Β.Πούτιν: "Οι ΗΠΑ προσπαθούν να επιβάλλουν μια Νέα Τάξη Πραγμάτων"

Η ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΙΣΕ ΣΥΡΙΑ,ΙΡΑΚ,ΛΙΒΥΗ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟ ΧΑΟΣ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Οι ΗΠΑ προσπαθούν να επιβάλλουν μια Νέα Τάξη Πραγμάτων δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος Β.Πούτιν ενώπιον του Κλαμπ Βαλντάι και δεν παρέλειψε να αναφερεθεί στους πρόσφατους πολέμους που έγιναν με ευθύνη της Ουάσιγκτον σε Λιβύη,Συρία,Ιράκ (με εισβολή) χωρίς να τιμωρηθεί από την Διεθνή Κοινότητα, και χωρίς να τη "στριμώχνουν" τα δυτικά ΜΜΕ.
 
Προσπαθούν να αναδιοργανώσουν την παγκόσμια τάξη για να ανταποκρίνεται καλύτερα στα συμφέροντά τους, είπε - Ο Ρώσος πρόεδρος ανέλυσε την κρίση στην Ουκρανία και αναφέρθηκε στην πολιτική των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων - Δεν θα πάρουν φυσικό αέριο από αλλού, είπε
 
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ότι θέτουν σε κίνδυνο την παγκόσμια ασφάλεια, προχωρώντας «μονομερώς» σε «υπαγορεύσεις» προς τον υπόλοιπο κόσμο, ενώ αποπειράθηκε να επιρρίψει στη Δύση το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την κρίση στην Ουκρανία.
 
Σε μια 40λεπτη ομιλία του, κατά τη διάρκεια της οποίας καταφέρθηκε εναντίον της Δύσης είπε «Δεν το αρχίσαμε εμείς αυτό», δήλωσε ο Πούτιν κατά την ομιλία του ενώπιον μιας άτυπης ομάδας ειδικών, του Κλαμπ Βαλντάι, στην οποία συμμετέχουν πολλοί Δυτικοί εμπειρογνώμονες.
 
"Είναι η Ουάσινγκτον αυτή που προσπαθεί να «ξαναφτιάξει τον κόσμο ολόκληρο» ώστε να ανταποκρίνεται περισσότερο στα δικά της συμφέροντα".
 
«Οι τοποθετήσεις σύμφωνα με τις οποίες η Ρωσία προσπαθεί να εγκαθιδρύσει εκ νέου ένα είδος αυτοκρατορίας, ή επιβουλεύεται την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα των γειτόνων της, είναι ανυπόστατες».
 
Απαρίθμησε συρράξεις για τις οποίες επέρριψε την ευθύνη στις ενέργειες των ΗΠΑ και εντέχνως σχεδόν όλα τα ΜΜΕ δεν αναφέρονται παίζοντας με το υποσεινήδητο των πολιτών: Λιβύη, Συρία, Ιράκ (Στο τελευταίο εισέβαλαν παρανόμως επικαλούμενες ψευδή στοιχεία, αλλά ουδεμία τιμωρία υπήρξε από την Διεθνή Κοινότητα, ούτε καν φραστική απειλή). Ο Πούτιν συνέχισε θέτοντας το ρητορικό ερώτημα αν η πολιτική της Ουάσινγκτον ενίσχυσε την ειρήνη και τη δημοκρατία. «Όχι» — απάντησε. «Οι μονομερείς υπαγορεύσεις και η επιβολή των σχεδίων (της Ουάσινγκτον σε άλλους) έχουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα» από το επιδιωκόμενο, έκρινε.
 
Η ομιλία του Ρώσου προέδρου υπενθύμισε μιαν άλλη: την είχε κάνει το 2007 στο Μόναχο, επικρίνοντας την «μονοπολική» άποψη της Ουάσινγκτον για τις παγκόσμιες ισορροπίες. Εκείνη η ομιλία είχε κάνει πολλούς δυτικούς ηγέτες να αναθεωρήσουν την άποψή τους για τον Πούτιν.Συνειδητοποίησαν ότι η εποχή του Μ.Γέλτσιν παρήλθε ανεπιστρεπτί και ότι δεν θα μπορούσε η Ουάσιγκτον να "χορεύει" μόνη της ως έκανε μέχρι τότε.
 
Επανέλαβε το αυτονόητο, το οποίο επίσης εντέχνως κρύβουν όλα τα ΜΜΕ, ότι δυτικές κυβερνήσεις βοήθησαν φιλοδυτικές ομάδες και πολιτικές παρατάξεις να προβούν σε ένα πραξικόπημα και να αποπέμψουν τον νόμιμο πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς. «Κανείς δεν ήθελε να μας ακούσει, κανείς δεν ήθελε να μας μιλήσει» τότε, υπενθύμισε.
 
«Αντί για έναν δύσκολο αλλά, το υπογραμμίζω, πολιτισμένο διάλογο, αυτό που έκαναν ήταν να προχωρήσουν σε ένα πραξικόπημα. Εξώθησαν τη χώρα στο χάος, σε μια οικονομική και κοινωνική κατάρρευση κι έναν εμφύλιο πόλεμο με τεράστιες απώλειες», ανέφερε.
 
Ο Πούτιν δήλωσε ότι η κυβέρνησή του πράγματι βοήθησε τον πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας Γιανουκόβιτς να εγκαταλείψει τη χώρα του και να καταφύγει στη Ρωσία αφού ανατράπηκε εν μέσω των μαζικών διαδηλώσεων και των ταραχών στο Κίεβο.«Θα το πω ανοικτά — ζήτησε να απομακρυνθεί, να μεταφερθεί οδικώς στη Ρωσία. Και το κάναμε», ανέφερε ο Πούτιν, διευκρινίζοντας πως αρχικά, ο Γιανουκόβιτς είχε καταφύγει στην Κριμαία, όταν η χερσόνησος ήταν ακόμη τμήμα της ουκρανικής επικράτειας.
 
Αναλύοντας την κρίση στην Ουκρανία, ο Πούτιν αμφισβήτησε ότι η κυβέρνηση στο Κίεβο έχει ειλικρινή πρόθεση να επιδιώξει μια ειρηνική διευθέτηση της κρίσης —παρά την εκεχειρία που έχει μεν τεθεί σε ισχύ στην ανατολική Ουκρανία από την 5η Σεπτεμβρίου, αλλά παραβιάζεται καθημερινά— και κατηγόρησε τη φιλοδυτική ουκρανική κυβέρνηση για τη χρήση βίας εναντίον των ρωσόφωνων. 
 
«Δεν βλέπουμε μια επιθυμία από πλευράς των εταίρων μας στο Κίεβο... να επιλύσουν το πρόβλημα με τις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας διαμέσου μιας πολιτικής διαδικασίας, μέσω συνομιλιών. Βλέπουμε πάντοτε το ίδιο πράγμα με διαφορετικές εκδηλώσεις: την καταστολή διά της βίας», είπε.
 
Χαρακτηρίζοντας σφάλμα τις κυρώσεις που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ και η ΕΕ στη Ρωσία, ο Πούτιν τόνισε πως η χώρα του δεν «θα προσποιηθεί κάτι, δεν θα προσβληθεί, δεν θα ζητήσει από κανέναν τίποτε. Η Ρωσία είναι αυτάρκης». Ακόμη ο πρόεδρος της Ρωσίας επισήμανε ότι η απειλή παραβίασης των διεθνών συνθηκών για τον έλεγχο των όπλων μεγεθύνεται και κάλεσε να υπάρξουν συνομιλίες ώστε να καθοριστούν εκ νέου οι αποδεκτοί όροι για τη χρήση βίας.
 
Ο Πούτιν είπε στην ομιλία του πως δεν θεωρεί ότι οι ΗΠΑ απειλούν τη Ρωσία, πρόσθεσε όμως κατά την άποψή του, η πολιτική που ασκεί η Ουάσινγκτον πλήττει τη χώρα του. «Δεν νομίζω ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μας απειλούν. Νομίζω ότι οι πολιτικές της κυβερνώσας ελίτ είναι εσφαλμένες. Είμαι πεπεισμένος ότι αντίκεινται στα συμφέροντά μας και υποσκάπτουν την εμπιστοσύνη προς τις Ηνωμένες Πολιτείες», επισήμανε.
 
Έκανε αναφορές στην υποχώρηση της οικονομικής δραστηριότητας στη Ρωσία —το ΑΕΠ της οποίας φτάνει το 1 τρισεκ. δολάρια—, παρά την πτώση του ρουβλίου-22% από την αρχή της χρονιάς λόγω της επίθεσης των δυτικών στη ρωσική οικονομια, όπως και στην τιμή του πετρελαίου, του βασικού ρωσικού εξαγωγικού προϊόντος.
 
Όταν δέχθηκε ερωτήσεις μετά την ομιλία του, είπε πως η Ρωσία δεν θα σπαταλήσει τα αποθέματά της σε χρυσό και ξένο συνάλλαγμα άσκοπα απλώς και μόνο για να τονώσει την οικονομική δραστηριότητα.
 
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν είπε ότι δεν αναμένει οι ευρωπαϊκές χώρες να σταματήσουν να αγοράζουν φυσικό αέριο από τη χώρα του, καθώς δεν έχουν στην πραγματικότητα εναλλακτική λύση, όπως τόνισε. «Φαντάζεστε πως αυτό θα γίνει διότι το επιθυμούν οι εταίροι μας στην Ευρώπη; Δύσκολα θα μπορούσα να το φανταστώ προσωπικά», είπε ο Πούτιν απαντώντας σε σχετική ερώτηση.
 
Ο Ρώσος πρόεδρος υπογράμμισε για άλλη μια φορά ότι η κυβέρνησή του θα δώσει την έμφαση τα επόμενα χρόνια στην προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων στη ρωσική οικονομία.
 
Εδώ πρέπει να σημειωθούν δύο πράγματα. Η πτώση του ρουβλίου αντισταθμίστηκε με την διακοπή όλων των ευρωπαϊκών εξαγωγών όπότε δεν υπάρχει πλέον αρνητικό ισοζύγιο, και με την ανεύρεση νέων αγορών οι οποίες συναλάσσονται με το δικό τους νόμισμα και ΟΧΙ το δολάριο, όπως στην περίπτωση της Αργεντινής. Όσο για τους Ρώσους τουρίστες, βρήκαν προορισμούς φθηνούς χωρίς ευρώ όπως την Τουρκία, αλλά και τον εσωτερικό τουρισμό στο "διαστημικό" πλέον Σότσι και στο Κράσνονταρ, τα οποία φέτος γέμισαν κυριολεκτικά από τουρίστες.
 
Η δεύτερη παράμετρος είναι το πετρέλαιο. Είναι γνωστό ότι οι Αμερικανοί προσπαθούν να χειραγωγήσουν τις τιμές του πετρελαίου ελπίζοντας ότι θα θίξουν την ρωσική οικονομία και θα επιβραδύνουν τον στρατιωτικό εκσυγχρονισμό των ρωσικών ΕΔ (τα χρόνια που έρχονται θα παραδοθούν σε μεγάλες ποσότητες οπλικά συστήματα ιδιαίτερης ισχύος, που θα αυξήσουν κατακόρυφα το επίπεδο των ρωσικών ΕΔ), όμως έχουν να αντιμετωπίσουν μια χώρα με ελάχιστο χρέος, μηδενικά ελλείμματα, και προπάντων 600 δισ. δολάρια "κουμπαρά" που σημάινει ότι θα πρέπει να κρατήσουν χαμηλές τιμές στο πετρέλαιο για πολλά χρόνια, και αυτό θα χτυπήσει την ήδη καταρρεόυσα οικονομία των ΗΠΑ.
 
Οι ΗΠΑ είναι μια χώρα που η οικονομία της ζει ακόμα περισσότερο από το πετρέλαιο. Το σχιστολιθικό πετρέλαιο για το οποίο περηφανέυεται έχει κόστος παραγωγής 85 δολάρια το βαρέλι, και την ίδια στιγμή η τιμή πώλησης έχει πέσει ακόμα χαμηλότερα. Είναι μπούμεραγκ η χειραγώγηση των τιμών σε μια χώρα που οι πολίτες της έμαθαν να υπερκαταναλώνουν, αντιθετα με τους Ρώσους που ζουν πιο συμβατικά.
 
Όπως δήλωσε κι ο ίδιος ο πρόεδρος Πούτιν πριν μερικές μέρες "οι τιμές του πετρελαίου θα ανέβουν ξανά" γιατί απλούστατα δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς οι Αμερικανοί, υπάρχει ένα αδηφάγο χρέος 17 τρισεκατομμυρίων δολαριων που περιμένει και ολοένα περισσότερες χώρες που έχουν αρχίσει να σκέπτονται την απεξάρτηση από το δολάριο και το "φέσωμα" από την Ουάσιγκτον που τυπώνει αφειδώς χαρτί.
 
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Οι Κούρδοι πολεμούν και για μας



PKK_Friedensprozess.png
Του Γιώργου Καραμπελιά από τη Ρήξη που θα κυκλοφορήσει το Σάββατο 11 Οκτωβρίου.
Όπως έχουμε συχνά επαναλάβει –ίσως καθ’ υπερβολήν– ο μόνος σταθερός σε βάθος χρόνου σύμμαχος του ελληνισμού στην περιοχή είναι το μαχόμενο κουρδικό έθνος. Και αυτό όχι μόνον γιατί έχουμε έναν κοινό αντίπαλο, τον τουρκικό ιμπεριαλισμό, αλλά και γιατί με τους Κούρδους μοιραζόμαστε και κοινές αξίες, κάτι εξαιρετικά σπάνιο στη Μ. Ανατολή.
Οι Κούρδοι, επειδή παλεύουν για την εθνική τους ανεξαρτησία υπερβαίνοντας τις εθνοτικές και θρησκευτικές διαιρέσεις (περιλαμβάνουν σουνίτες, σιίτες, αλεβίτες και γεζιντί, καθώς και πολλές φυλές από το ιρανικό Κουρδιστάν έως τα παράλια της Μεσογείου), αποτελούν έναν παράγοντα αυθεντικού εκσυγχρονισμού της παράδοσης στη Μ. Ανατολή. Γι’ αυτό και μπορούν να προβάλλουν αξίες όπως η δημοκρατία, η ισότητα ανδρών -γυναικών και η κοινωνική δικαιοσύνη έξω και πέρα απ’ οποιαδήποτε θρησκευτική αναφορά. Από την άλλη, οι Κούρδοι για να αποκτήσουν ένα ενιαίο έθνος κράτος είναι υποχρεωμένοι να βρίσκονται στην αιχμή του δόρατος της πάλης για τη δημοκρατία σ’ όλη τη Μ. Ανατολή. Στο παρελθόν συγκρούστηκαν με τον Σαντάμ, και είχαν χιλιάδες νεκρούς από τα χημικά και τις βόμβες ναπάλμ, ακόμα παλιότερα, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχαν συμμαχήσει με τις σοβιετικές δυνάμεις εναντίον των ναζί στη Μ. Ανατολή. Για δεκαετίες αντιμετώπισαν, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, τους Τούρκους κεμαλιστές και Οθωμανούς, ενώ από τη δεκαετία 1990 γνώρισαν και τις διώξεις του καθεστώτος Άσαντ. Και τώρα, έρχονται σε σύγκρουση και με το υποκινούμενο από τις πετρομοναρχίες και τον Ερντογάν τέρας του ισλαμοφασισμού, που εκπροσωπεί το ισλαμικό κράτος. Επομένως, η εθνική τους ανεξαρτησία δεν μπορεί να θεμελιωθεί παρά μόνο ως δημοκρατική, κοσμικού χαρακτήρα και κοινωνιστική.
Έτσι, ο άνισος αγώνας των Κούρδων του Κομπάνι, που θυμίζει το δικό μας Μεσολόγγι, αποκτά μία τεράστια συμβολική σημασία σε πολλαπλά επίπεδα:
Πρώτον, αναδεικνύει το κουρδικό έθνος ως τη μόνη δύναμη που αντιμετωπίζει αποφασιστικά τους ισλαμοφασίστες, όπως είχε ήδη γίνει και στο ιρακινό Κουρδιστάν, όπου οι Κούρδοι με τους μαχητές του ΠΚΚ εξεδίωξαν τους τζιχαντιστές από τις κουρδικές πόλεις που είχαν καταλάβει. Έτσι οι Κούρδοι αποκτούν έναν αυξημένο και αποφασιστικό ρόλο σ’ όλη την περιοχή. Αλλά και στην παγκόσμια σκακιέρα.
Δεύτερον, διότι ο αγώνας τους ενάντια στους τζιχαντιστές βάζει φραγμό στα σχέδια του Ερντογάν, του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας. Πράγματι αυτοί, σε συμφωνία και με τη Δύση και το Ισραήλ, ήθελαν να δημιουργήσουν μία ενδιάμεση ζώνη, από τα τουρκικά σύνορα μέχρι τον Κόλπο. Αυτή η ζώνη όχι μόνο θα έκοβε στη μέση το «σιιτικό τόξο», αλλά θα επέτρεπε την απρόσκοπτη ροή πετρελαίου και φυσικού αερίου από τον Κόλπο στην Τουρκία, καθιστώντας την Τουρκία και το Ισλαμικό Κράτος κεντρικό παίκτη στη διακίνηση των υδρογονανθράκων, τη στιγμή ιδιαίτερα που εξελίσσεται η σύγκρουση της Δύσης με τη Ρωσία. Επειδή όμως μεταξύ Τουρκίας και Αράβων σουνιτών βρίσκονται οι Κούρδοι, θα έπρεπε να εξοντωθούν και να περιθωριοποιηθούν. Γι’ αυτό εξάλλου η Τουρκία όχι μόνο εξόπλισε και οργάνωσε τους τζιχαντιστές, αλλά και προσπαθεί να εμποδίσει οποιαδήποτε βοήθεια των Κούρδων της Τουρκίας στους μαχητές του Κομπάνι.
Τρίτον, η σύγκρουση των Κούρδων με τους ισλαμιστές οδηγεί σε ανάφλεξη στο εσωτερικό της Τουρκίας, με πολλαπλές συνέπειες. Θέτει υπό αμφισβήτηση τη διαδικασία ψευδοειρήνευσης που είχε αρχίσει μεταξύ Ερντογάν και Οτσαλάν, οδηγώντας σε εξέγερση των Κούρδων σ’ όλη την τουρκική επικράτεια. Το αποτέλεσμα είναι, μετά τις περσινές κινητοποιήσεις ενάντια στον Ερντογάν με αφετηρία το πάρκο Γκιεζί στην Κωνσταντινούπολη, και την αυξανόμενη αντίθεση των Αλεβιτών με τον Ερντογάν, να προστεθούν και οι Κούρδοι στο στρατόπεδο της ενεργού αντιπολίτευσης εναντίον του, εξασθενίζοντας ακόμα περισσότερο τις εσωτερικές και διεθνείς συμμαχίες του. Έχει ήδη έρθει σε σύγκρουση με τον Γκιουλέν, τον πνευματικό πατέρα του τουρκικού Ισλάμ, βρίσκεται σ’ αντίθεση με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, ενώ επιδεινώνονται αδιάκοπα οι σχέσεις του με τις ΗΠΑ. Επομένως, μία πολιτική διεύρυνσης των συμμαχιών του στο εσωτερικό και το εξωτερικό γίνεται ακόμα πιο ανέφικτη και τον οδηγεί αποκλειστικά σε στήριξη στα ισλαμικά στοιχεία. Αν δε, στο τέλος, υποχρεωθεί να επέμβει και κατά των τζιχαντιστών, τότε θα έχει καταφέρει να έρθει σε σύγκρουση με τους πάντες. Πάντως, το βέβαιο είναι ότι η αναταραχή στην ευρύτερη περιοχή οδήγησε την Τουρκία, από τα μηδενικά προβλήματα με τους «γείτονες», σχεδόν σε σύγκρουση με όλους. Διότι είναι προφανές ότι αυτές οι εξελίξεις επιδεινώνουν και τις σχέσεις της με το σιιτικό Ιράκ και προφανώς με το Ιράν και την Τεχεράνη.
Τέταρτον, ο ηρωικός αγώνας των Κούρδων, τόσο στο Ιράκ όσο και κυρίως στο Κόμπανι εναντίον των τζιχαντιστών, οδηγεί σε μια καθολική αναβάθμιση της εικόνας και του ρόλου των Κούρδων στη διεθνή κοινή γνώμη και ιδιαίτερα στη Δύση, όπου εντείνονται οι φοβίες εναντίον του εξτρεμιστικού Ισλάμ, και βεβαίως σε όλα τα προοδευτικά και αντι-παγκοσμιοποιητικά κινήματα. Εξ αντιθέτου, αποκαλύπτει όλο και πιο πολύ το πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας, που δεκαετίες προπαγάνδας και συμπόρευσης με το εβραϊκό λόμπι στο παρελθόν, είχαν εξωραΐσει σ’ όλη τη Δύση. Τώρα πια η Τουρκία επιστρέφει στην πραγματικότητα της φυλακής των λαών.
Πέμπτον, ο αγώνας των Κούρδων αποτελεί ίσως την απαρχή της αντίστροφης μέτρησης για την αποθρησκειοποίηση και αποϊσλαμοποίηση των κοινωνιών και των κινημάτων της Μ. Ανατολής. Διότι πράγματι ο ισλαμισμός, ως πολιτικό κίνημα αντίστασης στη Δύση, πριν από τριάντα ή σαράντα χρόνια, είχε πολλές και σημαντικές διαστάσεις, μια και συνέδεε τα πολιτικά κινήματα με την εγχώρια παράδοση, με την ισλαμική επανάσταση του Ιράν να συνιστά το απόγειο αυτής της διαδικασίας. Ταυτόχρονα όμως, είχε και ένα έντονα οπισθοδρομικό και αντιδραστικό στοιχείο, δευτερεύον στην πρώτη φάση, κυρίαρχο ήδη σήμερα. Αυτό το στοιχείο οδήγησε σταδιακά σε μια λογική ιερού πολέμου εναντίον κάθε αντιφρονούντα, και ιδιαίτερα σε μια οξύτατη σύγκρουση μεταξύ σουνιτών και σιιτών, οι οποίοι, στην περιοχή της Μ. Ανατολής, φθάνουν ίσως το 30% του μουσουλμανικού πληθυσμού. Και, βέβαια, αυτή την αρνητική εξέλιξη την τροφοδοτούσαν και την ενίσχυαν κατ’ εξοχήν οι Αμερικανοί και οι Ισραηλίτες. Έτσι, φτάσαμε σήμερα, ο ισλαμισμός να μεταβληθεί από δύναμη απελευθέρωσης σε δύναμη οπισθοδρόμησης και αποσύνθεσης του αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου. Είναι προφανές, πως η μόνη διέξοδος για τις χώρες της Μ. Ανατολής είναι η σταδιακή απομάκρυνση από την ταύτιση θρησκευτικής ταυτότητας και πολιτικής η οποία οδηγεί σε έναν γενικευμένο εμφύλιο πόλεμο και αδυναμία συγχρωτισμού και συμπόρευσης με τα κινήματα όλων των υπόλοιπων λαών του κόσμου. Έτσι, το κουρδικό κίνημα, ως το πρώτο μη θρησκευτικό κίνημα της Ανατολής, ανοίγει τον δρόμο για μια αντίστροφη κίνηση επαναπολιτικοποίησης των κινημάτων και των λαών. Και ήδη κινήματα όπως η Χεσμπολάχ, παρ’ ότι θρησκευτικής έμπνευσης, συνεργάζεται συστηματικά και με χριστιανικές και σουνιτικές οργανώσεις στον Λίβανο, σε μια προσπάθεια διάσωσης της ειρήνης στη χώρα τους.
Όσο για μας στην Ελλάδα και την Κύπρο, είναι προφανές πως έχουμε κάθε συμφέρον στην ενίσχυση και τη νίκη των Κούρδων αδελφών μας όπως προείπαμε, όχι μόνο γιατί απειλούν τους Τούρκους νεοθωμανούς, αλλά ίσως, ακόμα περισσότερο, γιατί αποτελούν τον βασικότερο φορέα δημοκρατικών αξιών στην περιοχή της Μ. Ανατολής και εκείνων που αντιστρατεύονται τη φασιστικοποίηση του ισλαμικού φαινομένου που εκπροσωπούν οι τζιχαντιστές. Η ήττα των τζιχαντιστών και του ισλαμοφασισμού αποτελεί νίκη για το δημοκρατικό κίνημα του ελληνικού λαού. Και, εξ άλλου, όπως έχουμε επαναλάβει πολλές φορές τα τελευταία τριάντα χρόνια, οι Κούρδοι πολεμούν για μας και κάποτε ανθ’ ημών.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΑΡΔΗΝ"

Κατάρρευση σε δόσεις



Οι Βρυξέλλες διεμήνυσαν χθες ότι μετά τον Δεκέμβριο του 2014 λήγει η περίοδος αναστολής των πλειστηριασμών. Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Γίρκι Κατάινεν «κάρφωσε» την κυβέρνηση και άδειασε τον Νίκο Δένδια για το θέμα, ξεκαθαρίζοντας ότι πλειστηριασμοί ξεκινούν σε μόλις λίγους μήνες, από την αρχή του 2015. Αποτελεί άλλο ένα χαστούκι στην κυβέρνηση, η οποία το τελευταίο διάστημα τελεί υπό το κράτος πανικού και εξακολουθεί να φαντάζεται «συναινετική» έξοδο από το Μνημόνιο.

Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Γίρκι Κατάινεν, δεν άφησε κανένα περιθώριο για παρερμηνείες και δεύτερες αναγνώσεις. Τόνισε ότι το «προσωρινό καθεστώς όσον αφορά τις δημοπρασίες των οφειλετών για πρώτη κατοικία» λήγει εντός του έτους και παρέπεμψε στη δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης να καταρτίσει σχέδιο για τη δημιουργία ενός δικτύου κοινωνικής ασφάλειας με βάση εισοδηματικά κριτήρια. Επί της ουσίας, η τοποθέτησή του θυμίσει την κυνική δήλωση των τροϊκανών προ ενός έτους στην «Ε»: «Βάλτε τους αστέγους σε τροχόσπιτα».

Η άρση των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία αναμένεται να αποτελέσει τη χαριστική βολή για την κυβέρνηση. Ερχεται, δε, ακριβώς τη στιγμή που προσπαθεί να επιδείξει ότι προχωρεί σε ρυθμίσεις-ανάσα για τους οφειλέτες, πολλές δόσεις για τα ληξιπρόθεσμα χρέη, εκπτώσεις σε πρόστιμα στις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία... Ρυθμίσεις, που έχουν προαναγγελθεί εδώ και καιρό και στις οποίες οι κυβερνητικοί εταίροι πόνταραν πολλά, καθώς απευθύνονται σε ένα ευρύ εκλογικό ακροατήριο.

Η ασκούμενη πολιτική της σκληρής λιτότητας δεν απαλύνεται μόνο με ρυθμίσεις, όπως αυτές που προωθεί η κυβέρνηση. Η συνέχιση της ίδιας συνταγής οδηγεί σε νέα αδιέξοδα, όταν δεν συνοδεύεται από την παραγωγική ανασυγκρότηση, ενταγμένη σε ένα εθνικό σχέδιο με ξεκάθαρα αναπτυξιακά μέτρα για τη χώρα. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ οδηγούνται στην κατάρρευση ακριβώς επειδή στάθηκαν ανίκανοι να δώσουν προοπτική εξόδου από την κρίση και να πείσουν τους πολίτες ότι οι μεγάλες θυσίες τους έπιασαν τόπο. Πλέον πνίγονται στα προαπαιτούμενα μέτρα, που οι ίδιοι είχαν δεσμευθεί απέναντι στους δανειστές, χωρίς να μπορούν να εξασφαλίσουν κανένα σωσίβιο διάσωσης. Δεν έχουν στήριξη από το εξωτερικό, ενώ έχουν απολέσει και την ανοχή της κοινωνίας.

Οι Βρυξέλλες διεμήνυσαν χθες ότι μετά τον Δεκέμβριο του 2014 λήγει η περίοδος αναστολής των πλειστηριασμών. Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Γίρκι Κατάινεν «κάρφωσε» την κυβέρνηση και άδειασε τον Νίκο Δένδια για το θέμα, ξεκαθαρίζοντας ότι πλειστηριασμοί ξεκινούν σε μόλις λίγους μήνες, από την αρχή του 2015. Αποτελεί άλλο ένα χαστούκι στην κυβέρνηση, η οποία το τελευταίο διάστημα τελεί υπό το κράτος πανικού και εξακολουθεί να φαντάζεται «συναινετική» έξοδο από το Μνημόνιο.

Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Γίρκι Κατάινεν, δεν άφησε κανένα περιθώριο για παρερμηνείες και δεύτερες αναγνώσεις. Τόνισε ότι το «προσωρινό καθεστώς όσον αφορά τις δημοπρασίες των οφειλετών για πρώτη κατοικία» λήγει εντός του έτους και παρέπεμψε στη δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης να καταρτίσει σχέδιο για τη δημιουργία ενός δικτύου κοινωνικής ασφάλειας με βάση εισοδηματικά κριτήρια. Επί της ουσίας, η τοποθέτησή του θυμίσει την κυνική δήλωση των τροϊκανών προ ενός έτους στην «Ε»: «Βάλτε τους αστέγους σε τροχόσπιτα».

Πηγή: enet.gr ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ Avanti popolo

Τσίπρας καλεί Πεντάγωνο και «ακούει» τις αγορές







Στοιχεία προσαρμογής στον… «ρεαλισμό» περιείχαν οι κινήσεις και ορισμένες επισημάνσεις του Αλέξη Τσίπρα τις τελευταίες μέρες.

Με την επίσκεψη στο Πεντάγωνο θέλησε να σηματοδοτήσει μια σειρά από πράγματα, κυρίως όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, υπό προϋποθέσεις, δεν είναι κλειστός στην «εθνική συνεννόηση» όπως θέλει να τον παρουσιάζει το κυβερνητικό στρατόπεδο και πως, αντίθετα με τον πρωθυπουργό, προωθεί τη θεσμικού χαρακτήρα επικοινωνία με την κυβέρνηση, ειδικά σε κρίσιμα ζητήματα, όπως τα εθνικά θέματα και η εξωτερική πολιτική.

Την ίδια ώρα, μιλώντας στην Κ.Ε. του κόμματος το περασμένο Σάββατο έδειξε να αναγνωρίζει ότι τα μηνύματα των αγορών στρέφονται και – αν όχι κυρίως – προς την επόμενη κυβέρνηση, αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, στρώνοντας τον «κυβερνητικό» του δρόμο με εμπόδια, δυσκολίες, ασφυκτικές πιέσεις και γενικώς ποικίλα δεινά.
«Ξέρουμε» επισήμανε «ότι οι αγορές θα είναι ενδεχομένως για μακρά περίοδο εχθρικές στην Ελλάδα». Όπερ έστι μεθερμηνευόμενον: στενεύουν τα περιθώρια για αξιοποίηση των «αντιθέσεων» στο ευρωπαϊκό στρατόπεδο, κορυφαία εκδήλωση των οποίων κατά τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν η ποσοτική χαλάρωση Ντράγκι (αναφορά που έχει αποσυρθεί τις τελευταίες μέρες από τον λόγο του Αλέξη Τσίπρα). Με άλλα λόγια, ο Τσίπρας προτίμησε αυτήν τη φορά να χτυπήσει το καμπανάκι, καλώντας παράλληλα με αυτόν τον τρόπο σε εγρήγορση και συσπείρωση, παρά να καλλιεργήσει ελπίδες για τις διαθέσεις των δανειστών.

Επιστρέφοντας στην επίσκεψη Τσίπρα στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αξίζει να επισημανθεί ότι τόσο αυτό καθεαυτό το γεγονός όσο και η πολύωρη ενημέρωση (τρεισήμισι ώρες) από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία και βέβαια το κλίμα αβροφροσύνης με τον Αβραμόπουλο προκάλεσαν έντονο εκνευρισμό στο Μαξίμου (ο οποίος εκνευρισμός πιθανότατα θα εκτονωθεί στον… πάντα κομψό και υπεράνω παρατάξεων υπουργό).

Βασικός στόχος πάντως της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να υπογραμμιστούν τα εξής:

Ο Τσίπρας επιχειρεί να απαντήσει σε κατηγορίες προερχόμενες από το κυβερνητικό στρατόπεδο και διάφορους θιασώτες της εθνικής συνεννόησης για το χρέος και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πετώντας το μπαλάκι στους αντιπάλους του. Τι λέει ουσιαστικά; Όταν ο Σαμαράς δεν συνομιλεί με την αξιωματική αντιπολίτευση ούτε καν σε θεσμικό επίπεδο παρά διακηρύσσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα «περιθωριακό κόμμα», για ποια «εθνική συνεννόηση» μιλάμε; Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ πετάει το μπαλάκι στον Σαμαρά, δείχνοντάς τον ως υπεύθυνο για απουσία κάθε συνεννόησης με τον ΣΥΡΙΖΑ, καταρχάς σε επίπεδο θεσμικών οργάνων, όπως το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών, το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής κ.λπ.

Ωστόσο για την αξιωματική αντιπολίτευση, η θεσμική επικοινωνία δεν ταυτίζεται με την πολιτική συνεννόηση στην ατζέντα που βάζει το κυβερνητικό δίδυμο.

Στην Κ.Ε. ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για «εθνική συνεννόηση», αλλά υπό όρους πολιτικής ηγεμονίας του ΣΥΡΙΖΑ και γύρω από το δικό του πρόγραμμα σχετικά με τη σκληρή διαπραγμάτευση, τη διαγραφή του χρέους, την ανακούφιση της ανθρωπιστικής κρίσης και την παραγωγική ανασυγκρότηση.

Η συνεννόηση που επιδιώκει το μνημονιακό μπλοκ είναι για την Κουμουνδούρου προσπάθεια διάχυσης ευθυνών για την καταστροφική πολιτική που ακολουθήθηκε, «συνενοχή στο έγκλημα» και συναίνεση στην παράταση της εξουσίας των Σαμαρά - Βενιζέλου και του μνημονίου.

Σε ένα άλλο επίπεδο ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε να υπογραμμίσει ενώπιον του εθνικού ακροατηρίου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προασπίζεται τα «συμφέροντα της χώρας» και δεν είναι μια δύναμη που απαξιώνει ή αντιστρατεύεται τα εθνικά θέματα, κάνοντας άνοιγμα στο πιο συντηρητικό κοινό.

Είναι ενδεικτικές οι δηλώσεις του κατά την ολοκλήρωση της επίσκεψης στο Πεντάγωνο: περιείχαν αναφορές στην τουρκική πρόκληση στην Κύπρο, στο αξιόμαχο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, στην «ισχυρή» αποτρεπτική δύναμη της χώρας, στις μισθολογικές αδικίες που υφίστανται οι Έλληνες αξιωματικοί και οπλίτες και στην ανάγκη μιας νέας αντίληψης στη δομή των Ενόπλων Δυνάμεων και στο εξοπλιστικό μοντέλο.

Εν γένει έδωσε το σήμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει προτεραιότητα στα ζητήματα εθνικής ασφάλειας, άμυνας κι εξωτερικής πολιτικής – «η ασφάλεια τη χώρας είναι πρώτη προτεραιότητα» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Στο μεταξύ, αν η χώρα δείχνει σήμερα το κλοτσοσκούφι της Μέρκελ και των ΗΠΑ, ο Αλέξης Τσίπρας το Σάββατο στην Κ.Ε. μίλησε για την ανάγκη μιας νέας εξωτερικής πολιτικής η οποία όχι μόνο προωθεί «ενεργά» τα συμφέροντα της χώρας, αλλά επιπλέον ενισχύει τον διεθνή της ρόλο, ιδιαίτερα στην ειρήνη και την περιφερειακή σταθερότητα.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΠΟΝΤΙΚΗ"

"Βγαίνουμε από το Μνημόνιο", με... νέο Μνημόνιο !

 για τα ίδια δανεικά !

Συμφωνία κυβέρνησης - Ε.Ε. *Νέα μέτρα και παράταση της επιτήρησης από την τρόικα για "προληπτική γραμμή πίστωσης" από το "περίσσευμα" του υφιστάμενου δανείου και αποθεματικά φορέων του Δημοσίου.
Δεδομένο είναι ότι στην επιτήρηση του νέου "προγράμματος", εκτός από την Κομισιόν και την ΕΚΤ, θα συμμετέχει και το ΔΝΤ, με τους κ. Σαμαρά και Βενιζέλο να προσπαθούν να πείσουν ότι αυτή η συμμετοχή θα είναι "συμβουλευτική"...


Αν όσα διαρρέουν από το Μαξίμου αποδειχθούν αληθινά, τότε η περιβόητη έξοδος από το ΔΝΤ θυμίζει τη λαϊκή παροιμία "πήγαμε για μαλλί και βγήκαμε κουρεμένοι"! 
Όχι, μην πάει ο νους σας στο κούρεμα του χρέους! 
Ξανά για κούρεμα κοινωνικών δικαιωμάτων και δυνατοτήτων της χώρας πρόκειται! 
Η περίφημη "προληπτική γραμμή χρηματοδότησης" συνδυάζεται με αναδασμό των υφιστάμενων δανειακών πόρων. 
Το μαξιλάρι του ΤΧΣ και τα διαθέσιμα των ασφαλιστικών οργανισμών συγκροτούν την "προληπτική γραμμή". 
Προαπαιτούμενο για τη συγκρότησή της και όχι για την ενεργοποίησή της είναι η υπογραφή νέου Μνημονίου. 
Η επιτήρηση των πιστωτών θα συνεχιστεί αδιαλείπτως. 
Για τα χρήματα του ΤΧΣ ήδη έχουμε βογκήξει με τις μνημονιακές υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει. 

Τώρα επιβάλλεται και νέο Μνημόνιο για τα ίδια χρήματα!

Πράγματι η "διαπραγμάτευση Σαμαρά" κατοχυρώνει, και μάλιστα διπλά, τους πιστωτές και σύρει τη χώρα πισθάγκωνα δεμένη στον ρωμαϊκό θρίαμβο των αγορών και του νεοφιλελεύθερου Διευθυντηρίου των Βρυξελλών. 
Έτσι εννοεί ο Σαμαράς τα περί "συνετής εξόδου της χώρας από την κανονικότητα". 
Αυτός ο εκβιασμός όμως, με βάση το ψεύτικο δίλημμα "σταθερότητα ή ΣΥΡΙΖΑ", αναβιώνει ως έσχατη κυβερνητική ελπίδα αποφυγής της συντριβής και του τέλειου εξευτελισμού της.

Με τέτοια "διαπραγμάτευση", βεβαίως, δεν μπορούν να πετύχουν ούτε τα ήσσονα. 
Όπως, π.χ., ρυθμίσεις στοιχειωδών εξυπηρετήσεων των πολιτών για χρέη προς το Δημόσιο. 
Πάλι καλά που Σαμαράς και Βενιζέλος, ακολουθώντας τις οδηγίες της τρόικας, δεν ζητούν από τους πολίτες να πληρώσουν δυο φορές για τα ίδια χρέη προς το Δημόσιο!

Κι αυτή τη φορά η είδηση για το περιεχόμενο των μνημονιακών δεσμεύσεων, που θα ενεργοποιηθούν από 1ης Ιανουαρίου, ήρθε από την Ευρωβουλή, όπου ο αρμόδιος αντιπρόεδρος απάντησε σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη: "Με τη νέα χρονιά, τέρμα η προστασία της πρώτης κατοικίας"
Άλλη μια απόδειξη ότι η χώρα... βγαίνει από το Μνημόνιο!

ΣΤΟ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΗΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΙ ΚΑΙ ΟΛΙΓΙΣΤΟΙ 

"Κανείς δεν είναι τόσο ανόητος ώστε να προτιμά τον πόλεμο από την ειρήνη. Γιατί στον καιρό της ειρήνης τα παιδιά θάβουν τους γονείς, ενώ στον καιρό του πολέμου οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους"...
ΗΡΟΔΟΤΟΣ

Η παγκόσμια οικονομία βεβαίως βρίσκεται σε γενικευμένη αστάθεια, αλλά αυτό είναι το σύμπτωμα και ταυτόχρονα ένα αποτελεσματικό εργαλείο μιας αστάθειας που αγκαλιάζει ολόκληρο τον πλανήτη και που είναι πρωτίστως γεωπολιτική...


Οι κορυφαίοι πρωταγωνιστές της δυναμικής αυτού του πολυσύνθετου πάζλ, έχουν συνειδητοποιήσει επαρκώς αυτή τη μεγάλη αλήθεια, γι αυτό και φροντίζουν να συμπυκνώσουν την πεμπτουσία της στο σχεδιασμό της δικής τους γεωστρατηγικής, την ίδια στιγμή που οι αναλώσιμες Φιλιππινέζες, ζώντας στο δικό τους μικρόκοσμο, απλώς καταγίνονται με τη διαχείριση της αδιέξοδης μιζέριας.
  • Σ αυτή την παγίδα έχουν βουτηχτεί μέχρι το λαιμό οι ολίγιστοι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης (μηδέ και της Γερμανίας εξαιρουμένης)…
  • Στο φαύλο κύκλο αυτής της αντιπαράθεσης έχουν ενσωματωθεί προοδευτικά κόμματα και κινήματα στη γηραιά Ήπειρο, που εξαντλούν τη δυναμική τους στα ζητήματα που άπτονται της φιλολαϊκότητας ή μη των εφαρμοζόμενων πολιτικών, αλλά τη μπάλα της γεωπολιτικής την έχουν οριστικά χαμένη…
  • Και κατ επέκταση μέσα στα πλαίσια αυτής της μίζερης αντιπαράθεσης, εξαντλούνται τα αποθέματα της αυτοπεποίθησης των λαών, και... όλα τούτα λίγο πριν ξεσπάσει η θύελλα που θα αλλάξει συθέμελα τη γεωπολιτική φυσιογνωμία του πλανήτη.
Η Ελλάδα στο μάτι του κυκλώνα…
Στη περιδίνηση των συνεπειών αυτού του γενικού κανόνα, δυστυχώς παραδέρνει και η χώρα μας, όπου μια συμμορία προσκυνημένων ανδρεικέλων, εντεταλμένη να πλειοδοτεί σε μνημονιακή εθελοδουλία, έχει υποστείλει ολοκληρωτικά τη σημαία των εθνικών μας προτεραιοτήτων, ανίκανη πλέον να διαχειριστεί ακόμη και αυτή τη στοιχειώδη εθνική μας υπόσταση…

Και από την άλλη μεριά, μια αντιπολίτευση (και μιλώ κυρίως για την Αριστερά) παραδομένη στη λαγνεία των παραδοσιακών της ιδεολογημάτων, κονταροχτυπιέται για την κοινωνική ταυτότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αρνούμενη να συνειδητοποιήσει ότι τίθεται εν αμφιβόλω σταδιακά, η ίδια η εθνική μας υπόσταση.

Η ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, βρίσκεται στην καρδιά της διακεκαυμένης ζώνης του πλανήτη (βλέπε σχετικό μας άρθρο με τίτλο: "Η ΔΙΔΥΜΗ ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΗ ΔΙΑΚΕΚΑΥΜΕΝΗ ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΕΥΡΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΤΑΞΙΤΙΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ") και για τα ενεργειακά της συμπυκνώματα… Και γιατί αποτελεί σταυροδρόμι συνάντησης ή μάλλον αντιπαράθεσης πολιτισμών και θρησκευτικών αντιπαραθέσεων, (με τον ισλαμισμό να χρησιμοποιείται στοχευμένα ως το πλέον επικίνδυνο και δολοφονικό εργαλείο στη γεωστρατηγική της τρέχουσας εποχής), αλλά και γιατί συνιστά σημείο συνάντησης αντιπαρατιθέμενων αντιλήψεων για τη διαχείριση πολιτικών και οικονομικών ενοποιήσεων.
  • Σ αυτή τη γωνιά της Γης, εκτονώνεται ο Γερμανικός μεγαλοϊδεατισμός της συμμορίας του Βερολίνου που οραματίζεται πλανημένα τη τερατώδη συγκρότηση ενός οικονομικού Ράιχ, το οποίο αργά η γρήγορα θα καταρρεύσει με πάταγο μέσα στα αδιέξοδα του γεωστρατηγικού του ερασιτεχνισμού…
  • Σ αυτή τη γωνιά της Γης επικεντρώνεται η στρατηγική μαεστρία του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού που στα πλαίσια της πλανητικής του στρατηγικής θα πυροδοτήσει ενδεχομένως και τραγικά ανεξέλεγκτες εξελίξεις…
  • Αυτή τη γωνιά της Γης δεν αφήνουν ανεπηρέαστη και οι όποιοι ρωσικοί σχεδιασμοί που διεκδικούν το δικό τους ισχυρό μερίδιο στη γεωπολιτική της επόμενης μέρας…
  • Και φυσικά σ αυτή τη γωνιά της Γης, ξεδιπλώνεται η αναβίωση της στρατηγικής του νέο-οθωμανισμού, μέσα από την οποία επιχειρείται όχι μονάχα η στρατηγική ενδυνάμωση του κεντρικού του εκφραστή που είναι η Τουρκία, αλλά παράλληλα μ αυτό επιδιώκεται και η καθολικότερη πολιτισμική αναμόρφωση της φυσιογνωμίας των Βαλκανίων και της Ευρώπης.
Σ αυτή τη γωνιά της Γης εν κατακλείδι, παίρνουν θέσεις οι ισχυροί παίχτες της γεωπολιτικής σκακιέρας εν όψει της τελικής αναμέτρησης, αλλά όλα δείχνουν πως τίποτε δεν έχουμε αντιληφθεί από το τι πρόκειται να ακολουθήσει.

Οι τιποτένιοι ηγέτες της Ευρώπης παρασυρμένοι από τη γερμανική παραφροσύνη έχουν πέσει με τα μούτρα στις λογιστικές τους καρτέλες, και την ίδια στιγμή ο κρετινισμός των ελληνόφωνων ανδρεικέλων προκαλεί εντύπωση αλλά και οργή από τον απόλυτο εθνικό του ξεπεσμό.

Η χώρα απειλείται πλέον ευθέως και με εδαφικό διαμελισμό, και το πολιτικό της προσωπικό κάνει ότι μπορεί για να φέρει μια ώρα αρχύτερα την αποφράδα ημέρα. 
  • Η κοινωνία τσαλακώνεται… 
  • Οι εθνικές προτεραιότητες μέρα τη μέρα αποδομούνται… 
  • Η πολιτική ζωή και η καθημερινότητα μας σύρεται στους ρυθμούς που χάραξε η κατοχική διοίκηση… 
Και το παραμύθι της «ανάπτυξης» που δε θα έρθει ποτέ, δίνει και παίρνει με πρωτεργάτη το Σα(χλαμαρίζοντα πρωθυπουργό. Ας το απομυθοποιήσουμε λοιπόν και αυτό το παραμύθι…

Ανάπτυξη: Το όπιο που συντηρεί την αποβλάκωση των λαών.
Γι αυτό και όταν θα έρθει η στιγμή της αφύπνισης, η ανθρωπότητα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την πιο εφιαλτική πλανητική τραγωδία. Οι χορογράφοι που την πλασάρισαν, ξέρουν καλά πως όσο οι λαοί ξημεροβραδιάζονται ευνουχιζόμενοι με μια φρούδα προσδοκία, οι ίδιοι (οι χορογράφοι) εξασφαλίζουν για τον εαυτό τους την απαραίτητη πίστωση χρόνου για να ολοκληρώσουν τον εφιαλτικό τους σχεδιασμό. Ας το πούμε λοιπόν καθαρά, φιλοδοξώντας να το κατανοήσει και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας.

Η ανάπτυξη στην οποία φρόντισαν να εναποθέσουμε τις τελευταίες μας ελπίδες, είναι ένα όνειρο που δε θα ζωντανέψει ποτέ, αν το δέντρο του δεν ποτιστεί με αίμα, καταστροφή, και δε συνδυαστεί με τη δραστική ανασύσταση του γεωπολιτικού πάζλ που συνθέτει τη γεωγραφία του πλανήτη.

Και δε θα ζωντανέψει ποτέ, διότι ο κρίκος που την αφορά, είναι μέρος μιας αλυσίδας που έχει διαρραγεί, και που η επανασυγκόλλησή της προϋποθέτει συγκεκριμένα πράγματα.
  • Η ανάπτυξη προϋποθέτει πρωτίστως παραγωγή.
  • Η παραγωγή δεν μπορεί να υπάρξει αποσυνδεδεμένη από την κατανάλωση.
  • Η κατανάλωση δεν μπορεί να τροφοδοτηθεί με κοινωνίες στις οποίες κυριαρχεί ηανέχεια και η γενικευμένη δυστυχία.
  • Η ανέχεια δεν είναι κατάρα που αίφνης προέκυψε από τον ουρανό, αλλά μια συγκεκριμένη κατάσταση την οποία επέβαλαν τα ισχυρά πολιτικά και οικονομικά κέντρα του πλανήτη.
Και την επέβαλαν γιατί δεν είναι δυνατόν να συμβιβαστούν με αναιμικά τσιμπολογήματα, μιας καιαυτό που επιδιώκουν είναι ραγδαίους ρυθμούς στην αύξηση των δικών τους κερδών και καθολικό επαναπροσδιορισμό των πολιτικών και οικονομικών όρων που θα τα διέπουν.

Αναρωτήθηκες λοιπόν ποτέ γιατί φρόντισαν να σου τσακίσουν το μισθό, να σου στερήσουν τη δουλειά, να πλιατσικολογήσουν την κοινωνική υποδομή και κοινωνική αποταμίευση??? Αναρωτήθηκες άραγε γιατί πειραματίζονται σε νέες μεθόδους χειραγώγησης και καθήλωσης των κοινωνιών, μετατρέποντας τις χώρες σε κολαστήρια για τους ίδιους τους πληθυσμούς τους???

Ό λόγος δεν είναι γιατί προσβλέπουν στο κέρδος τους, μέσα από τη μειωμένη ή την ανύπαρκτη αμοιβή σου. Το αποτέλεσμα γι αυτούς είναι απειροελάχιστο, κι αυτό που θέλουν είναι τη μεγάλη ψαριά και όχι το μαριδάκι. Μάθε λοιπόν πως…

Για όλους αυτούς, η μεγάλη επένδυση, δεν είναι η περικοπή του μισθού σου, αλλά η δυστυχία σου… Αυτό που κεφαλαιοποιούν είναι την ανέχειά σου...
 
Η γενικευμένη απόγνωση και το καθολικό οικονομικό βάλτωμα, είναι ο καταλύτης μέσα από τον οποίο σχεδιάζουν να πυροδοτήσουν  το μεγάλο ξέσπασμα, προκειμένου να δουλέψουν στο φουλ οι μηχανές που θα κόψουν την προσδοκώμενη πίτα.

Κατάλαβες λοιπόν γιατί όλοι αυτοί, όταν μιλούν για «ανάπτυξη», αυτό που κρύβουν είναι ένα δόλιο σχέδιο??? Μάθε λοιπόν πως αν τραβήξεις την κουρτίνα, η πρόταση που θ αποκαλυφθεί πίσω από τη γοητεία της λέξης «ανάπτυξη» με την οποία σε παραμυθιάζουν, λέει ολοκληρωμένα το εξής:

«ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΦΛΕΞΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΣΕ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ»

Επίλογος…
Αυτό είναι το κλίμα κύριοι. Και υπάρχει ανεξάρτητα από την ικανότητά μας να το αντιλαμβανόμαστε ή από την αφέλειά μας να τοπ προσπερνούμε σφυρίζοντας αδιάφορα. Για μας η ζωή μπορεί να κατάντησε μεροδούλι – μεροφάι, αλλά για τους χορογράφους της επόμενης μέρας, είναι ένας εφιαλτικός σχεδιασμός.

Το σύστημα που ζούμε τα ψωμιά του τα έφαγε και ό μόνος τρόπος να τα ανακτήσει, είναι να σπείρει σ αυτή τη Γη τη βουλιμία του, και να την ποτίσει με το αίμα των ανθρώπων για να ξανακαρπίσει. Και θα το κάνει γιατί είναι αδίστακτο.

Μέσα σ αυτό το περιβάλλον οι Σα(χλα)μαράδες του πολιτικού συστήματος αμπελοφιλοσοφούν με «πρωτογενή πλεονάσματα» και παραμυθιάζουν το λαό με το άπιαστο όνειρο της «ανάπτυξης», κρύβοντάς του την εφιαλτική αλήθεια.

Είναι επικίνδυνοι. Λίγο πριν παραδοθεί τις φλόγες η πυριτιδαποθήκη, αυτοί παραδίδουν τα πάντα αρνούμενοι να υπηρετήσουν τα εθνικά συμφέροντα. Αρνούνται να προετοιμάσουν το λαό για τα μελλούμενα και το μόνο για το οποίο νοιάζονται, είναι να παραδώσουν και την τελευταία σταγόνα από το αίμα του στα γκεσταπίτικα θησαυροφυλάκια.

Είναι επικίνδυνοι και θα πρέπει να ανατραπούν. Η παραδειγματική τους τιμωρία, θα πρέπει να γίνει οδηγός για κάθε επόμενο επίδοξο δωσίλογο στα όρια αυτής της πατρίδας.

Και να θυμάσαι δυο πράγματα…
Την «ανάπτυξη» που θέλουν θα τη φέρουν με τον τρόπο που ξέρουν αυτοί. Κι αυτό που ξέρουν καλά είναι το απόφθεγμα του Ηράκλειτου γιατί κατά την υλοποίησή του, εσύ θα είσαι το εργαλείο το αναλώσιμο για την επιτυχή του έκβαση. 

Έλεγε λοιπόν η Ηράκλειτος: «Πόλεμος  πάντων μέν πατήρ ἐστι, πάντων  δέ βασιλεύς, καί τούς μέν θεούς ἔδειξε τούς δέ ἀνθρώπους,  τούς μέν δούλους ἐποίησε,  τούς δέ ἐλευθέρους».

Κι αφού διαλέξεις αν θέλεις να παραμείνεις δούλος ή να καταστείς ελεύθερος αποτινάσσοντας το δωσιλογισμό από το κουφάρι της Ελλάδας, οφείλεις να μη ξεχνάς πως ο Ηρόδοτος σε προειδοποίησε λέγοντας πως: «Οὐδείς γάρ οὕτως ἀνόητος ἐστιν, ὅστις πόλεμον πρό εἰρήνης αἱρέεται· ἐν μέν γάρ τῇ οἱ παῖδες τούς πα­τέρας   θάπτουσιν, ἐν δέ  τῷ  οἱ πατέρες τά τέκνα»

Και για τη μετάφραση: «Κανείς δεν είναι τόσο ανόητος ώστε να προτιμά τον πόλεμο από την ειρήνη. Γιατί στον καιρό της ειρήνης τα παιδιά θάβουν τους γονείς, ενώ στον καιρό του πολέμου οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους».

Αυτοί τις παρακαταθήκες τις άφησαν... Εσύ που θέλεις να καμαρώνεις για τους προγόνους σου, τι απ όλα τούτα τιμάς και κυρίως τι ενσωματώνεις ως στάση στη ζωή σου???


ΜΑΘΕ ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΑΠΑΤΗ

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ή ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ??? 

Ανάπτυξη: Το όπιο που συντηρεί την αποβλάκωση των λαών. Γι αυτό και όταν θα έρθει η στιγμή της αφύπνισης, η ανθρωπότητα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την πιο εφιαλτική πλανητική τραγωδία... 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 

Οι χορογράφοι που την πλασάρισαν, ξέρουν καλά πως όσο οι λαοί ξημεροβραδιάζονται ευνουχιζόμενοι με μια φρούδα προσδοκία, οι ίδιοι (οι χορογράφοι) εξασφαλίζουν για τον εαυτό τους την απαραίτητη πίστωση χρόνου για να ολοκληρώσουν τον εφιαλτικό τους σχεδιασμό. Ας το πούμε λοιπόν καθαρά, φιλοδοξώντας να το κατανοήσει και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας.

Η ανάπτυξη στην οποία φρόντισαν να εναποθέσουμε τις τελευταίες μας ελπίδες, είναι ένα όνειρο που δε θα ζωντανέψει ποτέ, αν το δέντρο του δεν ποτιστεί με αίμα, καταστροφή, και δε συνδυαστεί με τη δραστική ανασύσταση του γεωπολιτικού πάζλ που συνθέτει τη γεωγραφία του πλανήτη.

Και δε θα ζωντανέψει ποτέ, διότι ο κρίκος που την αφορά, είναι μέρος μιας αλυσίδας που έχει διαρραγεί, και που η επανασυγκόλλησή της προϋποθέτει συγκεκριμένα πράγματα.
  • Η ανάπτυξη προϋποθέτει πρωτίστως παραγωγή.
  • Η παραγωγή δεν μπορεί να υπάρξει αποσυνδεδεμένη από... την κατανάλωση.
  • Η κατανάλωση δεν μπορεί να τροφοδοτηθεί με κοινωνίες στις οποίες κυριαρχεί ηανέχεια και η γενικευμένη δυστυχία.
  • Η ανέχεια δεν είναι κατάρα που αίφνης προέκυψε από τον ουρανό, αλλά μια συγκεκριμένη κατάσταση την οποία επέβαλαν τα ισχυρά πολιτικά και οικονομικά κέντρα του πλανήτη.
Και την επέβαλαν γιατί δεν είναι δυνατόν να συμβιβαστούν με αναιμικά τσιμπολογήματα, μιας καιαυτό που επιδιώκουν είναι ραγδαίους ρυθμούς στην αύξηση των δικών τους κερδών και καθολικό επαναπροσδιορισμό των πολιτικών και οικονομικών όρων που θα τα διέπουν.

Αναρωτήθηκες λοιπόν ποτέ γιατί φρόντισαν να σου τσακίσουν το μισθό, να σου στερήσουν τη δουλειά, να πλιατσικολογήσουν την κοινωνική υποδομή και κοινωνική αποταμίευση??? Αναρωτήθηκες άραγε γιατί πειραματίζονται σε νέες μεθόδους χειραγώγησης και καθήλωσης των κοινωνιών, μετατρέποντας τις χώρες σε κολαστήρια για τους ίδιους τους πληθυσμούς τους???

Ό λόγος δεν είναι γιατί προσβλέπουν στο κέρδος τους, μέσα από τη μειωμένη ή την ανύπαρκτη αμοιβή σου. Το αποτέλεσμα γι αυτούς είναι απειροελάχιστο, κι αυτό που θέλουν είναι τη μεγάλη ψαριά και όχι το μαριδάκι. Μάθε λοιπόν πως…
Για όλους αυτούς, η μεγάλη επένδυση, δεν είναι η περικοπή του μισθού σου, αλλά η δυστυχία σου… Αυτό που κεφαλαιοποιούν είναι την ανέχειά σου...
 
Η γενικευμένη απόγνωση και το καθολικό οικονομικό βάλτωμα, είναι ο καταλύτης μέσα από τον οποίο σχεδιάζουν να πυροδοτήσουν  το μεγάλο ξέσπασμα, προκειμένου να δουλέψουν στο φουλ οι μηχανές που θα κόψουν την προσδοκώμενη πίτα.

Κατάλαβες λοιπόν γιατί όλοι αυτοί, όταν μιλούν για «ανάπτυξη», αυτό που κρύβουν είναι ένα δόλιο σχέδιο??? Μάθε λοιπόν πως αν τραβήξεις την κουρτίνα, η πρόταση που θ αποκαλυφθεί πίσω από τη γοητεία της λέξης «ανάπτυξη» με την οποία σε παραμυθιάζουν, λέει ολοκληρωμένα το εξής:

«ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΦΛΕΞΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΣΕ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ»

ΑΝΑΡΤΗΣΗ 

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"