ΣΑΜΑΡΑΣ -ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ:Ξεπερασμένοι, επικίνδυνοι, καταδικασμένοι!


Στο έλεος της ακραίας λιτότητας και του αποπληθωρισμού, μπροστά στο ενδεχόμενο νέου κύματος ύφεσης, η Ευρώπη επιπλέον βρίσκεται αντιμέτωπη με ριζικές ανατροπές στον παγκόσμιο χάρτη, όπως αυτές σηματοδοτούνται από το τέλος της επεκτατικής πολιτικής Ομπάμα, την υποχώρηση της ισοτιμίας ευρώ - δολαρίου και την ανάδυση πολεμικών συγκρούσεων στην περιφέρειά της. Όλα αυτά συνηγορούν στην ανάγκη η Ε.Ε. να απεγκλωβιστεί από τον νεοφιλελευθερισμό και να αναζητήσει πιο ευέλικτο "μετα-νεοφιλελεύθερο παράδειγμα"...
οικονομικής πολιτικής και ανάπτυξης.

Κινήσεις για μια τέτοια εξέλιξη ανιχνεύονται τόσο με το πακέτο Γιούνκερ όσο και με την πολιτική Ντράγκι, αλλά και από τις συζητήσεις για την "ευέλικτη εφαρμογή" του Συμφώνου Σταθερότητας, που ισοδυναμεί με συμφωνία για παραβίαση του άτεγκτου κανόνα των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Ακόμη και η Γαλλία δήλωσε ότι θα παραμείνει σε ελλείμματα γύρω στο 3% για άλλα δύο χρόνια.

Σε αντίθεση με αυτή την αρχόμενη νέα περίοδο, η κυβέρνηση Σαμαρά εξακολουθεί να ποντάρει στο σενάριο του "καλού μαθητή της Μέρκελ", δηλαδή δίνει εξετάσεις υπέρ της σκληρής λιτότητας και της ανεργίας. Οι προσδοκίες για, έστω περιορισμένη, ρύθμιση του χρέους αποδεικνύονται φρούδες, καθώς η Γερμανία δεν βιάζεται, αντιμέτωπη με εντεινόμενα παλαιά και νέα προβλήματα. Η τακτική Σαμαρά για "πακέτο λύσης του χρέους" πριν από την προεδρική εκλογή είναι εκτός ευρωπαϊκής πραγματικότητας και χρησιμοποιείται ως άλλοθι για κρυφο-πρόθυμους βουλευτές εν όψει της προεδρικής εκλογής. Η κυβέρνηση δεν μπορεί βεβαίως να διαπραγματευθεί ουσιαστικά το θέμα του χρέους, αφού θεωρεί ότι είναι βιώσιμο. Δεν τολμάει να θέσει κόκκινες γραμμές. Δεν διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση. Είναι έρμαιο των πιστωτών.

Εν όψει της συνάντησης Σαμαρά - Μέρκελ στο Βερολίνο την Τρίτη, ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης τροποποίησε τη γραμμή, ζητώντας να παραμείνει η Ε.Ε. (δηλαδή ολόκληρη η τρόικα) και το 2016, ώστε να καλυφθεί με νέο δάνειο η παράταση χρηματοδότησης από ευρωπαϊκής πλευράς του ελληνικού προγράμματος. Λίγες μέρες πριν ο Σαμαράς έλεγε: "Δεν θέλουμε νέο δάνειο". Φυσικά το νέο δάνειο θα συνοδεύεται από νέο, συμπληρωματικό Μνημόνιο.

Η κυβέρνηση ούτε θέλει, ούτε μπορεί να εκπροσωπήσει τη χώρα στη νέα ευρωπαϊκή κινητικότητα. Το μόνο που σκέφτεται το δίδυμο Σαμαρά - Βενιζέλου είναι πώς θα περιορίσει την ήττα του. Γι' αυτό καταφεύγει ακόμη και σε ξεδιάντροπη κινδυνολογία, κερδοσκοπώντας πολιτικά με τις καταθέσεις. Πανικόβλητοι από την απήχηση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ, από το αυξανόμενο διεθνές κύρος του Αλ. Τσίπρα και από την ασυγκράτητη λαϊκή οργή (όπως αυτή καταγράφεται με τη διεύρυνση του προβαδίσματος του ΣΥΡΙΖΑ και την κατάρρευση της Ν.Δ. στις αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις), Σαμαράς και Βενιζέλος μεθοδεύουν την παραβίαση των στοιχειωδών κανόνων προεκλογικής ισοτιμίας, αδίστακτοι για τα επίχειρα της ανωμαλίας που σχεδιάζουν.

Είναι ξεπερασμένοι, είναι επικίνδυνοι, είναι καταδικασμένοι! Όσο παρατείνεται η παρουσία τους στην εξουσία, τόσο επιδεινώνεται η θέση της χώρας και η κατάσταση του λαού.

Από avgi

Νίκη της Αργεντινής και ηττα των αρπακτικών τύπου Πολ Σίγκερ στον ΟΗΕ



Στα ψιλά των γερμανοτσολιάδικων ελληνικών ΜΜΕ πέρασε η μεγαλιώδης νίκη της Αργεντινής και η ήττα των αρπακτικών τύπου Πολ Σίγκερ από την ψηφοφορία στον ΟΗΕ για την προστασία των υπερχρεωμένων χωρών που έφερε προς ψήφιση η ομάδα των 77 αναπτυσσόμενων χωρών (G77). Με την ίδια απόφαση 68/304   ο ΟΗΕ υιοθετεί ένα πολυμερές νομικό πλαίσιο για διαδικασίες αναδιάρθρωσης του κρατικού χρέους χωρών–μελών, και βάζει τους λαούς πάνω από τα κέρδη των αρπακτικών επενδυτικών κεφαλαίων.
Η ψηφοφορία διενεργήθηκε την Τρίτη 9/9/2014 και σύμφωνα με τη διεθνή σύμβαση για την πτώχευση και την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, θα ολοκληρωθεί πριν την επόμενη Συνέλευση του Οργανισμού το 2015.
Κατά την ψηφοφορία, «Ναι» ψήφισαν 124 χώρες, «Όχι» 11, ενώ 41 απείχαν, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα ! Στην ψηφοφορία απείχαν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτός της Γερμανίας και της Βρετανίας, της Φινλανδίας και της Τσεχίας, που μαζί με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Ιαπωνία ψήφισαν ''Όχι''.
Η Ελλάδα παρά το υπέρογκο και μη βιώσιμο χρέος της,  στρατεύτηκε με τα μεγάλα αφεντικά και συντάχτηκε με τους βασανιστές της, δηλώνοντας έτσι ότι δεν επιθυμεί την προστασία του δημόσιου χρέους της από τα κερδοσκοπικά ''γεράκια'' των hedge funds !
Η απόφαση του ΟΗΕ, χαιρετίστηκε από τη μεγάλη πλειοψηφία των ακόμα ελέυθερων κρατών διεθνώς και ειδικότερα από την Αργεντινή η οποία έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με τους ''γύπες'' των αγορών. Η πρωθυπουργός Κριστίνα Κίρστνερ δήλωσε : "Πώς είμαστε απομονωμένοι από τον κόσμο; Εκεί που εκπροσωπείται ο κόσμος, στα Ηνωμένα Έθνη μόλις κερδίσαμε μια θέση, που δεν είναι η θέση της Αργεντινής, αλλά η θέση των χωρών που έχουν αξιοπρέπεια και που θέλουν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα λαών τους . Όλων των χωρών που δεν θέλουν να εξαπατώνται".
Ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ, από την πλευρά του, ισχυρίστηκε ότι ''η ψήφιση ενός μηχανισμού αναδιάρθρωσης των κρατικών χρεών θα προκαλούσε οικονομική ανασφάλεια που θα μπορούσε να επηρεάσει τις ανεπτυγμένες χώρες''. Με προκλητικό κυνισμό, δε, τόνισε ότι ''υπάρχει ήδη μηχανισμόςυποστήριξης των κρατών που βρίσκονται σε δυσκολία και αυτός είναι το ΔΝΤ''.

- See more at: http://www.drachmi5.gr/diethni/niki-tis-argentinis-kai-itta-ton-arpaktikon-typoy-pol-sigker-ston-oie#sthash.0c4kicWV.dpuf

Τα 6 Καρφιά του ευρώ που σκοτώνουν τους ευρωπαϊκούς λαούς και εμάς


1.  Η Κυβέρνηση για να βρει κεφάλαια, για να κάνει αυτό που θέλει να κάνει, θα πρέπει να φορολογεί και να δανείζεται. Με άλλα λόγια η Κυβέρνηση έχει περιορισμούς στις δαπάνες της, που εξαρτώνται ή περιορίζονται από την δυνατότητα της να φορολογεί τους πολίτες της και να δανείζεται από τις ξένες αγορές.
Φυσικά αυτό ισχύει για κάθε  χώρα που έχει ξένο νόμισμα, νόμισμα που δεν εκδίδει η ίδια, όπως εμείς που είμαστε χρήστες του  ευρώ ή έχει νόμισμα μετατρέψιμο σε χρυσό ή σε άλλο ξένο νόμισμα.  
Κάθε χώρα που ζει υπό τέτοιο καθεστώς είναι υποψήφια να καταστεί αφερέγγυα και να πτωχεύσει, όπως η χώρα μας, και αυτό ανάλογα με τις ορέξεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος.  Με άλλα λόγια το κράτος δεν μπορεί να είναι φορέας ανάπτυξης και αγοραστής και μετά πάροχος  κοινωνικών αγαθών.
Κάθε χώρα που εκδίδει το δικό της νόμισμα γνωρίζει ότι όταν φορολογεί ή δανείζεται από τους πολίτες της το κάνει για να προστατεύει την αγοραστική δύναμη των πολιτών της και να εξασφαλίσει την πλήρη απασχόληση του εργατικού της δυναμικού. Φυσικά μια χώρα που εκδίδει το δικό της νόμισμα ποτέ δεν πτωχεύει, ποτέ δεν απολογείται στα συμφέροντα των αγορών. Το συνετό κράτος  είναι ο φορέας ανάπτυξης της χώρας και πάροχος κοινωνικών αγαθών.
2. Τα ελλείμματα του προϋπολογισμού αποτελούν βάρος στις επερχόμενες γενεές. Ναι, αυτό είναι αλήθεια για κάθε χώρα που έχει ξένο νόμισμα, όπως εμείς που είμαστε χρήστες του  ευρώ. Όλοι φανταζόμαστε τι δυσβάστακτα χρέη αφήνουμε στις μέλλουσες γενεές με το ευρώ. Όλη μας την μέλλουσα παραγωγή θα την πουλάμε να ξεχρεώνουμε, αν ξεπεράσουμε φυσικά τον σκόπελο το πώς θα παράγουμε αν δεν δαπανάμε εμείς και το κράτος.
Εν τούτοις καμία χώρα που εκδίδει το δικό της νόμισμα δεν έχει να αντιμετωπίσει τέτοιο φόβο. Όσο και να είναι το υψος του χρέους της, μια χώρα που εκδίδει το νόμισμα της είναι αστείο να λέμε ότι την μέλλουσα παραγωγή θα την πουλήσει για να ξεχρεώσει τους Έλληνες 30 χρόνια πίσω!! Κανένα έλλειμμα όσο και υψηλό να είναι δεν θα εμποδίσει τους μελλοντικούς Έλληνες να παράγουν όσα θέλουν να παράγουν εφ’ όσον έχουν το δικό τους νόμισμα. Ο μόνος περιορισμός που υπάρχει είναι οι πόροι της οικονομίας.
3.  Τα ελλείμματα του δημοσίου απορροφούν τις αποταμιεύσεις μας. Φυσικά αυτό είναι αλήθεια για κάθε χώρα που έχει ξένο νόμισμα,  όπως εμείς το  ευρώ. Όταν το κράτος φορολογεί τους πολίτες της για να βρει κεφάλαια ή να πληρώσει τις αγορές τότε οι λογαριασμοί μας στις τράπεζες μειώνονται. Αυτό άλλωστε όλοι το ζούμε σήμερα. Μειώθηκαν οι αξίες των παγίων στοιχείων μας λιγοστεύουν και τα λεφτά μας στις Τράπεζες.
Ποτέ όμως σε μια χώρα που εκδίδει το δικό της νόμισμα αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβεί.  Αντίθετα τα ελλείμματα του δημοσίου δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα περισσεύματα μας στους Τραπεζικούς μας λογαριασμούς, ο πλούτος μας. Τα πρωτογενή περισσεύματα μειώνουν τον πλούτο μας, τις καταθέσεις μας στις τράπεζες, μειώνουν την κατανάλωση, τις επενδύσεις και αυξάνουν τα επιτόκια.
4.  Σε μια χώρα που δεν εκδίδει το δικό της νόμισμα είναι λογικό το κράτος να εξασφαλίζει την ελαχίστη παιδεία, την ελαχίστη υγεία την ελαχίστη σύνταξη. Αυτό ήδη στη χώρα μας έχει τεθεί σε εφαρμογή. Νοσοκομεία διαλύονται, σχολεία και Πανεπιστήμια επίσης, οι  συντάξεις από μήνα σε μήνα μειώνονται, οι δε επικουρικές συντάξεις  σε λίγο χρόνο θα είναι μια ανάμνηση. Ήδη ανακοινώθηκαν μειώσεις ασφαλιστικών κρατήσεων, εργοδοτών και εργαζομένων, που διαλύουν τα ταμεία.  Για ποιο λόγο γίνονται όλα αυτά;
Ακριβώς επειδή η χώρα δεν έχει το δικό της νόμισμα. Είναι αδιανόητο να σταθεί ένα σύστημα υγείας, παιδείας και συντάξεων όταν 3,5 εκατομμύρια απασχολούμενοι πρέπει να υποστηρίζουν 4,7 εκατομμύρια μη απασχολούμενος όταν η χώρα έχει ξένο νόμισμα.  Έτσι λοιπόν όλα ανατίθενται στην ελεύθερη αγορά που με την σειρά της θα τα κανονίσει. Οι Έλληνες έχουν μπει σε μεγάλη δοκιμασία λόγω ανοησίας της καθεστηκυίας τάξης που μας έβαλε στο ευρώ.
Αλλά ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι έχουμε το δικό μας νόμισμα. Ακόμα ας υποθέσουμε ότι εργάζεται μόνο ένας Έλληνας και οι υπόλοιποι 10.999.999 Έλληνες είναι συνταξιούχοι. Αυτός ο ένας Έλληνας λοιπόν τα κάνει όλα, την αγροτική παραγωγή την βιομηχανική παραγωγή, προσφέρει υπηρεσίες,  κάνει ραδιοφωνικές  και  τηλεοπτικές παραγωγές, προσφέρει υγεία, τέλος πάντων όλα τα κάνει αυτός.
Ποια είναι η ουσία του προβλήματος εδω. Η ουσία του προβλήματος εδώ δεν έγκειται στο αν οι συνταξιούχοι έχουν λεφτά να αγοράσουν από τον έναν αυτό που παράγει, αλλά αν ο ένας έχει επαρκή κεφάλαια και τέτοια παραγωγικότητα που να μπορεί να παράγει τα πάντα για τους 10.999.999 συνταξιούχους Έλληνες.
Αν αυτό δεν συμβεί, τότε όσα λεφτά και να έχουν εξοικονομήσει οι συνταξιούχοι Έλληνες, και υπάρξει μειωμένη παραγωγή, τα λεφτά τους θα εξαφανιστούν στην στιγμή σαν καπνός από τον πληθωρισμό.  Άρα το πρόβλημα έγκειται στο να μπορεί να υπάρχει η διαρκής εκείνη ανεμπόδιστη δαπάνη  που θα καθιστά εφικτή την απασχόληση όλων τον πόρων της οικονομίας. Και αυτό μπορεί να γίνει όταν μια χώρα έχει δικό της νόμισμα και συνετούς πολιτικούς. Αυτό το δήθεν πρόβλημα των μη βιώσιμων ταμείων λόγω αύξησης των συνταξιούχων είναι γελοίο.
5.  Σε μια χώρα που έχει ξένο νόμισμα πράγματι το εμπορικό έλλειμμα δημιουργεί ανεργία και μειώνει την εθνική παραγωγή. Κατά συνέπεια το κράτος θα πρέπει να γίνει εξαγωγικό, που σημαίνει ότι κάποιο άλλο έθνος θα γίνει ελλειμματικό. Το πρόβλημα αυτό της ανισορροπίας των ελλειμμάτων θα καταστεί ‘η μεγαλύτερη αίτια εξαθλίωσης, κοινωνικής δυσαρέσκειας και ακόμα αιτία πολέμων και επαναστάσεων, επειδή υποτίθεται ότι υπάρχει κάποιος ευέλικτος αυτόματος μηχανισμός προσαρμογής, ο όποιος ωθεί τα πράγματα προς την ισορροπία αρκεί να εμπιστευτούμε την μη παρέμβαση (του κράτους, laissez faire) που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα δόγμα αυταπάτης, που δεν λαμβάνει οπ’ όψη την ιστορική εμπειρία αλλά και που δεν έχει κάποια ισχυρή θεωρία να στηριχτεί’ όπως τόνισε ο Κέϋνς. Τι προσπαθούμε να κάνουμε εμείς σήμερα;
Να γίνουμε μια χώρα εξαγωγική, έτσι ώστε να έχουμε ευρώ αφού δεν εκδίδουμε το δικό μας νόμισμα. Και πως θα γίνουμε εξαγωγική χώρα; Διαλύοντας σταδιακά το κράτος, ιδιωτικοποιώντας νοσοκομεία, παιδεία, έργα υποδομής κτλ, μειώνοντας τα μεροκάματα σε επίπεδο Κίνας και  προσδοκώντας τον καλό Τραπεζίτη και τον καλό καπιταλιστή να επενδύσουν στη χώρα μας. Με επιτόκια ‘καμάρι’ πάνω από 5%.  Ήδη το πείραμα έχει αποτύχει. Παρά την ανεργία και τα χαμηλά μεροκάματα οι εξαγωγές μειώθηκαν το 2013. Πότε θα έλθει η ανάκαμψη κανείς δεν το γνωρίζει. Ούτε οι απολογητές του ευρώ.
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε το δικό μας νόμισμα. Αλήθεια πρέπει να φοβόμαστε για το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών; Ας μην ξεχνάμε δυο πράγματα. Ότι η πλήρης απασχόληση έχει να κάνει με την συνολική δαπάνη της οικονομίας. Αν η οικονομία είναι ψυχρή την φουντώνουμε με τις περικοπές φόρων και την αύξηση των δαπανών του κράτους, αν έχει ζεσταθεί (πληθωρισμός) περικόπτουμε δαπάνες και φορολογούμε.
Ακόμα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο πραγματικός πλούτος μιας χώρας αποτελείται από αυτά τα οποία παράγει για τον εαυτό της, από αυτά που εισάγει μείον αυτά που εξάγει. Κατά συνέπεια οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών ανεβάζουν το επίπεδο της ζωής μας. Είναι πραγματική ωφελιμότητα, ή κάπως τολμηρότερα, το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών είναι αυτό που κάνει την ζωή μας καλύτερη. Απλά έτσι είναι. Οι εξαγωγές είναι κόστος, οι εισαγωγές ωφελιμότητα.
Ας δούμε μια τυπική συναλλαγή για να κατανοηθεί το θέμα. Ας υποθέσουμε ότι θέλετε να αγοράσετε ένα αυτοκινητάκι από την Ιταλία. Πάτε στην Τράπεζα, η Τράπεζα σας δίνει ένα δάνειο, ανοίγει μια πίστωση για την FIAT, η FIAT δημιουργεί ένα λογαριασμό στην Αθήνα στα βιβλία της. Όλοι είναι ευτυχείς. Εσείς έχετε ένα αυτοκίνητο, η Τράπεζα έχει ένα δάνειο και ένα λογαριασμό της FIAT, η FIAT έχει ένα λογαριασμό στη Τράπεζα πουλώντας ένα αυτοκίνητο στην Αθήνα. 
Όλοι έχουν αυτό που επιθυμούνΠουθενά δεν υπάρχει ανισορροπίαΗ FIAT τα χρήματα της τα κάνει ότι θέλει. Αγοράζει ελληνικά προϊόντα ή κάποια άλλη αξία. Πουθενά δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ανισορροπία. Την ανεργία δεν την προκαλούν οι εισαγωγές αλλά το έλλειμμα της συνολικής δαπάνης της οικονομίας.
6.  Εφ όσον το ευρώ έχει διαρκή αξία, ζητείται ως μέσον αποθησαυρισμού  όπως ο  χρυσός, αφού η ΕΚΤ  επιβάλει διαρκώς την ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης.  Κατά συνέπεια ως προς την παραγωγή το ευρώ είναι ουδέτερο δηλαδή καθορίζει μόνο το επίπεδο των τιμών.
Η αξία του ευρώ με άλλα λόγια δεν προκύπτει από την δαπάνη του αλλά από την παρακράτηση του. Είναι ο ιδανικός χρυσός. Αυτό πρακτικά σημαίνει στο μυαλό τους,  ότι όσες πιο πολλές αποταμιεύσεις θα υπάρχουν τόσο και πιο πολλά κεφάλαια θα είναι διαθέσιμα για επενδύσεις. Απλή λογικήΦυσικά μια τέτοια άποψη υπονομεύει όλη την οικονομία.
Δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να αποστερεί από πόρους την παραγωγική οικονομία, και να τους οδηγεί στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, με αποτέλεσμα να ζούμε κρίσεις σαν αυτή που ζούμε σήμερα από το 2008 ή σαν αυτή που ζήσαμε το 1929. Άλλα η λογική έχει κάπως αλλιώς και λέγεται το ‘παράδοξο της φειδούς’. Αν αποφασίσουμε να μην δαπανήσουμε το εισόδημα μας, το αποτέλεσμα δεν θα είναι ότι θα έχουμε κάνει ‘οικονομία’, αλλά μάλλον ότι θα χάσουμε τις δουλειές μας.
Αφού ότι παρήχθη δεν επωλήθη, οι επιχειρήσεις θα μειώσουν την παραγωγή τους και θα απολύσουν εργάτες. Δηλαδή επί της ουσίας δημιουργείται ανεργία και  μειώνονται οι αποταμιεύσεις. Αντίθετα αν δαπανήσουμε όλα μας τα εισοδήματα και ακόμα το κράτος κάνει ελλείμματα για να αγοράσει όλη την παραγωγή και προβεί και σε νέες επενδύσεις τότε στο τέλος θα έχουμε επιπρόσθετο πλούτο, δηλαδή νέες αποταμιεύσεις και καθόλου ανεργία. Με άλλα λόγια οι επενδύσεις καθορίζουν τις αποταμιεύσεις και όχι οι αποταμιεύσεις τις επενδύσεις. Χρειαζόμαστε άραγε αυτό το ‘ανώμαλο’ νόμισμα που λέγεται ευρώ;
Κι παρ’ ολ΄ αυτά, καλούμεθα στις προσέχεις ευρωεκλογές, αυτά τα 6 καρφιά του ευρώ, που σκοτώνουν τους Λαούς της Ευρώπης και τον Λαό μας,  να τα επιβραβεύσουμε. Τα κόμματα τις καθεστηκυίας τάξης, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, από έλλειψη γνώσης, το ελάχιστο που μπορώ να πω,   πολιτεύονται για μια  εξουσία όχι υπέρ του Λαού, αλλά υπέρ των Τραπεζιτών. Ζούμε μέρες πνευματικής κατάντιας. 
O Σπύρος Στάλιας είναι οικονομολόγος ΜΑ, Ph.D,τ. Διευθύνων Σύμβουλος ΟΛΠspyridonstalias@hotmail.com
- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/ta-6-karfia-toy-eyro-poy-skotonoyn-toys-eyropaikoys-laoys-kai-emas#sthash.zfs3dK34.dpuf

Φτωχαίνουμε συνέχεια αλλά δόξα το Θεό έχουμε το...ευρώ !


Φτωχαίνουν συνέχεια η Ελλάδα και οι Έλληνες, αλλά...δόξα το Θεό έχουμε το success story για να παρηγοριόμαστε και το ευρώ για να παραμυθιαζόμαστε ! Η διαπίστωση της ανελέητης πορείας της χώρας προς τη φτώχεια δε γίνεται απο εμάς ή απο άλλους "υπονομευτές" της σταθερότητας (!), αλλά απο την την ίδια την αμαρτωλή  στατιστική  μας υπηρεσία την ΕΛΣΤΑΤ. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της έρευνας Οικογενειακών Προϋπολογισμών της καλής αυτής υπηρεσίας, της ΕΛΣΤΑΤ του 2013, η μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών διαμορφώθηκε στα 1.509,39 ευρώ, πέρισυ. 'Ηταν δηλ.μειωμένη κατά 7,8% ή 127,71 ευρώ, σε σχέση με το 2012. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι το διαθέσιμο μέσο εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών, μειώθηκε κατά 6-9% μέσα στον τελευταίο χρόνο.
Σημειώνεται ότι,μεταξύ 2013 και 2009 (τελευταίο έτος πριν από το πρώτο Μνημόνιο), η μέση μηνιαία δαπάνη μειώθηκε κατά 31,5% (από 2.203,55 ευρώ το 2009, σε 1.509,39 ευρώ το 2013), ένα ποσοστό που συμβαδίχζει με τα άλλα στατιστικά δεδομένα και ειδικότερα με αυτό της μείωσης του ΑΕΠ στην τελευταία πενταετία.
Αναλυτικότερα, περίπου 725.000 νοικοκυριά της χώρας λιγότερα σε σχέση με το 2012, δεν χρησιμοποίησαν το 2013 την κεντρική θέρμανση στην κατοικία τους. Όπως αναφέρει η ΕΛΣΤΑΤ, το 2013 κεντρική θέρμανση στο σπίτι τους χρησιμοποίησαν 1.592.835 νοικοκυριά, μειωμένα κατά 31,3% από τα 2.317.127 νοικοκυριά το 2012. Μάλιστα, η μέση μηνιαία ποσότητα υγρών καυσίμων και φυσικού αερίου που καταναλώνεται στην κύρια κατοικία μειώθηκε κατά 46,1% και 3,2% αντίστοιχα, ενώ η μέση μηνιαία ποσότητα στερεών καυσίμων (καυσόξυλα, πελλέτες, πυρήνας κλπ), ηλεκτρικής ενέργειας και υγραερίου αυξήθηκε κατά 20,7%, 1,2% και 0,3% αντίστοιχα.
Επίσης, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η μεγαλύτερη μείωση στη μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών σε ευρώ καταγράφηκε στα υγρά καύσιμα (-17,56 ευρώ), στα εστιατόρια (-14,82 ευρώ) και στην κίνηση μεταφορικών μέσων (-9,74 ευρώ), δαπάνες που αποτελούν το 34% της συνολικής μείωσης της δαπάνης (- 127,71 ευρώ). Στον αντίποδα, η μεγαλύτερη αύξηση καταγράφεται στα φάρμακα (5,11 ευρώ) και στα καφενεία (3,68 ευρώ).
Το μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών αφορά στα είδη διατροφής (20,4%) και ακολουθούν η στέγαση (13,7%) και οι μεταφορές (12,5%), ενώ οι υπηρεσίες της εκπαίδευσης αποτελούν το μικρότερο μερίδιο των δαπανών (3,4%).
Οι περικοπές των μισθών και συντάξεων και κατ' επέκταση των δαπανών, άλλαξαν και το καταναλωτικό πρότυπο. Ειδικότερα, μεταξύ 2013 και 2012, παρατηρείται μετατόπιση των δαπανών από αυτές που αφορούν στις μεταφορές, στα διαρκή αγαθά, στη στέγαση, στα ξενοδοχεία, καφενεία και εστιατόρια, στα διάφορα αγαθά και υπηρεσίες, στην εκπαίδευση, καθώς και στις επικοινωνίες, προς τις δαπάνες που αφορούν, κυρίως, στην υγεία, στα αλκοολούχα ποτά και καπνό και στη διατροφή.
Σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα (2012), καταγράφεται μεγαλύτερη μείωση δαπανών, σε τρέχουσες τιμές, για διαρκή αγαθά (11,6%), εκπαίδευση (11,3%), μεταφορές (9,9%), διάφορα αγαθά και υπηρεσίες (9,5%), ξενοδοχεία, καφενεία και εστιατόρια (9,3%), επικοινωνίες (9,2%), στέγαση (8,8%) και ένδυση- υπόδηση (8,3%). Μικρότερες μειώσεις παρατηρούνται στις δαπάνες σε είδη διατροφής (6,5%), αναψυχή και πολιτισμό (5,6%) και υγεία (0,3%). Αντίθετα, μικρή αύξηση καταγράφηκε για οινοπνευματώδη ποτά και καπνό (0,1%)
Τα νοικοκυριά με ένα άτομο μόνο, ηλικίας 65 ετών και άνω, έχουν κατά 54,5% λιγότερες δαπάνες από τη μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών. Αντίθετα, νοικοκυριά που αποτελούνται από ένα ζευγάρι με δυο παιδιά έως και 16 ετών, έχουν κατά 42% περισσότερες δαπάνες σε σχέση με τη μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών.
Νοικοκυριά με υπεύθυνο οικονομικά μη ενεργό ή άνεργο, δαπανούν κατά μέσο όρο το 82,1% της μέσης μηνιαίας δαπάνης των νοικοκυριών, ενώ αυτά με υπεύθυνο αυτοαπασχολούμενο με μισθωτούς το 199,5%. Μείωση σε σύγκριση με το 2012, καταγράφεται στις δαπάνες νοικοκυριών με υπεύθυνο μισθωτό κατά 8,5%, ενώ αύξηση κατά 4,4% καταγράφεται στις δαπάνες νοικοκυριών με υπεύθυνο αυτοαπασχολούμενο με μισθωτούς.
Η μέση μηνιαία δαπάνη διαφέρει ανάλογα με την ηλικία του υπευθύνου του νοικοκυριού. Όπως και στην έρευνα του 2012, τα νοικοκυριά με υπεύθυνο ηλικίας 45- 54 ετών δαπανούν, κατά μέσο όρο, περισσότερο. Συγκεκριμένα, τα νοικοκυριά αυτά δαπανούν, κατά μέσο όρο, το 124,7 % της μέσης μηνιαίας δαπάνης των νοικοκυριών της χώρας, ενώ αυτά με υπεύθυνο ηλικίας 75 ετών και άνω το 56,3%. Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αγροτικές περιοχές δαπανούν 1.249,90 ευρώ μηνιαίως, ενώ αυτά που διαμένουν σε αστικές περιοχές 1.594,72 ευρώ. Ήτοι, τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αγροτικές περιοχές, δαπανούν, κατά μέσο όρο, 21,6% λιγότερο από τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αστικές περιοχές.
Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει, επίσης, ότι: 
α) αυξήθηκε ο αριθμός των νοικοκυριών που διαθέτουν:
- Καταψύκτη στην κύρια κατοικία τους (μεταβολή 3%).
- Ηλεκτρονικό υπολογιστή στην κύρια κατοικία τους (μεταβολή 3%).
- Διέθεταν τουλάχιστον, ένα επιβατηγό αυτοκίνητο ΙΧ (1,3%), ενώ ο αριθμός των αυτοκινήτων μειώθηκε κατά 0,1%.
- Τουλάχιστον, ένα κινητό τηλέφωνο (μεταβολή 0,4%).
β) μειώθηκε ο αριθμός των νοικοκυριών που:
- Χρησιμοποιούν την κεντρική θέρμανση ως κύρια πηγή θέρμανσης (μεταβολή 31,3%).
- Διαθέτουν πλυντήριο πιάτων (μεταβολή 2,1%).
- Διαθέτουν σταθερό τηλέφωνο (μεταβολή 1,8%).
- Διαθέτουν κλειστούς χώρους στάθμευσης στην κατοικία (μεταβολή 0,7%).
- Κατέχουν ή νοικιάζουν δευτερεύουσες ή εξοχικές κατοικίες (μεταβολή 1,5%), λόγω μείωσης των εξοχικών κατοικιών που βρίσκονται στο εξωτερικό, καθώς επίσης και κάποιων εξοχικών που μετατράπηκαν σε κύριες κατοικίες.
ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ
Όπως καταγράφεται από την ΕΛΣΤΑΤ, το µερίδιο της µέσης ισοδύναμης δαπάνης (αγορές, τρέχουσες τιµές) του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 5,7 φορές μεγαλύτερο από το µερίδιο της µέσης ισοδύναμης δαπάνης του φτωχότερου 20% του πληθυσμού (5,9 για το 2012). Ο δείκτης μειώνεται στο 4,5 όταν συμπεριληφθούν στην καταναλωτική δαπάνη και οι τεκμαρτές δαπάνες.
Το µερίδιο της µέσης ισοδύναμης δαπάνης για είδη διατροφής των νοικοκυριών του φτωχότερου 20% του πληθυσμού ανέρχεται στο 32,3% των δαπανών των νοικοκυριών της χώρας, ενώ το αντίστοιχο µερίδιο του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού ανέρχεται στο 13,5%.
O κίνδυνος φτώχειας απειλεί το 21% του πληθυσμού, όταν στον υπολογισµό τού δείκτη λαµβάνεται υπόψη µόνον η δαπάνη µε τρόπο κτήσεως την αγορά (21,2% το 2012), ενώ ο δείκτης μειώνεται στο 14,7% του πληθυσμού (15,3% το 2012), όταν λαμβάνονται υπόψη όλες οι καταναλωτικές δαπάνες, ανεξάρτητα από τον τρόπο κτήσεως (τεκμαρτό ενοίκιο από ιδιοκατοίκηση, ιδιοπαραγόμενα αγαθά, αγαθά και υπηρεσίες παρεχόμενες δωρεάν από τον εργοδότη, άλλα νοικοκυριά, µη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, κράτος κ.λπ.).
Η μέση μηνιαία δαπάνη των φτωχών νοικοκυριών εκτιμάται στο 32,8% των δαπανών των µη φτωχών νοικοκυριών. Τα φτωχά νοικοκυριά δαπανούν το 33,6% του μέσου προϋπολογισμού τους σε είδη διατροφής, ενώ τα µη φτωχά το 18,8%. Λόγω της σύνθεσης των φτωχών νοικοκυριών (ηλικιωμένοι, ανασφάλιστοι, κ.λπ.), η δαπάνη τους για την υγεία ανέρχεται στο 9% του μέσου προϋπολογισμού τους, ενώ η αντίστοιχη δαπάνη των µη φτωχών ανέρχεται στο 7%.
- See more at: http://www.drachmi5.gr/ellada/ftohainoyme-syneheia-alla-doxa-theo-ehoyme-toeyro#sthash.uVQu94Kd.dpuf

Η Τρόικα θεωρεί την κυβέρνηση βολική


Short URL: http://wp.me/p3poUN-8lt
    papadhmoulis111400481348
http://papadimoulis.wordpress.com/
Συνέντευξη στην “Εποχή της Κυριακής” και το δημοσιογράφο Αδ.Ζαχαριάδη παραχώρησε σήμερα ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Δημήτρης Παπαδημούλης: 
Πολλοί παρομοίασαν την ομιλία Σαμαρά στη ΔΕΘ με την τελευταία του Καραμανλή. Πως την είδατε εσείς;
Είδα ένα Σαμαρά σε πανικό, επικίνδυνα διχαστικό, αλλεργικό απέναντι στον διάλογο και την κριτική, έναν πρωθυπουργό σε αποδρομή. Ο πρωθυπουργός έκανε μια άκρως προεκλογική ομιλία, παρότι ξόρκισε τις εκλογές ως πολιτική αυτοκτονία. Μάλιστα, έθεσε έστω και με τους δικούς του, κινδυνολογικούς όρους, το βασικό εκλογικό δίλημμα «ή κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, ή κυβέρνηση με κορμό τη Ν.Δ». Αυτό σηματοδοτεί πιθανά εκλογές νωρίτερα και από τις συνταγματικές προθεσμίες για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας. Όταν ο κ.Σαμαράς δεν κρύβεται πια μόνο από τη Βουλή, αλλά και από τους δημοσιογράφους, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, δείχνει ότι δεν πιστεύει τα επιχειρήματά του και δυσκολεύεται να απαντήσει στις ερωτήσεις.
Οι διαπραγματεύσεις στο Παρίσι δεν δικαιολόγησαν τις προσδοκίες που είχε αρχικά καλλιεργήσει η κυβέρνηση καθώς προέκυψαν πολλές δυσκολίες. Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι η Τρόικα παρουσιάζεται τόσο αδιάλλακτη; Είναι τόσο αδιάφορη μπροστά στο ενδεχόμενο να ανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία;
Γιατί θεωρεί την κυβέρνηση Σαμαρά δεδομένη και βολική και θέλει τώρα να εξασφαλίσει και να «κλειδώσει» μονιμότερες δεσμεύσεις. Στο Παρίσι, τις «κόκκινες γραμμές» τις έβαλε και πάλι η Tρόικα και όχι η κυβέρνηση. Η αδιαλλαξία των δανειστών μας είναι το βέβαιο και απόλυτα αναμενόμενο αποτέλεσμα μιας κυβερνητικής «στρατηγικής» υποτέλειας και πλήρους πρόσδεσης στην πιο ακραία και αντικοινωνική εκδοχή του νεοφιλελευθερισμού.
Οι εκπρόσωποι των δανειστών διαψεύδουν καθημερινά την κυβερνητική προπαγάνδα για το δήθεν τέλος του Μνημονίου, που είναι ένα ψεύτικο και πλαστό προεκλογικό επιχείρημα της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Αυτό που ισχύει και καλλιεργείται με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης στο παρασκήνιο, είναι ότι ετοιμάζεται νέο δάνειο για να καλύψει και το χρηματοδοτικό κενό μέχρι το 2016, και φυσικά νέο Μνημόνιο, που απλά θα «βαφτιστεί» αλλιώς. Το μόνο που ενδιαφέρει κυβέρνηση και δανειστές είναι η αλλαγή της «συσκευασίας», αλλά όχι της ουσίας. Πολύ πιθανόν να αλλάξει και το σχήμα της Τρόικας, παραμένοντας όμως η αυστηρή επιτήρηση, ενδεχομένως χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Ο μόνος τρόπος για να αποφύγουμε αυτή την αρνητική προοπτική, είναι να υπάρξει κυβερνητική αλλαγή στην Ελλάδα, έτσι ώστε να ξεκινήσει μια ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση.

Το τελευταίο διάστημα η Γερμανία εμφανίζεται στριμωγμένη στο διεθνές οικονομικό στερέωμα (Ντράγκι, ΔΝΤ κοκ). Μπορεί αυτό να επηρεάσει και την ελληνική υπόθεση;
Οι προτάσεις Ντράγκι για την οικονομική ανάκαμψη της Ευρωζώνης και η έκκληση του ΔΝΤ προς τη Γερμανία για αύξηση των επενδύσεων,  δείχνουν ότι το «βέτο» που προβάλει η Γερμανία υπέρ των πολιτικών λιτότητας τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει αυξανόμενες ρωγμές. Ολοένα και περισσότερο  αυξάνονται οι φωνές και οι πιέσεις για αναπτυξιακές παρεμβάσεις, είτε στο νομισματικό πεδίο από την ΕΚΤ, είτε από την πλευρά των επενδύσεων.
Η πίεση για αναπτυξιακά μέτρα είναι σημαντική, καθώς η γαλλική οικονομία δεν αναπτύχθηκε το πρώτο εξάμηνο, η Ιταλία βρίσκεται σε ύφεση για τρίτη φορά από το 2008, ενώ και το γερμανικό ΑΕΠ υποχώρησε ελαφρά (-0,2%) το δεύτερο τρίμηνο. Για να αντιμετωπιστεί όμως η στασιμότητα και η ύφεση στην Ευρωζώνη και κατ’ επέκταση στην Ελλάδα χρειάζονται πολύ πιο  ριζοσπαστικές παρεμβάσεις από την ΕΚΤ,
διεύρυνση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, και, βέβαια, μια ευρωπαϊκή, βιώσιμη λύση στο πρόβλημα του δημόσιου χρέους στη λογική της αμοιβαιοποίησης, της Διάσκεψης του 1953. Δηλαδή, με άλλα λόγια, πρωταρχικό ζητούμενο είναι νέοι πολιτικοί και κοινωνικοί συσχετισμοί στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, που να στηρίξουν την απολύτως αναγκαία αναπτυξιακή στροφή.
Παρατηρούμε μια αυξανόμενη δυσαρέσκεια από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ακόμα και από κοινωνικά στρώματα που παραδοσιακά διατηρούν καλές σχέσεις με τη Δεξιά. Πόσο μπορεί να συνεχιστεί αυτή η αναντιστοιχία πολιτικού και κοινωνικού;
Η ΝΔ βρίσκεται για πρώτη φορά αντιμέτωπη με τον κίνδυνο να διαρρήξει πλήρως τις σχέσεις της με ένα μεγάλο τμήμα των παραδοσιακών ψηφοφόρων της, με έμφαση στα μεσαία στρώματα. Το φιάσκο με τον ΕΝΦΙΑ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για εκατομμύρια πολίτες. Η δυσαρέσκεια των πολιτών και η απομόνωση των κομμάτων της συγκυβέρνησης αποτυπώνονται σε κάθε δημοσκόπηση αλλά την αντιλαμβανόμαστε και από την καθημερινή μας επαφή με τους πολίτες. Η κυβέρνηση είναι σε αποδρομή και δεν τη σώζουν ούτε οι εξορμήσεις του πρωθυπουργού στις αρχαιολογικές ανασκαφές της αρχαίας Αμφίπολης. Το σημαντικό και ένδοξο παρελθόν δεν μπορεί να κρύψει το ζοφερό παρόν και το άδηλο μέλλον.
Από τη μεριά μας, δεν ποντάρουμε απλά στην αξιοποίηση της πανθομολογούμενης αποτυχίας της συγκυβέρνησης. Επεξεργαζόμαστε και εξειδικεύουμε διαρκώς το κυβερνητικό μας πρόγραμμα, με σχέδιο, χρονοδιάγραμμα, προτεραιότητες αλλά και ειλικρίνεια και εντιμότητα.
Συγκεκριμένο και σαφές πρόγραμμα, διαρκής ενίσχυση της συνοχής του ΣΥΡΙΖΑ, άνοιγμα σε ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις και, κυρίως, εξωστρέφεια, είναι τα «κλειδιά» όχι μόνο για να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για να πετύχει μετρήσιμα αποτελέσματα υπέρ της κοινωνίας και ιδίως των ασθενέστερων.

Την εβδομάδα που μας πέρασε είχαμε την ανεξαρτητοποίηση Λυκούδη και ουσιαστικά τη διάσπαση της ΔΗΜΑΡ. Πως κρίνετε αυτές τις εξελίξεις και κατά πόσο είναι ικανές να επηρεάσουν τις πολιτικές εξελίξεις και ειδικότερα την εκλογή ΠτΔ αλλά και τους σχεδιασμούς κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ;
Η συρρίκνωση και η κρίση της ΔΗΜΑΡ ήταν ζήτημα χρόνου. Η εσωκομματική κρίση ξεκίνησε με την αποχώρησή της από την τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας και κορυφώθηκε με το οδυνηρό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών και την προεδρολογία.
Αυτό όμως που πληρώνει κυρίως η ΔΗΜΑΡ, είναι ότι μπήκε στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και όχι ότι την εγκατέλειψε με καθυστέρηση. Δε νομίζω ότι οι εξελίξεις αυτές θα επηρεάσουν την εκλογή του ΠτΔ. Απλά, η παράταση της ασάφειας από μέρους του Φ.Κουβέλη, μόνο φθορά προκαλεί στον ίδιο και στο κόμμα του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταφέρει να απειλεί την κυρίαρχη ευρωπαϊκή πολιτική. Προκειμένου όμως η Αριστερά να γίνει πραγματικά απειλητική χρειάζεται και σε άλλες χώρες να ανέβει εκλογικά. Ποιες πρωτοβουλίες σκέφτεται να πάρει η ευρωομάδα της Αριστεράς προκειμένου να συμβάλει σε αυτό;
Ο πολιτικός χάρτης μίας ηπείρου είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει ριζικά μόνο με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, των Podemos και της Ενωμένης Αριστεράς στην Ισπανία ή του Sinn Fein στην Ιρλανδία. Υπάρχουν ενθαρρυντικά σημάδια στις χώρες που μπήκαν σε «πρόγραμμα», αλλά όχι μια συνολική ευρωπαϊκή στροφή προς τα αριστερά. Η πολιτική κρίση στην Γαλλία, με την ευθεία αμφισβήτηση της σκληρής οικονομικής πολιτικής από τον ίδιο τον αρμόδιο υπουργό, η κόντρα Ντράγκι με Γερμανία και Γαλλία, είναι σημάδια του αδιέξοδου στο οποίο οδηγεί ο δρόμος της μονόπλευρης και άδικης λιτότητας. Η ευρωπαϊκή Αριστερά καλείται να συγκροτήσει και να προβάλλει πιο δυναμικά και πειστικά το δικό της ευρωπαϊκό όραμα και σχέδιο, δίνοντάς του ένα νέο, ανθρωποκεντρικό περιεχόμενο. Είναι ο δύσκολος δρόμος. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας, όσο και τα άλλα ευρωπαϊκά αριστερά κόμματα, οφείλουν να συνεχίσουν την κινηματική τους δράση και να επεξεργαστούν σαφή, πειστικά και εφαρμόσιμα προγράμματα. Για να αλλάξει «ρότα» η ΕΕ, για μια Ευρώπη δημοκρατική, κοινωνική, αναπτυσσόμενη και φιλειρηνική.
Η ευρωομάδα της Αριστεράς συζητά ήδη για σημαντικές πρωτοβουλίες. Ανάμεσά τους είναι η διοργάνωση μιας Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για το χρέος, ως μείζον ευρωπαϊκό πρόβλημα, καθώς και η δημιουργία ενός πλατιού μετώπου αντιφασιστικής εγρήγορσης και κινητοποίησης. Η διαρκής ενίσχυση του ρόλου του Ευρωκοινοβουλίου αποτελεί μονόδρομο και βασική προϋπόθεση για να αντιμετωπιστεί το μεγάλο έλλειμμα δημοκρατίας της σημερινής Ε.Ε.

ΣΟΚ και ΔΕΟΣ προκαλούν στο Μαξίμου οι κρυφές δημοσκοπήσεις


Ο Αντώνης Σαμαράς σε απόγνωσηΟ Αντώνης Σαμαράς σε απόγνωση
“ Πάνω από 60% τα ποσοστά αποδοχής του Αλέξη Τσίπρα ”

Αμέσως μετά και τη συνέντευξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, το Μαξίμου παρήγγειλε δημοσκόπηση σε εταιρία με την οποία συνεργάζεται, για να μετρήσει την απήχηση των εξαγγελιών που έκανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και της συνέντευξής του.

Επίσης, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, παρόμοια μέτρηση έκανε και άλλη εταιρία και για τα αποτελέσματά της έχει ενημερώσει και τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το ΠΑΣΟΚ.

Οι έρευνες ήταν τηλεφωνικές, πανελλαδικές.

Σύμφωνα λοιπόν με αποκλειστικές πληροφορίες του Newsbomb.gr, τα αποτελέσματά τους (με πολύ μικρές αποκλίσεις) είναι απογοητευτικά για τους κυβερνητικούς εταίρους.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες:

• Τα ποσοστά αποδοχής των εξαγγελιών και θέσεων Τσίπρα είναι πάνω από 60%.

• Το υπόλοιπο 40% περιλαμβάνει και τις αρνητικές τοποθετήσεις έναντι των εξαγγελιών, αλλά και τις «αδιάφορες», καθώς και το «δε γνωρίζω-δεν απαντώ».

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι στο 60% και πάνω, που αποδέχτηκε θετικά τις τοποθετήσεις του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνονται και πολλοί εκ των ψηφοφόρων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ (γύρω στο 30%!), ενώ συντριπτική είναι η αποδοχή από ψηφοφόρους άλλων κομμάτων (ΔΗΜΑΡ και μικρότερα κόμματα, κυρίως της Αριστεράς και κεντροαριστεράς).

Αντίστοιχα στις αρνητικές τοποθετήσεις έναντι του Τσίπρα περιλαμβάνεται εκτός της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και ένα ικανό τμήμα των ψηφοφόρων του ΚΚΕ (περίπου 50%), ωστόσο ένα 35-40% των ψηφοφόρων του ΚΚΕ τοποθετείται θετικά...

Οι πληροφορίες μας αναφέρουν, ότι μετά και τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών οι Σαμαράς και Βενιζέλος στη συνάντηση που είχαν συναποφάσισαν να εντείνουν τις κατά Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ επιθέσεις, σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν έστω και μέρος του χαμένου εδάφους.

Στο πλαίσιο αυτό έβαλαν το Γενικό Λογιστήριο να κοστολογήσει τις εξαγγελίες Τσίπρα και να τις βγάλει… «τρελές»!

Το ερώτημα είναι: Γιατί δεν επέλεξαν το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, που είναι ένα όργανο πιο ανεξάρτητο; Μήπως επειδή ακριβώς δεν θα το έλεγχαν;

Επίσης, κατά τις ίδιες πληροφορίες, έχουν ζητήσει από «φιλικές» εταιρίες, αν δημοσιοποιήσουν έρευνες να… «τσιμπήσουν» τα ποσοστά, ώστε να μην φανεί η μεγάλη αποδοχή των εξαγγελιών του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ…

Παράλληλα έχουν κινητοποιήσει τα «φίλια» ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους της επιρροής τους να «τα δώσουν όλα» προκειμένου να αποδομήσουν τον Τσίπρα!

Τα αποτελέσματα ήδη φαίνονται…


ΠΗΓΗ: newsbomb.gr

ΜΙΑ "ΑΦΡΟΔΙΤΗ" ΤΟΥ (χοντρού) ΚΩΛΟΥ ΚΙ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΑΞΙΟΣ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΟΥ


Μια Αφροδίτη του κώλου με μπούτια σαν του Οβελίξ κι ένας λαός άξιος της μοίρας του να παραληρεί...

κρατά και την ελληνική σημαία ανάποδα το σούργελο
του Στρατή Μαζίδη

Ένα ...τανάκι πολυτελείας καταφθάνει στο αεροδρόμιο κι εμφανίζεται, υποτίθεται, σαν αναδυόμενη Αφροδίτη. Λέμε υποτίθεται διότι η Αφροδίτη δεν είχε ούτε τα μπούτια ούτε τον πισινό του Οβελίξ. Με βηματισμό εν μέσω έντονου κυματισμού, λίγο ακόμη και...
μπορούσε να αποσυναρμολογηθεί, πλησιάζει στα στιβαγμένα πλήθη.

Σηκώνει τα χεράκια, κραυγές και τσιρίδες από κάτω.
Κουνάει τη λεκάνη της με κίνδυνο να της φύγει, κραυγές και τσιρίδες από κάτω.
Φτάνει στο ξενοδοχείο, ξανασηκώνει τα χεράκια, κραυγές και τσιρίδες από κάτω.
Ντελίριο, φωνές, τσιρίγματα, για τι; Ποιος ο λόγος; 

Ένας λαός άξιος της μοίρας του παραληρεί επιβραβεύοντας ένα τανάκι πολυτελείας που είχε και το θράσος να ταυτιστεί έστω για λίγο με ένα σημαντικό τμήμα του πολιτισμού του.

Η νεολαία βγαίνει στους δρόμους για μια ψωνισμένη. Απαξιώνει όμως να το κάνει για το αβέβαιο μέλλον της.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΩΡΗ ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΑ

Κλαυσίγελως! Το σούργελο νόμισε ότι τα ανθρωπόμορφα κτήνη ήταν εκεί για να την προστατεύουν... και κοινοποίσε φωτογραφία...


Δεν ήταν για σένα πατσαβούρα οι πραιτωριανοί της κατοχικής διοίκησης. Ήταν εκεί γιατί...
τρέμουν τους νεκρούς μας ήρωες που δολοφόνησαν οι φονιάδες τους!

Ο ΜΕΝΒΕΝΤΕΒ ΣΗΚΩΝΕΙ ΤΟ ΓΑΝΤΙ ΤΗΣ ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΑΠΕΙΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΕΙ ΕΥΘΕΩΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ  

«Είμαστε η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα του κόσμου, είμαστε πυρηνική δύναμη, μια χώρα με τεράστιες φυσικές πήγες και αποθέματα», μια χώρα η οποία «δεν ανέχεται πολιτικούς εκβιασμούς»... 
Αυτά δήλωσε ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ μιλώντας την Παρασκευή στο Διεθνές Φόρουμ Επενδύσεων 2014, στο Σότσι. Και προειδοποίησε τη Δύση ότι... οι κυρώσεις που επέβαλε στη Ρωσία προκάλεσαν εξελίξεις οι οποίες απειλούν ολόκληρο το ευρωπαϊκό σύστημα ασφαλείας.
«Κατά βάση το όλο σύστημα ευρωπαϊκής ασφάλειας απειλείται σήμερα, όπως επίσης απειλούνται βασικές αξίες, η διεύρυνση της παγκοσμιοποίησης. Κατ' ουσία, απειλείται αυτή καθ' αυτή η έννοια της ειρηνικής ανάπτυξης», δήλωσε.
Αναφερόμενος στις κυρώσεις και στα άλλα μέτρα που επέβαλαν στη Ρωσία η ΕΕ και οι ΗΠΑ ο κ. Μεντβέντεφ παρατήρησε: Οι χώρες της Δύσης φαίνεται να έχουν ξεχάσει ότι η Ρωσία είναι κράτος κυρίαρχο, ότι έχει το δικαίωμα να διαμορφώνει και να προωθεί τα εθνικά της συμφέροντα.
«Έχω την αίσθηση» δήλωσε, «ότι η Δύση έχει αγνοήσει εντελώς το ότι η Ρωσία έχει τα δικά της εθνικά συμφέροντα». Και σχολιάζοντας τις δυτικές κυρώσεις πρόσθεσε: «Η ιστορία διδάσκει ότι κάθε απόπειρα να ασκηθεί πίεση στη Ρωσία με διάφορα πιεστικά μέτρα καταλήγει σε πλήρη αποτυχία».
 Και τόνισε: «Δεν πρόκειται να ανεχθούμε πολιτικούς εκβιασμούς. Είμαστε η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα του κόσμου, είμαστε πυρηνική δύναμη, μια χώρα με 150 εκατ. κατοίκους, μια περιοχή με τεράστιες φυσικές πήγες και αποθέματα, μια απέραντη αγορά αγαθών, υπηρεσιών και επενδύσεων».
Οι εργασίες του Φόρουμ 2014, οι οποίες άρχισαν την Πέμπτη και τερματίζονται την Κυριακή, συγκέντρωσαν εκπροσώπους μεγάλων ρωσικών και διεθνών επιχειρήσεων, κυβερνητικά και τραπεζικά στελέχη, πανεπιστημιακούς  κ.α., οι οποίοι συζητούν θέματα «ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας και προοπτικές επενδύσεων» στη Ρωσία.
Η Δύση, δήλωσε ο ρώσος πρωθυπουργός «κάνει σαν να μην υπάρχει Ρωσία στον παγκόσμιο χάρτη» και τόνισε ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις υπονομεύουν τα θεμέλια της κανονικής λειτουργίας της παγκόσμιας οικονομίας. Ο κ. Μεντβέντεφ προειδοποίησε: «Ένα πράγμα είναι σίγουρο--η σταθερότητα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού και του εμπορικού συστήματος καταρρέει», αλλά πρόσθεσε: «Φυσικά, είναι δυνατόν ακόμη να ανακοπεί αυτή».
Ο ρώσος πρωθυπουργός τόνισε με τον πιο έντονο τρόπο ότι οποιεσδήποτε νέες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας , οποιοδήποτε πρόσχημα για να επιβληθούν θα έχουν την  άμεση αντίδραση της Ρωσίας. Και πρόσθεσε: «Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει ποια επίδραση θα έχουν μακροπρόθεσμα στην παγκόσμια οικονομία οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, της έκτης στον κόσμο οικονομίας». Τόνισε παράλληλα, ότι η επιβολή των δυτικών κυρώσεων στη Ρωσία της επιτρέπει να εισάγει περιοριστικά μέτρα «και η Ρωσία δεν πρόκειται να διστάσει». Οι κυρώσεις, δήλωσε ο κ. Μεντβεντεφ, «είναι ευκαιρία για τις ρωσικές επιχειρήσεις να αναπτυχθούν, αποτελούν ως ένα βαθμό έναν υποχρεωτικό προστατευτισμό εκ μέρους μας, κάτι αδιανόητο σε διαφορετικές καταστάσεις».
Ο πρωθυπουργός αφήνει την πόρτα ανοικτή στους δυτικούς «αν αυτοί θα ήθελαν να διαπραγματευθούν» και χαρακτήρισε «εντελώς εσφαλμένους» τους ισχυρισμούς ότι η Ρωσία έχει κλειστή οικονομία. «Θα ήθελα ιδιαίτερα να υπογραμμίσω ότι οι (οικονομικές) προτεραιότητες μας παραμένουν αμετάβλητες. Δεν πρόκειται να αλλάξουμε την  πορεία μας και παραμένουμε στις αρχές της μακροοικονομικής πολιτικής». Παρατήρησε επίσης ότι η απόφαση της Ρωσίας να δώσει προσοχή στις χώρες της Ασίας-Ειρηνικού ωκεανού δεν αποτελούν «εκδίκηση εναντίον της Ευρώπης», όπως υποστηρίζουν ορισμένοι στη Δύση, αλλά είναι αποτέλεσμα μελέτης της τρέχουσας πορείας του εμπορίου και της οικονομίας.

Δεν θέλω πρωθυπουργό ανδρείκελο των τοκογλύφων κ Σαμαρά!



ΑΥΤΟΣ Ο ΑΘΛΙΟΣ ΠΑΕΙ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΙ (ΒΙΝΤΕΟ)

Ένα ανδρείκελο αυτοξεφτιλίζεται... Τον αποκαλούν ανδρείκελο και το προσπερνά σαν να τον αποκαλούν ηγέτη...

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQbwoVrMxeLiVByDp1Z99P_eZb63SRIXAvec5eQT5cAGuzX73FE
Ο ψευτόμαγκας από την Καλαμάτα

Δείτε το βίντεο που ακολουθεί και αποφασίστε αν υπάρχει πιο... 
ξεφτιλισμένος πολιτικός σ αυτό τον πλανήτη