Ο Πρετεντέρης, τα συμφέροντα και η Νέα Ομιλία του Όργουελ

Οέγκυρος, έγκριτος, αντικειμενικός, ανεξάρτητος και αδέκαστος λειτουργός της δημοσιογραφίας Ιωάννης Πρετεντέρης έδωσε συνέντευξη σε ηλεκτρονική εφημερίδα. Ως τι; ...θα αναρωτηθείτε. Η δουλειά των έγκυρων, έγκριτων, αντικειμενικών, ανεξάρτητων και αδέκαστων λειτουργών της δημοσιογραφίας δεν είναι να δίνουν συνεντεύξεις, αλλά να παίρνουν. Αυτά τα τελευταία γίνονται σε υποανάπτυκτες χώρες όμως, όπως κάτι Νορβηγίες και κάτι Σουηδίες.

Στην υπεραναπτυγμένη Χελλάδα μας η οποία αποτελεί και το λίκνο του πολιτισμού...

(μπολιτιζμού κατά τους κακοπροαίρετους) δημοσιογράφοι παίρνουν συνεντεύξεις από δημοσιογράφους, παρουσιαστές καλούν στις εκπομπές τους άλλους παρουσιαστές, εκδότες βραβεύουν άλλους εκδότες, τραπεζίτες και εφοπλιστές υμνούν άλλους τραπεζίτες και εφοπλιστές και διοργανώνουν διαφημιστικά χάπενινγκς "όλοι μαζί μπορούμε" δείχνοντας τον ανθρωπισμό τους μέσω φιλανθρωπίων προσπαθώντας να πείσουν μισθωτούς των 400 ευρώ να δώσουν από το υστέρημά τους για να βοηθήσουν άστεγους, άνεργους και άλλους μισθωτούς των 400 ευρώ. Όλο το νταβαντούρι βεβαίως βεβαίως με το απαραίτητο φόντο on camera το brand του "διοργανωτή" σουπερμαρκετά, του συνδιοργανωτή τηλεοπτικού σταθμού και της συνδιοργανώτριας τράπεζας. Τα παραπάνω θα μπορούσαν να με δυο λέξεις να ονομαστούν και συστημική ανακύκλωση.

Στην συνέντευξή του ο έγκυρος, έγκριτος, αντικειμενικός, ανεξάρτητος και αδέκαστος Ιωάννης Πρετεντέρης μίλησε για την πανωλεθρία του περσινού δελτίου ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού που ηγείται. Τον τηλεοπτικό σταθμό της Αγίας Τριάδας των εθνικών ευεργετών. Των Μπόμπολα-Ψυχάρη-Βαρδινογιάννη. Είπε λοιπόν ο Κυρ-Γιάννης ότι το κανάλι που εργάζεται και ο ίδιος προσωπικά, δέχθηκαν έναν λυσσαλέο πόλεμο από συμφέροντα. Συμφέροντα πολιτικά και οικονομικά που λυμαίνονται την χώρα. Προσπαθήσαμε να διαβάσουμε το αδέκαστο μυαλό του Ιωάννη Πρετεντέρη και να αποκωδικοποιήσουμε το παράπονό του.

Τί είδους συμφέροντα μπορεί να πολεμάνε την αντικειμενική και ανεξάρτητη ενημέρωση του Mega Channel και του Ιωάννη Πρετεντέρη;

Μην είναι τα συμφέροντα των Σκουριών και της εξόρυξης στην Χαλκιδική; (βλέπε Μπόμπολας). Αυτά που ξεκίνησαν 12 χρόνια πριν με μέγα σκάνδαλο Πάχτα, Παπακωνσταντίνου, Τσοχατζόπουλου και συνεχίζονται μέχρι σήμερα χαρίζοντας ουσιαστικά την μισή Β. Χαλκιδική και το χρυσάφι της στους Καναδούς και στον Μπόμπολα καταστρέφοντας παράλληλα την Χαλκιδική και τους κατοίκους της;

Μην είναι τα συμφέροντα των καταχρεωμένων και υπερδανεισμένων Πήγασου και ΔΟΛ (βλέπε Μπόμπολας-Ψυχάρης) που ενώ είναι ζημιογόνα 5 χρόνια τώρα τροφοδοτούνται συνεχώς με νέα δάνεια από τις τράπεζες τις οποίες το μνημόνιο αναχρηματοδότησε και τον λογαριασμό των πληρώνουν οι πολίτες;

Μην είναι τα συμφέροντα των αυτοκινητοδρόμων-διοδίων (βλέπε Μπόμπολας) και των σκανδαλωδών -κατά γενική ομολογία όλων των κομμάτων- συμβάσεων Σουφλιά το 2007 που όμως κανείς δεν τολμάει να αναθεωρήσει; Τι πιο λογικό να υπάρχει ρήτρα ότι σε περίπτωση που τα έσοδα του Μπόμπολα από τα διόδια "δεν είναι τα αναμενόμενα", τότε το κράτος του πληρώνει την διαφορά. Όχι την χασούρα! Την διαφορά στα "έσοδα που ΑΝΕΜΕΝΑΝ", αλλά δεν ήρθαν. Κάτι σαν να έχετε εσείς περίπτερο, να "αναμένετε" έσοδα 50.000 ευρώ για το 2014, και επειδή αυτά τελικά ήταν μόνο 10.000, το κράτος να σας δίνει τα υπόλοιπα 40.000! Λογικό! Μπόμπολας είσαι! Μόνο που ως Μπόμπολας το ποσό δεν δίναται να είναι το ευτελές των 40.000 ευρώ, αλλά κάτι παραπάνω. 300.000.000 ευρώ. Την ίδια στιγμή που κόβουν συντάξεις, ιατρικές εξετάσεις και απολύουν κόσμο. Φυσικά αυτό δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει είδηση στο κανάλι που εργάζεται ο ανεξάρτητος Ιωάννης Πρετεντέρης.

Μην είναι τα συμφέροντα που έκλεισαν με άκρως φασιστικό τρόπο την ΕΡΤ για να πάρει η συτεχνία της Digea (βλέπε Μπόμπολας-Ψυχάρης-Βαρδινογιάννης) το μονοπώλιο του ψηφιακού σήματος και τον έλεγχο των τηλεοπτικών συχνοτήτων;

Μην είναι ο φόρος διαφήμισης που αναβάλλεται εδώ και χρόνια και δεν πληρώνουν ποτέ οι καναλάρχες; (βλέπε Μπόμπολας-Ψυχάρης-Βαρδινογιάννης) Έτσι, για να μπορούν πιο εύκολα να σου κουνάνε το δάχτυλο για την φοροδιαφυγή στα γυράδικα και στα μπουγατσατζίδικα. Εκείνες οι ζαμπονοκασερόπιτες και τα topino chocoholic για τα οποία δεν ζητούσες απόδειξη είναι η πηγή του κακού σου λέει ο Ιωάννης! 

Μην είναι τα συμφέροντα των αφορολόγητων εφοπλιστών; (βλέπε Βαρδινογιάννης).

Αν μη τι άλλο -και ξεπερνώντας το προκλητικό του πράγματος- έχει πλάκα ο κύριος Ιωάννης Πρετεντέρης να μιλά για συμφέροντα όταν σε όλα τα λεξικά δίπλα στο λήμμα "οικονομικά συμφέροντα" που αναπτύσσονται σαν καρκίνος και καταστρέφουν τα πάντα, υπάρχουν οι φωτογραφίες των τριών αφεντικών του. Αυτοί οι τρεις είναι η Ελλάδα δεκαετίες τώρα. Αυτοί ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Αυτοί φτιάχνουν και σερβίρουν πολιτικούς στις εκλογές. Αυτοί "καίνε" πολιτικούς. Αυτοί καθορίζουν πολιτικές. 

Στην Ελλάδα του 2014 όμως και με στρατούς ηλιθίων κοινωνικοπολιτικά αγράμματων Κυρ-Παντελήδων σε υπερπληθυσμό, η Νέα Ομιλία του Όργουελ μπαίνει σε εφαρμογή. Συμφέροντα = Αυτοί που ενοχλούν το μεγάλο αφεντικό μου. Δημοσιογράφος Ιωάννης Πρετεντέρης. Δοξάστε με! 

Από projector-revolt

Αντίστροφη μέτρηση για ΝΔ-ΠΑΣΟΚ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΓΗ

• ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
• Google +0  10  1

Το αδέξιο τέχνασμα Σαμαρά - Βενιζέλου με την ψήφο εμπιστοσύνης δεν αναστέλλει την πολιτική κρίση, δεν τους σώζει, δεν λειτουργεί "σταθεροποιητικά" γι' αυτούς. Στην ψηφοφορία θα διαπιστωθεί με τον πιο επίσημο τρόπο ότι δεν υφίσταται πλειοψηφία 180 βουλευτών για την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας. Η παρούσα Βουλή εκπνέει το πολύ σε τέσσερις μήνες. Συνεπώς έχουμε εισέλθει σε προεκλογική περίοδο. Έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση της κυβέρνησης, καθώς Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ διαλύονται στις δημοσκοπήσεις, πυκνώνουν τα σενάρια ανοιχτής εσωκομματικής αμφισβήτησης Σαμαρά και Βενιζέλου (όπως δείχνει η πρόταση για οικουμενική κυβέρνηση χωρίς τον Σαμαρά από παράγοντες του συντηρητικού χώρου) και την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις ως ορμητικό λαϊκό ρεύμα αυτοδυναμίας.

Οποιαδήποτε βαρύγδουπη διακήρυξη του Σαμαρά αποδεικνύεται μέρος της απεγνωσμένης προεκλογικής τακτικής του. Μια κυβέρνηση απονομιμοποιημένη πολιτικά και καταδικασμένη να φύγει το πολύ σε τέσσερις μήνες, και να ήθελε, δεν μπορεί να διαπραγματευτεί με τους πιστωτές. Οι εξαγγελίες περί "εξόδου της χώρας από το Μνημόνιο" τον Ιανουάριο, δηλαδή στην τελική ευθεία της προεκλογικής περιόδου, δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη -ούτε εντός, ούτε εκτός της χώρας.

Αν αφαιρέσουμε την περίοδο των διακοπών των Χριστουγέννων, στην ουσία ο βίος αυτής της Βουλής λήγει με την ψήφιση του προϋπολογισμού τον Δεκέμβριο. Το προσχέδιο προϋπολογισμού κατατίθεται αύριο, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι η νέα κυβέρνηση θα καταθέσει νέο προϋπολογισμό, σύμφωνο προς τις προγραμματικές δεσμεύσεις της. Συνεπώς ζούμε μέρες εικονικής διακυβέρνησης!

Σαμαράς και Βενιζέλος σπρώχνουν για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το σκληρό τμήμα των μνημονιακών δεσμεύσεών τους, όπως είναι το ασφαλιστικό. Το σημαντικότερο: με την πρότασή τους για την αποχώρηση του ΔΝΤ και την αναπλήρωση του υπολοίπου του δανείου, ύψους 13 δισ. ευρώ, μέσω των αγορών, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος επιχειρούν να δημιουργήσουν "κενό χρηματοδότησης" στη νέα κυβέρνηση. Πρόκειται για μεθόδευση στην ίδια κατεύθυνση με την κινδυνολογική ανακίνηση θέματος καταθέσεων. Πολιτεύονται αδίστακτα! Αφού δεν μπορούν αυτοί να διασωθούν, ορθώνουν αναχώματα για να εμποδίσουν τη διακυβέρνηση της χώρας από μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με κορμό την Αριστερά.

Πρόκειται για καταστροφικό παιχνίδι, το οποίο μπορεί να σταματήσει μόνο η αποφασιστική λαϊκή ψήφος. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με αυτοδυναμία και η διαμόρφωση κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών για τη δημοκρατική ανατροπή και την ανασυγκρότηση της χώρας. Η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπακούει σε κάποια όψιμη αλαζονεία μονοκομματικής διακυβέρνησης. Σε κάποιον επιλεκτικό εκπασοκισμό της Αριστεράς. Αντιθέτως, αναδεικνύεται ως πολιτική προϋπόθεση για να αντιμετωπιστούν οι μεθοδεύσεις του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος και να εμπεδωθεί πολιτική σταθερότητα μέσα στο πλαίσιο της δημοκρατικής ανατροπής. Αυτή την αλήθεια συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότεροι πολίτες, όπως δείχνουν τα άλματα της δημοσκοπικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή την εβδομάδα υπήρξαν νέες ενδείξεις της κινητικότητας στις ευρωπαϊκές κορυφές. Η Γαλλία αρνείται να συμμορφωθεί με τον κανόνα των ελλειμμάτων του Συμφώνου Σταθερότητας. Ο Ντράγκι επιχειρεί να περιορίσει τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία του Βερολίνου, προσφέροντας στην αγορά ρευστότητα, η αλήθεια είναι με ισχυρούς περιοριστικούς όρους για την Ελλάδα. Αυτή η ευρωπαϊκή κινητικότητα, που αντανακλά τα αυξανόμενα αδιέξοδα του μερκελισμού, παρέχει δυνατότητες για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος με ευρωπαϊκούς όρους. Αυτό είναι το πολιτικό στοίχημα της κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας, καθώς στην εσωτερική λαϊκή στήριξη θα προστίθεται και η αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών.

Το "πειραματόζωο Ελλάς", με στόχευση μετανεοφιλελεύθερου προγράμματος, μπορεί να συγκινήσει, να εμπνεύσει, να συσπειρώσει, αρχής γενομένης από τον ευρωπαϊκό Νότο. Να μετατραπεί από παράδειγμα αντίστασης σε καταλύτη αλλαγής.

Από εχθρός… εταίρος των ΗΠΑ ο Ασαντ

Τη στιγμή που οι ΗΠΑ σφυροκοπούν ανηλεώς το Ισλαμικό Κράτος σε Συρία και Ιράκ, ο Μπαράκ Ομπάμα ζητά και από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τη συνδρομή της παγκόσμιας κοινότητας για τη δημιουργία ενός συνασπισμού που «θα καταστρέψει το δίκτυο του θανάτου», το οποίο τη μόνη γλώσσα που αναγνωρίζει είναι αυτή της ισχύος.

Χιλιάδες Κούρδοι πρόσφυγες από τη Συρία πέρασαν και χθες τα σύνορα με την Τουρκία για να ξεφύγουν από τη μανία των τζιχαντιστών

Ο Αμερικανός πρόεδρος φρόντισε να κρατήσει τις αποστάσεις του από το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Ασαντ, υπενθυμίζοντας ότι η χώρα του εξοπλίζει τη συριακή αντιπολίτευση ως «αντίβαρο» στο βάρβαρο καθεστώς. Ωστόσο το γεγονός παραμένει: οι ΗΠΑ, έστω και απρόθυμα, βάζοντας στη ζυγαριά την απειλή από το Ισλαμικό Κράτος και τον Ασαντ, έκριναν λιγότερο επικίνδυνο τον Σύρο ηγέτη. Οπως είπε, άλλωστε, και ο Ομπάμα στον ΟΗΕ, «η μοναδική βιώσιμη λύση στον εμφύλιο της Συρίας είναι πολιτική – μία πολιτική μετάβαση που θα ανταποκρίνεται στις νόμιμες προσδοκίες όλων των Σύρων πολιτών, ανεξάρτητα από την εθνότητα και το θρήσκευμα».

Αυτήν τη στιγμή ο Ασαντ αποδεικνύεται πολύτιμος εταίρος και έτσι οι δύο πλευρές έχουν προχωρήσει σε μία άτυπη συνεργασία, παρότι ουδείς τολμά να χρησιμοποιήσει τη συγκεκριμένη λέξη. Τόσο από συριακής όσο και από αμερικανικής πλευράς επιβεβαιώνεται ότι η Δαμασκός είχε ενημερωθεί πριν από τους βομβαρδισμούς. «Αυτό το οποίο έχει συμβεί μέχρι τώρα κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, σε ό,τι αφορά την ενημέρωση της συριακής κυβέρνησης, και διότι δεν στοχοποιήθηκαν άμαχοι και συριακές στρατιωτικές εγκαταστάσεις«, δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Συμφιλίωσης του Ασαντ.

Ο… επτάψυχος Σύρος πρόεδρος, που δεν ακολούθησε την τύχη των υπόλοιπων δικτατόρων που έπεσαν θύματα της Αραβικής Ανοιξης, είχε προειδοποιήσει σε συνέντευξή του τον Οκτώβριο του 2013: «Το συμφέρον σας είναι σαφές. Τι θα κερδίσετε εάν η Αλ Κάιντα φτάσει στην πίσω αυλή σας, επειδή εσείς εδώ σε εμάς στηρίζετε την αποσταθεροποίηση;». Αυτό που έλεγε, με λίγα λόγια, προς τη Δύση ήταν ότι εάν προχωρούσε σε βομβαρδισμούς εναντίον του, η Συρία σήμερα θα ήταν ένα κράτος ελεγχόμενο από τους τζιχαντιστές και μάλιστα σε στρατηγική θέσεις, ανάμεσα στην Τουρκία και στο Ισραήλ.

Ο Γάλλος Ερβέ Γκουρντέλ αποκεφαλίστηκε από Αλγερινούς τζιχαντιστές σε αντίποινα για τη συμμετοχή της Γαλλίας στους βομβαρδισμούς κατά του ISIS

Ουσιαστικά, ο Ασαντ παρουσίασε τον εαυτό του ως το «ανάχωμα» απέναντι στους τζιχαντιστές και προφανώς η Δύση έχει πειστεί. Η συριακή αντιπολίτευση, πάντως, προειδοποιεί και εκείνη από την πλευρά της ότι πρόκειται για ένα κόλπο ενορχηστρωμένο από τον Ασαντ, ο οποίος απελευθέρωσε το 2012 εκατοντάδες κρατούμενους ισλαμιστές, που τώρα μάχονται στο πλευρό του Ισλαμικού Κράτος. «Ο Ασαντ είναι ταυτόχρονα εμπρηστής και πυροσβέστης», εκτιμούν ορισμένοι αναλυτές. Προς το παρόν, πάντως, κερδίζει το στοίχημα και κυρίως χρόνο, με την ανέλπιστη βοήθεια της Δύσης.

Επαφές με Ιράν

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το ότι οι ΗΠΑ είχαν ενημερώσει και το Ιράν για την πρόθεσή τους να επιτεθούν κατά των τζιχαντιστών στη Συρία, διαβεβαιώνοντας την Τεχεράνη ότι δεν πρόκειται να βάλουν στο στόχαστρο τις δυνάμεις του Σύρου προέδρου, όπως αναφέρουν ιρανικές πηγές. Αυτό σημαίνει ότι η Δύση διευρύνει την «γκάμα» συμμάχων προκειμένου να σχηματιστεί ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέτωπο κατά του Ισλαμικού Κράτους. Ακόμη ο Ομπάμα κάλεσε την Τεχεράνη «να μη χάσει την ευκαιρία» να επιτύχει συμφωνία με τη διεθνή κοινότητα για το πυρηνικό της πρόγραμμα, ενώ στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ συναντήθηκαν κατ’ ιδίαν ο Ντέιβιντ Κάμερον με τον Χασάν Ροχανί.

Η Ελλάδα, από την πλευρά της, χαιρέτισε τη διεθνή συμμαχία κατά του ISIS, στην οποία μετέχει πολιτικά, μέσω της προσφοράς ανθρωπιστικής βοήθειας, και σε στρατιωτικό επίπεδο – μετά και από σχετική εισήγηση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και ειδικότερα του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας – με την αποστολή πυρομαχικών στις κουρδικές δυνάμεις.

ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ

ΝΕΟ ΒΙΝΤΕΟ-ΣΟΚ ΑΠΟ ΑΛΓΕΡΙΑ
Αποκεφάλισαν Γάλλο όμηρο

Τζιχαντιστές προσκείμενοι στο Ισλαμικό Κράτος προχώρησαν χθες στον πρώτο on camera αποκεφαλισμό δυτικού ομήρου εκτός Συρίας. Ο 55χρονος Γάλλος Ερβέ Γκουρντέλ έχασε τη ζωή του χθες στην Αλγερία σε… αντίποινα για τη συμμετοχή της Γαλλίας στους βομβαρδισμούς εναντίον στόχων του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ.

Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ έσπευσε να καταδικάσει τη δολοφονία ως πράξη «βάναυση και δειλή» και να ξεκαθαρίσει πως οι γαλλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ιράκ θα συνεχιστούν. Νωρίτερα, οι επονομαζόμενοι «Στρατιώτες του Χαλιφάτου» (που προσφάτως αποσχίστηκαν από την Αλ Κάιντα και ορκίστηκαν πίστη στο ISIS) είχαν φροντίσει να στείλουν ένα «μήνυμα αίματος προς τη γαλλική κυβέρνηση» ανεβάζοντας στο Διαδίκτυο βίντεο με τον αποκεφαλισμό του ομήρου από τη Γαλλία.

Επεσε θύμα απαγωγής την περασμένη Κυριακή σε ορεινή περιοχή της Αλγερίας όπου βρισκόταν για τουρισμό. Θορυβημένο από τις εξελίξεις, το Παρίσι έσπευσε να ανεβάσει το επίπεδο συναγερμού και να ενισχύσει τα μέτρα ασφαλείας σε δεκάδες πρεσβείες του στη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

ΙΣΛΑΜΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΚΡΟΤΗΤΑ ΤΟ ISIS
Στο στόχαστρο το μέτωπο Αλ Νούσρα και η Χορασάν

Τεχνολογικά προηγμένοι και καλά δικτυωμένοι, με εξεζητημένο επιχειρησιακό οργανόγραμμα και έσοδα δισεκατομμυρίων δολαρίων (από το λαθρεμπόριο πετρελαίου), οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους ISIS κατάφεραν γρήγορα να επεκτείνουν την κυριαρχία τους σε Συρία – Ιράκ και να εξελιχθούν στον νέο μεγάλο εχθρό της διεθνούς κοινότητας.

Οι μαχητές του ISIS (που υπολογίζονται μεταξύ 10.000 και 20.000), ωστόσο, δεν είναι οι μόνοι που μπαίνουν στο στόχαστρο των αμερικανικών βομβαρδιστικών. Στην ίδια περιοχή δρουν και άλλες ισλαμικές οργανώσεις με εξίσου ακραία τζιχαντιστική ατζέντα, όπως για παράδειγμα το μέτωπο αλ Νούσρα (που αριθμεί περίπου 5.000 μαχητές και θέλει να δημιουργήσει το δικό του χαλιφάτο στη Συρία), καθώς και μία ομάδα που ακούει στο όνομα Χορασάν.

Παντελώς άγνωστη στο ευρύ κοινό μέχρι και… προχθές, η Χορασάν βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της παγκόσμιας δημοσιότητας όταν ανακοινώθηκε πως βρίσκεται ψηλά στη λίστα με τους στόχους των αμερικανικών βομβαρδισμών, δυτικά του Χαλεπίου στη Συρία. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τη χαρακτηρίζει ως «δίκτυο αποτελούμενο από βετεράνους μαχητές της αλ Κάιντα» που έχουν μεταβεί στη Συρία από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν κ.α., με στόχο να προετοιμάσουν τρομοκρατικά χτυπήματα εναντίον στόχων στη Δύση.

Ετοίμαζαν επίθεση
Το αμερικανικό Πεντάγωνο υποστηρίζει μάλιστα πως η Χορασάν, ο πυρήνας της οποίας μάλλον δεν ξεπερνάει τους 100 μαχητές, βρισκόταν πολύ κοντά στο να πραγματοποιήσει μία επίθεση, είτε στην Ευρώπη είτε στις ΗΠΑ. Γι’ αυτό και οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες προσεγγίζουν τη συγκεκριμένη ομάδα ως «εν δυνάμει μεγαλύτερη απειλή για τις ΗΠΑ παρά για τη Συρία». Ενα τέτοιο χτύπημα, εάν γινόταν πραγματικότητα, θα επέτρεπε στη «μητρική» οργάνωση αλ Κάιντα να επιστρέψει στο προσκήνιο ως κυρίαρχη δύναμη εντός των ισλαμιστών, παραγκωνίζοντας το ISIS που αποσπάστηκε από τις τάξεις της και την αμφισβήτησε.

Οι εξτρεμιστές της Χορασάν λέγεται πως βρίσκονται στη Συρία εδώ και τουλάχιστον 18 μήνες. Το χάος που επικρατούσε στη χώρα τούς επέτρεψε να βρουν εκεί ένα ασφαλές καταφύγιο και να επιδοθούν ανενόχλητοι στην οργάνωση τρομοκρατικών χτυπημάτων (σε κατασκευή – δοκιμή εκρηκτικών, στη στρατολόγηση επίδοξων βομβιστών από τη Δύση κ.ά.). Ως ηγέτης της Χορασάν παρουσιάζεται ένας 33χρονος από το Κουβέιτ ονόματι Μόχσεν αλ Φάντλι, τον οποίο οι Αμερικανοί μάλιστα πιστεύουν πως σκότωσαν στους βομβαρδισμούς της Τρίτης. Να σημειωθεί πως ο Φάντλι φέρεται να είχε ανάμειξη ακόμη και στο χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου.

Ενδεικτικό της βαρύτητας που έχει η Χορασάν είναι και το γεγονός πως οι ΗΠΑ έχουν επικηρύξει τον 33χρονο ηγέτη της οργάνωσης για 7 εκατ. δολ. (ενώ συγκριτικά, για τον ηγέτη του ISIS Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι δίνουν 10 εκατ. δολ.).

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ  ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΑΡΔΗΝ

Η ΑΥΓΗ. Κύκνειον άσμα / Αντίστροφη μέτρηση

Προγραμματικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα κρίσιμα θέματα

Αντίστροφα μετράει ο χρόνος για την κυβέρνηση, παρά την τεχνητή αναπνοή που αναμένεται να δώσουν γαλάζιοι και πράσινοι βουλευτές. Το πυροτέχνημα της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης δεν μπορεί να αναστείλει τη βαθιά κρίση πολιτικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης, η οποία είναι μειοψηφία στο κοινωνικό σώμα και γίνεται πλέον εμφανές ότι δεν μπορεί να συγκεντρώσει τους 180 βουλευτές για την προεδρική εκλογή. Ήδη από παράγοντες του συντηρητικού χώρου διακινούνται σενάρια για τον σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης χωρίς τον Σαμαρά, ενώ 

οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν τη διαρκή άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζει δυναμική αυτοδυναμίας. 
Το σενάριο επιτυχίας, που προπαγανδίζει ο Σαμαράς, δεν βγαίνει καθώς ο προϋπολογισμός είναι εικονικός και στην πραγματικότητα κράτος και φορολογούμενοι καταφεύγουν σε εσωτερική στάση πληρωμών.

Την ίδια ώρα η ψυχρολουσία Ντράγκι, για την αγορά ομολόγων και τίτλων που κατέχουν οι ελληνικές τράπεζες υπό την προϋπόθεση ότι η χώρα θα βρίσκεται σε πρόγραμμα, ανατρέπει την κυβερνητική προπαγάνδα περί του τέλους της τρόικας και του Μνημονίου.

Αντίστροφη μέτρηση

Το αδέξιο τέχνασμα Σαμαρά - Βενιζέλου με την ψήφο εμπιστοσύνης δεν αναστέλλει την πολιτική κρίση, δεν τους σώζει, δεν λειτουργεί "σταθεροποιητικά" γι' αυτούς. 
Στην ψηφοφορία θα διαπιστωθεί με τον πιο επίσημο τρόπο ότι δεν υφίσταται πλειοψηφία 180 βουλευτών για την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας. 
Η παρούσα Βουλή εκπνέει το πολύ σε τέσσερις μήνες. 
Συνεπώς έχουμε εισέλθει σε προεκλογική περίοδο. 
Έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση της κυβέρνησης, καθώς Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ διαλύονται στις δημοσκοπήσεις, πυκνώνουν τα σενάρια ανοιχτής εσωκομματικής αμφισβήτησης Σαμαρά και Βενιζέλου (όπως δείχνει η πρόταση για οικουμενική κυβέρνηση χωρίς τον Σαμαρά από παράγοντες του συντηρητικού χώρου) και την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις ως ορμητικό λαϊκό ρεύμα αυτοδυναμίας.

Οποιαδήποτε βαρύγδουπη διακήρυξη του Σαμαρά αποδεικνύεται μέρος της απεγνωσμένης προεκλογικής τακτικής του. 
Μια κυβέρνηση απονομιμοποιημένη πολιτικά και καταδικασμένη να φύγει το πολύ σε τέσσερις μήνες, και να ήθελε, δεν μπορεί να διαπραγματευτεί με τους πιστωτές. 
Οι εξαγγελίες περί "εξόδου της χώρας από το Μνημόνιο" τον Ιανουάριο, δηλαδή στην τελική ευθεία της προεκλογικής περιόδου, δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη -ούτε εντός, ούτε εκτός της χώρας.

Αν αφαιρέσουμε την περίοδο των διακοπών των Χριστουγέννων, στην ουσία ο βίος αυτής της Βουλής λήγει με την ψήφιση του προϋπολογισμού τον Δεκέμβριο. 
Το προσχέδιο προϋπολογισμού κατατίθεται αύριο, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι η νέα κυβέρνηση θα καταθέσει νέο προϋπολογισμό, σύμφωνο προς τις προγραμματικές δεσμεύσεις της. 
Συνεπώς ζούμε μέρες εικονικής διακυβέρνησης!

Σαμαράς και Βενιζέλος σπρώχνουν για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το σκληρό τμήμα των μνημονιακών δεσμεύσεών τους, όπως είναι το ασφαλιστικό. 
Το σημαντικότερο: με την πρότασή τους για την αποχώρηση του ΔΝΤ και την αναπλήρωση του υπολοίπου του δανείου, ύψους 13 δισ. ευρώ, μέσω των αγορών, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος επιχειρούν να δημιουργήσουν "κενό χρηματοδότησης" στη νέα κυβέρνηση. 
Πρόκειται για μεθόδευση στην ίδια κατεύθυνση με την κινδυνολογική ανακίνηση θέματος καταθέσεων. 
Πολιτεύονται αδίστακτα! 
Αφού δεν μπορούν αυτοί να διασωθούν, ορθώνουν αναχώματα για να εμποδίσουν τη διακυβέρνηση της χώρας από μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με κορμό την Αριστερά.

Πρόκειται για καταστροφικό παιχνίδι, το οποίο μπορεί να σταματήσει μόνο η αποφασιστική λαϊκή ψήφος. 
Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με αυτοδυναμία και η διαμόρφωση κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών για τη δημοκρατική ανατροπή και την ανασυγκρότηση της χώρας. 
Η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπακούει σε κάποια όψιμη αλαζονεία μονοκομματικής διακυβέρνησης. 
Σε κάποιον επιλεκτικό εκπασοκισμό της Αριστεράς. 
Αντιθέτως, αναδεικνύεται ως πολιτική προϋπόθεση για να αντιμετωπιστούν οι μεθοδεύσεις του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος και να εμπεδωθεί πολιτική σταθερότητα μέσα στο πλαίσιο της δημοκρατικής ανατροπής. 
Αυτή την αλήθεια συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότεροι πολίτες, όπως δείχνουν τα άλματα της δημοσκοπικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή την εβδομάδα υπήρξαν νέες ενδείξεις της κινητικότητας στις ευρωπαϊκές κορυφές. 
Η Γαλλία αρνείται να συμμορφωθεί με τον κανόνα των ελλειμμάτων του Συμφώνου Σταθερότητας. 
Ο Ντράγκι επιχειρεί να περιορίσει τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία του Βερολίνου, προσφέροντας στην αγορά ρευστότητα, η αλήθεια είναι με ισχυρούς περιοριστικούς όρους για την Ελλάδα. 
Αυτή η ευρωπαϊκή κινητικότητα, που αντανακλά τα αυξανόμενα αδιέξοδα του μερκελισμού, παρέχει δυνατότητες για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος με ευρωπαϊκούς όρους. 
Αυτό είναι το πολιτικό στοίχημα της κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας, καθώς στην εσωτερική λαϊκή στήριξη θα προστίθεται και η αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών.
Το "πειραματόζωο Ελλάς", με στόχευση μετανεοφιλελεύθερου προγράμματος, μπορεί να συγκινήσει, να εμπνεύσει, να συσπειρώσει, αρχής γενομένης από τον ευρωπαϊκό Νότο. 
Να μετατραπεί από παράδειγμα αντίστασης σε καταλύτη αλλαγής.

ΣΧΕΔΙΟ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Του ΝΙΚΟΥ ΙΓΓΛΕΣΗ*

Λίγες μέρες πριν από τις τελευταίες ευρωεκλογές ο Αντώνης Σαμαράς, σε κεντρική ομιλία του και με παλλόμενη φωνή, έλεγε: «Εγώ σχίζω τα Μνημόνια κάθε μέρα, σελίδα – σελίδα…» Όσοι τον άκουσαν τότε, ασφαλώς σκέφτηκαν ότι πρόκειται για μια ακόμη προεκλογική υπερβολή προκειμένου να κερδηθούν μερικοί ψήφοι από τη Ν.Δ. και να μειωθεί η διαφορά της από το ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα, ιδιαίτερα μετά συνάντηση Σαμαρά – Μέρκελ και τις δηλώσεις που ακολούθησαν τόσο του πρωθυπουργού όσο και άλλων στελεχών της συγκυβέρνησης (Ευ.Βενιζέλου, Γκ. Χαρδούβελη κλπ.), γίνεται ολοφάνερο ότι εξελίσσεται μια μνημονιακή αντεπίθεση, ότι προωθείται ένα σχέδιο χειραγώγησης, δηλαδή εξαπάτησης, για μια ακόμα φορά, του ελληνικού λαού.

Βασικά σημεία αυτού του σχεδίου είναι, μέχρι στιγμής, τα εξής:

1. Στο τέλος του 2014 τελειώνουν οι δόσεις της δεύτερης Δανειακής Σύμβασης από την Ε.Ε. (EFSF), με την εκταμίευση ενός ποσού περί τα 3,6 δις. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση θα διακηρύξει, με πανηγυρικό τρόπο, το τέλος του Μνημονίου και την απομάκρυνση της Τριαρχίας (Τρόϊκα) ποντάροντας στο γεγονός ότι ο απλός πολίτης δε μπορεί εύκολα να διακρίνει τη διαφορά μεταξύ της ολοκλήρωσης των δανειακών εκταμιεύσεων και των μνημονιακών μέτρων που ελήφθησαν προκειμένου να γίνουν αυτές οι εκταμιεύσεις.

2. Θα ζητηθεί από το Δ.Ν.Τ. να διακόψει την περαιτέρω χρηματοδότηση ( περί τα 12 δις.) του ελληνικού Δημοσίου, η οποία με βάση τη δεύτερη Δανειακή Σύμβαση λήγει την άνοιξη του 2016. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση θα διακηρύξει και πάλι πανηγυρικά, ότι έδιωξε από τη χώρα το, μισητό για το λαό, Δ.Ν.Τ.

3. Το δημοσιονομικό κενό (έλλειμμα του προϋπολογισμού) και το χρηματοδοτικό κενό (το ποσό που απαιτείται κάθε χρόνο για την πληρωμή των χρεολυσίων του δημόσιου χρέους) θα επιδιωχθεί να καλυφθεί με δανεισμό από τις αγορές, με την έκδοση ομολόγων. Έτσι θα πληρώνουμε το παλιό χρέος, με νέο χρέος και μάλιστα με υψηλότερα επιτόκια. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση θα διακηρύξει ότι η Ελλάδα γίνεται πάλι μια «κανονική – φυσιολογική» χώρα που μπορεί να δανείζεται από τις διεθνείς χρηματαγορές, όπως γινόταν μέχρι το Μάϊο του 2010… και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε! Δε θα πουν βέβαια στους Έλληνες πολίτες ότι η εξάρτηση από το Μηχανισμό Στήριξης των Δανειακών Συμβάσεων θα αντικατασταθεί από τη «φυσιολογική» εξάρτηση της χώρας από τις αδυσώπητες χρηματαγορές.

4. Όλα τα παραπάνω θα γαρνιριστούν με κάποιες φορο-ελαφρύνσεις, για να κάνουν πιο πιστευτό το κυβερνητικό αφήγημα. Όπως πριν από τις ευρωεκλογές μοίραζαν πεντακοσάρικα από το ανύπαρκτο πρωτογενές πλεόνασμα του 2013, έτσι και τώρα μειώνουν κατά 30% το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης. Ελπίζουν ότι πολλοί λίγοι θα θυμούνται ότι ο φόρος αυτός από το 2010 μέχρι σήμερα αυξήθηκε κατά 1.470% (από 21 σε 330 ευρώ το χιλιόλιτρο). Η γαρνιτούρα θα περιλαμβάνει επίσης τη διαβεβαίωση ότι η ανάπτυξη έφτασε…αεροπορικώς!, και οι ξένοι επενδυτές, που …κάνουν ουρά στα σύνορα της χώρας, θα δημιουργήσουν χιλιάδες θέσεις εργασίας - για 730.000 μίλησε πρόσφατα ο Αντώνης Σαμαράς. Σαν «κερασάκι» σ’ όλα αυτά θα προστεθεί και πάλι η τρομοκρατία της επιστροφής στη δραχμή, υπό ανεξέλεγκτες συνθήκες.

Όλο αυτό το «πακέτο» θα επιχειρηθεί «να πουληθεί» στον ελληνικό λαό με τη βοήθεια του προπαγανδιστικού μηχανισμού των ενσωματωμένων ΜΜΕ, προκειμένου τα μνημονιακά και κρυφο-μνημονιακά κόμματα να δημιουργήσουν το κατάλληλο κλίμα για να συγκεντρωθούν οι 180 ψήφοι για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ή, αν αυτό δεν επιτευχθεί, να διασώσουν την παρτίδα στις εκλογές που θα ακολουθήσουν.

Βέβαια το σχέδιο αυτό, χειραγώγησης του ελληνικού λαού, παρουσιάζει σημαντικές δυσκολίες και δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να υλοποιηθεί πλήρως. Χαρακτηριστικό είναι ότι, μετά τις δηλώσεις που ακολούθησαν της συνάντησης Σαμαρά – Μέρκελ, οι τιμές των ομολόγων, στη δευτερογενή αγορά, άρχισαν να υποχωρούν δείχνοντας ότι οι χρηματαγορές δεν εμπιστεύονται την Ελλάδα, χωρίς τον ασφυκτικό έλεγχο – εγγύηση της Τριαρχίας, καθιστώντας έτσι δύσκολη και κυρίως πολύ ακριβή την έξοδο στις αγορές. Αυτό είναι απόλυτα λογικό αφού, μετά τεσσεράμισι χρόνια στην «Εντατική», η χώρα βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση απ’ ότι στις αρχές του 2010: το χρέος πλησιάζει το 180% του ΑΕΠ έναντι 129,7% το 2009, το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί κατά 25% και η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, από τα αλλεπάλληλα χαράτσια, έχει εξαντληθεί όπως αποδεικνύεται από την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία κατά πάνω από 1 δις. μηνιαίως.

Παράλληλα η Ε.Ε. (Κομισιόν - Ε.Κ.Τ.) αναζητούν τον κατάλληλο μηχανισμό εποπτείας   που θα αντικαταστήσει την Τριαρχία στο δημοσιονομικό έλεγχο της Ελλάδας και θα εξασφαλίζει την προώθηση των «μεταρρυθμίσεων», πράγμα που αν συμβεί θα ακυρώσει σε μεγάλο βαθμό το όποιο επικοινωνιακό όφελος της συγκυβέρνησης.

Η αντιπολίτευση, παρ’ όλο τον επικοινωνιακό αποκλεισμό της, θα πρέπει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια και να ενημερώσει τον ελληνικό λαό ότι η ολοκλήρωση των δανειακών δόσεων δεν οδηγεί στην κατάργηση των μνημονιακών μέτρων - το αντίθετο μάλιστα.

Τα Μνημόνια, που «σκίζει» κάθε μέρα ο κ. Σαμαράς, είναι τα Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα, οι εκατοντάδες νόμοι, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και οι Υπουργικές Αποφάσεις που εφαρμόστηκαν τα τεσσεράμισι τελευταία χρόνια και οδήγησαν στη ληστεία των μισθών, στην κλοπή των συντάξεων, στη φορολογική επιδρομή, στις απολύσεις, στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στη χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, στο κλείσιμο ή τη συρρίκνωση νοσοκομείων και σχολείων και τέλος, αυτό που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την κα Μέρκελ και τους άλλους δανειστές, το ξεπούλημα (ιδιωτικοποιήσεις το λένε) της δημόσιας περιουσίας. Όλα αυτά για τους εγχώριους μνημονιακούς και τους επικυρίαρχους δανειστές ονομάζονται «μεταρρυθμίσεις» που θα πρέπει να συνεχιστούν με την ίδια ένταση, προκειμένου η χώρα μας να μπορεί να αποπληρώνει τα τοκοχρεολύσια των δανείων που έχει λάβει από το Μηχανισμό Στήριξης και να μπορεί να δανείζεται στο μέλλον από τις χρηματαγορές.

Θα πρέπει επίσης η αντιπολίτευση να εξηγήσει στους πολίτες ότι τα Μνημόνια αποτελούν συνημμένα κείμενα των Δανειακών Συμβάσεων οι οποίες μπορούν να καταργηθούν μόνο με δυο τρόπους: Ο πρώτος είναι όταν η χώρα αποπληρώσει το σύνολο των δανεικών που έχει λάβει μέχρι σήμερα – αυτό, σύμφωνα με τις Συμβάσεις θα γίνει το 2057, χωρίς να υπολογίζουμε τα νέα δάνεια που θα έχουν συναφθεί μέχρι τότε. Ο δεύτερος είναι, με βάση ένα σχέδιο, καλά μελετημένο σ’ όλες τις λεπτομέρειές του, η καταγγελία των Δανειακών Συμβάσεων προκειμένου στη συνέχεια να γίνει διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, ένα μέρος του να συμψηφιστεί με τις γερμανικές επανορθώσεις και η αποπληρωμή του υπολοίπου να γίνει με ρήτρα ανάπτυξης.

Είτε οι Έλληνες θα μείνουν δούλοι των δανειστών – δυναστών τουλάχιστον μέχρι το 2057 είτε θα σπάσουν τις αλυσίδες τους. Οψόμεθα.

*Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» στις 2-10-14. ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ   ISKRA

Παρ

Ψηφίστε! Η ανομία όμως δεν νομιμοποιείται!

Του Δημήτρη Τσιμούρα

Ηκυβέρνηση, μπροστά στη γενική κατακραυγή, με το ποτήρι της αγανάκτησης να έχει πια ξεχειλίσει, προσπαθεί να κρατηθεί πάση θυσία στην εξουσία. Μη έχοντας την δυνατότητα άλλων χειρισμών, μιας και τα... υψηλά της αφεντικά συνεχώς και αδιαλείπτως της θυμίζουν και απαιτούν την υλοποίηση στο ακέραιο των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει απέναντί τους -την ταχεία εξαθλίωση του ελληνικού λαού- μη έχοντας άλλο τρόπο παραπλάνησης του, καταφεύγει στο τρικ της "ψήφου εμπιστοσύνης"!

Το ερώτημα βέβαια είναι αυτοί που...

θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης, οι κυβερνητικοί βουλευτές, από πού αντλούν την εξουσίας τους;

Ποιο είναι σήμερα το κύρος αυτών των ανθρώπων αλλά και ποια η εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντί τους;

Είναι γεγονός ότι όσο και να τους κρατούν στο απυρόβλητο, όσο και να υπογράφουν καρμπόν μαϊμού ερωτήσεις προς υπουργούς -τάχα για τα... προβλήματα των πολιτών, ξεπερνώντας κάθε όριο υποκρισίας και ξεδιαντροπιάς- όσο και να προσπαθούν να δείξουν ένα άλλο πρόσωπο, απ' το δικό τους το απεχθές, σήμερα, ο κάθε πολίτης γνωρίζει ότι είναι αυτοί που με την ψήφο τους έχουν "νομιμοποιήσει" την κάθε ανομία.

Είναι αυτοί που έχουν ψηφίσει εκατοντάδες έτοιμα νομοσχέδια και τροπολογίες -που και να ήθελαν θα αδυνατούσαν να τα διαβάσουν- "νομιμοποιώντας" έτσι τη ληστεία του πλούτου αυτού του λαού, στέλνοντας, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 6,3 εκατομμύρια Ελλήνων να ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, στο δρόμο για τη... "σωτηρία" τους. Είναι αυτοί που έχουν... "νομιμοποιήσει" ταυτόχρονα και ό,τι έχει σχέση με τους κλεπταποδόχους αυτής της ληστείας!

Αυτοί λοιπόν, που σήμερα καλούνται να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης, είναι άνθρωποι που όχι μόνο δεν έχουν κανένα κύρος αλλά έχουν πλέον παραδοθεί στην κοινή περιφρόνηση, την οποία, είτε το θέλουν είτε όχι, εισπράτουν, μόλις αποπειραθούν να εμφανιστούν δημόσια. Άνθρωποι όμως χρήσιμοι, για να συνεχίσουν τη βρώμικη δουλειά που τους έχει ανατεθεί, μέχρι βέβαια την ημερομηνία λήξης τους, που νομίζουν ότι ποτέ δεν θα υπάρξει, αλλά ήδη τους χτυπά την πόρτα. Είναι πολύ κοντά η μέρα που οι ίδιοι οι ευεργετούμενοι θα τους πετάξουν στα άχρηστα! Οι εφεδρείες περιμένουν με ανυπομονησία στο μπάγκο! Κι όμως αυτοί επιμένουν!

Όμως, επειδή τα κάθε είδους έμμισθα όργανα της κυβερνητικής προπαγάνδας έχουν περάσει σε πολλούς ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση που ψηφίστηκε από τον ελληνικό λαό, ας γυρίσουμε λίγο πίσω και ας δούμε ποια είναι η ίδια η πραγματικότητα.

Το ΠΑΣΟΚ, που το 2009 κέρδισε τις εκλογές με την ψεύτικη υπόσχεση "λεφτά υπάρχουν", εξαπατώντας το λαό, στις εκλογές του Ιουνίου του '12, λόγω της βάρβαρης πολιτικής του, αποδοκιμάστηκε από το εκλογικό σώμα, χάνοντας μέσα σε δύο περίπου χρόνια το 31%(!) του ποσοστού του και πάνω από 2.200.000 ψηφοφόρους! Ποτέ άλλοτε κυβερνητικό κόμμα δεν έπαθε τέτοια εκλογική πανωλεθρία! Οι ψήφοι του στις εκλογές του Ιουνίου ήταν μόνο 755.000, ενώ το ποσοστό του μόλις ξεπερνούσε το 12%!

Και όμως, το εν λόγω κόμμα, αντί να εξαφανιστεί από προσώπου γης, εξαιτίας της καθολικής αποδοκιμασίας που εισέπραξε, εξακολουθεί και σήμερα να βρίσκεται στην κυβέρνηση. Και δεν εγκαταλείπει! Ακόμα και τώρα που πλέον ακούγεται καθαρά ο ρόγχος του θανάτου του!

Η ΝΔ το 2009 υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία της, λόγω της πολιτικής της σκληρής λιτότητας, παίρνοντας ποσοστό μόλις 33,37% . Λόγω αυτού του ταπεινωτικού αποτελέσματος παραιτήθηκε τότε ο πρόεδρός της Κώστας Καραμανλής. Στις εκλογές του Μάη του '12, επειδή ανέλαβε μαζί με το ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει την πολιτική με την οποία υποτίθεται ότι διαφωνούσε – εξαπατώντας και τότε τον ελληνικό λαό- έχασε 1.100.000 ψηφοφόρους(!) και το ποσοστό της δεν έφτασε ούτε στο 19%!

Ανάλογη πανωλεθρία και καθολική αποδοκιμασία μ' αυτήν του συνεταίρου της στην κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ!

Στις εκλογές που ακολούθησαν τον Ιούνιο της ίδια χρονιάς, μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας, παραπληροφόρησης και απειλών, αφού επιστράτευσαν θεούς και δαίμονες κατάφερε να πάρει μόλις 1.825.000 ψήφους, 470.000 λιγότερες από αυτές της εκλογικής της συντριβής του 2009, και όμως αυτό το εξευτελιστικό εκλογικό αποτέλεσμα, αυτή η αποδοκιμασία του εκλογικού σώματος, μας παρουσιάστηκε ως... "νίκη"!

Συνολικά τώρα, τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης, στις εκλογές του Ιουνίου του '12 σε σχέση με αυτές του '09, έχασαν πάνω από 2.700.000 ψηφοφόρους!
Αυτή όμως η αποδοκιμασία και απόρριψη τους από τη συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος μεταφράστηκε από τα κέντρα εξουσίας ως εντολή διακυβέρνησης, για να συνεχίζουν ως ύαινες να κατασπαράζουν το θήραμά τους, τον ίδιο το λαό!

Μια κυβέρνηση που από γεννησιμιού της –ελέω εκλογικού νόμου- είχε την γενική κατακραυγή του κόσμου! Άσχετα βέβαια αν οι εντεταλμένοι υπάλληλοι των ΜΜΕ, σε ρόλο... "δημοσιογράφου", προσπάθησαν αλλιώς να την εμφανίσουν, προσπάθεια η οποία αδιαλείπτως συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, μέχρι φυσικά να αλλάξουν οι εντολές των αφεντικών τους!

Όμως, σήμερα τίποτα δεν είναι όπως χθες και πολύ περισσότερο τίποτα όπως το '12, τη χρονιά των τελευταίων εκλογών. Ας μην πάμε πιο πίσω! Τα εγκλήματα αυτής της ίσως πιο μισητής για το λαό κυβέρνησης –αλλά της καλύτερης για την άρχουσα τάξη- είναι πολλά. Εγκλήματα που δεν θα παραγραφούν ποτέ.

Και όμως αυτή η παραπαίουσα κυβέρνηση, που θα αρκούσε ένα απλό νεύμα των προστατών της, για να καταρρεύσει, ή να βγει ο λαός στους δρόμους έστω για... μια ώρα, προσπαθεί με κάθε μέσο να γαντζωθεί στην εξουσία! Ζητά τώρα ψήφο εμπιστοσύνης!

Εμπρός λοιπόν, "λεβέντες", ψηφίστε! Όμως ποτέ άνομοι δεν νομιμοποιούν!
Άνομοι κι εσείς και η κυβέρνησή σας

ΥΓ. Και βέβαια κατά πού θα πάνε τα πράγματα θα εξαρτηθεί, σε μεγάλο βαθμό, από το ποια θα είναι η δική μας παρέμβαση. Αν αυτή είναι δυναμική, τότε μπορεί να αντιστραφεί αυτή η κατρακύλα. Αν όμως όχι, επειδή αυτοί που κινούν τα νήματα καταλαβαίνουν ότι πλέον έφτασε η ημερομηνία λήξης αυτής της κυβέρνησης, μπορούν να μας πλασάρουν μια άλλου τύπου "κυβέρνηση... Παπαδήμου" -ήδη τα φερέφωνά τους άρχισαν να το... συνιστούν- για να συνεχιστεί με τους ίδιους και γρηγορότερους ρυθμούς η ίδια καταστροφική για μας πορεία. Κι αυτό θα συμβεί με μαθηματική ακρίβεια, αν καταφέρουν να μας κρατήσουν απλούς θεατές αυτής της... μαύρης θεατρικής τους παράστασης!

Από faretra

Ο «κανονικός» άνθρωπος του καθεστώτος

Ο «κανονικός» άνθρωπος του καθεστώτος

Eξήντα οκτώ ευρώ και ογδόντα δύο λεπτά. Αυτό είναι το ποσό που ξοδεύει τον μήνα η μέση ελληνική οικογένεια για «Αναψυχή και Πολιτισμό». Εξήντα εννέα ευρώ τον μήνα για θέατρο, για σινεμά, για συναυλίες, για μουσικές σκηνές, για βιβλία. Δεν τα ξοδεύει κάθε μέλος της οικογένειας, τα ξοδεύει ολόκληρη η οικογένεια, εξήντα εννέα ευρώ τον μήνα για τον μπαμπά, τη μαμά, τον αδελφούλη, την αδελφούλα. Δύο σινεμά τον μήνα, χωρίς πατατάκια, ή ένα θέατρο, επίσης χωρίς πατατάκια. Για μουσικές σκηνές δεν γίνεται λόγος, κι από βιβλία δυο-τρία τον χρόνο...

και πολλά είναι.

Δεν είναι μόνο οικονομικό το ζήτημα. Είναι και θέμα εκπαίδευσης, νοοτροπίας, περιρρέουσας πολιτιστικής ατμόσφαιρας. Είναι όμως, διάολε, και οικονομικό. Όταν το μέσο διαθέσιμο εισόδημα μιας τετραμελούς οικογένειας έχει πέσει στα 1.509 ευρώ τον μήνα, τότε ακόμη και τα 69 ευρώ του πολιτισμού μοιάζουν με πολυτέλεια. Το 1.509 είναι από μόνο του τρομακτικό, είναι ποσό φτώχειας κι αν δεν έχεις και σπίτι, γίνεται ποσό ακραίας ανέχειας. Τα 307 ευρώ πάνε στο φαγητό, τα 206 στη στέγαση, τα 189 στις μεταφορές, τα 104 στην υγεία, τα 50 στις μεταφορές, τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του.

Πεταμένα λεφτά είναι τα 68,82 ευρώ. Η τηλεόραση και το Ίντερνετ τα έχουν όλα, και ταινίες και συναυλίες και θέατρα, όλα τζάμπα, όλα στο πιάτο, χωρίς να χρειαστεί να βγεις από το σπίτι σου, ούτε καν από το δωμάτιό σου. Αυτό το «χωρίς να βγεις από το σπίτι σου, ούτε καν από το δωμάτιό σου» είναι που κάνει τη διαφορά. Η έξοδος από το σπίτι, η άμεση επαφή με την τέχνη, τέχνη ζωντανή, από ζωντανούς ανθρώπους, που την απολαμβάνεις παρέα με πολλούς, όλο τούτο είναι μια καθαρτήρια τελετουργία, που δεν μπορεί να την αντικαταστήσει καμία τηλεόραση, κανένα κομπιούτερ. Ακόμη και η φαινομενικώς νεκρή τέχνη του σινεμά ζωντανεύει από τη μαζική θέαση, από το κοινό γέλιο, το κοινό κλάμα, την κοινή αποδοκιμασία.

«Γινόμαστε, επιτέλους, κανονική χώρα», λέει και ξαναλέει ο Σαμαράς. Ιδού, λοιπόν, η κανονική χώρα τους. Απομονωμένες ομάδες ανθρώπων, που κλείνονται στο σπίτι και μετράνε τα λιγοστά λεφτά τους μπας και εξασφαλίσουν την επιβίωση. Τόσα για φαγητό, τόσα για φως, νερό, τηλέφωνο, τόσα για φάρμακα, τόσα για λεωφορείο, τόσα για σχολείο. Για τα άλλα, τα περιττά, περισσεύουν 68,82 ευρώ, δηλαδή τίποτα. Τίποτα, τίποτα! Να μείνουν κλεισμένοι στο σπίτι μέχρι να αποβλακωθούν από τα σίριαλ, τα κουτσομπολιά, τα βιντεοπαιχνίδια. Κλεισμένοι σε τέσσερις τοίχους, να μη μιλάνε με τους άλλους, να μη μοιράζονται, να μη συγκρίνουν, να μην κρίνουν.

Ο κανονικός άνθρωπός τους είναι μισός, λειψός, ελαφρύς, μαλακός, τον πιάνεις στα χέρια σου και τον πλάθεις σαν το ζυμάρι, μέχρι να πάρει το σχήμα που βολεύει το καθεστώς. Σαν κουλουράκι ξερό και μαραμένο.

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη από avgi ανάρτηση από ΓΡΕΚΗ

Υπήκοοι μιας ολιγαρχικής ελίτ ή απελευθέρωση από την ΕΕ-ΟΝΕ;

Αθανάσιος Καρανάσιος

Σάβ, 04/10/2014 - 13:30

Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους:
Μια υπεύθυνη Διακήρυξη Σωτηρίας από το λάκκο των λεόντων
Υπήκοοι μιας ολιγαρχικής ελίτ ή απελευθέρωση από την ΕΕ-ΟΝΕ;

Θα πρέπει να γίνει σαφές σε όλους τους σκεπτόμενους Έλληνες, ότι είμαστε αντιμέτωποι με μια οικονομική, κοινωνική και εθνική καταστροφή τρομακτικών διαστάσεων. Το δραματικό αυτό γεγονός είναι αναμφισβήτητα το ολέθριο αποτέλεσμα της σύνδεσής μας με την ΕΕ και την Ευρωζώνη. Τα Ευρωπαϊκά έθνη είναι σήμερα δέσμια σε μια υπερεθνική δομή, σε ένα ολιγαρχικό πολιτικοοικονομικό σύστημα, στο οποίο μία μικρή κάστα, μια ελιτίστικη άρχουσα τάξη επιβάλλει τα προνόμια της πάνω στην πλειοψηφία του πληθυσμού της Ευρώπης.

Το ολιγαρχικό αυτό μοντέλο, όπου τα προνόμια των ελίτ είναι τα μόνα που μετράνε και οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν έχουν δικαιώματα, εκπροσωπεί ιστορικά, τη μυθολογική μορφή του Δία, ως κυβερνήτη του Ολύμπου που μισεί τους ανθρώπους θανάσιμα. Τα πάντα υποτάσσονται στα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, η οποία είναι ελεύθερη να δουλοποιεί, ακόμα και να σκοτώνει τους σκλάβους -τους είλωτες- κατά βούληση, όποτε το θεωρεί σκόπιμο.

Η ηγετική ελίτ της Ευρώπης ποτέ δεν μπόρεσε να αποτινάξει την ιδεολογία της ολιγαρχίας. Αυτό μπορεί να το δει κανείς, για παράδειγμα, στη συνέχιση των οκτώ κυρίαρχων μοναρχιών και πολλών βασιλικών οικογενειών στην Ευρώπη, αλλά και στις χειραγωγημένες-υποτελείς ευρωπαϊκές «δημοκρατίες» μέσω των υπερεθνικών θεσμών. Μήπως, κι η δική μας «προεδρευόμενη δημοκρατία», δεν είναι με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και τις άλλες μνημονιακές συμβάσεις, ερήμην της βούλησης του Ελληνικού Λαού, μια μορφή αυταρχικής ολιγαρχίας;

Έτσι λοιπόν, μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ και την Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση, η ΕΕ της Συνθήκης της Λισαβόνας πλέον, έχει γίνει ένα τέλειο παράδειγμα του ολιγαρχικού συστήματος, όπου η αρχή του Δία βασιλεύει ανεξέλεγκτη. Υπάρχουν επομένως λόγοι για την έξοδο από την ΕΕ-ΟΝΕ βάσει του Συντάγματος.

Γιατί, σε καμιά περίπτωση, δεν ρωτήθηκαν οι λαοί της Ευρώπης, αν ήταν έτοιμοι να μεταφέρουν στην ΕΕ όλο και μεγαλύτερο μερίδιο της εθνικής κυριαρχίας τους. Ποτέ, -με λίγες εξαιρέσεις- δεν ρωτήθηκαν οι λαοί της Ευρώπης, για την προσχώρηση στην ΕΟΚ, στην ΕΕ, στην ΟΝΕ και τις συνθήκες του Μάαστριχτ, του Άμστερνταμ, της Νίκαιας, της Λισσαβόνας κλπ. Αντί να ενημερωθούν π.χ. οι πολίτες σε βάθος και διεξοδικά για τις επιπτώσεις και τους στόχους της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ο σχεδιασμός της ΕΕ και της Νομισματικής Ένωσης χαρακτηρίζονται από δόλια εξαπάτηση, απειλές, ακόμα και εγκληματική συμπεριφορά.

Οι μόνες χώρες που είχαν τη δυνατότητα να εκφράσουν με δημοψηφίσματα τη γνώμη τους για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, η Γαλλία και η Ολλανδία, το καταψήφισαν. Αλλά αυτό δεν είχε καμία επίδραση στις εξελίξεις. Το ίδιο κείμενο του (νεοφιλελεύθερου) Ευρωπαϊκού Συντάγματος , με αλλαγές μόνο στο 5% του περιεχομένου του, υπεγράφη δύο χρόνια αργότερα από τους αρχηγούς των κυβερνήσεων των κρατών μελών και αυτή τη φορά το ίδιο Σύνταγμα ονομάσθηκε «Συνθήκη της Λισσαβόνας», το οποίο δεν προβλέπει πλέον τη δυνατότητα δημοψηφισμάτων!!! Έτσι λοιπόν, από την «πίσω πόρτα», θεσμοθετείται το πολυδιαφημισμένο «ευρωπαϊκό κεκτημένο». Μία ολιγαρχική συμμορία -με απάτη- έχει καθίσει στο σβέρκο μας.

Γνωρίζοντας πολύ καλά τις βαθιές πληγές που είχαν αφήσει οι παγκόσμιοι πόλεμοι του 20ού αιώνα, όσοι υποστηρίζουν την εδραίωση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, χρησιμοποιούν ως βασικό τους επιχείρημα-δίλημμα, ότι αυτή ήταν αναγκαία για τη διασφάλιση της ειρήνης στην Ευρώπη. Ωστόσο, οι προθέσεις των αρχιτεκτόνων της Ένωσης ήταν πολύ διαφορετικές. Είχε προγραμματιστεί εκ των προτέρων, και αποδεδειγμένα, να εξαλειφθεί η συμμετοχή των κυρίαρχων λαών στη διακυβέρνησή τους και να αντικατασταθεί από νεοφεουδαρχικές δομές, ώστε να τεθούν υπό εκκαθάριση τα αναφαίρετα δικαιώματα των Ευρωπαίων και να θυσιαστούν για τα προνόμια μιας ολιγαρχικής μειοψηφίας.

Επιπλέον, είναι αναμφισβήτητο, ότι αυτή η εξαπάτηση κατέστρεψε την παρελθούσα επικρατούσα ειρήνη, και έχει δημιουργήσει μεγαλύτερη εχθρότητα μεταξύ των λαών της Ευρώπης από ό, τι σε οποιαδήποτε άλλη περίοδο μετά το 1945. Είναι π.χ. ακριβώς η γεωπολιτική, αυτοκρατορική διεύρυνση της ΕΕ προς Ανατολάς, που θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη στην Ευρώπη και πέρα από αυτήν, και παράγει τις θύελλες (βλ. πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία).

Εκτός αυτών, για χάρη της «σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος», οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν αναγκαστεί να κάνουν όλο και περισσότερες θυσίες, αλλά έχει πλέον έρθει η στιγμή, όπου η συνεχής υποταγή στην υπερεθνική δομή της ΕΕ δεν μπορεί πλέον να γίνεται ανεκτή. Η πολιτική της τρόικα είναι ιστορία παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταστροφής της δημοκρατίας, άρνησης της ελευθερίας της γνώμης. Ο απώτερος στόχος της οποίας είναι να εγκαταστήσει μια απόλυτη τυραννία πάνω στα κράτη της Ευρώπης. Πάνω απ όλα, η πολιτική της τρόικας παραβιάζει την πέμπτη εντολή: «Ου φονεύσεις», δεδομένου ότι οδηγεί σε σκόπιμη αύξηση της θνησιμότητας.

Η ΕΕ έχει καταχραστεί τα θεσμικά της όργανα, βάζοντάς τα στην υπηρεσία ενός παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ενός οικονομικού μοντέλου δηλαδή, που έχει συσσωρεύσει βουνά εικονικού, ανεξόφλητου χρέους, με σκοπό το μεγάλο πλουτισμό λίγων επιλεγμένων, έχοντας επίγνωση, ότι ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων θα πληρώσουν για αυτό με τη ζωή τους!

Τα όργανα της ΕΕ έχουν προωθήσει τη συνολική αφερεγγυότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και αντιμετωπίζουν την επικείμενη συστημική κατάρρευση με μαζική απαλλοτρίωση του πλούτου των λαών μέσω ενός συνδυασμού περισσότερων bail-out που πληρώνονται από τους φορολογούμενους (bail out είναι ένας οικονομικός όρος που υποδηλώνει τη διάσωση μιας χώρας που κινδυνεύει να καταρρεύσει οικονομικά, με εξωτερική βοήθεια) ή hair cut (κούρεμα) ομολόγων και αποθεματικών ή την άμεση κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών στο πλαίσιο του λεγόμενου bail-in (bail in είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στην οικονομία ως μία επιχείρηση διάσωσης μιας χώρας που κινδυνεύει να καταρρεύσει οικονομικά, χρησιμοποιώντας εσωτερικούς πόρους). Αν τα εγκληματικά αυτά στοιχεία καταφέρουν να εφαρμόσουν ολοκληρωμένα τα σχέδιά τους, θα προκαλέσουν ένα ευρωπαϊκό χάος και το θάνατο πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων.

Για να αποδείξουμε τα παραπάνω, παραθέτουμε τα ακόλουθα γεγονότα:

• Οι αρχιτέκτονες και οι ηγέτες της ΕΕ εξαπάτησαν σκοπίμως τους λαούς της Ευρώπης σχετικά με τις πραγματικές προθέσεις τους και κατέφυγαν σε ραδιουργίες, επειδή ήξεραν ότι, σε περίπτωση δημοψηφισμάτων ή εκτεταμένης συζήτησης στα αντίστοιχα κοινοβούλια και μέσα ενημέρωσης, τα σχέδιά τους θα απορρίπτονταν.
• Υπήρξε μια εσκεμμένη συγκάλυψη του γεγονότος, ότι οι βασικές αρμοδιότητες του κυρίαρχου κράτους διαρκώς μεταφέρονταν σε υπερεθνικές δομές, και θα συνεχίσουν να μεταφέρονται, με παντελή απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.
• Οι νόμοι αλλάζουν για να αντανακλούν την ολιγαρχική ιδεολογία με τέτοιο τρόπο, ώστε η τυραννία των χρηματοπιστωτικών αγορών να συντηρεί την αχαλίνωτη κερδοσκοπία και την απληστία με όλο και περισσότερα πλούτο να ρέει προς τους λίγους
• Έχει δημιουργηθεί ένα σύστημα το οποίο έχει ανατρέψει τον ένα μετά τον άλλον τους απαραίτητους ακρογωνιαίους λίθους για την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας.
• Έχει δημιουργηθεί ένα σύστημα το οποίο προωθεί μια ολοένα μεγαλύτερη αναδιανομή του πλούτου από τους φτωχούς στους πλούσιους, που απειλεί τα ίδια τα θεμέλια του κοινωνικού συστήματος, περικόπτει ακόμη και την υγειονομική περίθαλψη, και αφήνει τον αδύναμο ανυπεράσπιστο.
• Έχει δημιουργηθεί ένα σύστημα, το οποίο αρνείται τόσο μια θέση εργασίας όσο και την προοπτική της εξεύρεσης εργασίας σε πάνω από τους μισούς νέους σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, και ως εκ τούτου τους στερεί την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
• Έχει δημιουργηθεί ένα σύστημα, το οποίο δεν τηρεί πλέον τα αναφαίρετα δικαιώματα του ανθρώπου, η οποία καταπατά το δικαίωμα στην ευτυχία, ένα σύστημα που έχει αποκηρύξει το πρωταρχικό καθήκον του κράτους, την προστασία της γενικής ευημερίας.
• Έχει δημιουργηθεί ένα σύστημα, το οποίο απειλεί την ελευθερία, καθώς εκείνοι που επικρίνουν αυτή την ανθρωποκτονική πολιτική σε ορισμένες χώρες έχουν ήδη τιμωρηθεί με αποκλεισμό από τα μμε και εμποδιστεί παντοιοτρόπως στην πολιτική, κοινωνική και επαγγελματική τους ανέλιξη.

Εμείς, οι σκεπτόμενοι άνθρωποι σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, δηλώνουμε επίσημα ότι τα έθνη της Ευρώπης πρέπει να είναι ελεύθερα και ανεξάρτητα και να έχουν το δικαίωμα να απαλλάσσονται από κάθε υποταγή στη γραφειοκρατία της ΕΕ και της ΟΝΕ και ότι, ως ελεύθερα και ανεξάρτητα Κράτη, έχουμε πλήρη εξουσία να αρνούμαστε τον πόλεμο κάθε μορφής, ως μέσο για την επίλυση διαφορών, να συνάπτουμε ειρήνη, συμμαχίες, να καθορίζουμε το εμπόριο και να πραγματοποιούμε όλες τις άλλες πράξεις και πράγματα τα οποία τα ανεξάρτητα κράτη έχουν το δικαίωμα να χειρίζονται.

Η Εναλλακτική Πρόταση

Παρά τη γενική αρχή «pacta sunt servanda» του δικαίου (η λατινική φράση πάκτα σουντ σερβάντα «pacta sunt servanda» -στην πράξη πολλές φορές απλώς «pacta servanda»-, σήμερα έχει καταστεί διεθνής όρος που σημαίνει οι συμφωνίες είναι τηρητέες), υπό το πρίσμα της υπαρξιακά απειλητικής κατάστασης στην οποία έχει οδηγήσει η προαναφερθείσα απάτη θεσμοθέτησης και λειτουργίας της ΕΕ-ΟΝΕ, ισχύει το άρθρο 62 της Σύμβασης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, σύμφωνα με το οποίο μπορούν να ακυρωθούν εκείνες συνθήκες, εάν έχουν συμβεί περιπτώσεις, οι οποίες δεν είχαν προβλεφθεί κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης! Επιπλέον, το ίδιο άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας ορίζει: «Κάθε κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει να αποχωρήσει από την Ένωση, σύμφωνα με τις οικείες συνταγματικές απαιτήσεις».

Εάν όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ αφήσουν αυτήν την καταστροφική για τους λαούς Ένωση και ανακτήσουν την πλήρη κυριαρχία τους, αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει, ότι θα ξαναπέσουν σε σοβινιστική κρατική υπόσταση, αλλά, ότι θα πρέπει να ενωθούν σε μια συμμαχία πλήρως κυρίαρχων συνταγματικών Κρατών, τα οποία δεσμεύονται για τους κοινούς στόχους της ανθρωπότητας. Σε μια εποχή θερμοπυρηνικών όπλων, η διασφάλιση της ειρήνης είναι πρωταρχικό, σημαντικό έργο. Μπορούμε να διασφαλίσουμε, ότι ο πόλεμος ως μέσο για την επίλυση των διαφορών θα απορριφθεί για πάντα, ιδρύοντας στο άμεσο μέλλον μια συμμαχία κυρίαρχων κρατών, ενωμένων γύρω από τα κοινά υπέρτερα συμφέροντα της γενικής ευημερίας όλων των πολιτών της Ευρώπης. Η αρχή της Ειρήνης της Βεστφαλίας, του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών ισχύουν απολύτως.

Πρέπει να επιδιώξουμε την άμεση δημιουργία μιας οικονομικής και χρηματοπιστωτικής τάξης και ενός συστήματος πίστωσης για μακροπρόθεσμες επενδύσεις, η οποία θα βάζει ένα τέλος στον περιττό πόνο εκατομμυρίων από την πείνα και τη θεραπεύσιμη ασθένεια, και θα δημιουργεί αξιοπρεπείς συνθήκες για όλους τους ανθρώπους σε αυτόν τον πλανήτη . Το πρώτο απαραίτητο βήμα προς την κατεύθυνση αυτού του στόχου είναι η εφαρμογή της παγκόσμιας νομοθεσίας του Glass-Steagall*

Αθανάσιος Καρανάσιος, 4/10/2014

Βιβλιογραφία: Διακηρύξεις αντιπολιτευόμενων στην ΕΕ-ΟΝΕ ευρωπαϊκών κινημάτων και κομμάτων.

*Ο περίφημος "Νόμος Glass-Steagall", Νόμος Γκλας-Στήγκαλ (N-G-S), τον οποίο κατάργησε ο «δημοκρατικός» Κλίντον το 1999, όταν το Κονγκρέσο ψήφισε τον "Νόμο περί εκσυγχρονισμού των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών", πιο γνωστό ως "Νόμο Gramm-Leach-Bliley”. Μετά το κραχ τού 1929, η κυβέρνηση Ρούσβελτ προσπάθησε να εντοπίσει τις αιτίες που είχαν οδηγήσει στην κατάρρευση των αγορών, ώστε να θεσπίσει τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να αποτραπεί η επανεμφάνιση τέτοιων φαινομένων. Κορωνίδα των μέτρων που πάρθηκαν τότε, ήταν ο "Νόμος Glass-Steagall" τού 1933, στον οποίο στηρίχθηκε η ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού οικοδομήματος των ΗΠΑ. Τί έκανε αυτός ο Νόμος; Επέβαλε τον σαφή διαχωρισμό των εμπορικών τραπεζών (δηλαδή, αυτών που σκοπός τους είναι να δανείζουν χρήματα) από τις τράπεζες επενδύσεων (δηλαδή, εκείνες που ασχολούνται με την πώληση ομολόγων, μετοχών και λοιπών παρόμοιων προϊόντων).

- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/ypikooi-mias-oligarhikis-elit-i-apeleytherosi-apo-tin-ee-one#sthash.tMTvO1Xt.dpuf