά στο Δ.Σ., όπως φαίνεται από το αντίστοιχο ΦΕΚ του 2011 που έχουν στην κατοχή τους τα «Π». Οι συμπτώσεις όμως δεν σταματούν εδώ.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχουν καταγγελθεί και στις αρμόδιες δικαστικές Αρχές, υπάρχει συνεταιρική σχέση με την εταιρεία ΚΟΡΥΒΟΣ, η οποία έχει πάρει έργα από την Περιφέρεια με αμφιλεγόμενες εκπτώσεις, ενώ ταυτόχρονα συνάπτει υπεργολαβικά συμφωνητικά με τις εταιρείες της οικογένειας Τατούλη και ειδικά με την ΚΑΣΤΑΤ Κατασκευαστική, που ανήκει στον αδερφό του περιφερειάρχη.

Η ΚΑΣΤΑΤ: Ο φάκελος που έφτασε στα «Π» δείχνει πάνω από 10 περιπτώσεις στις οποίες γίνονται καταγγελίες για τις ανωτέρω εταιρείες. Πρόχειροι διαγωνισμοί, που χαρακτηρίστηκαν είτε «υπερεπείγοντες» είτε «άγονοι», κατέληξαν στις ίδιες εταιρείες, γεγονός που προκάλεσε εύλογα ερωτηματικά και τα ανάλογα σχόλια. Κι αυτό διότι, παρά το ότι δεν πήραν μεγάλη δημοσιότητα, συζητήθηκαν σε όλες τις περιοχές όπου «άρχει» ο Πέτρος Τατούλης, ο οποίος φαίνεται να διατηρεί παραδοσιακά καλές σχέσεις με τα ΜΜΕ.

Σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις σημειώθηκε, μάλιστα, καταπάτηση του Νόμου Σουφλιά, που απαγόρευε την έκπτωση κάτω από 12%, όπως έγινε στην περίπτωση του έργου Κουμπίλα-Λουλούδι, στον δρόμο του Αστρους, με έκπτωση μόλις 4%.

Αλλη χαρακτηριστική περίπτωση είναι το έργο «Αποκατάσταση βατότητας τμήματος οδού παράκαμψης Βουτιάνων», αξίας 2.600.000 ευρώ, όπου, ενώ είχε πέσει ο δρόμος Μεγαλόπολης-Σπάρτης, έργο της εταιρείας Ατλας Κατασκευαστική, το οποίο κράτησε μόλις 3 μήνες, αντί να γίνει ΕΔΕ, δόθηκαν 12 εκατομμύρια ευρώ για την αποκατάστασή του, με την ένδειξη «επείγον».

Το έργο -μετά από νέο διαγωνισμό- κατέληξε στην εταιρεία Τρίτων, που, όπως προαναφέρθηκε, δεν είναι άλλη από τη συνέταιρο της οικογένειας Τατούλη, με την οποία συνεργάστηκαν και στην κατασκευή του θεραπευτηρίου «Παλλάδιον». Σε παρόμοια χέρια κατέληξε και το έργο «Αποκατάσταση διαβρώσεων τμήματος παλιάς εθνικής οδού Κορίνθου-Πατρών». Ο προϋπολογισμός του ήταν 2 εκατ. ευρώ και επίσης είχε την ένδειξη «επείγον». Το έργο κατέληξε στην ΚΟΡΥΒΟΣ και στη συνέχεια η εταιρεία υπέγραψε εργολαβικό συμφωνητικό με την ΚΑΣΤΑΤ του Βασίλη Τατούλη! Ο φάκελος με τα έργα του πολυπράγμονα Πέτρου Τατούλη δεν τελειώνει εδώ, αφού η έρευνα είναι πραγματικά αποκαλυπτική. Στην ΚΑΣΤΑΤ της οικογένειας Τατούλη κατέληξε και το έργο «Βελτίωση της οδού Γυθείου-Αρεόπολης-Γερολιμένα κατά τμήματα», προϋπολογισμού 12.388.000 ευρώ, που δόθηκε στη συνέχεια στην Ατλας! 

Οι… δουλειές της ΚΑΣΤΑΤ έχουν και συνέχεια. Την εταιρεία του αδερφού του Πέτρου Τατούλη τη βρίσκουμε και στον δρόμο Ναύπλιο-Λυγουριό-Θέατρο Επιδαύρου, ένα έργο αξίας 7 εκατομμυρίων ευρώ. Ακόμα μία τρανταχτή περίπτωση είναι το λιμάνι του Αστρους, το οποίο δημοπρατήθηκε με τη συμμετοχή 8 εταιρειών, οι οποίες εκλήθησαν από τη Διεύθυνση Τεχνικών Εργων της Περιφέρειας.

ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ: Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου εκκρεμούν συνολικά ακόμα εννέα έργα, που είτε δεν τελείωσαν ποτέ είτε δεν ξεκίνησαν καθόλου. Για του λόγου το αληθές, υπάρχει από τις 4 Ιανουαρίου 2012 εμπιστευτικό έγγραφο του ελεγκτή Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρου Ρακιντζή, με θέμα «Ελεγχος πειθαρχικής ευθύνης των υπαλλήλων της Περιφέρειας Πελοποννήσου Γ.Κ. και Γ.Π.», το οποίο έχει κοινοποιηθεί στον Πέτρο Τατούλη.

Πρόκειται για δύο πρόσωπα-κλειδιά στην όλη υπόθεση, τα οποία κατηγορούνται για πειθαρχικά παραπτώματα, αφού συμμετείχαν σε όλους τους διαγωνισμούς ως υπάλληλοι της ΔΕΚΕ της πρώην Περιφέρειας Πελοποννήσου. Ο κύριος Τατούλης, 14 μήνες μετά, δεν έχει ανοίξει ακόμα τον φάκελο, ο οποίος παραμένει προφανώς κλεισμένος σε κάποιο συρτάρι. Η έρευνα, πάντως, δεν σταματά εδώ, καθώς τα έργα και οι ημέρες του περιφερειάρχη έχουν μεγάλη… ουρά.

Ένας «χαμαιλέοντας» της πολιτικής

Όσοι έχουν παρακολουθήσει τη διαδρομή του Πέτρου Τατούλη στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας τα τελευταία χρόνια αντιλαμβάνονται αν μη τι άλλο ότι ο νυν περιφερειάρχης Πελοποννήσου έχει την ικανότητα με τακτικισμούς να προσαρμόζεται στις εκάστοτε συνθήκες και με πρακτικές «χαμαιλέοντα» να επιτυγχάνει όποιον στόχο θέτει. Ετσι, παρά το γεγονός ότι αποτελούσε μαοϊκό στέλεχος του ακροαριστερού ΕΚΚΕ, μαζί με τον συμπατριώτη του, πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Θεόδωρο Τσουκάτο, κατάφερε το 1990 να εκλεγεί για πρώτη φορά βουλευτής Αρκαδίας, βάζοντας υποψηφιότητα με τη Νέα Δημοκρατία, η οποία παραδοσιακά ήταν το πλειοψηφούν κόμμα στον ιστορικό νομό της Πελοποννήσου.

Όπως αναφέρουν, μάλιστα, στελέχη της κεντροδεξιάς παράταξης στην Αρκαδία, για την είσοδό του στο Κοινοβούλιο τον είχε βοηθήσει και το γεγονός ότι είναι χειρουργός και «πάντα στο εκλογικό σώμα “μετράνε” τα ιατρικά ρουσφέτια». Αυτό ήταν κυρίως που του εξασφάλισε τις διαδοχικές εκλογικές επιτυχίες του από το 1993 μέχρι το 2007.

Ως βουλευτής της Ν.Δ. ήταν πάντα «προσδεδεμένος» στο λεγόμενο «Μητσοτακικό» άρμα του κόμματος, κάτι που, όπως λέγεται, τον βοήθησε να επιλεγεί το 2004 από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή για τη θέση του υφυπουργού Πολιτισμού. «Αυτό έγινε στο πλαίσιο της κεντρικής συμφωνίας του Καραμανλή με την Ντόρα Μπακογιάννη, ώστε να συνεχιστεί η εσωκομματική ηρεμία», αναφέρει άνθρωπος που γνωρίζει καλά τα συμβαίνοντα στη Νέα Δημοκρατία.

Μπορεί, βέβαια, ο κ. Καραμανλής να του εμπιστεύθηκε το υπουργείο στο οποίο ο ίδιος ήταν τυποις επικεφαλής, ωστόσο ο κ. Τατούλης ήταν από τους πρώτους που επιτέθηκαν εναντίον του στο πρώτο στραβοπάτημα της κυβέρνησης. Ετσι, «με ένα πούρο Cohiba», όπως θυμούνται παλιοί συνομιλητές του, ασκούσε κριτική για τα έργα και τις ημέρες της «γαλάζιας» διακυβέρνησης.

Χαρακτηριστικά ήταν τα όσα είχε πει το 2008 για την υπόθεση Ζαχόπουλου και αφού είχε πραγματοποιηθεί το 2006 ανασχηματισμός, ο οποίος τον είχε βγάλει εκτός κυβερνητικού σχήματος. «Το σκάνδαλο Ζαχόπουλου είναι καθαρά πολιτικό», τόνιζε σε συνεντεύξεις του, αναφερόμενος στην απόπειρα αυτοκτονίας του τότε γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού και στο ερωτικό σκάνδαλο που είχε προηγηθεί.

ΑΔΡΑΝΕΙΑ:  Η θητεία του, πάντως, στο υπουργείο Πολιτισμού χαρακτηρίστηκε από αδράνεια, αλλά και την πραγματοποίηση ρουσφετιών προς πολιτιστικούς συλλόγους, κυρίως από την εκλογική του περιφέρεια. Η συνέχεια της διαδρομής του περιφερειάρχη Τατούλη είναι το ίδιο συναρπαστική. Επιμένοντας στο «αντάρτικο» κατά του Κώστα Καραμανλή, η κυβέρνηση του οποίου παράπαιε, με μια ιδιαίτερα αιχμηρή του ομιλία, στις 12 Απριλίου 2008, κατά τη διάρκεια της Κεντρικής Επιτροπής της Ν.Δ., άσκησε σκληρή κριτική στον πρωθυπουργό, αλλά και στον Θεόδωρο Ρουσόπουλο.

Λίγο καιρό μετά, στις 4 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου, στοχεύοντας το ζεύγος Ρουσόπουλου-Ζαχαρέα, υποστήριξε πως πρέπει «να βρούμε την τόλμη να κατονομάσουμε συγκεκριμένα τους λίγους εκείνους που μπήκαν στην πολιτική φτωχοί και σήμερα υπερηφανεύονται δεξιά και αριστερά για τα βαθιά τους πλούτη». Το ποτήρι ξεχείλισε όταν στη συνεδρίαση της Κ.Ε. στις 27 Σεπτεμβρίου 2008, που έγινε εκτάκτως σε μια προσπάθεια να σταματήσει η εσωστρέφεια, με αφορμή την υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου, είπε με νόημα: «Μίλησα αυστηρά πολιτικά. Δεν εισακούστηκα. Κανείς δεν μπορεί να παριστάνει τη φυλακισμένη στον Πύργο βασιλοπούλα».

Έτσι, τον Νοέμβριο του 2008 διαγράφηκε από τη Νέα Δημοκρατία, ύστερα και από μια συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εθνος». Βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά που διαγραφόταν από το κόμμα του. Στις 2 Απριλίου 1998 είχε αποπεμφθεί από τη Ν.Δ. μαζί με άλλους έξι βουλευτές, γιατί δεν είχε ακολουθήσει την κομματική πειθαρχία που είχε επιβάλει ο κ. Καραμανλής. Πάντως, αν και απομακρυσμένος από τη Νέα Δημοκρατία, ο κ. Τατούλης κατάφερε μέσω των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2010 να διασωθεί πολιτικά, επικρατώντας στην Πελοπόννησο, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, που μέχρι πρότινος εξύβριζε, και του ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη.

Από τότε, όπως υποστηρίζουν αρκετοί από τους αντιπάλους του, πολιτεύεται ως «άνθρωπος του Φούχτελ», εφαρμόζοντας τακτική «σφιχταγκαλιάσματος» με τον Γερμανό επιτετραμμένο της Αγκελα Μέρκελ, γεγονός που προκαλεί έκπληξη ακόμα και σε στελέχη του συνδυασμού του.

Πηγή: Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Προειδοποίηση αμερικανικών εταιρειών σε Μ.Ομπάμα:

05:26
09/03/2014
Η αμερικανική βιομηχανία απηύθυνε επιστολή-προειδοποίηση στον πρόεδρο των ΗΠΑ Μ.Ομπάμα, αναφέροντας ότι τυχόν επιβολή οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας θα πλήξει πρώτα και κύρια την ... αμερικανική βιομηχανία και τον καλούν να δείξει ρεαλισμό και να αποφύγει οποιεσδήποτε κινήσεις οι οποίες την μεν Ρωσία ελάχιστα θα την ενοχλούσαν, τις δεν ΗΠΑ θα τις κτυπούσαν καίρια!
Οι Αμερικανοί επιχειρηματίες πιστεύουν, ότι ακόμα κι αν τελικά επιβληθούν κυρώσεις, θα είναι κυρώσεις "για την τιμή των όπλων" και μόνο, οι οποίες δεν θα αγγίζουν, ουσιαστικά, τα οικονομικά συμφέροντα της Ρωσίας.
Συγκεκριμένα οι εκπρόσωποι των κολοσσών Boieng, PepsiCo, General Electric, Ford Motor Co κλπ., όπως επίσης και τραπεζών που έχουν δανείσει την Ρωσία, αναφέρουν στην επιστολή τους ότι τίθενται σε κίνδυνο δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια αμερικανικών επενδύσεων, τα οποία έχουν επενδυθεί στον τομέα της ενέργειας, αλλά και σε άλλους τομείς.
Η PepsiCo, αυτή τη στιγμή, αποτελεί τη μεγαλύτερη εταιρεία στη Ρωσία, που ενεργοποιείται στον τομέα των τροφίμων και ποτών, με κύκλο εργασιών το 2012, ύψους σχεδόν 5 δισ. δολαρίων.
Η Ford Motor Co, λίγο πριν το ξέσπασμα της ουκρανικής κρίσης, είχε κλείσει συμφωνία συνεργασίας με ρωσική εταιρεία στον τομέα των αυτοκινήτων, ενώ η Boeing αποτελεί βασικό εξαγωγέα στη Ρωσία.
Η δε General Electric έχει συστήσει, ήδη, δύο θυγατρικές εταιρείες στη Ρωσία, με παραγωγή βιομηχανικών τουρμπινών.
Την μεγαλύτερη ζημια θα την υποστούν όμως οι πετρελαϊκοί κολοσσοί όπως αυτές που έχουν κάνει μεγάλα συμβόλαια με τις ρωσικές εταιρείες για εξορύξεις στην Αρκτική
Υπολογίζεται ότι θα απωλεστούν αμέσα περί τα 15 δισ. δολ. σε συμβόλαια και μεσοπρόθεσμα η ζημιά μπορεί να αγγίξει και τα 100 δισ. δολ.!
Το ίδιο, υποστηρίζουν, ισχύει και τις συμμάχους των ΗΠΑ στην Ευρώπη, αφού μόνο το ύψος των ρωσικών δανείων και επενδύσεων ξεπερνά τα 200 δισ. δολάρια, χωρίς να υπολογίζεται η απόλυτη ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία.
Οι αμερικανικές εταιρείες έχουν θέσει το θέμα και σε γερουσιαστές και μέλη του Κογκρέσου Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

«Αν δεν φύγετε από το ευρώ, δεν υπάρχει σωτηρία!»

 Ντέσμοντ Λάχμαν: «Αν δεν φύγετε από το ευρώ, δεν υπάρχει σωτηρία!»
Αποκλειστικά στο newsbomb.gr: Δήλωση βόμβα από τον πρώην Διευθυντή του ΔΝΤ Ντέσμοντ Λάχμαν που πιστεύει ότι το πρόγραμμα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, δεν «βγαίνει»
Ένα ακόμα βήμα πιο κοντά στην άποψη ότι το ΔΝΤ δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει εντός ευρώ, οδηγεί η δήλωση του πρώην ανώτατου διευθυντικού στελέχους του Ταμείου στο NEWSBOMB.
Ο Αμερικανός οικονομολόγος Ντέσμον Λάχμαν που παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην Ελλάδα, δηλώνει χαρακτηριστικά ότι: «Το πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί για την Ελλάδα με δεδομένη την παραμονή στην κλειδωμένη ισοτιμία του ευρώ, δεν βγαίνει! Τα τελευταία τέσσερα χρόνια συμβαίνει ένας φαύλος κύκλος που το μόνο που κάνει είναι να οδηγεί στη συρρίκνωση την ελληνική οικονομία εξαλείφοντας κάθε προοπτική επιστροφής στην ανάπτυξη. Δεν βλέπω άλλη λύση από το να επιλέξει η Ελλάδα την συνειδητή αποχώρησή της από το ευρώ. Και φυσικά αυτό είναι μία επιλογή που εξακολουθεί να παραμένει πάνω στο τραπέζι!».
IMF 04032014124022
Με αυτά τα λόγια το πρώην ανώτατο διευθυντικό στέλεχος του ΔΝΤ ακυρώνει κάθε προσδοκία που καλλιεργείται από τους δανειστές μας ότι δήθεν «το Μνημόνιο είναι σχεδιασμένο να πετύχει έχοντας ως προϋπόθεση την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ».
LAXMAN
Η άποψη του Ντέσμον Λάχμαν αντανακλά την γενικότερη καχυποψία των στελεχών του ΔΝΤ που στην πραγματικότητα δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα έχει πολλά περιθώρια να διατηρήσει την ιδιότητα μέλους της ζώνης του ευρώ, αν θέλει όντως να δει κάποια στιγμή αχτίδα φωτός στην άκρη του τούνελ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στους κόλπους του ΔΝΤ κυριαρχεί η άποψη ότι μία έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα μπορούσε να αποτελέσει την απάντηση στα υφεσιακά αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει το «ελληνικό μνημόνιο».
apergia
Παρά τις κατά καιρούς καθησυχαστικές δηλώσεις, η αλήθεια που δεν τολμούν να πουν είναι τα σχέδια για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, παραμένουν στα συρτάρια των στελεχών του Ταμείου, έτοιμα να βγουν ξανά στην επιφάνεια.
Το συμπέρασμα είναι ότι σχεδόν δύο χρόνια μετά από το εκβιαστικό δίλημμα των εκλογών του Μαΐου 2012 γύρω από το «Μνημόνιο ή δραχμή», κάποιοι απεργάζονται ξανά τα ίδια «τερτίπια».
Εμείς όμως αναρωτιόμαστε: Είναι μόνο τερτίπια ή πιθανή εξέλιξη, όπως προδιαγράφεται από τις δηλώσεις Λάχμαν;
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ  NEWSBOMB.GR

Ο πρέσβης των ΗΠΑ την ώρα που ακρωτηριάζεται από τους ισλαμοφασίστες της Κλίντον.


Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 9, 2014
Ο McCaine με τους ισλαμοφασίστες στην Συρία
Ο McCaine με τους ισλαμοφασίστες στην Συρία

Αποσιώπησαν τα βασανιστήρια του Αμερικανού πρεσβη όπως ακριβώς αποσιωπούν την δολοφονία παιδιών στην Συρία.Ποιοί; Οι ίδιοι που θέλουν να απελευθερωσουν και την Ουκρανία.

Η φωτογραφία φρίκης που δείχνει πως οι εκλεκτοί της δύσης βασάνισαν βάναυσα τον πρέσβη των ΗΠΑ πριν τον δολοφονήσουν. Είναι οι ίδιο που πριν λίγο καιρό δολοφόνησαν 7 χριστιανούς σε απόλυτη σιωπή από τα δυτικά ΜΜ”Ε”.

Είναι οι ίδιοι που τώρα δρουν στην Ουκρανία πάλι υπο τις διαταγές της συμμορίας της Κλίντον.

Αυτοί είναι που έχουν το θράσος να μιλούν για βαρβαρότητα…stevens mutilated

Τσίπρας: Ζήτημα ζωής ή θανάτου οι ευρωεκλογές για την Ελλάδα






Ο κ. Τσίπρας σε ομιλία του σε σύσκεψη οργανώσεων και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ Αττικής έκανε λόγο για μια κρίσιμη εκλογική μάχη από την έκβαση της οποίας θα εξαρτηθούν πάρα πολλά για την Ευρώπη και ακόμα περισσότερα για την Ελλάδα και προειδοποίησε ότι υπό το φόβο επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ, η Γερμανία σε συνεργασία με την κυβέρνηση έχει επεξεργαστεί ένα νέο σενάριο για την επιβολή των πολιτικών τους.

Ο κ. Τσίπρας σε ομιλία του σε σύσκεψη οργανώσεων και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ Αττικής έκανε λόγο για μια κρίσιμη εκλογική μάχη από την έκβαση της οποίας θα εξαρτηθούν πάρα πολλά για την Ευρώπη και ακόμα περισσότερα για την Ελλάδα.

Όπως τόνισε η Ευρώπη καλείται σήμερα να πει όχι στη γερμανική ηγεμονία και στην επιβολή της απάνθρωπης λιτότητας, πολιτικές που όπως σημείωσε διασπούν την Ευρώπη και ευνοούν τον εθνικισμό, την ακροδεξιά και το φασισμό.

Όχι στο γκέτο φτηνής εργατικής δύναμης

Ο ευρωπαϊκός νότος, συνέχισε ο κ. Τσίπρας, καλείται να πει όχι στην έκπτωσή του σε τεράστιο γκέτο φτηνής εργατικής δύναμης, σε ζώνη απελευθέρωσης της πιο άγριας εκμετάλλευσης ανθρώπων και πόρων.

Διλλήματα και γερμανικές αποζημιώσεις

Μπροστά σε αυτή τη κρίσιμη εκλογική μάχη, λοιπόν, τίθενται σε όλους τους λαούς της Ευρώπης κρίσιμα διλλήματα. Όσοι ζητούν τη ψήφο στις 25 Μάη και στις 28 χώρες, ιδιαίτερα όσοι καταθέτουν υποψηφιότητα για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και όλες οι πολιτικές ηγεσίες, δε μπορεί να αποφύγουν να τοποθετηθούν στα κρίσιμα διλλήματα είπε και ανέφερε:

Δίλλημα πρώτο. Τι έγινε με την Ελλάδα; Πέτυχε ή απέτυχε το Μνημόνιο; Είναι η Ελλάδα success story ή είναι τραγωδία που δεν πρέπει να επαναληφθεί πουθενά αλλού στην Ευρώπη;

Όποιος πιστεύει ότι είναι success story μπορεί να ψηφίσει τον εκλεκτό του κ. Σαμαρά. Όποιος πιστεύει ότι είναι τραγωδία και ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για αυτό, δεν έχει παρά να ψηφίσει, έστω και για πρώτη φορά αριστερά.

Δίλλημα δεύτερο. Δικαιούται η Ελλάδα μιας διαφορετικής αντιμετώπισης από αυτήν της απάνθρωπης λιτότητας; Δικαιούται μια λύση για το χρέος αντίστοιχη με αυτήν που δόθηκε για τη Γερμανία το 1953; Ναι ή όχι;

Δίλλημα Τρίτο.Πρέπει η κάλπη της 25ης Μάη να δικαιώσει την κ. Μέρκελ; Ή πρέπει να στείλει μήνυμα δυσαρέσκειας και απόρριψης στη πολιτική της; Όποιος θεωρεί ότι πρέπει να δικαιωθεί η κ. Μέρκελ, μπορεί να ψηφίσει το αδελφό της κόμμα, την ΝΔ, και τον εκλεκτό της υποψήφιο, τον κ. Γιούνκερ. Έναν άνθρωπο που φέρει την κεντρική ευθύνη για όσα έχει τραβήξει ο λαός μας τα χρόνια των μνημονίων.

Δίλλημα Τέταρτο. Δικαιούται η Ελλάδα να διεκδικήσει το κατοχικό δάνειο; Ναι ή όχι;
Και εδώ χρειάζονται καθαρές κουβέντες. Και από τον κ. Σούλτς που στηρίζεται από τον κ. Βενιζέλο, και από τον κ. Γιούνκερ που στηρίζεται από τη Μέρκελ και το Σαμαρά. Σας υπόσχομαι προσωπικά ότι δεν θα την αποφύγουν την απάντηση. Όσο κι αν αποφεύγουν το διάλογο, είπ ο κ. Τσίπρας.

Ζήτημα ζωής ή θανάτου

Αν για την Ευρώπη οι εκλογές αυτές είναι κρίσιμες, για την Ελλάδα οι ευρωεκλογές είναι μάχη ζωής και θανάτου. Και το λέω αυτό μετά λόγου γνώσεως κι όχι για λόγους κάποιας εκλογικής σκοπιμότητας, υπογράμμισε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.

«Ζούμε μια κοινωνική τραγωδία που την επιβάλλει, τη στηρίζει, τη δικαιολογεί μια πολιτική κωμωδία. Η πολιτική μετατρέπεται σε τέχνη της εξαπάτησης. Και όσο βαθύτερα στην πραγματική απόγνωση βυθίζονται οι άνθρωποι, τόσο ψηλότερα στην τεχνητή αισιοδοξία, βλέπουμε να υψώνονται οι αριθμοί. Αυτό προφανώς δεν μπορεί να συνεχιστεί» συνέχισε.

Αδιάφθοροι

Ο κ. Τσίπρας στην ομιλία του επεσήμανε ότι οι ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται στον αντίποδα της φθοράς, της σήψης, της υποταγής και της γερασμένης πολιτικής κωμωδίας.

Είμαστε η δύναμη που προσβλέπει στο αύριο… το αύριο είναι ήδη εδώ…Το σφίγγουν οι γυναίκες, οι νέοι, οι άντρες στα χέρια τους με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Προειδοποιήσεις για σενάρια υπονόμευσης

«Από σήμερα, λοιπόν, και μέχρι τις εκλογές θα δούμε και θα ακούσουμε πολλές κρότου λάμψης να σκάνε στο επίπεδο της κυβερνητικής και μνημονιακής προπαγάνδας» είπε ο κ. Τσίπρας.

Το σενάριο

Σύμφωνα με τον ίδιο μπροστά στον «κίνδυνο» του ΣΥΡΙΖΑ και στην απειλή που η αριστερά εκπροσωπεί για την Ευρώπη της κυρίας Μέρκελ, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έχει πάρει το πράσινο φως του Βερολίνου για ένα ακόμα παιγνίδι εις βάρος του ελληνικού λαού».

Έκανε λόγο για success story νούμερο δύο και εκτίμησε ότι η Eurostat στις 22 Απριλίου θα ανακοινώσει ότι υπάρχει ένα κάποιο πλεόνασμα. Αυτό έχει ήδη συμφωνηθεί και θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που θα υπάρξει πλεόνασμα σε μία χώρα κατόπιν πολιτικής συμφωνίας, είπε και συνέχισε: «Έτσι θα αρχίσουν προεκλογικά, να μοιράζουν κάποια ψίχουλα στους ιθαγενείς.

Σε μια ανήθικη και ξεδιάντροπη επιχείρηση εξαπάτησης συνειδήσεων». Στις αρχές Μαΐου, ο κ. Τσίπρας είπε ότι θα επιχειρηθεί μία «στημένη» έξοδος στις αγορές.

«Ένα μικρό ποσό με επιτόκιο λίγο κάτω από το 5%, ίσα-ίσα για να μπορούν να οργανώσουν ένα προεκλογικό "θρίαμβο" για το λαό που θεωρούν όχλο» είπε και πρόσθεσε ότι έχουν ήδη βρει και τον πρόθυμο οίκο, «έναν οίκο που κατέχει ελληνικά ομόλογα και όλο αυτό το παιγνίδι θα του αποφέρει εύκολα και μεγάλα κέρδη. Και τα παιχνίδια αυτά θα μεταφερθούν μετά στο χρηματιστήριο και στα spreads».

Όλα αυτά θα γίνουν, όπως είπε λίγες ημέρες πριν τις εκλογές και υποσχέθηκε ότι στην πορεία προς την κάλπη θα αποκαλυφθεί ο ρόλος τους.

Τέλος ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές δεν θα είναι μόνο μια πράξη τέλους για ένα καθεστώς που μας οδήγησε στη σημερινή τραγωδία. Θα είναι μια πράξη μάχης…Θα είναι μια νέα αρχή.

Πηγή: www.real.gr

Γερμανία: το χρέος μας είναι μόνον ηθικό.Είναι έτσι όμως??


του Στάθη
Η Γερμανία (και όχι οι Γερμανοί) αρνείται να επιστρέψει στην Ελλάδα το κατοχικό δάνειο. Γιατί; Αρνείται ότι το Γ’ Ράιχ έλαβε αυτό το δάνειο; Οχι! Δεν μπορεί. Διότι τις πρώτες δόσεις αυτού του δανείου άρχισε να τις καταβάλλει το ίδιο το Γ’ Ράιχ, πριν να αναγκασθεί να ξεκουμπισθεί η Βέρμαχτ απ’ την Ελλάδα.

Το γερμανικό Κοινοβούλιο παραδέχεται την ύπαρξη του δανείου, η γερμανική Αριστερά (Die Linke) ζητά την καταβολή του, αλλά η γερμανική κυβέρνηση......

Χριστιανοσοσιαλδημοκρατών αρνείται (όπως όλες οι προηγούμενες γερμανικές κυβερνήσεις) ακόμα και να συζητήσει το θέμα.

Κι έτσι, αντιμετωπίζουμε το σχήμα: οι μεν γερμανικές κυβερνήσεις να αρνούνται να συζητήσουν, οι δε ελληνικές κυβερνήσεις να αρνούνται να διεκδικήσουν.

Συν μια-δυο παραμέτρους ακόμα: όπως η ανήθικη στάση του Γερμανού Προέδρου, κ. Γιόακιμ Γκάουκ να θεωρεί μόνον ηθικό το χρέος της Γερμανίας (και των Γερμανών) στους Ελληνες, πέραν δε τούτου νιξ.
Πλην όμως, αν με αυτήν την ηθική προσεγγίζει η Γερμανία διά του Προέδρου της αλλά και διά των κυβερνήσεών της το θέμα του κατοχικού δανείου,
με την ίδια ηθική διαχειρίζεται τώρα και θα προσεγγίζει στο μέλλον και το θέμα του μνημονιακού χρέους.

Αν το δάνειο στην κατοχή ήταν αναγκαστικό, το ίδιο αναγκαστική έγινε η υπερχρέωση της χώρας μας, απ’ όταν τα ανδρείκελα (τώρα, γκαουλάιτερ τότε) των Δυνατών την έβαλαν στα μνημόνια.
***

Η Γερμανία (μάλιστα μετά την ενοποίησή της) έχει καταβάλει σε όλες τις χώρες τις πολεμικές επανορθώσεις που προβλέφθηκαν στις συνθήκες ειρήνευσης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο - πλην της Ελλάδος. Για αυτό και οι δύο χώρες δεν έχουν ακόμα υπογράψει μεταξύ τους Συνθήκη Ειρήνης (τυπικώς βρισκόμαστε ακόμα σε εμπόλεμη κατάσταση), διότι σε αυτήν την περίπτωση
η οποιαδήποτε γερμανική κυβέρνηση θα ήταν υποχρεωμένη να καταβάλει τις επανορθώσεις και να ρυθμίσει το δάνειο, ενώ η οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να μην απαιτήσει και τα δύο. Συν ένα τρίτο: την επιστροφή αρχαιολογικών θησαυρών αμύθητης αξίας που οι κλεφταράδες ναζί βούτηξαν από τη χώρα (που γέννησε ακόμα και τον κ. Μιχαλολιάκο).

Είναι λοιπόν ανήθικο να μας λένε σήμερα οι όποιοι Γερμανοί, πόσω μάλλον ο Πρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, ότι το χρέος τους είναι μόνον ηθικό.

Οι ναζί λεηλάτησαν την Ελλάδα. Πήραν το κατοχικό δάνειο, την αγροτική παραγωγή που χρειάζονταν για να θρέφουν τα στρατεύματά τους, οδήγησαν τον πληθυσμό στον λιμό του ’42, στην πείνα καθ’ όλην τη διάρκεια της κατοχής, ξεθεμελίωσαν τις υποδομές, εκμεταλλεύθηκαν τους πόρους, λήστεψαν, έκαψαν, βίασαν, βασάνισαν, εκτέλεσαν, αφάνισαν.

Αλλά, αν οι Γερμανοί που λεηλάτησαν την Ελλάδα τότε ήταν ναζί, οι Γερμανοί που λεηλατούν την Ελλάδα σήμερα, τι είναι; Τραπεζίτες! Κι αυτό κάνει τη λεηλασία ηθικότερη; Ή μήπως δεν πρόκειται για λεηλασία; Πόσα έχουν βγάλει οι τραπεζίτες (εν προκειμένω ευφημισμός του τοκογλύφοι) απ’ την ελληνική κρίση; Περί τα 40 δισ. έως πέρυσι μόνον οι τράπεζές τους. Πόσα θα βγάλουν έως το 2030; πόσω μάλλον έως το 2060; Στην εποχή που οι τόκοι είναι πολύ πιο αποδοτικοί απ’ τα τανκς, πολύ περισσότερα.

Μήπως όμως η λεηλασία απ’ τη Γερμανία των Ζήμενς επί την Ελλάδα των κουίσλινγκς περιορίζεται στην αναγκαστική δανειοδότηση και την απομύζηση των τόκων; Δεν έχουν ήδη βάλει στο χέρι επικοινωνίες, ενέργεια, υποδομές; δεν έχουν ήδη βάλει στο μάτι τράπεζες και φυσικούς πόρους; Δεν
έχουν φέρει την εργασία σε συνθήκες ειδικής οικονομικής ζώνης; δεν θέλουν να φέρουν αυτό τους το έργο στα έσχατα; δεν ζητούν ομαδικές απολύσεις, δεν επιβάλλουν μισθούς Ουκρανίας, ασφάλιση Ζιμπάμπουε; δεν οδηγούν σε πογκρόμ μετανάστευσης; Δεν έχουν στριμώξει τη ζωή μας σε ένα γκέτο θλίψης;

Αλλά, αν η λεηλασία της Ελλάδας απ’ τους ναζί στην Κατοχή (τόσον άγρια, ώστε η χώρα να απολέσει το 10% του πληθυσμού της, περισσότερο κι από αυτό το ηρωικό 8% της Σοβιετικής Ενωσης) οδήγησε τον λαό να υποφέρει τα πάνδεινα, μήπως, τηρουμένων των αναλογιών, δεν υποφέρει και σήμερα ο λαός μας τα ανάλογα δεινά, μιας ανάλογης λεηλασίας; Ή μήπως δεν υπάρχουν σήμερα Ελληνες που πεινούν, παιδιά που υποσιτίζονται, άνθρωποι που αυτοκτονούν;

Αλλά, αν οι Ελληνες υποφέρουν και δυσπραγούν, με το ΑΕΠ της χώρας να μειώνεται πέντε χρόνια τώρα, την ανεργία να σπάει τις αντοχές, την αγορά να πνέει τα λοίσθια και την κοινωνία να καρκινοβατεί, μήπως σώθηκε έστω το πολίτευμα; η υπόστασή μας; το αυτεξούσιό μας;

Ποιοι έκαναν το Σύνταγμα κουρέλι για να περάσει το Μνημόνιο απ’ τη Βουλή με παράνομη πλειοψηφία; Ποιοι έκτοτε παραβιάζουν διαρκώς το Σύνταγμα, κυβερνούν με προεδρικά διατάγματα και επιβάλλουν διαρκώς έκτακτα μέτρα; Τα ανδρείκελα (κουίσλινγκ και γκαουλάιτερ) της κυρίας Μέρκελ, του ΔΝΤ και των ΗΠΑ. Μάλιστα! Κι αυτό περιποιεί τιμή για τις δυτικές δημοκρατίες; Ή είναι κι αυτές το ίδιο δημοκρατίες, όπως εκείνες που έστησαν στο Κοσσυφοπέδιο, τη Βοσνία, την Ουκρανία, τη Λιβύη, το Ιράκ και τώρα πάνε να στήσουν στην Κύπρο;

Aν οι αναλογίες αυτές είναι τραγικές, ανήθικες, ανυπόφορες, επικίνδυνες, υπάρχουν κι άλλες τρισχειρότερες. Στην κατοχή οι ιδεολογικοί πρόγονοι του κ. Κασιδιάρη ήθελαν να διαμελίσουν την Ελλάδα και προς τούτο προσπάθησαν να προσεταιρισθούν Βλάχους, Σλαβομακεδόνες, μουσουλμάνους, ή άλλους να τους χρησιμοποιήσουν, όπως τους Τσάμηδες.Σήμερα
οι Αμερικανοί κυρίως αλλά και άλλοι «πολυπολιτισμικοί» Ευρωπαίοι δείχνουν «ενδιαφέρον» (όχι μόνον επιπέδου ΜΚΟ) για «τούρκους», «μακεδόνες», βλάχους, κι άλλους που ζουν στην ελληνική επικράτεια, «υφιστάμενοι τον ελληνικό εθνικισμό» - ποίων; του Σημίτη, του Σαμαρά, του Γιωργάκη, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, του ΠΑΣΟΚ, των 58, της ΔΗMΑΡ;

Ο μόνος εθνικισμός που είναι απειλή για αυτούς τους Ελληνες πολίτες είναι ο εθνικισμός της Χρυσής Αυγής, ο εθνικισμός των Τούρκων εθνικιστών, των Σκοπιανών εθνικιστών, των Αμερικανών ιμπεριαλιστών, των Γερμανών ιμπεριαλιστών και των χρήσιμων ηλιθίων της παγκοσμιοποίησης, που δεν βλέπουν ποιοι επωφελούνται κάθε φορά από την υποδαύλιση των εθνικών αντιθέσεων (σε διακρατικό επίπεδο) και των εθνικιστικών διαφορών διαφόρων εθνικών ή εθνοτικών ομάδων μέσα στα κράτη.

***
Στην Ελλάδα η Γερμανία χρωστάει. Και αυτό το ξέρει όλη η Ευρώπη, κι όσοι Ευρωπαίοι δεν το ξέρουν, πρέπει να το μάθουν.

Στην Ελλάδα η Γερμανία χρωστάει. Το αίμα που έχυσαν οι ναζί, τον πλούτο που άρπαξαν και τον πλούτο που κατέστρεψαν.

Στην παλιά λεηλασία η Γερμανία προσθέτει νέα. Αυτή η λεηλασία πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα. Και τα λάφυρα, παλιά και νέα, πρέπει να επιστραφούν. Η Γερμανία ούτε θέλει ούτε μπορεί να σταματήσει τη λεηλασία, διότι ωφελείται. Μπορεί και πρέπει να τη σταματήσει η Ελλάδα, διότι την υφίσταται. Πώς; πετώντας, πρώτα απ’ όλα, από πάνω της τα ανδρείκελα, τους γκαουλάιτερ και τους κουίσλινγκ.

Μόνον αν η χώρα πάψει να ’ναι υποτελής (δρόμος που επελέγη απ’ την εγχώρια και διεθνική αστική τάξη) και γίνει ελεύθερη (δρόμο που δύναται να επιλέξει ο λαός), μόνον τότε θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τη Γερμανία ως ίση προς ίσην, ως κυρίαρχο κράτος προς κυρίαρχο, μόνον τότε θα μπορέσει να απαιτήσει τις νόμιμες αποζημιώσεις για το παρελθόν και να αντικρούσει τις παράνομες ζημίες που υφίσταται τώρα - γνωστές και ως «λάθη» της Τρόικας ή δόλιες πολιτικές Μέρκελ, καθώς και μέσα στην ίδια τη Γερμανία, αλλά και όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, έθνη, λαοί, πολίτες, πολιτικές δυνάμεις καλώς γνωρίζουν κι εύκολα μπορούν να αποδείξουν...
από το "enikos.gr"

ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΣΤΟΝ ΑΦΡΟ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ


Βαρέθηκα να ακούω να λένε ότι στην πολιτική κατεβαίνουν όλα τα νούμερα. Ότι τα κόμματα είναι γεμάτα άχρηστους και χαμένα ρούχα...

https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR7Kk5IoMc0iCe0UP4Wf3lUS6Auag9T2IYCjLNNbJ7qsv4BGR1k

Βαρέθηκα το βρισίδι όπως βαρέθηκε και την αμφισβήτηση από διάφορους τύπους του Κολωνακίου.
Τα βαρέθηκα γιατί βλέπω ότι το μοντέλο των ανίκανων πολιτευτών...
αποθεώνεται στο Ποτάμι του Σταύρου. Εναλλακτικό και ωραίο, το Ποτάμι, ποζάρει ως κάτι διαφορετικό από τα στάνταρ κόμματα τύπου ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Δεν είναι φθαρμένο. Υποτίθεται ότι είναι φρέσκο και γνήσιο.
Μπα ναι;
Τότε γιατί οι «επώνυμοι» που πλαισιώνουν τον Σταύρο είναι διάφορες νούλες, διάφορα ψώνια και διάφοροι λούζερς;

Με τυχαία σειρά:
Αναστασία Λαμπρία. Γόνος είναι ως κόρη του Τάκη Λαμπρία. Έτσι για να κλείσουμε το μάτι στους Καραμανλικούς. Και ο Καμίνης άλλωστε δεν έχασε από το ότι άρεσε στις καλές κυρίες του Κολωνακίου που πάθαιναν αλλεργία με τη λούμπεν αδερφίλα του Νικήτα. Η ξινή Αναστασία είναι εκδότης.
Έχει τις εκδόσεις Ποταμός που, σύμφωνα με το i-εφημερίδα, ενέπνευσε λέει τον Σταύρο να βρει όνομα για την κίνησή του. Καλά όλα αυτά αλλά η Λαμπρία είναι χρεοκοπημένη εκδότης με μαγαζί που έχει φάει φούντο αρκετές φορές τα τελευταία δέκα-δεκαπέντε χρόνια και αφήνει συστηματικά απλήρωτους τους συγγραφείς των βιβλίων. Τζάμπα-εκδότρια δηλαδή.
Αλλά, βέβαια, κι ο Μπουτάρης μπατίρης είναι. Με απλά λόγια, η πολιτική παραμένει σκουπιδοντενεκές γεμάτος από εκείνους που δεν τα καταφέρνουν στη δουλειά τους.

Τάσος Μελετόπουλος. Κλαμπ, ναρκωτικά, φυλακή, δεν έχω κάτι περισσότερο να προσθέσω.

Απόστολος Δοξιάδης. Συγγραφέας του Κολωνακίου, καραδεξιός που γυαλίζει το μάτι του και το παίζει πολιτικός. Έχει συμμετάσχει σε διάφορες κινήσεις με κορυφαία ον Κοινωνικό Σύνδεσμο όπου εθεάθη για τελευταία φορά ο Γιώργος Φλωρίδης.

Είναι αυτός ο τύπος από το Κιλκίς, πρώην υφυπουργός του Σημίτη, με το μάτι μου επίσης γυαλίζει και τη φωνή μέσα από τη μύτη που νομίζει ότι είναι ο Πλαστήρας του ΠΑΣΟΚισμού.
Δεν συνεχίζω. Χωρίς προσπάθεια βρήκα μια ψωνάρα, ένα πρεζόνι της καλής κοινωνίας και μια άφραγκη με καλούς τρόπους.

Επιπλέουν σαν σκουπίδια στο ποτάμι. Και όπως τα σκατά στον αφρό ξεχωρίζουν από μακριά.
Θα επανέλθω προσεχώς με πιο κοντινά πλάνα.