ΟΜΠΑΜΑ ΚΑΤΑ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ:

ΑΝΤΕΚΔΙΚΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ;

ΡΩΣΟΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΙΣΛΑΜΟΛΟΓΟΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΟΜΠΑΜΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΣΧΙΔΟΕΙΔΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑΞΗ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ...

jmjmjmjmjm

Δ Πορφύρης/Π Σταφυλά

Σε  βιντεομήνυμά του  την Πέμπτη, ο Ομπάμα δήλωσε ότι η χώρα του διακηρύτει τον πόλεμο  κατά των τρομοκρατών και ότι...
θα τους πολεμήσει όπου και αν βρίσκονται… σε Ιράκ και Συρία ….και ότι θα τους καταστρέψει.

Για να το πετύχουμε αυτό , έχουμε μια συμπαγή στρατηγική ενάντια στην τρομοκρατία.” , δήλωσε αναφερόμενος στη συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία περί αλλαγής του πνεύματος εκπαίδευσης  στα στρατόπεδα των ενόπλων αντικυβερνητών στη Συρία, από ισλαμιστο-τζιχαντιστικό σε μετριοπαθές πολιτικο-μουσουλμανικό.

Ο κ Μπαράκ Χουσείν Ομπάμα (δεν είναι ειρωνία με αυτό το όνομα ορκίσθηκε ως Πρόεδρος των ΗΠΑ) καθησύχασε την κοινή του γνώμη ότι δεν θα κλάψει άλλους νεκρούς. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν θα γίνει καμία στρατιωτική επέμβαση που θα προυποθέτει την ύπαρξη αμερικανών πεζοναυτών σε ξένο έδαφος. Πρόσθεσε επίσης ότι “προτεραιότητα  της Προεδρίας του είναι η ασφάλεια των αμερικανών πολιτών“. Οι δε πολίτες των άλλων κρατών μπορούν να συνεχίσουν να αποκεφαλίζονται ελεύθερα…

1
Οι μισθοφόροι ισλαμιστές στη Συρία
Ο λόγος του, είναι  απάντηση στους πρόσφατους αποκεφαλισμούς των δυο αμερικανών δημοσιογράφων. Η παγκόσμια ισλαμιστική απειλή αντιμετωπίζεται από τον Ομπάμα σαν μια υπόθεση μεταξύ δυο εταίρων που δεν τήρησαν τα συμφωνημένα.
 Τα ρωσικά ειησεογραφικά ria novosti και svestya εκτιμούν ότι ο Ομπάμα επέλεξε να απευθυνθεί στους τρομοκράτες μέσω βιντεομηνύματος, μιμούμενος την προηγούμενη δική τους τακτική όπου οι ισλαμιστές του μιλούσαν επί προσωπικού.

Ο Raïs Souleimanov, ειδικός Ισλαμολόγος στο Ρωσικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών δηλώνει πεποισμένος ότι ” ο Obama βρίσκεται σε κατάσταση σχιζοειδή μεταξύ Ουκρανίας και Συρίας“:
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ παίζουν αυτό το διπλό παιχνίδι. Όταν τα σοβιετικά στρατεύματα βρίσονταν στο Αφγανιστάν, οι Αμερικανοί υποστήριζαν τους ισλαμιστές. Μετά το 2011, έστειλαν στρατεύματα για να πολεμήσουν τους τρομοκράτες που οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει. Το ίδιο ακριβώς έκαναν και στη Συρία. Υποστήριξαν με όλα τα μέσα τους ισλαμιστές τρομοκράτες αλλά όταν αυτοί μετακινήθηκαν προς Ιράκ και πήραν τον έλεγχο των πετρελαιοπαραγωγικών περιοχών, αμέσως τους επανένταξαν στο στρατόπεδο του εχθρού. Ο μόνος πραγματικός  λόγος της αμερικανικής επέμβασης στο Ιράκ το 2001 ήταν η προμήθεια πετρελαίου σε τιμές εξευτελιστικές.
Τώρα ο Ομπάμα είναι διχασμένος: Που να δώσει προτεραιότητα ; Σε Ουκρανία ή σε Ισλαμικό Κράτος; Μάλλον και τα δυο ταυτόχρονα! Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που η Αμερική παίζει σε διπλό ταμπλό. Είναι έτοιμη και πάλι να βαλτώσει. 

Οι ΗΠΑ ψάχνονται πως θα καταφέρουν να συμπαρασύρουν ως σύμμαχό τους και τη Ρωσία σε αυτήν τους “τη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους”. Δεν είναι     τυχαίο που αμέσως μετά τη δολοφονία του αμερικανού δια αποκεφαλισμού, εμφανίστηκαν από το έδαφος της Συρίας και συγκεκριμένα από το στρατόπεδο της Ράκκα, οι ισλαμιστές που έχουν οργανώσει οι ΗΠΑ και λοιποί “Φίλοι της Συρίας” εξέπεμψαν τις απειλές τους και κατά Πούτιν και Ρωσίας. Οι προκλήσεις τους αφορούσαν την αχίλλεια πτέρνα της Ρωσικής Ομοσπονδίας που δεν είναι παρά οι μουσουλμανικές περιοχές Τσετσενίας και Καυκάσου γενικότερα.

Ο Raïs Souleimanov, εκτιμά ότι παρά τις “προκλήσεις” η Ρωσία θα παραμείνει στο περιθώριο των διαμαχών τους και θα υιοθετήσει μια ουδέτερη στάση.

Η Σ. Βούλτεψη μετά την .. άγνοια της ζήλεψε τον ... Ζαγοριανάκο


Από ΒΑΘΥ , Σάββατο, 13 Σεπτεμβρίου 2014 | 

Ένα χαρμάνι ψευδολογίας, αναίδειας, προκλητικότητας και ψευτοτσαμπουκά ήταν η παρουσία της κυβερνητικής εκπροσώπου προπαγάνδας στην τηλεοπτική εκπομπή του Γ. Αυτιά, Υποτίθεται ότι η Σοφία Βούλτεψη είναι εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης και όταν ρωτήθηκε γιατί υπέβαλαν την παραίτησή τους από την ΝΕΡΙΤ τόσο ο πρόεδρος – διευθύνων - σύμβουλος Αντώνης Μακρυδημήτρης, όσο και ο αναπληρωτής του, Ροδόλφος Μορώνης, δήλωσε άγνοια. «Δεν το γνωρίζω το γεγονός, θα έχουν τους λόγους τους», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Και άντε να υποθέσουμε ότι δεν διάβασε δυο μέρες εφημερίδες. Δεν παρακολούθησε καθόλου ραδιόφωνο και τηλεόραση; Δεν ασχολήθηκε καθόλου με τα αναγραφόμενα στο διαδίκτυο; Ούτε καν την ιστοσελίδα του φιλοκυβερνητικού ΔΟΛ δεν διαβάζει που από τις 11/9 έγραφε;: «Σύμφωνα με πληροφορίες του "Βήματος" αιτία για την παραίτηση των δύο κορυφαίων στελεχών της ΝΕΡΙΤ ήταν οι ασφυκτικές πιέσεις που δέχονταν και οι παρεμβάσεις στο έργο τους τόσο από το πολιτικό προσωπικό όσο και από εργαζόμενους σε ανώτερα κλιμάκια στη ΝΕΡΙΤ που είχαν προσληφθεί στην εταιρεία πριν από τους κκ. Μακρυδημήτρη και Μορώνη.

Οι πιέσεις και οι παρεμβάσεις αφορούσαν όχι μόνο το πρόγραμμα, αλλά και θέματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας, όπως για παράδειγμα ποιες εκδηλώσεις θα κάλυπτε η ΝΕΡΙΤ.

Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο που ανήρτησε την Τετάρτη στη σελίδα του στο Facebook ο κ. Μορώνης ο οποίος τονίζει: "Αν διακηρύττεις ότι θέλεις να φτιάξεις κάτι ανεξάρτητο, αντικειμενικό και ποιοτικό αλλά δεν το εννοείς, μην το αναθέτεις σε κάποιον που το εννοεί..."».

Αστειότητες, το να επικαλεστεί άγνοια. Δεν είναι δυνατόν να γίνει πιστευτό κάτι τέτοιο. Απλώς η Σ. Βούλτεψη έκανε … τον Κινέζο. Αλωστε τι θα μπορούσε να αντιτείνει;  Ότι υπήρξε κυβερνητική προσπάθεια επιβολής «λογοκρισίας» στην επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και εκεί οφείλονται οι αιφνιδιαστικές παραιτήσεις που υπέβαλαν την Πέμπτη τα στελέχη της ΝΕΡΙΤ όπως υπογραμμίζει σήμερα η «Αυγή»;
Τα διορισμένα από την κυβέρνηση άτομα αυτά με βασικό επιχείρημα ότι η ΝΕΡΙΤ μετέδωσε και την ομιλία Σαμαρά στο Βελλίδειο και τη συνέντευξη Τύπου του Ευ. Βενιζέλου, εκδήλωσαν την διαφωνία τους στο να πετσοκοπεί απ την κρατική τηλεόραση η παρουσία του Τσίπρα στην Θεσσαλονίκη και παραιτήθηκαν. Τόσο απλά.

Όλα αυτά τα ξέρει η Σ.Βούλτεψη.  Ευρισκόμενη όμως σε αμηχανία και χάνοντας εντελώς την ψυχραιμία της παραλίγο να μεταμορφωνόταν σε … Ζαγοριανάκο .. του αποφασίζουμε και διατάσσομε.

Το μεγάλο ψέμα του τέλους του Μνημονίου και των δεινών του


Από ΒΑΘΥ , Σάββατο, 13 Σεπτεμβρίου 2014 

Μπορεί η κυβέρνηση να διαβεβαιώνει σ' όλους τόνους ότι δεν πρόκειται να υπάρξε νέο Μνημόνιο, αλλά το ευρωιερατείο δεν φαίνεται να έχει παραιτηθεί από την πρόθεση του να κρατήσει την Ελλάδα στον ίδιο ασφυκτικό έλεγχο.Το είχε δηλώσει προ καιρού και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και το επαναλαμβάνουν με πιο τεχνοκρατικό τρόπο στελέχη της τρόικας. Ο μοχλός πίεσης που διαθέτει το ευρωιερατείο είναι το περιβόητο χρηματοδοτικό κενό. Η όχι αβάσιμη εκτιμηση δηλαδή, ότι το ελληνικό Δημόσιο δεν θα είναι σε θέση να πληρώνει τους τόκους τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα.

Για τους Σαμαρά και Βενιζέλο η επιβολή ενός νέου Μνημονίου είναι πρωτίστως πολιτικό ζήτημα. Κι αυτό, επειδή προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντυπωση στην κοινή γνώμη ότι εάν τελειώσει το Μνημόνιο θα τελειώσουν οι δύσκολες ημέρες. Τα όσα ειπώθηκαν από τους δυο στη Θεσσαλονίκη τροφοδοτούν αυτή την εντύπωση. Η πραγματικότητα, όμως είναι πολύ διαφορετική. Ακόμα κι αν τελικώς δεν επιβληθεί νέο Μνημόνιο, οι μνημονικές πολιτικές των τελευταίων ετών έχουν κληροδοτήσει ένα πυκνό πλέγμα νομοθετικών ρυθμίσεων και αλλαγών, οι έχουν αλλάξει ριζικά το τοπίο.

Στην πραγματικότητα, τα Μνημόνια έχουν σε μεγάλο βαθμό επιτελέσει την άδηλη αποστολή τους. Καταλύουν τον μικροϊδιοκτητικό χαρακτήρα της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές σε έκταση και ένταση πείραμα "κοινωνικής μηχανικής", το οποίο αλλοιώνει τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του ελληννικού κοινωνικού σχηματισμού. Μπορεί η κυβέρνηση να λειτουργεί ως θλιβερός εφαρμοστής των έξωθεν εντολών αλλά η τρόικα έχει σχέδιο. Έχει ήδη σε μεγάλο βαθμό μετατρέψει την Ελλάδα σε μοντέρνα αποικία και χώρα φθηνών ευκαιριών για το μεγάλο ευρωπαϊκό κεφάλαιο στο πλαίσιο της γερμανικής Ευρώπης. Με  άλλα λόγια, η καλύτερη προοπτική είναι μία τριτοκοσμικού τύπου ανάπτυξη

Το χρονικό μιας προαναγγελ κατάρρευσης

Πρέπει, ωστόσο, να υπογραμισθεί ότι δεν φθάσαμε στα Μνημόνια τυχαία.Η ελληνική οικονομία νοσούσε βαρέως από την εποχή (δέκα χρόνια νωρίτερα) που οι σημερινοί «σωτήρες» Βαγγέλης Βενιζέλος, Ιωάννης Στουρνάρας και Γκίκας Χαρδούβελης διαλαλούσαν τον προπαγανδιστικό ισχυρισμό της κυβέρνησης Σημίτη ότι «η οικονομία είναι το ισχυρό χαρτί της Ελλάδας». Ισχυρισμό που συνέχισε να προβάλει αε άλλα λόγια και ο μετέπειτα τσάρος της οικονομίας (στην κυβέρνηση Καραμανλή) Γιώργος Αλογοσκούφης.

Δεν χρειαζόταν να είναι κανείς σπουδαίος οικονομολόγος για να καταλάβει από τότε ότι η οικονομία είχε πάρει πορεία προς τα βράχια. Τόσο το τεράστιο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, όσο και ο σχεδόν ανύπαρκτος όγκος των άμεσων ξένων επενδύσεων κραύγαζαν γι' αυτό που ερχόταν. Παρόλα αυτά, το πολιτικό σύστημα και ευρύτερα οι εγχώριες άρχουσες ελίτ συνέχισαν να χορεύουν στα σαλόνια του «Τιτανικού». Η διεθνής οικονομική κρίση του 2008 επιτάχυνε την εκδήλωση του ελληνικού κραχ το 2009-10. Το δημόσιο χρέος είχε φθάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα και κυρίως αυξανόταν με ταχύ ρυθμό. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τους χειρισμούς της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, οδήγησαν στην άρνηση των Αγορών να δανείσουν την Ελλάδα το 2010. Έτσι φθάσαμε στην επιβολή του Μνημονίου.

Οπως προκύπτει από τα παραπάνω, δεν βρισκόμασταν στον σωστό δρόμο και κάποιοι κακοί μας κάνουν τη ζωή δύσκολη. Η παράταξη του Μνημονίου» ισχυρίζεται ότι στο σημείο που είχε φθάσει η Ελλάδα το 2010, η εφαρμογή των εντολών της τρόικας ήταν μονόδρομος, εάν όχι «ευλογία», όπως τις είχε χαρακτηρίσει ο Πάγκαλος. Το Μνημόνιο, όμως, αντί να εξυγιάνει την ελληνική οικονομία και να την θέσει σε τροχιά πραγματικής ανάπτυξης, της προκαλεί ανήκεστες βλάβες. Σύμφωνα με τη σχετική έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου, η οποία συστηματικά αποσιωπάται από τα ελληνικά κατεστημένα ΜΜΕ, «η τρόικα συμπεριφέρθηκε στην Ελλάδα σαν χασάπης κι όχι σαν χειρουργός». Κι αυτό δεν είναι τυχαίο.

Η οδυνηρή αλήθεια

Το κόστος που πληρώνει η ελληνική κοινωνία είναι βαρύτατο. Το δραματικό 27,5% της ανεργίας μόνο εν μέρει αποτυπώνει το μέγεθος του προβλήματος. Όχι μόνο, επειδή σχεδόν 72% των ανέργων είναι μακροχρόνια άνεργοι, αλλά και επειδή έχει υπολογισθεί ότι σχεδόν 1,5 εκατομμύριο από τα 3,5 εκατομμύρια εργαζομένων είναι απλήρωτοι για πάνω από έξι μήνες. Το γεγονός ότι στις μνημονιακές πολιτικές περιλαμβάνονται και αρκετές θετικές παρεμβάσεις δεν αλλάζει τη γενική εικόνα και αξιολόγησή τους. Αυτός είναι, άλλωστε, και ο λόγος που όλες οι προβλέψεις του Μνημονίου έπεσαν παταγωδώς έξω, όσον αφορά και στο μέγεθος της ύφεσης και στο μέγεθος της ανεργίας και σε μία σειρά άλλους κρίσιμους δείκτες.

Η πλασματική εικόνα που οι Σαμαράς και Βενιζέλος φιλοτέχνησαν στη Θεσσαλονίκη ελάχιστη σχέση έχει με την κατάσταση στην οικονομία. Στον πραγματικό κόσμο οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν από την έλλειψη ρευστότητας και πολλές καταρρέουν. Οι αποταμιεύσεις των μικρομεσαίων εξανεμίζονται για να χρηματοδοτήσουν τη διαβίωση και την πληρωμή φόρων. Οι πιο αδύναμοι κρίκοι της αλυσίδας έχουν σπάσει ή είναι έτοιμοι να σπάσουν. Με την αγορά ακινήτων, μάλιστα, να είναι ουσιαστικά «παγωμένη» και με τις τιμές να κατρακυλούν, η ρευστοποίηση ακίνητης περιουσίας δεν προσφέρει αξιοπρεπή λύση.

Τα μάτια των Σαμαρά και Βενιζέλου αυτή την περίοδο είναι στραμμένα στην εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Παρά το γεγονός ότι θα χρησιμοποιηθούν θεμιτά κι αθέμιτα μέσα, είναι αβέβαιο εάν τελικώς θα συγκεντρωθούν οι αναγκαίες 180 βουλευτικές ψήφοι. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες είναι στην ατζέντα. Αυτός είναι ο λόγος που και οι δύο κυβερνητικοί εταίροι κατέφυγαν όχι απλώς στον αισιόδοξο πολιτικό λόγο, αλλά και σε παραπλανητικές εικόνες. Σκοπός τους είναι να καλλιεργήσουν κλίμα θετικών προσδοκιών και κυρίως την ψευδή εντύπωση ότι το Μνημόνιο τελειώνει και μαζί του τελειώνουν τα δεινά των Ελλήνων.

Πηγή: Σταύρος Λυγερός - "Επίκαιρα"
Μοιράσου το :

ΠΕΝΤΕ ΚΑΙΡΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΝΑΟΜΙ ΚΛΑΙΝ

ανάρτηση από iskra
Εκτύπωση
(Σαβ. 30/8/14 - 17:00)
Tων ETHAN COREY ΚΑΙ JESSICA CORBETT
Στα προηγούμενα βιβλία της «Το Δόγμα του Σοκ: Η άνοδος του καπιταλισμού της καταστροφής (2007)» και το «ΧΩΡΙΣΣΥΜΒΟΛΑ: Χωρίς Χώρο, Χωρίς Επιλογή, Χωρίς Δουλειές (2000)», η Καναδή συγγραφέας και ακτιβίστρια Ναόμι Κλάιν καταπιάστηκε με θέματα όπως η νεοφιλελεύθερη «θεραπεία-σοκ», ο καταναλωτισμός, ηπαγκοσμιοποίηση και ο «καπιταλισμός της καταστροφής», τεκμηριώνοντας εκτενώς τις δυνάμεις που βρίσκονται πίσω από τη δραματική αύξηση της οικονομικής ανισότητας και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών.
Αλλά στο νέο της βιβλίο, «Αυτό αλλάζει τα πάντα: ο Καπιταλισμός εναντίον του Κλίματος», η Κλάιν ρίχνει το βλέμμα προς το μέλλον, υποστηρίζοντας ότι οι κίνδυνοι από την κλιματική αλλαγή απαιτούν ριζοσπαστική δράση τώρα για να αποκρουστεί η καταστροφή. Σίγουρα δεν είναι η μόνη που επισημαίνει το επείγον της απειλής, αλλά αυτό που διαφοροποιεί την Κλάιν είναι το επιχείρημά της ότι ο καπιταλισμός –όχι ο άνθρακας- είναι η ρίζα της αλλαγής του κλίματος, αναπόφευκτα μας οδηγεί προς έναν περιβαλλοντικόΑρμαγεδώνα κατά την επιδίωξη του κέρδους. Το «Αυτό αλλάζει τα πάντα» αξίζει μια πλήρη ανάγνωση (ή και δύο), αλλά έχουμε ξεχωρίσει ορισμένα από τα βασικά σημεία του εδώ.

1. ΟΙ «ΛΥΣΕΙΣ – ΤΣΙΡΟΤΑ» ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ.
«Μόνο τα μαζικά κοινωνικά κινήματα μπορούν να μας σώσουν τώρα. Επειδή ξέρουμε πως όπου το ισχύον σύστημα, αφήνεται ανεξέλεγκτο, κυριαρχεί».
Μεγάλο μέρος της συζήτησης γύρω από την κλιματική αλλαγή επικεντρώνεται σ’ αυτά που η Κλάιν απορρίπτει ως «λύσεις τσιρότα»: οι επιδιορθώσεις υπέρ του του κέρδους όπως τα σφυρίγματα για τεχνολογικές καινοτομίες, τα συστήματα «cap and trade»[1] και οι δήθεν «καθαρές» εναλλακτικές λύσεις, όπως το φυσικό αέριο. Για την Κλάιν, οι στρατηγικές αυτές είναι πολύ λίγες, είναι πια πολύ αργά. Σε παρατεταμένη κριτική της για την συμμετοχή των εταιριών στην πρόληψη της κλιματικής αλλαγής, που καταδεικνύει πόσο κερδοφόρες «λύσεις» προβάλλουν πολλά επιστημονικά επιτελεία (και οι εταιρίες υποστηρικτές τους), στην πραγματικότητα καταλήγουν να κάνουν το πρόβλημα χειρότερο. Για παράδειγμα, η Κλάιν υποστηρίζει ότι τα προγράμματα εμπορίαςεκπομπών άνθρακα δημιουργούν στρεβλά κίνητρα, επιτρέποντας στους κατασκευαστές να παράγουν πιο επιβλαβή αέρια του θερμοκηπίου, απλά για να επιδοτηθούν για τη μείωσή τους. Κατά τη διαδικασία, τα συστήματα εμπορίας εκπομπών άνθρακα έχουν βοηθήσει τις εταιρείες να κερδίζουν δισεκατομμύρια, επιτρέποντάς τους να επωφεληθούν άμεσα από την υποβάθμιση του πλανήτη. Αντ' αυτού, η Κλάιν υποστηρίζει ότι πρέπει να απελευθερωθούμε από τονφονταμενταλισμό της αγοράς και να εφαρμόσουμε μακροπρόθεσμο προγραμματισμό, αυστηρή νομοθεσία για τις επιχειρήσεις, μεγαλύτερη φορολογία, περισσότερες κρατικές δαπάνες και ανατροπές των ιδιωτικοποιήσεων ώστε να επιστρέψουν οι βασικές υποδομές σε δημόσιο έλεγχο.
2 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ, ΟΧΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.«Η γη δεν είναι φυλακισμένος μας, ο ασθενής μας, η μηχανή μας, ή, ακόμη, το τέρας μας. Είναι ολόκληρος ο κόσμος μας. Και η λύση στην υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι να διορθώσουμε τον κόσμο, είναι να διορθώσουμε τους εαυτούς μας». 
Η Κλάιν αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο του βιβλίου στην γεωμηχανική: το πεδίο της έρευνας που το υπερασπίστηκε μια ομάδα εξειδικευμένων επιστημόνων, χρηματοδοτών και προσωπικοτήτων των μέσων ενημέρωσης, που έχει ως στόχο την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, μεταβάλλοντας την ίδια τη γη που λέει ο λόγος, καλύπτοντας τις ερήμους με ανακλαστικό υλικό για να στείλουν το φως του ήλιου πίσω στο διάστημα ή ακόμη και εξασθενίσουν τον ήλιο για να μειώσουν την ποσότητα της θερμότητας που φθάνει στον πλανήτη. Ωστόσο, οι πολιτικοί και το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας δημόσιας έχουν εγείρει περιβαλλοντικές, υγειονομικές καιηθικές ανησυχίες σχετικά με αυτά τα προτεινόμενα πειράματα της επιστήμης με τον πλανήτη, και η Κλάιν προειδοποιεί για τις άγνωστες συνέπειες από τη δημιουργία «ενός κόσμου Φρανκενστάιν», με πολλές χώρες να κάνουν έργα ταυτόχρονα. Αντί για την αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ισορροπίας, η Κλάιν υποστηρίζει ότι αυτές οι «τεχνο-διορθώσεις» απλά θα διαταράξουν κι άλλο την ισορροπία της Γης, καθεμιά θα δημιουργήσει μια σειρά από νέα προβλήματα, που απαιτούν μια ατέλειωτη αλυσίδα περαιτέρω «διορθώσεων». Γράφει: «Η γη μας- το σύστημα υποστήριξης της ζωής-θα τεθεί το ίδιο σε μηχανική υποστήριξη, συνδεδεμένο με μηχανήματα 24 ώρες το 24ωρο για να αποτρέψει τη μετατροπή της σε ενεργειακό τέρας για εμάς».
3 ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΣΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΙΣ «ΚΑΛΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ» ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΕΤΑΙΡΙΕΣ «Πάρα πολλοί προοδευτικοί έχουν αποχωρήσει από τη συζήτηση για την αλλαγή του κλίματος εν μέρει επειδή πίστευαν ότι οι ομάδες Big Green[2], κατακλύζονται από “φιλανθρωπικά” δολάρια, για να καλύπτουν το πρόβλημα. Δηλαδή, αποδεικνύεται ότι ήταν ένα σοβαρό λάθος». 
Η Κλάιν κριτικάρει έντονα τις εταιρικές σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων και μεγάλων περιβαλλοντικών ομάδων μαζί με τις προσπάθειες των «πράσινων δισεκατομμυριούχων», όπως ο Bill Gates και ο Richard Branson του Ομίλου της Virgin για την χρήση του καπιταλισμού για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Όταν ο ίδιος ο καπιταλισμός είναι μια κύρια αιτία της κλιματικής αλλαγής, η Κλάιν υποστηρίζει πως δεν έχει νόημα να περιμένουμε από τις επιχειρήσεις και τους δισεκατομμυριούχους να βάλουν τον πλανήτη πάνω από τα κέρδη. Για παράδειγμα, αν και το Ίδρυμα Gates χρηματοδοτεί πολλές σημαντικές περιβαλλοντικές ομάδες αφιερωμένες στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, ταυτόχρονα τον Δεκέμβρη του 2013, είχε επενδύσει τουλάχιστον 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια στην BP και την ExxonMobil. Επιπλέον, όταν οι Big Green εξαρτώνται από την εταιρική χρηματοδότηση, αρχίζουν να προωθούν τα συμφέροντα των εταιριών. Για παράδειγμα, οι οργανώσεις όπως το Nature Conservancy και το Ταμείο Περιβαλλοντικής Άμυνας, που έχουν πάρει εκατομμύρια δολάρια από τη χρηματοδότηση εταιριών άντλησης πετρελαίου, όπως η Shell, η Chevron και η JP Morgan, υποδεικνύουν το φυσικό αέριο ως την καθαρότερη εναλλακτική λύση απέναντι συο πετρέλαιο και τον άνθρακα.
4. ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟΕΠΕΝΔΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΠΕΝΔΥΣΗ
«Η κύρια δύναμη της αποεπένδυσης δεν είναι ότι βλάπτει οικονομικά τη Shell και την Chevron σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά ότι διαβρώνει την κοινωνική άδεια των εταιριών ορυκτών καυσίμων και ασκεί πίεση στους πολιτικούς να εισαγάγουν παγκοσμίως τις μειώσεις των εκπομπών». 
Οι επικριτές του κινήματος αποεπένδυσης του άνθρακα συχνά ισχυρίζονται ότι η αποεπένδυση θα έχει ελάχιστο αντίκτυπο σε όσους βρίσκονται στις «κάτω γραμμές της ρύπανσης». Αλλά η Κλάιν υποστηρίζει ότι η συλλογιστική αυτή χάνει την ουσία, παραθέτοντας το επιχείρημα του καναδού ακτιβιστή εκποίησης Κάμερον Φέντον ότι «κανείς δεν πιστεύει ότι επιδιώκουμε να χρεοκοπήσουν οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων. Αλλά αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να πτωχεύσει η φήμη τους και να τους αφαιρέσουμε την πολιτική εξουσία». Το πιο σημαντικό: η αποεπένδυση ανοίγει την πόρτα για επανεπένδυση. Λίγα εκατομμύρια δολάρια από τα χέρια της ExxonMobil και της BPαπελευθερώνουν χρήματα που μπορούν τώρα να αφιερωθούν στην ανάπτυξη πράσινων υποδομών ή να ενδυναμώσουν τις κοινότητες στον προσανατολισμό των οικονομιών τους. Και κάποια κολέγια, φιλανθρωπικά ιδρύματα, συνταξιοδοτικά ταμεία και δήμοι έχουν ήδη πάρει το μήνυμα: η Κλάιν αναφέρει ότι στις ΗΠΑ 13 κολέγια και πανεπιστήμια, 25 πόλεις της Βόρειας Αμερικής, περίπου40 θρησκευτικά ιδρύματα και αρκετές μεγάλα ιδρύματα έχουν αναλάβει δεσμεύσεις για τηναποεπένδυση των δωρεών τους από τα αποθέματα ορυκτών καυσίμων και τα ομόλογα.
5. Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ. «Όταν οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής υποστηρίζουν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μια συνομωσία για την αναδιανομή του πλούτου, δεν είναι (μόνο) επειδή είναι παρανοϊκοί. Είναικαιεπειδήδίνουνπροσοχή». 
Στο «Δόγμα του Σοκ», η Κλάιν εξήγησε πώς εταιρείες έχουν αξιοποιήσει κρίσεις σε όλο τον κόσμο για το κέρδος. Στο «Αυτό αλλάζει τα πάντα», υποστηρίζει ότι η κρίση της κλιματικής αλλαγήςμπορεί να χρησιμεύσει ως ένα κάλεσμα αφύπνισης για ευρεία δημοκρατική δράση. Για παράδειγμα, όταν ένας ανεμοστρόβιλος το 2007 κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του Γκρίνσμπεργκ στοΚάνσας, η πόλη απέρριψε προσεγγίσεις για αποκατάσταση της κοινότητας που έρχονταν από ψηλά βασιζόμενη στις προσπάθειες ανοικοδόμησης που ενίσχυαν τη δημοκρατική συμμετοχή και τη δημιουργία νέων, φιλικών προς το περιβάλλον δημόσιων κτιρίων. Σήμερα, το Γκρίνσμπεργκ είναι μία από τις πιο πράσινες πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για την Κλάιν, το παράδειγμα αυτό δείχνει πώς οι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιήσουν την κλιματική αλλαγή για να προσεγγίσουν την οικοδόμηση μιας πιο πράσινης κοινωνίας. Επίσης, μπορεί, και μάλιστα πρέπει, να προωθηθεί μια ριζική μεταμόρφωση της οικονομίας μας: λιγότερη κατανάλωση, λιγότερο διεθνές εμπόριο (μέρος του επανακαθορισμού των οικονομιών μας) και λιγότερες ιδιωτικές επενδύσεις, και πολύ περισσότερες κρατικές δαπάνες για να δημιουργήσουν την υποδομή που χρειάζεται για μια πράσινη οικονομία . «Εξυπακούεται πως όλα αυτά», γράφει η Κλάιν, «είναι μια συμφωνία μεγαλύτερης αναδιανομής, έτσι ώστε περισσότεροι από εμάς να μπορέσουμε να ζήσουμε άνετα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του πλανήτη».
Πηγή: inthesetimes.com
Μετάφραση – Επιμέλεια: Παναγιώτης Ζαβουδάκης


[1] Το σύστημα «cap and trade» είναι μια μέθοδος για τη διαχείριση της ρύπανσης, με στόχο τη μείωση της συνολικής ρύπανσης σε μια περιοχή. Θεωρητικά υποχρεώνει τις βιομηχανίες σε ένα υποχρεωτικό όριο στις εκπομπές ρύπων, παρέχοντας τους ταυτόχρονα την «ευελιξία» στο πώς θα συμμορφωθούν.
Φαίνεται πως οι βιομηχανίες το προτιμούν από άλλες μεθόδους ελέγχου της ρύπανσης υποστηρίζοντας πως είναι «εξαιρετικά αποτελεσματικό» πρόγραμμα «ανταμοιβής της καινοτομίας, της αποτελεσματικότητας, και παρέχει αυστηρή περιβαλλοντική λογοδοσία, χωρίς να αναστέλλει την οικονομική ανάπτυξη». Αυτό, από μόνο του, λέει πολλά. (ΣτΜ)
[2] «Big Green» και άλλα ονόματα, όπως «Η Ομάδα των Δέκα» και «Πράσινη συμμορία» είναι όροι που έχουν χρησιμοποιηθεί για να περιγράψουν τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες (Defenders of Wildlife, Environmental Defense Fund, Greenpeace, National Audubon Society, National Wildlife Federation, Natural Resources Defense Council, The Nature Conservancy, Sierra Club, The Wilderness Society, World Wildlife Fund). Αυτές είναι σε μεγάλο βαθμό στελεχωμένες, καλά χρηματοδοτούμενες μη κερδοσκοπικές εταιρίες καθεμιά με προϋπολογισμούς δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο, με γραφεία στην Ουάσιγκτον και άλλες μεγάλες πόλεις, υψηλόμισθους εκτελεστικούς διευθυντές, καθώς και ομάδες ειδικών συμφερόντων, αναλυτές και πωλητές . Όλες οι Big Green περιβαλλοντικές ομάδες κερδίζουν και ξοδεύουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια ετησίως, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων προέρχεται από μη κερδοσκοπικά ιδρύματα και μεμονωμένους δωρητές. Πολλές από τις ομάδες Big Green δέχονται χρηματοδότηση από το μετόχους επιχειρήσεων, έχουν εκπροσώπους μεγάλων εταιρειών στα διοικητικά τους συμβούλια, και συνεργάζονται με εταιρείες μέσω άλλων οργανισμών όπως το Συμβούλιο Φυσικών Πόρων της Αμερικής. Με εξαίρεση το Sierra Club, οι ομάδες αυτές δεν κάνουν καμία ουσιαστική λογοδοσία στις χιλιάδες των μεμονωμένων μικρών χορηγών τους που αποτελούν τις λίστες μάρκετινγκ τους και που απλά ονομάζονται «μέλη». (ΣτΜ)
Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Μόσχα: Οι ακροβατισμοί με τις κυρώσεις δεν θα μας αλλάξουν γνώμη

Μόσχα: Οι ακροβατισμοί με τις κυρώσεις δεν θα μας αλλάξουν γνώμη
Το Κρεμλίνο προειδοποιεί ότι ετοιμάζει δεύτερο πακέτο αντίμετρων -Πτήσεις δυτικών εταιρειών, εισαγόμενα αυτοκίνητα, ενδύματα, δυστυχώς και γουναρικά, αλκοολούχα υπό συζήτηση.
Η ρωσική ηγεσία ξεκαθαρίζει σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να «υποκύψει» στις πιέσεις και τις κυρώσεις ώστε να τροποποιήσει την πολιτική της στο Ουκρανικό. Εκφράζει μάλιστα την έκπληξή της, που οι νέες δυτικές κυρώσεις ανακοινώθηκαν τώρα, που έστω και με δυσκολίες έχει επανέλθει η ενδοουκρανική συζήτηση στο πολιτικό πεδίο και οι αντιμαχόμενες πλευρές διαβουλεύονται με την υποστήριξη ΟΑΣΕ και Ρωσίας.
«Αναποτελεσματικές και περίεργες» χαρακτήρισε χθες αργά ο Βλαντίμιρ Πούτιν τις κυρώσεις, τονίζοντας ότι ενισχύεται η αίσθησή του ότι «ουδείς ενδιαφέρεται για την ίδια την Ουκρανία», η οποία αξιοποιείται ως εργαλείο για την αποσταθεροποίηση των διεθνών σχέσεων και κατάντησε όμηρος ξένων γεωπολιτικών σχεδιασμών.
Ο Ρώσος ηγέτης είναι προφανώς ότι ακολουθεί στις σχέσεις του με τη Δύση εδώ και αρκετά χρόνια την ανομολόγητη αρχή «θα κάνω τόσα, όσα επιτρέπετε εσείς στον εαυτό σας κι αν χρειαστεί και κάτι παραπάνω μέχρι να συνεννοηθούμε», όμως η σημασία της δεδομένης κρίσης αναβάλλει αναγκαστικά τη στιγμή της συνεννόησης. Αντιθέτως η Μόσχα φαίνεται πως έχει πάρει οριστικά τις αποφάσεις της και έχει εγκαταλείψει πλέον τις «χαζοχαρούμενες» αντιλήψεις των περασμένων ετών ή μερίδας της ηγεσίας και της κοινωνίας της ότι είναι δυνατή η ανάπτυξη ισότιμων σχέσεων διεθνώς, χωρίς ανταγωνισμούς, με διαφάνεια και δημοκρατία. Ως και ο υπέργηρος Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, πατέρας της λογικής, που εν πολλοίς χαντάκωσε τα συμφέροντα της Μόσχας για πολλά χρόνια, αναγκάστηκε να στηρίξει σε γενικές γραμμές τις επιλογές Πούτιν στο Ουκρανικό, άλλη μια απόδειξη της πρωτοφανούς συσπείρωσης γύρω από το Ρώσο ηγέτη όλων σχεδόν των ρωσικών πολιτικών δυνάμεων, με εξαίρεση περιθωριακούς φιλοδυτικούς και δήθεν «φιλελεύθερους», που αισθάνονται καλύτερα να συνομιλούν με τις δυτικές πρεσβείες, παρά με το λαό τους.
Η Μόσχα δεν έχει πλέον αυταπάτες και ανακοινώνει ότι η Ουάσιγκτον υπολογίζει πως με μια «ελεγχόμενη Ουκρανία» (όπως κάποτε με μια αιμάσσουσα Τσετσενία) θα ανασχεθεί η ανάπτυξη της Ρωσίας. Και ξεκαθαρίζει ότι τα δικά της αντίμετρα «δεν θα αργήσουν, αν και είναι αναγκαστικό μέτρο». Όπως έχει αποδείξει η Ρωσία από την πρώτη στιγμή της κατασκευασμένης αυτής κρίσης, η απάντηση, που θα επιλεγεί θα έχει το μεγαλύτερο δυνατό κόστος κυρίως για την ΕΕ, με την οποία ο όγκος των συναλλαγών ήταν πολλαπλάσιος σε σχέση με εκείνον των ΗΠΑ και τις μικρότερες δυνατές συνέπειες για τη ρωσική οικονομία. Ανεξαρτήτως αντιδράσεων η Μόσχα δείχνει διατεθειμένη να ρισκάρει τη δοκιμασία και να προσπαθήσει να βγει ενισχυμένη από αυτή, ανανεώνοντας την εθνική της παραγωγή και αναβιώνοντας κλάδους, που είχαν παραγκωνιστεί ή και πλήρως εξαφανιστεί μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και την ακώλυτη υιοθέτηση των δυτικών συνταγών ανάπτυξης από τις ηγεσίες Γκορμπατσόφ-Γέλτσιν.
Επομένως δεν ακούγονται και τόσο γραφικές οι δηλώσεις του υπερεθνικιστή-«λαγού» του Κρεμλίνου Ζιρινόφσκι, ο οποίος γιόρτασε με κόκκινο κοστούμι την ένταξή του στη «μαύρη λίστα» των κυρώσεων και υποσχέθηκε ότι όσο περισσότερες επιβάλλονται, τόσο πιο γρήγορα θα λειτουργήσουν τα ρωσικά εργοστάσια, που είχαν σιγήσει και «τόσο περισσότερες αγελάδες και χοίροι θα μουγκανίζουν και θα ρουθουνίζουν στα λιβάδια μας».
Δυστυχώς για τα ελληνικά συμφέροντα, που έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους όσον αφορά στις ανύπαρκτες πλέον ελληνορωσικές σχέσεις, τα ρωσικά ΜΜΕ υποδεικνύουν ως πιθανούς στόχους των αντίμετρων τόσο τα ενδύματα και τα γουναρικά, που είναι ο πρώτος σε όγκο κωδικός των εξαγωγών μας στη Ρωσία, πάνω και από τα οπωροκηπευτικά, όσο και τα αλκοολούχα ποτά. Αν επιβληθούν τελικά ρωσικές αντι-κυρώσεις και αν δεν υπάρξουν έγκαιρες κινήσεις αποτροπής τους ή διαβουλεύσεις για εξαιρέσεις, που σχεδόν επιδιώκει το Κρεμλίνο, κατανοώντας το πρόβλημα ειδικά των μικρών φιλικών προς τη Ρωσία χωρών της Ένωσης, θα πληγούν και οι πρώτες δειλές προσπάθειες του ελληνικού κρασιού να μπεί στη ρωσική αγορά.
Αναλυτικό ρεπορτάζ για τα γουναρικά και το γεγονός ότι η Ρωσία εξάγει πρώτη ύλη (δέρματα και γούνες) και εισάγει σχεδόν όλη τα είδη από γούνα, προβλήθηκε από το δορυφορικό δίκτυο Ρωσία-24, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι ούτε καν θα το πήρε πρέφα για να ενημερώσει έστω την ηγεσία της η μονίμως κοιμώμενη ελληνική Πρεσβεία μας στη Μόσχα, όπου ήταν το κλήμα στραβό, τό ‘φαγε κι ο γάιδαρος ή η γαϊδούρα, για να είμαστε και σεξιστικά πολιτικώς ορθοί…


Read more: http://www.newsbomb.gr/bloggers/edo-mosha/story/494526/mosha-oi-akrovatismoi-me-tis-kyroseis-den-tha-mas-allaxoyn-gnomi#ixzz3DDFlz9Mt

ΟΙ ΗΠΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ!!

Να,Σε ποιους κατέληξε η "δυτική βοήθεια" ΗΠΑ-ΕΕ

"Δεν έχουμε σχέδιο για τους τζιχαντιστές" δηλώνει ο Ομπάμα.
@EmanuelKipreos
 Η φωτό λέει πάντα την αλήθεια. Σε ποιους κατέληξε η "δυτική βοήθεια" και τώρα ΗΠΑ-ΕΕ "τρέχουν κ δεν
φτάνουν".

Να ποιοι βρίσκονται πίσω από τους τρομοκράτες!

Ο αμερικανός Γερουσιαστής MacCain, επισκέφθηκε τους "επαναστάτες" στη Συρία, για να διώξουν τον "δικτάτορα" Άσαντ.
Στη φωτογραφία ο Γερουσιαστής παρασημοφορεί τρομοκράτη της DAECH!


Αυτοί είναι οι τρομοκράτες!


ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ CRISTINA FERNANDEZ DE KIRCHNER


17:21
13/09/2014
 
Την ίδια στιγμή που ο ΟΗΕ δικαίωσε την Αργεντινή για την αναδιάρθρωση του χρέους της και την μη πληρωμή των απίστευτων τοκοχρεωλυσίων που ζητούσαν τα κοράκια-"επενδυτές" με ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης,η Ελλάδα ως άμεσα ενδιαφερόμενη και έχουσα έννομο συμφέρον απείχε της ψηφοφορίας για να μην θυμώσουν οι δανειστές και ειδικότερα οι Γερμανοί. 
 
Πρόκειται για ξεφτίλα μεγατόνων που πέρασε στο αθόρυβο και στον "Αυτόματο πιλότο" είτε σαν μονόστηλο, είτε με αποπροσανατολιστικούς τίτλους. 
 
"Πρόκειται για μία ξεχωριστή ημέρα για όλους τους Αργεντίνους", όπως εύστοχα  ανέφερε στην ιστοσελίδα της, η μαχητική πρόεδρος της Αργεντινής Cristina Fernandez de Kirchner.
 
Και αυτό διότι ο ΟΗΕ με την ιστορική του απόφαση, δίνει ισχυρό «ράπισμα» στους διεθνείς τοκογλύφους, τα λεγόμενα επενδυτικά κεφάλαια «γύπες», δικαιώνοντας την κυβέρνηση της Αργεντινής, με τη σθεναρή και ανυποχώρητη στάση της στη μάχη κατά των αρπακτικών της παγκόσμιας οικονομίας. Με τη συγκεκριμένη απόφαση, ο ΟΗΕ αναγνώρισε ότι η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα μιας χώρας.
 
Επιπροσθέτως, η διαδικασία  δεν μπορεί να ματαιωθεί, ούτε να εμποδιστεί από ένα άλλο κράτος ή ιδιώτες πιστωτές, όπως είναι οι λεγόμενοι «γύπες». Επίσης, μπαίνουν τα θεμέλια για ένα νέο νομικό πλαίσιο, που θα προστατεύει τα κράτη από τις επιθέσεις κερδοσκόπων, όπως συνέβη στην περίπτωση της Αργεντινής.
 
Αναμφίβολα η απόφαση δημιουργεί νέα δεδομένα στην παγκόσμια οικονομία και έρχεται σε μια στιγμή κατά την οποία πολλές χώρες,  αγωνίζονται ή αγωνίστηκαν επί χρόνια προκειμένου να πετάξουν από πάνω τους, τα δυσβάσταχτα χρέη.
 
Παρά το υπέρογκο χρέος της η Ελλάδα απείχε από την ψηφοφορία του ΟΗΕ για τη δημιουργία ενός νομικού πλαισίου σχετικά με τις διαδικασίες αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους. 
 
Στην ψηφοφορία απείχαν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκτός από τη Γερμανία, τη Βρετανία, τη Φινλανδία και την Τσεχία που μαζί με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Ιαπωνία ψήφισαν αρνητικά. Στην ψηφοφορία ψήφισαν «ναι» 124 χώρες, «όχι» 11, ενώ απείχαν 41 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
 
Η Ελλάδα, όχι μόνο δεν ψήφισε υπέρ της απόφασης αλλά απείχε (!) από την ίδια την ψηφοφορία. Έτσι, η ημέρα της ψηφοφορίας, μπορεί να θεωρείται δικαίως και για την Ελλάδα, ως ξεχωριστή ημέρα, για την επιβεβαίωση της εθελόδουλης πολιτικής των συγκυβερνώντων. Η στάση της ελληνικής συγκυβέρνησης, στο συγκεκριμένο μείζονος σημασίας για την ίδια τη χώρα ζήτημα, απλώς επιβεβαιώνει τον ήδη υπάρχοντα ισχυρισμό ότι έχει παραιτηθεί από οποιαδήποτε διεκδίκηση υπέρ των συμφερόντων της χώρας αναφορικά με τη διαπραγμάτευση του χρέους και όχι μόνο.
 
Η Πρόεδρος της Αργεντινής ευχαρίστησε «κάθε χώρα που ευνόησε την απόφαση» και κάλεσε αυτούς που δεν ψήφισαν την πρωτοβουλία να«συνειδητοποιήσουν ότι χρειαζόμαστε ένα πιο δίκαιο κόσμο. Ο κόσμος χρειάζεται λιγότερους γύπες και περισσότερα περιστέρια».
 
Η απόφαση του ΟΗΕ χαιρετίστηκε από τον Αργεντινό υπουργό Εξωτερικών Héctor Timerman, ο οποίος σημείωσε ότι με αφορμή το ψήφισμα θα δημιουργηθεί ένα νέο σύστημα «που σέβεται την πλειοψηφία των πιστωτών και επιτρέπει σε χώρες να βγουν από την κρίση με βιώσιμο τρόπο».
 
Ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ –μιλώντας εκ μέρους αυτών που διαφωνούσαν- ισχυρίστηκε ότι η ψήφιση ενός μηχανισμού αναδιάρθρωσης των κρατικών χρεών θα προκαλούσε «οικονομική ανασφάλεια που θα μπορούσε να επηρεάσει τις ανεπτυγμένες χώρες», προσθέτοντας ότι υφίσταται ήδη άλλωστε, μηχανισμός υποστήριξης των κρατών που αντιμετωπίζουν προβλήματα: το ΔΝΤ.
 
Η απίστευτη Ουάσιγκτον με περίσσειο θράσος μας λέει ότι πίνοντας το "αίμα" των λαών τους τα κράτη θα μπορούν να κάνουν αναδιάρθρωση υπέρ των τοκογλύφων. Οι τοκογλύφοι όμως δεν θα χάνουν ποτέ. Μόνο οι λαοί θα χάνουν, οι οποίοι θα θεωρούνται υπεύθυνοι για τις ατασθαλείες των τραπεζών τους, και τα εγκληματα των πολιτικών τους, αλλά και της επιχειρηματικής τους ελίτ.
 
Οι καταθέσεις μας σε μια τράπεζα θα θεωρούνται επένδυση και άρα θα μπορούμε να τις χάσουμε, η αγορά σπιτιού ρίσκο και ουσιαστικά δεν θα μας ανήκει ποτέ, αλλά αυτοί που κερδίζουν από όλα αυτά δεν θα φέρουν ουδεμία ευθύνη, και θα συνεχίσουν να ζουν πλουσιοπάροχα εις βάρος μας, πέρνοντας δάνεια που θα τα ξεπληρώνουμε εμείς, για να πραγματοποιούν "επενδύσεις" για το καλό μας, και για να βρούμε εργασία. 
 
Tο 1936, η Ελλάδα του Ιωάννη Μετάξα αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου που είχε συνάψει με την βελγική τράπεζα «Societe Commerciale de Belgique».
Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές δικαστήριο, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις.
Η Ελλάδα απάντησε οτι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του λαού και της χώρας.
 
Στο υπόμνημά της η ελληνική κυβέρνηση ανέφερε:«Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο».(Yearbook of the International Law Commission, 1980, v.l., σελ.25).
 
Το επιστέγασμα ήρθε με το υπόμνημα που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο ο νομικός εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης το 1938 που τόνισε τα αυτονόητα:«Ενίοτε, μπορεί να υπάρξει μία έκτακτη κατάσταση, η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις…υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μία Κυβέρνηση το χρέος και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
 
Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Καί φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, υπερτερεί έναντί της πληρωμής των χρεών της.
 
Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά η ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό θέτει σε κίνδυνο την λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του κι’ έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας.
 
Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει η και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους»
 
Με αυτά τα επιχειρήματα λοιπόν, το Διεθνές Δικαστήριο δικαίωσε την Ελλάδα, δημιουργώντας νομικό προηγούμενο στο οποίο μάλιστα στηρίχθηκε η Αργεντινή και ο πρόεδρός της Νέστωρ Κίχνερ, ο οποίος επέλεξε να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους της χώρας του αντί να την υποδουλώσει στο Δ.Ν.Τ .
 
Σήμερα η πρόεδρος της χώρας Κριστίνα Φερνάντες με αγώνες κατάφερε να δικαιωθεί εκ νέου "τσλακώνοντας" τα μούτρα των ΗΠΑ, και του αγγλοσαξωνικού μπλοκ, με αυτή την απόφαση-ψήφισμα. Πρόκειται για μια γυναίκα που φοράει παντελόνια. Εδώ στην Ελλάδα κάποιοι τα φοράνε για να μην κρυώνουν.
 
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Συνέντευξη του Μανώλη Γλέζου στην Έλλη Στάη



Εξομολόγηση ζωής από τον Μανώλη Γλέζο στην Ελλη Στάη

«Αν ζήσω θα δεις ότι αυτά που θεωρείς ουτοπία από την πλευρά μου, θα γίνουν πράξη». Ο Μανώλης Γλέζος μιλά στην Ελλη Στάη για την πολιτική, τη φυλακή, τον θάνατο.

SHARE THIS   
Είναι ο «Νώλης της Μάχης», τουλάχιστον έτσι λέει στην Ελλη Στάη να τον αποκαλεί.
Ενας άνθρωπος που η ζωή του θα μπορούσε να είναι η ζωή τριών ανθρώπων μαζί, θέλει απλά να τον φωνάζουν «Νώλη» της μητέρας του της Μάχης, της δασκάλας.
Με φόντο την Ακρόπολη, εκεί που στις 30 Μαΐου του 1941 έγραψε ιστορίακατεβάζοντας τη ναζιστική σημαία, μιλά για όλους αυτούς που δεν θα ξεχάσει ποτέ. Για τους αγωνιστές που έφυγαν πρόωρα από τη ζωή, για τον αδελφό του που έχασε σε ηλικία 19 ετών – τον εκτέλεσαν οι ναζί στις 10-5-1944.
Μιλάει για την ιδιαίτερη σχέση του με τον θάνατο, λέγοντας ότι την πρώτη του κοπάνα την είχε κάνει σε... νεκροταφείο.
Για το 1/3 της ζωής του που πέρασε στη φυλακή λέει ότι δεν αγάπησε ποτέ το κελί του. Δεν θεωρεί χαμένα τα χρόνια της φυλακής αφού αξιοποίησε τον χρόνο του μελετώντας.
Στα πολιτικά δηλώνει «ρεαλιστής της ουτοπίας», τονίζοντας ότι πολλά που θεωρούσαμε ουτοπία, τελικά έγιναν πραγματικότητα. «Αν καταφέρω να είμαι στη ζωή, θα δεις ότι αυτά που θεωρείς ουτοπία από την πλευρά μου, θα γίνουν πράξη. Θα το δεις», λέει στην Ελλη Στάη.
Σε ερώτηση αν θεωρεί πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει την ηγετικότητα που χρειάζεται, ο Μανώλης Γλέζος απαντά: «Δεν θέλω να έχει ηγετικότητα, αλλά εμπιστοσύνη στις ιδέες μας. Και έχει εμπιστοσύνη, γι αυτό κι εγώ του έχω εμπιστοσύνη».

ΑΚΟΜΑ ΡΩΤΑΣ ΓΙΑΤΙ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ;;;

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ :
«Θα μας μετατρέψουν σκόπιμα σε φτωχούς και θα μας κυβερνούν πλούσιοι τραπεζίτες»!!!

Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ ΤΥΧΑΙΑ !!!

ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΦΥΤΕΨΑΝ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΝΕΡΟ !!!
ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΟΙΚΕΙΟΥΣ ΤΟΥ (πχ τον Σωτήρη Τζούμα) ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΟΥΝ !!!

H προρήση του μακαριστού Αρχιεπισκόπο υ: «Θα μας μετατρέψουν σκόπιμα σε φτωχούς, και θα μας κυβερνούν πλούσιοι τραπεζίτες» επιβεβαιώνεται - δυστυχώς - σε εντυπωσιακό βαθμό!

Όταν το 2005...
ο Χριστόδουλος μιλούσε για «σχέδιο κατά της Ελλάδας», κάποιοι τον έβρισκαν υπερβολικό.
Όταν, το 2006, είπε «να είστε έτοιμοι γιατί κάποιοι προετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας», πολλοί δεν τον πήραν στα σοβαρά, υπνωτισμένοι από την εικονική πραγματικότητα της δήθεν «ισχυρής Ελλάδας».

Όταν, το 2007, στο τελευταίο του μήνυμα, προέτρεπε για «αντίσταση και ανάκαμψη για ό,τι κινδυνεύει», είχε δει τις δύσκολες μέρες που έρχονταν και ήθελε να προειδοποιήσει.
kinima-ypervasi